5 minute read
Femke Hameetman: "Ik heb er zin in..."
Tekst: Ton Delemarre - Foto: Kevita Junior
We hebben een nieuwe directeur voor het Dordrechts Museum. Ze heet Femke Hameetman (1973). Toen ze zich onlangs voorstelde op de ledenvergadering van de Vereniging Dordrechts Museum maakte ze indruk met haar spontane heldere verhaal. Ze studeerde Kunstgeschiedenis en Archeologie aan de Universiteit van Amsterdam en liep stage bij het Victoria en Albert Museum in Londen. Ze werkte bij de Kunsthal en bij het Rembrandthuis.
Advertisement
Daarna begon ze een eigen bedrijf: museumLAB, dat zich richt op het maken van tentoonstellingen, culturele marketing en educatie voor opdrachtgevers zoals het Van Gogh Museum, Naturalis, Kunsthal, Lakenhal en Kunstmuseum Den Haag. Tussen 2014-2015 was ze adviseur bij het Mondriaan Fonds en Fonds voor Cultuurparticipatie en is ze adviseur en bestuurslid bij het vermogensfonds Stichting Zabawas, een steunfonds voor Cultuur, Sport en Natuur. In 2017 werd ze Hoofd Educatie en Programmering bij het Mauritshuis in Den Haag en versterkte in deze functie de verbinding met de stad. Ze was een aanjager van publieksgerichte digitalisering en veelkleurige programmering voor scholen en hogere opleidingen voor buurthuizen, voor gehandicapten enzovoort. Als kunsthistoricus en museoloog ligt haar expertise in het breed toegankelijk maken van verhalen over kunst en erfgoed. Als vrouw vecht ze voor de gelijkstelling van vrouwelijke kunstenaars in heden en verleden. Inclusiviteit en het delen van een eerlijker beeld van het verleden zijn belangrijk voor haar.
Wat trok je aan in Dordrecht?
Femke Hameetman: “Die prachtige stad! Die kende ik al wel van vroeger. In 2009 heb ik hier al gewerkt als locatiemanager bij ToBe. En dat geweldige museum. Ik sta versteld van de rijkdom van de collectie, een geweldige bron van inspiratie voor programmering, educatie en partnerships. Mijn hart ligt bij de 17 e eeuw en die is hier sterk vertegenwoordigd, maar ik trek ook graag de lijnen naar latere tijd en het heden. Niet alleen oude, maar ook moderne kunst.”
Femke Hameetman: “Thuis heb ik werk van Marlene Dumas, waar ik als student heel lang voor heb gespaard. Het werk genaamd ‘Portret van een jonge Nelson Mandela (Would you trust this man with your daughter)’ gaat over uitsluiting en racisme. Dumas is natuurlijk ook goed vertegenwoordigd in de collectie van het Dordrechts Museum. Ik ben dol op het werk van Hans op de Beeck en Dennis Rudolph. Maar zoals gezegd, kunst uit het verleden trekt me evengoed. Zo werd ik ook zeer getroffen bij een bezoek aan het Huis Van Gijn. De volledig intacte woning, waar het lijkt alsof van Gijn er gister nog huisde. Het Hof van Nederland wordt verbouwd en aantrekkelijker gemaakt. Ik verheug me enorm op mijn nieuwe taak. Peter Schoon laat een goed team achter. Een museum is uiteindelijk mensenwerk en samen kom je verder dan alleen.”
Wat zijn je plannen?
“Ik gun mezelf de eerste 100 dagen om met iedereen kennis te maken. Ik heb al een afsprakenlijstje. Ik wil overal naar toe om ter plekke te kijken en te luisteren. Ik wil een gevarieerd programma met ook aandacht voor moderne kunst en kunst uit de regio. De Schefferprijs en de tentoonstellingen van Rein Dool en Schilders van de Biesbosch zijn goede voorbeelden. Het gaat erom verbindingen te leggen. Het koloniale verleden van Dordrecht? Aandacht voor het koloniale verleden van Dordrecht is daar ook een voorbeeld van. Vanuit het Mauritshuis heb ik de nodige ervaring op dit gebied. Het Dordrechts Museum en natuurlijk ook het archief kunnen een belangrijke rol hierin in spelen. Gedegen onderzoek is hierbij van groot belang. Er is net een initiatief gestart dat we zullen ondersteunen.”
“Ik heb er zin in...
om in deze aantrekkelijke stad met een rijke geschiedenis aan de slag te gaan. Ik zie ernaar uit om met mijn nieuwe collega’s en met partners, makers en kunstenaars verder te bouwen aan deze unieke culturele cluster, zodat nu en in de toekomst steeds meer mensen zich er welkom en thuis voelen. Eigenlijk veel minder ingewikkeld dan het soms lijkt. En tegelijkertijd prachtig om te doen.”
Over haar Familie
Mijn opa en oma hebben een assurantiebedrijf opgericht. Mijn vader volgde hen op. Mijn andere oma was actief in de vrouwenbeweging. Mijn moeder (onderwijzeres) was vroeger een van de weinig werkende vrouwen met een eigen auto in onze omgeving. Naast mijn opleiding en werk heeft waterpolo me gevormd tot wie ik nu ben. Ik heb jarenlang die sport beoefend; zowel op topniveau als op recreatief niveau. Ik heb twee kinderen Roos (16) en Mats (14). Ik ben getrouwd met Evert-Jan en ik voed ook zijn kinderen op: Okke (17) en Max (19). Het is een gezellig huishouden van Jan Steen bij ons thuis dus!
Nu te zien in Dordrechts Museum: De Schefferprijs, Rein Dool, Schilders van de Biesbosch, Wanderlust