Gesprek met mijn vijgenboom

Tekst: Ton Delemarre

Ik sprak vandaag met mijn vijgenboom zij zuchtte: het is een zwaar jaargetij Ik bad om vergeving en zei: ik moest je wel snoeien want je groeit ons voorbij breekt in bij de buren maakt een schaduwpartij

By the way ik moet je nog prijzen voor alle vruchten die je ons schonk Ada maakt vijgenjam vijgenbrij Waarmee we nog jaren lang blij zijn op de plank staan de potten met inmaak rij op rij

Mijn vijgenboom zuchtte nogmaals en liet langzaam haar laatste blad vallen Wist je, sprak zij, dat wij als soort zoveel ouder zijn dan de mens, dan jij? in het stenen tijdperk waren wij er al bij

Waarom dan toch de heerschappij toevalt aan de mens is een geheim gegeven Maar daar staat tegenover zo is het gezegd dat wij de mensheid ruimschoots overleven Zo slaat aan het eind van de tijden de waagschaal zich recht