2 minute read
Het Reeland Cursief
Tekst: Stan Visser
Ingepakt met klank
Advertisement
Vlak na de zomer maakte ik iets bijzonders mee. Vanuit mijn werk bij stichting DOOR ontdekte een collega een oproep op Facebook om een vleugel op te komen halen. Een straat in de Vogelbuurt, daar moesten we zijn. Omdat we die dag met een paar DOOR-genoten in een huurbusje al enkele ritjes naar de milieustraat aan de Baanhoekweg hadden gemaakt, sloot dit mooi aan. De bedoeling was om een stijlvol muziekinstrument, een veelbelovende vleugel zo goed mogelijk naar de bus te brengen. Al gebarend stond de eigenares ons al op te wachten. Achter een rij huizen langs, door een smal steegje, werden we door de vrouw naar haar tuin gegidst. Daar stond de goed ingepakte vleugel al op twee dolly’s geparkeerd om het vervoer wat eenvoudiger te maken. Aan de poten van de vleugel kon ik zien dat het een crèmekleurig, chique muziekinstrument was. Een aantal delen van de vleugel waren al losgemaakt. Doordat het muziekpronkstuk zoveel gewicht met zich mee droeg, zag het ernaar uit dat het transport met beleid moest gebeuren. Het eerste stuk ging vrij soepel, omdat er een pad gemaakt was naar het tuinhek. Enig moment twijfelde de eigenares. “Gaat de klus lukken, denken jullie?” “Sommige delen kunnen uit elkaar hoor”.
Halverwege de weg richting de bus, vergaten we bijna dat er een rioolput in het midden van het steegje zat. Samen met mijn twee collega’s tilden we alles op de laadklep van de bus. En al met al kregen we het instrument in de laadbak. Na wat zwoegen en zweten stond de vleugel door middel van stevige banden vast. Uiteindelijk vertelde de eigenares ons dat het voor haar mooi uitkwam dat we hem die dag meenamen. En ze vertrouwde ons toe dat het eigenlijk om de vleugel van haar buurman ging. Een bekende zanger, songtekstschrijver en gitarist uit Dordrecht. De vleugel brachten we naar het nieuwe pand van stichting DOOR, waar het een gouden plek kon krijgen. We hopen niet dat de buurman erop terug zal komen.