LYKOS_026 by ΛΥΚOS magazine

27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013 - ΤΕΥΧΟΣ 26

Εξώφυλλο:Σοφία Στραντζάκη ◈ Εditorial:Ένοχοι ◈ Σωστό-Λάθος ◈ Compress ◈ Κλείστρο:Paths ◈ Συνάντηση με το Γιώργο Γλυκοφρύδη ◈ Beat Bazaar 27/01/2013 ◈ Ελληνικό Λαϊκό Παραμύθι Ευβοιας:Το Κορίτσι Που Απαντούσε Σωστά ◈ Άρνηση-Γιώργος Σεφέρης ◈ Ο Νεο-νυκοκυραίος ◈ Βιβλίο:Ημέρες Ανάγνωσης- Marcel Proust/Σινεμά:The Bridges of Madison County- Clint Eastwood ◈ Django- Quentin Tarantino ◈ Moυσική:Sancho 003 ◈ Lykos Vinyls # 26 RightWrong ◈ Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια- Γιώργος Καγιαλίκος ◈ Live:Chinawoman ◈ Έξοδος:Τόποι Διαβάσματος ◈ Radio/Tv ON ◈ Comic:Ονειροπόλοι -''Το Λάθος''

www.lykosmagazine.tumblr.com To Λύκος είναι εβδοµαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισµό. Διανέµεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική µορφή. Ενηµερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο. www.lykosmagazine.com

Βρείτε το Λύκος και στη σελίδα µας στο Facebook. www.facebook.com/lykosmagazine Eάν θέλετε να συµµετέχετε στα επόµενα τεύχη µε εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κοµικ, στείλετε δείγµατα εργασιών σας στο email papadaki.stav@gmail.com papadaki.stav@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ / ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΛΙΚΟΥ Σταυρούλα Παπαδάκη papadaki.stav@gmail.com ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ Θοδωρής Ρέγκλης www.tedreglis.com

Layout

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Μαρίνα Τσιρώνη Παύλος Ρέγκλης Σωτηρίας Παγουλάτου Sugahtank Γιάννης Ρουµπάνης Ντίνος Καψάλας Στέργιος Ρουµελιώτης // KURO

madlofe@yahoo.gr www.paulreg.tumblr.com sunsotiria@yahoo.gr j_toxic@otenet.gr Dinerror86@gmail.com kurotrash@gmail.com

ΕΞΩΦΥΛΛΟ Σοφία Στραντζάκη sofstrantzaki@yahoo.gr www.lykosmagazine.tumblr.com ΚΟΜΙΚ Κωστής Τζωρτζακάκης greenhellicopter@gmail.com ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Σταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Φάνης Κόλλιας, Μαρία Κυριακίδου (Pantallu), Νίκος Μπελάνε Παυλέας, Μυρσίνη Παπακουνάδη, Gil Galad, Βασίλης Οικονόµου, Μαριλένα Ιωάννου, Θόδωρος Εξηντάρης, Δώρα Κοροβεση, Χλόη Ιορδανίδου, Ελένη Αγγελοπούλου papadaki.stav@gmail.com

Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, µερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχοµένου µε οποιοδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόµοι 238/1970, 4301/1979, Ν.100/1975, Ν.Δ. 3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου.

Layout 2

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εξώφυλλο Σοφία Στραντζάκη

JUMPCAT 28 The Bridges of Madison County- Clint Eastwood ''Η αναζήτηση της ευτυχίας θα παραµένει για πάντα το άπιαστο ιδανικό''.

Εditorial 4 Ένοχοι

Μεγάλο Πανί 32 Django- Quentin Tarantino ''Μαύρη Κωµωδία , σε µορφή Western''

Αντιθέσεις 6 Σωστό-Λάθος Το τίµηµα του λάθους και η τιµή του σωστού.

Jive 34 Sancho 003 O Ήχος του άλµπουµ: Μuzga

Sideshow 8 Compress ''Some People Never Go Crazy''

Play 36 Lykos Vinyls # 26 Right-Wrong

Κλείστρο 10 Paths Μάθε Τέχνη Πρόσωπα 12 Συνάντηση µε το Γιώργο Γλυκοφρύδη, Μοιράζεται µαζί µας την αγάπη του για τη συγγραφή.

Ενηχόρια 38 Εννέα Κρυµµένα Τραγούδια- Γιώργος Καγιαλίκος Showcase 40 Live Lovers are Strangers. There’s nothing to discuss. Chinawoman στο 6 D.O.G.S και στο Βlock 33 ''Αυτό που ακούω απέξω είναι η θάλασσα ή ο αέρας'';

Beat Bazaar 16 27/01/2013 Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη. Κόκκινη Κλωστή 18 Ελληνικό Λαϊκό Παραµύθι Ευβοιας. Το Κορίτσι Που Απαντούσε Σωστά Άρνηση- Γιώργος Σεφέρης Ο Νεο-νυκοκυραίος

Να Πας 42 Τόποι Διαβάσµατος Φωνόραση Radio/Tv ON

Ιnk 24 Ηµέρες Ανάγνωσης- Marcel Proust

Comic 46 Ονειροπόλοι του Κωστή Τζωρτζακάκη ''Το Λάθος''

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

EDITORIAL

EDITORIAL Ένοχοι Κάποτε απλώναµε τα παιχνίδια µας στο πάτωµα και τα µετρούσαµε από φόβο µήπως κάποια µέρα είναι λιγότερα. Τα απλώναµε ώρες ατελείωτες σκαρώναµε σενάρια για το ποιο παιχνίδι θα το βάλουµε να κάνει τι και ποιες φωνές θα δώσουµε στους ήρωες.

κλείσαµε τα µάτια για να αισθανθούµε πώς θα είναι όταν δε θα ξαναφορέσουµε παπούτσια ξένα και που ξυπόλητοι θα νιώσουµε το βάρος µας στο έδαφος. Τώρα απλώνουµε στο πάτωµα λάθη και σωστά και τα κοιτάζουµε από ψηλά. Έτοιµοι να τα περάσουµε από πάνω , να πάρουµε τα κλειδιά στα χέρια και να τους κλείσουµε την πόρτα πίσω, αγνοώντας τα. Επιστρέφοντας θα τα βρούµε όλα εκεί, απλωµένα στο πάτωµα. Κάθε φορά που θα επιστρέφουµε θα τα βρίσκουµε εκεί και όλα θα φέρουν το όνοµα µας , θα έχουν τα δικά µας δακτυλικά αποτυπώµατα,θα γνωρίζουν τους δικούς µας ανθρώπους και τα µέρη από όπου περάσαµε και στην απόπειρα δολοφονίας της κάθε µας ευθύνης , θα µας καθιστούν ενόχους µέχρι να τα αναγνωρίσουµε και φεύγοντας κάθε φορά να τα µαζεύουµε από το πάτωµα και να τα παίρνουµε µαζί µας.

Ύστερα µεγαλώσαµε λίγο και στο πάτωµα απλώναµε ρούχα. Ορµές και έρωτες άλλαζαν υφές και σχήµατα και µυρωδιές και εµείς σκαρώναµε ζωές και δίναµε φωνές στους ανθρώπους που φανταζόµασταν πως θα κρατήσουµε. Λίγο µετά , µεγαλώσαµε και στο πάτωµα απλώσαµε φωτογραφίες ασπρόµαυρες και έγχρωµες από όσα τελικά κρατήθηκαν στο κλείστρο και αναρωτιόµασταν πόσα αυτά θα κρατηθούν µέχρι το δικό µας κλείσιµο. Πέρασαν τα χρόνια και στο πάτωµα απλώθηκαν παπούτσια. Το ένα ζευγάρι µετά το άλλο το φορέσαµε και πήγαµε στη δουλειά, στο χορό , στο δρόµο και

Σταυρούλα Παπαδάκη

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Eικονογράφηση: Μαρίνα Τσιρώνη - madlofe@yahoo.gr

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΣΩΣΤΟ - ΛΑΘΟΣ ▧

ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ evi.argyr@gmail.com epitoergon.blogspot.com

Παραπάνω Στο σχολείο καθόταν µε τον καλύτερο του φίλο και στα διαλείµµατα παίζανε κυνηγητό µε όλη την τάξη. Τα παιδιά που καθόντουσαν µόνα στην γωνία και κοίταζαν φοβισµένα την χαρά των άλλων δεν τα ξέχναγε ποτέ. Χώριζε τον χρόνο του διαλείµµατος στα δυο και έπαιζε και µαζί τους µέχρι να χτυπήσει το κουδούνι. Στην δουλειά ερχόταν πάντα πρώτος και έφευγε τελευταίος. Έβγαζε πάντα την δουλειά που έπρεπε και αν τον χρειαζόντουσαν περισσότερο µε χαρά δεχόταν να βοηθήσει. Με τους γύρω του ήταν γενναιόδωρος αλλά και δίκαιος. Δεν του άρεσε να ξοδεύεται στους λάθους ανθρώπους. Ακόµη κι όταν έπρεπε να χωρίσει τον δρόµο του µε έναν απ’ αυτούς πάντα το έκανε µε σεµνότητα χαρίζοντας του µια συµβουλή για το µέλλον. Πάντα είχε να δώσει κάτι παραπάνω εκεί που όλοι µάζευαν απότοµα τα χέρια. Και το έδινε. Και η µεγαλύτερη ευτυχία είναι ότι δεν το µετάνιωσε ποτέ. Γιατί καµιά φορά µπορεί να µην άξιζαν οι άνθρωποι τέτοια καλοσύνη και αθωότητα αλλά ήταν ο µόνος τρόπος να ανακαλύψει τους σωστούς. Εκείνους που θα του έδιναν πίσω εκείνο το λίγο παραπάνω που θα διαρκούσε µια ζωή.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Eικονογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - www.paulreg.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Κόκκινο Στυλό

Εγώ;

Η µητέρα µου είναι πια δασκάλα ανενεργή. Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο µια δασκάλα σαν και εκείνη θα µπορούσε να είναι ποτέ ανενεργή. Με ένα κόκκινο στυλό στα χέρια κάθεται τις Κυριακές και τις περνά κυκλώνοντας και υπογραµµίζοντας λάθη περιεχοµένου , σύνταξης και γραµµατικής στις φυλλάδες της εβδοµάδας.

Ναι εσύ. Δεν υπάρχει καταλληλότερη από εσένα που διορθώνεις µια ζωή. Πάρε το κόκκινο στυλό σου και έλα να τα κυκλώσουµε να διορθώσεις τη ζωή µου.

Δεν µπορείς να το κάνεις µόνος σου; Τι να σου κυκλώσω εγώ;

Τελευταία τα πράγµατα δεν πάνε καλά. Στο σπίτι, µε τη Δήµητρα όλο τσακωνόµαστε. Δεν προλαβαίνω να βλέπω όσο θέλω το παιδί. Μακάρι να ήξερα τι έκανα λάθος. Ίσως τελικά αυτή είναι η µεγαλύτερη ειρωνεία, µεγαλωµένος σε ένα σπίτι γεµάτο σωστά , να παίρνεις τη ζωή σου λάθος. Αναλογίζοµαι,τι αµαρτίες κάνω και ποια σπασµένα υποχρεούµαι να πληρώσω. Ποιος τα έσπασε , πότε και εγώ που ήµουν;

Τα λάθη µου.

Η γνωριµία µε τα λάθη σου είναι προσωπική.

Από πότε ξεκίνησα να κάνω λάθη;

Από τότε που γεννήθηκες.

Και πότε θα σταµατήσω;

Ποτέ.

Η Κυριακή µε οδήγησε στα κόκκινα σηµάδια που αφήνουν τα πιο οικεία µου χέρια. Φοβόµουν µήπως η πόρτα του σπιτιού των σωστών δεν ανοίξει σε ένα λάθος και κοντοστάθηκα στο πλατύσκαλο πριν βάλω το κλειδί στην πόρτα.

Και από πότε άρχισα να τα χρεώνοµαι;

Από τότε που αποδεχόσουν πως τα έκανες ο ίδιος.

Και πότε άρχισαν να µου τα χρεώνουν;

Από τότε που σταµάτησες.

Εσύ κάνεις λάθη;

Ναι.

Τα διορθώνεις µε κόκκινο στυλό;

Όχι, µε σωστά.

Καλώς τον!

Μου έλειψες.

Πώς και από εδώ;

Ήρθα να µου βρεις τα λάθη µου. 7

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SIDESHOW

▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net 8

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

▧

Paths

ΤΟΥ GEORGE GRIEFY griefy@hotmail.gr http://www.flickr.com/photos/griefy/ 11

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗΣ ▧

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ aka PANTALLU

& ΦΑΝΗΣ ΚΟΛΛΙΑΣ phaniskollias@gmail.com

Pantallu@gmail.com

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. εργάστηκε στις κινηµατογραφικές ταινίες και στα τηλεοπτικά σίριαλ του πατέρα του Πάνου Γλυκοφρύδη και αργότερα ως β’ βοηθός σκηνοθέτη στον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Παράλληλα παρακολούθησε µαθήµατα κινηµατογράφου στην Deutsche Film-und Fernsehakademie στο τότε Δυτικό Βερολίνο. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήµιο La Sapienza της Ρώµης αλλά είχε ήδη ανακαλύψει την Πληροφορική την οποία και ακολούθησε ως επάγγελµα. Έχει εκδώσει διηγήµατα και δύο µυθιστορήµατα, ενώ έχει συµµετάσχει και σε συλλογές διηγηµάτων. Μεταξύ αυτών και η νουβέλα «99.9% αληθινή ιστορία» που κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισµό διηγηµάτων Επιστηµονικής Φαντασίας της «Anubis» το 1996.

Υπάρχει κάτι µε το οποίο θα αντάλλασσες την συγγραφή; Με τίποτε. Μου συµβαίνει εκ γενετής. Το συνειδητοποίησα στα 14. Αν φανταστώ πως κάποιος θα µε υποχρέωνε να µην γράφω εφόσον δέχτηκα το όποιο αντάλλαγµα µάλλον θα οργάνωνα κάτι κρυφό ώστε να προδώσω την ανταλλαγή και να συνεχίσω να µπορώ να γράφω. Πρόσφατα µετακόµισες στην Γαλλία. Τι σου λείπει από την Ελλάδα, την Αθήνα, πλην των ανθρώπων φίλων σου, και τι σου χαρίζει η Γαλλία; Από την Ελλάδα πλην των ανθρώπων - φίλων µου δεν µου λείπει τίποτε. Αυτοί, όµως, µου λείπουν τόσο πολύ που γίνεται συχνά αβάσταχτο. Γιατί και στη δουλειά µου, στη συγγραφή, οι άνθρωποι είναι το παν. Αλλά, ευτυχώς, λόγο του internet, αυτό κάπως κάνει πως διορθώνεται. Θα επιµείνω στους ανθρώπους: Αυτοί, λείπουν. Και δεν αναπληρώνονται. Η Γαλλία, ιδίως αυτή την εποχή, µου χαρίζει ηρεµία και ασφάλεια. Και όχι µόνο αυτή την εποχή. Ιδίως εδώ που µένω, έξω από το Πουατιέ. Και όχι στο Παρίσι. Η Γαλλία είναι βαθιά οργανωµένο κράτος που δεν µπορεί να αποδιοργανωθεί µε µια απεργία ή µε µια νεροποντή είτε στις µεγάλες πόλεις είτε στις επαρχίες. Δεν είναι Ελβετία, ούτε Γερµανία, αλλά παραµένει ένα απόλυτα οργανωµένο κράτος, παντού, και σε όλα τα επίπεδα.

Πως θα συστηνόσουν, µε µια πρόταση, σε κάποιον που δε σε γνωρίζει. Με το όνοµά µου. Αν µε ρώταγε και τι δουλειά κάνω θα του έλεγα «συγγραφέας.»

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

Το άλλο σηµαντικότατο στη Γαλλία, είναι η ησυχία. Οι άνθρωποι εδώ δεν φωνάζουν, δεν ουρλιάζουν στα κινητά τους, (εκτός του ότι αυτό απαγορεύεται δια νόµου), δεν χρησιµοποιούν τις κόρνες των αυτοκινήτων για πλάκα, και το κυριότερο, εδώ, ο συγγραφέας, είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που δεν αντιµετωπίζεται µε χαµόγελο συγκατάβασης από τον ταξιτζή. Να µιλήσω κι άλλο για την Γαλλία; Την 5η δύναµη στον πλανήτη; Δεν υπάρχει λόγος. Είµαι ευτυχής που τα παιδιά µου έχουν ήδη (αξιοθαύµαστα πώς τόσο γρήγορα και σε αυτό ευθύνεται και το Γαλλικό σχολείο) προσαρµοστεί εδώ και θα τελειώσουν αυτό το σχολείο.

Ο έρωτας είναι ολοκλήρωση ή απώλεια; Ο έρωτας είναι απώλεια για ότι προϋπήρξε. Αν προϋπήρξε. Ολοκλήρωση; Όχι. Ολοκλήρωση ενός κυνηγιού ή ενός απωθηµένου, ναι. Αλλά όχι ουσιαστική ολοκλήρωση. Ολοκλήρωση είναι µόνο η αγάπη. Τι είναι εκείνο που σε παρακινεί στο να ξεκινήσεις ένα νέο βιβλίο; Ένα πολύ ισχυρό ερέθισµα. Ακόµη και αν σαν ιδέα υπάρχει εδώ και χρόνια. Μία εικόνα ας πούµε που συµβαίνει εκείνη την στιγµή παράλληλα µε µια µουσική, ας πούµε. Αυτό µπορεί να εκκινήσει ένα βιβλίο. Ακόµη και αν όπως είπα, η υπόθεση προϋπάρχει.

Hotel Chelsea και… πόσο εύκολα µπορεί να γίνει η µετάβαση από το πένθος στο πάθος;

Που συναντιούνται οι ήρωες σου, όταν τελειώσει ένα βιβλίο;

Το ένα είναι γιατρός του άλλου. Η στιγµή του οργασµού είναι ένας θάνατος, λένε. Φαντάσου όταν ο οργασµός εµπεριέχει και αγάπη. Εκείνη την απόλυτη. Την ορκισµένη. Είναι γιατρειά αυτό. Ουσιαστικά, το αναζητούµε.

Χα! Συχνά στο επόµενο. Ας πούµε, οι δύο βασικοί ήρωες του “Επιβάτη” συνάντησαν τον βασικό του “Hotel Chelsea”.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

Αν υπήρχε η βεβαιότητα ύπαρξης µιας επόµενης ζωής, ως τι θα ευχόσουν να επέστρεφες; Ως cyborg. Αλλά µε τελείως ανθρώπινη υφή. Στην ζωή όλα είναι…; Υποµονή κι επιµονή. Πολλοί πιστεύουν πως οι καλλιτέχνες κατατρύχονται από εµµονές, από τις οποίες επιχειρούν, µε το έργο τους, να απαλλαγούν. Έχεις εµµονές; Ναι και βέβαια. Η µία έχει να κάνει µε ένα πολύ συγκεκριµένο βιβλίο που θέλω να γράψω, µυθιστόρηµα συγκεκριµένα, και η άλλη µε έναν (µην ξαφνιαστείς) ηλεκτρονικό υπολογιστή που θα ήθελα να τον δω κάποτε σε παραγωγή. Όχι για να βγάλω λεφτά, να µου τον κατασκευάσει κάποιος να τον έχω. Να απαλλαγώ από αυτές όχι, να δώσω στους άλλους να τις καταλάβουν ναι. Σίγουρα. Αν έγραφες ένα σύνθηµα σε τοίχο, για όλα αυτά που συµβαίνουν στην Ελληνική πραγµατικότητα ποιο θα ήταν. ''Skyfall'' Την από επάνω λέξη. Μόνο. Με µαύρο σπρέι και µε µικρά γράµµατα. Καµία σχέση µε την ταινία ως ταινία. Αλλά µε τους συµβολισµούς της, απολύτως. Ποιες είναι οι τελευταίες άµυνες της Ελλάδας. Ποιο είναι το skyfall της. Για ποιον και γιατί είναι έτοιµη να δώσει την ζωή της. Ξέρει;

Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης κουβαλά τον ρομαντισμό του Δον Κιχώτη και παράλληλα τον κερδίζει το Θεσιακό σύστημα, ως μέγα εραστή και διάκονό του.

Το «Hotel Chelsea» είναι η νέα του μυθιστορηματική κατάθεση και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός (και σε e-book )

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

270113_ ▧

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΝΕ belane74@gmail.com http://nikbelane.blogspot.com

Ο χειρότερος τρόπος να ξεκινήσεις γράφοντας ένα κείµενο είναι να αναφερθείς στον καιρό.

γυαλιά µε πείσµα δεκάχρονου προσποιούµενος ότι έχω µυωπία. Κάποτε, έφτασα στην παραλία. Στην καφετέρια όπου δώσαµε ραντεβού µε τον Θάνο δεν υπήρχε κανείς εκτός από τον Θάνο. Κάθισα. Παρήγγειλα καφέ έχοντας το φίλτρο του τσιγάρου στο στόµα. Σκέφτηκα ότι οι αναφορές στον καιρό αρµόζουν µόνο σε νυχτωµένα µεσαιωνικά παραµύθια. Έξω η βροχή γρύλλιζε σαν λυσσασµένη σκύλα. Κοίταξα την κούπα µε τον στραγγισµένο καφέ του φίλου µου. Τον είχε πιει µέχρι να φτάσω απολαµβάνοντας την κακοκαιρία. Θαύµασα το στυλ και την αγνότητα ενός ανθρώπου που επιµένει να του αρέσει το κρύο και ο χειµώνας, οι βροχές, τα βουνά και τα χιόνια. Άναψα το τσιγάρο µου. Η µέρα κυλούσε προσποιούµενη ότι υπάρχει ήλιος.

part 1 Σηκώθηκα γύρω στις εννιά. Ο ουρανός έσερνε µια ανυπόφορη µουντάδα κι έβρεχε µε οργή πάνω στις ταράτσες. Ρυάκια βροχόνερου γδέρνανε τα ντουβάρια καταλήγοντας στους αδηφάγους υπονόµους. Η µέρα δεν θα ξεκινούσε καλά. Η µέρα δεν είχε ξεκινήσει καλά. Η µέρα δεν ξεκίνησε καλά. Διαλέγεις και παίρνεις. Όταν θέλω να ξεκινήσει καλά η µέρα µου κάνω έναν διπλό ελληνικό και σωπαίνω. Μένω ακίνητος µέχρι να εµφανιστεί ο ήλιος. Όταν ο ήλιος αργεί να εµφανιστεί φτύνω τον κόρφο µου. Όταν τελικά εµφανίζεται φτύνω τρεις φορές στον αέρα.

Ο χειρότερος τρόπος να τελειώσεις ένα κείµενο είναι να συνεχίζεις µέχρι τέλους να αναφέρεσαι στον καιρό.

Κοίταξα ξανά το ρολόι στις εννιά και σαράντα πέντε. Ο αέρας έλουζε µε βροχόνερο το τζάµι της µπαλκονόπορτας. Κατέβασα το στορ. Μπούκωσα. Το ανέβασα πάλι µε νευρικές κινήσεις. Ήπια µια καυτή γουλιά καφέ. Διατήρησα τη σιωπή µου ως τις δέκα και τριάντα που χτύπησε το τηλέφωνο. Μίλησα µε σταθερή φωνή. Έδωσα ραντεβού στην παραλία.

part 2 Το δελτίο καιρού προέβλεψε χιόνια για το Σαββατοκύριακο. Αυτό µου έλειπε. Κάποιες πόλεις είναι άσχηµες. Υπό βροχή καταντούν ανυπόφορες. Χιονισµένες φαντάζουν αποτρόπαιες. Η Θεσσαλονίκη θα µπορούσε να είναι µία όµορφη πόλη. Ίσως είναι µόνο στο µυαλό κάποιων ροµαντικών. Όµως ο ροµαντισµός έχει σβήσει. Ο ροµαντισµός έχει πεθάνει. Έχουµε σκοτώσει τον ροµαντισµό διαπράττοντας εγκλήµατα, καταπατώντας δικαιώµατα και χτίζοντας άσχηµες πόλεις. Ζήτω ο ροµαντισµός!

Στο επόµενο πεντάλεπτο ο ήλιος ράγισε τον ουρανό. Έφτυσα στον αέρα πάνω από είκοσι φορές. Φόρεσα τα σκούρα γυαλιά και βγήκα. Η Ολύµπου στολισµένη σκουπίδια και κλαδεµένα δέντρα µου έσκασε ένα χαµόγελο. Είχε καιρό να το κάνει. Στην Αγίας Σοφίας πήρε πάλι να βρέχει. Συνέχισα να φορώ τα σκούρα

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

by http://www.flickr.com/photos/designshard/

Στην τσέπη µου κουδούνιζαν µερικά ευρώ. Με εβδοµήντα πέντε λεπτά αγόρασα ψωµί. Από ένα σταντ πήρα µια µουλιασµένη δωρεάν εφηµερίδα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν όµορφα να βρισκόµουν εκεί που πραγµατικά θα επιθυµούσα χωρίς να έχω ανάγκη το ψωµί και τη δωρεάν φυλλάδα. Αµέσως µετά απέκλεισα τη σκέψη. Οι όµορφες σκέψεις µου κάνουν κακό. Οι όµορφες σκέψεις µε γεµίζουν ελπίδες. Οι ελπίδες ανήκουν στους φοβισµένους κι εγώ δεν θέλω να φοβάµαι. Εγώ δεν φοβάµαι. Κι αυτό δεν είναι µία ακόµη ροµαντική δήλωση. Δεν είναι καν δήλωση. Είναι η έµπνευση που σκάει στα µούτρα µου κάθε φορά που φτύνω στον αέρα όταν έχει ήλιο. Είναι η πρώτη σκέψη που κολλάει στις αυλακώσεις του εγκεφάλου. Είναι η τελευταία σκέψη που αράζει αναπαυτικά στα νύχια µου διώχνοντας τη βρωµιά. Είναι η ανάγκη να διώξω τον φόβο που µου πλασάρει τις ελπίδες για να συνεχίσω την καταπιεσµένη ζωούλα µου.

Η πωλήτρια του γωνιακού φούρνου τύλιξε το ψωµί των εβδοµήντα πέντε λεπτών µε χαρτί όπου επάνω του αναγράφεται η επωνυµία του καταστήµατος. Εγώ τύλιξα το ήδη τυλιγµένο ψωµί µε τη µουλιασµένη φυλλάδα και όλα µαζί τα βόλεψα κάτω από τη µασχάλη µου. Περπάτησα την Εγνατία ως το ύψος της Βενιζέλου. Ανηφόρισα για το Μπιτ Παζάρ. Στο σπίτι έβγαλα το τζάκετ κι άφησα στην άκρη τα παπούτσια. Κάθισα σε µια καρέκλα ξυπόλυτος. Προσπάθησα να ζεσταθώ. Άφησα το τυλιγµένο ψωµί στο τραπέζι. Το ξετύλιξα. Πέταξα τη φυλλάδα που είχε καταστραφεί εντελώς από τη βροχή. Το λεπτό χαρτί του φούρνου λέρωσε µε τη µελάνη του το ψωµί. Πέταξα και το ψωµί. Διέσχισα τον διάδροµο ως τη µπαλκονόπορτα. Δεν έδωσα καµία σηµασία στον κόρφο µου. Κωλόκαιρος!

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

της Σωτηρίας Παγουλάτου - sunsotiria@yahoo.gr http://www.facebook.com/kudoni

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ ΣΩΣΤΑ από τη συλλογή της Βέρα Ξενοφόντοβνα ντε Μπλούµενταλ, Ρωσία 1903 ▧

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com 18

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα χωριό στη µέση της µεγάλης ρωσικής στέπας, ζούσαν δύο αδέλφια. Ο ένας ήταν πλούσιος και τρανός, µε τροφαντή γυναίκα και πολλά παιδιά, ο άλλος φτωχός και χήρος, µε µόνη συντροφιά του την εφτάχρονη κόρη του.

Πέρασαν οι µέρες και τα δύο αδέλφια παρουσιάστηκαν και πάλι µπρος στον βασιλιά. Εκείνος ξεκαρδίστηκε µε τις απαντήσεις του Ντιµίτρι, όµως άκουσε µε προσοχή τον Ιβάν και θα του έδινε το πουλάρι στη στιγµή, αν δεν ήθελε να τον δοκιµάσει λίγο ακόµη.

Μια µέρα τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να πάνε στην πρωτεύουσα όπου, όπως κάθε χρόνο, γινόταν το µεγάλο παζάρι - ο πλούσιος µε το όµορφο άτι του, ο φτωχός µε τη φοράδα του. Δρόµο πήραν δρόµο άφησαν και, την ώρα που σουρούπωνε, είδαν µπροστά τους µια έρηµη καλύβα. «Εδώ να περάσουµε τη νύχτα!» είπε ο πλούσιος. Ξεπέζεψαν, έδεσαν τα άλογα έξω από το καλυβάκι και έπεσαν να κοιµηθούν. Πολύ πρωί, τους ξύπνησαν χλιµιντρίσµατα. Βγαίνουν στην πόρτα, και τι να δουν! Τα άλογα ήταν τρία! Το τρίτο ήταν ένα πουλαράκι, που το είχε γεννήσει η φοράδα τη νύχτα. Στεκόταν, µισοτρεκλίζοντας, πλάι στο άλογο του πλούσιου αδελφού.

«Εσύ τα σκέφτηκες όλα αυτά;» τον ρώτησε. «Οχι, εγώ, µεγαλειότατε», απάντησε ο Ιβάν, «η εφτάχρονη κορούλα µου». «Για να δούµε αν είναι τόσο έξυπνη όσο φαίνεται», είπε ο βασιλιάς. «Σε εφτά ηµέρες να τη φέρεις στο παλάτι. Να εµφανιστεί όµως µπροστά µου ούτε γυµνή ούτε ντυµένη ούτε πεζή ούτε καβάλα σ' άλογο ούτε µε δώρα ούτε µε άδεια χέρια. Αν τα καταφέρει, θα πάρεις και το πουλάρι και εκατό ασηµένια δουκάτα». Ο Ιβάν γύρισε σπίτι ακόµα πιο στενοχωρηµένος. Είπε δακρυσµένος στην κόρη του τι ζητούσε ο βασιλιάς, εκείνη όµως, χωρίς να ταραχτεί καθόλου, του ζήτησε να της φέρει έναν λαγό και µια πέρδικα και να πάψει να ανησυχεί.

«Δικό µου είναι!», φώναξε ο Ντιµίτρι, ο πλούσιος. «Από πού κι ώς πού;» ρώτησε ο Ιβάν, ο φτωχός. «Αφού το γέννησε η φοράδα µου!»

Εφτασε η µεγάλη µέρα... Πλήθος κόσµου είχε συγκεντρωθεί στο παλάτι, περιµένοντας να δει πώς θα εµφανιζόταν η κορούλα του Ιβάν µπροστά στον βασιλιά. Κι εκείνη, ήρθε τυλιγµένη σε ένα ψαράδικο δίχτυ, καβάλα σ' έναν λαγό, κρατώντας στα χέρια της µια πέρδικα.

«Ναι, αλλά στεκόταν πλάι στο άλογό µου!» απάντησε ο Ντιµίτρι. Τα δύο αδέλφια άρχισαν να µαλώνουν και κανένας δεν υποχωρούσε. Στο τέλος αποφάσισαν, µόλις φτάσουν στην πόλη, να ζητήσουν από τον βασιλιά να αποδώσει δικαιοσύνη.

«Ωραία!» φώναξε ο βασιλιάς. «Δεν είναι ούτε γυµνή ούτε ντυµένη ούτε πεζή ούτε καβάλα σ' άλογο. Τα χέρια της όµως είναι γεµάτα!» Τότε το κοριτσάκι άνοιξε τα δάχτυλα και η πέρδικα πέταξε στον αέρα. Θαυµάζοντας την εξυπνάδα του κοριτσιού, ο βασιλιάς τη ρώτησε µε γλυκιά φωνή:

Ετσι κι έκαναν. Ο βασιλιάς τούς δέχτηκε καθισµένος στον θρόνο του και τους άκουσε προσεκτικά. Από τα πρώτα τους κιόλας λόγια κατάλαβε ότι το πουλάρι ανήκε στον Ιβάν, επειδή όµως ήθελε να διασκεδάσει λιγάκι, είπε:

«Τόσο φτωχοί είστε, λοιπόν; Τόσο πολύ χρειάζεστε το πουλάρι;»

«Πολύ µπερδεµένα µου τα λέτε εσείς οι δυο και δεν µπορώ να αποφασίσω. Θα δώσω, λοιπόν, το πουλάρι σ' όποιον µου πει ποιο πράγµα στον κόσµο είναι το γρηγορότερο, ποιο είναι το παχύτερο, ποιο είναι το απαλότερο και ποιο το πολυτιµότερο. Να έρθετε σε µία βδοµάδα µε τις απαντήσεις σας!».

«Ναι, µεγαλειότατε!», απάντησε το κοριτσάκι. «Ζούµε µε τους λαγούς που πιάνει ο πατέρας µου απ' το ποτάµι και µε τα ψάρια που µαζεύει από τα δέντρα». «Αχά!», φώναξε θριαµβευτικά ο βασιλιάς. «Να που δεν είσαι και τόσο έξυπνη! Πού ακούστηκε να υπάρχουν λαγοί στα ποτάµια και ψάρια στα δέντρα;»

Τα αδέλφια πήραν αµίλητα τον δρόµο του γυρισµού. Ο πλούσιος πήγε κατευθείαν στο σπίτι του και εξιστόρησε όσα έγιναν στη γυναίκα του. «Μα, δεν σε ρώτησε και τίποτα δύσκολο ο βασιλιάς!», είπε εκείνη. «Να τι θα του απαντήσεις: Το γρηγορότερο πράγµα στον κόσµο είναι το άλογό σου, το παχύτερο το γουρούνι µας, το απαλότερο το πάπλωµά µας και το πολυτιµότερο ο µικρός µας γιος».

«Και πού ακούστηκε αρσενικό άλογο να γεννάει πουλάρι;», απάντησε το κοριτσάκι. Τραντάχτηκε το παλάτι από τα γέλια και τα χειροκροτήµατα. Ο βασιλιάς διέταξε να δοθούν αµέσως στον Ιβάν το πουλάρι και τα δουκάτα και δήλωσε µε δυνατή φωνή:

Ο φτωχός γύρισε στο φτωχικό του καταστενοχωρηµένος. Πήρε την κορούλα του στην αγκαλιά του και της είπε όσα είχαν συµβεί. Εκείνη, σκέφτηκε λίγο και του απάντησε: «Να πεις στον βασιλιά ότι το γρηγορότερο πράγµα στον κόσµο είναι ο παγωµένος βόρειος άνεµος τον χειµώνα, το παχύτερο είναι το χώµα των χωραφιών της πατρίδας µας, το απαλότερο είναι το χάδι ενός παιδιού και το πολυτιµότερο είναι η τιµιότητα».

«Μονάχα στο βασίλειό µου θα µπορούσε να γεννηθεί ένα τόσο σοφό κορίτσι!»

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΑΡΝΗΣΗ από το Σεφέρη

▧

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Στὸ περιγιάλι τὸ κρυφὸ κι ἄσπρο σὰν περιστέρι διψάσαµε τὸ µεσηµέρι µὰ τὸ νερὸ γλυφό. Πάνω στὴν ἄµµο τὴν ξανθὴ γράψαµε τ᾿ ὄνοµά της ὡραῖα ποὺ φύσηξεν ὁ µπάτης καὶ σβήστηκε ἡ γραφή. Μὲ τί καρδιά, µὲ τί πνοή, τί πόθους καὶ τί πάθος πήραµε τὴ ζωή µας· λάθος! κι ἀλλάξαµε ζωή.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

by http-//www.flickr.com/photos/zigazou76/ 21

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΝΕΟΝΥΚΟΚΥΡΑΙΟΣ 2013 ▧

ΤΟΥ ΠΑΥΛΕΑ pavleasjazz@hotmail.com

Βλέπεις τα πράγµατα αλλιώς, µ’ένα δικό σου τρόπο. Πιο ευγενή! Πιο σπάνιο! Δεν κάνεις και τον κόπο,

Έτσι είναι, γούστα, επιλογές, ατοµική πορεία, σ’έναν αρέσει ο παράς, σ’άλλον τα µεταλλεία.

να ασχολείσαι µ’όλα αυτά που τρέµουνε οι άλλοι: τον ΟΑΕΔ, την τράπεζα, και τούµπαλιν, και πάλι. Αναρωτιέσαι..

Και µην κολλάτε που είπα εδώ πχ για αυτήν την ασχολία, Και δωδεκάωρα στο pc, ντιλίβερι, εφεδρεία! Μα είναι ενδιαφέρουσες τούτες οι ενασχολήσεις? Τέ’σπα’ θα ξέρουνε αυτοί. Συ θα τους νουθετήσεις?

Πώς γίνεται και όλοι αυτοί δεν βλέπουν τα ωραία? Τα θέατρα, τα ποιήµατα, µα και άλλα, πιο σπουδαία? Όπως

Εσύ δεν ήσουνα για αυτά, ούτε ποτέ θα είσαι. Πιες το εσπρέσσο σου εσύ, µποέµη µου, και ζήσε! Όµορφα..

την άποψή σου τη χρυσή! Μοναδική! Δική σου! Ξεχωριστή, πρωτότυπη, αγνή, προσωπική σου!

Είσαι άλλης κάστας πνεύµα εσύ, άλλο καπνό φουµάρεις. Αυτόν που βγαίνει απ’το τσιµπούκι σου: ρετρό και τον γουστάρεις!

Σαν άστρο φέγγει και πετά πάνω από τους καιρούς! Τα’χες προβλέψει, τα’χες πει εσύ σ’όλους αυτούς! Εσύ, που µόνος, µοναχός, αυθόρµητα, από µέσα, σκέφτεσαι, πράττεις, κι ενεργείς. Χωρίς να ακούς τα µέσα! Τα αστικά..

Ξέρεις για τέχνη κάµποσα, για φλερτ και για καµάκι. Δεν είσαι φουλ Εξάρχεια, µα ούτε Κολωνάκι.

Αλλά ούτε τ’άλλα, τα πονηρά.., τα κόκκινα, τα µαύρα, που κάτι σα να παν’ να πουν, µα έχουν περίεργη αύρα..

Καψούρες, µέθη, άφεση, νεφέλωµα, αργία, αυτή είναι η ζωούλα σου σε τζαζ ταπετσαρία.

Μα όλα τους βρωµάνε πια? Ντε και καλά, και σώνει? Μην είναι Εβραίοι, Σατανιστές? Μην είναι και Μασσόνοι?

Κλείνοντας θέλω να σου πω πώς σε ποθώ απολύτως! Όταν σε βλέπω φτιάχνοµαι, πνεύµα εξέχον, κι ήθος!

Αλλά και πάνω απ’όλα αυτά τολµούν και σ’απευθύνονται! Να σε µολύνουν θέλουνε (µα και περίεργα ντύνονται..), εσένα!

Σε χαιρετώ καµάρι µας και µη µου θορυβείσαι απ’τις φωνές του όχλου! Εσύ ήσουν και θα είσαι, µόνος.. µακριά από

Τον αυτοπαντοδύναµο, τον καταπληκτικό! Τον αυτοδηµιούργητο, µα λίγο..πληκτικό. Που

τα πάθη τους τα λαϊκά, µα και τις ηδονές τους. Απ’τα τραγούδια, τους χορούς, τους δρόµους, τις φωνές τους.

µε την άποψή σου τη χρυσή λυγίζεις και τ’ατσάλι! Μα αυτά τα είπαµε και πριν, ας µην τα λέµε πάλι..

Ακούµπα εσύ στη µπάρα σου, πιες το πεντάστερό σου, φάε τις αυταπάτες σου, κρύψου µες στ’άντερό σου!

Είσαι ιδιαίτερος, ψηλός, ωραίος καλοντυµένος! Διαβάζεις Robins, Keruac.. Νέος, µα περπατηµένος..

Και για τις φρίκες που ακούς µη νοιάζεσαι πολύ! Άξιο τέκνο κι έντιµο ‘συ του κυρ Παντελή!

Σε συγκινεί και ο «λαός», αλλά πολύ σκοτούρα, αδερφάκι µου, και την κοµψή κουλτούρα, προτιµάς εσύ.

Στις Ιστορίας τις σελίδες, τις εκτός ύλης, πλέε, και ψόφα µεταµοντέρνε µου, νέο-νοικοκυραίε!

Είναι η δική σου τρέλλα! Σ’άλλους αρέσει η δουλειά, µα εσένα η µουργέλα.. 22

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Eικονογράφηση Sugahtank Γιάννη Ρουμπάνη - j_toxic@otenet.gr

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ (δυο οµότιτλα κείµενα) , Marcel Proust, 2004, εκδ. Ίνδικτος, µτφ: Μήνα Πατεράκη- Γαρέφη,σσ: 124

▧

ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ ΠΑΠΑΚΟΥΝΑΔΗ myrs32@hotmail.com

‘’Δεν υπάρχουν ίσως ηµέρες της παιδικής µας ηλικίας που να τις ζήσαµε τόσο απόλυτα όσο εκείνες που πιστέψαµε ότι τις αφήσαµε να φύγουν χωρίς να τις ζήσουµε, εκείνες που τις περάσαµε µε ένα βιβλίο αγαπηµένο’’. Με αυτόν τον αφορισµό ξεκινάει το πρώτο από τα δυο οµότιτλα κείµενα του Proust που αφορούν στην διαδικασία της ανάγνωσης αλλά και στον ίδιο τον αναγνώστη. Από την αρχή σε αγκαλιάζει ο οικείος κόσµος των παιδικών αναγνώσεων, ‘’τα βιβλία της µακρινής εκείνης εποχής, που τώρα πια είναι σαν ωσάν τα µόνα ηµερολόγια που έχουµε φυλάξει από τις ηµέρες που κύλησαν γοργά’’, αργότερα µέσα στο ίδιο κείµενο, το τιµώµενο πρόσωπο του αναγνώστη θα ενηλικιωθεί και θα ωριµάσει, θα συσχετιστεί µε διάφορα άλλα θέµατα και πρόσωπα, ‘’βιβλιόφιλου’’ περιεχοµένου. Πρόκειται για ένα δοκίµιο µε λογοτεχνική αύρα. Η ιδιαίτερη λογοτεχνικότητα του µέσα στην δοκιµιακή αυστηρότητα προέρχεται από δυο βασικές πηγές: τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που εµπεριέχει προς αποδεικτική και πολλαπλασιαστική ισχύ αλήθειας και η ελευθεριάζουσα, σχεδόν αυθάδικη τοποθέτηση του σε συµπαγή ζητήµατα των φιλολογικών κύκλων: Ο παιδικός και ενήλικος αισθητηριακός κόσµος της ανάγνωσης, η σιωπή της µύησης, οι ιδανικοί ‘’εραστές’’ αυτής της δίπυλης

σχέσης ( µε τις ιδιότητες συγγραφέας-‘’ Συµπεράσµατα’’ και αναγνώστης‘’Παροτρύνσεις’’). ‘’Η υπέρτατη προσπάθεια του συγγραφέα όπως και του εικαστικού καλλιτέχνη καταλήγει απλώς στο να ανασηκώνει κατά τόπους για χάρη µας το πέπλο ασχήµιας και ασηµαντότητας που µας αφήνει αφιλοπερίεργους µπροστά στο σύµπαν. Τότε λοιπόν µας λέει: «Κοίταξε, κοίτα.» ‘’ Και στην συνέχεια, σε κλιµακωτή διάταξη: Η ανάγνωση- επιχείρηση αποδείξεων, οι θεραπευτικές µαλάξεις της ανάγνωσης, οι ιδιαιτερότητες και οι κίνδυνοι των µεγάλων πνευµάτων, ο φετιχιστικός τρόπος διαβάσµατος- η ‘’φιλολογίτιδα’’, ο επανακαθορισµός της λοιπής κοινωνικής µας ζωής (µε την ακραία θέση: ‘’Μέσα στην ανάγνωση, η φιλία επανέρχεται ξάφνου στην πρώτη της αγνότητα. Με τα βιβλία οι φιλοφρονήσεις τέλος. Εάν περνάµε την βράδια µε τους φίλους, είναι γιατί πράγµατι τους θέλουµε’’ !), η δυσκολία της κριτικής των σύγχρονων µας, η άνω και η κάτω τελεία που είναι για τον Proust η άνω και η κάτω στιγµή… Το γεγονός είναι ότι το πρώτο από τα δυο κείµενα της ανθολόγησης είχε γραφτεί ως πρόλογος σε βιβλίο του Άγγλου αισθητικού Ruskin. Το παράδοξο είναι ότι ο Proust υπερέβη κατά πολύ το ύφος και την

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

σύµβαση του προλόγου που του ζητήθηκε και από µαθητούδι του δασκάλου Ruskin (τον λάτρεψε και τον αµφισβήτησε κατά την διάρκεια της συνολικής µελέτης του) εξελίσσεται θαρρετά (µέσα στον ίδιο τον ‘’οίκο’’ που τον φιλοξενεί) σε σεβαστό διδάσκαλο. Χρησιµοποιεί ως αφορµή την θεµατική του βιβλίου για να προσεγγίσει ένα διαφορετικό σώµα: ένα σώµα κριτηρίων που διακηρύσσει και ταυτόχρονα εφαρµόζει. Ο αναγνώστης του Ruskin που δεν ξεχνάει να υπενθυµίζει (πρώτα από όλα στον ίδιο τον εαυτό του) ότι είναι ο αναγνώστηςProust παρουσιάζει τις απολαύσεις της ανάγνωσης (‘’το γόνιµο εκείνο θαύµα µιας επικοινωνίας στους κόλπους της µοναξιάς’’) στον αναγνώστη-κατά τον Proust. Αυτή η πρακτική ήταν συνήθης στον Proust που ήθελε να εκµεταλλευτεί στον έπακρον την επίδραση των άλλων συγγραφέων –µέχρι και να ασκείται συστηµατικά στην µίµηση της γραφής τους- χωρίς να θεωρεί ότι τους χρωστάει, και ταυτόχρονα να δηµιουργεί γνήσια, αναγνωρίσιµα έργα. Στα σταυροδρόµια που τεχνηέντως σχηµατοποιεί ο Proust (δοκίµιο ή λυρικός, αφηγηµατικός λόγος, εµπειρία ή θεωρία, ανάγνωση ή γραφή) επιλέγει να ακροπατήσει και σε αυτό το δύσβατο σηµείο: η γέννηση και η µετέπειτα ύπαρξη του συγγραφέα και του έργου, ως ξεχωριστές, δυσδιάκριτες οντότητες.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

THE BRIDGES OF MADISON COUNTY ▧

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 24fpsverite@gmail.com http://24fpsverite.wordpress.com

Η δεκαετία του '90 αποδείχτηκε ιδιαίτερα σηµαντική στην µετεξέλιξη της καριέρας του Clint Eastwood. Αν και η ενασχόλησή του µε την σκηνοθεσία είχε ήδη ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν είναι χαρακτηριστικό πως σε αυτόν τον τοµέα έγινε καλλιτεχνικά αποδεκτός µόλις την τελευταία 20ετία. Ταυτόχρονα µε την σκηνοθετική του ωρίµανση την ίδια περίοδο και ο ίδιος άλλαξε πολύ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους που ερµήνευε. Ίσως η πρώτη ταινία που σηµατοδότησε αυτή την σηµαντική µετάβαση είναι το ροµαντικό δράµα The Bridges of Madison County (Οι Γέφυρες του Μάντισον), γυρισµένο το 1995, τρία χρόνια µετά την κυκλοφορία του οµώνυµου best seller του Robert James Waller. Η ταινία ανακηρύχθηκε ως µία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας στη σχετική ψηφοφορία του Cahiers du Cinéma. Η ιστορία έχει δύο βασικούς και ουσιαστικά µοναδικούς ήρωες. Ο Robert Kincaid (Clint Eastwood) είναι κοντά στα 50, συνεργάζεται µε το National Geographic και κάπου στην δεκαετία του '60 ταξιδεύει στην αγροτική κοµητεία του Μάντισον της Άιοβα µε σκοπό να φωτογραφήσει τις σκεπαστές γέφυρες της περιοχής. Στην προσπάθειά του να βρει το σωστό µέρος γνωρίζει τυχαία την Francesca. Η Francesca (Meryl Streep), µία 45άρα νοικοκυρά, µετανάστρια από την Ιταλία, ζει µόνιµα στο αγρόκτηµά της µε τον άντρα της και τα δυο τους παιδιά. Η γνωριµία τους θα γίνει στην περίοδο του

καλοκαιριού όταν όλοι λείπουν. Θα κρατήσει µόλις για τέσσερις ηµέρες αλλά θα είναι ικανή να αλλάξει για πάντα τις ζωές τους. Αν και παράδοξο, µία ερωτική ιστορία ανάµεσα σε δύο ώριµους ανθρώπους φαντάζει πολύ πιο ζωντανή και αθώα από µία αντίστοιχη εφηβική. Η βασική ειδοποιός διαφορά είναι πως στην περίπτωση του Robert και της Francesca είναι ένας έρωτας που έχει εξαρχής µία προδιαγεγραµµένη πορεία και εξέλιξη και δεν γίνεται αυτή να παραταθεί ή να αλλάξει. Είναι συγκεκριµένα τα ηθικά και συναισθηµατικά όρια που έχουν τεθεί πριν καν αρχίσει η ιστορία τους όµως εκείνοι προσπαθούν να τα ξεπεράσουν σε ένα µεγάλο βαθµό. Από τη µία ο Robert έχει έναν αντισυµβατικό τρόπο ζωής και αντιµετωπίζει τις σχέσεις διαφορετικά. Τόσο ο ασταθής χαρακτήρας του όσο και η φύση της δουλειάς του δεν θα του επιτρέψουν ποτέ να είναι αφοσιωµένος σε µία συγκεκριµένη γυναίκα. Από την άλλη η Francesca είναι απόλυτα συµβιβασµένη µε την τυποποιηµένη και βαρετή ζωή της γιατί αυτό πρέπει να κάνει. Όµως ταυτόχρονα θέλει να ξεφύγει από την απελπισία της αδιαφορίας που εισπράττει από τον άντρα της όµως της είναι αδύνατον να επιζητήσει µία υπέρβαση επειδή έχει οικογένεια. Με µία ψυχρή µατιά σε αυτά τα δεδοµένα η απόπειρά τους να αλλάξουν την µοίρα τους φαίνεται πως είναι εντελώς λάθος, όµως για εκείνους εκείνη ακριβώς την στιγµή είναι η

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

πιο σωστή επιλογή, έστω για όσο κρατήσει, ακόµα και αν αυτό είναι µόλις για λίγες µέρες. Στην ουσία η σχέση τους δεν είναι µία καθαρόαιµη ιστορία αγάπης, σεξ ή έρωτα αλλά µια ιστορία πάνω στην ιδέα και στην ελπίδα του να έχεις αυτό που θα επιθυµούσες χωρίς όµως να σου αξίζει ή να µπορείς να το αποκτήσεις. Άλλωστε αν είχαν την απαιτούµενη ελευθερία για τα θέλω τους ίσως να έχαναν αυτό το πάθος που τελικά τους ένωσε για πάντα.

Ο ροµαντισµός σίγουρα έχει πεθάνει και το ίδιο έχει συµβεί και στις τρυφερές ειδυλλιακές ιστορίες που τον εξιδανικεύουν. Τα επαναλαµβανόµενα clichés για τις σωστές και λάθος επιλογές ίσως να έχουν κουράσει και να είναι προφανή. Όµως η αναζήτηση της ευτυχίας θα παραµένει για πάντα το άπιαστο ιδανικό και αυτό είναι που ανακαλύπτουν µε πικρία οι ήρωες της ταινίας. Δυστυχώς όµως αυτή η γνώση έρχεται µετά από ατέλειωτες σκέψεις και συνοδεύεται από µία αναπόφευκτη ωριµότητα που τους οδηγεί σε µία αναπάντεχη και ξαφνική βεβαιότητα όπως λέει και ο Robert στην Francesca “This kind of certainty comes but once in a lifetime.”

Χωρίς αµφιβολία το The Bridges of Madison County θα µπορούσε να καταταχτεί ως ένα από τα τελευταία κλασσικά µελοδράµατα που πρόσφερε το Hollywood τα προηγούµενα χρόνια. Αν και αισθητικά έχει όλα τα στοιχεία για κάτι τέτοιο, καταφέρνει σε κάθε του στιγµή να αποποιηθεί αυτόν τον βαρύ όρο και αρκετές φορές να ξεφύγει από τους αυστηρούς περιορισµούς που θέτει το είδος. Σε αυτό καταλυτικό ρόλο έπαιξαν τόσο η σκηνοθεσία του Eastwood όσο και το σενάριο του Richard LaGravenese που κατάφεραν να αναµορφώσουν το βιβλίο και να ξεφύγουν από την στενή ερµηνεία του. Το κυριότερο επίτευγµα ήταν η σύγχρονη µατιά σε κάτι που δείχνει θεωρητικά τόσο παλιό. Έτσι αντί να ακολουθήσει µία τυπική εξιστόρηση µε έντονα ρετρό στοιχεία που θα αναπολεί την αθωότητα του παρελθόντος, o Eastwood προτίµησε να µεταφέρει όλα όσα συνθέτουν ένα αξιοπρεπές ροµαντικό δράµα δωµατίου στην σύγχρονη εποχή µε µία δόση ελαφράς νοσταλγίας. Παίζοντας µε τις σκιές, το ηµίφως, τα blues στο ραδιόφωνο, τα τρυφερά αγγίγµατα και τα ακόµα πιο αθώα και τρεµάµενα πρώτα φιλιά, ο Eastwood και η Streep δηµιουργούν ένα τόσο τραγικά καταδικασµένο ροµαντικό ζευγάρι που καταφέρνει να φορτίσει συναισθηµατικά και τον θεατή. Οι ίδιοι δεν είναι κενοί ήρωες, δεν είναι απλά θύµατα των καταστάσεων και κυρίως δεν ανήκουν στην εποχή που τους θέτει το περιβάλλον τους. Καταφέρνουν να διατηρήσουν µία περίεργη διαχρονικότητα που θα ταίριαζε εύκολα σε κάθε χρονολογική περίοδο. Είναι ένα ζευγάρι που θα µπορούσε µε διαφορετικούς όρους να επιβιώσει και στην πολύ πιο κυνική σηµερινή εποχή και ας βρίσκεται θεωρητικά µισό αιώνα µακριά.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

DJANGO: Ο ΤΙΜΩΡΟΣ από τον Quentin Tarantino ▧

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ http://to-see-nema.blogspot.gr maloulito@gmail.com Πηγή: www.cine.gr

Βρισκόµαστε στο Τέξας του 1858, δυο χρόνια πριν ξεσπάσει ο εµφύλιος, όπου ο Δόκτωρ King Schultz (Christoph Waltz), ένας Γερµανός κυνηγός επικηρυγµένων, αναζητά κάποιον σκλάβο από την φυτεία Carrucan, ο οποίος να γνωρίζει πώς είναι οπτικά οι αδελφοί Brittle. Αυτόν που ψάχνει, τον βρίσκει στο πρόσωπο του Django (Jamie Foxx), τον οποίο κι αγοράζει µε συνοπτικές διαδικασίες. Έπειτα από αυτή τη δουλειά, ο Schultz, θα προσφερθεί να δώσει στον Django την ελευθερία του κι αφού συνεργαστούν µέχρι το τέλος του χειµώνα, θα έρθει η σειρά του Schultz να βοηθήσει τον Django να εντοπίσει, αλλά και ν' αγοράσει την ελευθερία της γυναίκας του, Broomhilda (Kerry Washington). Έτσι οι δυο άντρες αφού ερευνήσουν τα αρχεία πώλησης των σκλάβων, ταξιδεύουν σε µια από τις πιο απάνθρωπες φυτείες, την Candyland, έχοντας καταστρώσει το τέλειο σχέδιο εξαπάτησης του ιδιοκτήτη της, Calvin Candie (Leonardo DiCaprio).

άκρως διαφορετική σύλληψη, που τυγχάνει να κάνει αναφορές στην πρωτότυπη ταινία, διακωµωδώντας κατά κύριο λόγο διάφορους αντιπαθείς χαρακτήρες κι αποδίδοντας δικαιοσύνη. Από την αρχή της, λοιπόν, η ταινία, προϊδεάζει τον θεατή για το αριστούργηµα που ακολουθεί, καθώς ξεκινά µε το κλασικό τραγούδι "Django" των Luis Bacalov και Rocky Roberts, µε τους τίτλους αρχής του Sergio Corbucci και µε την παρουσίαση των σκλάβων, αντί του φέρετρου. Μετά από την πανέµορφη αυτή εισαγωγή, η οποία θα θυµίσει στον γνώστη το σηµείο αναφοράς, συνεπαίρνοντας όµως κι όποιον δεν είχε την τύχη να παρακολουθήσει ένα από τα ωραιότερα ιταλικά western της δεκαετίας του 1960, θα περάσει αµέσως στο στοιχείο που χαρακτηρίζει τ' αριστουργήµατά του, αυτό της µαύρης κωµωδίας.

Το "Django: Ο τιµωρός" είναι η καινούργια µαύρη κωµωδία, σε µορφή western αυτή τη φορά, του εκπληκτικού Quentin Tarantino. Από πολλούς κριτικούς, αυτή η ταινία, θεωρείται ίσως η καλύτερη δουλειά του ιδιαίτερου αυτού σκηνοθέτη. Χωρίς να µπορώ να πω µε σιγουριά ότι είναι όντως "η" καλύτερη, καθώς έχει δηµιουργήσει αξεπέραστες ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του, θα συµφωνήσω µε όσους ισχυρίζονται ότι είναι από τις πιο καλογυρισµένες ταινίες ενός λατρεµένου δηµιουργού, που σίγουρα θα ξετρελάνει τους φανατικούς θαυµαστές του.

Έχοντας το χάρισµα να παρουσιάζει ωραιοποιηµένη βία, αποδίδοντάς την µάλλον καλλιτεχνικά, παρά ρεαλιστικά και µπλέκοντας ενδιάµεσα το στοιχείο ενός εύθυµου ξαφνιάσµατος του θεατή, ο Tarantino, έχει δώσει στον κινηµατογράφο κανονικά έργα τέχνης πάνω στην βία και την µαύρη κωµωδία και σ' αυτή του την ταινία, έχοντας σαν πρωταγωνιστή έναν µαύρο σκλάβο που ζητά δικαίωση, ίσως να συστήνει ένα είδος "κατράµικης" κωµωδίας. Κατά γενική οµολογία βέβαια, η προώθηση της βίας δεν είναι ορθή, όµως όταν αυτή βοηθά στην αποκατάσταση του «σωστού» κι αναπαριστάται ως «πίνακας», τότε δεν υπάρχουν περιθώρια να χαρακτηριστεί η χρήση της λανθασµένη.

Έχοντας εµπνευστεί από τον "Django: Ο τροµοκράτης του Πάσο-Ντόµπλε", ο Tarantino, δηµιουργεί τη δική του εκδοχή αυτού του κλασικού ήρωα, αποδίδοντας παράλληλα κι ένα φόρο τιµής στον χαρακτήρα που πρωτο-ενσάρκωσε ο Franco Nero στο western του Sergio Corbucci, το 1966. Πρέπει να τονιστεί, όµως, ότι δεν µιλάµε για ένα remake µιας κλασικής ταινίας, αλλά για µια

Αυτό που κάνει εντύπωση, όµως, και παράλληλα είναι και το στοιχείο που θα σας κάνει να παρακολουθήσετε αυτή την τρίωρη, σχεδόν, παραγωγή του ακούραστα, είναι το γεγονός της αρµονικής εναλλαγής του περιβάλλοντος της ταινίας. Και τι εννοώ µ' αυτό: Κατά την διάρκεια της πρώτης ώρας, ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει µια Ταραντινική εκδοχή ενός western, δηλαδή πολύ πιστολίδι, 32

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

πολύ γέλιο κι αρκετό αίµα. Αφού όµως, περάσει αυτή η φάση του κυνηγιού επικηρυγµένων κι αφού έχει κερδίσει τον θεατή, ο σκηνοθέτης, αλλάζει το περιβάλλον της ταινίας, µετατρέποντάς το σ' ένα ιστορικό δράµα, το οποίο και καλύπτει τη δεύτερη ώρα της. Τέλος, τα τελευταία 40 λεπτά περίπου, το δράµα, θ' αρχίσει να αποκτά στοιχεία Tarantino, προετοιµάζοντας για ένα άκρως χαρακτηριστικό κλείσιµο του έργου, που θα ξετρελάνει τους πιστούς.

ερµηνείες των Jamie Foxx, Christoph Waltz, Leonardo DiCaprio, Samuel L. Jackson, Kerry Washington και φυσικά την φιλική συµµετοχή του Franco Nero, συνιστούν µια ταινία που πρέπει να δει το κοινό του ιδιόµορφου αυτού Αµερικανού δηµιουργού. Αν πάλι, δεν συµπεριλαµβάνετε τον εαυτό σας στους φανατικούς ακολούθους του Tarantino, αλλά είστε θαυµαστές των ηθοποιών που συµµετέχουν κι έχετε σκοπό να την παρακολουθήσετε, θα ήθελα να σας ενηµερώσω ότι ο χαρακτήρας του DiCaprio, για παράδειγµα, εµφανίζεται µετά την πρώτη ώρα και να σας προτείνω να οπλιστείτε µε υποµονή κατά το τελευταίο µέρος της ταινίας.

Οι παραπάνω εναλλαγές, λοιπόν, που γίνονται µε υπέροχο τρόπο, σε συνδυασµό µε την καταπληκτική µατιά του σκηνοθέτη, τις µουσικές επιλογές του και τις εξαίρετες 33

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JIVE

SANCHO 003 ▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

Οι Sancho 003 είναι ένα ντουέτο µουσικών, οι οποίοι έχουν αποφασίσει θα έλεγα να πειραµατιστούν µε το κάθε τι και να κάνουν τα πάντα µ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Από το ίδιο τους το όνοµα, τον τίτλο του τελευταίου τους album, τους τίλους των κοµµατιών και καταλήγοντας στη µουσική και τους αυτοσχεδιασµούς τους. Η επιτυχία παρ’ όλα αυτά είναι ότι υπάρχει ουσία και όχι υπερβολή στο τελικό αποτέλεσµα.

την λέξη Musica. “Muzga” στο µέρος απ’ όπου κατάγεται ο Φώτης Σιώτας σηµαίνει κάτι σαν Ζούγκλα. Ένα νόηµα που δένει άριστα µε την προσωπικότητα του album. Έγχορδα που χρησιµοποιούνται και ως κρουστά, loops, κιθάρες, εφέ, αυτοσχεδιασµοί, αναλογικά synth είτε στο µπάσο, είτε στην ατµόσφαιρα και τα ρυθµικά µέρη, συνθέτουν το ηχητικό τοπίο του “Muzga”. Η αίσθηση του χρόνου χάνεται ακούγοντας τα 9 κοµµάτια που το αποτελούν, χωρίς να κουράζει. Από την άλλη είναι ένα album που θα ακούσεις σε συγκεκριµένες καταστάσεις. Το µυαλό είναι προγραµµατισµένο να µπορεί να δουλεύει ακούγοντας µουσική. Και για µια τέτοια κατάσταση το συγκεκριµένο album είναι ιδανικό.

Ο Φώτης Σιώτας και ο Κώστας Παντελής, που είναι τα δύο πρόσωπα πίσω από το project, έχουν συνεργαστεί µε ονόµατα του χώρου όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Γιάννης Αγγελάκας, αλλά η µουσική τους είναι σε µια διαφορετική κατεύθυνση. Ένα soundtrack που θα µπορούσε να ντύνει πολλές και διαφορετικές εικόνες. Ήχοι που σε µεταφέρουν σε άγνωστο προορισµό, όπου µόλις φτάσεις έχεις ξεχάσει που ήταν η αφετηρία.

Το “Muzga” κυκλοφόρησε από την Inner Ear στις 15 Μαΐου του 2012. Οι ηχογραφήσεις έγιναν το 2011 στο Royal Alzheimer Hall Studio στη Θεσσαλονίκη από τους Τίτο Καρυωτάκη και Χρήστο Χαρµπίλα σε παραγωγή των ιδίων και των Sancho 003.

Το 2009 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δουλειά µε το ανεξάρτητο label QUETEMPO. Στην συνέχεια έγραψαν τη µουσική για τις παραστάσεις της οµάδας SINEQUANON, “Ένα ακόµη και φύγαµε” και “To lose lautrec”. Κάπως έτσι χτίστηκε και η επόµενη δουλειά τους “Muzga”, ένα λογοπαίγνιο µε

papadaki.stav@gmail.com

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

papadaki.stav@gmail.com

:ιανίε 300 ohcnaS ιΟ

ιακ ςένωΦ ,αλόιΒ ,ίλοιΒ :ςατώιΣ ςητώΦ htnyS άκιγολανΑ ςεράθιΚ :ςήλετναΠ ςατσώΚ

Οι Sancho 003 είναι: Φώτης Σιώτας: Βιολί, Βιόλα, Φωνές και Αναλογικά Synth Κώστας Παντελής: Κιθάρες

ayout

Layout

ww.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

ΕΝΝΕΑ ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ Γιώργος Καγιαλίκος ▧

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ http://thodorosexintaris.blogspot.gr/ t_exintaris@yahoo.com

Μια παρουσίαση που θα έπρεπε να είχε γίνει αρκετό καιρό πριν καθώς ο δίσκος κυκλοφόρησε εδώ και έναν περίπου χρόνο και τα τραγούδια που περιέχει ακούγονται συχνά στις εκποµπές µου, στο ραδιόφωνο.

«Πεφταστέρι», «Σε κλέβει ο άνεµος», «Ένα πρωί», «Νύχτα µου», πολύ όµορφα τραγούδια, χαµηλών τόνων (µεταφορικά) και σε στίχους ευτυχώς ταιριαστούς και ανάλογου επιπέδου από τον ίδιο, τον Νεόφυτο Δάνο και τον Γιώργο Σκόκα. Το τραγούδι µε τη φωνή της Έλλης Πασπαλά «Ωκεανός» δίνει µε την οµορφιά και των δύο ένα επιπλέον ελκυστικό ηχόχρωµα στο δίσκο.

Και πώς να µην έχει ενδιαφέρον ο δίσκος όταν ήδη από τα πρώτα πράγµατα που προσέχεις, αφού διαβάσεις τους στίχους είναι ένα σηµείωµα του Νίκου Κυπουργού του οποίου η γνώµη έχει δεδοµένη βαρύτητα. Λέει λοιπόν: «Έρχεται και µου φέρνει τα τραγούδια του ένας ευγενής νέος που µοιάζει περισσότερο µπασκετµπολίστας παρά µουσικός, κι όµως, µε το πρώτο τραγούδι του, σκέφτοµαι, να κάτι που χαίροµαι να το ακούω και που αξίζει να βρεθεί τρόπος να το χαρούν κι άλλοι».

Ο δίσκος κλείνει µε ένα τρυφερό νανούρισµα που διατηρεί το ενδιαφέρον και στιχουργικά και ακουστικά, ενώ στο κλείσιµο του ίδιου του κοµµατιού υπάρχει ένα «θέµα για βιολί και πιάνο» που αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις για το τέλος, δίχως λόγο και επικεντρώνοντας στη µελωδία.

Ξεκίνησα µε την περιγραφή αυτή γιατί είναι ακριβής, τόσο για την ευγένεια όσο και για το ύψος! Το σηµαντικότερο όµως είναι η ακρίβεια στο γεγονός της ευχάριστης ακρόασης η οποία στην περίπτωση του Νίκου Κυπουργού δροµολόγησε και το δίσκο.

Το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτέχνησε για το δίσκο ο Karolis Dedura.

Για τις µουσικές σπουδές του και ότι έχει σχέση µε τον Γιώργο Καγιαλίκο µπορεί να πληροφορηθεί κανείς από την ιστοσελίδα του: www.kagialikos.gr .

*Στην ιστοσελίδα του Γιώργου Καγιαλίκου µπορεί να ακούσει κανείς και νέα τραγούδια του σε ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου, πριν αυτά κυκλοφορήσουν και σε ψηφιακό δίσκο.

Με δύο κουβέντες, δίσκος που αξίζει την προσοχή του κοινού που ψάχνει καλά τραγούδια.

Εννέα κρυµµένα τραγούδια λοιπόν ή πιο σωστά πρώην κρυµµένα και που ευτυχώς έχασαν την κρυψώνα τους βρίσκοντας την οδό της δηµοσιοποίησης. Πρόκειται για µια σαφώς λυρική δουλειά, µε όµορφες µελωδίες και διακριτική ενορχήστρωση µε βιολί, φλάουτο, τσέλο, όµποε, σαξόφωνο, κοντραµπάσο. Τραγούδια µιας έκδηλης ευαισθησίας που τραγουδάει προσεκτικά ο ίδιος και ένα ερµηνεύει µε τον δικό της, χαρακτηριστικό τρόπο η Έλλη Πασπαλά.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

Ακούτε: Μύθο 93,4: Τρίτη και Πέµπτη 16.00-18.00 www.mythosradio.tk και 90,4 Αριστερά στα fm: Τετάρτη 21.00-23.00 και Κυριακή 19.00-21.00

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

LOVERS ARE STRANGERS There’s nothing to discuss ▧

ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗ thkorovesi@gmail.com

Έχω ήδη φτάσει µε το µυαλό στο σηµείο εκείνο της πλοκής που συµβαίνει µετά τις ταινίες, και συγκεκριµένα όχι όλες τις ταινίες. Κάπου εκεί που τα ερωτικά ή άλλα τρίγωνα χάνουν τη λάµψη και τις ωραίες µουσικές στο background και βλέπουµε κάποιον ξεριζωµένο από την ίδια του τη ζωή να κοιτάει κενά µε το µέτωπο κολληµένο σ’ένα βρώµικο παράθυρο τρένου ή λεωφορείου χωρίς καµιά αίσθηση ταξιδιού. Γδαρµένη από τα κύµατα θα µε δεχτείς πίσω; Αλατόνερο στο στόµα και στις πληγές, για να γίνω καινούργια σαν τη θάλασσα. Καινούργια αλλά µε γεύση πνιγηρή.

Η Chinawoman θα γεμίσει καπνό και αλκοόλ την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τις δύο πρώτες μέρες του Μάρτη. 1/3 στο Block 33 και 2/3 sto 6 DOGS.

Ξεφορτώθηκα και το στιλό που µου ‘δωσες τότε. Θα γίνω κατά φαντασίαν ασθενής που αναρρώνει από σχιζοφρένεια. Θα κλειστώ στο δωµάτιό µου κι όταν περνάς απ’τη σκέψη µου θα φωνάζω πως δεν υπάρχεις. Θα περνάνε όλοι από µπροστά µου κι όσο πιο πολύ πονάω τόσο πιο δυνατά θα φωνάζω δεν υπάρχετε ρε, δεν υπάρχετε. Θα συνηθίσω να αγνοώ τις σιωπές που σπάσατε στο ελάχιστο και θα είµαι καλά. Η ανυπαρξία σας θα είναι το χάπι µου. Τα λάθη µου και τα λάθη σας, µόνο αυτά είναι η πραγµατική ζωή που θα βγάλει τα ποιήµατα και τις ιστορίες. Θα βυθιστώ στο εσωτερικό µιας φαντασίωσης, όπως έκανα µικρή. Θα βλέπω θαµπά γύρω µου όταν µε βαραίνουν τα γυαλιά κι οι µορφές σας στο πρόσωπο. Θα γερνάω µε τη µέρα που φεύγει αλλά καθόλου δε θα µαθαίνω απ’τον ήλιο και το φεγγάρι. Αυτό που ακούω απέξω είναι η θάλασσα ή ο αέρας;

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

ΤΟΠΟΙ ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΟΣ ▧

ΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ & ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ cloelikos@gmail.com

papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Εξεταστική περίοδος ισούται απεγνωσµένο διάβασµα τελευταίας στιγµής, καφές, οµαδικός πανικός και αφοσίωση. Πού, όµως, αν όχι στο αναγνωστήριο Ιπποκράτους; Αν πάλι δεν είσαι φοιτητής αλλά αγαπάς την ανάγνωση, ακολούθησε! Περπατώντας σε ένα παράδροµο της Αγίου Ιωάννου στην Αγία Παρασκευή, ήρθε η επιφοίτηση µπροστά µου µε µορφή κτιρίου εντός κήπου. Η δηµοτική βιβλιοθήκη της περιοχής, που συστεγάζεται µε το µουσείο Αλέκου Κοντόπουλου, στην οµώνυµη οδό, είναι ένα κοµµάτι Ευρώπης στην καταπονηµένη Αθήνα. Διαθέτει κηπάκο, χώρους ανάγνωσης, άπειρα βιβλία, φωτίζεται από τον ήλιο (εν αντιθέσει µε τα αναγνωστήρια του Κέντρου…) και εν ολίγοις σε προκαλεί να διαβάσεις ακόµα και το πιο βαρετό µάθηµα της σχολής. Βέβαια, για να µην κακολογούµε όλα τα φοιτητικά αναγνωστήρια/βιβλιοθήκες για έλλειψη ευρωπαϊσµού, υπάρχει πάντα και το παράδειγµα της Παντείου, που υπενθυµίζει πόσα λεφτά πέσανε τις µέρες των παχιών αγελάδων σ’ αυτή τη σχολή – αν και ξέρουµε πόσα πήγανε σε χρυσούς νιπτήρες… To the point, µιλάµε για βιβλιοθηκάρα. Φοβερός φωτισµός, µοντέρνα διαρρύθµιση, µεγάλος χώρος, προσφέρεται τόσο για ατοµικό διάβασµα όσο και για οµαδικές εργασίες.

Ας µην ξεχνάµε, τη Μουσική Βιβλιοθήκη ‘’Λίλιαν Βουδούρη’’ , που είχαµε αναφέρει στο τεύχος 16 , που προορίζεται για άνετο διάβασµα ωρών ,µε θέα ένα αίθριο , µέσα στο Μέγαρο Μουσικής και πάνω από όλα , δωρεάν και κεντρικά στην Αθήνα.

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Τελευταίο και όχι λιγότερο ευρωπαϊκών προδιαγραφών έρχεται το Ίδρυµα Ευγενίδου, για αυτούς που µένουν πιο µακριά , είναι η ό,τι πρέπει λύση. Τι να σας πω, εγώ που έχω µια αγάπη στις πράσινες λάµπες διαβάσµατος , στις µεγάλες βιβλιοθήκες και στις παλιές εκδόσεις, καταλήγω αρκετές φορές και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στο Πανεπιστήµιο , αφού προσπαθήσω να παραµερίσω τη λύπη µου για την κατάντια της άλλοτε δεσπόζουσας περιοχής.

Από την άλλη, για πιο κόζι κατάσταση, υπάρχει και η εναλλακτική των πολυχώρων. Μεταίχµιο, Ελευθερουδάκης, Ιανός, Έναστρον, Πολυχώρος Άγκυρα, ένα σωρό µέρη στο κέντρο που φιλοξενούν βιβλία, αναγνώστες, συζητήσεις, χωρίς την αίσθηση του µαζικού των αναγνωστηρίων, που πολλές φορές πανικοβάλλει ακόµα περισσότερο και δε διευκολύνει το διάβασµα. Προσωπικό αγαπηµένο, το Poems & crimes, των εκδόσεων Γαβριηλίδης, όπου όλο και κάποιο φίλο εκδίδουν, στην Αγίας Ειρήνης στο Μοναστηράκι. Δεν είναι απλά ένας πολυχώρος που αγαπά το βιβλίο: είναι σχεδόν sui generis.

Φυσικά, το µεγαλύτερο ποσοστό των αναγνωστών επιλέγει καφετέρια, κυρίως για να συνδυάζει την αγία Τριάδα: τσιγάρο, καφές και βιβλίο/εφηµερίδα. Πέρα από τα κλασικά και γνωστά σε όλους Φλοράλ και Βοξ στην πλατεία Εξαρχείων, υπάρχουν και εναλλακτικές τύπου Starbucks στην Πατησίων, µε τον γλυκύτατο κήπο, ή οι καφετέριες του Άλσους Βεϊκου, που ωστόσο καθιστούν λόγω θέας δύσκολο το διάβασµα [µα δεν προτιµάς να κυλιστείς στο γρασίδι;]. Είτε διαβάζετε εγχειρίδια είτε είστε τύπος της επιτοµής, προσπαθήστε την ώρα που συγκεντρώνεστε να θυµηθείτε τη γενικότερη αυθύπαρκτη αξία του βιβλίου, όπως εκφράστηκε και από την Emily Dickinson στο ποίηµα της A book… Δεν υπάρχει φρεγάτα σαν ένα βιβλίο Να μας πάει χώρες μακριά, Ούτε ίππος ταχύς σαν μια σελίδα Καλπάζουσας ποίησης. Αυτό το πέρασμα μπορεί να το διασχίσει και ο φτωχότερος Χωρίς την τυραννία διοδίων· Πόσο λιτή είναι η άμαξα Που μεταφέρει μια ανθρώπινη ψυχή!

… και καλό κουράγιο!

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦΩΝΟΡΑΣΗ www.lykosmagazine.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ elenqmdt@gmail.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΔΕΥΤΕΡΑ 28/01

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΤΡΙΤΗ 29/01

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ 30/01

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

01:45 // STAR Ροµαντικό Δράμα: Possession www.lykosmagazine.tumblr.com

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

14:00 // ΒΗΜΑ 99.5 Ενηµερωτική Εκπομπή: Το magazino του ΒΗΜΑ fm

16:00 // KISS 92.9 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Ελένη Layout Νικολάου

18:00 // Flippinradio.gr Indie:Annie

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΕΜΠΤΗ 31/01

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 01/02

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΣΑΒΒΑΤΟ 02/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

02:00 // MEGA Δραματική: To Sir With Love

Layout

20:00 // ET3 Κωµική: Γαµπρός Για Κλάματα www.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

03:30 // ANT1 Πολιτικό Θρίλερ: A Mighty Heart www.lykosmagazine.tumblr.com

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

14:00 // ΒΗΜΑ 99.5 Ενηµερωτική Εκπομπή: Το magazino του ΒΗΜΑ fm

16:00 // CReatures.gr Εκποµπή Τεχνολογίας & Video Games: The Geeks

16:00 // KISS 92.9 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Ελένη Layout Νικολάου

Layout

Eικονογράφηση Στέργιος Ρουμελιώτης // KURO - kurotrash@gmail.com 45

ΚΥΡΙΑΚΗ 03/02

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013

▧

ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΤΖΩΡΤΖΑΚΑΚΗ greenhellicopter@gmail.com http://kostis-tz.blogspot.gr/

ΛΥΚΟS 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013