VICTORIA FALLS

DE OERKRACHT VAN MOSI-OA-TUNYA

Niets kan je voorbereiden op het moment dat je ‘de watervallen’ met eigen ogen ziet. Mosi-oa-Tunya in de lokale taal, de rook die dondert. De rest van de wereld kent het als Victoria Falls en het is een van de mooiste natuurverschijnselen op aarde. En dat met prachtige wildparken in het achterland en een scala aan spectaculaire activiteiten. Op naar Zimbabwe... en Zambia… en Botswana.

DOOR TIJN KRAMER

De ene waterval is de andere niet. Ik kende Niagara Falls en het is zeker een bezoek waard. Maar het is een andere orde van grootte. Victoria Falls overweldigt, is veel breder, groter, intenser en ook natter. Je kunt het fenomeen van twee kanten bezoeken: Zimbabwe en Zambia. Wij doen beide. Als je moet kiezen, kies dan voor Zimbabwe, maar als je kunt, kijk dan aan beide kanten, want de uitzichten zijn geen kopieën. Elke kant biedt een heerlijk unieke ervaring. Als je geluk hebt, krijg je de regenboog van je leven. Alsof je in een sciencefictionfilm, de nieuwe Avatar of op een verre Star Wars-planeet zit. Terug naar het begin. Victoria Falls Airport is gemakkelijk te vliegen vanaf Johannesburg en Kaapstad biedt ook een dagelijkse vlucht. Wij nemen de laatste. In drie uur met de kleine Embraer 135 landen we comfortabel op het kleine vliegveld. ‘Vic Falls’ is natuurlijk een toeristische Unesco- trekpleister pur sang en er is dan ook een ruime keuze aan hotels en lodges voor elk budget. We kiezen echter voor een van de meest legendarische hotels ter wereld: The Victoria Falls Hotel, een overblijfsel uit de Victoriaanse tijd, met een prachtig uitzicht op de kloof die naar de watervallen leidt. Het is retroromantiek. Hotels als deze bestaan bijna niet meer. De geschiedenis is groots, met veel bekende namen, onder wie

de Britse koningin, vele presidenten en andere beroemdheden. Het is misschien niet meer op zijn hoogtepunt, maar dat mag de pret niet drukken. Hier wil je slapen, als het budget het toelaat. Je reist terug in de tijd.

Livingstone

Victoria Falls, Mosi-oa-Tunya, ligt aan de Zambezi-rivier en is dus een van ‘s werelds grootste watervallen, met een breedte van 1.708 meter. De watervallen zijn doordrenkt met geschiedenis. ‘David Livingstone, de Schotse missionaris en ontdekkingsreiziger, is de eerste Europeaan die de watervallen op 16 november 1855 zag, vanaf wat nu bekend staat als Livingstone Island, een van de twee landmassa’s in het midden van de rivier. Livingstone betitelde zijn waarneming ter ere van koningin Victoria, maar de Sotho-taalnaam Mosi-oa-Tunya - ‘The Smoke That Thunders’ - wordt nog steeds algemeen gebruikt.

Zambezi

En dan is er nog de Zambezi, de rivier maar ook het lokale biermerk. Het combineert heel goed tijdens een avondcruise op de rivier. We gaan aan boord van een mooie dubbeldeks rivierboot die ons aan een knusse tafel voor twee personen met uitzicht op de rivier plaatst. In 3 uur varen we door de wateren van de twee landen: Zimbabwe en Zambia. We zien veel wild, neushoorns en een kleine krokodil, plus een prachtige lichtshow, van moeder natuur. Een korte storm met fors onweer. Dat kan er ook bij horen, maar de bemanning was goed voorbereid en houdt iedereen droog. Het diner is geen haute cuisine maar easy does it lekker: een tomatensoep, keuze uit vis en een zeer goede steak en dessert. Dat aangevuld met een eindeloze hoeveelheid wijn en andere drank... het is al snel gezellig, zeg maar.

Geschiedenis

Het is ook de moeite waard om vooraf al de geschiedenis in te duiken. David Livingstone was een ontdekkingsreiziger die zijn tijd ver vooruit was, te beginnen met zijn felle anti-slavernij-standpunt, en dat in zijn tijd. In 2022 is het een beetje vreemd om te doen alsof hij de watervallen zelf heeft ontdekt voor de wereld, want de lokale Afrikanen weten het al heel lang. Je kunt niet iets ontdekken dat er in zekere zin al was. Toch opende hij de deur voor de rest van de wereld. Toen hij tussen 1852 en 1856 van het bovenste deel van de Zambezi naar de monding van de rivier reisde, nam hij de watervallen als eerste Europeaan waar. De watervallen waren goed bekend bij lokale stammen, en Voortrekkerjagers wisten het misschien, evenals de Arabieren onder een naam die gelijk staat aan ‘het einde van de wereld’. Livingstone was over de watervallen verteld voordat hij ze stroomopwaarts bereikte en werd overgebracht naar een klein eiland dat nu de naam Livingstone Island in Zambia draagt. Livingstone was eerder al bij de Ngonye-watervallen verder stroomopwaarts geweest, maar vond de nieuwe watervallen

veel indrukwekkender. Hij schreef over de watervallen: ‘Niemand kan zich de schoonheid van het uitzicht voorstellen…’

Maar wacht! Er is meer. Het mooie van de watervallen is natuurlijk dat we ook dicht bij verschillende nationale parken zijn. We steken zelfs de grens over voor een dagtocht naar het Chobe National Park in het naburige Botswana, op ruim een uur rijden van de watervallen. De nationale parken bevatten een overvloed aan dieren in het wild, waaronder omvangrijke populaties van alle klassiekers, van olifanten tot buffels, zebra’s en giraffen. En ja, ook die prachtige antilopen. De rivier boven de watervallen bevat grote populaties nijlpaarden en krokodillen. Of je nu wel of niet veel gamedrives hebt gemaakt, de magie blijft.

Adrenaline

Maar tijd voor actie! De toegevoegde bonus van Victoria Falls zijn de avonturen die het biedt! De klassieker is een heli boven de watervallen, of nog beter: Microlite-vluchten. Geweldig. Een echte durfal? Bungeejumpen en wildwaterraften! Wie durft? Na twee nachten zijn we onder de indruk. Van deze prachtige plek, van de vriendelijkheid van de lokale bevolking. Van de geweldige uitzichtpunten en de machtige dieren van dit evenzo machtige continent. Het is zo’n onvergetelijke traktatie om hier te zijn en absoluut met een ‘once in a lifetime ‘-effect. Zeker in combinatie met de omringende natuur die Victoria Falls echt uniek maakt. Twee dagen en drie landen vormen een avontuur voor altijd, een epische herinnering aan de rook die dondert.