LYKOS_028

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 - ΤΕΥΧΟΣ 28

Εξώφυλλο: Δημήτρης Ευαγγέλου ◈ Εditorial:Aποβάθρες ◈ Ίδιος-Διαφορετικός ◈ Το Better Myself ◈ Κλείστρο:Mud από τον Αλέξανδρο Βαρελίδη ◈ Συνάντηση με την παιδαγωγό Εύη Ανδριανού ◈ Συνάντηση με το συνθέτη μουσικής Μηνά Μπορμπουδάκη ◈Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη ◈ Τρεις Ερωτήσεις από το Λέων Τολστόϊ ◈ Fight and Fire Forces of the Same Power ◈ 2666 του Roberto Bolano ◈ Shinrei Tantei Yakumo από τον Manabu Kaminaga ◈ 4+1 Προτάσεις Ταινιών ''Ομοιότητας και Διαφορετικότητας '' για το Σπίτι από το Βασίλη Οικονόμου ◈ Σινεμά: ''Μετά τη Λουκία'' από το Μιchel Franco ◈''Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου'' από το Behn Zeitlin ◈ Ο ήχος των My Drunken Haze: Pleasing Illusions ◈ Lykos Vinyls # 28 :Same- Different ◈ Beyond A Far-Off Shore από το συγκρότημα Iernis ◈ Έξοδοι:Εκδηλώσεις στην Αθήνα περί Έρωτος ◈ Πάμε Ένα Ταξίδι στο Παρίσι ◈ Radio/Tv ON ◈ Comic:Ονειροπόλοι του Κωστή Τζωρτζακάκη.

www.lykosmagazine.tumblr.com To Λύκος είναι εβδοµαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισµό. Διανέµεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική µορφή. Ενηµερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο. www.lykosmagazine.com

Βρείτε το Λύκος και στη σελίδα µας στο Facebook. www.facebook.com/lykosmagazine Eάν θέλετε να συµµετέχετε στα επόµενα τεύχη µε εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κοµικ, στείλετε δείγµατα εργασιών σας στο email papadaki.stav@gmail.com papadaki.stav@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ | ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ | ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Σταυρούλα Παπαδάκη papadaki.stav@gmail.com ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ Θοδωρής Ρέγκλης www.tedreglis.com

Layout

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Μαρίνα Τσιρώνη madlofe@yahoo.gr Παύλος Ρέγκλης www.paulreg.tumblr.com Μάριος Κουτσάκος https://www.facebook.com/ mkoutsakosphotography Σωτηρία Παγουλάτου sunsotiria@yahoo.gr Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com Στέργιος Ρουµελιώτης // KURO kurotrash@gmail.com

ΕΦΩΦΥΛΛΟ Δηµήτρης Ευαγγέλου www.be.net/dimitrisevagelou dimitrievagelou@gmail.com www.lykosmagazine.tumblr.com ΚΟΜΙΚ Κωστής Τζωρτζακάκης http://kostis-tz.blogspot.gr/ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Σταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Φάνης Κόλλιας, Νίκος Μπελάνε, Ελληνική Λέση Βιβλίου, Άσπα Χατζιευθυµίου, Librofilo, Gil Galad, Βασίλης Οικονόµου, Κωνσταντίνος Κοττάς, Μαριλένα Ιωάννου, Θόδωρος Εξηντάρης, Δώρα Κοροβεση, Χλόη Ιορδανίδου, Ελένη Αγγελοπούλου papadaki.stav@gmail.com

Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, µερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχοµένου µε οποιοδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόµοι 238/1970, 4301/1979, Ν.100/1975, Ν.Δ.

3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου.

Layout 2

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εξώφυλλο Δηµήτρης Ευαγγέλου

JUMPCAT 36 4+1 Προτάσεις Ταινιών για το Σπίτι από το Βασίλη Οικονόµου.

Εditorial 4 Aποβάθρες

Μεγάλο Πανί 38 ''Μετά τη Λουκία'' από το Μιchel Franco ''Βασισµένο σε χιλιάδες αληθινές ιστορίες''. ''Τα Μυθικά Πλάσµατα του Νότου'' από το Behn Zeitlin ''Για σινεφίλ που κυνηγούν το πρωτότυπο και το διαφορετικό''.

Αντιθέσεις 6 Ίδιος-Διαφορετικός Sideshow 8 Το Better Myself Κλείστρο Mud από τον Αλέξανδρο Βαρελίδη

Jive 44 My Drunken Haze Ο ήχος του άλµπουµ τους: Pleasing Illusions.

10

Μάθε Τέχνη Πρόσωπα 12 Play Συνάντηση µε την παιδαγωγό Εύη Ανδριανού Lykos Vinyls # 28 ''Τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι µέχρι να παίξουν Same- Different ''Σκοτεινό Δωµάτιο''. Συνάντηση µε το συνθέτη µουσικής Μηνά Ενηχόρια Μπορµπουδάκη Beyond A Far-Off Shore από το συγκρότηµα Iernis '' Η κέλτικη µουσική είναι αγαπητή σε πολλούς Έλληνες''. '' Όταν όµως η µουσική είναι ένα αναγκαίο µέσο έκφρασης για το µουσικό ή το δηµιουργό τότε όλα τα Showcase εµπόδια ξεπερνιούνται''. Εκδηλώσεις στην Αθήνα περί Έρωτος ''Έρως Ανίκατε Μάχαν'' Beat Bazaar 20 10/02/2013 Να Πας Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη. Πάµε Ένα Ταξίδι στο Παρίσι. ''Γας Οµφαλός'' Κόκκινη Κλωστή 22 Τρεις Ερωτήσεις από το Λέων Τολστόϊ Φωνόραση Fight and Fire Forces of the Same Power από την Άσπα Radio/Tv ON Χατζιευθυµίου Ιnk 28 2666 του Roberto Bolano ''Πέντε Αυτόνοµα Μυθιστορήµατα''.

46

48

50

54

56

Comic 58 Ονειροπόλοι του Κωστή Τζωρτζακάκη

Άνιµα 34 Shinrei Tantei Yakumo από τον mangaka Manabu Kaminaga ''Τελικά τις ζωές µας ποιος τις ορίζει'';

3

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

EDITORIAL

EDITORIAL Αποβάθρες Θυµάσαι την πρώτη φορά που σε κατάπιε η γη. Θυµάσαι την πρώτη φορά που σε κατάπιε η γη και βρέθηκες παιδί πράγµα , να αναζητάς συρµούς να σε πάνε στον προορισµό σου. Θυµάσαι ότι πολλές φορές άργησες, έφτασες στην ώρα σου , ότι κάποιοι σε περίµεναν όρθιοι ή στα καθίσµατα της αποβάθρας, ότι κάποιοι δε σε περίµεναν. Θυµάσαι ακόµη το σφίξιµο στο στοµάχι όταν πλησίαζες σε κάποια ραντεβού, το σφίξιµο στην καρδιά όταν έφευγες από κάποια άλλα. Θυµάσαι τη χαρά εκείνη που το 'σκαγε από τα παράθυρα και από τις πόρτες των βαγονιών και ξεχυνόταν , ανέβαινε πότε από τα σκαλιά και πότε από τις κυλιόµενες για να βγει στο φως. Θυµάσαι και εκείνη την ηµέρα που έκατσες εκεί ακίνητος για ώρες να βλέπεις αυτούς που έρχονται και φεύγουν δίχως φόβο για αφίξεις και αναχωρήσεις που αφορούσαν τη δική σου στάση αποβίβασης. Θυµάσαι τα κενά εκείνα που δε γεφυρώθηκαν από το άλµα σου και που έπεσες και έµεινες στα σκοτεινά για βράδια ολόκληρα. Θυµάσαι τις ώρες που σε βρήκαν να στέκεσαι εκεί πότε στα ξηµερώµατα και πότε στα µεσάνυχτα της ζωής σου κοιτώντας το ρολόι χειρός σου προσµένοντας σα συγγενείς που 'χες να δεις χρόνια την αλλαγή και τη συνέχεια.

Χθες, έκλεισες σε µια τσάντα όλα σου τα υπάρχοντα. Χώρεσαν όλα γιατί αυτά που υπάρχουν στη ζωή σου µέτρησες πως είναι λίγα τελικά. Άρχισες να κατηφορίζεις προς τις κοντινότερη στάση του µετρό. Ακολούθησες την ίδια, γνωστή διαδροµή, έκοψες το ίδιο εισιτήριο , προσφέροντας το ίδιο αντίτιµο, κατέβηκες τις ίδιες σκάλες και στάθηκες στο ίδιο σηµείο και περίµενες. Ο ίδιος συρµός πηγαινοερχόταν και εσύ δεν έκανες βήµα. Ακίνητος αναλογιζόσουν τις φορές που στάθηκες εκεί και είδες πως αυτός που κάθε φορά διένυε την ίδια απόσταση και που επιβιβαζόταν στον ίδιο βαγόνι , κάθε µια φορά ήταν διαφορετικός . Μια µέρα που ο τελευταίος συρµός θα φτάσει, εσύ ακόµη θα στέκεσαι εκεί και στην απέναντι πλευρά κάποιος που σου µοιάζει , οι άνθρωποι που έχουν φύγει από τη ζωή σου θα περνούν ανάµεσα έχοντας επιλέξει λογής λογής δροµολόγια και εσύ θα ξέρεις πως ο εαυτός σου θα πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση µέχρι το τέλος.

Σταυρούλα Παπαδάκη Αρχισυντάκτρια 4

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Eικονογράφηση: Μαρίνα Τσιρώνη - madlofe@yahoo.gr

5

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΙΔΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ

▧

ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ evi.argyr@gmail.com epitoergon.blogspot.com

Εκείνο Την πρώτη φορά το εγκατέλειψες χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν ήταν αυτό που είχες φανταστεί ούτε κατάφερε να σε κερδίσει. Ύστερα άργησες να το συναντήσεις και αδηµονούσες για την στιγµή που θα ξαναβρεθεί µπροστά σου. Όταν τελικά ήρθε στο δρόµο σου πίστεψες ότι ήταν εκείνο που θα τον ολοκλήρωνε για πάντα. Όµως και πάλι το εγκατέλειψες γιατί στο τέλος δεν έφτανε να ολοκληρώσει ούτε µια ελπίδα απ’ τις προσδοκίες σου. Απογοητεύτηκες και πια δεν το αναζητούσες και ας σου έλειπε. Προτιµούσες να µείνεις ασφαλής και µόνος παρά να τρέχεις πίσω του. Όµως εκείνο ξαναήρθε πεισµατικά. Και εσύ δεν το προσπέρασες. Και τότε ψιθύρισες πως αυτό θα ήταν και το τελευταίο, πως η ζωή δεν µπορεί να θέλει τόσο κόπο. Και πάλι, όµως, έφυγες, πάλι ό, τι σε κρατούσε ήταν µικρότερο απ’ το βήµα σου. Και όλο ερχόταν εκείνο µε χίλια δυο πρόσωπα και όλο το ίδιο ήταν. Μέχρι που σταµάτησες να ελπίζεις πως θα αλλάξει και όταν ξαναήρθε το αγάπησες απ’ την αρχή γι’ αυτό που ήταν.

6

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Eικονογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - www.paulreg.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Αλλαγή Δέρµατος Ποια είναι αυτή που λογαριάζεις; Αυτή η ξένη, εκείνη η µεγαλόσωµη; Ποια είναι εκείνη που σου µοιάζει µα εσύ δεν είσαι; Δεν ήσουν έτσι χθες,ούτε προχθές, δε θα΄σαι έτσι αύριο. Έτσι όπως την κοιτάς δε µοιάζει τόσο ξένη, µα δείχνει πως µεγάλωσε πώς άλλαξε το σχήµα και οι τούφες της µακρύνανε και φτάσανε τα στήθη άθελα σου, της, του καιρού που είναι ξένος πάντα. Ποια είναι εκείνη που κοιτάζεις και ξέρει πως την ξέρεις από το πρώτο αντίκρισµα; Ποια είναι εκείνη που διστάζεις και που της λες µε µάτια χαµηλά: ¨Εγώ είµαι, µεγάλωσα¨.

7

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SIDESHOW

▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

8

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

9

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

10

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

MUD

▧ TOY ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΡΕΛΙΔΗ http://www.flickr.com/photos/74045261@N07/

11

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΕΥΗ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ Τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι µέχρι να παίξουν «σκοτεινό δωµάτιο».

▧

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΦΑΝΗΣ ΚΟΛΛΙΑΣ phaniskollias@gmail.com

Η Εύη Ανδριανού πιστεύει ότι στη ρίζα κάθε κακού βρίσκεται ένα δυστυχισµένο παιδί. Και γι’ αυτό αποφάσισε να ασχοληθεί µε τα παιδιά, ακριβώς τη στιγµή που αρχίζουν να έχουν γνώµη.

Τα παραµύθια της στιγµής που δηµιουργεί µε τα παιδιά, οι ιδέες, οι προτάσεις, οι διαφωνίες τους και τα πανέξυπνα µουτράκια τους είναι οι µόνοι λόγοι για τους οποίους ξυπνά κάθε πρωί (χαράµατα) µε χαµόγελο κι ελπίδα.

Αφού αποφοίτησε από το Τµήµα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, του Καποδιστριακού Παν/µίου Αθηνών, µε σπουδές και επαγγελµατική εµπειρία στη µουσική, στην υποκριτική και στο θεατρικό παιχνίδι, εργάστηκε σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία, χώρους δηµιουργικής απασχόλησης και µουσεία. Εδώ κι έναν χρόνο εργάζεται ως νηπιαγωγός και εµψυχώτρια στο Πρόγραµµα Εκπαίδευσης των Παιδιών Ροµά στο Κέντρο Διαπολιτισµικής Αγωγής του Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου. Καθηµερινά, δουλεύει σε δηµόσια νηπιαγωγεία από την Αγ.Βαρβάρα και το Χαλάνδρι ως τα Λιόσια και τα Μέγαρα, υλοποιώντας projects για τη διαφορετικότητα, την δηµοκρατία, το ρατσισµό, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη κ.α. Παράλληλα εργάζεται στο Κέντρο Γνωσιακού και Συµπεριφορικού Δράµατος για παιδιά µε σύνδροµο Άσπεργκερ µε την Δρ. Χ.Καρνέζη.

Ερώτηση: Πριν λίγο καιρό διάβασα σε κάποιο site για το project σου “Μουσικές του κόσµου” το οποίο είχε θέµα “Πως να εξηγήσουµε τι είναι µουσική στον µικρό κωφό µας φίλο”. Θα ήθελα αρχικά να µας πεις τι αποκόµισες από αυτό το project εσύ και τι αποκόµισαν και τα παιδιά κατά τη γνώµη σου; Απάντηση: Αρχικός µου στόχος ήταν να φέρω τα παιδιά σε επαφή µε µουσικές από όλο τον κόσµο για να αρχίσουν να εξοικειώνονται µε το διαφορετικό σε κάθε µορφή του. Για να γίνει όµως αυτό, έπρεπε να βρω ένα ισχυρό κίνητρο. Αποφάσισα, λοιπόν, να ενεργοποιήσω τη φαντασία και την ενσυναίσθησή τους χρησιµοποιώντας µία αυτοσχέδια ιστορία ενός κωφού παιδιού που ήταν λυπηµένο γιατί ποτέ του δεν είχε ακούσει µουσική. Και πράγµατι, άρχισαν να µου προτείνουν ευφάνταστους τρόπους για να το βοηθήσουν να καταλάβει τη µουσική, όπως π.χ. να την ζωγραφίσουν, να τη χορέψουν, να την αναπαράγουν µε νοήµατα. Επέλεξαν, µάλιστα, κατόπιν ψηφοφορίας, να ακούσουν µουσικές από πολλές χώρες ούτως ώστε να

Στο προσωπικό της blog: “Early Childhood World” (eviandrianou.blogspot.gr), δηµοσιεύει συχνά projects και έργα των µαθητών της αλλά και χρήσιµες πληροφορίες για γονείς και εκπαιδευτικούς που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των παιδιών τους.

12

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

αποκτήσει το κωφό παιδί µία σφαιρική αντίληψη της µουσικής. Υλοποιώντας µία µία τις προτάσεις τους, ανακαλύψαµε ότι υπάρχουν πολλές και διαφορετικές γλώσσες για να επικοινωνούν οι άνθρωποι µεταξύ τους, πολλοί τρόποι για να βοηθούν ο ένας τον άλλο, πολλά ερεθίσµατα για σκέψη και συζήτηση.

Και φυσικά, καµία γνωριµία δεν µπορεί να γίνει εάν δεν υπάρχει κίνητρο. Δουλειά, λοιπόν, των εκπαιδευτικών και των γονέων είναι να δηµιουργούν αυτά τα κίνητρα. Γιατί, τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι µέχρι να παίξουν «σκοτεινό δωµάτιο» και σιχαίνονται την απλυσιά των βρώµικων συµµαθητών τους, µέχρι να κυλιστούν όλοι µαζί στις λάσπες ψάχνοντας τον κρυµµένο θησαυρό.

Ερώτηση: Την ίδια στιγµή που η µικρή Malala Yousufzai από το Πακιστάν είναι υποψήφια για το Νόµπελ Ειρήνης, παιδιά στη χώρα µας ενστερνίζονται ρατσιστικές αντιλήψεις υπό την πίεση της κοινωνίας, ορισµένων δασκάλων και κυρίως των γονέων. Πώς πιστεύεις ότι πρέπει να διαχειριστούµε αυτή την κατάσταση σε ατοµικό και συλλογικό επιπέδο;

Ερώτηση: Σε µία εποχή ενστικτώδους στοχοποίησης και υποχρεωτικής κατηγοριοποίησης των ανθρώπων από την κοινωνία, πιστεύεις πως υπάρχει χώρος να συνυπάρξουν το ίδιο και το διαφορετικό; Απάντηση: Χώρος υπάρχει άπλετος στη γη για κάθε καρυδιάς καρύδι. Όσο για τη στοχοποίηση και την κατηγοριοποίηση πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Το θέµα είναι να περιορίσουµε όσο περισσότερο µπορούµε τη βία µεταξύ των «οµάδων» γιατί αλλιώς το µόνο που θα µείνει θα είναι ο χώρος.

Απάντηση: Νοµίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιµετωπιστεί κάθε φόβος – γιατί κι ο ρατσισµός είναι µία µορφή φόβου – είναι η ουσιαστική γνωριµία µε το «τέρας» έως ότου αυτό γίνει καθρέφτης.

13

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

Ερώτηση: Ο ρατσισµός όµως δεν είναι µόνο φυλετικός ή ιδεολογικός. Πολλά άτοµα µε ειδικές ανάγκες έχουν περιθοριοποιηθεί από την κοινωνία. Δεν αναφέροµαι στον τρόπο µε τον οποίο οι εκάστοτε κυβερνήσεις συµπεριφέρονται σε α.µ.ε.α. αλλά στον τρόπο που τους αντιµετωπίζουµε εµείς, οι κοινοί θνητοί. Γιατί πρέπει να ρίχνουµε πάντα και µια δεύτερη µατιά σε έναν περαστικό µε αναπηρικό καροτσάκι; Για να µην επακταθώ σε µαγαζιά δίχως µπάρες και σε αυτοκίνητα σταθµευµένα επάνω σε πεζοδρόµια...

Δυστυχώς η εκπαίδευση δεν προσαρµόζεται στις εκάστοτε εποχές που διανύουµε. Η εκπαίδευση περιλαµβάνει και κάτι παραπάνω από απλούς τύπους µαθηµατικών, µεθοδολογίες και ορθογραφικά λάθη. Κάτι που είναι εκτός ύλης συνήθως και είναι κρίµα να µην δίνεται χώρος και χρόνος στους δασκάλους για σωστή και εκπαίδευση.

Οι φωτογραφίες είναι από το project “Μουσικές του κόσµου”.

Απάντηση: Η δεύτερη µατιά δεν είναι πάντα αρνητική. Τις περισσότερες φορές δείχνει αµηχανία, λύπη, κατανόηση. Το θέµα είναι πώς θα µπορέσουµε να συνεισφέρουµε πρακτικά. Και το µόνο που µπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγµή ως νηπιαγωγός, είναι να καθιερωθεί η µέρα της ενσυναίσθησης, όπου οι «κοινοί θνητοί» χωρίς κανένα κινητικό πρόβληµα, θα δοκιµάζουν να κινηθούν για µία µέρα µε αναπηρικό καροτσάκι στους δρόµους της Αθήνας…

Περισσότερα για την Εύη Ανδριανού και τις προσπάθειές της µπορείτε να βρείτε στο blog της: eviandrianou.blogspot.gr

Ερώτηση: Το τελευταίο είδος ρατσισµού στο οποίο θα ήθελα να αναφερθούµε είναι η οµοφοβία. Η προηγούµενη γενιά σχεδόν δεν αποδέχτηκε το δικαίωµα στη διαφορετικότητα, η τωρινή µεταξύ 18 και 40 δείχνει να έχει κάνει ένα βήµα µπροστά. Σύµφωνα µε όσα είπαµε παραπάνω, περιµένεις η επόµενη γενιά να πάει δύο βήµατα πίσω; Απάντηση: Δεν έχω ιδέα πώς θα πορευτεί η επόµενη γενιά µε βάση τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά της εποχής. Η οµοφυλοφιλία -απ’ όσο γνωρίζω- δεν αποτελεί επίκτητη αλλά φυσική επιλογή, άρα υπήρχε και θα υπάρχει παντού, ανεξαρτήτως αποδοχής της από τις εκάστοτε κοινωνίες. Οµοφυλόφιλοι σίγουρα υπάρχουν και µέσα σε ρατσιστικές οργανώσεις. Οπότε, θέλουν δε θέλουν, θα ‘ρθει κάποια στιγµή που δεν θα αντέχουν άλλο να εναντιώνονται στη φύση τους και θα βρουν τρόπους να την «εντάξουν» στο πρόγραµµά τους και στο πνεύµα της εποχής. Ελπίζω µε λίγα λόγια, ότι όλα όσα συζητάµε σήµερα για την οµοφυλοφιλία, θα είναι στο εγγύς µέλλον απλώς παρωχηµένα, όπως ήταν κάποτε δακτυλοδεικτούµενες οι γυναίκες που είχαν προγαµιαίες σχέσεις. Ερώτηση: Έχεις στα σχέδιά σου άλλα παρόµοια projects να πραγµατοποιήσεις παρέα µε τα παιδιά στο µέλλον; Απάντηση: Πραγµατοποιώ παρόµοια projects κάθε µέρα σε 6 δηµόσια νηπιαγωγεία µε τα οποία συνεργάζοµαι. Αυτό το διάστηµα ασχολούµαστε µε τα δικαιώµατα των παιδιών, τη µετανάστευση και τα διαπολιτισµικά παιχνίδια. Αλλά ο ευρύτερος εκπαιδευτικός στόχος της χρονιάς είναι η εξοικείωση των παιδιών µε τη διαφορετικότητα και η καλλιέργεια της ενσυναίσθησής τους. Υλικό, φωτογραφίες, ιδέες και προτάσεις των παιδιών µπορείτε να δείτε λεπτοµερώς στο blog µου: Early Childhood World.

14

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

15

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

ΜΗΝΑΣ ΜΠΟΡΜΠΟΥΔΑΚΗΣ -

FELIX DREHER Το σηµείο συνάντησης ενός Έλληνα πιανίστα και ενός Γερµανού ερµηνευτή των ηλεκτρονικών µέσων. ▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Μηνάς Μπορµπουδάκης- Unplugged στη Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών.

επέκτασης του ήχου του πιάνου αναπτύσσεται και ωριµάζει µε έργα γραµµένα για πιάνο και προηχογραφηµένο υλικό (Harvey, Κόκορας, Μπορµπουδάκης) ή µε έργα ελεύθερης µορφής (Riley), κατά τα οποία η επεξεργασία και η ανάπλαση του ήχου γίνονται ζωντανά.

Ο Μηνάς Μπορµπουδάκης έχει γεννηθεί το 1974. Αυτό το αναφέρουµε όχι επειδή θέλουµε να επιστήσουµε την προσοχή σας στην ηλικία , αλλά επειδή µας αρέσει ανθρώπους νέους και νεότερους να δραστηριοποιούνται συνέχεια. Βέβαια , δε µας αρέσει µόνο αυτό. Μας αρέσουν και άνθρωποι που επιχειρούν διαρκώς να πάνε την Τέχνη τους ένα βήµα ή και πολλά πιο πέρα. Η αγάπη για κάτι βαθαίνει , όσο αφήνεσαι σε αυτό, ενώ ταυτόχρονα το επεξεργάζεσαι.

Πιο κάτω στην περιγραφή της εκδήλωσης, διαβάσαµε για εµπνεύσεις από τη φιλοσοφία, τη µυθολογία, τα κύµατα του Σαρωνικού, την Αρχαία Ελλάδα και από διάφορες σύγχρονες κοσµολογικές και µεταφυσικές θεωρίες. Έτσι λοιπόν, ρωτήσαµε τον ένα συντελεστή εκ των δύο, το Μηνά Μπορµπουδάκη, για να µας καλέσει ο ίδιος , όχι µε πρόσκληση, αλλά µε την αγάπη του για αυτό που κάνει: τη µουσική.

Ευτυχείς οι συναντήσεις που οδηγούν σε καρποφόρες συνεργασίες. Ο Μηνάς Μπορµουδάκης συνάντησε το Felix Dreher και ανάµεσα σε διάφορες πραγµατώσεις ιδεών , προέκυψε και η συναυλία ''Unplugged'' στην Αθήνα, στη Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη συναυλία αυτή µε τη Στέγη Γραµµάτων και Τεχνών και πώς προέκυψε η συνεργασία µε τους υπόλοιπους συντελεστές; Με τον Felix Dreher συνεργαζόµαστε από το 2005. Γνωριστήκαµε µέσω της Ακαδηµίας του Ensemble Modern η οποία έπαιξε ένα έργο µου και ο Felix χειριζόταν τον ήχο της συναυλίας. Έκτοτε έχουµε ηχογραφήσει πολλές φορές µαζί και έχουµε παρουσιάσει διάφορα

Πιο συγκεκριµένα, π ρόκειται για µια προσπάθεια που ξεκίνησε από την απλή ιδέα της επέκτασης του ήχου ενός κλασικού οργάνου, του πιάνου που παρουσιάζεται στο συµβατικό του περιβάλλον και ρεπερτόριο. Η ιδέα της

16

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

προγράµµατα, µεταξύ αυτών και το >plugged< που θα παίξουµε στη Στέγη. Οσον αφορά την παρουσίαση εδώ στην Αθήνα, ήµαστε µε τον κ. Χρήστο Καρρά σε επαφή και το πρόγραµµα ταίριαξε στο πλαίσιο του φεστιβάλ σύγχρονης µουσικής >Update< που διοργανώνει η Στέγη.

Στο δεύτερο µέρος θα παίξουµε το πλέον κλασσικό >in C< του µινιµαλιστή Terry Riley όπου οι loop maschines απλά αναπαράγουν τον ήχο του πιάνου και τον διασκορπούν στο χώρο. Είναι σαν να αναπαραγάγεις τον εαυτό σου και αυτός να παίρνει οντότητα και να κινείται στο χώρο....... Εδώ η οποιαδήποτε παραµόρφωση του ήχου δεν γίνεται από τα ηλεκτρονικά αλλά από τις τεχνικές που χρησιµοποιώ µέσα στο πιάνο εκείνη τη στιγµή.

Σε ποιο σηµείο πιστεύεις συναντιέται ο κλασσικός ήχος του πιάνου µε τον ηλεκτρονικό και πιστεύεις πως ο ηλεκτρονικός ήχος µπορεί να αποδοθεί φυσικά;

Ο χώρος της µουσικής είναι ένας δύσκολος χώρος, ειδικά όταν ασχολείσαι επαγγελµατικά. Πώς θα συµβούλευες ένα νέο µουσικό να πορευτεί σε αυτό το κύκλωµα;

Στο πρώτο µέρος της συναυλίας ο ακροατής θα έχει την ευκαιρία να ακούσει τα έργα >Breakweter< του Παναγιώτη Κόκορα, το >Tombeau de Messiaen< του πρόσφατα χαµένου Jonathan Hervey και δικό µου >Ροαί ΙΙΙ< τα οποία είναι εντελώς διαφορετικά έργα στο ηχόχρωµα τους, ωστόσο έχουν ένα κοινό σηµείο. Ο ήχος του πιάνου δεν συµπληρώνεται από τα ηλεκτρονικά αλλά επεκτείνεται µέσα από αυτά. Τα ηλεκτρονικά εδώ λειτουργούν σαν ένα βραχίονα που επιµηκύνει τις δυνατότητες του οργάνου παράγοντας ήχους που είναι αδύνατον να παραχθούν από το πιάνο. Η λειτουργία του ηλεκτρονικού ήχου λοιπόν δεν είναι να ακουστεί φυσικά αλλά να έχει το δικό του προφίλ και να βοηθήσει τον ήχο του πιάνου να ξεπεράσει τα όριά του.

Δεν υπάρχει καµία συνταγή. Ο χώρος της µουσικής είναι εξίσου δύσκολος µε οτιδήποτε άλλο κάνει κάποιος σοβαρά. Πρέπει απλά να πιστεύεις σε αυτό και να µην µένεις ποτέ στάσιµος. Απλά αυτό. Βέβαια αυτό απαιτεί πολύ και σκληρή δουλειά υποµονή και επιµονή. Όταν όµως η µουσική είναι ένα αναγκαίο µέσο έκφρασης για το µουσικό ή το δηµιουργό τότε όλα τα εµπόδια ξεπερνιούνται. Το δύσκολο δεν είναι να ανήκεις σε ενα "χώρο" αλλά να έχεις να πεις κάτι µε την τέχνη σου. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται (σχεδόν) από µόνα τους......

17

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

Ποιες και γιατί είναι οι πηγές έµπνευσης των έργων που παράγεις; Σε έχει εµπνεύσει κάτι για να σκέφτεσαι ήδη το επόµενο βήµα στη µουσική; Οι πηγές έµπνευσης είναι πολλές: ο Ηράκλειτος, η φυσική και µεταφυσική, ο Καζαντζάκης, ο ήχος, τα βράχια, ο άνθρωπος, ο Κάρλος Φουέντες, η ζωή η ίδια. Το γιατί δεν το έχω σκεφτεί σχεδόν ποτέ. Ίσως απλά επειδή τα συγκεκριµένα θέµατα µε "ανεβάζουν" (µε την έννοια του άνω θρώσκω!). Ίσως, γιατί αυτά συναντώ στη ζωή µου. Ισως όµως και απλά να φοβάµαι να απαντήσω γιατί αν βρω το γιατί δεν θα είναι πλέον πηγές έµπνευσης αλλά µια λογική εξήγηση.

•Ο Μηνάς Μπορμπουδάκης, που γεννήθηκε το 1974 στο

Περισσότερα

Ηράκλειο Κρήτης, έχει πραγματοποιήσει σπουδές πιάνου και

http://www.minasborboudakis.com/cms/

σύνθεσης στις ακαδημίες του Μονάχου και Αμβούργου. Το 2007 παρουσιάστηκε η πρώτη του όπερα, παραγγελία της όπερας του Μονάχου στα πλαίσια του θερινού φεστιβάλ υπό τη

Μηνάς Μπορμπουδάκης: πιάνο & ηλεκτρονικά

διεύθυνση του Kent Nagano. Κεντρικό ρόλο στη μουσική του

Felix Dreher: ηλεκτρονικά & σκηνοθεσία ήχου

παίζουν μικροτονικά στοιχεία, πολύπλοκες ρυθμικές και ηχοχρωματικές δομές και η χρήση ηλεκτρονικών. Βασική πηγή

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

έμπνευσής του αποτελούν φιλοσοφικά, μυθολογικά και φιλολογικά θέματα της αρχαίας Ελλάδας καθώς και σύγχρονες

Παναγιώτης Κόκορας (γενν. 1974)

κοσμολογικές και μεταφυσικές θεωρίες.

Breakwater για πιάνο και μαγνητοταινία

•Ο Felix Dreher γεννήθηκε το 1978 στο Emmendingen, μια μικρή πόλη βόρεια του Φράιμπουργκ της Γερμανίας. Σπούδασε

Jonathan Harvey (γενν. 1939)

ηχογράφηση και ηλεκτρονική μουσική και υπήρξε υπότροφος

Tombeau de Messiaen

της διεθνούς ακαδημίας του Ensemble Modern για σκηνοθεσία

για πιάνο και μαγνητοταινία

ήχου. Από το 2006 είναι παραγωγός στην εταιρεία ηχογραφήσεων Studio05 Medienproduktion και ηχογραφεί για

Μηνάς Μπορμπουδάκης (γενν. 1974)

εταιρείες όπως οι Wergo, Neos, Ars Musici, Naxos, Brillant Classics.

Ροαί III (Dataflow)

Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται ως σκηνοθέτης ήχου με

για πιάνο, συνθετικούς και ηλεκτροακουστικούς ήχους

κορυφαία σύνολα και ιδρύματα όπως το Musikfabrik, η όπερα της Φρανκφούρτης, το ensemble Kaleidoskop, η Holst-Sinfonietta

Διάλειμμα

Freiburg, το φεστιβάλ klangwerktage hamburg και το ultraschall berlin. Είναι μόνιμος συνεργάτης του ensemble modern.

Terry Riley (γενν. 1935) In C για πιάνο και loop machine

Πού: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στη Μικρή Σκηνή.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντελεστές της

Πότε: 16 Φεβρουαρίου στις 21:00

παράστασης.

Εισιτήρια: Μειωμένο 10 Ευρώ και Κανονικό 18 Ευρώ.

18

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ - ΠΡΟΣΩΠΑ

19

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

100213_ ▧

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΝΕ belane74@gmail.com http://nikbelane.blogspot.com

Σήµερα πότισα τη µοναδική γλάστρα που έχουµε στο σπίτι. Το κάνω κάθε δεκαπέντε µέρες. Δεν το θυµάµαι ποτέ αν πριν δεν το σηµειώσω στο µικρό µαύρο ηµερολόγιο που συνήθως ξεκουράζεται στο τρίτο ράφι της βιβλιοθήκης. Τη δέκατη πέµπτη µέρα, επίσης, στο µικρό µαύρο ηµερολόγιο σηµειώνω την επόµενη ηµεροµηνία ποτίσµατος της µοναδικής γλάστρας που έχουµε στο σπίτι. Αυτό ακριβώς κάνω εδώ και τρία χρόνια. Από τη στιγµή δηλαδή που ένα φιλικό ζευγάρι έφερε τη γλάστρα ως δώρο επίσκεψης.

κάτι µεσηµεριανές µπύρες µ’ έναν φίλο που η µέθη και η απαλή κουβέντα τον οδήγησαν στην παράθεση όσο και στην απόλυτη επιθυµία να ανεβάσουµε ένα θεατρικό έργο. Το σκηνικό, οι φωτισµοί και κυρίως το κείµενο, όπως τα περιέγραφε ο φίλος, θύµιζαν – και όχι απλά θύµιζαν – αλλά µύριζαν από πάνω µέχρι κάτω ένα όνοµα: Μπέκετ. Του εξήγησα ότι αφού µας αρέσει ο Μπέκετ µπορούµε να πάρουµε ένα δικό του θεατρικό και µπλα µπλα µπλα… Δεν µου έδωσε την παραµικρή σηµασία και µάλιστα µε όρισε ως κύριο υπεύθυνο να γράψω ΕΓΩ το κείµενο όπως ακριβώς το είχε σκεφτεί εκείνος. Για να µην του χαλάσω το χατίρι και πολύ περισσότερο για να µην του καταστρέψω την τέλεια εικόνα που δηµιούργησε η προχωρηµένη µέθη µέσα του, συµφώνησα να γράψω ένα κείµενο ζητώντας του είκοσι (!) µέρες προθεσµία. Είπαµε, είχα πιει κι εγώ.

Περίπου πριν δυο χρόνια, νοµίζω ήταν Φεβρουάριος, καθόµουν αφηρηµένα κοιτάζοντας τη µοναδική αυτή γλάστρα του σπιτιού µας. Το φυτό είχε ψηλώσει και είχα επικεντρωθεί σε 4 – 5 νέα, µικρά κι ανοιχτοπράσινα φυλλαράκια που είχαν ξεπεταχτεί. Πρόσεξα και δυο κλαδιά που είχαν πιαστεί από απροσεξία µου στη µπαλκονόπορτα κι είχαν πληγιάσει. Τα έκοψα µε το ψαλίδι και περίµενα να επουλωθούν.

Επιστροφή τώρα στη σκηνή µε τη γλάστρα. Όσο ξόδευα δίχως αιδώ την πολύτιµη µελάνη πάνω στις βασανισµένες κόλλες, κάποιες µουτζούρες άρχισαν να παίρνουν σχήµα µοιάζοντας περισσότερο µε γράµµατα παρά µε αφηρηµένα σχέδια ψυχολογικού τεστ. Χωρίς να το καταλάβω άρχισα να γράφω ένα κείµενο κοιτάζοντας επίµονα τα δύο σπασµένα κλαδιά της γνωστής, πλέον, γλάστρας. Το κείµενο φυσικά δεν είχε καµία σχέση ούτε µε το µικρό δάχτυλο του αριστερού χεριού του Μπέκετ. Όµως κατάλαβα ότι τελικά δεν ήταν αυτός ο σκοπός µου. Δεν θα µπορούσε άλλωστε ένα κείµενό µου να συγκριθεί ποτέ µε τα κείµενα του Μπέκετ, κακά τα ψέµατα. Στην τελική δεν είχα ποτέ την επιθυµία να του µοιάσω. Μένω µόνο στον απέραντο

Όσο έβλεπα, που λες, τη µοναδική όσο και φροντισµένη γλάστρα µας, µουτζούρωνα κάτι λευκές Α4 που είχα µπροστά µου. Οι λευκές κόλλες δεν βρέθηκαν τυχαία πάνω στο τραπέζι του φαγητού και δεν κάθισα τυχαία από πάνω τους. Τυχαίο ήταν µονάχα το µουτζούρωµα γιατί στο πίσω µέρος του µυαλού µου υπήρχε ένα σχέδιο που φάνταζε ολοκληρωµένο σαν ιδέα. Σαν µια ιδέα που διψάει για υλοποίηση. Πριν φτάσω στο σηµείο της παρατήρησης του φυτού και της καταστροφής του λευκού των σελίδων, είχα πιει

20

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

θαυµασµό κι αυτό είναι υπεραρκετό για το υπόλοιπο της ζωής που µου έχει αποµείνει.

4 Φεβρουαρίου 2013. Επιστροφή στο παρόν. Άνοιξα το µικρό µαύρο ηµερολόγιο για να σηµειώσω την επόµενη ηµεροµηνία ποτίσµατος του µοναδικού φυτού που έχουµε στο σπίτι µας αφού πρώτα πότισα το φυτό. Δέκα η ώρα, πρωινή. Ο ουρανός και η θάλασσα της Θεσσαλονίκης θυµίζουν Κρητικό πέλαγος ή τουλάχιστον αυτό επιθυµώ. Οι αδιάκριτες αχτίδες του ήλιου στρογγυλοκάθισαν στην πολυθρόνα του καθιστικού αρπάζοντάς µε από το σβέρκο. Τις έστειλα από κει που ήρθαν. Κατέβασα το στορ. Δεν έχω κανένα ιδιαίτερο ζόρι µε επετείους και συγκεκριµένες ηµεροµηνίες. Όµως καµιά φορά οι µεγάλες απώλειες είναι πολύ πιο πάνω απ’ τον πιο δυνατό εαυτό µας. Καµιά φορά δεν έχεις την παραµικρή διάθεση να κάνεις οτιδήποτε. Καµιά φορά θέλεις µονάχα να κοιτάς τη µοναδική γλάστρα του σπιτιού σου και να µην µετράς τον χρόνο. Να αγναντεύεις το παρελθόν και να παριστάνεις ότι δεν πονάς. Να βλέπεις βαθιά στα µάτια έναν φίλο που την έκανε γι’ αλλού και που πλέον δεν µπορείς να αγγίξεις.

Έχω φύγει από το θέµα. Επανέρχοµαι. Τελειώνοντας και ξαναδιαβάζοντας το κείµενο διέκρινα κάποια µικρά, έστω απειροελάχιστα, σηµάδια που µου άρεσαν πολύ. Σηµάδια από µια ζωή που λες και κάποτε είχα ζήσει χωρίς να είµαι και τόσο σίγουρος. Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα. Ετοίµασα ένα τσάι προσθέτοντας φρέσκο πιπέρι και σ’ ένα ποτήρι σέρβιρα παγωµένη βότκα. Μέτρησα τον χρόνο και κάθισα πάλι στο τραπέζι της κουζίνας. Είχα στη διάθεσή µου 480 ώρες, µία κούπα τσάι, µία γερή δόση βότκας, λευκές κόλλες και τη γλάστρα. Έπειτα από είκοσι µέρες δεν είχα να παραδώσω τίποτα στον φίλο µου που αµφιβάλω, ακόµη και τώρα, αν µετά από εκείνες τις είκοσι µέρες θυµόταν αυτό που του είχα υποσχεθεί. Κρατούσα όµως έναν φάκελο µε δεκάξι µικρές ιστορίες που ενάµιση χρόνο αργότερα ευτύχισα να τις δω τυπωµένες σε µορφή βιβλίου. Δεν ξέρω αν είµαι ακόµη ευτυχισµένος γι’ αυτό που συνέβη. Μάλλον είµαι. Ίσως κάποιες οικονοµικές εκκρεµότητες προς τους εκδότες µου, για τις οποίες ευθύνοµαι αποκλειστικά εγώ, έχουν χαλάσει λίγο την ατµόσφαιρα του πάρτι στο µυαλό µου. Μερικές φορές τα πράγµατα πάνε στραβά. Άλλες, πάλι, γαµιούνται εντελώς.

21

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΤΡΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Λέων Τολστόϊ Από τις «Ιστορίες» – Εκδ. «Καστανιώτη»

▧

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΒΙΒΛΙΟΥ www.elbi.gr info@elbi.gr

Κάποτε, λέει, ήταν ένας βασιλιάς που σκέφτηκε πως θα µπορούσε, αν ήξερε πάντα το σωστό χρόνο για ν’ αρχίσει το καθετί, αν ήξερε ποιους ανθρώπους ν’ ακούει και ποιους ν’ αποφεύγει και, πάνω απ’ όλα, αν ήξερε πάντα ποιο ήταν το πιο σπουδαίο πράγµα να κάνει, ποτέ του, τότε, δε θ’ αποτύχαινε σ’ οτιδήποτε κι αν ανελάµβανε.

θα έπρεπε να έχει ένα συµβούλιο σοφών που θα τον βοηθούσαν σχετικά µ’ αυτό. Τότε, όµως, έφεραν ορισµένες αντιρρήσεις άλλοι, λέγοντας ότι θα υπήρχαν πάντα πράγµατα επείγοντα που δε θα µπορούσαν να περιµένουν τις συνεδριάσεις του συµβουλίου αλλά κανείς θα έπρεπε ν’ αποφασίσει αµέσως, αν θα τα ανελάµβανε ή όχι. Αλλά για να το αποφασίσει, πρέπει να ξέρει από τα πριν τι πρόκειται να συµβεί. Και µόνο οι µάγοι το ξέρουν, οπότε, για να µάθει κανείς τη σωστή ώρα για κάθε πράξη, πρέπει να συµβουλεύεται µάγους.

Και µιας και του πέρασε από το µυαλό αυτή η σκέψη, έβγαλε διάτα σ’ όλο του το βασίλειο πως θα έδινε αµοιβή µεγάλη σ’ όποιον τον µάθαινε ποιος θα ήταν ο σωστός χρόνος για κάθε πράξη και ποιοι οι πιο αναγκαίοι άνθρωποι και πώς θα ήξερε ποιο είναι το σπουδαιότερο πράγµα να κάνει. Ήρθαν, λοιπόν, σοφοί πολλοί στο βασιλιά αλλά ο καθένας απάντησε στις ερωτήσεις του διαφορετικά. Σαν απάντηση στην πρώτη ερώτηση, µερικοί είπαν πως για να ξέρεις το σωστό χρόνο για κάθε πράξη, πρέπει να κατασκευάσεις, από τα πριν, έναν πίνακα µε τις µέρες, τους µήνες και τα χρόνια και να ζεις µε βάση τον πίνακα αυτό, ποτέ µην παραβαίνοντας τίποτα! Μόνο έτσι, είπανε, θα µπορούσες να κάνεις το καθετί στην ώρα του. Άλλοι ισχυρίστηκαν ότι ήταν αδύνατο ν’ αποφασίζεις από τα πριν για κάθε πράξη αλλά ότι χωρίς ν’ αφήνει κανείς τον εαυτό του να σπαταλιέται σε ανούσιες ασχολίες, θα πρέπει να παρακολουθεί οτιδήποτε συµβαίνει γύρω του και µετά να κάνει αυτό που θεωρείται το πιο αναγκαίο. Άλλοι, πάλι, είπαν ότι όσο και να προσπαθούσε ο βασιλιάς να είναι ενήµερος για το καθετί, είναι πραγµατικά αδύνατο για τον οποιονδήποτε ν’ αποφασίζει ποια είναι η σωστή στιγµή για κάθε πράξη αλλά, µάλλον,

22

Το ίδιο διαφορετικές ήταν και οι απαντήσεις στη δεύτερη ερώτηση. Μερικοί είπαν ότι ο βασιλιάς χρειαζόταν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τους συµβούλους του, άλλοι τους ιερείς, άλλοι τους γιατρούς, ενώ άλλοι ισχυρίστηκαν πως οι στρατιώτες είναι οι πιο αναγκαίοι. Στην τρίτη ερώτηση, σχετικά µε το ει είναι η πιο σπουδαία απασχόληση, µερικοί απάντησαν ότι το πιο σπουδαίο πράγµα στον κόσµο είναι η επιστήµη. Άλλοι είπαν η πολεµική τέχνη και άλλοι, πάλι, ότι είναι η θρησκευτική λατρεία. Μιας και όλες οι απαντήσεις ήταν διαφορετικές, ο βασιλιάς δε συµφώνησε µε καµιά και δεν έδωσε την αµοιβή σε κανέναν. Αλλά επειδή, ωστόσο, ήθελε να βρει τις σωστές απαντήσεις στις ερωτήσεις του, απεφάσισε να συµβουλευτεί έναν ερηµίτη πασίγνωστο για τη σοφία του.

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Φωτογραφία από Μάριο Κουτσάκο - https://www.facebook.com/mkoutsakosphotography

23

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Ο ερηµίτης ζούσε σ’ ένα δάσος που ποτέ δεν εγκατέλειπε και δε δεχόταν κανέναν άλλο, παρά κοινούς θνητούς. Έτσι, ο βασιλιάς φόρεσε ρούχα απλά και πριν φτάσει στη σπηλιά του ερηµίτη, κατέβηκε από το άλογό του και, αφήνοντας τη σωµατοφυλακή του πίσω, συνέχισε το δρόµο µόνος του.

µπορούσε, την έδεσε µε το µαντίλι του και µε µια πετσέτα που του έδωσε ο ερηµίτης. Αλλά το αίµα δε σταµατούσε να τρέχει και ο βασιλιάς άρχισε να την πλένει και να την ξεπλένει και να βγάζει κάθε τόσο το µαντίλι βουτηγµένο στο αίµα της πληγής. Όταν κάποτε σταµάτησε το αίµα να τρέχει, ο άντρας βρήκε τις αισθήσεις του και ζήτησε κάτι να πιει. Ο βασιλιάς έφερε φρέσκο νερό και του έδωσε. Ωστόσο, ο ήλιος είχε δύσει και είχε αρχίσει να κάνει κρύο. Έτσι, ο βασιλιάς, µε τη βοήθεια του ερηµίτη, µετέφερε τον πληγωµένο στο καλύβι και τον ξάπλωσε στο κρεβάτι. Όταν τον άφησαν, ο άνθρωπος έκλεισε τα µάτια του και ησύχασε.

Όταν πλησίασε ο βασιλιάς, ο ερηµίτης έσκαβε µπροστά στο καλύβι του. Όταν είδε το βασιλιά, τον χαιρέτησε και συνέχισε το σκάψιµο. Ο ερηµίτης ήταν λεπτοφτιαγµένος και φαινόταν αδύνατος στην υγεία του και, κάθε φορά που έχωνε το φτυάρι του στο έδαφος και έβγαζε λίγο χώµα, ανέπνεε βαριά.

Αλλά ο βασιλιάς είχε τόσο κουραστεί από το περπάτηµα και από τη δουλειά που είχε κάνει, ώστε σύρθηκε µέχρι το κατώφλι και αποκοιµήθηκε κι αυτός· τόσο βαθιά τον πήρε ο ύπνος, που κοιµήθηκε όλη τη σύντοµη καλοκαιριάτικη νύχτα. Όταν ξύπνησε το πρωί, του πήρε πολλή ώρα πριν µπορέσει να θυµηθεί πού ήταν ή ποιος ήταν ο παράξενος γενειοφόρος πάνω στο κρεβάτι που τον κοιτούσε εντατικά µε µάτια που έλαµπαν.

Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Ήρθα σε σένα, σοφέ ερηµίτη, να σου ζητήσω να µου απαντήσεις σε τρεις ερωτήσεις: πώς µπορώ να µάθε να κάνω το σωστό πράγµα στη σωστή ώρα; Ποιοι είναι οι άνθρωποι που πιότερο χρειάζοµαι και που γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να προσέχω περισσότερο από τους άλλους; Και ποιες είναι οι πιο σηµαντικές υποθέσεις απ’ όλες;»

«Συγχώρεσέ µε», είπε ο άντρας µε τη γενειάδα και η φωνή του ήταν αδύναµη, καθώς τον κοιτούσε.

Ο ερηµίτης άκουσε το βασιλιά αλλά δεν απάντησε τίποτα. Έφτυσε το χέρι του και ξανάρχισε το σκάψιµο.

«Δεν σε ξέρω και δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε συγχωρέσω», είπε ο βασιλιάς. «Δε µε ξέρεις εσύ αλλά εγώ σε ξέρω. Είµαι εκείνος ο εχθρός σου που ορκίστηκε να σ’ εκδικηθεί, γιατί εκτέλεσες τον αδελφό του και σφτερίστηκες την περιουσία του. Ήξερα πως είχες πάει µόνος να δεις τον ερηµίτη και απεφάσισα να σε σκοτώσω, καθώς θα γύριζες πίσω. Αλλά η µέρα πέρασε και συ δε γύριζες. Έτσι, βγήκα από το θάµνο που σου είχα στήσει καρτέρι για να σε βρω και έπεσα πάνω στους σωµατοφύλακές σου που µε αναγνώρισαν και µε πλήγωσαν. Τους ξέφυγα αλλά θα είχα πεθάνει από αιµορραγία, αν δεν είχες περιποιηθεί τις πληγές µου. Πρώτα ήθελα να σε σκοτώσω αλλά εσύ µου έσωσες τη ζωή. Τώρα, αν ζήσω, κι αν και συ το θες, θα σε υπηρετήσω σαν τον πιο πιστό σου σκλάβο και θα ορκίσω τους γιους µου να κάνουν κι αυτοί το ίδιο. Συγχώρα µε!»

«Είσαι κουρασµένος», είπε ο βασιλιάς. «Δώσ’ µου εµένα το φτυάρι να σου κάνω λίγη δουλειά». «Σ’ ευχαριστώ», είπε ο ερηµίτης και δίνοντας το φτυάρι στο βασιλιά, κάθισε κάτω στο έδαφος. Αφού έσκαψε αρκετά, ο βασιλιάς σταµάτησε και επανέλαβε τις ερωτήσεις του. Ο ερηµίτης πάλι δεν του έδωσε καµιά απάντηση αλλά σηκώθηκε άπλωσε το χέρι του να πάρει το φτυάρι και είπε: «Τώρα ξεκουράσου εσύ λίγο και άσε µε εµένα να δουλέψω λίγο». Αλλά ο βασιλιάς δεν του έδωσε το φτυάρι και συνέχισε να σκάβει.

Ο βασιλιάς χάρηκε πολύ που έκανε ειρήνη µε τον εχθρό του τόσο εύκολα και που τον κέρδισε σαν φίλο και όχι µόνο τον συγχώρεσε αλλά είπε πως θα έστελνε τους υπηρέτες του και το γιατρό του να τον περιποιηθεί και υποσχέθηκε να του ξαναδώσει την περιουσία του.

Πέρασε µια ώρα, κι άλλη µια. Ο ήλιος άρχισε να δύει πίσω από τα δέντρα και ο βασιλιάς, τελικά, έχωσε το φτυάρι στο χώµα και είπε: «Ήρθα σε σένα, σοφέ µου άνθρωπε, για µια απάντηση στα ερωτήµατά µου. Αν δεν µπορείς να µου δώσεις καµιά, πες µου το για να γυρίσω σπίτι µου¨.

Αφού χαιρέτησε τον πληγωµένο που ξεκίνησε για την πατρίδα του, ο βασιλιάς βγήκε στην αυλόπορτα και έψαξε για τον ερηµίτη. Πριν φύγει, θέλησε να τον παρακαλέσει ακόµα µια φορά ν’ απαντήσει στις ερωτήσεις που του είχε υποβάλει. Ο ερηµίτης ήταν έξω γονατισµένος κι έσπερνε σπόρους στις πρασιές που είχανε σκάψει την προηγούµενη µέρα.

«Κάποιος έρχεται τρέχοντας», είπε ο ερηµίτης, «για να δούµε ποιος είναι». Ο βασιλιάς γύρισε και είδε έναν άντρα µε γενειάδα να έρχεται τρέχοντας από το δάσος. Ο άντρας κρατούσε τα χέρια στο στοµάχι του και αίµα έτρεχε από κάτω τους. Όταν έφτασε στο βασιλιά, έπεσε λιπόθυµος στο έδαφος στενάζοντας αδύναµα. Ο βασιλιάς και ο ερηµίτης ξέντυσαν τον άντρα. Είχε µια µεγάλη πληγή στο στοµάχι του. Ο βασιλιάς την έπλυνε όσο πιο καλά

Ο βασιλιάς τον πλησίασε και του είπε: «Για τελευταία φορά, σε ικετεύω ν’ απαντήσεις στις ερωτήσεις µου, σαν σοφός που είσαι».

24

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

«Μα ήδη σου έχει δοθεί απάντηση!» είπε ο ερηµίτης ακόµα γονατισµένος στ’ αδύναµα πόδια του, κοιτάζοντας το βασιλιά που στεκόταν µπροστά του. «Ποιος απάντησε; Τι θες να πεις;» ρώτησε ο βασιλιάς. «Δε βλέπεις;» απάντησε ο ερηµίτης. «Αν δεν είχες λυπηθεί χτες την ανηµπόρια µου και δεν είχες σκάψει εκείνες τις πρασιές αλλά είχες τραβήξει το δρόµο σου, αυτός ο άνθρωπος θα σου είχε επιτεθεί και θα το είχες µετανιώσει που δεν έµεινες µαζί µου. Έτσι, η πιο σπουδαία ώρα ήταν όταν έσκαβες τις πρασιές· κι εγώ πάλι ήµουνα ο πιο σπουδαίος άνθρωπος · και το να µου κάνεις καλό ήταν η πιο σπουδαία σου ασχολία. Μετά, όταν εκείνος ο άνθρωπος µας είδε κι έτρεξε προς τα µας, η πιο σπουδαία ώρα ήταν όταν τον φρόντιζες, γιατί αν δεν είχες δέσει τις πληγές του, θα είχε πεθάνει χωρίς να συνάψει ειρήνη µαζί σου. Έτσι, αυτός ήταν ο πιο σπουδαίος άνθρωπος και αυτό που έκανες για κείνον ήταν η πιο σπουδαία σου ασχολία. Θυµήσου, λοιπόν: υπάρχει µόνο ένας χρόνος που είναι σπουδαίος. Το τώρα, γιατί µόνο τότε έχουµε οποιαδήποτε δύναµη. Ο πιο αναγκαίος άνθρωπος στον κόσµο είναι αυτός µαζί µε τον οποίο βρίσκεσαι, γιατί κανένας µας δεν ξέρει αν θα έχεις ποτέ σου πάρε δώσε µε κανέναν άλλο. Και η πιο σπουδαία δουλειά που έχεις είναι να του κάνεις το καλό, επειδή γι’ αυτό και µόνο το σκοπό ήρθε ο άνθρωπος σ’ αυτή τη ζήση!»

25

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

FIGHT AND FIRE FORCES OF THE SAME POWER ▧

ΤΗΣ ΑΣΠΑΣ Δ. ΧΑΤΖΙΕΥΘΥΜΙΟΥ aspassaki@yahoo.gr

For my Kritee and my Preshita

Watch how you use it cause you are burning me in a funeral pyre

Fight and fire Forces of the same power

Fight and fire

Watch how you’ll use it

Forces of the same power

Don’t set my world in a funeral pyre

Toxic flames blazing through virgin forests Livestock drowned in antibiotics

Fight and fire

and vegetables in pesticides

Forces of the same power Dismembered bodies in sites of drone wars

Fight and fire

16-year-old Indian girl gang-raped,

Forces of the same power

left to die alone

Plastic bottle oceans Ice caps melting

Fight and fire

Habitat loss

Forces of the same power

Species left without a home

Kids’ bodies in pools of blood in Newtown and Aurora

Fight and fire

Hunger-ridden bellies

Forces of the same power

from the Biafra into the Old Continent

Watch how you use it cause you are melting my world in your funeral pyre

Fight and fire Forces of the same power 26

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Εικονογράφηση: Σωτηρία Παγουλάτου - sunsotiria@yahoo.gr http://www.facebook.com/kudoni

27

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

28

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

2666 «Μία όαση φρίκης εν µέσω µιάς ερήµου ανίας» Ch.Baudelaire ή «Η φρίκη!Η φρίκη» J.Conrad («Καρδιά του σκότους»)

▧

ΤΟΥ LIBROFILO http://www.librofilo.blogspot.com

Παροµοιάζω την ανάγνωση του εµβληµατικού «µυθιστορήµατος» του Roberto Bolano (Σαντιάγο,Χιλή 1953- Βαρκελώνη,Ισπανία 2003), µε τίτλο «2666», (Εκδ. Άγρα, µετάφρ. (άθλος) Κ.Ηλιόπουλος, σελ.1166) µε την ενστικτώδη απόφαση να πραγµατοποιήσεις ένα ταξίδι χωρίς σκοπό, για το οποίο δεν γνωρίζεις τον προορισµό, ούτε που θα σε βγάλει και τι θα βρείς στον δρόµο σου. Θα συναντήσεις ευθείες αλλά και δύσκολες διασταυρώσεις, καλοκαιρία αλλά και καταιγίδα. Όταν θα καταλάβεις ότι η διαδροµή τελείωσε και ότι έφτασες κάπου, θα νιώσεις πλήρης αλλά και µπερδεµένος, ικανοποιηµένος («µεστός αισθηµάτων») αλλά και µε µια απροσδιόριστη θολούρα ή ζαλάδα στο κεφάλι. Όπως και να’χει, από δω και πέρα αναγνωστικά δεν θα’σαι ο ίδιος.

Τα πέντε µέρη 1.Οι κριτικοί Το 2666 ξεκινάει µε την ιστορία 4 λογοτεχνικών κριτικών, «κολληµένων» (κυριολεκτικά) µε έναν Γερµανό συγγραφέα-φάντασµα, τον Μπένο Φον Αρτσιµπόλντι. Οι κριτικοί αυτοί, ένας Γάλλος, ένας Ισπανός, ένας Ιταλός (ακινητοποιηµένος σε αναπηρική καρέκλα) και µια Αγγλίδα, αφιερώνουν τη ζωή τους, τον χρόνο τους σε αναζήτηση του Αρτσιµπόλντι, ο οποίος ενώ στην αρχή (κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50 διαβαζόταν από ελάχιστους) µε τον χρόνο, το έργο του έχει γίνει cult, γνωρίζει αρκετές ανατυπώσεις και ελκύει όλο και περισσότερους σε σηµείο να υπάρχουν δηµοσιεύµατα για υποψηφιότητα στα Βραβεία Νόµπελ!

Το 2666, κύκνειο άσµα του Μπολάνιο, του µεγάλου αυτού συγγραφέα, ο οποίος έφυγε νεότατος και (όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται αυτό) πάνω στο δηµιουργικότερο σηµείο της ζωής του, αποτελείται από 5 αυτόνοµα µυθιστορήµατα, τα οποία αν και µπορούν να διαβαστούν ξεχωριστά, αποτελούν µια ενιαία, χαλαρή βεβαίως, ενότητα. Χρησιµοποιώντας το ίδιο ύφος που είχε επιτυχηµένα δοκιµάσει στους εξαιρετικούς «Άγριους Ντετέκτιβ», όπου (όπως και στο 2666), υπάρχουν ιστορίες µέσα στις ιστορίες, εγκιβωτισµένα µυθιστορήµατα, αναφορές σε συγγραφείς και έργα και µια επιφανειακά χαλαρή (αλλά ουσιαστικά τελείως συγκροτηµένη) δοµή, το 2666 δεν είναι µια συρραφή, ένα παζλ, όπως θα µπορούσε κάποιος να πει, αλλά ένα έργο σοφίας και διανόησης όπου τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του (ενδεικτικά ο συγγραφέας πριν τον θάνατό του άφησε ξεκάθαρες οδηγίες για την δοµή της έκδοσης), ακόµα κι ο τίτλος που αποτελεί ένα αίνιγµα για τον αναγνώστη και αποσαφηνίζεται µόνο στις σηµειώσεις του Ισπανού εκδότη.

Οι κριτικοί ταξιδεύουν στην Γερµανία, συζητάνε µε τους εκδότες των έργων του συγγραφέα, ερωτεύονται την Αγγλίδα συνάδελφό τους, µπλέκουν όλοι µαζί σε ένα σεξουαλικό γαϊτανάκι, αλλά ο στόχος παραµένει – να βρουν τον Αρτσιµπόλντι, ο οποίος πανύψηλος, ογκώδης και ασπροµάλλης είναι δύσκολο να περάσει απαρατήρητος... Η αναζήτησή τους, τους οδηγεί στο Μεξικό και στην παραµεθόρια πόλη Σάντα Τερέζα, στην οποία έχουν πληροφορηθεί εθεάθη ο Αρτσιµπόλντι. Στην πόλη αυτή δεν επιτυγχάνουν τίποτα αλλά η προσωπική τους ζωή αλλάζει.

2.Αµαλφιτάνο Μέσα στις γνωριµίες που κάνουν µε την ακαδηµαϊκή κοινότητα της πόλης, είναι και ο πανεπιστηµιακός καθηγητής Αµαλφιτάνο, ήρωας του δεύτερου βιβλίου. Ο Αµαλφιτάνο που αναρωτιέται κι ο ίδιος τι ακριβώς ζητάει 29

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

στη µέση του πουθενά, είναι ο µόνος από όσους συνάντησαν οι λογοτεχνικοί κριτικοί στην Σάντα Τερέζα που είχε κάποια γνώση για τον Αρτσιµπόλντι χωρίς όµως να ενθουσιάζεται για το έργο του. Ουσιαστικά ο Μπολάνιο σ’αυτό το βιβλιο δεν ασχολείται µε τον άγνωστο και εξαφανισµένο συγγραφέα, αλλά µε την ψυχολογική κατάσταση του Αµαλφιτάνο, τον οποίον έχει εγκαταλείψει η σύζυγός του, και διαµένει µε την δεκαεπτάχρονη (πανέµορφη) κόρη του, την Ρόζα, η οποία βγαίνει κάθε βράδυ µε άγνωστους τύπους. Ο Αµαλφιτάνο περνάει µια φάση ισχυρής κατάθλιψης, ευρισκόµενος σε ένα συνεχές limbo, ζώντας σε ένα συνεχές όνειρο που τις περισσότερες φορές υποκαθιστά την πραγµατικότητα.

εργοστάσια «φασόν» που αποτελούν τον κύριο βιοµηχανικό κορµό της παραµεθόριας πόλης, τα οποία είναι τα περισσότερα αµερικανικών συµφερόντων, που εκµεταλλεύονται τους χαµηλούς (εξευτελιστικούς) µισθούς και την φορολογία. Σε πολλούς από τους φόνους, οι µάρτυρες αναφέρουν θηριώδη και πολυτελή µαύρα τζιπ που πετάνε τα πτώµατα, ύποπτοι υπάρχουν, δηµοσιογράφοι σκαλίζουν τις υποθέσεις, άκρη δεν βγαίνει. Συλλαµβάνεται όµως ένας ύποπτος, ένας Γερµανός σαραντάρης, ιδιοκτήτης ενός µαγαζιού µε κοµπιούτερς, ο οποίος έχει τα χαρακτηριστικά του Αρτσιµπόλντι (!). Ο Χάας (έτσι ονοµάζεται ο Γερµανός) υποστηρίζει την αθωότητα του, τα εγκλήµατα συνεχίζονται και µετά τον εγκλεισµό του, αλλά έχοντας µπλέξει µε την Μεξικάνικη γραφειοκρατία και την (εν πολλοίς) ανίκανη και διεφθαρµένη αστυνοµία της πόλης, παραµένει στην φυλακή.

3.Φέητ Το κλίµα (και το στυλ γραφής) αλλάζει τελείως στο 3ο µέρος, όπου ο Μπολάνιο εισάγει έναν καινούργιο χαρακτήρα, τον έγχρωµο δηµοσιογράφο µιας εφηµερίδας του Χάρλεµ της Ν.Υόρκης, τον Κουίνσι Γουίλιαµς, που όλοι τον αποκαλούν Όσκαρ Φέητ. Είναι δηµοσιογράφος του κοινωνικοπολιτικού ρεπορτάζ, ο οποίος όµως βρίσκεται απεσταλµένος της εφηµερίδας του στην Σάντα Τερέζα για να καλύψει έναν αγώνα πυγµαχίας (λόγω ξαφνικού θανάτου του αθλητικού ρεπόρτερ της εφηµερίδας). Ο Φέητ που βαριέται αφόρητα την πυγµαχία τριγυρίζει πίνοντας και συνοµιλώντας µε διάφορους τύπους είτε ντόπιους, είτε δηµοσιογράφους που καλύπτουν τον αγώνα και κατ’αυτόν τον τρόπο ενηµερώνεται (και από διάφορες τυχαίες ερωτήσεις εδώ κι εκεί) για τους φόνους που συµβαίνουν στην Σάντα Τερέζα και τα περίχωρα της, νεαρών κοριτσιών (κυρίως). Ο δηµοσιογράφος θέλει να ασχοληθεί µε το θέµα αλλά η άρνηση της εργοδοσίας του (µιάς και δεν εµπλέκεται κάποιος µαύρος/µαύρη σ’αυτούς) τον αφήνει µετέωρο. Μέσα στην παρέα µε την οποία διασκεδάζει, γνωρίζει την Ρόζα, την κόρη του Αµαλφιτάνο, την οποία προσπαθεί να τραβήξει από εκεί.

4.Εγκλήµατα Το κλίµα µέσα στο οποίο µας εισαγάγει µερικώς ο Μπολάνιο µε το τρίτο βιβλίο του, είναι όµως σ’αυτό το µέρος, το 4ο που η ατµόσφαιρα γίνεται εφιαλτική, καθώς ο συγγραφέας παραθέτει µε κυνικό και γυµνό τρόπο - τα εγκλήµατα, παρελαύνουν κατά σειρά (αρχίζοντας από τον Ιανουάριο του ’93) µπροστά στα έκπληκτα µάτια του αναγνώστη, σ’αυτή την εφιαλτική λιτανεία, των σχεδόν 300 σελίδων. Τα εγκλήµατα είναι συνεχή και τα περισσότερα από αυτά µοιάζουν µεταξύ τους. Δεν είναι όλα ανεξιχνίαστα, αφού κάποια από αυτά είναι φονικά πάθους µεταξύ συζύγων ή εραστών. Ο Μπολάνιο σπάει (µε ευφυία) την ροή των φόνων, εισάγοντας στην πλοκή αστυνοµικούς, δηµοσιογράφους, µέντιουµ ή αναφέροντας µε περισσότερες λεπτοµέρειες κάποιες από τις υποθέσεις. Τα περισσότερα (σχεδόν το 80%) των δολοφονηµένων κοριτσιών ήταν εργάτριες στις «µακιλαδόρας», τα

5.Αρτσιµπόλντι Στο 5ο βιβλίο, µεταφερόµαστε στην Γερµανία του µεσοπολέµου (1920), όπου γεννιέται ο Χανς Ράιτερ από πατέρα κουτσό και µάνα µονόφθαλµη. «Δεν έµοιαζε παιδί αλλά ένα φύκι. Ο Κανέττι, αλλά και ο Μπόρχες νοµίζω, δύο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, είπαν ότι όπως ακριβώς η θάλασσα ήταν το σύµβολο και ο καθρέφτης των Άγγλων, το δάσος ήταν η µεταφορά µέσα στην οποία ζούσαν οι Γερµανοί. Από τον κανόνα αυτόν έµεινε έξω ο Χανς Ράιτερ από την ώρα που γεννήθηκε. Δεν του άρεσε η στεριά και ακόµα λιγότερο τα δάση. Δεν του άρεσε ούτε η θάλασσα, ή µάλλον αυτό που οι κοινοί θνητοί αποκαλούν θάλασσα και στην πραγµατικότητα είναι µόνο η επιφάνεια της θάλασσας, τα κύµατα που σηκώνει ο άνεµος που σιγά σιγά µετατρέπονται σε µια µεταφορά για την ήττα και την τρέλλα. Του άρεσε όµως ο βυθός της θάλασσας, εκείνη η άλλη γη, γεµάτη κάµπους που δεν ήταν κάµποι, κοιλάδες που δεν ήταν κοιλάδες και φαράγγια που δεν ήταν φαράγγια.» Ο Χανς Ράιτερ, παιδί που παράτησε το σχολείο µικρός, θα καταταχθεί στον στρατό όταν ξεσπάει ο Β Παγκόσµιος πόλεµος, και θα πολεµήσει στο Ανατολικό Μέτωπο. Εκεί σε ένα χωριό, µέσα στη κρυψώνα ενός σπιτιού, θα ανακαλύψει τα ηµερολόγια ενός Ρώσου αντικαθεστωτικού - του διανοούµενου και συγγραφέα Άνσκυ - τα οποια είναι ουσιαστικά προσχέδια βιβλίων επιστηµονικής φαντασίας – στα ηµερολόγια αναφέρεται το όνοµα του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης, Αρτσιµπόλντο, του οποίου οι πίνακες κατέκλυσαν τα οράµατα του Ρώσου έγκλειστου. Γυρίζοντας από το µέτωπο, στην κατεστραµµένη χώρα του, το έχει αποφασίσει θα γίνει συγγραφέας υιοθετώντας το περίεργο όνοµα Μπένο Φον Αρτσιµπόλντι. Βρίσκει εκδότη στο πρόσωπο ενός ιδιόρρυθµου ηλικιωµένου Εβραίου που µετά τον πόλεµο ξαναγύρισε στο Αµβούργο να ανασυστήσει τον εκδοτικό του οίκο, και ο οποίος γοητεύεται από τα περίεργα και εκκεντρικά µυθιστορήµατα του µυστηριώδους νέου.

30

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

31

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

Τα βιβλία όµως δεν πουλάνε τίποτα, κανείς δεν ασχολείται µαζί του. Ο εκδότης του στέλνει χρήµατα, του παρέχει διευκολύνσεις, η σύζυγός του (την οποία ο Ράιτερ-Αρτσιµπόλντι γνώριζε από την παιδική του ηλικία αφού η οικογένειά της είχε έναν πύργο στην περιοχή), ακόµα και µετά το θάνατό του, τον προσέχει και δίνει εντολή τα βιβλία του να εκδίδονται. Η σύζυγος του εκδότη και η Ίνγκεµποργκ, η µισότρελλη κοπέλα που ερωτεύεται ο Αρτσιµπόλντι θα παίξουν σηµαντικό ρόλο στη ζωή του, όπως και η ανακάλυψη µετά από δεκαετίες της αδερφής του, της Λόττε, η παρουσία της οποίας θα κλείσει τον κύκλο των 5 ιστοριών δίνοντας µιαν άλλη µορφή στο βιβλίο και κλείνοντας πολλά από τα κενά που δηµιουργήθηκαν στον αναγνώστη.

µυθιστόρηµα που θα έγραφε ο Μπόρχες αν ήθελε – ο Μπολάνιο αποτελεί (χρησιµοποιώ ενεστώτα διότι οι µεγάλοι συγγραφείς δεν πεθαίνουν ποτέ), την τοµή στην λατινοαµερικάνικη λογοτεχνία που δεν συνέχισε ο Μάρκες µε τα «100 χρόνια µοναξιά», ο Λιόσα µε τον «Πόλεµο της συντέλειας του κόσµου», ο Σάµπατο µε το «Περί ηρώων και τάφων» και ο Κορτάσαρ µε το «Κουτσό (Rayuela)». Ο Ελρόυ συναντάει τον Χ.Μέλβιλ και ο Ζέµπαλντ τον Κάφκα, τα λογοτεχνικά είδη ανακατεύονται δηµιουργικά και πανέξυπνα. Από το Campus novel, µε την «αεράτη» και γεµάτη χιούµορ µατιά στο ακαδηµαϊκό κατεστηµένο και στις λογοτεχνικές εµµονές και αναζητήσεις της πρώτης ιστορίας, µεταφερόµαστε στον µινιµαλισµό και στην υπαρξιακή αγωνία της δεύτερης για να περάσουµε από την µοντερνιτέ της τρίτης ιστορίας, στο δηµοσιογραφικό και κοφτό ύφος των «Εγκληµάτων» όπου το σαν ρεπορτάζ κείµενο επιτείνει τη φρίκη και την δυσφορία η οποία κατακλύζει τον αναγνώστη για να περάσουµε ανυποψίαστοι στην µαγεία του πέµπτου µέρους, όπου το στυλ είναι ενός «µυθιστορήµατος µαθητείας» σαγηνευτικού και αντάξιου των µεγάλων κλασσικών αφηγήσεων της παγκόσµιας λογοτεχνίας.

Οι δύο άξονες πάνω στους οποίους δοµείται το έπος του Μπολάνιο, είναι ο από τη µία, ο χαρακτήρας του άγνωστου και µυστηριώδους συγγραφέα, του Αρτσιµπόλντι, ένας µυθιστορηµατικός χαρακτήρας ο οποίος φέρνει έντονα στη µνήµη, τον υπέροχο συγγραφέα-φάντασµα του µεσοπολέµου, ο οποίος υπέγραφε ως B.Traven, και ζούσε στο Μεξικό (µάλλον όπως συγκλίνουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν τις τελευταίες δεκαετίες) ως φυγάς από την Γερµανία και από την άλλη, οι δολοφονίες των γυναικών στην Σάντα Τερέζα – µυθιστορηµατικό όνοµα της παραµεθόριας πόλης Σιουδάδ Χουάρες, όπου τα εγκλήµατα παραµένουν ανεξιχνίαστα ακόµα και µέχρι σήµερα.

Ο «λογοτεχνικός λαβύρινθος» του Μπολάνιο έχει ατέλειες. Είναι χαοτικός και υπάρχουν χάσµατα και πλατιασµοί, ενώ κάποιοι χαρακτήρες µε την ίδια ευκολία που εµφανίζονται, έτσι εξαφανίζονται από την πλοκή, όλα αυτά όµως δικαιολογούνται από την έκταση του βιβλίου, ας µη ξεχνάµε ότι είναι ένα κολοσσιαίο έργο σχεδόν 1200 σελίδων. Ίσως καταλαµβάνει µεγαλύτερο χώρο απ’ότι ίσως χρειάζεται, και µάλλον, το µέρος του «Αµαλφιτάνο» (2ο βιβλίο) µοιάζει ξεκοµµένο από το σύνολο, ενώ αυτή η πληµµύρα εννοιών, αναφορών και συµβολισµών, σε µπουκώνει αλλά από την άλλη σε γεµίζει σε σηµείο να αισθάνεσαι την αναγνωστική πληρότητα που λίγα βιβλία µπορούν να σου προσφέρουν.

Ο Μπολάνιο στο 2666 αφήνει τα πάντα ανοιχτά, καµµία ιστορία δεν ολοκληρώνεται – όχι επειδή δεν πρόλαβε, αλλά επειδή ήταν επιλογή του. Ακόµα και στις τελευταίες 40-45 σελίδες όπου διαφαίνεται ένα φινάλε στον ορίζοντα, όταν οι δύο κεντρικοί άξονες του µυθιστορήµατος τέµνονται, ακόµα και τότε στην κορύφωση της αγωνίας, το βιβλίο κλείνει σε ένα µεγαλειώδες και απογειωµένο τέλος… Ουσιαστικά όµως οι 5 ιστορίες (τα 5 βιβλία) διέπονται από την παρουσία του µυστηριώδους συγγραφέα, του Μπένο Φον Αρτσιµπόλντι. Το όνοµα και η επιρροή του ζωγράφου Αρτσιµπόλντο δεν είναι ένα απλό και ανέµελο εύρηµα του πανέξυπνου Μπολάνιο, είναι ένα από τα «κλειδιά» του βιβλίου.

Ένας ιδιόµορφος λυρισµός αλλά και ανθρωπιά, κατακλύζει τις σελίδες του βιβλίου. Το (όχι και τόσο αόρατο αν το καλοσκεφτείς) νήµα της βίας και της φρίκης, από την βία των Ναζί στην φρίκη των εγκληµάτων της Σιουδάδ Χουάρες πίσω στα κρεµατόρια της Ναζιστικής θηριωδίας τι σχέση έχουν µε την λογοτεχνία και την µαγεία της τέχνης γενικότερα; Ερωτήµατα που βασανίζουν τον σκεπτόµενο αναγνώστη καθώς διαβάζει, ενώ η δύναµη του κειµένου και η ασφυξία της ατµόσφαιρας τον κρατάνε σε εκγρήγορση έτσι ώστε να µη µπορεί να εφησυχάσει ξέγνιαστος απολαµβάνοντας το σαγηνευτικό κείµενο του Μπολάνιο.

Ο Αρτσιµπόλντο έγινε γνωστός από την ιδιοµορφία στην τεχνική του να ζωγραφίζει πορτραίτα όπου τα στοιχεία ενός προσώπου δεν απεικονίζονται µε ρεαλισµό αλλά απαρτίζονται από αντικείµενα, φρούτα, βιβλία, λαχανικά, ένα είδος «εικόνας µέσα στην εικόνα», που µπορεί να την εκλάβει ο θεατής µε διάφορους τρόπους, µπορούν να αντιπροσωπεύουν την «χαρά» αλλά και τον «τρόµο», εξαρτάται από ποια γωνία τα βλέπεις ή ποια είναι η ψυχολογική σου κατάσταση την δεδοµένη στιγµή – σ’αυτήν την τεχνική βασίζεται ο Μπολάνιο στην αρχιτεκτονική του έπους του. Τα ετερόκλητα στοιχεία που συνωστίζονται στο βιβλίο, οι 5 διαφορετικές ιστορίες, δεν είναι τίποτα άλλο από ένας πίνακας του Αρτσιµπόλντο. Η µαγεία, η ικανότητα του συγγραφέα είναι ότι κατασκευάζει ένα βιβλίο µε την τεχνική ενός ζωγράφου. Πως µπορεί κανείς να µην υποκλιθεί σ’αυτό;

Η µαταιότητα της ζωής, η εγγύτητα του θανάτου, ο ρόλος της λογοτεχνίας και το (θεµελιώδες) ερώτηµα για την χρησιµότητά της στον σύγχρονο κόσµο, όλα αυτά (και πολλά άλλα) επανέρχονται µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο µέσα στη ροή της αφήγησης, αριστοτεχνικά τοποθετηµένα από τον συγγραφέα. Το χιούµορ που εναλάσσεται µε τον σπαραγµό, η µακρά αφήγηση που διαδέχεται την κοφτή γλώσσα, κρατάνε αγκυλωµένο τον αναγνώστη, ο οποίος πολλάκις αισθάνεται παγιδευµένος µέσα σε ένα στοιχειωµένο όνειρο, ταξιδευτής σε ένα µαγικό ταξίδι, γνωρίζοντας βαθιά µέσα

Ο αναγνώστης στέκει ενεός µπροστά στην ορµή και την ζωντάνια της γραφής, µπροστά στην ευφυία του συγγραφέα και της δηµιουργίας του. Το 2666 είναι το 32

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

INK

του ότι πρόσθεσε στον αναγνωστικό του βίο ακόµα ένα σηµείο αναφοράς.

και ορισµένα µυθιστορήµατα. Μερικές φορές σκεφτόταν ότι δεν διάβαζε πια ακριβώς επειδή ήταν άθεος. Ας πούµε ότι η αποφυγή της ανάγνωσης ήταν το ανώτατο σκαλοπάτι της αθεΐας ή τουλάχιστον µιας αθεΐας όπως εκείνος την αντιλαµβανόταν. Εφόσον δεν πιστεύεις στον Θεό, γιατί να πιστέψεις ένα κωλοβιβλίο; σκεφτόταν.

«Ήταν άθεος και εδώ και πολλά χρόνια δεν διάβαζε πια κανένα βιβλίο, παρότι στο σπίτι του είχε µια αξιοπρεπέστατη βιβλιοθήκη για θέµατα της ειδικότητάς του, κι επίσης βιβλία Φιλοσοφίας, ιστορίας του Μεξικού,

33

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ANIMA

SHINREI TANTEI YAKUMO ▧

TOY GIL GALAD teotihoacan@msn.com

Καθώς έψαχνα το επόµενο anime που θα µου κρατούσε συντροφιά τις λίγες ελεύθερες ώρες µου έλαβα ένα e-mail. Ήταν από κάποιο γνωστό µου που ήθελε µετά από καιρό να µε ενεργοποιήσει µετά από καιρό σε ένα τοµέα που είχα ξεχάσει ότι είχα εξαρχής ασχοληθεί. Το περιβόητο funsubbing το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που κάνουν χιλιάδες άτοµα ανά τον κόσµο, απόδοση µιας σειράς, ταινίας, anime, στη γλώσσα που καταλαβαίνει ο καθένας. Οι παλιοί θα θυµούνται στις βιντεοκασέτες να αναφέρονται οι θρύλοι, Αυγερινός Σουλόπουλος και Ακίνδυνος Γκίκας και όλοι αυτοί που αν δεν υπήρχε το internet θα πίστευα ότι δεν υπήρξαν ποτέ!

αρκετές δυσκολίες στη ζωή του. Αν και είναι µια ιδιότητα που θα τρόµαζε πολλούς, ο Yakumo πιστεύει ακράδαντα ότι τα φαντάσµατα και τα πνεύµατα έχουν κι αυτά αισθήµατα που τα «δένουν» µε τον κόσµο των ζωντανών. Μάλιστα αν για κάποιο σκοπό δεν ικανοποιηθούν αυτά τότε παραµένουν στο δικό µας κόσµο. Ο Yakumo λοιπόν πιστεύει ότι µιλώντας µαζί τους ανακαλύπτει το λόγο για τον οποίο είναι δεσµευµένα µε τον κόσµο των ζωντανών και προσπαθεί να τα βοηθήσει για να αναπαυτούν εν ειρήνη. Όπως πάντα, στις ήρεµες ζωές, όπως κι αν είναι δοµηµένες, ακόµα και σαν αυτή του Yakumo, έρχεται µια «πέτρα» να κυλήσει και να τις ταράξει. Στη ζωή του ήρωά µας ήταν η Haruka Ozawa που µαθαίνοντας ότι ο Yakumo βοηθά σε περιπτώσεις µε φαντάσµατα ζητά τη βοήθειά του. Έτσι ξεκινά µια σειρά από άλυτα υπερφυσικά γεγονότα που πολλές φορές οδηγούν στο επώδυνο παρελθόν του Ντετέκτιβ-Μέντιουµ Yakumο το οποίο έχει προβλήµατα που αναζητούν λύσεις…

Ας µην ξεφεύγουµε όµως… Το e-mail λοιπόν έλεγε για την ενεργοποίησή µου σε ένα project (για να µιλάµε και Ελληνικά), ονόµατι Shinrei Tantei Yakumo. Η πρώτη µου σκέψη ήταν «Ε; Ποιο;». Αµέσως-αµέσως ήρθαν και τα πρώτα επεισόδια για να δω για ποιο πράγµα µιλούσαµε. Το 2004 λοιπόν ο mangaka Manabu Kaminaga καταπιάστηκε µε το υπερφυσικό και το συνδύασε µε το αστυνοµικό θρίλερ για να βγάλει µαζί µε τον Katoh Akatsuki ένα από τα πιο ωραία και πολυδιαβασµένα manga που συνεχίζει να εκδίδεται µέχρι και σήµερα.

Τελικά τις ζωές µας ποιος τις ορίζει;

Ο Yakumo Saito γεννήθηκε µε ένα κόκκινο µάτι το οποίο συνηθίζει να κρύβει φορώντας φακούς επαφής. Το µάτι αυτό του δίνει τη δυνατότητα να βλέπει φαντάσµατα και πνεύµατα κάτι το οποίο του έφερε

34

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ANIMA

35

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

4+1 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ▧

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ 24fpsverite@gmail.com http://24fpsverite.wordpress.com

Με κεντρικό αντιθετικό ζεύγος το “Ίδιος – Διαφορετικός” το Jumpcat προτείνει 5 εντελώς διαφορετικές ταινίες που όµως κινούνται στο ίδιο πλαίσιο. Η παρουσίαση και ορισµένες φορές η αποδοχή της διαφορετικότητας συνοδεύεται συνήθως από την συνειδητοποίηση πως τελικά οι αποστάσεις είναι πολύ µικρότερες από την αρχική εντύπωση. Η ένταξη των µεταναστών τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Γαλλία παρουσιάζεται µε δύο διαµετρικά αντίθετους τρόπους. Επίσης τα προβλήµατα του κοινωνικού και του φυλετικού ρατσισµού στις ΗΠΑ κάνουν µε καθυστέρηση την εµφάνισή τους στις mainstream ταινίες. Τέλος, µόνο ένα Βρετανικό Ιπτάµενο Τσίρκο µπορεί να φέρει στην τηλεόρασή και στον κινηµατογράφο κάτι πολύ διαφορετικό.

Ακαδηµία Πλάτωνος του Φίλιππου Τσίτου Ο Σταύρος (Αντώνης Καφετζόπουλος) είναι ένας τυπικός νεοέλληνας. Μικροπωλητής, πρώην ροκάς και ταυτόχρονα ρατσιστής πιστεύει πως κάθε ξένος έχει ως σκοπό να τον καταστρέψει οικονοµικά και να αλλοιώσει την καθαρότητα της φυλής του. Τα πράγµατα χειροτερεύουν όταν εµφανίζεται ο Αλβανός Marenglen (Αναστάσης Κόζντινε) και η µητέρα του Σταύρου αρχίζει να µιλά άπταιστα Αλβανικά. Μια εντελώς κωµικοτραγική προσέγγιση στο µεταναστευτικό πρόβληµα της Ελλάδας και πως στην ουσία αυτό που θεωρείς διαφορετικό µπορεί να είσαι εσύ ο ίδιος.

La Haine του Mathieu Kassovitz Τρεις φίλοι, ο Εβραίος Vinz (Vincent Cassel), ο Άραβας Saïd (Saïd Taghmaoui) και ο Αφρικανός Hubert (Hubert Koundé) ζούνε σε ένα γκετοποιηµένο Γαλλικό προάστιο. Στη διάρκεια µιας συνηθισµένης βραδινής εξέγερσης ο φίλος τους Abdel ξυλοκοπείται άγρια από αστυνοµικούς και βρίσκεται στο νοσοκοµείο. Ο Vinz βρίσκει το όπλο ενός αστυνοµικού και ορκίζεται εκδίκηση αν πεθάνει ο φίλος τους. Οι δραµατικές επιπτώσεις του αποτυχηµένου melting pot στην Γαλλική πραγµατικότητα καταγράφονται κυνικά και µε σκληρότητα µία δεκαετία πριν την µεγάλη κοινωνική αναταραχή του 2005.

36

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JUMPCAT

Philadelphia του Jonathan Demme Ο Andrew Beckett (Tom Hanks) εργάζεται σε µία µεγάλη νοµική εταιρία και συζεί µε τον σύντροφό του Miguel Álvarez (Antonio Banderas). Ο ίδιος δεν έχει αποκαλύψει ποτέ πως είναι οµοφυλόφιλος γιατί θα έθετε σε κίνδυνο την καριέρα του. Όταν διαγιγνώσκεται πως πάσχει από AIDS η εταιρία του αποφασίζει να τον απολύσει. Ο Beckett θα κινηθεί δικαστικά για την δικαίωσή του και συνήγορος του αναλαµβάνει ο Joe Miller (Denzel Washington). Αυτό το δικαστικό δράµα είναι µία από τις πρώτες παραγωγές του Hollywood που ασχολείται ανοιχτά τόσο µε το θέµα της οµοφυλοφιλίας όσο και µε την εµφανή οµοφοβία στην συντηρητική Αµερικάνικη κοινωνία.

Blazing Saddles του Mel Brooks Στην Άγρια Δύση του 1874 η κατασκευή ενός σιδηροδρόµου αντιµετωπίζει προβλήµατα και πρέπει να περάσει µέσα από µία µικρή πόλη που όλοι οι κάτοικοι της λέγονται Johnson! Για να γίνει πιο εύκολα η µετάβαση οι επιχειρηµατίες πείθουν τον Κυβερνήτη (Mel Brooks) να ορίσει έναν νέο σερίφη, τον Bart (Cleavon Little) έναν µαύρο πρώην εργάτη που έχει για βοηθό του τον µόνιµα µεθυσµένο Jim (Gene Wilder). Σε αυτή την παρανοϊκή παρωδία γουέστερν ο Brooks θίγει µε τον πιο σατυρικό τρόπο τον ρατσισµό στη Δύση, την δυσκολία της ένταξης των Αφροαµερικανών στην κοινωνία και πως αυτά αποκρύφτηκαν για πολλά χρόνια ειδικά από θεωρητικά φιλελεύθερες τέχνες όπως ο κινηµατογράφος.

And Now for Something Completely Different του Ian MacNaughton Η πρώτη κινηµατογραφική εµφάνιση των Monty Python είναι µία συλλογή µε µερικά από τα πιο χαρακτηριστικά σκετς των δύο πρώτων σεζόν της τηλεοπτικής τους σειράς “Flying Circus” που γυρίστηκαν ξανά ειδικά για την ταινία. Η φράση του τίτλου επαναλαµβάνεται αρκετές φορές από τον John Cleese που εκτός όλων των άλλων ρόλων εκτελεί και χρέη παρουσιαστή. Η ταινία είχε σκοπό να γνωρίσει το γκρουπ στο Αµερικάνικο κοινό και σίγουρα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από όσα είχαν συνηθίσει ως τότε. Μεταξύ άλλων περιλαµβάνονται το ρεπορτάζ για τις “Hell's Grannies”, το τραγούδι “Lumberjack Song” και το άκρως σουρεαλιστικό “Dead Parrot”.

37

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΟΥΚΙΑ Βασισµένο σε χιλιάδες αληθινές ιστορίες… ▧

ΤOY ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΤΤΑ konkottas1@hotmail.com

«Δεν µ' αρέσουν τα φιλµ που απευθύνονται στις ελίτ. Η µεγαλύτερή µου ανταµοιβή υπήρξε η διαπίστωση ότι η ταινία αυτή ενδιαφέρει και αγγίζει πολύ ουσιαστικά µεγάλο αριθµό ανθρώπων». Με αυτή τη δήλωση συνέδεσε ο Μεξικανός σκηνοθέτης Michel Franco την δεύτερη µεγάλου µήκους ταινία του µε την απονοµή του βραβείου «Ένα κάποιο βλέµµα» στο φεστιβάλ Καννών 2012.

Η ονοµατοδοσία της ταινίας καθώς και το εικαστικά δυνατό πόστερ της συµβάλλουν στην ανάπτυξη µιας άβολης ατµόσφαιρας. Η Λουτσία δεν εµφανίζεται ποτέ κατά τη διάρκεια του έργου παρά µόνο µέσω µνειών από τον πατέρα και την κόρη · παρόλαυτά, η απουσία της είναι τόσο έντονη και ζηµιογόνα που σαν «κακιά µοίρα» επιβαρύνει κάθε πράξη των ηρώων, ενώ αυτοί βιώνουν τις τραγικές συνέπειες της απώλειάς της.

Έξι µήνες µετά τον θάνατο της µητέρας Λουτσία σε τροχαίο, ο σύζυγός της Ροµπέρτο αποφασίζει να µετακοµίσει µαζί µε την ανήλικη κόρη τους, Αλεχάνδρα, από το Puerto Vallarta στην πόλη του Μεξικού, αισιοδοξώντας σε µια νέα αρχή και αφήνοντας πίσω τους το ζοφερό παρελθόν. Πατέρας και κόρη βρίσκονται σε άσχηµη ψυχολογική κατάσταση, ενώ ο καθένας προσπαθεί να βιώσει, κι εν τέλει να ξεπεράσει το πένθος µε δικό του τρόπο. Σε αυτά τα πλαίσια, η Αλεχάνδρα, προσπαθεί να ενσωµατωθεί στο νέο σχολικό της περιβάλλον και ν’ αναπτύξει φιλίες, ενώ σ’ ένα πάρτυ και υπό την επήρεια αλκοόλ θα προβεί σε ερωτικές περιπτύξεις µ’ έναν συµµαθητή της, ο οποίος µάλιστα βιντεοσκοπεί τις ιδιαίτερες αυτές στιγµές µε το κινητό. Το «απαγορευµένο» βιντεάκι θα σταλεί από κινητό σε κινητό, θέτοντας την Αλεχάνδρα στο κέντρο ενός βίαιου κυκλώνα επιθετικής συµπεριφοράς, από µέρους των συµµαθητών της, ενδοσχολικής βίας και bullying, µε τραγικές συνέπειες.

Παρά τη θλίψη του, ο πατέρας επιχειρεί να αναλάβει τον ρόλο ενός διπλού γονέα, θέλοντας να βοηθήσει την κόρη του να βιώσει το πένθος όσο το δυνατόν ελαφρύτερα. Παράλληλα, επέρχεται µια αντιστροφή ρόλων από την πλευρά της Αλεχάνδρα καθώς επωµίζεται την ευθύνη να αντικαταστήσει την γυναικεία ύπαρξη στο σπίτι, ως ιδέα, ως πρότυπο, ως «µάνα» κι ενδεχοµένως ως «σύζυγος», προσκολλώµενη, έτσι, στην διατήρηση της εικόνας της «καλής κόρης». Πρόκειται όµως για ευθύνη µεγαλύτερη από αυτή που µπορεί να αντέξει ένας εφηβικός χαρακτήρας, δεδοµένης της πλαστικότητάς του και του µεταβατικού στοιχείου της ηλικίας, καταλήγοντας έτσι σε µια συναισθηµατική καταπίεση οδηγούµενη από το άγχος της ανταπόκρισης σε µια πλαστή εικόνα, αυτής ενός 17χρονου κοριτσιού που µπορεί να αντιµετωπίσει τις καταστάσεις µόνο του. Αυτή η κλιµακούµενη αποµάκρυνση των δύο χαρακτήρων από τους πρωταρχικούς ρόλους τους µέσα στην οικογένεια σε 38

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

συνδυασµό µε το πένθος που βιώνει ο καθένας, υποδαυλίζουν την αληθινή κι άµεση επικοινωνία, ενώ τους αποξενώνουν όλο και περισσότερο. Σαν αποτέλεσµα, ο κάθε –τραγικός – ήρωας αποφεύγει τις βαρείες συναισθηµατικές εκδηλώσεις φοβούµενος την επιβάρυνση του άλλου, ενώ προτιµά την διατήρηση µιας φαινοµενικής κατάστασης, µέσα στα επιτρεπτά από τη θλίψη όρια, ευρυθµίας. Παράλληλα, οι εκρήξεις του πατέρα προς τρίτους έρχονται σε αντίθεση µε τον υποµένων χαρακτήρα της κόρης, καταδεικνύοντας το χάσµα ανάµεσα στις δύο ηλικίες : από την µια πλευρά του νοµίσµατος της απώλειας της Λουτσία, ο έφηβος που προσπαθεί να σταθεί για πρώτη φορά στα πόδια του µετά από ένα τραγικό συµβάν θέλοντας να αποδείξει την αυτονοµία και την δύναµή του κι από την άλλη ο ενήλικος σύζυγος που τυφλωµένος προσπαθεί να προστατεύσει, αν και µε ανεπιτυχή τρόπο, την κόρη του και να την καθοδηγήσει στα σωστά µονοπάτια.

Με αφορµή ένα γεγονός που περιορίζεται σχεδόν αυστηρά ανάµεσα σε δύο άτοµα, ο Φράνκο καταφέρνει να υποδείξει µια συστάδα προβληµάτων, που ξεφεύγουν των ορίων του Μεξικού, µιας ολόκληρης, σύγχρονης κοινωνίας. Το πρόστυχο βίντεο που αποστέλλεται µε ταχείς ρυθµούς από µαθητή σε µαθητή θα αποτελέσει τον σηµείο-κλειδί για την «πτώση των µασκών» και την συνειδητοποίηση τροµακτικών καταστάσεων που αφορούν τη συµπεριφορά των νέων. Εξαιρουµένης της Αλεχάνδρα και του συντρόφου της, ο οποίος εν συνεχεία αρνείται κάθε ανάµιξη στην ιστορία, οι υπόλοιποι µαθητές επιδίδονται σε ακραίες συµπεριφορές βίας που αγγίζει τα όρια της χαιρεκακίας και του σαδισµού. Η (ψευδ)αίσθηση της παντοδυναµίας, των πολλών, που προκύπτει ως απόρροια της κυριαρχίας κι εξουσίας επί ενός αδυνάµου οδηγούν σε πρωτοφανή φαινόµενα όπως ο διαρκής χλευασµός της κοπέλας, η άσκηση σωµατικής βίας επάνω της και η σεξουαλική παρενόχληση που υφίσταται και που ως πράξη καθρεφτίζει την στροφή προς την επικράτηση 39

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

των προγονικών ενστίκτων · κορύφωση αποτελεί το κόψιµο των µαλλιών της Αλεχάνδρα από τις συµµαθήτριές –και δήθεν φίλες – της ως τιµωρία κι απαξίωση. Την ίδια ώρα το καθηγητικό προσωπικό παρουσιάζεται απαθές, αδιάφορο κι αµέτοχο στην όλη κατάσταση, όντας ουσιαστικά ένα σεναριακό πρόσχηµα για την έκφραση ενός δριµέος «κατηγορώ» εναντίων του νοσούντος εκπαιδευτικού συστήµατος που βαυκαλίζεται αρκούµενο σε ουρολογικές εξετάσεις των µαθητών που αφορούν την κατανάλωση ναρκωτικών ουσιών, φυγοπονώντας παράλληλα για την αληθινή παιδεία, ενηµέρωση κι ευαισθητοποίηση τους σε τέτοια µείζονα θέµατα που τείνουν να λάβουν διαστάσεις κοινωνικής µάστιγας. Ο ανέκφραστος συναισθηµατικός αναβρασµός της Αλεχάνδρα και η υποταγή της στις βουλές της µάζας εγείρει έντονους προβληµατισµούς : ποια ανάγκη κρύβεται πίσω από το bullying; Ποια η ευθύνη της εποχής και της τεχνολογίας στην ανάπτυξη τέτοιων φαινοµένων και κατά πόσον υφίσταται ταξική διαφοροποίηση των µορφών της βίας; Ποιο ψυχολογικό πρόβληµα βρίσκει διέξοδο µέσω της βιντεοσκόπισης (και της διάδοσης) των ιδίων ερωτικών περιπτύξεων; «Παντού συµβαίνει το bullying, στο Μεξικό περίπου 300 παιδιά κάθε χρόνο αυτοκτονούν λόγω αυτού […] δυστυχώς η κοινωνία δεν δίνει σηµασία µέχρι να συµβεί κάτι τροµερό» επισηµαίνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. «Βρίσκω τροµερά ενδιαφέρον το να βλέπουν την ταινία έφηβοι σε παρέες και µετά να συζητούν γι’ αυτήν. Το ίδιο κι όταν µπορούν να την κουβεντιάσουν µε τους γονείς τους.»

40

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

41

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ από τον Benh Zeitlin

▧

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ http://to-see-nema.blogspot.gr maloulito@gmail.com Πηγή: www.cine.gr

Η 6χρονη Hushpuppy (Quvenzhané Wallis) ζει µαζί µε τον πατέρα της, Wink (Dwight Henry), στο Bathtub, ένα µέρος στην άκρη του κόσµου που χωρίζεται µε τείχος από τον πολιτισµό. Οι κάτοικοι του Bathtub ζουν ελεύθεροι και γιορτάζουν την κάθε µέρα τους, περιµένοντας την καταστροφή του κόσµου από µια επερχόµενη καταιγίδα. Όταν µια καταιγίδα πλήττει το Bathtub, αναγκάζοντας τους διασωθέντες να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να επιζήσουν, ο Wink θα διδάξει την κόρη του πώς να επιβιώνει όταν εκείνος θα πάψει να βρίσκεται κοντά της κι η Hushpuppy θα περιπλανηθεί για να βρει και να φέρει στον πατέρα της κάτι που θα τον κάνει να φύγει ευτυχισµένος.

από την αρχή της ότι γνωρίζει επακριβώς τί θέλει να παρουσιάσει στον θεατή της. Χωρίς λοιπόν ν' αφήσει κανένα λεπτό της να περάσει ανεκµετάλλευτο, εισάγει ήδη από τους τίτλους της το κοινό στην επιθυµητή ατµόσφαιρα. Το έργο δεν είναι µια ρεαλιστική απεικόνιση της πραγµατικότητας, αλλά ούτε και καθαρά σουρεαλιστικό. Βλέποντας την πραγµατικότητα µέσα απ' τα µάτια ενός εξάχρονου παιδιού, ακροβατεί ανάµεσα στο όνειρο και στην αληθινή ζωή και σε συνεπαίρνει σε µια θάλασσα µυθοπλασίας, φιλοσοφίας και δύναµης. Παραπέµποντας σαφώς στις καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας Katrina κατά το πέρασµά του από την Louisiana, ο Zeitlin πραγµατοποιεί µια ταινία που παρουσιάζει την φύση ως ένα στοιχείο ανεξάρτητο, που είναι αδύνατον να χαλιναγωγηθεί ή να προβλεφθεί από τον άνθρωπο, αλλά που παράλληλα δεν παύει το ξέσπασµά της να εκφράζει και το ξέσπασµα µιας συναισθηµατικής κατάστασης, κάνοντας τον άνθρωπο και τα φυσικά φαινόµενα να µοιάζουν αλληλένδετα κι αλληλοεξαρτώµενα.

Οφείλω να οµολογήσω ότι σε γενικές γραµµές οι πρώτες ταινίες, τόσο των µεγάλων όσο και των ανερχόµενων κινηµατογραφιστών, σπανίως µου κεντρίζουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Σίγουρα είναι κάτι φρέσκο, κάτι διαφορετικό και κάτι που αξίζει προσοχής, αλλά πάντα άνηκα στην κατηγορία αυτών που τους αρέσει να βλέπουν ότι το καθετί σ' ένα έργο εξυπηρετεί κάποιον σκοπό κι ως γνωστόν, για να επιτευχθεί µια καλή δόµηση χρειάζεται πείρα.

Σ' αυτήν λοιπόν την κατάσταση όπου ο άνθρωπος παρουσιάζεται ως έρµαιο της φύσης, γνωρίζουµε ένα µικρό κορίτσι, που µαθαίνει απ' τον πατέρα της να συµπεριφέρεται ως αρχηγός, πρώτα του εαυτού της κι έπειτα ολόκληρου του κόσµου. Ο ρόλος της Hushpuppy

Βέβαια σ' αυτόν τον γενικότερο κανόνα, υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, όπως είναι "Τα µυθικά πλάσµατα του Νότου". Η πρώτη ταινία µεγάλου µήκους του Benh Zeitlin, δείχνει 42

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

µαγεύει τον θεατή, καθώς παρά το νεαρό της ηλικίας της, κρύβει απίστευτη εσωτερική δύναµη και ξέρει ότι κάποια µέρα τα παιδιά στα σχολεία θα µαθαίνουν ότι κάποτε εκείνη κι ο πατέρας της έζησαν στο Bathtub. Αυτή η σιγουριά που δείχνει αυτό το πλάσµα για το µέλλον, σε κάνει να αντιληφθείς µε άλλο τρόπο τον σκουπιδότοπο που οι κάτοικοί του αποκαλούν παράδεισο.

της κάµερας στο χέρι, µπορεί να χαλάει λίγο την ευφάνταστη φωτογραφία της, αλλά συνάδει άριστα µε την πλοκή και τα νοήµατα του έργου. Τέλος, η µουσική επένδυση δεν λειτουργεί συµπληρωµατικά, αλλά προκαλεί το συναίσθηµα και οδηγεί τον θεατή προς µια κατάσταση αποδοχής της. Βέβαια, αξίζει ν' αναφέρω ότι παρά την εντύπωση που προκαλεί η θέασή της, δεν συγκαταλέγεται στις ταινίες που θα σου µείνουν αξέχαστες. Προτείνεται λοιπόν, ως µια εναλλακτική επιλογή, στους σινεφίλ θεατές που κυνηγούν το πρωτότυπο και το διαφορετικό.

Πλαισιωµένη από εξαίρετες ερµηνείες, η ταινία του ανερχόµενου Benh Zeitlin προκαλεί αίσθηση στο σινεφίλ κοινό, κερδίζοντας επάξια τέσσερις υποψηφιότητες στα φετινά βραβεία της αµερικάνικης ακαδηµίας. Η επιλογή 43

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

JIVE

MY DRUNKEN HAZE ▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

Έχουν κάτι όµορφο οι άνθρωποι µε πάθος γι αυτό που κάνουν και κατ’ επέκταση µε πίστη σε αυτό. Είχα την χαρά να κάνω µια τέτοια γνωριµία πριν λίγες µέρες στο Six D.O.G.S., όπου οι “My Drunken Haze” παρουσίαζαν το πρώτο τους EP µε τίτλο “Pleasing Illusions”. Ο Σπύρος Φρυλίγκος λοιπόν (Spir Frelini) και οι “My Drunken Haze”, πέρα από το ανάλογο του οµόµατός τους show που παρουσίασαν, πέρασαν µέσα από ηχητικά κύµατα στο κοινό, µια γεµάτη έµπνευση συναισθηµατική κατάσταση, να τη χρησιµοποιήσει ο καθένας οπουδήποτε τη χρειάζεται.

Όπως αναφέρει ο Σπύρος στις συνεντεύξεις που έχει δώσει, οι “My Drunken Haze” χωρίζονται σε τρεις περιόδους, µε κύριο άξονα τη φωνή του σχήµατος. Δεν θέλω να κάνω ένα βιογραφικό κείµενο, αλλά να πω ότι η περίοδος που διανύουν τώρα φαίνεται να είναι η πιο δηµιουργική και η υγιέστερη. Με τη Ματίνα Θρουµουλοπούλου στα φωνητικά-πλήκτρα-βιολί (Matina Sous Peau), το Χάρη Κωνσταντινέα στην κιθάρα (Harry Eugene Kane), το Νίκος Ζούρα στα drums (Nick Zouras), τον G.S.K στο µπάσο και φυσικά το Σπύρο στην κιθάρα-πλήκτρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσµα την δηµιουργία ενός εξαιρετικού EP, δοµηµένου µε συνοχή και µε όµορφη παρουσίαση, σε µια selfreleased κυκλοφορία την οποία αξίζει κάποιος να αναζητήσει στέλνοντας ένα mail στο “mydrunkenhazeband@gmail.com”.

Οι “My Drunken Haze” έχουν τον τρόπο να γράφουν µουσική εµπνευσµένη από τη δεκαετία του 60 και να την παρουσιάζουν ως κάτι που θα µπορούσε να σταθεί στο σήµερα και να ξεχωρίσει. Γράφουν το soundtrack µιας ταινίας σε σκηνοθεσία του Jean-Luc Godard και σενάριο του Hunter S. Thompson. Μπορεί την παραπάνω φράση κάποιος να µπορεί καλύτερα να τη δει και όχι να την... ακούσει, αλλά το στοίχηµα είναι να την νιώσει. Είναι προτιµότερο απ’ το να κάτσει να τους κατηγοριοποιήσει µε βάση τον ήχο της κιθάρας ή των πλήκτρων, ώστε να απαντήσει στην ερώτηση “τι µουσική παίζουν;”.

Μέχρι την επόµενη εµφάνισή τους βάλτε να ακούγεται το “Paper Planes” από τα “παλιά” και το “Endless Fairytale” από την τελευταία τους κυκλοφορία.

44

papadaki.stav@gmail.com

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

papadaki.stav@gmail.com

:ιανίε ”ezaH neknurD yM“ ιΟ

Οι “My Drunken Haze” είναι:

αρτκήλΠ-αράθιΚ - inilerF ripS

Spir Frelini - Κιθάρα-Πλήκτρα

ίλοιΒ-αρτκήλΠ-ήνωΦ - uaeP suoS anitaM αράθιΚ - enaK eneguE yrraH smurD - saruoZ kciN οσάπΜ - K.S.G

45

Matina Sous Peau - Φωνή-Πλήκτρα-Βιολί Harry Eugene Kane - Κιθάρα Nick Zouras - Drums G.S.K - Μπάσο

ayout

Layout

ww.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

46

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

47

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

IERNIS ▧

Beyond A Far-Οff Shore

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ http://thodorosexintaris.blogspot.gr/ t_exintaris@yahoo.com

Το συγκρότηµα iernis το θυµάµαι σαν όνοµα εδώ και αρκετό καιρό, έβλεπα τις αφίσες για εµφανίσεις και πάντα τύχαιναν λίγο πριν κατεβώ στην Αθήνα ή λίγο µετά. Τους θυµόµουν λόγω του ενδιαφέροντός µου για οτιδήποτε σχετίζεται µε την Ιρλανδία αλλά και γιατί στα µέλη του συγκροτήµατος έβλεπα το όνοµα του Μανώλη Γαλιάτσου. Πρόκειται περί συνωνυµίας. Τα αδέρφια Γιώργος και Μανώλης Γαλιάτσος µετά την επιστροφή τους από την Μελβούρνη ασχολήθηκαν πολύ µε την κέλτικη µουσική, αλλάζοντας το ύφος της µουσικής που έπαιζαν ως τότε στην Αυστραλία αλλά και στην Ελλάδα (παραδοσιακά και ρεµπέτικα) µε την Απόδηµη κοµπανία, µουσικές που έχουν αποτυπωθεί και δισκογραφικά.

αντίθεση µε αυτό που περίµενα, διαπίστωσα πως, ευτυχώς, δεν έγινε επιλογή γνωστών κοµµατιών που µπορεί να βρει ο καθένας στις αµέτρητες συλλογές µε Κέλτικη µουσική που κυκλοφορούν. Επίσης δεν είναι κοµµάτια µε κέντρο βάρους τη χαρά της µπύρας και του ουίσκυ ούτε κοµµάτια σαν playlist Ιρλανδικού πάρτι. Η εντύπωση που σχηµάτισα είναι πως υπάρχει ειλικρινές ενδιαφέρον για την συγκεκριµένη παράδοση και πριν την τελική επιλογή προϋπήρξε έρευνα και µελέτη. Τα µέλη του συγκροτήµατος που πήραν µέρος στις ηχογραφήσεις – υπήρξαν πολλές αλλαγές στη σύνθεση στο πέρασµα του χρόνου – καλύπτουν µε το παραπάνω τα ηχοχρώµατα των Κέλτικων τραγουδιών χρησιµοποιώντας τα ανάλογα µουσικά όργανα: Ιρλανδικό µπουζούκι (χωρίς το κοίλο µέρος του δηλαδή), µαντολίνο, µπάντζο, κιθάρες, φλογέρες, φλάουτα, dulcimer και φυσικά uillean pipes, η Ιρλανδική εκδοχή της γκάιντας, ένα πραγµατικά δύσκολο όργανο στο οποίο η παροχή του αέρα γίνεται µε την σταθερή κίνηση του αγκώνα. Ο Scott Mavroudis είναι ένας πολύ καλός παίκτης και από τα πλεόν δυνατά χαρτιά της ηχογράφησης. Ιδιαίτερη εντύπωση πρέπει να πω πως µου έκανε η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου. Την τραγουδίστρια γνώριζα από τελείως διαφορετικές ερµηνείες σε αρκετούς δίσκους, χαρακτηριστικά αναφέρω τις πολύ καλές συνεργασίες µε τον Φίλιππο Περιστέρη και τον Θοδωρή Ξυδιά. Δεν ξέρω αν το γεγονός πως γεννήθηκε στον Καναδά της έδωσε κάποια ακούσµατα. Είναι εντυπωσιακό όµως πως µια Ελληνίδα τραγουδίστρια µεταφέρει µε εξαιρετικό τρόπο µια πιστή ερµηνεία. Τα Κέλτικα, όπως και κάθε παραδοσιακή µουσική, εµπεριέχουν µια

Η Κέλτικη µουσική είναι αγαπητή σε πολλούς Έλληνες. Αυτό είναι πολύ έκδηλο στις εκδηλώσεις για τη γιορτή του Αγίου Πατρικίου (Εθνική γιορτή στην Ιρλανδία) που παρακολουθώ στη Θεσσαλονίκη εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως οφείλεται στους ζωηρούς χορευτικούς ρυθµούς που προκαλούν κέφι και τάση για χορό και στους αµύητους. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσµο και σιγά-σιγά κάνουν την εµφάνισή τους συγκροτήµατα που παίζουν τη µουσική αυτή. Οι iernis (αρχαιοελληνική ονοµασία της Ιρλανδίας) εκτός από την σχετική πρωτοπορία έχουν πολλά θετικά στοιχεία. Διασαφηνίζω κατ’ αρχήν πως παίζουν Κέλτικα και όχι µόνο Ιρλανδέζικα, παρά το όνοµα, συνεπώς τα τραγούδια και τα οργανικά του δίσκου προέρχονται από όλη σχεδόν την γνωστή περιοχή µε Κέλτικη παράδοση. Πρώτο και βασικό θετικό χαρακτηριστικό είναι η επιλογή των κοµµατιών. Σε

48

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

ολόκληρη παράδοση και φιλοσοφία ως αποτυπώσεις δεκάδων γενεών. Η απόδοση τους από έναν άνθρωπο που δεν κουβαλά αυτήν την παράδοση είναι αξιοθαύµαστη, έστω και στην µικρή συµµετοχή της στο δίσκο.

Τα κοµµάτια του δίσκου είναι τα περισσότερα παραδοσιακά αλλά δεν λείπουν και οι πιο πρόσφατες συνθέσεις. Απρόσµενη στιγµή του δίσκου ένας ζωναράδικος ο οποίος µε τον ήχο της Ιρλανδικής γκάιντας δένει εξαιρετικά µε τη συνάφεια των υπόλοιπων 14 tracks της χορταστικής ηχογράφησης.

Τόσο ο Γιώργος και Μανώλης Γαλιάτσος όσο και ο Κώστας Ξυδάκης, οι βασικοί των iernis, µε σεβασµό στο υλικό και καλή χρήση των πολλών οργάνων που παίζει ο καθένας διαµορφώνουν µια συγκροτηµένη Κέλτικη ατµόσφαιρα. Ξαναλέω πόσο εκτιµώ ιδιαίτερα πως αυτός ήταν ο στόχος τους, είναι φανερό, το Κέλτικο συναίσθηµα και η παρουσίαση της πλούσιας παράδοσης µε τις πολλές εκφάνσεις. Η επαφή µε άλλους πολιτισµούς εξ’ άλλου, και µάλιστα όχι στην εγγύτητα της Ελλάδας, δείχνει τη σηµασία της µουσικής και τις σπουδαίες γέφυρες πολιτισµού που δηµιουργεί.

Χάρηκα πολύ για τη δουλειά αυτή. Ωραία κοµµάτια, πολύ καλές εκτελέσεις αλλά και το συναίσθηµα αυτό πως και άλλοι µοιράζονται τις δικές σου σκέψεις και αισθήµατα για το θαυµάσιο αυτό κοµµάτι γης που ονοµάζεται Ιρλανδία (πιο συγκεκριµένα) και για την Κέλτικη µουσική ευρύτερα.

Ακούτε: Μύθο 93,4: Τρίτη και Πέµπτη 16.00-18.00 www.mythosradio.tk και 90,4 Αριστερά στα fm: Τετάρτη 21.00-23.00 και Κυριακή 19.00-21.00

49

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

ΕΡΩΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -

ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ Ο Έρωτας θα περάσει από τη Στοά του Βιβλίου

▧

Ο έρωτας στήνει γιορτή όσες µέρες κρατά η ύπαρξη αυτού του κόσµου.

Άνθρωποι του λόγου, µε συνοδεία σαξοφώνων, διαβάζουν κείµενα από το χώρο της «ερωτικής» λογοτεχνίας και αποσπάσµατα από «ερωτικές επιστολές» διασήµων προσώπων. Συµµετέχουν µαθητές από το 1ο Λύκειο Αγίων Αναργύρων.

Οι µέρες χρησιµεύουν απλώς για να ορίζουµε ραντεβού, αλλά οι συναντήσεις της ζωής αποφασίζουν από µόνες τους.

Πού:Πεσμαζόγλου 5 Αίθριο Στοάς Βιβλίου , Polis Art Cafe

Την Τετάρτη 13 και την Πέµπτη 14 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ στο Polis Art Cafe, στη Στοά του Βιβλίου, θα φορέσουµε τα καλά µας πρώτα στο µέσα µας και θα πάµε σε µια Στοά όπου οι λέξεις θα απλωθούν η µια πάνω στην άλλη και θα µας ορίσουν µέχρι το τέλος της κάθε βραδιάς όσο καλύτερα γίνεται το απόλυτο του έρωτα.

Πότε: Τετάρτη 13 και Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου στις 8:00 το βράδυ. Είσοδος ελεύθερη

Η «Βιβλιοθήκη» της Ελευθεροτυπίας, οι εκδόσεις Άγρα, η Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης Ποιείν (www.poiein.gr ) και η Περιοδική Έκδοση Στοχασµού Intellectum (www.intellectum.org ) διοργανώνουν εκδήλωση µε θέµα: «Ερωτική ΛογοτεχνίαΕπιστολογραφία»

50

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

51

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

ΕΡΩΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ ▧

ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗ thkorovesi@gmail.com

Αναρίθµητα ποιήµατα κι ας µην ήταν εύκολο γράφτηκαν για σένα ψυχανθή στη γη που κοιτάζουν στον ουρανό και ξετυλίγουν µε το δείκτη µία µία αχτίδα ήλιου σαν γιρλάντα και τις κάνουν στολίδια στο λαιµό. Είσαι µια πεταλούδα που πήρε τα χρώµατα και τον ήλιο και στολίστηκε µόνη της κι ας ήξερε κιόλας πώς να πετά.

Η έκθεση φωτογραφίας της Αστερόπης Χατζηνικόλα θα σας περιμένει στο Χώρο Τέχνης και Δράσης «Βρυσσάκι» έως τις 15/2. Με τα δικά της λόγια, πρόκειται για ένα «καρδιοκυνηγητό που ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο και συνεχίζεται ακόμα. Μια έκθεση, όχι για τη φωτογραφία, αλλά για τον Έρωτα».

52

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

SHOWCASE

53

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

ΓΑΣ ΟΜΦΑΛΟΣ ▧

ΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ cloelikos@gmail.com

Γας οµφαλός, η πόλη του φωτός, κέντρο επαναστάσεων, ρευµάτων, τεχνών. Παρίσι. Όµορφο κάθε εποχή, αιώνιο, ώρα να το επισκεφτείτε. Διαµονή; Επιλέξτε καλύτερα την ενοικίαση διαµερίσµατος. Είναι πολύ πιο κόζι από τα κρύα δωµάτια ξενοδοχείων, είναι φτηνότερα, αλλά κυρίως σε εντάσσουν µέσα σε λίγη ώρα στο κλίµα του ντόπιου. Μείνετε στο Marais, τη συνοικία των φοιτητών και των καλλιτεχνών. Το βασικότερο: µην ξεχνάτε το πρωί να παίρνετε πρωινό από το γειτονικό σας boulangerie – εγγύηση για + 5 κιλά, εγγύηση για πρωινή απόλαυση. Οι γειτονιές που αξίζει να περπατήσετε στο Παρίσι είναι πολλές. Η πρώτη, όµως, βόλτα που αξίζει να κάνετε, για να ανακαλύψετε την πόλη, είναι η εξής: εκκινώντας από τη Βαστίλλη, ανεβείτε στη Bd Beaumarchais και στρίψτε στη Rue des Francs Bourgeois. Ο χαρακτηριστικός αυτός παριζιάνικος δρόµος, γεµάτος καφέ και µαγαζιά, θα σας δώσει µια πρώτη γεύση από την Πόλη του φωτός. Για φαγητό επιλέξτε το Le Coude Fou, στη Rue Bourg Tibourg, ένα στέκι παριζιάνων που σερβίρει υψηλή, απίθανη γαστρονοµία, χωρίς να αποβάλλει το µπιστρό χαρακτήρα του.

Όταν βρείτε µπροστά σας το Ποµπιντού, προσπεράστε το –προσωπικά, το θεωρώ κακοτεχνία- και κατεβείτε τη Rue du Renard, για να φτάσετε στις όχθες του Σηκουάνα. Περάστε στα νησάκια, χαζέψτε την Παναγία των Παρισίων για ώρες ατελείωτες, και ξαναπεράστε στην απέναντι όχθη. Η Σορβόννη, το κέντρο του Μάη του ’68, θα σας ξυπνήσει επαναστατικές διαθέσεις. Επιστρέφοντας σταµατήστε οπωσδήποτε για ένα παγωτό Berthillon στη Rue Saint Louis en l’ ile, για µια ακόµη αποκάλυψη. Αφιερώστε µια µέρα στο Musee d’ Orsay κι άλλη µια στο Λούβρο. Ναι. Ακόµα κι αν δε σκαµπάζετε από ζωγραφική. Ταξιδέψτε στις Βερσαλίες, µην µπείτε καν στο παλάτι, κάντε πικ-νικ και ποδηλατάδα στους κήπους. Επισκεφτείτε το Pere Lachais, το νεκροταφείο που φιλοξενεί το Μόρισον, τον Όσκαρ Γουάηλντ [µε το χιλιοφιληµένο µνήµα], την Εντίθ Πιαφ. Ανεβείτε στη Μονµάρτη, αράξτε στα σκαλιά της Sacre-Coeur, κι ύστερα χαθείτε στις κατηφοριές του λόφου.

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com 54

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Προσωπική αγαπηµένη βόλτα, ανά πάσα εποχή, και µε κρύο, και µε ζέστη, είναι η βαρκάδα στο Σηκουάνα. Στην ταράτσα ενός ποταµόπλοιου, µέσα σε µιάµιση ώρα, περνάει όλο το Παρίσι µπροστά σου. Από πάνω σου οι γέφυρες, κάθε µια ξεχωριστή [εντοπίστε αυτή που είναι αφιερωµένη στον έρωτα και, περνώντας από κάτω της, φιλήστε το διπλανό σας και κάντε µια ευχή!], κάθε µια µε τη δική της ιστορία. Κι όσο εύχεσαι να ζήσεις σε κάποιο από τα loft των όχθεων, άλλο τόσο ζηλεύεις τις clochards, που αρκούνταν σ’ ένα µπουκάλι κρασί και σε µια απάνεµη γωνιά, ευτυχείς γιατί ζουν στην πόλη των πόλεων, σαν τη δική µας ποιήτρια που γύριζε στους δρόµους του, την Πολυδούρη…

Παρίσι

Παρίσι, ήταν καιρός τα ονείρατά μου στο σκοτεινό πρωί σου να σκορπίσω και να σ' αφήσω παίρνοντας κοντά μου τη θλιβερή χαρά να σ' αγαπήσω. […] Και θα θελήσουν να ξεχάσω πόσο σου δόθηκεν αμέσως η ψυχή μου. Καθώς χωρίς την έγνοια ν' ανταμώσω γύριζα μέσ' στους δρόμους μοναχή μου.

Όμως παντού έπιανα εύκολα φιλίες γιατί σα να με ξέραν μου γελούσαν παντού, σπίτια και πάρκα κ' εκκλησίες κι' όταν ξαναπερνούσα μου μιλούσαν.

Και θα θελήσουν να ξεχάσω, πόση καινούργια νειότη συ μούχες χαρίσει, πως τη μοίρα μου ακόμα έχω ανταμώσει γυρίζοντας στους δρόμους σου, Παρίσι.

55

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦΩΝΟΡΑΣΗ www.lykosmagazine.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ elenqmdt@gmail.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΔΕΥΤΕΡΑ 11/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΤΡΙΤΗ 12/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

-

-

ΤΕΤΑΡΤΗ 13/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

22:00 // STAR Δραµατική: Invictus

www.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

Layout

Layout

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

18:00 // FREEDOM 88.9 Ελληνικό & Ξένο Ροκ: Σπυρέας Σιντ

18:00 // FREEDOM 88.9 Ελληνικό & Ξένο Ροκ: Σπυρέας Σιντ

18:00 // FREEDOM 88.9 Ελληνικό & Ξένο Ροκ: Σπυρέας Σιντ

20:00 // Radio Pepper 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Γιάννης Layout Καστανάκης

20:00 // Radio Pepper 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Γιάννης Layout Καστανάκης

20:00 // Radio Pepper 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Γιάννης Layout Καστανάκης

22:00 // TrollRadio.gr Ελληνικό & Ξένο Ροκ:Trollδεθείτε

56

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΕΜΠΤΗ 14/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/02

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΣΑΒΒΑΤΟ 16/02

ΚΥΡΙΑΚΗ 17/02

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

21:00 // ANT1 Μαύρη Κωµωδία: Burn After Reading

00:45 // MEGA Αστυνοµική Περιπέτεια: Serpico

www.lykosmagazine.tumblr.com

00:15 // SKAI Ντοκιμαντέρ: Deadly Women www.lykosmagazine.tumblr.com

Layout

Layout

Layout

Layout

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ papadaki.stav@gmail.com

18:00 // FREEDOM 88.9 Ελληνικό & Ξένο Ροκ: Σπυρέας Σιντ

18:00 // FREEDOM 88.9 Ελληνικό & Ξένο Ροκ: Σπυρέας Σιντ

20:00 // Radio Pepper 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Γιάννης Layout Καστανάκης

20:00 // Radio Pepper 96.6 Ξένο ποικίλο ρεπερτόριο: Γιάννης Layout Καστανάκης

-

22:00 // TrollRadio.gr Ελληνικό & Ξένο Ροκ:Trollδεθείτε

Eικονογράφηση Στέργιος Ρουμελιώτης // KURO - kurotrash@gmail.com 57

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

58

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

▧

ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΤΖΩΡΤΖΑΚΑΚΗ greenhellicopter@gmail.com http://kostis-tz.blogspot.gr/

59

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

60

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

61

ΛΥΚΟS 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

www.lykosmagazine.com 62