Prestige Article 42 Greek by Prestige Magazine Paphos

Οκτώβριος - Νοέμβριος 2015 Τεύχος 42ο - ISSN 1986-2423 Διανέμεται ΔΩΡΕΑΝ

Μαίρη Λάμπρου ‘Μύθος ότι η Πάφος είναι ο φτωχός συγγενής…’

Good life Μάριος Ιγνατίου ‘Θα είμαι στο ψηφοδέλτιο…’

Πέτρος Πέτρου

ΔΡΑΓΑΤΑΚ

‘Ηθοποιός για όσο θα αναπνέω…’

Φάκελοι: Πάφος 17-ΠΠΕ Κυνήγι Γένους θηλυκού

Οδοιπορικό:

’

να ι α κ ω ζ α ν ‘Θέλω

ΦΑΛΕΙΑ

… η σ α ρ ό ε λ η τ εράσω στην

αφιερωμα ΓΑΜΟΣ

Βρες το και στα πιο κάτω περίπτερα

PRESTIGE Pafos

Opel Astra - 2004, Manual, Petrol, 1.4L

PriveStudio Evangelia Georgiou

PRESTIGE Pafos

Απ την καλή κι

ανάποδη

«Καλλιεργείται ως μύθος ότι η Πάφος είναι ο φτωχός συγγενής…»

PRESTIGE Pafos

Αλήθεια ή ψέμα Μετρώ και την μπουκιά μου… Πλέον όχι! Ομορφιά με βούλα… Πριν τρείς μήνες είχα πάει σε ένα παγκόσμιο διαγωνισμό ομορφιάς, όπου πήρα τη δεύτερη θέση. Του χρόνου ο διαγωνισμός θα γίνει στην Κύπρο και εκεί θα παραδώσω την κορώνα στη φετινή νικήτρια. Ομολογώ, ότι από τότε που κέρδισα το διαγωνισμό, αφέθηκα και θα πρέπει να προσέξω λίγο τη διατροφή μου. Φοράω δωδεκάποντα… Φοράω οκτάποντα! Και έχουν παράπονο όλοι οι σχεδιαστές που πάω στα casting, ότι το πιο ψηλό παπούτσι που βάζω είναι δεκάποντο! Είμαι από τα πιο χαμηλά μοντέλα της Κύπρου, αλλά αυτό δεν με ενοχλεί και δεν μου δημιουργεί κανένα κόμπλεξ. Οι φίλοι μου τα ‘φυλακτά μου’… Η κολλητή μου είναι η μητέρα μου με την οποία μοιράζομαι τα πάντα. Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι στη ζωή μου τους οποίους αγαπώ και εμπιστεύομαι, αλλά με τη μητέρα μου είναι αλλιώς. Καπνίζω αρειμανίως… Παραδέχομαι, καπνίζω πολύ (και δεν θέλω να το κόψω)! Ονειρεύομαι και στο ξύπνιο μου…. Ότι θυμούμαι χαίρομαι! Λατρεύω το κόκκινο… Λατρεύω το λευκό και το ροζ. Ήμουν σε κομματική μαθητική οργάνωση… Όχι ποτέ(ορκίζομαι!) Δεν ήμουν και δεν θα ‘μαι φανατισμένη με καμία πολιτική άποψη Θα διαδήλωνα υπερ των gay….Όχι, δεν θα το κανα. Αγαπώ και σέβομαι τους gay και έχω πολλούς φίλους ομοφυλόφιλους, αλλά δεν πιστεύω ότι τα προβλήματα λύνονται όταν βάζουμε ταμπέλες. Θα πήγαινα σε μια διαδήλωση για τα δικαιώματα των παιδιών και ειδικά για τα προσφυγόπουλα που περνούν όλο αυτό το δράμα σήμερα. Είμαι παθιασμένη με το διαδίκτυο… Αγαπώ το Face Book. Κυρίως για ενημέρωση. Διαφωνώ με οτιδήποτε προβάλλεται και δεν αφορά τη δουλειά μας αλλά προσωπικά δεδομένα. Κολλάω με την λεπτομέρεια…Δυστυχώς όχι. Είμαι ρομαντική μέχρι τα νύχια… Υπήρξα ρομαντική. Αλλά πάντα εξαρτάται από τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου. Λέω ναι στις αισθητικές επεμβάσεις… Μου αρέσει η ιδέα. Όμως δεν θα το τολμούσα επειδή είμαι φοβητσιάρα για το αποτέλεσμα. Μεγαλώνω μόνη μου ένα παιδί… Πολύ δύσκολο αλλά αυτό που παίρνεις κάθε βράδυ, είναι ανεπανάληπτο. Λέω μπράβο στον εαυτό μου και αισθάνομαι τόσο μα τόσο τυχερή που ήρθε το μωρό στη ζωή μου. Θεωρώ ότι ο Πάρης είναι το γούρι μου, η ευλογία μου και σ αυτόν οφείλω ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος.

PRESTIGE Pafos

Γλάδστωνος 28 , Πάφος | Τηλ: 26912189 | Email: ppalaeva@cytanet.com.cy PriveStudio Evangelia Georgiou

Όνομα: Κάλια (από την γιαγιά Καλλιόπη) Καταγωγή: Μισή ελληνίδα, μισή Κύπρια. Ο

πατέρας της είναι από την Άρτα και η μητέρα της από τη Λευκωσία. Έχει μια μεγαλύτερη αδελφή. Ηλικία: Είκοσι ενός. Επάγγελμα: Δημοσιογράφος. (Τέλειωσε τη Σχολή δημοσιογραφίας του Αντένα Ελλάδας). Παρουσιάστρια, μοντέλο. Στόχος της: Να ζει από την τηλεόραση. Ζώδιο: Τοξότης με ωροσκόπο Τοξότη. Τοξοτάκη είναι κι ο γιός της! Χόμπι: Θα ήθελε να έχει, αλλά φευ! Λατρεύει το χορό και κάθε φορά που πάει να γραφτεί σε μια σχολή χορού, κάτι συμβαίνει και τα παρατά στη μέση! Γυμναστική: Τεμπέλα μέχρι αηδίας! Το δικό της μότο: ‘Υπομονή και πείσμα. Μην ασχολείστε με τον άλλο. Όχι κλειδαρότρυπα. Όχι χαμένη ενέργεια’. Guess

Νυφικό απο Paradise Wedding Dream

US POLO ASSGN

PRESTIGE Pafos

Μαςι! αρέσε

PRESTIGE Pafos

φακελος

‘Υπηρέτης’ της πόλης…

Κατερίνα Χαραλαμπίδου Επάγγελμα: Επιχειρηματίας Ιδιότητα: Εκπρόσωπος της ΓΟΕΚ(γυναικεία οργάνωση ΕΥΡΩΚΟ Πάφου). Πρόεδρος του Inner Wheel Club Πάφου, μέλος του ΠΑΣΥΚΑΦ και μέλος της Επιτροπής φίλων του Μελάθρου αγωνιστών ΕΟΚΑ. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος με τους ΝΕ.Ο για δύο θητείες, στο δημοτικό συμβούλιο Πάφου Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένη με τον Άκη Χαραλαμπίδου επιχειρηματία, έχουν τρείς γιους, τον Νεόφυτο, τον Κυριάκο και τον Πέτρο, 35, 31 και 27 ετών αντίστοιχα.

«Οι κομματικές ομάδες πρέπει να ανανεώνονται ….» Η πολιτική στη ζωή της… Η δική μου εμπλοκή ξεκίνησε από τους ‘Νέους Ορίζοντες’, που με την μετεξέλιξή τους, γεννήθηκε το ΕΥΡΩΚΟ. Ως δημοτικός σύμβουλος, δεν το είδα ποτέ ότι ήμουν μέλος της πολιτικής ζωής, αλλά υπηρέτης της πόλης. Στόχος μου ήταν η εξυπηρέτηση των δημοτών και όσο το δυνατόν καλύτερα, ανάπτυξη της Πάφου. Η παρουσία των κομμάτων και δη των γυναικείων οργανώσεων είναι πολύ σημαντική σήμερα με όλα αυτά τα προβλήματα, κρίση, ανεργία κλπ. Οι γυναίκες, με την ευαισθησία που τις διακρίνει, και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον προς το συνάνθρωπο, συντελούν σημαντικά στο να δοθούν βοήθεια και στήριξη σε όσους έχουν ανάγκη. Ο βασικότερος στόχος της ΓΟΕΚ, είναι να ενημερώνει τη γυναίκα και την κοινωνία για τρόπους διεξόδου από τα προβλήματα και να στηρίζει όπου την χρειάζονται. Το ΕΥΡΩΚΟ προχωρά σε μια ανανέωση και ανοίγει μια νέα σελίδα στο κόμμα. Την απαξίωση των κομμάτων την αισθανθήκαμε έντονα όλοι όσοι ήμαστε μέσα στα πολιτικά πράγματα. Ο κόσμος έχει άμεσες ανάγκες, κι η εμπλοκή του με τα κόμματα, δεν είναι μια απ΄αυτές. Προτεραιότητά μας είναι ο κόσμος να ενημερωθεί σωστά και να κάνει τις επιλογές του. Αν έχουμε μερίδιο ευθύνης ως μέλος του κομματικού κατεστημένου, αναγνωρίζουμε το μερίδιο που μας αναλογεί. Μην ξεχνάτε όμως 78

PRESTIGE Pafos

ότι πορευόμαστε μόνο με ένα βουλευτή, ο οποίος δίνει μάχη για να περάσει η άποψή του κόμματός μας. Και είναι καλά γνωστές οι θέσεις του κόμματός μας στα σημαντικά ζητήματα, όπως είναι το ζήτημα της αφερεγγυότητας, όπου εκεί δυστυχώς δεν εισακούστηκε η δική μας άποψη. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν τα μεγάλα κόμματα, τα οποία και θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Αισιοδοξούμε ότι στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, αν ο κόσμος κατανοήσει την προσφορά του ΕΥΡΩΚΟ, στην κοινωνία και στην οικονομία, θα αυξήσουμε την παρουσία μας στη βουλή. Η περίοδος τη θητείας μου στο δημοτικό συμβούλιο, συνέπεσε, όπως μάθαμε όλοι εκ των υστέρων, με το μεγάλο φαγοπότι, γεγονός που με βρήκε, όπως κι όλους μας, απροετοίμαστη και το ίδιο σοκαρισμένη. Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς ακούγαμε φήμες περί δεκασμού, αλλά χωρίς τεκμήρια δεν ήθελα να δώσω πίστη σε κανένα. Είμαι περήφανη ωστόσο, ότι πετύχαμε σημαντικά έργα σε εκείνη την περίοδο, όπως ο πεζόδρομος από το κάστρο μέχρι το φάρο, η ανακαίνιση της Παλιάς Ηλεκτρικής και της οικίας επάρχου, καθώς και η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου. Θεωρώ δε σημαντικές στιγμές για το Δήμο, τις αδελφοποιήσεις.

Πολιτικό σύστημα το φαλλοκρατικό… Κλασσικά, τα κόμματα στην πλειοψηφία τους ανδροκρατούνται. Εναπόκειται όμως στις ίδιες τις γυναίκες να αποδεικνύουν την αξία τους και να πορεύονται ισότιμα με τους άντρες. Στόχος του κόμματός μας δεν είναι να παροπλίζει τις γυναίκες, αλλά αντίθετα να τους δίνει φωνή και βήμα. Θα πρέπει όμως και οι ίδιες οι γυναίκες να μάθουν να διεκδικούν, αλλά και να ψηφίζουν γυναίκες. Φιλοδοξίες... Δοκίμασα πολλές φορές, πρόσφερα όσο μπορούσα αλλά εδώ τελειώνει η όποια φιλοδοξία μου. Είμαι εναντίον του κατεστημένου και πιστεύω ότι οι ομάδες πρέπει να ανανεώνονται συνεχώς, ώστε να υπάρχει ενδιαφέρον, ζήλος και κίνητρο. Συνεπώς, δεν φιλοδοξώ να είμαι σε κανένα ψηφοδέλτιο, για καμία εκλογική αναμέτρηση.δεν έχω. Διεκδίκησα στις εκλογές του 2011, θέση στο δημοτικό συμβούλιο Γεροσκήπου, κάτι που δεν θα επαναλάβω. Αποκλείω επίσης οποιαδήποτε διεκδίκηση, είτε σε βουλευτικές είτε δημαρχιακές. Τα καθήκοντά μου ως προέδρου της γυναικείας κίνησης, είναι πολύ αυξημένα, συνεπώς δεν έχω ούτε πρόθεση αλλά ούτε το χρόνο για οτιδήποτε άλλο. Φιλοδοξώ να συνεχίσω να προσφέρω στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο μέσα από διάφορες οργανώσεις και σωματεία.

Βάπτιση & Γάμος

PRESTIGE Pafos

«Δεν αποκλείω να είμαι στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ στις επόμενες

βουλευτικές εκλογές, εφόσον διέλθω των κομματικών διαδικασιών…»

PRESTIGE Pafos

104

PRESTIGE Pafos

106

PRESTIGE Pafos

108

PRESTIGE Pafos

120

PRESTIGE Pafos

121

Φώτο: Ανδρέας Ευλαβής Μέσα στο γκρίζο των ματιών Χάνομαι κι υπάρχω Μαύρες κι άσπρες πινελιές Στον πίνακα του είναι. Αγάπη, πόνος, μοναξιά Μια δέσμη που αντάμωσε πάνω στα δάκρυα μου. Τα πρέπει και το σύστημα Ορθώνονται μπροστά μας. Και η ζωή μας ζήλεψε και έστειλε καταιγίδες Γκρίζα και άσπρα τα μαλλιά Δύσκολη η πορεία. Ταξιδευτές της μοναξιάς, Της σιωπής, του πόνου. Αξόδευτη και γυμνή η Αγάπη Γιατί: Ποιος δίνει απαντήσεις!! Νίκη Χαραλάμπους

ΚΟΙΝΩΝΙΑ PRESTIGE

Δεν σου ‘ πα την αλήθεια. Ξύλινα ντουφέκια και ψεύτικες κραυγές Ήταν τάχα ο πόλεμος… Στις γειτονιές της νιότης μας… Με τον Νικολή και τον Μύρτο Και τις κόκκινες κιμωλίες Πιτσιλιές από αίμα… Γέλια που θα κάναμε Νικητές και χαμένοι… Και άντε να μετράμε τις… απώλειες.. Τόσες σπόντες στραβές απ τα ντουφέκια μας Τόσες ψεύτικες πληγές στα κορμάκια μας… Σου είπα ψέματα … Τα μωρά δεν έπρεπε να πεινάνε, ακούς! Τα μωρά πλάστηκαν μόνο για γελάκια Και παιγνίδια. Μάτια τεράστια αθώα. Πώς να τα γεμίσω με θάνατο! Με ποιο θράσος! Με ποια ξετσιπωσιά! Σου τάξα αγγελάκια και νεράιδες Και βαρκούλες με άσπρα πανάκια Σε λιμνοθάλασσες… Μα έχει λιμνοθάλασσες η πατρίδα; Συγνώμη καρδιά μου…. Ματθίλδη

PRESTIGE Pafos

ΧΑΡΗΣ ΜΑΥΡΟΣ

Οι αναγνώστες μας, γράφουν...

Παίρνω το θάρρος να σας γράψω για να δώσω απλά την ηθική μου στήριξη στις δύο γυναίκες της περασμένης έκδοσης οι οποίες χρειάζονται βοήθεια. Τις κατανοώ απόλυτα γιατί και εγώ περνώ κάτι ανάλογο. Είμαι άνεργη, λήπτρια κοινωνικού βοηθήματος, μητέρα τριών παιδιών, διαζευγμένη. Ο άντρας μου δεν μπορεί ούτε τη διατροφή να καταβάλλει και ήμαστε στα δικαστήρια. Ποτέ όμως δεν βαρυγκομώ. Δόξα τω θεώ έχω καλούς φίλους που με στηρίζουν και είναι πάντα εκεί για μένα. Θυμάμαι τα περσινά Χριστούγεννα δεν είχα κρέας να μαγειρέψω , παρά μόνο λίγες πατάτες και καρότα. Δεν είπα όμως σε κανένα τίποτε. Αντίθετα τα έψησα στο φούρνο και πριν καθίσουμε στο τραπέζι, ήρθαν απροειδοποίητα οι φίλοι μου με δυο ταψιά ψητά και μακαρόνια του φούρνου. Ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής μας! Αυτοκίνητο δεν έχω, αλλά δεν μου έλειψαν οι βόλτες, αφού καθημερινά περπατάμε με τα παιδιά μου και το απολαμβάνουμε. Τραγουδάμε, λέμε αστεία και γυρίζουμε στο σπίτι κεφάτοι λες και ήμαστε οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου! Μπορεί να αναγκάζομαι να φορώ ρούχα από τις φιλενάδες μου και τα παιδιά μου να μην έχουν καλά παπούτσια, αλλά ήμαστε καλά και ήμαστε ακόμη ζωντανοί. Θα έρθουν καλύτερες μέρες; Μπορεί κι όχι. Αφού τα οικονομικά μου δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν, τα παιδιά μου μεγαλώνουν, έχουν αυξημένα έξοδα, αλλά δόξα τω θεώ. Έχουμε ακόμη ο ένας τον άλλο, έχουμε το χαμόγελό μας, καθόμαστε με τις ώρες και παίζουμε τάβλι, διαβάζουμε, σκαλίζουμε τον μικρό μας κήπο. Κι όταν μας έκοψαν το ηλεκτρικό, ανάψαμε κεριά και κάναμε πικ- νικ στην αυλή κάτω από τα αστέρια, τρώγοντας ντομάτες και κολοκυθάκια από τον κήπο μας. Φροντίζω το σπίτι μου να είναι πάντα καθαρό, όπως και εμείς οι ίδιοι, δεν θέλω να μοιάζουμε άπλυτοι και στερημένοι. Τα παιδιά μου είναι πρώτα στην τάξη και χαίρομαι για αυτό. Η μιζέρια δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Μόνο αν σταθούμε με χαμόγελο και αξιοπρέπεια, υπάρχει ελπίδα να ξημερώσουν καλύτερες μέρες. Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία… Μαρία

124

Τοπίο με όλα τα χρώματα του ουρανού, της Γης, της θάλασσας και των ανέμων. Πώς να αγαπήσω απαρχής, διαβαίνω στα μονοπάτια της ζωής γκρεμίζω κόσμους ψεύτικους που πήραν το μυαλό μου… Κι εγώ για το καλό μου μπαίνω σε νέους συνειρμούς. Όνειρο-όνειρο που έγινες εφιάλτης να σε στεριώσω ανεμοδαρμένε ποιητή… Να περιμένω θεέ μου νάρθει η τελευταία αγάπη η στερνή. Μετρώ τις αναμνήσεις μου εκεί που έτρεχα μες το σκοτάδι Αναρωτιέμαι στη σιωπή λες κι ήμουνα στον Άδη. Κοντά σου βρήκα ζεστασιά όπως της μάνας μου τα παιδικά μου χάδια Ανάστατη ήταν η ψυχή τα βράδια Πικρή χαρά και το κρεβάτι μια σταλιά… Θεέ μου, μόνος μου γέρασα το ξέρω… μες τα ζαφείρια των ερώτων προσπέρασα ακόμα και τον πρώτο… Γι’ αυτό λουφάζω στη ζωή και μόνος μένω. Βουβό το πέρασμα από τη γη, το αθάνατο στον ουρανό, και σαν άπιαστη σκιά η αναμέτρηση… Ξόδεψα καρδιά και επίγνωση…

Πρόσεξα ότι συνήθως είναι γυναίκες που γράφουν στη στήλη σας και η εξήγηση είναι μάλλον είναι επειδή είναι πιο ανοικτές και εκδηλωτικές. Η αλήθεια όμως είναι ότι κι εμείς οι άντρες αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα, και ιδιαίτερα οι χωρισμένοι με παιδιά. Εγώ χώρισα πριν από τρία χρόνια, έχω δύο παιδιά ανήλικα, τα οποία βλέπω κάθε σαββατοκύριακο, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε. Συχνά όμως, η πρώην μου προφασίζεται, επειδή μένει και σε άλλη επαρχία, τη μια ότι είναι αδιάθετα τα παιδιά και δεν μπορούν να έρθουν, την άλλη ότι έχουν να πάνε σε γενέθλια, τυχαίνει λοιπόν, να περάσει και μήνας να τα δω. Κάνω υπομονή επειδή δεν θέλω να ταράξω περισσότερο την ηρεμία των παιδιών μου, αλλά η όλη κατάσταση με έχει κάνει ράκος. Εγώ ήμουν η αιτία που χώρισα με τη γυναίκα μου και δεν το συγχωρώ στον εαυτό μου διότι αγαπούσα την οικογένεια μου και ήμουν πιστεύω πολύ καλός πατέρας. Η γυναίκα μου όμως δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει μια απιστία μου, και πήρε τα παιδιά κι έφυγε χωρίς να μου δώσει δεύτερη ευκαιρία. Έκλαψα, της ζήτησα συγνώμη, την ικέτευσα, ήταν ανένδοτη. Από μια επιπολαιότητά μου έβαλε τέλος στο γάμο μας και στην ευτυχία μας. Γιατί οι γυναίκες είναι τελικά τόσο σκληρές όταν για τους ίδιους λόγους, οι άντρες είναι πιο υποχωρητικοί και συγχωρούν, δεν το κατάλαβα ποτέ. Είμαι δυστυχισμένος με την κατάσταση, ρίχνω όλο το φταίξιμο στον εαυτό μου αλλά θέλω πίσω τα παιδιά μου. Ομολογώ ότι έκανα τη σκέψη να αυτοκτονήσω αλλά με συγκράτησαν τα προσωπάκια των μωρών μου. Ξέρω ότι η απόσταση με απομακρύνει κάθε μέρα όλο και περισσότερο από τα παιδιά μου, αλλά ζώ μόνο για τη στιγμή που θα τα δω. Δεν μπορώ ούτε να φάω ούτε να δουλέψω, από την αγωνία μου ότι θα τα δω έστω κι ένα σαββατοκύριακο. Εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να μην κάνω τα λάθη που έκανα, διότι τίποτα δεν έχει αξία εκτός από την οικογένεια σου… Χ.Μ

στιγμές Φιλαράκια από τα παλιά. Πέτρος Πέτρου και Λένια Τσαδιώτου, οι οποίοι θήτευσαν στο πάλαι ποτέ ράδιο Κινύρας αρχές της δεκαετίας του 90, συναντήθηκαν ξανά είκοσι πέντε χρόνια μετά. Εκπομπές, σκετσάκια, και παιδικό θέατρο, εκείνης της περιόδου, μαρτυρούν πως οι ραδιοφωνητζήδες της εποχής, παρήγαν έργο.

Ορειβασία, πεζοπορία, γιόγκα με τη σφραγίδα των Οικολόγων εν είδη καλοκαιρινής εξόρμησης. Δύο υποτροφίες για το ακαδημαϊκό έτος 2015-2016 στους κλάδους της Νομικής και του Business Management αντίστοιχα, παραχώρησε το Alexander College Πάφου, μέσω του Δήμου Πάφου, προς ενδιαφερόμενους φοιτητές της πόλης μας.

Το βιβλίο ‘Ως Αληθώς’ της Ευριδίκης Περικλέους Παπαδοπούλου, το οποίο βασίζεται στη ζωή της Χαρίτα Μάντολες θα παρουσιαστεί στη Πάφο τη Παρασκευή 16 Οκτωβρίου στις 6:30μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της Τράπεζας Κύπρου. Θα παραστεί η ίδια η Χαρίτα Μάντολες και η συγγραφέας.

O Τεύκρος Κουλουντής, ο οποίος διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος του ΔΗΚΟ, έφυγε από κοντά μας πρόσφατα. Καλό του ταξίδι.

Αμφιθέατρο προς τιμήν του ήρωα Βλαδίμηρου Ηρακλέους εγκαινιάστηκε πρόσφατα στο δημοτικό σχολείο Τσάδας. Παράλληλα έγιναν τα αποκαλυπτήρια τιμητικής πλάκας με στίχους του ήρωα. Το έργο έγινε από τον αδελφό του, Κώστα Αθανασίου και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Κώστα Μούγιαννο.

Σημαντική απώλεια για την οικογένεια της, τη Πάφο και τον εθελοντισμό ο θάνατος της Ντίνας Κακογιάννη. Η διεύθυνση και το προσωπικό του Prestige Pafos εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη.

PRESTIGE Pafos

125

134

PRESTIGE Pafos

διαδρομή, κλασική εικόνα της παφίτικης υπαίθρου. Χαρουπιές, ελιές, αμυγδαλιές εν αφθονία. Το χωριό φημιζόταν παλιά για τα αμπέλια του. Παρήγε το καλύτερο σταφύλι της περιοχής, μαύρο και άσπρο αμπελίσιμο, από το οποίο είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε, καθώς πέσαμε πάνω σε κάτι κουζούπες. Αμπέλια, τεράτσια, αθάσια, σύκα, σιτηρά αλλά και κτηνοτροφία, ήταν οι κύριες ασχολίες των τουρκοκύπριων κατοίκων της Φάλειας. Δουλευτάδες, άνθρωποι του μόχθου. Δεμένες οικογένειες, που ‘έκοβαν στράτα’ πηγαίνοντας στα χωράφια τους, προκειμένου να περάσουν και από τον καφενέ, του φίλου τους του Κλείτου στον Άγιο Φώτιο, να πιουν τον καφέ τους. Παλιές καλές μέρες, όπου οι άνθρωποι δεν γνώριζαν ότι κάποια στιγμή θα αποτελούσαν θύματα ενός προαναγγελθέντος φευγιού…

140

PRESTIGE Pafos

Ανακαλύπτουμε με ευχάριστη έκπληξη ότι στο εγκαταλειμμένο τουρκοκυπριακό χωριό, εκείνο το πρωινό, δεν ήμασταν οι μοναδικοί επισκέπτες. Στον ίσκιο μιας τέντας σε ένα από τα ελάχιστα επιδιορθωμένα σπίτια, μας υποδέχεται το ζεύγος Λεύκιου και Νίκης Αγαθοκλέους λεμεσιανοί στην καταγωγή, οι οποίοι διάλεξαν πολλά χρόνια πριν, να παραθερίζουν στη Φάλεια, όπου πήραν ένα σπιτάκι, το ανέστησαν και το έκαναν δεύτερο σπίτι τους. Σήμερα έρχονται κάθε εβδομάδα και μαζί τους συχνά –πυκνά, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Μας φιλεύουν καφέ, μήλα από την αυλή τους και κόκκινα παπουτσόσυκα! Καπάκι, γλυκό του κουταλιού. Τι τους τράβηξε στο χωριό; «Μα, το περιβάλλον, το πράσινο, το καλό κλίμα, η ησυχία και η γαλήνη του τοπίου…», απαντούν κι οι δύο ταυτόχρονα. Λίγα δεν τα λες! Δεν φαίνεται να τους ενοχλούν τα χαλάσματα, τα σκυλιά και τα ζώα που κόβουν βόλτες στους χωματόδρομους. Εκείνο που τους ενοχλεί, όπως και τους υπόλοιπους ενοικιαστές και χρήστες των υποστατικών, είναι η έλλειψη νερού, και η αδιαφορία των κρατούντων σε ότι αφορά καθαριότητα και συντήρηση του χωριού. Το νερό, το οποίο φυλάσσουν σε ντεπόζιτα δεν αρκεί για τους ίδιους, πόσο μάλλον για τα λουλούδια και τα δέντρα τους, τα οποία προφανώς γνώρισαν καλύτερες μέρες. «Παλιά, δεν είχαμε ούτε ρεύμα, περνούσαμε με τις γεννήτριες», λέει η κ. Νίκη «αλλά επειδή μας άρεσε το χωριό βάλαμε πείσμα και μείναμε…». O τουρκοκύπριος ιδιοκτήτης του σπιτιού ήρθε και τους επισκέφτηκε, εμφανώς ικανοποιημένος ‘που οι γριστιανοί προσέχουν το σπίτι του’. «Μακάρι να βρεθεί λύση στο κυπριακό, να έρτουν πίσω οι άνθρωποι και να φύγουμε εμείς…», λέει ο κ. Λεύκιος ο οποίος περνά τις μέρες του στο χωριό, απολαμβάνοντας

τη σύνταξή του, ‘μαζεύοντας κανένα συκούι, και κάνοντας κανένα κουτσοδούλι…’. Ο Φώτης Πισιάρας, ο οποίος διατηρεί κτηνοτροφικά υποστατικά στο χωριό, αποτελεί και τον φύλακα-άγγελο της περιοχής, αφού φροντίζει για τις ανάγκες των ενοικιαστών και όποιο άλλο πρόβλημα παρουσιαστεί. ‘Το γεγονός ότι καθημερινά υπάρχει ένα άτομο στο χωριό, δεν επιτρέπει να γίνονται κλοπές υλικών ‘, λέει με σιγουριά ο Φώτης και μάλλον έτσι είναι, αφού πέτρες και πορτοπαράθυρα, αν και δεν παραμένουν στη… θέση τους, δεν έχουν τουλάχιστον μετακινηθεί από το χωριό. «Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το νερό», επιβεβαιώνει κι ο Φώτης. «Παλαιότερα το νερό ερχόταν από την πηγή στους ‘Άππιες’, αλλά το Τμήμα υδάτων εγκατέλειψε την πηγή και έτσι προκλήθηκε το πρόβλημα. Το Καλοκαίρι στερεύουν εντελώς οι πηγές και δεν κατεβαίνει καθόλου νερό στη Φάλεια. Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί αν μας δώσουν νερό από τα Βρέτσια όπως παίρνουν όλες οι κοινότητες. Να σημειωθεί ότι τα έξοδα για την εγκατάσταση λαστίχου πίεσης μεταφοράς του νερού, και ντεποζίτων, πλήρωσαν από την τσέπη τους οι ίδιοι οι κάτοικοι. Τώρα μας είπαν να βάλουμε τριάντα χιλιάδες ευρώ ο καθένας για να μας βάλουν νερό!» Πράγμα αδύνατον βέβαια για τους ελάχιστους ενοικιαστές. Και το εξωφρενικό είναι ότι οι άνθρωποι πληρώνουν κανονικά τις φορολογίες τους στη γειτονική κοινότητα Στατού-Αγίου Φωτίου(Αμπελίτη)! Η έλλειψη νερού ήταν κι ο λόγος που οι περισσότεροι αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια, για τα οποία ξόδεψαν αδρά για να τα επιδιορθώσουν. Καμιά δεκαπενταριά άτομα εξακολουθούν να έρχονται στο χωριό περιστασιακά, παρόλα τα προβλήματα με το νερό. Η αλήθεια είναι ότι στα συμβόλαια, τα οποία

υπέγραψαν με την Υπηρεσία Τουρκοκυπριακής Διαχείρισης, γινόταν σαφής αναφορά ότι τα σπίτια θα είχαν απρόσκοπτη ηλεκτροδότηση και υδροδότηση! Στη λήψη νομικών μέτρων προσανατολίζονται πάντως οι κάτοικοι, διεκδικώντας το δίκιο τους.

Τις παλιές καλές μέρες… Στο γειτονικό Αμπελίτη οι κάτοικοι θυμούνται τις παλιές καλές μέρες, όπου ζούσαν αρμονικά με τους τουρκοκύπριους της Φάλειας. «Αθθυμούμαι τον μάστρε Ζαβρό, ένα τουρκοκύπριο που έζεχνε άλετρα», ανατρέχει στη μνήμη ένας από τους κατοίκους του Αμπελίτη. «Ο Κεμάλης ο μουχτάρης, που είσιε φορτηγά, τζιαι δάνειζε λεφτά σε όποιον είσιεν ανάγκη. Ο Μεττής, ο Χουσείν, ο Χαλίλης, ο Φασουλής, ο Μεχμέτης, ο Μαχλούμης, ποιον να θυμηθώ τζιαι ποιον να ξιχάσω…Αν εγίνετουν γάμος, ή βαφτίσια, έρχουνταν τζιαι ετρώαμεν τζιαι επίνναμεν…». Σε ένα χωριό που είχε τζαμί, σχολείο, καφενέδες, ζωή…. Η Αλεξάνδρα Κλείτου από τον Άγιο Φώτιο, 91 χρόνων. Έξι παιδιά, δεκαοχτώ εγγόνια, καμιά εικοσαριά δισέγγονα. Θυμάται πως παλιά, υπήρχε στη Φάλεια ξωκλήσι του άη Μάμα, το οποίο λειτουργούσαν κάθε χρόνο και συγκέντρωνε πολύν κόσμο, τούρκους και ρωμιούς. «Με τους τούρκους επερνούσαμεν πολλά καλά. Είχαμε έναν καφενέ-μπακάλικο με τον άντρα μου τον Κλείτο, στον παλιό Άγιο Φώτη τζιαι έρχουνταν οι τούρκοι τζιαι εψουμνίζαν. Έρκετουν ένας γέρος με το γαδούρι τζιαι έπερνεν ψωμιά στη Φάλεια. Αθθυμούμαι την Χαβάν, που έρκετουν με τον άντρα της τζιαι επίναν καφέ στον καφενέ μας. Που ήμασταν κορούες, εστεκούμασταν τζιαμαί που ήταν να περάσουν οι τουρκούες να τις δούμε ίντα που φορούσαν. Που τις φασαρίες τζιαι δα, αλλάξαν τα πράματα. Έρχουνταν στον καφενέ μας τζιαι ελαλούσαν ότι εννά φύουν που το χωρκό. Ο μακαρίτης ο άντρας μου ελάλεν τους, ‘μεν φύετε τζιαι εννά το μετανώσετε’. Εφύασιν μια τζιαι καλή μέσα στον πόλεμο…».

Ευφάνταστες πινακίδες, άκρως… παραπλανητικές, αφού πληροφορούν τους επισκέπτες ότι το χωριό διαθέτει, ξενοδοχείο, ψαραγορά, στάση λεωφορείου, πεζοδρόμια, λεωφόρους, μέχρι και ακτινολογικόν εργαστήρι!!Τους βγάζουμε πάντως το καπέλο για το χιούμορ τους.

PRESTIGE Pafos

141

JUST FOOD

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ(22/12-20/01)

154

PRESTIGE Pafos

155