over het rijke leven
THE SINGAPORE AIRLINES BUSINESS CLASS
Fly non-stop from Brussels to Singapore with our four weekly flights and enjoy award-winning comfort and world-class service. Transit at Singapore Changi Airport and discover our extensive network to Australia, New Zealand and Southeast Asia.
ENTERTAINMENT ON BOARD
Whether you’re traveling for business or leisure, make sure to relax on board. Enjoy a wide selection of entertainment options and complimentary Wi-Fi via KrisWorld.
THE ULTIMATE COMFORT
Indulge in your comfortable seat that can be converted into a fully-flat bed. Moreover, you always have direct access to the aisle with our 1-2-1 seat configuration.
WORLD-CLASS SERVICE
Experience a dine-in restaurant setting on board our flights with meals from the exclusive Book the Cook menu and discover our awardwinning service.
WACHTPIJN
En? Hoeveel hebt u vandaag gewacht? In de file waarin Waze u toch deed belanden, voor uw laptop tot alle collega’s in de Zoom-meeting eindelijk opdoken en de muteknop hadden afgezet, aan de autokeuring (‘waarom gaat die wachtrij naast u weer sneller?’), turend naar de zandloper op uw smartphone bij de aankoop van dat gedroomde concert- of matchticket of een zomerkamp voor uw kinderen, aan de telefoon van uw telecomprovider (u kent op den duur een half dozijn telefonisten), in de rij van die bijzondere expo die u eindelijk geboekt hebt (‘verdikke, wat is dan het nut van reservatieblokken?’)...
Geduldig wachten, het is een gave. Maar, geef toe, het gemor maakt gelukkig meestal plaats voor opluchting. ‘Het was het wachten waard!’
We veronderstellen dat de tv-maker
De grote luxeconcerns maken er geen geheim van dat ze het wachten cultiveren.
Katrien Verstraete, coördinator Wealth
Tom Waes die opluchting in de zomer van 2025 ook zal voelen als hij - 1,5 jaar na zijn handtekening onder de bestelling - voor het eerst met zijn 16 meter lange jacht kan uitvaren. We trekken in dit nummer naar KMY in Friesland, waar elk jaar vijf à zes soortgelijke schepen worden gebouwd. ‘Meer niet, we willen niet groter worden, dit moet een persoonlijk bedrijf blijven’, zegt de Nederlandse jachtenbouwer. Geduld dus als u bestelt. De grote luxeconcerns maken er geen geheim van dat ze het wachten cultiveren. Bij Ferrari is het gewoon een deel van het businessmodel geworden, stelden we vast in de fabriek in Maranello. Op een uitnodiging voor een afspraak bij hun
Tailor Made-divisie is het makkelijk een jaar wachten. En reken dan op nog een jaar voor u uw gepersonaliseerde sportwagen kunt afhalen. ‘We proberen klanten op te voeden door uit te leggen dat de wach ijd een onderdeel van ons concept is. Met de wach ijd koop je waarde’, luidt de uitleg van de Italiaanse luxewagenbouwer. Nog een voorbeeld zijn de makers van luxehandtassen, denk aan Louis Vui on, Hermès, Chanel en Delvaux. Fashionista’s - met of zonder beleggingsspirit - die een exclusief model willen bemachtigen, moeten geduld hebben. Als ze al, zoals bij Ferrari, ‘uitverkoren’ worden om zo’n gewild exemplaar te mogen kopen.
Wie geen geduld heeft, kan zijn - enfin, wellicht eerder haar - gading zoeken op de tweedehandsmarkt. ‘Er zijn vrouwen die bij ons een Birkinhandtas kopen omdat ze bij Hermès al drie jaar op een wachtlijst staan voor zo’n model’, is te horen bij het Antwerpse Labellov, de Benelux-marktleider van tweedehands luxehandtassen. De prijzen voor sommige tweedehands - zeg beter ‘preloved’ - handtassen liggen vaak hoger dan voor nieuwkoop. En ja hoor, ook op de markt van de vintage handtassen duiken al wachtlijsten op.
Ach, wie zich een Ferrari of een Hermès kan veroorloven, mag daar toch wel een beetje (veel) wachtpijn voor trotseren, niet? Het is voor die kopers - hopen we - ongetwijfeld ook het wachten waard.
INHOUD
KM YACHTBUILDERS
Op de werf van het expeditieschip van Tom Waes P4
VERMOGENSBEHEER
Waarom het nog interessant is een deel van uw vermogen legitiem in het buitenland te houden P12
OUDE HANDTASSEN, NIEUWE LUXE
De boomende wereld van ‘preloved’ handtassen P16
KOOP EENS
EEN VIOOL
Oude Italiaanse strijkinstrumenten: waardevast en prachtig P24
WEALTH MANAGEMENT
De trends onder de vermogensbeheerders P32
FERRARI
Inkijk in de afdeling
Tailor Made van de luxesportwagenbouwer P38
HAPAG-LLOYD CRUISES
Cruisen met topwijnen aan boord P46
Wealth is een uitgave van Mediafin. Bijlage bij De Tijd van 6 april 2024. Coördinatie: Katrien Verstraete, eindredactie: Kaat Van Overwalle, vormgeving: Ilse Janssens, fotoredactie: Tim Ricour, coverbeeld: Diego Franssens, hoofdredacteur: Peter De Groote, redactiedirecteur: Isabel Albers, v.u.: Peter Quaghebeur, Havenlaan 86c, bus 309, 1000 Brussel.
OP DE
WERF VAN TOM WAES’
EXPEDITIESCHIP
IN EEN ALUMINIUM JACHT NAAR DE FJORDEN IN NOORWEGEN OF DE IJSSCHOTSEN IN PATAGONIË
Wie een zeilboot wil die ijsschotsen, rotsen en eeuwen kan trotseren, moet bij KM Yachtbuilders in Friesland zijn. Ook Tom Waes ging overstag. Een bezoek aan de scheepswerf waar de droomboot - vanaf 1 miljoen euro - van de avonturiers van morgen wordt gebouwd.
TEKST: MATTHIAS VERBERGT
FOTO’S: MARTIJN GIJSBERTSEN
Op de Afsluitdijk, de desolate toegangsweg tot Friesland die 30 kilometer lang de Waddenzee van het IJsselmeer scheidt en Nederland voor overstromen behoedt, regent het pijpenstelen. Maar wie eenmaal het water over rechtsaf draait en tot in Makkum rijdt, komt in een wereld die gemaakt is voor weersomstandigheden van een andere orde.
In een van de hangars van Kooi Makkum Yachtbuilders (KMY) kloppen, lassen, slijpen, schuren en schroeven werklui op maat gelaserde aluminiumplaten tot reusachtige, kuipvormige geraamtes. Wat verderop timmeren collega’s houten scheepsmeubels bij elkaar. Daarnaast installeren anderen die in de boten, samen met een veelkleurige wirwar van elektriciteits- en andere bedrading.
Door de ramen in de achtergrond kabbelt het water van de dokken, naast levensgrote foto’s van elegante zeiljachten met zilverkleurige rompen tussen ijsschotsen, donkere wolkensluiers, pinguïns en de typische rode Scandinavische houten huisjes. KMY is een van ’s werelds meest gerenommeerde bouwers van high latitude boten, gebouwd om de meest noordelijke en zuidelijke horizonten van de aarde te verkennen.
Als aluminiumschepen tegen een rots, ijsberg of container varen, komt er geen gat maar slechts een deuk in de romp. Ze zijn zwaarder dan polyester, waarvan de meeste jachten gemaakt zijn, maar lichter dan staal, het materiaal van vrachtschepen. Ze roesten niet, hebben veel minder onderhoud nodig en zijn haast helemaal te isoleren. Het zijn geen racejachten, maar wel de perfecte boten om veilig lange zeetochten zoals wereldreizen te ondernemen.
Aluminiumschepen van KMY zijn bedoeld voor lange zeetochten zoals wereldreizen. Als ze tegen een rots, ijsberg of container varen, komt er geen gat maar slechts een deuk in de romp.
Werklui kloppen, lassen, slijpen, schuren, timmeren en schroeven aa n de jachten. Die worden zoveel mogelijk gebouwd en ingericht met duurzaam en gerecycleerd materiaal.
En zo komt het dat in Makkum ook de droom van Tom Waes op stapel staat. In januari tekende de tv-presentator een contract met KMY voor de bouw van een Bestevaer, het signature jacht van KMY, ontworpen door de iconische Nederlandse scheepsarchitect Gerard Dijkstra. ‘Als ik ooit de sprong zou wagen, moest het bij KMY zijn’, zegt Waes.
Hij kwam in aanraking met het bedrijf en zijn oprichter Eeuwe Kooi toen hij voor ‘Reizen Waes Nederland’ in 2021 met een Bestevaer samen met Kooi ‘droogviel’ op de Waddenzee. Een boot vaart dan uit en wacht op laagtij om op de bodem van de weggetrokken zee te stranden, en bij hoogtij weer weg te varen.
Waes is geen zeiler. ‘Ik schaamde me daar eerst over’, zegt hij. ‘Bij KMY lijken alleen ervaren zeebonken over de vloer te komen.’ Maar toen rijpte het idee om ook van het leren zeilen televisie te maken. ‘Het wordt één grote ‘Tomtesterom’’, zegt Waes. Zijn Bestevaer van 53 voet, een goede 16 meter, is met zijn drie kajuiten klein genoeg om overal te geraken, maar voldoende groot om op te kunnen filmen bij snelheden van zo’n 15 kilometer per uur. Voor Waes, halfweg de 50, hoeft het niet meer altijd razendsnel te gaan.
Circulair schip
Voor zijn programma’s reisde Waes al de hele wereld rond, meestal per vliegtuig. ‘Ik kreeg daar veel commentaar op en dat begrijp ik’, zegt Waes. ‘Ik vroeg me af wat ik eraan kon doen, zonder in te boeten op avontuur. We gaan van ‘Reizen Waes’ naar ‘Zeilen Waes’.’ De 9 ton aluminium van Waes’ boot is, zoals tegenwoordig van bijna alle boten bij KMY, grotendeels gerecycleerd. Het interieur is van bamboe, een snelgroeiende duurzame plant, en ook de zeilen zijn van hergebruikt materiaal. En in plaats van een klassieke brandstofmotor is er een elektrische aan boord. Toch blijft een volledig circulair schip moeilijk. In de polen schijnt de zon een groot deel van het jaar niet en kou belemmert de werking van windmolens.
In juli 2025 moet Waes’ schip klaar zijn. Zijn ultieme droombestemming? Van Antwerpen naar Antarctica reizen, in de
voetsporen van de Belgische ontdekkingsreiziger Adrien de Gerlache. ‘Maar dat is nog heel ver weg.’ Aluminium jachten zijn niet goedkoop. Bij KMY heb je er een vanaf 1 miljoen euro. Toch zijn er geen sjeiks of Russische oligarchen onder de klanten. Voor boten tot 30 meter, het maximum dat KMY kan bouwen, komen zij niet buiten. De kopers zijn avontuurlijke Nederlanders, Zwitsers, Duitsers, Bri en, Amerikanen, Scandinaviërs of Belgen - vaak koppels - die willen ordhoppen en skiën in Noorwegen of langs de ijselijke kusten van Groenland varen.
Marmeren badkamer ‘Met onze jachten drink je geen champagne op het achterdek aan de Côte d’Azur’, zegt Jildou Huisman, sales- en marketingverantwoordelijke bij KMY. Die nuchtere mentaliteit weerspiegelt zich ook in de bedrijfscultuur en de sfeer bij KMY. ‘Ik had me heel slecht gevoeld bij een high brow luxemerk’, zegt Waes. KMY mikt op een kleine doelgroep. Elk jaar bouwt het met een kleine tachtig werknemers vijf tot zes schepen. Samen met het onderhouden en opknappen van schepen is dat goed voor zowat 9 miljoen euro omzet en een enkelcijferige winstmarge. ‘We willen niet verder groeien’, zegt Huisman. ‘Dit moet een persoonlijk bedrijf blijven.’ Bij KMY worden klanten vaak vrienden, ook omdat het ontwerp- en bouwproces tijd vergt. Een Duitse klant stond 18 jaar in contact met KMY tot hij bestelde, nadat hij zijn bedrijf had verkocht en zijn kinderen uit huis waren.
Met onze jachten drink je geen champagne op het achterdek aan de Côte d’Azur.
Jildou Huisman
Sales- en marketingverantwoordelijke KMY
Op de werf circuleren verhalen van weelde. Aan een Nederlands stel verkocht KMY een superjacht van 6 miljoen euro, inclusief een marmeren badkamer en andere luxematerialen.
Op de werf circuleren verhalen van weelde. Een voormalige helikopterpiloot liet zijn stuurhuis inrichten als een cockpit, inclusief Porsche-stoel en allerlei knopjes en lichtjes.
Een voormalige helikopterpiloot liet zijn stuurhuis inrichten als een cockpit, inclusief Porsche-stoel en allerlei knopjes en lichtjes, net als een dekbodem uit kogelvrij glas, wat zicht biedt op de onderliggende machinekamer.
Een andere klant droomde ervan zich met zijn boot solo te laten ‘invriezen’ op de Noordpool en zich een jaar lang door het ijs rond Arctica te laten meeslepen. KMY bouwde een schip met 25 millimeter dik aluminium, dubbel zo dik als normaal, en tal van vriezers voor de voedselvoorraden. Tijdens de coronaperiode maakte de man zijn ambitie waar.
Omdat ze niet zoals bij polyester in een mal gegoten worden, kunnen rompen uit aluminium - die vlot een eeuw meegaan - volledig op maat gesneden worden. Op de werf in Makkum timmeren werklui aan de Pelagic II, een 24 meter lange tweemaster van Skip Novak. De Brit organiseert dure expeditiereizen voor particulieren, maar ook voor documentairemakers in onder meer Patagonië. Toen zijn voorganger Pelagic I in 2021 door KMY werd opgeleverd, riep het referentiemagazine Yachting World het uit tot ‘the world’s ultimate expedition yacht’. Het bamboe interieur is perfect bestand tegen skischoenen, legt Jildou uit als we erdoor lopen.
‘Alleen zijn bestaat op land bijna niet meer. Op het water nog wel.’
Behalve Tom Waes lieten al een viertal andere Belgen hun schip bouwen bij KM Yachtbuilders. ‘Ik was al lang op zoek naar een vervoersmiddel dat me zoveel mogelijk vrijheid geeft’, vertelt de eigenaar van een KMY-jacht uit België, die liever anoniem blijft. ‘Zo ben ik bij de zee uitgekomen. Ik heb altijd al van watersport gehouden. Op het water is de weg erheen een deel van het plezier. Je belandt dan snel bij jachten uit aluminium, die gebouwd zijn voor de eeuwigheid. Dat zijn erg dure projecten, dat besef ik maar al te goed, maar in Makkum
doet iedereen heel gewoon.’ ‘Ik heb een ontembare zucht naar natuur en vrijheid. Ik wil gaan waar het nog mooi en stil is. Ik heb geen interesse in de Caraïben of de Middellandse Zee. Als ik naar de lucht kijk, denk ik aan vliegen. Als ik naar de zee kijk, denk ik aan varen. Als ik een berg zie, moet ik erop. Maar op land bestaat alleen zijn bijna niet meer, alles staat al op Instagram. Op het water kan dat nog wel.’
‘Bovendien stoot zeilen geen CO₂ uit. Op de polen merk ik de gevolgen van de klimaatverandering aan den lijve.’ ‘Ik ben geen superervaren schipper, ik heb nog veel te leren. Op het water moet je altijd bescheiden zijn.’
5 AANDACHTSPUNTEN VOOR EEN FUTUREPROOF
FAMILIEBEDRIJF
Elk bedrijf staat voor sleutelmomenten die een zorgvuldige evenwichtsoefening tussen het hoofd en het hart vergen. Door rekening te houden met de volgende aandachtspunten helpt u uw vermogen een solide bestemming te geven én bewaart u de eenheid in uw familie.
1. Richt een familieforum op en werk een familiecharter uit
Familiebedrijven kunnen maar succesvol blijven als ze hun business en hun familie professioneel beheren. Het familiale aandeelhouderschap, de bloedbanden en familiale dynamieken kunnen een bron van sterkte zijn, maar ook van conflict. ‘Daarom raad ik aan een overlegkader te scheppen nog voor u aan successie begint te denken’, vertelt Xavier Piqueur, senior wealth planner bij ABN AMRO. ‘Dat kan concreet vorm krijgen door de oprichting van een familieforum, het opstellen van een familiecharter of zelfs door externe, neutrale adviseurs aan te stellen. Als er al een kader voor ontmoeting en overleg bestaat, heeft u een stevig fundament gelegd voor een gestroomlijnde overdracht als de tijd rijp is.’
2. Overweeg een controlestructuur
Een controlestructuur kan aangewezen zijn om als pater of mater familias nog even de touwtjes in handen te houden. Bijvoorbeeld als er een combinatie is van kinderen die wel en niet actief zijn in de over te dragen onderneming. Een maatschap kan een flexibele en discrete manier zijn om de overdracht te structureren, met name bij familiebedrijven. Dat vehikel biedt grote statutaire vrijheid en maakt het mogelijk het beheer van het familiebedrijf geleidelijk en gecontroleerd over te dragen, terwijl de oudere generatie een adviserende rol kan behouden.
3. Leg een liquidatiereserve aan, ook al denkt u nog niet aan stoppen
Voor kmo’s is een liquidatiereserve een methode voor ondernemers die op langere termijn ‘overtollige’ middelen uit hun vennootschap willen halen. Het is een aantrekkelijk systeem omdat er een fiscaal voordeel aan vasthangt. ‘Als u bij de aanleg van de liquidatiereserve 10 procent betaalt, kan u de roerende voorheffing na vijf jaar verlagen tot 5 of zelfs 0 procent bij liquidatie’, gaat Piqueur voort. ‘U kan de reserve doorheen de jaren aanvullen met overtollige liquiditeiten en die beleggen, zelfs als u nog lang niet aan stoppen denkt. Na de wachtperiode van vijf jaar kan u ook verder beleggen. De
potentiële opbrengsten hieruit kunnen op hun beurt genieten van het gunstregime.’ ’Anderzijds is het een aandachtspunt voor wie de opgebouwde reserves verkrijgt bij de overdracht van de onderneming: nog aan de overdragers, of aan de volgende generatie? Zijn er plannen om de onderneming te verkopen? Dan kan het aangewezen zijn om net geen liquidatiereserve aan te leggen.
4. Overweeg een geefplan
Wil u meer weten over strategische beslissingen in de levenscyclus van een bedrijf?
Luister dan naar de podcastreeks Tomorrow Talks. In de eerste aflevering van het tweede seizoen praat Lieven Danneels, CEO van Televic, over hoe ze met een externe partner een vervolg schreven aan hun groeiverhaal.
Besteed een deel van uw vermogen of winst uit de bedrijfsoverdracht aan filantropie. Dat kan via een geefplan. Zo’n plan helpt op een proactieve manier te achterhalen welke goede doelen of projecten bij u passen. ‘Filantropie kan gezien worden als een volgende stap of een nieuw begin, waarmee u niet alleen uw visie voor de toekomst vormgeeft, maar ook een positieve bijdrage levert aan de gemeenschap’, vervolgt Piqueur. ‘Er bestaan verschillende juridische mogelijkheden, van een eenmalige gift tot de oprichting van een eigen stichting, elk met hun eigen fiscaliteit.’
5. Laat u begeleiden doorheen het traject
De complexiteit van een familiebedrijf vraagt om deskundige begeleiding. Het inschakelen van adviseurs die gespecialiseerd zijn in zowel de financiële, juridische als emotionele aspecten van een familiebedrijf kan cruciaal zijn. Zo’n begeleiding zorgt ervoor dat u geïnformeerde beslissingen neemt, risico’s minimaliseert en de continuïteit van zowel het bedrijf als de familieharmonie waarborgt.
Partner Content biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. ABN AMRO Private Banking is zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
In de hangars ruikt het afwisselend naar versmolten metaal, verzaagd hout en verse verf. Blinkende aluminiumschilfers worden weggeblazen, lassers kijken via speciale brillen recht in helwi e lichtpuntjes. Bijna afgewerkte eiken of mahoniehouten meubels staan op levensgrote plannen, ‘zodat de eigenaar er al eens door kan lopen’.
Zeillegende
Er weerklinkt Nederlands en Fries, en ook wat Ests of Roemeens, maar ook Vlaams. Met een hels lawaai van metaal op metaal klopt Jarne Schmi een rompplaat in haar perfecte vorm. Toen hij eind vorig jaar thuiskwam nadat hij met zijn stalen boot vier jaar solo de wereld had rondgevaren, verhuisde de 32-jarige Leuvense lasser naar Makkum. ‘Het was mijn absolute droom om voor dit bedrijf te werken’, zegt hij. Binnenkort vaart hij zijn eigen boot naar een dok vlakbij, zijn nieuwe thuis. Schmi kan voor zichzelf voorlopig alleen maar dromen van een boot van KMY. Hij wijst naar een Bestevaer van 36 voet die buiten op de kade staat, de meest ecologische creatie van KMY tot dusver, ontworpen door en in eigendom van Dijkstra. Net vandaag komt de inmiddels 80-jarige zeillegende het onderhoud ervan inspecteren. Dijkstra is overal ter wereld geweest, behalve in het zuidelijke deel van de Stille Oceaan, vertelt hij. Nu is het tijd voor wat rustiger bestemmingen dichterbij, zoals stroomopwaarts in Engeland of Frankrijk, met zijn 85-jarige vrouw. ‘Daarvoor is dit kleinere schip perfect’, zegt Dijkstra, terwijl hij zijn blik ongeduldig van zijn boot naar het water verlegt. ‘Zodra het lente is, wil ik weer het water op.’ ■
KMY houdt op 20 april 2024 zijn jaarlijkse open dag, waarop eigenaars hun boot laten bezichtigen. Ook Waes zal er zijn. Hij zal spreken over zijn plannen met zijn schip.
Met dank aan de ‘kooiaap’
Kooi Makkum Yachtbuilders werd in 1998 opgericht door Eeuwe Kooi. De toen 27-jarige Fries stalde en onderhield al boten tijdens de winter, maar toen een nabijgelegen werf van aluminiumboten in Makkum failliet ging, besloot hij de achtergebleven rompen zelf af te werken tot schepen. Kooi bouwde KMY uit met de financiële steun van zijn vader Hessel Kooi, die zeiler maar ook bloembollenverkoper was. Bij leveringen aan klanten merkte die dat hij vaak moest wachten op een vorkheftruck. Hessel Kooi bouwde in de jaren 1970 in zijn schuur dan maar een heftruck die hij achteraan op zijn vrachtwagen kon monteren en meenemen.
Jarne Schmi verhuisde van Leuven naar Friesland voor KMY. ‘Het was mijn absolute droom om voor dit bedrijf te werken.’
De ‘kooiaap’, een vorklift die zich als een aap aan de achterkant van vrachtwagens vastklampt, bleek een instant succes. Kooi maakte fortuin met het product, dat nog altijd bijzonder populair is. Daardoor moest Eeuwe Kooi, ook vandaag nog de eigenaar van KMY, in de begindagen nooit een beroep doen op banken, investeerders of enige andere externe financiering. Vandaag is het bedrijf vlot winstgevend.
‘Zowat 70 procent van de Belgische ondernemingen zijn familiebedrijven. Ze zijn ontegensprekelijk de motor van onze economie. We hebben er dus alle belang bij om hen goed te ondersteunen’, kadert
Laia Vanden Abbeele. ‘Bij ING staan de businessafdelingen paraat om bedrijven te begeleiden bij hun dagelijkse financiële noden. Maar we zijn er ook bij op de sleutelmomenten van een onderneming. De overdracht van het aandeelhouderschap is een van de meest cruciale fases in de levenscyclus van een familiebedrijf.’
Overdracht organiseren en structureren
Volgens Vanden Abbeele is het van essentieel belang om een vlotte overgang van het leiderschap en de eigendom van een familiale onderneming tijdig te beginnen plannen. ‘Ondernemers kunnen een beroep doen op onze Business Bankers en Private Bankers. Zij werken met de ondernemers samen als partners en organiseren en structureren de overdracht. En ze houden rekening met beide partijen: het bedrijf en de familie. Of het nu gaat om de financiering van de overdracht of om het behoud van de levensstandaard van de verkopende aandeelhouder. Uiteraard worden ze bijgestaan door specialisten met expertise in overnames en fusies of juridische zaken.
UW BEDRIJF OVERLATEN? BEGIN ER VROEG GENOEG MEE
Een familiebedrijf is niet alleen een zaak van ondernemen, maar ook van sentiment. De professionele en de privésfeer komen er samen, zeker bij een overname. Laia Vanden Abbeele staat bij ING aan het hoofd van de privatebankingafdeling voor Brussel. ‘Laat je goed omringen en begin er vroeg genoeg mee’, geeft ze mee als belangrijkste advies.
Begin er vroeg genoeg mee, want zo’n proces kan ettelijke jaren in beslag nemen. En praat niet alleen met specialisten, maar ook met je gezinsleden.’ Vanden Abbeele herinnert zich het voorbeeld van een ondernemer met drie kinderen. ‘Er had maar één kind interesse om de zaak over te nemen. Hij beschikte over de nodige competenties en flair, maar uiteraard was de vader bezorgd dat hij die zoon niet zou voortrekken. Na de overname heeft hij de twee andere kinderen een gelijkaardige som geld geschonken. Tegelijk moest hij zelf over voldoende inkomen blijven beschikken om zijn levensstandaard te behouden. Wij hebben de zoon geholpen met zijn lening en gewaakt over de financiële zekerheid van de vader.’
‘Omring jezelf met partners die je kunt vertrouwen, zowel voor de groei van het vermogen van je familie als voor de toekomst van je bedrijf op lange termijn.’
Laia Vanden Abbeele
Headof Private Banking Brussel bij ING
Wat en aan wie overdragen?
Het is volgens Vanden Abbeele belangrijk om goed na te denken wat je precies wilt overdragen. ‘Vaak bestaat een onderneming uit de commerciële activiteiten en het vastgoed. Wil je alles aan de volgende generatie overmaken of een gedeelte? Vaak hebben de bedrijfsgebouwen een historische, familiale en zelfs sentimentele waarde. Onroerend goed kan ook een belangrijke rol spelen om je inkomen op peil te houden na de overdracht.’
‘Daarnaast moet je goed overwegen aan wie je wilt overdragen. Zijn er kinderen aan wie je zowel het bedrijf als de gebouwen kunt overdragen? Misschien is het beter om je bedrijf over te laten aan het externe management? Als dat er niet is, moet je mogelijk op zoek naar een overnemer. Het is dan belangrijk om te waken over de bedrijfswaarden. Als de nieuwe aandeelhouders op een ander spoor zitten, kunnen er interne problemen ontstaan. Het is bij een overname essentieel dat het personeel aan boord blijft om de continuïteit te waarborgen’, besluit Vanden Abbeele.
Partner Content biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. ING Private Banking is zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
DRIE LEGITIEME REDENEN OM EEN DEEL VAN UW VERMOGEN IN HET BUITENLAND TE HOUDEN
De internationale gegevensuitwisseling en de fiscale jacht op verdoken vermogens in het buitenland deden de voorbije jaren veel beleggersgeld terugstromen naar ons land. Maar voor zeer vermogende families zijn er nog genoeg redenen om een deel van hun vermogen in het buitenland te houden.
TEKST: PETER VAN MALDEGEM
ILLUSTRATIE: PIETER VAN EENOGE
Door de internationale gegevensuitwisseling, die sinds 2017 op volle toeren draait, is uw vermogen in het buitenland niet langer anoniem. Buitenlandse inkomsten vergeten aangeven is geen optie meer, aangezien de Belgische fiscus steeds meer op de hoogte is van uw vermogen. Bovendien zijn door recente belastingen, zoals de Kaaimantaks, buitenlandse inkomsten uit juridische constructies niet langer onbelast. Ook de taks op effectenrekeningen, die 0,15 procent bedraagt op rekeningen van meer dan 1 miljoen euro, geldt zowel voor Belgische als voor buitenlandse rekeningen die Belgen aanhouden.
Oorspronkelijk leidde de gegevensuitwisseling tot een repatriëring van buitenlandse gelden, maar fiscaal advocaten stellen vast dat zeer vermogende families opnieuw meer over de grenzen kijken. ‘Ik merk dat de vraag naar legitieme relocatie in de lift zit’, zegt Gert-
jan Verachtert, fiscaal advocaat bij Sansen International Tax Lawyers. ‘Vandaag speelt de wens voor geografische diversificatie een grotere rol om bijvoorbeeld in Zwitserland te beleggen dan fiscale overwegingen.’ Al onderstreept de advocaat dat ook het onzekere fiscale klimaat in ons land meespeelt. ‘Recente discussies over het verhogen van de taks op effectenrekeningen of de invoering van een vermogenswinstbelasting doen vermogende families zelfs nadenken over een verhuis’, zegt hij. Maar vermogenden zien nog redenen om een deel van hun geld in het buitenland te stallen. We ze en er drie op een rij.
1. DIVERSIFICATIE
15 jaar na de financiële crisis werd vorig jaar opnieuw duidelijk dat banken niet onaantastbaar zijn. Er was niet alleen het faillissement van enkele kleinere Amerikaanse banken, waaronder Silicon Valley Bank. Ook het debacle bij de Zwitserse grootbank Credit Suisse deed vele Belgen, die in Zwitserland al jaren een veilig
toevluchtsoord zien, beseffen dat diversificatie zeer belangrijk is. Daarvoor wordt niet alleen naar de Europese Unie en Zwitserland gekeken, ook Aziatische banken komen in het vizier. Volgens voorspellingen van de Boston Consulting Group haalt Hongkong in 2025 Zwitserland in als grootste verzamelplaats van financiële activa ter wereld. Het belegde vermogen groeide er de voorbije vijf jaar gemiddeld met 13 procent per jaar. Nog straffer is de groei in Singapore, het nummer drie in de wereld. ‘Singapore profiteert in toenemende mate van zijn status als veilige haven en zijn nauwe banden met het Westen. Het wordt steeds meer gezien als een toegangspoort tot de Aziatische regio’, staat in het rapport. Jan Boes, die bij de Luxemburgse afdeling van Bank of Singapore werkt, bevestigt de toenemende interesse van West-Europese vermogende families in Aziatische banken. ‘Singapore is een zeer stabiel land. Niet alleen heeft het de hoogste kredietrating, ook het economische beleid is er zeer stabiel en voorspelbaar. Singapore staat open voor investeerders en biedt een vruchtbaar klimaat om zaken te doen’, zegt Boes.
2. EXTRA BELEGGINGSMOGELIJKHEDEN
Door een deel van uw vermogen bij een Aziatische of Amerikaanse vermogensbeheerder onder te brengen, spreidt u niet alleen uw centen over meer banken en regio’s, ook de beleggingsmogelijkheden worden een pak ruimer. ‘Door hun vermogen bij een Aziatische bank te parkeren, krijgen families toegang tot beleggingsmogelijkheden die Europese banken niet bieden’, zegt Boes. Wie bijvoorbeeld in individuele Aziatische aandelen wil beleggen, krijgt bij Belgische private banken slechts een beperkt lijstje. ‘Bij een Aziatische speler is er een ruim aanbod en is er ook meer expertise omdat de bedrijven lokaal gevolgd worden. Dat laatste is bij uitstek het geval voor niet-beursgenoteerde aandelen of private equity. Ook zien we dat steeds meer vermogende families in Singapore een family office oprichten. Zo ze en ze de deur verder open naar anders moeilijk bereikbare beleggingsmogelijkheden’, zegt Boes.
3. VERMOGENSPLANNING
Terwijl buitenlandse constructies sinds de komst van de Kaaimantaks niet langer aan de fiscus ontsnappen, hebben ze wel nog nut bij vermogensplanning. De Nederlandse Stichting Administratiekantoor (STAK) is zo’n voorbeeld. Met de STAK kan het beheer van aandelen vlot geregeld worden. De aandelen worden via de STAK
omgezet in certificaten, wat eigenaars een belangrijk voordeel oplevert. Dankzij de certificering kunnen ze de economische eigendom van de vennootschap makkelijk overdragen aan bijvoorbeeld de kinderen, terwijl ze juridisch nog medezeggenschap over de vennootschap behouden. Veel Belgen stapten in zo’n stichting omdat er in België geen equivalente structuur was, toch niet in die vorm. Vandaag biedt een Belgische stichting wel de mogelijkheid om met certificaten te werken, maar die hebben niet dezelfde vorm als de STAK, waardoor Belgen ook nog aan de STAK vasthouden.
Een STAK biedt het voordeel dat vlo er aan vermogensplanning kan worden gedaan, maar fiscaal is er voor een Belg geen enkel voordeel aan die constructie. Een STAK is vrijgesteld van Nederlandse inkomstenbelasting, maar een Belg zal wel (Belgische) roerende voorheffing betalen op de dividenden. En de constructie zal ook in de erfbelasting zi en. Eind vorig jaar werd gevreesd dat een verstrenging van de Kaaimantaks de STAK minder aantrekkelijk zou maken, maar die verstrenging is er uiteindelijk niet gekomen. ‘De fiscale gevolgen van de verstrenging van de Kaaimantaks beperken zich doorgaans tot de aangifteplicht en de tienjarige aanslag- en onderzoekstermijn voor de fiscus’, zegt Denis-Emmanuel Philippe, advocaat van Bloom.
Singapore heeft niet alleen de hoogste kredietrating, ook het economische beleid is er zeer stabiel en voorspelbaar. Het staat open voor investeerders en biedt een vruchtbaar klimaat om zaken te doen.
Jan Boes
Luxemburgse afdeling Bank of Singapore
Een andere constructie is de Société Civile Immobilière (SCI). ‘Ook die constructie levert fiscaal geen voordeel op, maar het is wel een nu ige en veelgebruikte constructie voor het verwerven en beheren van onroerende goederen in Frankrijk’, zegt Philippe. ‘De constructie wordt, dankzij een heel grote contractuele vrijheid, vooral gebruikt bij familiale planningen. Via de statuten van de SCI wordt de controle bij haar zaakvoerder gelegd.’ Volgens Philippe creëert de Kaaimantaks wel discussie over de fiscale behandeling van de SCI, vooral als het vastgoed dat er in ondergebracht is niet verhuurd wordt. ‘In sommige situaties is het mogelijk dat de fiscus de SCI als een juridische constructie beschouwt, wat aanleiding kan geven tot een aangifteplicht, de belastbaarheid van een fictief huurinkomen (dat eventueel vrijgesteld kan zijn onder progressievoorbehoud onder het dubbelbelastingverdrag), een exitheffing op de (latente) reserves van de SCI (bij een verhuis van de vennootoprichter van de SCI) en de uitbreiding van de aanslagen onderzoekstermijn’, zegt Philippe. ■
Birgit de Jager (l.) runt Labellov samen met managing director en aandeel houder
Elien Migalski vanuit hun kantoor en showroom op het Antwerpse Zuid.
OUDE HANDTASSEN, NIEUWE LUXE: EEN GOEDE INVESTERING?
U droomt van een Hermès Birkin of Chanel Flap Bag, maar slaagt er niet in zo’n exemplaar in de officiële boetiek te kopen? De tweedehandsmarkt - of zeg ‘preloved’ of ‘vintage’ - biedt de oplossing.
TEKST: LAURA KEERSMAEKERS
FOTO’S: DIEGO FRANSSENS
‘Skip the waiting list and get your hands on the most wanted designer handbag worldwide!’ Dat staat te lezen op de website van het Antwerpse Labellov. Wat jaren geleden op een tweedehandsmarktje in het Felix Pakhuis begon, werd in 2012 een webshop en is nu Benelux-marktleider van tweedehands luxehandtassen. Met drie permanente winkels (Antwerpen, Knokke en Brussel), meerdere pop-ups per jaar en wereldwijde verzending is Labellov bekend en bemind bij fashionista’s, verzamelaars en investeerders.
Vroeger was het een schande om handtassen te verkopen, want dat zou willen zeggen dat je in geldnood zat. Nu stappen klanten die stukken binnenbrengen, vaak buiten met een nieuwe aankoop.
Birgit de Jager CEO Labellov‘We hebben nu 1.500 stuks op onze website staan. Dat gaat zeer breed: van kleine lederwaren tot dure exclusieve Hermès Kelly- en Birkin-handtassen. Die bewaren we om veiligheidsredenen niet hier. Meestal blijven de exclusieve handtassen bij de verkopers tot de deal rond is. Ze mogen die handtas wel niet meer gebruiken, want ze moet in exact dezelfde staat zijn zoals we ze op onze website presenteren’, zegt Birgit de Jager.
Als CEO runt De Jager samen met managing director en aandeelhouder Elien Migalski Labellov vanuit hun kantoor en showroom op het Antwerpse Zuid. Delvaux, Louis Vui on en Dior omringen ons in het moderne pand. ‘Je hebt hier dezelfde luxe-ervaring als in een designerboetiek’, zegt Migalski.
‘De voorbije tien jaar zijn de prijzen bij Chanel enorm gestegen, van sommige handtassen zelfs met 100 procent. Van 2022 naar 2023 heeft Chanel de prijzen met 16 procent verhoogd, logisch dat de ‘resale value’ (doorverkoopwaarde, red.) ook naar boven gaat.’ Voor De Jager is de tweedehandsmarkt van luxehandtassen een booming business.
Hoe zag u de markt in het voorbije decennium groeien?
Birgit de Jager: ‘Toen ik in 2012 met Labellov begon, wisten niet veel mensen wat ‘luxury resale’ was. Vrouwen belden me met de vraag of ze handtassen anoniem konden binnenbrengen. Vroeger was het een schande om ze te verkopen, want dat zou betekenen dat mensen in geldnood zaten. Maar je liep er evenmin mee te koop dat je je een tweedehands handtas aanschafte, want zo leek het alsof je je geen nieuwe stukken kon veroorloven. We hebben echt een shift gezien. Klanten die nu stukken binnenbrengen, stappen vaak buiten met een nieuwe aankoop.’
Elien Migalski: ‘Je had wel tweedehands-
winkels, maar je dacht daarbij niet aan luxe en al zeker niet aan een investering of belegging.’
De Jager: ‘We evolueren ook naar een deelmaatschappij. Wie had vroeger ooit gedacht dat we een auto zouden delen? Of ons appartement zouden openstellen? De mentaliteit is volledig omgeslagen. ‘Buy less, but buy be er’, is de boodschap aan onze klanten. En wat in de kast ligt te slapen, kan geld opbrengen. Iedereen is bezig met zijn rekeningen, aandelen en bitcoins, maar veel waarde ligt ook gewoon in de kleerkast. Koop je een Gucci of een Chanel, en je bent ze over vijf jaar beu, dan kan je ze nog tegen een mooie prijs verkopen op de tweedehandsmarkt.’
Is vintage dan de nieuwe luxe?
Migalski: ‘Vintage ís de nieuwe luxe. Heel vaak gaan mensen echt op zoek naar iets dat niet mainstream is. Een stuk dat moeilijk te vinden is en een verhaal heeft of van een speciale collectie is. Ik denk aan de samenwerkingen van Louis Vui on met de Japanse kunstenaar Takashi Murakami, de zanger Pharrell Williams en de punkmodeontwerper Stephen Sprouse. Mensen gaan echt op zoek naar een bepaald stuk van die collecties.’
De Jager: ‘We zien dat vooral bij Birkin-handtassen en bepaalde Chanel-modellen. Het zijn collector’s items waar mensen al lang naar op zoek zijn. Wij zijn bekend voor onze high-end luxury. Wij verkopen exclusieve handtassen met een meerwaarde. Dat geldt zeker voor de modellen Birkin (genoemd naar de actrice en zangeres Jane Birkin, red.) en Kelly (naar de Amerikaanse actrice Grace Kelly, red.) van Hermès. Die gaan duurder op de tweedehandsmarkt dan wat ze in de winkel kosten. Er zijn vrouwen die bij ons hun Birkin-handtas kopen omdat ze bij Hermès al drie jaar op een wachtlijst staan om zo’n model te kunnen aanschaffen.’
Speelt Hermès het slim?
Migalski: ‘Hermès speelt in op schaarste. Er is een grote vraag naar de exclusieve handtassen, maar die kan je niet zomaar kopen. Ze moeten je aangeboden worden. Daarvoor moet je een relatie hebben opgebouwd met een verkoopassistente. Ze noemen dat Birkin Bait (lokaas, red.). Je moet in Hermès-boetieks een enorm bedrag uitgeven voor je een Kelly of Birkin mág kopen. En de aankopen zijn gelimiteerd tot een of twee handtassen per jaar per klant. Het is een tactiek die werkt en dus een effect heeft op de tweedehandsmarkt.’
Behalve handtassen verkoopt Labellov ook schoenen, accessoires, kleding en juwelen. De middelste handtas bovenaan is een Hermès Kelly, maat 28, in de kleur jaune de Naples in Epsom-kal fsleer. Ze wordt op de website aangeboden voor 18.450 euro. De lichtroze Hermès Kelly Rose Sakura in geitenleder is een iets kleiner maar exclusiever model en is te koop voor 26.450 euro. De bruine Hèrmes Constance (onderaan) in krokodillenleder heeft een prijskaartje van 9.750 euro. De gouden bloemvormige Chanel broche kost 500 euro.
Wat in de kast ligt te slapen, kan geld opbrengen. Iedereen is bezig met zijn rekeningen, aandelen en bitcoins, maar veel waarde ligt ook gewoon in de kleerkast.
Birgit de Jager CEO LabellovOver welke prijzen spreken we voor die gewilde Hermès-modellen op de tweedehandsmarkt?
De Jager: ‘Wat de gek ervoor geeft. Bij Hermès is het zoals bij kunst. De wereld van de echte grote collectioneurs is klein, ze kennen de markt door en door. Ze weten op welke websites ze moeten kijken en daar horen wij ook bij. Onlangs is bij het veilinghuis Sotheby’s een Diamond Himalaya Birkin (die glinstert als het met sneeuw bedekte Himalayagebergte, red.) verkocht voor 400.000 dollar. Mensen die zo’n tas als een belegging of verzameling zien, zijn bereid grote bedragen neer te tellen.’
‘De prijzen voor Birkins en Kelly’s zijn soms absurd. Het is moeilijk een vaste prijs op een Birkin te plakken, want alles hangt af van het materiaal, de kleur, de uitvoering en de exclusiviteit. Wij verkopen er vanaf 9.000 euro, maar de prijzen kunnen snel oplopen. De allerduurste exemplaren gaan meestal naar het buitenland. Wij hebben een sterke markt in Londen, Hongkong, het Midden-Oosten en New York.’
‘We hebben een heel trouwe kern van collectioneurs. En als we nieuwe stuks binnenkrijgen die voor hen interessant kunnen zijn, nemen we contact op. We hebben ook eindeloze lijsten van artikelen waar mensen naar op zoek zijn in de hoop dat wij die kunnen bemachtigen. Iemand verzamelt bijvoorbeeld carrésjaals van Hermès.’
Hoe gaat u dan te werk?
De Jager: ‘We hebben contacten met de grootste twintig Hermès-resellers in de wereld. Ik zit in meerdere whatsappgroepen met collectioneurs en personal shoppers. Nu ben ik op zoek naar een Birkin Sakurahandtas van Hermès (lichtroze, zoals de bloesem van de Japanse kerselaar, red.). Dan hoop ik dat iemand uit pakweg Londen of Jakarta me die kan aanbieden, zodat ik een klant mooi nieuws kan brengen.’
Zijn luxehandtassen voor uw klanten een belegging of een hobby?
De Jager: ‘De meeste klanten zien het meer als hobby. Een landbouwster, een van de grotere Belgische klanten van Louis Vui on, had zeventig Louis Vui on-handtassen. Sommige gebruikte ze, andere liet ze gewoon in de kast liggen.’
‘In de loop der jaren hebben we al onwaarschijnlijke kasten vol handtassen gezien. Vorige week was ik bij
een 85-jarige dame die nog nooit iets had verkocht. Ik ben naar huis gereden met 65 artikelen. Van een Hermès-ceintuur en een Pomellato-ring tot een Rolex en Delvaux-handtassen.’
‘Veel vrouwen spenderen ontze end veel geld aan luxeartikelen uit liefde voor de mode, de merken en het ambacht. Maar natuurlijk zijn er ook vrouwen die tien jaar geleden handtassen gekocht hebben met het doel die jaren later te verkopen.’
Verkopen ze dan sowieso met een meerwaarde?
De Jager: ‘Als ze slim gekocht hebben, ja (lacht). Of als ze enkele jaren geleden zelf een goede deal hebben gedaan op de tweedehandsmarkt. We hebben ook klanten die denken dat elke Chanel zal verdubbelen in prijs, maar dat is niet zo.’ Migalski: ‘Een Louis Vui on Speedy kostte een paar jaar geleden 485 euro, nu bijna het drievoudige in de winkel. Dat was dus een goede investering. En wie twintig jaar geleden voor 1.200 euro een Classic Flap Bag van Chanel heeft gekocht en er zorg voor heeft gedragen, kan die vandaag misschien wel voor 7.000 euro verkopen. Mooi toch?’
Wordt de tweedehandsmarkt soms als concurrentie beschouwd?
De Jager: ‘We zien onszelf als een aanvulling, niet als concurrentie. Als je weet dat de marktwaarde blijft, ga je mogelijk sneller kopen. De doorverkoopwaarde kan het verschil maken. Ook spreken we een breder publiek aan. Sommigen kopen bij ons hun eerste designerhandtas. Het is een eerste stap om voeling te krijgen met het merk en later zelf een nieuwe handtas te kopen.’
Wat is de duurste handtas die u al verkocht hebt?
De Jager: ‘De heel zeldzame Hermès Kelly
Hermès-verzamelaarster
June Peeters: ‘Vaak langsgaan in de winkel loont’
June Peeters (25) heeft ondanks haar jonge leeftijd al enkele dure Hermès-handtassen in haar collectie. ‘Ik heb een echte passie voor Hermès, het is een dure hobby geworden’, vertelt ze aan de telefoon vanuit Londen. Peeters verblijft er voor een voetbalwedstrijd van haar vriend, AS Roma-keeper Mile Svilar.
‘Mijn vriend en ik wonen samen in Rome en hij is bekend in de stad. Daardoor worden we altijd heel hartelijk ontvangen in de winkel. Ik heb een goede relatie opgebouwd met de verkoopsters. Ze kennen mijn stijl en verlanglijstje. Daardoor kon ik al enkele gegeerde Birkin- en Kelly-handtassen van Hermès kopen.’
Maar die relatie moet je onderhouden, vertelt Peeters. ‘Ik breng maandelijks een bezoekje aan de winkel in Rome. Ik koop er enkele cadeautjes voor vrienden, sandaaltjes voor mezelf en ook Mile is fan van hun kledij. Het is belangrijk niet alleen in de exclusieve handtassen geïnteresseerd te zijn, maar ook in de andere collecties. Zo vergroot je de kans om een Birkin-handtas op de kop te tikken. De verkoopsters contacteren me ook als er een nieuwe handtas binnen is die ze willen voorstellen.’
Of de handtassen die tienduizenden euro’s waard zijn? ‘Ik vind van wel. Het is zowel een verzameling als een investering. Je stapt de winkel buiten en je handtas is al meteen duizenden euro’s meer waard. Ik gebruik de handtassen dagelijks en wil ze nu niet doorverkopen. Maar ik hoop later mijn collectie door te geven aan mijn kinderen. Dat ze in waarde stijgen, is dus mooi meegenomen.’
Mijn beste tip?
Investeer in de It-bag van je merk. Kies voor neutrale kleuren en volg de markt.
Elien Migalski
Managing director Labellov
Himalaya in krokodillenleer ging voor meer dan 150.000 euro van de hand. En de Birkin Faubourg Midnight, ook van Hermès, is verkocht voor 175.000 euro. Beide zijn unieke tassen.’
Migalski: ‘De Birkin Faubourg Midnight is extreem moeilijk te verkrijgen. Ze is gemaakt van zwart mat alligatorleer en ziet eruit als de Hermès-winkel in Parijs. Inclusief deuren en raampjes.’
De Jager: ‘Zulke exclusieve exemplaren verzenden we niet zelf. De Faubourg Midnight hebben we via een door to door delivery met een personal shopper van Stockholm naar Hongkong laten brengen. We werken soms ook samen met Ferrari Group. Die is onder meer gespecialiseerd in transport van diamanten. De zendingen zijn verzegeld en enorm goed verzekerd.’
Stel dat ik een handtas tweedehands wil verkopen. Hoe gaat dat in zijn werk?
De Jager: ‘Er zijn twee mogelijkheden. Of we kopen de handtas meteen van je over, of we houden ze een half jaar in consignatie. We komen met jou een prijs overeen en op de verkoopprijs krijgen wij een percentage. Ligt de verkoopprijs onder 300 euro, dan krijg jij als verkoper 50 procent. Ligt de verkoopprijs tussen 300 en 2.000 euro, dan krijg jij 60 procent. Boven 2.000 euro gaat 70 procent naar de eigenaar. Voor de echt dure handtassen zoals de Birkins bekijken we het geval per geval.’
‘Voor de prijsbepaling kijken we vooral naar vraag en aanbod. We zi en al twaalf jaar in de markt, met onze ervaring weten we hoeveel een item kan gaan. Maar behalve uitzonderingen als de Birkin- en Kelly-handtassen en de toppers van Chanel blijven het tweedehandsproducten. Zelfs niet gedragen en in perfecte staat wil de nieuwe klant nog altijd een voordeel doen.’
Hoe garandeert u dat het niet om namaak gaat?
De Jager: ‘Door dag in dag uit met de producten bezig te zijn, is ons oog daar op getraind. Je kan er niet voor studeren, dat is jarenlange ervaring. We gaan ook geregeld in Parijs samenwerken met experts en hebben contact met online-experts. Ook werken we met de app van het toestel Entrupy. Met een kleine scanner die aangesloten is op een iPhone analyseren we het leer en de stiksels microscopisch om te controleren of het om namaak gaat of niet. De scan wordt vergeleken met een enorme databank van honderden handtassen.’
Vraagt u ook garanties van de verkoper?
De Jager: ‘Om bij Labellov iets te kunnen verkopen, vragen we je identiteitskaart en moet je een contract ondertekenen. Daarin staat dat je verantwoordelijk bent voor handel in namaakgoederen als het toch namaak zou zijn. Maar dat wil niet zeggen, dat wij hier geen namaak binnenkrijgen. Soms gebeurt het uit onwetendheid. Als je een handtas erft of cadeau krijgt, weet je het vaak niet.’
‘Een dame was aan het scheiden omdat haar man was vreemdgegaan. Ze wilde niets meer met hem te maken hebben en kwam haar Hermès Birkin-handtas verkopen die ze voor haar veertigste verjaardag had gekregen. Na een grondige inspectie kon ik de handtas niet aannemen. Ik raadde haar aan de authenticiteit te laten vaststellen bij Hermès zelf. De volgende dag vertelde ze me huilend aan de telefoon dat de tas inderdaad namaak was.’
Wat zijn uw tips voor kopers die een handtas als investering of belegging zien?
Migalski: ‘Investeer in de It-bag (zeer iconische, herkenbare handtas, red.) van je merk. Kies voor neutrale kleuren, dan heb je altijd een veel breder publiek. En volg de markt. Welke handtassen worden opnieuw uitgebracht? Speel daarop in. En kies vooral het juiste moment om te verkopen. Een voorbeeld: de City Bag van Balenciaga zit nu opnieuw in de collectie. Dat wil zeggen dat de City Bag van 15 jaar geleden nu weer interessant is om te verkopen.’
De Jager: ‘De merken die het beste hun waarde behouden, zijn alle merken die geen outlets hebben. Bijvoorbeeld Dior, Delvaux, Chanel en Hermès natuurlijk. Italiaanse merken zoals Gucci en Prada hebben dat wel. Ook heel trendgevoelige merken zoals Jacquemus zijn geen goede investeringen. En zolang de marketing van Hermès zo fantastisch is en het merk schaarste creëert, zullen de prijzen top blijven.’
■
De reiskoffers van Louis Vui on zijn zeer geliefd bij verzamelaars (boven). De prijzen kunnen oplopen tot enkele tienduizenden euro’s voor de antieke modellen. Ook de lichtroze Hermès Birkin 25 Rose Sakura (rechts onderaan) is een collector’s item, met een prijskaartje van 21.450 euro.
Annick Schramme, professor luxemanagement aan de Universiteit Antwerpen en Antwerp Managementschool
1
Vroeger had tweedehands eerder een negatieve bijklank, hoe is dat veranderd?
‘Er is zelfs een naamsverandering: tweedehands is nu ‘preloved’ en ‘vintage’. De groeiende tweedehands luxemarkt is mede ontstaan door merken als Chanel en Hermès, die de loyaliteit en exclusiviteit van hun merk almaar belangrijker vinden. Ze produceren minder dan de vraag om aan klantenbinding te doen. Maar steeds meer superrijken willen in luxe investeren. Omdat ze in de boetieks niet zomaar kunnen kopen wat ze willen, trekken ze naar de tweedehandsmarkt.’
2
Is investeren in vintage handtassen een goed idee?
‘Daar kan ik geen zwart-witantwoord op geven. Als het over iconische handtassen gaat: ja. Maar vintage gaat heel breed. We zien nu vintage T-shirts van de Belgische modeontwerper Raf Simons uit de jaren 90 verkocht worden voor drie keer de originele prijs. Dat had waarschijnlijk niemand verwacht. De markt is dus onvoorspelbaar, maar zal altijd blijven bestaan voor exclusieve handtassen.’
3
Welke handtassen zijn een goede belegging?
‘De waardebepaling heeft vooral met status te maken. Het werkt zoals op de kunstmarkt. Je koopt een kunstwerk als investering, maar de emotionele waarde is vaak nog veel belangrijker. Je ziet het als een familiestuk dat doorgegeven kan worden. Je hebt natuurlijk altijd mensen die handtassen alleen kopen om ze daarna met winst door te verkopen, maar dat is net zoals bij kunst een risky game. Je moet de juiste koper vinden die bereid is er meer voor te betalen. Bij de Hermès-modellen Birkin en Kelly is die bereidheid er, maar bij andere handtassen zal het een moeilijkere opdracht zijn.’
KWALITEITSVOLLE OUDE ITALIAANSE STRIJKINSTRUMENTEN
GEVEN EEN GEMIDDELD RENDEMENT VAN 10 PROCENT PER JAAR
‘OUDE ITALIAANSE VIOLEN ZIJN ONVERVANGBAAR’
Voor wie wat affi niteit met klassieke muziek heeft, kan het verzamelen van oude Italiaanse strijkinstrumenten financieel interessant én cultureel en emotioneel verrijkend zijn. ‘Maar koop alleen met het advies van een expert’, luidt de gouden raad van de vioolexpert Florian Leonhard.
TEKST: KOEN LAMBRECHT / FOTO’S: MARK CHILVERS
Wat dreef aan het begin van de 19de eeuw Luigi Tarisio om heel Noord-Italië af te schuimen op zoek naar oude strijkinstrumenten? Violen, altviolen en celli - en sporadisch een contrabas - die 50 tot 200 jaar eerder waren vervaardigd door legendarische vioolbouwers als Antonio Stradivari, Giuseppe Guarneri del Gesù of Nicola Amati. Was het de rijke, krachtige klank van die instrumenten? Was het de schoonheid van het houtsnijwerk, de ruggen in mooi gevlamd esdoornhout, de sierlijk gesneden krullen of de warme gloed van het vernis? Of overheerste het besef dat hij bijzonder waardevolle, unieke kunstige voorwerpen moest redden voor de volgende generaties en de wereld - waarbij ongetwijfeld ook zijn handelaarsinstinct een rol speelde?
Mensen maken al eeuwenlang
kopieën van Stradivari en del Gesù, maar niemand is er ooit in geslaagd iets te bouwen dat de vergelijking doorstaat.
Tim Ingles
Veilinghuis Ingles & Hayday
Tarisio - naar wie een van de bekendste onlineveilinghuizen van strijkinstrumenten is vernoemd - was een van de eerste actieve violenjagers. Op zoek naar mooie oude strijkinstrumenten ging hij langs bij boerderijen, herbergen en kloosters. Met zijn scherpe oog en de grote kennis die hij in de loop der jaren vergaarde, ontdekte hij talloze scha en. Hij legde een immense collectie aan door te ruilen, te kopen en te verkopen. Met zijn kostbare violen trok hij naar Parijs - in het begin van de 19de eeuw de culturele hoofdstad van Europa - waar een groeiende interesse was in oude violen van Italiaanse makelij. Hij bood er zijn waar aan de grootste vioolbouwers en dealers van die tijd aan. Zo werden talloze schi erende instrumenten bewaard voor het nageslacht en vonden ze hun weg naar eminente muzikanten en collectioneurs.
Sommige mensen verzamelen oude blokfluiten, historische piano’s of accordeons, maar met Italiaanse strijkinstrumenten uit de 17de en 18de eeuw zi en we in een klasse apart, alleen al door de hoge prijzen die eraan vasthangen. De prijzen beginnen vandaag rond 150.000 dollar - oude strijkinstrumenten van meer dan 100.000 euro worden steevast in dollar verhandeld - maar bij een Guadagnini zi en we al snel boven het miljoen. En de prijzen van Stradivari en Guarneri del Gesù lopen in de miljoenen, tot 20 miljoen en meer.
Geen vergelijking mogelijk
De best bewaarde Stradivari-viool, de Messiah, werd twee jaar geleden op 20 miljoen dollar geschat. Het instrument is echter niet te koop, het bevindt zich in het Ashmolean Museum in Oxford. In de handel kan de prijs van een goedbewaarde viool van een topbouwer ook hoog oplopen. Op een veiling, omdat gegadigden tegen elkaar opbieden, of bij een privéverkoop omdat, zeker bij unieke stukken, doorgaans een premie moet worden betaald om het instrument te bemachtigen. Wat maakt de strijkinstrumenten die tussen 1600 en 1700 in Cremona werden vervaardigd - maar ook in andere vioolbouwerscen-
dealer, restaurateur en expert Florian Leonhard in zijn werkplaats in Noord-Londen.
tra als Venetië, Milaan of Napels - nu zo bijzonder? Het antwoord is eenvoudig: ze klinken het best. Bij de beste exemplaren is het timbre briljant maar edel, van de laagste tot de hoogste snaar. Bovendien halen volbloedmuzikanten er een grote toon uit die tot in de verste uithoeken van de moderne concertzaal draagt.
‘Mensen maken al eeuwenlang kopieën van Stradivari en del Gesù, maar niemand is er ooit in geslaagd iets te bouwen dat de vergelijking doorstaat’, zegt Tim Ingles van het gerenommeerde Londense veilinghuis Ingles & Hayday.
Als we de vraag stellen aan Florian Leonhard, een van de grote experts in de wereld, vernoemt hij tot onze verbazing niet de prachtige klank of het unieke vernis, maar wijst hij op de vorm en het design van de viool. We krijgen meteen een geschiedenisles. De viool is rond 1520 ontstaan en de eerste grote bouwer was Andrea Amati, de stamvader van een beroemd vioolbouwersgeslacht. Voor het ontwerp baseerde men zich op de ordeningsprincipes van de renaissance, waarbij de proportie, de verdelingen en de gulden snede centraal staan. ‘Het oog herkent die harmonische verhoudingen heel duidelijk. Net zoals we ons erg voldaan voelen als we naar een schilderij of een gebouw uit de renaissance kijken, is dat ook zo bij de viool. Een instrument dat tot op vandaag in gebruik is.’
De bouwmethode, waarbij de viool rond een mal wordt gevormd, bleef tot rond 1800 grotendeels onveranderd. In de 19de eeuw begonnen vioolmakers de instrumenten van de grootste vioolbouwers te kopiëren en probeerden ze die ook te ‘verbeteren’. ‘Maar al die veranderingen mislukten’, zegt Leonhard. Tegelijk gebruikten ze harder vernis, dat sneller droogde, maar de klank niet ten goede kwam.
Ook de aanvoer van hout veranderde in de 19de eeuw. ‘Voor 1800 werden de boomstammen (het cruciale bovenblad van de viool wordt van de fijnspar gemaakt, red.) niet met karren vervoerd. De bomen werden in valleien geveld en de stammen werden via rivieren met glashelder water getransporteerd. Als ze uiteindelijk in een stad als
Venetië arriveerden, was veel hout gebroken. Uit het stevige hout dat overbleef, konden vioolbouwers de beste stukken kiezen.’
Uitzonderlijk en waardevast
De combinatie van een harmonisch design, de beschikbaarheid van uitstekend hout, het gebruik van traag drogend olievernis en de knowhow van geduldig opgeleide vioolbouwers resulteerde in een productie van uitzonderlijke kwaliteit. ‘Hoewel uit het begin van de 19de eeuw nog enkele violen stammen die het verzamelen waard zijn, zijn de instrumenten uit de 17de en 18de eeuw het begeerlijkst en het meest exquis, bovendien met zeer gevestigde waarderingen’, zegt Leonhard.
Het valt inderdaad op hoe goed de oude Italiaanse strijkinstrumenten hun waarde behouden en gestaag zien stijgen. Uit de statistieken over de voorbije 50 jaar blijkt dat de verkoopprijzen om de tien jaar verdubbelen, zegt Ingles. Dat komt neer op een gemiddeld rendement van zowat 7 procent per jaar. ‘Het is een zeer stabiele markt die standhoudt in economisch woelige tijden. Bovendien gaat het om zeldzame objecten en een voorraad van beperkte omvang.’
‘Voor instrumenten van goede kwaliteit geeft een investering een (gemiddeld) rendement van 10 procent per jaar’, beweert Leonhard. ‘Hoe vervangbaarder ze zijn, hoe minder de waarde groeit. Instrumenten die vervangbaar zijn (die dus vandaag gebouwd worden, red.) volgen gewoon de inflatie. Oude Italianen daarentegen zijn onvervangbaar.’ Dat is logisch: de vioolbouwers zijn al lang overleden en hun productie die de eeuwen overleefd heeft, is eindig. Veel stukken gingen verloren door onachtzaamheid of verwaarlozing, oorlog, brand, overstroming of bij ongelukken.
Bij het collectioneren van oude Italiaanse violen geeft echter niet het financiële aspect de doorslag. Andere dimensies zijn belangrijker. Wie een verzameling aanlegt, moet in de ban zijn van de schoonheid van de unieke creaties en cultuur in het hart dragen. Leonhard ziet
Je kunt via een stichting het instrument uitlenen aan een fantastische muzikant. Zo’n investering draait niet alleen om het rendement dat je kunt realiseren, maar meer om de emotionele return die je eruit kunt halen.
Florian Leonhard Vioolexperthet zo: ‘Als we naar reuzen als Beethoven, Mozart, Copernicus, Michelangelo, Da Vinci of zelfs Socrates kijken, stel ik vast dat er in een paar duizend jaar slechts een paar dozijn van die grote, geweldige mensen geweest zijn. Er zijn er zo weinig, en we zouden ze nooit gevonden hebben als mecenassen geen genoegen hadden geschept in verzamelen, composities in opdracht geven, een expeditie naar de Noordpool helpen te financieren, een prachtig beeldhouwwerk in huis halen of een eigen orkest hebben. Ook in de muzieksector is een viool, een altviool of een cello in meerdere opzichten een prachtig kunstwerk dat bijzonder fijn gemaakt is. En het kost maar een fractie van een Picasso. Het is bovendien een werktuig dat tot vandaag, met zoveel kracht en zonder versterking, prachtig klinkt in een grote moderne concertzaal. Dat is bijzonder fascinerend.’
In de ban van schoonheid
Collectioneren is niet voor iedereen weggelegd, geeft de expert toe, zeker niet als je geen belangstelling voor klassieke muziek hebt ontwikkeld. Je zult geen violen verzamelen om de sculpturale kwaliteiten alleen. Toch kunnen ook mensen die niet spelen, plezier halen uit het bezit van een mooi instrument, mits het werd aangekocht op advies van een expert, zodat ze geen miskoop doen. Niet alleen zal de waarde nooit dalen, er is ook een filantropische kant aan die schilderijen bijvoorbeeld niet hebben. Je kunt via een stichting of via je eigen stichting het instrument uitlenen aan een fantastische muzikant die zo’n topinstrument verdient. ‘Vaak wordt die violist of cellist dan een uitverkoren zoon of dochter. Op die manier schrijf je zelf geschiedenis via iemand die zich hard inspant en de oren van het publiek fascineert.’
Leonhards visie op investeren in oude violen en het collectioneren is de voorbije jaren merkbaar geëvolueerd. ‘Zo’n investering draait niet alleen om het rendement dat je kunt realiseren, maar meer om de emotionele return die je eruit kunt halen. Je hebt het geluk dat iemand je investering kan gebruiken. Er ontstaat een verbintenis en
Beleg tot 70% goedkoper bij Saxo.
Vanaf 8 april verlaagt Saxo de tarieven voor onder meer aandelen, obligaties, ETFs en opties. En toch blijft u genieten van de voordelen van een gratis Belgische rekening.
Minder kosten = meer rendement voor u.
2
BE aandelen Vanaf
6 Saxo
Bolero Lynx
*Deze gegevens werden verzameld op basis van de tarieflijsten van de desbetreffende banken of brokers op 15/2/2024.
Beleggen aan lage tarieven op saxobank.be
Beleggen kent risico’s. Uw inleg kan minder waard worden.
Florian Leonhard, met een cello (ca. 1700) van de Venetiaanse gitaarbouwer Ma eo Goff riller, geeft toekomstige collectioneur s de raad een gedegen expert in de arm te nemen.
je leert die muzikant, die je bewondert om zijn of haar spel, kennen. Het is als een winnaar van olympisch goud, die dagelijks iets doet wat fascinerend is, en dat de meeste mensen niet kunnen.’
‘Koop in vertrouwen’
Hoe begin je aan zo’n collectie? ‘Koop niet eender waar’, beklemtoont Leonhard. Hij is geen voorstander van kopen op veilingen, omdat daarvoor veel expertise vereist is. Je moet zeker zijn dat wat je koopt echt is. Het etiket in de viool kan vals zijn, zodat zeker bij g rote aankopen een certificaat - een echtheidsverklaring van een expert - een must is. Ook een condition report is een aanrader. Barsten komen frequent voor bij oude violen, zeker in het bovenblad. De vraag is hoe ernstig ze zijn en of ze goed hersteld zijn.
Ook Ingles hamert daarop. ‘Cruciaal bij aankopen is goed advies, zowel over de authenticiteit als over de toestand van het instrument. Het is nu eenmaal een complexe markt. Zoek dus iemand die je kunt vertrouwen.’
Leonhard waarschuwt ook voor het internet. ‘Tegenwoordig kan iedereen prijzen van veilingen checken, maar de informatie die je op het internet vindt, is zeer algemeen.’ Hij geeft toekomstige collect ioneurs de raad een gedegen expert in de arm te nemen. ‘Kies met wie je scheep wil gaan en doe een due diligence op die adviseur. Bekijk zijn voorgeschiedenis en waar hij is opgeleid en ervaring heeft opgedaan.’
Het collectioneren van oude Italiaanse violen heeft ook een schaduwzijde. Die komt boven als je ze wil verkopen. Instrumenten zijn weinig liquide. ‘Ze zijn meer als vastgoed: je moet wachten tot een koper opdaagt’, zegt Leonhard. Dat kan drie maanden duren, dat kan twee jaar zijn. Je mag dus niet gehaast zijn.
Veel collectioneurs komen niet graag in de publieke belangstelling en houden hun scha en het liefst verborgen. Een uitzondering is de Amerikaanse verzamelaar David Fulton, die over zijn collectie - ooit een van de mooiste in de wereld - enkele documentaires liet maken en er zelfs een boek over schreef. Fulton leerde op jonge leeftijd viool spelen, waarmee de kiem voor zijn interesse was gelegd. Hij maakte fortuin als computerwetenschapper en was medeoprichter van Fox Software, een bedrijf dat in 1992 door Microsoft werd ingelijfd. De voorbije 15 jaar heeft Fulton het gros van zijn collectie van de hand gedaan. Alleen enkele instrumenten die hem na aan het hart liggen, heeft hij behouden. ■
DÉ TRENDS IN WEALTH MANAGEMENT
MEER PRIVATE EQUITY
EN EXCLUSIEVERE DEALS
Volatiele markten, stijgende rentetarieven, een consolidatiegolf. Het zijn bewogen tijden voor vermogensbeheerders. De wealth manager dient zijn toegevoegde waarde te bewijzen in een wereld die digitaler, complexer en competitiever is geworden. Klanten zoeken gemoedsrust en verwachten een betrouwbare partner.
Steeds meer welgestelde
Belgen geven het beheer van hun vermogen uit handen. Volgens marktgegevens zou vandaag ruim twee derde van de vermogens bij private banken discretionair beheerd worden, een kwart via advies beheer. Bij discretionair beheer krijgt de vermogensbeheerder een mandaat om een bepaald kapitaal te beleggen, bij adviserend beheer belegt de klant zelf.
Ook Thomas Vanderlinden, de CEO van Mercier Van Lanschot, ziet het discretionaire vermogensbeheer toenemen. Met ruim 12 miljard euro aan toevertrouwd vermogen is Mercier Van Lanschot een van de grotere vermogensbeheerders in ons land. De trend van adviserend naar discretionair beheer, die begin jaren 2000 begon, kwam er niet zozeer op vraag van het cliënteel, maar op aansturen van de private bankers, zegt Vanderlinden.
Dat bevestigt Peter Van der Smissen, de secretaris-generaal van de Private Bankers Association (PBA). ‘Die evolutie is al een tijdje aan de gang, niet alleen in België. De redenen zijn uiteenlopend. De klant wil ontzorgd worden en laat het beheer over aan zijn bankier. Maar adviserend beheer is ook duurder en vergt veel meer administratieve verplichtingen, omdat de klant elk voorstel van aankoop of verkoop moet goedkeuren. Bij discretionair beheer gebeurt alles binnen een afgesproken kader en beleggingsprofiel.’
Maar er zijn nog evoluties in de wereld van wealth management, leert een rondvraag bij experts.
TREND 1
MEER PRIVATE EQUITY EN MINDER OBLIGATIES IN DE PORTEFEUILLE
Opvallend is de plaats die private equity heeft ingenomen in de doorsnee portfolio. ‘Investeren in niet-beursgenoteerde bedrijven is heel sterk gegroeid’, zegt Vanderlinden. ‘Het bleek een goede hefboom voor de lage rente. Nietbeursgenoteerd, waardoor er minder optische volatiliteit is. De vraag is of dat met de stijgende rente zal aanhouden. Al zie je dat Belgische families vanuit hun ondernemersblik veel voeling hebben met private equity.’ Vanessa Dufour, directeur wealth management bij Belfius, bevestigt dat. Belfius Private Banking & Wealth Management heeft zo’n 53,8 miljard euro onder beheer. ‘Private-equity-investeringen zi en in de lift. Dat sluit dichter aan bij het onder nemersprofiel van de klanten. Het is wel een ander soort risico, en het gaat ook vaak over grotere bedragen.’
‘Voor mij is de grootste trend dat de traditionele portefeuilles, met alleen aandelen en obligaties, zijn verdwenen’, zegt Koen Steeland, partner bij Moore Corporate Finance. ‘Obligaties omdat er weinig rendement te halen viel. Aandelen door de opkomst van private equity in combinatie met de verschraling van het aanbod aan beursgenoteerde bedrijven. De beurs biedt veel minder opportuniteiten dan vroeger. Tal van grote en snel groeiende bedrijven staan niet op de beurs en zoeken kapitaal via de private markt.’
‘Dit jaar is een obligatieportefeuille terug van weggeweest’, vindt Dufour. Door de gewijzigde economische context is TINA (There Is No Alternative) niet meer relevant, there are many alternatives. Door de gestegen rente valt er behalve in de aandelenmarkt ook weer rendement te halen in obligaties. Bij vermogensbeheer kun je meerdere portefeuilles hebben, afhankelijk van het doel dat nagestreefd wordt. Wij bieden klanten daarom ook termijnrekeningen aan voor de cash die ze tijdelijk willen aanhouden.’
TREND 2
IN HET TEMPO
VAN DE RENTE
‘De rentes zijn na lange tijd weer positief en dat zal nog een tijd zo blijven’, denkt Dufour. ‘De marktcontext en de rendementsdoelen vragen een aangepaste benadering en portefeuille.’ ‘Dat betekent opnieuw ernstig naar de cijfers kijken’, zegt Vanderlinden. ‘De lucht is uit de markt, en dat is een positieve zaak. De gekke waarderingen zijn eruit, de marktomgeving is gezonder. Daardoor wachten klanten vandaag misschien iets langer met investeringen in bepaalde activa, cash brengt immers weer iets op.’
‘Door de lage rente zijn andere activaklassen ontdekt’, vult Steeland aan. ‘Bankiers zochten alternatieven voor hun klanten. Digitale valuta, risicokapitaal of vastgoedprojecten. Met de stijgende rente zal blijken
dat sommige van die alter natieven misschien risicovoller zijn dan gedacht. Kijk eens naar de crisis bij enkele projectontwikkelaars. Of naar de fors lagere waarderingen van sommige start-ups. Voor de ene zal dat goed uitdraaien, voor de andere niet.’ Met alle gevolgen van dien voor het rendement van de portefeuille en de relatie tussen klant en bankier.
TREND 3
AI IN OPMARS
Naarmate artificiële intelligentie (AI) en generatieve artificiële intelligentie (Gen AI) bekwamer worden, omarmen vermogensbeheerders de technologie om hun werking efficiënter te maken. ‘Denk aan het optimaliseren van de portfolio, het analyseren van de resultaten en het samenstellen van de portefeuille’, zegt Steeland.
Dat bevestigt een onderzoek van de financiële consultant Datos Insights. Vorig jaar investeerde al ruim een derde (36,7%) van de vermogensbeheerders in generatieve AI. De integratie van AI bij vermogensbeheer zou vooral toepasbaar zijn bij gegevensanalyse en risicobeoordeling tot portefeuilleselectie en klantcommunicatie.
‘Dat is niet onlogisch’, zegt Van der Smissen. ‘AI maakt opgang in elke sector, ook in de financiële. Beleggen is in wezen gestoeld op het beheer en het interpreteren van grote hoeveelheden data en info.’
Bij Mercier Van Lanschot maken ze volop gebruik van een eigen AI-oplossing. ‘Dat stelt ons in staat veel meer en efficiënter met data om te gaan’, zegt Vanderlinden. ‘Onze tool wordt gebruikt voor datascreening op beleggingen. Daarbij worden de eigen convicties (maatstaven, red.) van Mercier Van Lanschot ingegeven en helpt AI data te analyseren en te vergelijken.’ Ook bij andere banken, onder meer bij Belfius, heeft de technologie haar intrede gedaan in vermogensbeheer, -opvolging en rapportering. Maar het is te prematuur om daar veel toelichting over te geven, reageert woordvoerster Ulrike Pommée.
TREND 4
PERSOONLIJKE AANPAK
BLIJFT CRUCIAAL, OOK
VOOR DIGITALE GENERATIE
‘Ondanks de voortschrijdende digitalisering is het rechtstreekse contact met de klant belangrijk. Of het nu gaat om beleggingen, de ontwikkeling van een successieplan of kredieten’, benadrukt Dufour. Daarin wordt dan ook geïnvesteerd. ‘In het ‘Wealth House’ van Belfius in Knokke worden onze klanten ontvangen in een discrete, bevoorrechte en gastvrije thuisomgeving’, zegt Dufour. In 2024 opent Belfius nog vijf Private & Wealth flagships, in Kortrijk, Hasselt, Luik, Namen en Brussel. Antwerpen en Gent volgen in 2025-2026.
‘In die flagships is ook een deel van onze kunstcollectie te zien. De meeste van onze ontmoetingen met klanten vinden bij hen thuis plaats en we willen dat ze zich bij ons net zo welkom voelen als wij bij hen.’ Net als veel andere vermogensbeheerders organiseert ook Belfius speciale en vertrouwelijke evenementen voor welgestelde klanten.
‘Vertrouwen is de basis en digitalisering kan dat nooit overnemen. Ook de volgende generatie, hoe digitaal ontwikkeld ook, wil die persoonlijke ontmoetingen’, beaamt Vanderlinden.
Vertrouwen is de basis en digitalisering kan dat nooit overnemen. Ook de volgende generatie, hoe digitaal ontwikkeld ook, wil persoonlijke ontmoetingen.
ThomasVanderlinden CEO Mercier Van Lanschot
TREND 5 HANG NAAR EXCLUSIEVE DEALS
Digitalisering is ook democratisering, meent Steeland. ‘Tien jaar geleden was private equity iets voor de happy few. Vandaag vind je al tickets van 250.000 euro, om via digitale platformen in een gespreide portefeuille te stappen. Democratisering betekent dus ook extra concurrentie in de wereld van het vermogensbeheer.’
De private banker moet daardoor opnieuw zijn specialisatie zoeken. ‘De wealth manager dient zijn toegevoegde waarde te bewijzen in een wereld die digitaler en complexer is geworden, en waar meer concurrentie speelt’, zegt Steeland. ‘De tijd dat uw private banker u kwam zeggen dat u deze maand in dollar moest gaan, de week nadien in yen om daarna terug te keren naar Europese waardeaandelen is voorbij.’
Wat is dan het verdienmodel voor de wealth manager? ‘Topvermogens willen financiering op internationale basis en toegang tot uitzonderlijke deals. Het verschil wordt gemaakt door opportuniteiten aan te bieden die exclusief voor grote vermogens zijn. Topcliënteel van wealth managers uit de VS bijvoorbeeld kreeg de kans om nog voor de beursintroductie Tesla-aandelen te kopen.
Of ze geven je toegang tot fondsen die eigenlijk alleen voor pensioenfondsen toegankelijk zijn of waar je - als ze je niet kennen - gewoon niet binnengeraakt’, weet Steeland.
Ook is er een versmelting tussen privé- en corporate bankieren. Vermogende mensen gaan actief om met hun vermogen. ‘Topbankiers helpen hen daarbij, bijvoorbeeld door leningen aan te bieden of cashmanagement op te zetten. Dan moet je je klant echt kennen, de juiste financiering aanbieden en helpen met de juiste fiscale oplossingen.’ Vanderlinden ziet ook een trend naar een eerder semi-passieve aanpak, waarbij wealth managers minder commercieel risico willen lopen en meer aansluiting zoeken met de benchmark. ‘Daardoor zijn we met steeds minder
spelers die actief, en op basis van eigen research en overtuiging, investeren.’
‘Die trend naar een semi-passieve aanpak wordt versterkt doordat de beurs moeilijker te kloppen wordt’, beaamt Steeland. ‘Door de snelle informatisering gebeurt zowat 75 procent van de beurshandel door computerscripts. De data sneller verwerken dan een computer is bijzonder moeilijk geworden.’
TREND 6 SCHAALVERGROTING
ZET DOOR
Onder vermogensbeheerders woedt al even een consolidatiegolf omdat ze moeten concurreren met internationale partijen. Kleinere spelers sluiten aan bij grotere, al dan niet buitenlandse. Ze staan onder druk door de vraag naar duurzame financiering, de investeringen in cyberveiligheid en het opvolgen van nieuwe regelgeving. Denk aan de Europese MiFID-richtlijnen en de bijbehorende administratieve verplichtingen of aan de SFDR, die de financiële sector verplicht informatie te verstrekken over de duurzaamheid van de beleggingsproducten. ‘Die regelgeving maakt het voor kleine en middelgrote vermogensbeheerders moeilijker om met eigen middelen een antwoord te bieden op alle uitdagingen’, zegt Vanderlinden.
Mercier Van Lanschot is zelf ook een bundeling van de krachten van Mercier Vanderlinden en Van Lanschot België. Als de toezichthouders de deal goedkeuren, wordt ook het Antwerpse Accuro ondergebracht in de Belgische tak van de groep. ‘Die consolidatie zal volgens mij nog verder gaan. België is een mature markt, die blijft groeien. Ik sluit niet uit dat buitenlandse bedrijven daarop afkomen’, zegt Vanderlinden.
‘Kijk ook naar de overname van Degroof Petercam door CA Indosuez, een onderdeel van de in Parijs gevestigde Crédit Agricole groep’, zegt Steeland. ‘Er is een tendens naar meer concurrentie, omdat de wereld steeds
complexer wordt. En omdat een zekere schaalgroo e nodig is om toegang te krijgen tot exclusievere deals. De almaar strengere regelgeving en de nood aan digitale innovatie brengen flink wat kosten mee. Niet elke speler kan die zomaar dragen. Tegelijk is de concurrentie zeer hevig en wordt het voor sommige onafhankelijke huizen moeilijker om met een gespecialiseerd aanbod het verschil te maken.’
Toch blijft er ruimte voor een lokale benadering, zegt Vanderlinden. ‘Elk land heeft zijn specificaties. Daarom geloof ik niet in een multinationale aanpak, het is en blijft een lokale markt met lokale noden. Daarom is de keuze gemaakt voor Mercier Van Lanschot, met autonomie op de Belgische markt. Lokale verankering blijft essentieel.’
TREND 7
WISSEL VAN DE WACHT
Zowel bij de vermogensbeheerders als bij de vermogende families dient zich een generatiewissel aan. ‘Dat is verfrissend, want die jonge talenten brengen nieuwe ideeën en een andere visie mee’, zegt Dufour. ‘Ze dagen ons uit, wat ik als een troef zie.’ Het type bankier wordt anders, vindt Steeland. ‘De traditionele relatiebeheerder maakt plaats voor de specialist. En alles wat minder specialisme vereist, gaat naar chatbots en AI. Dat zien we ook met de komst van buitenlandse banken naar ons land en hun hypergespecialiseerde medewerkers die vaak internationaal werken.’
De nieuwe generatie is gevoeliger voor duurzaamheid en de omslag naar digitalisering, merkt Vanderlinden. ‘Intern is het onze taak de volgende generatie op te leiden. Onze Next Gen Academy is daartoe opgezet. We werken met mentors die jonge bankiers begeleiden. Het is belangrijk dat die jonge bankiers de volgende generatie van de families in hun eigen taal kunnen aanspreken.’
Topvermogens willen financiering op internationale basis en toegang tot uitzonderlijke deals. Het verschil wordt gemaakt door opportuniteiten aan te bieden die exclusief voor grote vermogens zijn.
Koen Steeland Partner Moore Corporate FinanceSteeland: ‘Die jongere generatie kijkt ook anders naar het beheer van haar portefeuille, want ze is opgegroeid met het ‘gratis’ model. Aandelen kopen en verkopen ze via een app die bijna gratis is. Hun bereidheid om te betalen voor het beheer vergt echte toegevoegde waarde. Ze hangen ook minder vast aan de langetermijnrelatie die sommige families met hun bank hebben uitgebouwd.’ ■
Investeer in (co)housing voor knelpuntberoepen.
Ontdek onze gemeubelde vastgoedinvesteringen rond de North Sea Port (Gent-Terneuzen).
Jaar na jaar stijgt de werkgelegenheid rond de North Sea Port. Momenteel hebben 106.000 mensen hun job direct of indirect te danken aan de haven, bijna 10.000 jobs meer dan zes jaar geleden. Deze groei in werkgelegenheid heeft geleid tot een aanzienlijke toename van de vraag naar vastgoed in de regio, met bijzonder hoge huurrendementen tot gevolg.
Recent gerenoveerd
Reeds verhuurd
Beheerservice inclusief
DE MEEST LUXUEUZE WACHTLIJST
VAN DE WERELD
IN DE TAILOR MADE-AFDELING
VAN FERRARI KUNNEN UITVERKOREN KLANTEN HUN PERSOONLIJKE DROOMWAGEN SAMENSTELLEN
Zo snel als de sportwagens van Ferrari kunnen acceleren, zo lang duurt het om zo’n bolide te bemachtigen. Vaak tot ergernis van de gefortuneerde klanten van het Italiaanse merk. Zelfs de duurste modellen - de recentste Daytona SP3 heeft een vanafprijs van 2 miljoen eurozijn al bij hun presentatie uitverkocht. Hoe kunt u dan toch een exclusieve Ferrari bemachtigen?
TEKST: BAS KURSTJENS
FOTO’S: JONAS LAMPENS
Achter de zwaarbeveiligde ingang van de Ferrari-fabriek in Maranello gaat een half dorp schuil. De assemblagefabriek, maar ook het ontwikkelingscentrum, de windtunnel en een eigen circuit liggen allemaal aan een centrale laan. In een van de minst opvallende gebouwen op de site leidt een lift naar de derde verdieping, waar enkele blinde muren en een hermetisch gesloten deur weinig verwelkomend zijn. Tot die deur opengaat en
Persoonlijk designer Luca helpt Tailor Madeklanten bij het kiezen van het uiterlijk van hun nieuwe sportbolide. ‘Onze mensen krijgen een speciale psychologische training om hardnekkige klanten op amicale wijze te overtuigen van een andere keuze.’
Als je het motie e op de bril van je grootmoeder op het dashboard wil, of je persoonlijke logo in de hoofdsteunen van je Ferrari geborduurd wil hebben, ben je bij ons aan het juiste adres.
Georgeta
Raluca Maxim Tailor Made-specialist bij FerrariUnieke kleuren, stripings, nummering: bij de Tailor Made-afdeling k an de buitenkant van een ‘standaard’-Ferrari worden aangepast.
Georgeta Raluca Maxim de indruk wekt dat ze de hele ochtend op je bezoek heeft gewacht. ‘Als je hier eenmaal van geproefd hebt, ga je nooit meer terug’, zal ze iets later zeggen.
In de balzaal achter Maxim staat een kanariegele Ferrari. Maar nog veel meer vallen de muren op. Die zijn bekleed met honderden kleurstalen voor de carrosserie, sportzetels in alle denkbare vormen en honderden monsters van leer, stiksels, sturen, logo’s, enzovoort. Maxim is Tailor Made-specialist bij Ferrari en leidt de afdeling waar Ferrari-klanten hun nieuwe sportwagen volledig naar eigen wens kunnen samenstellen. ‘Ik heb hier al klanten gehad die wilden dat de kleur van hun nieuwe Ferrari exact die van hun dagelijkse kopje koffie was. Of de kleur van het leer van de favoriete handtas van hun echtgenote.’
Voor klanten die een nieuwe Ferrari veel te gewoon vinden en voor wie het budget geen issue is, stampte het Italiaanse sportwagenmerk enkele jaren geleden de exclusieve Tailor Made-divisie uit de grond. Zo kan Ferrari concurreren met de eindeloze personaliseringsopties die luxemerken als Rolls-Royce al langer bieden. Dat is niet voor niets. Bentley, Aston Martin, Lamborghini, Rolls-Royce en ook Ferrari pronken de jongste jaren met puike financiële resultaten, die voor een aanzienlijk deel te danken zijn aan de grote populariteit van de mogelijkheden die de merken klanten bieden om hun nieuwe bolide volledig naar eigen smaak in te richten.
‘Mensen die een Ferrari willen kopen, kunnen eerst hun auto samenstellen via de gewone configurator, die ook online te vinden is. Voor klanten die extra’s willen, is er het Special Equipment-aanbod, waarbij de auto verder kan worden aangekleed met een groot - maar vaststaand - aantal opties’, zegt de commercieel directeur van Ferrari, Enrico Galliera.
Kasjmier
Voor wie ook dat niet speciaal genoeg is, is er het Tailor Made-programma. ‘Het verschil met alle andere opties is dat we hier alles van de auto kunnen personaliseren’, zegt Galliera. ‘Dikwijls zijn dat zaken waar wij bij Ferrari nog nooit aan gedacht hebben.’ Dat een basis-Ferrari van ongeveer 300.000 euro na passage bij het Tailor Madeprogramma ongeveer twee keer zo duur is, is voor de klanten geen bezwaar.
‘Tailor Made is voor klanten die hun auto willen uitrusten met materialen die je niet standaard in de
clus
Rallye, Exclusief Luxe-Leven in Knokke.
Rallye, het nieuwste project van Compagnie Het Zoute, is gelegen op de prestig ieuze Bayauxlaan in Knokke. Waar ooit een gelijknamig hotel furore maakte, breng t Rallye een geheel nieuwe dimensie van luxe naar deze idyllische kustplaats.
Met zijn moderne architectuur en verfijnde esthetiek biedt Rallye vijf adembenemende luxe-appartementen die uitzonderlijk comfort en stijlvol wonen beloven. Elk aspect van dit exclusieve gebouw is doordacht ontworpen om aan de hoogste normen te voldoen en een ongeëvenaarde levenservaring te bieden.
Het resultaat is een harmonieuze samensmelting van moderne elegantie en tijdloze schoonheid. Op de hoek van de Zonnelaan en de Bayauxlaan worden de gevels volledig geopend met grote raampartijen, waardoor de voordelen van het hoekperceel volledig worden benut. Hier kan je genieten van een overvloed aan natuurlijk licht en een adembenemend uitzicht op de omgeving.
Het kroonjuweel van Rallye is het dakappartement, dat een ongeëvenaarde levensstijl belooft. Met een eigen zwembad op het dak kan je ontspannen en genieten van verfrissende duiken: dit is de ultieme plek om te ontspannen, te entertainen en te genieten van het beste wat het leven te bieden heeft.
Voor meer info: rallye-knokke.be of scan QR
Eindeloze opties voor de kleinste details, honderden soorten rood: in de Tailor Made-studio in Maranello is maar een fractie te zien van wat mogelijk is.
auto-industrie gebruikt’, zegt specialist Maxim. ‘Al het leer dat je hier ziet, komt niet uit de auto-industrie, maar uit de meubelindustrie, of het zijn historische leersoorten. Hier, dit is ultrasuède, naast de jeansstof. En daar ligt Connolly-leer.’
Stuk voor stuk materialen die in auto’s niet standaard gebruikt worden. Ze moeten speciaal behandeld worden om voldoende slijtvast te zijn voor gebruik in een auto. Ze moeten ook brandveilig worden gemaakt. ‘Kasjmier is populair als hemelbekleding, maar onlangs wilde een klant zijn zetels met kasjmier laten bekleden’, zegt Maxim. ‘We hebben ons uiterste best gedaan om het slijtvast te maken, maar dat is niet gelukt. Uiteindelijk hebben we voor de zetels toch kasjmier gebruikt nadat de klant een verklaring had getekend dat hij zich ervan bewust is dat kasjmier sneller slijt en achteraf niet komt klagen.’
Personal designers
Bijzondere verzoeken zijn een voorwaarde om het heiligdom van Maxim te mogen betreden. Dealers selecteren klanten op wie echt geschikt is voor het Tailor Made-programma. Een gewone striping - op een auto aangebracht strepenpatroonof andere kleur leer vind je ook in de lagere personaliseringsprogramma’s. ‘Maar als je het motie e op de bril van je grootmoeder op het dashboard wil of je persoonlijke logo in de hoofdsteunen geborduurd wil hebben, ben je bij ons aan het juiste adres’, zegt Maxim, niet zonder trots.
Die schier eindeloze mogelijkheden kunnen voor klanten overweldigend zijn. Daarom helpen Maxim en twee personal designers de klant in een sessie van zo’n drie uur bij het samenstellen van hun ideale sportwagen. ‘Op basis van de briefing die we van de dealer krijgen, maken we vooraf al enkele moodboards met suggesties’, legt Maxim uit. Eenmaal binnen komt eerst de vormgeving van de buitenkant aan de beurt: de kleur van de lak, eventuele striping of cijfers voor wie graag op het circuit rijdt, worden op een groot scherm naar de wens van de klant aangebracht.
Daarna volgt de inrichting van de binnenkant. De mogelijkheden mogen eindeloos lijken, Maxim en haar personal
designers zijn wel streng. ‘Het grootste risico is dat klanten stijlen mixen. Ze vergeten vaak de gouden regel: less is more Dat is misschien het moeilijkste van mijn job.’ Maxim zegt dat Ferrari vaker dan andere merken nee zegt op verzoeken van klanten. ‘We moeten het DNA van Ferrari heel zorgvuldig beschermen.’ En dus mag een koffiebruine Ferrari wel, maar geen barbieroze.
Maar zoals wel vaker met gefortuneerde klanten accepteert niet iedereen een nee als antwoord. ‘Daarom zijn ook altijd personal designers aanwezig. Die kunnen de klant uitleggen waarom een bepaalde keuze vloekt met de vormgeving en de designtaal van de auto’, zegt Maxim.
De lakkleur blu capri, die afhankelijk van de lichtinval blauw of groen lijkt, doorstaat de kritische kennersogen van de personal designers Luca en Marco. Wel raden ze met nadruk aan de wi e striping over de motorkap en het dak te vervangen door een grijze. ‘Dat kleurt beter bij de gekozen zilveren velgen.’
Zo flexibel als een bezoekende journalist is in zijn keuze, zo hardnekkig kunnen echte klanten zijn in hun voorkeur. ‘Onze mensen krijgen een speciale psychologische training om zulke klanten toch op amicale wijze te overtuigen van een andere keuze’, zegt Galliera.
Privilege
De plaatsen in het Tailor Made-atelier van Maxim in Maranello zijn schaars, net als die van de kopievestigingen op Park Avenue in New York en in Sjanghai. Maxim zou meer klanten kunnen ontvangen, maar de plaats voor de productie van de gepersonaliseerde Ferrari’s op de productieband is beperkt.
‘Elke keer als ik de fabrieksleiding vraag of we niet wat extra capaciteit op de productielijn mogen hebben, rollen ze met hun ogen’, zegt Galliera.
Het veroveren van een afspraak bij Maxim geldt al als een privilege. Wie het tot haar atelier schopt, weet dat hij zijn auto mag gaan samenstellen én dat hij gemaakt zal worden. Daarvoor is wel geduld nodig. Het kan makkelijk ruim een jaar duren voor überhaupt een afspraak kan worden gemaakt
Op zoek naar véél buiten,
Ontdek onze energiezuinige (duplex)appartementen, in dé nieuwe groene stadsbuurt van Antwerpen.
LAATSTE FASE NU IN VERKOOP!
AARZEL NIET! BIJZONDERE VOORWAARDEN LOPEN WELDRA AF. Interesse? Vraag meer info aan via: groenepoort-antwerpen.be of bel ons op 03 290 88 88
Nostalgische Ferrari-klanten kunnen voor hun nieuwe sportwagen een houten stuur, historische stiksels of een volledige bekleding met oude leersoorten vragen.
en daarna kan de bouw van de auto, afhankelijk van de complexiteit van de personalisering ook nog makkelijk een jaar duren.
‘Zo creëren we meteen een natuurlijke selectie onder onze klanten’, zegt Galliera. ‘Mensen die hun eerste Ferrari kopen, hebben meestal niet zoveel geduld en kiezen daarom sneller voor eenvoudiger uitrustingen.’
Ferrari doet ook geen enkele moeite om de wach ijd te beperken. Sterker nog, die is deel van het businessmodel. Galliera: ‘Niemand houdt van wachten. En er zijn landen waar Ferrari minder een traditie is dan hier in Italië en mensen het wachten op hun auto nog minder gewend zijn. We proberen die klanten op te voeden door uit te leggen dat de wach ijd een onderdeel van ons concept is. Met een wachtlijst is de restwaarde van de auto ook hoger. Met de wach ijd koop je dus waarde. Ondertussen hebben we zelfs in onze moeilijkste markten een wachtlijst van twee jaar. Het lukt ons dus om het uit te leggen.’
Eigen koetswerk
Bij Tailor Made is alles mogelijk zolang niet aan de carrosserie en de motor geraakt wordt. Maar de personalisering kan nog verder gaan. Voor twee klanten per jaar maakt Ferrari een uitzondering: zij mogen samen met Ferrari en een carrosseriebouwer een eigen koetswerk bouwen voor een sportbolide. ‘Dat is de absolute top van ons aanbod’, zegt Galliera. ‘Het is voorbehouden voor onze allerbeste verzamelaars.’
Daarmee raakt de Ferrari-manager aan een heikel thema bij het merk. Hoe exclusiever de sportwagens, hoe schaarser ze zijn. En hoe groter de vraag. Dat is nergens duidelijker dan bij de Icona-reeks, een serie supercars waarvan de productie per model tot 499 of 599 exemplaren beperkt is. De catalogusprijs is 2 miljoen euro, maar heel veel doet dat er niet toe. De auto’s waren al uitverkocht op het moment dat Ferrari ze aan de wereld presenteerde. Veel gefortuneerde geïnteresseerden grepen ernaast.
Ferrari maakte lang vrij willekeurig een keuze tussen de vele geïnteresseerden. Tien jaar geleden werd de regel ingevoerd dat alleen klanten die minstens vijf Ferrari’s hadden, in aanmerking kwamen om een exemplaar van de LaFerrari-supercar te mogen kopen. Maar dat volstaat ondertussen niet meer. Galliera: ‘Het gaat vandaag om wie de beste relatie met Ferrari heeft. Ja, het aantal auto’s van klanten telt mee. Maar de eisen gaan verder. We moeten ook wel. Het ergste wat kan gebeuren, is dat een boze klant langskomt en vraagt: ‘Waarom heeft mijn buurman met maar drie Ferrari’s in de garage al een nieuwe Purosangue en ik niet, terwijl ik vijf Ferrari’s heb?’’
Daarom heeft Galliera geen puntensysteem, maar een algoritme ontwikkeld. ‘Toen ik bij Ferrari kwam werken, waren veel verzamelaars heel belangrijk voor Ferrari. Ze hadden veel oude Ferrari’s, maar kochten nooit nog een nieuwe. Het zijn fantastische verzamelaars, maar als ik iemand moet belonen, moet het iemand zijn die ons helpt het loon van mijn werknemers te betalen. En dat zijn dus mensen die doorheen het jaar deelnemen en samenwerken met Ferrari, niet alleen twintig of dertig jaar geleden.’
Ook welgestelde mensen zeggen graag: ‘Kijk, ik heb deze auto kunnen kopen en jij niet.’Enrico Galliera Commercieel directeur Ferrari
Het algoritme beloont Ferrari-kopers die hun bolide(s) keurig bij de erkende Ferrari-dealer laten onderhouden, die meedoen aan Ferrari-rally’s, die met hun sportwagen het circuit opgaan of een formule 1race bezoeken. Alle interacties met het merk worden nauwkeurig bijgehouden en het ene item weegt al wat zwaarder dan het andere. Niet elke Ferrari-eigenaar kan bijvoorbeeld deelnemen aan de prestigieuze Cavalcaderally dwars door Italië, daarvoor moet hij minstens twee Ferrari’s bezi en. ‘Alles wat je met ons doet, telt mee. Het zijn bouwstenen die bijdragen aan ons imago en hoe meer je doet, des te meer we dat belonen. Als ik wil weten wie onze toptienklanten zijn, volstaat een druk op de knop. Maar die top tien is niet statisch. Die kan er volgende maand heel anders uitzien’, zegt Galliera. Een van de beloningen kan het privilege zijn om een toekomstige supersportwagen van 2 miljoen euro te ko-
pen. Die gelimiteerde Ferrari’s zijn een goede investering. ‘Uiteraard’, zegt Galliera. ‘Als je de mogelijkheid hebt om een van onze beperkte series te kopen, zie je dat die auto’s op de markt meteen in waarde verdubbelen. Let wel, 90 procent van onze klanten doet het niet voor het geld, maar voor de beloning. Omdat ze graag verzamelen. En vergis je niet, ook welgestelde mensen zeggen graag: ‘Kijk, ik heb deze auto kunnen kopen en jij niet.’ Ze voelen de waarde van het mogen deel zijn van Ferrari en behandeld te worden als een bijzonder iemand.’
Ferrari-klanten weten volgens Galliera inmiddels dat er regels zijn. ‘Maar mensen blijven het proberen. Ze bellen naar onze voorzi er van de raad van bestuur, John Elkann, met de vraag: ‘Kun je Enrico bellen opdat ik toch die auto zou kunnen kopen?’ Dat is nu heel eenvoudig: nee, dat kan niet. Maar het blijven de moeilijkste klanten om mee om te gaan.’ ■
HET CRUISESHIP MS EUROPA 2 HERBERGT DE GROOTSTE VARENDE CHAMPAGNEKELDER
CRUISEN TUSSEN DE ALLERBESTE TOPWIJNEN
De nieuwe wijn- en champagnekaarten aan boord van de cruiseschepen MS Europa en MS Europa 2 van de luxecruisemaatschappij Hapag-Lloyd Cruises zijn ronduit verbluffend en moeten de grootste epicuristen tevreden stellen. Het wijnstockbeheer is een logistiek huzarenstuk.
TEKST: STÉPHANE GODFROID
FOTO’S: CHRISTIAN ROTHE, HAPAG-LLOYD CRUISES
‘En zeggen dat mijn jongensdroom was voetballer te worden. Ik kom uit Wenen en Steffen Hofmann van Rapid Wien was mijn grote god’, vertelt Max Weber. Maar een toekomst als topvoetballer was te hoog gegrepen. Blijkbaar niet te hoog gegrepen, is de job die op het visitekaartje van de amper 25-jarige Weber staat: corporate sommelier voor Hapag-Lloyd Cruises. De vloot bestaat uit vijf cruiseschepen: drie kleinere, bijzonder wendbare schepen, speciaal gebouwd om expedities te ondernemen, en twee superluxeschepen. Een ervan is de MS Europa 2, door Insight Guides Cruising & Cruise Ships 2024 (voorheen de gerenommeerde Berlitz Cruise Guide), zopas onderscheiden als het beste luxeschip ter wereld. ‘Om maar iets te zeggen: we hebben de grootste varende champagnekelder ter wereld’, vertelt Weber fier. Behalve in voetballen was Weber al op jonge leeftijd erg geïnteresseerd in lekker eten en lekkere wijnen. ‘Van nature ben ik uitermate nieuwsgierig. Ook de achterkant van food & wine boeide mij al vroeg. Ik was 15 toen ik aan de slag ging in de keuken van restaurants, onder meer in het Vienna Marrio Hotel.’ Later, in 2017, werkte Weber ook een paar maanden met Nick Bril in The Jane in Antwerpen.
Voor het luxecruiseschip MS Europa, dat vooral focust op klassieke cruises, wordt een klassiek getint wijnaanbod uitgewerkt. Voor de MS Europa 2 wordt op een jonger publiek gemikt, met dus een wat avontuurlijker wijnkaart.
Budgetcontrole is een fundamenteel deel van mijn job. Maar ik kan toch heel mooie dingen doen. Onze wijnkaart staat vol unieke flessen, die zelfs veel sterrenrestaurants zich moeilijk kunnen veroorloven.
Max Weber
Corporate sommelier Hapag-Lloyd Cruises
‘Ook de wijnmakerij boeit mij oneindig’, zegt Weber. ‘Ik wil weten hoe wijn gemaakt wordt. En dan bedoel ik niet alleen de romantische kant van de druivenpluk, wel alle noeste arbeid die er voor- en nadien bij komt kijken. De theoretische kant is één aspect, maar in de échte wereld van het wijnmaken leer je het vak als sommelier pas helemaal.’
Weber was aan de slag bij wijnmakers in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk, onder meer bij het iconische domein Kracher in het Oostenrijkse Burgenland.
Hectische logistiek
Een goede vriend van Weber, met wie hij ooit samen stages deed en die al een tijd voor Hapag-Lloyd Cruises werkte, wist hem te overhalen: ‘‘Komaan Max, dit is hier echt iets voor jou’, porde hij me aan. ‘Je ziet de wereld, je ontmoet toffe en geïnteresseerde mensen én je bent met topwijnen bezig.’ Na lang aandringen ben ik in maart 2021 aan boord gegaan.’ Weber groeide al snel door tot head sommelier. Na een klein jaar kreeg hij de job van corporate sommelier.
‘Dat was een heel ander paar mouwen’, herinnert Weber zich. HapagLloyd Cruises vroeg hem alle wijnmenu’s en de aankoopprocedures te herbekijken. ‘Die job is compleet anders dan die van sommelier in een traditioneel toprestaurant’, legt Weber uit. ‘In een restaurant contacteer je een wijnleverancier en je bestelt voor je kaart - afhankelijk van het wijntype en de prijs - zo’n 36 of 120 flessen. Dat gaat allemaal heel snel. Als ik hier een bepaalde wijn aan boord wil halen, kost me dat minstens drie tot zes maanden. De logistiek van zo’n operatie is immens en
het aantal flessen is voor een buitenstaander vaak duizelingwekkend groot’, zegt de sommelier.
‘De gewenste wijn moet eerst in ons systeem geregistreerd worden, met alle gegevens zoals precieze cuvee en jaargang. Die info gaat naar onze besteldienst. Vervolgens wordt de wijn geleverd in ons centrale depot in Hamburg. Daar wordt elke bestelling voor een bepaald schip door onze logistieke partner in containers verpakt en naar onze schepen verstuurd. En die schepen kunnen overal op de aardbol liggen: Nieuw-Zeeland, Australië, de Verenigde Staten, Hongkong, Antarctica...’
De passagiers op de cruises zullen er niet bij stilstaan als ze aan hun glas exquise wijn nippen, maar het stockbeheer van al die maritieme wijnvoorraden is geen makkie. ‘We moeten voortdurend in de gaten houden of we niet te veel wijnen in onze stock in Hamburg hebben en of we niet te veel of te weinig wijn aan boord van onze schepen hebben. Het is een continue evenwichtsoefening.’
Weber koopt drinkklare wijnen. ‘Op het schip is te weinig plaats om wijnen jaren te laten rijpen. Ook aan land hebben we daar nog geen ruimte voor. Dat is een project waarvan ik stilaan droom.’
Wijnaanbod afhankelijk van de cruises
Voor het luxecruiseschip MS Europa, dat vooral focust op klassieke cruises, wordt een klassiek getint wijnaanbod uitgewerkt. Voor de MS Europa 2 wordt op een jonger publiek gemikt, met dus een wat avontuurlijker wijnkaart.
‘Op elk schip is een wijnteam verantwoordelijk voor de wijnbediening en -toelichting aan de klanten. De MS Europa 2 heeft een headsommelier, een assistant sommelier en een equipe van een 15-tal wijnstewards. Die ploeg organiseert ook wijnproeverijen aan boord, inclusief tastings met een lokaal aanbod. Meren we bijvoorbeeld aan in Zuid-Afrika of Nieuw-Zeeland, dan zal een van onze sommeliers enkele kistjes lokale wijn kopen en die op een proeverij voor onze passagiers ontkurken.’
Vorige zomer dokterde Weber een volledig nieuw wijnaanbod uit. Kan hij zonder limieten aankopen? ‘Hapag-Lloyd Cruises is ruim 130 jaar een gevestigde waarde in luxecruises. Budgetcontrole is natuurlijk een fundamenteel deel van mijn job. Maar ik kan toch heel mooie dingen doen’, zegt Weber enthousiast. ‘Kijk, dit is onze wijnkaart. Die staat vol unieke flessen, die zelfs veel sterrenrestaurants zich moeilijk kunnen veroorloven. Ik mag toch niet klagen, hé? En onze klanten zeker niet...’
Ondanks de beperkte opslagruimte aan boord van de luxeschepen presenteert Hapag-Lloyd Cruises een selectie van 550 wijnen, waarvan 150 mousserende wijnen en champagnes, zowel uit de oude (de traditionele wijnlanden in Europa) als de nieuwe wereld en jaargangen van 1957 (een Colheita port van Kopke) tot 2022. Naast de traditionele flessen van 75 centiliter liggen ook veel mag-
Ondanks de beperkte opslagruimte aan boord van de luxeschepen presenteert Hapag-Lloyd Cruises een selectie van 550 wijnen, waarvan 150 mousserende wijnen en champagnes, zowel uit de oude als de nieuwe wereld en jaargangen van 1957 tot 2022.
Nebukadnezars van 15 liter serveren we voor speciale gelegenheden zoals oudejaarsavond of een bijzonder feestje.
Max Weber
Corporate sommelier Hapag-Lloyd Cruises
nums en dubbels magnums klaar voor de klanten, tot nebukadnezars van 15 liter. ‘Die serveren we bijvoorbeeld voor speciale gelegenheden zoals oudejaarsavond, of een bijzonder feestje’, zegt Weber.
Nieuw is dat vanaf nu zeldzaamheden, waaronder mousserende wijnen, ook per glas worden aangeboden. Krug Grand Cuvée of Dom Pérignon Vintage of de Pol Roger Vintage in wit en rosé worden met het Coravin-wijnbewaarsysteem per glas geserveerd. ‘Ook een van mijn favorieten, de champagne André Clouet Dream Vintage 2009, komt nu op de kaart, evenals de Moët Vintage 2013 Rosé.’ ‘Kijk, hier is de volledige champagnekaart voor de MS Europa 2. Je ziet dat onze portefeuille de allerbeste cuvees bevat: Champagne Krug Clos du Mesnil 2004 en 2006, Tai inger Comtes de Champagne Rosé Brut 2009, Dom Ruinart Brut 2009, Dom Pérignon Plénitude Deuxième Brut 2000...’ Weber raakt niet uitgepraat over zijn topcollectie. Ik blader verder in het dikke wijnboek, dat me op elke bladzijde opnieuw verbaast. De brede portfolio gaat van wijnen van 30 tot 6.000 euro per fles. Enkele labels die tot de verbeelding spreken, zijn Domaine de la Romanée-Conti, dat met niet minder dan drie cru’s vertegenwoordigd is: Richebourg, Romanée Saint-Vivant en La Tache; de wi e (!) Château Mouton-Rothschild 1er Grand Cru Classé 2017 Aile d‘Argent; de Montrachet van Lucien Lemoine, de rode 1er Grand Cru Classé van Mouton-Rothschild, Lafite-Rothschild, Margaux en Haut-Brion; en ten slo e Sassicaia en Ornellaia.
Voor de liefhebber leest de wijnkaart als een wijnroman. Ik vind zelfs een wijn waarin een Belg de hand heeft: de rode Territorio Vivo van Filipa Pato en William Wouters uit de Portugese Bairradaregio. ■
Exclusief en avontuurlijk
De MS Europa en de MS Europa 2 (gedoopt in 2013), de luxecruiseschepen van Hapag Lloyd Cruises, mikken niet op massatoerisme, maar op exclusiviteit. Voor de avontuurlijker cruises zijn er de Hanseatic Nature, de Hanseatic Inspiration en de Hanseatic Spirit. De MS Europa 2 biedt plaats aan ruim 500 gasten, bediend door een 370-koppige ploeg. Het schip heeft zeven restaurants, er worden shows en concerten georganiseerd, en er zijn een sauna- en fitnessacomodatie, een gym en een spa. Dit jaar heeft de rederij een speciaal aanbod voor Belgen. Op acht vaarroutes - met de Hanseatic Inspiration en de MS Europa 2wordt een Nederlandstalige contactpersoon ingezet. Het gaat zowel om expeditiecruises als culturele cruises.
5 MINUTEN
TOPKEUKEN
TIJDENS JE
LUNCH OP HET WERK?
Neem je smartphone en ga naar sabato.be. Je vindt er de beste restotips, inspiratie voor je volgende droomreis en het beste uit de designen interieurwereld.
Kortom: alles wat het leven mooier maakt.
SABATO.BE
U BEGELEIDEN IS DE TIJD NEMEN OM ÉCHT NAAR U TE LUISTEREN.
Alles begint met een vaste adviseur die jarenlang aandachtig naar u luistert. Denken en handelen op lange termijn is de kern van onze duurzame en kwalitatieve begeleiding. Het beheer van uw vermogen verdient onze onverdeelde aandacht.
Neem contact met ons op via 09 244 00 40 of banquedeluxembourg.be/aandachtig
ALTIJD AAN UW ZIJDE, NU EN IN DE TOEKOMST.