Together 38 Special edition "Vote Edition"

FREE ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ FREEPRESS PRESSΔΥΤΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΟΖΑΝΗ_ ΠΤΟΛΕΜΑÏΔΑ_ ΓΡΕΒΕΝΑ_ ΚΑΣΤΟΡΙΑ_ ΦΛΩΡΙΝΑ ΚΟΖΑΝΗ_ ΠΤΟΛΕΜΑÏΔΑ_ ΓΡΕΒΕΝΑ_ ΚΑΣΤΟΡΙΑ_ ΦΛΩΡΙΝΑ

TOGETHER 38 38 TOGETHER

εκλογές / elections / les élections / zgjedhjet / изборима / wybory / valimistel / избори / выборы / seçkilər / виборах / izbori / 选举 / elezioni / elecciones / eleições / wahlen / vaalit / valget / verkiezingen / valg / volitvah / seçimler / เลือกตัง้ / ‫ انتخابات‬/ εκλογές / elections / les élections / zgjedhjet / изборима / wybory / valimistel / избори / выборы / seçkilər / виборах / izbori / 选举 / elezioni / elecciones / eleições / wahlen / vaalit / valget / verkiezingen / valg / volitvah / seçimler / เลือกตัง้ / ‫ انتخابات‬/ εκλογές / elections / les élections / zgjedhjet / изборима / wybory / valimistel / избори / выборы / seçkilər / виборах / izbori / 选举 / elezioni / elecciones / eleições / wahlen / vaalit / valget / verkiezingen / valg / volitvah / seçimler / เลือกตั้ง /

Το αλφαβητάρι των εκλογών KEIMENO: ΜΑΡΘΑ Ο. ΜΑΥΡΙΔΟΥ

Οι εκλογές είναι μια διαδικασία που καθένας την βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Αλλιώς είναι να είσαι υποψήφιος, αλλιώς εφορευτική επιτροπή, αλλιώς ψηφοφόρος κι αλλιώς δικηγόρος. Κάθε ένας έχει κάτι να μας πει. Μια δική του ιστορία. Την σεζόν Άνοιξη- Καλοκαίρι 2019 κληθήκαμε να ψηφίσουμε 4 (!) φορές και θα κληθούμε σύντομα για μία επόμενη. Καλό σκορ. Λίγο ή πολύ, όλοι έχουμε μια ΑΒ στο μυαλό μας.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Αυτά που κρίνουν το μέλλον. Όλοι τα περιμένουν. Όσοι ψήφισαν κι όσοι δεν ψήφισαν. Οι λέξη επαναλαμβάνεται χωρίς φειδώ αρκετούς μήνες πριν και πολλές μέρες , και χρόνια μη σου πω, μετά. «Κάτσε να δούμε τα αποτελέσματα πρώτα.», «Θα έρθετε το βράδυ να δούμε τα αποτελέσματα με μπύρες και σουβλάκια;», «Μαζί μας για να σχολιάσουμε τα αποτελέσματα των εκλογών…» κ.α. Είναι από τις λέξεις που τις ακούς τόσες πολλές φορές που σου φαίνεται αστεία στο τέλος. Μερικές φορές όμως δεν είναι και τόσο… τουλάχιστον για το μέλλον σου.

ΒΩΜΟΛΟΧΙΕΣ. Ή αλλιώς βρισιές. (

και τα δύο από Β –ευτυχώς). Πολλές! Ακούγονται από παντού και απευθύνονται επίσης παντού. Συνήθως σε πηγαδάκια και πίσω από κλειστές πόρτες. Α.. και όταν ανάψουν τα αίματα –αυτό συμβαίνει συνήθως ένα βράδυ πριν τις εκλογές-, ξέρετε τώρα… Σαββατόβραδο, αλκοόλ, κούραση, άγχος… πολύ θέλει άνθρωπος;

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ. Συνήθως ο/η σύ-

ζυγος, ο/η ξάδερφος-η, ο γιος ή η κόρη του δικηγόρου. Αν δεν έχεις μια τέτοια σχέση με δικηγόρο, καλύτερα να την ξεχάσεις αυτήν την θέση. Ο γραμματέας σβήνει τα ονόματα όσων προσέρχονται, γράφει τα ψηφοδέλτια στο πρακτικό –και κάτι άλλα πράγματα. Γενικά έχει αρκετή δουλειά και περισσότερο γράψιμο. Αλλά έχει και αμοιβή.

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ. Βρίσκονται

παντού. Στην τηλεόραση, στις εφημερίδες, στο διαδίκτυο στο ραδιόφωνο, ακόμα και τηλεφωνικά στο σπίτι σου – συνήθως κατά τις 4 το μεσημέρι, πάνω που σε έχει πιάσει ο γλυκός ό ύπνος-. Οι εταιρείες που τις αναλαμβάνουν πολλαπλασιάζονται και μετράνε. Συνέχεια μετράνε και συσχετίζουν τα αποτελέσματα. (να τα πάλι τα αποτελέσματα). Οι δημοσκοπήσεις, δημιουργούν κλίμα, γίνονται αντικείμενο συζήτησης, ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις –ή τουλάχιστον, θα ήθελαν!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Το κείμενο είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ χιουμοριστικό και η συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη.

ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. Πηγαί-

νεις πρώτος και φεύγεις τελευταίος –από τους μη αμειβόμενους-. Δίνεις τα ψηφοδέλτια, βοηθάς δικηγόρο και γραμματέα αν χρειαστεί. Πίνεις κερασμένους καφέδες και τρως κερασμένα σαντουΙτς από τους υποψήφιους που έχουν περάσει να δουν πως «κυλάει η εκλογική διαδικασία». Αν είσαι τυχερός περνάς καλά γιατί λίγο πολύ δικηγόρος, γραμματέας, εφορευτική, εκλογικοί αντιπρόσωποι, είστε όλοι στην ίδια κατάσταση… σχεδόν.

Ζ ΩΝΤΑΝΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ. Ψή-

φισαν οι υποψήφιοι; Που; Τι ώρα; Τι φορούσαν και η φοβερή ερώτηση: Τι ψηφίσατε; (έναν πρωτοξάδερφο του περιπτερά μου, να τον στηρίξουμε τον άνθρωπο). Όλα αυτά σε ζωντανές συνδέσεις, συνεχόμενες, με όλη την Ελλάδα. Κάποιες συνδέσεις γίνονται και με παραλίες και καφέ. Για να δούμε και όσους δεν ψήφισαν, ήταν εφορευτική, αλλά δεν πήγαν γιατί είναι μάγκες.

Η

ΜΕΡΟΜΗΝΙΑ. Όταν ανακοινωθεί, όλοι έχουν κάτι να κάνουν. Κάποιοι έχουν γενέθλια, κάποιοι βαφτίζουν, κάποιοι παντρεύονται. Όπου οι τελευταίοι, φοράνε νυφικό και γαμπριάτικο και πηγαίνουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Συνήθως το λένε και στα κανάλια και γίνονται viral. Γενικά η ημερομηνία των εκλογών αποτελεί σημείο αναφοράς για όσα θα γίνουν πριν και για αυτά που θα συμβούν μετά. Κυρίως για τα τελευταία.

ΘΑ. Θα ενισχύσουμε… Θα πριμο-

δοτήσουμε… Θα καταργήσουμε… Θα μειώσουμε… Θα δώσουμε… Θα σώσουμε… Θα βοηθήσουμε… Θα ανοίξουμε… «Θα σας εξαφανίσομεν». ΙΟΥΛΙΟΣ. Τιμής ένεκεν! Λόγω της ..διαδικασίας! Λόγω του ότι ο Ιούλης αγαπάει της εκλογές και οι εκλογές τον Ιούλη. Και στην τελική, γιατί δεν έβρισκα τίποτε καλύτερο να βάλω.

ΚΟΜΜΑΤΑ. Στις επικείμενες εκλογές θα κληθούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε 20 κόμματα και 4 συνασπισμούς κομμάτων. Δεν τα λες και λίγα. Υπάρχει περιθώριο να διαλέξουμε το σωστό. Το νου σας.

ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ. Αποτελεί «επιφανειακή μίμηση λαϊκών προτύπων». Είναι αυτό που κάθε πολιτικός αποφεύγει κι όμως αυτό τον κυνηγάει.

ΜΑΥΡΟ. Πάντα –και για πάντα-

στην μόδα. Ωστόσο, δεν είναι το αγαπημένο χρώμα των εκλογών. Από το 1844 και για 80 περίπου χρόνια, κατά την διάρκεια των εκλογών υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι και οι υποψήφιοι, οι οποίες εσωτερικά ήταν χωρισμένες σε δύο μέρη, το ένα άσπρο το ένα μαύρο. Όταν κάποιος ήθελε να καταψηφίσει κάποιον έριχνε το σφαιρίδιο –με το οποίο ψήφιζαν και από εκεί προκύπτει και η φράση καλό βόλι- στο μαύρο μέρος. Σήμερα το πολύ πολύ να ρίχναμε το σφαιρίδιο σε κανένακεφάλι.

ΝΟΘΕΙΑ. Μπορεί να συμβεί σή-

μερα; Πόσο οι νόμοι και η παρουσία δικαστικών λειτουργών εξασφαλίζει την νομιμότητα τους; Το 1961 οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν εκλογές «βίας και νοθείας». Από τότε δεν έχει ξανά υπάρξει το φαινόμενο; Ή απλώς έχουμε χαλαρώσει λιγάκι;

ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ. Όσοι εμπλέκονται με τις εκλογές γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την ώρα της ημέρας. Τότε γυρίζουν από τις βραδινές συναντήσεις, τότε γίνονται οι καλύτερες συναντήσεις, τότε υπάρχουν οριστικά αποτελέσματα την νύχτα των εκλογών.

ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗΣ. Αν δεις στον ύπνο σου εκλογές, όλα στην ζωή σου θα πάνε καλά. Επαγγελματικά και συναισθηματικά. Πως θα εξελιχθούν τα πράγματα για την χωρά; Ε… τ’ ανάποδο.

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟΣ-Η-Ο. Αγαπημένο

επίθετο των ημερών. Κολλάει παντού. Αγώνας, εκστρατεία, φιέστα, ομιλία, συνάντηση, υπόσχεση, περίοδος, διαφημιστικό, ψέμα, ρουσφέτι κ.ο.κ.

ΡΕΥΜΑ. Όχι ηλεκτρικό φυσικά. Το «ρεύμα» φαίνεται, κινείται, έχει κατεύθυνση και ροή. Λίγο πολύ ξέρεις τι θα γίνει. Μερικές φορές όμως ο άνεμος αλλάζει. Κι αυτό γυρίζει.

ΣΧΟΛΕΙΟ. Ο ναός των εκλογών. Πάντα θυμόμαστε τα παιδικά μας χρόνια όταν πάμε να ψηφίσουμε. Τα

σχολεία ζωντανεύουν και οι μαθητές το γλεντάνε που θα χάσουνε σχολείο δύο μέρες.

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ. Ποτέ

δεν είναι αρκετός για έναν άνθρωπο που θέλει να αλλάξει τον τόπο του, την περιφέρειά του, την χώρα του. Έχει πολλά να πει κι ο τηλεοπτικός χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός. Κι ο παρουσιαστής πάντα δίνει περισσότερο στον υποψήφιο του άλλου κόμματος κι επιτέλους κύριε δημοσιογράφε μου, φροντίστε σε περίοδο εκλογών να αυξηθεί το 24ωρο!

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ. Είναι πολλοί. Είναι

παντού και ποτέ δεν ξέρεις από πού θα σου έρθουν. Συνοδεύονται από συνεργάτες και χαιρετούν αδιακρίτως – σε ξέρουν δεν σε ξέρουν-. Είναι φιλικοί και δεν δαγκώνουν –τουλάχιστον μέχρι να καταλάβουν πως δεν τους ψήφισες.

ΦΥΛΛΑΔΙΑ. Μαζί με τις κάρτες,

τα βρίσκεις παντού. Στον δρόμο, στο σπίτι, στα μαγαζιά, στα καφέ, μέσα στην τσάντα σου. Ο υποψήφιος προπορεύεται οι διανομείς ακολουθούν. Ο υποψήφιος χαμογελάει, οι διανομείς λένε: ορίστε κι ένα ενημερωτικό βιογραφικό. Κάποια είναι αριστουργήματα αισθητικής, κάποια άλλα το ακριβώς αντίθετο. Γενικά πάντως… διαβάστε τα. Μπορείτε να καταλάβετε πολλά για τον υποψήφιο.

ΧΑΜΟΓΕΛΑ. Το καλό των εκλογών.

Για μένα είναι και κριτήριο –μαζί με κάποια άλλα- για το αν θα ψηφίσω κάποιον ή όχι. Το χαμόγελο και τα μάτια την ώρα που ο άλλος σου χαμογελά δείχνουν την αλήθεια του, τον εγωισμό του, την ανάγκη για εξουσία ή για προσφορά. Όταν σας χαμογελάνε, κοιτάξτε τους στα μάτια.

ΨΗΦΟΣ. Για μία ψήφο γίνονται όλα.

Κι όχι άδικα. Η ψήφος είναι η δύναμη του καθενός μας να επιλέξει, να διαμαρτυρηθεί, να δώσει ευκαιρία. Η ψήφος είναι η συμμετοχή μας στην κοινωνία και ο τρόπος να φωνάξουμε. Ψηφίζουμε.

ΏΡΑ. Ώρα να αποφασίσεις. Να επιλέξεις. Να ψηφίσεις. Να δώσεις ευκαιρία. Είναι η ώρα που παίρνεις το μέλλον στα χέρια σου. Είναι η δική σου ‘ΩΡΑ

Γιατί τώρα;

Ασχολούμαι με την ενεργό πολιτική, τώρα, γιατί απαιτείται μία πανστρατιά για την έξοδο της χώρας από την παρατεταμένη και πολύπλευρη κρίση. Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 αποτελούν ορόσημο για τη χώρα που θέλει να προχωρήσει μπροστά. Προς την κατεύθυνση αυτή μπορώ να συμβάλλω παραγωγικά, με τη συσσωρευμένη εμπειρία και τις γνώσεις μου, για «ισχυρή ανάπτυξη - αυτοδύναμη Ελλάδα» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, καλώντας σε συστράτευση. Ενωμένοι μπορούμε καλύτερα για την Ελλάδα που θα πρέπει να απελευθερώσει τη δυναμική της και να αντιμετωπίσει το μέλλον της – το μέλλον των νέων με αισιοδοξία.

Γιατί θα πρέπει να συμμετέχουμε στις εκλογές;

Το προσκλητήριο του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, για ενεργή συμμετοχή, μας αφορά όλους και για τα επόμενα χρόνια. Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία θα δώσει αξία στο αποτέλεσμα και θα εκφράσει μία συλλογικότητα που, σε οποιαδήποτε περίπτωση, θα αποτελέσει στέρεη βάση για τις αλλαγές και προσαρμογές που θα πρέπει να γίνουν στο μέλλον, δίνοντας ευκαιρίες σε περισσότερους πολίτες προς όφελος όλων.

Γιατί ζητώ την υποστήριξή σου;

Η υποστήριξη που ζητώ είναι η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της γνώσης, της συνέπειας και της παραγωγής, αξίες που υπηρέτησα διαχρονικά και είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για να φτάσουμε στο ξέφωτο της ανάπτυξης. Ζητώ την υποστήριξή σου γιατί θα πρέπει «να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία στον εαυτό μας, για το μέλλον». Ζητώ την υποστήριξή σου για να ξεκινήσουμε μαζί : Η Νέα Δημοκρατία για την ανάπτυξη της χώρας και όλοι εμείς για την πρόοδο του Νομού Κοζάνης σε μία χώρα που αναπτύσσεται συνεχώς.

Τι θέλω για το μέλλον;

- Θέλω να αλλάξουμε νοοτροπία και να βάλου-

με στο επίκεντρο τη μείζονα προσπάθεια.

- Θέλω, για όλους, καλά αμειβόμενη εργασία, εισόδημα, ποιότητα ζωής, ασφάλεια και ένα αισιόδοξο μέλλον σε μία υπερήφανη χώρα.

- Θέλω τα Πανεπιστήμια κυψέλη γνώσης, που προάγουν την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία και γίνονται επιταχυντές της προόδου.

- Θέλω μία κοινωνία ισότητας μέσα από την ενισχυμένη υποστήριξη ομάδων πολιτών που έχουν μειονεκτήματα.

- Θέλω μία επιχειρηματικότητα απελευθερωμένη από τις αγκυλώσεις που να αναπτύσσεται προς όφελος των επιχειρηματιών, των εργαζόμενων και της κοινωνίας.

- Θέλω τους νέους, τις γνώσεις και τις ικανότητές τους στη χώρα μας γιατί αποτελούν ασφαλή επένδυση για το μέλλον.

- Θέλω να μας έλκουν τα δύσκολα γιατί αποτελούν τον ασφαλή δρόμο για την επιτυχία.

- Θέλω «να λέμε ότι κάνουμε και να κάνουμε ότι λέμε».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Γεννήθηκα στη Μεσιανή Κοζάνης από γονείς αγρότες, τον Ισαάκ και την Ευδοκία. Είμαι παντρεμένος με τη Ζωή Γκερεχτέ και έχω μία κόρη, την Ευδοκία. Αποφοίτησα από το εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Κοζάνης και αφού σπούδασα Γεωπονία, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, επέστρεψα στην Κοζάνη. Έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στο Στρατηγικό Management (MBA). Από το 1986 εργάζομαι στην Αναπτυξιακή Δυτικής Μακεδονίας Α.Ε. – ΑΝΚΟ, στην αρχή σαν Γεωπόνος. Το 1993 οι μέτοχοι της Εταιρείας με τίμησαν με το ρόλο του Γενικού Διευθυντή της ΑΝΚΟ. Με ενεργό ρόλο σχεδόν σε όλα τα σημαντικά έργα υποδομών που σχεδιάστηκαν, υλοποιήθηκαν ή προγραμματίζονται στην περιοχή (Τηλεθερμάνσεις, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Μετεγκαταστάσεις οικισμών που πλήττονται από την δραστηριότητα της ΔΕΗ, Χιονοδρομικά Κέντρα Δυτικής Μακεδονίας, Έργα προστασίας του Περιβάλλοντος, υδρεύσεις, αποχετεύσεις, βιολογικοί καθαρισμοί κ.λπ.) συνέβαλλα καθοριστικά στη σηματοδότηση του αναπτυξιακού προφίλ της περιοχής. Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου LEADER. Για περισσότερα από 20 χρόνια, υπό την εποπτεία αλλά και την ενεργό συμμετοχή μου, προωθείται και ενισχύεται η επιχειρηματικότητα στην ύπαιθρο με τη διαχείριση σημαντικών προγραμμάτων όπως το πρόγραμμα LEADER, τα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου (ΟΠΑΑΧ) αλλά και διακρατικά προγράμματα & πρωτοβουλίες με στόχο τη μεταφορά καλών πρακτικών επιχειρηματικότητας στην ύπαιθρο. Η προσπάθειά μου αυτή μπορεί να γίνει πράξη μόνον με τη δύναμη και υποστήριξη των πολιτών του Νομού Κοζάνης.

ΝΙΚΟ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗ

Πρέπει να αποδραματοποιήσουμε τις εκλογές;

Ο

Νίκος Μαραντζίδης είναι Καθηγητής στο τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Επισκέπτης Καθηγητής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Καρόλου (Πράγα) και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Κεράλα (Ινδία).

Στη συζήτηση που ακολουθεί μιλά στο Together κυρίως με την δημοσκοπική του ιδιότητα για τη συνέπεια της κοινής γνώμης, την καχυποψία απέναντί στις δημοσκοπήσεις, τον Έλληνα ψηφοφόρο, την πρόθεση ψήφου. Οι Έλληνες καταναλώνουν δημοσκοπήσεις; Έχουν συνέπεια στην κοινή γνώμη; Το αν και κατά πόσο επηρεάζει η δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων την κοινή γνώμη είναι ένα συζητήσιμο ζήτημα. Η γενική αίσθηση είναι πως επηρεάζουν αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο και όχι προς την ίδια κατεύθυνση. Ας πούμε, άλλοι όταν βλέπουν ένα κόμμα να προηγείται έχουν την τάση να το ακολουθούν, άλλοι όμως τρομάζουν και κινητοποιούνται εναντίον του. Όμως ας σκεφτούμε καλύτερα. Ένας κόσμος χωρίς δημοσκοπήσεις προσβάσιμες στο κοινό θα ήταν ένας καλύτερος κόσμος; Ένας κόσμος στον οποίο μόνο τα επιτελεία των κομμάτων και κάποιοι πλούσιοι θα γνώριζαν (αφού αυτοί θα συνέχιζαν να χρηματοδοτούν την πραγματοποίηση ερευνών) αλλά ο πολίτης όχι, θα ήταν ένας δημοκρατικότερος κόσμος; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική. Υπό μια ευρύτερη οπτική γωνία, κάθε πληροφορία μπορεί να επηρεάζει και να έχει συνέπεια στο ευρύ κοινό, όμως η ελεύθερη διάχυση της πληροφορίας δεν είναι θεμελιώδες στοιχείο της φιλελεύθερης δημοκρατίας; H έρευνα έχει πολιτικές στοχεύσεις; Yπάρχει καχυποψία και τίθενται τόσα ερωτήματα για την αξιοπιστία της; Αναμφίβολα έχει σημασία ο τρόπος που τίθενται τα ερωτήματα. Μια έρευνα που σέβεται τον εαυτό της και δεν έχει κατασκευαστεί με προφανείς πολιτικές στοχεύσεις προσέχει τον τρόπο που διατυπώνονται τα ερωτήματα. Επιπλέον, προσέχει την ερμηνεία των απαντήσεων. Κατά τη γνώμη μου, εδώ βρίσκεται και ένα από τα μεγάλα προβλήματα: Ο τρόπος που

συχνά τα ΜΜΕ αλλά και οι πολίτες «διαβάζουν» τις δημοσκοπήσεις. Θέλω πω, πως το μεγαλύτερο πρόβλημα βρίσκεται στη χρήση, συχνά εργαλοιοποίηση των ερευνών από τα ΜΜΕ και τα κόμματα. Οι δημοσκόποι επαναλαμβάνουν βαρετά πως οι δημοσκοπήσεις είναι φωτογραφία της στιγμής δεν προβλέπουν το μέλλον, όμως κάθε φορά αυτό το απλό ξεχνιέται όταν παρουσιάζεται μια έρευνα.

Στους νέους, που είναι περισσότερο ευαίσθητοι, και από κοινωνική θέση πιο ρομαντικοί (και «αφελείς»), έχουν αναπτυχθεί ισχυρά αισθήματα απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων. Από την εμπειρία στις κοινωνικές έρευνες, τι θα λέγατε για τον έλληνα ψηφοφόρο; Δύσκολη ερώτηση και αδύνατον να απαντηθεί με έναν τρόπο. Ο Έλληνας ψηφοφόρος δεν έχει ένα χαρακτηριστικό. Στην πραγματικότητα κάθε ψηφοφόρος είναι μοναδικός. Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι το άθροισμα των επιλογών αυτών των εκατομμυρίων μοναδικών περιπτώσεων. Βεβαίως οι μηχανισμοί επιλογής κομμάτων και υποψηφίων συναντιούνται και στις άλλες χώρες: η οικονομική προσδοκία, η ανασφάλεια, οι οικογενειακές αξίες, βασικά συναισθήματα όπως ελπίδα, οργή και φόβος αποτελούν παράγοντες που συμβάλουν στις επιλογές όλων των ψηφοφόρων του κόσμου άρα και των Ελλήνων.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι η υπερβολική σημασία που δίνουμε ως κοινωνία τις εκλογές; Πρέπει να τις αποδραματοποιήσουμε; Ακριβώς! Κατά τη γνώμη μου δίνουμε υπερβολικά μεγάλη σημασία στις εκλογές. Συζητάμε πολύ για εκλογές και κόμματα και σχετικά λίγο ή καθόλου για την ουσία των πραγμάτων τις δημόσιες πολιτικές. Αντί για αυτό βλέπουμε συνέχεια το ίδιο έργο: «να φύγουν αυτοί και μετά τα άλλα θα τα βρούμε». Και έπειτα έρχεται η απογοήτευση και στη συνέχεια πάλι τα ίδια. Πόσες φορές στη Μεταπολίτευση δεν ακούσαμε τη φράση «οι επόμενες εκλογές είναι οι κρισιμότερες»; Πόσες φορές, στη συνέχεια, γελάσαμε ή θυμώσαμε με την απόσταση ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και τη μετεκλογική πραγματικότητα; Και τελικά τι έμεινε; Ένταση και πόλωση που μας οδήγησε κοντά στον εκτροχιασμό˙ προσκρούσαμε, μάλιστα, κάποιες φορές στα θεσμικά προστατευτικά κιγκλιδώματα της δημοκρατίας μας, που ευτυχώς -ας είναι καλά και η Ευρώπη- άντεξαν. Δεν μου αρέσει και ως πολίτης να αισθάνομαι μία μέρα στα τέσσερα χρόνια κυρίαρχος και το υπόλοιπο διάστημα έρμαιο ή «δούλος» των αποφάσεων άλλων. Αν έχει νόημα η δημοκρατία και η πολιτική, νομίζω, είναι για να επιλύσουμε προβλήματα και όχι να ανακυκλώνουμε τις ελίτ και τους κύκλους τους στην εξουσία. Υπερτερεί το θυμικό στοιχείο ή ο ορθολογισμός στη διαμόρφωση της πρόθεσης ψήφου; Τα συναισθήματα, τα συμφέροντα (με άλλα λόγια οι ανάγκες), οι μνήμες, η διαπαιδαγώγηση και οι αξίες αποτελούν στοιχεία που διαμορφώνουν κάθε ψηφοφόρο. Μερικά από αυτά έχουν μακράς διάρκειας λειτουργία (πχ οι αξίες και η οικογενειακή πολιτική παράδοση, αυτά που σου έλεγαν οι γονείς σου για το τάδε κόμμα ή τον δείνα πολιτικό) ενώ άλλα συχνά αποτελούν στοιχεία της συγκυρίας (πχ η αντίδραση για ένα νομοσχέδιο ή ο θυμός για μια οικονομική καταστροφή). Πως θα επηρεάσουν στο τέλος την εκλογική επιλογή είναι άγνωστο. Ξέρουμε πως ο θυμός είναι ένα ισχυρό συναίσθημα, αλλά από την άλλη και οι οικογενειακές μνήμες παίζουν τον ρόλο τους.

Πιστεύεται πως θα αλλάξει ή αλλάζει ένα κομμάτι της κεντροδεξιάς σε όλο τον δυτικό χώρο; Φοβάμαι πως ένα τμήμα του συντηρητικού χώρου στο δυτικό κόσμο, είτε από ανασφάλεια είτε από άλλους παράγοντες αυτονομείται και κινείται προς ακραίες και πιο ριζοσπαστικές πολιτικές. Ο υστερικός εθνικισμός, η προώθηση των κλειστών συνόρων και το πισωγύρισμα σε πολιτικές του ψυχρού πολέμου, η αδιαφορία για το περιβάλλον και οι θεωρίες συνωμοσίας γίνονται κτήμα ενός σημαντικού κομματιού της κεντροδεξιάς. Αν αυτή η τάση συνεχιστεί είναι προφανές πως θα βρεθούμε σε εξαιρετικά πολωμένες καταστάσεις. Από τη μια θα είναι αυτοί που θέλουν να μας γυρίσουν έναν αιώνα πίσω και πολύ φοβάμαι, στις πιο σκοτεινές στιγμές αυτού του αιώνα, και από την άλλη οι υπόλοιποι που θα σκεφτούμε πως το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι το μαύρο παρελθόν της.

έχουν αναπτυχθεί ισχυρά αισθήματα απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών κομμάτων. Το «δεν βαριέσαι όλοι ίδιοι είναι», ή το «ότι και να κάνουμε στο τέλος αποφασίζουν άλλοι» έχει διεισδύσει ούτως ή άλλως σε ένα τμήμα της κοινωνίας μας και στους νέους είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Αυτή είναι μια αρνητική κατάσταση. Βέβαια, υπάρχουν και θετικά σημάδια: η αύξηση της συμμετοχής στις ευρωεκλογές σε όλη την Ευρώπη ή η αυξημένη ευαισθησία που δείχνουν οι νέοι στα ζητήματα της περιβαλλοντικής κρίσης. Οι νέοι σήμερα είναι καλύτερα πληροφορημένοι για τον πλανήτη από ότι ήταν οι νέοι της γενιάς μου. Έχουν περισσότερες δεξιότητες, μιλούν περισσότερες ξένες γλώσσες από ότι εμείς και καταλαβαίνουν τις τεχνολογικές εξελίξεις βαθύτερα από ότι η γενιά μου. Με λίγα λόγια, οι νέοι βλέπουν τον κόσμο από «παντού» και όχι «από ένα σημείο». Αυτό με κάνει να αισιοδοξώ.

Έχετε μια ικανότητα να αναλύετε χαρακτήρες. Πιστεύετε πως τους νέους τους χαρακτηρίζει ένα ισχυρό αίσθημα πολιτικού κυνισμού; Στους νέους, που είναι περισσότερο ευαίσθητοι, και από κοινωνική θέση πιο ρομαντικοί (και «αφελείς»),

Πως εκτιμάτε την ετυμηγορία της κάλπης; Ποια είναι η πρόβλεψή σας για τις εθνικές εκλογές; Δεν γνωρίζω κάτι παραπάνω από αυτό που γνωρίζει όλος ο κόσμος. Υπήρξε πρόσφατα ένα εκλογικό αποτέλεσμα. Η ΝΔ κέρδισε με σχεδόν διψήφια

διαφορά το ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος της είναι αφενός να το επαναλάβει και αφετέρου να κερδίσει την αυτοδυναμία διευρύνοντας περαιτέρω την απόσταση που την χωρίζει από το ΣΥΡΙΖΑ. Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να κλείσει την ψαλίδα και να κάνει την έκπληξη. Εκτιμώ πως το να ανατρέψει τα προγνωστικά και να έρθει πρώτος είναι εξαιρετικά δύσκολο, για να μην πω αδύνατον. Όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν ανοιχτά. Για τα μικρότερα κόμματα και ιδιαίτερα το ΚΙΝΑΛ ο στόχος είναι να μην πιεστούν από την πόλωση και ίσως να μπορέσουν να κερδίσουν κάτι. Κατά τη γνώμη μου το ερώτημα των εκλογών μοιάζει να είναι: δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ή σύστημα του κυρίαρχου κόμματος (εν προκειμένου ΝΔ).

Η υπεραφθονία λεκτικής βίας με σοκάρει. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πόση πολλή ηδονή μπορεί να προσφέρει σε κάποιους η τάση να ξεφτιλίζουν και να υποβιβάζουν τον συνομιλητή τους που απλώς διαφωνεί μαζί τους. Πόσο διαπαιδαγωγημένη είναι η κοινωνία στο να ακούει τους άλλους; Σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2013 από το World Values Survey με θέμα τη σημασία που δίνουν οι γονείς στη μετάδοση στα παιδιά τους της αξίας του σεβασμού και της ανεκτικότητας, η Ελλάδα κατατάχθηκε τελευταία ανάμεσα σε 69 χώρες. Με άλλα λόγια, η ελληνική οικογένεια δεν θεωρεί σημαντικό να κοινωνικοποιεί τους νέους με βάση τις παραπάνω αξίες. Με βάση το παραπάνω, η ελληνική κοινωνία δυσκολεύεται να ακούσει και ιδιαίτερα να ακούσει το διαφορετικό. Δείτε την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου και θα το αντιληφθείτε γρήγορα: φωνές και ύβρεις, προσβολές κάθε είδους. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικρατεί μια ανθρωποφαγία που συχνά σοκάρει. Βλέπεις σοβαρούς ανθρώπους να «παραφέρονται» και μένεις άφωνος. Στο κοινοβούλιο η κατάσταση είναι οικτρή. Μπορεί να σας φαίνεται παλιομοδίτικο (ίσως να φταίει ότι μεγαλώνω κιόλας) αλλά συγκινούμαι όταν ακούω αγορεύσεις παλιών κοινοβουλευτικών που είχαν μια ποιότητα λόγου και έντονα στοιχεία αυτοσυγκράτησης ακόμη και στις πιο δραματικές στιγμές της χώρας. Μήπως όμως οι πολίτες μεταξύ τους συζητούν καλύτερα; Η υπεραφθονία λεκτικής βίας με εκπλήσσει αρνητικά, με σοκάρει. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πόση πολλή ηδονή μπορεί να προσφέρει σε κάποιους η τάση να ξεφτιλίζουν και να υποβιβάζουν τον συνομιλητή τους και αυτόν που απλώς διαφωνεί μαζί τους. Κι ύστερα απορούμε για την ανάπτυξη της Χρυσής Αυγής ή άλλων μορφών ακρότητας και εξτρεμισμού. Στην πραγματικότητα, η λεκτική βία και η ισοπέδωση της διαφορετικής άποψης δεν είναι παρά ο προθάλαμος της σωματικής βίας και του αυταρχισμού. Όταν αποκαλείς τον άλλον δοσίλογο ή προδότη, με την πρώτη διαφωνία, γιατί απορείς στη συνέχεια αν κάποιοι θερμοκέφαλοι πηγαίνουν ακόμη πιο πέρα;

Με πίστη στις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου Κράτησα τον λόγο μου, τήρησα την προεκλογική υπόσχεσή μου. Αμέσως μετά τις εκλογές του 2015, συνέχισα τις περιοδείες μου στον Νομό μας, από τις δύσκολες για την παράταξή μας εκείνες εποχές, μέχρι και σήμερα, γύρισα τον τόπο μας πολλές φορές. Μίλησα με τους ανθρώπους του. Είδα τις αδυναμίες και τα προβλήματα: άλλα χρονίζοντα και δυσεπίλυτα, που απαιτούν αποφάσεις και σχεδιασμό και άλλα απλούστερα στις λύσεις, που χρειάζονται μόνο επίδειξη ενδιαφέροντος και κοινή λογική. Σήμερα, η περιοχή μας απειλείται από την ενεργειακή μετάβαση και μαστίζεται από την απώλεια θέσεων εργασίας και τη μετανάστευση επιχειρήσεων και ανθρώπινου δυναμικού. Η μεσαία τάξη, η ραχοκοκαλιά της οικονομίας αλλά και της δημοκρατίας, στοχοποιήθηκε από την απερχόμενη κυβέρνηση και κινδυνεύει με αφανισμό. Οι πολίτες βρίσκονται σε κατάσταση ανησυχίας και ανασφάλειας. Το κλίμα για τη Ν.Δ. είναι σήμερα ριζικά βελτιωμένο: το πρόγραμμά της αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη πολιτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση, οικονομική και ηθική. Το πλέγμα φορολογικών ελαφρύνσεων και κινήτρων, που θα εφαρμόσει άμεσα ως νέα κυβέρνηση, θα δώσει ώθηση στην οικονομία και στην ανάπτυξη και θα δημιουργήσει βιώσιμες και δίκαια αμειβόμενες θέσεις εργασίας, που θα παράγουν πλούτο και θα τροφοδοτούν το κοινωνικό μέρισμα. Παράλληλα, η άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων και η ενίσχυση της δημόσιας διοίκησης με τα αναγκαία εργαλεία, θα ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια. Η Ελλάδα αλλάζει σελίδα. Στο νέο περιβάλλον, έχουμε την ευθύνη να τρέξουμε πιο γρήγορα από τη φθορά. Να αξιοποιήσουμε κάθε αναπτυξιακό κεφάλαιο που διαθέτει η περιοχή μας. Και είναι, πράγματι, πολλά αυτά: το μάρμαρο, ο λιγνίτης, η αλιεία, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία, η δασοκομία, η οινοποιία, η γούνα, το πλούσιο σε ιστορία, παράδοση και κάλλος τουριστικό προϊόν μας. Πρωτίστως, όμως, επιβάλλεται η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής μας, της βιομηχανικής και κατασκευαστικής μας εμπειρίας, της γνώσης μας στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και στην μεταποιητική δραστηριότητα, της εμπορικής μας κουλτούρας, του εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού μας. Το πανεπιστήμιο μας και οι οδικοί άξονες συμπληρώνουν το παζλ και συνθέτουν τελικά έναν τόπο που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στη νέα εποχή. Αγώνας δύσκολος, προσπάθεια επίπονη, αλλά και όμορφη συνάμα. Και σ’ αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανένας. Είναι αναγκαία η συστράτευση όλων μας, προκειμένου να οδηγήσουμε και πάλι την πατρίδα μας στο δρόμο της προκοπής, της ανάκαμψης και της εθνικής υπερηφάνειας και να επιστρέψει στην κοινωνία το αίσθημα ασφάλειας και η δημιουργική διάθεση. Την 26η Μαϊου δώσαμε μαζί την πρώτη μάχη, αυτή των ευρωεκλογών και της τοπικής αυτοδιοίκησης, και την κερδίσαμε πανηγυρικά. Την 7η Ιουλίου δίνουμε τη δεύτερη και πιο κρίσιμη μάχη των εθνικών εκλογών. Πρέπει να κερδηθεί και να δοθεί στη Ν.Δ. ισχυρή και ξεκάθαρη εντολή να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Προσωπικά, αφού ευχαριστήσω τον αρχηγό της Ν.Δ. για την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου, δηλώνω απερίφραστα ότι χάρη στη δική σας αγάπη και στήριξη είμαι παρών σε αυτόν τον αγώνα και ζητώ την εντολή να σας εκπροσωπήσω. Με τη νίκη! Στάθης Κωνσταντινίδης Διδάκτωρ Νομικής – Δικηγόρος Υποψήφιος βουλευτής Ν.Δ. Ν. Κοζάνης

Ο Στάθης Κωνσταντινίδης, γιος του Κώστα και της Αρετής, κατάγεται από τον Κλείτο Κοζάνης, - είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω - είναι Διδάκτωρ Νομικής στον Τομέα Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών - διετέλεσε Υποδιοικητής στην Υγειονομική Περιφέρεια Μακεδονίας και Θράκης - διετέλεσε Διοικητής στη Μονάδα Κοινωνικής Φροντίδας «ο Άγιος Παντελεήμονας» - συμμετείχε στην Επιτροπή Διοίκησης της μονάδας παιδικής μέριμνας «Φιλοξενία» - άσκησε καθήκοντα Συντονιστή Κοινωνικών Θεμάτων στη Διοικούσα Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας - είναι παντρεμένος με την Πασχαλίνα Μαστρογιαννοπούλου, δικηγόρο, η οποία κατάγεται από το Μικρόβαλτο Σερβίων και έχουν δύο παιδιά.

Πάρις Κουκουλόπουλος Υπ. Βουλευτής Π.Ε Κοζάνης

Αγαπητοί συμπατριώτες Οι εκλογές της 7ης Ιουλίου είναι κρίσιμες για τη χώρα, αλλά για τον τόπο μας είναι οριακές. Οι αντιπαραθέσεις στην κεντρική πολιτική σκηνή φυσικά μας αφορούν και μας συμπεριλαμβάνουν, ελάχιστα ωστόσο μας επηρεάζουν. Η περιοχή μας δοκιμάζεται σκληρά καθώς γνωρίζει μέρες που μόνο με τον εμφύλιο πόλεμο συγκρίνονται όταν ο τόπος έχασε τον ανθό του στα πεδία των μαχών. Αν την περίοδο 2010-14 ζήσαμε με όλους τους Έλληνες τη συρρίκνωση των εισοδημάτων από κάθε πηγή, σήμερα μόνο εμείς και καμία άλλη περιοχή της χώρας βιώνουμε τη συρρίκνωση της τοπικής μας οικονομίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για τη διετία 2015-16 και την εξέλιξη των μεγεθών στα οποία βασίζεται η ΕΛΣΤΑΤ, φαίνεται ότι στα 4,5 χρόνια του κ. Τσίπρα χάθηκε σχεδόν το 1/3 του εισοδήματος στο Νομό μας, με όρους Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας. Από αυτή τη δραματική εξέλιξη πηγάζει η ανεργία, η φτώχεια, η ασφυξία της τοπικής αγοράς και το φευγιό των νέων μας στο εξωτερικό που θεριεύει αντί να καταλαγιάζει.

Ο τόπος μας εκπέμπει SOS καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της ερήμωσης. Τίποτα δεν είναι τυχαίο , τίποτα δεν ήταν υποχρεωτικό, τίποτα δεν είναι αθώο. Η απόφαση Τσίπρα να παραδώσει την ενέργεια σε μεταπρατικά συμφέροντα είναι η αιτία αυτών που ζούμε και είναι καταστροφική για την περιοχή. Η καταδίκη του κ. Τσίπρα και των 4 βουλευτών του είναι δεδομένη αλλά αυτό δεν αρκεί. Η ανόρθωση του τόπου που κράτησε όρθια ενεργειακά την χώρα για 65 χρόνια πρέπει να γίνει εθνική υπόθεση. Η επόμενη μέρα δεν είναι αυτή που αποφάσισε ο κ. Τσίπρας και η παρέα του για μας χωρίς εμάς. Υπάρχει άλλος δρόμος που οδηγεί σε νέες πηγές εισοδημάτων και εργασίας και εκεί οφείλουμε να στραφούμε χωρίς καθυστερήσεις και αναβολές. − Το Πανεπιστήμιο σε ορατό χρόνο μπορεί να υποδεχτεί χιλιάδες φοιτητές , Έλληνες και αλλοδαπούς.

#πάμε_μαζί

− Ο πρωτογενής τομέας με τις μεγάλες δυνατότητες πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά με στόχο τη δημιουργία βιομηχανίας μεταποίησης αγροτικών προϊόντων.

#μαζί_μπορούμε

− Η γεωγραφική μας θέση με συγκεκριμένα μεγάλα έργα μεταφορών είναι το μεγάλο συγκρι-

τικό μας πλεονέκτημα γιατί καθιστά τον τόπο μας ελκυστικό για επενδύσεις. Όσο αναγκαία και επείγοντα είναι όλα αυτά, άλλο τόσο απαραίτητο είναι η περιοχή μας να παραμείνει η καρδιά του βόρειου συστήματος ηλεκτροδότησης της χώρας με ό,τι αυτό σημαίνει.

Απαιτούνται συγκεκριμένες ρήξεις και τομές • Δημιουργία αγγλόφωνων τμημάτων και μεταπτυχιακών στο Πανεπιστήμιο και ενίσχυση της αυτοτέλειάς του.

• Παραχώρηση χιλιάδων στρεμμάτων από τη ΔΕΗ στους αγρότες και έργα όπως το εμβληματικό αρδευτικό Βόρειας Ζώνης Πολυφύτου.

• Απόλυτη προτεραιότητα στον άξονα 10 (Λάρισα- Μόναχο) που διασχίζει το νομό μας και ανήκει στα διευρωπαϊκά δίκτυα.

• Εμπορευματικός σταθμός στα Κοίλα και υπογείωση του σιδηρόδρομου στην Κοζάνη.

• Ριζική αλλαγή του ενεργειακού σχεδιασμού που κατέθεσε ο Τσίπρας στην Ε.Ε.

Αυτές είναι οι κομβικές επιλογές που ανοίγουν νέους δρόμους για όλους μας και κυρίως για τη νέα γενιά.

Ανταποκρίθηκα θετικά στην πρόταση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και της Προέδρου Φώφης Γεννηματά να είμαι υποψήφιος βουλευτής στην Π.Ε. Κοζάνης. Η περιοχή μας βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να αναστρέψουμε την κατάσταση. Η διαδρομή μου στα διάφορα πεδία που δραστηριοποιήθηκα με εξόπλισε με γνώση και εμπειρίες για να μπορέσω να φανώ χρήσιμος για την περιοχή και για τη χώρα μας. Ήρθε η ώρα αυτός ο τόπος να αποκτήσει την δυναμική που του λείπει, αυτή η χώρα να διεκδικήσει και να κατακτήσει όλα όσα της αξίζουν. Τάσος Τσιλφίδης

Τσιλφίδης Αναστάσιος Υπ. Βουλευτής Π.Ε Κοζάνης

Με όραμα για το μέλλον ΟΡΑΜΑ: ”Η Π.Ε. Κοζάνης ήταν, είναι και πρέπει να παραμείνει η «ενεργειακή καρδιά» της Χώρας. Με όρους βιωσιμότητας όμως και περιβαλλοντικής προστασίας. Ωστόσο θα πρέπει να αναπτυχθούν ισόρροπα και οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας με έμφαση στην εκπαίδευση, τη μεταποίηση, την καινοτομία και την εξωστρέφεια για να αντιμετωπισθεί η ανεργία στους νέους και να μεταστραφεί το αρνητικό κλίμα της μεταλιγνιτικής περιόδου.”

ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ: • Η οικονομική σύγκλιση και η προστασία του περιβάλλοντος με:

Την ολοκλήρωση της ΜΟΝΑΔΑΣ V και τη σύνδεση της με την τηλεθέρμανση Την αποκατάσταση, επαναπόδοση εδαφών και την ολοκλήρωση των μετεγκαταστάσεων Την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των ορεινών και παραλίμνιων περιοχών

• Η μείωση της ανεργίας, προστασία της εργασίας, κοινωνική συνοχή με:

Την κατάρτιση, βελτίωση των δεξιοτήτων και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού Τον επαναπροσδιορισμό των εργασιακών σχέσεων και των συλλογικών συμβάσεων Την επιδότηση της εργασίας των νέων για τη συγκράτησή τους στην περιοχή

• Η αύξηση της εξωστρέφειας της τοπικής παραγωγής με:

Την αξιοποίηση της Εγνατίας οδού και των καθέτων αξόνων Την έμφαση στην τυποποίηση και μεταποίηση αγροτικών προϊόντων Την ενσωμάτωση της ψηφιακής τεχνολογίας στην παραγωγή

Ο Τσιλφίδης Αναστάσιος του Χρήστου και της Ελισάβετ, το γένος Πουγαρίδη κατάγεται από τα Κομνηνά Εορδαίας. Είναι παντρεμένος με την Καραμπάση Ιωάννα από την Καρδιά και έχουν αποκτήσει μαζί 3 γιους. Υπήρξε Γενικός Γραμματέας του Σωματείου Εργατών και Εργατοτεχνιτών Δ. Μ. κατά τα έτη 1983-1985 καθώς και Ταμίας στο Σωματείο ΕΤΕ ΔΕΗ N.Π. κατά τα έτη 1986-1988. Ήταν Υπεύθυνος Πολιτισμού του εργοστασιακού σωματείου Λιγνιτωρύχων κατά τα έτη 1988-1996 αλλά και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κομνηνών κατά τα έτη 1992-1994. Κατείχε τη θέση του Οργανωτικού Γραμματέα του Περιφερειακού Σωματείου Ενέργειας «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» και ιδρυτής - Πρόεδρος στο εν λόγω Σωματείο του Τμήματος Αιμοδοσίας κατά τα έτη 1997-2002, το οποίο βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως η καλύτερη «τράπεζα» αίματος πανελλαδικά το έτος 1999. Είναι Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πτολ/δας από 01/03/2003 έως και σήμερα. Διετέλεσε Πρόεδρος της ΠΑΕ Λιγνιτωρύχων (Εορδαϊκός) Πτολεμαΐδας (Ποδοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρίας) κατά το έτος 2004. Είναι Μέλος της Διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (Γ.Σ.Ε.Ε.) από τις 20/03/2016 έως και σήμερα.

Δ Ρ. Κ Ω Ν Σ ΤΑ Ν Τ Ι Ν Ο Σ Σ Τ Ε Ρ Γ Ι Ο Υ Επικεφαλής Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Δυτικής Μακεδονίας

Νεολαία, Ευρώπη και Κοινωνία των Πολιτών

Νεολαία. Το πιο δυναμικό, παραγωγικό και δημι-

ουργικό κομμάτι μιας σύγχρονης κοινωνίας. Ένα κομμάτι το οποίο στη χώρα μας διανύει ίσως μια από τις δυσκολότερες περιόδους της νεότερης ιστορίας. Σε μια περίοδο ύφεσης με κύρια χαρακτηριστικά την νεανική ανεργία, τη συρρίκνωση των εισοδημάτων και τις έντονες πληθωριστικές πιέσεις ο νέος καλείται να σταθεί στα πόδια του και να αναζητήσει τα όνειρα του. Η κρίση όμως αυτή δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι και θεσμική είναι και κοινωνική. Μια νεολαία η οποία μαστίζεται από αισθήματα ανασφάλειας, αγανάκτησης, ακόμα και αποκλεισμού κάθε άλλο παρά ισχυρή μπορεί να θεωρηθεί, με αποτέλεσμα οι νέοι να δυσκολεύονται να ενεργήσουν σωρευτικά και αποτελεσματικά. Η ανάγκη χάραξης και εφαρμογής πολιτικών για θέματα νεολαίας κρίνεται απολύτως απαραίτητη ώστε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις

αναβάθμισης και αξιοποίησης του ρόλου των νέων στη σύγχρονη κοινωνία. Μια κοινωνία Ευρωπαϊκή και όχι μόνο εθνική, η οποία για να καταφέρει να δημιουργεί, να παράγει, να καινοτομεί, να εξελίσσεται και να πρωτοπορεί πρέπει να έχει τους νέους της μπροστά, πρέπει να εφαρμόσει εργαλεία ενεργοποίησης της νεολαίας μέσα στην κοινωνία. Και αυτό θα πρέπει να ξεκινήσει από το σχολείο, ακόμα κιόλας από το Δημοτικό, όπου μπορεί να καλλιεργηθεί έγκαιρα ή έννοια του εθελοντισμού, της κοινωνικής προσφοράς και της ανάληψης πρωτοβουλιών που χαρακτηρίζονται από δημιουργικότητα και καινοτομία. Να συνεχίσει σταθερά και ουσιαστικά στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση με ενημέρωση, ενδυνάμωση των μαθητικών κοινοτήτων ώστε να αναλάβουν ενεργό ρόλο ήδη από τη σχολική τους ζωή και να μάθουν να δρουν, να αποφασίζουν, να

ενεργούν συλλογικά, με σεβασμό και με βασικό στόχο τα κοινωνικά οφέλη. Να φτάσουμε σε σημείο ώστε ο ενήλικας πλέον φοιτητής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση να είναι ενεργός ακαδημαϊκός πολίτης. Ο οποίος όμως θα ανήκει στην Κοινωνία των Πολιτών, ο οποίος πέρα από την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα θα βρίσκεται σε εγρήγορση ώστε να αντιλαμβάνεται τις ευκαιρίες που εμφανίζονται στο σύγχρονο και ταχέως εξελισσόμενο περιβάλλον. Να μπορεί να αποκτά εφόδια, δεξιότητες ευελιξίας και προσαρμοστικότητας ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει μετά το πέρας των σπουδών του τις συνθήκες της ανταγωνιστικής αγοράς εργασίας. Να μπορεί να σταθεί στα πόδια του ανεξάρτητος, ισχυρός και ικανός πολίτης, να πρωτοπορήσει και να διεκδικήσει τα όνειρα του. Απαιτούνται επομένως, συνεχή, ουσιαστικά και στοχευμένα ερεθίσματα από την παιδική ηλικία μέχρι και την νεανική ζωή των ανθρώπων. Μια συνεχής, δομημένη και ειλικρινής ενημέρωση ώστε να δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα για ενεργό δράση στην κοινωνία. Δράσεις μέσα στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, την τοπική αυτοδιοίκηση, τους φορείς, ώστε να αναπτυχθούν συνέργιες οι οποίες θα κρατήσουν τα παιδιά μακριά από τους σύγχρονους κινδύνους και θα τους παρέχουν ένα περιβάλλον ασφαλές και δημιουργικό όπου με τα κατάλληλα εργαλεία και τη υποστήριξη θα βρουν και πάλι το στήριγμα για να ανοίξουν τα φτερά τους. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης – Europe Direct Δυτικής Μακεδονίας με συντονιστικό φορέα τον Όμιλο Ενεργών Νέων Φλώρινας. Το Europe Direct έχει αναλάβει την ενίσχυση της νεολαίας, με ενημερωτικές συναντήσεις και διαλόγους που δίνουν την ευκαιρία στους νέους να συνειδητοποιήσουν τη σημασία του δικαιώματος αλλά και της υποχρέωσης τους για ενεργό συμμετοχή σε μια δημοκρατική κοινωνία, μια Κοινωνία των Πολιτών. Με αυτό τον τρόπο μπορεί ο καθένας μας και πόσο μάλλον οι νέοι άνθρωποι, να καταφέρουν να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους και να χαράξουν το μέλλον τους. Η σημαντικότερη προτεραιότητα όμως είναι να ενημερωθεί η νεολαία για την ανάγκη συμμετοχής στις δημοκρατικές διαδικασίες μιας χώρας, με κύρια αυτή των εκλογικών διαδικασιών σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Τα επερχόμενα έτη αποτελούν χρονιές εξελίξεων και αναδιοργάνωσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την μία πλευρά οι εξελίξεις σε σχέση με την έξοδο του Η.Β. από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την άλλη τα μεγάλα και κρίσιμα ερωτήματα της συνέχειας της Ευρώπης ως μία πολιτική οντότητα και η ενίσχυση της συνοχής της. Είναι τα έτη όπου οι προσδοκίες αλλά και οι ελπίδες των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων για μια Ευρώπη δυναμική και ενωμένη είναι πολλές και ιδιαίτερα σημαντικές. Κι εμείς, οι Ενεργοί Νέοι, θα είμαστε εκεί.

Οι Νέοι μπροστά!

1974-2015

Βουλευτικές εκλογές Ολα τα αποτελέσματα της επικράτειας 1974

Νέα Δημοκρατία (Κ. Καραμανλής)- Ψήφοι 2.669.133, Ποσοστό 54,37%, Έδρες: 220 Ένωσις Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (Γ. Μαύρος) – Ψήφοι: 1.002.559, Ποσοστό: 20,42%, Έδρες: 60 ΠΑΣΟΚ (Α. Παπανδρέου)- Ψήφοι: 666.413, Ποσοστό: 13,58%, Έδρες 12 Ενωμένη Αριστερά (Η. Ηλιού)- Ψήφοι: 464.787 Ποσοστό 9,47% Έδρες 8 Εθνική Δημοκρατική Ένωσις (Π. Γαρουφαλιάς)- Ψήφοι: 52.768 Ποσοστό 1,08 , Έδρες: 0 Δημοκρατική Ένωση Κέντρου (Ι. Ζίγδης) – Ψήφοι: 8.509 Ποσοστό: 0,17, Έδρες 0 Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας – Ψήφοι: 1.539, Ποσοστό: 0,03, Έδρες: 0 Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση- Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΦΔΕ-ΣΚΕ) 975, 0,02

1985

ΠΑΣΟΚ- Ψήφοι: 2.916.450, Ποσοστό: 45,82%, Έδρες: 161 Νέα Δημοκρατία- Ψήφοι: 2.599.949, Ποσοστό: 40,85%, Έδρες: 126 ΚΚΕ- Ψήφοι: 629.518, Ποσοστό: 9,89%, Έδρες: 12 ΚΚΕ Εσωτερικού- Ψήφοι: 117.050, Ποσοστό: 1,84%, Έδρες: 1 Εθνική Πολιτική Ένωση (Ε.Π.ΕΝ.)- Ψήφοι: 37.934, Ποσοστό: 0,60%, Έδρες: 0 Κόμμα Φιλελευθέρων- Ψήφοι: 10.633, Ποσοστό: 0,17%, Έδρες: 0 Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας- Ψήφοι: 10.368, Ποσοστό: 0,16%, Έδρες: 0 ΕΚΚΕ- Ψήφοι: 7.001 , Ποσοστό: 0,11%, , Έδρες: 0 Κομμουνιστική Αριστερά- Ψήφοι: 5.356, Ποσοστό: 0,08%, Έδρες: 0 Ελεύθεροι- Ψήφοι: 5.182, Ποσοστό: 0,08%, Έδρες: 0 Ε.Δ.Ε.- Τροτσκιστές- Ψήφοι: 3.684 , Ποσοστό: 0,06%, Έδρες: 0 Αποχή 26%

Αποχή 20,47%

1977

Νέα Δημοκρατία- Ψήφοι: 2.146.365, Ποσοστό: 41,84%, Έδρες: 171 ΠΑΣΟΚ – Ψήφοι: 1.300.025, Ποσοστό: 25,34%, Έδρες 93 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (Γ. Μαύρος) – Ψήφοι: 12.786, Ποσοστό: 11,95%, Εδρες: 16 ΚΚΕ (Χ. Φλωράκης) – Ψήφοι: 480.272 Ποσοστό: 9,36, Έδρες: 11 Εθνική Παράταξη (Στ. Στεφανόπουλος) – Ψήφοι: 349.988, Ποσοστό: 6,82%, Έδρες: 5 Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων (Η. Ηλιού) – Ψήφοι: 139.356, Ποσοστό: 2,72%, Έδρες: 2 Κόμμα Νεοφιλελευθέρων (Κ. Μητσοτάκης) – Ψήφοι: 55.494, Ποσοστό: 1,08%, Έδρες: 2 Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΚΚΕ) – Ψήφοι: 11.895, Ποσοστό: 0,23%, Έδρες: 0 Λαϊκή Δημοκρατική Ενότητα (ΛΔΕ) – Ψήφοι: 8.839, Ποσοστό: 0,17%, Έδρες: 0 Ε.Δ.Ε.- Τροτσκιστές- Ψήφοι: 1.032, Ποσοστό: 0,05, Έδρες: 0 Αποχή 23,20%

1981

ΠΑΣΟΚ – Ψήφοι: 2.725.395, Ποσοστό: 48,06%, Έδρες: 172 Νέα Δημοκρατία (Γ. Ράλλης) – Ψήφοι: 2.034.496, Ποσοστό: 35,88, Έδρες: 115 ΚΚΕ – Ψήφοι: 620.302, Ποσοστό: 10,93%, Έδρες: 13 Κόμμα Προοδευτικών (Μαρκεζίνης) – Ψήφοι: 95.799, Ποσοστό: 1,69%, Έδρες: 0 ΚΚΕ Εσωτερικού (Λ. Κύρκος) – Ψήφοι: 76.404, Ποσοστό: 1,37%, Έδρες: 0 Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού-Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων – Ψήφοι: 41.126, Ποσοστό: 0,72%, Έδρες: 0 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ)- Ψήφοι: 22.763, Ποσοστό: 0,40%, Έδρες: 0 Κόμμα Φιλελευθέρων (Ν. Βενιζέλος) – Ψήφοι: 20.645, Ποσοστό: 0,37%, Έδρες: 0 Χριστιανική Δημοκρατία (Ν. Ψαρουδάκης) – Ψήφοι: 8.638, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 Επαναστατική Αριστερά – Ψήφοι: 6.595, Ποσοστό: 0,12%, Έδρες: 0 ΕΚΚΕ Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας : Ψήφοι: 4.750, Ποσοστό: 0,08%, Έδρες: 0 Αποχή 21,39%

1989

Νέα Δημοκρατία (Κ. Μητσοτάκης)- Ψήφοι: 2.887.488, Ποσοστό: 44,3%, Έδρες: 145 ΠΑΣΟΚ- Ψήφοι: 2.551.518, Ποσοστό: 39,1%, Έδρες: 125 Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (Χ. Φλωράκης)- Ψήφοι: 855.944, Ποσοστό: 13,1%, , Έδρες: 28 Δημοκρατική Ανανέωση (Κ. Στεφανόπουλος)- Ψήφοι: 65.614, Ποσοστό: 1,0%, Έδρες: 1 Εμπιστοσύνη (Ροδόπη)- Ψήφοι: 34.145, Ποσοστό: 0,5% , Έδρες: 1 Εθνική Πολιτική Ένωσις- Ψήφοι: 21.149 , Ποσοστό: 0,3%, Έδρες: 0 ΚΚΕ εσωτερικού- Ανανεωτική Αριστερά- Ψήφοι: 18.114, Ποσοστό: 0,3%, Έδρες: 0

Χριστιανική Δημοκρατία- Ψήφοι: 11.450 , Ποσοστό: 0,2%, Έδρες: 0 Κόμμα Φιλελευθέρων- Ψήφοι: 9.001, Ποσοστό: 0,1%, , Έδρες: 0 Οικολογικό Κίνημα Πολι.Αναγέννηση- Ψήφοι: 7.941, Ποσοστό: 0,12 %, Έδρες: 0 Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου- Ψήφοι: 7.770, Ποσοστό: 0,1%, Έδρες: 0 Αποχή 15,5%

1989 Νέα Δημοκρατία- Ψήφοι: 3.093.055, Ποσοστό: 46,19%, Έδρες: 148 ΠΑΣΟΚ- Ψήφοι: 2.723.739, Ποσοστό: 40,67%, Έδρες: 128 Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου- Ψήφοι: 734.552, Ποσοστό: 10,97%, Έδρες: 21 Οικολόγοι Εναλλακτικοί- Ψήφοι: 39.130, Ποσοστό: 0,58%, Έδρες: 1 Εμπιστοσύνη (μόνο στο νομό Ροδόπης)- Ψήφοι: 26.012, Ποσοστό: 0,38%,Έδρες: 0 Αριστερή Πρωτοβουλία (ΚΚΕ εσωτ.- Ανανεωτική Αριστερά, ΕΚΚΕ, ΕΑΣ)Ψήφοι: 13.554, Ποσοστό: 0,20%,Έδρες: 0 Κολλάτος- Ψήφοι: 13.040, Ποσοστό: 0,19%, Έδρες: 0 Οικολόγοι Ελλάδας – Ψήφοι: 10.147, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0

1990 Νέα Δημοκρατία- Ψήφοι: 3.088.137, Ποσοστό: 46,89%,Έδρες: 150 ΠΑΣΟΚ- Ψήφοι: 2.543.042, Ποσοστό: 38,61%-2,01%,Έδρες: 123 Συνασπισμός - Ψήφοι: 677.059, Ποσοστό: 10,28%,Έδρες: 19 Συνδυασμός ΠΑΣΟΚ- Συνασπισμού - Ψήφοι: 66.861, Ποσοστό: 1,02%,Έδρες: 4 Οικολόγοι Εναλλακτικοί- Ψήφοι: 50.686, Ποσοστό: 0,77%,Έδρες: 1 Εμπιστοσύνη/Πεπρωμένο (Μουσουλμάνοι)- Ψήφοι: 45.981, Ποσοστό: 0,70, Έδρες: 2 Δημ. Ανανέωση (Κ.Στεφανόπουλος)- Ψήφοι: 44.077, Ποσοστό: 0,67%,Έδρες: 1 Νέο Αριστερό Ρεύμα Ψήφοι: 14.365, Ποσοστό: 0,22 %,Έδρες: 0 ΚΚΕ Εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά- Ψήφοι: 8.827, Ποσοστό: 0,13 %,Έδρες: 0 Ελληνικό Δημοκρατικό Οικολογικό Κίνημα- Ψήφοι: 7.694, Ποσοστό: 0,11%, Έδρες: 0

1993 ΠΑΣΟΚ- Ψήφοι: 3.235.017, Ποσοστό: 46,88%, Έδρες: 170 Νέα Δημοκρατία- Ψήφοι: 2.711.737, Ποσοστό: 39,30%, Έδρες: 111 Πολιτική Άνοιξη (Α. Σαμαράς)- Ψήφοι: 336.460, Ποσοστό: 4,88%, Έδρες: 10 ΚΚΕ (Α. Παπαρήγα)- Ψήφοι: 313.001, Ποσοστό: 4,54%, Έδρες: 9 Συνασπισμός (Μ. Δαμανάκη)- Ψήφοι: 202.887, Ποσοστό: 2,94%, Έδρες: 0 Εμπιστοσύνη (Μουσουλμάνοι Ροδόπης)- Ψήφοι: 26.228, Ποσοστό: 0,38%, Έδρ: 0 Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης)- Ψήφοι: 15.926, Ποσοστό: 0,23%, Έδρες: 0 Πεπρωμένο (Μουσουλμάνοι Ξάνθης)- Ψήφοι: 12.458, Ποσοστό: 0,18%, Έδρες: 0 Εθνικό Κόμμα- Ε.Π.ΕΝ.- Ψήφοι: 9.469, Ποσοστό: 0,14%, Έδρες: 0 Αποχή: 23,7%

1996 ΠΑΣΟΚ (Κ. Σημίτης) – Ψήφοι: 2.813.245, Ποσοστό: 41,49%, Έδρες: 162 Νέα Δημοκρατία (Μ. Έβερτ) – Ψήφοι: 2.584.765, Ποσοστό: 38,12%, Έδρες: 108 KKE – Ψήφοι: 380.167, Ποσοστό: 5,61%, Έδρες: 11 Συνασπισμός (Ν. Κωνσταντόπουλος) – Ψήφοι: 347.051, Ποσοστό: 5,12%, Έδρ: 10 ΔΗ.Κ.ΚΙ. (Δ. Τσοβόλας) – Ψήφοι: 300.671, Ποσοστό: 4,43%, Έδρες: 9 Πολιτική Άνοιξη – Ψήφοι: 199.463, Ποσοστό: 2,94%, Έδρες: 0 Ένωση Κεντρώων – Ψήφοι: 48.677, Ποσοστό: 0,70%, Έδρες: 0 Ένωση Οικολόγων (Δ. Βεργής) – Ψήφοι: 19.934, Ποσοστό: 0,29%, Έδρες: 0 Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών – Ψήφοι: 17.419, Ποσοστό: 0,26% , Έδρες:0 Ε.Π.ΕΝ. – Ψήφοι: 16.501, Ποσοστό: 0,24%, Έδρες: 0 Κόμμα Ελληνισμού – Ψήφοι: 12.255, Ποσοστό: 0,18%, Έδρες: 0 Μαχόμενη Αριστερά – Ψήφοι: 10.443, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 Οικολόγοι Εναλλακτικοί – Ψήφοι: 5.715, Ποσοστό: 0,08, Έδρες: 0 Χρυσή Αυγή – Ψήφοι: 4.487, Ποσοστό: 0,07, Έδρες: 0

2000 ΠΑΣΟΚ – Ψήφοι: 3.007.596, Ποσοστό: 43,79%, Έδρες: 158 Ν. Δ. (Κ. Καραμανλής) – Ψήφοι: 2.935.196, Ποσοστό: 42,74%, Έδρες: 125 ΚΚΕ – Ψήφοι: 379.454, Ποσοστό: 5,52%, Έδρες: 11 Συνασπισμός : – Ψήφοι: 219.880, Ποσοστό: 3,20%, Έδρες: 6 ΔΗ.Κ.ΚΙ. – Ψήφοι: 184.598, Ποσοστό: 2,69%, Έδρες: 0 Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση – Ψήφοι: 32.068, Ποσοστό: 0,47%, Έδρες: 0 Ένωση Κεντρώων – Ψήφοι: 23.228, Ποσοστό: 0,34%, Έδρες: 0 Ένωση Οικολόγων (Δ. Βεργής) – Ψήφοι: 20.446, Ποσοστό: 0,30%, Έδρες: 0

Εθνική Συμμαχία (Γ. Μιχαλόπουλος) – Ψήφοι: 14.703, Ποσοστό: 0,21%, Έδρες: 0 Πρώτη Γραμμή (Κ. Πλεύρης) – Ψήφοι: 12.125, Ποσοστό: 0,18%, Έδρες: 0 Αποχή: 25%

2004 Νέα Δημοκρατία – Ψήφοι: 3.359.682, Ποσοστό: 45,36%, Έδρες: 165 ΠΑΣΟΚ (Γ. Παπανδρέου) – Ψήφοι: 3.003.275, Ποσοστό: 40,55%, Έδρες: 117 ΚΚΕ – Ψήφοι: 436.706, Ποσοστό: 5,90%, Έδρες: 12 ΣΥΡΙΖΑ (Ν. Κωνσταντόπουλος) – Ψήφοι: 241.637, Ποσοστό: 3,26%, Έδρες: 6 ΛΑΟΣ (Γ. Καρατζαφέρης) – Ψήφοι: 162.151, Ποσοστό: 2,19%, Έδρες: 0 ΔΗ.Κ.ΚΙ. – Ψήφοι: 132.782, Ποσοστό: 1,79%, Έδρες: 0 Ένωση Κεντρώων – Ψήφοι: 19.531, Ποσοστό: 0,26%, Έδρες: 0 Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ψήφοι: 11.264, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 ΚΚΕ-μλ – Ψήφοι: 10.753, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 Αντικαπιταλιστική Συμμαχία – Ψήφοι: 8.315, Ποσοστό: 0,11%, Έδρες: 0 Αποχή: 23,5%

2007 Νέα Δημοκρατία – Ψήφοι: 2.994.979, Ποσοστό: 41,84%, Έδρες: 152 ΠΑΣΟΚ – Ψήφοι: 2.727.279, Ποσοστό: 38,10%, Έδρες: 102 ΚΚΕ – Ψήφοι: 583.750, Ποσοστό: 8,15%, Έδρες: 22 ΣΥΡΙΖΑ (Α. Αλαβάνος) – Ψήφοι: 361.101, Ποσοστό: 5,04%, Έδρες: 14 ΛΑΟΣ – Ψήφοι: 271.809, Ποσοστό: 3,80 +1,61%, Έδρες: 10 Οικολόγοι Πράσινοι – Ψήφοι: 75.502, Ποσοστό: 1,05%, Έδρες: 0 Δημ. Αναγέννηση (Στ. Παπαθεμελής) – Ψήφοι: 57.167, Ποσοστό: 0,80%, Έδρες: 0 Ένωση Κεντρώων – Ψήφοι: 20.840, Ποσοστό: 0,29%, Έδρες: 0 ΚΚΕ (μ-λ) – Ψήφοι: 17.555, Ποσοστό: 0,25%, Έδρες: 0 Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς – Ψήφοι: 11.843, Ποσοστό: 0,17%, Έδρες: 0 Ενωτική Αντικαπιταλιστική Αριστερά – Ψήφοι: 10.604, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 Μ-Λ ΚΚΕ – Ψήφοι: 8.137, Ποσοστό: 0,11%, Έδρες: 0 Αποχή: 25,85%

2009 ΠΑΣΟΚ – Ψήφοι: 3.012.542, Ποσοστό: 43,92%, Έδρες: 160 Νέα Δημοκρατία – Ψήφοι: 2.295.719, Ποσοστό: 33,47%, Έδρες: 91 ΚΚΕ – Ψήφοι: 517.249, Ποσοστό: 7,54%, Έδρες: 21 ΛΑΟΣ – Ψήφοι: 386.205, Ποσοστό: 5,63%, Έδρες: 15 ΣΥΡΙΖΑ (Α. Τσίπρας) – Ψήφοι: 315.665, Ποσοστό: 4,60%, Έδρες: 13 Οικολόγοι Πράσινοι – Ψήφοι: 173.589, Ποσοστό: 2,53%, Έδρες: 0 Δημοκρατική Αναγέννηση – Ψήφοι: 30.784, Ποσοστό: 0,45%, Έδρες: 0 ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Ψήφοι: 24.687, Ποσοστό: 0,36%, Έδρες: 0 Έλληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής) – Ψήφοι: 19.993, Ποσοστό: 0,29%, Έδρες: 0 Χρυσή Αυγή – Ψήφοι: 19.624, Ποσοστό: 0,29%, Έδρες: 0 Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης) – Ψήφοι: 18.296, Ποσοστό: 0,27%, Έδρες: 0 Κοινωνία Πολιτική Παράταξη– Ψήφοι: 10.690, Ποσοστό: 0,16%, Έδρες: 0 ΚΚΕ (μ-λ) – Ψήφοι: 10.480, Ποσοστό: 0,15%, Έδρες: 0 Αποχή: 29,1%

2015 ΣΥΡΙΖΑ Ψήφοι 1925904 Ποσοστό 35.46% Έδρες 140 Νέα Δημοκρατία Ψήφοι 1526205 Ποσοστό 28.10% Έδρες 71 Λαικός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή Ψήφοι 379581 Ποσοστό 6.99%, Έδρες 17 ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ (ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΔΗΜ.ΑΡ.) Ψήφοι 341390 Ποσοστό 6.28% Έδρες 16 Κ.Κ.Ε. - ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ Ψήφοι 301632 Ποσοστό 5.55% Έδρες 14 ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ Ψήφοι 222166 Ποσοστό 4.09% Έδρες 11 Ανεξάρτητοι Ελληνες - Πάνος Καμμένος Ψήφοι 200423 Ποσοστό 69% Έδρες 10 Ενωση Κεντρώων Ψήφοι 186457, Ποσοστό 3.43%, Έδρες 9 Λαϊκή Ενότητα Ψήφοι 155242 Ποσοστό 2.86% Έδρες 0 ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α - ΕΕΚ Ψήφοι 46096, Ποσοστό 0.85% Έδρες 0 ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Ε.ΠΑ.Μ) Ψήφοι 41631 Ποσοστό 0.77% Έδρες 0 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ψήφοι 35534 Ποσοστό 0.65% Έδρες 0 Δημιουργία, ξανά! Θάνος Τζήμερος, Ψήφοι 28936, Ποσοστό 0.53% Έδρες 0

Το διακύβευμα της 7ης Ιουλίου για τη χώρα και τον ελληνικό λαό Τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών επιβεβαίωσαν εμφατικά την αλλαγή οπτικής από την πλευρά των πολιτών για τη ζωή τους και τη χώρα μας, μακριά από τα ψέματα και το διχασμό. Το μήνυμα “Ενωμένοι Μπορούμε” αγγίζει κάθε μέρα όλο και περισσότερους Έλληνες. Συνεχίζουμε σταθερά, στη γραμμή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, με υπευθυνότητα, σοβαρότητα, μετριοπάθεια, ευπρέπεια. Χωρίς έπαρση και αλαζονεία. Οι πολίτες απαιτούν αλήθεια και ειλικρίνεια. Και η χώρα έχει ανάγκη από ολιστική πολιτική πρόταση, αποτελεσματική διακυβέρνηση και εχέφρονες κυβερνώντες. Στο διάστημα που απομένει, θα εξηγήσουμε όσο καλύτερα γίνεται το σχέδιο της Ν.Δ. για μείωση των φόρων, περισσότερες και καλύτερες δουλειές, ασφάλεια, χωρίς παροχολογίες, χωρίς κορώνες, χωρίς επικίνδυνα και μη εφαρμόσιμα παχιά λόγια. Δεν θα πλειοδοτήσουμε σε υποσχέσεις, δεν θα συμμετάσχουμε στην πόλωση και τον φανατισμό. Ξέρουμε άλλωστε ότι οι πολίτες μας εμπιστεύτηκαν, όχι μόνο για τις βασικές μας δεσμεύσεις, αλλά και γιατί αναμένουν από εμάς ένα άλλο ήθος και ύφος εξουσίας. Το διακύβευμα της 7ης Ιουλίου είναι ανάπτυξη, ευημερία και εξωστρέφεια και μια Ελλάδα ρυθμιστή και όχι ουραγό, κόντρα στην στασιμότητα, την ανασφάλεια, το βιοπορισμό μέσω επιδομάτων, τη μιζέρια και το μοίρασμα της φτώχιας μας.

Αισιοδοξούμε, δεν θριαμβολογούμε, δεν διχάζουμε Η Ελλάδα έχει υποστεί πολλά τα τελευταία χρόνια. Δεν περιμένει από εμάς πανηγύρια και θριαμβολογίες αλλά πολλή και σκληρή δουλειά. Δεν υπάρχουν κάποιοι που θα «τελειώσουν» κάποιους άλλους, δεν υπάρχουν «πολλοί και λίγοι». Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ τεχνηέντως προσπαθεί να παγιδεύσει σε διχαστικά και λαϊκίστικα μονοπάτια την πολιτική αντιπαράθεση, τελικά μόνο αυτοπαγιδεύεται. Υπάρχει μόνο η Ελλάδα, υπάρχουν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες και ένα καλύτερο μέλλον που ανήκει και αξίζει σε ΟΛΟΥΣ μας. Θέλουμε και πιστεύουμε ότι θα πείσουμε ακόμη περισσότερους με τη δύναμη των επιχειρημάτων μας. Με αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια, χωρίς διαχωρισμούς, κραυγές και αλαζονικές συμπεριφορές που περίτρανα τιμωρήθηκαν πρόσφατα από τον ελληνικό λαό στην κάλπη.

Γιατί ο κόσμος να εμπιστευθεί την οικονομική πρόταση της ΝΔ Η Νέα Δημοκρατία μιλά για μια Οικονομία παραγωγική, καινοτόμο, που θα προσελκύει επενδύσεις σε υγιείς βάσεις αυτήν τη φορά. Με εθνικό Σχέδιο για τον Τουρισμό, την Πρωτογενή παραγωγή, τη Βιομηχανία, την Ενέργεια, τη Ναυτιλία, τις Υπηρεσίες. Με οδικό χάρτη για τις επενδύσεις, τις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα και τους Μικρομεσαίους. Με στροφή της επιχειρηματικότητας στην υγιή δράση, μακριά από το σάπιο και το κρατικοδίαιτο. Οικονομική πρόταση με φοροελαφρύνσεις ουσιαστικές, στοχευμένες, και κυρίως ενταγμένες σε ένα γενικότερο πλάνο οικονομικής πολιτικής που θα εκκινήσει την ανάπτυξη και την ρευστότητα στην αγορά άμεσα. Και όχι αποσπασματικές, ανισοβαρείς και με την μορφή προεκλογικού μποναμά και με καμία πρόθεση μόνιμης ισχύος. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διέλυσε τη μεσαία τάξη με φόρους και εισφορές. Πλήρωσε τις αλχημείες που διέλυσαν το ασφαλιστικό σύστημα και με μπαλώματα προσπαθούν να το κρατήσουν όρθιο. Πλήρωσε τα ματωμένα πλεονάσματα για τα οποία επαίρεται ένα… αριστερό κόμμα. Σκότωσε τη μεσαία τάξη, δεν πείραξε καθόλου τις ελίτ και άρχισε να μοιράζει φιλοδωρήματα βαφτίζοντάς τα κοινωνική πολιτική. Ο λαός κατάλαβε και τιμώρησε. Ο πολίτης θέλει όραμα για την οικονομία, θέλει επενδύσεις, θέσεις εργασίας, προοπτική για να γυρίσουν πίσω τα παιδιά του.

Γιατί Κυρ. Μητσοτάκη και όχι ο Αλ. Τσίπρα O Κυριάκος Μητσοτάκης εκλέχτηκε από την βάση και τόλμησε με επιτυχία άνοιγμα στην κοινωνία. Μίλησε απλά, κατανοητά και με ειλικρίνεια και ξεδίπλωσε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα με στοιχεία και αριθμούς. Πάνω απ’ όλα, έπεισε πως έχει όραμα και πρόγραμμα που το έχει δουλέψει εδώ και πολύ καιρό, και θέλει να το εφαρμόσει από αγάπη και έγνοια για την Ελλάδα και τους πολίτες της. Οι πολιτικές του θέσεις είναι πραγματιστικές, ορθολογικές, και έχουν ως γνώμονα την απελευθέρωση των Ελλήνων από την θηλιά του κρατισμού. Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που μπορεί να επαναφέρει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην αντιπροσωπευτικότητα και την καλύτερη διαχείρισης της δημοκρατίας.

Αγωνίστηκα και συνεχίζω να αγωνίζομαι με συνέπεια για το καλό της παράταξης και του τόπου μας. Σε δύο κρίσιμες περιόδους για την χώρα τιμήθηκα από δύο πρώην Πρωθυπουργούς να υπηρετήσω σε καίρια Υπουργεία υψηλής ευθύνης και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και στο Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά. Και σε αυτή την εκλογική μάχη της 7ης Ιουλίου πάμε δυνατά, μα πάνω από όλα πάμε μαζί, να ενισχύσουμε την φωνή της Κοζάνης και της Δυτικής Μακεδονίας, δίνοντάς της και πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της αρμόζει. Σας καλώ να δώσουμε και αυτόν τον αγώνα μαζί.

Σας ζητώ να είμαι η επιλογή της εμπιστοσύνης σας. Μιχάλης Παπαδόπουλος Πρώην Υπουργός – Βουλευτής Π.Ε. ΚΟΖΑΝΗΣ

Δήλωση Υποψηφιότητας Ευλαμπίας (Εύης) Πρώϊου – Βαρζή Φίλες και Φίλοι, Σ αυτή την κρίσιμη για τη χώρα μας καμπή, έχοντας πλήρη γνώση των δυσκολιών και αίσθημα ευθύνης για τις προσδοκίες των συμπολιτών μου της Π.Ε. Κοζάνης, αποφάσισα να δώσω τη μάχη στις προσεχείς Εθνικές εκλογές. Στάθηκα πάντα στο πλευρό του Κυριάκου Μητσοτάκη, του ανθρώπου που με ενέπνευσε, πιστεύοντας ότι αξίζουμε καλύτερα κι ότι τώρα είναι η ευκαιρία να διεκδικήσουμε ένα ελπιδοφόρο και καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Τον ευχαριστώ από καρδιάς που – αν και η νεότερη ηλικιακά υποψήφια Βουλευτής στο Νομό Κοζάνης – μου έκανε την ύψιστη τιμή να με συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο της παράταξής μας. Ο αγώνας είναι δύσκολος και πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε το βάρος της ευθύνης μας στις προσεχείς εκλογές. Θα επαναπαυθούμε στο γνώριμο, παλιό και φθαρμένο καθεστώς ή, θα επιλέξουμε το νέο με τη γνώση και τη διάθεση για δουλειά; Ήμασταν μαζί ως τα τώρα. Μοιραστήκαμε τα ίδια «θέλω», τα ίδια όνειρα, τα ίδια προβλήματα. Είμαστε μαζί και τώρα για να δώσουμε τη μάχη. Θα είμαστε μαζί και αύριο για να δώσουμε λύσεις. Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου σας καλώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για μια ισχυρή Ελλάδα, για την Κοζάνη που αξίζει καλύτερα, για να γίνουν πράξη τα «θέλω» και τα όνειρά μας. Σας ευχαριστώ. Ευλαμπία (Εύη) Πρώϊου – Βαρζή Υποψήφια Βουλευτής Ν.Δ. Νομού Κοζάνης

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ [ΘΕΜΗΣ] ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ σκηνοθέτης, υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Π.Ε. Κοζάνης

Θεμιστοκλής [Θέμης] Μουμουλίδης Γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα. Σπούδασε οικονομικά, κινηματογράφο και θέατρο (Αθήνα, Σόφια, Παρίσι). Υπήρξε αθλητής της ομάδας hand ball Ε.Σ.Ν.Βριλησσίων. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο ως βοηθός του Αλέξη Δαμιανού. Σκηνοθέτησε πε- ρισσότερες από διακόσιες παραστάσεις (θέατρο, σκηνικά και μουσικά θεάματα). Ως σκηνοθέτης συνεργάστηκε με διάφορα ΔΗΠΕΘΕ, το Φεστιβάλ ΑθηνώνΕπιδαύ- ρου, το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, το Μ.Μ. Αθηνών, το Μ.Μ. Θεσσαλονίκης, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Κ.Θ.Β.Ε., την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, το θέ- ατρο Badminton κ.ά. Σκηνοθέτησε δύο ταινίες μικρού μήκους και μία τηλεταινία (ΕΡΤ, 1985) καθώς και την ταινία «Η ιστορία του Κυρίου Πι». Εργάστηκε στο ρα- διόφωνο από το 1980 έως το 1991 [ΕΡΤ, 902 Αριστερά στα FM]. Από το 1985 ασχο- λείται συστηματικά με τη δραματοποίηση ποιητικών και λογοτεχνικών κειμένων, καθώς και με την μελέτη και την έρευνα μελoποιημένων ποιητικών κειμένων. Με- τάφρασε περισσότερα από είκοσι κλασικά θεατρικά κείμενα. Συνέγραψε θεατρικά και λογοτεχνικά κείμενα. Σκηνοθέτησε μερικές από τις μεγαλύτερες παραγωγές της τελευταίας δεκαετίας [Ι.Καμπανέλλη «Μαουτχάουζεν», Μίκης Θεοδωράκης: «Ποιος τη ζωή μου...», Θάνος Μικρούτσικος - Νίκος Καββαδίας «Tαξίδι στο Σταυρό του Νότου»]. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013 παρουσίασε σε μια ιστορική βραδιά την παράσταση Μίκης Θεοδωράκης: «Ποιος τη ζωή μου...», στην μαρτυρική Μακρόνησο, παρουσία 10.000 θεατών.

1988 έως το 1995 δημιουργός και Καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων».

1995 έως το 1999 Καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου.

1999 έως το 2007 Καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας. Τον Σεπτέμβριο του 2007 δημιούργησε την «5η Εποχή Τέχνης» (θέατρο, εκδόσεις, μουσική, κινηματογράφος, εκπαιδευτικά προγράμματα), δραστηριότητα με την οποία ασχολείται αποκλειστικά τα τελευταία χρόνια. Δημιουργός του The art project, του πρώτου συγκροτημένου βήματος παρουσίασης καλλιτεχνικών σχημάτων σύγχρονου πολιτισμού της περιφέρειας στην Αθήνα. Δημιούργησε και συμμετέχει στην ομάδα «Εθνικός διάλογος για τον Πολιτισμό και την αποκέντρωση». Είναι ιδρυτικό μέλος σημαντικών φορέων σύγχρονου πολιτισμού. Μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2014 ήταν υποψήφιος περιφερειάρχης Δ.Μακεδονίας [ΑλλάΖουμε εποχή]. Τον Σεπτέμβριο του 2015 εξελέγη βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ [ Π.Ε. Κοζάνης].

Εκλογικές αναμετρήσεις στην Νεώτερη Ελλάδα

1843 2015 Η

Μια αναδρομή στην ιστορία των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα από το 1843 έως το 2012. Βασικά γνωρίσματα και ιδιορρυθμίες

67η εκλογική αναμέτρηση από καταβολής του Ελληνικού κράτους το 1829, η 35η από την ενσωμάτωση των Νέων Χωρών το 1912, μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και η 16η της λεγόμενης Μεταπολίτευσης θα είναι η αναμέτρηση της 25ης Ιανουαρίου 2015. Μάλιστα οι πολίτες – ψηφοφόροι της Δυτικής Μακεδονίας όπως και της υπόλοιπης Μακεδονίας, της Ηπείρου και των Νησιών του Αιγαίου ψήφισαν για πρώτη φορά ως Έλληνες πολίτες 100 χρόνια πριν, οι πρόγονοί τους στις 31 Μαΐου του 1915. Εκείνες οι εκλογές ανάδειξαν νικητή τον Ελευθέριο Βενιζέλο αλλά παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας με τον βασιλιά Κωνσταντίνο στις 22 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους. Η διαφωνία είχε να κάνει με την είσοδο της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο που επιθυμούσε ο Βενιζέλος στο πλευρό της Αντάντ, Ο Βασιλιάς αρνιόταν και έτσι ξεκίνησε ο Εθνικός διχασμός. Η επόμενη αναμέτρηση έγινε στις 6 Δεκεμβρίου του 2015 χωρίς τον Βενιζέλο και το κόμμα Φιλελευθέρων. Οι ψηφοφόροι ψήφιζαν με σφαιρίδιο εκείνες τις εκλογές, από το 1865 έως το 1923, μάλιστα με αιτία τον υψηλό αναλφαβητισμό της εποχής. Υπόψιν πως στις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι και το 19 ψήφιζαν μόνο οι άνδρες. Στις γυναίκες δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στις εκλογές του 1930 για τις δημοτικές εκλογές μόνο και στις βουλευτικές εκλογές ψήφισαν κανονικά όλες οι Ελληνίδες στις 19 Φεβρουαρίου 1956. Εκλογές Γενάρη μήνα δεν αποφάσισαν εύκολα οι πολιτικοί λόγω των καιρικών συνθηκών. Εν τούτοις έγιναν τρεις φορές εκλογές Γενάρη μήνα όπως οι φετινές στις 25 Ιανουαρίου. Είχαμε λοιπόν εκλογές στις 26 Ιανουαρίου 1936, οι τελευταίες εκλογές πριν τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και πριν την δικτατορία της 4ης Αυγούστου του Μεταξά. Μάλιστα οι εκλογές εκείνες έγιναν σε κλίμα πόλωσης και η απλή αναλογική δεν οδήγησε σε βιώσιμη κυβέρνηση με αποτέλεσμα ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Β ́ να ζητήσει από τον Μεταξά την κήρυξη δικτατορίας την παραμονή κινητοποιήσεων από το ΚΚΕ. Εκλογές Γενάρη μήνα έγιναν και το 1887 στις 4 Ιανουαρίου μάλιστα, τις οποίες κέρδισε το Νεωτεριστικό κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη, με 90 έδρες στις 150 της τότε Βουλής. Επίσης το μακρινό 1873 διεξήχθησαν εκλογές από 27 έως 30 Ιανουαρίου.

Κέρδισε ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης της γνωστής οικογενείας αλλά δεν στέριωσε αφού έγιναν εκλογές και τα δύο επόμενα χρόνια με διαφορετικούς νικητές το καθένα. Οι πρώτες χρονολογικά εκλογές μήνα Γενάρη έγιναν το 1861 από τον Όθωνα λόγο πριν εκδιωχθεί από την Ελλάδα. Εξελέγησαν οι δικοί του φιλοβασιλικοί και τότε. Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια, όση είναι η θητεία της Βουλής που εκλέγεται και παρέχει με την «αρχή της δεδηλωμένης» από το 1865 στην κυβέρνηση την πλειοψηφία που χρειάζεται. Μόλις τέσσερις κοινοβουλευτικές περίοδοι τήρησαν την τετραετία: του 1928-32 με πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, την τετραετία 1977 -1981 με πρωθυπουργούς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Γεώργιο Ράλλη από τον Μάιο του 1980, την τετραετία 1985-1989 με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου και την τετραετία 2000-2004 με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Μάλιστα εκτός της τετραετίας Παπανδρέου (19851989) και Βενιζέλου (1928 -1932) οι άλλες ήταν πλήρης μεν αλλά όχι ακριβώς ημερολογιακά, αφού υπολείπονταν κατά ένα μήνα σχεδόν η καθεμία.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΣΤΌΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΕΚΛΟΓΕΣ 1829 Οι εκλογές του 1829 ήταν οι πρώτες εκλογές με άμεση ψηφοφορία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Από αυτές προέκυψαν 236 πληρεξούσιοι που αποτέλεσαν την Δ’ Εθνοσυνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Άργος στις 11 Ιουλίου 1829. Το πλαίσιο των εκλογών καθορίστηκε με απόφαση του Ιωάννη Καποδίστρια που εκδόθηκε από το Πανελλήνιον, την Βουλή της εποχής αποτελούμενη από 27 μέλη, σύμφωνα με την οποία δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι ευρισκόμενοι στην Ελλάδα οι οποίοι ήταν «Έλληνες το γένος». Την απόφαση αυτή κατάφερε ο Καποδίστριας να γίνει αποδεκτή από το Πανελλήνιον, μόνο μετά από αυθαίρετη πρόσθεση 9 μελών στη σύνθεσή του (πλέον των υπάρχοντων 27). Το Πανελλήνιον αντι-

δρούσε φοβούμενοι ότι θα επικρατήσουν Φαναριώτες και Έλληνες του εξωτερικού και ζητούσε να περιορισθεί η ψήφος στους αυτόχθονες (γηγενείς) και κτηματίες. Επιπλέον ο Καποδίστριας ζητούσε αρχικά να εκδώσει απόφαση με την οποία να ορίζονται πρόεδροι των εφορευτικών επιτροπών επίτροποι αποσταλμένοι από την κυβέρνηση και όχι πρόσωπα εκλεγόμενα από τους εκλογείς. Παρά την επιμονή του, δεν εκδόθηκε τέτοια απόφαση.

Οκτώβριος 1843 Ένα μήνα μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, η κυβέρνηση του Ανδρέα Μεταξά, ο οποίος ήταν στέλεχος του Ρωσικού Κόμματος, προκήρυξε εκλογές για τη σύνταξη και τη ψήφιση Συντάγματος. Πρόεδρος της προκυψάσης Εθνοσυνέλευσης εξελέγη ο αγωνιστής Πανούτσος Νοταράς, ηλικίας 103 ετών. Οι εργασίες της Σώματος περαιώθηκαν στις 18 Μαρτίου 1844 με τη ψήφιση του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδας και την έγκρισή του από τον βασιλιά Όθωνα. Η Εθνοσυνέλευση ψήφισε, ακόμα, Εκλογικό Νόμο, με τον οποίον έγιναν οι εκλογές Μαΐου Αυγούστου 1844.

Μάιος Αύγουστος 1844 Οι πρώτες καθαρόαιμες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα διεξήχθησαν σε μια περίοδο τεσσάρων μηνών από την κυβέρνηση του εκσυγχρονιστή Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, ηγέτη του Αγγλικού Κόμματος, κατά παράβαση του Εκλογικού Νόμου, που όριζε περίοδο οκτώ ημερών κατ’ ανώτατο όριο. Η προεκλογική περίοδος ήταν σφοδρή, με συχνές καταγγελίες από την αντιπολίτευση (Ρωσικό και Γαλλικό Κόμμα) για απόπειρες νοθείας της λαϊκής εντολής. Οι εκλογές έγιναν με ψηφοδέλτιο και πλειοψηφικό σύστημα στενής περιφέρειας, ενώ δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι άνδρες άνω των 25 ετών. Παρά τις καταγγελίες της, νικήτρια αναδείχθηκε η αντιπολίτευση (ο συνασπισμός του Ρωσικού και του Γαλλικού Κόμματος, δηλαδή των συντηρητικών δυνάμεων της τότε εποχής), προς ανακούφιση του Παλατιού. Πρωθυπουργός ανέλαβε ο ηγέτης του Γαλλικού Κόμματος Ιωάννης Κωλέττης, που κυριάρχησε την επόμενη τριετία στην πολιτική σκηνή και επικρίθηκε για τη δημαγωγία του και τις παραβιάσεις του Συντάγματος.

Ιούνιος 1847

Ιανουάριος 1861

Ο Ιωάννης Κωλέτης, ηγέτης του Γαλλικού Κόμματος, προκήρυξε και κέρδισε άνετα τις εκλογές, επωφελούμενος της σθεναράς στάσης του έναντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια των «Μουσουρικών», αλλά και της εκτεταμένης νοθείας, που επιχείρησαν οι κομματάρχες του. Ο ηπειρώτης πολιτικός και εμπνευστής της «Μεγάλης Ιδέας» δεν θα μπορέσει να απολαύσει επί πολύ τον εκλογικό του θρίαμβο, αφού θα πεθάνει δύο μήνες αργότερα, εξαιτίας νεφρικής ανεπάρκειας, δημιουργώντας πολιτικό κενό. Πάντως, ο Όθωνας, παρά τον χαμό του στενού του συνεργάτη, διατήρησε τον έλεγχο της Βουλής.

Παρά την κορύφωση του αντιδυναστικού αγώνα, ο Όθωνας διατήρησε τον έλεγχο της Βουλής, με πρωθυπουργό των Αθανάσιο Μιαούλη. Οι εκλογές καταγγέλθηκαν για πρωτοφανείς παρανομίες. «Απωλέσαμεν την πλειοψηφία εν ταις Βουλαίς, αλλ’ ο Βασιλεύς σταθεράν έχει την θέλησιν του διατηρήσαι το υπουργείον και διά της λόγχης» έγραφε χαρακτηριστικά ένας πολιτικός της εποχής.

24 27 Νοεμβρίου 1862 Οι πρώτες εκλογές μετά την έξωση του Όθωνα, με τη συμμετοχή και των Ελλήνων της αλλοδα πής. Δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι άνδρες άνω

Η παράταξή του αναδείχθηκε νικήτρια των εκλογών, λαβούσα 90 από τις 186 έδρες της νέας Βουλής. Η κυβέρνηση Ζαΐμη κατόρθωσε να παραμείνει στην εξουσία για περισσότερο από ένα χρόνο, γεγονός πρωτοφανές για τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Γεωργίου Α’.

26 29 Φεβρουαρίου 1872 Τις εκλογές διενήργησε η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Δημητρίου Βούλγαρη, η παράταξη του οποίου πλειοψήφησε, ελέγχοντας τα 90 από τα 190 μέλη της νέας Βουλής. Οι κουμουνδουρικοί αριθμούσαν 85, οι δεληγεωργικοί 7 και η παράταξη Λομβάρδου Τρικούπη 8.

27 30 ιανουαρίου 1873 Οι επεμβάσεις του στέμματος οδήγησαν τον λαό και πάλι στις κάλπες σε λιγότερο από ένα χρόνο. Οι φίλοι του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη, που διενήργησε τις εκλογές, απέσπασαν 90 από τις 190 έδρες της νέας Βουλής, με συνέπεια να συνεχιστεί η ακυβερνησία. Ο Αρκάς πολιτικός προέβαλε την ανάγκη της ελληνοτουρκικής συνεργασίας ως αντίδοτο στον εμφανισθέντα τότε σλαβικό κίνδυνο.

23 26 Ιουνίου 1874 Η παραίτηση Δεληγεώργη προκάλεσαν πρόωρες εκλογές. Τη σχετική πλειοψηφία απέσπασαν οι φίλοι του φιλοβασιλικού Δημητρίου Βούλγαρη, που συγκέντρωσαν 90 από τις 190 έδρες της Βουλής. Η ακυβερνησία συνεχίστηκε και προκηρύχθηκαν νέες εκλογές τον επόμενο χρόνο.

18 21 Ιουλίου 1875

Σεπτέμβριος 1850 Μετά τα «Παρκερικά» και την υπόθεση Πατσίφικο, η φιλοβασιλική κυβέρνηση του Αντωνίου Κριεζή προκήρυξε εκλογές, τις οποίες κέρδισε, διατηρώντας παράλληλα για μια ακόμη τριετία τον έλεγχο της Βουλής. Προηγουμένως, ο Όθωνας είχε φροντίσει να απομακρύνει από τη χώρα τους ηγέτες της αντιπολίτευσης Ανδρέα Μεταξά, Σπυρίδωνα Τρικούπη και Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, διορίζοντάς τους πρεσβευτές σε Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο και Παρίσι αντίστοιχα. Ο αγωνιστής του ‘21 ναύαρχος Αντώνιος Κριεζής διατήρησε την πρωθυπουργία για πέντε συνεχόμενα χρόνια (1849 1854), γεγονός σπάνιο για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Οκτώβριος 1853. Οι εκλογές διεξήχθησαν εν μέσω του Κριμαϊκού Πολέμου και της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πλειοψήφησαν για μια ακόμα φορά οι φιλοβασιλικές δυνάμεις υπό τον Αντώνιο Κριεζή

Οκτώβριος 1856 Οι εκλογές έγιναν υπό τη σκιά της αγγλογαλλικής κατοχής του Πειραιά και της Αθήνας και της επιδημίας χολέρας, που μεταδόθηκε στους πρωτευουσιάνους από τα ξένα στρατεύματα. Πλειοψήφησαν οι φιλοβασιλικοί υπό τον Δημήτριο Βούλγαρη, γνωστό και ως Τζουμπέ, ενώ δεν έλειψαν οι καταγγελίες για νοθεία. Οκτώβριος 1859 Παρά τις αντιδυναστικές εκδηλώσεις, ο Όθωνας διατήρησε τον έλεγχο της Βουλής, με πρωθυπουργό των Αθανάσιο Μιαούλη, γιο του ναυμάχου του ‘21. Όμως, είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της Βασιλείας του. Η χώρα οδηγήθηκε στις κάλπες μετά διετία, όταν Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη ο εκλεκτός της αντιπολίτευσης Θρασύβουλος Ζαΐμης. Ο Οθωνας διέλυσε τη Βουλή και προκήρυξε εκλογές για τον Ιανουάριο του 1861.

των 21 ετών. Οι 343 πληρεξούσιοι που εξελέγησαν ασχολήθηκαν με την εκλογή του νέου βασιλιά και την ψήφιση νέου Συντάγματος. Η Εθνοσυνέλευση επέλεξε ως νέο βασιλιά της Ελλάδος τον δανό πρίγκηπα Γεώργιο, ενώ ψήφισε νέο Σύνταγμα το 1864.

14 17 Μαΐου 1865 Οι πρώτες εκλογές μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1864. Έγιναν με σφαιρίδιο αντί του ψηφοδελτίου, λόγω του μεγάλου αναλφαβητισμού. Για πρώτη φορά ψήφισαν οι κάτοικοι της Επτανήσου, η οποία είχε ενωθεί με την Ελλάδα τον προηγούμενο χρόνο. Τη σχετική πλειοψηφία στη νέα Βουλή, με περίπου 80 έδρες σε σύνολο 181, απέσπασε ο μεσσήνιος πολιτικός Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, που ανέλαβε και την πρωθυπουργία για λίγους μήνες, αλλά παραιτήθηκε όταν καταψηφίστηκε το οικονομικό του πρόγραμμα. Επικράτησε πολιτική αστάθεια, καθώς την εξουσία άσκησαν πολλές κυβερνήσεις με βραχύβιο χαρακτήρα.

21 24 Μαρτίου 1868 Με το Κρητικό Ζήτημα να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας διεξήχθησαν οι εκλογές «απιθάνου φαυλότητος», όπως αναφέρουν σχολιαστές της εποχής, τις οποίες διενήργησε ο Δημήτριος Βούλγαρης. Από τα 197 μέλη της νέας Βουλής εξελέγησαν 80-90 φίλοι του Βούλγαρη, 34-36 κουμουνδουρικοί, 8-10 δεληγιωργικοί, 22 φίλοι του Θρασύβουλου Ζαΐμη, ενώ οι υπόλοιποι ήταν κυμαινόμενοι και ψήφιζαν ανάλογα με την περίσταση.

16 19 Μαΐου 1869 Με τον ελλληνοτουρκικό πόλεμο μόλις να έχει αποφευχθεί, λόγω του Κρητικού ζητήματος, διεξήχθησαν πρόωρες εκλογές από τον φιλοβασιλικό Θρασύβουλο Ζαΐμη, χωρίς επεμβάσεις και παρατράγουδα.

Τις εκλογές διενήργησε η κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη. Ο μεσολογγίτης πολιτικός κατόρθωσε να μεταβάλει την εικόνα της φαυλοκρατικής εποχής του Δημητρίου Βούλγαρη, αλλά απέτυχε να κερδίσει τις εκλογές. Τη σχετική πλειοψηφία στη νέα Βουλή απέσπασε η παράταξη του μέντορά του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου. Για πρώτη φορά ο Γεώργιος Α’ δεσμεύτηκε ενώπιον του Σώματος να ορίζει ως πρωθυπουργό, πρόσωπο που θα απολαμβάνει τη «δεδηλωμένην εμπιστοσύνην των αντιπροσώπων του Έθνους» («Αρχή της Δεδηλωμένης»).

23 Σεπτεμβρίου 1879 Τη σχετική πλειοψηφία στη νέα Βουλή κέρδισε και πάλι η παράταξη Κουμουνδούρου με 95 από τις 209 έδρες. Η Βουλή διαλύθηκε μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Άρτας και προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 20 Δεκεμβρίου 1881.

20 Δεκεμβρίου 1881 Νίκη του Τρικούπη και της παρατάξεώς του, που έφερε τον τίτλο «Πέμπτο Κόμμα» ή «Νεωτεριστικό Κόμμα». Στη νέα Βουλή, που αριθμούσε 244 μέλη, ψήφισαν και οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και της Άρτας, που προσαρτήθηκαν στην ελληνική επικράτεια. Η παράταξη Τρικούπη συγκέντρωσε 129 έδρες, ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος 90, ενώ υπήρξαν 17 ανεξάρτητοι, 7 Δημοκρατικοί και δύο Τούρκοι.

7 Απριλίου 1885 Οι εκλογές έγιναν με αφορμή το Επεισόδιο Νίκολσον, που έριξε την κυβέρνηση Τρικούπη. Η βασική αιτία της πρωτοφανούς ήττας του ήταν η λαϊκή δυσαρέσκεια, λόγω της ακρίβειας και της υψηλής φορολογίας. Στις εκλογές κυριάρχησαν δύο κόμματα: το εκσυγχρονιστικό «Νεωτεριστικόν» του Τρικούπη (55 έδρες) και το παραδοσιακό «Εθνικόν» του Δηλιγιάννη (185 έδρες), που θα αποτελέσουν τις δύο συνιστώσες του δικομματισμού της εποχής. Πέντε έδρες συγκέντρωσαν οι Δημοκρατικοί.

4 Ιανουαρίου 1887 Το κλίμα άλλαξε άρδην ένα χρόνο μετά και ο Χαρίλαος Τρικούπης διενήργησε και κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές. Το «Νεωτεριστικόν Κόμμα» θα συγκεντρώσει τις 90 από τους 150 έδρες και θα κυβερνήσει απρόσκοπτα για τρία χρόνια. Το Εθνικόν Κόμμα του Θόδωρου Δηλιγιάννη θα συγκεντρώσει 25 έδρες, ενώ 35 βουλευτές θα δηλώσουν ανεξάρτητοι.

14 Οκτωβρίου 1890 Το «Νεωτεριστικόν Κόμμα» καταψηφίζεται για δεύτερη φορά, καθώς η δημοτικότητα του Τρικούπη είχε πέσει στο ναδίρ, εξαιτίας της οικονομικής του πολιτικής. Θριαμβευτής των εκλογών, που διεξήχθησαν με μεγάλο φανατισμό, αλλά υποδειγματική τάξη, ο μόνιμος αντίπαλός του Θεόδωρος Δηλιγιάννης και το Εθνικόν Κόμμα με 90 βουλευτές σε σύνολο 150. Οι τρικουπικοί ανήλθαν σε 43, οι ραλλικοί σε 11, οι κωνσταντινοπουλικοί σε 5, ενώ ένας βουλευτής δήλωσε «Δημοκρατικός».

7 Φεβρουαρίου 1899

8 Αυγούστου 1910

Πλειοψήφησε η παράταξη του Γεωργίου Θεοτόκη (131 βουλευτές) με εκσυγχρονιστική ατζέντα. Ο κερκυραίος πολιτικός θεώρησε τον εαυτό του ως συνεχιστή της πολιτικής του Χαρίλαου Τρικούπη και προσπάθησε να επουλώσει τις πληγές του ατυχούς ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Στη νέα Βουλή καταμετρήθηκαν 37 δηλιγιαννικοί, 28 ζαϊμικοί, 4 καραπανικοί και 34 ανεξάρτητοι.

Οι πρώτες εκλογές μετά την επανάσταση του 1909, που θα αλλάξει οριστικά το πολιτικό σκηνικό. Οι Θεοτοκικοί με 94 έδρες επικρατούν για τελευταία φορά στις εκλογές, χωρίς να σχηματίσουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ακολουθούν: Ραλλικοί (64), Αγροτικοί Θεσσαλίας (46), Λαϊκοί (45), Φίλοι Μαυρομιχάλη (34), Φίλοι Δημητρακόπουλου (21) Ζαϊμικοί (13), και Ανεξάρτητοι (39). Για πρώτη φορά εξελέγησαν σοσιαλιστές βουλευτές (4), και δύο σοσιαλδημοκράτες υπό τη σημαία της Κοινωνιολογικής Εταιρείας του Αλέξανδρου Παπαναστασίου. Βουλευτής Αττικοβοιωτίας θα εκλεγεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος, χωρίς να υποστηρίξει ο ίδιος την υποψηφιότητά του, προτιμώντας ένα ταξίδι στην Ελβετία.

17 Νοεμβρίου 1902 Στον απόηχο των «Ευαγγελικών» και με ανοιχτά τα μέτωπα του Μακεδονικού και του Κρητικού Ζητήματος έγιναν οι πρώτες εκλογές του 20ου αιώνα. Βρήκαν τις δύο μεγάλες παρατάξεις της εποχής ισοδύναμες και τον βασιλιά Γεώργιο Α’ να παίζει ρυθμιστικό ρόλο. Οι Δεληγιανικοί και Θεοτοκικοί συγκέντρωσαν από 102 έδρες, οι Ζαϊμικοί 19 και οι Ραλλικοί 11. Ακολούθησαν αιματηρές ταραχές («Σανιδικά») και περίοδος πολιτικής αστάθειας.

3 Μαΐου 1892

20 Φεβρουαρίου 1905

Εκλογές σε λιγότερο από δύο χρόνια, λόγω παύσης της κυβέρνησης Δηλιγιάννη από τον βασιλιά Γεώργιο Α’. Ο προεκλογικός αγώνας υπήρξε σφοδρότατος και βαθύτατα αντιβασιλικός από την πλευρά των κυβερνητικών. Ο Δηλιγιάννης και τα Εθνικό Κόμμα αποδοκιμάστηκαν και από το εκλογικό σώμα, δείχνοντας την προτίμησή του και πάλι στον Χαρίλαο Τρικούπη, που εξασφάλισε την υποστήριξη 180 από τα 207 μέλη της Βουλής. 15 δήλωσαν δηλιγιαννικοί, 7 ραλλικοί και 5 καραπανικοί.

Η πολιτική αστάθεια οδήγησε στην προκήρυξη εκλογών, τις οποίες κέρδισε ο Θόδωρος Δηλιγιάννης με 142 βουλευτές. Ο μεγάλος του αντίπαλος Γεώργιος Θεοτόκης συγκέντρωσε 78 βουλευτές και η παράταξη Ζαΐμη 13. Εξελέγησαν και δύο ανεξάρτητοι βουλευτές. Η δολοφονία του Δηλιγιάννη στις 31 Μαρτίου 1905 επέφερε πολιτική ανωμαλία και νέες εκλογές.

16 Απριλίου 1895 Το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» ακολούθησε συντριπτική ήττα του Τρικούπη, ο οποίος δεν εξελέγη ούτε βουλευτής («Ανθ’ ημών Γουλιμής») και αποχώρησε από την πολιτική. Το Νεωτεριστικόν Κόμμα συγκέντρωσε μόλις 15 από τις 207 έδρες της Βουλής. Θριαμβευτής των εκλογών ήταν φυσικά ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης και το Εθνικόν Κόμμα (148 βουλευτές). 21 δήλωσαν ραλλικοί, 8 καραπανικοί και 15 ανεξάρτητοι.

20 Μαρτίου 1906 Οι πρόωρες εκλογές ανέδειξαν νικήτρια την παράταξη Θεοτόκη με 111 έδρες. Οι Ραλλικοί συγκέντρωσαν 39, οι Μαυρομιχαλικοί 13 και οι Ζαϊμικοί 8. Εξελέγησαν και 6 ανεξάρτητοι βουλευτές. Ανάμεσα στους 177 εθνοπατέρες ήταν και δύο δίδυμοι, οι αδελφοί Κατσίνα (Δημήτριος και Γεώργιος), μοναδική περίπτωση στα κοινοβουλευτικά μας χρονικά. Εξελέγησαν αμφότεροι στην περιφέρεια Θηβών με τη σημαία της Θεοτοκικής Παράταξης.

28 Νοεμβρίου 1910 Τις εκλογές διενήργησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος πέτυχε σαρωτική νίκη με το νεοσύστατο Κόμμα των Φιλελευθέρων, συγκεντρώνοντας τις 307 από τις 362 έδρες της Βουλής. Οι Αγροτικοί Θεσσαλίας έλαβαν 28, οι Κοινωνιολόγοι 7 και οι Ανεξάρτητοι 20. Τα παλιά κόμματα (Θεοτόκη, Ράλλη και Μαυρομιχάλη) αποφάσισαν αποχή από τις εκλογές, χαρακτηρίζοντας πραξικοπηματική τη διάλυση της Βουλής από τον βασιλιά Γεώργιο Α’.

11 Μαρτίου 1912 Νέα σαρωτική νίκη σημείωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, καθώς το εκλογικό σώμα επικρότησε το μεταρρυθμιστικό του έργο. Στις εκλογές πήραν μέρος και τα παλαιά κόμματα, τα οποία καταποντίστηκαν. Οι Φιλελεύθεροι συγκέντρωσαν τις 146 έδρες από τις 181 έδρες της Βουλής, οι Φίλοι Θεοτόκη 10, οι Φίλοι Μαυρομιχάλη 8, οι Φίλοι Ράλλη 6, οι Φίλοι Ζαΐμη 3, οι Κοινωνιολόγοι 5 και οι ανεξάρτητοι 3. Εκλογές έγιναν και στην Κρήτη, η οποία βρισκόταν υπό την επικυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκλέχτηκαν 69 βουλευτές (46 συντηρητικοί και 23 φιλελεύθεροι), αλλά δεν έγιναν δεκτοί στη Βουλή από τον Βενιζέλο, προκειμένου να μην δυσαρεστηθεί ο σουλτάνος και οι Μεγάλες Δυνάμεις.

31 Μαΐου 1915

6 Δεκεμβρίου 1915

1 Νοεμβρίου 1920

Οι εκλογές έγιναν σε τεταμένη ατμόσφαιρα και είχαν δημοψηφισματικό χαρακτήρα, καθώς οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να αποφανθούν επί της διαμάχης Κωνσταντίνου Βενιζέλου, σχετικά με τη συμμετοχή ή μη της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων έλαβε 185 έδρες στη Βουλή επί συνόλου 316, το Κόμμα των Εθνικοφρόνων του Δημητρίου Γούναρη 95, η παράταξη Θεοτόκη 12, η παράταξη Δημητρακόπουλου 7, η παράταξη Μαυρομιχάλη 7, η παράταξη Ράλλη 6, οι Σοσιαλιστές Θεσσαλονίκης 2 και οι ανεξάρτητοι 2. Στην εκλογική διαδικασία έλαβαν μέρος και οι ψηφοφόροι των νέων χωρών, που ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 1913.

Οι πρόωρες εκλογές έγιναν με αποχή του Κόμματος των Φιλελευθέρων, με απόφαση του Βενιζέλου, ως αντίδραση στις βασιλικές παρεμβάσεις. («Εθνικός Διχασμός»). Τις εκλογές διενήργησε ο φιλοβασιλικός Αλέξανδρος Ζαΐμης, καθώς ο Βενιζέλος είχε παραιτηθεί από τις 22 Σεπτεμβρίου. Επωφελούμενο της αποχής των Φιλελευθέρων, το Κόμμα των Εθνικοφρόνων (Γούναρης, Θεοτόκης, Ράλλης) έλαβε τις 295 από τις 316 έδρες της Βουλής. Το Εθνικόν Συντηρητικόν Κόμμα του Νικολάου Στράτου έλαβε 7 έδρες, οι Μαυρομιχαλικοί 6, η Μακεδονική Ομάδα του Στέφανου Δραγούμη 5 και το Προοδευτικόν Κόμμα του Δημητρακόπουλου 3.

Οι εκλογές έγιναν σε μια κρίσιμη περίοδο, μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας και με την κοινή γνώμη να ζητά «αποστράτευση». Λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος, η αντιβενιζελική «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» έλαβε 260 έδρες, παρότι υπελήφθη σε ψήφους του Κόμματος των Φιλελευθέρων που συγκέντρωσε 110. Χαρακτηριστικό των εκλογών ήταν το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός που δημιούργησε την Ελλάδα των «δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», δεν εξελέγη βουλευτής και αποχώρησε πικραμένος της πολιτικής. Στις εκλογές συμμετείχε για πρώτη φορά το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (μετέπειτα ΚΚΕ), που συγκέντρωσε γύρω στις 50.000 ψήφους χωρίς να εκλέξει βουλευτή.

16 Δεκεμβρίου 1923 Οι πρώτες εκλογές μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και οι τελευταίες με σφαιρίδιο. Στιγματίστηκαν από την αποχή των αντιβενιζελικών κομμάτων, με το πρόσχημα ότι η φιλοβενιζελική κυβέρνηση Γονατά αδυνατούσε να τελέσει αδιάβλητες εκλογές. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο απέσπασε 250 έδρες σε σύνολο 397, η σύμπραξη Δημοκρατικής Ένωσης του Αλέξανδρου Παπαναστασίου και Δημοκρατικών Φιλελευθέρων του Γεωργίου Ρούσου 120, οι Αντιβενιζελικοί που δεν ακολούθησαν την αποχή 6, οι Αγροτικοί 3, οι Μουσουλμάνοι 3, οι Εβραίοι 3, οι Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί 7, οι Σοσιαλιστές 1 (Ιωάννης Πασαλίδης) και Ανεξάρτητοι 4. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (μετέπειτα ΚΚΕ) συγκέντρωσε γύρω στις 50.000 ψήφους χωρίς να εκλέξει βουλευτή.

7 Νοεμβρίου 1926 Οι πρώτες εκλογές μετά το 1862, που έγιναν με ψηφοδέλτιο μετά την κατάργηση του σφαιριδίου, με αποτέλεσμα να έχουμε πλήρη στοιχεία για την εκλογική δύναμη των κομμάτων. Οι εκλογές διενεργήθηκαν από τον Γεώργιο Κονδύλη, που ανέτρεψε τη δικτατορία Πάγκαλου. Στις εκλογές δεν πήρε μέρος ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος προτίμησε να μείνει εκτός Ελλάδας και πολιτικής. Πρώτευσε το Κόμμα Ενώσεως Φιλελευθέρων με επικεφαλής των Γεώργιο Καφαντάρη (31,63% των ψήφων και 108 έδρες στη Βουλή). Ακολούθησαν: Λαϊκό Κόμμα υπό τον Παναγή Τσαλδάρη (20,23% και 60 έδρες), Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά (15,76% και 51 έδρες), Κόμμα Δημοκρατικής Ενώσεως υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου (6,48% και 17 έδρες), Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος (2,95% και 4 έδρες), Κόμμα Ανεξαρτήτων και Προσφύγων (1,82% και 2 έδρες), Φιλελεύθερον Προσφυγικόν Κόμμα (1,44% και 4 έδρες), Κόμμα Συμπράξεως Συντηρητικών (1,32% και 3 έδρες), Επαρχιακόν Κόμμα (1,01% και 2 έδρες), Συνεργατικόν Αγροτικόν Κόμμα 3 έδρες, Κόμμα Δημοκρατών Φιλελευθέρων (3 έδρες), Κόμμα Εβραϊκής Πολιτικής Ενώσεως (1 έδρα), Κόμμα Εθνικοφρόνων Λαϊκών (1 έδρα), Κόμμα Λαϊκοελευθεροφρόνων (1 έδρα) και ανεξάρτητοι 15 έδρες. Το ΚΚΕ κατήλθε με την επωνυμία Ενιαίο Μέτωπον Εργατών Αγροτών και συγκέντρωσε το 4,38% των ψήφων και εκπροσωπήθηκε για πρώτη φορά στη Βουλή με 10 βουλευτές, Η απλή αναλογική δεν επέτρεψε τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης και τα τέσσερα πρώτα κόμματα (δύο βενιζελικά και 2 αντιβενιζελικά) αποφάσισαν να συνεργαστούν για τη δημιουργία βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος.

19 Αυγούστου 1928 Οι εκλογές ανέδειξαν κυβέρνηση τετραετίας υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που επανήλθε θριαμβευτικά στην πολιτική. Η αντιβενιζελική παράταξη παρουσιάστηκε διασπασμένη, παρά το πλειοψηφικό σύστημα

και καταποντίστηκε. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων συγκέντρωσε το 46,94% των ψήφων και απέσπασε 178 έδρες, έναντι 23,94% και 19 εδρών του Λαϊκού Κόμματος υπό την ηγεσία του Παναγή Τσαλδάρη. Στη Βουλή εκπροσωπήθηκαν ακόμη 8 κόμματα: Εργατικόν Αγροτικόν Κόμμα υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου (6,71% και 20 έδρες), Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά (5,30% και 1 έδρα), Ανεξάρτητοι Βασιλόφρονες (3,79% και 4 έδρες), Κόμμα Εθνικών Δημοκρατικών του Γεωργίου Κονδύλη (2,71% και 9 έδρες), Προοδευτικόν Κόμμα του Γεωργίου Καφαντάρη (2,53% και 3 έδρες), Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί (1,78% και 6 έδρες), Κόμμα Συντηρητικών Δημοκρατικών υπό τον Ανδρέα Μιχαλακόπουλο (1,56% και 5 έδρες) και Κόμμα Προοδευτικής Ενώσεως υπό τον Κωνσταντίνο Ζαβιτσιάνο (1,32% και 5 έδρες). Το ΚΚΕ εμφανίστηκε με την επωνυμία Ενιαίον Μέτωπον, αλλά δεν εξέλεξε βουλευτή, συγκεντρώνοντας το 2,35% των ψήφων.

25 Σεπτεμβρίου 1932 Οι εκλογές έγιναν με απλή αναλογική από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και κανένα κόμμα δεν συγκέντρωσε αυτοδύναμη πλειοψηφία. Το Λαϊκόν Κόμμα υπό τον Παναγή Τσαλδάρη πρώτευσε με το 33,80% των ψήφων και 95 έδρες, έναντι 33,42% και 98 εδρών που συγκέντρωσε το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ακολούθησαν: Προοδευτικόν Κόμμα του Γεωργίου Καφαντάρη (8,35% και 15 έδρες), Αγροτικόν Κόμμα του Κωνσταντίνου Ζαβιτσάνου (6.17% και 11 έδρες), Αγροτικόν και Εργατικόν Κόμμα του Αλέξανδρου Παπαναστασίου (5,89% και 8 έδρες), Εθνικόν Ριζοσπαστικόν Κόμμα υπό τον Γεώργιο Κονδύλη (4,07% και 6 έδρες), Κόμμα Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά (1,59% και 3 έδρες), Συντηρητικόν Δημοκρατικόν Κόμμα του Ανδρέα Μιχαλακόπουλου (0,98% και 2 έδρες) και ανεξάρτητοι 2 έδρες. Το ΚΚΕ κατήλθε με την επωνυμία Ενιαίον Μέτωπον Εργατών Αγροτών και απέσπασε το 4,97% των ψήφων και 10 βουλευτές.

5 Μαρτίου 1933 Η ακυβερνησία οδήγησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη διεξαγωγή νέων εκλογών, με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα αυτή τη φορά. Η «Ηνωμένη Αντιπολίτευση» των Τσαλδάρη, Κονδύλη, Μεταξά συγκέντρωσε το 46,19% των ψήφων και 136 έδρες, ενώ ο Εθνικός Συνασπισμός των Βενιζέλου, Μυλωνά, Καφαντάρη, Παπαναστασίου, το 46,32% των ψήφων και μόλις 110 έδρες. Οι «Αγροτικοί Συμπράξαντες» του Ιωάννη Σοφιανόπουλου απέσπασαν το 2,01% των ψήφων και 2 έδρες. Το ΚΚΕ με το 6,01% των ψήφων δεν εκπροσωπήθηκε στη Βουλή. Την επομένη των εκλογών εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα με πρωταγωνιστή τον Νικόλαο Πλαστήρα, με σκοπό να εμποδίσει την Ηνωμένη Αντιπολίτευση να σχηματίσει κυβέρνηση. Το κίνημα κατεστάλη, αλλά κατάφερε σοβαρότατο χτύπημα κατά του βενιζελισμού, της συνταγματικής νομιμότητας και της αβασίλευτης δημοκρατίας, για τη σωτηρία της οποίας επιχειρήθηκε.

9 Ιουνίου 1935 Με την αποχή των βενιζελικών κομμάτων διεξήχθησαν οι εκλογές, που προκήρυξε η κυβέρνηση Τσαλδάρη Κονδύλη. Είχε προηγηθεί το αποτυχημένο φιλοβενιζελικό στρατιωτικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 και η δικαστική δίωξη επιφανών βενιζελικών από τους αντιπάλους τους. Η σύμπραξη του Λαϊκού Κόμματος υπό τον Παναγή Τσαλδάρη και του Εθνικού Ριζοσπαστικού Κόμματος υπό τον Γεώργιο Κονδύλη απέφερε το 65,04% των ψήφων και 287 από τις 300 έδρες της Βουλής. Η Ενωσις Βασιλοφρόνων υπό τους Ιωάννη Μεταξά και Ιωάννη Ράλλη συγκέντρωσε το 14,80% και 13 έδρες, ενώ 5 έδρες προσκυρώθηκαν σε ανεξάρτητους υποψηφίους. Το ΚΚΕ και τα συμπράττοντα κόμματα, παρότι συγκέντρωσαν το 9,59% των

ψήφων, δεν εκπροσωπήθηκαν στη Βουλή, λόγω του πλειοψηφικού συστήματος. Στις εκλογές αυτές εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής με το ψηφοδέλτιο του Λαϊκού Κόμματος στο νομό Σερρών.

26 Ιανουαρίου 1936 Οι εκλογές που οδήγησαν στην επιβολή της μεταξικής δικτατορίας με ευθύνη και των δύο μεγάλων παρατάξεων (Φιλελευθέρων και Λαϊκών). Η απλή αναλογική που εφαρμόστηκε οδήγησε στη μη επίτευξη βιώσιμων κυβερνητικών σχημάτων. Οι εκλογές διενεργήθηκαν μετά το δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1935 και τη λαϊκή ετυμηγορία υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας, προκειμένου η νέα Βουλή να προβεί στις αναγκαίες τροποποιήσεις του Συντάγματος. Το Κόμμα των Φιλελευθέρων υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη επρώτευσε με το 37,26% των ψήφων

και 126 έδρες. Ακολούθησαν το Λαϊκό Κόμμα υπό τον Παναγή Τσαλδάρη (22,10% και 73 έδρες), η Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωσις (19,89% και 63 έδρες), ο Δη μοκρατικός Συνασπισμός υπό τον Γεώργιο Καφαντάρη (4,21% και 11 έδρες), το Κόμμα Ελευθεροφρόνων υπό τον Ιωάννη Μεταξά (3,94% και 7 έδρες), το Μεταρρυθμιστικόν Εθνικόν Κόμμα υπό τον Σωτήριο Γκοτζαμάνη (1,40% και 4 έδρες), η Παλαιοδημοκρατική Ένωσις Κρήτης υπό τον Νικόλαο Κουσουλεράκη (1,08% και 3 έδρες) και το Αγροτικόν Κόμμα Ελλάδος υπό τον Ιωάννη Σοφιανόπουλο (0,77% και 1 έδρα), ενώ οι ανεξάρτητοι συγκέντρωσαν 1 έδρα. Το ΚΚΕ κατέβηκε στις εκλογές με την επωνυμία Παλλαϊκόν Μέτωπον και επικεφαλής τον Νικόλαο Πλουμπίδη, αποσπώντας το 5,76% των ψήφων και 15 έδρες.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ 31 Μαρτίου 1946 Ήταν οι πρώτες εκλογές στη χώρα μας μετά το 1936. Είχαν μεσολαβήσει η δικτατορία Μεταξά, το έπος του ‘40, η Κατοχή, η Αντίσταση, η Απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά και η Συμφωνία της Βάρκιζας. Αποδείχτηκαν μοιραίες, επειδή η έλλειψη συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων σηματοδότησε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου, οι επιπτώσεις του οποίου ταλαιπώρησαν τη χώρα για τα επόμενα 28 χρόνια. Το πανίσχυρο ΚΚΕ που φλέρταρε με την ένοπλη κατάληψη της εξουσίας απείχε από τις εκλογές, με τη δικαιολογία ότι οι αστικές δυνάμεις είχαν εξαπολύσει κύμα τρομοκρατίας κατά των οπαδών του. Το πρωί της 31ης Μαρτίου οι ψηφοφόροι πήγαν στις κάλπες με το άγγελμα ότι τα ξημερώματα κομμουνιστές αντάρτες υπό τον Καπετάν Μπαρούτα είχαν επιτεθεί στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου, με διαταγή του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. Κατά τη συμπλοκή σκοτώθηκαν 9 χωροφύλακες και 2 στρατιώτες, που συμμετείχαν στη φρουρά των εκλογικών τμημάτων. Η επίθεση αυτή θεωρείται από πολλούς ως το προοίμιο του Εμφυλίου Πολέμου. Κατά τ’ άλλα, οι εκλογές θα γίνουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα με αναλογικό εκλογικό σύστημα και θα τις κερδίσει η δεξιά και βασιλόφρων «Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων» (Κ. Τσαλδάρης, Σ. Στεφανόπουλος, Ι. Θεοτόκης κ.ά.) με το 55,12% των ψήφων και 206 από τις 376 έδρες της Βουλής. Θα ακολουθήσουν δύο κεντρώοι πολιτικοί σχηματισμοί: η «Εθνική Πολιτική

Ένωσις» με ηγέτες τους Σοφοκλή Βενιζέλο, Γεώργιο Παπανδρέου και Παναγιώτη Κανελλόπουλο (19,28% και 67 έδρες) και το Κόμμα των Φιλελευθέρων υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη (14, 39% και 54 έδρες). Τα λοιπά κόμματα θα συγκεντρώσουν το 11,21% των ψήφων και 48 έδρες.

5 Μαρτίου 1950 Οι πρώτες μετεμφυλιακές εκλογές έγιναν με απλή αναλογική και δεν ανέδειξαν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Πρώτευσε το Λαϊκό Κόμμα του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη (18,80% και 63 έδρες ) και ακολούθησαν: Κόμμα Φιλελευθέρων υπό τον Σοφοκλή Βενιζέλο (17,24% και 56 έδρες), Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου (ΕΠΕΚ) υπό τον Νικόλαο Πλαστήρα (16,44% και 49 έδρες), Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου (10,67% και 36 έδρες), Δημοκρατική Παράταξις υπό τον Αλέξανδρο Σβώλο (9,70% και 19 έδρες), Πολιτική Ανεξάρτητος Παράταξις υπό τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη (8,15% και 10 έδρες), Μέτωπον Εθνικής Αναδημιουργίας υπό τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο (5,27% και 8 έδρες), Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος υπό τον Ναπολέοντα Ζέρβα (3,65 και 5 έδρες), Παράταξις Αγροτών και Εργαζομένων υπό τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή (2,62% και 3 έδρες) και Νέον Κόμμα υπό τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη (2.50% και 1 έδρα). Εξελέγησαν και 3 ανεξάρτητοι.

9 Σεπτεμβρίου 1951 Η ακυβερνησία οδήγησε σε νέες εκλογές, με την είσοδο στην πο λιτική του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, που ηγήθηκε του Εθνικού Στρατού κατά την τελευταία φάση του Εμφυλίου Πολέμου. Το κόμμα του Εθνικός Συναγερμός συγκέντρωσε το 36,53% των ψήφων και 116 έδρες, χωρίς να επιτύχει αυτοδυναμία, παρά το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που εφαρμόστηκε. Ακολούθησε η ΕΠΕΚ υπό τον Νικόλαο Πλαστήρα (23,49% και 75 έδρες), το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλο (19,04% και 57 έδρες), η νεοσύστατη Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (10,57% και 18 έδρες), το Λαϊκόν Κόμμα υπό τον Κωνσταντίνο Τσαλδάρη (6,66% και 2 έδρες) και ο Συναγερμός Εργατών και Εργαζομένων υπό τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή (1,23% και 2 έδρες).

16 Νοεμβρίου 1952 Η μη επίτευξη αυτοδυναμίας οδήγησε σε νέες εκλογές, με πλειοψηφικό. Αυτή τη φορά, η νίκη του Παπάγου υπήρξε σαρωτική. Ο «Δημοκρατικός Συναγερμός» συγκέντρωσε το 49,22% των ψήφων και 249 έδρες στη νέα Βουλή, επί συνόλου 314. Ακολούθησε η κεντρώα Ένωση ΕΠΕΚ Φιλελευθέρων (Νικόλαος Πλαστήρας, Σοφοκλής Βενιζέλος) με το 34,22% των ψήφων και 61 έδρες, ενώ η ΕΔΑ υπό τον Ιωάννη Πασσαλίδη με το 9,55% των ψήφων δεν κατόρθωσε να εκλέξει βουλευτή. Εξελέγησαν 4 ανεξάρτητοι βουλευτές, ανάμεσά τους ο Γεώργιος Παπανδρέου, που συνεργάστηκε με το κόμμα του Παπάγου.

19 Φεβρουαρίου 1956 Με τον θάνατο του Παπάγου (4 Οκτωβρίου 1955), η χώρα απέκτησε νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, καθ’ υπόδειξη του Στέμματος. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, αναταράξεις και ανακατατάξεις στα κόμματα. Κύριο χαρακτηριστικό της εκλογικής διαδικασίας, το αποκληθέν υπό του Γεωργίου Παπανδρέου «τριφασικό» εκλογικό σύστημα, που έδωσε την αυτοδυναμία στη νεοσύστατη Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (ΕΡΕ) του Κωνσταντίνου Καραμανλή (47,38% των ψήφων και 167 έδρες), παρότι υστέρησε σε ψήφους από τη Δημοκρατική Ένωση (48,15% των ψήφων και 132 έδρες), που συσπείρωνε δεξιά, κεντρώα και αριστερά κόμματα. 6 έδρες συγκέντρωσαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι. Οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου 1956, οπότε η Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και η Βάσω Θανασέκου της Δημοκρατικής Ένωσης κέρδισαν την είσοδό τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Μάλιστα η Λίνα Τσαλδάρη έγινε και η πρώτη γυναίκα υπουργός, αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Καραμανλή. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια χρονιά εξελέγη και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος, η Μαρία Δεσύλλα στην Κέρκυρα.

11 Μαΐου 1958 Η ΕΔΑ με αρχηγό τον Ιωάννη Πασσαλίδη αποτέλεσε την έκπληξη των εκλογών και αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση με το 24,42% των ψήφων και 60 έδρες. Αυτοδύναμη κυβέρνηση σχημάτισε η ΕΡΕ υπό τον Κωνσταντί νο Καραμανλή με το 41,16% των ψήφων και 172 έδρες. Ακολούθησαν δύο κεντρώα κόμματα: Οι Φιλελεύθεροι υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Σοφοκλή Βενιζέλο (20,67% και 35 έδρες) και η Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις (ΠΑΔΕ) με το 10,62% και 8 έδρες. Το άλλοτε κραταιό Λαϊκό Κόμμα (Κωνσταντίνος Τσαλδάρης και Παναγιώτης Κανελλόπουλος) στην τελευταία του εμφάνιση σε εθνικές εκλογές συγκέντρωσε το 2,94% των ψήφων μαζί με τους συμμάχους του και 4 έδρες στη νέα Βουλή. 27 έδρες συγκέντρωσαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι.

29 Οκτωβρίου 1961 Έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας», επειδή σύμφωνα με τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης «ψήφισαν ακόμη και τα δέντρα». Νικήτρια αναδείχθηκε η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που συγκέντρωσε το 50,80% των ψήφων και 181 έδρες. Ακολούθησαν ο Συνασπισμός Ενώσεως Κέντρου και Κόμματος Προοδευτικών υπό τους Γεώργιο Παπανδρέου και Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη με το 33,65% των ψήφων και 98 έδρες, το Πανδημοκρατικόν Αγροτικόν Μέτωπον (ΕΔΑ και Εθνικόν Αγροτικόν Κόμμα) με το 14,62% των ψήφων και 26 έδρες. 5 έδρες κατέλαβαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι.

3 Νοεμβρίου 1963 Ο «Ανένδοτος Αγώνας» που κήρυξε ο Γεώργιος Παπανδρέου κατά της κυβέρνησης απέφερε καρπούς. Η Ενωση Κέντρου θα κερδίσει την πρωτιά χωρίς να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Η

υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου κεντρώα παράταξη θα συγκεντρώσει το 42,04% των ψήφων και 139 έδρες, η ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα περάσει στην αντιπολίτευση με το 39,37% των ψήφων και 131 έδρες, η ΕΔΑ με αρχηγό των Ιωάννη Πασσαλίδη 14,34 και 26 έδρες και το Κόμμα των Προοδευτικών με επικεφαλής τον Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη 3,73% και 2 έδρες. 3 έδρες κατέλαβαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι.

16 Φεβρουαρίου 1964 Οι τελευταίες εκλογές πριν από τη Δικτατορία, που αποτέλεσαν θρίαμβο για την Ένωση Κέντρου και τον αρχηγό της Γεώργιο Παπανδρέου με το 52,7% των ψήφων και 180 έδρες. Ακολούθησαν ο Συνασπισμός ΕΡΕ και Κόμματος Προοδευτικών υπό τους Παναγιώτη Κανελλόπουλο και Σπυρίδωνα Μαρκεζίνη (35, 26% και 112 έδρες) και η ΕΔΑ με αρχηγό τον Ιωάννη Πασσαλίδη (11,80% και 20 έδρες). 3 έδρες κατέλαβαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι.

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ 17 Νοεμβρίου 1974 Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κερδίζει τις πρώτες εκλογές μετά την πτώση της χούντας. Το νεοϊδρυθέν κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, λαμβάνει 54,37% των ψήφων και 219 έδρες Ακολουθούν η Ένωση Κέντρου με 20,42% και 60 έδρες, το ΠΑΣΟΚ με 13,58% και 13 έδρες, και η Ενωμένη Αριστερά με 9,47% και 8 έδρες.

20 Νοεμβρίου 1977 Η ΝΔ αναδεικνύεται και πάλι κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας το 41,84% των ψήφων και 171 έδρες. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 25,34% και 93 έδρες, η ΕΔΗΚ με 11,95% και 16 έδρες, το ΚΚΕ με 9,36% και 11 έδρες, η Εθνική Παράταξη με 6,82% και 5 έδρες, η Συμμαχία με 2,72% και 2 έδρες, και οι Νεοφιλελεύθεροι με 1,08% και 2 έδρες.

18 Οκτωβρίου 1981 Το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου και σύνθημα «Αλλαγή», αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας, λαμβάνοντας την ψήφο του 48,07% του εκλογικού σώματος και καταλαμβάνοντας 172 έδρες στη Βουλή. Η ΝΔ περιορίζεται στο 35,87% με 115 έδρες, ενώ το ΚΚΕ εξασφαλίζει το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων που έλαβε μετά την Μεταπολίτευση 10,93% και 12 έδρες.

2 Ιουνίου 1985 Ο Ανδρέας Παπανδρέου κερδίζει και πάλι τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει 45,82% και 161 έδρες, η ΝΔ 40,84% και 126 έδρες, το ΚΚΕ 9,89% και 12 έδρες, και το ΚΚΕ Εσωτερικού 1,84% και 1 έδρα.

18 Ιουνίου 1989 Κανένα κόμμα δεν εξασφαλίζει την πλειοψηφία εδρών στη Βουλή (ΝΔ 44,25% 145 έδρες, ΠΑΣΟΚ 39,15% 125 έδρες, Συνασπισμός 13,12% 28 έδρες, ΔΗΑΝΑ 1,01% 1 έδρα, Εμπιστοσύνη 0,39% 1 έδρα). Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ της ΝΔ και του Συνασπισμού -που συγκεντρώνει τα κόμματα της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕυπό τον Τζανή Τζαννετάκη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο για την «υπόθεση Κοσκωτά». Στις 12 Οκτωβρίου αναλαμβάνει καθήκοντα η υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα και οδηγεί τη χώρα σε νέες εκλογές.

5 Νοεμβρίου 1989 Νικητής των εκλογών αναδεικνύεται ξανά η ΝΔ, χωρίς όμως να εξασφαλίζει και πάλι την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. (ΝΔ 46,19% 148 έδρες, ΠΑΣΟΚ 40,67% 128 έδρες, Συνασπισμός 10,97% 21 έδρες, Οικολόγοι Εναλλακτικοί 0,58% 1 έδρα, Εμπιστοσύνη 0,38% 1 έδρα) Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί -Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Ανδρέας Παπανδρέου και Χαρίλαος Φλωράκηςαποφασίζουν τη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης υπό τον ακαδημαϊκό, καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα. Η κυβέρνηση αυτή θα παραμείνει στην εξουσία έως τον Απρίλιο του 1990.

8 Απριλίου 1990 Η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει το 46,89% των ψή- φων και 150 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούν: ΠΑ- ΣΟΚ 38,61% 123 έδρες, Συνασπι- σμός 10,28% 19 έδρες, Οικολόγοι Εναλλακτικοί 0,77 1 έδρα, ΔΗΑΝΑ 0,67% 1 έδρα, Ανεξάρτητοι 1,01% 4 έδρες, Εμπιστοσύνη 0,45% 1 έδρα, Πεπρωμένο 0,25% 1 έδρα. Με τη στήρι- ξη του ενός βουλευ- τή της ΔΗΑΝΑ προς τη ΝΔ, ο Κωνστα- ντίνος Μητσοτάκης σχηματίζει κυβέρ- νηση, που παρα- μένει στην εξουσία έως τις 10 Οκτωβρίου 1993.

Τα αποτελέσματα: • ΝΔ 41,84% (152 έδρες) • ΠΑΣΟΚ 38,10% (102) • ΚΚΕ 8,15% (22) • ΣΥΡΙΖΑ 5,04% (14) • ΛΑΟΣ 3,80% (10) • Λοιποί 3,05%

4 Οκτωβρίου 2009 Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει στην εξουσία με πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου, ενώ η Νέα Δημοκρατία υφίσταται τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της, ανήμερα της 35ης επετείου από την ίδρυσή της. Ο ΛΑΟΣ ενισχύει τα ποσοστά του, σε αντίθεση με το ΚΚΕ που καταγράφει μικρές απώλειες, και τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα που καταφέρνει να εξασφαλίσει την είσοδό του στη Βουλή, παρά τα σημαντικά ενδοπαραταξιακά προβλήματα. Εκτός Βουλής μένουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, με αξιοπρεπές όμως ποσοστό. Αναλυτικά έλαβαν: • ΠΑΣΟΚ 43,92% (160 έδρες) • ΝΔ 33,48% (91 έδρες) • ΚΚΕ 7,54% (21 έδρες) • ΛΑΟΣ 5,63% (15 έδρες) • ΣΥΡΙΖΑ 4,6% (13 έδρες) • Οικολόγοι Πράσινοι 2,53% Ο Κώστας Καραμανλής ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ηγεσία της ΝΔ και κινεί τις διαδικασίες διαδοχής του.

10 Οκτωβρίου 1993

εξελιχθεί σε νέο δικομματισμό, με πρωταγωνιστή στον χώρο της Αριστεράς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η νέα Βουλή θα είναι και πάλι επτακομματική. Το ΛΑΟΣ για δεύτερη συνεχό μενη εκλογική αναμέτρηση δεν εισήλθε στη Βουλή και μάλλον οδηγείται στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012: • ΝΔ: 29,66% (129 έδρες) • ΣΥΡΙΖΑ: 26,89% (71) • ΠΑΣΟΚ: 12,28% (33) • Ανεξάρτητοι Έλληνες: 7,51% (20) • Χρυσή Αυγή 6,92% (18) • ΔΗΜΑΡ: 6,26% (17) • ΚΚΕ: 4,50% (12) Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα, κανένα κόμμα δεν εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία κι έτσι από τις 18 Ιουνίου ξεκίνησε η προσπάθεια του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, για τη δημιουργία βιώσιμου κυβερνητικού σχήματος, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ συμφώνησαν στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας και στις 20 Ιουνίου 2012 ορκίστηκε πρωθυπουργός ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς.

25 Ιανουαρίου 2015 Οι εκλογές προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρώτο κόμμα αναδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 36, 34%, έναντι 27, 81% της Ν.Δ. Τρίτη δύναμη η Χρυσή Αυγή με 6.28%,

Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές, συγκεντρώνοντας το 46,88% και 170 έδρες στη Βουλή έναντι της ΝΔ που έλαβε 39,30% και 111. Ακολουθούν η Πολιτική Άνοιξη με 4,88% και 10 έδρες και το ΚΚΕ με 4,54% και 9 έδρες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου παραμένει στην πρωθυπουργία έως 15 Ιανουαρίου 1996, οπότε αναγκάζεται να αποχωρήσει λόγω της βεβαρημένης κατάστασης της υγείας του. Καθήκοντα πρωθυπουργού αναλαμβάνει, στις 21 Ιανουαρίου, ο Κώστας Σημίτης.

22 Σεπτεμβρίου 1996 Το ΠΑΣΟΚ, υπό τον Κώστα Σημίτη, εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία 162 εδρών με ποσοστό ψήφων 41,49%. Δεύτερη έρχεται η ΝΔ με 38,12% και 108 έδρες, τρίτο το ΚΚΕ με 5,61% και 11 έδρες, ενώ στη Βουλή επιστρέφει ο Συνασπισμός με 5,12% και 10 έδρες. Το ΔΗΚΚΙ καταλαμβάνει 9 έδρες με ποσοστό 4,43%.

9 Απριλίου 2000 Ο Κώστας Σημίτης επανεκλέγεται στην πρωθυπουργία, έπειτα από μία εκλογική αναμέτρηση που εξελίχθηκε σε «θρίλερ». Έλαβαν: ΠΑΣΟΚ 43,79% 158 έδρες, ΝΔ 42,74% 125 έδρες, ΚΚΕ 5,52% 11 έδρες, Συνασπισμός 3,20% 6 έδρες.

7 Μαρτίου 2004 Έπειτα από 11 χρόνια, η ΝΔ με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή επιστρέφει στην εξουσία. Εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία 165 εδρών με ποσοστό 45,36%, έναντι 40,55% και 117 έδρες του ΠΑΣΟΚ, που πριν από δύο μήνες εξέλεξε ως νέο πρόεδρό του τον Γιώργο Παπανδρέου. Το ΚΚΕ καταλαμβάνει 12 έδρες με ποσοστό 5,90% και ο Συνασπισμός 6 έδρες με 3,26%. Εκτός Βουλής μένει και πάλι το ΔΗΚΚΙ που λαμβάνει 1,79% και ο νεοϊδρυθέν ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη με 2,19%.

16 Σεπτεμβρίου 2007 Εντολή στον Κώστα Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία για δεύτερη κυβερνητική θητεία, αλλά με μικρότερη κοινοβουλευτική εκπροσώπη- ση, λόγω του εκλογικού νόμου. Πανωλεθρία του ΠΑΣΟΚ, που ίδρυσε το 1974 ο Ανδρέ- ας Παπανδρέου. Με αρχηγό τον γιο του, Γεώργιο Παπανδρέου, συγκέντρωσε το μικρότερο ποσοστό του από το 1981. Κέρδη για τα δύο κόμματα της Αριστεράς και είσοδος του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή. Ρήγμα στον δικομματισμό, καθώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συγκέντρωσαν αθροιστικά, όπως και το 1996, λίγο κάτω από το 80% των ψήφων.

6 Μαΐου 2012 Πανωλεθρία του δικομματισμού, μεγάλη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στα αστικά κέντρα και είσοδος της ακροδεξιάς «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των εκλογών της 6ης Μαΐου 2012, που σήμαναν τη ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και το «τέλος της μεταπολίτευσης» για την πλειονότητα των πολιτικών σχολιαστών. Στα δυόμισι χρόνια που πέρασαν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, η Ελλάδα βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, μπήκε υπό τη σκέπη της «τρόικας» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) με απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου και βιώνει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Στο πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέρρευσε στις 11 Νοεμβρίου 2012 και τη διαδέχθηκε η κυβέρνηση του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου, που στηρίχθηκε από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

17 Ιουνίου 2012 Η μεγάλη άνοδος της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και η μεγάλη πτώση του ΚΚΕ είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των εκλογών της 17ης Ιουνίου. Μετά το τέλος του δικομματισμού, βρισκόμαστε στον αστερισμό του διπολισμού, που θα φανεί με το πέρασμα του χρόνου αν θα

για να ακολουθήσουν: ΠΟΤΑΜΙ 6, 05% Κ.Κ.Ε, 5.47% , ΑΝΕΛ 4.75% και ΠΑΣΟΚ 4.68 %. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα, σχημάτισε κυβέρνηση σε συνεργασία με τον Π. Καμμένο των ΑΝΕΛ. Στην Π.Ε Κοζάνης: ΣΥΡΙΖΑ: 33,11%, ΝΔ 28,13%, ΑΝΕΛ 6.73%, ΠΑΣΟΚ 6,47%, ΠΟΤΑΜΙ 5,75%, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 5.29%, και ΚΚΕ 5,24.

20 Σεπτεμβρίου 2015 Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ήταν πρόωρες και προκλήθηκαν από την παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου μετά από την αποστασιοποίηση μεγάλου αριθμού βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και τη ψήφιση νέας τριετούς δανειακής. Τις εκλογές κέρδισε εκ νέου ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 35.46%, με δεύτερη τη ΝΔ με 28.10%. Η Χρυσή Αυγή έλαβε 6.99%, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ 6.28%. ΚΚΕ 5.55%, ΠΟΤΑΜΙ 4.09%, ΑΝΕΛ 3.69%, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ 3.43%. Και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε κυβέρνηση σε συνεργασία με τον Π. Καμμένο. Στην ΠΕ Κοζάνης ΣΥΡΙΖΑ 33.86%, ΝΔ 27.89%. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ 7.80%, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 6.20%, ΚΚΕ 5,43%, ΑΝΕΛ 5.22%, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΝ 3.58%, ΠΟΤΑΜΙ 3.32%.

Τερματισμός Λιτότητας με Δραστική Μείωση των Πλεονασμάτων

Αναδιάρθρωση Δημόσιου Χρέους με Ρήτρα Ανάπτυξης

Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών (ΔΕΣΠ)

Κόκκινα Δάνεια

Σεβασμός στη Μισθωτή Εργασία -Επιχειρηματικότητα

Λογικοί φορολογικοί συντελεστές

Δημόσια Περιουσία

“Στις προσεχείς εκλογές της 7ης Ιουλίου στις οποίες έχω την τιμή τιμή να είμαι πάλι υποψήφιος, θα δώσω την μάχη υπερασπιζόμενος το διεθνή ρόλο της Ελλάδος , τα δημόσια αγαθά , την δημόσια παιδεία, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, το κοινωνικό κράτος και την ανάπτυξη της χώρας με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη και τον άνθρωπο.” Γεννήθηκα στις 25 Μαρτίου 1960 στη Σπολάιτα Αιτωλοακαρνανίας από αγρότες γονείς. Τελείωσα Γυμνάσιο και Λύκειο στο Αγρίνιο και το 1977 εισήλθα στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από όπου και αποφοίτησα ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού το 1981. Σαν κατώτερος αξιωματικός υπηρέτησα σε διάφορες Μονάδες του Έβρου, των νησιών του Αιγαίου και της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Επίσης υπηρέτησα ως εκπαιδευτής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και υπασπιστής του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Γιάννη Χαραλαμπόπουλου την περίοδο 1986-1989. Σαν ανώτερος αξιωματικός υπηρέτησα ως Διοικητής στην Κύπρο (ΕΛΔΥΚ), στη Λέσβο και στην Ελληνική Δύναμη Αλβανίας. Επίσης υπηρέτησα, ως επιτελής στη σχεδίαση ασφαλείας των Ολυμπιακών αγώνων, Διευθυντής επιχειρήσεων στην ΑΣΔΥΣ και Διευθυντής Β΄Κλάδου στο Α΄Σώμα Στρατού. Σαν ανώτατος αξιωματικός υπηρέτησα ως Επιτελάρχης στο Α΄Σώμα Στρατού, ως Διοικητής στην VIII Μεραρχία Πεζικού, ως Διοικητής στο Α΄Σώμα Στρατού και ως Υποδιοικητής της 1ης Στρατιάς. Αποστρατεύθηκα τον Μάρτιο του 2014 με το βαθμό του Αντιστράτηγου και μου απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Διοικητού του Α΄Σώματος Στρατού. Τελείωσα τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, την Ανώτατη Σχολή Πολέμου, τη Σχολή Εθνικής Άμυνας, είμαι κάτοχος μεταπτυχιακού στη Διπλωματία και Στρατηγική και γνωρίζω την Αγγλική γλώσσα. Μου έχουν απονεμηθεί όλες οι διαμνημονεύσεις και μετάλλια αντίστοιχα των βαθμών και των θέσεων που κατείχα. Έχω τρία τέκνα και είμαι παντρεμένος με τη Λυρική Σοπράνο Άννα Παπαδοπούλου καθηγήτρια του Δημοτικού Ωδείου Κοζάνης, είμαι δημότης Κοζάνης και είμαι μόνιμα εγκατεστημένος στο Πρωτοχώρι Κοζάνης. Το 2014 μπήκα στην ενεργό πολιτική και είμαι βουλευτής του Σύριζα της Π.Ε. Κοζάνης από τον Σεπτέμβριο του 2015. Κατά την διάρκεια της κοινοβουλευτικής του θητείας διατέλεσα πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας φιλίας Ελλάδας – Αργεντινής και Ελλάδας - Ολλανδίας. Επίσης διατέλεσα μέλος στις κοινοβουλευτικές ομάδες φιλίας Ελλάδας-Καζακστάν και Ελλάδας-Κίνας, καθώς και μέλος της κοινοβουλευτικής επιτροπής του Νάτο. Συμμετείχα στις παρακάτω επιτροπές τις βουλής: • Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας • Δημόσιας διοίκησης • Ελληνισμού της Διασποράς • Εξοπλιστικών προγραμμάτων. Επίσης ήμουν μέλος της εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση του Γιάννου Παπαντωνίου όσον αφορά το σκάνδαλο των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Όσον αφορά την Π.Ε. Κοζάνης προσβλέπω μια δικαιη και ομαλή μετάβαση στη μεταλιγνιτική περίοδο με δημιουργία επαρκων θέσεων εργασίας, με σεβασμό στο περιβάλλλον, με επιχειρηματική εξωστρέφεια, με ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής, με ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και της καθετοποίησης της παραγωγής, με την ανάδειξη του πανεπιστημίου ως πυλώνα εξωστρέφειας και ανάπτυξης, με την ανάδειξη του πολιτισμού της περιοχής και με την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής βασισμένη στα ιστορικά, φυσικά και βιομηχανικά αξιοθέατα της περιοχής. Για όλα αυτά χρειάζεται μία συνεχής προσπάθεια, με καθολική συστράτευση όλων των δημιουργικών δυνάμεων που θα συμβάλλει στη συνεχή επικαιροποίηση του σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της περιοχής σε συντονισμό με το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας ώστε να είμαστε αποτελεσματικοί και χωρίς πολυδιασπαση προσπαθειών και δυνάμεων ώστε να διεκδικούμε τη θέση που μας ανήκει στον 21ο αιώνα.

1946-1964 Οι εκλεγέντες

Βουλευτές της περιόδου Σ

τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, με την αποχή των ΕΑΜικών δυνάμεων εξελέγησαν βουλευτές: Στην εκλογική Περιφέρεια Κοζάνης οι Ιωάννης Αντωνιάδης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος (είχε δικαστεί ως δωσίλογος αλλά απαλλάχτηκε από το Εφετείο Θεσσαλονίκης το 1948 και στην συνέχεια, από το 1950 και μετά, εξελέγη βουλευτής Κιλκίς), Αλέξανδρος Λαδάς, Χρυσόστομος Πιπιλιάγκας, Βασίλειος Βύζας, Χρήστος Γουλόπουλος, Σταύρος Σαμαράς, από την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα, Κόμμα Φιλελευθέρων κακ ΚΕΦ) Δημήτριος Ζησόπουλος από την Εθνική Πολιτική Ένωση (Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και Γεώργιος Βαρβούτης και Κοσμάς Προκοπίδης από το Κόμμα Φιλελευθέρων. Στην εκλογική περιφέρεια Φλωρίνης οι Φίλιππος Δραγούμης, γιος του Στέφανου Δραγούμη και αδελφός του Ίωνα Δραγούμη, εξελέγη δε βουλευτής πρώτη φορά το 1920, μετά την δολοφονία του Ίωνα τον Ιούλιο του 1920, σε αντίποινα για την απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στην Λυών της Γαλλίας κατά την επιστροφή του από την Διάσκεχη της Ειρήνης έχοντας υπογράψει την Συνθήκη των Σεβρών, Αναστάσιος Νταλίπης, Περικλής Ηλιάδης και Γεώργιος Αριστείδου από την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων,, Στέργιος Μπινόπουλος από την Εθνική Πολιτική Ένωση και οι Γεώργιος Σπυρόπουλος και Γεώργιος Τζώρτζης από το Κόμμα Φιλελευθέρων. Στις εκλογές της 5ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1950 εξελέγησαν βουλευτές: Στο Νομό Κοζάνης οι Βασίλειος Βύζας και Χρήστος Γουλόπουλος με το Λαϊκό Κόμμα, Νικόλαος Κουπαρούσος με την ΕΠΕΚ του Πλαστήρα, Κωνσταντίνος Ταλιαδούρης με το Κόμμα Φιλελευθέρων και Δημήτριος Ζησόπουλος με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου. Στην εκλογική περιφέρεια Φλώρινας ο Γεώργιος Σπυρόπουλος με το Κόμμα Φιλελευθέρων, ο Γεώργιος Μόδης με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου, ο Γεώργιος Δεμενόπουλος με την Πολιτική Ανεξάρτητη Παράταξη του Μανιαδάκη και ο Γεώργιος Αριστείδου με το Λαϊκό Κόμμα. Στις εκλογές της 9ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 1951 εξελέγησαν βουλευτές : Στο Νομό Κοζάνης οι Θεόδωρος Σαράντης, Δημσοθένης Δόκος και Γεώργιος Καρότσης με τον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου, οι Διονύσιος Μανέντης και Γεώργιος Βαρβούτης ου Κόμματος Φιλελευθέρων και οι Νικόλαος Κουπαρούσος και Ιωάννης Χρυσοχόου της ΕΠΕΚ του Πλαστήρα. Στο Νομό Φλωρίνης (στον οποίο υπαγόταν και ο Νομός Καστοριάς) οι Στέργιος Μπινόπουλος και Γεώργιος Ανδρεάδης με τον Ελληνικό Συναγερμό, οι Γεώργιος Μόδης και Γεώργιος Σπυρόπουλος του Κόμματος Φιλελευθέρων και ο Δημοσθένης Θεοχαρίδης της ΕΠΕΚ Στις εκλογές της 16ης ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 1952 εξελέγησαν στις τέσσερις εκλογικές περιφέρειες της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας οι: Στην εκλογική περιφέρεια Γρεβενών με τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου οι Θεόδωρος Σαράντης, Αλέξανδρος Βαζάκας και Δημήτριος Παπαπαναγιώτου. Η εκλογή του Παπαπαναγιώτου ακυρώθηκε λόγω ελλείψεως εννόμων προσόντων, σύμφωνα με απόφαση Ειδικού Δικαστηρίου. Εξελέγη σε αναπληρωματική εκλογή, στις 29 Μαρτίου 1953. Στην εκλογική περιφέρεια Κοζάνης εξελέγησαν με τον

Ο μοναδικός Βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου την περίοδο 1946-1967 Σεραφείμ Καρασάββας

Ελληνικό Συναγερμό οι Γεώργιος Καρότσης, Παύλος Τσακιρίδης, Βασίλειος Βύζας, Χρήστος Γουλόπουλος, Δημοσθένης Δόκος και Δημήτριος Ζησόπουλος. Στην εκλογική Περιφέρεια Καστοριάς με τον Ελληνικό Συναγερμό οι Γιώργος Ανδρεάδης, Λεωνίδας Μπατρίνος, Παναγιώτης Γυιόκας και Αριστοτέλης Λιάκος Στην εκλογική περιφέρεια Φλώρινας από το Κόμμα Φιλελευθέρων οι Γεώργιος Μόδης και Γεώργιος Σπυρόπουλος και από την ΕΠΕΚ του Πλαστήρα ο Δημοσθένης Θεοχαρίδης. Στις εκλογέςτης 19ΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 1956 εξελέγησαν Στο νομό Κοζάνης βουλευτές για την ΕΡΕ, οι Διονύσιος Μανέντης, Βασίλειος Βύζας, Αλέξανδρος Λαδάς, Θωμάς Μπάρμπας και Χρήστος Γουλόπουλος. Από την Δημοκρατική Ένωση εξελέγησαν οι Κώστας Ταλιαδούρης και Γεώργιος Βαρβούτης. Στον ενιαίο Νομό Καστοριάς – Φλώρινας από την ΕΡΕ οι Γιώργος Ανδρεάδης, Δημήτριος Μακρής, Λεωνίδας Μπατρίνος, Παναγιώτης Γυιόκας, Αριστοτέλης Λιάκος και από την Δημοκρατική Ένωση ο Δημοσθένης Θεοχαρίδης. Στις εκλογές της 11ης ΜΑΐΟΥ 1958 εξελέγησαν οι: Στο νομό Κοζάνης βουλευτές για την ΕΡΕ, οι Διονύσιος Μανέντης, Βασίλειος Βύζας, Αλέξανδρος Λαδάς, Θωμάς Μπάρμπας και Χρήστος Γουλόπουλος. Ο Χρήστος Γουλόπουλος είχε γεννηθεί το 1892, βουλευτής Κοζάνης από το 1920 και το 1935, καθώς και σε όλες τις μεταπολεμικές βουλές, διετέλεσε Γεν. Διοικητής Θράκης και υφυπουργός σε κυβερνήσεις της περιόδου 1946-1950, απεβίωσε το Μάιο του 1961 και την έδρα του κατέλαβε ο πρώτος επιλαχών, Δόκος Δημοσθένης. Από το Κόμμα Φιλελευθέρων εξελέγη δύο ο Κώστας Ταλιαδούρης. Από την ΕΔΑ εξελέγη ο Σεραφείμ Καρασάββας. Στο Νομό Καστοριάς οι Λεωνίδας Μπατρίνος, Παναγιώτης Γυιόκας και Αριστοτέλης Λιάκος από την ΕΡΕ Στο νομό Φλώρινας εξελέγησαν οι Γιώργος Ανδρεάδης, Δημήτριος Μακρής και Ευστάθιος Κοστελίδης και Αντώνιος Ζούγκας από την ΕΡΕ. Στις εκλογές της 29ης ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 1961 εξελέγησαν οι : Στο νομό Κοζάνης βουλευτές για την ΕΡΕ, οι Διονύσιος Μανέντης, Βασίλειος Βύζας, Στέφανος Νάτσινας, Παύλος

Τσακιρίδης, Αλέξανδρος Λαδάς και Σταύρος Αθανασι άδης. Ο Σταύρος Αθανασιάδης εξελέγη από την δεύτερη κατανομή αλλά η εκλογή του ακυρώθηκε με απόφαση του Εκλογοδικείου (αρ. 77/1962) και έγινε επαναληπτική εκλογή, με νικητή τον Καρότση Γεώργιο της ΕΡΕ. Από την Ένωση Κέντρου εξελέγησαν δύο οι Μιχάλης Παπακωνσταντίνου και Κώστας Ταλιαδούρης. Στο Νομό Καστοριάς οι Παναγιώτης Γυιόκας και Αριστοτέλης Λιάκος από την ΕΡΕ και ο Ζήσης Παπαλαζάρου από την Ένωση Κέντρου. Στο νομό Φλώρινας εξελέγησαν οι Γιώργος Ανδρεάδης, Δημήτριος Μακρής και Ευστάθιος Κωστελίδης από την ΕΡΕ και ο Δημοσθένης Θεοχαρίδης από την Ένωση Κέντρου. Στις εκλογές της 3ης ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 1963 εξελέγησαν: • Στο νομό Κοζάνης οι Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Ταλιαδούρης, Γιώργος Λαζαρίδης από την Ένωση Κέντρου και τέσσερις βουλευτές για την ΕΡΕ, οι Διονύσιος Μανέντης, Παύλος Αθανασιάδης και Παύλος Τσακιρίδης και Βασίλειος Βύζας, ο οποίος πήρε την έδρα στην δεύτερη κατανομή.

• Στο Νομό Καστοριάς οι Ζήσης Παπαλαζάρου από την Ένωση Κέντρου και ο Παναγιώτης Γυιόκας από την ΕΡΕ.

• Στο νομό Φλώρινας ο Δημοσθένης Θεοχαρίδης από την Ένωση Κέντρου, και οι Γιώργος Ανδρεάδης και Δημήτριος Μακρής από την ΕΡΕ. Στις εκλογές του ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 1964 εξελέγησαν: • Στο νομό Κοζάνης οι Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Ταλιαδούρης, Γιώργος Λαζαρίδης και Γιώργος Καστανίδης από την Ένωση Κέντρου και τρεις βουλευτές για την ΕΡΕ, οι Διονύσιος Μανέντης, Παύλος Αθανασιάδης και Παύλος Τσακιρίδης.

• Στο Νομό Καστοριάς οι Ζήσης Παπαλαζάρου από την Ένωση Κέντρου και ο Παναγιώτης Γυιόκας από την ΕΡΕ. Ο Παναγιώτης Γυιόκας εξελέγη με απόφαση του Εκλογοδικείου (αρ. 28/1964) στη θέση του Ευριπίδη Πισιώτη από την ΕΡΕ, του οποίου η εκλογή ακυρώθηκε.

• Στο νομό Φλώρινας οι Δημοσθένης Θεοχαρίδης από την Ένωση Κέντρου, Γιώργος Ανδρεάδης και Δημήτριος Μακρής από την ΕΡΕ. Θωμάς Δημητριάδης

ΣΤΕΛΛΑ ΘΕΟΧΑΡΗ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ Α.Π.Θ.

α τ η τ ό ι μ Τι Ηθική ν ο λ λ έ Μ

Υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στην Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας με το συνδυασμό του Θ. Καρυπίδη είναι η Στυλιανή Θεοχάρη του Χαράλαμπου. Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1988. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κάτοχος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Οργάνωση και Διοίκηση της Εκπαίδευσης - Εκπαιδευτική Ηγεσία» του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Επιπλέον, είναι φοιτήτρια του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και μιλάει δύο γλώσσες (Αγγλικά και Γαλλικά). Έχει εργαστεί ως Υπεύθυνη Εκπαίδευσης, Ανάπτυξης και Διασφάλισης Ποιότητας του Κέντρου Διά Βίου Μάθησης του Δήμου Κοζάνης, ως εκπαιδεύτρια σε προγράμματα εκπαίδευσης μεταναστών στην Ελληνική Γλώσσα, Ιστορία και Πολιτισμό και ως υπάλληλος στην εταιρεία «Εγνατία Οδός Α.Ε.». Συμμετέχει εθελοντικά στην ΑΡΣΙΣ Κοζάνης, ως υπεύθυνη του Σχολείου Ενηλίκων και σε άλλες δομές. Παράλληλα, έχει οργανώσει και έχει συμμετάσχει σε ημερίδες και εκδηλώσεις.