Transition #14 Special Edition by Nederlandse Triathlon Bond

EEN SPECIAL VAN DE NEDER LANDSE TR IATHLON BOND m et d e

RACHEL KLAMER RIJZENDE STER

m a k er

s va n

TR AINING

Verbeter je zwemskills

Spring met een relaxt(er) gevoel het water in Wat jij kunt leren van...

De taper van Michel Butter

T-DAY! WAT NU?

LEVENDE LEGENDE ROB BAREL

THE FASTEST IS FINALLY COOL Ontelbare uren in de windtunnel. Talrijke iteraties. EĂŠn doel: de snelste wielerhelm ter wereld nog sneller en koeler maken. Het is ons gelukt. De nieuwe Evade is niet alleen zes seconden sneller dan voorheen, maar voelt even koel als geen helm dragen. Gebruik daarom je hoofd en kies voor snelheid ĂŠn ventilatie.

specialized.com/new-sworks-evade

WELKOM

riathlon is populairder dan ooit. Veel hardlopers en fietsers zien in triathlon de ultieme uitdaging. Stond voorheen het lopen van een marathon bovenaan de bucketlist, nu is dat de triathlon. Kenners weten dat de sport ook heel veelzijdig is. Deze special is bedoeld voor beginners en die-hards, voor de usual suspects en de nieuwkomers. Gemaakt door de Nederlandse Triathlon Bond in samenwerking met Runnerâ&#x20AC;&#x2122;s World en Bicycling. Met tips voor je eerste triathlondag en het voorkomen van blessureleed. Een Ironman in twaalf maanden? Het kan! In een exclusief interview vertelt wereldkampioen Mario Mola over zijn mindset en we portretteren levende legende Rob Barel. Rachel Klamer liet zich speciaal voor dit magazine fotograferen, vlak na haar historische WTS-zege en in Bas Diederen brandt de ambitie om te vlammen op Hawaii nog steeds. Nut en noodzaak van een inspannigstest zetten we voor je op een rij en tot slot hebben we ook het geheim van Girona voor je ontrafeld. Veel lees- en sportplezier!

TRIATHLON SPECIAL

INHOUD 06 10 15 16 18 20 30

Momenten

Rachel Klamer: Rijzende ster

Column Versus

I ronman in 12 stappen

Looptips

Rob Barel: Onverslijtbaar

T-Day: je eerste triathlon

32 34 36 40 44 46 50

Paklijst Special needs

Vooroordelen over triathlon

D e ideale triathlonfiets

K oudwatervrees: tips voor je zwemonderdeel S potlight

Portret

De magie van Girona

54 58 62 66 70 72 76

De verborgen tegenstander: Eetstoornissen T okyo Calling: Jetze Plat

D e taper van Michel Butter

B lessureleed

82 86 88 92

Wisselzone

Voeding

B as Diederen: Focus op Hawaii

Namibië

Werkplek

Inspanningstest

S uper Mario Mola

COLOFON TRIATHLON is een speciale uitgave van de Nederlandse Triathlon Bond, Runner’s World en Bicycling en verschijnt eenmalig in een oplage van 50.000 stuks. Leden van de NTB en abonnees van Runner’s World en Bicycling ontvangen het magazine als onderdeel van hun abonnement. Prijs losse verkoop: € 6,95 Uitgever Nederlandse Triathlon Bond Imo Muller (Triathlon, Runner’s World, Bicyling)

Hoofdredactie Martijn Keijsers, Rens Muller, Olivier Heimel (Runner’s World), Laurens ten Dam (Bicycling) Art-direction & vormgeving Totenmetontwerpen.nl Jeroen Boot, Mirko Meerwaldt, Ilona Rullens Medewerkers Christie Brouwer (eindredactie), Marcia Jansen, Frank Krijl (productiebegeleiding), Marc van der Kort (fotografie), Ying

Mellema (sales), Miriam van Reijen, Danny Tjaardstra (sales), Guido Vrouwe (productiebegeleiding) Aan dit nummer werkten mee Tekst: Sander Jansen, Roel Kerkhof, Jeroen Kreule, Jeannet Pennings, Daan Rieken, Thomas Sijtsma, Nydia van Voorthuizen Beeld: Wagner Araujo, Andy Astfalck, Rob Barel, Petko Beier, Delly Carr, Dirk-Jan van Dijk, La Fabrica, Flowfysio, Bastiaan Heus, Ludo van der Put, Casper

Rila, Lennaert, Ruinen, Walter Schellingerhout, Janos Schmidt, Rogelli Sportswear, Renee Tijdink, Tritrack, Studio Vonq, Bert Willems, Istockphoto, Ingo Kutsche, Sergio Vaccher, Ducan Wijting, Zout Fotografie Beeld cover Rachel Klamer geportretteerd door Casper Rila Adreswijzigingen Dit kan door een e-mail te sturen naar info@triathlonbond.nl of per

post naar NTB, Papendallaan 49, 6816 VD, Arnhem.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of vermenigvuldigd door middel van druk, digitaal of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie.

KOM IN DE FLOW. VERBETER JE PRESTATIES MET DE IRON IRON KIT CARBONIO FLOW

TOP TECHNOLOGIE VOOR TRIATLETEN. Het Selle Italia IRON zadel is special ontworpen voor triatleten. De FLOW techniek zorgt voor verminderde druk op het zitvlak en de padding biedt extra comfort. Dit speciale triatlonzadel stelt jou in staat onder alle omstandigheden topprestaties te leveren. Gewicht: 235 g I Rails: Carbon I Zadeldek: Fibra-Tek I Schaal: Carbon De IRON zadelserie is er in verschillende idmatch maten. Wil je weten welke maat zadel het best bij jou past? Bezoek een Selle Italia dealer bij jou in de buurt. Vind je dealer op www.selleitalia.com

SELLE ITALIA IS DISTRIBUTED BY:

Oneway Distribution B.V. | info@o-w-d.nl

ENJOY YOUR RIDE

TRIATHLON SPECIAL

MOMENT

NAMIBIË Beeld Petko Beier / pebe-sport.de

Triatleten uit vijf verschillende landen, die de zomerzon in Namibië opzoeken om samen hun kilometers te maken in voorbereiding op het nieuwe wedstrijdseizoen. Weg is het stereotiepe beeld van de eenzame ploeteraar die vecht tegen de elementen in de Hollandse polder. Het had zomaar een social ride vanuit een hip koffietentje in Zuid-Europa kunnen zijn. Dit zijn de sterren van Tokyo 2020 en in mei begint hun kwalificatiereeks voor de Spelen in de Japanse hoofdstad. Na de eerste schermutselingen tijdens de World Cup van Kaapstad en de opening van het grote bal in Abu Dhabi bij de World Triathlon Series zijn ze er klaar voor. Seizoen 2018 lonkt…

TRIATHLON SPECIAL

MOMENT

ZUIDAFRIKA Beeld Romy Louise van Schooneveld

Overwinteren waar het zomer is, je offseason kleuren met een maandje reizen en daarna de draad weer oppakken. Elke dag de wekker voor de vroege zwemsessie. Nooit versagen je fietskilometers af te malen in de wijngaarden rond Stellenbosch. Telkens weer de stoffige wegen van het Zuid-Afrikaanse landschap afsloffen, om het lijf fitter, sterker, sneller te maken. Evert Scheltinga bivakkeert voor het tweede jaar op rij de hele Europese winter onder de Afrikaanse zon. Vorig jaar hield hij er een sprankelend debuut op de Ironman van Zuid-Afrika aan over en bouwde daarop voort met een toptijd in Frankfurt. Seizoen 2018 lonktâ&#x20AC;Ś

010

TRIATHLON SPECIAL

WINST IN EEN WEDSTRIJD VAN DE WORLD TRIATHLON SERIES MAAKT VAN ELKE TRIATLEET OP SLAG EEN INTERNATIONALE STER. NU DE BEKENDHEID IN EIGEN LAND NOG. EEN PORTRET VAN RACHEL KLAMER.

RIJZENDE STER Tekst Martijn Keijsers Beeld Casper Rila

Highlights carrière

2009 Zilver

EK triathlon junioren Brons

WK triathlon junioren

2012 36e

Olympische Spelen

2013

Winst EK olympische afstand

2015

Zilver

Europese Spelen

2016 10e

Olympische Spelen

2010–2017 5x

Winst Europacup Holten

2017 8e

Eindrangschikking World Triathlon Series

arare, Zimbabwe, 1990. Twee Nederlandse artsen krijgen een dochter. Ze noemen haar Rachel. Het meisje is een sportief multitalent, blijkt als de familie teruggekeerd is in Nederland en zich vestigt in het Twentse Denekamp. De jonge Rachel zwemt bij De Dinkel, een club met een reputatie als het gaat om het opleiden van zwemkampioenen. Olympiërs als Kirsten Vlieghuis en Johan Kenkhuis groeien op binnen de vereniging. Het meisje kan ook rennen. Hard rennen zelfs. Net als haar vader en haar broertje. Crossen bijvoorbeeld, maar ook wegen baanwedstrijden. Als juniore staat ze tweemaal op het podium bij het NK cross en ook tweemaal op het NK 3.000 meter, waarvan eenmaal als winnares. Fietsen doet ze ook, zoals elke Nederlandse jongere. Naar school, naar vriendinnetjes om te spelen, naar het zwembad. Met een beetje fantasie zijn de ingrediënten voor een leven lang triathlon dan al aanwezig. Een bestaan als internationaal toptriatlete is echter nog totaal onvermoed. Talenten voor een sport in de marge, de vele uren van training en alle exotische locaties die bezocht worden voor wedstrijden en trainingskampen zijn nog ver weg van het nuchtere dagelijks bestaan in Twente.

011

012

TRIATHLON SPECIAL

In 2008 doet Rachel een ontdekking die haar leven compleet zal veranderen. Ze staat aan de startlijn van haar eerste triathlons en wordt meteen nationaal juniorenkampioene. Dat valt ook de bond op. Ze wordt opgenomen in het talentprogramma. Een jaar later wordt ze derde op het WK voor junioren in Australië en een paar maanden eerder tweede op het EK voor junioren, in Holten. Vlakbij huis. De internationale triathlon in het Overijsselse dorp is al jaren een klassieker in de sport. Het zal

de race worden waar Klamer vrijwel jaarlijks terugkeert, die ze altijd wil winnen, soms zelfs moet winnen. De fietser kent Holten van de Holterberg, haar prachtige mountainbikeroute en de steile asfaltklim op de Motieweg. De onervaren triatlete ziet de Motieweg als een kuitenbijter die de loopbenen afsnijdt nog voor het fietsonderdeel voorbij is. Maar waar een wil is, is zeker in Klamers geval een weg. En de weg gaat omhoog. Na het EK-zilver rijst de ster van de Twentse juniore snel. Via de Limburgse heuvels, waar het Nationaal Trainings Centrum voor de triathlonsport gevestigd is, naar Nieuw-Zeeland voor winterstage en hup het internationale circuit in. Tacxen op een hotelkamer in Abu Dhabi, warming up voor de World Triathlon Series in de straten van Madrid, trainingsstage in Namibië of racen midden in het centrum van Londen op de Olympische Spelen, het hoort

ALS ZE IN 2012 HAAR OLYMPISCH DEBUUT HEEFT GEMAAKT ZONDER EEN AANSPREKEND RESULTAAT, IS ER DE TWIJFEL. IS DIT HET DAN? WIL IK FULLTIME TRIATLETE BLIJVEN? IS ER EEN WEG NAAR DE WERELDTOP EN HOE ZIET DIE ERUIT?”

er allemaal bij. Hoe herken je de triatleet op een vliegveld? Compressiekousen over de kuiten, koffie in de ene hand, bidon in de buurt, petje op het hoofd en een tjokvolle fietskoffer met zich meezeulend. Als ze in 2012 haar Olympisch debuut heeft gemaakt zonder een aansprekend resultaat, is er de twijfel. Is dit het dan? Wil ik fulltime triatlete blijven? Is er een weg naar de wereldtop en hoe ziet die eruit? Er komt een tijdelijk afscheid van het NTC en het bondsprogramma. Tijd voor een internationale trainingsgroep. Samen met haar Zuid-Afrikaanse partner Richard Murray trekt ze de wereld over. Ziet haar huis steeds minder, maar doet onmisbare ervaring op en keert eind 2017 terug in het NTC-programma onder de coaches Louis Delahaije en Jordi Meulenbeg. Murray komt mee en sluit zich

013

TALENTDAGEN Elk voorjaar organiseert de NTB een reeks talentdagen, waarin de bond op zoek gaat naar jeugdige zij-instromers, die naast hun huidige sport ook triathlon willen proberen en misschien wel ontdekt worden als de nieuwe Rachel Klamer. Via triathlonverenigingen en regionale trainingsgroepen kan daarna de opleiding tot topsporter worden ingezet in een RTC en uiteindelijk het NTC in Sittard. Ook voor parasporters zijn er opleidingsmogelijkheden, tot en met een fulltime topsportprogramma. Kijk voor meer info op toptriathlon.nl/talentdagen

aan bij de Nederlandse trainingsgroep. Tijdens de winterstage in NamibiĂŤ sluiten ook andere atleten uit Duitsland, Luxemburg, Oostenrijk en Zuid-Afrika aan. Het palmares van Klamer groeit intussen gestaag, met EK-goud in 2013, zilver op de Europese Spelen in 2015, brons op het WK voor teams in 2017 en diverse overwinningen in races uit het Europese circuit. De tweevoudig OlympiĂŤr wordt een steeds completere atlete.

Van onervaren juniore wordt Rachel in de loop der jaren steeds meer de doorgewinterde professional, die ook op de fiets haar mannetje staat. Het meisje dat in 2008 nooit vermoed had dat haar sport haar de wereld over zou brengen, is een zelfbewuste professionele triatlete geworden. Op de nog altijd spaarzame momenten thuis in Nederland is er weer gewoon, zoals vroeger, de degelijke Hollandse stadsfiets, het zwembad in Denekamp waar ze haar bij haar voornaam kennen en de terugkeer naar het veldlopen. Met een bronzen plak op het NK cross bewees ze dit voorjaar ook in die discipline het kunstje nog niet verleerd te zijn. Je bent een multitalent, of je bent het niet. Het NK-podium volgde een week na de winst van de World Triathlon Series race in Abu Dhabi, waar de verzamelde wereldtop werd verslagen na een machtige slotkilometer op het looponderdeel. Haar grootste zege tot nu toe. Het NK-brons kreeg in eigen land meer aandacht dan de WTSzege. Vanuit internationale hoek was er wel volop erkenning voor de wereldprestatie van het Nederlandse triathlontalent bij uitstek. Niemand is sant in eigen land.

3 voor 10!

NG!

fotografie Joyce Bongers

'WINST OF VERLIES TIJDENS EEN TRIATHLON WORDT BEPAALD DOOR HET LOPEN'

B AAN

Neem nu een abonnement op Runner’s World: drie nummers voor slechts €10! RUNNERSWEB.NL/TRIATHLON

015

Beeld: Joyce Bongers

Olivier, Ik ben het volledig eens met je. Mijn ervaring met triatleten? De hel… Ik ben op trainingskamp geweest met Chris Brands, Nederlands kampioen triathlon op de lange afstand. Laat ik het zo zeggen, het was niet bepaald goed voor mijn ego... Als wielrenners huurden we in december altijd een huis in de buurt van Benidorm om eens stevig te trainen. Althans, dat dachten we. Karsten Kroon, Bram Tankink en mijn persoon probeerden twee weken werk en gezinsleven te combineren door vrouw en kinderen mee te nemen. Eén jaar had Karsten het onzalige idee opgevat om een ‘triathlonnende vriend’ uit te nodigen, Chris Brands genaamd. Waar ik tot die week altijd dacht dat ik een gigantisch trainingsbeest was, werd me door Chris even een spiegel voorgehouden. Ik lag uitgeteld op de bank te rusten na de eerste training van zes uur toen ik hem met een rugzak op de voordeur uit zag sluipen. ‘Ga je boodschappen doen?’ vroeg ik, ‘dan kan ik mooi wat langer rusten. ‘Nee ik ga naar de atletiekbaan om een uurtje te lopen’ antwoordde Chris. Als ik niet zo lekker comfortabel op de bank lag was ik er vanaf gevallen. Ik geloofde Chris eerst echt niet, maar het bleek waar te zijn. En zo ging het de hele week door. Even naar het zwembad voor het ontbijt. Nog even een avondloopje. En ‘s avonds nog energie over om mee te discussiëren. Ik verdacht alle triatleten van een bekende hyperactiviteitsstoornis maar dat is een ander verhaal.

Laurens! De triathlon, daar word ik altijd een beetje bang van. Jij ook? En het doet zo denken aan die ene gast op een feestje die altijd net iets meer heeft gedaan. ‘Een Touretappe gefietst? Klasse. Heb ik ook een keer gedaan, maar toen had ik eerst bijna 4 kilometer gezwommen en heb ik meteen daarna ook nog even een marathonnetje afgewerkt.’

EEN TWEE TJE

Die ene keer in mijn leven dat ik de nationale triathlonselectie op een trainingskamp in Portugal vergezelde, liep ik letterlijk tegen een muur op, dat speelt natuurlijk ook mee. Jij hebt grotere rotsblokken gekopt, ik weet het. Ik heb je zelfs een keer je eigen arm terug in de kom zien zetten, meen ik. Maar goed, Cristiano Ronaldo brengt ook zijn eigen scheiding aan. De bliksem sloeg in, ik raakte een beetje in paniek en zag al sprintend een muurtje over het hoofd, waar ik vervolgens head-first overheen vloog. Zeg ‘triathlon’ en ik denk aan de geduldige bondsfysiotherapeut die de hele avond kiezelsteentjes uit mijn lijf verwijderd heeft.

Ik weet niet of het jou opgevallen is, maar tempo rijden kunnen ze heel goed. Even versnellen is er alleen niet bij. Dat gaf mijn gedeukte ego kans zich weer op te poetsen. Af en toe Chris eraf poefen op een klimmetje. Om daarna weer de bank te bezetten, de rest van de middag. Groet, Laurens Hoofdredacteur Bicycling

Die jongens waren ook niet onder de indruk te krijgen. Als ik me klaarmaakte voor mijn eerste looptraining ‘s ochtends, kwamen zij al uit het zwembad. Als ik ‘s middags even ging slapen, fietsten zij naar een buurland en terug. En als het dan tijd was voor mijn tweede looptraining, sloten zij gewoon aan.

Eens? Hartelijke groet, Je collega Olivier Hoofdredacteur Runner’s World

Beeld: Ramiro Ameneiro

Triatleten zijn uitslovers, wil ik maar zeggen. En lopers zijn luxepaarden. En fietsers, die zijn gewoon knettergek.

016

TRIATHLON SPECIAL

I R O M A I N M A A D E

UI T D A GING Daar stond Arjen Miedema dan, in een Utrechts park

tijdens Koningsdag 2015, samen met buurman Daan. Ze hadden een paar biertjes op toen Daan het hem op de man af vroeg: Arjen,

N N N N

INSCHRI J V ING De vrienden schreven zich in voor Ironman

Zürich 2106. Niet de makkelijkste wedstrijd, erkent Arjen. “Ik had nog nooit in de bergen gefietst.” Zijn doel was helder: finishen. Met

Oké, je wilt een triathlon gaan doen. Een hele zeg je? Een ironman dus. En je hebt nog geen ervaring. Puik plan, of gekkenwerk? It’s been done before, maar er horen wel een paar waarschuwingen en safety checks bij.

Tekst Jeroen Kreule Beeld Istockphoto

T R A INER Hij kwam terecht bij triathlontrainer Peter

Vocking. Vocking zag het zitten, onder twee voorwaarden: Arjen zou een inspanningstest moeten doen, verder moest hij laten

SCHEM A Met een schema van Vocking ging Arjen in de

zomer van 2015 aan de slag, een jaar voor ‘Zürich’. Van vier naar zes uur per week, van zes naar acht, van acht naar tien. Opbouwen dus.

zullen we volgend jaar samen een

eindtijden was hij niet bezig. Arjen

zien dat hij een halve triathlon

Arjen moest wennen. ,,Dat trainen

hele triathlon doen? Zonder te

– toen 41 jaar – wist ook dat hij

probleemloos zou kunnen

heeft een behoorlijke impact op

weten wat hem precies te wachten

een expert nodig had om dat doel

volbrengen. Hij koos voor de halve

het dagelijkse leven. Qua aantal

stond, zei Arjen ja. Zwemmen?

te kunnen bereiken. ,,Ik wilde het

van Almere.

uren, maar ook wat trainen met

Sinds zijn studententijd had hij

hele traject op een verantwoorde

je lichaam doet. Je moet keuzes

geen baantje meer getrokken.

manier in gaan.’’

maken, je energie anders verdelen.’’

Fietsen en lopen deed Arjen wel, maar mondjesmaat. Hooguit vier uurtjes per week. Zonder klokje, zonder schema.

A A NL EIDING Arjen – vader van twee jonge dochters en

eigenaar can wijnwinkel Vleck imn Utrecht – stond op een ‘interessant punt’ in zijn leven, zoals hij het zelf omschrijft. Zijn vrouw Sandra was kort daarvoor overleden. ,,Ik vind het een heel stom woord, maar ik had een uitdaging nodig. Een grensverleggende uitdaging. En sporten heeft iets meditatiefs. Daarom zei ik ja.’’

017

MO T I VAT IE

STAAT EEN IRONMAN OOK OP JOUW BUCKETLIST? MISSCHIEN IS EEN START2TRI-CURSUS DAN WEL JOUW IDEALE OPSTAPJE. HET HOEFT IMMERS NIET BINNEN EEN JAAR TE GEBEUREN... KIJK OP WWW.TRIATHLONBOND.NL/MEEDOEN VOOR EEN OVERZICHT VAN CURSUSSEN BIJ JOU IN DE BUURT.

Het traject verliep nagenoeg probleemloos.

Blessures heeft hij niet gehad, zijn sociale leven heeft er nauwelijks onder te lijden gehad. “En ik ben gewoon wijn blijven drinken.” Wanneer Peter Vocking wordt benaderd door intrinsiek gemotiveerde mensen als Arjen, is hij onder voorwaarden bereid hen te begeleiden. “Als ik eerlijk ben, zou mijn advies zijn: doe het eerste jaar korte afstanden, kies dan een halve triathlon, en ga weer een jaar later die hele triathlon volbrengen. Opbouwen, routine krijgen en wedstrijdritme opdoen. Voor sommigen is het echter een bucketlist-dingetje, die willen niet wachten. Ik vind sowieso dat finishen je doel moet zijn. Een snelle eindtijd is leuk, maar niet de eerste keer.”

T E S T EN Vocking eist dat de triatleet een

inspanningstest doet, inclusief hartfilmpje. “De test is nodig om hartslagzones te bepalen. Daarnaast wil je zeker weten dat iemand niet lijdt aan hartfalen en tijdens een training omvalt. Je moet zoveel mogelijk risico’s uitsluiten.” Vocking vindt het belangrijk dat (beginnende) triatleten beseffen dat ze een jaar lang gestructureerd moeten

PRO T OC OL De meting bestaat uit een inspanningstes,

inclusief ECG, ademgasanalyse (VO2Max) en bloeddrukmeting. Aan de hand van deze nulmeting – waarbij de triatleet moet fietsen

10 11 DR A AIBOEK

BEL ONING

Het is in de

Arjen had tijdens

voorbereiding

het looponderdeel

belangrijk om voldoende herstel

van de Ironman Zürich één mo-

te dúrven nemen. “Een trainings-

ment dat hij aan stoppen dacht.

schema is een leidraad. Probeer

De Utrechter heeft doorgezet. Hij

trainingen niet in te halen als je

kreeg na 12 uur en 20 minuten

gaan trainen. “Je moet bereid

en lopen – kan Vroemen een hoop

bijvoorbeeld een drukke week op

een joekel van een medaille om

zijn minstens tien à twaalf uur te

relevante informatie naar boven

je werk hebt gehad. Durf weg te

zijn nek gehangen, in het bijzijn

gaan trainen. We bouwen rustig

halen. Hoe functioneren de spieren

strepen. En vergeet vooral niet

van zijn dochters en Daan, die de

op. Iemand die nauwelijks heeft

en het bewegingsapparaat?

van het traject te genieten, want

finish al was gepasseerd. Missie

hardgelopen, laat ik niet gelijk drie

Hoeveel zuurstof kan er worden

trainen voor een triathlon is heel

volbracht.

keer in de week rennen.”

opgenomen? Hoe krachtig kun

erg leuk”, weet Vroemen. Voor de

je uitblazen? Hoe is de hartslag

racedag zelf raadt Peter Vocking

en het vermogen tijdens een

iedereen aan een draaiboek te ma-

inspanning? Hoe snel gaat de

ken. “Ga niet harder fietsen dan je

hartslag omlaag tijdens herstel?

had bedacht, blijf bij je plan. Er zijn

Is het verantwoord, om

Gebeurt dat geleidelijk, of juist

momenten dat je het heel zwaar

iemand met nagenoeg

niet? Daarnaast wordt een bloed-

gaat krijgen. Geef niet op, denk aan

nul triathlonervaring in twaalf

onderzoek gedaan. Aan de hand

de finish: die is magisch.”

maanden tijd klaar te stomen

van dit onderzoek wordt gekeken

voor een hele triathlon? Ja, zegt

naar het bloedbeeld. Is er sprake

sportarts Guido Vroemen van SMA

van bloedarmoede of een tekort

Midden Nederland en bondsarts

aan ijzer? Ook het functioneren

van de Nederlandse Triathlon

van de lever, schildklier en nieren

Bond. “Mits hij of zij gezond en fit

wordt bekeken. Vroemen: “Op basis

is. Dat is een absolute voorwaarde.

van al deze gegevens kan ik een

Of iemand gezond en fit is, kun je

risicoprofiel maken. En redelijk

goed meten. Het is niet per defini-

goed voorspellen tot wat iemand

tie onverantwoord.”

in staat is.”

SP OR TA R T S

VERSLAVING Eens, maar nooit weer? Toch niet.

Over een paar maanden gaat Arjen op voor zijn tweede triathlon: de Frysman. Zijn doel? Finishen. En als het meezit, iets sneller dan in Zürich…

018

TRIATHLON SPECIAL

WORD JE E E N BE TERE LOPER Eigenlijk bestaat de perfecte looptechniek niet, want hardlopers zijn er natuurlijk in allerlei soorten en maten. Toch is er een aantal wetmatigheden die voor iedereen gelden en die ervoor kunnen zorgen dat je looptechniek efficiënter wordt. Neem deze acht voorbeelden tot je en doe de voorgestelde oefeningen. Ze zullen je helpen om een betere loper te worden. 8 LOOPTIPS

Tekst Rens Muller Beeld iStock, Andy Astfalck

Bovenlichaam recht

Ontzie je knie

Krachtige torsospieren zijn

Verhoog het bereik van je

een voorwaarde voor een

kniebeweging door iets ‘lager’ te

goede loophouding. Een licht

gaan lopen. Buig je knieën licht.

naar voren neigende, rechte houding, zorgt voor voldoende

Oefening:

voorwaartse beweging en

Ga in de starthouding staan met

vermindert druk op het lichaam.

je linkervoet aan de startlijn en je rechtervoet naar achteren.

Oefening:

Hef je rechterhiel op alsof je wilt

Ga met je voeten op

afzetten, maar voer de beweging

schouderbreedte staan en

door tot een hoge knieheffing. Doe

balanceer op de bal van je voeten.

10-15 herhalingen voor elke knie

Gebruik je buikspieren om deze

tijdens je herstelpauzes.

houding 60 seconden vast te houden.

019

06 Zwaai de armen gelijk Wanneer je armen tijdens het hardlopen voor je borst kruisen, kan dit zich doorvertalen naar je benen en dat is geen efficiënte looptechniek. Een gelijke armzwaai zorgt voor een correcte looppas. Oefening: Plak twee stickers op je shirt aan de zijkant van je ribbenkast, ongeveer 3 centimeter onder je borst. Doe 50-metersprints tijdens je warming-up met teruggetrokken schouders. Zwaai met je bovenarmen naar voren en naar achteren telkens wrijvend langs de stickers.

Denk jezelf vooruit Blijf bij iedere voetafzet focussen op je heupen. Hiermee spreek je je bilspieren en hamstrings extra aan, en houd je het zwaartepunt van je lichaam constant in voorwaartse beweging. Oefening: Sprints met weerstand; bind iets zwaars (bijvoorbeeld een autoband) achter je, en doe zes

Zet je voeten goed neer

Versterk je quadriceps

Let op je landing

Trek een imaginaire lijn tussen

Bij elke landing krijgt je lichaam

Vermijd bij het landen dat je

je voeten terwijl je loopt. Ze

krachten te verwerken tot drie

gewrichten te ver doorbuigen.

moeten telkens landen aan ‘hun’

keer je lichaamsgewicht. Om

Diep doorbuigen helpt

Loop lichter

kant van de lijn. Zo niet, dan

deze schok goed te kunnen

weliswaar om de schok van de

Haal alles uit je afzet – van het

land je te veel op je buitenvoet

absorberen heb je sterke

landing goed op te vangen, maar

punt dat je voet plat op de grond

en is de kans op een blessure

bovenbeenspieren nodig.

het vermindert je explosiviteit.

staat tot het moment dat je heup,

Met strakkere landingen word

knie en enkel in één lijn staan.

je sneller.

Door dit te verbeteren krijg je

groter. Oefening:

60-metersprints met volledig gestrekte benen. Wandel terug om te herstellen.

Oefening:

Kniebuigen; ga met je voeten op

Ga op zoek naar een lijn

schouderbreedte staan met je

Oefening:

(atletiekbaan, voetbalveld) en doe

armen langs je lichaam. Zak door

Passen tellen. Tel tijdens het

Oefening:

8 keer een 100 meter met je voeten

je knieën tot je dijen parallel lopen

hardlopen hoeveel passen je

Hinken; doe zes hinksessies van 50

landend aan de juiste kant van

aan de vloer. Houd even vast en

met je rechtervoet maakt in 20

meter afwisselend voor elk been en

de lijn.

kom rustig omhoog. Doe 3 sets van

seconden. Streef naar 30.

wandel terug. Let op dat je been bij

10 herhalingen.

een snellere, lichtere loopstijl.

de afzet volledig gestrekt is.

020

TRIATHLON SPECIAL

Tekst Marcia Jansen Beeld Archief Barel

Als je triathlon zegt, dan zeg je Rob Barel. In Nederland en ver daarbuiten. Eind 2017 vierde hij zijn zestigste verjaardag, werd in de internationale Hall of Fame van de triathlonspor t opgenomen en behaalde wederom grote sportieve successen. Een gesprek met het triathlonicoon waar de tijd maar geen vat op lijkt te krijgen.

ON VER SLIJT BAAR

021

022

TRIATHLON SPECIAL

017 was een bijzonder jaar voor Rob Barel. De triatleet uit Overberg werd opgenomen in de ITU Hall of Fame, kreeg van de ETU een oeuvre prijs, fungeerde als toer nooidi recteu r voor het WK triathlon in Rotterdam – waar hij zelf en passant de wereldtitel in zijn nieuwe agegroup veroverde – en was in oktober op Hawaii, met een parcoursrecord, de snelste zestigplusser in de Ironman. Hoe doet hij dat toch?

ZESTIG ALS EXCUUS

“Nou, ik merk wel degelijk dat ik ouder en langzamer word hoor”, lacht Barel die op zijn 42e meedeed aan de Olympische Spelen en op zestigjarige leeftijd nog bosjes jongere concurrenten achter zich houdt. “Het kost allemaal wat meer moeite en ik heb vaker last van pijntjes, maar ik vind dat niet zo moeilijk te accepteren. Om de zoveel tijd moet ik gewoon even schakelen met wie ik me wil meten. Tot Sydney kon ik nog wel de strijd met twintigers aan, maar die tijd is nu voorbij. Al werd ik op mijn vijftigste op Ameland nog Europees kampioen cross triathlon, maar dat was wel een beetje een cadeautje, moet ik eerlijk zeggen. Ouder worden vind ik niet zo heel erg. Het is een mooi excuus om wat langzamer te gaan.”

Zijn aanstaande zestigste verjaardag en de overgang naar een nieuwe agegroup greep de geboren Amsterdammer aan om nog een keer af te reizen naar Hawaii. “Ik had me eigenlijk voorgenomen om nooit meer naar Hawaii te gaan. Ik vond het te commercieel geworden en te duur. Maar eind juli 2016 veranderde ik van gedachten toen ik in de Ironman 70.3 in Boedapest, waarvoor ik was uitgenodigd door oud-triatleet Péter Kropkó, in vier uur en zes minuten overall als 24e eindigde. Het parcours was wel iets te kort, maar ik verbaasde me erover dat ik met weinig voorbereiding zo makkelijk een halve triathlon kon finishen. Zo ontstond het idee om in het jaar dat ik zestig werd – dat vond ik wel een goed excuus – nog één keer naar Hawaii te gaan.”

Vorige spread: Nice 1992

THUIS IN NICE

Het plan was om zich te kwalificeren in Nice, de Franse badplaats waar hij in 1994 de wereldtitel op de lange afstand veroverde. De Ironman in Nice voelde als een thuiswedstrijd voor Barel die de race in het verleden drie keer op zijn naam schreef. Hij finishte in 9 uur en 56 minuten, won daarmee met overmacht in zijn agegroup en eindigde overall op de 28e plek. “Het was fantastisch om weer terug te zijn in Nice en daar op het podium te staan. Veel mensen kennen me daar nog, dus het voelde als een warm bad. Ik kreeg zelfs een staande ovatie tijdens de awardceremonie. Ik was ook heel blij met het resultaat. Ik was vroeg begonnen met de voorbereiding, ook met het oog op Hawaii. Ik wilde een goede

Onder: Immenstadt 1985

023

Linksboven: Fietsparcours 1983 Rechtsboven: A lmere 1984 Boven: Team Nike 1984

Tot Sydney kon ik nog wel de strijd met twintigers aan, maar die tijd is nu voorbij. Ouder worden vind ik niet zo heel erg. Het is een mooi excuus om wat langzamer te gaan.”

basis hebben omdat ik wist dat ik het druk zou krijgen in augustus en september met de organisatie van de triathlon in Veenendaal en het WK triathlon in Rotterdam.” Na zijn overwinning in Nice werd de focus verlegd naar Hawaii. Barel maakte in de voorbereiding op Hawaii trainingsweken tot maximaal twintig uur. “Vooral in augustus zat ik op het randje van wat nog kon. De periode voorafgaande aan de triathlon in Veenendaal is altijd hectisch, met korte nachten en weinig trainen. In de aanloop naar het WK – drie weken later, had ik gelukkig wat meer tijd. Ik had in Rotterdam geen grote verantwoordelijkheden zoals in Veenendaal, ik was daar vooral het gezicht van het WK. Bovendien was alles supergoed georganiseerd, zodat ik zelf ook nog wel tijd had om te trainen.” Een dag na de eliteraces – het strijdtoneel waar hij zelf zoveel jaren actief was geweest – was hij de snelste agegrouper in de 60-64 agegroup. “Tja, racen in een agegroup, daar had ik in het begin wel wat moeite mee”, bekent hij. “Tussen mijn veertigste en vijftigste, toen ik eigenlijk nog maar net gestopt was, vond ik

Highlights carrière Ironman Hawaii 4e in 1984 en 1990 Europees kampioen olympische afstand 1985, 1986, 1987 en 1988 Europees kampioen midden afstand 1986, 1988 en 1994 Wereldkampioen lange afstand 1994 Olympische Spelen 42ste in 2000 Europees kampioen cross triathlon 2008

024

TRIATHLON SPECIAL

HAAT/LIEFDE MET HAWAII Rob Barel deed tijdens zijn professionele carrière acht keer mee aan de Ironman op Hawaii. Bij zijn debuut in 1984 – zijn eerste officiële jaar als triatleet – eindigde hij meteen als vierde in het door Dave Scott gewonnen wereldkampioenschap. Zes jaar later eindigde hij op precies dezelfde plek, in een door Mark Allen gewonnen editie. Het is een prestatie die daarna door geen enkele mannelijke Nederlandse triatleet is geëvenaard. Toch was Hawaii niet zijn favoriete bestemming. Drie keer stapte hij af vanwege blessures en in 1988 – na een van zijn meest succesvolle seizoenen – nam hij niet eens de moeite om naar Hawaii te gaan. “Het was het eerste jaar dat je je moest kwalificeren om mee te

Boven: Runners magazine 1994

doen, terwijl ik vond dat als ze me aan de start wilden hebben, ze op z’n minst een wildcard konden geven”, blikt hij terug. Dat gebeurde niet. “Nadat ik twee jaar achter elkaar was uitgestapt, zaten ze niet echt op me te wachten. Het stoorde me dat ze mij en andere Europeanen niet voor vol aanzagen. Ik was overal welkom in Europa. Ik werd opgehaald van vliegvelden, overnachtte op kosten van organisaties in hotels en kreeg overal startgeld. Daarna

Misschien heb ik er langer over gedaan om een mooie erelijst bij elkaar te krijgen en sommige kansen heb ik laten liggen, maar ik heb op mijn 42e meegedaan aan de Spelen en kan nu nog steeds op een redelijk niveau sporten, dat is me heel wat waard.”

is er nooit meer echt een warme band geweest tussen mij en de Ironman Hawaii. Dat komt misschien ook omdat ik vervolgens mijn aandacht meer naar de kortere afstand ben gaan verleggen. Het was lucratiever om vijftien of twintig kwart triathlons te doen dan twee of drie hele triathlons in een jaar. Op de korte afstand won ik 75 tot 80% van de races waarin ik startte en dan nam je ook meteen de hoofdprijs mee naar huis. Financieel was dat heel aantrekkelijk: de kosten werden gedekt door de uitnodigingen van de organisaties, ik was verzekerd van prijzengeld en daarnaast had ik natuurlijk nog mijn sponsoring. Door voor de korte afstand te kiezen, met af en toe een uitstapje naar lange afstand, spreidde ik het bedrijfsrisico.”

dat ook te makkelijk. In die jaren heb ik me vooral op het mountainbiken gestort. Een nieuwe sport, een andere uitdaging, een ander wereldje. Daar was het in het begin een hele uitdaging om in een nationale wedstrijd bij de eerste twintig te finishen. Pas na de Ironman 70.3 in Boedapest had ik het gevoel dat ik oud genoeg was, dat ik me niet hoefde te schamen om met de agegroupers mee te doen. In Rotterdam heb ik ook echt wel genoten. De wedstrijd ging goed, het was een supermooie dag na alle regen in de voorgaande dagen en het is natuurlijk geweldig om zoiets allemaal in eigen land te kunnen beleven.”

WERELDRECORD

Vier weken later bekroonde Rob zijn seizoen in Hawaii door zijn tweede wereldtitel van het jaar op te eisen. “Het was één van mijn meest relaxte wedstrijden ooit. Dat is ook weer zo’n voordeel van ouder worden. Je wordt langza-

Rechtsboven: Nice 1990 Rechtsonder: Embrun 1987 Linksmidden: Hawaii 2000 Linksonder: A lmere 1994 DQ

mer, belandt in de middenmoot en hebt niet de neiging om met de jonge, snelle mannen mee te gaan. Ik had voor mijn doen niet zo heel goed gezwommen en op de fiets was het moeilijk in te schatten op welke positie ik reed. Je kunt dan eigenlijk niets anders doen dan je eigen wedstrijd draaien en je goed blijven verzorgen.” Barel finishte uiteindelijk in 9 uur, 46 minuten en 53 seconden. Hij had 58 minuten nodig voor het zwemmen, 5 uur en 5 minuten voor het fietsen en liep 3.36 op de marathon. Hij won daarmee met overmacht zijn agegroup – de nummer twee volgde op meer dan vijftig

025

026

TRIATHLON SPECIAL

Het is leuk om te zien dat we in de lift zitten, maar we zijn er nog niet. We zijn nog steeds een kleine sport en moeten nog steeds knokken voor aandacht op televisie. We maken nog geen deel uit van het vaste programma van journalistiek Nederland.”

minuten achterstand, finishte als 274e overall en verbrak het wereldrecord in zijn agegroup met maar liefst dertien minuten. “Ik hoopte op een tijd net boven de tien uur, dus ik was heel blij met mijn tijd. Het was een perfecte dag.” Wat is het geheim van Rob Barel, naast zijn natuurlijke aanleg en zijn gedreven instelling? Zelf heeft hij daar een duidelijk antwoord op. “Tijdens mijn professionele carrière heb ik altijd een natuurlijke rem gehad. Ik kan niet zo diep gaan als anderen dat misschien kunnen. Mark Allen is na wedstrijden meerdere keren met maagbloedingen afgevoerd naar het ziekenhuis. Hij heeft flink wat van zijn lichaam gevergd. Hij benutte elke kans die hij kreeg, had een aura van onverslaanbaarheid en heeft tien jaar kunnen pieken. In 1996 moest hij stoppen omdat zijn lichaam op was en hij doet niets meer aan sport, behalve surfen. Scott Tinley kan niet meer hardlopen en Dave Scott moest stoppen vanwege knieklachten. Anderen hebben met een kortere carrière misschien meer aandacht gekregen, maar de weg van de geleidelijkheid paste meer bij mij. Ik kon tot op een bepaalde hoogte afzien en best wel diep gaan. Maar tot een grens. Ik was bang om onherstelbare schade toe te brengen aan mijn lichaam. Als ik het over mocht doen, zou ik het precies hetzelfde doen. Misschien heb ik er langer over gedaan om een mooie erelijst bij elkaar te krijgen en sommige kansen heb ik misschien laten liggen, maar ik heb op mijn 42e nog meegedaan aan de Olympische Spelen en kan nu nog steeds op een redelijk niveau sporten, dat is me heel wat waard.”

TRIATHLON OP TELEVISIE

2017 was niet alleen een mooi jaar voor Rob Barel, maar ook voor de triathlonsport in het algemeen in Nederland. Het wereldkampioenschap zorgde voor veel positieve publiciteit en het aantal triatleten en organisaties is nog steeds groeiende. “Het is leuk om te zien dat we in de lift zitten, maar we zijn er nog niet. We zijn nog steeds een kleine sport en moeten nog steeds knokken voor aandacht op televisie. We maken nog geen deel uit van

Geheel links: Portret Linksboven: Karlstadt 1999

THUISPUBLIEK IN NICE Dertien keer kwam Rob Barel aan de

publiek me. Als ik na de wedstrijd wel

start van de triathlon in Nice, die tot

eens in spijkerbroek en een T-shirt

het jaar 2000 over 3km zwemmen,

door de stad liep, werd ik echt herkend.

120km fietsen en 30km lopen werd

Nice is even groot als Amsterdam,

gehouden. Hij schreef de wedstrijd

maar zoiets is me in Amsterdam nog

drie keer op zijn naam, werd er in 1994

nooit overkomen.”

wereldkampioen en stond er in totaal twaalf keer op het podium. De wereld-

In het regenachtige Nice vocht Barel

titel in 1994 kwam als een verras-

een hevige strijd uit met de jonge Duit-

sing, want Barel was aan zijn laatste

ser Lothar Leder, die pas in de laatste

seizoen als professioneel triatleet

twee kilometer in het voordeel van

begonnen - althans daar was hij aan

Barel werd beslecht. Het is één van de

het begin van het jaar van overtuigd.

hoogtepunten uit zijn carrière, maar

Hoewel hij een jaar eerder, in 1993, in

terug in Nederland volgde de ontnuch-

Embrun nog als tweede was geëindigd

tering toen slechts één journalist de

op het Europees kampioenschap lange

moeite nam om naar de door de NTB

afstand, stonden sponsoren na afloop

belegde persconferentie op Schiphol

van het seizoen niet in de rij voor de

te komen. “Die schreef natuurlijk hoe

inmiddels 37-jarige triatleet. Zelfs zijn

ontluisterend het was dat een wereld-

trouwe sponsor Rider, het zou zijn vijf-

kampioen in een kleine sport met de

de jaar worden in het Belgische team,

beste bedoelingen een persconferen-

wilde het salaris van de vice-Europees

tie gaf aan één journalist. Zelf zag ik

kampioen halveren. Vanwege deze

de humor er gelukkig wel van in. Zo

sponsorperikelen voorafgaand aan het

is het nu eenmaal in Nederland. De

seizoen, begon Rob gedrevener dan

hoogtijdagen van de triathlonsport in

ooit aan het seizoen, met het wereld-

Nederland waren voorbij, ik deed mijn

kampioenschap in Nice als hoofddoel.

wedstrijden vooral in het buitenland

“Het is een voordeel als je de wedstrijd

en mijn bekendheid en de aandacht

helemaal in je hoofd hebt zitten. Je

voor triathlon was beperkt. Ik was al

weet precies wat er komt, hoe je de

lang blij dat ik op de avond van de

wedstrijd in moet delen, waar je kunt

prijsuitreiking een fax van de koningin

herstellen en hoe de bochten lopen.

had gekregen.”

Bovendien kent het

027

en ze nog dachten dat er doden zouden vallen. Het is dan ook moeilijker om te concurreren met andere sporten. We moeten dan ook hard blijven werken, zodat we meer wedstrijden en meer toppers krijgen, dan kunnen ze niet meer om ons heen. Maar voorlopig zijn we natuurlijk op de goede weg. Langzame groei is uiteindelijk de meest stabiele groei.” En hoewel hij niet altijd blij was met de commercialisering van de sport, snapt Barel wel dat het er bij hoort. “Bij ons in Veenendaal kun je nog voor 20 euro meedoen aan een wedstrijd. Dat kan omdat we geweldige vrijwilligers hebben. Evenementen zoals Veenendaal zijn laagdrempelige wedstrijden waaraan iedereen, schoolkinderen en families – mee kan doen. Maar niet iedere organisatie kan terugvallen op een vrijwilligersnetwerk als dat van ons en ik begrijp het dat een organisatie een bedrijf inschakelt om het sjouwwerk te

het vaste programma van journalistiek Nederland. Het is dan ook jammer dat het WK, dat voor flink wat aandacht heeft gezorgd, geen vervolg krijgt in de vorm van een World Triathlon Series-race in Rotterdam. Ik denk dat de organisatie zich een beetje heeft verkeken op de complexiteit van een triathlon. Zij hebben vooral ervaring met compacte evenementen als beachvolleybal, dat is toch net iets beter te overzien dan een sportwedstrijd met drie verschillende onderdelen. Voor het WK moest de halve stad verbouwd worden, er waren honderden dranghekken nodig. Het was meer werk dan verwacht en de kosten waren hoger. Het was niet rendabel genoeg.” Barel hoopt dat de grote evenementen in Nederland – Maastricht, Holten en Weert – uiteindelijk een vaste waarde worden op televisie. “Al is het maar twee minuten. Triathlon is geëvolueerd, het is meer mainstream dan toen de sport nog in de kinderschoenen stond

Boven: Hawaii 2017

028

TRIATHLON SPECIAL

AFSCHEID IN SYDNEY In 1995, het jaar na het behalen van de wereldtitel, besloot Rob dat het toch echt tijd werd om het rustiger aan te doen. Kort voor de Olympische Spelen in Atlanta werd echter bekend dat triathlon in 2000 in Sydney deel uit zou gaan maken van het olympische programma. “In eerste instantie dacht ik, wat jammer dat is net te laat voor mij. Er kwam ineens veel geld vrij via NOC*NSF voor de voorbereiding op de Spelen en wat me stak was dat ik – de meest ervaren triatleet in Nederland Linksboven: Seine 1992 Rechtsboven: A lmere 1985 Boven: 1983

- door de NTB totaal niet werd betrokken bij het traject. Toen eenmaal bekend werd wie in de selectie zaten, bleken dat jongens te zijn waar ik me nog prima mee

Als ik als tachtigjarige nog onder de veertien uur zou kunnen finishen in een hele triathlon – daar ligt voor mij de grens – dan schrijf ik me zo in. Maar tot nu toe is het niemand op die leeftijd gelukt om onder de zestien uur te finishen, dus erg waarschijnlijk is dat niet.”

kon meten op mijn veertigste. En daar kwam mijn eerzucht weer om de hoek kijken en besloot ik er nog één keer helemaal voor te gaan. Het is me niet makkelijk gemaakt door de bond, maar uiteindelijk konden ze niet meer om me heen en maakte ik op mijn 42e mijn debuut op de Olympische Spelen. De wedstrijd in Sydney was niet mijn beste - met een beetje meer geluk had er zeker een mooier resultaat en afscheid ingezeten - maar de positieve herinneringen overheersen. Ik finishte als 43e, maar kwam juichend over de streep. Ik had zo hard moeten knokken om er te komen en ik ben er dan ook trots op dat ik er bij was.”

doen, en verkeersregelaars inhuurt als je niemand kunt vinden. Regels worden steeds strenger, professionele tijdregistratie kost geld en het wordt gewoon steeds duurder om een goede wedstrijd neer te zetten. We moeten de niet-commerciële organisaties dan ook koesteren, dat is de basis van de triathlonsport in Nederland.”

RUSTIGER A AN

Na een seizoen vol hoogtepunten, doet Rob het in 2018 iets rustiger aan. “Er staan lokale loopwedstrijden op het programma, de Kano Triathlon in Loon en ik maak ook dit jaar weer deel uit van het eerste divisieteam van VZC. Ook kijk ik uit naar de Race of the Legends in Embrun in augustus waaraan veel oud-toppers uit de beginjaren van de triathlonsport hebben toegezegd om mee te doen. Als ik naar de 64-69 categorie overga, wil ik misschien nog wel een keer op Hawaii mee doen. Dan heb ik nog vijf jaar om te sparen. Verder vooruit kijk ik eigenlijk niet. Het zou leuk zijn als ik op mijn zeventigste nog fit genoeg ben om hele triathlons te doen, maar het is moeilijk om te voorspellen hoe je leven er over tien jaar uit ziet. Ik wil niet meedoen om het meedoen. Het wordt zo’n martelgang als het té lang duurt. Maar voorlopig wil ik zo lang mogelijk blijven genieten van deze sport. Als ik als tachtigjarige nog onder de veertien uur zou kunnen finishen in een hele triathlon – daar ligt voor mij de grens – dan schrijf ik me zo in. Maar tot nu toe is het niemand op die leeftijd gelukt om onder de zestien uur te finishen, dus erg waarschijnlijk is dat niet.”

030

TRIATHLON SPECIAL

De triathlondag

T-DAY Bij je eerste triathlon

WISSEL ZONE

In de wisselzone wissel je van zwemmen naar fietsen en van fietsen naar lopen. Voor de start zet je hier je fiets neer op de plek met jouw startnummer en leg je de andere wedstrijdbenodigdheden klaar, zoals helm, fietsen loopschoenen, racekleding etc. Bij het binnengaan van de wisselzone controleren juryleden van de NTB of je fiets veilig is, de helm goed is (even opzetten) en of je startnummerstickers juist op fiets en helm zijn bevestigd. Doe dit dus voor je de wisselzone ingaat! Bestudeer vooraf goed hoe je door de wisselzone moet lopen (fietsen mag hier niet!) en zoek een herkenningspunt, zoals een boom of lantaarnpaal, zodat je snel je eigen fiets kunt terugvinden.

komen er veel nieuwe dingen op je af. Waar kom je in terecht? Wat kom je onderweg tegen? Waar moet je allemaal rekening mee houden? Tekst Roel Kerkhof Beeld Renee Tijdink

WEDSTRIJDSPANNING VOORAF

Het begint al in de vroege ochtend, op de dag van je eerste triathlon. Het is onrustig in je buik en hoofd en dat gevoel gaat maar niet weg. Sommigen worden al in de nacht wakker met een klam voorhoofd. Maak je geen zorgen. Zenuwen en wedstrijdspanning zijn gezond zolang ze niet de overhand nemen en je zelfs geen kop koffie bij het ontbijt meer kunt vasthouden.

INSCHRIJVING

Meestal heb je je van tevoren ingeschreven voor je eerste triathlon. De inschrijfbevestiging neem je (als daar om wordt gevraagd) mee naar het inschrijfbureau. Je krijgt van de organisatie een tas/envelop met wat spulletjes. De belangrijkste daarin zijn je startnummer, startnummerstickers die je op je fiets en helm moet bevestigen en een badmuts die je tijdens de triathlon moet dragen.

ZWEMMEN

Het zwemmen is misschien het onderdeel waar je als beginner het meest tegenop ziet (tenzij je zwemmer bent natuurlijk). De chaos van de start met overal armen, benen en lichamen om je heen kan intimiderend overkomen. Je hebt het gevoel dat je in een wasmachine terecht komt. Ben je hier bang voor, start dan aan de zijkant of achteraan en zoek de ruimte op. Maar kijk wel goed wat de kortste route is naar de eerste boei. Het is immers niet de bedoeling dat je heel veel extra meters zwemt.

031

WISSEL ZWEMMEN-FIETSEN

Bij het verlaten van het zwemwater draaf je in rustig tempo naar je fiets. Misschien wordt je even duizelig door de verandering van houding. Geen paniek, gewoon even rustiger aandoen. Voordat je richting de uitgang van de wisselzone loopt zet je eerst je helm op en maakt deze vast. Vervolgens ren je met de fiets aan de hand naar de uitgang voor het fietsen. Pas na de balk stap je op en mag je gaan rijden. Juryleden zien erop toe dat je je aan deze regels houdt.

LOPEN

De eerste loopmeters zul je je afvragen waarom je zonodig een triathlon moest gaan doen. Je hebt ‘rubberen’ benen en lopen lijkt een tegennatuurlijke beweging. Het hoort erbij. Forceer niets en probeer een lekker loopritme te vinden. Na verloop van tijd gaat het dan vanzelf weer beter. Pak waar nodig wat verzorging die je door de vrijwilligers bij de verzorgingsposten wordt aangereikt. Is het heel warm: Koelen!

WELKE LICENTIES ZIJN ER?

Voor deelname aan triathlons is een licentie nodig. Deze zijn in verschillende vormen bij de NTB of bij de organisatie van wedstrijden verkrijgbaar. Een

FIETSEN

Juryleden zul je ook op de fiets tegenkomen. Zo nu en dan flitst er een jurymotor voorbij. De belangrijkste regel waarop wordt toegezien is het verbod op stayeren – je mag niet in iemands kielzog uit de wind fietsen. De zwaarste straf is diskwalificatie, maar de wedstrijdofficial zal je in eerste instantie alleen maar een waarschuwing geven. Ze snappen dat het voor jou allemaal nieuw is. Probeer twaalf meter achter je voorganger te fietsen om uit de problemen te blijven. Gaat je voorganger te langzaam, probeer dan in vlot tempo te passeren. De fietsronde is over het algemeen goed aangegeven, maar vrijwilligers zullen je ook de juiste weg wijzen.

overzicht. Daglicentie Licentie die op de dag van de wedstrijd zelf geldig is. Je betaalt voor een Daglicentie via een toeslag bovenop het inschrijfgeld. Aspirant-lidmaatschap Met dit lidmaatschap, dat een

FINISH

Dan is er het gelukzalige moment van de finish van je eerste triathlon. Je bent een triatleet! In de meeste gevallen ligt er een finisher t-shirt, een medaille of een ander tastbaar aandenken aan je triathlon voor je klaar. Vergeet na afloop niet je fiets en andere racespullen uit de wisselzone op te halen. Wel even je startnummer laten zien als bewijs dat wat je meeneemt ook daadwerkelijk van jou is. Tot de volgende triathlon!

jaar geldig is kan je deelnemen aan triathlons tot de kwart afstand. Basislidmaatschap Dit lidmaatschap is geschikt voor triatleten die weinig wedstrijden doen. Aanschaffen kan alleen via de vereniging. Een abonnement op het NTB-magazine Transition is inbegrepen. Atletenlicentie Deze meest uitgebreide licentie kan individueel of via de vereniging worden

WISSEL FIETSEN-LOPEN

Je stapt na het fietsen vóór de balk af en loopt met de fiets aan de hand naar je plek in de wisselzone. Let op: Je maakt je helm pas los NADAT je je fiets hebt teruggeplaatst. De oriëntatie is daarna soms even lastig, dus let goed op waar de loopuitgang zich bevindt.

aangeschaft. Met de Atletenlicentie mag je meedoen in de teamcompetities en aan NK’s en krijg je zes keer per jaar Transition magazine. Meer informatie over de lidmaatschapsstructuur en meer tips voor beginners vind je op www.triathlonbond.nl onder ‘atleten’.

032

TRIATHLON SPECIAL

PAKLIJST

MET EEN TAS VOL SPULLEN OP WEG NA AR JE EERSTE TRIATHLON. ALLES BIJ JE? DEZE VISUELE CHECKLIST HELPT JE INPAKKEN. DENK OM JE ‘SPECIAL NEEDS’!

033

SPECIAL NEEDS H artslagmeter, smartwatch of gps. Vergeet ze niet op te laden! P oeders en gels, oplosbaar in water. Kauwen doe je thuis. E lastieken veters. Strikken kost teveel tijd. O ngeschoren benen. Voor de betere Brownleelook. S tartnummerbandje. Geen triatleet kan zonder. F ietshelm. Zonder mag je niet meedoen! Zwembril. Verdwalen kan altijd nog.

034

TRIATHLON SPECIAL

TRIATHLON IS VOOR IEDEREEN

TRIATHLON IS ONGEZOND

geldprijzen voor de winnaars bij de mannen en vrouwen (uitzonderingen daargelaten).

Met de huidige kennis op het gebied van training en voeding – die ook voor recreatieve sporters beschikbaar is (leve het internet!) – kan iedereen op

TRIATHLON IS EEN DURE SPORT

een verantwoorde manier een

Tekst Roel Kerkhof

Triathlon is zwaar, onge5 VOOROORDELEN zond, duur, kost veel tijd en is alleen geschikt voor mannen. Zo luidt kort samengevat het beeld dat veel buitenstaanders van de triathlonsport hebben. Triatleten zelf weten uiteraard beter.

triathlon uitlopen. Ongeacht de

Dit is waarschijnlijk het enige

afstand. Ook het doen van een

vooroordeel dat – tot op zekere

hele triathlon is niet ongezond,

hoogte – enig hout snijdt. Met

zolang je maar voldoende

materiaal voor drie sporten

getraind aan de start verschijnt

ben je nu eenmaal wat duurder

en jezelf onderweg goed verzorgt.

uit dan bij één sport. En omdat

Onderzoeken wijzen juist uit dat

er bij de organisatie van een

bij regelmatige sportbeoefening

triathlon nu eenmaal wat

de kans op hart- en vaatziekten

meer komt kijken dan bij het

of een hartinfarct twee keer lager

uitzetten van een fietstoertocht

ligt dan normaal.

of een hardloopwedstrijdje zijn ook de inschrijfgelden van

En dat je als triatleet drie sporten

evenementen vanzelfsprekend

beoefent betekent overigens

wat hoger. Maar daar krijg je

niet dat je daardoor drie keer

over het algemeen ook veel

meer kans op blessures hebt.

voor terug.

Door de crosstrainingseffecten

TRIATHLON IS ZWAAR

TRIATHLON KOST VEEL TIJD

wordt je lichaam juist meer

Verder kun je het zo goedkoop

allround getraind, wat de kans

of duur maken als je zelf wilt.

op blessures als gevolg van een

Om aan een triathlon mee te

eenzijdige belasting vermindert.

doen heb je in principe niet meer

De meest voorkomende kwetsuur

nodig dan een zwembroek of

bij triatleten is feitelijk iets

badpak, een fiets (maakt niet

Dat is maar hoe je het

Dat is geheel afhankelijk van

heel onschuldigs – blaren.

uit wat voor fiets), een helm, een

bekijkt. Veel is afhankelijk

hoe hoog je de lat voor jezelf

Pas wanneer je er het woordje

sportbroekje, een t-shirt en een

van de getraindheid en de

legt en hoeveel tijd je aan je

‘te’ voor kunt zetten zal je

paar loopschoenen. Door iets

triathlonafstand. Een hele

hobby wilt besteden. De één wil

sportbeoefening ongezond

meer uit te geven kun je met de

triathlon (3,8 km zwemmen,

graag een goede tijd op de hele

kunnen worden en tot meer

goedkoopste wetsuits zonder

180 km fietsen en een marathon

neerzetten en traint daarom

blessures kunnen lijden. Dus niet

koudwatervrees van start, met

lopen) is inderdaad een flinke

meer dan twintig uur per week.

te veel, te lang of te hard.

een instapmodel triathlonfiets

uitdaging, zelfs als je goed

Een ander doet regelmatig aan

de blits maken bij je vrienden,

getraind bent. Tegelijk hebben

kortere evenementen (sprint

een trisuit aanschaffen voor

honderdduizenden mensen

en olympische afstand) mee

over de hele wereld in de loop

op basis van een paar uurtjes

der jaren laten zien dat het

training. Er zijn ook atleten die

volbrengen ervan voor heel veel

met hooguit 8-10 uur training in

sporters is weggelegd.

de week een halve of zelfs een

TRIATHLON IS EEN MANNENSPORT

met verrassende resultaten.

om jezelf een triatleet te mogen

hardloopschoenen op maat laten aanmeten. Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich onder

hele triathlon volbrengen, soms Je hoeft echter geen hele te doen

snelle wissels en een paar goede

Onzin. Jaarlijks groeit het aantal

meer wetsuits en speedsuits

vrouwen dat aan triathlon doet

die als een tweede huid

noemen. Een sprinttriathlon

Verder geldt voor triathlon wat

en inmiddels is bijna dertig

dragen; hightech, carbon

(750 meter zwemmen, 20 km

voor elke (duur)sport geldt:

procent van de NTB-leden van

racemonsters van 10.000 euro

fietsen en 5 km lopen) is, voor

Niets komt vanzelf. Je wordt

het vrouwelijk geslacht. Niets

of meer; supersnelle wielsets;

iedereen die een beetje sportief

beter door te investeren in

wijst er dan ook op dat vrouwen

lichtgewicht wedstrijdschoenen;

is ingesteld, te volbrengen.

training, zowel in uren per week

minder geschikt zouden zijn

aerodynamische

Daarnaast is van belang welk

als in jaren. Een dosis talent

om triathlons te doen dan

druppelhelmen; geavanceerde

doel je jezelf vooraf stelt. Stel

is daarbij mooi meegenomen,

mannen. Sterker nog, sommige

drinksystemen; en draagbare

je een heel hoog doel terwijl je

maar je kunt alleen een redelijk

onderzoeken stellen juist dat

sportcomputers die alle

nauwelijks getraind bent, tja…

niveau bereiken als je een

vrouwen van nature meer

trainings- en wedstrijddata die

dan zal het een zware wedstrijd

aantal jaren consequent en

aanleg hebben voor duursport

je maar kunt bedenken opslaan

worden. Maar dat geldt in elke

goed traint. Het aantal uren dat

dan mannen. Weetje: triathlon

en verwerken. Spulletjes om je

sport. Op triathlonbond.nl/over-

je daarvoor traint is minder

is vanaf het begin één van

vingers bij af te likken. En ja, dan

triathlon een overzicht van alle

van belang, zolang je het maar

de meest geëmancipeerde

wordt triathlon inderdaad een

wedstrijdafstanden.

regelmatig doet.

sporten ter wereld, met gelijke

dure sport.

H e t li fe st yle m aga z in e v oo r led en va n de Ned erla n d se T r iat h lo n Bon d

A ls lid van de Nederlandse Triathlon Bond ontvang je zes keer per jaar het magazine Transition in de brievenbus. Ook zonder lidmaatschap kun je je abonneren op Transition, voor €38 per jaar ontvang je zes edities. Nog niet overtuigd? Aspirant-lid worden van de NTB kan ook. Voor maar 12 euro ben je de rest van het jaar lid, kun je deelnemen aan triathlons en duathlons én ontvang je als welkomstkado tweemaal Transition t.w.v. € 12,65 in de brievenbus. Kijk snel op w w w.triathlonbond.nl/ leden voor meer informatie en gebruik de code Triathlon2018 vóór 1 juli om gebruik te maken van dit aanbod.

036

TRIATHLON SPECIAL

DE IDEALE TRIATHLON FIETS

GEAR

WAT ALS JE DE IDEALE TRIATHLONFIETS NOU EENS GEWOON AAN KON WIJZEN? DAT ZOU MAKKELIJK ZIJN! DE PRAKTIJK BLIJKT ECHTER WEERBARSTIG. ZELF ERVAREN IS HET DEVIES. EEN AANTAL MOOIE VOORBEELDEN KUNNEN WE JE UITERAARD WEL GEVEN.

Tekst Sander Jansen

elaas is het niet zo eenvoudig, het kiezen van jouw ideale triathlonfiets. Simpelweg omdat het een persoonlijk verhaal is. Afhankelijk van je lichaamsmaten, de flexibiliteit van je lijf en jouw persoonlijke voorkeur, zul je zelf moeten ervaren wat voor jou de ideale fiets is. De keuze voor een ‘echte’ triathlonfiets – zoals de Cube, Giant of Canyon die we hier onder de loep nemen – klinkt logisch. Vanuit aerodynamisch oogpunt zal dit ook de goede – en snelste – keuze zijn. Wanneer de houding op zo’n fiets er echter voor zorgt dat je je kracht niet goed kwijt kunt, dan is het voor jou veel geschikter om een wegfiets met clip-on stuur optimaal af te stellen. Bovendien heb je dan ook altijd een fiets beschikbaar voor je gewone fietstrainingen. Beide type fietsen hebben dus zo hun voordelen. Zorg ervoor dat je nauwkeurig laat analyseren wat het beste bij jou past. Dát is uiteindelijk voor jou de ideale triathlonfiets!

037

TREK MADONE 9.0 De veelzijdigheid druipt er vanaf bij de Trek Madone 9.0. Als je niet op zoek bent naar een speciale triathlonfiets, maar liever een model koopt waarmee je ook je normale trainingsritjes kunt maken, dan is de Madone een uitstekende keuze. De aero-eigenschappen van de Madone maken hem – in combinatie met een clip-on stuur – tot een razendsnelle bolide, terwijl je ook comfortabel lange duurritten kunt maken. De Madone 9.0 wordt afgemonteerd met een complete Shimano Ultegra groep, eigen Bontrager onderdelen en Aeolus wielen – de 50 mm hoge velgen zorgen voor de benodigde aerodynamica. Het beste nieuws? Deze Madone kost je ‘slechts’ €3.999.

SPECIALIZED VENGE VIAS SWORKS De Venge ViAS SWorks is het paradepaardje van Specialized. Deze super-aero fiets met opvallende ViAS cockpit – voorzien van een stuurpen van -17 graden – wordt door Specialized omschreven als haar ‘allersnelste fiets ooit’. Meer dan 1000 uur in de windtunnel heeft geresulteerd in fantastische aerodynamica, zelfs met de ViAS Clip-On Aero Bars. De frameset is daarnaast Rider-First Engineered, om zo over de gehele maatserie gelijke prestaties te leveren. Compleet met Dura Ace Di2 groepset, schijfremmen en razendsnelle Roval CLX 64 wielen kost dit pareltje € 10.499. De Venge Expert Disc is met € 4.999 de goedkoopste variant.

GIANT TRINITY ADVANCED PRO Deze fiets behoort toe aan toptriatleet Erik Simon Strijk en is de Trinity Advanced Pro van Giant. Met zijn Advancedgrade composite frameset, ontworpen met de AeroSystem Shaping Technology van Giant, snijdt deze fiets door de wind als een warm mes door de boter. Deze Trinity Advanced Pro is afgemonteerd met Shimano Ultegra, een 55mm hoog Giant SLR Aero Carbon voorwiel en disc achterwiel. De AeroVault voorbouw is voorzien van een geïntegreerd hydratatiesysteem in het stuur en draagt samen

PIONEER DUAL LEGGED POWERMETER De afgebeelde Giant Trinity is voorzien van de Pioneer Dual Legged powermeter, die communiceert met de Pioneer CA 500 computer op het stuur. Hiermee krijg je onafhankelijke analyse van je linker- en rechterbeen en heb je een gigantische hoeveelheid data tot je beschikking. Deze data zijn vooral zeer waardevol om je fietstechniek te verbeteren

met de Aero TT Bottle op het frame bij aan nog betere aerodynamica. Het Fizik Tritone zadel, Lizard Skins stuurlint en

Vittoria Corsa 25 mm banden geven extra comfort en controle en maken hem daarmee helemaal af.

en zo goed mogelijk je vermogen in snelheid om te kunnen zetten.

038

TRIATHLON SPECIAL

CANYON SPEEDMAX De tijdrit- en triathlonfiets van Canyon is de Speedmax, verkrijgbaar in 10 heren- en 4 damesmodellen. Wil je het allerbeste, dan kies je voor de Speedmax CF SLX 9.0 LTD. Het plaatje zegt al veel: op aerodynamisch gebied is overal aan gedacht. Meest in het oog springend is het geïntegreerde drank, voeding en toolsysteem – wat overigens eenvoudig verwijderd kan worden zodat de fiets aan de UCI-normen voor een tijdritfiets voldoet. Maar niet alleen qua aerodynamica is het een topfiets, Canyon heeft ook gezocht naar mogelijkheden om het comfort en de handling te optimaliseren. De F32 Aero-vork biedt afstelmogelijkheden zodat je kan kiezen voor een behendige of meer stabiele handling. Daarnaast is er gekozen voor een langere wielbasis, die voor meer stabiliteit moet zorgen bij zijwind.

CUBE AERIUM Cube Bikes en Swiss Side hebben de krachten gebundeld om de snelste triathlonfiets ter wereld te ontwikkelen. Deze samenwerking met Swiss Side, die meer dan 50 jaar ervaring heeft in de Formule 1, brengt de nieuwste technologieën naar de triathlonsport, resulterend in het nieuwe CUBE Aerium C:68 frame. Voor dit model zijn compleet nieuwe geïntegreerde remhendels ontwikkeld, zijn kabels strak weggewerkt en is er gedacht aan het optimaliseren van het drinksysteem zodat je niet uit je aerodynamische houding hoeft te komen. De nieuwe Aerium biedt zeer veel mogelijkheden voor de juiste afstelling. Er is een enorm scala aan afstellingen voor de perfecte positie, waaronder de keuze voor een hoog of laag stuur, afstelling van de pads in breedte, lengte en hoogte en de positie van het zadel.

039

TRAIN LIKE A PRO Met Polar’s hoogwaardige 6 LED’s optische hartslagtechnologie* is hartslagmeting gemakkelijker dan ooit. Maak gebruik van de Smart Coaching functies van Polar zoals Swimming Metrics, Polar Sleep PlusTM, Running Index, Fitness Test en Running Program om je doelen te behalen. Kijk op Polar.com en ontdek welk product met bijhorende Smart Coaching functies het beste bij jou past. * Optische meting is ingebouwd bij de Polar OH1, M430 en M600. Gebruik de Polar OH1 armband als optische hartslagsensor voor de Polar V800 en V650.

Sebastian Kienle IRONMAN WORLD CHAMPION

H ERSTELSTATU S HERSTELSTATUS

HERST ELSTATUS

Polar OH1 Optische hartslagsensor

Polar M430 GPS Hardloophorloge

GRATIS APP & WEBSERVI CE HERSTELSTATUS

GRATI S APP & W EBSE

GRATIS APP & WEBSERVICE

Polar M600 Polar V800 GPS Sport Smartwatch GPS Multisporthorloge SPORTPROFIELEN

SPORTPROF I ELEN

Polar V650 GPS Fietscomputer

SPO RTPROFIEL EN

GRATIS APP & WEBSERVICE

WATERDICHT

HERSTELSTATUS

W ATERDICHT

SPORTPROFI ELEN

INGEBOUWDE GPS

GRATIS APP & WEBSERVICE

INGEBO UWDE GPS

WATERDICHT

SPORTPROFIELEN

W ATERD I C H T

I NGEBOUW D E GPS

040

TRIATHLON SPECIAL

Veel (beginnende) triatleten krijgen de rillingen als ze aan het zwemonderdeel denken. Met deze tips van triatleet, oudzwemmer én triathloncoach Bas Diederen, hoef je je dit seizoen geen zorgen te maken over het zwemmen.

Het is misschien

W EN A A N BUI T EN WAT ER

een open deur, maar

Zwemmen in buitenwater

als je niet goed kunt

is anders dan in het

zwemmen, zoek dan

zwembad. Trainingen

een coach. Je kunt ver

in het zwembad zijn

komen met het bekijken

vaak effectiever, maar

van YouTube video’s,

om aan het troebele

maar het beste resultaat

buitenwater te wennen,

krijg je toch met een

is het verstandig

trainer naast het bad die

om ook regelmatig

gerichte aanwijzingen

in buitenwater te

geeft. Zwemmen is nu

zwemmen. Het is aan

eenmaal een technische

te raden om een aantal

Tekst Marcia Jansen

sport dus ook als meer

kleinere wedstrijden

Beeld Renee Tijdink

ervaring hebt, is het

te doen, zodat je er aan

hebben van een coach

went dat je onder water

een manier om een

niet veel ziet en je weet

volgende stap te maken.

hoe je moet navigeren

WA ARMEE JE IN 2018 JE Z W EMSK IL L S VERBETERT

ietsen en lopen, daar hebben wij Nederlanders niet zo veel problemen mee, maar zwemmen is een ander verhaal. Voor wie geen zwemachtergrond heeft, is dit technische onderdeel van de triathlon vaak een spelbreker: vanwege de afstand, het troebele buitenwater of omdat het er tijdens een zwemstart wel eens hectisch aan toe kan gaan. Een goede voorbereiding kan echter veel onzekerheid wegnemen. Met deze tips van Bas Diederen – die in zijn jeugd 22 nationale zwemtitels veroverde – spring je dit seizoen met een relaxt(er) gevoel het water in.

Z OEK EEN C O A CH

en hoe je rustig blijf in het koude water. Ga je in buitenwater trainen, zorg dan dat je niet alleen

bent!

OEF EN DE S TA R T De start van een triathlon kan intimiderend zijn, maar ook daar kun je je op voorbereiden. Bijvoorbeeld door in het zwembad met een groep zwemmers in een baan tegelijk naar de andere kant te zwemmen. Zo raak je gewend aan mensen om je heen. Als je geen goede zwemmer bent, ga dan bij een wedstrijd niet vooraan staan. Zoek een plek aan de zijkant of achter in de groep zodat je weet dat je niet in het gedrang komt.

041

042

TRIATHLON SPECIAL

KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP WWW. TRIATHLONBOND.NL/KENNISCENTRUM EN DOWNLOAD EEN TRAININGSSCHEMA VOOR JE EERSTE TRIATHLON

WA RM-UP Koud water kan je letterlijk de adem benemen. Het is dan ook belangrijk om een goede warming-up te doen voor de start van de wedstrijd. Als het water erg koud is, ga dan niet te vroeg het water in, want dan raak je

onderkoeld, vooral als je daarna nog tien minuten op de kant op de start moet wachten. Kies in dat

PL A N B

geval voor een warming-

Hoe goed je je ook

up op het land. Loop een

voorbereidt, tijdens de

stukje hard of gebruik

wedstrijd kan er altijd

elastieken waarmee je je

iets mis gaan. Zorg dat

armenspieren opwarmt.

je voor de wedstrijd alle scenarioâ&#x20AC;&#x2122;s doorloopt in

05 S TAY ER

je hoofd. Wat doe je als je

O V ERDRI JF NIE T

bijvoorbeeld je zwembril

Je wint een triathlon

- zorg altijd dat je je bril

meestal niet in het

onder je badmuts hebt in

zwemonderdeel, dus

plaats van andersom â&#x20AC;&#x201C;

overdrijf niet qua

verliest? Wat je niet moet

trainingsuren. Twee

doen, is het je wedstrijd

tot drie keer per week

laten bepalen. Zwemmen

een uurtje zwemmen

is het kortste onderdeel

is meer dan genoeg.

van de triathlon, je hebt

Het belangrijkste is

genoeg tijd om nog een

om de techniek onder

en ander recht te zetten

de knie te krijgen. Als

tijdens het fietsen en

je techniek verbetert,

lopen.

kost het zwemmen je

Net als op de fiets kun

minder energie en dat

je tijdens het zwemmen

is belangrijke winst.

profiteren van je

Daarna kun je er aan

voorganger. De beste

werken om sneller te

positie is om naast

worden, maar realiseer

iemand, ter hoogte

je ook hoeveel tijd en energie het kost om tien

van de heup, te gaan liggen. Op die manier

Over de auteur Bas Diederen

minuten van je tijd af te

word je door de ander

is professioneel triatleet. Na zijn

halen in een Ironman.

meegezogen. Je kunt

studie gezondheidswetenschappen

Misschien kun je die tijd

beter iets rustiger achter

aan de Universiteit Maastricht is

beter in het hardlopen of

iemand aanzwemmen,

hij zich gaan richten op trainen en

fietsen steken.

dan een minuut winnen

coachen van atleten. Gebruikmakend

door op kop te zwemmen.

van zijn eigen ervaringen als atleet,

Wat je in elk geval moet

Na het zwemmen moet je

wetenschappelijke inzichten en de

onthouden voor jouw

ook nog fietsen en lopen,

kennis uit de opleiding van Triathlon

eerste triathlon: wen

dus is het verstandig om

Trainer niveau 4, coacht hij onder

aan de omstandigheden,

je energie te sparen voor

de noemer Team Upgreat inmiddels

oefen de start, stayer en

de andere onderdelen.

diverse atleten.

overdrijf niet. Zet hem op!

ZONDAG 5 AUGUSTUS MAASTRICHT - LIMBURG WWW.IRONMAN.COM/MAASTRICHT WWW.FACEBOOK.COM/IRONMANMAASTRICHT

HOE WEET JE WAT JE KUNT BEREIKEN ALS JE HET NOOIT PROBEERT

W W W. I R O N M A N . C O M / V I C H Y

SWIM

BIK E RUN RELAX ZONDAG

26 AUGUSTUS

TRIATHLON SPECIAL

SPOT LIGHT

044

Zes events waar hardlopers, fietsers en triatleten hun vingers bij aflikken. Inplannen!

K ONING VAN SPANJE TR AIL

hardlopen - 4, 5 en 6 mei

mudsweattrails.nl/koningvanspanje

Trailrunning is dé trend in de loopwereld en de Koning van Spanje Trail is na slechts acht edities al dé Nederlandse trailklassieker, met start en finish op de Koning van Spanje-klim in Gulpen (Limburg). De hoofdafstand is 43 kilometer, maar verwacht geen marathonachtige praktijken: dit is hardlopen door de prachtige natuur. Vergeet de tijd (en de massa) en geniet van het uitzicht onderweg. Beeld Zout Fotografie

D E MAGR AID 100K

hardlopen - 15, 16 en 17 juni magraid.it

Nog zo’n trailparel, maar dan internationaal: de Magraid 100k is een driedaagse trailrun door een vergeten en verlaten natuurgebied in Noord-Italië. De Magredi is een adembenemend, ruim tienduizend hectare groot natuurgebied, dat wordt doorsneden door de Cellina en de Meduna, twee rusteloos meanderende rivieren. Op satellietfoto’s ziet het tweestromenland van de Cellina en Meduna eruit als een witte vlek in het hart van de provincie Pordenone; een gigantisch grindmatras dat gevormd werd aan het einde van de laatste ijstijd. Midden in dit surrealistische maanlandschap heeft men beachbanners en vlaggetjes gepoot, die het parcours van de Magraid 100k markeren. Beeld Sergio Vaccher

B AUKE MOLLEMA TOCHT

fietsen - 12 augustus

baukemollematocht.nl

Wie wil dat nou niet, een stukje meerijden met Bauke Mollema door het Groninger land? Dat kan tijdens de Bauke Mollema Tocht. De naamgever verschijnt elk jaar aan de start en heeft voor iedereen aandacht. De langste route (165 km) voert onder meer langs Nationaal Park Lauwersmeer. Onderweg zijn diverse tijdmetingen, onder meer bij de brug over het Aduarderdiep. Hier werd Bauke ooit ontdekt, hij reed er op weg naar school zo hard mogelijk omhoog. Beeld Duncan Wijting

045

K LIMCL ASSIC

fietsen - 10 mei klimclassic.nl

Ooit een verrassende, maar inmiddels door velen onderkend als uitstekende keuze. Na de start in Maastricht voert de KlimClassic de deelnemers al snel de grens over, naar de Belgische Voerstreek en de Ardennen. Hier liggen zeer uitdagende beklimmingen, onder meer bekend van Luik-Bastenaken-Luik. Op een aantal klimmen worden de tijden opgemeten. De ideale voorbereiding voor een fietsvakantie naar de Alpen en de PyreneeĂŤn. Beeld Irmo Keizer

G RAND PRIX TRIATHLON ZANDVOORT

S TADS TRIATHLON WEERT

triathlon - 16 en 17 juni

triathlon - 8,9 en 10 juni

gptriathlon.nl

stadstriathlonweert.nl

De snelste triathlon van Nederland. Racen op het legendarische circuit van Zandvoort. Zwemmen in zee, racen over het afgesloten circuit, je fiets in de pitsstraat stallen en daarna lopen door prachtig Zandvoort, om te finishen op het circuit. Gratis meedoen is een optie als je je als vrijwilliger een dag inzet voor een van de andere evenementen van de organisator. En net zo uniek: het is de eerste editie. Beeld Istock

In 2019 vindt het EK triathlon in ons land plaats en wel in Weert. De Limburgse stad maakt er in 2018 een heus test-event van, met wedstrijden op instapniveau maar ook kwalificatiewedstrijden voor het EK agegroupers, IRONKIDS, Teamcompetities, Bedrijventriathlon en een ETU European Cup. Verwacht worden niet alleen 2.000 atleten, maar ook 10.000 toeschouwers. Weert draait warm voor 2019! Beeld Renee Tijdink

046

TRIATHLON SPECIAL

047

DOOR DE BUURMAN PORTRET

WAAROM BEN JE MET TRIATHLON BEGONNEN? DRIE LEDEN VAN TRIATHLON VERENIGING ALMERE GEVEN HUN ANTWOORD OP DEZE VRAAG.

Tekst Rens Muller Beeld Bastiaan Heus

KRISTA Als klein meisje ging Krista Heije (40) altijd kijken naar de triathlon in haar woonplaats Almere. Ze moedigde samen met haar vader en zusje de atleten aan. Het was de tijd van Gregor Stam en Axel Koenders. Maar voor hen kwam Krista niet. Er was een atleet die haar bijzondere belangstelling had en dat was haar buurman Wim Bruggeman. “Ik klapte mijn handen stuk als hij voorbijkwam. In die periode moet mijn triathlonliefde zijn ontstaan.” Pas een paar jaar geleden is ze zelf aan triathlon gaan doen. In 2016 deed ze haar eerste halve, een jaar later gevolgd door de hele. “En toeval of niet, maar Wim Bruggeman is nu mijn fietstrainer voor de lange afstanden. En zo is de cirkel weer rond.”

048

TRIATHLON SPECIAL

RENE

Als lid van het vaarteam van de

Twee jaar later volbracht hij zijn

politie Hilversum was Rene Dreyling

eerste hele triathlon. Zonder enige

(48) in 1997 aanwezig bij de Eilanden

begeleiding van een club. Hij deed

Triathlon in Vinkeveen. Op die

het allemaal op eigen houtje. Om toch

zonnige zondag was hij zo onder de

enige structuur in zijn trainingen

indruk van de sport en de entourage

te krijgen, werd hij in 2003 lid van

dat hij besloot om zelf triatleet te

Triathlon Vereniging Hilversum. Die

worden. â&#x20AC;&#x153;Ik vond het magisch wat

club verwisselde hij later voor de

daar gebeurde. Ik liep al hard en wilde

vereniging in zijn woonplaats Almere.

nu ook gaan fietsen en zwemmen.â&#x20AC;?

049

DEMI

Zoals zoveel andere meiden van haar leeftijd begon Demi Engel (13) haar sportieve loopbaan met atletiek. Ze deed zoveel mogelijk onderdelen: verspringen, hoogspringen, discuswerpen, speerwerpen en natuurlijk heel veel hardlopen. Met name het hardlopen vond ze leuk. “Ik vond eigenlijk dat we te weinig hardliepen. Toen ik hoorde dat er bij de triathlonvereniging goede hardlooptrainingen waren, besloot ik daar te gaan trainen.” Nu zou ze niets anders meer willen dan triathlon. De havo-scholiere traint minimaal vijf uur in de week. “Gek genoeg is hardlopen nu mijn zwakste onderdeel. Met zwemmen ben ik het sterkst.”

050

TRIATHLON SPECIAL

De magie van

GIRON A Tekst Thomas Sijtsma Beeld Rogelli Sportswear, La Fabrica

De Spaanse stad Girona is voor duuratleten uitgegroeid tot dé plek om de basis te leggen voor een goed seizoen. Net als in veel andere steden zijn alle faciliteiten aanwezig, maar wat maakt Girona zo uniek? Op zoek naar de magie van deze stad. REIZEN

oslims maken hun bedevaart naar Mekka. Katholieken trekken massaal naar Lourdes en Friezen spreken met eerbied en respect over ‘hun’ Bonkevaart. Triatleten en vooral wielrenners hebben van een oude Catalaanse stad hun sacrale trainingsplek gemaakt: Girona. Nergens in de wereld is er een plek waar zoveel duursporters zich verzamelen voor hun sport. Volgens een kort onderzoek, uitgevoerd door profwielrenners die zich niet onderscheiden door het betere opsporingswerk, hebben bijna honderd professionele wielrenners een woning in Girona aangeschaft. De een kiest de stad in het noordoosten van Spanje als regelmatige uitvalsbasis voor intensieve trainingsblokken. De ander, zoals bijvoorbeeld Robert Gesink, heeft Girona als vestigingsplaats en staat met zijn hele gezin daar ingeschreven in de gemeentelijke basisadministratie. Triatleten, die vaak ook gedwongen zijn lange dagen op de fiets door te brengen, volgen het

laatste decennium het voorbeeld van het wielervolk. Jan Frodeno, een van de meesters van de lange afstand, noemt het in interviews ‘de perfecte plek op aarde’. Maar waarom toch Girona? In Spanje, Italië en Zuid-Frankrijk lijkt het soms te stikken van oorden waar uitstekend gelopen en gefietst kan worden. Toch is er geen gebied te vinden met een vergelijkbare aantrekkingskracht als Girona.

VERZ AMELEN OP DE BRUG

De magie is bijna tastbaar als de warme stralen van de zon op een voorjaarsochtend het water in de Onyar laat schitteren. De Catalaanse stad is in haar rijke geschiedenis vijfentwintig keer belegerd door vijandelijke mogendheden, maar op een mooie ochtend in maart lijken wielrenners een nieuwe belegering te beramen. Op de oude brug in hartje centrum verzamelen de wielrenners en triatleten voor een lange rit door de omgeving. In Girona is het nooit de vraag waar wordt afgesproken als startplek, dat is immer midden op de brug, de vraag is alleen op welk tijdstip. Wie professionele atleten wil

051

DE CATALAANSE STAD IS IN HAAR spotten, hoeft alleen maar een ochtend over de brug te ijsberen. Succes verzekerd. Wie de stoute schoenen mee heeft genomen, kan een poging ondernemen om een trainingsrit mee te rijden. Over het algemeen wordt dat niet geaccepteerd door het professionele sportvolk. Terwijl de zon het, meestal magere, stroompje van de Onyar verwarmt, komen de renners een voor een uit een van Middeleeuwse straten van Girona naar de brug. Hoewel de stad rond de 100.000 inwoners kent, wonen de sporters bijna allemaal in of aan de rand van het oude centrum. En oud is ook écht oud. De Romeinen waren de eersten die van Girona echt een vestiging maakten. Daarna hadden Visigoten, Moren, Franken en verschillende Spaanse volkeren er tijdelijk de macht. Door al die verschillende invloeden is het eeuwenoude centrum, aan de oostzijde van de Onyar, een openluchtmuseum. Moorse badhuizen, katholieke kathedralen en monnikenkloosters geven de nauwe straten nog meer

RIJKE GESCHIEDENIS VIJFENTWINTIG KEER BELEGERD DOOR VIJANDELIJKE MOGENDHEDEN, MAAR OP EEN MOOIE OCHTEND IN MAART LIJKEN WIELRENNERS EEN NIEUWE BELEGERING TE BERAMEN. ”

karakter. De kleine restaurants en espressobars geven op bescheiden en sfeervolle terrasjes uitstekende mogelijkheden voor tapas of koffie. Het is slechts een van de redenen waarom sporters graag hun toevlucht in Girona zoeken. De universiteitsstad is sfeervol en heeft karakter.

INVASIE

De wielrenners en triatleten hebben het goed bekeken met de keuze voor Girona. Tussen de oude stadsmuren gebeurt veel. Terwijl de sporters na trainingen hun rust pakken, kunnen de meegekomen familieleden hun energie kwijt bij een van de vele feesten en festivals. De basis voor een sportcarrière is nog altijd een solide relatie. In Girona slaat de verveling nooit toe, in tegenstelling tot gebieden aan de oostkust van Spanje waar bejaarde pensionado’s hun poen verpatsen in hoge hotelflats met bijbehorende casino’s. Maar een levendige oude stad en wegblijvende grijze koppen zijn niet genoeg om van Girona het beste trainingsgebied van Europa te maken.

052

TRIATHLON SPECIAL

Volgens de overlevering is Lance Armstrong in de jaren ’90 van de vorige eeuw de eerste wielrenner geweest die zich permanent vestigde in Catalonië. In zijn kielzog kwamen handlangers Tyler Hamilton en Georg Hincapie mee. Later werd het voorbeeld gevolgd door vooral renners uit de Verenigde Staten en Australië. Zij zochten een Europees thuis omdat de belangrijkste wedstrijden in West-Europa worden gereden. Zelfs nu Armstrong al jaren uit de stad is vertrokken, is zijn voormalig appartement met een beetje voorkennis eenvoudig te vinden. In het smalle straatje Carrer de la Força is een groot en duur ogend appartement aan te wijzen.

ROUTES EN TRAILS NA AR KEUZE

De komst van Armstrong naar Girona heeft de stad veel populariteit gegeven. Als de winnaar van de Tour de France het gros van zijn trainingsuren afwerkt op de wegen rondom Girona, moet het daar wel goed toeven zijn. Niet alleen renners van buiten Europa zijn naar de stad gekomen, ook Europeanen hebben een huis gekocht. Alleen al de Nederlandse enclave is indrukwekkend te noemen. Robert Gesink kan een beetje als de aanvoerder van het geheel worden gezien. De Achterhoeker bepaalt thuis aan de ontbijttafel de routes die worden gereden. Wie interesse heeft, haakt aan. Wie het plan van Gesink te avontuurlijk vindt, haakt af.

Gesink heeft een gouden regel bij het uitstippelen van een trainingsrit. De klimmer van LottoNL-Jumbo wil elke keer tenminste één nieuwe weg ontdekken. Dat is knap lastig voor iemand die dagelijks minimaal honderd kilometer in het zadel zit. Tot nu toe slaagt hij meestal in zijn missie. Grappig detail: Gesink kan vanuit zijn appartement de brug waar renners verzamelen zien liggen. Zo is hij minder afhankelijk van de grillen van Zuid-Europese collega’s die het minder nauw met de tijd nemen. Naast Gesink is het ook algemeen bekend dat onder anderen Steven Kruijswijk, Jetse Bol, Dennis van Winden en Koen de Kort regelmatig in Girona zijn of waren. Het wegennet is een van geheimen van de magie van Girona. Afgezien van de snelweg AP-7 is de directe omgeving van de stad autoluw. Ook in de stad zelf lijkt een boete te staan op autobezit. Stap op de fiets of trek de loopschoenen aan en je kan bijna zorgeloos en achteloos meters maken.

GESINK HEEFT EEN GOUDEN REGEL BIJ HET UITSTIPPELEN VAN EEN TRAININGSRIT. DE KLIMMER WIL ELKE KEER TENMINSTE ÉÉN NIEUWE WEG ONTDEKKEN.”

053

Ligging van Girona in Spanje

van Girona. Verschillende aanbieders van trainingskampen bieden zwemtrainingen aan in het bad. Net als bij het fietsen en lopen zijn er voor zwemmen veel opties. Naast de prettige sfeer, het eeuwenoude centrum, de vele trainingsmaten, de afwisseling in hoogtemeters en de geplaveide wegen heeft Catalonië ook nog een klimaat waar triatleten en wielrenners goed bij gedijen. Aan regen hebben ze in de regel een broertje dood. Rond Girona is droog, maar niet zo verstikkend heet als in het zuiden van Spanje. Door het milde klimaat, voor Spaanse begrippen, kunnen intensieve trainingen ook in de zomer worden afgewerkt. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Andalusië wordt het nooit boven de veertig graden Celsius. In de winter is het gemiddeld vijftien graden, op de fiets betekent dat armstukken voldoende zijn om je warm te houden.

Voor de hardloper zijn er prachtige trails, met of zonder hoogtemeters, maar ook verharde paden langs de vier rivieren die de stad rijk is. Het is eenvoudig om een boeiende variatie in trainingen aan te brengen. Voor de wielrenner zijn de mogelijkheden eindeloos. De wegen zijn van grote kwaliteit, er zitten nauwelijks gaten in het asfalt. Het noorden van Catalonië heeft voor ieder wat wils. Voor de wielrenners is het een zegen dat ze zich nooit voor een training hoeven te verplaatsen. Richting de kust zijn er vlakke wegen waar met de wind gespeeld kan worden, er zijn heuvels met puntige toppen en voor de echte klimtrainingen liggen de Pyreneeën op fietsafstand. Met een trainingsschema hoeft nooit rekening met de omgeving te worden gehouden. Alle wielrenners noemen dat als een van de grootste voordelen van Girona. Daarnaast is het wegennet zeer uitgebreid. Alle wegen

kennen meerdere vertakkingen met een onbekend einde. Catalonië kent daarnaast veel dorpen met een pittoreske kern waar tijdens tussenstops koffie en gebak genuttigd kan worden. Gesink probeert niet voor niets van elke rit een avontuur te maken.

UIT ZICHT OVER HET MEER

Bij wielertoeristen is Rocacorba populair. Het is de meest mythische beklimming in de omgeving van Girona. Op de top van de bijna 14 kilometer lange klim kun je tijdens het uithijgen genieten van het uitzicht: besneeuwde toppen van de Pyreneeën, vulkanisch maanlandschap en het indrukwekkende Meer van Banyoles. Het Meer van Banyoles is meteen een plek waar de zwemmende triatleten meters kunnen maken. Aan de andere kant van Girona is het ook mogelijk om naar de Middellandse Zee te trekken voor een zwemtraining. En wie toch liever in overzichtelijk water ligt, kan terecht in het schitterende vijftig meterbad

BEREIKBAAR

Aan de grondslag voor de keuze voor Girona lag voor Armstrong ook nog een zeer praktische overweging. Het klinkt minder magisch, maar de Catalaanse stad heeft een eigen vliegveld en ligt op een uurtje van Barcelona. Via beide vliegvelden is met lijnvluchten vrijwel heel Europa snel te bereiken. Trialeten en wielrenners zijn snel bij wedstrijden en kunnen daarnaast rap thuis zijn om de benen omhoog te houden. Ook de verbinding met de snelweg AP-7 en het treinnetwerk van Spanje is uitstekend. Er is een klein nadeel. De sporters praten liever niet over hun oogverblindende stad. Girona heeft de afgelopen decennia een grote groei in inwoneraantal doorgemaakt en ook (wieler)toeristen vullen meer en meer de smalle straatjes. De stad is definitief ontdekt door het grote publiek. De zorgen zijn niet helemaal terecht. Ook al trappen bijna dagelijks volledige pelotons over de heuvels van Girona, het gevoel blijft magisch.

054

TRIATHLON SPECIAL

DE VERBORGEN TEGENSTANDER Eetproblemen in de sport. Het komt vaak voor onder vrouwen — één op de vijf vrouwelijke duursporters lijdt aan een eetstoornis — maar ook onder mannen. Triathlon is geen uitzondering. Neiske Becks en Sarissa de Vries weten er alles van. Zij kampten jarenlang met eetproblemen en dat bepaalde voor een groot deel hun sportcarrière. Tekst Marcia Jansen Beeld Studio Vonq

Je hoort er bijna niemand over, het is een taboe. Daarom delen wij ons verhaal, om anderen aan te moedigen om er over te praten en om hulp te zoeken.” Sarissa de Vries en Neiske Becks deelden deze winter tijdens de Trainersdag van de NTB voor het eerst hun verhaal met een groter publiek. Dat deden ze voor een zaal vol triathlontrainers, een cruciale doelgroep, zo blijkt. Want als trainer heb je veel invloed op je pupillen, vaak positief maar soms ook negatief. Zo zorgde de goed bedoelde opmerking ‘als je iets lichter wordt, dan kan het wel iets worden met jou’ tijdens een limietendag in 2005 voor Sarissa voor een jarenlange strijd met voeding.

HET BEGON ONSCHULDIG

Sarissa en Neiske maakten beiden deel uit van het Nationaal Trainings Centrum in Sittard toen ze met hun eetproblemen worstelden, maar praatten er in die periode nauwelijks over. “We wisten het van elkaar, maar we zaten er toen nog midden in en we hadden het er eigenlijk nooit over. Dat kwam pas later. Het luchtte voor mij heel erg op door er met Neiske over te praten en dat maakte de stap om het er met andere mensen over te hebben ook kleiner”, vertelt Sarissa. Volgens sportpsychologe Karin de Bruin – oprichtster van de website eetproblemenindesport.nl - ontwikkelen sporters globaal gezien vaak op twee verschillende manieren een eetstoornis. Een sporter begint met af te vallen omdat hij of zij beter wil presteren of op het moment dat het minder goed gaat met de sporter op sportief of persoonlijk vlak. Voor Sarissa was de opmerking van de coach tijdens de limietendag de trigger om te gaan afvallen. “Het begon heel onschuldig met gewoon minder snoepen”, vertelt zij. “Dat hield ik dan een tijdje vol, totdat ik een eetbui kreeg. Daarna voelde ik me schuldig en dik, en besloot ik nog minder te snoepen en ook in mijn normale maaltijden wat te schrappen en begon ik naast mijn trainingen nog extra te bewegen. Alles om maar zoveel mogelijk calorieën te verbranden. Totdat ik weer een eetbui kreeg en ik daarna weer moest compenseren

met minder eten en meer bewegen. Zo belandde ik in een vicieuze cirkel.” Neiske ontwikkelde een verstoorde verhouding met voeding tijdens een trainingskamp met de nationale selectie in Nieuw-Zeeland. “Ik liep daar een longontsteking op en mocht niet trainen. Dus bleef ik alleen in het huisje achter terwijl de anderen gingen zwemmen, lopen en fietsen. Ik voelde me rot en verveelde me en ben toen meer gaan eten. Omdat ik ook antibiotica nam, zag je het niet direct aan me, maar toen ik, eenmaal terug in Nederland, meedeed aan het EK was ik behoorlijk wat aangekomen. Een coach zei: ‘als je binnen drie maanden een aantal kilo’s kunt kwijtraken, dan kun je je kwalificeren voor het WK’. Ik focuste me heel erg op mijn eten en wisselde periodes dat ik heel erg weinig at, af met periodes dat ik dat weer compenseerde en ik alles er weer bij at. Ik was 24 uur per dag met eten bezig, ik schaamde me in mijn triathlonpakje en ik beleefde uiteindelijk geen plezier meer aan de sport. Ik lachte wel veel, maar dat was puur om te verbergen hoe ik me echt voelde. Alleen de mensen die dichtbij me stonden, wisten wat er aan de hand was.”

OP ZOEK NA AR GELUK

Sarissa zocht in 2010 hulp bij Lars van der Eerden, de aan de NTB verbonden sportpsycholoog. Die vond echter dat ze specialistische hulp nodig had. “Omdat ik boulimia had en dat medisch gezien niet zo erg is als anorexia, kwam ik overal onderaan de wachtlijst. Het heeft een half jaar geduurd voordat ik hulp kreeg en vervolgens ging het eigenlijk al snel weer beter. Ik werd opgepikt door bondscoach John Hellemans, kwam in de voorselectie voor de Olympische Spelen terecht en vertrok voor een lange stage naar Nieuw-Zeeland. Doordat ik beter at, presteerde ik elke race beter. Ik had in die paar maanden zelden eetbuien, maar verloor daardoor ook veel gewicht. Ik ging toch de fout in toen ik merkte dat ik zoveel progressie maakte dat olympische selectie wel eens een realistisch doel zou kunnen zijn. Ik dacht dat als ik nóg een kilo of twee zou afvallen, ik dan nog beter zou gaan presteren. Ik kwam weer in een spiraal van afvallen en aankomen en uiteindelijk heb ik

055

056

TRIATHLON SPECIAL

Sportpsychologe Karin de Bruin

“Eetproblemen worden wel eens

spelen een belangrijke rol in de

lanceert in het voorjaar 2018 de

de grootste geheime tegenstan-

ontwikkeling van hun atleten en

training Gezond Presteren. Deze

der van duursporters genoemd”,

zij hoeven het onderwerp gewicht

training is speciaal geschreven

vertelt Karin de Bruin. “Duurspor-

en voeding niet uit de weg te

voor vrouwelijke duursporters van

ters zijn vaak meer vatbaar voor

gaan. Integendeel zelfs. Als je

16 jaar en ouder en gaat in op ver-

het ontwikkelen van eetproble-

denkt dat een pupil worstelt met

schillende aspecten die bijdragen

men dan andere sporters. Dat kan

voeding, praat er dan over. Vraag

aan optimaal presteren en van

onder meer aan het karakter van

door en zoek hulp als het nodig

een goede sporter een topsporter

duursporters liggen, ze zijn vaak

is; van een arts, diëtist of een

kunnen maken. Onderwerpen die

perfectionistisch, en omdat je veel

psycholoog. Grijp op tijd in, want

aan bod komen zijn bijvoorbeeld

traint is het lastig om genoeg te

eetproblemen hebben niet alleen

het stellen van doelen, maar ook

eten en daar een goed evenwicht

impact op sportprestaties, maar

de balans tussen eten en bewegen

in te vinden. Jezelf goed voeden

ook op kwaliteit van leven.”

en het belang van slaap en herstel.

is een voorwaarde om goed te

De Bruin ontwikkelde een website

presteren. Gewicht is daar ook

speciaal voor sporters die eetpro-

een onderdeel van, maar je moet

blemen hebben:

er niet in doorslaan. Een juiste ba-

eetproblemenindesport.nl

lans vinden is belangrijk. Coaches

057

met coach John Hellemans voor iedere dag op papier gezet wat ik zou gaan eten. Dat was heel gedetailleerd, zelfs tot hoeveel plakjes kaas ik het best op brood kon doen. Ik wist het zelf niet meer, was helemaal de weg kwijt.” Halverwege 2012 besloot ze om zich na het seizoen te focussen op het afronden van haar bachelor aan de universiteit in Maastricht en op haar herstel. Maar eerst stond in oktober nog het WK in Auckland voor beloften op het programma. Ze viel binnen zes weken acht kilo af en finishte als tweede. “Ik herinner me nog goed dat ik terugkwam op mijn hotelkamer met mijn medaille en ik besefte dat dit was waar ik al die tijd zo hard voor had getraind. Maar in plaats van blij en gelukkig, voelde ik me nog steeds dik en lelijk. Dit gaf de doorslag dat ik echt hulp nodig had als ik me ooit weer gelukkig zou willen voelen.” En een WK-medaille schept ook verwachtingen. Het plan om het rustiger aan te doen, liet ze dan ook snel varen. “Ik richtte me op mijn bachelorscriptie, mijn therapie én trainde daarnaast als een prof, terwijl mijn eetpatroon nog steeds verstoord was. Dat ging niet lang goed, want ik raakte overtraind. Ik was zo moe, ik kon bijna niet meer de trap op kon komen. Mijn lichaam was gewoon op.”

PRESTEREN ONDER DRUK

Tijdens de therapiesessies kwam ze uiteindelijk tot belangrijke inzichten. “Ik had al die tijd getraind om af te vallen, zodat ik in de wedstrijden zou kunnen presteren. Daar haalde ik mijn eigenwaarde uit. Ik ben pas iets waard als ik presteer. Met de dingen die ik leerde in therapie ben ik mezelf als persoon gaan waarderen, maar als ik niet meer trainde om af te vallen, waarom zou ik dan überhaupt nog trainen? Ik snapte niet meer waarom ik aan triathlon deed. Dat was het moment dat ik realiseerde dat ik niet meer in het NTC thuishoorde. Het was een lastige beslissing, de NTB had veel in mij geïnvesteerd, maar ik wilde de druk van het moeten presteren niet meer voelen.” Ze liet het topsportleven achter zich, verhuisde naar Maastricht en pakte het studentenleven op. “Het was fijn om in een omgeving te zijn waarin niet iedereen fit en dun was. Waar ik na het zwemmen gewoon een warme chocomelk kon drinken. Ik werd gevraagd voor het studententeam dat in de eredivisie uitkwam, ik trainde vijf uur per week, woog veertien kilo zwaarder dan toen ik die zilveren medaille won en vond het eigenlijk wel prima zo.” Na het trainingskamp in Nieuw-Zeeland bleef ook Neiske jojoën in gewicht. “Ik herinner me een trainingskamp in Thailand in 2011 waar ik heel veel trainde en vrijwel niets at. Ik viel in anderhalve week 5 kilo af. Dit gebeurde ook op een trainingskamp in Zuid-Afrika in 2012. Ik viel weer enorm veel af binnen drie weken, maar omdat ik erg goede tijden zwom en liep tijdens trainingen, viel het probleem niet op. Ik had in 2011 niet deelgenomen aan het WK, dus zag 2012 als een revanchejaar. De OS ging ik niet halen, dus het WK werd het hoofddoel. Maar ik was het hele jaar ontzettend moe, ongelukkig en constant aan het piekeren. Het hele jaar bleef ik in gewicht fluctueren. In november 2013 viel ik in een paar weken kilo’s af voor een sportgala waarvoor ik was uitgenodigd. Ik paste weer in een jurk, maar daarna raakte ik depressief en lag ik dagenlang op bed. Na een emotioneel gesprek met mijn ouders besloot ik om in 2014 een andere weg in te slaan. Ik schaamde me, was onzeker, sliep slecht en voelde me chronisch vermoeid en diep ongelukkig. Ik heb mijn

studie weer opgepakt, ging naar de kroeg en naar festivals en wilde niks meer met topsport te maken hebben. Voor mij was het nodig om in een andere wereld te stappen. Ik nam afstand van het sportleven.”

PLEZIER TERUGVINDEN

Maar jarenlange eetproblemen lieten diepe sporen na. Niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk. “Mijn cortisolwaarden waren torenhoog, mijn hormoonhuishouding lag overhoop, ik had een hoge bloeddruk, mijn schildklier werkte te langzaam en ik bleek hartritmestoornissen te hebben. Ik had jarenlang mijn lichaam uitgeput en het duurde dan ook lang voordat ik me weer wat beter begon te voelen. Ik heb mentale hulp gezocht en ben door de medische molen gehaald. Eind 2016 merkte ik langzaam dat de vermoeidheid afnam en dat er weer iets begon te kriebelen in mij als ik aan sport dacht. Ik deed voorzichtig weer mijn eerste triathlons in de eredivisie. Vorig jaar beleefde ik mijn mooiste jaar sinds 2010. Ik studeerde cum laude af, ging met mijn rugzak door IJsland trekken om daar te backpacken, deed leuke wedstrijden en mijn gewicht daalde zonder dat ik daar eigenlijk mee bezig was. Ik ben nog steeds herstellende maar ik begin het sporten nu ook weer echt leuk te vinden. Voor het eerst sinds lange tijd voelt het weer als een gezonde verslaving. Sporten doe ik nu omdat ik het ontzettend leuk vind, en ik geniet van mijn leuke werk en sporten eromheen.” Ook Sarissa’s lichaam kreeg een optater, maar ook zij vond het plezier in de sport terug. Ze debuteerde in 2015 met een tweede plaats in de Ironman Maastricht, veroverde in 2016 en 2017 de nationale titels op de halve triathlon en werd vorig jaar tweede op het Europees kampioenschap hele afstand in Almere. “Als ik nu terugkijk naar de finishfoto van Maastricht in 2015, word ik weer emotioneel. Ik zat negen kilo boven mijn oude streefgewicht, maar ik besefte toen: als ik met dit lichaam in een Ironman kan finishen, dan kan ik alles aan. Al ligt het gevaar altijd op de loer. Het beheerst mijn dag niet meer, maar als ik me niet zo goed voel, moet ik eerst even checken of ik echt honger heb, of stresshonger. Mijn lichaam kan geen trainingsweken van 25 tot 30 uur meer aan, maar ik zou graag kijken hoe ver ik nog kan komen op de lange afstand. Als ik in de spiegel kijk, ben ik tevreden met wat ik zie, maar als ik in Hawaii een top tien-notering zou willen halen, ben ik net wat te zwaar. Dat spanningsveld blijft lastig.”

HANDREIKING A AN TRAINERS

Terugkijkend op hun ervaringen, hadden zowel Neiske als Sarissa gewild dat hun begeleiders hadden ingegrepen. “Het lijkt misschien hard, maar ze hadden ons naar huis moeten sturen en eerst volledig moeten laten herstellen. Iemand met een stressfactuur laat je ook niet aan wedstrijden meedoen voordat de breuk is geheeld. Neiske: “uiteindelijk ben je als topsporter baas over je eigen lichaam en eigen carrière. Jij maakt zelf de beslissingen. De bond heeft op dat moment gedaan wat in zijn mogelijkheden lag om ons te helpen, maar het was voor Sarissa en mij helaas niet genoeg.” Sarissa: “Verder willen wij trainers en coaches meegeven om zorgvuldig met hun advies aan jonge atleten om te gaan. Zeg niet, ‘als je nog twee kilo kwijtraakt, dan wordt het wel iets met je’, maar neem een atleet aan de hand. Geef voorlichting en zorg voor goede begeleiding van bijvoorbeeld een diëtist. Verder raden we atleten aan om er over te praten. Trek je mond open als er iets is, neem je familie, je coach in vertrouwen. Laat het niet je leven beheersen.”

058

TRIATHLON SPECIAL

OS 2020

TOKYO CALLING MET JETZE PL AT

Jetze was bij de uitreiking van de prestigieuze Laureus Sports Awards. De prijs voor sportsperson of the year with a disability, waarvoor net als Plat ook de Nederlandse snowboardster Bibian Mentel was genomineerd, ging uiteindelijk naar de Zwitser Marcel Hug.

TOK YO 2020

TS Je bent net terug uit Monaco. Was je erg teleurgesteld? JP Niet echt. Er waren zoveel toppers genomineerd, met ieder hun eigen kwaliteiten, dus voor mij voelde het een beetje aan als een loterij. De uitreiking was een hele leuke ervaring. We zijn in Monaco flink in de watten gelegd en het was heel bijzonder om tijdens het gala omringd te zijn door atleten als Roger Federer en Fabian Cancellara.

LIJK T NOG VER WEG, MA AR IN MEI BEGINT DE K WALIFICATIE VOOR DEELNAME A AN DE SPELEN ALWEER. WIJ HOUDEN JE OP DE HOOGTE VAN DE VOORBEREIDINGEN EN BELDEN ME T T JE T ZE PL AT, WERELDK AMPIOEN PARATRIATHLON EN HANDBIKEN.

Tekst Marcia Jansen Beeld Lennaert Ruinen, Walter Schellingerhout, Bert Willems

TS 2017 was een tussenjaar voor je, maar werd met de wereldtitels paratriathlon en handbiken en de winst in de Ironman Hawaii een groot succes. JP Ik moet vaker een tussenjaar nemen! Na de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro had ik het gevoel dat ik wat gas terug moest nemen. Er kwam zoveel op me af na die gouden medaille. In de winter heb ik het dan ook rustiger aan gedaan. Ik was meer thuis en had eindelijk tijd om af te spreken met vrienden. Dat deed me heel goed, maar omdat ik minder uren had getraind, sloeg in het voorjaar toch de twijfel toe. Maar toen het wedstrijdseizoen eenmaal begon, waren die twijfels ook snel weer weg.

TS Hoe was het om de korte wedstrijdafstanden van de paratriathlon te combineren met het trainen voor een Ironman? JP Het is niet echt een heel goede combinatie, maar ik wilde graag een keer meedoen op Hawaii en drie jaar voor de Spelen in Tokyo leek mij een goed moment. Ik hoopte een beetje op een wildcard van Ironman, maar die kwam er niet en daardoor moest ik me twee dagen na het EK sprint in Oostenrijk in de Ironman 70.3 in Luxemburg kwalificeren. Het was een bizar weekend met veel reizen en weinig slaap, maar ik won een slot en had na het WK triathlon in Rotterdam nog anderhalve maand om me voor te bereiden op Hawaii. Dat moest volgens mijn trainer Guido Vroemen genoeg zijn om goed te finishen.

059

060

TRIATHLON SPECIAL

TS Wat was je doelstelling in de Ironman? JP Ik had eerlijk gezegd geen ambitieuze plannen op Hawaii. Het was mijn eerste wedstrijd over de lange afstand, dus ik had geen idee wat ik kon verwachten. Guido zette wel scherp in. Hij had berekend dat ik onder de negen uur moest kunnen finishen, maar ik dacht zelf dat dat wel eens lastig kon worden. Dat ik uiteindelijk in 8 uur en 41 minuten finishte (de 26e tijd overall, tussen de valide atleten, red), was een grote verrassing. Hawaii was een heel mooi avontuur en ik wil zeker nog een keer terug om me te meten met de valide profs, maar de komende twee jaar staan helemaal in het teken van Tokyo.

TS Zie je voorbereiding op Tokyo er anders uit dan de aanloop naar Rio? LD De voorbereiding zal vrijwel een blauwdruk zijn van die van Rio. Misschien dat ik iets meer hoogtestages doe, dat is me vorige keer goed bevallen. Maar ik loop nu al zolang mee, het komt nu vooral op de details neer. Ik heb genoeg ervaring, ben fysiek en mentaal sterker, dus ik heb er alle vertrouwen in.

“IN DE TRIATHLON KAN IK ME NOG WEL EENS

TS Je hebt alles gewonnen wat er te winnen viel in 2017. Was het lastig om je te motiveren voor dit seizoen? LD Nou, ik heb het mezelf een beetje moeilijk gemaakt door drie weken na Hawaii tijdens het motorcrossen – een andere hobby van mij – mijn pols te breken. Zo heb ik anderhalve maand niet kunnen trainen. Dat was wel goed gepland, want ik had moeite om er na het vorige seizoen meteen weer vol in te gaan. Ik liep door die polsbreuk een achterstand op, dus toen ik weer mocht trainen was ik ook echt gemotiveerd. Nu zit ik weer helemaal op schema, dus het lijkt er op dat die polsbreuk geen vervelende gevolgen heeft gehad.

EEN FOUTJE PERMITTEREN, MAAR IN HET HANDBIKEN WORDT DAT METEEN AFGESTRAFT.”

TS Waar focus je je op in de ‘road to Tokyo’, triathlon of handbiken? LD Mijn programma is eigenlijk voor 100% op handbiken gericht. De concurrentie is groter in het handbiken. In de triathlon kan ik me nog wel eens een foutje permitteren, maar in het handbiken wordt dat meteen afgestraft. In 2014 heb ik heel veel tijd in het wheelen gestoken, dus dat is nu een kwestie van onderhouden. Daarnaast zwem ik twee tot drie keer per week, dat houdt mijn schouders en lichaam soepel. Ik was in Rio de enige atleet die het handbiken en de triathlon combineerde en ik wil dat graag in Tokyo weer doen. Het is even afwachten of het programma het toelaat. Als de triathlon een dag eerder of op dezelfde dag als het handbiken is, dan kies ik waarschijnlijk voor het handbiken. Triathlon vind ik leuker om te doen, maar in het handbiken heb ik nog geen gouden paralympische medaille, dus dat is mijn doel. Of beter gezegd, ik wil in Tokyo twee gouden medailles halen, in het handbiken én de triathlon.

062

TRIATHLON SPECIAL

TRAINING

Wat jij kunt leren van...

DE TAPER VAN MICHEL BUTTER Tekst Thomas Sijtsma Beeld Andy Astfalck

MICHEL BUT TER GEBOREN

5 november 1985

KOMT UIT

Beverwijk

VERENIGING A tletiek Vereniging Castricum PR MARATHON 2:09.58 Herken je dat? De grote trainingen zijn gedaan en je belangrijke race komt ineens heel dichtbij. Net voordat de echte wedstrijdzenuwen komen, heb je nog een belangrijke stap te zetten: je taper. Spreek uit: [tee-pur]. Letterlijk is dat het dunner of kleiner worden aan het eind van, bijvoorbeeld, een trainingsblok. Een goede taper maakt je voorbereiding helemaal af en zet je op scherp voor jouw race. Maar hoe werkt dat fenomeen? We staken ons licht op bij Guido Hartensveld, de coach van topatleet Michel Butter. Wat kunnen we leren van deze marathontopper?

f het nou een olympische afstand of de hele triathlon is, de onzekerheid wurmt zich in de laatste week voor de grote dag in het hoofd van vrijwel elke sporter. Heb ik genoeg getraind? Hoe zorg ik dat ik het goede gevoel niet kwijt raak? Is het normaal dat ik, nu ik uit ga rusten, ineens heel moe word? Waarom voelen mijn benen zo anders dan anders? Bijna iedereen herkent de vragen die plots opkomen als de trainingsarbeid naar beneden geschroefd wordt. Trainer Guido Hartensveld, technisch coördinator en hoofdcoach van Team Distance Runners helpt marathonloper Michel Butter elk jaar opnieuw door die laatste periode. Wat kunnen wij als triatleten van hem leren?

TAPER OF FINETUNING

De theorieën en schema’s zijn in overvloed te vinden op het internet. In termen van periodiseren, trainingsopbouw en hartslagzones is het beeld eensgezind. Grof gezegd bouw je het duurvermogen voor een marathon of (hele) triathlon op, om in de laatste weken weer in omvang af te nemen. In die zogenoemde taperfase maakt het lichaam zich klaar om een prestatie te leveren. In die laatste week slaat vervolgens vaak de onrust in het lijf. De behoefte om te testen is groot, evenals de angst om vast te roesten. Guido Hartensveld (47) kent deze vragen ook uit de marathonwereld. De term ‘taperen’ is wat hem betreft niet helemaal juist. De coach van Michel Butter noemt het liever ‘finetunen’. In zijn trainingsfilosofie heeft iedere atleet behoefte aan een andere voorbereiding en heeft dus ook niet iedereen baat bij een enorme trainingsafbouw. “Staar je dus vooral niet blind op de gangbare trainingsschema’s”, benadrukt Hartensveld. “De sporter moet niet het programma volgen, maar juist andersom. Het programma moet de sporter volgen. Als trainer moet je rekening houden met de mentale en fysiologische toestand van de atleet.”

063

064

TRIATHLON SPECIAL

TAPEREN KLINKT ALS Hartensveld predikt geen harde overgang naar taperen. “Je zegt niet van de ene op de andere dag: nu ga ik taperen. De inspanning neemt elke dag een beetje af. De sporter weet zelf in welke hoeveelheid dat goed voor hem is. Butter heeft op donderdag voor de marathon van New York twee keer een uur gelopen. Op vrijdag en zaterdag doet hij dan elke dag nog een sessie.” Daar moet bij aangetekend worden dat Butter een topsporter is met enorme belastbaarheid. In die uurtjes legt hij met gemak vijftien kilometer af. Voor hem is dat een hersteltraining. Butter (32) is gewend om meer dan tweehonderd kilometer per week te maken. Als triatleet ben je dat niet. En dus kun je het plan van Butter niet zomaar omzeten naar jouw situatie.

ANALYSEREN EN LEREN

“Taperen klinkt als een wiskundig model”, zegt Hartensveld. ‘Finetunen dekt de lading beter. Je hebt verschillende trainingsgereedschappen om de prestatiecurve naar boven te laten schieten. Dat is absoluut maatwerk. Denk daarbij niet alleen microcyclisch, dus niet in

EEN WISKUNDIG MODEL, FINETUNEN DEKT DE LADING BETER. JE HEBT VERSCHILLENDE TRAININGSGEREEDSCHAPPEN OM DE PRESTATIECURVE NAAR BOVEN TE LATEN SCHIETEN. DAT IS MAATWERK.”

weken. Maak het groter en bouw trainingen bijvoorbeeld rond periodes van tien dagen. Veel atleten stranden in het stramien van dinsdag lange intervaltraining, op donderdag een korte intervaltraining en in het weekend een duurloop. Zo werkt het niet. Elke training eist een andere herstelperiode.” Voordat Butter in New York als eerste man in de wedstrijd van de Queensboro Bridge afdaalde naar First Avenue op weg naar een topklassering in een wereldveld, hanteerde Hartensveld een systematische trainingsopbouw voor de atleet. De afstand in rustige duurlopen moest eerst boven de twintig kilometer zijn voor snelheidsblokken werden geïmplementeerd. De stukken op 90-95 procent aan het einde van trainingen groeiden langzaam. Vervolgens gingen Butter en Hartensveld analyseren. Wat ging er goed en wat ging er fout? Daarna pas werd het wedstrijdtempo progressief en systematisch in de trainingen ingebouwd. Het beste voorbeeld van een simulatie was in 2015 voor de marathon van Amsterdam. Een maand daarvoor startte Butter bij de Dam tot

065

Damloop. Butter deed een warming-up van zestien kilometer in ongeveer 54 minuten. “Hij zorgde ervoor dat hij vijf minuten voor de start terug was. Daarna was het snel de wedstrijdschoenen aan en gaan. De opdracht voor de zestien kilometer in de Damloop was het marathontempo van 3.05 per kilometer aanhouden. Hij moest wel de discipline hebben de kopgroep te laten gaan.”

KORTE PRIKKELS

In de laatste periode voor de grote dag moet volgens Hartensveld de blik op de spierspanning niet naar de achtergrond verdwijnen. Een sprinter weet bijvoorbeeld dat hij in de week voorafgaand aan zijn wedstrijd niet door de stad moet slenteren. Een duuratleet kan nadenken over de ondergrond waar de beste beenspanning uit voortkomt. Ook als je ineens veel kortere afstanden gaat lopen, wijzigt de spierspanning. Helemaal stoppen met sporten, kan de spierspanning zelfs compleet weghalen. “Werk naar de spierspanning toe die je in de wedstrijd wilt hebben”, is het devies van Hartensveld. “Over het algemeen geldt: zorg in de laatste week voor korte prikkels. Versnellingen zijn een goed idee, als je tenminste gewend bent te sprinten. Doe vooral niet ineens iets nieuws, je kent het effect immers niet.” Blijf dus bij vertrouwde concepten, maar voer die veel korter uit dan je in je reguliere trainingsweken zou doen. Rust is herstel en de korte inspanningen maken je klaar voor je race. Atleten reageren daar overigens heel verschillend op. Hartensveld: “De een komt met grote ogen, die bijna uit de kas vallen, naar me toe. ‘Moet ik nog zoveel trainen?’ Een ander is bang om in gewicht aan te komen. Plan voor jezelf haalbare trainingsopdrachten in. Gebruik ervaringen van eerdere voorbereidingen.” En als het de eerste keer is dat je een taper toepast, hou dan voor jezelf bij wat je aanpast ten opzichte van je normale trainingen en hoe je lijf daarop reageert. Een volgende keer kun je dat gebruiken om je taper aan te passen.

RIJSTKORRELS WEGEN

In de laatste week komen veel atleten terecht in een soort dwangmatige controle. Er wordt geklooid met schoenen en ander materiaal, de hartslag wordt bij het bestijgen van elke trap bekeken en elk dagdeel wordt het gewicht gemeten. “Laat dat los. Butter geeft mij zijn horloge als we de laatste trainingen in Central Park afwerken. Hij wil vooral genieten van die laatste loopjes en het gevoel dat bij hem naar boven komt. Echte kampioenen kunnen het loslaten. Dat voorkomt bovendien nachten waar met open ogen uren naar het plafond wordt gestaard.” Helemaal loslaten, dat kan bijna niemand. Ook Butter heeft dwangmatige trekjes. Bijvoorbeeld bij het eten in een Chinees restaurant op de

Michel Butter werd bij de afgelopen editie van de New York Marathon zesde, in een wereldveld. De Nederlandse topatleet kon lang mee met de kopgroep en liep op een goed moment zelfs aan de leiding van het veld. Na een lange en minutieus uitgevoerde trainingsstage in Kenia en een periode van vier weken in een lagedruktent in Nederland volgde de laatste voorbereiding in New York. Guido Hartensveld is de oprichter en hoofdcoach van Team Distance Runners, waarvan Michel Butter het uithangbord is. Hij begeleidt Butter al sinds hij op zijn veertiende binnenkwam bij TDR.

laatste avond voor de marathon van New York waar hij een dag later zesde werd. “Butter bestelde van de menukaart vooral rijst. Hij kreeg mooie porties, maar Butter toverde toch een zelf meegenomen weegschaal op tafel. Hij weet precies welke hoeveelheden hij moet eten. De rijst woog hij tot bijna de korrel af. De eigenaar van het restaurant twijfelde aan zijn gerecht en kwam kijken of hij Butter niet te weinig voedsel had gegeven. Ook bij het eten in de laatste weken geldt: eet niets wat je niet gewend bent. Probeer de laatste drie dagen de vezels uit het eetpatroon te halen en zorg voor koolhydraten. Pas op met saus. Hoe meer saus bij het gerecht, hoe minder zuiver de koolhydraten zijn”, laat Hartensveld optekenen. In Transition #11 kon je al lezen welke gerechten jou kunnen helpen in je laatste voorbereidingen. Het fenomeen taper blijft ook met deze uitleg enigszins mysterieus. Als het om finetuning gaat en de afbouw van trainingen op jouw persoonlijke omstandigheden ingericht moet worden, dan zal het perfecte recept door jou misschien nooit gevonden worden. We gaan er immers van uit dat je geen topsporter bent die vrijwel alle dagelijkse omstandigheden kunt aanpassen aan jouw sport en je belangrijkste races. Helpen al deze adviezen dan om de onzekerheid weg te nemen uit het brein van de triatleet? “Bij een topatleet als Butter in ieder geval wel. Op de dag des oordeels weet hij dat elke stap raak gaat zijn”, weet Hartensveld. Daar moet je het dan maar mee doen!

066

TRIATHLON SPECIAL

067

Tekst Jeannet Pennings Beeld Flowfysio, Tritrack

BLESSURELEED, GEDEELD LEED TRAINING

BLESSURES LIJKEN DE ‘WORST NIGHTMARE’ VOOR ELKE SPORTER. EEN COMBINATIE VAN VERSCHILLENDE SPORTEN KAN UITKOMST BIEDEN BIJ HET VOORKOMEN EN HERSTELLEN VAN BLESSURES. DUS WAT MOET JE DOEN EN WAT MOET JE VOORAL NIET DOEN?

e bent lekker aan het trainen, zit in de flow, ligt op schema voor het wedstrijdseizoen, voelt je steeds sterker en sterker, en dan opeens…een pijntje. Dat pijntje begint serieuze vormen aan te nemen en een blessure ligt op de loer. Te snel en te veel, het is de grootste valkuil voor de meeste (beginnende) atleten. Met name bij hardlopen is het risico op blessures groot, weet triathloncoach Eric van der Linden. “Hardlopen is de meest blessuregevoelige discipline binnen de triathlonsport. Het gestel wordt zwaar belast en als je te snel opbouwt, is de kans op overbelasting groot. Het punt bij veel beginnende atleten is dat het conditioneel geen probleem is om anderhalf uur te lopen, maar dat de pezen en gewrichten er wel moeite mee hebben.” Herkenbaar voor Tim Binkhorst van Flowfysio uit Heemstede. Hij ziet veel lopers voorbij komen met knie- en heupissues en daaraan gerelateerde bil- en hamstringklachten. “Problemen ontstaan als lopers al een goede basisconditie hebben van bijvoorbeeld het zwemmen of fietsen. Die conditie is eigenlijk te goed voor de belastbaarheid van de gewrichten. Valkuil nummer één daarbij is het stellen van een onrealistisch doel. Sporters die een beetje zwemmen, een beetje lopen, en gelijk een halve marathon willen doen. Zij beseffen niet dat het meer dan een half jaar duurt om het lijf te laten wennen aan de belasting.”

DOSERING EN HERSTEL

Een veel voorkomende klacht volgens Van der Linden is ‘shinsplints’, ontsteking van het scheenbeenvlies. Ook ziet hij regelmatig problemen met de tractus iliotibialis, de peesplaat aan de buitenkant van het bovenbeen. Een blessure die ook bij fietsers voor komt. Dosering en herstel zijn sleutelwoorden volgens de coach. “Als je net begint met triathlon is een goede richtlijn dat je altijd een hersteldag inbouwt na het lopen. Je kunt de volgende dag wel prima fietsen of zwemmen.”

068

TRIATHLON SPECIAL

“ONS LICHAAM IS GEMAAKT OM HEEL DIVERS TE BEWEGEN. DUURSPORTEN ZIJN VAAK ÉÉN BEPAALDE BEWEGING DUS IS HET SLIM OM VARIATIE IN JE TRAININGSSCHEMA AAN TE BRENGEN.”

Daarnaast zijn een goede techniek en houding essentieel, stelt Binkhorst. Je kunt het materiaal volledig aanpassen aan de sporter, maar andersom is minstens zo belangrijk, zo niet beter. “Je kunt nog zo’n perfect afgestelde fiets hebben, als je er als een zoutzak op zit met opgetrokken schouders, loop je evengoed risico op blessures. Daarom is het handig om te weten wat een goede houding is.” Bovendien is het volgens de fysiotherapeut verstandig om te investeren in kracht en flexibiliteit. “Ons lichaam is gemaakt om heel divers te bewegen. Duursporten zijn vaak één bepaalde beweging dus is het slim om variatie in je trainingsschema aan te brengen.”

PIRAMIDE

Binkhorst hanteert het piramideprincipe. “De onderste laag betreft alle basisbewegingen van het lichaam. Kies een activiteit waarbij je die allemaal één of twee keer per week traint. Bijvoorbeeld door middel van coretrainng, en doe dan niet alleen statische maar ook dynamische oefeningen. De tweede laag is meer gericht op bijvoorbeeld sterkere heupen of benen. Bij de derde laag, de top, train je heel specifiek om beter te worden in een

bepaalde sport of onderdeel daarvan.” Volgens Binkhorst is het eenvoudig: als de basis niet breed genoeg is, ontstaat een smalle toren en die valt nu eenmaal sneller om. “Je kan nooit sterker zijn dan je zwakste schakel.” Groot bijkomend voordeel volgens de fysiotherapeut is dat de trainingen leuker worden met variatie. Zwemmen is in die zin ook een waardevolle aanvullinvg. “Zwemmen is goed voor iedereen, omdat je je core traint en je lichaam anders belast in het water met natuurlijke weerstand. Bovendien train je met zwemmen het bovenlichaam, wat met fietsen en lopen nauwelijks gebeurt. Het is bewezen dat goed functionerende rompspieren de kans op blessures significant verkleinen.” Van der Linden beaamt: “Zwemmen houdt je soepel en lenig en is dus zeker een waardevolle aanvulling op loop- of fietstraWWiningen. Daarnaast zijn krachttraining en crossfit aanvullende trainingen die voor elke duursporter meerwaarde hebben. Hoe ver je daar in gaat, is afhankelijk van tijd en middelen.”

VOEDING EN GEL ATINE

Om blessures te voorkomen en sneller te doen genezen moet je voeding voorzien in

alle vitaminen en mineralen en in voldoende koolhydraten, vetten en eiwitten. Tekorten in je voeding kunnen bijvoorbeeld zorgen voor minder aanmaak van botmassa en minder snel herstel van je spiervezels. Deskundigen adviseren vooral te letten op je inname van vitamine D en omega-3 vetzuren. Deze zijn extra belangrijk voor optimaal herstel. Overigens geeft ook energietekort een groter risico op blessures. Als je te weinig energie binnenkrijgt, zal je lichaam prioriteit geven aan je basisprocessen, zoals je warmtehuishouding en spijsvertering, en niet aan het herstel na inspanning. Hetzelfde geldt voor voeding met te weinig vet. Als atleet heb je minimaal 60 gram vet per dag nodig. Ook Eric van der Linden beaamt het belang van voeding in de juiste combinaties. “Bij eiwitten is het belangrijk deze gedoseerd op de dag binnen te krijgen.” Hou porties aan van 20 gram per keer en voor het slapen gaan 40 gram. Nog relatief nieuw is de toepassing van gelatine. Van der Linden, die ook actief is in de sportvoeding en met NutrID maatwerk levert aan atleten, noemt het zelfs baanbrekend. “Het aminozuurprofiel in gelatine is nagenoeg identiek aan onze eigen pezen en

069

kapsels.” Er wordt momenteel veel onderzoek gedaan naar het gebruik van gelatine. Het zou kunnen helpen bij blessurepreventie en het sneller doen herstellen van blessures. “We zien dat sporters die het gebruiken belastbaarder zijn. Indien de sporter geblesseerd raakt, is hij sneller weer actief en dus wordt de blessuretijd verkort. Vooral in combinatie met (preventieve) krachttraining lijkt de werking van gelatine ‘the next big thing’.”

DAGBOEK BIJHOUDEN

Welke mix van trainingen je ook kiest, het is hoe dan ook zaak om goed naar het eigen lichaam te luisteren. Dat is voor veel sporters, en zeker de beginnende atleet, eenvoudiger gezegd dan gedaan. Maar daarvoor geldt volgens Binkhorst: meten is weten. “Dat kun je doen door een dagboek bij te houden.” Het is precies wat Van der Linden doet met de triatleten die hij begeleidt. “Ik vraag hen dagelijks bij zichzelf na te gaan welke score zij geven aan aspecten als stress, vermoeidheid, voeding en trainingsprestaties. Als een atleet langere tijd een hoge score heeft, moet de training daar op aangepast worden.” Het gouden trainingsschema bestaat volgens Van der Linden dan ook niet. “Het gaat erom de trainingen in te passen in de andere activiteiten van het leven, zoals werk en gezin.” Bij triathlon met zijn drie disciplines, is het risico op overtraining relatief groot, merkt Binkhorst op. “Dat is een gevaar als mensen de signalen van het lichaam niet interpreteren. Daarbij is het ontzettend belangrijk dat je lol hebt in het trainen. Ik zie te vaak mensen die zich kapot trainen nog voordat zij hun doel hebben gehaald. Zonde natuurlijk! Zorg dat je geniet, ook van de weg er naar toe.” Overigens is het niet zo dat triathlon per definitie enorm veel trainen betekent. Van der Linden: “Dat hangt af van je achtergrond en doelstelling. Ik heb sporters die ik naar een hele triathlon begeleid met tien uur per week trainen, maar ook die 25 uur per week trainen. Belangrijk is dat je een reëel doel stelt. In principe kun je met wekelijks vier tot vijf trainingen een prima basis leggen voor bijvoorbeeld een sprint- of olympische afstand. Je doet als triatleet niet snel te weinig.”

DESKUNDIGHEID

Mocht je – ondanks de juiste voorzorgsmaatregelen – toch een kwaal oplopen, dan is het belangrijk niet je kop in het zand te steken. Veel blessures ontstaan doordat sporters hun pijntje te lang negeren, waardoor het een eigen leven gaat leiden. Maar wanneer heb je een gewoon pijntje en wanneer is sprake van een blessure? Binkhorst: “Als je pijn hebt in rusttoestand en de pijn verandert niet of houdt langer dan twee weken aan, dan is er waarschijnlijk sprake van een blessure. Dat geldt ook voor steeds terugkerende pijn of

“VOEDING EN TRAINING MOETEN IN EVENWICHT ZIJN. ZEKER VOOR TRIATLETEN, DIE RELATIEF WEINIG HERSTELTIJD TUSSEN HUN TRAININGEN HEBBEN, IS DIT VAN BELANG.”

stijfheid bij een bepaalde activiteit, waardoor je je training niet kunt afmaken. In zulke gevallen is het belangrijk naar een therapeut te gaan die verstand heeft van wat jij aan het doen bent.” Ook Van der Linden pleit voor deskundige begeleiding. “In het geval van blessures is het belangrijk wel actief te blijven en te belasten tot op zekere hoogte. Zo hou je de eiwitsynthese en dus het herstelproces in het blessuregebied aan de gang. Krachttraining is bijvoorbeeld belangrijk om het gebied te activeren. Dat is maatwerk en vraagt om ervaring en deskundigheid.”

070

TRIATHLON SPECIAL

071

NA AM RIANNE GUICHEL A AR LEEF TIJD 3 4 BEROEP AL GEMEEN MEDE WERKER SPORTBEDRIJF WERKPLEK

HET IS LENTE EN DAT BETEKENT DAT DE GOEDE TIJD VAN HET JAAR ERAAN KOMT VOOR RIANNE GUICHELAAR. GEEF HAAR ZONNESCHIJN EN WARMTE, DAN ZIET DE WERELD ER MOOIER UIT. KAN DE RACEFIETS OOK WEER VAN DE HAAK, WANT DIE HANGT IN DE WINTER NIKS TE DOEN. OP ZICH NIET ERG, WANT DAN IS DE WATERPOLOCOMPETITIE IN VOLLE GANG. De gouden olympiÃ«r van Beijing 2008 speelt tegenwoordig bij EZC in haar woonplaats Enschede. In het tweede. Het idee dat het nooit meer zo wordt als in de gouden dagen is niet altijd even makkelijk. Loslaten van het topsportleven was eenvoudiger. Klaar is klaar. Daarna was er een poos geen waterpolo in haar leven. Hardlopen, dat al tijdens een lange zomerpauze jaren eerder ontdekt was, bleek een prima invulling van het sportende bestaan. Totdat het bad opnieuw riep en de teamplayer de bal weer oppakte. Werken bij Sportbedrijf Sportaal, sinds een jaar verzelfstandigd, is een ontdekking. Na omzwervingen in het hotelwezen, inclusief een zomerseizoen in Frankrijk, bleek horeca niet de juiste plek om als dienstverlener en teamspeler pur sang werkzaam te zijn. P&O-klussen oppakken binnen een organisatie in ontwikkeling bevalt in dat opzicht stukken beter. Gebruik mogen maken van het zwembad dat naast het kantoor ligt is een mooie pre. Kan ze die lange slag die ze ook al in haar waterpolotijd liet zien nog eens mooi demonstreren. Na een seizoen zonder triathlons mag het dit jaar wel weer gaan gebeuren. Een mooie halve -met heuvels op zijn minst, maar bergen nog lieverstaat hoog op het verlanglijstje. Misschien in de Ardennen, of toch naar Luxemburg? Ze klimt graag, geniet van de bergen. In de zomer des te meer. Liever te voet, of op twee wielen, dan met de latten onder in de sneeuw. Stiekem was ze altijd al een duursporter. Die hele triathlon, die komt er ook nog wel een keer. Bucketlistdingetje, maar wel met de juiste voorbereiding. En zoals bij alle triatleten rijst dan de vraag: hoe leg je je moeder uit dat je een ironman gaat doen? Beeld Marc van der Kort

072

TRIATHLON SPECIAL

ME L K Z UUR & DUMOUL IN -FA N TA SIE

WANNABE-PROF Elke sporter met licht onrealistische verwachtingen zou eens een inspanningstest moeten doen. Een ontnuchterend verslag van een wannabe– triatleet die een middag het sportlab in dook. INSPANNINGSTEST

Tekst Daan Rieken Beeld Dirk–Jan van Dijk

ven, een heel kort moment, waan ik me Tom Dumoulin. In mijn bezwete roze trui en verzuurd tot achter de oren lukt het nét om zonder vallen uit de pedalen te klikken en m’n been over het zadel te slaan. Terwijl een fotograaf flitsen op me afvuurt, wankel ik met een handdoek om de schouders naar nergens in het bijzonder, maar in ieder geval verder weg van de fiets waarop ik zat. “Je kunt dieper gaan dan ik dacht”, hoor ik iemand zeggen. Euforie vervangt de pijn. Zou Sunweb’s topcoureur zich zó gevoeld hebben na zijn Giro–zege in Milaan? “Er is werk aan de winkel. Je moet vol aan de bak. Ironman–deelname zou ik na deze test afraden.” Dezelfde stem die me net complimenteerde, maakt meteen weer een einde aan mijn korte Dumoulin–fantasie. “Een kwart triathlon over een paar maanden is wél haalbaar. Maar dan moet je flink aan je basis gaan werken, die is nu niet op orde.” Elke sporter met licht onrealistische verwachtingen zou eens een inspanningstest moeten doen. Die helpt je razendsnel uit de droom, ervaar ik in Maastricht waar bewegingswetenschapper Maarten van Kooij me in het sportlab van Robic tot het gaatje laat gaan op de fiets.

DE BASIS ONTBREEK T

Dat ik niet in de buurt van het Dumoulin–niveau zou komen wist ik zelf op voorhand ook wel. Na de zomer van 2017 zat ik nauwelijks op de fiets, omdat ik de focus verlegde naar hardlopen. Drie tot vier keer per week trok ik het afgelopen half jaar de loopschoenen aan. Tijdens de Montferlandrun kwam ik over vijf kilometer al tot 1.03 uur; pas nog liep ik onder de 20 minuten op de vijf kilometer en in het weekend na de inspanningstest hoop ik mijn PR op de 10 kilometer (39.41 minuten) aan te

scherpen. Des te pijnlijker dat Van Kooij later op de dag bij een nulmeting op de loopband tot min of meer dezelfde conclusie komt als na het fietsen. “Je kunt diep in het rood gaan, maar ook hier is je basis tot het moment dat je verzuurt – de anaerobe drempel – smal. Met deze conditie zie ik je op de vijftien kilometer niet onder het uur lopen.” Auw. Sinds ik vier jaar geleden de voetbalkicksen voor loop– en fietsschoenen verruilde, dacht

ER IS WERK AAN DE WINKEL. JE MOET VOL AAN DE BAK. IRONMAN-DEELNAME ZOU IK NA DEZE TEST AFRADEN.” DEZELFDE STEM DIE ME NET COMPLIMENTEERDE, MAAKT METEEN WEER EEN EINDE AAN MIJN KORTE DUMOULIN-FANTASIE.

ik toch aardig wat meters gemaakt te hebben. Natuurlijk, ik ben lang geen Dumoulin of Michel Butter, maar ik trainde toch al een tijd bij een vaste loopcoach, las zo nu en dan wat over trainingsopbouw en meende ondertussen wel te weten hoe ik via een plannetje naar een bepaald doel toe kon werken. Mispoes, blijkt uit Van Kooij’s test bij Robic. “Je resultaten passen meer bij een 400–meterloper.” Terwijl ik zie hoe hij mijn gegevens verwerkt in een persoonlijk rapport, moet ik ineens denken aan wat mijn rijinstructeur ooit al foeterend op ander wegverkeer zei. “Al die pipo’s denken dat ze goed kunnen rijden, maar laat ze weer examen doen en ze zakken bijna allemaal.”

PROFATLEETJE SPELEN

Bikefittings, zwemanalyses, gespecificeerde loopschema’s: ik wist best dat topbegeleiding inmiddels ook voor amateurs als ik beschikbaar is. We spelen nou eenmaal graag profje. Maar dat zulke uitgebreide inspanningstests als die ik bij Robic onderga ook toegankelijk waren voor het grote publiek was me onbekend. Diepgaan onder wetenschappelijke begeleiding klonk voor mij altijd als dokter Luigi Cecchini die met proefkonijn Thomas Dekker de Toscaanse heuvels introk. Toch zit ik ondertussen zelf op de fiets in een laboratorium en waan ik me een soort Dekker als om de zes minuten een druppel bloed uit mijn oor wordt geprikt – telkens wanneer de trapweerstand met 30 watt omhooggaat. Ik voel me Dafne Schippers als ik later op een loopband sta en weer om de zes minuten bloed wordt afgenomen, terwijl Van Kooij de snelheid met een kilometer per uur opvoert. Én ik heb het idee een kruising tussen Dekker, Schippers en zwemmer Maarten van der Weijden te zijn wanneer de bewegingswetenschapper mijn testresultaten presenteert.

073

074

TRIATHLON SPECIAL

Binnen no–time is duidelijk waar ik aan moet werken als ik een betere fietser, loper, zwemmer en dus triatleet wil worden. Van Kooij’s vingers volgen rustig de grafieken op zijn laptop die mijn conditie verbeelden. “Om sneller te worden, zul je juist meer langzame duurtrainingen in moeten bouwen. Verlang niet altijd naar verzuurde benen.” Hij heeft me door. Ik ben zo’n sporter die geniet van het gevoel van kapot zitten. Alleen daarom al zijn deze inspanningstesten net zo intens vervelend als fijn. Dat er ook nog eens een wetenschapper speciaal met mijn gegevens aan de slag gaat om me uiteindelijk een betere atleet te maken, geeft een nog beter gevoel. De extra aandacht laat de dromer in mij een middagje vergeten dat ik slechts een toerfietser en -loper ben. Wat nou amateur? Ik train als een prof!

WANNABE–DUMOULIN

Van Kooij, aan de universiteit ooit studiebegeleider van de Maastrichtse topwielrenner, ontvangt talloze wannabe-Dumoulins. Al begeleidt zijn Robic net zo goed echte profs. “We zijn met wielrenners als Thomas Dekker, Dylan Groenewegen en Sebastian Langeveld bezig geweest, maar iemand met overgewicht die maximaal twee keer per week wil trainen, kan ook bij ons terecht. Er is maar één eis: je moet beter willen worden. Heb je die instelling dan kunnen wij je helpen.” Zelf koerste de geboren Brabander jarenlang in het amateurpeloton. Hij rekent deelname

PRACHTIG, PRACHTIG”, GLUNDERT DE KIEKJESMAKER, OP HET MOMENT DAT IK ZÓ STUK GA DAT IK VERMOED DE EERSTE MENS TE WORDEN DIE DAADWERKELIJK ACHTERSTEVOREN DUBBELGEVOUWEN TUSSEN ZIJN FRAME OM ZIJN MOEDER GAAT ZITTEN ROEPEN.

aan de Rondes van Venezuela en Colombia tot de hoogtepunten van een loopbaan waarin hij slechts één overwinning boekte. “De Ronde van Obbicht. Maar alleen omdat het peloton vergat dat ik al in de eerste ronde was weggereden.” Tien jaar geleden maakte Van Kooij de overstap naar de triathlonsport. “Eigenlijk met dezelfde idiote droom als veel mensen nu hebben. Ik wilde de Ironman beleven. In 2008 deed ik mijn eerste op Lanzarote, maar vraag niet hoe. Ik heb hele stukken van de marathon moeten wandelen.” Toch is de liefde gebleven. “Triathlon is zo’n eerlijke sport, je kunt je niet verstoppen voor je eigen conditie. Nu is de sport booming in ons land. De lokale vereniging in Maastricht had tien jaar geleden nog geen tien actieve leden, nu zijn het er meer dan 130. Waar het vroeger een bucketlistding was om een marathon te lopen, hebben steeds meer mensen dat nu met de triathlon.” Van Kooijs bedrijf richtte zich net zoals naamgever Jean Robic aanvankelijk puur op de wielersport, maar begeleidt tegenwoordig steeds meer triatleten. Toppers kiezen vaak voor langdurige samenwerking. Liefhebbers aan het begin van hun bucketlistavontuur zoals ik, kloppen vaak aan voor wat Robic het triathlon-instappakket noemt. Wie daarvoor kiest, krijgt voor nog geen 400 euro drie maanden intensieve trainingsbegeleiding op het gebied van lopen, fietsen en zwemmen plus inspanningstests aan begin en eind van het traject.

075

UITHIJGEN

“Iedereen die hier komt”, zegt Van Kooij eerder op de dag, nadat hij me met koffie en vlaai heeft ontvangen, “start met een inspanningstest op de fiets en staat een paar dagen later op de loopband. Daarna stellen we de rest van het programma op.” Vanwege een krappe deadline bestaat voor mij de rust tussen beide tests niet uit enkele dagen, maar uit een klein half uurtje uithijgen. Blij dat Robic geen specifieke nulmeting op zwemgebied in het triathlonpakket heeft zitten! “Zwemmen is zo afhankelijk van een goede techniek dat we sporters adviseren daarvoor extra les te volgen bij een goede triathlonvereniging in de buurt. Maar ook voor in het water stellen we uiteindelijk trainingsschema’s op.” Terwijl Van Kooij voorafgaand aan de tests uitlegt wat er precies gaat gebeuren, vult hij op zijn laptop mijn persoonlijke gegevens in. Als helder is wat mijn trainingsgeschiedenis is; dat ik 73,8 kilo weeg bij een lengte van 1,83 centimeter én mijn vetpercentage 12,5 procent bedraagt, zegt mijn eigen dokter Cecchini, wat hij na afloop van de testen ook zal gaan zeggen: “Je moet aan de bak!” Dat komt wel goed. Althans aan de stemming van de meegereisde fotograaf te merken. Bij het begin van mijn sloopsessies oppert hij nog de ventilator die voor de nodige verkoeling moet zorgen uit te zetten – wat zweetdruppels aan mijn neus zijn immers beter voor het plaatje.Al snel komt hij erachter dat een beetje meer of minder wind door mijn haren weinig verschil maakt. Vooral tijdens de wielrentest is het gezicht van de fotograaf een tegenbeeld van het mijne. Hoe pijnlijker ik grimas, hoe breder hij lacht. “Prachtig, prachtig”, glundert de kiekjesmaker, op het moment dat ik zó stuk ga dat ik vermoed de eerste mens te worden die daadwerkelijk achterstevoren dubbelgevouwen tussen zijn frame om zijn moeder gaat zitten roepen, zoals NOS-commentator Maarten Ducrot lijdende fietsers graag beschrijft. “Wát–een–holle–blik. Zelfs de huidskleur verandert. Je hebt wel wat van schaatser Stefan Groothuis, die kon ook zo mooi afzien.” Terwijl de fotograaf jubelt, heb ik het gevoel in brand te staan. Afstappen, bijna afstappen. Het melkzuur giert door mijn lichaam.

SCHRIKKEN

Melkzuur is ook waar het in de tests om draait. Van Kooij meet dat lactaatgehalte om de zes minuten met een prikje in mijn oor (niet schrikken dames en heren, voel je niks van!). Daardoor kan hij uiteindelijk vaststellen bij welke belasting ik begin te verzuren en wanneer het moment komt dat ik meer melkzuur aanmaak dan het lichaam af kan voeren: het omslagpunt. Of met een mooier woord: de anaerobe drempel. Klinkt wetenschappelijk en zo begeleiden ze me ook in het Robic-sportlab, maar toch krijg ik geen moment het idee dat ik in een ingewikkeld hoorcollege ben beland. Van Kooij legt geduldig

en in normale-mensen-taal uit wat hij heeft gemeten. Dat begint met een compliment. “Je hebt een hoge lactaattolerantie. Met andere woorden: als je al flink verzuurd bent, kun jij toch nog een tijdje doorgaan. Je bent niet bang om pijn te lijden. Maar…” De bewegingswetenschapper wijst naar een grafiek op zijn laptopscherm die verdeeld is in bijna even grote blokken groen, oranje en rood: de resultaten van mijn fietstest. “Het is de bedoeling dat dat groene gebied véél groter wordt. Dat je zwaardere belasting aankunt, terwijl je nog nauwelijks melkzuur produceert. Het duurt dan langer voordat je je omslagpunt bereikt. Dat betekent dan weer dat je inspanningen uiteindelijk langer en sneller vol zult houden.” Anders trainen is het devies. “We leven in een tijd waarin social media extreem belangrijk zijn. Mensen die sporten willen hun work-outs online meteen met anderen delen. Dan moeten ze dus iedere keer presteren, diepgaan, iets doen wat fancy is. Terwijl goed trainen een stuk minder intens en fancy, maar vooral saai is.” Saaiheid opzoeken in trainingen: dat moet ik leren.

Intervallen op fiets en loopschoenen mag best, zegt Van Kooij, als het maar hoogstens twintig procent van mijn inspanningstijd kost. De overige tachtig procent moet ik besteden aan hele rustige duurtrainingen met hartslagen die nog binnen het groene gebied van de grafiek liggen die hij me net liet zien. “Nog steeds zou ik je dan afraden komende zomer al een Ironman te doen, maar als je op die manier traint, is het wel mogelijk over een maand of drie een triathlon van olympische afstand te doen.” Die woorden galmen nog na in mijn hoofd als ik het Maastrichtse thuishonk van Robic uit sjok. Hoewel ik nog niet eens gezwommen heb, voel ik nu al iedere spier in mijn lijf. De Dumoulin-droom kan bij het grof vuil. Mijn gemeten waardes komen niet eens een beetje in de buurt van die van hem. Toch voel ik wel dat ik een dag geleefd heb als topsporter. Dichter bij het leven van Nederlands eerste Giro–winnaar zal ik vermoedelijk nooit meer komen.

Zelf leven als een prof? robic.nl/diensten/triathlon

076

TRIATHLON SPECIAL

077

GESPREK

SUPER MARIO Mario Mola is een grootheid in de triathlon. De topatleet vertelt. Over zijn jeugd, zijn vriendin, marathons lopen en de mindset van een winnaar. Tekst Nydia van Voorthuizen Beeld Delly Carr, Janos Schmidt, Wagner Araujo

ezijnopuitnodiging van zijn sponsor JVC in sporthotel Viva Blue op Mallorca, de thuishaven van Mario Mola. Hier in het zwembad werkte de wereldkampioen vanochtend zijn eerste trainingssessie van de dag af, om later nog een looptraining te doen. Het is voor de winnaar van de ITU World Triathlon Series 2017 een relatieve rustdag, maar eind van de dag zal hij ook nog op de fiets stappen om kilometers te maken. “24 uur per dag ben ik bezig met het onderhouden van mijn lichaam. Eten, trainen, rusten, dat is hoe mijn dagen eruitzien.” Een zwaar leven, zou je zeggen. Maar dat is het niet volgens de bescheiden en vriendelijke Mola. “Ik doe waar ik het meest gepassioneerd over ben. Dat maakt het makkelijker.” Een openhartig gesprek met een warmbloedig mens.

Gevoetbald “Van jongs af aan maakt sport

een belangrijk deel van mijn leven uit. Vanaf mijn zesde zwom ik, maar ik heb ook getennist en zoals elk Spaans jongetje gevoetbald. Het zwemmen trok mij het meest qua sfeer, het klikte daar goed tussen mij en de anderen. Tot mijn veertiende was ik er fanatiek mee bezig. Na school ging ik direct door naar het zwembad, maar door een blessure stond ik uiteindelijk vaker langs dan kant dan dat ik in het water lag. Ik haalde er alsnog plezier uit door de vrienden die ik er had, maar nam het nooit echt serieus. Het was de trainer die

verantwoordelijk was voor krachttraining die mij aanraadde eens naar de triathlon te kijken. Hij was zelf triatleet en moet op een of andere manier gezien hebben dat ik genoot van mijn tijd in het zwembad, maar meer natuurlijke aanleg voor sport op het droge had. Dankzij hem begon ik rond mijn vijftiende jaar in de weekenden licht te trainen met fietsen en lopen.”

Bouwkunde “Mijn ouders hebben mij

altijd gestimuleerd datgene te doen waar ik het meest gepassioneerd over was. Ze lieten mijn broertje en mij onze gang gaan terwijl ze vanaf de zijlijn hun kijk op zaken gaven of eigen ervaringen deelden. Iets waar geen discussie over mogelijk was, was onze studie. Ik ben ze daar dankbaar voor. Sport is ontzettend leuk als het goed gaat, maar je moet voorbereid zijn op wat er na de sport komt. Ik volgde een opleiding bouwkunde, maar uiteindelijk werd dat te zwaar in combinatie met de sport en switchte ik naar Business Administration. Mijn broer is ondertussen wel ingenieur, dus als familie hebben we alle doelen alsnog bereikt.”

Opkomst “Ik zie veel jonge sporters zich al vroeg volledig vastleggen op een specifiek doel. Sport wordt voor hen zo een soort obsessie. Bij mij ging de overgang van amateur naar professional natuurlijker. Eind 2009 won ik het WK voor junioren in Australië, het jaar daarop werd ik vijfde in de World Triathlon Series-race in Londen en toen begon de kwalificatie voor de Spelen. 2011 besteedde ik dus aan het behalen van zoveel mogelijk punten. Daarvoor moest ik verhuizen en switchen van studie, maar dat was het waard. Begin 2012 haalde ik het olympische

MARIO MOL A GEBOREN 23-02-1990 (Palma de Mallorca, Spanje) COACH Joel Filliol (CAN) AANTAL JAAR ZWEMMEN 22 AANTAL JAAR TRIATHLON 13 WERELDTITELS 2 (2016 en 2017) FAVORIETE TRIATHLONAFSTAND 1,5 / 40 / 10 FAVORIETE ONDERDEEL Lopen AANTAL TRAININGEN PER WEEK 20-25 TRAININGSOMVANG PER WEEK 25-30 km zwemmen, 300-450 km fietsen, 60-110km lopen PARTNER triatlete Carolina Routier

“TRAINEN VOOR DE TRIATHLON IS CONTINU AFWEGEN WAAR JE JE ENERGIE IN STEEKT.”

078

TRIATHLON SPECIAL

team en besloot ik nog meer energie in mijn sport te steken. Ik verliet Spanje om met een internationale groep te trainen en was vanaf dat moment vastberaden het maximale uit mijn sportcarrière te halen.”

Balans “Trainen voor de triathlon is continu afwegen waar je je energie in steekt. Voor mij werkt het daarom het beste om een coach te hebben die mij op alle drie de disciplines begeleidt. De zwaarte van alle trainingen moeten goed op elkaar zijn afgestemd en hij heeft het overzicht. Al wil ik een sterkere zwemmer worden, ik kan me niet alleen daar op focussen. Dan laat ik weer steken vallen bij het fietsen en lopen. We trainen dus net zoveel op onze zwaktes als op onze sterke punten. Het fijne aan de triathlon is dat je veel flexibiliteit in je trainingen hebt. Heb je ergens last van, dan train je op een andere discipline.” Samen “Je hebt sterke mensen om je heen

nodig om zelf sterker te worden. Ik train met een internationale groep triatleten die ik beschouw als mijn vrienden. Uiteindelijk willen we allemaal diezelfde wedstrijd winnen, maar er is geen haat en nijd. De triathlon is een eerlijke sport: word je ingehaald, dan had je beter moeten trainen. Sinds mijn wereldtitel is er niets veranderd in de dynamiek van de groep. Ik voel een bepaalde verantwoordelijk-

SOMS HEBBEN MENSEN DE NEIGING OM HEEL ERG BEZIG TE ZIJN MET COMPLEXE, MAAR KLEINE DINGEN DIE ER NAUWELIJKS TOE DOEN. OP HET EIND VAN DE DAG MOET JE VERTROUWEN IN WAT JE GEDAAN HEBT EN DAT DAT HET BESTE VOOR JE WAS.”

heid, maar zeker geen druk. De coach geeft ons allemaal evenveel aandacht. Het gaat erom dat de groep het best presteert en dus worden er geen aanpassingen gedaan naar hoe ik het misschien zou willen. Dat is ook hoe ik het graag zie, ik wil me onderdeel kunnen voelen van de groep.”

Gevoel “Soms hebben mensen de neiging om heel erg bezig te zijn met complexe, maar kleine dingen die er nauwelijks toe doen. Op

079

een positie brengen waarin je niet afhankelijk bent van anderen. Zorg dat je van begin af aan de rest achter je hebt en je hoeft je niet druk te maken om wat anderen doen. Ik ga er voor een race vanuit dat ik twee uur lang vol moet gassen. Elk moment waarop dat niet zo blijkt te zijn zie ik als bonus.”

Rituelen “Ook hier hou ik het zo simpel

mogelijk om stress te voorkomen. Vaste rituelen heb ik dus niet. De avond voor een wedstrijd zorg ik dat alles klaarligt. Ik hoef bij wijze van spreken alleen maar met m’n fiets naar de start te rijden. Ik probeer niet te vroeg en niet te laat aanwezig te zijn voor m’n warming-up. We voeren alle disciplines kort uit, met als laatste het zwemmen. Zo’n vijftien minuten voor de start is het tijd om naar het startvak te gaan om te wachten op het schot. Op zo’n moment denk ik aan alles wat ik ter voorbereiding op de race gedaan heb en niet aan wat ik misschien vergeten ben.”

Winnen “Het moet in je karakter zitten het eind van de dag moet je vertrouwen in wat je gedaan hebt en dat dat het beste voor je was. Met alle data die we tegenwoordig kunnen verzamelen wordt uiteraard wel gewerkt, maar mijn coach vindt het vooral belangrijk om gevoel na te streven in plaats van een bepaalde tijd. We zijn niet afhankelijk van gps of hartslagmeters en moeten zelf aanvoelen hoeveel we in een training investeren. Het kostte tijd dit te leren, ik was gewend achter een tempomaker aan te rennen, maar het maakt je een slimmere en betere atleet.”

Zondagmiddag “Het gaat niet alleen om

jou als sporter, maar ook om externe factoren. Mijn vriendin traint in dezelfde groep en doet mee aan dezelfde wedstrijden. Dit voorkomt heel wat ruzies. Op zondagmiddag hoef ik nooit de discussie aan te gaan over wat voor leuks er gedaan moet worden. We zijn beiden even moe en ploffen samen op de bank om een serie te kijken. Dat scheelt energie die gestoken moet worden in het gelukkig houden van een vriendin die wél op pad wil. Het lijkt iets kleins, maar dit soort factoren spelen allemaal mee in hoe je presteert. Los van de triathlon hebben we trouwens ook veel gemeen hoor. We hebben het echt niet alleen over onze sport en denken graag na over wat er voor ons in het verschiet ligt in de toekomst.”

Eten “Dankzij mijn slanke postuur en de dertig uur aan training per week kan ik eten wat ik wil zonder aan te komen, maar als ik ongezond eet presteer ik slechter. Ik wil het maximale uit mijn trainingen halen en dus zijn koolhydraten, proteïne en groente altijd onderdeel van mijn maaltijden en probeer ik

IK DOE WAAR IK HET MEEST GEPASSIONEERD OVER BEN. DAT MAAKT HET MAKKELIJKER.” zo afwisselend mogelijk te eten. De ene dag staat er pasta op het menu, de andere dag rijst, aardappelen of quinoa. Ontzettend veel aandacht besteden aan wat je precies eet brand je op. Ik eet drie-en-een-half uur voor een wedstrijd zodat er voldoende tijd is om alles te verteren. Door al het reizen moet je hier wel flexibel in zijn. Precies hetzelfde eten is lang niet altijd mogelijk.”

Rivaliteit “Ik trek het hele jaar op met

dezelfde trainingsgroep. Tijdens een race zijn er ook atleten van buiten de groep bij, maar ook hen zie ik bij vrijwel elke wedstrijd weer aan de start staan. We zijn gewend om tegen elkaar te racen en er is respect voor elkaar. In het water is er wel eens sprake van fysiek contact, maar dat is nooit met kwade opzet. Of in ieder geval is dat wat ik graag geloof en hoe ik mezelf gedraag. Tot het tegendeel bewezen wordt, ga ik uit van het goede in de mens. Tijdens het fietsen zou je natuurlijk graag willen zien dat iedereen evenveel werk verricht, maar dat is niet iets waar ik me druk om maak. Dat zou verspilde energie zijn. Het enige wat je kunt doen is jezelf in

om te durven winnen. Wanneer er geen verwachtingen zijn let niemand op je en is winnen makkelijk. Als je bekend bent staan er opeens fotografen voor jou bij de start en moet je omgaan met die extra druk. Bij mij heeft het even geduurd voor ik zover was. Vier jaar geleden was ik er nog niet, maar door veel te racen kwam ik uiteindelijk in de juiste mindset terecht. Toen ik naar Rotterdam ging voor het WK was winnen de normale situatie geworden. Alles behalve winnen zou voelen als mislukking. Ik moet dan dus naar zo’n race komen met het idee dat ik er ook echt de winst pak. Met elke prestatie die ik leverde is het omgaan met die druk langzaam met mij meegegroeid.”

Nog sterker “In deze sport kun je altijd ergens aan werken. Graag zou ik sterker in het water willen zijn en dichter bij de jongens in de kopgroep zwemmen. Lastig, want er zijn atleten die specifiek op dit onderdeel ontzettend getalenteerd zijn. Maar zelfs als je op kop ligt is er iets om aan te werken; dan wil je de afstand tussen jou en de andere atleten weer vergroten.” Marathon “Als ik moest kiezen tussen de

drie disciplines dan zou ik voor lopen gaan. Het idee het te moeten doen met die paar vierkante meter zwembad vind ik te heftig. Ik hou van de simpelheid van op reis kunnen gaan met niets anders dan een rugzak met wat shirts en hardloopschoenen. De Ironman is niet iets wat me momenteel motiveert. Ik hou van hard racen, alles geven in twee uur. Eerder zou ik dan voor de marathon kiezen. In de toekomst zie ik mezelf wel met een backpack van de ene stad naar de andere reizen om marathons te lopen.”

080

TRIATHLON SPECIAL

IN 2016 WERD VEENENDALER JORIK VAN EGDOM IN HET MEXICA ANSE COZUMEL WERELDK AMPIOEN BIJ DE BELOF TEN TOT 23 JA AR. IN HET ZELFDE WEEKEND VEROVERDE MARIO MOL A DE EERSTE VAN ZIJN T WEE WERELDTITELS BIJ DE ELITE. K AN JORIK DE VOLGENDE MARIO WORDEN?

overeenkomsten Lopend moeilijk te kloppen • Zwemmen als minste onderdeel • Volledige focus op twee uur maximaal afzien • Gewend om races te domineren

Jorik van Egdom verschillen Internationale trainingsgroep (Mario) vs Trainen in eigen omgeving (Jorik) • Gearriveerd (37x podium, Mario) vs Belofte (16x podium, Jorik)

• #1 Wereldranglijst (Mario) vs #129 (Jorik) • Tweemaal deelname Olympische Spelen (Mario) vs Road2Tokyo (Jorik)

VS.

MARIO MOLA

THE WHOLE WORLD AS YOUR PLAYGROUND

Probeer nu de

TACX DESKTOP APP Download hem in de App store of Microsoft store en ontdek wielerklassiekers, -rondes en bijzondere routes van over de hele wereld!

082

TRIATHLON SPECIAL

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

GEAR

ORGANIZE

S-WORKS EVADE II

Cloudtimer

ezig om (voor je club) een kleinschalige wedstrijd op te zetten? Regel je timing via smartphones!

Een prijsbewuste oplossing zonder veel gedoe en de resultaten zijn bijna direct online beschikbaar. Cloudtimer biedt ook add-ons voor grootschaligere settings. cloudtimer.nl

nlangs presenteerde Specialized haar

lende lucht langs je hoofd te laten stromen.

nieuwe aero-helm, de S-Works Evade II.

De druppelvorm zorgt voor een uitstekende

Na uitvoerige ontwikkeling, is deze helm

aerodynamica en de gebruikte padding houdt

niet alleen aerodynamischer, maar ook koeler

de pasvorm ook bij flink zweten goed vast.

geworden – mede dankzij de strategisch ge-

Afgemaakt met een magnetische sluiting,

plaatste uitlaten om zo veel mogelijk verkoe-

kost de Evade II € 249,90.

BOEK

Roar

rouwen zijn geen kleine mannen. Toch volgen vrouwen vaak voedings- en trainingsplannen die gericht zijn op mannelijke atleten en hebben ze

daardoor problemen om hun kwaliteiten volledig te benutten. Stacy Sims vindt dat dat beter kan én moet en schreef een boek met trainingsvormen, maaltijdplannen en recepten speciaal voor vrouwen. Deze zomer vind je meer over de aanpak van Sims op transition.nl

GEAR

SPIUK TRIVIUM C

en betaalbare topschoen, dat is de Spiuk Trivium C. Ontworpen en ontwikkeld in samenwerking met topatleten Mario Mola en Eneko Llanos, biedt de stijve RLX2 zool in combinatie met het strakke design de perfecte triathlonschoenen . Met

deze Spiuk schoenen gaat wisselen supersnel en behaal je de beste prestaties op de fiets. Voor € 210,10 is de prijs zeer scherp voor een topwedstrijdschoen.

ALMERE-AMSTERDAM

08.09.2018 presented by

Europees Kam

pioen 2017 -

Yvonne van V

lerken (8:51:1

MIDDLE & LONG DISTANCE + RELAYS 7, 8 & 9 SEPT 2018 www.challenge-almere.com

VOLG ONS OOK OP

DUIN WEEKEND 26 & 27 MEI 2018 Ruim 2000 deelnemers verwacht in het DUIN weekend! Dé combinatie van NK & BK Duathlon & Triathlon op één unieke locatie met verkeersvrij parcours, strand, duinen, dijk en wind!

SUPER SUNDAY Triathlon alle divisies

foto Ingrid Hardorff

OD EK Politie Triathlon OD Triathlon Jeugd- & Juniorencircuit Triathlon Basisscholencompetitie Triathlon 10-60-10 km NK + BK Duathlon lang 5-20-2,5km Sprint Duathlon

WWW.DUATHLONALMERE.NL WWW.TRIATHLONALMERE.NL Adv_CAA2018 & DUIN_210x297_TS_MRT.indd 1

TRIATHLON

23-3-2018 10:35:32

084

TRIATHLON SPECIAL

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

INNOVATIE

TACX MAGNUM

ietsen en lopen in je eigen paincave en maar één apparaat hoeven gebruiken? Tacx komt met dé innovatie die dat mogelijk maakt. Met de Magnum

haal je een realistische en zelfs natuurlijke fietser-

varing in huis en kun je aansluitend je looptraining ook nog afwerken. Dankzij de stijging tot 15% train je bovendien de juiste spiergroepen voor beklimmingen. Bij de Magnum wordt een 32” scherm geleverd, met de nieuwe Tacx Desktop App. Bekende bergritten van over heel de wereld fiets je voortaan thuis. De app kun je trouwens gebruiken in combinatie met alle smart trainers van Tacx. Meer info: magnum.tacx.com

GEAR

S-WORKS TRIVENT

olgens de ontwikkelaar van Specialized is de S-Works Trivent de technologisch meest hoogwaardige triathlonschoen ter wereld. Dat is natuurlijk moeilijk te controleren, maar feit is dat er goed over deze schoen is nagedacht. Het Boa-systeem helpt je om super-

snel van schoenen te wisselen, de schoen reguleert temperatuur en hij is voorzien van Body Geometry zoolconstructie en voetbed: het ergonomisch ontwerp verbetert de efficiëntie en verkleint de kans op blessures door de knie, heup en voet met elkaar uit te lijnen. Verkoopprijs van de Trivent is € 349,90.

BOEK

Het Beest

homas Sijtsma schreef het verhaal van Lieuwe Westra, die met een snel getikt bericht op Facebook begin liet 2017 weten dat

hij per direct stopte met wielrennen. Een zware depressie was de oorzaak. Er zat een beest in zijn hoofd waar hij geen grip op kreeg. Vanaf 1 mei verkrijgbaar en nu al te reserveren. ISBN: 9789048842148

GADGET

ELASTIEK

TIP

Licentieuitwisseling

og geen lid van de NTB, maar wel een wed-

e ultieme triathlon-gadget. Of ze nu lock laces, stretch laces of gewoon elastieken veters

heten, ze helpen je razendsnel de

strijdlicentie bij de Atletiekunie of KNWU? Ook

wisselzone door. Geen knopen in

dan kun je aan triathlons meedoen. Tot nu toe

je veters, geen onhandig gedoe

helemaal geen wedstrijdsporter? Dan is er voor jou

met hartslag 180, gewoon je

een daglicentie, of het aspirant-lidmaatschap. Kijk

schoenen aan stampen en gaan.

op triathlonbond.nl/leden voor alle informatie.

Met band-elastiek en snelsluiters kun je ze overigens ook prima zelf maken. Wie zei dat triathlon een dure sport is?

presents 14 april

de Isaac Alternatieve Wielertocht

27 mei

Isaac Triathlon Eijsden-Maastricht Triathlon

16 sept.

10 • 18 • 32km

Raidlight Bear Trail 16 • 25 • 39 • 58 • 83 • 100km

Trailrun

18 nov.

Isaac Cross Duathlon Maastricht Duathlon

7 dec.

14km

Polar Bear Trail Trailrun

Triathlon

10 • 20 • 30km

Polar Bear Night Trail Trailrun

20 jan.

7 • 14km

Terhills Trail Trailrun

19 jan.

middle distance • short distance

Terhills Night Trail Trailrun

8 dec.

1/16 • 1/8 • 1/4 • ouder-kind triathlon

Tecnica Sint Pietersbear Trail Trailrun

27 okt.

75km • 100km • 130km • 160km

14 • 22km

Duathlon

Trailrunning

www.bearsports.nl

Biking

086

TRIATHLON SPECIAL

HEBBEN TRIATLETEN SPECIALE VOEDING OF VOEDINGSSUPPLEMENTEN NODIG?

Voeding voor triatleten

DE ESSENTIAL S

Ga je dit jaar je eerste triathlon doen? Of wil je sneller zijn dan ooit? Het loont om niet alleen aandacht te besteden aan je trainingen maar ook je voeding als aspirant-triatleet eens onder de loep te nemen. Antwoord op vijf van de belangrijkste voedingsvragen.

Zelfs professionele triatleten die gemiddeld meer dan 20 uur per week sporten hebben het meest baat bij gewone, gevarieerde voeding. Voldoende groenten en fruit, eiwitten uit vlees, vis en peulvruchten, wat noten, zuivel en volkoren granen: deze voedingsmiddelen voorzien je in principe van alle vitaminen en mineralen die je nodig hebt. Een van de belangrijkste voorwaarden voor gezonde voeding is variatie: kies zoveel mogelijk verschillende soorten groenten en fruit en wissel volkorenpasta af met (zoete) aardappel, volkoren couscous of zilvervliesrijst. Ook supplementen zijn in de meeste gevallen niet nodig. Door gevarieerd te eten krijg je stoffen als calcium, magnesium, kalium en zink voldoende binnen. Twee uitzonderingen: een vitamine D en een omega-3 supplement kunnen geen kwaad. De meeste Nederlanders hebben namelijk (zeker aan het eind van de winter) een vitamine D-tekort en eten te weinig vette vis om voldoende omega 3-vetzuren op te nemen. Bedenk wel: een triatleet moet trainen voor drie disciplines. Dit kan betekenen dat je meer gaat trainen dan je gewend bent. En dat je dus veel meer energie in moet nemen. Probeer naar je lichaam te luisteren: meer trek betekent meer eten.

VOEDING

HOE HERSTEL IK HET BEST NA INSPANNING? In de circa twee uur na je training heeft je lichaam behoefte aan bouwstoffen. Het is daarom verstandig om zo snel mogelijk na je training iets te eten met een combinatie van eiwitten, koolhydraten en een klein beetje vet. Een speciale hersteldrank is een optie maar een gewone maaltijd werkt net zo goed. Denk bijvoorbeeld aan yoghurt (of kwark) met muesli en fruit, een volkoren boterham met pindakaas en banaan of zilvervliesrijst met kip en groenten. Ben je na je training nog een tijdje onderweg dan kan je het beste een snack meenemen die je direct kunt consumeren. Een pakje chocolademelk is ideaal. Onderzoek heeft laten zien dat de combinatie van eiwitten en suikers

in chocolademelk net zo goed is voor je herstel als (duurdere) hersteldranken. Het voordeel van de melk is bovendien dat je ook meteen je vocht aanvult. Per uur sport verlies je zoâ&#x20AC;&#x2122;n 500 tot 1000 ml aan vocht. Om goed te herstellen drink je bij voorkeur anderhalve keer de hoeveelheid die je bent verloren. Dus na een uur sporten betekent dat 750 tot 1500 ml extra. Je kunt hier al mee beginnen door voor het sporten wat extra te drinken. Heb je twee of zelfs drie trainingen op een dag? Zorg dan zeker voor snel herstel na elke sessie. Hoe eerder jij je koolhydraten, eiwit en vocht weer heb aangevuld: hoe beter je kunt presteren tijdens je tweede (of derde) trainingssessie.

087

WAT EN WANNEER MOET IK ETEN VOOR EEN TRAINING? Om ervoor te zorgen dat de energie uit je maaltijd opgenomen is en geen maag- en darmklachten veroorzaakt, eet je het liefst twee tot drie uur voor je training je laatste volledige maaltijd. Zeker als er intensieve (hardloop)trainingen of wedstrijden op het programma staan is het verstandig zeker twee uur te wachten nadat je hebt gegeten. In het laatste kwartier voor zo’n training kun je eventueel nog een kleine snack nemen met weinig vezels en vet. Een bakje vruchtenyoghurt, een rijpe banaan of een handje rozijnen. Ga je fietsen dan hoef je doorgaans minder voorzichtig te zijn met wat je eet. Tijdens het fietsen is er weinig tot geen schokbelasting. Deze schokbelasting – kenmerkend voor hardlopen – levert een groter risico op maag- en darmklachten. Begin je de dag met een zwemtraining? Eet dan een kleine snack met wat koolhydraten en eiwit en ontbijt uitgebreid na je zwemsessie. Vergeet niet om een bidon water mee te nemen voor in het zwembad. Tijdens het zwemmen verlies je ongemerkt (veel) vocht. Kijk ook goed naar de omvang van je training en hetgeen je eet. Ga je vijf kilometer lopen dan is het echt niet nodig om daarvoor drie borden pasta te eten. Staat er een training of wedstrijd op de planning die langer dan twee uur duurt? Zorg dan vooral dat je de dag vóór de inspanning voldoende koolhydraten hebt gegeten. Een salade of kom soep de avond ervoor is dan niet zo verstandig.

WELKE DINGEN K AN IK BETER L ATEN STA AN? Veel (top)sporters hanteren de 80-20 regel. 80% van wat ze eten bestaat uit gevarieerde producten, groenten, fruit, peulvruchten, volkoren granen en vis en vlees. De overige 20% bestaat uit producten die ze vooral lekker vinden. Je hoeft je in principe geen producten te ontzeggen. Af en toe iets eten dat je lekker vindt kan geen kwaad voor je prestatie. Maar wel met mate. Iets lekkers eten na een intensieve trainingsperiode of wedstrijd kan een fijne manier zijn om te genieten van je prestatie en je inzet te belonen. Pas wel op met wat je eet de dag voor een wedstrijd. Dan laat je vetrijke voeding, vezelrijke voeding of pittige voeding liever staan. Ga de dag voor de wedstrijd ook niet experimenteren met nieuwe producten: je weet immers niet hoe je lijf erop reageert.

“VEEL (TOP)SPORTERS HANTEREN DE 8020 REGEL. 80% VAN WAT ZE ETEN BESTAAT UIT GEVARIEERDE PRODUCTEN, DE OVERIGE 20% BESTAAT UIT PRODUCTEN DIE ZE VOORAL LEKKER VINDEN. JE HOEFT JE IN PRINCIPE GEEN PRODUCTEN TE ONTZEGGEN.”

WAT MOET IK ETEN TIJDENS EEN RACE? Duurt je wedstrijd korter dan een uur? Dan is het niet nodig om energie aan te vullen. Wat water kan je helpen om je wat beter te voelen als het erg warm is, maar zelfs dit is niet per se nodig. Voor wedstrijden tussen de 60 en 120 minuten neem je het liefst 45-60 gram koolhydraten per uur. In één sportgel zit ongeveer 25 gram. In een halve liter sportdrank zo’n 30-35 gram. Duurt je wedstrijd langer dan 120 minuten dan is 60-90 gram koolhydraten per uur de richtlijn. Neem je meer dan 60 gram per uur in, zorg dan voor combinaties van verschillende koolhydraatbronnen zoals glucose en fructose of glucose en maltodextrine. Door de combinatie kan je lichaam de grote hoeveelheid koolhydraten beter opnemen. Tijdens het zwemmen is het vrijwel onmogelijk om energie in te nemen. Neem bij wedstrijden langer dan 60 minuten daarom net voor de start nog 250 ml sportdrank of een energiegel met 200 ml water. Neem de eerste portie sportdrank of gel zodra je goed en wel op de fiets zit en neem vervolgens iets elke 20 minuten (een paar flinke slokken sportdrank of een sportgel met water). Leg, afhankelijk van de afstand, een paar gelletjes of een bidon sportdrank in de transitiezone om mee te nemen tijdens het lopen. Stop ze weg in je triathlonpakje of (bij langere afstanden) gebruik hardloopbelt. Neem ook tijdens het lopen elke 20 minuten energie in.

tijdens intensieve inspanning niet eenvoudig is. Zeker tijdens het lopen ná het fietsen kunnen maag- en darmproblemen de kop opsteken. Doe je vooral mee aan een wedstrijd om deze op een rustig tempo te volbrengen? Dan zijn bananen of rozijnen onderweg geen probleem. Sommige sportgels bevatten cafeïne. Cafeïne kan je prestatie aanzienlijk verbeteren. Bewaar deze gels niet alleen voor het laatste deel van je race maar neem ze met regelmatige tussenpozen vanaf de start. Het meeste baat heb je van de stof bij een dosering van 3-6 mg per kg lichaamsgewicht, verdeeld over de hele wedstrijd. In één sportgel zit vaak zo’n 50-75 mg. Er zijn ook speciale winegums met cafeïne. Deze kun je eenvoudig onder de rand van je triathlonpakje stoppen voor als je energie begint op te raken. Voor alles geldt: test het eerst in een aantal trainingen om te kijken hoe het (be)valt.

Over de auteur Miriam van Reijen (1983) studeerde Ontwikkelingseconomie in Wageningen en Bewegingswetenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Na haar studie verlegde ze haar focus naar de atletiek (marathon, PR 2h41) en duathlon met als beste prestaties een gouden medaille bij het NK duathlon (2017) en een zilveren plak op het WK duathlon (2017). Naast het trainen heeft van Reijen haar eigen bedrijf, waarmee ze presentaties verzorgt over voeding, hardlopen en training en schreef

Geen fan van sportdrank of gels? Je kunt ervoor kiezen om tijdens het fietsen repen of bijvoorbeeld rijpe bananen te eten. Maar bedenk wel dat deze moeilijker door het lichaam worden opgenomen en dat kauwen

ze het Hardloperskookboek (deel 1 2013, deel 2 2016). Echter, het doen van onderzoek bleef aan haar trekken en in 2013 keerde ze terug naar de VU om te promoveren. Miriam woont, traint en werkt in Amsterdam.

088

TRIATHLON SPECIAL

FOCUS OP HAWAII Hij is al zeven jaar ’s lands beste triatleet op de lange afstand, maar afgelopen jaar was het een beetje stil rond Bas Diederen. De Limburger brandt nog van de ambitie en blijft gefocust op een topklassering in het Mekka van de triathlonsport: Ironman Hawaii.

Tekst Marcia Jansen Beeld Ingo Kutsche, Ludo van der Put

as Diederen behoort al meer dan vijftien jaar tot de Nederlandse triathlontop. Eerst domineerde hij op de korte afstand en sinds 2011 is hij de meest succesvolle Nederlandse triatleet op de lange afstand. Het was een beetje stil rond de Limburger sinds hij eind 2016 Team4Talent verliet, maar zijn doelen voor 2018 zijn ambitieus. Aan de vooravond van het nieuwe seizoen blikt hij terug op cruciale momenten uit zijn carrière tot nu toe en vertelt hij over zijn plannen die uiteindelijk naar een topnotering in de Ironman Hawaii moeten leiden.

OP EIGEN BENEN STA AN

Bas Diederen en Team4Talent, het leek een onlosmakelijke combinatie sinds de oprichting van het team in 2011. Toch neemt Diederen eind 2016, na vijf succesvolle jaren, afscheid van Team4Talent en besluit hij op eigen kracht door te gaan. De bijna 38-jarige Limburger koos daarmee niet voor de makkelijkste weg, maar de beslissing voelt nog steeds goed. “Ik heb heel veel te danken aan Team4Talent, zonder hen was ik in 2012 zeker gestopt, maar ik wilde graag op eigen benen staan. Volwassen worden, zelf mijn richting bepalen. Het gevoel dat ik alleen verder wilde, ontstond halverwege het seizoen 2016 en werd alleen maar sterker. Eind december wist ik het zeker en heb ik de knoop doorgehakt. Het was best een grote stap, want ik had helemaal niks. De eerste weken waren dan ook best spannend, maar gelukkig had ik meteen al een paar toezeggingen van sponsors die me graag wilden ondersteunen en na drie maanden was alles rond.” Diederen maakt op zijn achttiende kennis met de triathlonsport. Daarvoor was hij succesvol

“IK HEB HEEL VEEL TE DANKEN AAN TEAM4TALENT, ZONDER HEN WAS IK IN 2012 ZEKER GESTOPT, MAAR IK WILDE GRAAG OP EIGEN BENEN STAAN. VOLWASSEN WORDEN, ZELF MIJN RICHTING BEPALEN.”

als zwemmer. Op twaalfjarige leeftijd maakt hij de overstap van de zwemvereniging in zijn toenmalige woonplaats Echt naar PSV in Eindhoven en behaalt hij in totaal 22 Nederlandse titels bij de junioren. “In de zomer ligt het zwemmen stil en ik vond het leuk om hard te lopen en te fietsen en zo deed ik in Rosmalen voor de eerste keer mee aan een triathlon.”

SPELEN GEMIST

De Limburger maakt als junior een voorzichtige start in de triathlonsport, maar als hij op zijn 21e de overstap maakte naar de senioren, gaat het snel. In zijn eerste jaar als senior eindigdt hij als vierde op het NK olympische afstand in Holten en kwalificeert hij zich voor het EK in Tsjechië. Tussen 2005 en 2007 domineert Diederen het NK olympische afstand, maar het lukte hem niet zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Beijing. Sander Berk is in 2008 de enige Nederlandse mannelijke triatleet die in China in actie komt. “Ik moest twee keer in de top tien van een World Cup eindigen en met een dertiende en zestiende plaats lukte dat net niet. Ik kan me altijd goed focussen op één wedstrijd, dat is mijn kracht, maar ik had er moeite mee om over een langere periode constant te presteren. Het was een teleurstelling, maar ik heb er niet lang mee gezeten. Mijn loopniveau op de tien kilometer was simpelweg niet hoog genoeg om internationaal een goede uitslag neer te zetten.” Na het missen van de Spelen legt Diederen zich toe op de midden afstand, een discipline waarin hij in totaal vier Nederlandse titels verovert. “Het bleek dat de langere afstand me beter lag dan de korte afstand”, vervolgt de triatleet uit Susteren. “Vooral op het loop-

089

090

TRIATHLON SPECIAL

onderdeel kon ik op een halve beter uit de voeten en kon ik me zelfs meten met de beste triatleten ter wereld. Dat heeft puur met de afstand te maken. Op de langere afstand kom ik gewoon beter tot mijn recht. De halve triathlons gingen goed en ik had er ook plezier in, maar we hadden inmiddels kinderen gekregen, ik was parttime aan de slag gegaan als bewegingswetenschapper en ik twijfelde in 2011 of ik wel door moest gaan.”

HET L ANGE WERK

Maar zoals zo’n beetje iedere triatleet, wil ook hij graag een keer meedoen aan de Ironman op Hawaii. “Daar moest ik eerder niet aan denken, ik vond de hele afstand ontzettend lang, maar het leek me toch ook wel mooi om op Hawaii afscheid te nemen.” Diederen kwalificeert zich in de Ironman Regensburg, waar hij als agegrouper tussen de profs als vijfde eindigt. “Ik schrok er eigenlijk van hoe hard ik daar ging in mijn eerste hele triathlon en realiseerde me dat de lange afstand me nog beter lag dan de halve.” Dat de lange afstand hem op het lijf geschreven is, laat hij in oktober 2011 op Hawaii zien. Diederen finisht tussen de professionals als 26e en verovert als er de wereldtitel bij de amateurs, of agegroupers. “Op Hawaii realiseerde ik me dat de hele triathlon echt iets voor mij was en gelukkig kwam op dat moment Team4Talent op mijn pad. Zo werd ik op mijn 32e prof en kon ik me daarnaast rich-

Highlights palmares

Nederlandse titels olympische afstand

Nederlandse titels halve triathlon

Winst Ironman Maastricht-Limburg 2015

Agegroup wereldkampioen Ironman Hawaii 2011

ten op het coachen en trainen van triatleten. Dat heeft zo moeten zijn, als Team4Talent me niet had gevraagd, zou ik na Hawaii zijn gestopt.” Bij Team4Talent combineert de Limburger de kortere wedstrijden in de eredivisie met de lange afstand. Het grote doel is kwalificatie voor Hawaii, dit keer als prof. Eind 2012 finisht Diederen als tweede in de Ironman Cozumel en stelt hij kwalificatie voor Hawaii in 2013 veilig door in de Ironman Frankfurt als derde te eindigen.

ZONDER GROOTSTE FAN VERDER

Twee jaar lang heeft alles in het teken van Hawaii gestaan en Diederen is in Kona één van de favorieten voor de top vijf, of misschien wel het podium. De kwalificatie- en voorbereidingsperiode waren perfect verlopen, Diederen steekt in de vorm van zijn leven, tot de dag voor de wedstrijd het noodlot toeslaat. Zijn vader, die met Bas en zijn vrouw mee was gereisd naar Hawaii, overlijdt een dag voor de race in zijn hotelkamer. “Ik kon het in het begin niet geloven, pas toen ik hem zag drong het tot me door”, vertelt Diederen. “Daarna verliep alles in een roes. We zijn mee gegaan naar het ziekenhuis en daar heb ik tot midden in de nacht formulieren moeten invullen om de repatriëring naar Nederland te regelen. De wedstrijd was geen moment meer in mijn gedachten. Pas toen iemand me vroeg ‘wat ga je morgen doen?’ besefte ik dat ik de volgende dag zou starten in de belangrijkste race van het seizoen.”

091

Zijn moeder, die in Nederland is achtergebleven om op de kleinkinderen te passen, laat hem weten dat zijn vader vast niet had gewild dat hij de wedstrijd laat schieten. “We kwamen rond één uur ’s nachts thuis en ik voelde me mentaal en lichamelijk – ik had al een hele tijd niets meer gegeten – uitgeput, maar om vijf uur ’s ochtends heb ik de knoop doorgehakt om toch te starten. Al wist ik toen al dat een goed resultaat er niet meer in zou

zitten. Ik had wel de drive om te finishen en ik kwam nog als twaalfde uit het water, maar halverwege het fietsen was ik helemaal op. Ik kon gewoon niet verder.” Zijn vader was zijn grootste fan. “Hij vergezelde me op zaterdag op zijn mountainbike altijd tijdens lange duurlopen en hij was er altijd bij tijdens grote wedstrijden in Europa”, vervolgt Diederen. Het is dan ook een groot

VEEL VERDER KIJKEN DAN HAWAII WIL IK NOG NIET, MAAR IK NEEM ZEKER GEEN AFSCHEID VAN DE TRIATHLONSPORT. MIJN WERK ALS COACH IS VERWEVEN MET DEZE SPORT EN IK BELEEF ER NOG STEEDS HEEL VEEL PLEZIER AAN.”

gemis dat zijn vader er niet bij is in 2015 als hij de eerste Ironman in Maastricht op zijn naam schrijft. “Dat was toch wel de mooiste race uit mijn carrière tot nu toe. Dat ik in Frankfurt op het podium eindigde was ook mooi, maar Maastricht schat ik qua beleving toch net iets hoger in. Na zestig kilometer kreeg ik problemen met mijn elektronische versnellingsapparaat en kon ik niet meer schakelen en moest ik op het grote blad al die klimmetjes op. Op het moment zelf was dat niet zo leuk, maar achteraf maakt het de overwinning nog mooier. In je eigen stad winnen – ik heb in mijn studietijd in Maastricht gewoond – en ook nog eens op die manier, maakte het onvergetelijk.”

RUIMTE OM TE PRESTEREN

In 2015 – twee jaar na het overlijden van zijn vader - keert Diederen terug op Hawaii, maar ook dit keer haalt hij de finish niet. “Ik ging terug omdat ik iets recht wilde zetten”, blikt hij terug. “Ik dacht de dood van mijn vader goed te hebben verwerkt, maar onbewust was ik er toch nog wel mee bezig. Terugkeren naar die tragische plek bleek dan ook moeilijker dan ik dacht. De race pakte niet goed uit - een wedstrijd als deze geeft al genoeg spanning onder normale omstandigheden - en ik gaf uiteindelijk op tijdens het lopen. Toch is het goed dat ik er ben geweest. Volgende keer voelt het hopelijk een stuk lichter in mijn hoofd en is er ruimte om goed te presteren.” Afgelopen seizoen lukte het hem niet om zich voor Hawaii te kwalificeren, maar met een vijfde plaats in de Ironman Barcelona vorig jaar oktober (in een persoonlijk record van 8 uur en vier minuten) is hij nu al goed op weg. Diederen wil zich dit jaar in twee halve Ironmans – waarschijnlijk in Kraichgau in Duitsland en het EK Ironman 70.3 in Denemarken – en in de Ironman in Klagenfurt kwalificeren voor Hawaii. In Maastricht komt hij dit jaar niet in actie omdat er in de Limburgse hoofdstad geen wedstrijd voor mannen professionals op het programma staat. “Hawaii heeft mijn focus, daar wil ik in de top vijf eindigen. Vorig seizoen had ik wat pech – ik reed drie keer lek in Frankfurt – en verzamelde ik niet genoeg punten. Ik ga er vanuit dat het me dit jaar wel gaat lukken. Veel verder kijken dan Hawaii wil ik nog niet, maar ik neem zeker geen afscheid van de triathlonsport. Mijn werk als coach is verweven met deze sport en ik beleef er nog steeds heel veel plezier aan.”

092

TRIATHLON SPECIAL

PERSPECTIEF

NAMIBIĂ&#x2039; NamibiĂŤ als locatie voor een trainingskamp? Voor triatleten? Zeker wel. Voor het tweede jaar op rij zelfs. De trainingsgroep van coaches Louis Delahaije en Jordi Meulenberg zat in januari enkele weken op Arebbusch Lodge aan de rand van Windhoek. Het bleek de ideale uitvalsbasis om het nieuwe seizoen voor te bereiden. De eerste overwinningen lieten niet lang op zich wachten.

Beeld Petko Beier /pebe-sports.de , Martijn Keijsers

093

TRAINEN IN NAMIBÏE IS TRAINEN OP HOOGTE, IN DE ZON. DE UITVALSBASIS VOOR #NAMCAMP18 IS DE AREBBUSCH TRAVEL LODGE, GELEGEN OP 1650 METER HOOGTE AAN DE RAND VAN DE HOOFDSTAD WINDHOEK.

094

TRIATHLON SPECIAL

Als land is Namibië als het ware het onbekende jongere broertje van Zuid-Afrika. Het werd in 1990 onafhankelijk, heeft 2,5mln inwoners en is -na Mongolië- het dunst bevolkte land per wereld, met slechts drie inwoners per vierkante kilometer. Het hele land is in feite een groot wildpark, al zijn er enkele reservaten die inmiddels steeds meer toerisme trekken. Kijk echter niet gek op als je tijdens het wandelen, hardlopen of mountainbiken groot wild spot. Namibïe is in sub-Sahara Afrika het land met de minste regenval. Het klimaat rond de hoofdstad is veelal warm en droog, met een lage luchtvochtigheid.

095

Louis Delahaije is sinds 2014 head coach

van de Nederlandse Triatlon Bond. Hij combineert die functie met werk voor het wielerteam van LottoNL-Jumbo, waar hij wielrenners zoals Robert Gesink begeleidt. Samen met Jordi Meulenberg traint en coacht Delahaije de Tokyo TeamNL selectie van de NTB. Sinds 1 januari maakt ook Richard Murray, de Zuid-Afrikaanse partner van Rachel Klamer, deel uit van de trainingsgroep uit Sittard. Daarnaast sluiten op meerdere momenten in het jaar atleten aan uit Duitsland, Oostenrijk en Luxemburg. Het doel is om een internationale trainingsgroep te vormen, waarin de Nederlandse atleten kunnen leren, ervaring opdoen en groeien op weg naar de internationale top. Naast Klamer waren de Nederlandse atleten Kirsten Nuyes, Rani Å krabanja, Jorik van Egdom, Menno Koolhaas en Marco van der Stel mee naar de stage en de aansluitende World Cup wedstrijd in Zuid-Afrika.

HET HELE LAND IS IN FEITE EEN GROOT WILDPARK, AL ZIJN ER ENKELE RESERVATEN DIE INMIDDELS STEEDS MEER TOERISME TREKKEN. KIJK ECHTER NIET GEK OP ALS JE TIJDENS HET WANDELEN, HARDLOPEN OF MOUNTAINBIKEN GROOT WILD SPOT.

096

TRIATHLON SPECIAL

Trainen in NamibĂŻe is trainen op hoogte, in de zon. De uitvalsbasis voor #Namcamp18 is de Arebbusch Travel Lodge, gelegen op 1650 meter hoogte aan de rand van de hoofdstad Windhoek. Met een 50-meter zwembad op loopafstand en een binnenbad van 25-meter in de nabijheid, honderden kilometers aan trails om te lopen (of mountainbiken) is het trainingsgebied prachtig uitgerust. Fietsen is een ander verhaal. Asfaltwegen zijn er om plaatsen met elkaar te verbinden en die zijn niet talrijk. Hoogtemeters zijn er daarentegen voldoende, maar ook vlakkere wegen zijn in de nabije omgeving te vinden.

097

BIKEFITTING MAATWERK OM HET BESTE UIT JEZELF TE HALEN

DE RIT VAN JE LEVEN

BREEK DOOR!

MET DEZE MOUNTAINBIKES GEEF JE JE VRIENDEN EEN PAK SLAAG

KOERS & KOFFIE HIER MAAK JE DE BESTE TUSSENSTOP

15 SIMPELE MANIEREN OM SNELLER TE WORDEN Pagina 78 TWEEWIELERS & VIERVOETERS

DE KICK VAN FIXIE

ZEN OP JE FIETS WAAROM YOGA NIET ZWEVERIG IS

WAAG DE SPRONG

waarvan je altijd al droomde

NR.2 //

BICYCLING.NL I NR. 2 2017

I € 5,95

2017

DE KEUZES VAN BLAUDZUN

DE FIETSTOCHT VAN BAUKE MOLLEMA

DE VAL VAN ERIC CORTON

UNIEKE ACTIE LEEF EEN JAAR ALS WIELERPROF PAG. 44

DE RIT VAN JE LEVEN

HOE TOM DUMOULIN DE GIRO WON

LAURENS TEN DAM & BRAM TANKINK OVER DE KUNST VAN HET RELATIVEREN

WINTERKOST DE STRIJD TEGEN DE EXTRA KILO’S GROOT INTERVIEW

TIM KRABBÉ WIE WORDT FIETSER VAN HET JAAR?

FIETS & TATTOO NR.3 //

BICYCLING.NL I NR. 3 2017

2017

I € 5,95

25 TIPS OM IEDEREEN JALOERS TE MAKEN

FIETSEN DOE JE ZO! DE KEUZES VAN KARSTEN KROON

DE PASSIE VAN GRÉ KNETEMANN

DE MEESTE TIJD TIJDENS EEN TRIATHLON ZIT JE OP EEN FIETS.

DE LIEFDE VAN ERIC CORTON

Lees een jaar lang Bicycling voor slechts € 14,95. Ga naar Bicycling.nl/triathlon

Rob Barel, Parijs 1989

TRIATHLON SPECIAL

FIN ISH

096

TRAINING OVERGESL AGEN OMDAT JE BLEEF LEZEN? MOOI! DAN NU NA AR BUITEN OM DE OPGEDANE KENNIS TOE TE PASSEN. HET TRIATHLONSEIZOEN GA AT BEGINNEN. BEN JIJ ER KL A AR VOOR?