LYKOS_031 by ΛΥΚOS magazine

3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 - ΤΕΥΧΟΣ 31

Εξώφυλλο:Between Everything and Nothing από την Καλλιρρόη Κατσαφανά ◈ Εditorial:Η Γενιά του Τίποτα ◈ Όλα-Τίποτα ◈Cold ◈ Κλείστρο:Exhale από τον George Griefy ◈ Beat Bazaar:03/03/2013 ◈ O Άπληστος-ΛαΪκό Παραμύθι της Θεσσαλίας ◈ Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης από το Νίκο ΓκάτσοClaude McKay: Eρωτοτροπία-Μετάφραση από τη Ζωή Ν.Νικολοπούλου ◈ Άδειασμα από την Άννα Δημητρίου ◈ ΒΙΒΛΙΟ: Όταν Όλα Καταρρέουν από τη Νicole Krauss ◈ Ο Νάνος από τον Pär Lagerkvist, μτφ: Ερρίκος Μπελιέ ◈ ΑΝΙΜΕ: Ein Landartzt από Yamamura ◈ ΣΙΝΕΜΑ: Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο-Πιερ Πάολο Παζολίνι ◈ O Έρωτας της Βασίλισσας- Nikolaj Arcel ◈ ΗΧΟΣ:Nick Cave and The Bad Seeds- Push The Sky Away ◈ Lykos Vinyls # 31 EverythingNothing ◈ O Ήχος της Melentini ◈ ΕΞΟΔΟΣ: Έκθεση-SUPERHEROES,Seear ''What Makes a Hero?''◈ Χολαργός ◈ Radio/TV ON ◈ COMIC:Vegilence Pages 3+4

www.lykosmagazine.tumblr.com To Λύκος είναι εβδοµαδιαίο περιοδικό για τις τέχνες και τον πολιτισµό. Διανέµεται δωρεάν, καθε Κυριακή σε ηλεκτρονική µορφή. Ενηµερωθείτε για τα νέα τεύχη και δείτε το αρχείο. www.lykosmagazine.com

Βρείτε το Λύκος και στη σελίδα µας στο Facebook. www.facebook.com/lykosmagazine Eάν θέλετε να συµµετέχετε στα επόµενα τεύχη µε εικαστικό έργο, φωτογραφία ή κοµικ, στείλετε δείγµατα εργασιών σας στο email papadaki.stav@gmail.com papadaki.stav@gmail.com

ΕΚΔΟΣΗ | ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ | ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Σταυρούλα Παπαδάκη papadaki.stav@gmail.com ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ Θοδωρής Ρέγκλης www.tedreglis.com

Layout

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ Καλλιρρόη Κατσαφανα Παύλος Ρέγκλης Μαρίνα Τσιρώνη Άννα Δηµητρίου Ντίνος Καψάλας Στέργιος Ρουµελιώτης // KURO

rroh77@yahoo.gr www.paulreg.tumblr.com madlofe@yahoo.gr dreamboxanna@yahoo.gr Dinerror86@gmail.com kurotrash@gmail.com

ΕΦΩΦΥΛΛΟ Καλλιρρόη Κατσαφανα rroh77@yahoo.gr ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ www.lykosmagazine.tumblr .com George Griefy http://www.flickr.com/photos/griefy/ ΚΟΜΙΚ Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Σταυρούλα Παπαδάκη, Εύη Αργυρίου, Jim Ver, Νίκος Μπελάνε, Ζωή Νικολοπούλου, Άννα Δηµητρίου, Librofilo, Μυρσίνη Παπακουνάδη, Gil Galad, Γιάννης Μήτσου, Μαριλλένα Ιωάννου, Θόδωρος Εξηντάρης, Δώρα Κοροβεση, Χλόη Ιορδανίδου, papadaki.stav@gmail.com Ελένη Αγγελοπούλου

Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, η αναπαραγωγή ολική, µερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση η διασκευή απόδοση του περιεχοµένου µε οποιοδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή άδεια του Εκδότη. Νόµοι 238/1970, 4301/1979, Ν.100/1975, Ν.Δ. 3565/1956 και 4254/1962 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου.

Layout 2

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εξώφυλλο Between Everything and Nothing από την Καλλιρρόη Κατσαφανά

JUMPCAT Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο από τον Πιερ Πάολο Παζολίνι

Εditorial 4 Η Γενιά του Τίποτα

Μεγάλο Πανί O Έρωτας της Βασίλισσας από τον Nikolaj Arcel.

Αντιθέσεις 6 Όλα-Τίποτα

Jive Nick Cave and The Bad Seeds. Ο ήχος του album : Push The Sky Away

Play Lykos Vinyls # 31 Everything-Nothing

Ενηχόρια O Ήχος της Melentini Explosions Around, The Deserts Inside.

Showcase Κόκκινη Κλωστή 14 Οι Κανόνες από τη Δώρα Κοροβεση O Άπληστος Έκθεση: ΛαΪκό Παραµύθι της Θεσσαλίας SUPERHEROES Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης Seear - What Makes A Hero? από το Νίκο Γκάτσο Σάββατο 9 και Κυριακή 10 Μαρτίου 13:00 -22:00 Claude McKay στο Ε.Δ.Ω. Eρωτοτροπία Μετάφραση από τη Ζωή Ν.Νικολοπούλου Να Πας Άδειασµα από την Άννα Δηµητρίου Όσα Φέρνει ο Χολαργός.

Sideshow 8 Cold Κλείστρο 10 Exhale από τον George Griefy Beat Bazaar 12 03/03/2013 Ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη.

Ιnk 20 Όταν Όλα Καταρρέουν από τη Νicole Krauss «Αναζητούµε, βλέπεις, επαναλαµβανόµενα µοτίβα, µόνο και µόνο για να βρούµε που διαρρηγνύονται. Και είναι εκεί, σε εκείνη τη σχισµή όπου κατασκηνώνουµε και περιµένουµε» Ο Νάνος από τον Pär Lagerkvist, µτφ: Ερρίκος Μπελιές ''Εµείς οι νάνοι δεν έχουµε ούτε πατρίδα ούτε γονείς.'' Άνιµα 28 Ein Landartzt από Yamamura O Κάφκα σε άνιµε.

Φωνόραση Radio/Tv ON

Comic Vegilence Pages 3+4 από τον Ντίνο Καψάλα

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

EDITORIAL

EDITORIAL Η Γενιά του Τίποτα Ας υποθέσουµε πως είµαστε η γενιά αυτή. Η γενιά του τίποτα. Μια γενιά που βάζει τα χέρια στις τσέπες και πιάνει τη φόδρα. Μια γενιά που ψάχνει να κόψει ντοµάτες για να φάει το χειµώνα.Ας υποθέσουµε ακόµη πως είµαστε η γενιά που πετάει αυτό που χαλάει γιατί δε γνωρίζει πώς να το φτιάξει. Ας πούµε πως είµαστε η γενιά που θα προσφέρει περισσότερα στην ύλη παρά στο πνεύµα της.Ας µαρτυρήσουµε πως είµαστε η γενιά µε τους περισσότερους ηθοποιούς, δηµοσιογράφους, γραφίστες , καλλιτέχνες, φωτογράφους, χορευτές. Ας ψιθυρίσουµε πως είµαστε η γενιά που δουλεύει χωρίς να πληρώνεται και που όταν δεν εργάζεται τη µισθώνει το σπιτικό της ακόµη και όταν είναι γιατρός, δικηγόρος, φιλόλογος, αρχιτέκτονας. Ας αποδεχτούµε πως είµαστε η γενιά που κόβει τις ρίζες από τη ρίζα τη στιγµή που το πιο σύγχρονο το πιο πρωτοποριακό , το πιο σωστό και οργανωµένο βρίσκεται εκεί που οι ρίζες δε σου επιτρέπουν να απλώσεις. Ας υποθέσουµε πως έχουµε χέρια ασθενικά , λευκά. Πως έχουµε από αυτά τα χέρια που δεν ξέρουν πώς να καλουπώσουν την πέτρα, πώς να κόψουν το ξύλο, πώς να πλύνουν το λεκέ. Ας πούµε ακόµη πως τα χέρια αυτά είναι ανίκανα να κρατήσουν, είναι ανίκανα να επιστρέψουν , να δώσουν και να καταλογίσουν ευθύνες δείχνοντας προς τα µέσα. Ας φανταστούµε χωρίς ιδιαίτερο κόπο πως αυτή η γενιά δε θα χτίσει το δικό της σπίτι, δε θα αγοράσει το δικό της αµάξι, δε θα γεννήσει το δικό της παιδί. Ας µας ονοµάσουµε απαίδευτους, ανιστόρητους και φυγόπονους.

ύλη και που προδόθηκε από αυτή µε ταυτόχρονη ταχύτατη συρρίκνωση του πνεύµατος της. Τώρα η πρώτη ύλη είναι το πνεύµα αυτής της γενιάς που παύει να την ψάχνει στα ράφια.Ας µαρτυρήσουµε πως αυτή η γενιά έχει τους περισσότερους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να κάνουν στη ζωή τους αυτό που πραγµατικά αγαπούν και πως ακόµη και όταν δεν πληρώνονται , συνεχίζουν να βρίσκουν τρόπο να το κάνουν. Ας πούµε πως όσοι δεν εργάζονται αρχίζουν περισσότερο πια να ντρέπονται να απλώσουν το χέρι στα κεκτηµένα των γονιών τους. Ας παραδεχτούµε πως αυτή η γενιά αρχίζει πια να σκέφτεται την τιµή του σκορπίσµατος του χρόνου και του χρήµατος. Ας αποδεχτούµε λοιπόν πως όσοι έκοψαν τις ρίζες τους , ψάχνουν τρόπους να χωθούν στη ζεστασιά του χώµατος ξανά σα σπόροι και πως όσοι τις έχουν ακόµη τις ποτίζουν για να τους κρατούν όρθιους. Ας ψιθυρίσουµε πως η παράδοση βρίσκεται ακόµη εδώ να µας διδάξει πώς να καλουπώσουµε την πέτρα, πώς να κόψουµε το ξύλο, πώς να πλύνουµε το λεκέ µε αυτά τα χέρια τα ασθενικά, τα λευκά που αρχίζουν να σπάνε και στη θέση τους να φυτρώνουν άλλα ενεργά , ακούραστα , ταλαίπωρα από ζωή και έργο. Ας δούµε αυτά τα χέρια να αφήνουν τις ευθύνες στο πάτωµα, να µαθαίνουν να κερδίζουν δουλεύοντας, να προσφέρουν αγαπώντας και να διορθώνουν χτίζοντας το σπίτι τους, αγοράζοντας το αµάξι τους και κάνοντας το παιδί τους , όσους τους καταδίκασαν σε αιώνιο τίποτα, σε άπλετο καθόλου.

Αυτή η γενιά , η γενιά του τίποτα, χάνει ή έχει αρχίσει να χάνει όσα της χαρίστηκαν. Η γενιά αυτή βάζει τα χέρια στις άδειες τσέπες και τα βγάζει γρήγορα για να βρει κάτι να κάνει για να τις γεµίσει. Αυτή η γενιά έµαθε να τρώει ντοµάτες το χειµώνα και τώρα µαθαίνει να περιµένει το καλοκαίρι για να κόψει τις δικές της ντοµάτες από το χωράφι. Αυτή γενιά αποκτά µε δυσκολίες και όταν κάτι χαλάει , έχει την ανάγκη να µάθει να το φτιάχνει. Είµαστε η γενιά που επιβραβεύτηκε για την ύπαρξη της µε την περισσότερη

Σταυρούλα Παπαδάκη Αρχισυντάκτρια

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

της Καλλιρρόης Κατσαφανα - rroh77@yahoo.gr 5

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ΟΛΑ - ΤΙΠΟΤΑ

▧

ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ evi.argyr@gmail.com epitoergon.blogspot.com

Αρχή Οι παράλληλες πραγµατικότητες θα σου γνέφουν ακόµη και όταν πίνεις τον καφέ σου ή βάζεις το παλτό σου. Είναι εκεί γιατί ξέρεις να τις βλέπεις. Μπορεί και να γεννήθηκες µε αυτή τη γνώση αν και στην µοίρα ποντάρω ελάχιστα. Και ενώ οι πραγµατικότητες που αντιλαµβάνεσαι είναι πολλές, ο χρόνος που ξοδεύεις για αυτές είναι ένας. Ένας και µοναδικός. Στο παρελθόν τον είχα διχοτοµήσει για να έχω αναπνοή για δυο εαυτούς. Και πίστευα µέσα µου πως τον ελέγχω και δεν µε ελέγχει. Πως τον νικάω όσο µε νικάει και έτσι το άθροισµα της πραγµατικότητας βγαίνει µηδέν και όχι υπέρ του. Οι άνθρωποι που τολµούν να τον αµφισβητήσουν, τιµωρούνται πάντα σε ανύποπτο χρόνο. Χτίζουν σπίτια ολόκληρα πάνω σε νερό και το µαθαίνουν την µέρα της ξηρασίας. Και αυτός είναι ένας πόνος που δεν χωράει µόνο σε ένα σώµα. Η σχέση µου µε τον χρόνο ήταν είναι και θα είναι καταστροφική. Ό, τι αποφεύγω, µε κυνηγάει και µε προδίδει την επόµενη στιγµή. Ό, τι µε αποφεύγει, το κυνηγάω και το προδίδω την επόµενη στιγµή. Μέχρι να έρθει µια αρχή πιο βαριά από µένα και να τα αλλάξει όλα. Μια αρχή που δεν θα µε αναγκάσει να αποδείξω στην ζωή πως ήρθε. Μια αρχή που η ζωή η ίδια θα µου αποδείξει πως είναι εδώ. Γιατί µόνο τότε θα είναι αλήθεια. Σε όλες τις πραγµατικότητες.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Eικονογράφηση: Παύλος Ρέγκλης - www.paulreg.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Επανάληψη Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή που επαναλαµβάνεται. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή που επαναλαµβάνεται και που κάθε φορά είναι καινούρια. Τίποτα δεν είναι πιο αληθινό από τη στιγµή που επαναλαµβάνεται και που κάθε φορά είναι καινούρια ενώ η ύπαρξη των ανθρώπων παλιώνει. Και τώρα αντίστροφα. Είναι καινούρια η κάθε φορά που οι στιγµές επαναλαµβάνονται και βιώνεται ένα αληθινό τίποτα, ενώ η ύπαρξη των ανθρώπων παλιώνει. Ενώ οι άνθρωποι εναλλάσσουν το όλον µε το τίποτα, η ζωή περνά ανάµεσα από αυτά τα δυο γρήγορα και οι άνθρωποι δε µαθαίνουν, οι άνθρωποι ανίκανοι µέσω της επανάληψης να µάθουν πως το όλον βρίσκεται στις στιγµές που βιώνουν και βιώνονται και το τίποτα στις στιγµές που προσπερνούν και προσπερνιούνται ,ενώ η ύπαρξή τους παλιώνει.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

SIDESHOW

▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΛΕΙΣΤΡΟ

Exhale

▧ ΤΟΥ GEORGE GRIEFY griefy@hotmail.gr http://www.flickr.com/photos/griefy/

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

BEAT BAZAAR

030313_ ▧

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΑΝΕ belane74@gmail.com http://nikbelane.blogspot.com

Στο σπίτι η σύνδεση µε το δίκτυο είναι κοµµένη. Πληρωµένη αλλά κοµµένη. Υπάρχει βλάβη, µου είπαν, και απαιτούνται δύο εργάσιµες για να αποκατασταθεί. Είπαν, επίσης, ότι θα µου στείλουν ένα sms που θα γνωστοποιεί την αποκατάσταση της βλάβης. Από χθες κοιτάζω, κάθε δέκα λεπτά, την οθόνη του κινητού µήπως και µου έχει έρθει µήνυµα από την τηλεφωνική εταιρία και δεν το πήρα χαµπάρι. Χωρίς internet είµαστε γυµνοί; Είµαστε. Σε κάποιο καφέ µε wifi το δίκτυο κοστίζει, το λιγότερο, 2,50 ευρώ. Αυτά, τα χρήµατα δηλαδή, αρκούν ώστε να παραγγείλεις έναν καφέ του οποίου η ποσότητα είναι αρκετή για να δικαιολογήσει τον χρόνο της παραµονής σου στο κατάστηµα µέχρι να καταφέρεις να γράψεις το κείµενο που επιθυµείς και να το στείλεις ηλεκτρονικά στο περιοδικό που συνεργάζεσαι. Έντεκα παρά δέκα. Διάλεξα ένα ήσυχο καφέ. Ένας µπάρµαν, µία σερβιτόρα και δύο πελάτες - σιωπηλοί σκακιστές. Κάθισα σε απόµερο τραπεζάκι και άπλωσα την πραµάτεια µου, η θάλασσα αγριεµένη και σε ασφαλή απόσταση, η µουσική σε απαλούς τόνους και τα λευκά κερδίζουν. Όµορφα! Έντεκα και τέταρτο, το µαγαζί γέµισε ασφυκτικά. Όταν προσπαθώ να συγκεντρωθώ µέσα σε χώρο που έχει φασαρία το µόνο που καταφέρνω είναι να ακούω όλες τις κουβέντες από κάθε τραπέζι ξεχωριστά. Αυτοσυγκέντρωση µπορεί να έχεις κάτω από εξαιρετικά πιεστικές συνθήκες. Κάποιοι έχουν ακόµη και εν µέσω θεοµηνίας. Κάποιοι άλλοι. Όχι εγώ.

Η πόλη βουίζει µε την υπόθεση του τέως δηµάρχου και την καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη. Λένε ότι «εξαφάνισε» πολλά εκατοµµύρια. Όλοι ερεθίζονται απ’ αυτήν την κατάσταση και δεν χάνουν ευκαιρία κάποιοι να παίρνουν το µέρος του και κάποιοι άλλοι να τον σταυρώνουν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Άλλοι συγκρίνουν την υπόθεση του δηµάρχου µε αυτήν του Πιστόριους σε ένα παράλληλο και σουρεαλιστικό σύµπαν και άλλοι θυµούνται τους µεγαλοφειλέτες και τους «προδότες πολιτικούς» που κυκλοφορούν, ακόµη, ελεύθεροι. Ένα τεράστιο µπάχαλο χωρίς ειρµό και χωρίς την ελάχιστη γνώση γι’ ακόµη µία φορά. Η κοινή γνώµη διχασµένη και ο λόγος ξεφτιλισµένος µέσα στην ηµιµάθεια, την πολυλογία και την εγκεφαλική εµπλοκή του καθένα µας. Οι σκακιστές παράτησαν την παρτίδα και σχολιάζουν το διπλό της Ρεάλ µέσα στο Καµπ Νου, ένας υδραυλικός έκανε αιφνιδιαστική είσοδο και απόθεσε δίπλα στα πόδια µου δύο βαλίτσες µε εργαλεία, τις άνοιξε και άρπαξε αποφασιστικά τον κάβουρα, δύο φοιτήτριες µοστράρουν η µία στην άλλη το καινούριο σκουλαρίκι στο φρύδι και η σερβιτόρα µε κοιτάζει επίµονα, όχι γιατί µε γουστάρει αλλά γιατί έχει πάρει χαµπάρι ότι έχει τελειώσει ο καφές µου και µε τον τρόπο της µου λέει ότι ίσως θα έπρεπε να παραγγείλω και κάτι ακόµη γιατί πιάνω τζάµπα θέση. Εντάξει, µια υπόθεση κάνω. Το σίγουρο είναι ότι θέλω να ξεκουµπιστώ στα γρήγορα εκτός κι αν πλακωθώ στις βότκες µεσηµεριάτικα µέχρι να γίνω φέσι. Τόσο σίγουρο! Μέχρι τώρα, πάντως, καπνίζω το ένα τσιγάρο µετά το άλλο απέναντι ακριβώς

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Eικονογράφηση: Μαρίνα Τσιρώνη - madlofe@yahoo.gr

από την προειδοποιητική πινακίδα απαγορεύσεως του καπνίσµατος. Έχει τελικά κάτι το τυχοδιωκτικό το σηµερινό πρωινό.

η παραµικρή θέληση να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις όλο αυτό γιατί στην πραγµατικότητα σου αρέσει και σε βολεύει. Όχι; Ας το δεχτώ. Μπορείς όµως να πάρεις τα κοµµάτια που κάποτε αποτελούσαν τον καθρέφτη σου, να τα ενώσεις και να δεις τη φάτσα σου ξανά, έπειτα από τόσα χρόνια εθελούσιας τυφλότητας; Μπορείς να κοιτάξεις µέσα και να µου πεις τι βλέπεις; Να σπάσεις καθρέφτες ή να τους σκεπάσεις µε νεκροσέντονα είναι εύκολη δουλειά που εγγυάται ευδαιµονία για το χρονικό διάστηµα που ο καθένας ορίζει ως το ιδανικό. Να κοιτάξεις όµως και πάλι το εσώτερο είναι τραγικά δύσκολο, ανεπιθύµητο ίσως. Βλέπεις, είναι χοντρό το δάχτυλο.

Μεσηµέρι. Συνέχεια του ίδιου πρωινού µιας µέρας σκληρής, αγκιστρωµένης από κάτι µολυβένια σύννεφα µιας αναποφάσιστης καταιγίδας. Το βουνό των θεών δεν φάνηκε σήµερα κι ούτε πρόκειται όσο ο σταχτής ουρανός παραµένει πεισµωµένος. Οι άνθρωποι στους δρόµους κυκλοφορούν σε αγέλες, τα αδέσποτα ελεύθερα και τα άλογα είναι πλέον στα µπιφτέκια µας. Αυτοί που κάνουν κουµάντο είναι καθηγιασµένοι απ’ το ιερό πνεύµα της εξουσίας και τους εκλεγµένους άρχοντες του παγκόσµιου χωριού και τα κορίτσια είναι πιο όµορφα από ποτέ. Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι ούτε όµως και να χαίρεσαι. Δεν υπάρχει 13

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Ο ΑΠΛΗΣΤΟΣ Λαϊκό Παραµύθι από τη Θεσσαλία

▧

ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ papadaki.stav@gmail.com stavpapadaki.com

Ήταν κάποτε ένας φτωχός ψαράς, που είχε πολλά παιδιά. Δεν µπορούσε όµως ο καηµένος να τα θρέψει µε το ψάρεµα, γι΄αυτό κι ήταν πολύ στενοχωρηµένος. Κάθε βράδυ που γύριζε σπίτι του, αναστέναζε και µονολογούσε.

µάτι, είπε κατακόκκινος από ντροπή ο φτωχός ψαράς. -Πραγµατικά είσαι άτυχος, είπε ο βασιλιάς. Αλλά δεν πειράζει. Αφού αυτό έπιασες, αυτό θα ζυγίσουµε. Και διέταξε να ζυγίσουν το µάτι και να του δώσουν το βάρος του σε χρυσάφι. Βάζουν οι υπηρέτες το µάτι στο ένα µέρος της ζυγαριάς, βάζουν κι ένα χρυσό φλουρί από την άλλη µεριά. Βλέπουν έκπληκτοι τη ζυγαριά να γέρνει από τη µεριά που ήταν το µάτι. -Βάλτε κι άλλο φλουρί, διέταξε ο βασιλιάς. Μα και πάλι η ζυγαριά έγερνε προς το µάτι. Όλοι έµειναν µε το στόµα ανοιχτό. Όσα φλουριά κι αν έβαζαν στη ζυγαριά, το µάτι ήταν πιο βαρύ. -Τί παράξενο πράγµα και τούτο! θαύµασε ο βασιλιάς.

-Αχ τί θα κάνω; Τί ατυχία είναι αυτή που µε δέρνει! Ο βασιλιάς της χώρας, που αγαπούσε τους υπηκόους του, είχε µια συνήθεια. Τα βράδια ντύνονταν φτωχικά και κυκλοφορούσε ανάµεσα στον απλό λαό. Γύριζε στα σοκάκια για να ακούει µε τα ίδια του τα αυτιά τα παράπονα των ανθρώπων. Ένα βράδυ πέρασε κι από τη φτωχική γειτονιά του ψαρά. Κι εκεί άκουσε τον κακόµοιρο τον ψαρά να βαρυγκοµάει. -Τί έχεις, καλέ µου άνθρωπε και είσαι τόσο δυστυχισµένος; τον ρώτησε. -Πώς να µην είµαι; Τα παιδιά µου πεινάνε κι εγώ δεν είµαι παρά ένας φτωχός ψαράς. Με τί να τα ζήσω; Τότε ο βασιλιάς του λέει:

Μήνυσε τότε όλους τους σοφούς να έρθουν στο παλάτι να εξηγήσουν αυτό το περίεργο φαινόµενο. Ήρθαν οι σοφοί, σκέφτηκαν, ξανασκέφτηκαν, µα δεν µπορούσαν να βρουν καµιά λογική εξήγηση. Τότε εµφανίστηκε στο παλάτι ένας γέρος και είπε στο βασιλιά πως αυτός µπορεί να λύσει αυτό το µυστήριο. Ο βασιλιάς τον άφησε να δοκιµάσει. Τότε ο γέρος παίρνει λίγο χώµα, το ρίχνει πάνω από το ανθρώπινο µάτι και το σκεπάζει. Απότοµα η ζυγαριά µε τα φλουριά πήγε κάτω και το µάτι πετάχτηκε επάνω. -Μα πώς έγινε αυτό; ρωτάει ο βασιλιάς. -Είναι απλό, βασιλιά µου, εξήγησε ο γέρος. Ο άνθρωπος είναι άπληστος. Το µάτι του είναι τόσο λαίµαργο για το χρήµα, που ένα πράγµα µόνο µπορεί να το σταµατήσει, το χώµα που το σκεπάζει σαν πεθάνει.

-Μη στενοχωριέσαι. Άκουσα ότι ο βασιλιάς µας, που είναι τόσο καλός, ό,τι ψάρια πιάνεις στα αγοράζει µε χρυσό. Την άλλη µέρα κατέβηκε ο ψαράς στη θάλασσα να ψαρέψει. Τραβάει τα δίχτυα του και τα βρίσκει πάλι άδεια. Κάνει να τα παρατήσει κάτω και τί βλέπει! Ένα ανθρώπινο µάτι! Του φάνηκε πολύ περίεργο. Τί να το κάνει το µάτι? Θυµήθηκε τότε τα λόγια του ανθρώπου που είχε συναντήσει το προηγούµενο βράδυ. Ντρεπόταν όµως να πάει στο βασιλιά ένα µάτι. Το σκέφτηκε από εδώ, το σκέφτηκε από εκεί, στο τέλος το πήρε απόφαση να το πάει στο παλάτι. Έτσι κι αλλιώς δεν είχε να χάσει και τίποτα.

(από το βιβλίο της Στέλλας Πετρίκη Τραγγανίδα "Παλιά Παραµύθια από τη Θεσσαλία").

-Βασιλιά µου πολυχρονεµένε, άκουσα ότι αγοράζεις τα ψάρια που πιάνουν οι φτωχοί ψαράδες µε χρυσό. Εγώ όµως είµαι πολύ άτυχος. Ψάρεψα όλο κι όλο αυτό το 14

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ ▧

Εκεί που φύτρωνε φλησκούνι και άγρια µέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάµινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιµέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάµινο. Εκεί που σµίγανε τα χέρια τους οι µύστες ευλαβικά πριν µπουν στο τελεστήριο τώρα πετάνε τ’ αποτσίγαρα οι τουρίστες και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο. Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία κι ήταν ευχή του κάµπου τα βελάσµατα τώρα καµιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία άδεια κορµιά σιδερικά παιδιά κι ελάσµατα. Κοιµήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου κόσµου το µπαλκόνι ποτέ µην ξαναβγείς.

Νίκος Γκάτσος

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΑ Claude McKay (1889-1948) ▧

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΖΩΗ Ν. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ http://www.nikolopoulouzoe.com nikolopoulou.zoe@gmail.com

Επάνω στο πορφυρό σου χαλί το κορµί σου γυµνό Είναι όµορφο και λυγερό σαν τρυφερό δέντρο. Το λίκνισµα της ευσταλούς φιγούρας σου είναι σπάνιο, Σαν σπαθάτος πάνθηρας που χουζουρεύει νωθρά, Ερωτοτροπεί και γυρνάει αργά στο ληµέρι του. Ω, ποτέ δεν θα ζητούσα πιο πολλά από εσένα, Είσαι τόσο αµόλυντη στο πάθος και τόσο ωραία. Αρκεί! Εάν δεν ζητήσεις τίποτα άλλο από εµένα!

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

Εικονογράφηση: Καλλιρρόης Κατσαφανα - rroh77@yahoo.gr

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΑΔΕΙΑΣΜΑ ▧

ΚΕΙΜΕΝΟ & ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ dreamboxanna@yahoo.gr http://jellyannadarling.deviantart.com/gallery/ http://jellyannadarling.blogspot.com/

Συµβαίνει κάποιες φορές. Την ώρα που απλώνεις τα ρούχα, περασµένες δώδεκα και ο ουρανός είναι καθαρός και φαίνεται η Αίγινα απέναντι. Κάποιες φορές όταν βουρτσίζεις τα δόντια σου πριν κοιµηθείς ή όταν µιλάς στο τηλέφωνο για πάνω από 5 λεπτά. Συµβαίνει να νοιώθεις άδειος, κενός, σα µια κουφάλα. Σαν τούνελ νυχτερινό. Συµβαίνει κάποιες φορές, την ώρα που κάποιος σε πλησιάζει µε πείσµα και επιµονή εσύ να κάνεις όσο πιο πίσω µπορείς µόνο και µόνο για να µην πληγωθείς ξανά.Συµβαίνει την ώρα που κάποιος διηγείται ένα σπουδαίο γεγονός της ζωής του ή όταν θυµάσαι ξαφνικά και βγάζεις το κρέας από την κατάψυξη για αύριο. Συµβαίνει να µην νοιώθεις τίποτα. Κενό. Σαν µηχάνηµα προγραµµατισµένο για τα επόµενα 10 λεπτά, µηχανικά να κινείσαι. Την ώρα που βλέπεις τις ειδήσεις των οχτώ, την ώρα που εκείνος δουλεύει στο σαλόνι µε την πλάτη γυρισµένη στην πόρτα ή την ώρα που σχολάει το γυµνάσιο απέναντι. Συµβαίνει εκείνο το τίποτα. Εκείνο το άδειασµα. Συµβαίνει. Και έπειτα πάλι επανέρχεσαι, σαν κάποιος να σου τράβηξε την προσοχή µετά από λήθαργο. Και µια λες, τι όµορφα που ζω και δοκιµάζω τόσα και τόσα, και από την άλλη βλέπεις τα φουντωτά σύννεφα στον ουρανό και λες, να χα φτερά να έφευγα κατά κει γιατί εδώ δεν ζω. Η αντίφαση είναι διδακτική. Όταν σε δύο σκέλη το ένα υπερτροφεί, το άλλο ατροφεί. Όλα βρίσκονται εκεί και τίποτα δεν είναι όπως πρώτα.

τυπικά χειµωνιάτικη εξοχή, σου υπενθυµίζει πως έτσι θα γίνεται και µετά από σένα, θα φυσά ο άνεµος µε κουρασµένο θυµό, θα σου στενεύει σιγά σιγά τις αναµνήσεις ξεθωριάζοντας τα πρόσωπα όσων αγάπησες, οι ασφόδελοι ένθεν και ένθεν του χωµατόδροµου θα ξαφνιάζονται µε τον θαυµασµό των ποιητών, τα ραδίκια θα βράζουν στο πικρό ζουµί τους. Η νύχτα της καθηµερινής επιστροφής. Οι νέες γνωριµίες σαν ζεστό κασκόλ. Οι χιλιάδες αλλαγές διαδροµών και ερώτων και τα µισά µισά από την δουλειά στο σπίτι και το ανάποδο. Οι µέρες είναι πονηρές, και ύποπτες. Στην χώρα εξουσιαστές, αντιεξουσιαστές, γεµίζουν την ιδιότυπα αφόρητη ενηµέρωσή µας και η µοναξιά κατοχυρώνεται ηχηρά πλέον. Μπορεί να βγει κάποιος από όλους αυτούς να µου εξηγήσει από πού ακριβώς θα αρµέξουµε ελπίδα; Όλοι είναι δικαιολογηµένα εξοργισµένοι και επιθετικοί. Όλοι λατρεύουν την αυτοδικία όπως έκανε παλιά ο Τσαρλς Μπρόνσον στις ταινίες εκδίκησης άνευ πολλών διαδικασιών. Συµβαίνει µετά από ένα µεγάλο και αδηφάγο κενό χωρίς διαλλείµατα. Να θες να ακυρώσεις τα πάντα σα να µην τα έζησες ποτέ. Και µετά ξανά από την αρχή µε εκείνη την µεγάλη ανηφόρα στην πλάτη. Μάλλον πάµε για Μάρτη. Το ηθικό αγωνίζεται φιλότιµα να κρατηθεί σε αξιοπρεπές τουλάχιστον ύψος αν και τίποτα δεν συνηγορεί σ' αυτό.

Παρατεταµένες Κυριακές µε σιωπή κι ο χρόνος ανελέητος πρασινίζει και λασπώνει τη γη, ρίχνει τα παστέλ ροζ στην

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

Nicole Krauss, Εκδ. Μεταίχµιο, µετάφρ. Ι.Ηλιάδη

▧

ΤΟΥ LIBROFILO http://www.librofilo.blogspot.com

«Αναζητούµε, βλέπεις, επαναλαµβανόµενα µοτίβα, µόνο και µόνο για να βρούµε που διαρρηγνύονται. Και είναι εκεί, σε εκείνη τη σχισµή όπου κατασκηνώνουµε και περιµένουµε» Ένα ογκώδες γραφείο. Άλλοι το θεωρούν άσχηµο και δυσοίωνο και άλλοι (οι οποίοι επίσης το θεωρούν βαρύ και δυσλειτουργικό), µπορούν να διασχίσουν χιλιάδες χιλιόµετρα για να το βρουν. Γύρω του περιστρέφεται η πλοκή του έξοχου µυθιστορήµατος της Nicole Krauss (Η.Π.Α, 1974), µε τίτλο «ΌΤΑΝ ΟΛΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ» («Great House»), (Εκδ. Μεταίχµιο, µετάφρ. Ι.Ηλιάδη, σελ.393), ένα σπονδυλωτό βιβλίο µε άξονα ένα γραφείο-αντίκα, το οποίο πραγµατοποιεί µέσα στα µεταπολεµικά χρόνια µια περίεργη διαδροµή καθορίζοντας την ύπαρξη περισσότερο ή λιγότερο των βασικών ηρώων του γοητευτικού λογοτεχνικού παζλ που έφτιαξε η συγγραφέας, θυµίζοντας έντονα τη δοµή ταινιών όπως η Βαβέλ και το Crash. Μια ιδιόρρυθµη και κλεισµένη στο καβούκι της συγγραφέας, ένας Χιλιανός ποιητής που γυρίζει στη Χιλή να βοηθήσει στο χτίσιµο της Δηµοκρατίας και πέφτει θύµα του Πινοσέτ, ένας αντικέρ που βρίσκει χαµένα αντικείµενα αξίας, τα δύο του παιδιά που ακολουθούνε τον πατέρα τους καταπιεσµένα και αλλάζοντας τόπο κατοικίας συχνά µοιάζουν να µην ανήκουν πουθενά, µια κοπέλα που µπαίνει ανάµεσά τους, ένας γονιός στην

Ιερουσαλήµ που δείχνει απεγνωσµένος και αποξενωµένος µε τον γιό του, ένας σύζυγος που µετά την ασθένεια της (ανέκαθεν αινιγµατικής και απρόσιτης) γυναίκας του ανακαλύπτει ένα ένοχο και καλά κρυµµένο µυστικό. Ιστορίες φαινοµενικά (ή όχι-αυτό σηκώνει µεγάλη κουβέντα) ασύνδετες, οι οποίες εναλλάσονται στην αφήγηση της Κράους, άλλες ευρηµατικά και άλλες παραµένουν µετέωρες – σαν τους ήρωές τους. Η Νάντια συγγραφέας που ζει στη Ν.Υόρκη, όταν χωρίζει από τον σύντροφό της, προσπαθεί να βρει έπιπλα για το άδειο πλέον διαµέρισµά της. Κάποιος φίλος, της συστήνει τον Ντάνιελ Βάρσκι, έναν νεαρό Χιλιανό ποιητή, ο οποίος ετοιµάζεται να γυρίσει στην πατρίδα του και χαρίζει την επίπλωση του σπιτιού του. Η Νάντια περνάει µια πολύ ενδιαφέρουσα βραδιά µε τον Βάρσκι, όπου οι τρυφερές στιγµές εναλλάσονται µε λογοτεχνική συζήτηση. Το γραφείο-αντίκα (στο οποίο απ’ότι της λέει ο Βάρσκι χαριτολογώντας έγραφε ο Λόρκα), πηγαίνει στο σπίτι της, ένα ανοικονόµητο έπιπλο που µε την παρουσία του επιβάλλεται στο χώρο. Έχει 19 συρτάρια – το ένα δεν ανοίγει µε τίποτα. Μόνο ο κάτοχός του µπορεί να το εκτιµήσει, οι υπόλοιποι βλέπουν σ’αυτό ένα ογκώδες και βαρύ πράγµα που είναι έτοιµο να τους πλακώσει. Η Νάντια σ’αυτό θα γράψει βιβλία που την έκαναν γνωστή, σ’αυτό το γραφείο θα περνάει τις περισσότερες ώρες της ηµέρας της. Είχε κάποια αλληλογραφία µε τον νεαρό

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

Χιλιανό, αλλά µετά από µακρά περίοδο σιωπής του, ψάχνοντας νέα του, µαθαίνει ότι εκείνος έπεσε θύµα της χούντας του Πινοσέτ και θεωρείται αγνοούµενος. Μια µέρα ωστόσο, καµµιά εικοσαριά χρόνια µετά, της χτυπάει το κουδούνι µια νεαρή κοπέλα, η Λία Βάϊζ. Της λέει ότι έρχεται από την Ιερουσαλήµ, να πάρει το γραφείο που ανήκει στον πατέρα της, τον Ντάνιελ Βάρσκι, έναν πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ, αφού µόλις η µητέρα της έµεινε έγκυος από αυτόν, εκείνος χάθηκε. Η Νάντια δεν το σκέφτεται ούτε λεπτό, δίνει πίσω το γραφείο. Αλλά από την επόµενη µέρα διαπιστώνει ότι δεν µπορεί να ξαναγράψει και καταρρέει ψυχολογικά. Θεωρεί σίγουρο ότι η συγγραφική της καρριέρα θα τελειώσει αν δεν αποκτήσει ξανά το γραφείο. Αρχές της δεκαετίας του ΄70 ένα µεσήλικο ζευγάρι – ο άντρας που είναι καθηγητής στην Οξφόρδη και πηγαινοέρχεται, και η σύζυγός του, η Γερµανίδα συγγραφέας Λότε – οι οποίοι ζουν σε µια φροντισµένη µονοκατοικία του Λονδίνου, δέχεται την επίσκεψη του Χιλιανού Ντάνιελ Βάρσκι. Η Λότε εξαρχής δένεται µε τον νεαρό, ο οποίος την επισκέπτεται καθηµερινά πάντα όταν ο σύζυγος λείπει. Μετά από µερικές µέρες, ο Ντάνιελ φεύγει αλλά µαζί του φεύγει και το βαρύ και ογκώδες γραφείο όπου η Λότε έγραφε τα βιβλία της. Του το χάρισε, ένα αντικείµενο που την ακολουθούσε σε όλη της τη ζωή, ο σύζυγός της δεν καταλαβαίνει γιατί. Την αγαπάει τόσο πολύ που δεν το ψάχνει το θέµα, αλλά 27 χρόνια µετά, όταν η Λότε παθαίνει άνοια ένα τροµερό µυστικό αποκαλύπτεται, ένα µυστικό που θα ανατρέψει τη ζωή του γηραιού πλέον συνταξιούχου καθηγητή. Στην Ιερουσαλήµ ένας γηραιός δικαστικός στην κηδεία της συζύγου του, βλέπει τον από χρόνια φευγάτο στο Λονδίνο γιό του να επιστρέφει και να επιθυµεί να διαµείνει για άγνωστο χρονικό διάστηµα στο παιδικό του δωµάτιο. Ήταν ο αγαπηµένος της, ο προβληµατικός, αυτός που εγκατέλειψε την καριέρα του για να πάει στο Λονδίνο, αυτός που ήθελε να γίνει συγγραφέας, αυτός που δεν κοιµόταν τα βράδια για να πηγαίνει µοναχικές πολύωρες βόλτες. Τώρα που επιστρέφει, ο πατέρας θυµάται τις συγγραφικές του προσπάθειες, τα κλειστά δέµατα που έστελνε από τη µονάδα που υπηρετούσε προς τον εαυτό του, κι εκείνος σαν κλέφτης τα άνοιγε για να διαβάζει τι έγραφε ο γιός του. Τους καυγάδες τους και την έλλειψη κατανόησης. Η σχέση δείχνει ν’αλλάζει. Ο αντικέρ Τζορτζ Βάϊζ που γυρίζει τον κόσµο για να βρει χαµένα έπιπλα – προσπαθεί να ανασυστήσει το αρχοντικό της οικογένειας που ήταν στη Βουδαπέστη. Είναι χρόνια στο δρόµο, και µαζί του τα δύο του παιδιά, ο Γιόαβ και η Λία, ιδιόρρυθµα και µοναχικά. Στην Οξφόρδη που σπουδάζει ο Γιόαβ γνωρίζει την Ίζι µια κοπέλα που σπουδάζει Λογοτεχνία, την ερωτεύεται και ζούν µαζί και µε την αδερφή του, στο πλούσιο σπίτι του Λονδίνου. Όταν όµως επιστρέφει ο αυστηρός και σνοµπ πατέρας, εκείνη φεύγει, νιώθει παρείσακτη. Τα δύο αδέρφια γυρίζουν στην Ιερουσαλήµ και χρόνια µετά, η Λία στέλνει µια επιστολή στην Ίζι παρακαλώντας την να πάει στην Ιερουσαλήµ να ξαναβρεί τον Γιόαβ που έχει κλειστεί στον εαυτό του, µόνο εκείνη µπορεί να τον βοηθήσει.

4 αφηγητές σε ισάριθµα κεφάλαια στο πρώτο µέρος, ενώ στο δεύτερο µέρος επανέρχονται οι 3 για να συνεχίσουν τις αυτόνοµες ιστορίες τους. Όλα (;) αποσαφηνίζονται στο τέλος µε το τελευταίο κεφάλαιο όπου εµφανίζεται αυτός που κρατάει το κλειδί του µυστηρίου, ο αντικέρ Βάϊζ που µέχρι τότε παρέµενε στη σκιά αλλά η φυσιογνωµία του ήταν κυρίαρχη στις σελίδες του βιβλίου. Αν το πρώτο µέρος οδηγούσε τον αναγνώστη σε ένα σχεδόν υπνωτιστικό ταξίδι, το δεύτερο µέρος – κυρίως οι τελευταίες 60-70 σελίδες τον καθηλώνουν. Η µνήµη, η απώλεια, η µοναξιά, η επιβίωση, η κατάθλιψη, οι αδιέξοδες σχέσεις – ερωτικές και φιλικές, τα καλά κρυµµένα µυστικά, οι ζωές που σπαταλήθηκαν µέσα στο σκοτάδι, άνθρωποι µε τραύµατα που δεν µπόρεσαν να επουλώσουν. Όλα αυτά και άλλα πολλά, περνάνε µέσα από τις σελίδες αυτού του αινιγµατικού µυθιστορήµατος, το οποίο κάπου θυµίζει µεγάλους στιλίστες σαν τον Ώστερ και τον Ντοκτόροου. Χαρακτήρες κατακερµατισµένοι είναι οι ήρωες (πρωτεύοντες και δευτερεύοντες) του µυθιστορήµατος της Κράους. Το παρελθόν τους θλιβερό και µε πολλές µαύρες τρύπες ενώ η αίσθηση της απώλειας κυριεύει την καθηµερινότητά τους, τη ζωή τους, η οποία έχει γίνει πλέον αφόρητη. Υπό αυτό το βάρος (άχθος) ακόµα και οι απλούστερες των ενεργειών τους διογκώνονται και µεγαλοποιούνται. Η εξαιρετική ικανότητα της Κράους φαίνεται εκεί ακριβώς. Σ’αυτό το τεντωµένο σχοινί που ισορροπεί το βιβλίο της, καταφέρνοντας να κρατήσει το µέτρο και να µη λοξοδροµήσει σε κάτι πολύ πένθιµο και καταθλιπτικό. Διότι οι χαρακτήρες του µυθιστορήµατος βιώνουν τη θλιψη και την απώλεια θαρρείς µαζοχιστικά – σαν να τους τραβάει ένα αόρατο χέρι προς τα κάτω και αυτοί να µη µπορούν ή να µην επιθυµούν να βγούν στην επιφάνεια. Βέβαια δεν λειτουργούν όλα ιδανικά. Μου έκανε εντύπωση ότι κάποιοι από τους πολλούς χαρακτήρες παραµένουν σκιώδεις και «χλωµοί», και µε την ίδια ευκολία που εµφανίζονται, έτσι εξαφανίζονται αφήνοντας µας µε την απορία. Το παζλ που έχει φτιάξει η συγγραφέας, θέλει υποµονή και επιµονή από την πλευρά του αναγνώστη αλλά η «ανταµοιβή» στο τέλος είναι µεγάλη. Παρά τις κάποιες αδυναµίες του, τελικά το «Όταν όλα καταρρέουν» είναι ένα θαυµάσιο πυκνογραµµένο µυθιστόρηµα µε ατµόσφαιρά µελαγχολική και ονειρική, η οποία σε καθηλώνει µε µια υπνωτιστική αφήγηση. Τα αντικείµενα παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη δοµή – πίνακες, µουσική, βιβλία, έπιπλα, λεπτοµέρειες καθοριστικές που ακολουθούν µια υποκειµενική και καθαρά εσωτερική λογική. Ο λόγος της Κράους είναι απλός και ταυτόχρονα µεστός και συµπυκνωµένος, διαβάζεις και σκέπτεσαι ταυτόχρονα, βυθίζεσαι µέσα στην λεπτοδουλεµένη αφήγηση. Η επιτυχία του µυθιστορήµατος είναι ότι δεν σταµατάς να γυρίζεις σ’αυτό αρκετό καιρό αφότου το ολοκληρώσεις, διότι είναι ένα βιβλίο ανοιχτό σε πολλές αναγνώσεις, το οποίο σε προκαλεί να αναµετρηθείς µαζί του, να µπορέσεις να τοποθετήσεις τα κοµµάτια, να επιλύσεις (;) τους γρίφους του, να «ξεκλειδώσεις» τα συρτάρια του γραφείου.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

Η Αµερικανοεβραία Νικόλ Κράους είναι από τις γνωστότερες συγγραφείς της γενιάς της. Νεοϋρκέζα, σύζυγος (από το 2004) του εξαιρετικού συγγραφέα Τζόναθαν Σάφραν Φόερ (έχουν δύο παιδιά), έκανε αίσθηση µε το πρώτο της µυθιστόρηµα «Man walks into a room» το οποίο ήταν υποψήφιο για το βραβείο της εφηµερίδας Los Angeles Times, αλλά γνώρισε τεράστια επιτυχία µε το (θεωρούµενο ως καλύτερο µέχρι τώρα) βιβλίο της «Ιστορία του Έρωτα» (Εκδ. Διόπτρα), το οποίο απέσπασε τα βραβεία William Saroyan Intl. Prize

for Writing και Prix du Meilleur Livre Etranger ήταν δε υποψήφιο για τα βραβεία Orange, Medicis και Femina. Το «Όταν όλα καταρρέουν» που εκδόθηκε το 2010 ήταν υποψήφιο για το µεγάλο βραβείο National Book Award της ίδιας χρονιάς και στην short list του βραβείου Orange για το 2011.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

Ο ΝΑΝΟΣ

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

Pär Lagerkvist, µτφ: Ερρίκος Μπελιές, εκδ. Καστανιώτη, 1990 (α’ έκδοση 1944), σσ. 151

▧

ΤΗΣ ΜΥΡΣΙΝΗΣ ΠΑΠΑΚΟΥΝΑΔΗ myrs32@hotmail.com

‘’Μια φορά και ένα καιρό ζούσαν εδώ πολλοί νάνοι σταλµένοι από µακρινές χώρες, ως κι από το βασίλειο των Μαυριτανών, δώρα πριγκίπων και παπών και καρδιναλίων, ή, όπως είναι η συνήθειά µας, προϊόντα ανταλλαγής. Εµείς οι νάνοι δεν έχουµε ούτε πατρίδα ούτε γονείς. Επιτρέπουµε στον εαυτό µας να γεννηθούµε από ξένους , οπουδήποτε, στα κρυφά, ανάµεσα στους πιο φτωχούς και στους πιο ταλαιπωρηµένους, για να µην εξαφανιστεί η ράτσα µας.’’ Από την αρχή του βιβλίου µας συστήνεται νηφάλια, µαθαίνουµε ότι οι νάνοι προέρχονται από µια πανάρχαια ράτσα, έχουν όψη γερασµένη και ας τους µπερδεύει ο κόσµος µε παιδιά, έχουν ιδιαίτερες ικανότητες, δε γεύονται τον έρωτα και δεν τεκνοποιούν. Γιατί όµως ο αφηγητής µας είναι ένας νάνος; Είναι το ερώτηµα που γεννιέται ήδη από το εξώφυλλο του βιβλίου και επανέρχεται σε όλες τις σελίδες του. Ο αφηγητής µας νάνος είναι ο έµπιστος υπηρέτης του Πρίγκιπα και συνδυάζει τα πιο άγρια ένστικτα, την πιο βαθιά µοναξιά και κυνικότητα, µε τα οποία θα µπορούσε να ανατριχιάσει κανείς. Πρόκειται για µονόλογο ενός νάνου, ο όποιος εγκληµατεί, βασανίζει, µισεί τον έρωτα και το γέλιο, κατασκοπεύει παράνοµα ζευγάρια, εκλιπαρεί για να σκοτώσει στον πόλεµο. ‘’Εγώ τράφηκα από το µίσος. Το στήθος που µου δώσαν έβγαζε χολή.’’ λέει σε ένα

σηµείο του βιβλίου, για να µην αποσιωπηθεί το δεύτερο σκέλος του εγκλήµατος (της ανθρωπότητας), το ανάξιο λόγου στην ειδησεογραφία και γι' αυτό περισσότερο περιγράψιµο από την λογοτεχνία. Η εγκληµατική πράξη και γενικά η άγρια βιαιότητα δεν είναι απλώς ένα αποτρόπαιο συµβάν αλλά προέρχεται από µιας συγκεκριµένης κοινωνικής διάπλασης υποκείµενο, ένα ‘’εξωτικό τέρας’’ στα µάτια µας, που γεννήθηκε όµως από τα σπλάχνα µας. Ο τρόπος γραφής υπαγορεύεται ακριβώς από αυτές τις αρετές του βιβλίου: την προσπάθεια ξεκοιλιάσµατος αυτού που έχουµε µέσα µας και απογύµνωσης αυτού που φοριέται τριγύρω µας. ‘’Αναρωτιέµαι σε τι είναι αυτός παραµορφωµένος.’’, συµπυκνώνει σε µια πρόταση τη βασική του θωριά πάνω στους ανθρώπους, εάν θα είχε την ευχέρεια να κοιτάξει από την κλειδαρότρυπα µόνο µια φορά. Ο Lagerkvist θυµίζει τον Καµύ στην βασική του µεθοδολογία: γλώσσα απλή και περιεκτική, καθαρή στα νοήµατά της, σε πρώτο πρόσωπο δηλωτικό της εξοµολογητικής διάθεσης, έντιµες αποκαλύψεις χωρίς στείρες και απλουστευτικές συλλογιστικές. Ο πυρήνας του µυθιστορήµατος είναι η σύντοµη, θεµατική ενότητα, σε ηµερολογιακό ύφος, που πολλές φορές τελειώνει µε µια σκληρή αλήθεια ή ένα απόφθεγµα. ‘’Κάθοµαι , λοιπόν, εδώ αλυσοδεµένος και οι µέρες κυλάνε χωρίς να συµβαίνει ποτέ το παραµικρό. Άδεια, άχαρη ζωή,

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

αλλά τη δέχοµαι αγόγγυστα. Περιµένω άλλους καιρούς , που είναι σίγουρο πως θα θρουν, γιατί δεν θα καθίσω εδώ για πάντα.’’, λέει στο τέλος του βιβλίου. Γιατί λοιπόν να παρακολουθήσουµε έναν νάνο στο διηνεκές; Ή διαφορετικά γιατί η µονοπρόσωπη πραγµατικότητα , που σκηνογραφείται µπροστά µας σαν σκοτεινό παραµύθι, να προέρχεται από το µονόλογο αυτού του πλάσµατος; Τα µοναδικά δεύτερα πρόσωπα που εµφανίζονται είναι ο εξαρτηµένος από αυτόν Πρίγκιπας, οι ερωµένες του και ο Μπερνάντο, στον οποίον σκιαγραφείται πάνω- κάτω το προφίλ του Λεονάρντο ντα Βίντσι, και κατ’επέκταση του πολυµαθούς αναγεννησιακού ανθρώπου , που διψάει για ζωή, τέχνη και επιστήµη. Πέρα , λοιπόν, από αυτά τα αντίδοτα στην φαρµακερή πραγµατικότητα, ο Νάνος µένει αλησµόνητα εντυπωσιακός ως λογοτεχνική φιγούρα. Και αυτό διότι , όπως και στους εφιάλτες, µπορεί το είδωλο του να µεγαλώνει σε µπόι και να συνοδεύεται η εµφάνιση του από σκιές και αλλόκοτα φαινόµενα της ανθρώπινης ιστορίας και φαντασίας.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

INK

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ANIMA

EIN LANDARZT ▧

TOY GIL GALAD teotihoacan@msn.com

Η ιστορία λέει για ένα γιατρό στην επαρχία που µέσα στο χειµωνιάτικο βράδυ προσπαθεί να πάει σε ένα άρρωστο αγόρι. Μια σειρά από σουρεαλιστικά γεγονότα λαµβάνουν χώρα. Ο γιατρός ψάχνοντας τρόπο να µεταβεί στο σπίτι που τον κάλεσαν διαπιστώνει πως το άλογό του έχει πεθάνει µέσα στην κρύα νύχτα. Έτσι στέλνει την υπηρέτριά του τη Ρόζα να ζητήσει βοήθεια από τους γείτονες. Οι προσπάθειές της όµως πέφτουν στο κενό. Όταν κάποια στιγµή βρεθούν δυο άλογα, ο γιατρός χωρίς να το πολυσκεφτεί κάνει µια συµφωνία µε τον ιδιοκτήτη τους, ο µεν θα πάρει τα άλογα κι ο δε θα κλειστεί στο σπίτι µε τη Ρόζα. Όταν φτάνει στο σπίτι απ’ όπου τον είχαν καλέσει δείχνει να µη µπορεί να αντιληφθεί τις εξηγήσεις της οικογένειας. Το µικρό αγόρι του ζητά να τον αφήσει να πεθάνει, παρ’ όλο που ο γιατρός κρίνει πως είναι υγιέστατο. Ωστόσο, µια µατωµένη πετσέτα που κρατά η αδερφή του αγοριού είναι η αφορµή για να ψάξει και να βρει µια βαθειά πληγή στη δεξιά πλευρά του µικρού ασθενούς. Η σκέψη του γιατρού είναι µε την υπηρέτριά του και την κακή της τύχη για την οποία κατηγορεί τον εαυτό του. Εν τω µεταξύ η οικογένεια για να τον αναγκάσει να φροντίσει το µικρό, του αφαιρεί όλα του τα ρούχα και τον οδηγούν στο κρεβάτι. Εκεί αφού διαβεβαιώσει τον ασθενή του πως δεν είναι θανάσιµη η πληγή του, παίρνει όλα τα υπάρχοντά του και το σκάει, αισθανόµενος προδοµένος από τους ασθενείς του και από την κοινότητά του µιας και ενώ αυτός είναι πρόθυµος να εκτελέσει το καθήκον του, οποιαδήποτε στιγµή, οι υπόλοιποι δείχνουν να αδιαφορούν.

Η ιστορία καταλήγει µε µια φράση του γιατρού, «Όταν ένα λάθος χτύπηµα στο κουδούνι τη νύχτα απαντηθεί, δε µπορεί ποτέ να γίνει σωστό» Θα αφήσω το σχολιασµό της µεταφοράς του βιβλίου του Φραντς Κάφκα σε ένα φίλο, µεταφέροντας τα λεγόµενά του… “Το γεγονός ότι λατρεύω τον Κάφκα, θα µπορούσε να µε προκαταβάλλει είτε θετικά, είτε αρνητικά σχετικά µε το ανιµε του Yamamura. Πολύ συχνά, όταν βλέπει κάποιος µια µεταφορά αγαπηµένου του βιβλίου σε ταινία, νιώθει ότι η ταινία είναι "λίγη". Άλλες φορές, ακριβώς επειδή είναι αγαπηµένο το βιβλίο, τείνει να αγαπήσει και την ταινία. Σε έµενα, η πρώτη περίπτωση είναι ιδιαίτερα συχνή. Στην περίπτωση του "Ein Landarzt", προσπάθησα να είµαι όσο το δυνατόν αντικειµενικότερος, δεδοµένης της, κατά τη γνώµη µου, δυσκολίας µεταφοράς του Καφκικου κλίµατος σε εικόνα. Ο κύριος Yamamura, νοµίζω ότι έκανε το καθήκον του στο ακέραιο. Το µόνο που θα πω, είναι ότι βλέποντας αυτή την OVA, ένιωθα σε µεγάλο βαθµό ότι διάβαζα Κάφκα.” H µεταφορά του σε anime έχει κερδίσει πολλά βραβεία συµπεριλαµ-βανοµένου του Ōfuji Noburō το 208 και του πρώτου βραβείου του Διεθνούς Φεστιβάλ Animation της Ottawa.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ Πιερ Πάολο Παζολίνι

▧

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΗΤΣΟΥ giannismitsou@gmail.com

το ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, του Πιερ Πάολο Παζολίνι απτελείµια πολύ πιστή και ταυτόχρονα προσωπική ερµηνεία του οµώνυµου βιβλικού έργου. Επιλογή λιγότερο απρόβλεπτη απ’ ό,τι φαντάζει εκ πρώτης όψεως, αν θυµηθεί κανείς τη φανερή τάση του σκηνοθέτη να µεταχειρίζεται σαν µεσιανικές ή θρησκευτικές µορφές τους ήρωές του. Η ταινία αποτελεί σίγουρα σταθµό στο έργο του Παζολίνι, αφού µορφικά κι αφηγηµατικά αποµακρύνεται πια από τη λογική του νεορεαλισµού και των λογοτεχνικών καταβολών του, αναζητώντας το άµεσο πιο υπαινικτικά και πιο κεκρυµένα. Συχνά, το ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ περιγράφεται σαν µαρξι-στική ανάγνωση της Καινής Διαθήκης και πράγµατι, απαλλαγµένος πλήρως από κάθε µετέπειτα συνειρµό (ακόµα και τη µεταγενέστερη πα-ράσταση του πράου Ιησού της Αναγέννησης, που στη δική του µεταφορά θα αποπειραθεί να καταδείξει ο Τζεφιρέλι), ο λόγος του Ευαγγελίου, αποδεικνύεται καθαρά ανατρεπτικός. Ο Παζολίνι, ως οργανωµένος µαρξι-στής,

φυσικά δηλώνει άθεος, εποµένως σα δηµιουργός, αντίθετα από τον Τζεφιρέλι, κρατάει µία απόσταση από την ιστορία που αφηγείται, ταυτόχρονα όµως, η απεγνωσµένη επιθυµία της πίστης και η αναζήτηση της λύτρωσης, είναι διάχυτες σε κάθε πλάνο (συγκλονιστική είναι η σκηνή της θεραπείας ενός λεπρού). Η αµφισηµία αυτή –αµφιβολία κι επιθυµία πίστης ταυτόχρονα– εντέλει αναδεικνύει τέλεια τη βαθύτερη ουσία του Χριστιανισµού. Η θεώρηση του Παζολίνι εδώ φέρνει στο νου και την υπαρξιακή οπτική του Ζαν Πωλ Σαρτρ: «Ο υπαρξισµός δεν είναι τόσο µια αθεϊστική θεωρία, µε την έννοια ότι δεν εξαντλείται στο να αποδείξει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Διακηρύσσει µάλλον ότι ακόµη κι αν υπήρχε ο Θεός, τίποτα δεν θα άλλαζε. Αν όµως αποκαλούµε σαν τους Χριστιανούς απελπισία κάθε στάση απιστίας, τότε η δική µας στάση ξεκινάει από την πρωταρχική, την προπατορική απελπισία. Πρέπει ο άνθρωπος να ξαναβρεί τον εαυτό του και να πειστεί ότι τίποτα δεν µπορεί να τον σώσει από τον εαυτό του, ούτε καν µια αξιόπιστη

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

JUMPCAT

απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Μ’ αυτή την έννοια, ο υπαρξισµός είναι ένας ανθρωπισµός, µια θεωρία δράσης. Και µόνο από κακή πίστη, συγχέοντας τη δικιά τους απελπισία µε τη δική µας, οι Χριστια-νοί µπορούν να µας αποκαλέσουν απελπισµένους». Το 1964 µάλιστα, ο Παζολίνι και ο Σαρτρ θα συνοµιλήσουν πάνω στην αισθητική και κοινωνική θεώρηση του συγκεκριµένο έργου. Συνάντηση που καταγρά-φει η Μαρία Αντουανέτα Ματσιόκι, στο βιβλίο της LE REGOLE DI UN ULLUSIONE. Όπως και ο νεορεαλισµός, έτσι και ο Χριστός, προβάλλει επιτακτικά το πρότυπο του «πτωχού τω πνεύµατι» αγαθού ανθρώπου, που δέχεται την πραγµατικότητα στις πρώτες της διαστάσεις. Την ιδεατή αυτή κατάσταση, πάντα σε µια προσπάθεια ανάδειξης του ωραίου, επιδιώκει και ο Παζολίνι. Σκεπτόµενος, αντίθετα, στην ταινία φαντάζει ο Ιούδας, ο προδότης που δεν µπορεί να αποδεχτεί το θαύµα, στο οποίο συµµετέχει και ο ίδιος κι έτσι δε διστάζει να καταδώσει τον Ιησού, προκειµένου να αποκαταστήσει την προηγούµενη τάξη. Η ιστορική πιστότητα και συνέπεια δεν αφορά τον Παζολίνι, που στήνει τη δράση σε ένα άχρονο, σχεδόν ονειρικό περιβάλλον. Τα ενδύµατα των Φαρισαίων είναι εµπνευσµένα από την αναγεννησιακή τέχνη, ενώ η µορφή του Ιησού, από τη Βυζαντινή Αγιογραφία, τις φιγούρες του Γκρέκο και του εξπρεσιονιστή ζωγράφου Ronault. Και η µουσική αποτελείται από ετερόκλητα ακούσµατα, γκόσπελ και συνθέσεις κλασικής µουσικής. «Στην ενδυµατολογία, στα κουστούµια, προσπάθησα να αποφύγω τον αισθητισµό και τον φορµαλισµό. Ήθελα να υπάρχουν στιγµές ειλικρίνειας κι αυτός είναι ένας λόγος που απέφυγα την πιστή αναπαράσταση πινάκων. Δεν υπάρχει καθόλου σκόπιµα σε κάποιο σηµείο της ταινίας ο Pierro dela Francesca, o Duccio ή ο Μασάτσιο. Υπάρχει κάτι λίγο από όλους, γιατί η οπτική µου έχει να κάνει µε µια εικονογράφηση που σχετίζεται µε τον τρόπο που αντιµετωπίζει κανείς την πραγµατικότητα». Ριζικά αντίθετη στην παράδοση, τέλος, είναι η µορφή του Ιησού, ρόλο που κρατάει ο φοιτητής Ενρίκε Ιρακί, µ’ ένα πρόσωπο όχι πράο, αλλά βασανισµένο και σχεδόν στοιχειωµένο, ένας νεαρός που δείχνει να βρίσκεται σε έντονη εσωτερική διαµάχη. «Ο Χριστός του Ματθαίου, δε µιλάει µε γλυκύτητα. Ούτε ο ίδιος έχει γλυκό χαρακτήρα. Η πρώτη εντύπωση που είχα από το κείµενο, ήταν η απόλυτη και διαρκής ψυχική ένταση, στην οποία βρίσκεται ο Χριστός του Ματθαίου. Εάν εγώ προσπα-θούσα να εξαλείψω αυτήν την ένταση, δεν θα υπήρχε πια Θεός, αλλά η φιγούρα ενός κοινού ανθρώπου, χωρίς καµιά αχλύ θεότητας. Υποβαθµίζοντας την όλη ένταση, θα ήταν σα να απαρνιόµουν το Χριστό».

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

JUMPCAT

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΙ

“Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ” Nikolaj Arcel ▧

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ http://to-see-nema.blogspot.gr maloulito@gmail.com Πηγή: www.cine.gr

Στα τέλη του 18ου αιώνα, η νεαρή Καρολίνα Ματθίλδη (Alicia Vikander) εγκαταλείπει την γενέτειρά της, την Αγγλία, για να παντρευτεί τον παράφρονα βασιλιά της Δανίας Χριστιανό τον VII (Mikkel Boe Følsgaard). Όταν η νεαρή βασίλισσα γνωρίζει τον προσωπικό γιατρό του συζύγου της, Γιόχαν Στρουένζεε (Mads Mikkelsen), γοητεύεται από το φιλελεύθερο πνεύµα του και πολύ σύντοµα συνάπτει δεσµό µαζί του. Οι δυο εραστές, µε τη βοήθεια της επιρροής που ασκεί ο Γιόχαν στο πρόσωπο του βασιλιά, καταφέρνουν να µετατρέψουν την Δανία σε µια χώρα φιλόξενη για τον λαό της, κάνοντας πραγµατικότητα το ουµανιστικό τους όνειρο. Η ευτυχία του ζεύγους όµως, διαλύεται την στιγµή που η σχέση τους µαθεύεται.

άνδρα της Αυλής, αλλά στις αλλαγές που επέφερε στην ιστορία της χώρας η συνύπαρξη δυο φιλελεύθερων πνευµάτων µέσα στον χώρο του παλατιού. Κατά µια έννοια λοιπόν, το έργο αποτελεί έναν απολογισµό ή αν προτιµάτε µια εξοµολόγηση της βασίλισσας Καρολίνας στα δυο παιδιά της, τα οποία δεν έχει δικαίωµα να συναναστραφεί έως το τέλος της ζωής της. Φυσικά, είναι αυτονόητο πως η πρωταγωνίστρια δεν απευθύνεται µονάχα στους βιολογικούς απογόνους της, αλλά σε ολόκληρη την σηµερινή κοινωνία τόσο της Δανίας όσο και την παγκόσµια, η οποία έχει αναπτυχθεί πάνω στις βάσεις που έθεσαν οι Διαφωτιστές φιλόσοφοι. Κάνοντας µια αναδροµή στο παρελθόν της βασίλισσας Καρολίνας κι αναφέροντας την αγγλική καταγωγή της, ο θεατής παίρνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την φιλελεύθερη παιδεία που είχε λάβει ως νεαρή κοπέλα από το σπίτι της. Ταυτόχρονα όµως µε την απλή αναφορά της απαγόρευσης εισαγωγής κάποιων λογοτεχνικών κειµένων που έχει φέρει µαζί της από την Αγγλία, το κοινό υποψιάζεται, ακόµα κι αν δεν γνωρίζει, πως στην Δανία της εποχής κυριαρχούσαν οι αρχές του Μεσαίωνα.

Ο πολυτάλαντος Δανός σκηνοθέτης, Nikolaj Arcel, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει την ιστορία της χώρας του, µέσω ενός έργου που θα τραβήξει το ενδιαφέρον του κοινού, καταπιάνεται µε την ιστορία της βασίλισσας Καρολίνας Ματθίλδης, η οποία συνέβαλε τα µέγιστα στην εγκαθίδρυση των ιδεών του Διαφωτισµού στην µέχρι τότε θρησκόληπτη και µεσαιωνική Δανία. Με την επιλογή του σκηνοθέτη να ξεκινήσει η ταινία, ενηµερώνοντας τον θεατή της για τα σηµαντικά κοινωνικά δρώµενα της εποχής, αµέσως γίνεται σαφές ότι στην πραγµατικότητα η ταινία δεν εστιάζει στον παράνοµο ερωτικό δεσµό της βασίλισσας κι ενός υψηλά ιστάµενου

Σταδιακά λοιπόν, όσο το δράµα αναπτύσσεται θα γνωρίσουµε τον επαρχιώτη γιατρό Γιόχαν Στρουένζεε, ο οποίος καταφέρνει να κερδίσει τη θέση του προσωπικού 34

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

γιατρού, αλλά και την πλήρη εµπιστοσύνη του βασιλιά, καθώς λόγω των ουµανιστικών ιδεών του, αρνείται να ενστερνιστεί την γενικευµένη αντίληψη ενός ψυχολογικά διαταραγµένου ηγέτη κι επιλέγει µια ανθρώπινη και συγκαταβατική συµπεριφορά απέναντι στον Χριστιανό τον VII. Η πίστη του αυτή όµως στην δύναµη της ανθρώπινης φύσης, δεν τον βοηθά µονάχα να κερδίσει την τυφλή εµπιστοσύνη του Χριστιανού, αλλά συµβάλει και στην διεκδίκηση της καρδιάς της βασίλισσας. Με το ενδιαφέρον για το κοινό καλό να ενώνει τους δυο πρωταγωνιστές, ο έρωτας του παράνοµου ζεύγους αναδεικνύεται σε κάτι πολύ περισσότερο από µια ευτελή σαρκική ένωση.

Οι ουσιαστικές βάσεις του δράµατος λοιπόν, που µετατρέπουν µια ερωτική ιστορία σε ένα ιστορικό δράµα εποχής, σε συνδυασµό µε την εξαιρετικά προσεγµένη αναπαράσταση της εποχής, την έξοχη φωτογραφία του, τις λεπτές σκηνοθετικές αποχρώσεις, τις υπέροχες ερµηνείες των πρωταγωνιστών, αλλά και την συµµετοχή του διεθνώς αναγνωρισµένου και λαµπρού ηθοποιού, Mads Mikkelsen, συµβάλουν στην δηµιουργία ενός άρτιου ερωτικο-ιστορικού δράµατος που αξίζει να παρακολουθηθεί τόσο από τους λάτρεις των δραµάτων εποχής, όσο κι από τους θαυµαστές των ταινιών µε κεντρικό θέµα την προβολή µιας ιδεολογίας.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

JIVE

NICK CAVE & THE BAD SEEDS ▧

TOY JIM VER jim.a.ver@gmail.com www.jimver.net

τα προηγούµενα album του σχήµατος, αυτά θα ήταν το “The Boatman’s Call” ή το “No More Shall We Part”. Αν και η σύγκριση δεν είναι εύκολη, όπως δεν είναι εύκολη και η σύγκριση µε τα προηγούµενα αριστουργήµατα “Dig, Lazarus, Dig!!!” και “Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus”. Είναι ένα album που δεν το απορροφάς εύκολα, ειδικά µετά την τελευταία περίοδο θορύβου, την οποία διάνυε το σχήµα.

Ο Nick Cave και οι Bad Seeds έχουν κυκλοφορήσει 15 albums µέχρι σήµερα. Η εξέλιξη που φαίνεται σε κάθε album, καθώς και το πόσο διαφορετικό είναι το ένα µε το άλλο, είναι κάτι που για τρεις δεκαετίες πλέον, σχεδιάζει και χρωµατίζει έναν ενδιαφέρον σίγουρα πίνακα. Στο τελευταίο και 15ο album τους όµως, µε τίτλο “Push the Sky Away”, είναι σαν να ξεκινάνε από την αρχή και να παίρνουν έναν καινούριο καµβά. Και γι αυτό, πέρα από την συναισθηµατική κατάσταση του Cave όταν έγραφε τα κοµµάτια, παίζουν σίγουρα ρόλο οι αναζητήσεις όλων των µελών του group τα τελευταία χρόνια. Από την παραίτηση του Mick Harvey από το group, ο οποίος υπήρξε συνεργάτης του Cave από τα τέλη του ’70, την εφαρµογή του σχεδίου “Grinderman” και στη συνέχεια της διάλυσής του (τουλάχιστον δισκογραφικά), σενάρια για ταινίες και την υπογραφή µουσικών θεµάτων γι αυτές (Lawless - The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford), µέχρι και την συγγραφή βιβλίων (The Death of Bunny Munro). Φαινόταν ότι οι “Bad Seeds” είχαν περάσει σε δεύτερη µοίρα, αλλά επέστρεψαν δυναµικά, και ας µην είναι σε decibel.

Το θέµα του album είναι πολύ προσωπικό. Είναι σαν να βλέπεις τον Cave σπίτι του στο Brighton, στην βιβλιοθήκη του, είτε µετά από µια περιήγηση στο διαδίκτυο, είτε να διαβάζει ένα βιβλίο, ή ακόµη και στο κρεβάτι του να ονειρεύεται δίπλα στη γυναίκα του. Σίγουρα πιο σύγχρονο στιχουργικά, αποτέλεσµα της προσκόλλησης του τα τελευταία χρόνια στην pop κουλτούρα µε αναφορές από την Avril Lavigne στο βιβλίο του, µέχρι και της Hannah Montana και Miley Cyrus στο κοµµάτι “Higgs Boson Blues”. Το αποτέλεσµα είναι ένα album που δεν θα σε κερδίσει µε την πρώτη ακρόαση, αλλά ζητάει να πάρει το χρόνο του. Ίσως να λέγαµε ότι το αποτέλεσµα είναι ένα album καθαρά για τους fan του σχήµατος και τους ακόλουθους του Cave. Όσοι όµως είδαν το live streaming από την παρουσίαση του album στο Los Angeles, κατάλαβαν ότι η δυναµική των ζωντανών του εµφανίσεων δεν αλλάζει.

Για περίπου 8 µήνες ηχογραφούσαν στα υπέροχα La Fabrique στούντιο στη Γαλλία, µε παραγωγό τον Nick Launay, συνεργάτη του Cave από την εποχή των “The Birthday Party”. Το album θα λέγαµε ότι αποτελεί τον απόηχο από το θόρυβο που προσέφερε το ακατέργαστο rock των “Grinderman” και αν θέλαµε να το παροµοιάσουµε µε κάποιο από

papadaki.stav@gmail.com

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

papadaki.stav@gmail.com

yout

Layout

ww.lykosmagazine.tumblr.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

MELENTINI Explosions Around, The Desert Inside ▧

ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΕΞΗΝΤΑΡΗ http://thodorosexintaris.blogspot.gr/ t_exintaris@yahoo.com

Πολύ πρόσφατη κυκλοφορία και πρώτη προσωπική δισκογραφική δουλειά από την Melentini (είτε µε ελληνικούς είτε µε αγγλικούς χαρακτήρες). Στο µουσικό της παρελθόν υπάρχουν ωστόσο και δύο digital δίσκοι µε τους Sequence Theory Project που κυκλοφόρησαν το 2010 και 2012. Στον σύνδεσµο http:// sequencetheoryproject.bandcamp.com/ διατίθενται προς ακρόαση αµφότεροι και προσφέρονται για download µε τιµή που ορίζει όποιος το “κατεβάζει” ,ακόµα και free. Έχει σχέση, θα αναρωτηθεί κανείς, η µουσική των Sequence Theory Project µε αυτή του προσωπικού δίσκου της Melentini; Και ναι και όχι είναι η απάντηση, και είναι λογικό καθώς δε θα µπορούσε να ίδιο τον ίδιο ήχο ακριβώς, δε θα είχε νόηµα. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχουν τα πειραµατικά µέρη που υπήρχαν στα τραγούδια του συγκροτήµατος και, ευτυχώς, δεν υπάρχει ελληνικός στίχος. Αν και είµαι σαφώς θιασώτης του ελληνικού λόγου δεν είναι δυνατό να αποτελεί αυτοσκοπό και να χρησιµοποιείται όταν ο αγγλικός στίχος είναι πιο ταιριαστός µε το ύφος του δίσκου. Βασικό χαρακτηριστικό του δίσκου είναι ο διάχυτος λυρισµός, τον οποίο όµως ακολουθεί πιστά και σταθερά µια σκοτεινή ατµόσφαιρα δηµιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον άκουσµα. Αυτό είναι και το γενικότερο κλίµα που επικρατεί στο δίσκο και είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι επιτυγχάνεται µε µια σχετικά µινιµαλιστική ενορχήστρωση που κατορθώνει να διατηρεί αυτό το συναίσθηµα σε όλο τον δίσκο. Πρέπει να γίνει ιδιαίτερη µνεία για την ηχογράφηση η οποία συµβάλλει σε µεγάλο βαθµό στη δηµιουργία του ζοφερού τοπίου. Το πιάνο, το κεντρικό όργανο του δίσκου -είναι το µουσικό όργανο που παίζει η

Melentini- έχει µια υπέροχη ακουστική. Το theremin από τη φύση του οδηγεί σε παράξενα ηχοτοπία και τα έγχορδα κρατούν µια όµορφη µελωδικότητα, συχνά κρατώντας µεγάλες αξίες, σαν βάση ενώ άλλες φορές κρατούν µελωδικά µέρη δίνοντας χαρακτήρα στο εκάστοτε κοµµάτι. Ο δίσκος είναι απολαυστικός ήδη από την κατασκευή του. Μάλλον το πιο όµορφο cd της Restless Wind, µε σκληρό, χάρτινο, πανέµορφο, εξώφυλλο. Εσωτερικά είναι επίσης πολύ όµορφο µε χρώµατα που ταιριάζουν στον ήχο της τραγουδοποιού. Οι στίχοι υπάρχουν στο εσωτερικό, αν και δεν είναι ιδιαίτερα ευανάγνωστος ο συνδυασµός γραµµατοσειράς και µεγέθους, πολύ ωραίος όµως αισθητικά. Φυσικά, τροποποιώντας και την γνωστή έκφραση, δεν κρίνουµε έναν δίσκο από το εξώφυλλο. Στην περίπτωση της Melentini όµως µπορούµε να το κάνουµε. Εννιά τραγούδια ενιαίας ακουστικής και ύφους, χωρίς να σηµαίνει αυτό, µε κανέναν τρόπο, έλλειψη φαντασίας ή επανάληψη. Στίχοι, µουσική και ενορχηστρώσεις, όλα προέκυψαν από την Melentini. Πολλοί µουσικοί αναγράφονται ως συµµετέχοντες στα τραγούδια αλλά αυτοί που απαρτίζουν την Running Blue Orchestra µε την οποία θα εµφανίζεται ζωντανά είναι ο Σπύρος Βρυώνης (από τους εξαιρετικούς Gravitysays_i) στο βιολοντσέλο και την ηλεκτρική κιθάρα, ο Κώστας Αντωνίου (Sequence Theory Project) στο ηλεκτρικό µπάσο, ο Λάµπρος Λαπίνας στο φαγκότο και το νέυ και ο Νίκος Παγώνης στα τύµπανα. Ένας “βροχερός”, µουντός δίσκος, για όλα τα χειµωνιάτικα απογεύµατα και βράδια, όταν οι Dirty Granny Tales συναντούν την Μay Roosevelt και τον Τom Waits.

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΕΝΗΧΟΡΙΑ

Ακούτε: 90,4 Αριστερά στα fm: Τετάρτη 21.00-23.00 και Κυριακή 19.00-21.00

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

SHOWCASE

SUPERHEROES SEEAR ▧

ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗ thkorovesi@gmail.com

(ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ) Όσο υπέρ κι αν χρειαστεί να βάλεις και σήµερα ποτέ σου δε θα φτάσεις το υπέρ του άλλου δίπλα σου ούτε αυτός το δικό σου. Είµαστε όλοι έφηβοι που ζούµε ακόµα τον προσωπικό µας µύθο και τα παραµύθια βολεύουν µυαλό και σώµα.

Το SEEAR (see & hear), το ετήσιο project συνεργασίας νέων

Υπερθετικός βαθµός συγγένειας.

εικαστικών, designers και μουσικών με σκοπό την παραγωγή οπτικοακουστικής τέχνης με ένα κοινό θέμα

Σε σπρώχνω µακριά να πετάς κι εσύ ξαναγίνεσαι εγώ όταν ερωτεύεσαι.

επιστρέφει για τρίτη χρονιά με θέμα "SuperHeroes". Από 8 έως 10 Μαρτίου στο Ε.Δ.Ω. (Προφήτου Δανιήλ 18, Κεραμεικός, Αθήνα). To Party εγκαινίων την Παρασκευή 8 Μαρτίου θα ξεκινήσει στις 20.00 με live DJ set από τους μουσικούς του SEEAR και δροσιστικά Absolut cocktails. Η έκθεση του SEEAR θα παραμείνει ανοιχτή Σάββατο 9 και Κυριακή 10 Μαρτίου από τη 13.00 μέχρι τις 22.00 ενώ από τις 19:00 και μετά θα σερβίρονται απολαυστικά Absolut evening cocktails. Τα gadgets ήχου είναι προσφορά της Sony.

https://vimeo.com/60723971

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΧΟΛΑΡΓΟΣ ▧

ΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ cloelikos@gmail.com

Νέες γειτονιές. Πλέον, σε µέρη µε πράσινο και καθαρό αέρα. Εδώ είµαστε, για να τις εξερευνήσουµε. Την πρώτη βδοµάδα της άνοιξης συστήνουµε Χολαργό και περίχωρα, για µια βόλτα στη φύση, για φάνκι ποτά, για ωραίο κόσµο. Κατεβαίνουµε µετρό, στάση Χολαργό, και βγαίνουµε στην έξοδο της Μεσογείων προς Σταυρό. Στα 50 µέτρα απ’ το σταθµό βρίσκεται το Boogie, η απόδειξη ότι η περιοχή ανεβαίνει. Καθόµαστε εντός, παραγγέλνουµε κοκτέηλ συνοδευόµενο από µαλλί της γριάς [το φάνκι που λέγαµε…] και απολαµβάνουµε τη µουσική – dj σοβαρός, χορευτικός, πρωτότυπος. Ο χώρος είναι σκοτεινός, η µπάρα γεµάτη ενέργεια, ώρα για µεσοβδόµαδο ποτό που εξελίσσεται σε must. Συνεχίζουµε τη βόλτα, µπαίνοντας στο White Spoon, 50 µέτρα παρακάτω. Αράζουµε και πάλι στο ξύλινο µοναστηριακό τραπέζι, παραγγέλνουµε ξανά τη φοβερή σπιτική λεµονάδα, που συγκρίνεται µόνο µε εκείνη του Κόκκινου Λωτού, αράζουµε και ξανααπολαµβάνουµε τη µουσική. Χαζεύουµε τους Χολαργιώτες, ένα συνοθύλευµα τάξεων, αντιλήψεων, στυλ, διαθέσεων. Ακούµε τις συζητήσεις του περίεργου αυτού λαού που ξεπήδησε από το πουθενά. Βγαίνουµε και παίρνουµε την ανηφόρα της Περικλέους. Χωνόµαστε στο στενό Βουτσινά και πηγαίνουµε προς το νεοαφιχθέν Work. Εδώ η ατµόσφαιρα αλλάζει: βιοµηχανικοειδές design, φτηνά ποτά, µια αίσθηση Αθήνας ξαναγυρίζει. Αν µάλιστα είµεθα µε το έτερον ήµισυ, ανεβαίνουµε στο παταράκι, αν πάλι όχι, χαζεύουµε έξω από τις τεράστιες τζαµαρίες. Και, για µια ακόµη φορά, ακούµε καλή µουσική. Το µαγαζί διοργανώνει άπειρες εκδηλώσεις, πάρτυ αλληλεγγύης, εκθέσεις και ό,τι περνά απ’ το µυαλό σας – ένα αθηναϊκό µαγαζί, στο κέντρο του Χολαργού.

Eικονογράφηση: Ντίνος Καψάλας Dinerror86@gmail.com 44

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΝΑ ΠΑΣ

Η βόλτα συνεχίζεται, ανεβαίνοντας την Περικλέους ή τη Σαρανταπόρου προς την 25ης Μαρτίου. Στο νο. 5 της οδού, βρίσκεται το Blue Peach, η απάντηση στο ερώτηµα «πού να πάω για καφέ/µπύρα/ποτό όταν τα βαρέθηκα όλα». Ναι, κι εδώ η µουσική τα σπάει. Λες και κυκλοφορεί ιός καλαισθησίας στην περιοχή. Ο χώρος θυµίζει 90s, καπνός, αλκόολ, περίεργος φωτισµός, πολύ καλός κόσµος, χορός. Must, εδώ και χρόνια.

Κι αν πεινάσατε και είναι ακόµα ώρα λογική, κατεβείτε ξανά προς την Κεραµεικού κι ανακαλύψτε το Juicy Grill. Εδώ, τρως τον άµπακο, απολαµβάνεις hamburger κι όλα τα συναφή, σε έναν όµορφο χώρο, και πληρώνεις λογικές, επιτέλους, τιµές.

Ο καιρός θα φτιάξει. Δεν µπορεί, εξάλλου, να βρέχει όλη την ώρα [κατά τη γνωστή ατάκα από το «Κοράκι»]. Αν έρθει όντως η άνοιξη ως την επόµενη Κυριακή, απολαύστε την. Όταν µιαν άνοιξη χαµογελάσει θα ντυθείς µια καινούργια φορεσιά και θα 'ρθεις να σφίξεις τα χέρια µου παλιέ µου φίλε Κι ίσως κανείς δε σε προσµένει να γυρίσεις µα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου κι ένα άνθος φυτρωµένο στην ώριµη, πικραµένη σου µνήµη Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας, ή ένα πλοίο, µακρινό κι απροσδόκητο θα σε φέρει µαζί µε τη νιότη µας και τα όνειρά µας Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες µα ο γυρισµός πάντα αξίζει περισσότερο από κάθε µου αγάπη κι αγάπη σου παλιέ µου φίλε Μανόλης Αναγνωστάκης

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

ΦΩΝΟΡΑΣΗ www.lykosmagazine.tumblr.com

▧

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ elenqmdt@gmail.com

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΔΕΥΤΕΡΑ 04/03

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΤΡΙΤΗ 05/03

ΤΕΤΑΡΤΗ 06/03

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

17:00 // ET1 Ταξιδιωτικό Ντοκιμαντέρ: Through Your Eyes www.lykosmagazine.tumblr.com

22:00 // STAR Περιπέτεια: Lucky Number Slevin (STAR) Layout

Layout

21:00 // ALPHA Κωµωδία: Κάτι Κουρασμένα Layout Παλικάρια

papadaki.stav@gmail.com ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

18:00 // Αθήνα 98.4 Ενηµερωτική Εκπομπή: Λόγια Της Πόλης

00:00 // TrollRadio.gr Ξένο & Ελληνικό Ροκ: Con-Troll room

18:00 // Αθήνα 98.4 Ενηµερωτική Εκπομπή: Λόγια Της Πόλης

20:00 // Rock 96.9 Ροκ: Γιάννης Διαμαντόπουλος

18:00 // Αθήνα 98.4 Ενηµερωτική Εκπομπή: Λόγια Της Πόλης Layout 20:00 // Rock 96.9 Ροκ: Γιάννης Διαμαντόπουλος

20:00 // Rock 96.9 Ροκ: Γιάννης Διαμαντόπουλος

Layout

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ΦΩΝΟΡΑΣΗ

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΕΜΠΤΗ 07/03

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 08/03

www.lykosmagazine.tumblr.com

ΣΑΒΒΑΤΟ 09/03

ΚΥΡΙΑΚΗ 10/03

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

papadaki.stav@gmail.com ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

papadaki.stav@gmail.com ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

17:00 // ET1 Ταξιδιωτικό Ντοκιμαντέρ: Through Your Eyes www.lykosmagazine.tumblr.com

00:00 // TrollRadio.gr Ξένο & Ελληνικό Ροκ: Con-Troll room

21:00 // ANT1 Δραµατική: Forrest Gump

Layout

papadaki.stav@gmail.com ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

18:00 // Αθήνα 98.4 Ενηµερωτική Εκπομπή: Λόγια Της Πόλης

20:00 // Rock 96.9 Ροκ: Γιάννης Διαμαντόπουλος

Layout

Eικονογράφηση Στέργιος Ρουμελιώτης // KURO - kurotrash@gmail.com 47

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

▧

ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΚΑΨΑΛΑ Dinerror86@gmail.com

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

ο ΛΥΚΟS στο ραδιόφωνο του

CR κάθε Τρίτη 15:00 με 17:00 με την Ελένη Αγγελοπούλου

ΛΥΚΟS 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013