PORTRET

KRISTOF OVERNACHT IN ZIJN CABINE

“RUSTIGER DAN IEDERE AVOND NAAR HUIS TE RIJDEN”

Kristof Penxten (45) rijdt de hele week met een kipper en slaapt gemiddeld vier nachten in zijn Renault Trucks T 480. “Als je in de vrachtwagen overnacht, heb je niet de stress om tegen een bepaald uur thuis te zijn”, zegt hij. “Je gebruikt je rijtijd, je gaat slapen als het past en je bent meteen klaar om ’s anderendaags de volgende rit aan te vatten.”

Erik Roosens

Kristof is nu 15 jaar vrachtwagenchauffeur. Hij begon in het bedrijf van zijn neef - Penxten-Mommen NV, nu Penxten Transport Solutions - en reed er eerst met een bestelwagen. Algauw bekroop hem de microbe om ook eens met een vrachtwagen te rijden. Dat lukte prima op het bedrijfsterrein en daarom kreeg hij de kans om via het Sociaal Fonds Transport zijn C-rijbewijs te halen. Toen hij dat had, wilde hij ook nog een CE. Ook dat rijbewijs haalde hij en zo kon hij achter het stuur van een Mercedes-Benz Actros om met een oplegger de weg op te gaan. Kristof bleef er rijden tot het bedrijf stopte met kiptransport. Maar lang zat hij niet thuis. Een week later - in maart 2015 - kon hij aan de slag bij Transport Vanschoonbeek in Sint-Truiden. “Hier rij ik met een kipper met los gestorte goederen zoals zand of grind”, vertelt hij. “Dat kan in België, Nederland of Luxemburg zijn maar evengoed in Duitsland, Frankrijk of Spaans Baskenland. Meestal gaat het om meerdere ritten per dag. Ik rij van maandag tot vrijdag en overnacht gedurende de week in mijn trekker, liefst in de buurt van een goed restaurant. Dat is rustiger dan iedere avond naar het bedrijf terug te keren om de vrachtwagen te stallen en dan nog met de auto naar Alken te rijden waar ik woon.”

SPANJE

Kristof is niet altijd trucker geweest. “Vroeger heb ik in de fabriek gewerkt”, zegt hij. “Toen moest je vragen om naar het toilet te gaan en had je altijd collega’s rond je. Als

Kristof heeft geen aangepaste vrachtwagen nodig.

vrachtwagenchauffeur heb je een grote vrijheid. Er is geen baas die op je vingers kijkt en je doet wat je wil. Als je werk maar gedaan is. Als je eens zin hebt om te stoppen, kan dat. Bovendien kom je op plaatsen waar je anders nooit zou komen. Zo ben ik eens in het nucleaire onderzoekscentrum van Mol geweest, een plek waar je anders niet binnen geraakt. Rijden met de vrachtwagen is daarom altijd een beetje vakantie, zoals die eerste keer ook dat ik naar Spanje reed. Dat vond ik geweldig.” Kristof rijdt het liefst ’s morgensvroeg bij het begin van de werkdag. “Dan is het nog rustig op de weg”, zegt hij. “Ook weinig verkeer is er op de Franse snelwegen onder Parijs in de richting van Bordeaux maar het liefst van al rij ik toch in Duitsland, liever dan in Frankrijk of in de Benelux. Vooral de wegen in België met de vele files en de drukte op de ringwegen rond Antwerpen en Brussel maken het hier minder aangenaam. Zowel de Ring van Antwerpen als de Ring van Brussel zijn plaatsen waar ik vaak langskom.”

SCHMINKEN

“Als je stilstaat in een file of aan een licht zie je vanuit de cabine de vreemdste dingen”, vertelt Kristof. “Automobilisten zijn bezig met hun gsm, hun laptop, zijn hun krant aan het lezen of zich aan het schminken in de wagen. Als het licht dan op groen springt of de file zet zich opnieuw in beweging, duurt het een tijd eer ze door hebben. Voor een licht sta je dan dikwijls opnieuw stil omdat het weer op rood staat.” Waar Kristof voortdurend mee geconfronteerd wordt is het tekort aan parkeerplaatsen voor vrachtwagens in Europa. “Soms overnacht ik op de parking van het bedrijf waar ik moet zijn maar dikwijls zijn het ook de parkings langs de snelwegen. Het probleem is dat je daar op tijd moet zijn want na 17 uur is het moeilijk om er nog een plaats te vinden. En als je dan niet goed geparkeerd staat, durft de politie ’s nachts al eens op de deur kloppen om je te verplichten je te verplaatsen. Vooral op de parkeerplaats in Ranst gebeurt dat al eens. Daar moet je precies tussen de lijnen staan.”

KIPPER-OPLEGGER

Met zijn 1,35 meter is Kristof niet de grootste chauffeur bij Transport Vanschoonbeek maar een aangepaste vrachtwagen heeft hij niet nodig. Hij past zijn zetel en zijn stuur aan en kan dan vlot de weg op. Dat konden we zelf vaststellen toen Renault Trucks de nieuwe T kwam voorstellen aan de chauffeurs bij Vanschoonbeek en we met hem mee reden om voor de televisiereportage rijbeelden te maken. Net als alle chauffeurs zet hij het stuur en de zetel in de juiste positie en stelt hij zijn spiegels af. Zijn gordel hoeft hij niet te dragen. Daarvoor is hij vrijgesteld. De Renault Trucks T 480 waar hij nu mee rijdt is vier jaar oud en de trekker is gekoppeld aan een kipper-oplegger. “Ik rij liefst met de kipper”, zegt hij. “Ik heb ook pallettentransport gedaan maar dat is een heel gedoe om de spanriemen aan te brengen. Bij een kipper is laden eenvoudiger. De bak wordt gevuld, je gooit het zeil erover en je bent weg. Je hebt ook niet veel wachttijden, zoals bij andere transporten. Alleen bij het aanmelden verlies je wel eens wat tijd door de administratie die er bij komt kijken.”

Met zijn 1,35 meter is Kristof vrijgesteld van gordelplicht.

“Je komt op plaatsen waar je anders nooit zou komen”

CHAUFFEUR MOET PLANNING AFWERKEN, WEINIG VERBRUIKEN EN SCHADEVRIJ RIJDEN

Zowel voor CEO Danny Vanschoonbeek die Kristof naar voor schoof om hem te interviewen voor de televisiereportage als voor Instructeur-Veiligheidsadviseur Danny Delbrouck is Kristof een van de modelchauffeurs van het transportbedrijf. Maar wat is een goede chauffeur? “Er zijn drie zaken”, zegt Danny Delbrouck. “Hij moet zijn planning afwerken, zijn verbruik moet zo laag mogelijk zijn en hij moet schadevrij rijden. Kristof voldoet daaraan. De planners klagen niet, hij heeft geen verkeersongevallen en zijn verbruik is perfect.”