ThaiSmile 166 E book

VOLUME18 ISSUE 166

“Do more

FREE COPY

of what makes you HAPPY”

Still

FREE! VOLUME 18 ISSUE 166

SMILE EDITOR

FOUNDER / PRESIDENT Dr. Narisa Chauvidul - AW ดร.นริสา เชื้อวิดุลย์ - AW CONTENT EDITOR

Virunan Chiddaycha วิรุนันท์ ชิตเดชะ

สวัสดีครับนักอ่านไทยสไมล์ทุกท่าน พบกันอีกครัง้ กับนิตยสารไทยสไมล์ทเี่ ราตัง้ ใจท�ำออกมาเพือ่ ให้นกั อ่าน ไทยสไมล์ที่รักทุกท่านได้ติดตามครับ ส�ำหรับช่วงเดือนนี้ก็คงจะใกล้เข้า สู่ช่วงโค้งสุดท้ายของปีนี้อีกแล้วนะครับ เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านไปเร็วและไม่ เคยหยุดรอใครเสมออย่างแท้จริงครับ ผมยังจ�ำได้ถึงบรรยากาศที่นั่ง เขียน บก.ทักทาย ตอนต้นปีที่ผ่านมา ในวันนั้นผมเขียนถึงเรื่องของ “ความสุข” ซึง่ จริง ๆ แล้วสามารถพบได้ตลอดเวลา แต่กแ็ น่นอนนะครับ ว่าไม่มีอะไรจะอยู่กับเราได้ไปตลอด มีสุขก็ย่อมมีทุกข์เป็นของคู่กันไป ครับ “Do more of what makes you happy” จับใจความสั้น ๆ ได้ว่า ท�ำให้ มากขึน้ อีกกับสิง่ ทีท่ ำ� ให้คณ ุ มีความสุข ก็อย่างทีผ่ มได้กล่าวไปแต่ขา้ งต้น นะครับ ว่าไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเราไปได้ตลอดจริง ๆ ครับ เราจึงอาจจะ ต้องสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาเองเพื่อเสริมให้คงอยู่ และนั่นก็หมายความ ว่าเมื่อใดที่คุณเป็นทุกข์ก็ลองปล่อยใจและหาสิ่งที่คิดว่าท�ำแล้วเราจะมี ความสุข ซึง่ แน่นอนครับแต่ละคนอาจจะมีสงิ่ ทีส่ รรค์สร้างความสุขทีแ่ ตก ต่างกันไป ต้องขอเล่าให้ฟังสั้น ๆ นิดนึงครับ ครั้งนึง ผมเคยเป็นทุกข์ใจ มาก และไม่รเู้ ลยว่าจะท�ำยังไงให้เรากลับมามีความสุขอีกครัง้ ในวันนัน้ ผมตัดสินใจออกไปเดินในเมืองใช้เวลานานพอสมควร ได้เห็นผู้คนท�ำ กิจกรรมที่แตกต่างกันไป ซึ่งผมเองได้มีโอกาสเข้าไปนั่งคุยกับโฮมเลส และเมื่อรู้ว่าคนเหล่านี้บางทีก็แทบจะไม่ได้กินอะไรทั้งวันเลย ในวันนั้น ผมจึงตัดสินใจซื้ออาหารและน�้ำดื่มไปแจก รู้มั้ยครับสิ่งที่ผมได้รับกลับ มา เป็นสองสิ่งเล็ก ๆ คือค�ำขอบคุณ และรอยยิ้ม แค่สองสิ่งเล็ก ๆ นี้ สามารถท�ำให้ผมยิม้ กลับไป แค่เพียงเรายิม้ จิตใจเราก็ยมิ้ ตามแล้วครับ นี่ก็เป็นสิ่งเล็ก ๆ สิ่งนึงที่สามารถสร้างความสุขได้ง่าย ๆ ของผมนะครับ เมื่อเรากลับมาพบกัน ผมก็อยากจะเล่าเรื่องราวดี ๆ ให้นักอ่านที่รักทุก ท่านได้ฟังกันเหมือนเคยครับ เช่นเดียวกับนักเขียนทุกท่านของเรา ก็ อยากให้ผอู้ า่ นได้รบั เรือ่ งราวดี ๆ ทีม่ ที งั้ สาระและความสุขมาแบ่งปันกัน ครับ อย่าลืมนะครับ เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกินครับ ผมหวังว่าผู้อ่านจะ ใช้เวลาให้มีความสุขเพื่อตัวเราและคนรอบข้างนะครับ วันนี้ถามตัวเอง ด้วยนะครับว่ายิม้ แล้วหรือยัง ถ้ายิม้ แล้วก็แบ่งปันให้คนรอบข้างด้วยนะ ครับ แล้วพบกันอีกในฉบับหน้านะครับ

ASSISTANT CONTENT EDITOR Kanchanit Tantivanitchkit กันต์ชนิต ตันติวาณิชกิจ CONTRIBUTORS Pramaha V.Vajiramedhi พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี Chamnongsri Hanchanlash คุณหญิงจ�ำนงศรี หาญเจนลักษณ์ Werachai Anuworakarn วีระชัย อนุวรกาญจน์ Manta Maythachatchaval มันตา เมธาชัชวาล Kitti Kaewhin กิตติ แก้วหิน Sakon Boonyakiet สกล บุณยเกียรติ Kitty Vongprasert คิตตี้ โวหาร-วงศ์ประเสริฐ Sebastian Holmes เซบาสเตียน โฮมส์ Luke Farrell ลุค แฟร์เรล Surasak Laoprom สุระศักดิ์ เหลาพรม Laksawadee Gurney ลักษวดี เกอร์นี่ Asst. Prof. Prakasit Chirappapha ผศ.นพ. ประกาศิต จิรัปปภา WRITERS Pornthip Satissarat พรทิพย์ สาทิสสะรัต Boonsong Chaletorn บุญส่ง ชเลธร Adisak Phetsong อดิศักดิ์ เพ็ชรสงค์ Passamon Hall พรรษมนตร์ ฮอลล์ MARKETING MANAGER Kadsuda Priyanu เกศสุดา ปรัยนุ Suphavas Varamali สุภวัส วรมาลี ART DEPARTMENT Patcharin Sirichote พัชรินทร์ ศิริโชติ OWNER

ThaiSmile Media Limited

Building 3, North London Business Park Oakleigh Road South, London N11 1GN www.thaismile.com

For all enquiries please contact

ด้วยความปรารถนาดี ทีมงาน กองบรรณาธิการนิตยสารไทยสไมล์

editor@thaismile.com +44 (0) 20 3478 3757, +44 (0) 79 8561 8228 Thaismile Magazine is published by ThaiSmile Media Limited.

No part of this publication may be copied or distributed without prior written agreement from ThaiSmile Media Limited.

SMILE CONTENTS

Issue 166

06 SMILE CHEF 08 SMILE TASTE 14 SMILE CUISINE 16 SMILE SOCIAL 22 SMILE TREND 26 SMILE THINK 28 SMILE LIFE 30 SMILE SENIOR

38

06 44

34 SMILE HISTORY 38 SMILE SPECIAL 42 SMILE HEALTH 44 SMILE INTERVIEW 48 SMILE GOING OUT 52 SMILE FAMILY 58 SMILE SHORT STORY

THAISMILE 166

5

SMILE CHEF

WORDS / PHOTOGRAPHY

SEBBY HOLMES

Sebby Holmes Head Chef, Farang London www.faranglondon.co.uk

Grilled Shrimp

and Mandarin Som Tam Salad 6

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

S

om tam salad has fast become one of the most widely eaten and popular salads to come out of Asia. It originates from Lao but now has many well-known variations from all over, this version is one I created for Farang. The use of mandarin as a little added natural sweetness, along with the juices of the fresh grilled prawns make it a stand out dish. Try it with the grilled chicken on page ? and some sticky glutinous rice for a proper feed.

ingredients serves

2-3

4 prawns, cleaned, outer shell removed and de-veined 1 teaspoon vegetable oil 200g, shredded papaya 1 tablespoon, fried peanuts 30g, Cherry tomato 3, red birds eye chilli 2 teaspoons dried shrimp 4 garlic cloves, peeled 10g, green beans ½ lime, chopped with the zest on 1 pinch, Malden sea salt 2 limes, juiced 20ml, thick tamarind water 10-15g palm sugar (dark soft brown sugar can be used but palm sugar is preferred) 2 mandarins

method

Firstly, coat the prawns in a squirt of fish sauce and vegetable oil, then place them upon a hot grill for 3-4 minutes until the side in contact with the heat has turned completely pink, then turn over and repeat on the other side until the prawn is hot throughout. Once cooked remove from the heat and put aside.

Using a pestle and mortar pound together the garlic and dried shrimp, using the salt as an abrasive.

Then pound in the peanuts to break them up enough to mix evenly through the salad, be careful not to over pound them or they will turn into peanut butter.

Next one by one add the Chillies, green beans, tomatoes, grilled shrimp and the papaya making sure to bruise all as you place them in the pestle, this distributes the flavours.

Next add the palm sugar, tamarind, lime juice, chopped lime and the juice from 1 mandarin and give the salad a final bruise to ensure that all ingredients are packed full of the flavoursome dressing, make sure that the palm sugar has been completely dissolved in the dressing before serving otherwise someone will get an unexpected sweet mouthful.

Lastly taste the dressing to check that it suits your tastes, it should be sweet, salty, sour and spicy with a hint of bitterness from the lime zest, adjust seasoning if needed, then serve.

See you next time, Eat Well 7

S M I L E TA S T E

WORDS / PHOTOGRAPHY

CHEF KITTY VONGPRASERT

Sugar & Sunshine www.sugarandspice15.com

KEEPING UP THE TRADITION In this issue I have an opportunity to take you out of London to the countryside of Overton. The small village that’s situated in Hampshire, west of Basingstoke and east of Andover.

8

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

An hour and a half car journey took me to this village pub in the middle of nowhere. ’The Old House at Home’, home of authentic uncompromising Thai food. The reason for my trip was to interview one of the most inspirational chefs in our industry.

Chef Wichaya Singnoi (Jeab) and myself were in a Thai chef competition that took place in the University of West London in 2012. After the competition we kept in contact and became great friends. Originally from the Northeast of Thailand, we both have similar backgrounds, of growing up in a restaurant family. Our conversations about food and family seem never ending.

Two years ago, chef Jeab found her feet and left her job in the city to open her own restaurant in collaboration with ‘The Old House at Home’ pub. The saying “you never stop learning” is so true. I’d heard that chef Jeab had recently returned to Thailand to take an intensive one-to-one Thai traditional cooking class with our supreme Master chef, Professor Srisamorn Kongpan. I believed a visit to her establishment was necessary to discover what she had learned from the great Master.

The warm welcome was matched by a lovely individual Thai style dinning room. My lunch started with homemade ‘Sai Oui’, the northern style curried sausage. The spices of lemongrass, garlic, dried chilli, turmeric and shredded kaffir lime leaves made up the curry paste. The dish was grilled to perfection. This was followed by ‘Moo Thod Tra Krai’, fried pork with crispy lemongrass. I enjoyed this with fragrant sticky rice and ‘Jeaw’, chilli dip, a mixture of powdered dried chilli, grounded roasted rice, tamarind juice, fish sauce and chopped coriander. To wrap the meal up, I had ‘Tom Yum Gai’, home style herbal chicken soup served in a traditional Thai pot. The food was excellent.

After the lunch feast I was invited to learn a particular dish that chef Jeab is proud to share with us all. ‘Pla Neau Sod’ This special beef salad was created in the Thai royal court of HM the Queen Prapanvasa Aiyikachao of King Rama V. I am honoured to have spent a day with my old friend, to have tasted her excellent food and last but not least to have had a cooking class with her.

ROYAL COURT BEEF SALAD INGREDIENTS 500g. beef Sirloin 30g. fresh garlic - thinly sliced 20g. fresh large chilli - julienned 20g. pine nuts - toasted 1/4 cup mint leaves 3g. sea salt 30g. lime juice 30g. fish sauce 2 tbsp. crispy fried garlic 2 tbsp. lime juice ( for beef marinate)

METHOD In a griddle pan or on a BBQ grill the beef sirloin on high heat to seal the outside of the steak but keep it rare inside. Slice the beef thinly across the grain.

In a large mixing bowl, mix the beef slices with sea salt and 2 tbsp of lime juice until its all worked in. Then add fresh garlic, large fresh red chilli, fish sauce and 30g of lime juice.

Check seasoning, it should

taste sour salty with a hint of sweetness.

Add mint leaves and toasted pine nuts. Give it a final mix then serve sprinkled with crispy fried garlic.

Enjoy with a cold glass of bubbly or Rosé or drink of your choice

THAI TIP You can buy crispy fried garlic ready made from any Asian supermarket.

For those of you who would like to entertain but don’t want to cook(or are unable to for whatever reason), you could let me do the job for you! You can now check out my new website at www.sugarandspice15.com for all your bespoke catering service needs.

You can also follow me on Instagram: @sugar_and_sunshine for my foodie footage and everything else!

9

S M I L E TA S T E

ส�ำรับชาววัง สวัสดีมต ิ รรักแฟนคอลัมน์สไมล์เทสต์ทก ุ ท่าน ขณะทีเ่ ขียนคอลัมน์นม ี้ ค ี วามตืน ่ เต้นมากมายทีจ ่ ะได้มาน�ำเสนอเมนู จากเชฟรับเชิญที่เพิ่งเดินทางกลับไปเรียนสูตรอาหารไทยโบราณเพิ่มเติมจากปรมาจารย์ทางด้านอาหารไทย อาจารย์แม่ศรีสมร คงพันธุ์ ทันทีที่ทราบว่าเครื่องบินของเชฟลงรันเวย์ที่ฮีทโทร์วดิฉันก็รีบโทรไปนัดสัมภาษณ์ เพื่อน�ำสูตรเด็ดเคล็ดลับที่เชฟได้ไปร�่ำเรียนมาจากอาจารย์แม่มาฝากท่านผู้อ่าน หลายคนอาจสงสัยต้องจิกกัน เบอร์นี้เลยเหรอ? ใช่ค่ะ เชฟเราคิวทองมากเพื่อรับประกันความผิดหวังจิกแค่นี้ยังเรียกว่าเกือบช้าไปเลยถ้าจะให้ดี ต้องจิกตั้งแต่เช็คอินที่สุวรรณภูมิแล้วมั้ย เหอะๆๆๆ

ดิฉันกับเชฟเจี๊ยบ วิชญา สิงห์น้อย รู้จักกันครั้งแรกเมื่อ 6 ปี ก่อน ในการแข่งขัน Montier Thai Chef 2012 จากที่เคยเป็น ผู้แข่งขันกัน จวบปัจจุบันนี้เราเป็นพี่น้องที่สนิทกันมาก ด้วย ความที่รักอาหารไทยเหมือนกัน เป็นศิษย์อาจารย์แม่เหมือน กั น และที่ ส� ำ คั ญ เรามี เ ป้ า หมายเหมื อ นกั น คื อ การคง เอกลักษณ์อาหารไทยให้คงอยูแ่ ละปักธงไทยในครัวโลก (อาจ จะดูฮึกเหิมไปหน่อยแต่เราตั้งใจจริง!) อาหารไทยสไตล์เชฟ เจีย๊ บเป็นแบบทีด่ ฉิ นั ให้คำ� นิยามว่า “Uncompromising Thai food” คือเป็นอาหารไทยที่ไม่ประนีประนอม เครื่องปรุงอาจ จะใช้ผลิตผลที่หาได้ในท้องถิ่นก็จริงแต่ในด้านรสชาตินั้นกา รันตีว่ารสจัดเป็นไทยแท้แน่นอน ‘เจี๊ยบว่าการลดคุณค่า อาหารไทยเป็นการดูถกู คนกิน ดูถกู ตัวเอง ตอนนีช้ าวต่างชาติ เดินทางไปเทีย่ วเมืองไทยมากขึน้ เกือบทุกคนรูจ้ กั อาหารไทย แบบที่คนไทยกินแท้ๆแล้วเราจะมาเปลี่ยนสูตรเพื่อท�ำลาย อาหารไทยของเราท�ำไม’ เชฟเจี๊ยบบอกเล่าในขณะที่เรานั่ง ทานอาหารกลางวันด้วยกัน แม่จ๊อดของเชฟเปิดร้านอาหารที่จังหวัดหนองคายเลี้ยงลูก สองคนคือเจีย๊ บกับพีช่ ายทีต่ อนนีม้ าเป็นหัวหน้าเชฟให้กบั ร้าน อาหารของเจี๊ยบที่ The Old House at Home ซึ่งเป็นสถานที่ ให้สัมภาษณ์วันนี้ เชฟเจี๊ยบจบการศึกษาจากวิทยาลัยอาหารดุสิตธานี สถาบัน ผลิตเชฟชือ่ ดังของไทย แต่เชือ่ หรือไม่วา่ กว่าจะมาถึงจุดทีย่ อม ‘ศิโรราบ’ ให้กับการเป็นเชฟ น้องรักดิฉันก็ดิ้นพยายามหนี อาชีพนี้มาตลอด ‘เมื่อก่อนเบื่อ เห็นมาตั้งแต่เด็กไม่อยากท�ำ เข้าสังคมล�ำบากด้วยตัวก็เหม็น แต่สิ่งที่เจี๊ยบไม่รู้เลยคือการ เป็นเชฟนีม่ นั อยูใ่ นเส้นเลือดมาตลอด เราซึมซับมาโดยไม่รตู้ วั เคยหนีไปท�ำอย่างอืน่ ไปเปิดร้านโทรศัพท์ไปเรียนคอมพิวเตอร์ แต่ในที่สุดก็ไปไม่รอด ต้องกลับมาท�ำอาหารเพราะเรารู้แล้ว ว่าเราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ’ เจี๊ยบเล่าไปหัวเราะไป แรงบันดาลใจของเจีย๊ บไม่ได้มาจากคุณแม่เพียงคนเดียว แต่ ยังมีคุณน้าอีกคนที่เป็นเชฟของโรงแรมไฮแอทเอราวัณที่ได้ เดินทางไปท�ำงานในหลายๆประเทศทัว่ โลก คุณน้าคนนีแ้ หละ ที่เจี๊ยบจ�ำเป็นภาพแนบใจตลอดมาตั้งแต่เด็กว่าโตมาอยาก ท�ำงานที่ได้เดินทางไปต่างประเทศแบบนี้บ้าง

10

SO MUCH TO SMILE ABOUT

ใครจะเคยคาดคิดว่าวันหนึง่ ความฝันของเจีย๊ บก็เป็นจริง 13ปี ที่แล้วเจี๊ยบได้ใบอนุญาติท�ำงาน มาลงที่ร้านสยามโบราณ Milton Keyne เป็นที่แรก หลังจากนั้นก็ย้ายมาท�ำที่ร้าน At Thai จนกระทั่งออกมาเปิดร้านตัวเองที่เมือง Overton ในปี 2016 ดิฉันภูมิใจกับเลือดนักสู้ของเจี๊ยบมากภูมิใจในความเป็นคน ไทยด้วยกันและภูมใิ จทีเ่ ชฟตัง้ ใจคงคุณค่าเอกลักษณ์อาหาร ไทยทีใ่ ช้วตั ถุดบิ ท้องถิน่ อย่างในเมนูทจี่ ะน�ำมาฝากกันในวันนี้ เป็นต�ำรับอาหารโบราณทีเ่ ชฟเพิง่ ไปร�ำ่ เรียนมากับอาจารย์แม่ สดๆร้อนๆ บอกเลยว่าเรามีมาฝากที่คอลัมน์สไมล์เทสต์ที่นี่ที่ เดียวเท่านั้น พล่าเนื้อต�ำรับโบราณนี้ท่านใช้เมล็ดแตงโมคั่ว แต่เชฟเจี๊ยบของเราใช้เมล็ดสนคั่วทดแทนเพราะเป็นวัตถุดิบ ทีห่ าได้งา่ ยกว่าเมล็ดแตงโม ไอเดียสุดติง่ กระดิง่ แมวมาก พล่า เนื้อต�ำรับนี้จะไม่เผ็ดมีรสชาติกลมกล่อม ได้รสซ่านิดๆจาก กระเทียมสด ความหอมจากกระเทียมเจียว มีความมันและ รสสัมผัสจากเมล็ดสนคั่ว ‘คุณยาย(อาจารย์แม่) สอนว่าอาหารสูตรชาววังแท้ๆจะรสจะ กลมกล่อมไม่มีรสชาติไหนโดดออกมารุนแรงแต่ยังคงความ จัดจ้านแบบไทยอยู่’ (ยิ้ม) เจี๊ยบเล่าให้ฟังขณะคลุกเคล้าพล่า เนื้ อ ในชามผสม ขนาดยั ง ท� ำ ไม่ เ สร็ จ กลิ่ น ยั ง หอมชวนรั บ ประทานขนาดนี้ ดิฉันไม่รอช้าขอชิมสักค�ำ ว้าว!อร่อยกลม กล่อมจริงๆด้วย ‘เคล็ดลับโบราณคือการสะเอ๊อะเนื้อให้ไม่มี ความคาวของเนือ้ หลงเหลืออยูเ่ ลย’ เอ่อ....เชฟคะ สะเอ๊อะคือ อะไรคะ ค�ำศัพท์ใหม่ไม่เคยได้ยินอ่ะค่ะ ‘สะเอ๊อะ คือการขย�ำ เนื้อกับน�้ำมะนาวจนกระทั่งเนื้อเปลี่ยนสีครับ’ เชฟเจี๊ยบไขข้อ สงสัย วิธนี คี้ อื การดับคาวเนือ้ ของคนโบราณ ดิฉนั คิดว่าคงจะ เป็นทฏษฎีเดียวกันการท�ำก้อยของคนอิสานและ Ceviche ของคนเม็กซิกนั ทีเ่ ป็นการท�ำให้สกุ ด้วยน�ำ้ ผลไม้รสเปรีย้ วเช่น มะนาว/ส้ม/grapefruit อ้าวเกือบนอกเรื่องไปอีกแล้ว 555 เอาเป็นว่าใครอยากทราบว่าอาหารชาววังโบราณนั้นรสชาติ เป็นอย่างไร ลองน�ำพล่าเนื้อต�ำรับนี้ไปลองท�ำรับประทานกัน ดู ได้ผลยังไงลองเขียนมาเล่าให้ฟังกันบ้าง ตอนนี้ดิฉันขอตัว ไปจัดการกับพล่าเนื้อที่อยู่ในจานให้หมดก่อน จนกว่าจะพบ กันใหม่ในฉบับหน้าค่ะ

S M I L E TA S T E

พล่าเนื้อต�ำรับพระพันวษาอัยยิกาเจ้าพระบรมราชินีนาถ รัชการที่ 5 “ช้าช้าพล่าเนื้อสด ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม คิดความยามถนอม สนิทเนื้อเสาวคนธ์”

เครื่องปรุง เนื้อวัวสันในหรือเนื้อหมูสันใน 500 กรัม กระเทียมซอยบางๆตามยาว 2 ช้อนโต๊ะ ( 30 กรัม) พริกชี้ฟ้าสีแดงหั่นฝอย 2 เม็ด (20 กรัม) เมล็ดสนคั่วกรอบ 1 ช้อนโต๊ะ (15-20 กรัม) ใบสะระแหน่เด็ดเป็นใบๆ 1/4 ถ้วย เกลือ 1/2 ช้อนชา (3 กรัม) น�้ำมะนาว 2-3 ช้อนโต๊ะ (30 กรัม) น�้ำปลา 2 ช้อนโต๊ะ (30 กรัม) กระเทียมเจียว 2 ช้อนโต๊ะ น�้ำมะนาว (เอาไว้ท�ำสะเอ๊อะเนื้อ) 1-2 ช้อนโต๊ะ กระเทียมแกะสลัก (รับประทานและตกแต่ง)

12

SO MUCH TO SMILE ABOUT

พระราชนิพนธ์ เห่เรือ วิธีท�ำ ย่างเนื้อสุกๆดิบๆ หั่นบางๆตามขวางเส้นเนื้อ ใส่เนื้อลง ในอ่างใส่เกลือใส่น�้ำมะนาวสะเอ๊อะกับเนื้อให้ทั่ว ใส่ กระเทียมซอย พริกชี้ฟ้าแดงเคล้าพอทั่ว ใส่น้�ำปลา น�้ำ มะนาว เคล้าให้ทั่ว ชิมรส ปรับรสให้กลมกล่อม ใส่ใบ สะระแหน่ เมล็ ด สนเคล้ า พอทั่ ว ตั ก ใส่ จ านโรยด้ ว ย กระเทียมเจียว และกระเทียมแกะสลักให้สวยงาม

THAISMILE 166

No.1 high quality authentic fish sauce

in consumers’ heart in over 70 countries around the world

UK SOLE DISTRIBUTOR

S.O.P. International Ltd. Tel: 00 44 (0) 1992 584466 Fax: 00 44 (0) 1992 583382 Visit Squid Brand at: www.squidbrand.com 13 IS

O 9001

FS

SC 2

0 200

SMILE CUISINE

WORDS

/

PHOTOGRAPHY

BANK INNGERN

Smile Cuisine 14

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

A delight to make and a delight to eat, these oat cookies are a gem that fuses bitter cacao with the slick pastiness of tahini and oats. It’s the type of all-rounder that can please a crowd or better, yourself during a hectic day in the office. The oats used here are medium sized rather than the large variety, which will ensure they better retain your other ingredients. It may take a couple of hand-shaping attempts until you get the hang of it, but aim to press the mixture with your hands into a thick circular shape, larger than coin size. They won’t expand as you bake so you can freely place them next to each other on the baking tray. Their fragility may make them a tad difficult to carry around, but their mere presence will promise good things when placed on any table.

Bank Inngern www.themulgaro.com Instagram: @bankinngern

Oats 200g Raw Cacao Powder 50g Ground Almongs 60g Tahini 50g Dark Chocolate broken up into small pieces 80g Extra Virgin Olive Oil 100ml Maple Syrup 6 tbs Vanilla Bean Paste 1 tsp Preheat the the oven at 150°c. Line a square tin with baking paper.

Combine everything using a wooden spoon. Add more oil if the consistency is too dry (or vice versa).

Use your hands to shape the mixture into small thick cookie shapes, or adapt according to your preferred style. Place your cookies onto the baking tray and leave in the oven for 20 minutes until firm - you should begin to smell the cookie aroma at this final stage!

Remove from the oven and allow to cool down.

15

SMILE SOCIAL

งานเลี้ยงขอบคุณทีมนักประดาน�้ำชาวบริติช ที่ปฏิบัติภารกิจถ�้ำหลวง 15-09-2018 @ ท�ำเนียบเอกอัครราชทูตฯ, London

นายพิษณุ สุวรรณะชฎ เอกอัครราชทูต ณ กรุงลอนดอน เป็นเจ้าภาพ จัดงานเลีย้ งรับรองทีท่ ำ� เนียบเอกอัครราชทูตฯ เพือ่ ขอบคุณนักประดา น�้ำและทีมงานจาก British Cave Rescue Council (BCRC) ส�ำหรับ ภารกิจช่วยเหลือทีมฟุตบอลหมูปา่ อะเคดามีทถี่ ำ�้ หลวง ขุนน�ำ้ นางนอน จ.เชียงราย โดยมีแขกมาร่วมงานประมาณ ๑๐๐ คน ซึ่งเป็น Friends of Thailand จากวงการต่าง ๆ ของสหราชอาณาจักร รวมทัง้ ข้าราชการ ทีมประเทศไทยและนักธุรกิจไทย ตลอดจนสื่อมวลชน

16

SO MUCH TO SMILE ABOUT

PHOTOGRAPHY KITTI UK

THAISMILE 166

17

SMILE SOCIAL

พิธรี บ ั -ส่งหน้าที่ ผูช ้ ว ่ ยทูตทหาร 04-10-2018 @ ส�ำนักงานผู้ดูแลนักเรียนไทย(กพ.)

พิธีรับ-ส่งหน้าที่ ผู้ช่วยทูตทหาร (ผชท.ทหาร) Defence and Naval Attache’ to London ระหว่าง นาวาเอก ณรงค์ จงรัภูบาล กับ นาวาเอก ยศพงศ์ เดชะคุปต์ โดยมี คุณพิษณุ สุวรรณะชฎ เอกอัครราชทูตไทย ณ.กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ให้เกียรติ มาร่วมเป็นประธาน ที่ ส�ำนักงานผู้ดูแลนักเรียนไทย(กพ.) 28 Prince’s Gate London England

18

SO MUCH TO SMILE ABOUT

PHOTOGRAPHY

KITTI UK

THAISMILE 166

19

Distributed by Manning Impex Ltd | 01276 406888 / 7 | sales@manningimpex.com | www.manningimpex.com

SMILE SOCIAL

20

SO MUCH TO SMILE ABOUT

PHOTOGRAPHY

MINKY

SMILE TREND

ธุรกิจเสริม

PHOTOGRAPHY

PEXELS.COM

ทางออกยามเศรษฐกิจฝืดเคือง

เมื่ อ ไหร่ ก็ ต ามที่ เ ศรษฐกิ จ เกิ ด สัญญาณว่ามันแย่ อารมณ์ความ รู้สึกของคนก็จะเริ่มหวั่นไหว เกิด ความหวาดหวัน ่ ในเรือ ่ งรายได้และ รายจ่าย แม้แต่คนที่ท�ำงานประจ�ำ กินเงินเดือนก็ยง ั อดไม่ได้ทจ ี่ ะรูส ้ ก ึ ถึงความสั่นไหว เพราะมันไม่แน่ว่า ธุรกิจทีจ ่ า้ งเราท�ำงานอยูน ่ น ั้ มันจะ มั่ น คงแข็ ง แกร่ ง สั ก แค่ ไ หนใน สภาพเศรษฐกิจที่ตกต�่ำฝืดเคือง การท� ำ ธุ ร กิ จ เสริ ม เป็ น หนึ่ ง ใน ทางออกที่ ส ามารถช่ ว ยพยุ ง สภาพเศรษฐกิจภายในครอบครัว ของเราได้ 22

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

จริงๆ อยากแนะน�ำให้เริ่มท�ำ ธุรกิจเสริม กันตั้งแต่สภาพ เศรษฐกิจดีๆ หรือเป็นปกติ เพราะมันเป็นช่วงที่เราสามารถ เริ่มต้นได้ง่ายกว่า ก�ำลังซื้อของลูกค้า ความเชื่อมั่นในการ ใช้จ่ายก็สูงกว่า มันจึงง่ายกว่าที่เราจะท�ำธุรกิจให้ประสบ ความส�ำเร็จและเติบโตได้ในช่วงนั้น แต่… อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่เราจะมาเริ่มคิดเรื่องการท�ำ ธุรกิจส่วนตัว หาราย ได้เสริมกันก็ต่อเมื่อมันมีอาการแสดงทีท่าว่าสภาพความ มั่นคงและรายได้เริ่มสั่นไหวแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไร จะเริ่มตอน ที่เริ่มหวั่นไหวก็ยังไม่สาย แถมมันยังเป็นพลังขับดันให้เรา มุ่งมั่นสร้างธุรกิจอย่างเต็มที่ได้อีกด้วย การเริ่มต้นท�ำธุรกิจใหม่ๆ ของคนที่ท�ำงานประจ�ำอาจจะ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะมันมีมากมายหลายอย่างที่ต้องท�ำให้ ได้ด้วยตัวเอง ตั้งแต่เรื่องเงินทุน ทักษะ และช่องทางการ ตลาด ซึ่งคนท�ำงานประจ�ำคงไม่ช�ำนาญไปทุกอย่างเพราะ ปกติท�ำงานกันเป็นทีม แต่อย่างไรก็ดีเรามีทางเลือกหลาย อย่างที่ท�ำได้ สิง ่ ทีค ่ วรท�ำในการเริม ่ ต้นท�ำ ธุรกิจเสริม

1

มองหาสิ่งที่ตนเองถนัดและชอบ การ

เริม่ ต้นจากสิง่ ทีช่ อบและถนัดจะท�ำให้เราสามารถท�ำ มันได้ดี เพราะเรารู้จริงเกี่ยวกับด้านนั้นๆ

2

พิจารณาโอกาสเชิงธุรกิจคือ เราจะ

ท�ำเงินจากสิง่ ทีเ่ ราชอบและเราถนัดได้อย่างไร จริงๆ ก็ไม่ยาก ลองเริม่ จากตัวเอง คิดดูวา่ คุณยอมเสียเงินให้เรือ่ ง ทีค่ ณ ุ ชอบหรือถนัดเหล่านัน้ ในเรือ่ งใดบ้าง หากคุณเคยยอม จ่ า ย มั น ก็ เ ป็ น ไปได้ ว ่ า มี ค นอื่ น จะยอมจ่ า ยให้ คุ ณ เช่ น เดียวกัน แล้วค่อยคิดเติมต่อถึงเรื่องโอกาสในการสร้างราย ได้ให้มากขึ้น ในช่วงนี้เป็นช่วงฝัน อย่าปิดกั้นจินตนาการ เด็ดขาด !

23

SMILE TREND

3

จะท�ำคนเดียวหรือหาเพื่อนร่วมทีมนี่เป็นอีก

เรื่องที่จ�ำเป็น เพราะการเริ่มต้นท�ำธุรกิจใหม่ มันย่อมดีกว่า หากว่ามีเพื่อนไว้คอยปรึกษาหารือ แต่หากว่าอยากท�ำคนเดียวต้อง มองหาองค์ความรู้ที่เราสามารถน�ำมาศึกษาได้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเริ่ม จากศูนย์หรือไม่รู้อะไรเลย

4

พิจารณาตลาดเป็นการน�ำเอาข้อ 2 มาคิดอีกครั้งเพื่อ

มองว่าสิ่งที่เราคิดว่าเราจะท�ำนั้น มันมีโอกาสในตลาดที่แท้จริง อยู่มากแค่ไหน ใครคือกลุ่มเป้าหมายที่จะเป็นลูกค้า และเราจะยอม จ่ายเงินเพื่อซื้อด้วยเหตุผลใด มีคู่แข่งหรือไม่ การแข่งขันเป็นอย่างไร และเรามีจดุ แข็งจุดเด่นอะไรทีจ่ ะท�ำให้กลุม่ เป้ามายต้องเลือกเราแทนที่ จะเลือกเจ้าอื่นๆ

5

เขียนแผนธุรกิจเรือ่ งนีม้ คี วามจ�ำเป็น มันเหมือนแบบที่

ช่างต้องใช้ในการก่อสร้างบ้าน เพื่อให้ประสบความส�ำเร็จ แต่ ส่วนมากมักไม่นยิ มเขียน เพราะคิดว่าการท�ำ ธุรกิจส่วนตัว เป็นการท�ำ เล็กๆ ไว้เติบโตก่อนค่อยเขียน แต่นั่นเป็นความคิดที่ผิด ! เพราะหาก ไม่มีแผนที่แน่ชัดเราจะไปถึงเป้าหมายได้อย่างไร มันจะไม่สะเปะสะ ปะเกินไปหรือกว่าจะถึงเป้าหมาย ?

6

หาทีป ่ รึกษา ไม่วา่ จะเป็นเพือ่ น คนรูจ้ ัก ทีม่ ีความช�ำนาญ

เฉพาะด้าน หรือจะเป็นหน่วยงานของรัฐทีส่ นับสนุนเรือ่ งการเริม่ ต้นธุรกิจ เพื่อให้ความคิดของเรามีกรอบและได้รับการเติมเต็มส่วนที่ บกพร่องจากประสบการณ์และความรู้ของผู้อื่นที่ช�ำนาญกว่า

7

ลงมือท�ำ! นีเ่ ป็นเรือ่ งทีส่ ำ� คัญทีส่ ดุ เพราะต่อให้มแี ผนธุรกิจ

ดี มีทีมที่เลิศเลอปานใด และมีเป้าหมายว่ามันจะเป็น ธุรกิจท�ำ เงิน ที่ขยายตัวได้มากแค่ไหน มันก็ไม่มีวันเกิดขึ้นหากไม่เริ่มต้นลงมือ ท�ำ นี่เป็นสิ่งที่ควรท�ำเมื่อ คิดจะท�ำ ธุรกิจเสริม หารายได้เพิ่ม วางแผนให้ ดี มองเป้าหมายให้ชดั และลงมือท�ำอย่างรวดเร็ว ทีส่ ำ� คัญอย่าท้อ อย่า ยอมแพ้ ก้าวเดินต่อไปเรื่อยๆ แล้วเราจะประสบความส�ำเร็จในการ สร้าง ธุรกิจส่วนตัว แน่นอน ไม่แน่ในอนาคต อาชีพเสริม หรือธุรกิจที่ เราท�ำเพื่อหารายได้เพิ่มเติม อาจกลายเป็น ธุรกิจส่วนตัว ที่ท�ำให้เรา กลายเป็นเจ้าของกิจการ เลิกการเป็นพนักงานกินเงินเดือนจากคนอื่น ก็ได้ ใครจะไปรู้ จริงไหม ?

24

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

25

SMILE THINK

WORDS

พระมหาวุฒิชัย (ท่าน ว.วชิรเมธี) PHOTOGRAPHY PEXELS.COM

พระมหาวุฒิชัย (ท่าน ว.วชิรเมธี)

“ประตูสองบาน” 26

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

ค�ำว่า ‘พอดี’ คือถ้า ‘พอ’ แล้วจะ ‘ดี’ รู้จัก ‘พอ’ จะมีชีวิตอย่างมีความสุข ประตูมหี ลายแบบความทุกข์และปัญหาก็มหี ลายแบบเช่น กัน บางครั้งเราใช้ชีวิตแบบดึง ทั้งที่ประตูบอกว่าผลัก และ ใช้ชีวิตแบบผลัก ทั้งที่ประตูบอกให้เลื่อนประตูเปิดไม่ออก ปัญหาผลักไม่ออก ไม่ใช่เป็นเพราะปัญหาแก้ไม่ได้ หรือ ประตูเปิดไม่ได้ หากแต่เป็นที่ตัวเราไม่เคยใช้ ‘ความคิด’ เพื่อค้นหาวิธีการ เปิดประตูอย่างถูกต้องเลย ใครทีไ่ ม่ได้ไปนัง่ ฟังการบรรยาย ธรรมะโดยท่าน ว.วชิรเมธี มีพี่ๆ ที่รู้จักไปนั่งฟังมา ท่านได้ ให้พร 4 ข้อ ดังนี้

1. อย่าเป็นนักจับผิด

คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่า คนอืน่ ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง ‘กิเลสฟูทว่ มหัว ยังไม่รู้ จักตัวอีก’ คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมองไม่มีโอกาส ‘จิตประภัสสร’ ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี ‘แม้ในสิ่ง ที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข’

2. อย่ามัวแต่คิดริษยา

‘แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน’ คนเราต้องมี พรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คนที่เรา ริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า ‘เจ้ากรรมนายเวร’ ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้องถอดถอนความริษยาออกจากใจเรา เพราะ ไฟริษยา เป็น ‘ไฟสุมขอน’ (ไฟเย็น) เราริษยา 1คน เราก็มี ทุกข์ 1 ก้อน เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจ

เราโดยใช้วิธี ‘แผ่เมตตา’ หรือ ซื้อโคมมา แล้วเขียนชื่อคนที่ เราริษยา แล้วปล่อยให้ลอยไป

3. อย่าเสียเวลากับความหลัง

90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย�้ำคิดย�้ำท�ำ ‘ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น’ มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่างๆ ไว้ที่ หลังขึ้นไปด้วย ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ ‘อย่าปล่อยให้คม มีดแห่งอดีตมากรีดปัจจุบนั ’ ‘อยูก่ บั ปัจจุบนั ให้เป็น’ ให้กาย อยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี ‘สติ’ ก�ำกับตลอดเวลา

4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

‘ตัณหา’ ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่เกินพอดี เหมื อ นทะเลไม่ เ คยอิ่ ม ด้ ว ยน�้ ำ ไฟไม่ เ คยอิ่ ม ด้ ว ยเชื้ อ ธรรมชาติของตัณหา คือ ‘ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม’ ทุกอย่างต้องดู คุณค่าทีแ่ ท้ ไม่ใช่ คุณค่าเทียม เช่น คุณค่าทีแ่ ท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลาไม่ใช่มีไว้ใส่เพื่อความโก้หรู คุณค่า ที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประ กอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์ เราต้อง ถามตัวเองว่า ‘เกิดมาท�ำไม’ คุณค่าทีแ่ ท้จริงของการเกิดมา เป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน ‘ตามหา’ แก่น ‘ของชีวิตให้เจอ ‘ค�ำว่า’ พอดี’ คือ ถ้า ‘พอ’ แล้วจะ ‘ดี’ รู้จัก ‘พอ’ จะมีชีวิตอย่างมีความสุข 27

WORDS

SMILE LIFE

คุณหญิงจ�ำนงศรี หาญเจนลักษณ์ (ป้าศรี)

ILLUSTRATED BY

VECTEEZY.COM

คุณหญิงจ�ำนงศรี หาญเจนลักษณ์

~ เลี้ยงลูกให้ใจดี ~

28

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

มีคนถามข้าพเจ้าว่าเลี้ยงลูกอย่างไรถึง ได้ใจดี รูส้ กึ ดีใจมาก เพราะไม่ใช่ ค�ำถาม ประเภทที่ได้ยินอยู่ทั่วๆ ไปว่าท�ำอย่างไร ลูกถึงจะเก่ง...ถึงจะรวย...ถึงเป็นผู้น�ำ ฯลฯ ก็ไม่ทราบหรอกว่าลูก ๆ แต่ละคนใจดีจริง ไหม หรือเพียงใด แต่ในเมื่อมีคนถามมา ก็จะเล่าเท่าทีจ่ ำ� ได้และเนือ้ ทีอ่ ำ� นวย ต้อง นึกย้อนไปไกลโข เพราะลูกทั้งสี่คนอายุ อานามใกล้จะสี่สิบกันบ้างแล้ว จ�ำได้ว่าเลี้ยงเขามาด้วยความรักเหมือน แม่ทั่วไป เมื่อรักเขาก็ไม่ต้องการให้ เขา ถูกใครเอาเปรียบ กับอยากให้เขามีความ สุข และในเมื่อรู้ดีว่าคนที่มุ่งแต่จะ ‘เอา’ โดยไม่คดิ จะ ‘ให้’ นัน้ ไม่รจู้ กั สุขจริงหรอก ก็ เ ลยไม่ อ ยากให้ เ ขาเอาเปรี ย บหรื อ ท�ำร้ายใคร อยากให้เขาพร้อมที่จะให้ ความสุขกับคนอื่น คงจะเริ่มต้นจากตรงนั้น... เมือ่ มองย้อนไป สิง่ ทีใ่ สเด่นขึน้ มาคือเรือ่ ง สัตว์เลี้ยงกับการไปเที่ยว ลูก ๆ ข้าพเจ้าโตขึน้ มากับสัตว์เลีย้ ง ไม่วา่ จะเป็นหมา นก หรือปลา เขารัก มันมาก และเรียนรู้ว่าการดูแลให้มันมีความสุข ท�ำให้ตวั เขาเองเป็นสุขมากแค่ไหน เวลา มันเจ็บ เขาก็เดือดร้อนเป็นห่วงเป็นใย พูดได้เต็มปากว่ามันอยู่กับเราเหมือน ญาติ เราเคยมีลูกนกกิ้งโครงที่เราให้ชื่อ ‘โกร๋น’ ตามขนหัวทีโ่ หรงเหรง โกร๋นมาถึง มือเราด้วยอาการร่อแร่ เด็ก ๆ ต้องคอย ห่วงหยอดน�้ำหยอดนมจนมันโตเป็นนก แสนฉลาด ที่เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็น คน โกร๋นไม่มีกรง แต่บินตามสบายใน สวนใหญ่กลางบ้านซึง่ มีตาข่ายปิดไว้ขา้ ง บน เด็ก ๆเดินผ่านสวนนีว้ นั ละหลายครัง้ ครั้งไหนรีบร้อน ไม่ทักไม่ทาย โกร๋นจะ ตะเบ็ ง เสี ย งโฉบวื้ ด ผ่ า นหั ว ไปมาให้ เป็นการสั่งสอนคนที่ไร้มารยาท บ้านเราไม่เคยขาดหมา ไม่วา่ จะเป็นหมา ‘มียี่ห้อ’ หรือหมา ‘ไร้ ยี่ห้อ’ ที่เราเก็บ มา เลี้ ย ง พวกหมา ๆ เหล่ า นี้ เ ป็ น ครู ส อน ทักษะความรัก ความอบอุน่ และการ เสีย สละได้อย่างเยี่ยมยอด น่าเสียดายที่เด็ก คอนโดสมัยนีส้ ว่ นใหญ่ไม่สามารถมีสตั ว์ เลี้ยง แต่ถึงอย่างไรพ่อแม่ปู่ย่าตายายก็ ยั ง ท� ำ ให้ เ ขารั ก และเมตตาสั ต ว์ ที่ เ ขา พบเห็นในธรรมชาติได้ ไม่วา่ จะเป็นผีเสือ้ แมลงปอ ปลา ปู

ไปเขา ไปทะเลมาแต่ไหนแต่ไร ทุกครั้งที่ ไปเที่ยวก็เป็นอันรู้กันว่าเราจะไปสนุก กัน...ท�ำยังไงจะให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆ สนุก สบายด้วยล่ะ หลักการนี้ท�ำให้เกิดธรรมเนียมประจ�ำ ครอบครัว คือเวลาไปเที่ยวนอกเมือง จะ ต้องแวะตลาดซือ้ ปลา เต่า หรือแม้กระทัง่ กบ เอาติ ด รถไปปล่ อ ยตามแม่ น�้ ำ ล�ำคลองทุกครัง้ ไป เราจะมีถงั หรืออ่างติด รถไปด้วยเพื่อการนี้โดยเฉพาะ จะต้อง ปรึกษากันเสียก่อนว่าจะปล่อยทีไ่ หน จะ ได้เลือกตลาดที่ไม่ไกลเกินไปนัก ปลา ที่ เราปล่อยส่วนมากจะเป็นปลาช่อนหรือ ปลาดุก สมัยนั้นยังไม่มีปลานิล ถ้าสัตว์ที่ซื้อเป็นปลา เสียงเด็ก ๆ จะลั่น รถเวลารถกระเทือนหรือหักเลี้ยว ด้วย ห่วงกลัวว่าปลาจะเมารถ ส�ำหรับเต่านั้น ไม่ต้องห่วง แต่วุ่นวายตรงที่มักจะมีตัว เก่งหลุดออกมาคลานกุบกับไปซ่อนใต้ เก้าอีใ้ ห้ตอ้ งมุดค้นกันยกใหญ่ ถ้าเป็น กบ หรือ ปูทะเลก็ จะมี เ รื่ องยาวประเภทไล่ ตะครุบ ส่วนการปล่อยปูทะเลก้ามใหญ่ นั้นกลายเป็นศิลปะและกีฬาที่แสนเสี่ยง (กับนิ้วมือ) สรุปโดยรวมว่าการไปเทีย่ วของเราไม่เคย ขาดรสชาติ ลูก ๆ สนุกกับการปล่อยปลา มาก ไหนจะต้องค่อยปีนลงตลิ่ง ทุกคน จ ะ ป ล ่ อ ย ป ล า อ ย ่ า ง ท ะ นุ ถ น อ ม ระมัดระวัง แล้วก็คอยดูว่าปลาใครจะ ว่ายไปทางไหน ข้าพเจ้ายังจ�ำสีหน้าที่ตื่นเต้น แววตาที่ สุกใส เสียงแจ้ว ๆ ที่ให้ก�ำลังใจเจ้าปลา ตัวไหนที่ยังนิ่งเหนื่อย หรือที่เชียร์ตัวไหน ที่คึกคักแข็งแรง ถ้าปลาบางตัวว่ายออก ไปแล้วเลี้ยวกลับมาหยุดนิ่งริมตลิ่งใกล้ คนปล่อย ก็จะมีเสียงใส ๆ อวดพี่ ๆ น้อง ๆ ว่า ‘เห็นมั้ย มันมาขอบใจ’ ต่างคนก็จะ ต่างสันนิษฐานกันไปต่าง ๆ นานาว่าเจ้า ปลาจะดีใจแค่ไหนที่ได้ลงล�ำธารหรือบึง กว้างหรือทะเลสาบ ฯลฯ ข้าพเจ้าเชือ่ ว่า ทีเ่ ราเคยสนุกแบบนีค้ งจะ ท�ำให้เขาเคยชินกับความรู้สึกที่ว่า เมื่อ เราสุข ชีวติ อืน่ ก็ควรจะได้สขุ ด้วย และใน มุมกลับ หากเราทุกข์ การช่วยชีวิตอื่นให้ สุขก็ท�ำให้ใจเรา สดใสขึ้น เลยพยายาม สอนลูก ๆ ว่า การท�ำบุญช่วยเหลือคนอืน่ อย่าหวังสิ่งตอบแทนนอกเหนือไปกว่า ความอิ่มอกอิ่มใจ

เพราะนั่นแหละก็คือบุญที่ได้รับทันตา มาถึงเรื่องเที่ยว ครอบครัวเราชอบไปป่า เห็น

เข็นครก ตัวเบา ผู้แต่ง คุณหญิงจ�ำนงศรี หาญเจนลักษณ์ ภาพประกอบ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ กวีซีไรต์-ศิลปินศิลปาธร ขนาด หนังสือไซส์ใหญ่ ขนาด 16 หน้ายกพิเศษ จ�ำนวน 360 หน้า ราคา 285 บาท วางจ�ำหน่าย ตุลาคม พ.ศ. 2558 ค�ำนิยม โดย • อ.ประมวล เพ็งจันทร์ ผู้เขียน “เดินสู่อิสรภาพ” • ดร.วิรไท สันติประภพ ผู้ว่าการธนาคาร แห่งประเทศไทย “เข็นครกตัวเบา” เป็นหนังสือที่น�ำเนื้อหา ของหนังสือ Best Seller 2 เล่ม คือ “เข็นครกลงเขา”และ“วิชาตัวเบา”มาพิมพ์ รวมในเล่มเดียว โดยได้ท�ำการแก้ไข ปรับปรุงให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และเพ่ิมเติม “เนื้อหาใหม่” ท่ียังไม่ได้ตีพิมพ์เป็นเล่มมา ก่อนจ�ำนวน 26 บท (“เข็นครกลงเขา” จ�ำนวน34บท“วิชาตัว เบา”จ�ำนวน34บท และเนื้อหาใหม่ 26 บท รวมเป็น 94 บท) นับเป็นเร่ืองน่ายินดีส�ำหรับนักอ่าน ทั้งท่ี เป็นแฟนหนังสือเดิม-เคยอ่านทั้งสองเล่ม มาแล้ว จะได้ซึมซับอรรถรสเดิม และได้ ลิ้ม ลองอรรถรสใหม่ที่ยังไม่เคยสัมผัส ส่วน ผู้ที่ ยัง ไม่เคยอ่านหนังสือ ทั้งสองเล่มมาก่อน ก็ จะได้เปิดโลกแห่งการเขียนของคุณหญิง จ�ำนงศรี หาญเจนลักษณ์ กันอย่างเต็มอิ่ม จุใจ ติดต่อสอบถามรายละเอียด คุณปุ้ย 089-8163116 cpk695@gmail.com

29

SMILE SENIOR

WORDS

เสริมศักดิ์ นรินทร์วงษ์ PHOTOGRAPHY PEXELS.COM

อาหารคือยา ออกก�ำลังกาย คือวัคซีนป้องกันโรค ตอนที่ 3

Smile Senior ฉบับนี้ จะน�ำเรื่อง อาหารคือยา ออกก�ำลัง กายคื อ วั ค ซี น ป้ อ งกั น โรค มาเสนอต่ อ แฟนๆผู ้ อ ่ า น คอลัมน์นี้ต่อจากฉบับที่แล้ว ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์ต่อ บุคคลทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้สูงอายุ หรือผู้สูงวัยทั้ง หลาย

30

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

แพทย์ผเู้ ชียวชาญด้านอาหารกล่าวว่า ปัจจุบนั คนไทยรุน่ ใหม่ รับประทานอาหารทีม่ แี คลอรีส่ งู ใกล้เคียงกับชาวอเมริกนั มาก ขึ้นเรื่อยๆ ผลที่ออกมาจึงปรากฏว่า คนไทยเป็นโรคความดัน โลหิตสูง หัวใจขาดเลือด โรคเบาหวาน โรคอัมพฤตอัมพาต รวมถึงโรคมะเร็งด้วยในอัตราทีส่ งู นอกจากนีค้ นไทยยังนิยม รับประทานอาหารที่มีโปรตีนสูง เช่น เนื้อวัว เนื้อหมู เป็นต้น เนื้อสัตว์ใหญ่ (สัตว์สี่ขา) เหล่านี้ มี Net Protein Utilization (NPU) คือจ�ำนวนโปรตีนทีร่ า่ งกายเอามาใช้ได้เพียงประมาณ ๖๗% เท่านั้น ส่วนที่เหลือประมาณ ๓๓% จะถูกย่อยโดย แบคทีเรียท�ำให้เกิดการบูดเน่าอยูใ่ นล�ำไส้ ล�ำไส้ของคนแต่ละ คนจะมีความยาวถึง ๖ เท่า ของความสูงของบุคคลนั้น เมื่อ การบูดเน่าของเนื้อ (โปรตีน) อยู่ในล�ำไส้ก็จะถูกดูดซึมเข้า ร่างกาย กระบวนการนีจ้ ะก่อให้เกิดสารยูรคิ สูง ยูรคิ เหล่านีจ้ ะ เกาะกลุม่ กันเป็นผลึกทีแ่ หลมคม และทิม่ แทงกล้ามเนือ้ พังผืด และเยื่อหุ้มประสาท ท�ำให้เกิดโรคไขข้ออักเสบ (Rheumatism) โรคปลายประสาทอักเสบ โรคปวดเส้น ปวดประสาท เป็นต้น หลังสงครามโลกครั้งที่สอง นายแพทย์มาซาโนเร ดูราซูเน หัวหน้าภาควิชาอายุรศาสตร์ มหาวิทยาลัยคิวซู ประเทศญีป่ นุ่ และภรรยาได้ทดลองกินอาหารอย่างเดียวกับเชลยญี่ปุ่นกิน คือคาร์โบไฮเดรต ๑๖๔ - ๒๐๗ กรัมต่อวัน, โปรตีน ๒๒ - ๒๓ กรัมต่อวัน, ไขมัน ๗.๕ - ๘.๕ กรัม ต่อวัน รวมแคลอรี่แล้ว ๗๒๙ – ๘๒๖ แคลอรี่ต่อวันส�ำหรับคนน�้ำหนัก ๗๐ กิโลกรัม ซึง่ เมือ่ เทียบกับอาหารมาตราฐานทางโภชนาการแล้วถือว่าต�ำ่ มาก กล่ า วคื อ รั บ ประทานอาหารตามมาตราฐานทาง โภชนาการน่าจะเป็น คาร์โบไฮเดรต ๒๐๐ - ๔๐๐ กรัม ต่อวัน, โปรตีน ๖๐ - ๗๐ กรัมต่อวัน, ไขมัน ๑๐ - ๑๑ กรัมต่อวัน รวม แคลอรี่แล้วควรจะเป็น ๒,๑๕๐ แคลอรี่ต่อวัน อาหารทีใ่ ห้เฉลยศึกกิน และนายแพทย์มาซาโนเรพร้อมภรรยา ทดลองกินนั้น คือข้าวกล้อง และผักสดต่างๆมากมาย และมี ผลไม้บ้าง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นอาหารสด กินอยู่ ๘๑ วัน ปรากฏ ว่าเขาทั้งสองปกติดี และได้ท�ำการทดลองใหม่ คือกินอาหาร เหมือนเดิมและจ�ำนวนเท่าเดิม แต่คราวนี้ท�ำให้สุก คือต้มจน สุกทั้งหมด ไม่นานนักก็พบว่าเขาเกิดอาการขาดสารอาหาร คือเป็นลมง่าย อ่อนเพลียหมดเรีย่ ว แรง เกิดอาการบวมเพราะ ขาดวิตามิน เพราะวิตามินถูกท�ำลายโดยความร้อนจากการ ต้มให้สุกนั่นเอง

31

SMILE SENIOR

WORDS

ในเรือ่ งเดียวกันนี้ ได้กล่าวถึงผลการวิจยั หลายแห่ง ยืนยันแต่เดิมทีเ่ คยบอกว่า โปรตีน ๑ กรัม ต่อน�ำ้ หนัก คน ๑ กิโลกรัม/ต่อวัน (ตัวอย่าง คนมีน�้ำหนัก ๗๐ กิโลกรัม ต้องกินโปรตีน ๗ กรัมต่อวัน) โดยนักวิจัย พบว่า โปรตีน ๐.๕๐ กรัมต่อคนต่อวัน บางคน ๐.๓๐ กรัมต่อคนต่อวัน และยังมีบางคนบอกว่า๐.๑๕ ๐.๒ กรัมต่อคนต่อวัน ก็ยงั มีผอู้ า้ งว่าเพียงพอส�ำหรับ ผู้สูงอายุ นักโภชนาการสายกลาง (มัชฌิมาปฏิปทา - ทางสาย กลาง) แนะน� ำ ว่ า ควรเดิ น ทางสายกลาง คื อ รั บ ประทานโปรตีน ๐.๕ กรัม ต่อน�้ำหนักตัว ๑ กิโลกรัม หากเรามีน�้ำหนักตัว ๗๐ กิโลกรัม ควรรับประทาน โปรตีน ๓๕ กรัมต่อวัน แต่ทเี่ รารับประทานกันอยูท่ กุ วันนี้ เรารับประทานโปรตีนเป็นจ�ำนวนมาก นีแ่ หละ คือบ่อเกิดแห่งโรคร้ายต่างๆ โดยที่เราไม่รู้ตัว อาหารโปรตีนประเภทเนื้อสัตว์ ที่เรารับประทานกัน อยู่ในปัจจุบันนี้ เจ้าของฟาร์มหมูหรือคนเลี้ยงหมู เขาใช้สารเร่งเนื้อแดงในหมู และสารเร่งการเจริญ เติบโตของไก่ในฟาร์ม และยังใช้แอนตี้ไบโอติกส์ (Antibiotics) ป้องกันเชื้อโรคในไก่และกุ้งในฟาร์ม แอนตีไ้ บโอติกส์เหล่านีย้ งั ตกค้างอยูใ่ นเนือ้ สัตว์เหล่า นั้น เมื่อเรารับประทานเนื้อเหล่านี้เข้าไป สารแอนตี้ ไบโอติกส์ก็จะไปฆ่าแบคทีเรียชนิดที่เป็นประโยชน์ ต่อร่างกายในล�ำไส้เราโดยไม่จำ� เป็น ทีร่ า้ ยไปกว่านัน้

32

SO MUCH TO SMILE ABOUT

เสริมศักดิ์ นรินทร์วงษ์

ยังท�ำให้ระบบการย่อยอาหารของเราเสียหายไปด้วย ส�ำหรับอาหารประเภทคาร์โบไฮเดรตนั้น ควรเลือก รับประทานพวก Complex คืออาหารธรรมชาติทไี่ ม่ ปรุงแต่งสีและรส เช่น ข้าวกล้อง ข้าวโพด เผือก มัน หรือขนมปังประเภท Whole wheat Bread) อาหาร เหล่านีม้ กี ากใย (Fiber) สูง ท�ำให้ระบบการย่อยและ การขับถ่ายดีขึ้น และยังช่วยขจัดไขมันในเลือดออก ไปด้วย การปรุงอาหารจึงไม่ควรใช้น�้ำมันพืชในการ ปรุง บางท่านแนะน�ำให้ใช้น�้ำมันหมู ส่วนอาหารที่เป็นพืช ผัก ผลไม้ต่างๆนั้น ควรเป็นพืช ผักผลไม้ที่ยังสดๆ เพราะจะเต็มไปด้วยวิตามินและ แร่ธาตุต่างๆ มีกากใยสมบูรณ์ มีเอ็นไซม์ ของสด เหล่านีม้ พี ลังแสงอาทิตย์แฝงอยู่ ซึง่ จะเป็นประโยชน์ ต่อร่างกายมาก และยังสามารถท�ำลายล้างสารพิษ ออกจากร่างกายได้ด้วย จึงท�ำให้ร่างกายอยู่ใน สภาพที่สมดุล น�ำมาซึ่งความสมบูรณ์แข็งแรง ข้อ ควรระวังคือ พืชผักผลไม้ต่างๆเหล่านี้ มักมียาฆ่า แมลงติดค้างมาด้วย จึงควรน�ำพืชผักผลไม้ต่างๆที่ เราซื้อมาแล้ว ใช้โซดาไบคาร์โบเนท ๑ - ๒ ช้อนโต๊ะ ผสมน�้ำ ๑ ถัง หรือประมาณ ๒๐ ลิตร ล้างพืชผักผล ไม้เหล่านัน้ บางท่านแนะน�ำให้ใช้นำ�้ ผสมเกลือทะเล บางท่ า นแนะน� ำ ให้ ใ ช้ น�้ ำ ส้ ม สายชู ผสมน�้ ำ ใน อัตราส่วนทีเ่ หมาะสม แล้วล้างด้วยน�ำ้ ไหลจากก๊อก น�ำ้ ก่อน ก่อนทีจ่ ะรับประทานพืชผักผลไม้ตา่ งๆเหล่า นั้น

THAISMILE 166

ข้อควรปฏิบัติในผู้สูงอายุและแฟนๆที่อ่าน smile Senior เกี่ยวกับการรับประทานอาหาร คือ ๑. ควรรักษาสัดส่วนน�ำ้ หนักของตนเองให้อยูใ่ นระดับมาตราฐาน กล่าวคือ ส�ำหรับผู้ชาย ส่วนสูงวัดเป็นเซ็นติเมตร ลบด้วย ๑๐๐ ยกตัวอย่าง เช่น สูง ๑๗๐ เซ็นติเมตร ลบด้วย ๑๐๐ ก็เหลือ ๗๐ เซ็นติเมตร ฉะนัน้ น�ำ้ หนักชายคนนัน้ ควรเป็น ๗๐ กิโลกรัม ส�ำหรับ ผูห้ ญิง ความสูงเป็นเซ็นติเมตร ลบด้วย ๑๑๐ ทีเ่ หลือก็เป็นน�ำ้ หนัก นี่ถือว่าเป็นอัตราส่วนที่มาตราฐาน ฉะนั้นเราจึงควรรักษาระดับ น�ำ้ หนักของเราให้อยูใ่ นมาตราฐาน หากน�ำ้ หนักจะมากไปนิด หรือ น้อยไปหน่อยจากมาตราฐานนี้ ก็ถือว่าใช้ได้โดยอนุโลม ฉะนั้น เราจึงไม่ควรรับประทานอาหารทีม่ ไี ขมันมาก ของหวานต่างๆ ขนม หวานต่างๆมากเกินไป ๒. อาหารมื้อเช้าควรเป็นข้าวซ้อมมือ หรือข้าวกล้อง และกับข้าว ที่มีพืชผักต่างๆ เป็นหลัก หรือจะรับประทานแบบฝรั่ง เช่น Muesli, Cereal พร้อมด้วยนมสด หรือนมเปรี้ยว และผลไม้ต่างๆให้อิ่ม ทุกเช้า ๓. ในผู้สูงอายุ ควรรับประทานอาหารในอัตราส่วน ดังนี้ เช้า : กลางวัน : เย็น 35 : 40 : 25 หากจะรับประทานอาหารสองมื้อ คือมือ้ เช้าและมือ้ กลางวัน งดอาหารเย็นก็ยงิ่ ดี หากหิวก็กนิ กล้วย หรือผลไม้อื่นๆที่ไม่หวานจัดแทน ๔. ขณะรับประทานอาหาร ควรเคี้ยวอาหารให้ละเอียด อาหาร พวกแป้งและผลไม้ (น�้ำตาล) จะถูกละลายในปาก ย่อยให้เป็น กลูโคส (Glucose) น�ำไปใช้เป็นพลังงานได้ทันที ร่างกายก็จะ สดชืน่ กระปรีก้ ระเปร่าทันใด นอกจากนีย้ งั ช่วยลดการท�ำงานของ ระบบย่อยอาหารอีกด้วย ๕. บางท่านแนะน�ำว่า ขณะรับประทานอาหาร ไม่ควรดื่มน�้ำ ควร ดืม่ น�ำ้ หลังรับประทานอาหารสักระยะหนึง่ เหตุผลก็คอื ให้นำ�้ ย่อย ได้ท�ำงานเต็มที่ในการย่อยอาหาร (ในความเป็นจริงแล้ว คนส่วน ใหญ่มกั ดืม่ น�ำ้ ระหว่างรับประทานอาหารด้วย) แต่ทงั้ นีก้ ข็ นึ้ อยูก่ บั น�้ำย่อยอาหารของแต่ละคนซึ่งมีมากน้อยต่างกันด้วย ๖. เวลารับประทานอาหารควรมีสติพิจารณาอาหาร ทั้งอาหารที่ เป็นประโยชน์และไม่เป็นคุณต่อร่างกาย เพื่อความเข้าใจว่า กิน เพื่ออยู่ มิใช่อยู่เพื่อกิน ก็จะท�ำให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง (ข้อนี้ เหมาะส�ำหรับผูป้ ฏิบตั ธิ รรมเจริญสติภาวนา แต่จริงๆแล้วใช้ได้กบั บุคคลทั่วไป) ๗. เมื่อรับประทานอาหารใกล้จะอิ่ม หรือรู้สึกว่าจะอิ่ม ให้หยุดรับ ประทานอาหารทันที มิใช่อมิ่ เต็มทีแ่ ล้วจึงหยุด บางคนอิม่ แล้วยัง กินอีก เพราะเสียดายอาหารหรือ (รู้สึกว่า) อาหารนั้นดี อาหาร ส่วนเกินที่เรารับประทานหลังจากรู้สึกว่าอิ่มแล้วนั่นแหละ จะ กลายเป็นไขมันแล้วเก็บไว้ทพี่ งุ หรือสะโพก ในทีส่ ดุ ก็อว้ น แล้วโรค ร้ายต่างๆก็ตามมา. ยังมีต่อฉบับหน้าโปรดติดตามครับ

33

SMILE HISTORY

WORDS

ปิ ย ะนุ ช นาคคง

PHOTOGRAPHY

PEXELS.COM

ป้อมยักษ์ใหญ่ที่สร้างโดยฝรั่งเศส ในเมืองบางกอก หายไปไหน? ตอนที่1

เกรียงไกร ประกาศก้อง เพียงมองเห็น ประตูใหญ่ สู่เมือง อโยธยา ฝรั่งเศส เป็นผู้ ก่อสร้างไว้ ป้อมก�ำแพง แห่งการค้า และการยุทธ์

ก�ำแพงเด่น ประดับเมือง เป็นด่านหน้า เก็บภาษี ตรวจตรา ปลดอาวุธ และเป็น ผู้ท�ำลาย ในที่สุด เป็นบันทึก ท้ายสุด ก่อนไทยลืม

เสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะๆ เปลวไฟลุกโชนเผาหมู่บ้านชาว บางกอก ข้างป้อมวิชเยนทร์ โดยฝีมือทหารชาวฝรั่งเศส ปืนใหญ่ 18 ประบอก ของอยุธยา ถูกระเบิดทิ้ง เพื่อไม่ให้ ชาวสยามมีอาวุธมาต่อสู้กับตนแม้ฝรั่งเศสจะมีอาวุธร้าย แรงเพียงใด ก็ไม่อาจต้านทานชาวสยามที่ปิดล้อมป้อม ฝรั่งเศสไว้นานเกือบ 2 เดือน

เลย แม้จะเห็นว่ากองก�ำลังมีจำ� นวนไม่เท่ากันก็ตาม พวก เราพยายามโจมตีทางพื้นดินและยิงปืนใส่ ทหาร 6 นาย ปีนขึ้นไปบนป้อม ฆ่าชาวสยามได้บางคน แล้วก็ถูกล้อม ด้วยคนกลุม่ ใหญ่จงึ ถอยกลับมา ไม่มชี าวฝรัง่ เศสเหลืออยู่ ในป้อมและที่ตลิ่งเลยแม้แต่คนเดียว อีกสองนายถูกฆ่า ตายในเรือ และอีกสองหรือสามนายได้รับบาดเจ็บ ”

ข้อความ บันทึกของนายพลเดส์ฟาร์จ เล่าเหตุการณ์สละ ป้อมใหญ่ของบางกอกไว้ว่า “ ..... เย็นวันเดียวกันนั้นเอง ข้าพเจ้าสั่งให้สละป้อมฝั่งตะวันออก เพราะไม่สามารถจะ รักษาไว้ได้ ข้าพเจ้าสัง่ ให้นายทหารทีป่ ระจ�ำด้านใน ย้าย ที่ประจ�ำการ และขนย้ายอุปกรณ์ต่างๆ ให้ท�ำลายคันดิน แนวก�ำแพงป้อม เจาะปืนใหญ่ทุกกระบอก และตอกหมุด กระลอกทีไ่ ม่ได้ระเบิดทิง้ ปืนใหญ่ทหี่ ล่ออย่างงามจ�ำนวน 18กระบอกถูกท�ำลายลงด้วย ส่วนที่เหลือนั้นก็ตอกหมุด เสีย มีลูกกระสุนจ�ำนวน 10,000 ปอนด์ ที่ไม่ได้ถูกท�ำลาย ลง

ข้อความเหล่านี้ท�ำให้ผู้อ่านรุ่นเราคงงงสงสัย ว่า ป้อม ไหน? ป้อมอะไร? มีดว้ ยหรือป้อมฝรัง่ เศส ริมแม่นำ�้ เจ้าพระยา ใช่ป้อมเดียวกับป้อมวิไชยประสิทธ์หรือไม่ แล้วอยู่ที่ไหน? เกิดอะไรขึ้น? ป้อมหายไปไหนแล้ว?

ชาวสยามนัน้ ไม่รรี อทีจ่ ะแก้ไขป้อมให้ใช้ได้ เพือ่ พร้อมต่อสู้ อีกครั้ง จากนั้นเราก็เผาหมู่บ้านใกล้ๆ ที่มั่น แต่หลังจาก นัน้ สองสามวัน ชาวสยามก็เร่งบูรณะป้อมทีเ่ ราทิง้ ไว้ แม้วา่ จะมีคนเพียงน้อยก็ตาม ข้าพเจ้าส่งร้อยเอก ร้อยโท และ พลทหาร พร้อมด้วยผูช้ ายอีก 30 คนลงเรือ 2 ล�ำ เพือ่ พยายาม ดูว่ามีหนทางใดในการขับไล่หรือไม่ แต่ที่กลางล�ำน�้ำนั้น เอง ชายฉกรรจ์พร้อมอาวุธก็โผล่พน้ ขึน้ มาจากแนวก�ำแพง ป้อม เราเองก็ไม่ปรารถนาจะหันหลังกลับโดยไม่ท�ำอะไร

34

SO MUCH TO SMILE ABOUT

เมืองบางกอก เป็นที่ ตั้งของขนอนหลวง หรือด่านเก็บ ภาษีของพระนครศรีอยุธยา เจ้าหน้าที่ด่านจะคอยบังคับ ให้เรือส�ำเภาต่างชาติ มอบปืนใหญ่ให้เก็บรักษาไว้ ทีท่ ที่ ำ� การ เมืองก่อนอนุญาตให้เดินเรือต่อไปยังอยุธยา ชาวดัตช์ทเี่ ดินทาง เข้ามาระหว่าง พ.ศ. ๒๐๖๖-๖๑ บันทึก ว่าเรือทีผ่ า่ นเมืองบางกอกต้องแจ้งจ�ำนวนสินค้า จ�ำนวนผู้ โดยสารและต้องช�ำระค่าภาษีอากรด้วย ต�ำแหน่งหน้าที่ ของเจ้าหน้าที่ขนอนหลวงนั้นปรากฏในกฎหมายอาญา หลวงในกฎหมายตราสามดวงว่า “มาตรา หนึ่ง นายพระ ขนอนทณบุรี ขนอนน�ำ้ ขนอนบก แห่งใดใด ในพระนครศรีอยุธยา และจะเก็บจังกอบในส�ำเภานาวาเรือใหญ่นอ้ ยก็ดี หนบก หนเกวียนหนทางอันจะเข้าถึงขนอนใน ท่านให้นับสิ่งของ จนถึงสิบ ...”

THAISMILE 166

หรือปรากฏชือ่ เจ้าเมืองในพระอัยการเก่าต�ำแหน่งนาหัวเมือง ฉบับอยุธยาว่า “ออกพระทณบุรีศรีมหาสมุทรเมืองธนนา 3000 ขึ้นประแดงอิน ปัญญาซ้าย” เมืองทณบุรี(ธนบุรี)หรือเมืองบางกอก ในรัชกาลสมเด็จพระ นารายณ์มหาราช กลายเป็นแหล่งชุมชนใหญ่ที่ส�ำคัญมาก ขึ้น เพราะหลังจากที่ฮอลันดาน�ำกองทัพเรือมาปิดปากน�้ำ ของไทยใน พ.ศ. 2207 เมื่อเกิดความขัดแย้งทางการค้านั้น อาจเป็นเหตุหนึ่งให้ทรงตระหนักถึงความส�ำคัญของเมือง บางกอก เพิม่ ขึน้ และทรงหาทางเสริมสร้างความส�ำคัญของ เมือง ทั้งในฐานะกุญแจส�ำคัญของพระราชอาณาจักรใน ระดับนานาชาติ การพั ฒ นาเมื อ งบางกอกให้ เ ป็ น รู ป ธรรมนี้ สมเด็ จ พระ นารายณ์มหาราชได้ทรงใช้ความรู้ทางด้านวิทยาการ สมัย ใหม่ของวิศวกรชาวฝรั่งเศส ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้ นายทหารฝรั่งเศสเชอวาเลียร์ เดอ โชมองต์ รั้งต�ำแหน่งออก พระศักดิ์สงคราม เจ้าเมืองบางกอกในพ.ศ.2228 ออกแบบ สร้างป้อมที่ยิ่งใหญ่ งดงาม เป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของ พระนครศรีอยุธยา บริเวณขนอนหลวง หรือด่านเก็บภาษี ที่ เมืองทณบุรี (บางกอก) และโปรดให้มกี องก�ำลังทหารประจ�ำ อยู่ที่ป้อมเมืองนี้ ทั้งทหารไทยฝึกหัดราว 400 นาย ทหาร สัญชาติโปรตุเกส ลูกครึ่งโปรตุเกส ราว 40 นาย และทหาร ฝรั่งเศสจ�ำนวนหนึ่งรวมประมาณ 1,000 นาย เป็นที่น่าสังเกตว่า แผนผังการสร้างป้อมใหม่ที่บางกอกฝั่ง ตะวันออก ซึง่ มีสำ� เนาตกทอดมาจนถึงปัจจุบนั นัน้ ฝรัง่ เศสได้ ออกแบบสร้างอย่างมั่นคงและใหญ่โตมาก และเป็นแผนผัง ที่เขียนไว้ตั้งแต่ปีคริสต์ศักราช 1677 หรือพุทธศักราช 2220 ซึ่งเป็นเวลาก่อนที่ราชทูตฝรั่งเศสชุดนายเชอวาลิเอร์ เดอโช มองต์จะเข้ามาเมืองไทยถึง 8 ปี แผนผังนี้เขียนเป็นภาษา ฝรัง่ เศสว่า Plan du project de la fortification de Bancocq ออกแบบเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม คริสต์ศักราช 1677 การสร้างป้อมปราการที่เมืองธนบุรีทั้งสองฝั่งนั้น เชอวาเลียร์ เดอ โชมองต์ เป็นหัวหน้าคณะ เดอ ลามาร์ (de Lamare) เป็น วิศวกร ฟอร์บัง (Claude de Forbin) ได้รับมอบหมายให้เป็น ผู้ควบคุมดูแล โดยมีเจ้าพระยาวิชเยนทร์เป็นแม่กอง

จากเอกสารหลักฐานประเภทลาย ลักษณ์อกั ษรผนวกกับภาพ เขียนสีน�้ำที่ชาวฝรั่งเศสวาดไว้แต่ครั้งก่อน ย่อมเป็นเครื่อง ยืนยันได้ดีว่า เมืองบางกอกเป็นหน้าด่านที่มีความส�ำคัญ อย่างยิง่ ในเรือ่ งของการยุทธ์การก่อสร้างป้อมปราการทีเ่ มือง บางกอก เกิดขึน้ หลังรัชกาลสมเด็จพระชัยราชาธิราช ทีโ่ ปรด ให้มีการขุดคลองลัดบางกอกขึ้น ครั้งนั้นป้อมปราการต่างๆ น่าจะคงสร้างตามแบบเดิม คือเป็นแนวป้อมปราการที่แนว ไม้มีรากฐานของอิฐไม่มากนัก ต่อมาเมื่อเมืองบางกอกมีเจ้า เมืองส�ำคัญปกครอง เป็นชาวฝรัง่ เศส เขาก็ยอ่ มเอาแบบอย่าง การสร้างป้อมก�ำแพงแบบฝรั่งเศสมาใช้ ดังที่เราจะเห็นป้อม ลักษณะเดียวกันนี้ในประเทศที่ฝรั่งเศสเข้าไปยึดครองด้วย หลายแห่ง แผนผังป้อมปราการเมืองบางกอกทีว่ ศิ วกรฝรัง่ เศสชือ่ โวลอง เดส์ แวร์แกงส์ วาดขึ้นนี้ต้องได้รับการเห็นชอบจากทางการ สยามอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะจากลายมืออักษรสยามที่ ปรากฏย่อมเป็นที่ยืนยันได้ว่าทั้งฝ่ายฝรั่งเศส และสยามต่าง ได้ตกลงกันก่อนที่จะมีการก่อสร้างป้อมปราการ ทั้งนี้จาก แผนผังอาคารที่ปรากฏจะน�ำไปสู่ข้อสันนิษฐานได้ถึงภาระ หน้าที่ของฝรั่งเศสที่ ดูจะมีมากเกินความจ�ำเป็น และส่อว่า อาจจะเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของอาณาจักร เช่น การ สร้างคลังกระสุนดินด�ำที่มีขนาดใหญ่ สิง่ หนึง่ ทีท่ างฝรัง่ เศส อาจจะหลงลืมไปก็คอื การทีฝ่ า่ ยสยาม มีส่วนรู้เห็นแบบแปลนอาคารเช่นนี้ท�ำให้สยามรู้จักวิธีการ ป้องกัน และมีความคิดที่จะหยุดอ�ำนาจของฝ่ายฝรั่งเศสใน ที่สุด

ท�ำไมถึงชื่อป้อมวิชเยนทร์?

เพราะชื่อวิชเยนทร์ เป็นชื่อของเจ้าพระยาวิชเยนทร์ (คอนส แตนติ น ฟอลคอน) ที่ เ ป็ น ผู ้ ก ราบบั ง คมทู ล สมเด็ จ พระ นารายณ์มหาราชให้สร้างป้อมแห่งนี้ อีกทัง้ ยังเป็นแม่กองคุม งานสร้างป้อมก�ำแพงอันยิง่ ใหญ่ดว้ ย พระองค์จงึ พระราชทาน ชื่อให้เป็นเกียรติแก่ คอนสแตนติน ฟอลคอน เจ้าพระยาวิช เยนทร์ แต่ชาวบ้านเรียกกันไม่ค่อยถนัดปาก บางคนเรียกว่า ป้อม วิชไชยเยนทร์ และได้ใช้นามนี้อยู่ตลอดเวลาจนกรุง ศรีอยุธยาเสียแก่พม่าข้าศึก แต่ส่วนใหญ่จะเรียกว่า ป้อม บางกอก ตามชื่อเมืองบางกอก แต่โบราณกาลมากกว่า

35

SMILE HISTORY

บางกอก นอกจากจะเป็นชุมชนทางการค้าแล้ว บางกอกยัง เป็นดินแดนที่มีความอุดมสมบูรณ์ยิ่ง เพราะพื้นดินเกิดจาก การทับถมของตะกอนน�้ำ ฟรองซัวส์ อองรี ตรูแปง (Turpin) ชาวฝรัง่ เศสทีเ่ รียบเรียงเรือ่ ง ราวเกี่ยวกับสยามขึ้น เมื่อ พ.ศ. 2314บรรยายสภาพเมืองนี้ ว่า “เมือง บางกอกอยู่ห่างทะเล 7 ลิเออ และมีชื่อเรียกว่า ฟู ใน ภาษาสยาม อาณาบริเวณเมืองบางกอกสวยงามด้วยเรือก สวนอันร่มรื่น ที่ผลิตผลไม้มากมายให้ชาวบ้านชาวเมืองกิน และเขาก็ชอบยิ่งกว่าอาหารอย่างอื่นทั้งสิ้น พื้นที่ของเมือง บางกอกนี้ เ ป็ น เมื อ งป้ อ มที่ ส� ำ คั ญ แห่ ง หนึ่ ง ในพระราช อาณาจักร สยาม เชอวาลิเยร์ เดอ โชมอง เป็นผูจ้ ดั สร้างป้อม ให้ใน ค.ศ. 1685 แต่งานสร้างทั้งหมดนี้กลายเป็นสิ่งที่ไม่มี ประโยชน์แก่ชาวสยาม เพราะเขาไม่รู้จักโจมตีป้อมและไม่รู้ จักกันป้อม” สิ่ ง ที่ เ อกสารฝรั่ ง เศสให้ ข ้ อ มู ล เกี่ ย วกั บ บางกอกนั้ น ก็ คื อ พัฒนาการของชุมชนที่ดูจะเป็นแบบก้าวกระโดด กล่าวคือ จากชุ ม ชนเกษตรกรรมกลายเป็ น ชุ ม ชนระดั บ เมื อ ง ยุทธศาสตร์การทหาร ซึ่งมีป้อมปราการเป็นหลักฐานส�ำคัญ ป้อมเหล่านี้เป็นเครื่องสะท้อนอ�ำนาจและการยินยอมใน อ�ำนาจ ในราวพุทธศตวรรษที่ 21 ที่เป็นรูปธรรมขึ้น สมเด็จพระนารายณ์ฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้แต่ง คณะราชทูตชุดแรกไปเจริญพระราชไมตรีกบั ประเทศฝรัง่ เศส ในสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 โดยมีออกพระพิพัฒน์ราช ไมตรีเป็นราชทูต ออกหลวงศรีวิลาศสุนทรเป็นอุปทูต และ ออกขุนศรีวชิ ยั เป็นตรีทตู แต่คณะราชทูตชุดนีป้ ระสบเหตุเรือ อับปางลงใกล้กับฝั่งตะวันออกของเกาะ มาดากัสการ์ เมือ่ สมเด็จพระนารายณ์ฯ ทรงทราบ จึงส่งคณะทูตชุดที่ 2 ซึง่ ประกอบด้วยราชทูตโกษาปาน ขุนพิชัยวาทิต และออกขุน พิชิตไมตรีไปฝรั่งเศสอีกครั้งใน พ.ศ.2227 เพื่อสืบข่าวของ คณะราชทูตชุดแรกและกระชับสัมพันธไมตรีให้แน่นแฟ้นยิง่ ขึ้น คณะทูตชุดนี้เดินทางกลับมาถึงอยุธยาในต้น พ.ศ.2228

36

SO MUCH TO SMILE ABOUT

ในครั้งนี้ราชส�ำนักฝรั่งเศสได้ส่งคณะราชทูตชุดแรกของพระ เจ้าหลุยส์ที่ 14 คือ เชอวาลิเยร์ เดอ โชมองต์ (Chevalier de Chaumont) และ กองก�ำลังทหารจ�ำนวนหนึง่ มายังสยามโดย อ้างว่าเป็นไปตาม ที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงขอไว้ ในครั้งนี้ราชส�ำนักฝรั่งเศสได้ส่งคณะราชทูตชุดแรกของพระ เจ้าหลุยส์ที่ 14 คือ เชอวาลิเยร์ เดอ โชมองต์ (Chevalier de Chaumont) และ กองก�ำลังทหารจ�ำนวนหนึง่ มายังสยามโดย อ้างว่าเป็นไปตาม ที่สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงขอไว้

เอกสารที่บันทึกถึงป้อมเมืองบางกอก

จากความที่ปรากฏในส�ำเนาพระราชสาส์นนี้ อธิบายความ เพิม่ เติมได้วา่ เมืองทณบุรหี รือบางกอกในครัง้ นัน้ มีปอ้ มเมือง อยูแ่ ล้ว และเป็นป้อมปราการ ทีส่ ร้างขึน้ โดยวิธที างวิศวกรรม ตะวันตก ครั้งที่ออกพระศักดิสงครามท�ำหน้าที่เจ้าเมือง บางกอก โดยมีวิศวกรฝรั่งเศส ชื่อ เดอ ลามาร์ (De ls Mare) เป็นวิศวกรควบคุมการก่อสร้าง ป้อมนี้ยังคงก่อสร้างไม่แล้ว เสร็จ เมือ่ ราชทูตฝรัง่ เศสคือ ลาลูแบร์ เดินทางเข้ามาในสยาม ลาลูแบร์บันทึกเรื่องป้อมนี้ไว้ว่า “รุ่งขึ้น วันที่ 20 ตุลาคม พุทธศักราช 2230 เวลาเช้า ได้ไปยัง ป้อมฝั่งตะวันออก โดยทางราชการป้อมได้ยิงปืนใหญ่ค�ำนับ ทุกกระบอก เมอซิเออร์ เดฟารจช์ ก็ได้มาคอยรับอยู่ที่ริมตลิ่ง และกองทหารก็มายืนถืออาวุธเรียงรายเป็น 2 แถว คอย ต้อนรับ ทหารปอร์ตเุ กสอยูแ่ ถวหน้าปนอยูก่ บั ทหารไทย จาก นั้นจึงถึงกองทหารฝรั่งเศส ส่วนในป้อมเล็กสี่เหลี่ยมนั้นเต็ม ไปด้วยกองทหารไทยทัง้ สิน้ ในทีน่ ขี้ า้ พเจ้าจะงดไม่อธิบายถึง ป้อม เพราะถ้าจะดูตามแผนทีซ่ งึ่ ได้สง่ มาพร้อมกับรายงานนี้ แล้วนัน้ ก็อาจจะเข้าใจได้วา่ ป้อมนัน้ มีรปู ร่างสัณฐานอย่างไร ดีกว่าจะเล่าด้วยปากหรือหนังสือ แผนที่ป้อมนั้น เมอซิเออร์ เดอ ลามาร์ เป็นผู้ท�ำขึ้น แต่ในที่นี้จะต้องกล่าวความแต่ข้อ เดียว ซึ่งหามีปรากฏในแผนที่ไม่ คือว่าพื้นดินในป้อมนี้เป็น เลน เป็นโคลนถูกแดด หน้าดินก็แห้งแข็งเหมือนจะเป็นดิน แข็งไปทั้งหมด แต่ครั้นขุดลึกลงไป 6 ฟุต เท่านั้นก็เป็นเลน เป็นตมไปหมด เมื่อเอาท่อนเหล็กยาวตั้ง 20-25 ฟุต แทงลง ไปเท่าไรก็ไม่พบหน้าดินแข็งเลย ซึง่ พืน้ ทีด่ นิ ทีเ่ ป็นเช่นนีก้ ต็ อ้ ง นับว่าเป็นพืน้ ทีเ่ ลวอย่างทีส่ ดุ ครัน้ แล้วเราจึงได้กลับข้ามฟาก ไปยังป้อมฝั่งตะวันตกที่ได้พักนอนเมื่อคืนนี้” (โปรดติดตามต่อในฉบับหน้า)

THAISMILE 166

37

SMILE SPECIAL

WORDS

DALE HARRIS PHOTOGRAPHY PEXELS.COM

5 Tips

for Building Your Personal Brand Branding is an essential component of marketing, but did you know that it’s not just for massive conglomerates? You have the power to change the lives of millions of people around the globe — just by being you.

It may sound too good to be true, but with the right strategy, you can achieve your dreams using your skills and personality. Get ready to find out how by reading these five tips for building your personal brand.

38

SO MUCH TO SMILE ABOUT

1

THAISMILE 166

Tell Your Story Story-based marketing is

currently taking the advertising world by storm and you can use these same philosophies and apply them to your personal branding strategy.

All you have to do is tell your story. Yes, that’s really it!

Everyone has a story to tell about their own unique views and experiences. These are the things that make you who you are, and leveraging them in your personal branding strategy can be an effective way to reach your audience.

The need to relate to others is one of our base instincts.

Lean into your personality and do your best to connect with your audience.

2

Have Clear Goals In Mind As you

begin building a personal brand, make sure that you have a clear indication of where you’d like to be. What is it that you’re after?

Are you simply looking for more followers? Perhaps you’re trying to get a better job. Or it could be that you’re building your brand to boost your credibility within your industry.

Whatever the case, everything you do should serve your goals.

39

SMILE SPECIAL

3

Google Yourself A lot of people feel

like typing their own name into Google is a vain endeavor. But on the contrary, it’s a necessary part of personal branding.

After all, how can you expect to improve your branding if you have no clue where you currently stand? This is a common tactic used in many digital marketing campaigns.

Once you’ve finished your cursory Google glance, take a moment to set up a Google Alert for your name as well as associated keywords. For instance, if you’re a digital marketing expert you could set up an alert for ‘Your name + digital marketing’ or ‘Your name + marketing guru’.

4

Make Yourself Discoverable

A key part of building a personal brand is ensuring that people know where to find you and your work. Always include links to your other work or web pages.

Every part of your marketing, from your website to your social profiles, should work together as part of a digital ecosystem to make your brand more discoverable. The website of Drew Roberts is a fantastic example of how your website should serve as a central hub for your work.

5

Don’t Expect Instant Results

Some things in life, like ramen noodles and bad coffee, are instant. The results of your personal branding efforts, however, are not among them.

Even if you’re doing everything right, seeing the fruits of your labor is going to take time. It may be weeks or even months before you notice a change.

But keep your head down and keep hustling. Eventually, it’ll be worth it.

40

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

41

S M I L E H E A LT H

นายแพทย์ธงชัย ศุกรโยธิน สาขาวิชาศัลยศาสตร์เต้านมและต่อมไร้ท่อ ภาควิชาศัลยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี

42

SO MUCH TO SMILE ABOUT

PHOTOGRAPHY

PEXELS.COM

THAISMILE 166

ทางเลือกของการผ่าตัดเต้านม

ตอนที่ 2

WRITTEN BY นายแพทย์ ธ งชั ย ศุ ก รโยธิ น

เรามาลองดูข้อดีข้อเสียของแต่ละวิธีกันดีกว่า ข้อดีของการผ่าตัดออกเฉพาะก้อนมะเร็ง และเนื้อนมรอบ ๆ ก็คือ มันเป็นการผ่าตัดที่น้อยกว่า สามารถเก็บรูปทรงและความรู้สก ึ ของเต้านมเดิมได้ดีกว่า นอกจากนี้การฟื้นตัวจากการผ่าตัดและการนอนโรงพยาบาลก็ น้อยกว่า ข้อเสียของการผ่าตัดออกเฉพาะก้อนมะเร็งและเนือ้ นมรอบ ๆ ได้แก่

1 หลังผ่าตัดต้องมีการฉายแสงประมาณ 5-7 สัปดาห์ 5 วันต่อสัปดาห์

2 โอกาสการกลับเป็นซ�้ำเฉพาะที่จะสูงกว่าการ

ผ่าตัดเต้านมออกหมดเล็กน้อย แต่ไม่ต้องตกใจเพราะถ้ากลับเป็นซ�้ำเฉพาะที่ ก็ สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัดเต้านมออกในภาย หลังได้

สําหรับคนไข้บางคน การเอาเต้านมออกทั้งหมดทํา ให้รู้สึกโล่งใจกว่าที่จะยังมีเต้านมอยู่ แต่การผ่าตัด เต้านมออกทั้งหมดก็มีข้อเสียดังนี้

1การผ่าเต้านมออกทั้งหมดเป็นการผ่าตัดที่เยอะ

กว่าและใช้เวลามากกว่า ดังนั้นก็แลกมาด้วยผล แทรกซ้อนจากการผ่าตัดทีเ่ ยอะกว่า และใช้เวลาพัก ฟื้นนานกว่า

2 ไม่มีนมเหลืออีกต่อไป นมที่ทําใหม่ยังไงก็ไม่ เหมือนนมเดิม

3มีโอกาสที่จะผ่าตัดครั้งที่สองหลังผ่าตัดครั้งแรก 3ถ้าภายหลังเปลีย่ นใจอยากมีนม ต้องมีการผ่าตัด เพราะโดยทัว่ ไปศัลยแพทย์จะผ่าตัดก้อนมะเร็งและ เนื้อนมรอบ ๆ ออก โดยพยายามตัดให้กว้างเท่าที่ มั่นใจว่าเอาออกได้หมดแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม ใน บางครั้งเมื่อผลชิ้นเนื้อกลับมาในอีกหนึ่งสัปดาห์ให้ หลัง แล้วพบว่ายังมีเซลล์มะเร็งที่ขอบของชิ้นเนื้อที่ ตัดออกมา แบบนี้แสดงว่าอาจจะยังมีเซลล์มะเร็ง หลงเหลืออยู่ในเต้านม ดังนั้นต้องทําการผ่าตัดใหม่ อีกครั้งโดยตัดเนื้อนมรอบ ๆให้กว้างขึ้นหรืออาจ พิจารณาตัดเต้านมออกเลย

เพิ่มอีกครั้งเพื่อเสริมสร้างเต้านมใหม่

สุดท้ายแล้วก็อย่างทีบ่ อกนะครับนมใครก็นมมันทุก คนต้องตัดสินใจเองภายหลังจากได้ข้อมูลของการ รักษาที่ครบถ้วน เพราะในบางคน เต้านมเป็นส่วน หนึ่งที่สําคัญของอัตลักษณ์ เป็นส่วนหนึ่งที่ทําให้ มัน่ ใจ ทาํ ให้รสู้ กึ ถึงความเป็นผูห้ ญิง ทุกคนสามารถ เลือกวิธกี ารรักษาเองได้โดยไม่จาํ เป็นว่าจะอายุหรือ รู ป ร่ า งเป็ น อย่ า งไร ตราบใดที่ วิ ธี ก ารรั ก ษานั้ น ปลอดภัยกับคนแต่ละคนครับ

43

SMILE INTERVIEW

เติบโตเพื่อสานต่อ คุ ณ โดม : พี ร ล์ รั ต นวชิ ริ น ทร์ สัมภาษณ์ : กองบรรณาธิการ

44

SO MUCH TO SMILE ABOUT

ภาพ : กองบรรณาธิการ

กลับมาพบกับ Smile Interview กัน อีกครั้งนะครับ ส�ำหรับในฉบับนี้ทาง นิ ต ยสารไทยสไมล์ ไ ด้ มี โ อกาสไป สัมภาษณ์นักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง คุณ พี ร ล์ รั ต นวชิ ริ น ทร์ หรื อ คุ ณ โดม ทายาทเสื้อยืดยี่ห้อดัง “เป่า ยิ้ง ฉุบ” ซึ่งไม่เพียงแต่ท�ำยี่ห้อ เป่า ยิ้ง ฉุบ แต่ คุ ณ โดมยั ง เป็ น ผู ้ คิ ด และสร้ า งยี่ ห ้ อ “Curve” เสื้ อยื ดสตรี Plus Size ที่ ก�ำลังได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก รวมไปถึงการสานต่อธุรกิจครอบครัว ทีไ่ ม่ใช่แค่เพียงการสานต่อ แต่เป็นการ พั ฒ นาต่ อ เพื่ อ ให้ เ ข้ า กั บ ยุ ค สมั ย ที่ เปลี่ยนไป อีกด้วยครับ

THAISMILE 166

ช่วยเล่าประวัติส่วนตัวครับ • ชื่อพีรล์ รัตนวชิรินทร์ ชื่อเล่น โดม ครับ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีที่

วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล หลังจากจบการศึกษาระดับ ปริญญาตรีก็ตัดสินใจเป็นนักดนตรีอยู่ซักพักนึงแล้วจึงตัดสินใจไปศึกษา ปริญญาโทในประเทศอังกฤษที่ Newcastle University สาขา International Marketing หลั ง จากจบการศึ ก ษาก็ ก ลั บ มาเริ่ ม สานต่ อ ธุ ร กิ จ ของ ครอบครัวเลยครับ จุดเริม ่ ต้นส�ำหรับธุรกิจต่อยอดธุรกิจจากครอบครัว • ผมเกิดและโตมากับธุรกิจนีม ้ าตลอดเลยท�ำให้มคี วามคิดว่าอยากจะเป็น

นักธุรกิจแบบพ่อกับแม่มาตัง้ แต่เด็ก ๆ แล้วครับ บวกกับทีพ่ อ่ และแม่กช็ อบ สอนในสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจมาตลอดด้วยผมก็ซึมซับมาเรื่อย ๆ และก็รู้สึกว่าชอบในเรื่องของการด�ำเนินธุรกิจ

พอโตขึ้นเรื่อย ๆ ก็รู้สึกว่าดนตรีมันมีอิทธิพลกับผมมากขึ้นเช่นกัน แล้วก็รัก ทีจ่ ะเล่นดนตรีมาก ผมจึงตัดสินใจเรียนดนตรี ทีม่ หาลัยวิทยาลัยมหิดล หลัง จากนั้นก็ได้เล่นดนตรี ได้ท�ำตามสิ่งที่เราต้องการ ได้ท�ำสิ่งที่ผมรัก จนมีวัน นึงหลังจากที่การเล่นดนตรีของผมเริ่มที่จะอยู่ตัวแล้ว ผมก็นึกขึ้นได้ว่าจริง ๆ แล้วเราก็มฝี นั อีกอย่างนึงอยู่ ความฝันตอนเด็ก ๆ ทีอ่ ยากจะท�ำธุรกิจแบบ คุณพ่อคุณแม่ หลังจากนั้นก็เลยตัดสินใจหาที่เรียนต่อด้านธุรกิจครับ ที่เลือกสาขา Marketing เพราะว่าส่วนตัวคิดว่าการตลาดเป็นเรื่องที่น่า สนใจที่สุด พอหลังจากเรียนจบกลับมาก็จึงตัดสินใจเริ่มเข้ามาดูงานของที่ บ้านมากขึ้นและเริ่มสานต่อธุรกิจอย่างเต็มตัว ความรู้สึกของการเป็น 2nd generation ในธุรกิจ ครอบครัว • ผมมองว่าผมโชคดีมาก ที่ได้มีโอกาสเรียนรู้และได้รับการถ่ายทอดทั้ง

ความรูใ้ นแง่ของวิชาการและการลงมือท�ำจริง จากคนใกล้ตวั ทุกคนทีอ่ ยูใ่ น ธุรกิจตรงนี้อยู่แล้ว และเมื่อเราเป็น 2nd generation นั่นก็หมายความว่า เรามีโอกาสที่จะพัฒนาและต่อยอดโดยใช้ความคิดของเราเอง อีกทั้งได้ ลงมือท�ำหรือตัดสินใจในโปรเจคใหญ่ ๆ ซึ่งบางครั้งอาจดูเหมือนเกินตัวไป บ้างแต่เราก็สามารถพิสูจน์ว่าเราท�ำมันได้ส�ำเร็จ อุปสรรคและความกดดันที่เกิดขึ้น • ถ้าพูดถึงอุปสรรคและความกดดันนั้น มีเยอะเลยครับ ด้วยความที่ตัวผม

เองอายุน้อยที่สุดในบริษัท ประสบการณ์ท�ำงานก็ยังน้อย และพี่ ๆ ที่บริษัท ก็ตดิ ภาพทีเ่ ห็นผมเป็นนักดนตรีมาด้วย การทีเ่ ราจะท�ำหรือน�ำเสนออะไรใน ทีป่ ระชุมส่วนมากในช่วงช่วงแรก ๆ ก็อาจจะถูกมองว่าไร้สาระ เป็นไปไม่ได้ หรือหลาย ๆ ครั้งที่พนักงานท�ำเป็นว่าเข้าใจ เห็นด้วยกับความคิดของเรา แต่เอาเข้าจริง ๆ แล้วเค้าไม่ได้คิดแบบนั้น แค่อาจจะ เกรงใจ 45

SMILE INTERVIEW

เรื่องแรงกดดันก็ค่อนข้างสูงและรู้สึกอยู่ตลอดเวลา เพราะแรงกดดันนี้มัน มาจากทุกทางจริง ๆ ตั้งแต่ลูกน้องที่ท�ำงานมานานกว่า รวมไปถึงแรงกดดันทีม่ าจากคนในครอบครัวเองทีค่ าดหวังว่าเราจะมาช่วย สานต่อธุรกิจ แนวทางความคิดในการแก้ปัญหา • จริง ๆ แล้ว ช่วงแรก ๆ ที่ไม่มีใครฟังเราเลย ก็รู้สึกเสียใจและแอบน้อยใจ

ครับ แล้วก็พาลไปโทษคนอื่นไปเรื่อย แต่พอเวลาผ่านมาสักพักนึง พอมี โอกาสได้กลับมามองเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด ก็เข้าใจว่าจริง ๆ แล้วผมไม่ ควรโทษใครเลยนอกจากตัวผมเอง ทีเ่ ค้าไม่เชือ่ เราก็เพราะว่าเราไม่นา่ เชือ่ ถือ ทีเ่ ค้าไม่ทำ� ตามเราก็เพราะว่าเรา ไม่สามารถเป็นผู้น�ำที่ดีพอส�ำหรับเค้า ที่เค้าไม่กล้าน�ำเสนอไอเดียในที่ ประชุมก็เป็นเพราะเราสร้างบรรยากาศทีเ่ ค้าไม่รสู้ กึ สบายใจทีจ่ ะพูดสิง่ ทีเ่ ค้า คิดจริง ๆ ออกมาได้ พอคิดขึ้นมาได้แบบนี้ มันไม่ใช่แค่แรงกดดันต่าง ๆ มันดีขึ้น แต่บางส่วน กลายเป็นแรงผลักดันให้ผมพัฒนาตัวเองด้วย ผลักดันให้ทำ� งานให้หนักขึน้ และยิ่งไปกว่านั้นท�ำให้ผมเข้าใจคนในองกรณ์มากขึ้นเยอะครับ เพราะจริง ๆ แล้ว ที่คนในองกรณ์เป็นแบบนั้นกับเรา ก็คงเป็นเพราะตัวเราเองในตอน นั้นที่ยังไม่เข้าใจในหลายสิ่งครับ 46

SO MUCH TO SMILE ABOUT

“

THAISMILE 166

พอถึงวันนึงที่มันส�ำเร็จและเกิดขึ้นได้จริง ทุกคนจะยอมรับคุณเอง แรงบันดาลใจในการสร้างผลงาน • ผลิตภัณฑ์ของบริษทั หลัก ๆ ก็คอื เสือ้ ยืดยีห่ อ้ “เป่า ยิง้ ฉุบ”ซึง่

เป็นเสื้อยืดครอบครัวครับ สินค้าส�ำหรับคนที่รักและให้ความ ส�ำคัญกับครอบครัว เพราะฉะนั้นแน่นอนว่าแรงบันดาลใจ หลัก ๆ ที่มาสร้างผลงานก็คือครอบครัวของเราเอง ผมโชคดีด้วยที่เติบโตใน ครอบครัวที่น่ารักมาก ๆ เราใกล้ชิด กันมาก คุยกันได้ในทุกเรื่อง ฉะนั้นเรื่องที่เราคุยกันเล่น ๆ บางทีก็กลายเป็นงาน และหลายครั้งที่คุยเรื่องงานแต่ก็กลับ กลายเป็นการคุยเล่นก็ถือเป็นอีกบรรยากาศหนึ่งในการที่จะ สร้างสรรค์ผลงานได้ครับ

นอกจากการหาแรงบันดาลใจใกล้ตัวแล้ว ส่วนตัวผมป็นคน ทีช่ อบดนตรีและศิลปะเป็นอย่างมาก ชอบไปดูงานคอนเสิรต์ หรืองานแสดงศิลปะ เรียกว่าไปหมดทุกงานที่สามารถจะไป ได้ ผมไม่ได้ไปงานเหล่านี้เพื่อจะไปหาแรงบันดาลใจมา ท�ำงานอะไรนะครับ จุดประสงค์คือการไปเพื่อความสุขส่วน ตัว แต่หลาย ๆ ครั้งที่ได้ไปอยู่ท่ามกลางสภาวะที่เราเป็นตัว เองมาก รายล้อมไปด้วยคนที่ชอบอะไรคล้าย ๆ กัน หรือไป เห็นงานศิลปะที่กระตุ้นให้เราตั้งค�ำถามกับสิ่งที่เราเข้าใจมา โดยตลอดว่าเราเข้าใจถูกจริงหรือเปล่า สถานการณ์หรือ บรรยากาศแบบนี้หลาย ๆ ครั้งก็ท�ำให้ผมมีไอเดีย หรือแรง บันดาลใจเรือ่ งงานขึน้ มา หรือว่าบางทีกท็ ำ� ให้มคี วามคิดทีเ่ รา คาดไม่ถึงมาก่อนเข้ามาในหัวของเราได้เช่นกัน เป้าหมายต่อจากนี้ • แน่นอนว่าผมอยากขายเสื้อ ผมรักเสื้อยืด รักการขายเสื้อ

อยากขายเสื้อให้ดีขึ้น แต่ก็ต้องยอมรับว่าตอนนี้ท�ำธุรกิจยาก จริง ๆ เพราะพฤติกรรมของผู้บริโภคนั้นเปลี่ยนไปเป็นอย่าง มาก ตอนนี้เสื้อยืด เป่า ยิ้ง ฉุบ คงต้องตีความความเป็นเสื้อยืด ครอบครัวใหม่ มันคงไม่เหมือนแบบเดิม ที่คนใส่เสื้อเหมือน กันไปเที่ยวหรือไปงานวันเกิดเพื่อน สิ่ง นีเ้ ป็นเรือ่ งทีท่ า้ ทายมาก ๆ ครับเพราะเอาจริง ๆ มันก็คงไม่ตา่ ง จากการ Rebranding เท่าไหร่นัก ซึ่งทั้งน่าสนุกแล้วก็น่า หวาดเสียวไม่ใช่เล่น

ฝากถึงผู้อ่านที่คิดริเริ่มจะท�ำธุรกิจหรือผู้ ที่ต้องรับช่วงต่อในธุรกิจครอบครัว • อยากจะฝากให้ผอู้ า่ นทุกท่านคิดให้ดี แล้วลงมือท�ำเลยครับ

ไม่ตอ้ งรอให้ทกุ อย่างมันพร้อมเพราะมันไม่มที างพร้อม ท�ำไป ก่อนแล้วค่อยว่ากัน เหมือน Quote นึงที่ผมได้ยินมาแล้วรู้สึก ชอบมาก ๆ จาก Salvador Dali ที่บอกว่า “Have no fear of perfection, you’ll never reach it” ค่อย ๆ ท�ำแล้วพัฒนาไป เรื่อย แต่ต้องขยันถามถึง Feedback ของสิ่งที่เราท�ำไป พยายามหาคนที่สามารถให้ Feedback กับเราตรง ๆ ได้แล้ว คุยกับเค้า แน่นอนอยูแ่ ล้วว่าการฟังเรือ่ งทีค่ วรปรับปรุงจากคนอืน่ มักจะ เป็นเรือ่ งทีท่ ำ� ให้หงุดหงิดตลอด อาจจะรูส้ กึ แย่ หรือบางทีอาจ จะถึงขั้นแอบเคืองโกรธ แต่ว่าพอเวลาผ่านไป อารมณ์เรานิ่ง สงบลง จะพบว่ามันมีค่ามาก เพราะค�ำพวกนั้นแหละครับที่ จะมาพัฒนาสินค้าหรือบริการของเราได้จริง ๆ เพราะอย่าง น้อยมันก็คอื ความคิดจริง ๆ ของคนคนนึง และในส่วนของคน ทีต่ อ้ งท�ำธุรกิจต่อจากครอบครัวก็เช่นกันนะครับ อย่าไปคิดว่า เราต้องท�ำตามรูปแบบเดิม ๆ เสมอ เราสามารถเริ่มสิ่งใหม่ ๆ เริ่มการเปลี่ยนแปลงได้ตลอด ผิดพลาดได้ แต่อย่าไปหมด ความความมัน่ ใจ พอถึงวันนึงทีม่ นั ส�ำเร็จและเกิดขึน้ ได้จริง ๆ ทุกคนจะยอมรับคุณเองครับ 47

SMILE GOING OUT

WORDS / PHOTOGRAPHY

AMAZING THAILAND

ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงม่อนเงาะ จ.เชียงใหม่

48

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

เมื่อเผชิญปัญหา พื้นที่ราบมีน้อย ทั่วบริเวณล้วนเป็น เทือกเขา ยากต่อ การ เพาะปลูก นัก วิชาการ เกษตรของ โครงการหลวง จึง ต้องท�ำงานหนัก เพื่อค้นหาทางแก้ไข ปัญหาด้านพื้นที่ท�ำ กิน ของม่อนเงาะ

ณ ภูเขาสูงอันเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านม่อนเงาะ อ�ำเภอแม่แตง แต่เดิมเคยเป็นที่อยู่อาศัยของ ชาวเขา เผ่าม้ง ซึ่งมักจะด�ำรงชีพด้วยการปลูก ฝิ่นและมีฐานะ ยากจน โครงการหลวงจึงเริ่ม พัฒนาและส่งเสริม การปลูก ผัก เป็นล�ำดับแรก โดยเน้นแก้ปญ ั หาพืน้ ทีส่ งู ชัน ยากต่อการ เพาะ ปลูก พืชผักที่เลือกปลูกจึงต้องเหมาะสมที่สุด กับ พื้นที่เนินเขา เช่น ผักกาดสายพันธุ์ต่าง ๆ กะหล�่ำปลี นานาชนิด ฟัก ทองญี่ปุ่น หัวไชเท้า ญี่ปุ่น ฯลฯ วิธี การปลูก ที่ผ่านการวิจัยมาแล้ว นัน้ ทางโครงการหลวงได้สง่ ต่อให้ กับเกษตรกร เนรมิตพื้นที่เทือกเขาแห้งแล้งให้กลับกลาย เป็นอีกหนึ่งวิวงดงามให้ได้เยี่ยมชม หลัง จากได้รบั การฟืน้ ฟู ผืนป่า ท�ำ ให้ดอยม่อน เงาะกลับมา เขียวชอุ่มและงดงามขึ้นอีกครั้ง กลายเป็นจุดท่องเที่ยว ในฝันของนักท่องไพร ทางโครงการจัดเตรียมบ้านพัก แสนสบายให้ บริการ พร้อมร้านอาหารที่จัดเสิร์ฟอาหาร พื้น เมืองคุณภาพดี แขกที่มาเยือนจะได้ความรู้ เกี่ยวกับ การเกษตรไปด้วยจากแปลงไม้ดอก และพืชผักต่าง ๆ รวมไปถึงไร่ชา ไร่กาแฟ ที่ เรียงรายอย่างงดงาม

49

SMILE GOING OUT

ทริปตัวอย่าง 2 วัน 1 คืน

เส้นทางท่องเที่ยวโครงการหลวง จ.เชียงใหม่

วันแรก

ช่วงเช้า • โครงการหลวงม่อนเงาะ สัมผัสวิถีชาวม้ง ชมแปลงปลูก ชาลุงเดช โรงเพาะเห็ด ระบบปิด แปลงกล้วยไม้ ซิมบิเดียม ภูมิปัญญาการท�ำ เหมี้ยง แบบดั้งเดิม ช่วงบ่าย • ดอยหลวงเชียงดาว ชมพรรณไม้หายากที่เดียว ในไทย เช่น ค้อเชียงดาว สิงโตเชียงดาว วันที่สอง ช่วงเช้า • เยี่ยมชมโครงการหลวงห้วยลึก ช่วงบ่าย • เรียนรู้วิถีพอเพียงที่ ดารา ดาเล บ้านดินฟาร์ม • เดิน เล่น ถนนคนเดินท่าแพ เชียงใหม่

MUST KNOW

หากเดินทางมาในฤดูฝน ควรเลือกเดินทางด้วยรถโฟร์วีล ผ้าปักและทอลายของชาวเขา เผ่าม้งเป็นอีกหนึ่งช็อปปิ้งลิสต์ ที่ น่าซื้อหากลับไปเป็นที่ระลึก

ที่เที่ยวห้ามพลาด

หมู่บ้านเหล่าพัฒนาชุมชน ท่องเที่ยว สัมผัสวิถีชีวิตและ วัฒนธรรมความเป็นอยู่ของ ชาวพื้นเมือง ไร่ชาสวนลุงเดช จิบชาพร้อม ชมวิวสวย ที่เน้นปลูกชา และยัง มี สวนเงาะ ส้ม มะขามให้เข้าชมด้วย แปลงส่งเสริมไม้ดอก สารพัน ดอกไม่แปลกตาอย่าง ไม้ใบวานิลลา ซิมบิเดียม และ กล้วยไม้นานาพรรณ

กิจกรรมห้ามพลาด

• กางเต็ น ท์ ค ้ า งคื น และตื่ น ขึ้ น มา ชมความงดงามยาม พระอาทิตย์ขึ้น ที่จุดชมวิวดอยม่อนเงาะ

ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงม่อนเงาะ

ม.4 ต.เมืองก๋าย อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ โทร. 08-1025-1002 เปิดให้เข้าชม: ทุกวัน เวลา 08.00-18.00 น. ฤดูท่องเที่ยว : ตลอดทั้งปี การเดินทาง วิ่งเส้นทางหลวงสาย 107 มุ่งหน้า ไปทางแม่ริม ตรงไปราว 30 กม. เมือ่ ถึงอ�ำเภอแม่แตงให้เลีย้ วซ้าย เข้าสูท่ างหลวงสาย 1095 วิ่งตรงไป ประมาณ 13 กม. ให้เลี้ยวขวา ตามป้ายของโครงการ วิง่ ตามทาง มาอีกประมาณ 7 กม. ให้เลีย้ วซ้าย ไปก็จะถึงทีห่ มาย คือบ้านม่อนเงาะ ถนนปลายทางค่อนข้างแคบควร ขับขี่ด้วย ความระมัดระวัง เอกสารอ้างอิง

หนังสือ 70 เส้นทางตามรอยพระบาท โดย Tourism Authority of Thailand 50

SO MUCH TO SMILE ABOUT

S M I L E FA M I LY

WORDS / PHOTOGRAPHY

PASSAMON HALL

Isle of Wight (Part 1)

ปิ

ดเทอมภาคฤดูรอ ้ นทีผ ่ า่ นมานับเป็นครัง ้ แรกในรอบ 9 ปี ทีค ่ รอบครัวฮอลล์ มีวน ั หยุดยาวเป็นเวลา 2 อาทิตย์พร้อมๆ กันฮะ คราวนี้ชวนปู่ย่าไปติดเกาะด้วยกันซะเลยที่ Isle of Wight

ปู่กับย่าขับรถลากรถคาราวานมาขึ้นเรือเฟอร์รี่ที่ท่าเรือในเมือง Southampton ของประเทศอังกฤษ ส่วนเราสามคนก็ขับรถคันน้อยตามปู่กับย่ามา ครั้งนี้เราจองที่พักแบบที่เรียกว่า Static Caravan ซึ่ง อยู่ในแคมป์เดียวกันกับรถคาราวานของปู่กับย่า ลักษณะของที่พักแบบ static caravan ที่เราจองนั้น จะเป็นบ้านบนล้อ มีห้องนอนสองห้อง ห้องน�้ำ ห้องนั่งเล่น และห้องครัว อีกหนึ่งความนิยมในการเที่ยวแบบคาราวาน ส่วนรถคาวานของปู่ย่าก็จอด อยู่ไม่ไกลฮะ เดินไปสองนาที ในแคมป์จะมีผับไว้ส�ำหรับบริการอาหาร และเครื่องดื่ม มีสระว่ายน�้ำ มีห้อง เล่นเกมส์ต่างๆ ไว้บริการนักท่องเที่ยวที่มาเข้าพัก บริการส่วนใหญ่ก็คล้ายๆ กับโรงแรม และรีสอร์ท บ้านเรา 52

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

เราชอบเที่ ย วสไตล์ ค าราวาน เหตุ ผ ลง่ า ยๆ เลยก็ คื อ ประหยัด เพราะเราสามารถเตรียมกับข้าวกับปลามาหุง หาเองได้ เวลาออกไปเทีย่ วก็หาอะไรกินแบบง่ายๆ เร็วๆ กินแถวนั้นไปจะได้ไม่เสียเวลาเที่ยวมาก แต่พอตกเย็นก็ กลับมาทานอาหารที่เราเตรียมมา เตรียมมาเองก็ต้อง ถูกปาก ถูกใจคนทาน และยังถูกตังค์ด้วยนะเออ เนื่องจาก Isle of Wight เป็นเกาะใหญ่ น่าจะประมาณ เกาะภูเก็ตบ้านเรา จึงมีซุปเปอร์มาร์เก็ต มีห้าง มีร้านรวง ต่างๆ มีเมืองเล็กๆ หลายเมืองฉะนั้นเรื่องของสดเราไม่ ต้องเตรียมไป (แต่ราคาก็จะสูงกว่านิดหน่อย) หม่ามี้กุ๊ก ไก่จัดแจง ปั่นน�้ำจิ้มซีฟู๊ดรสแซ่บแสบเก้าทวารไปขวด ใหญ่ จิ้มทานกับอะไรก็ฟิน และเคี่ยวซอสผัดไทย ไปเต็ม พิกัด มีทั้งข้าว มีทั้งแกง ไม่ต้องห่วงเรื่องกินกันล่ะทริปนี้ ที่นี้ก็มาเรื่องเที่ยวกัน สถานที่ท่องเที่ยวที่ Isle of Wight นีน่ า่ จะตอบโจทย์นกั ท่องเทีย่ วทุกช่วงอายุ เนือ่ งจากเรามี เวลาที่นี่ประมาณสิบกว่าวัน เราจึงแบ่งตารางเป็นการ เทีย่ วแบบเทีย่ ววันหนึง่ วันรุง่ ขึน้ ก็หยุดพัก ขึน้ อยูก่ บั สภาพ อากาศ โดยเรามีกันอยู่ 5 คน ก็ให้เลือกกันมาคนละวันว่าใคร อยากจะไปเที่ยวที่ไหน วันไหนพักอยู่ที่แคมป์ท�ำกิจกรรม ขี่จักรยาน อ่านหนังสือ เล่นบอร์ดเกมส์ ท�ำกับข้าวกินกัน ง่ายๆ แบบนี้เลย 53

S M I L E FA M I LY

สถานทีเ่ ทีย่ วทีแ่ รกเราให้ปกู่ บั ย่าเป็นคนเลือกก็คอื Osborne House ซึง่ ขับรถมาจากแคม ป์คาราวานที่เราพักอยู่เพียง 5 นาทีเท่านั้น หม่ามี๊กุ๊กไก่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมปราสาท บ้านโบราณของขุนน�้ำขุนนางเมืองฝรั่ง มา ประมาณหนึง่ ก็คอ่ นข้างเคยชินกับการตกแต่งทีห่ รูหรา ตามยุคสมัยนัน้ ๆ แต่ครัง้ นีม่ คี วาม รู้สึกแตกต่างจากที่อื่นๆ ที่ไปมา สถานที่แห่งนี้มีความรู้สึกเหมือนเป็น “บ้าน” บ้านของ พระราชินีวิคทอเรีย ผู้ซึ่งให้ก�ำเนิดเจ้าหญิง เจ้าชาย ตั้ง 9 พระองค์ และในเวลาต่อมาพระ สวามีเจ้าชายอัลเบิร์ตก็สิ้นพระชนม์ด้วยวัยเพียง 42 ปี..... โอเค ประวัติศาสตร์บลาๆๆ ไม่เล่าเดี๋ยวโน๊ะ เพราะคนอ่านจะเบื่อ สิ่งที่น�ำพาความสนใจ ของหม่ามีก๊ กุ๊ ไก่เกีย่ วกับบ้านหลังนีน้ นั้ ก็คอื หญิงสูงศักดิผ์ หู้ นึง่ ผูป้ กครองสหราชอาณาจักร

54

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

ใช้ทแ่ี ห่งนีเ้ ป็นบ้านเลีย้ งลูกน้อย ทัง้ 9 พระองค์ ซึ่งต่อมาภายหลังเจ้าหญิง และเจ้าชายเกือบ ทุ ก พระองค์ เ ป็ น ผู ้ มี อ� ำ นาจในการบริ ห าร ประเทศอย่างเยอรมัน รัสเซียสก็อตแลนด์ ทั้ง 9 พระองค์ถูกเลี้ยงดูมาอย่างในแบบอย่างที่ เรียกว่า “การเรียนรู้ด้วยการลงมือกระท�ำ” เวลากว่า150 ปีไม่ได้ทำ� ให้ความรักของแม่ที่มี ต่อลูกลดน้อยลงไปเลย เพราะมันอบอวลอยู่ ทุกอณูของบ้านหลังงาม ฝังอยู่ในรากหญ้าทุก ต้นที่อยู่ ในสวนกว้างสุดลูกหูลูกตา จนคน แปลกหน้าอย่างหม่ามี๊กุ๊กไก่ยังสัมผัสความ รู้สึกที่ว่าโฮมสวีทโฮมได้น่าแปลกจริงๆ... หม่ามี๊กุ๊กไก่ถามเจ้าหน้าที่ว่าที่นี่เป็นที่ประทับ ของพระราชินีวิคทอเรียท�ำไมถึงไม่เรียกวังล่ะ คะ ไม่มีเจ้าหน้าที่ท่านใดให้ค�ำตอบได้เลย สิ่ง ที่ ไ ด้ ก ลั บ มาคื อ เจ้ า หน้ า ที่ ต อบว่ า “อื ม .. กู๊ดเควสชั่น ...บัท ไอ ด้อน เรียลลี่ โน้วว” อ่ะ ไม่รู้ก็ไม่รู้ เหมือนทุกครั้งไป ที่เวลาไป เที่ยวสถานที่โบราณแบบนี้หม่ามี๊กุ๊กไก่ก็จะ เดิน อ่านไปเรือ่ ยๆ เหมือนหาจิก๊ ซอว์ชนิ้ ใหม่มา

55

S M I L E FA M I LY

ประติดประต่อกับเรื่องราวในหัวบางส่วนที่เคยรับรู้มาบ้างก็ เพลินดีฮะ The needles อันนี้หม่ามี้กุ๊กไก่เลือกเอง เพราะชอบถ่ายรูปฮะ สถานที่แห่งนี้น่าจะจัดได้ว่าเป็นที่แห่งความทรงจ�ำในวัยเยาวน์ของชาวบริติช หลายๆ คน รวมถึง ปูก่ บั ย่าด้วย อารมณ์นา่ จะเหมือนเราตอนเด็กๆ ทีต่ อ้ งเคยไป เที่ยวเขาดิน หรือไม่ก็ขึ้นลิฟท์แก้วไปดูคิงคองที่พาต้านั่นแหละฮะ ที่นี่มีกระเช้าให้ขึ้นไปชมวิวด้วย (แอบเสียวเล็กน้อยในตอนขึ้น เพราะลมแรง) สมัยก่อนโน้นที่ปู่ย่ามายังไม่มีกระเช้าให้นั่งชมวิวแบบครั้งนี้ ปู่ย่าเล่าว่าเดินลง บันไดไปชายหาดแล้วต้องเดินกลับขึ้นมานี่ เล่นเอาลิ้นห้อยเลยทีเดียว ที่นี่ทราย สีธรรมชาติสวยๆ เค้ามีรา้ นทีเ่ ก็บทรายสีธรรมชาติมาบริการให้นกั ท่องเทีย่ วกรอก ใส่ขวดแก้วรูปทรงต่างๆ ติดไม้ติดมือกลับบ้านไป สนนราคาก็คิดตามขวดแก้ว ไม่แพงฮะ ตกบ่ายแก่ๆ อาการเริ่มเย็นลงหน่อย เราก็เล่นขึ้นไปบนยอดเขา ชมวิว หินช้อค สีขาว 3 ก้อนโตเรียงกันอยู่ในทะเล แถมตรงนั้นคือฐานยิงดาวเทียมของบริทิช เมื่อ 60 ปีที่แล้วด้วย นาซ่าเวอร์ชั่นบริทิช เคยเห็นภาพในข่าวต่างประเทศตอน เด็กๆ วันนีไ้ ด้มาเห็นกับตา แม้จะเป็นแค่ฐานทีเ่ ลิกใช้งานแล้ว ก็ยงั อดตืน่ เต้นไม่ ได้อยู่ดี...

56

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

วันนีเ้ ราชักชวนปูก่ บั ย่ามาทบทวนความหลังในอดีต และมาเพิม่ ความทรงจ�ำใน วัยเยาวน์ให้กับเด็กชายดีแลนท์ซึ่งขณะนี้เป็นรุ่นพี่ ปีห้าแล้วนา การมาเทีย่ วที่ The needles ซึง่ เป็นสถานทีเ่ ทีย่ วแบบกลางแจ้งทัง้ วัน พอกลับ ถึงแค้มป์คาราวานหม่ามี๊กุ๊กไก่จัดเมนูผัดไทยให้คนละจาน รู้ตัวอีกที... ทุกจาน เหลือแต่เปลือกมะนาว เอาจริง เลยบอกไม่ได้เลยว่าซอสผัดไทยที่ท�ำมารสชาติ กลมกล่อมดี หรือว่าคนที่กินหิวมากกันแน่!!

57

SMILE SHORT STORY

WORDS

พรทิ พ ย์ ILLUSTRATED สาทิ ส สะรั ต ILLUSTRATE VECTEEZY.COM

BY VECTEEZY.COM

SMILESHORT STORY

เรื่อง พรทิพย์ สาทิสสะรัต

โรงเรียนต้องค�ำสาป(1) 58

SO MUCH TO SMILE ABOUT

THAISMILE 166

เอมีก่ บั ทอม สองพีน ่ อ้ งลูกครึง่ ไทยอังกฤษ หลังจากกลับจากซัมเมอร์ฮอลิเดย์จากบ้านยายทีเ่ มืองไทย พอทัง้ สองกลับมาถึง อังกฤษ ต้องมาเจอเรือ่ งเซอร์ไพรส์ทไี่ ม่คาดคิดมาก่อน “ตอนนีแ้ ม่ได้งานใหม่ แม่เป็นแม่บา้ นให้ครอบครัวหนึง่ เจ้านายของแม่ คนนี้ เขาเป็นเจ้าของโรงเรียนประจ�ำชือ่ ดัง โรงเรียนของเขารับแต่นกั เรียน ทีม่ าจากครอบครัวคนรวยและมีตน ้ ตระกูลทีด ่ ี เท่านั้น เขาเสนอให้แม่ไปอยู่บ้านของเขา แม่จะได้ไม่ตอ้ งเสียค่าเดินทาง ตอนทีล่ กู ๆ อยูก่ บั ยาย แม่ลองไปทดลองงานดูแล้ว ทุก อย่างผ่านไปด้วยดี ตอนนี้แม่พักกับพวก เขา แม่เลยเอาบ้านของเราให้คนอื่นเขา เช่า แม่จะได้มีเงินส่งค่าขนมให้ลูกๆ” แม่ อธิบายบนรถแท็กซี่ ทีท่ งั้ สองเข้าใจว่า พวก เขาก�ำลังเดินทางกลับบ้าน “เดี๋ยวนะแม่ แม่เอาบ้านให้เขาเช่า แล้ว พวกเราจะไปอยู่ที่ไหน” เอมี่งงมาก “เจ้า นายของแม่เขาใจดี เขาให้พวกเราได้เรียน ที่โรงเรียนของเขาฟรี โรงเรียนส�ำหรับลูก ผู้ดีมีเงินเท่านั้น ขนาดคนอังกฤษบางคน ยังไม่ได้ไปเลยนะลูก ลูกแม่สองคนโชคดี มากจริ ง ๆ” แม่ จั บ มื อ พวกเขาทั้ ง สอง ใบหน้าของแม่ปลืม้ ปิตมิ ากทีไ่ ด้บอกข่าวนี้ กับลูกๆ “แม่อย่าบอกนะ ว่าแม่จะพาเรา ไปโรงเรี ย นประจ� ำ บ้ า ๆนั่ น เลย” ทอม โวยวาย แม่หันมาตอบค�ำเดียว “ใช่” เอมีก่ บั ทอม ได้แต่นงั่ มองวิวออกไปนอกรถ พวกเขาคิดถึงเพื่อนๆที่โรงเรียนเก่า ไม่มี ใครรู้เลยว่าพวกเขาไม่ได้ไปโรงเรียนนั้น แล้ว ทอมคิดถึงสาวผมบลอนด์ท่ีเขาแอบ ชอบ ส่วนเอมีเ่ ธอคิดถึงเฟรดแฟนหนุม่ ของ เธอ แต่เธอรู้ดีว่า การที่เธอไม่ได้ติดต่อเขา เป็นเวลานาน ป่านนี้เขาคงมีแฟนใหม่ไป แล้ว เฟรดไม่ได้รกั เธอจริง และเธอเองก็คบ เฟรดเพื่อประชดแม่เท่านั้น สักพักรถแท็กซีจ่ อดหน้าบ้านหลังใหญ่ แม่ พาพวกเราลงจากรถ “เดี๋ยวรถโรงเรียนจะ มารับพวกลูก ตอนนี้เข้าไปพักผ่อนที่ห้อง โถงก่อน แม่น�ำทางพวกเขาไป ที่ท�ำงาน ของแม่ ไม่เหมือนบ้านคนทั่วไป คล้ายๆ ปราสาทขนาดย่อม พอเดินเข้าห้องโถง สิง่ ที่พวกเขาเห็นคือ รูปของบุคคลซึ่งน่าจะ เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ “คนในรูปพวกเขา เป็นใครอ่ะแม่” ทอมถาม “พวกเขาคือ เจ้าของเจ้าบ้านหลังนีใ้ นแต่ละรุน่ ” แม่ชไี้ ป

ที่ภาพสุดท้าย “และคนนี้คือเจ้านายของ แม่ ทายาทรุน่ ทีห่ า้ ผูก้ อ่ ตัง้ โรงเรียน “Sightsell” ทอมมองทีร่ ปู ภาพ ทุกคนในภาพดูนา่ กลัว ยกเว้ น เจ้ า นายของแม่ ยั ง ดู ห นุ ่ ม และ เหมือนจะเป็นคนใจดี เอมี่จ้องมองภาพ อย่างไม่วางตา สายตาเหลือบเห็นรูปภาพ คู่ “นี่คือใคร” เอมี่ชี้ไปที่ภาพผู้ชายอีกคนที่ ยืนอยู่ไกลๆ ท�ำให้เห็นหน้าเขาไม่ชัด “รถมาแล้วลูก ไปกันได้แล้ว” แม่ดันหลัง พวกเขาออกไป สิ่งที่เห็นคือรถโรสลอยด์สี ด�ำจอดรออยู่หน้าบ้าน พร้อมคนขับรถ สองพี่น้องเดินออกมา ค่อยๆพากันขึ้นรถ ภาพสุ ด ท้ า ยที่ เ ห็ น คื อ แม่ โ บกลาพร้ อ ม น�้ำตา แม่ตะโกนมาว่า “เจอกันคริสต์มาส นี้นะลูก” สองพี่น้องนั่งรถกันมาเงียบๆ ทั้ง สองยังตกใจกับเรือ่ งทีเ่ กิดขึน้ “เราก�ำลังไป ที่ไหนกัน.....” ทั้งสองหลับก็แล้ว มองวิวก็แล้ว พากันคุย เล่นก็แล้ว แต่รถยังไม่ถึงจุดหมายเสียที มองออกไปข้างนอกมีแต่ความมืด ไม่มี แสงไฟ ไม่มีบ้านคน คนขับรถไม่พูดกับ พวกเขาแม้แต่คำ� เดียว ไม่มกี ารแวะให้พกั เข้าห้องน�้ำ ทุกอย่างเงียบและเงียบ จนใน ที่สุด รถเลี้ยวขวาเข้าทางเข้า ทั้งสองตื่น เต้นมาก รถค่อยๆแล่นผ่านป่าดงดิบ จนมา ถึงประตูขนาดใหญ่ มีอักษร L L” ติดอยู่ที่ ประตู หลังจากผ่านประตู รถยังคงเคลื่อนตัวไป เรื่ อ ยๆ มองเห็ น ตึ ก ขนาดใหญ่ อ ยู ่ ลิ บ ๆ “สาบานนะ ว่านี่คือโรงเรียน” เอมี่มอง สภาพแวดล้อม มันเหมือนปราสาทแดร็ก คูล่าที่ถูกทิ้งร้างไว้นานมากแล้ว “ไอว่าที่ มันฮอกวอตส์สคูลป่ะ มันต้องเป็นโรงเรียน เวทมนต์แน่ๆเลย” ทอมตืน่ เต้นกับโรงเรียน ใหม่

ในที่สุดรถจอดที่หน้าประตูทางเข้า ผู้หญิง สูงอายุ ดูภมู ฐิ าน มายืนรอต้อนรับพวกเขา อยู่แล้ว “ยินดีต้อนรับสู่ Sightsell ฉัน “ศาสตราจารย์ บ ราวน์ ” ครู ป ระจ� ำ บ้ า น “กริ ฟฟอน” ส่ ว นนี่ “รองศาสตราจารย์ สเปนเซอร์” ครูประจ�ำบ้าน “เซนทอร์” เอมี่ เธอมากับฉัน ส่วนทอมตามครูสเปนเซอร์ ไปทางโน้น ทอมรีบหยิบกระเป๋าตามครูไป อย่างรวดเร็ว ในใจคิดว่า แม่เจ้าโวย คอย ดูนะ ตอนขึ้นบันได บันไดต้องเลื่อนเองได้ และต้องมีหมาสามหัวแน่ๆ เขาหัวเราะคิก คักคนเดียว แต่ เ อมี่ ไ ม่ ส นุ ก ด้ ว ย เธอเดิ น ตาม ศาสตราจารย์บราวน์ไปอย่างว่างเปล่า “นี่ เป็นห้องนั่งเล่นของกริฟฟอน หอนอนแบ่ง แยกชายหญิง “ส่วนนี่ “เบลล่า” พรีเฟค ประจ�ำบ้านกริฟฟอน เบลล่าจะเป็นคนพา เธอแนะน�ำสถานที่ พรุ่งนี้แปดโมงเช้าให้ มารายงานตัว “มิสเตอร์วิลเลี่ยม” ที่ห้องผู้ อ�ำนวยการ ราตรีสวัสดิ์” พูดจบเธอเดิน ออกจากห้องโถงทันที “ตามฉันมา” เบลล่า ไม่ได้ชวนพูดคุยแต่อย่างใด เอมมีม่ องเธอ เธอเดินแข็งทือ่ คล้ายกับซอมบี้ ดูไม่นา่ เป็น มิตรแต่อย่างใด ส่วนทอม เดินไปทางบ้านเซนทอร์ ที่มีเด็ก ผูช้ ายสามคนนัง่ รอเขาอยู่ “นีท่ อม เพิง่ ใหม่ ดูแลพวกเขาด้วยล่ะ” สเปนเซอร์พดู จบเดิน ออกไป พอประตูปิด พวกที่นั่งรอทอมอยู่ รีบเข้ามาสวมกอด “ไฮ เรา ฟินเอ นี่ ฟินบี ส่วนนั่น ฟินซี พวกไอดีใจมากเลย ที่มีคน ใหม่เข้ามา ดูหน้าก็รู้ว่านายน่ะร้ายไม่ใช่ เล่น อย่างนี้อยู่ในกลุ่มพวกเราได้” ฟินเอ แนะน� ำ ตั ว “เดี๋ ย วนะ คื อ พวกนายชื่ อ เหมือนกันเหรอ แล้วเอบีซีคืออะไร” ทอม งงมาก “ก็นามสกุลของพวกเราไง จุๆ๊ เบาๆ ไอว่าเบนเดินลงมาแล้ว” ทอมเห็นรุ่นพี่ตัว โตเดินลงบันไดมา “พวกแกมาท�ำอะไรกัน ทีน่ ี่ หน้าทีต่ อ้ นรับเด็กใหม่เป็นของพรีเฟคอ ย่างฉัน” เบนไล่ตะเพิดคนอื่นๆ “ไปๆ เด็ก 59

SMILE SHORT STORY

ใหม่เดินตามพวกมันขึ้นหอนอนได้แล้ว พรุ่งนี้อย่าลืมรายงานตัวกับ มิสเตอร์ วิลเลี่ยม ตอนแปดโมงเช้า ที่ห้องผู้อ�ำนวย การด้วย” เบนตะโกนไล่หลัง ก่อนแปดโมงเช้ามาสองพี่น้องเดินกันมา คนที่ มาเจอกันทีห่ อ้ งผูอ้ ำ� นวยการ ระหว่าง ที่นั่งรออยู่ข้างหน้า “โรงเรียนนี้แปลกมาก เลย ตั้งแต่ไอเดินมา ไอยังไม่เจอใครเลย พวกฟินหายไปไหนก็ไม่รู้” ทอมมองไป รอบๆ “นั่นสิ พี่ก็ไม่เจอใครเหมือนกัน” เต้ง เต้ง เสียงนาฬิกาดัง บอกเวลาแปดโมง ประตูทุกห้องถูกเปิดออก นักเรียนและครู พากั น เดิ น ขวั ก ไขว่ เ ต็ ม โรงเรี ย น ทุ ก คน ทักทายกันอย่างเป็นมิตร “เฮ้ ทอม เสร็จ แล้วอย่าลืมไปห้องกระจกล่ะ เช้านีพ้ วกเรา มีเรียนปลูกต้นไม้” สามฟินวิ่งมาจากทาง ไหนไม่รู้ แวะมาบอก แล้ววิ่งไปอีกทาง ประตูหอ้ งผูอ้ ำ� นวยการเปิดออก สองคนจึง เดินเข้าไป ผู้ชายคนที่เหมือนในรูปที่พวก เขาเห็นทีบ่ า้ นเจ้านายของแม่ ก�ำลังนัง่ อ่าน เอกสารอยู ่ ข้ า งหลั ง ของเขามี รู ป ภาพ เดียวกันกับที่แขวนอยู่ในบ้านของเขา คือ ภาพเขากับผูช้ ายอีกคน เขาเงยหน้าขึน้ มา “ยินดีตอ้ งรับสูโ่ รงเรียนของผม หวังว่าพวก คุณจะได้รบั การต้อนรับทีด่ ี และมีความสุข กับการอยู่ที่นี่จนกว่าพวกคุณเรียนจบ มี ปัญหาอะไรให้คยุ กับพรีเฟคหรือครูประจ�ำ บ้านของพวกคุณ เอาล่ะ ไปเรียนได้แล้ว” เขาพูดจบ ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ เอมี่ กั บ ทอมค่ อ ยๆเดิ น ออกจากห้ อ งอย่ า ง เงียบๆ แต่ทหี่ น้าแปลกใจคือ ผูค้ นทีอ่ ยูต่ รง ทางเดินได้หายไปกันหมดแล้ว “สงสัยเขา ห้องเรียนกันหมด งั้นไอไปล่ะ” ทอมวิ่งน�ำ หน้าไป เอมี่หยิบกระดาษตารางเรียนที่เบลล่าให้ ไว้เมื่อคืนมาดู “คาบแรกวิชาศาสนา อืม เหมาะกับเรามาก” เอมี่ถอนหายใจ เธอ พยายามดูแผนที่เพื่อหาห้องเรียน จู่ๆลม พัดแรง ท�ำให้กระดาษหลุดมือ เอมีว่ งิ่ ตาม กระดาษไป สักพักลมหยุดพัด กระดาษตก ตรงประตู ข นาดใหญ่ มี มื อ สวยๆหยิ บ 60

SO MUCH TO SMILE ABOUT

กระดาษขึ้นมาก่อนที่เธอจะหยิบ ผู้ชาย หน้าสวยราวกับภาพวาด ผมทอง ตาสีฟ้า รูปร่างสูงโปร่ง เขาใส่เครื่องแบบนักเรียน สูทสีเลือดหมู กางเกงสีเทา เสื้อไหมพรมสี เดียวกับสูท เสื้อปกขาวกับเนคไทสีเหลือง คาดแดงแถบเงิน และสัญญาลักษณ์รูปก ริฟฟอนติดตรงหน้าอก ดูรู้ว่าเขาอยู่บ้าน เดียวกับเธอและเขาเป็นพรีเฟค เพราะ เนคไทของเขามีแถบสีเงิน เอมี่รับกระดาษจากเขาและกล่าวขอบใจ “คุณคงมาใหม่ ผมไม่เคยเห็นหน้าคุณมา ก่อน” เขาถาม “ใช่ ฉันเพิ่งมาเทอมนี้ แล้ว คุณล่ะ มาอยูน่ านแล้วเหรอ” เอมีถ่ ามกลับ “ผมอยูท่ นี่ ตี่ งั้ แต่แรก” เขาตอบด้วยใบหน้า เรียบเฉย “คงมาอยู่ตั้งแต่เยียร์7ล่ะสิ” เธอ เดา “ใช่ ตั้งแต่แรกเริ่ม” เขายังคงย�้ำ “คุณ ก�ำลังจะเข้าห้องเรียนใช่ไหม ให้ผมพาไป ไหม” เขาพาเธอเดินไปทางซ้าย ช่วงที่เดิน ตามเขาอยู่นั่น “เอมี่ เธอมาท�ำอะไรที่นี่ ใครๆเขาเข้าห้องเรียนกันหมดแล้ว” เบลล่า เดินมาจับไหล่เอมี่ด้วยใบหน้าหงุดหงิด จากนั้นเธอจับมือเอมี่และลากไปอีกทาง เอมี่หันไปมอง ไม่เห็นผู้ชายคนนั้นแล้ว มือ้ เย็นทีโ่ รงอาหาร ทุกคนต่างต้องนัง่ ทีโ่ ต๊ะ ประจ� ำ บ้ า นของตั ว เอง ท� ำ ให้ เ อมี่ ไ ม่ มี โอกาสได้พดู กับทอม แต่มองไปทีโ่ ต๊ะบ้าน เซนทอร์ ดูทอมมีความสุขกับเพือ่ นๆ ท�ำให้ เอมีส่ บายใจได้บา้ ง “ทอม ยูกนิ เร็วๆสิ เดีย๋ ว พวกไอพาไปเที่ยว ยูเห็นหอนาฬิกาไหม ข้างบนนัน่ วิวดี พวกไอจะพายูไป” ฟินซี คุย ไปด้วยทานไปด้วยอย่างเร่งรีบ “เร็ว พวก เราต้องออกไปก่อนที่พวกพรีเฟคจะไปยืน รอนั บ จ� ำ นวนคนที่ ห น้ า หอนอน” ฟิ น เอ กระชากทอมออกจากโต๊ะ ในขณะที่ทอม ยังทานไม่เสร็จ พวกเขาพากันปีนขึ้นหอนาฬิกา ขณะนี้ เวลาหกโมงเย็น ส�ำหรับเดือนกันยายนยัง คงมืดช้า แต่สิ่งที่ทอมเห็นคือ ข้างนอกมืด สนิท “ท�ำไมมืดเร็วแบบนี้ เมือ่ กีย้ งั สว่างอยู่ เลย” ทอมสงสัย “นัน่ ไง ดูส”ิ ฟินบี ชีใ้ ห้ทอม ดู ผู้คนพากันเดินออกจากโรงอาหาร แยก

ย้ายกันไปที่หอนอนของตัวเอง จากนั้นทุก อย่างเงียบสนิท จากที่มืดอยู่แล้ว ยิ่งมืดดู น่ากลัวเข้าไปอีก ทอมมองตามที่ฟินว่า “เฮ้ย…. นั่นมัน มัน มัน ผะ ผี….” ทอม ตกใจมาก ที่เห็นเรือนร่างจางๆของบรรดา ผีๆ พากันเดินเพ่นพล่านทัว่ โรงเรียน แต่ละ ตัวแต่งตัวต่างกัน ทั้งต่างยุคสมัยกันด้วย ฟินบี เอามือปิดปากทอม “อย่างร้องสิ เดี๋ยวพวกมันได้ยิน แล้วไปบอกวิลเลี่ยม พวกเราได้ ถู ก ขั ง ในห้ อ งมื ด แน่ ” ฟิ น เอ ก�ำชับ “มันคืออะไร ท�ำไมมีผีเต็มไปหมด” ทอมเสียขวัญไม่นอ้ ย “ไอจะบอกให้ ทีน่ มี่ นั มีเรือ่ งเล่า ผูค้ นตระกูลวิลเลีย่ มเป็นตระกูล ทีไ่ ม่มวี นั ตาย พวกเขาต้องติดอยูท่ นี่ ที่ กุ รุน่ ” ฟินเล่าประวัติ “เรื่องมันมีอยู่ว่าต้นตระกูล วิลเลีย่ ม เป็นคนสร้างโรงเรียนนีข้ นึ้ มา เมือ่ หลายร้อยปีมาแล้ว แต่พวกเขาสร้างมันขึน้ บนที่ดินต้องห้ามของมาดามสมิท ผู้ซึ่งให้ ลูกสาวมาแต่งงานกับตระกูลวิลเลี่ยม แต่ พอพวกวิลเลี่ยมได้ครอบครองทุกอย่าง กลับฆ่ามาดามสมิทและลูกสาวทิ้ง ท�ำให้ มาดามสมิทโกรธแค้นมาก สาปแช่งพวก เขาไว้ ให้อยู่อย่างทรมาน ตายได้ แต่ไม่ ตาย” ฟินท�ำเสียงต�่ำ ท�ำให้น่าเชื่อถือ “เป็นยังไง ตายได้แต่ไม่ตาย” ทอมย�้ำค�ำ พูดของฟิน “คือพวกเขาถึงแก่ความตาย แต่ไม่สามารถไปไหนได้ ต้องติดอยู่ที่นี่ไง ดูสิ เดินกันทั่ว แถมพวกเขาไม่รู้ตัวด้วยนะ ว่าพวกเขาตายไปแล้ว” อีกฟินกล่าว “แล้ว พวกนายรูไ้ ด้ไง” ทอมยังคงสงสัย “บังเอิญ พวกเราหนีมาเทีย่ วบนนี้ เลยรู้ จะเห็นพวก ผีได้ ต่อเมื่อเราขึ้นมาดูบนหอนาฬิกานี้ หรือไม่ยูต้องมีสื่อสัมผัส ยูถึงจะติดต่อกับ พวกเขาได้ แต่บรรดาอาจารย์เขาไม่อยาก ให้พวกเรารูเ้ รือ่ งนี้ เขาถึงให้พวกเราเข้าหอ นอนเร็วๆ” ฟินบี ดูนาฬิกาข้อมือ “หมด เวลาแล้ว พวกเราต้องไปรายงานตัวเข้าหอ ไปกันเถอะ” พวกฟินพาทอมลงไปข้างล่าง แต่ทอมยังสงสัย ท�ำไมท้องฟ้ามันมืดเร็วจัง ส่วนเอมีร่ ะหว่างเดินกลับหอนอน เธอคอย มองหาผู้ชายที่เธอเจอเมื่อเช้า จู่ๆมีมือ

THAISMILE 166

เย็นๆมาจับข้อมือเธอ “มองหาผมเหรอ” เขายิ้มให้ เห็นฟันเรียงสวย “ไปเทีย่ วข้างหลังโรงเรียนกันไหม” เขาไม่รอให้เธอตอบ เขาดึงมือเธอพาเดินไปประตูหลัง “โอ้โห สวนสวย จัง ท�ำไมเมื่อตอนกลางวันฉันไม่เห็นสวนนี้เลย” เอ มี่ตื่นเต้นมาก “สวนนี้ชื่อว่า สวนไม่มีแสง เธอจะ เห็นมันได้ต่อเมื่อแสงหายไปเท่านั้น มันเป็นสวนที่ มีชื่อเดียวกับโรงเรียน” เขาเหม่อมองแสงจันทร์ที่ ส่งแสงริบหรี่ “ฉันไม่เข้าใจ มันจะชื่อเดียวกับโรงเรียนได้อย่างไร ในเมือ่ โรงเรียนชือ่ Sightsell ไม่ได้แปลว่า ไม่มแี สง สักหน่อย” เอมี่พยายามคิดตาม เขาหันมายิ้มให้ “อีกหน่อยเธอจะเข้าใจ” เขาหยุดพูดนิดนึง “ผมดีใจ ที่คุณมาอยู่ที่นี่ ผมเหงา ไม่มีใครติดต่อกับผมมา นานแล้ว โลกของผมเหมือนอยู่คนเดียว” เขาก้ม หน้าลง “ท�ำไมล่ะ คุณไม่มีเพื่อน ไม่มีพี่น้อง อยู่ที่นี่ เหรอ” เอมี่พยายามปลอบใจ “ผมเคยมีคนส�ำคัญ แต่ตอนนี้ เราพรากจากกัน ผมพยายามติดต่อกับ เขา แต่ทำ� ไม่ได้ แม้วา่ ผมรอเขาอยูท่ ใี่ ต้ตน้ วิลโล่ทกุ คืน เขาไม่เคยกลับมา” น�้ำเสียงของเขาดูเศร้า “เอมี่ๆ ไอตามหายูแทบแย่ ยูออกมาอยู่คนเดียว มืดๆแบบนี้ไม่ได้นะ มันอันตราย” ทอมวิ่งมาหา หอบแฮ่กๆ โดยมีพวกฟินวิ่งตาม “อะไรกันทอม พี่ ไม่ได้อยู่คนเดียว นี่เพื่อนพี่....” เอมี่หันไป ไม่มีใคร เลย “อ้าว หายไปไหนแล้วล่ะ” เอมี่หันรีหันขวาง “ไอว่าพี่นายเจอผีสักตัวแน่ๆเลย” ฟินบีบ่น “เอมี่ ยู ต้องรีบกลับเข้าหอนอนเดีย๋ วนี้ ไม่มนี กั เรียนคนไหน ในโรงเรี ย นนี้ ออกมาข้ า งนอกตอนฟ้ า มื ด แล้ ว เพราะที่นี่มีผี และมีเยอะมากด้วย” ทอมพยายาม เตือน “ทอม ยูเล่นกับเพื่อนมากไปแล้ว” เอมี่ดุน้อง “เชือ่ พวกเราเหอะ ดูสิ เธอมานัง่ อยูท่ า่ มกลางสุสาน แบบนี้ได้ไง ไม่กลัวเหรอ” ฟินซีถาม เอมี่หันไปมองรอบๆตัว เธอตกใจมาก จากสวน สวยๆกลายมาเป็นสุสานรกร้างแบบนี้ได้ไง เธอ มองไปทีด่ วงจันทร์ ตอนนีก้ ำ� ลังส่งแสงประกายเต็ม ที่ ท�ำให้มองเห็นอะไรเป็นอะไรได้ชัด “อย่าบอกนะ ว่าเธอมาทีน่ กี่ บั ผูช้ ายหน้าหล่อๆ” ฟินบีเดา “ใช่ เธอ รู้ได้ไง” เอมี่งงหนักมาก “ฟินเอ นายจ�ำเรื่องเล่าที่ รุ่นพี่เล่าได้ป่ะ ที่ว่าวิลเลี่ยมเป็นทายาทอันดับรอง ที่จะได้รับสืบทอดมรดกจากพ่อของเขา และเขานี่ แหละที่เป็นคนฆ่าพี่ชายแท้ๆของเขาเอง แต่ไม่มี

ใครหาหลักฐานมาเอาผิดเขาได้ และไม่มีใครหา ศพของพีช่ ายเขาเจอ เขาถึงลอยนวลจนถึงทุกวันนี้ “นัน่ หมายความว่า เพราะค�ำสาปของมาดามสมิท พอพี่ชายเขาตาย ก็ต้องติดอยู่ที่นี่ เขาว่ากันว่า ถ้า อยากแก้คำ� สาป ต้องหาโครงกระดูกของทายาททุก รุ่นให้เจอ น�ำออกไปเผาข้างนอกโรงเรียน ค�ำสาป ถึงจะสิ้นสุด แต่เพราะวิลเลี่ยม ไม่อยากให้ใครรู้ เรื่องที่พ่ีชายเขาตาย เขาจึงซ่อนศพไว้ในนี้ และ ปกป้องโรงเรียนยิง่ ชีวติ จึงไม่มใี ครเคยมาค้นหาศพ ของพี่ชายเขาเลย เหลือเพียงแค่ศพเดียวเท่านั้น ที่ ต้องน�ำออกไป จากนั้นพวกผีตระกูลวิลเลี่ยมก็จะ ถูกปลดปล่อย แต่ปัญหาคือ พวกเราไม่รู้ว่ามันอยู่ ที่ไหน” ฟินซีเล่าอย่างอ่อนใจ “ฉันรู้ เขาบอกฉันว่า เขารออยู่ใต้ต้นวิลโล่ แต่มัน อยู่ไหนล่ะ ในเมื่อแสงจันทร์สว่างขนาดนี้ ไม่เห็นมี ต้นวิลโล่สกั ต้น” เอมีพ่ ยายามมองหา “คงต้องรอให้ เมฆบดบัง เราถึงจะเห็น ที่นี่ได้ชื่อว่า Sightsell แต่ ลองเอาตัวอักษรสลับกันสิ จะได้ค�ำว่า Lightless เมื่อไรที่ไม่มีแสง เมื่อนั้นเราจะมองเห็นสิ่งที่เรา อยากเห็น” ฟินเอรู้ดีเพราะว่าพ่อของเขาก็เคยมา เรียนที่นี่มาก่อน พ่อของเขาเรียนรุ่นเดียวกับวิล เลี่ยม “ถึงว่า ทางเข้าและสัญญาลักษณ์ต่างๆ เป็นตัว อักษร LL ไอก็งง ท�ำไมไม่เป็น SS ที่แท้มีความนัย ซ่อนอยู”่ ทอมสันนิษฐาน “มันคือเหตุผลทีโ่ รงเรียน แห่งนีท้ อ้ งฟ้ามืดเร็วกว่าทีอ่ นื่ เพราะมันต้องค�ำสาป ให้เป็นพื้นที่แห่งความมืดมิด” ฟินบีมองท้องฟ้า “ถ้าเป็นไปตามที่ฟินเอเล่า งั้นพวกเรารอให้ถึงคืน เดือนดับ จากนัน้ เราค่อยมาหาต้นวิลโล่ เราอาจจะ ได้เจอโครงกระดูกพี่ชายของวิลเลี่ยม” ทอมออก ความคิดเห็น ส่วนเอมีถ่ อนหายใจ เธอนึกเสียดายเพือ่ นใหม่ เธอ ขอให้การคาดเดาของทุกคนผิด เธอไม่อยากให้ เพื่อนใหม่ของเธอ คือพี่ชายของวิลเลี่ยม ที่ตายไป แล้วหลายสิบปี เธออยากให้เขาเป็นแค่นกั เรียนคน หนึ่งในโรงเรียนเท่านั้น

จบ ตอนที่1 มีภาคต่อ ตอนที่2 ฉบับหน้า 61

ศึกษาตอในประเทศอังกฤษ STUDY IN THE UK จัดหาที่อยูสำหรับนักเรียนนักศึกษา PROPERTIES & ACCOMODATION

Smile Education & Services

ผูเชี่ยวชาญใหคำปรึกษาและดูแล บุตรหลานของทาน ณ ประเทศอังกฤษ EDUCATION CONSULTANCY

•เรียนตอ ณ ประเทศอังกฤษ STUDY IN THE UK

•สงบุตรหลานศึกษา ณ ประเทศอังกฤษ SEND YOUR CHILD TO STUDY IN THE UK

•ทางเรามีบุคลากรทั้งชาวอังกฤษ และชาวไทยที่จะใหคำปรึกษาและดูแลชวยเหลือบุตรหลาน ของทานตลอดเวลาที่ศึกษาอยู ณ ประเทศอังกฤษ THAI AND BRITISH PROFESIONAL CONSULTANCY IN THE UK

สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมไดที่

โทร.+44 (0) 20 3478 3757 Email: info@smileeducation.co.uk

62 www.smileeducation.co.uk Email. info@smileeducation.co.uk SO MUCH TO SMILE ABOUT