The Mach|ne - Art Press Issue 02 by The Mach|ne - Art Press

Φωτογραφία © Dimitris The Athens

EDITORIAL της Αντιγόνης Παφίλη

antigoni@themachine.gr

Είναι η πρώτη φορά

Είναι η πρώτη φορά που γυρνάω από τις διακοπές, χωρίς μελαγχολία. Είναι η πρώτη φορά που λείπω τόσες μέρες,-21 ολόκληρες μέρες, να περιοδεύω σε όλη τη νότια Κρήτη. Είναι η πρώτη φορά που δεν έχω το αίσθημα της αντίστροφης μέτρησης να με κυνηγά από τα πρώτα, κιόλας, λεπτά των διακοπών. Αυτή, που δεν με άφηνε να χαλαρώσω και να θυμηθώ, τί πραγματικά είναι οι διακοπές. Είναι η πρώτη φορά που έζησα τις διακοπές, σαν τα παιδιά, τόσο γεμάτα. Τότε, που όσο και να πλησίαζε η μέρα της επιστροφής στο σχολείο, δεν μας άγγιζε στο ελάχιστο, δεν μας μείωνε κανέναν ενθουσιασμό. Είναι η πρώτη φορά, μετά από καιρό που έπαιξα με τη θάλασσα, σαν τα παιδιά, τόσο ζωντανά και για αυτό χόρτασα. Θύμασαι πώς ήταν εκείνο το συναίσθημα που είχες στο τέλος του Αυγούστου, όταν ήσουν παιδί; Που είχες λίγο-πολύ κουραστεί να παίζεις με την παρέα του καλοκαιριού και ήθελες να γυρίσεις και να αρχίσει το σχολείο, μόνο και μόνο για να δεις τους φίλους σου; Και δεν το έλεγες στην παρέα στο χωριό, για να μη σε πουν τρελλό, αλλά ήσουν και σίγουρος, ότι όλοι το νιώθουν. Τότε που το μόνο άγχος σου ήταν, αν θα είσαι και του χρόνου στο Γ3, για να μπορείς να κάτσεις, ξανά, στο ίδιο θρανίο με τη φίλη σου την Ελένη.

Φωτογραφία εξωφύλου © Dimitris The Athens

Είναι η πρώτη φορά σε αυτές τις διακοπές, που πήρα αποφάσεις, χωρίς να το αποφασίσω. Έτσι απλά ενσωματώθηκαν στη ζωή μου νέες συνήθειες που δεν θα τις αλλάξω ποτέ. Θα ζω τη ζωή μου όπως τα μωρά.. που κάθε τους μέρα μοιάζει με μια περιπέτεια καινούρια και πρέπει να την ανακαλύψουν, να γνωρίσουν όλο τον κόσμο. Είναι η πρώτη φορά που την ημέρα λήξης της “άδειας μου”, την όρισα εγώ και αυτό και μόνο κάνει τη διαφορά. Καλή μας συνέχεια λοιπόν..

The Machine - Art Press 02 | 9-14 - Διανέμεται Δωρεάν www.themachine.gr | info@themachine.gr | Facebook: The Mach|ne | Twitter: @TheMachineAP Ιδιοκτησία - Εκδόση: The Machine ΙΚΕ Διεύθυνση - Σύνταξη: Αντιγόνη Παφίλη Art Director - Design: Νικόλαος Τσάπογλου Έδρα: Καντακουζηνού 12 - ΤΚ 10677 - Αθήνα - 2130154320 Εκτύπωση: ΗΛΙΟΤΥΠΟ Α.Ε.Β.Ε.Ε. Το μηνιαίο έντυπο «The Machine – Art Press» και ο ιστότοπος www.themachine.gr, συνιστούν ελεύθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

Mach ne-zation

the daily art of living του

Νικόλαου

Τσάπογλου

nikos@themachine.gr

Φωτογραφία © Dimitris The Athens

Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε αιρετικοί; Εδώ και καιρό έχω, συνειδητά, σταματήσει να βλέπω τί κάνει ο διπλανός μου, και για να το πω ξεκάθαρα, έχω σταματήσει να νοιάζομαι για το τί γίνεται εκεί έξω. Το τί «κυκλοφορεί στην αγορά» με αφήνει παγερά αδιάφορο. Ο κόσμος γύρω μας μπορεί να ζει όπως θέλει και αυτό δεν αλλάζει, ίσως αυτό να είναι η μαγεία της καθημερινότητας μας. Όλο και πιο συχνά σκέφτομαι την εποχή των φοιτητικών μου χρόνων. Την εποχή που οι δάσκαλοι μας δίδασκαν, όλα αυτά που θα μας ήταν χρήσιμα για την επαγγελματική και δημιουργική μας πορεία. Τελικά ήταν τόσο σημαντικές αυτές οι γνώσεις ή απλά αναγκαίες και οι δάσκαλοι ήταν πραγματικά ικανοί να μας τις μεταφέρουν; Αναρωτιέμαι, αν αυτές οι γνώσεις τελικά μπορούν να σε οδηγήσουν στη δημιουργία! Αυτή η τάση για υπερμόρφωση και υπερπληροφόρηση, είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα στην δημιουργία; Όταν σου μιλάω για δημιουργία δεν εννοώ κάτι εντελώς καινούριο, ξεχωριστό ή καινοτόμο αλλά με την έννοια της δημιουργίας μιας εξολοκλήρου δικής σου ιδέας, που εν τη γενέσει της αποτελείται μόνο από στοιχεία της δικής σου ταυτότητας. Μήπως η υπερμόρφωση, εκτός από τις ακαδημαϊκές γνώσεις που σου προσφέρει, επιπλέον σε καθοδηγεί και δυστυχώς, πολλές φορές σε δρόμους που έχουν ήδη “πατηθεί”; Τελικά, ποιό είναι το ζητούμενο; Να έχουμε ιστορική γνώση της δημιουργικότητας των άλλων ή να δημιουργούμε εμείς νέες ιδέες; Γιατί να μας νοιάζει τί έχει κάνει κάποιος στην άλλη άκρη κόσμου; Ακόμα και την ίδια ιδέα με εμάς να είχε, αποκλείεται, να την εκφράσουμε με τον ίδιο τρόπο. Εκείνες οι μικρές λεπτομέρειες που κουβαλάμε στα βιώματά μας και στις σκέψεις μας θα κάνουν την κεντρική ιδέα ενδιάφερουσα διαφορετική. Η αγωνία των δημιουργών να μην αντιγράψουν κάποιον μήπως είναι απλά ένα αδιέξοδο; Μήπως η υπερμόρφωση και η κάθε λογής επιρροή μας μετατρέπουν σε απλές αντιγραφικές μηχανές που στερούνται την δύναμη της πρωτότυπης ιδέας; Μήπως θα έπρεπε να διδασκόμαστε τα απλά και τα βασικά και να εκπαιδευόμαστε περισσότερο στην “σύλληψη” και πραγματοποίηση νέων ιδεών; Σκέψου το στυλ. Η γνώση και η επιρροή της τελευταίας τάσης της μόδας ή του design, σου στερεί την δυνατότητα της δημιουργίας μιας δικής σου τάσης, τελείως καινούριας, δομημένης πάνω σε διαφορετικές βάσεις. Ο επαναπροσδιορισμός της δημιουργικότητας, μήπως είναι η λύση σε όλες τις κρίσεις που περνάμε τα τελευταία χρόνια; Γιατί όλοι έχουμε την τάση να περιστρεφόμαστε απροκάλυπτα γύρω από τις ιδέες των άλλων, εγκλωβίζοντας την δημιουργικότητά μας στις υποτιθέμενες -ή μη- “φαεινές” ιδέες τους και -συνήθως- έχοντας την αυταπάτη ότι εμείς το κάνουμε καλύτερα ή έστω διαφορετικά; Ο ελλιπής σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός είναι πια έντονα εμφανής, με τις «αδυναμίες» του, να δείχνουν τα δόντια τους ακόμα και στην καθημερινότητά μας. Γεγονός που κάνει τους περισσότερους να αναζητούν τις λύσεις στο εξωτερικό, σε επενδύσεις, ιδέες, μουσική, μόδα, σε όλους τους τομείς. Τελικά οι δάσκαλοι μας και η γνώση που μας μετέφεραν υπήρξαν πηγή έμπνευσης, ή μέσο χειραγώγησης για νέους δημιουργούς; Οι γνώσεις, που με όλο πιο μεγάλο κόπο και χρόνο αποκτούμε, είναι αλήθεια το θεμέλιο της δημιουργικότητας μας; Μήπως να βγούμε από το καλούπι των γνώσεων και να αρχίσουμε να δημιουργούμε από το μηδέν; Μήπως ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε την δική μας θεωρία; Μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε αιρετικοί;

STUDIOLAV

Τί σου θυμίζει ο τενεκές της φέτας; Αυτός που γράφει Άτλας και έχει ρόμβους με τα ελληνικά χρώματα; Άσπρο και μπλε. Υπάρχουν στα πιο πολλά μπαλκόνια, αυτά τα μικρά μπαλκονάκια στα νησιά και πολλές φορές έχουν σκουριά στον πάτο, γιατί φιλοξενούν λογής λογής λουλούδια. Κυρίως βλέπεις τα “αγέρωχα” γεράνια, που δεν καταλαβαίνουν ούτε από ζέστη, ούτε από κρύο. Πόσες φορές δεν σου έφερε η θεία απο το χωριό φέτα στον ήδη ανοιγμένο τενεκέ; Με όλα τα πέρα δώθε των Ελλήνων έχει ταυτιστεί ο τενεκές. Γιατί πάντα μεταφέρουμε και δίνουμε ο ένας στον άλλο. Λίγο λάδι, λίγο τυρί.. και στο τέλος του καλοκαιριού, τα τυριά και τα φρούτα, τα κρασιά και οι τσικουδιές σεργιανίζουν σε όλη την Ελλάδα. Τις μεταφορές και τα ταξίδια μας “πάντρεψαν” με τον γνωστό τενεκέ, ο Λουκάς και η Βάσω, ή αλλιώς οι STUDIOLAV. Μια τσάντα που σου θυμίζει “μάνα”, παιδικά χρόνια. Και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις επώνυμες γνωστών οίκων του εξωτερικού. Με τα δερμάτινα λουράκια και τα ροδάκια της για να ακουμπάει. Μια τόσο πλαστική φόρμα με τόσο σκληρό υλικό, από μακριά σε μπερδεύει μοιάζει με πάνινη, σου είναι τόσο οικεία.. Οι τσάντες κατασκευάζονται από το ίδιο εργοστάσιο που βγάζει χρόνια τώρα τη φέτα. Οι ιδιοκτήτες αγκάλιασαν την προσπάθεια των παιδιών και βλέπουν πια τη φέτα με άλλο μάτι. Ο Λουκάς και η Βάσω σπούδασαν στο Λονδίνο, όπου και γνωρίστηκαν. Από το 2011 δουλεύουν μαζί και πήγαινοέρχονται Ελλάδα-Λονδίνο. Το “StudioLav”βγαίνει από τα αρχικά των ονομάτων Loukas And Vasso. Η Atlas Shopper ξεκίνησε όταν το κατάστημα Ding στο Χαλάνδρι τους ζήτησε να σχεδιάσουν ένα αντικείμενο με πρώτη ύλη τον τενεκέ. Εκτός από την τσάντα θα βρείτε και άλλες διάσημες design δημιουργίες, όπως η πετσέτα “line the gap”, για να φτιάξετε το δικό σας χάρτη, το γνωστό μολύβι σε σχήμα σταυρού, η σφραγίδα ψωμιού από ξύλο ελιάς και πολλά άλλα. Όλα κρύβουν από πίσω μια μοναδική ιστορία για να ανακαλύψετε. Εγώ ένα έχω να πω και το πιστεύω. Τα δημιουργικά επαγγέλματα μπορούν να συμβάλλουν στην οικονομία μιας χώρας. Όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και σε πραγματικούς αριθμούς. Καλή συνέχεια με studiolav

It’s all Greek on me Το όνομα τους; Μαγδα Ρένα και Γκέλυ ή αλλιώς It’s all Greek on me Γεννημένες; Και οι τρεις στη Χαλκιδική..και οι τρεις ζουν στη Θεσσαλονίκη Μότο τους; Η απλότητα. Αυτή που χαρακτηρίζει και τις γραμμές τους. Έμπνευση τους; Οι ελληνικές τσάντες. Με ελληνικά υλικά.

Ποιά βασικά κομμάτια μας προτείνουν για τη ντουλάπα μας; Πολλά τζην, άσπρα κολλαριστα πουκάμισα, παπούτσια ανάλογα με την περίπτωση και φυσικά τις τσάντες μας που δίνουν μια χαλαρή ανεπιτηδευτη διάθεση στο στυλ! Αγαπημένα χρώματα; Τα βασικά χρώματα όπως το μαύρο, το μπεζ/άσπρο, γκρι, καφέ. Οποιοδήποτε άλλο χρώμα μπαίνει σε μικρή ποσότητα, σε μια πινελιά! Αγαπημένο τους ντύσιμο; Απλές γραμμές, λίγα κομμάτια, βασικά χρώματα (πολύ μαύρο!) και εμπλουτισμός με λίγα καλά επιλεγμένα αξεσουάρ ή αλλιώς ό,τι σε κάνει να νιώθεις όμορφη!

Ποιά βασικά κομμάτια μας προτείνουν για τη ντουλάπα μας; Πολλά τζην, άσπρα κολλαριστά πουκάμισα, παπούτσια ανάλογα με την περίπτωση και φυσικά τις τσάντες μας που δίνουν μια χαλαρή ανεπιτήδευτη διάθεση στο στυλ! Αγαπημένα χρώματα; Τα βασικά χρώματα όπως το μαύρο, το μπεζ/άσπρο, γκρι, καφέ. Οποιοδήποτε άλλο χρώμα μπαίνει σε μικρή ποσότητα, σε μια πινελιά! Αγαπημένο τους ντύσιμο; Απλές γραμμές, λίγα κομμάτια, βασικά χρώματα (πολύ μαύρο!) και εμπλουτισμός με λίγα καλά επιλεγμένα αξεσουάρ ή αλλιώς ό,τι σε κάνει να νιώθεις όμορφη!

Πού θα τις βρεις; - Bloom, Mitropoleos 71, Thessaloniki - Agistri Boutique, Beach Bar Agistri , Pefkochori, Chalkidiki - Vento, Panorama Shopping Center - Surya, Π. Κύδα 118, Κεντρική Αγορά, Μύρινα, Λήμνος - Dimopoulou Closet, 28ης Οκτωβρίου 2, Λιτόχωρο, Πιερίας - Silver vision, Απελλού 10, Κώς - It’s all greek, Δήλου 4, Χώρα, Μύκονος - Εφημερίς, Παπαδιαμάντη 39, Σκιάθος Και στο Facebook It’s all Greek on me

Το καλοκαίρι έρχεται

Του Πάνου Σουρούνη

Φωτογραφία © Πάνος Σουρούνης

Το καλοκαίρι έρχεται τον Σεπτέμβρη. Θα το γράψω τώρα στην αρχή το μήνυμα του κείμενου. Το καλοκαίρι μόνο έρχεται, ποτέ δεν φεύγει. Αν θες μπορεί να παραμείνει στα μάτια σου και στον τρόπο που κοιτάς τις υπόλοιπες εποχές. Η προσμονή πάντα είναι αυτή που αξιολογεί τον ερχομό των πραγμάτων στην ζωή μας. Η προσμονή μαζί με τα τζιτζίκια είναι οι πρώτες σταθερές αξίες του καλοκαιριού. Τα άσπρα σημάδια κάτω από το μαγιό σου φταίνε που το υπόλοιπο σου σώμα είναι τόσο αλλιώτικα όμορφο. Σαν τα σημάδια κάτω από το μαγιό σου είναι και οι υπόλοιπες εποχές. Κάθε καλοκαίρι τροφοδοτούμε την προσμονή μας για το επόμενο καλοκαίρι. Εξάλλου όπως σου έχω πει το καλοκαίρι είσαι εσύ. Εσύ που θα κάνεις την προσμονή μου ακόμα πιο όμορφη. Οι άνθρωποι μας είναι το καλοκαίρι. Το νησί,ο ήλιος και η θάλασσα απλά δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για εμάς. Απλά μας βοηθούν να το ζήσουμε ακόμα πιο έντονα και κινηματογραφικά. Ο Σεπτέμβρης έχει την γοητεία της Κυριακής. Η Κυριακή ξέρει να μας “μεγαλώνει’’ όμορφα και να γεννά αναμνήσεις. Οι αναμνήσεις διψούν να φέρουν περισσότερες στιγμές ευτυχίας. Ο Σεπτέμβρης είναι όμορφος μήνας αλλά με μια μελαγχολία στα μάτια. Μια μελαγχολία που έρχεται με μια μεγάλη ανάσα και ένα αληθινό χαμόγελο. Σαν αυτό που είχες μετά την πρώτη σου βουτιά. Ο Σεπτέμβρης φλερτάρει με την λέξη “πρόγραμμα”. Για όλους μας αυτό το φλερτ γίνεται αντιληπτό από τα πρώτα μαθητικά μας χρόνια. Τότε που επιστρέφαμε στις τάξεις του Δημοτικού και η Κυρία Σταυρούλα έβαζε έκθεση με θέμα ΄Όι διακοπές μου το καλοκαίρι’’. Πόσα ψυχολογικά προβλήματα ξεκίνησαν από αυτό το θέμα έκθεσης; Δεν γράφεται εύκολα αυτή έκθεση. Ρίχνεις στη σελίδα του τετραδίου σου λίγη άμμο από αυτήν που ακόμα κουβαλάς και ζωγραφίζεις μια θάλασσα. Τα υπόλοιπα λόγια ειναι φτωχά. Έτσι και το κείμενο αυτό θα είναι μικρό. Όσες λέξεις και αν χρησιμοποιήσεις δεν μπορείς να περιγράψεις τις στιγμές σου το καλοκαιρι. Κυρίως γιατί οι πιο όμορφες από αυτές τις στιγμές είναι γεμάτες σιωπή. Ο Σεπτέμβρης δεν θα τις μάθει ποτέ. Από την παιδική μας ηλικία μόνο κάθε Σεπτέμβρη ωριμάζουμε όλοι μας. Τότε συναντάμε τον εαυτό μας στην καλύτερη του στιγμή. Έχουμε ήδη προετοιμάσει τον καλύτερο μας εαυτό, για ακόμα ένα ταξίδι. Στην αρχή της διαδρομής, με τον ήλιο στο δέρμα μας και στην ψύχη μας. Με χαμόγελα και πολλά μικρά ή μεγάλα όνειρα το καλοκαιρινό μας μαύρισμα θα κρατήσει περισσότερο. Δεν χρειάζεται να του θυμώνουμε του Σεπτέμβρη. Είναι το μηδέν της αρχής, όχι της αντίστροφης μέτρησης. Γιατί το καλοκαίρι έρχεται μόνο. Δεν φεύγει ποτέ. Οι άνθρωποι γύρω μας το κουβαλάνε μέσα τους. Τριγύρω υπάρχει πάντα το καλοκαίρι ακόμα και τις μέρες με τα μεγάλα σκοτάδια. Αρκεί ένα χαμόγελο. Τίποτε δεν έχεις να ζηλέψεις από τον ήλιο. Το έχει πει ο ποιητής και αρκεί μόνο αυτό για επίλογο. “Και τί εχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω όταν την νύχτα σβήνει εγώ μένω ανοιχτός. Κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως”.

Φωτογραφία © Dimitris The Athens

Ήταν αλήτης Του Αντώνη Τσόκου

Στα μάτια του κόσμου, ο Μπιλ ήταν αλήτης. Μη ρωτήσετε γιατί. Ήταν αλήτης. Έτσι είχε γεννηθεί. Δεν τίθεται θέμα συμπόνιας. Κλωτσούσε απ’ την κοιλιά της μάνας του. Κλωτσούσε. Την κοιλιά της μάνας του. Έβαζε δυο δυο τις γυναίκες στην μπανιέρα. Γεμίζοντάς την πρώτα, με σαπούνι και γυαλιά σπασμένα. Ευθύς αμέσως, καβαλούσε μηχανή κι εξαφανιζόταν. Έπινε ηδύποτα σε μνημόσυνα αγνώστων, σπάζοντας πορσελάνινα σερβίτσια. Φέρνοντας στο κέφι χαροκαμμένους συγγενείς. Έσφαζε καρπούζια μπρος στα μάτια ανυποψίαστων παραθεριστών. Αφαιρώντας τις καρδιές τους, με επιστημονική ακρίβεια. Έκλεβε μαύρα κομπινεζόν κι έντυνε μουτρωμένα σκιάχτρα στα χωράφια. Σφαλιάριζε τους κληρικούς της ενορίας του Αγίου Σάββα, αναγκάζοντάς τους να τον κυνηγούν, με ράσα σηκωμένα ως τα γόνατα. Στα μάτια του Μπιλ, ο κόσμος ήταν αλήτης. Μη ρωτήσετε γιατί. Ήταν αλήτης. Τον φυλάκιζε απ’ την κοιλιά της μάνας του. Τον φυλάκισε. Στην κοιλιά της μάνας του. Στο κεφάλι του επικρατούσε χάος. Ο μόνος τρόπος να αποδεχτείς τον Μπιλ ήταν να αφεθείς στην αλητεία του.

Jaguar Bombs‫‏‬ Πρώτη μέρα σχολείο

Την τελευταία μέρα των διακοπών ποτέ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Οι δύο μήνες με γιαγιά και παππού πάντα αποδεικνύονται πολύ σκληρή δοκιμασία, τόσο που καταλήγω να ανυπομονώ να ξυπνήσω πάλι 7 το πρωί για να πάω να δω τους κόπανους κολλητούς μου στο σχολείο. Η διαδικασία ως εκεί έχει ως εξής: γυρνάς πρώτα Αθήνα με μελαγχολία που τελικά μετατρέπεται σε χαρά επειδή επιτέλους θα δεις ξανά σε μεγάλη τηλεόραση που πιάνει και όλα τα κανάλια. Στο δρόμο της επιστροφής παρατηρείς τα οικεία σου μέρη και σκέφτεσαι πως μάλλον έλειπες χρόνια μόνο και μόνο επειδή το τυροπιτάδικο της γειτονιάς ανακαινίστηκε. Συνεχίζουμε με επιλογή τσάντας για τη νέα χρονιά. Φέτος θες να κάνεις εντύπωση, οπότε παίρνεις πάλι μια κουμούτσα που μετά από χρόνια σίγουρα θα σκέφτεσαι να την πάρεις για διακοπές σε κάμπινγκ γιατί απλούστατα χωράει μέσα όλο σου το γραφείο εκτός από το ίδιο το έπιπλο. Μόλις όλα αυτά λυθούν ήρθε η ώρα για λίγη ενημέρωση στις τελευταίες επιτυχίες. Η TV ανοίγει και το MTV είναι μονόδρομος. Πετυχαίνεις κατευθείαν έναν ταλαιπωρημένο από τον έρωτα Enrique, να κυνηγά μια καυτή λατίνα στον διάδρομο του ξενοδοχείου και λες “ώπα μισό εδώ είμαστε”. Ακολουθεί το βίντεο των All Saints για την κομματάρα από το OST του “The Beach” με τον DiCaprio, η οποία παρεπιμπτόντως είναι και η μόνη ταινία που σε άφησαν να δεις οι γονείς σου στο θερινό (αλλά ανταμοίφθηκες με λίγο υποβρύχιο σεξ). Νιώθεις λίγο φλώρος που το κομμάτι αυτό σου αρέσει όντως και περιμένεις την εξιλέωση από τον φίλο που έκανε την playlist του καναλιού. Ο Fred Durst με το κόκκινο jockey ξαφνικά κοιτά την κάμερα και φωνάζει “If Only We Could Fly”, το πλάνο άνοιγει και εσύ κολλάς χωρίς να ξέρεις γιατί με ένα πορτοκαλί γούνινο drum set. “Το My Generation είναι σίγουρα το κομμάτι που θα χρησιμοποιήσω για να κάνω τον έξυπνο αύριο στους “άσχετους”, σκέφτεσαι. Η ώρα φτάνει δέκα και μισή και η μητέρα κάνει το πρώτο call για τον ύπνο. Πέντε παρακλήσεις μετά βρίσκεσαι στο κρεβάτι σου και στριφογυρίζεις ανήσυχος. “Ποιος θα τα φτιάξει φέτος με ποια;”, “Ποιας κοπέλας το στήθος μπορεί να μεγάλωσε;”, “Θα πιάσω θέση εκεί και θα κάτσω με τον Γιάννη φέτος γιατί είναι μεγάλο κουμάσι και θα γελάμε”, “Ελπίζω η δασκάλα να ναι της προκοπής και να μη μας αλλάξει στα πρώτα πέντα λεπτά”... Όλα αυτά μέχρι να μείνει καμιά ώρα ύπνου κι αυτή πολύ οριακά. Η στιγμή φτάνει και με το που ανοίξει η μάνα το φως έξω από το δωμάτιο έχω πεταχτεί όρθιος και έχω φύγει κατευθείαν για κατανάλωση μέτριου πρωινού, που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το υπέμενα αλλά δεν είχα και

χρόνο να το συζητήσω. Εννοείται πως πρόκειται για την τελευταία φορά μέσα στη χρονιά που ξύπναγα χωρίς να θέλω να χάσω το σχολικό. Την πρώτη μέρα έχεις άγνοια κινδύνου. Νομίζεις πως η τσάντα που πήρες σε βολεύει χωρίς να έχεις σκεφτεί ότι λείπουν γύρω στα 100 βιβλία. Επίσης νομίζεις πως τα παπούτσια που φορούσες πέρσι περνάνε ακόμη μέχρι να δεις τα καινούργια αθλητικά του Δημήτρη και να στάξεις χολή όσο ποτέ. Το σχολικό περνάει και η, τρία χρόνια μεγαλύτερη, τύπισα που ζαχάρωνες μήνες είναι και πάλι μπροστά σου. Έχει γίνει πιο όμορφη από ποτέ και ακόμη δεν παίζει να σου χαρίσει βλέμμα. Το πολύ να δεις “κατά λάθος” το εσώρουχό της τυχαία αν συμπέσετε σε ώρα γυμναστικής. Αν τύχει και είναι και string θα τρέξεις αμέσως να το πεις σε όλους για να είναι ενημερωμένοι. Το σχολικό παρκάρει και εσύ με βαθιές ανάσες ετοιμάζεσαι για την αναζήτηση της νέας σου τάξης. Όταν τελικά τη βρεις κοντοστέκεσαι στην πόρτα και κάνεις το βήμα... Τζίφος... το μόνο διαφορετικό που μπορείς να δεις με μια ματιά είναι το νέο κούρεμα του μορφονιού που κάθεται σε μια μεριά με τρία κορίτσια, η καινούρια μπάλα του πορωμένου αθληταρά και -διάολε- τα καινούργια αθλητικά του Δημήτρη. Τον πλησιάζεις και πριν σε χαιρετήσει καν, ανακοινώνει: “Ρε ρε, φαίνεται το στρινγκ της Λίνας μέσα από τη φόρμα”... Εκεί που προσπαθείς να το δεις χωρίς να καρφωθείς, βλέπεις δύο γνώριμους τύπους να τσακώνονται και όταν πλησιάζεις συνειδητοποιείς πως ο Άγγελος προσπαθεί να πείσει τον Γιάννη για το ότι το “Conspiracy of One” των Offspring είναι ο καλύτερος δίσκος που βγήκε ποτέ, ενώ ο άλλος τσαντισμένος πάει να τον φτύσει, φωνάζοντας πως κανένα αμερικανάκι δεν θα ξεπεράσει το Sticky Fingers. Όλα δείχνουν πως δεν θα αντέξω μια χρονιά με κανέναν από αυτούς τους μπαλότσες για διπλανό. Ο άνθρωπός μου είναι ξεκάθαρα ο Βασίλης. Πάω και τον βρίσκω στο τελευταίο θρανίο και του κάνω νόημα να βγάλει τα ακουστικά. “Τι ακούς;”, ρωτάω, “Radiohead!”, απαντά και μέσα μου σκέφτομαι πως δεν τους ξέρω αλλά σίγουρα ακούγονται φλώροι... Ο ενθουσιασμός της πρώτης μέρας σιγά σιγά κατευνάζεται και μετά το μεγάλο διάλειμμα ξεκάθαρα θέλω να κοιμηθώ, ενώ θα περιμένω να ρθει η Παρασκευή να πάρω το νέο cd single (!!!) της Britney... Κάτι που δεν θα παραδεχτώ ποτέ μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Οι Jaguar Bombs θα είναι τον Οκτώβρη στον Σταυρό του Νότου. Παρέα τους θα είναι μερικοί φοβεροί τύποι...

Το Ντοκιμαντέρ και εγώ..

του Χρήστου Καρακέπελη

Το Ντοκιμαντέρ είναι σινεμά, αισθητικό κατηγόρημα, δεν είναι ρεπορτάζ, μια ψευδό-αντικειμενική απεικόνιση της πραγματικότητας. Eίναι η υποκειμενική μας αφήγηση μιας κατάστασης, όπως μια ταινία μυθοπλασίας, αλλά με πραγματικά υλικά και άρα πιο ελεύθερες φόρμες έκφρασης που συγγενεύουν με τη γλώσσα της ποίησης. Δεν καταγράφει, αποκαλύπτει τη ζωή. Για εμένα είναι συνώνυμο της εξέλιξής μου, καθώς με φέρνει μόνιμα αντιμέτωπο με ηθικά και αισθητικά διλήμματα. Με αναγκάζει να σκέφτομαι κάθε στιγμή πάνω στο ρόλο, τα όρια, τα «δικαιώματα», τις «υποχρεώσεις» της τέχνης, αφού κάθε επιλογή είναι κρίσιμη, όχι θεωρητικά, αλλά πραγματικά, έχει άμεσες συνέπειες σε πραγματικούς ανθρώπους. Αυτό με κάνει να αντιλαμβάνομαι διαρκώς τη δημιουργία μέσα στα πλαίσια μιας διαλεκτικής και άρα ως μια πολιτική πράξη, κάτι που νομίζω ότι οι μυθοπλαστικές κατασκευές δεν αναγκάζονται να λαμβάνουν πάντα υπόψη τους, τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό. Ως προ τη θεματολογία, με ενδιαφέρουν περισσότερο οι άνθρωποι που είναι από τη λάθος μεριά, είτε από προσωπική τους επιλογή, είτε από κοινωνικό αποκλεισμό, επειδή θέτουν ωμά τα κρίσιμα ερωτήματα και ανατρέπουν την αντίληψη μιας «νοικοκυρεμένης» και σχηματικής πραγματικότητας. Αυτή την περίοδο εργάζομαι πάνω σε μια νέα ταινία που έχει σαν ηρωίδα την Κωσταντίνα Κούνεβα, με τίτλο “Α pound of flesh’’. Πραγματεύεται την έννοια της πτώσης μέσα από το τέλος της αξιοπρέπειας της εργασίας στη σύγχρονη Ευρώπη και τη βία απέναντι στον καθημερινό άνθρωπο. Οι ταινίες δεν μπορούν να αλλάξουν με τρόπο «ηρωϊκό» την πραγματικότητα. Την αλλάζουν στον βαθμό που επιδρούν στο βλέμμα των ανθρώπων. Κάνοντας πιο διαλεκτική τη σχέση τους με την πραγματικότητα, κάνουν πιο ενεργή και συνειδητή τη λειτουργία τους μέσα της. Στα σεμινάρια του ΚΕΤ αντιλαμβάνομαι τον ρόλο μου, ως εμψυχωτή, αλλά και συμμέτοχο ενός κινηματογραφικού εργαστηρίου. Όλοι μαζί θα θέσουμε τις ίδιες ερωτήσεις: πώς μπορούμε να κάνουμε «ταινία» μια πραγματικότητα και μάλιστα τόσο βαθιά προσωπική και τόσο καθοριστικά βιωμένη, όσο «η οικογένειά μας»; Πιστεύω στην ομαδική δουλειά. Ελπίζω να την κατακτήσουμε και να την απολαύσουμε. Η ωριμότητα της αναγνώρισης του «άλλου» είναι μία θεμελιώδης συνθήκη στη δημιουργία. Στόχος είναι να παραχθούν τελικά τόσες ταινίες, όσες και οι συμμετέχοντες. Το προσωπικό υλικό του καθενός θα παίρνει μορφή παράλληλα με μία επισκόπηση των μέσων που παρέχει η κινηματογραφική γλώσσα. Θα κρίνουμε και θα βελτιώνουμε από κοινού, την κάθε ιδέα σχεδιάζοντας σταδιακά το σενάριο – σε αυτό το μέρος θα συμμετέχει συμβουλευτικά η συνεργάτιδά μου Νατάσα Σέγκου- ενώ παράλληλα θα διαπιστώνουμε, μέσα από προβολές ταινιών πώς το φως, ο ήχος, η εικόνα, η γωνία λήψης, η συστολή ή η διαστολή του χρόνου, ο λόγος ή η σιωπή, μπορούν να χρησιμοποιούνται για την ακριβή αποτύπωση της αίσθησής μας. Έργα μεγάλων δημιουργών απ’ όλο το ιστορικό φάσμα εξέλιξης του ντοκιμαντέρ θα λειτουργούν ως δείγματα των πολλαπλών τρόπων προσέγγισης, ώστε να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει προφανής δρόμος, ο καθένας ανοίγει τον δικό του και κάθε τι που κάνουμε συνιστά μία σημαίνουσα επιλογή. Το σεμινάριο απευθύνεται σε «ανοιχτούς» ανθρώπους, πρόθυμους να εξερευνήσουν τον εαυτό τους. Ιδανικά, θα είχε για όλους μας ενδιαφέρον να εκπλαγούμε στο τέλος της διαδρομής. Μια ταινία πάνω στην οικογένειά μας, δεν είναι τελικά τίποτα παραπάνω από ένα αυτό-πορτρέτο μας, όπως και κάθε ειλικρινής καλλιτεχνική απόπειρα. Επειδή η τεχνική επάρκεια στην υλοποίηση ενός οπτικοακουστικού έργου, παίζει φυσικά σημαντικό ρόλο, άνθρωποι με γνώση, έστω βασικών κανόνων φωτογραφίας, χρήσης μιας κάμερας, ενός μικροφώνου ή ενός προγράμματος editing θα διανύσουν με μεγαλύτερη ευκολία το σεμινάριο. Ωστόσο, ο σχεδιασμός προβλέπει υποστήριξη από ειδικούς συνεργάτες σε τεχνικά ζητήματα. Το σεμινάριο δημιουργικού ντοκιμαντέρ Οικογένεια | Εσωτερικά τοπία θα πραγματοποιηθεί από τις 22 Νοεμβρίου 2014 μέχρι τις 23 Μαΐου 2015, κάθε Σάββατο, 11:00 - 15:00 στον πολυχώρο Κέντρο ελέγχου τηλεοράσεως, (Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α στην Κυψέλη). Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στα τηλ.: 213 00 40 496, 69 45 34 84 45 και στην ιστοσελίδα http://polychorosket. gr/ Ο Χρήστος Καρακέπελης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1962. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Στη διάρκεια των σπουδών του σκηνοθέτησε δύο ταινίες μικρού μήκους, ενώ από το 1985 ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης. Έχει γράψει σενάρια για ντοκιμαντέρ, έχει σκηνοθετήσει σειρές ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και τέλος δύο κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ που έχουν αποσπάσει πολλαπλές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό : Το Σπίτι του Κάιν (2000, 35mm, dur. 80’) και την Πρώτη Ύλη (2010, 35mm, dur. 78΄)

Γιώργος Πυρπασόπουλος

Παιδί για πάντα‫‏‬ Της Αντιγόνης Παφίλη

Το ραντεβού δίνεται στο κέντρο της πόλης, ένα καλοκαιρινό πρωινό λίγο πριν αδειάσει η πόλη. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος είναι από τους ηθοποιούς, που αυτή την περίοδο δουλεύει πιο πολύ από πολλούς, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά. Η φωνή του χαρακτηριστική, έχει “ντύσει” αμέτρητες διαφημίσεις στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, το πρόσωπο συνώνυμο νεότητας, μη σου πω παιδικότητας, με όλα τα καλά και αυθόρμητα που συνεπάγεται αυτός ο χαρακτηρισμός. Μπήκε στη ζωή μας, μαζι με την γέννηση της ιδιωτικής τηλεόρασης. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 ήταν στην κατάλληλη ηλικία. Ανήκει σε εκείνη τη γενιά που δημιούργησε τηλεοπτικούς ηθοποιούς και έδωσε ώθηση ακόμη και στο θέατρο και στο σινεμά.

Λόγω τιμής

Βρήκα τον τρόπο τελικά και τράβηξα την προσοχή πάνω μου.”

Η γενιά μου, ταυτίστηκε με τη νεότητα αυτών των ηθοποιών, που μπήκαν στα “σπίτια μας”, όταν τα τηλεοπτικά κανάλια έγιναν πολλά και ο ανταγωνισμός, οδήγησε σε όλο και πιο ποιοτικές δουλειές. Ποιός σημερινός 35άρης δεν παρακολούθησε μετά μανίας το “Λόγω Τιμής” το 1996;

Τα παιδικά χρόνια γεμάτα εικόνες, παρέες, γέλια στις πλατείες..μιλάμε για αυτά με νοσταλγία και ανυπομονησία να τα πούμε όλα!

Μια παρέα παιδιών που σπουδάζει στην Πάτρα και εμείς να παρακολουθούμε την καθημερινότητα τους. Δεν μπορώ να ξεχάσω δε, το πόσο ζήλεψα και ήθελα να σπουδάσω και εγώ σε αυτή την πόλη! Και τα κατάφερα! Πρωτόγνωρο για την ελληνική κοινωνία να βλέπει σειρές, που αφορούν νέους και εφήβους. Και όλοι αυτοί οι ηθοποιοί είναι τελικά όσοι σήμερα συνεχίζουν τις επιτυχίες. “Το “Λόγω τιμής” ήταν το “μπαμ” για μια ολόκληρη γενιά ηθοποιών. Για μένα ήταν ένας σταθμός στην καριέρα μου πολύ σημαντικός.”

“Πριν καν τελειώσω το σχολείο έπαιζα ήδη σε σήριαλ. Το επέλεξα από εκείνη την ηλικία. Για μένα ήταν παιχνίδι, παρέα, ένας κόσμος διαφορετικός, όπως σήμερα είναι το θεατρικό παιχνίδι.” Το Θέατρο Στο θέατρο επαγγελματικά, η πρώτη του δουλειά ήταν το 1993, μια παραστάση με τον Μιχάλη Μητρούση, τη Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη, με το Νίκο Μαστοράκη. Έρωτας και Αναρχία” στο θέατρο Αλάμπρα. “Είχαμε φοβερό κλίμα. Είχαμε περάσει καταπληκτικά. Ό,τι και να σου πω θα είναι λίγο. Και δεν είναι από αυτά που λένε και ας εχουν σφαχτεί. Είναι αλήθεια..είχαμε φοβερό ενθουσιασμό.”

“Δεν ήταν τα λεφτά που δίνονταν τότε το θέμα..ήταν το κλίμα. Ήμαστε η πρώτη γενιά νέων ηθοποιών, στην ελληνικη ιδιωτική τηλεόραση και ο ενθουσιασμός μας ήταν τεράστιος, για όλους τους συντελεστές, όχι μόνο για τους ηθοποιούς. Από τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου που το έγραφε μέχρι το Λάμπη Ζαρουτιάδη, τον σκηνοθέτη.”

Ο Πουπουλένιος και η επιτυχία

“Το κλίμα ήταν μοναδικό, είχαμε φύγει όλοι για Πάτρα και μέναμε εκεί...δουλεύαμε μόνο αυτό και το μυαλό μας δεν είχε τίποτα άλλο, ούτε καν θέματα της καθημερινότητας. Τότε μπορούσες κάνοντας μία δουλειά, να τα βγάλεις πέρα.”

Ένα δύσκολο έργο του Μάρτιν Μακ Ντόνα, γιατί θίγει θέματα ταμπού για την ελληνική οικογένεια: παιδική κακοποίηση και παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Τί είναι αυτό που πραγματικά έχει αλλάξει; Είναι όντως η περιβόητη οικονομική κρίση που φταίει για όλα; “Δεν λείπουν τα λεφτά, ακόμη και τώρα, από την τηλεόραση. Αυτό που φταίει είναι, ότι τα κανάλια τα έχουν εργολάβοι, μεσίτες που θέλουν να παίξουν τα πολιτικά τους παιχνίδια, δεν είναι άνθρωποι που δημιούργησαν την τηλεόραση, γιατί τους ενδιέφερε η ψυχαγωγία. Το αποτέλεσμα; Τα πράγματα να μην γίνονται ποτέ όπως πρέπει. Τώρα που αυτά τελείωσαν όμως, μήπως πρέπει επιτέλους να επενδύσουν στην ψυχαγωγία;” “Τους βολεύει να συντηρήσουν αυτό το επίπεδο, δεν τους ενδιαφέρει να προάγουν κάτι καλύτερο. Στο εξωτερικό κάνουν προϊόντα για να τα εξάγουν, εδώ μόνο στο “Νησί” υπήρχε μια τέτοια σκέψη από πίσω, αλλά και πάλι τίποτα δεν έγινε. Όλα αυτά γιατί δεν ενδιέφερε κανέναν να βγάλει χρήματα από την ψυχαγωγία.” Τα παιδικά χρόνια Με ένα τεράστιο μιλκσέικ φράουλα μπροστά του, θέλω να ταξιδέψουμε ακόμη πιο πίσω. Να φθάσουμε στα παιδικά χρόνια. Όχι και πολύ πίσω, δηλαδή. Εγγονός της Μαρίκας Νέζερ και γιος ηθοποιού ανέβηκε στη σκηνή ήδη από το Δημοτικό, μόλις το 1982, σε ηλικία 12 ετών, στην έκτη δημοτικού. “Κάναμε παραστάσεις στο δήμο νέας Σμύρνης, στο άλσος, η Κάρμεν ήταν από τις πρώτες μου δασκάλες, πριν από αυτή βέβαια ήμουν ένα χρόνο στη Λία Χατζοπούλου-Καραβία, η οποία ήταν συγγραφέας παιδικών έργων. Εκεί με είδε η Κάρμεν και με ζήτησε στην ομάδα της. Στην ουσία έκανα ερασιτεχνικό θέατρο από έκτη δημοτικού μέχρι και το Λύκειο.” Στα 40 του πια, με 28 χρόνια στο θέατρο δεν θυμάται τον εαυτό του χωρίς αυτό. Δεν μπορεί να το ξεχωρίσει. Γαλουχήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε αυτό. “Υπήρχε η επιρροή αυτή και όταν εισαι παιδί, ολα αυτά διογκώνονται. Ξεκίνησε, γιατί με ένα τρόπο τραβούσα έτσι το κέντρο της προσοχής τους, ήθελα να είμαι το επίκεντρο. Οι γονείς μου, έλειπαν πολλές ώρες από το σπίτι, ήμουν πολλές ώρες μόνος μου και με αυτό τον τρόπο αναπλήρωνα όλο το κενό.

“Έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος πάει πιο πολύ στο θέατρο πια και μάλιστα τα νέα παιδιά. Εμείς έχουμε νεανικό κοινό. Στον “Πουπουλένιο” βλέπω συνεχώς νέο κόσμο και χαίρομαι για αυτό.”

Το έργο έχει ανέβει ξανά στην Αθήνα. Αυτή τη φορά όμως έσπασε τα ταμεία. Σε μια χρονιά με πιο πολλές, από κάθε άλλη φορά, παραστάσεις, για να βρεις μια θέση στον Πουπουλένιο είχες να εκπληρώσεις μια δύσκολη αποστολή. Το καστ ποιοτικά εμπορικό: Οδυσσέας Παπασπηλιώπουλος, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Νίκος Κουρής και Γιώργος Πυρπασόπουλος. “Η επιτυχία οφείλεται στην ομαλή συνύπαρξη και των τεσσάρων μας και στην καθαρή ανάγνωση του Κωσταντίνου, χωρίς να θέλει να πει κάτι παραπάνω ή κάτι λιγότερο. Έκανε το ανέβασμα του έργου, αυτού που είναι.” Η νέα ταινία Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη “Chevalier” Και αν γίνεται ακόμη προσπάθεια στο ελληνικό σινεμά, αυτό οφείλεται και στη “σχόλη” που εκπροσωπούν η Αθηνά-Ραχήλ Τσαγκάρη, ο Λάνθιμος και πολλοί νέοι που προσπαθούν να κάνουν κινηματογράφο, με όρους εξωτερικού και budget ελληνικό. Η νέα ταινία της Τσαγκάρη, δεν έχει πάρει ακόμη το δρόμο για τις αίθουσες, όπως φαίνεται όμως, έχει να διανύσει πολλά φεστιβαλικά χιλιόμετρα. Συνεχώς μου τονίζει πόσο τυχερός νιώθει, που δουλεύει για ταλαντούχους ανθρώπους και με τέτοιες συνθήκες! “Μιλάμε για ιδανικές συνθήκες σε όλα, θα μπορούσε να είναι ένα υπόδειγμα για το πως πρέπει να γίνονται οι παραγωγές σε αυτη τη χώρα. Υπάρχουν φιλότιμες προσπάθειες.” “Στην Ελλάδα κάνουμε σινεμά, αλλά κάνουμε με λίγα χρήματα. Και το σινεμά είναι ακριβό σπορ. Δεν υπάρχει και η στήριξη σε παροχές, όχι σε χρήματα. Θες, για παράδειγμα, να κάνεις μια ταινία και τραβάς τα πάνδεινα μόνο για να πάρεις τις άδειες. Όχι απλά δεν σε βοηθούν, σε εμποδίζουν κιόλας. Και παρόλα αυτά, βλέπεις ότι οι Έλληνες κάνουν σινεμά και παίρνουν και διακρίσεις στο εξωτερικό αλλά δεν φτάνει αυτό.” Κάθε συνάντηση, που πραγματοποιώ για τη Μηχανή μας, μου υπενθυμίζει τους λόγους που αγαπάμε τους καλλιτέχνες.. Ένας ακόμη λόγος λοιπόν, η παιδικότητα! Αυτό το χειμώνα θα τον δείτε στον Πουπουλένιο, στην ταινία Chevalier, ή σε διαφημίσεις στην τηλεόραση.

Στις 32 Δεκεμβρίου συναντήσαμε την Κατερίνα Έσσλιν

Κατερίνα Έσσλιν, δώσε μας δέκα απαντήσεις σχετικές με τη συγγραφή, χωρίς ποτέ να σου δώσουμε ερωτήσεις. 1. Γράφω επειδή μπορώ κι επειδή δεν μπορώ να μην. 2. Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι ότι κάποια από τις λέξεις μου μπορεί να κοιτάξει τη διπλανή της και να χασμουρηθεί. Θέλω οι λέξεις να μην φοβούνται να χάσουν την παρθενιά τους, θέλω το κείμενο να μην ντρέπεται να γδυθεί - να κοχλάζει, ν’αφρίζει, τα νοήματα να εγκυμονούν. 3. Επιθυμώ πάντα ν’ αναγνωρίζω ταυτότητα και την ταυτότητα, για μένα, τη δίνει ο ρυθμός. Μια πρόταση μπορεί να έχει δέκα λέξεις και να μην την αντέχω (να μου φαίνεται για πέταμα), και ξαφνικά να μπει μία εντέκατη λέξη και η πρόταση να γίνει, από μονοκατοικία, τριώροφο. 4. Τα διηγήματά μου δεν θα ήθελα ποτέ να τα χαρακτηρίσουν “τσάι”. Συγκεκριμένα θα μου άρεσε μια μέρα να κρυφακούσω κάποιους να μιλάνε για τα βιβλία μου και κάποιος από την παρέα να πεταχτεί και να πει ότι γράφω “με ανθρακικό”. 5. Το μυστικό μου και στα τρία μου βιβλία (“Ο μισός βέσπα”, “Γαμ.”, “32 Δεκεμβρίου”) είναι ότι τα διηγήματά μου είναι όλα το ίδιο διήγημα. Μπορεί να αλλάζουν οι χαρακτήρες, οι καταστάσεις, η θεματολογία και οι διαθέσεις, αλλά όλα λένε το ίδιο (ότι η αγάπη νικάει πάντα στο τέλος, εκτός αν δεν νικήσει). 6. Μια αναγνώστριά μου μια φορά μου είπε “γράψε κάτι με τις διπλές σελίδες, να έχει όγκο, για τα βιβλία σου μου πέφτουν συνέχεια πίσω από το καλοριφέρ”. Μου άρεσε αυτό. Αλλά όταν μου λένε “γράψε μυθιστόρημα, αντί σύντομα διηγήματα” χαμογελάω συγκαταβατικά. Ίσως κάποια στιγμή να το κάνω, και να γράψω ένα μυθιστόρημα 1563 σελίδων. Μέχρι τη σελίδα 987 θα υπάρχει μια Χ πλοκή και στη σελίδα 988 ο κεντρικός χαρακτήρας θα ανοίγει ένα συρτάρι, θα βρίσκει κάποια διηγήματα, θα τα διαβάζει (κι ο αναγνώστης μαζί του, μέχρι τη σελίδα 1498) και μετά, για τις υπόλοιπς 65 σελίδες μέχρι το τέλος, θα συνεχίζεται κανονικά η πλοκή και δεν θα γίνεται απολύτως τίποτα. 7. Το σκοτάδι είναι δημιουργικό, αλλά δεν εκτιμώ καθόλου αυτούς που το κάνουν brand και που με ύφος πάντα πολύ σοβαρό θέλουν να σε πείσουν ότι μόνο ο πόνος φέρνει δημιουργία. Δεν διαφωνώ, είναι παραγωγικός, αλλά μου φαίνεται φτηνό κόλπο να τον κάνεις σημαία, μπορεί να γίνεις γραφικός. Το σύνθημά μου για ό,τι πονάει είναι “αξιοποίησέ το, ξεπέρασέ το”. 8. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που παρότι έχουν μόλις υποβληθεί σε μια εγχείριση ανοιχτής καρδιάς, φέρονται σαν έχουν ίσα ίσα γρατζουνιστεί στο γόνατο. Μου αρέσει η ψυχή να είναι πάντα πιο βαθιά από την πληγή. 9. Τα χαλάκια που βάζουμε στην έξω μεριά της πόρτας μας καλό είναι να τα βάζουμε κι από τη μέσα μεριά καμιά φορά γιατί μπορεί να λερώσουμε το έξω των άλλων. 10.Σε ποιους θ’ αρέσει το νέο βιβλίο σου; Σε όσους χαίρονται να διαβάζουν βιβλία που αρχικά μοιάζουν με Κυριακή απόγευμα, αλλά που όταν τα διαβάσεις πιο προσεκτικά θα σου θυμίσουν Μαϊο. Επίσης, σε όσουν ενθουσιάζονται με την ιδέα ότι κάθε διήγημα μοιάζει κατά 85% με το επόμενο και κατά 15% με το προηγούμενο, σε αυτούς που δεν ενοχλούνται με τις αλληγορίες και οπωσδήποτε σε όσους έχουν στο όνομά τους το γράμμα σίγμα ή το γράμμα άλφα ή το γράμμα ήτα. Η Κατερίνα Έσσλιν γεννήθηκε διάφορες χρονιές αλλά ποτέ το ‘85. Δεν έζησε συνεχόμενα εννιά χρόνια στη Βαρκελώνη, αλλά της αρέσουν τα μήλα. Αγαπημένη της συνήθεια να πετάει λέξεις σε νερό βραστό σαν ρύζι. Όταν ήταν μικρή πίστευε ότι το κακό και το καλό ήταν χρώματα. esslin-esslin-eisai-edo.blogspot.com Φωτογραφία © Αλέξανδρος Παπαδάκης

Ο Dimitris The Athens γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στην Αθήνα. “Οι εικόνες μου δεν με νοιάζει να είναι ωραίες. Θέλω να λένε κάτι, σε ελεύθερη μετάφραση για τον καθένα. Δεν κάνω κοινωνική φωτογραφία. Δεν ανήκω πουθενά, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε στο κέντρο.. σιχαίνομαι να ανήκω οπουδήποτε, βαριέμαι τους κουλτουριάρηδες... Ξεκίνησα τη φωτογραφία από την ανάγκη μου να εκφραστώ. Φωτογραφίζω συνήθως ανθρώπους. Μου αρέσουν οι διαφορές στην καθημερινότητα των ανθρώπων ανάλογα με το μέρος που ζουν. Ανακαλύπτω πολλές, γιατί ταξιδεύω πολύ.”

Φωτογραφία © Dimitris The Athens

“Θα φανεί παράξενο και είναι η πρώτη φορά που το λέω, αλλά είχα μόλις ξετυλίξει το πλαστικό περιτύλιγμα από ένα σπάνιο βινύλιο των Massive Attack και άκουγα το αγαπημένο Τeardrops όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο πατέρας μου στην άλλη γραμμή και μου είπε πως η μητέρα μου είχε κάποιο πρόβλημα με τα μάτια της. Οι γιατροί είχαν πει πως ήταν ξηροφθαλμία ή κάτι τέτοιο. Εκείνη τη στιγμή μου γεννήθηκε η ιδέα να απαθανατίσω τη στιγμή της οδύνης, το ξέσπασμα και τα δάκρυα στο ανθρώπινο πρόσωπο. Φωτογράφισα δύο γυναίκες στην αρχή, αλλά μετά αποφάσισα πως ήθελα να το κάνω πιο μεγάλο και πιο δυνατό. Οι δύο, έγιναν δέκα και τελικά μέσα σε λίγους μήνες είχα φωτογραφίσει εκατό γυναίκες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου και μόνες τους εθελοντικά συμμετείχαν. Δεν είναι διαλεγμένες γυναίκες και δεν φωτογραφήθηκαν επειδή είναι γνωστές.”

Φωτογραφία © Dimitris The Athens

Πού θα τον δείτε; 100 δάκρυα από τα χιλιάδες που χύνονται για τα θύματα όλων των μορφών ρατσισμού… Έκθεση φωτογραφίας των Γιατρών του κόσμου με τον Dimitris the Athens 100 γυναίκες από τις χιλιάδες που κλαίνε για όσους αποκλείονται από την κοινωνία ως «διαφορετικοί»… Εγκαίνια έκθεσης: Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014, ώρα 20.00 Διάρκεια έκθεσης: 18 Σεπτεμβρίου - 27 Σεπτεμβρίου 2014 Χώρος Παρουσίασης: Metapolis, Αιόλου 48-50 & Κολοκοτρώνη, Αθήνα ( Μετρό Μοναστηράκι )

4frontal Της Ελιάνας Περηφάνου

Με θυμάμαι όταν ήμουν στο Γυμνάσιο, στην εφηβεία, στην ηλικία που όλοι ζητούσαμε κάτι διαφορετικό, κάτι out of the box που λένε και στο χωριό μου. Εκείνη την περίοδο ανακάλυψα πόσο με ενδιέφερε το θέατρο (χάρη σε μια καθηγήτρια μου) και το αγάπησα. Ήθελα να βλέπω παραστάσεις, να μαθαίνω, να απολαμβάνω και να ονειρεύομαι. Παρ’ όλα αυτά οι παραστάσεις που πηγαίναμε με το σχολείο ήταν παιδικές, ωραίες μα παιδικές, όπου νιώθαμε άβολα, γελούσαμε, σχολιάζαμε, και τέλος μόνο το έργο δεν παρακολουθούσαμε. Έφηβος, ένα μεγάλο παιδί και ένας μικρός ενήλικας που αποζητά στο άγνωστο να βρει ποιός είναι στον κόσμο. Ο έφηβος βρίσκεται στο ηλικιακό του μεταίχμιο, δεν θέλει να τον αποκαλούν παιδί, αλλά δεν είναι και ενήλικας. Αντιλαμβάνεται πράγματα αλλά ακόμα έχει πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Το θέατρο όμως, τι έχει να του πει; Η ομάδα 4frontal ξεκινώντας το 2009 με σκηνοθέτη την θεατρολόγο και θεατροπαιδαγωγό Τζωρτζίνα Κακουδάκη, διερεύνησαν αυτό το “μυστήριο” κομμάτι του ελληνικού θεάτρου. Ήδη με την “τριλογία της ουτοπίας”, με έργα: Όρνιθες (Αριστοφάνης), Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (Σαίξπηρ) και Φάουστ (Γκαίτε), κάλυψαν αρκετό από το κενό που υπάρχει στο ελληνικό εφηβικό θέατρο. Μίλησα με την Τζωρτζίνα και μου έλυσε όλες τις απόριες, που μου γεννήθηκαν όταν πρωτοάκουσα γι’ αυτήν την ομάδα. Ιδού οι ερωτήσεις! Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να ρωτήσω για το όνομα της ομάδας... Γιατί 4frontal; To όνομα της ομάδας προέκυψε από την πρώτη παράσταση που κάναμε, βασισμένη στα βιώματα των ηθοποιών με τίτλο “Μετά τον αφρό”. Τότε η ομαδα είχε 4 ηθοποιούς και στόχος ήταν να εκθέσουμε προσωπικές ιστορίες. Άρα 4 που εκτίθενται εκτός σύμβασης ρόλων, στο προσκήνιο, αγγλικά frontal...Φυσικά αργότερα σκεφτήκαμε ότι ο αριθμός 4 είναι σημαντικός γιατί είναι οι τέσσερις διαστάσεις του χώρου κτλ, κτλ..και το όνομα καθιερώθηκε. Το εφηβικό θέατρο είναι θέατρο για εφήβους από εφήβους ή μόνο απο επαγγελματίες ηθοποιούς; Οι απόψεις διαφοροποιούνται πολλές φορές. Συνήθως, και κακώς, το θέατρο από και προς εφήβους το λέμε σχολικό, ο όρος εφηβικό θέατρο, όπως καθιερώνεται τα τελευταία χρόνια συνήθως σημαίνει

θέατρο που απευθύνεται σε εφηβικό κοινό και παίζεται από ενήλικους επαγγελματίες, κατά την αναλογία του παιδικού θεάτρου, με βάση την ηλίκια απεύθυνσης του θεάματος. Πως ξεκίνησε η υλοποίηση της ιδέας «εφηβικό θέατρο»; Οπως είπα και πριν ξεκίνησε από την παράσταση Μετα τον αφρό το 2009, από μια ανάγκη αυτοέκφρασης, από τελειόφοιτους φοιτητές μου τότε της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών Η ανάγκη αυτή βρήκε σύντομα και άλλους αποδέκτες. Εγώ παράλληλα έκανα, και κάνω, πολλά θεατρικά προγράμματα για εφήβους και καθηγητές σε συνεργασία συνήθως με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση...Εκείνο τον καιρό, η Κατερίνα Μπερδέκα και ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος- που πρώτοι εμπιστεύτηκαν και υλοποίησαν ως θεσμό το Εφηβικό θέατρο στην Ελλάδα- μας πρότειναν μια συνεργασία για να γίνει εφηβική παράσταση στο Θέατρο Χώρα, το έργο “Ρισπέκτ”. Από την επόμενη παράσταση, με παραγωγή αυτόνομη πια της 4frontal ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε σε σχολεία, σε πλατείες , σε κοινοφελείς χώρους, παρουσιάζοντας τα τρία τελευταία χρόνια τις παραστάσεις Όρνιθες, ΄Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας και φέτος τον Φάουστ ονομάζοντας συνολικά τον κύκλο αυτών των έργων «η τριλογία της ουτοπίας». Βέβαια οι ουτοπίες έγιναν για έμας πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μάθημα για έναν νέο θεατή κατά τη γνώμη μου. Γιατί στην Ελλάδα υπάρχει τόσο μεγάλο κενό στο κομμάτι αυτό; Δεν είναι τόσο μεγάλο το κενό. Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί αρκετοί πυρήνες θιάσων που κάνουν παραστάσεις για εφήβους, και άλλων, που προβάλουν τις παραγωγές τους ως κατάλληλες για εφήβους. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα σχολεία της Β’ βαθμιας εκπαίδευσης έχουν μεγάλες δυσκολίες στο να δημιουργήσουν σταθερές γέφυρες με την τέχνη.Υπάρχουν πολλές δυσλειτουργιές στην εκπαίδευση, ώστε να μην μπορεί να ενισχύσει πολιτιστικές δραστηριότητες. Οσο για τις επιλογές των νέων για το θέατρο, αυτή η αγορά είναι συνήθως ανύπαρκτη πέραν των τηλεοπτικών αστέρων ή της επιβολής της τέχνης ως οικογενεικής εξόδου από μερικούς, λίγους δυστυχώς, γονείς. Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων έχει κάνει πολύ αργή την εξέλιξη του θεσμού. Τα βήματα είναι σταθερά και εμείς επίμονοι. Για αυτό και πετυχαίνει...

Ποιά ιδιαιτερότητα υπάρχει στην πραγμάτωση μιας παράστασης για εφήβους σε αντίθεση μ’ αυτήν για ενηλίκους ως κοινό; Η παράσταση για εφήβους, όπως την προσδιορίζουμε στο θίασό μας, έχει χαρακτηριστικά που επιδιώκουμε για το θέατρο γενικά. Έργα με βαθιά, πανανθρώπινα ερωτήματα, στιγμές μεγάλων διλημμάτων της ανθρωπότητας, συνείδηση της πολιτικής σκέψης και της ευθύνης των αθρώπινων πράξεων. Αυτά τα θέματα θέλουμε να διαχειριστούμε σε έναν θίασο που οι ηθοποιοί είναι νέοι σε ηλικία, με στόχο την ευκρίνεια, την ειλικρίνεια και μια αισθητική γλώσσα που είναι καθαρή, σύγχρονη και κοντινή στις συνθήκες που αγαπάει η νεότητα, τις ως επι το πλήστον ασυμβίβαστες.... Στις παραστάσεις μας μετακινούμε τις συγγραφικές συνθήκες, το που και πότε του έργου το φέρνουμε στο εδώ και τώρα. Χωρίς να τηρούμε τον δραματικό χρόνο αλλά για να αναλύπτουμε, αν τα μεγάλα και αναπάντητα ερωτήματα της ζωής ισχύουν σήμερα. Και φυσικά πάντα αποδεικνύεται ότι ισχύουν. Το θέατρο στην εκπαίδευση έχει σχέση με αυτό που κάνετε; Απόλυτα. Η παράσταση είναι ένα από τα δύο μέρη της διαδικασίας. Στις παραστάσεις μας, που πηγάνουν στα σχολεία της Β βάθμιας εκπαίδευσης μετά την παράσταση υπάρχει ένα δεύτερο μέρος, ένα μεγάλο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα (που έχουμε καταστρώσει σε συνεργασία με την θεατροπαιδαγωγό Ηρώ Ποταμούση και το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση), το οποίο χωρίζεται σε τέσσερα στάδια: προετοιμασία με τον καθηγητή πριν την παράσταση, θεατρικές τεχνικές και παιχνίδια για την δημιουργία διαλόγου και εμβάθυνσης, ακριβώς μετά την παράσταση με τους θεατές στο σχολείο, υλικό για την τάξη για μετά την παράσταση και τέλος συμμετοχή σε φεστιβάλ εφηβικής δημιουργίας στο τέλος της χρονιάς...Θεωρώ ότι η παράσταση είναι ιδανικό υλικό μιας συνολικής δραστηριοποίησης και αφύπνισης της σχολικής τάξης για την διαχείρηση των δικών της θεμάτων, επιθυμιών και δυνατοτήτων. Τι παραπάνω μπορεί να δώσει αυτή η τέχνη σ’ ένα παιδί, έναν νέο στην εποχή μας που δέχεται τόσα ερεθίσματα από παντού; Σε τι βαθμό μπορεί να βοηθήσει; Κυρίως στο να μην δέχεται, αλλά να παράγει ερεθίσματα. Αν και κατά τη γνώμη μου οι νέοι είναι τρομερά δημιουργικοί και αυτό φαίνεται στα ηλεκτρονικά μέσα, στην χρήση των κινητών, των φωτογραφικών μηχανών, της τεχνολογίας της εικόνας και της κίνησης. Το θέατρο, ως ζωντανή και επικοινωνική τέχνη, δίνει δρόμους αποσυμπίεσης, δημιουργικότητας, κοινωνικής δικτύωσης και αυτοέκφρασης που συμπληρώνει και μεγιστοποιεί την εκρηκτική εποχή που ζούμε. Τι ετοιμάζει η ομάδα σας για φέτος; Φέτος θα συνεχίσουμε τις παραστάσεις του Φάουστ στο θέατρο του Νέου Κόσμου, βασικού συνεργάτη τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το Νοέμβριο θα ξεκινήσουμε την δεύτερη τριάδα έργων με γενικό τίτλο «Η τριλογία της πραγματικότητας» και συγκεκριμένα με την παράσταση του έργου του Σοφοκλή “Αντιγόνη”. Και τα δύο έργα μας θα παίζονται στο θέατρο του Νέου Κόσμου αλλά και σε σχολεία της Αττικής και αλλού...Ο θίασος είναι σταθερός τα δύο τελευταία χρόνια. Παίζουν οι Απόστολος Κουτσανικούλης, Ελένη Κουτσιούμπα, Σταύρος Γιαννουλάδης, Αριστέα Σταφυλαράκη και Θανάσης Ζερίτης. Την κίνηση κάνει η Πατρίσια Απέργη, κοστούμια η Νίκη Ψυχογιού και πολλοί ακόμα συνεργάτες που έχουμε αποκτήσει μια συστηματική συνεγασία... Ευχαριστώ την Τζωρτζίνα για τον τον χρόνο και τις πληροφορίες. Για περισσότερες πληροφορίες γύρω από την ομάδα και για τις νέες τους δουλειές, μπορείτε να επισκεφθείτε την σελίδα τους στο διαδίκτυο: www.4frontal.com

AT H E N S

YOGA

ROOM Athens Yoga Room

Καντακουζηνού 12, Πλ. Κάνιγγος , Τηλ: 697 179 6727 www.athensyogaroom.gr - info@athensyogaroom.gr - Facebook: Athens Yoga Room

www.tomichanaki.gr

ντίνγκ [ding] Όλο το εγχώριο design και όχι μόνο, η Ευρώπη όλη εκτίθεται στο κατάστημα Ding (Ντινγκ). Ένας χώρος γεμάτος έμπνευση και δημιουργία με αντικείμενα για το σπίτι σου, το γραφείο και όχι μόνο. Υπέροχα ξύλινα φωτιστικά, χάρτινοι κάδοι από αφίσες δρόμου, πιάτα σαν πίνακες ζωγραφικής, τεράστια πουφ, πολυέλαιοι από πλέξιγκλας, αξεσουάρ για κάθε μέρος του σπιτιού. Δεν ξέρεις τι να διαλέξεις. Σε ένα χώρο που φιλοξενεί και εκθέσεις σχεδιαστών μπορείς να ξεχαστείς με τις ώρες. Και αν δεν έχεις χρόνο υπάρχει και το eshop!

Σοφοκλή Βενιζέλου 21 - Χαλάνδρι Διαθέσιμο και το e-shop μας www.ding.gr 210 6892256

Pink Elephant‫‏‬ Από τα εστιατόρια που συναντάς σε γωνιές των μεγάλων μητροπόλεων αλλά λείπουν από τις γειτονιές της Αθήνας. Ανακαλύψτε το σ’ ένα στενάκι στην καρδιά του Χαλανδρίου. Το menu του πλούσιο, oι γεύσεις του άλλες γλυκές, άλλες καυτερές, αλλά πάντα “χρωματιστές” και φρεσκομαγειρεμένες. Οι άνθρωποί του θα ξεδιπλώσουν τα μυστικά της ινδικής κουζίνας, ακόμα και σε όσους δεν έχουν μυηθεί, σ΄ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο των γεύσεων και των αρωμάτων της. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά πιάτα κρεάτων και θαλασσινών, μαριναρισμένα και ψημένα στον ινδικό φούρνο tandoor! Σωκράτους 4α - Χαλάνδρι 210 – 6814600 & 6814603 http://pink-elephant.gr

OLIVE GARDEN

Με σήμα την ελιά και θέα που κόβει την ανάσα, το rooftop του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ προσφέρει μια μοναδική εμπειρία στους επισκέπτες του κέντρου της Αθήνας. Από το Olive Garden η θέα στην Ακρόπολη και τη φωτισμένη Αθήνα είναι εκστατική, με την ατμοσφαιρική βεράντα να λειτουργεί χαλαρωτικά καθώς απολαμβάνεις φαγητό ή ποτό έντεκα ορόφους πάνω από το πολύβουο κέντρο της Αθήνας. Το μενού του εστιατορίου αποτελείται απο πιάτα με εξαιρετική σχέση ποιότηταςτιμής δοσμένα μέσα από τη ματιά της σύγχρονης Ελληνικής κουζίνας. Και όλα αυτά από ολόφρεσκα υλικά από μικρούς Έλληνες παραγωγούς. Μην χάσετε το ηλιοβασίλεμα! Tip: Το Ξενοδοχείο διαθέτει δωρεάν parking για όσους δειπνήσουν στο Olive Garden. Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ Πανεπιστημίου 52 210 3326000 titania@titania.gr

Belle Amie Ένας νέος χώρος για κοσμοπολίτες. Για αυτόν που θα ψάξει να γευτεί τις καλύτερες γεύσεις, σαν να ήταν στη χώρα του. Το Belle-Amie διατηρεί την αυθεντικότητα των Ελληνικών γεύσεων, με μουσικές λίστες διαχρονικών στιγμών και ακουσμάτων, με νέα μουσικά σχήματα, που φέρνουν έναν άλλο αέρα στον Πειραιά, μια ευρωπαϊκή φινέτσα. Με εκδηλώσεις, εκθέσεις και πολλά άλλα δρώμενα έχει μπει εδώ και ένα χρόνο στη λίστα των επιθυμιών σας! Και συνεχίζει δυναμικά! Για όσους ψάχνουν έναν μέρος για να νιώσουν σαν στο σπίτι τους! Αγγ. Μεταξά 11 Πασαλιμάνι, Πειραιάς 210 4175740 info@belleamie.gr

Σε μια ώρα στις Κυκλάδες Είναι οι πρώτες μέρες των διακοπών, είναι ο Σεπτέμβρης, είναι τα Σαββατοκύριακα.. Παίρνεις το πλοίο από το Λαύριο και μέχρι να πεις δυο κουβέντες έχεις φθάσει. Η Κορρησία σε υποδέχεται με την συνήθη, ωραία αμηχανία”των λιμανιών. Ίσως στη Τζιά μόνο, μπορείς να κάνεις μπάνιο και στο λιμάνι. Και αν ανέβεις λιγο πιο πάνω, σιγά σιγά βλέπεις τη θάλασσα από ψηλά. Στο δρόμο για την Χώρα, τη γνωστή Ιουλίδα, κλείνεις το air condition και ανοίγεις διάπλατα τα παράθυρα για να μυρίσεις το νησί και τις ευωδίες του..αρμύρα και βότανα. Πριν την “αγγίξεις”, ξεπροβάλλουν τα πανέμορφα στριμωγμένα της σπιτάκια και πιο πάνω οι υπέροχες μοναχικές βίλες σε προσκαλούν να μπεις και εσύ στους ρυθμούς της χαλαρότητας του νησιού. Μα είναι δυνατόν αυτό το τόσο δα μικρό νησάκι να τα έχει όλα; Πρωινό και φύγαμε για μπάνιο..τι να προτείνω! Θες κοσμικά; Στον Κούνδουρο. Στα Ξύλα θα δεις το ηλιοβασίλεμα, από τις ωραιότερες παραλίες, δυτικά του νησιού. Και αν πας ανατολικά Πίσσες και ακόμη πιο κάτω στο Σπαθί. Όσο για το βράδυ, για σένα ταξίδεψαμε, ως εκεί.. Υ.Γ. Αν πας στη Τζιά Σεπτέμβρη θα φέρεις πίσω τις ωραιότερες καλοκαιρινές αναμνήσεις. Θα με θυμηθείς..

Φωτογραφία © Γιώργος Γαβρίδης

Αρισταίος

Βουρκαρίων

Στο Βουρκάρι, 20 µ. από την κεντρική περαντζάδα, είναι ο Βουρκαρίων. Ο Αργύρης Δεµένεγας έχει δημιουργήσει εκεί, το νέο σημείο αναφοράς του νησιού. Ένας πολυχώρος που περιλαµβάνει εστιατόριο µε έµφαση στο κρέας, αλλά και νόστιμα θαλασσινά με άποψη αλλά και μία αίθουσα Tέχνης. Από νωρίς το πρωί ο Βουρκαρίων έχει πια ταυτιστεί με τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία του νησιού. Βουρκάρι vourkarion@hotmail.com 2288022444

Ανηφορίζοντας προς τη Χώρα δεν γίνεται να μην κάνεις στάση στον Αρισταίο. Μπορεί το θυμαρίσιο μέλι να είναι το πιο γνωστό, όμως εδώ βρίσκεις έναν πραγματικό παράδεισο τζιώτικων παραδοσιακών προϊόντων. Θα βρείτε μαρμελάδα και γλυκό του κουταλιού από την ντόπια ποικιλία σύκου αμπουρκούνα, αλλά και φρέσκο αγελαδινό γάλα και λίγα τυριά από μια οικογένεια στην Κάτω Μεριά που φτιάχνει το δικό της τυροκομείο. Στην απέναντι μεριά του δρόμου ένα παλιό σπίτι του 1845 το μετέτρεψαν σε Λαογραφικό Μουσείο. Τα εκθέματα φωτίζουν άγνωστες πτυχές του νησιού όπως το σημαντικό σπήλαιο του Οτζιά, ενώ στον αύλειο χώρο φιλοξενούνται εκδηλώσεις. Μυλοπόταµος, www.aristaios..gr 2288021345

Kea Villas

Το Kea Villas βρίσκεται στην κορυφή της Ιουλίδας, της χώρας της Κέας, και είναι ένα συγκρότημα 7 κατοικιών που μπορεί να φιλοξενήσει από 2 έως και 6 άτομα. Με πανοραμική θέα στο Αιγαίο, οι κατοικίες συνδυάζουν την απλότητα της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, τη φινέτσα και την κομψότητα ενός σύγχρονου καταλύματος χτισμένου στα πρότυπα της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Όλες οι σουίτες και οι βίλες διαθέτουν βεράντα με θέα στη θάλασσα, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα, ένα άνετο καθιστικό και ανεξάρτητα υπνοδωμάτια. Το Κea Villas θα σας καλωσορίσει προσφέροντας σας παραδοσιακά προϊόντα δικής τους παραγωγής για να έχετε τα πιο αγνά υλικά για να φτιάξετε το πρωινό σας. Οι σουίτες και οι βίλες βρίσκονται μόλις 15 λεπτά από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού. Ιουλίδα 6972243330

Οδαλέ

Φωτογραφία © Γιώργος Γαβρίδης

Το πιο κομψό μαγαζί της Τζιάς, ένας κήπος δίπλα στη θάλασσα. Μια μεγάλη πόρτα σε καλωσορίζει σε μια αυλή για όλη την ημέρα, με πρωινά, φαγητό και γλυκά. Στο εστιατόριο του θα βρείς ιδιαίτερες ελληνικές γεύσεις που μπορείς να απολαύσεις κάτω από τον ίσκιο τον δέντρων. Στη βιτρίνα των γλυκών του δεν κατάφερε να αντισταθεί κανείς, τσιζκέικ βατόμουρο, τάρτα λεμόνι και άλλοι πειρασμοί... Έργα τέχνης έτοιμα... Να φαγωθούν. Η ομάδα του Οδαλέ αναλαμβάνει γάμους, βαφτίσεις και όλων των ειδών εκδηλώσεις και στην αυλή του αλλά και στο χώρο σας. Κορρησία www.odalekea.com 2288029060 6947876704‫‏‬

Η στροφή του Μίμη

Σου φτιάχνω την εικόνα, την καλοκαιρινή..ο ήλιος μόλις έχει δύσει.. Τραπεζάκια με τα πόδια βυθισμένα στην άμμο...φωτισμός χαμηλός..και εσύ να κάθεσαι με την παρέα σου να πίνεις τα ουζάκια σου με τα πόδια γυμνά στην αμμουδιά. Με το που παίρνεις τη στροφή σε “πιάνουν” οι μυρωδιές. Ο Μίμης σε περιμένει εκεί απο το μεσημέρι. Όλα φρέσκα στο πιάτο σου, αρκεί να τα διαλέξεις. Τη θάλασσα και την βλέπεις και την ακούς και τη νιώθεις στα πόδια σου. Όλες οι αισθήσεις ζωντανές. Βουρκάρι Σπεσιαλιτέ: Πάντα φρέσκα ψάρια ημέρας και η καλύτερη καβουροσαλάτα. 2288021480

Travel me H Χώρα των Βάσκων Το γλυκό φθινοπωράκι έφθασε για να μας επαναφέρει στην τάξη. Να θέσουμε νέους στόχους και να προγραμματίσουμε και πάλι τους μήνες που έρχονται. Μήπως πρέπει να οργανώσουμε το ταξίδι- ανάσα που θα μας φέρει πιο κοντά στα Χριστούγενννα; Έχω πρόταση! Απλωμένη ανάμεσα στα Πυρηναία όρη και τον Βισκαϊκό κόλπο, στον Ατλαντικό, αυτή η πολύ ιδιαίτερη περιοχή της Ισπανίας, είναι σίγουρα μια από τις πιο όμορφες της Ευρώπης. Οι Βάσκοι είναι γνωστοί για την ιδιαίτερη γλώσσα τους, το πληθωρικό ταμπεραμέντο τους, την κουλτούρα τους, τις πανέμορφες πόλεις αλλά και τον μοναδικό τρόπο ζωής τους. Αν όμως θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό αυτής της περιοχής θα ήταν σίγουρα η γαστρονομία της. Στο Σαν Σεμπαστιάν, με τα κομψά κτίρια και την παραλιακή λεωφόρο Λα Κόντσα, θα βρείτε κορυφαία εστιατόρια με πολλές διεθνείς διακρίσεις.

Στο παραθαλάσσιο Ζαραούτζ και στο γραφικό λιμανάκι της Γεταρία σερβίρουν λευκό τοπικό κρασί (txakoli) και ψάρι στα κάρβουνα (pescado a la brasa). Στη Βιτόρια, τη Μπιαρίτζ και στη Παμπλόνα υπάρχουν δεκάδες Pintxos Bars, για να απολαύσετε τις ευφάνταστες μικρές αυτές λιχουδιές, που έκαναν διάσημη τη Βασκική κουζίνα σε όλο τον κόσμο. Κι αν δεν σας πείσαμε ακόμα να πάτε, τότε σκεφτείτε τα στενά μεσαιωνικά δρομάκια της Σαντιγιάνα Δελ Μαρ ή το Μουσείο Γκουγκενχάιμ στο Μπιλπάο. Η Χώρα των Βάσκων είναι μία περιοχή με στυλ και φινέτσα και το Cosmorama την ξέρει τόσο καλά για να σας μυήσει στα μυστικά της. Μην το σκέφτεστε, το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή για να την επισκεφθείτε. Ειδική αναχώρηση 2/10 με αρχηγό τον Παναγιώτη Ηλιάδη. Καλά μας ταξίδια!

Tο Cosmorama ετοίμασε για σας τα πιο trendy προγράμματα. Για σας που τα θέλετε όλα στην καλύτερη τιμή www.cosmorama.gr

St-art

me up Του Θεοφάνη Κόλλια

Σε μία από τις πολλές εκδηλώσεις στο Impact Hub Athens άκουσα τον Δημήτρη να λέει: “Στο οικογενειακό τραπέζι παίζουμε το quiz: Τι δουλειά κάνει ο Δημήτρης;”. Τελικά τι δουλειά αποφάσισαν να ξεκινήσουν η Σόφη Λάμπρου και ο Δημήτρης Κοκκινάκης στο κέντρο της Αθήνας;

Δεν το λες ακριβώς δουλειά όταν ξεπερνάει τις 12ώρες την ημέρα, το λες όνειρο, όραμα, η ζωή σου όλη. Tο Impact Hub Athens άνοιξε τις πόρτες του το 2013 και εμείς μαζί του τα φτερά μας. Εδώ πιστεύουμε ότι γίνονται τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία ενός βιώσιμου οικοσυστήματος με κοινωνικό αντίκτυπο. Ο δικός μας ρόλος είναι να φέρνουμε κοντά ανθρώπους με το ίδιο πάθος μ’ εμάς, στηρίζοντας την κοινωνική επιχειρηματικότητα και την κοινωνική αλλαγή. Τι υπηρεσίες προσφέρει συγκεκριμένα το Impact Hub Athens και πώς μπορεί να βοηθήσει έμπρακτα έναν κοινωνικό επιχειρηματία στα πρώτα του βήματα; Στο Impact Hub Athens δεν έχει σημασία ποιος είσαι αλλά τι κάνεις. Άνθρωποι από διαφορετικά background συναντιούναι, δημιουργούν συνδέσεις, εξελλίσονται, επεκτείνουν τις ιδέες τους, έχοντας πάντοτε στο νου τους την κοινωνική αλλαγή μέσα από βιώσιμες πρωτοβουλίες. Πως γίνονται όμως όλα αυτά; Με 3 βασικούς τρόπους. 1. Σε τοπικό επίπεδο το νεοκλασσικό στην καρδιά του Ψυρρή, Καραϊσκάκη 28, που στεγάζει το Impact Hub Athens, αποτελεί ένα χώρο για τα μέλη όπου έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν σε συνθήκες open space, να συναντήσουν συνεργάτες σε meeting rooms αλλά και να διοργανώσουν ή να συμμετέχουν σε workshops και events. 2. Σε παγκόσμιο επίπεδο η πλατφόρμα του Hub.net λειτουργεί αποκλειστικά για τα μέλη του Impact Hub έτσι ώστε να διευκολύνει συνδέσεις και συνεργασίες μεταξύ επιχειρήσεων, freelancers και οργανισμών, καθώς επίσης να επιτρέπει την ανταλλαγή και την επέκταση ιδεών και επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. 3. Για τα μέλη και όχι μόνο το Impact Hub Athens διοργανώνει σεμινάρια, workshops και events όπως το Social Impact Award, το Investment

Ready, το Business Clinics κ.α. προσφέροντας γνώσεις, mentoring και καθοδήγηση τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε επιχειρησιακό μοντέλο. Ποιό το ενδιαφέρον των Ελλήνων για την κοινωνική επιχειρηματικότητα και πώς αυτή μπορεί να βοηθήσει να κάνουμε καλύτερη την κοινωνία μας; Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι Έλληνες είναι πιο έτοιμοι από ποτέ να δεχθούν και να αγκαλιάσουν την κοινωνική επιχειρηματικότητα, η οποία δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά επιχειρηματικές δράσεις που πέρα από κέρδος προσφέρουν αντίκτυπο πίσω στο κοινωνικό σύνολο. Σε μια εποχή που οι κοινωνικές δομές είναι εύθραυστες έρχεται και γεμίζει τα κενά που άφησαν πίσω τους τα παραδοσιακά επιχειρηματικά μοντέλα. Ουσιαστικά δημιουργεί καινοτόμες λύσεις για άμεσα κοινωνικά προβλήματα σχετικά με την εργασία, την υγεία την εκπαίδευση, το περιβάλλον και κινητοποιεί ιδέες και πόρους αναγκαίους για βιώσιμες αλλαγές. Ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για έναν εν δυνάμει επιχειρηματία να απευθυνθεί σε ένα συνεργατικό χώρο; Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή. Στο χώρο μας έρχονται ομάδες με έτοιμα projects, που λειτουργούν ήδη και άνθρωποι με ιδέες που αρχίζουν να υλοποιούνται ή που μόλις ξεκίνησαν. Επίσης, μεγάλο ποσοστό των μελών μας χρησιμοποιεί το χώρο για να εμπνευστεί, να βρει συνεργάτες και να δημιουργήσει συνδέσεις που θα του επιτρέψουν να επιχειρήσει. Ποια είναι τα σχέδια του Impact Hub Athens για τη νέα χρονιά που έρχεται; Ένα χρόνο μετά από τη μέρα που ξεκινήσαμε το Impact Hub Athens είμαστε σε θέση να προσφέρουμε καθοδήγηση και δικτύωση σε νέους αλλά και πιο έμπειρους επιχειρηματίες. Η χρονιά που μας έρχεται είναι γεμάτη Social Impact Award για να εκπαιδευτούν οι νέοι πάνω στο μοντέλο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, Impact Hub Academy για όσους κάνουν τα πρώτα τους επιχειρηματικά βήματα και Investment Ready για εκείνους που θέλουν να χρηματοδοτήσουν τις προτάσεις τους. Αλλά ας μην πούμε άλλα, θα τα δείτε όλα εν καιρώ. Ελάτε μαζί μας στο ταξίδι προς το θετικό αντίκτυπο!

γράφει η astilbe

SPACE O Check ignition

and may God’s love be with you

εύχομαι στους survivors του τελευταίου δεκαημέρου του Αυγούστου. Το καλοκαίρι μας άφησε με μια αποκλίνουσα πολωτική δυναμική της συνόδου Άρη-Κρόνου στο ζώδιο του Σκορπιού που έδωσε μια αίσθηση μπλοκαρισμένης (Κρόνος) ενέργειας (Άρης) στους τομείς που ενεργοποιήθηκε. Ταυτόχρονα το τετράγωνο της Αφροδίτης από το πύρινο ζώδιο του Λέοντα με αυτή τη σύνοδο καθώς και το τρίγωνο που σχημάτισε με τον Ουρανό πυροδότησε συναισθηματικές αναστατώσεις και έδωσε μια διάσταση ερωτικής απελευθέρωσης, τόσο ταιριαστή με το καλοκαίρι. Και last but not least, άδειασε και τα πορτοφόλια. Kι επειδή ενός κακού μύρια έπονται, μαζί με το σχολείο ξεκινάει και η έντονη πλανητική δραστηριότητα. Το έδαφος προετοιμάζει η κάτοχος master in Business Administration, η μίζερη (και στα χειρότερά της υστερόβουλη) πλην αποτελεσματική, Αφροδίτη στην Παρθένο. Στα μέσα του μήνα περίπου η αντίθεση του πολιτισμένου Ερμή στο Ζυγό με το βάρβαρο Κόναν, λέγε με και Ουρανό στον Κριό, θα δώσουν μια παράσταση στενοκεφαλιάς κι επιθετικού λόγου. Ο Άρης στην τελευταία και αναιρετική μοίρα του Σκορπιού θα χύσει το θανατηφόρο του δηλητήριο από το κεντρί στην άκρη της ουράς του. Στις 14/9 θα περάσει στον τουφεκαλεύρη Τοξότη όπου θα μπορούσε να έχει δυναμικές δημιουργικότητας, εκκαθάρισης του τοπίου, ακόμα και εξέλιξης αλλά το τετράγωνό του με τον πανίσχυρο Ποσειδώνα στους Ιχθείς θα τον οδηγήσει σε σύγχυση, σκόρπισμα δυνάμεων και προβάδισμα της θεωρίας έναντι της πράξης. Ποσειδώνιας υφής είναι και η μηνιαία πανσέληνος στο ζώδιο των Ιχθύων στις 9/9 και αναμένεται να βάλει στο ρινγκ το συναίσθημα με τη λογική. Μη στοιχηματίσεις ποιος νικάει στο τέλος. Νικάει πάντα το παράλογο. Wake me up when September ends.

Κριός

21/3-20/4

Η φθινοπωρινή Αφροδίτη στην Παρθένο είναι καλός αγωγός για τη μετάβασή σου από ένα καλοκαίρι μάλλον υποτονικό στην ανασύνταξη δυνάμεων για την καθημερινότητά σου. Η όψη Δία και Πλούτωνα δίνει στην ερωτική σου ζωή βάθος με τίμημα ένα κομμάτι από τον εαυτό σου. Ωστόσο, στα μέσα του μήνα, το επικοινωνιακό μέρος που αφορά φίλους, συντρόφους και συνεργάτες θα υποστεί έναν κλυδωνισμό. Θα στο θυμίσω όσες φορές χρειαστεί ότι εσύ είσαι που αλλάζεις, ακόμα κι αν δε μπορείς να παρακολουθήσεις την πορεία της τροχιάς σου, όχι οι άλλοι. Συμβουλή: κάντο όπως ο Hegel, προτίμησε πιο διαλεκτικούς τρόπους. Αρωγός σου σε αυτό μπορεί να γίνει και ο φιλοσοφικός Άρης στον Τοξότη. Προσοχή όμως στην εμπλοκή του με τον Ποσειδώνα γιατί μπορεί να κάνει τα χρήματα στο πορτοφόλι σου να εξαφανιστούν με την ίδια ταχύτητα που βγαίνει ένα κουνέλι από το

καπέλο ενός ταχυδακτυλουργού.

Ταύρος

21/4-20/5

Ο κυβερνήτης σου Αφροδίτη μπαίνει στον πέμπτο σου οίκο, όπερ μεθερμηνευόμενο εστί σεξ και μάλιστα σωστό, δηλαδή βρώμικο. Kαι ω, του παραδόξου θαύματος, αυτή η σχολαστική με την καθαριότητα Αφροδίτη στην Παρθένο είναι φτιαγμένη γι’ αυτή τη δουλειά. Αυτό που δεν ξέρω είναι αν το σπίτι των καταιγίδων, δηλαδή, ο έβδομος οίκος των σχέσεων, κατάφερε να επιβιώσει. Αν κατάφερες να διατηρήσεις τη σχέση σου με την ταυτόχρονη παρουσία των κακεργετών εκεί, τότε τα καταφέρες παντού. Ο Άρης στον Τοξότη και η μετακίνησή του, δε θα ελαφρύνει ακριβώς το τοπίο των σχέσεων αλλά θα του δώσει εκτός από εύρος και βάθος. Ο Ερμής στο Ζυγό θα βάλει σε τάξη τη δριμεία καθημερινότητα αλλά γύρω στα μέσα του μήνα η εσωτερική πίεση θα σε κάνει να ντυθείς νοικοκυρά, να πάρεις αγκαλιά την ηλεκτρική σκούπα και να αρχίσεις να τραγουδάς I want to break freeeeee…..

Δίδυμος

21/5-21/6

Επειδή η καθημερινότητά σου πρόκειται να συνεχίσει να παίζει στον καλοκαιρινό της ρυθμό, δηλαδή, φρένο-γκάζι-μουσική, εμείς ας παίξουμε το παιχνίδι της Πολυάννας. Η Αφροδίτη βρίσκεται

σε εκείνο το σημείο του χάρτη σου που κάνει παρέα με τον επεκτατικό Δία όπου ευνοούνται: επικοινωνία, παραγωγή ιδεών, μετακινήσεις, και γιατί όχι, και επαγγελματικές ευκαιρίες. Σ’ αυτό το μοτίβο θα κινηθεί και ο πολυμήχανος κυβερνήτης σου, Ερμής στο φιλικό ζώδιο του Ζυγού που ευνοεί τη δημιουργικότητα. Ο Άρης στον Τοξότη από τα μέσα του μήνα μπορεί να σου φέρει ένα μικρό ταξιδάκι αν το ομιχλώδες ποσειδωνιακό επαγγελματικό σου τοπίο δε σταθεί εμπόδιο. Μπορεί ακόμα να σε κάνει να επαναπροσδιορίσεις τον τρόπο που βλέπεις καθημερινότητά σου μέχρι σημείου που να σε ζηλέψουν και οι θιβετιανοί μοναχοί. Όσο για την ερωτική σου ζωή, χμμμ...πώς το λέει ο ποιητής, «μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή η αποκριά».

Καρκίνος

22/6-22/7

Το καλοκαίρι για σένα ήταν μελαγχολικό στην περίπτωση που κρύβεται μέσα σου ένας ποιητής και στα όρια της υστερίας στην περίπτωση που είσαι ο Καρκίνος τύπου ήρωας του Αλμοδοβάρ. Εκεί που οι άλλοι χαίρονταν εσύ ανέβαινες το Γολγοθά λόγω Κρόνου και Άρη. Όταν θα σταματήσεις τη γκρίνια που δε σε βγάζει πουθενά, σε μια στιγμή έκλαμψης, όταν ο Άρης στα μέσα του μήνα θα μπει στον Τοξότη, θα καταλάβεις ότι το νόημα δεν είναι αυτοφυές, εμείς είμαστε που αποδίδουμε νόημα στα πράγματα. Εκεί που θα φυτεύεις

www.collagenpower.gr

λοιπόν, τα φθινοπωρινά σου λουλούδια, μαζί με το χειμωνιάτικο βασιλικό, βάλε και λίγους σπόρους νόημα σε μία γλάστρα. Πότισέ το, βάλτο να βλέπει ήλιο, μίλα του με αγάπη και θα φυτρώσει. (Κι επειδή σε ξέρω, σταμάτα να τρελαίνεσαι, οι φωτογραφίες που έβαλαν οι περισσότεροι στο facebook, ήταν από διακοπές περσινές και προπέρσινες, μην είσαι αφελής).

Λέων

23/7-23/8

Με το Δία στο δραματικό ζώδιό σου, ναι, είσαι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της χρονιάς. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι σου δώσαμε τη σκηνή για να αλωνίζεις. Θυμάσαι πώς το έλεγε η Debbie Allen στο Fame; «Θέλεις δόξα; Ε, λοιπόν, η δόξα κοστίζει. Κι εδώ θα πληρώσεις το τίμημα. Σε ιδρώτα». Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο Δίας σε έχει χρίσει πρωταγωνιστή αλλά ο Κρόνος στον τέταρτο οίκο σου θα απαιτήσει και την τελευταία ρανίδα της ψυχής σου για να μη σε καταπιεί το σανίδι (μην ανησυχείς, έχεις αρκετή, θα φτάσει). Η είσοδος του Άρη στον Τοξότη στον πέμπτο σου οίκο, είναι ένας ρόλος στα μέτρα σου. Όχι άλλο μελόδραμα σε θάλασσες κι ακτές. Τι σκοπεύεις να διεκδικήσεις; Έρωτα; Δημιουργία; Να παραμείνεις διστακτικός γλείφοντας τις πληγές σου σα σκυλί, είναι ημίμετρο κι εσύ δεν είσαι φτιαγμένος για ημίμετρα.

Σεπτέμ. 2014

ODD TY Παρθένος

24/8-22/9

Ο Ήλιος και η Αφροδίτη είναι στο ζώδιό σου και έχεις ανάγκη να βγεις από το καβούκι σου. Θέλεις να συναντάς ανθρώπους και να αισθάνεσαι όμορφα. Ο πανίσχυρος Ποσειδώνας όμως βρίσκεται σταθερά στον τομέα των σχέσεων και των συνεργασιών και οι άνθρωποι μοιάζουν με ηθοποιούς. Ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια; Ποια είναι η πριγκήπισσα και ποια η ζητιάνα; Η πανσέληνος στο απέναντί σου ζώδιο στις 9/9 θα σε σπρώξει να αποφασίσεις. Επειδή όμως το καλοκαίρι είπες παραπάνω από αρκετά, για να μη βγάλεις το χειμώνα μόνος, θυμήσου να προσέξεις εκείνο το κρόνιο ξυράφι, που έχεις στην άκρη της γλώσσας. Τι σημασία έχει τι θα πει κανείς, σκέφτεσαι ως πρακτικό ζώδιο της γης, οι πράξεις είναι που μένουν, τα λόγια πετούν. Αλήθεια είναι αυτό. Αλλά το βράδυ γυρίζουν στη φωλιά τους, μέσα στο κεφάλι αυτού εναντίον του οποίου τα ξεστόμισες.

Ζυγός

22/10

23/9-

Το καλοκαίρι σου έπεσε λίγο παραπάνω υπαρξιακό, στα όρια του Sartre θα έλεγε κάποιος αλλά στις 4/9 ο Ερμής θα μπει στο ζώδιό σου και θα αισθανθείς και πάλι επικοινωνιακός. Στα μέσα του μήνα, η αντίθεσή του με τον Ουρανό μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και όπως όλοι γνωρίζουμε, οι συγκρούσεις είναι για τον Ζυγό, ότι το σκόρδο για τους βρικόλακες. Όμως, ο συνδυασμός Ερμή, με τον ολοκαίνουριο Άρη στον Τοξότη, συν τη Νέα Σελήνη στο ζώδιό σου, θα σε τραβήξουν από την κινούμενη άμμο και θα σε σπρώξουν σε δραστηριότητες σχετικά με τη διεύρυνση των γνώσεών σου και την αναζήτηση μεγαλύτερης ποικιλίας στην επαγγελματική σου ζωή. Να μην ξεχάσεις μόνο να παραδεχτείς και να θυμάσαι ότι τίποτα απ’ όλα αυτά που κανονίζεις δε μπορούν να κλείσουν τη χαίνουσα πληγή στο μέρος της καρδιάς. Δε λες πάλι καλά που δεν είμαστε πρωτόγονοι

και γυμνοί να φαίνεται;

Σκορπιός

22/11

23/10-

Το καλοκαίρι ήταν ένα συναισθηματικό τραινάκι του λούνα παρκ για σένα. Ο Άρης στο Σκορπιό μαζί με τον Κρόνο ήταν κατάρα. Αλλά ήταν και ευχή. Το φθινόπωρο σε βρίσκει έτοιμο για την ολική αλλαγή, κι από το δεύτερο μισό που ο Άρης περνάει στον Τοξότη, με σοβαρές τάσεις φυγής οι οποίες το πιθανότερο είναι να μεταστοιχειωθούν σε ονειροπόληση καθώς το τετράγωνο με τον Ποσειδώνα εξασθενεί τη δράση. Και πού νομίζεις ότι θα πήγαινες; Αφού και πάλι η πόλη θα σε ακολουθούσε. Η Αφροδίτη στο ζενίθ του ωροσκοπίου σου βάζει μια τάξη στα επαγγελματικά σου. Στη διλημματική όψη Δία και Πλούτωνα, η επέκταση θα συναντήσει το βάθος και φαντάσου μια ηφαιστειακή έκρηξη της οποία η λάβα θα καθορίσει ποιος θέλεις να γίνεις και σε τι θα μεταμορφωθείς για να τα καταφέρεις.

Τοξότης

23/11-21/12

Αυτός είναι ένας καλύτερος μήνας για να είναι κανείς Τοξότης. Παρά το βεβαρυμένο εσωτερικό τοπίο λόγω της παρουσίας Άρη και Κρόνου, από τα μέσα του μήνα που ο Άρης περνάει στο ζώδιό σου θα αρχίσεις να αισθάνεσαι περισσότερο ο εαυτός σου που σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ζητήσεις από το γιατρό σου να μειώσει τη δόση των Πρόζακ. Ο Ερμής είναι εδώ για να σε ευνοήσει επαγγελματικά αλλά προσοχή στα μέσα του μήνα γιατί η αντίθεσή του με τον Ουρανό μπορεί να προκαλέσει αναταραχή με τους μόνους που σε στηρίζουν σταθερά τόσο καιρό, δηλαδή, τους φίλους. Και ως γνωστό, Τοξότης χωρίς φίλους είναι σαν ψάρι χωρίς ποδήλατο. Κι επειδή υπάρχει μια ποσειδώνια εμπλοκή στο επικοινωνιακό τοπίο, θυμήσου, σε περίπτωση που πραγματικά επιθυμείς να επικοινωνήσεις, να μην έχεις την

απαίτηση να σε καταλάβουν οι άλλοι αν μιλάς σαν κακέκτυπο Γάλλου ελάσσονος ποιητή.

Αιγόκερως

19/1

22/12-

Είναι λίγο πιο μοναχικά πια αφού η σύνοδος Άρη-Κρόνου πέρασε ανθρώπους και όνειρα από σαράντα κύματα. Αυτό που έμεινε στο τέλος, αυτό είναι που αξίζει. Από τα μέσα του μήνα που ο Άρης στον Τοξότη βάζει φωτιά στον τρόπο που οραματίζεσαι το μέλλον, το νου σου στο θυμωμένο Ποσειδώνα που δηλητηριάζει τη λογική. Μάθε να διαβάζεις την κάθε κατάσταση σα να ήταν ψιλά γράμματα σε συμβόλαιο. Προς το τέλος του μήνα θα ορθοδρομήσει και ο Πλούτωνας στο ζώδιό σου κι εσύ θ’ αρχίσεις να ξεδιπλώνεις τον καινούριο εαυτό που τόσο καιρό υφαίνεις με υπομονή Πηνελόπης και μυστικοπάθεια αράχνης. Την ίδια περίοδο, ο Άρης θα μπει στο πιο κρυφό σημείο του ωροσκοπίου σου. Μη φοβηθείς. Θυμήσου τη βαβυλωνιακή, σχιζοειδή απεικόνιση του ζωδίου σου: μισό κατσίκι και μισό ψάρι. Από αυτά τα υλικά είσαι φτιαγμένος. Δεν είσαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Είσαι και τα δυο. Μαζί.

Υδροχόος

19/2

20/1-

Πόσο καιρό είχες να αισθανθείς ότι όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί κι εσύ απλά έχεις να διαλέξεις την κατεύθυνση; Τώρα έχεις επιλογές. Ο Δίας βρίσκεται απέναντί σου, οπότε έχεις λαμβάνειν στον τομέα σχέσεων αλλά και συνεργασιών. Η Αφροδίτη στην Παρθένο θα σου εφιστήσει την προσοχή στις οικονομικές σου εκκρεμότητες και καλά θα κάνεις να μην την αγνοήσεις. Ο Ουρανός βάζει το ηλεκτρικό φορτίο στον τρόπο που σκέφτεσαι και επικοινωνείς τη σκέψη σου, ο Ερμής τον σιγοντάρει ανοίγοντας καινούρια πνευματικά τοπία ενώ ο καινούριος Άρης στον Τοξότη φεύγει από το ζενίθ του ωροσκοπίου σου για να τονώσει την παρουσία σου σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες αλλά και για να δώσει φτερά στο

μέλλον που ονειρεύεσαι. Για να μην ξεχνιόμαστε έχει αφήσει πίσω στο πόδι του τον Κρόνο, αλλά δεν ξέρω κανέναν Υδροχόο που φοβήθηκε τη δουλειά όταν του έδωσαν προοπτική.

Ιχθύς

20/2-20/3

Ότι και να πω στους Ιχθείς, αυτοί καθόλου δε θα με ακούσουν, όχι γιατί είναι περισσότερο ξεροκέφαλοι, αλλά γιατί έχουν έναν πολύ προσωπικό τρόπο να διαβάζουν και να ερμηνεύουν τον κόσμο και τα πράγματα. Η πανσέληνος του μήνα στο ζώδιό σου και η παρουσία της πιο αυστηρής Αφροδίτης στον οίκο των σχέσεων, μοιραία, αυτό το μήνα, βάζει ως επίκεντρο του σεισμού εσένα και τον Άλλο/η. Γνωρίζω ότι μ-π/ικρή σημασία έχει για σένα αν βρίσκεσαι σε σχέση. Στο μυαλό σου βρίσκεσαι γιατί δεν αναλώνεσαι σε ντετερμινιστικά όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. «Το να προσπαθείς να επαναλάβεις κάτι που κάποτε αισθάνθηκες τυχαία είναι σα να προσπαθείς να επαναφέρεις ένα πεθαμένο λουλούδι στη ζωή», λέει ο Στανισλάφσκι. Θα αναλωθείς στην προσπάθεια επαναβίωσης; Θα φυτέψεις κάτι καινούριο; Και τώρα που ο Άρης στον Τοξότη θα μπει στο ζενίθ του ωροσκοπίου σου για να σου δώσει όλα τα πολεμοφόδια για να γίνεις ότι ονειρευτείς;.

Drink collagen for Health & Beauty

T- a r t της Φανής Κελεσίδου

Bitcoin και Τέχνη Το 2009 εισέβαλε στη ζωή μας το Bitcoin. Επινόηση του Satoshi Nakamoto το ψηφιακό αυτό νόμισμα ανέτρεψε κάθε κοινή λογική στο χώρο των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Ο Nakamoto εξελίχθηκε σε μύθο μιας και μέχρι στιγμής η ταυτότητα του παραμένει ένα μυστήριο, και η εφεύρεσή του, το Bitcoin, εξελίχθηκε στο ίσως πιο αμφιλεγόμενο τεχνολογικό δημιούργημα του αιώνα.

και κερδίζει έδαφος. Ως το πιο γρήγορο, οικονομικό, αποτελεσματικό και διαφανές μέσο ανταλλαγής, το Bitcoin αποτελεί τη πιο επαναστατική και καινοτόμο εφεύρεση στο χώρο των χρηματοοικονομικών συναλλαγών μετά την εμφάνιση των πιστωτικών καρτών. Όσοι επένδυσαν σε αυτό το 2009 κατάφεραν να γίνουν εκατομμυριούχοι εν μία νυκτί, κλείνοντας πονηρά το μάτι στους αμετανόητους επικριτές του.

Τι ακριβώς είναι όμως το Bitcoin;

Τι σχέση όμως μπορεί να έχει ένα εικονικό νόμισμα με τη τέχνη; Είναι σαν να ρωτά κανείς “τι σχέση έχουν τα πάντα με τη τέχνη;” Όλα και τίποτα. Γιατί η τέχνη υπάρχει παντού γύρω μας, ακόμη και στα πορτοφόλια μας. Γιατί το Bitcoin σαν ιδέα και μόνο είναι άκρως ρηξικέλευθο – η απόλυτη πηγή έμπνευσης για κάθε καλλιτέχνη που τολμά να ξεχωρίσει επιδιώκοντας τη ριζική μεταβολή των καθιερωμένων νορμών.

Πρόκειται για ένα ψηφιακό, αποκεντρωμένο νόμισμα. Δεν υφίσταται σε φυσική μορφή, δεν παράγεται από καμία συγκεκριμένη χώρα και δεν ελέγχεται από καμία κεντρική τράπεζα. Για να χρησιμοποιήσουμε πιο τεχνικούς όρους, το Bitcoin αποτελεί στην ουσία ένα ψηφιακό συνάλλαγμα ανοικτού κώδικα και ένα νομισματικό σύστημα ηλεκτρονικών συναλλαγών που βασίζεται στις αρχές της ομότιμης δικτύωσης και των συναρτήσεων απόδειξης εργασίας. Ανήκει στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων καθώς το ομώνυμο σύστημα στηρίζεται σε μεθόδους κρυπτογραφίας για τη δημιουργία και τη διαχείριση των Bitcoins, αλλά και για την επιβεβαίωση της εγκυρότητας των συναλλαγών. Με πιο απλά λόγια, το Bitcoin “παράγεται” από τους λεγόμενους “ανθρακωρύχους” - επιχειρηματίες οι οποίοι χρησιμοποιούν υπερυπολογιστές ικανοί να κάνουν περίπλοκους υπολογισμούς με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Ο καθένας από εμάς μπορεί να αγοράσει Bitcoins, να φτιάξει το δικό του ψηφιακό πορτοφόλι, αλλά και κάνει συναλλαγές μέσω διαδικτύου χρησιμοποιώντας αποκλειστικά Bitcoins. To 2009, όταν έκανε το ντεμπούτο του στις οθόνες των υπολογιστών, κανείς δεν του έδωσε και πολύ σημασία. Τι χρησιμότητα θα μπορούσε να έχει ένα εικονικό νόμισμα που ελάχιστη αξία είχε, ένα νόμισμα που ούτε καν να το αγγίξεις μπορείς; Καμία. Τέσσερα χρόνια μετά, ο κόσμος δεν σταμάτησε να μιλάει γι’ αυτό, να διαφωνεί εξαιτίας αυτού, να φτιάχνει σενάρια πάνω σε αυτό, να κάνει εμπόριο μέσου αυτού, αλλά και εικασίες για το μέλλον αυτού του αξιοπερίεργου ηλεκτρονικού χρήματος. Για μια ακόμη φορά η τεχνολογία ξεπέρασε τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης για το τι είναι αποδεκτό και έπιασε εξαπίνης πολιτικούς και οικονομολόγους ανά τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια του 2013, η συναλλαγματική ισοτιμία του Bitcoin ξεπέρασε τα 1.000 δολάρια και όχι μια φορά, αλλά δύο. Μετά από ένα άρθρο στο Αμερικανικό περιοδικό Forbes, αλλά και διάφορες πολιτικές αναταραχές όπως η τραπεζική κρίση της Κύπρου, το Bitcoin εκτοξεύθηκε σε αξία και δημοτικότητα αναγκάζοντας νομισματικές αρχές παγκοσμίως να λάβουν τα μέτρα τους. Πως θα ήταν άλλωστε δυνατόν ένα νόμισμα που δεν υπόκειται στην κυριαρχία των κεντρικών τραπεζών να κυκλοφορεί έτσι ελεύθερο εκεί έξω; Παρά τον αδιάλειπτο πόλεμο από πλευράς των αρχών, το Bitcoin ολοένα

Μερικοί από τους καλλιτέχνες αυτού του είδους λαμβάνουν μέρος στην πρωτοποριακή για τα δεδομένα της εκθεσιακής παρουσίασης εκδήλωση υπό το τίτλο “Bitcoin Meets Art”. Πρόκειται για ένα μείγμα καλλιτεχνικής έκθεσης και τεχνολογικού συμποσίου που άνοιξε τις πόρτες τους στις 23 Αυγούστου στη Στοκχόλμη. Οι επισκέπτες μπορούν να ενημερωθούν για το Bitcoin και αν επιθυμούν να αγοράσουν ενώ παράλληλα να απολαμβάνουν ανεπανάληπτες δημιουργίες εμπνευσμένες από το ίδιο το νόμισμα. Μεταξύ των καλλιτεχνών που συμμετέχουν είναι οι Konstkollektivet Ogräset, Oliver Uvman, SVAVEL, Trash is free, Emma Nordin, Miloš Rajković, Sofia Spaak, Jonas Christoffer,www.bitcoincomic.org, και Hasse. Η εν λόγω έκθεση δεν έχει στόχο μόνο την επιμόρφωση του κοινού σχετικά με το εικονικό χρήμα και την αναδυόμενη αγορά ψηφιακών νομισμάτων, αλλά και τη στήριξη των ίδιων των καλλιτεχνών. Εισάγει μια νέα άποψη στο χώρο της τέχνης προωθώντας τη μεταβίβαση της δύναμης από τις εκάστοτε γκαλερί στους ίδιους τους καλλιτέχνες. Κάθε έργο συνοδεύεται από ένα QR κώδικα – τη σύγχρονη μετεξέλιξη των γραμμικών κωδικών barcodes - ο οποίος συνδέεται αυτόματα με το ψηφιακό πορτοφόλι του καλλιτέχνη. Οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν δωρεές απευθείας στον καλλιτέχνη της επιλογής τους χωρίς την παρέμβαση κάποιου εμπόρου έργων τέχνης. Με το τρόπο αυτό, η έκθεση φέρνει στο προσκήνιο την εκμετάλλευση που βιώνουν συχνά οι καλλιτέχνες στην αγορά τέχνης, υποχρεούμενοι να πληρώσουν παχυλές προμήθειες. “Οι καλλιτέχνες αποτελούν μια άκρως εκτεθειμένη στην εκμετάλλευση ομάδα. Χρησιμοποιώντας το Bitcoin είναι σε θέση να κόψουν κάθε δεσμό με ενδιάμεσους κερδοσκόπους. Θέλω να ξεκινήσω ένα διάλογο σχετικά με το πως αντιμετωπίζουμε τις πληρωμές των καλλιτεχνών”, δήλωσε ο διοργανωτής της έκθεσης Martin Lundfall. Ίσως μακροπρόθεσμα το Bitcoin να καταφέρει στο χώρο της Τέχνης αυτό που κατάφερε άμεσα για το διεθνές χρηματοπιστωτικό γίγνεσθαι: να υπενθυμίσει την επιτακτική ανάγκη μεταρρύθμισης.

Υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί...

Κάθε μήνα ραντεβού στα σημεία διανομής μας

.gr

souldesign.gr

MEG. VASILIOU 52 & KONSTANTINOUPOLEOS 4 / ROUF - ATHENS / TEL. 210 3413 433

OPENING HOURS: Daily: 8:00pm - 1:30am VISIT US: www.prosopa.gr

LIKE US: Prosopa restaurant - official