Transition #21

EEN UIT GAVE VAN

W EERT

IN TERV IEW

10 DAGEN TRIATHLON

MENNO KOOLHAAS

Beeldverhaal

Herstartjaar

21 2019

EN DU RO

AVON T U U R

WEG VAN DE MASSA

CULTUREEL CROSSEN

Trails

Malta

TRIATHLON LONG DISTANCE EUROPEAN CHAMPIONSHIP ALMERE-AMSTERDAM 2019 ETU • CHALLENGE FAMILY

3

INHOUD 04 06 12 14 18 20

Voorwoord

Avontuur Malta

Versus

Vallen & opstaan

Meetrainer

Weert

COLOFON TRANSITION is het officiële magazine van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) met daarin aandacht voor triathlon, duathlon en andere combiduursporten. De Nederlandse Triathlon Bond stelt zich ten doel de beoefening en het organiseren van multidisciplinaire duursporten te bevorderen en de belangen van de bij haar aangesloten leden (verenigingen, wedstrijdorganisaties, individuele leden) te behartigen.

De NTB is aangesloten bij NOC*NSF, ETU en ITU. Transition magazine verschijnt in 2019 vijf maal. Het volgende nummer is beschikbaar in september.

Nabestellen van een los exemplaar van deze editie kan via bit.ly/transition_mag (zo lang de voorraad strekt). Kosten incl. verzending in NL: €8,50

28 32 34 36 44 46

Tokio Calling

Spotlight

Wisselzone

Weg van de massa

48 58 62 66

Interview Menno Koolhaas Werkplek

Wisseltips

Finish

Around the world

Voeding

Uitgever Nederlandse Triathlon Bond Hoofdredactie Martijn Keijsers T 06 – 48 93 18 21 E martijn@transition.nl Eindredactie Nederlandse Triathlon Bond Medewerkers Jeroen Boot, Christie Brouwer (eindredactie), Martijn van Egmond, Martijn Herremans, Marcia Jansen, Martijn Keijsers, Marc van der Kort (fotografie), Miriam van Reijen, Ilona Rullens, Kim van ’t Verlaat Art-direction & vormgeving Totenmetontwerpen.nl Aan dit nummer werkten mee Tekst: Jeroen Kreule, Jessica Merkens, Jeannet Pennings, Marije Pieterse-te Raa, Thomas Sijtsma Beeld: Wagner Araujo, Arjan Baggerman, Soraya Bakker, Arjan Bellaart, Delly Carr, Huub Keulers, Barbara Kerkhof, Martin Ortgies,

Jeannet Pennings, Carel du Plessis, Janos Schmidt, Renée Tijdink, Joey van ‘t Verlaat, Klaas Jan van der Weij, Renée Witteveen, Sharon Zuijdervliet Cover Op trailavontuur in eigen land (Barbara Kerkhof ) Advertenties, verspreiding en druk Ying Media bv Zwarteweg 3 / 8603 AA Sneek T 06 – 10042999 E info@yingmedia.nl Abonnementen Leden van de Nederlandse Triathlon Bond krijgen Transition magazine zes keer per jaar gratis toegestuurd. Niet-leden betalen voor een los jaarabonnement € 40,-. Abonnees in het buitenland hebben de keuze tussen een digitale Transition (€ 40,- per jaar) of een gedrukt magazine thuisgestuurd krijgen (€ 70,30, inclusief verzendkosten).

Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan.

Opzegging van een abonnement kan tot uiterlijk 1 december van

het lopende abonnementsjaar, daarna wordt het abonnement automatisch met een jaar verlengd.

Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van de eerstvolgende uitgave van Transition magazine te worden doorgegeven. Dit kan door een e-mail te sturen naar: info@triathlonbond.nl Of per post naar: NTB, Papendallaan 49 6816 VD, Arnhem.

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of vermenigvuldigd door middel van druk, digitaal of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie.

4

TRANSITION

TIJDGEES T

Tijdens de mixed teamrelay was er opvallend veel mediabezoek. Het nieuwe olympische onderdeel, waarvoor belangrijke kwalificatiepunten gepakt konden worden in Weert, bleek interessant voor de vaderlandse sportpers.

Ik mocht een aantal nog-niet-ingewijden wegwijs maken in het onderdeel waarin triathlon ineens een teamsport blijkt, die bovendien in vijf kwartier van start tot finish twaalf keer om je heen draait als je in een fotografenvak staat. Het zorgde voor veel enthousiasme en de bevestiging dat dit onderdeel kan helpen om de sport voor een breder (televisie)publiek zichtbaar te maken.

De onbevangenheid van het journaille zien we in deze editie ook terug bij onze sporters. Wat te denken van een heerlijk trailavontuur in eigen land. Barbara Kerkhof en Marije Pieterse-te Raa nemen je mee, weg van de massa.

Of het herstartjaar van Menno Koolhaas, waarin hij met open blik vooruit kijkt naar wat komen gaat. Jeroen Kreule en Arjan Baggerman volgden hem bij de triathlon van Amsterdam Nieuw-West een middag lang. Totale

onbevangenheid is er ook bij Ruben den Hartog, die als nieuwbakken triatleet een ironman gaat doen. Met een missie. NTB-official Sander Verheuvel is door de wol geverfd en toch wordt zijn taak in Tokio er ook eentje waar hij met frisse blik in kan stappen. Nooit eerder was hij actief op de Olympische Spelen. Marcia Jansen vroeg hem ernaar in de rubriek Tokio Calling. Jeannet Pennings ging op bezoek in Leiden, voor onze nieuwe rubriek Meetrainer. Iets te onbevangen wellicht, dook ze in de snelste zwembaan bij de clubtraining van ZVL. Gelukkig was er koffie na afloop.

Waar mixed teamrelay uit allerlei hoeken het label ‘de weg vooruit’ opgeplakt krijgt, geldt voor drukwerk in het algemeen en ons magazine in het bijzonder, dat de omgekeerde route steeds vaker hardop benoemd wordt.

Deze tweede editie van 2019 liet langer op zich wachten dan gebruikelijk. Reden: we verschijnen dit jaar vijf maal, in plaats van zes, met in het achterhoofd de gedachte dat een periodiek als deze als kwartaaluitgave met iets meer omvang wellicht de weg van de toekomst is. De aanleiding was een budgettaire kwestie. De diepere oorzaak is een verschuiving van print naar online en toch ook wel de wens om daarin een fijner samenspel te creëren dan we tot nu toe bieden. Wordt dit najaar vervolgd en dan zullen we ook jou als lezer daar nadrukkelijk bij betrekken.

Veel leesplezier!

Martijn Keijsers Hoofdredacteur

Beeld Barbara Kerkhof

B

egin deze maand was ik aan het werk in Weert, op het EK triathlon. De Weertenaren hadden hun uiterste best gedaan er een feestje van te maken voor de atleten, hun familie en vrienden en de lokale bevolking. Glennis Grace meets compressiekousen, zo je wilt. De bronzen medaille voor ons nationale team op de mixed relay zorgde voor een fraai slotakkoord van het EK. In Weert gingen ze trouwens nog een weekje door, getuige onze fraaie beeldreportage in deze editie. Tien dagen triathlonfeest daar in Limburg!

5

6

TRANSITION

Off Off road

OP MALTA De Xterra crosstriathlon op Malta is een jaarlijks genoegen van Maud Golsteyn. De Limburgse atlete en haar partner Lars van der Eerden genieten telkens weer van het eiland met de bijzondere combinatie van eeuwenoude cultuur, strand en rotsen in het hart van de Middellandse Zee. Al komen ze er zelf vooral om te racen.

AVONTUUR

Hoofdstad

VALETTA

Race

XTERRA

Tekst Thomas Sijtsma Beeld www.viewingmalta.com, Xterra/Carel du Plessis

O

m mooie avonturen, zware uitdagingen of exotische wedstrijden te beschrijven, zoekt Transition elke editie naar verhalen uit de eerste hand. Het liefst kiezen we een deelnemer die onder niet geheel standaard-omstandigheden een triathlon, duathlon of ander multisportevenement heeft volbracht.

Meestal is dat geen probleem. Onze sport is op alle continenten te beoefenen en avontuurlijk dat we als volk blijkbaar zijn, verschijnen overal ter wereld Nederlanders aan de start. Voor de Xterra Malta, een zeer technische crosstriathlon op het eiland in de Middellandse Zee, hadden we Maud Golsteyn (38) in het vizier. De naam van de Limburgse prijkte in aanloop naar de wedstrijd in mei op de startlijst.

Golsteyn probeert er elk jaar bij te zijn en heeft daar goede redenen voor. Ze won verschillende crosstriathlons, was de eerste Nederlandse die als professional zegevierde in een race uit het Xterra-circuit en staat bekend als een durfal. De triatlete deinst op haar mountainbike niet terug voor rotsachtige hellingen met een stijgingspercentage van twintig procent. Ook bedwong ze in haar leven al vele door God verlaten trailpaden.

Vliegveld

LUCHTHAVEN MALTA

7

8

TRANSITION

“Onderweg heb je prachtige uitzichten en het fiets- en loopparcours zijn technisch. Daar houd ik van. Dit maakt Xterra Malta voor mij een heerlijke wedstrijd.”

Maar hoe minutieus we ook de uitslagenlijsten bestudeerden in de week na Xterra Malta, de naam van Golsteyn was onvindbaar. In welke categorie we ook keken, geen Golsteyn. Ze zou toch van start gaan? “Jazeker, dat was ook mijn bedoeling”, vertelt ze een week later. “Maar dat feest ging helaas niet door.” Gelukkig deed ze aan alle vier voorgaande edities mee en wilde ze haar eerdere ervaringen met alle liefde delen. Het seizoen van Golsteyn liep tot nu toe niet zoals vooraf was bedacht. Het hele voorjaar kwakkelde ze met haar gezondheid.

Zat ze eindelijk weer lekker in het ritme van trainen, voelde ze zich opnieuw slecht. Zo kreeg ze het wekenlang te verduren. Griep, luchtweginfecties en virussen; het bleef haar niet bespaard. Er moest al een streep worden

gezet door het WK Crossduathlon in Pontevedra en ook Xterra Malta, de wedstrijd die ze met verloofde Lars van der Eerden (ze trouwen op de verschijningsdatum van deze editie!) zou doen, ging voor haar niet door. Van der Eerden op zijn beurt liet de wedstrijd op het eiland schieten vanwege een hernia. Het zat het stel dus flink tegen in 2019. “In de 22 jaar dat we samen zijn, hebben we het nog nooit zo meegemaakt”, zegt Golsteyn. “We zijn beiden altijd gezond geweest en gezegend met een fit lijf. De laatste maanden hebben ons doen beseffen hoe gelukkig je eigenlijk moet zijn als je gezond bent. Dat plaatst alles in perspectief.

Waarom zou je hard balen bij een prestatie die tegenvalt?”

Toch vindt ze het zonde ze dat ze de race op Malta aan zich voorbij moest laten gaan. Elk jaar wordt het weekend van de Xterra, een wereldwijd circuit van crosstriathlons, geblokt voor een trip naar het eiland. En dat terwijl Golsteyn niet eens een uitgesproken liefhebber is van Malta. “Ik vind het daar niet per se heel mooi. We zijn er ook meestal maar een lang weekend, dus voor sightseeing hebben we eigenlijk ook geen tijd. Het landschap is heel rotsachtig. Ik ben meer van het groen, geef mij maar bossen.” Wie wat meer tijd te besteden

9

heeft rondom de wedstrijd, kan zelf ontdekken dat het eiland ook veel andere dingen te bieden heeft. Zie het kader voor tips.

Malta staat niet bekend om de vele vormen van sport die worden beoefend. De bevolking doet voornamelijk aan voetbal en waterpolo. Zwemmers van het Europese vaste land kwamen er lang geleden al voor trainingskampen. Vanwege het aangename klimaat kan er een groot deel van het jaar buiten getraind worden. Wielrenners kunnen de wegen beter mijden. Het eiland is klein en daardoor zijn de wegen overvol. De automobilisten zijn niet berekend op fietsers. Trailrunnen kan er dan weer wel en wandelaars vinden op het eiland veel mooie routes. Het ontbreekt Malta wellicht aan een echte duursportcultuur en toch vindt er jaarlijks een uitdagende crosstriathlon plaats. Afgelopen jaar streek ook de Superleague Triathlon voor het eerst neer op het eiland. Er wordt in elk geval geprobeerd om triathlon en daarmee de duursporten op de kaart te zetten.

De cultuurliefhebber is er beter op zijn plek. De hoofdstad Valletta heeft veel internationale aandacht getrokken door de status van Europese culturele hoofdstad in 2018. Malta heeft voor elke dag een kerk, verspreid over het kleine grondgebied

10

TRANSITION

Vijf dingen die je wilt weten over Malta 1 Het klimaat van Malta is ideaal voor de liefhebber van zon, zee en buitenleven. Er valt weinig regen en in de winter schijnt de zon nog vijf à zes uur per dag. ’s Zomers is dat zelfs het dubbele en het strandseizoen duurt er met een beetje geluk tot eind oktober.

2 Malta is sinds 2004 onderdeel van de EU en de Maltezers zijn daar zo trots op, dat er elk jaar rond 1 mei een groots vuurwerk georganiseerd wordt.

Voor de thuisblijvers wordt daarvan zelfs een DVD uitgebracht. Hup, Europa!

3 Overal op het eiland zijn archeologische vindplaatsen, variërend van megalitische monumenten en hunebedden tot overblijfselen van Romeinse villa’s. De oudste bekende beschaving dateert van 5200 voor Christus. Ook op het buureiland Gozo, dat eveneens deel uitmaakt van de republiek Malta, kunnen tempels bekeken worden.

4 Carnaval kent een grote traditie onder de Maltezers.

Denk grote praalwagens, extravagante kostuums en een bruisend nachtleven in clubs en bars. Voor een wat meer macabere en vreemde versie van Carnaval kun je terecht in Nadur, op buureiland Gozo.

5 Als bezoeker van Malta kom je vanzelf in de hoofdstad Valletta terecht. Wil je het oude Malta leren kennen,

“Je overwint jezelf heel vaak op de fiets. Dat is zo mooi aan mountainbiken.

Je blijft maar leren en beter worden.”

ga dan naar The Three Cities, waarvan de natuurlijke havens al door de Phoeniciërs gebruikt werden. Ook de ridders van Sint Jan hadden er hun eerste thuisbasis en de paleizen, forten en bastions zijn er veel ouder dan die in Valletta. Jaarlijks hoogtepunt zijn de Paasprocessies, waarin beelden van de opgestande Christus met veel ceremonieel vertoon door bomvolle straten gedragen worden.

zijn 365 geloofshuizen gebouwd. Daarnaast kent het land veel historische rijkdommen uit de Middeleeuwen, toen Malta een belangrijke rol vervulde bij de kruistochten tegen de islamieten. Golsteyn laat deze bezienswaardigheden links liggen. De crosstriatlete is er voor de sport. “Het is een optelsom van allerlei kleine elementen waarom ik de Xterra op Malta standaard in mijn programma opneem. De wedstrijd is bijvoorbeeld altijd in maart, afgezien dan van de laatste editie. Dat betekent dat je al vroeg in het seizoen mag strijden. Dat bevalt me altijd goed.” De organisatie van Xterra Malta probeert de wedstrijd volgend jaar weer in

maart op de kalender te krijgen. Dit jaar is dat mislukt vanwege een volgelopen agenda. Dat is waarschijnlijk ook de belangrijkste reden waarom het deelnemersveld bijna halveerde, van 250 naar 130.

Die kleinschaligheid valt dan juist weer goed bij Golsteyn. “Het is overzichtelijk en gemoedelijk. In België zijn sommige wedstrijden overbevolkt, dan is dit echt een verademing.

Dat begint al bij de reis. Vliegen van en naar Malta is gunstig in tijd en geld. De wedstrijd zelf is binnen de drie uur te volbrengen, waardoor het niet een enorme aanslag op je lichaam is.

Onderweg heb je prachtige uitzichten en het fiets- en loopparcours zijn technisch. Daar houd ik van. Dit maakt Xterra Malta voor mij een heerlijke wedstrijd.”

Deirdre Faruggia, racedirecteur van de Xterra, bevestigt de woorden van Golsteyn. Ze benadrukt de gastvrijheid van de Maltezers en de vriendelijke instelling van de bevolking. Van

11

“Het is overzichtelijk en gemoedelijk.

In België zijn sommige wedstrijden overbevolkt, dan is dit echt een verademing.”

de taxichauffeur tot restauranthouder, ze zijn allemaal behulpzaam en spreken zonder uitzondering uitstekend Engels. Het technische parcours trekt volgens Faruggia met name Fransen en Italianen. Slechts tien procent van het totale veld komt van Malta. “Elk jaar komen zeventien verschillende nationaliteiten naar onze Xterra. Dat is volgens mij heel veel voor een relatief korte wedstrijd. Dit jaar kwam zelfs iemand uit Nieuw-Zeeland voor de race. Daar zijn we dan ook heel trots op. Onze ervaring is dat veel atleten jaarlijks terugkeren.”

Ook Golsteyn belooft terug te keren, indien de gezondheid het weer toelaat. “Het mountainbikeparcours is daar geweldig. Hoe groter de rotsblokken zijn, hoe leuker ik het vind. Zeker voor een beginner kan het heel heftig zijn. Maar iedereen heeft de mogelijkheid om af te stappen als het te gevaarlijk dreigt te worden.” Hoewel haar omgeving het hartgrondig met haar oneens is, noemt Golsteyn zichzelf geen durfal. “Ik heb zeker mijn angsten. De eerste keer dat ik op een mountainbike zat, durfde ik helemaal niks. Ik kon beter met de fiets aan mijn hand gaan lopen. Inmiddels heb ik zo veel geoefend dat ik zo veel ervaring heb dat ik me bijna in elke situatie weet te redden. Afdalingen vind ik gewoon top. Xterra betekent voor mij ook grenzen verleggen. Niet alleen fysiek, maar ook technisch. Je komt in het Xterra-circuit op parcoursen terecht die in Nederland niet te maken zijn. Zo rotsachtig en zo uitdagend.

Ook Malta heeft zo’n parcours.”

“Je overwint jezelf heel vaak op de fiets. Dat is zo mooi aan mountainbiken. Je blijft maar leren en beter worden.” Het is inmiddels duidelijk welk onderdeel van de crosstriathlon het meeste enthousiasme aanwakkert bij Golsteyn.

Vertellen over zwemmen in een prachtige baai op Malta zorgde voor minder stemverheffing bij de Limburgse dan het praten over mountainbiken. “Als ik Mathieu van der Poel zie gaan op een mountainbike denk ik vaak: ‘wat een idioot!’ Maar hij is gewoon helemaal één met zijn fiets. Hij weet bij elke vezel die hij aanspant in zijn lijf wat de gevolgen zijn voor de fiets. Hij heeft ook veel grenzen moeten verleggen en is daarin veel verder dan ik. Iedereen kan die grenzen verleggen. Dat is het mooie van de sport. Investeer en je groeit.”

Na het interview is in ieder geval duidelijk dat Golsteyn in het vervolg een uitstekende ambassadeur zou zijn om Xterra, crosstriathlons en mountainbiken te promoten in Nederland.

“Zo. Nu heb ik wel een mooi praatje gehouden om mensen enthousiast te maken toch?”

12

TRANSITION

S

urfen, net als triathlon een sport met een Hawaiiaanse bakermat, debuteert volgend jaar op de Spelen in Tokio. Juryleden geven punten aan deelnemers die binnen een vastgesteld tijdvak de kans krijgen hun kunsten op de dan beschikbare golven te tonen.

Lang werd zelfs gedacht dat gebruik gemaakt zou gaan worden van ‘wave pools’ in plaats van de natuurlijke golven van de oceaan, die telkens kunnen wisselen van aard en omvang. Vrijbuiters en vagebonden van weleer vragen zich af hoe het zover heeft kunnen komen. Dat doen wellicht ook de triatleten van toen, die de sport vooral zagen als een individuele uithoudingsproef en niet als een tv-format in competitievorm.

G

aat de mixed relay als medailleonderdeel in Tokio de triathlonsport wereldwijd op de kaart zetten bij het grote publiek? De ITU en het IOC geloven van wel. Toen twee jaar geleden bekend werd dat het onderdeel toegevoegd zou worden aan het olympisch programma, werd de vlag uitgehangen op het hoofdkantoor van de ITU. Een langdurige lobby werd beloond. Ook op continentale kampioenschappen staat het nummer intussen geprogrammeerd, zelfs bij de junioren en door competities in clubverband begint het langzaamaan ook een breedtesportonderdeel te worden.

Wat blijft er over van je geliefde sport als eenmaal de weg naar Olympia is ingezet? Niet-olympische nummers worden bij-onderdelen. Duathlon, lange afstand en cross zullen in de triathlonsport altijd op minder geld en aandacht kunnen rekenen dan het olympische broertje en zusje. En hoe terecht of onterecht we dat ook vinden, zo werkt het dus. Het is maar zeer de vraag of triatleten in de jaren negentig -en de sportklimmers, surfers, karateka’s en skateboarders van dit decennium- overzagen wat de gevolgen zouden zijn van het beklimmen van de gouden berg. Het verlangen naar aandacht, erkenning en het erbij horen zijn kennelijk groter dan het gevoel van onafhankelijkheid en authenticiteit.

GEWETEN OF BEZETEN

Toen triathlon in de jaren negentig begon aan de mars naar de berg Olympus, was al snel duidelijk dat er voor de klassieke hele triathlon geen draagvlak bestond binnen de olympische beweging. Duurt te lang, niet aantrekkelijk voor het publiek, niemand blijft ervoor aan de buis gekluisterd.

Een variant van twee uur bleek uiteindelijk wel welkom. We zijn straks 20 jaar verder en het sportlandschap is alweer ingrijpend veranderd. Sporten die voorheen alleen op festivals voor extreme sporten te zien waren, zijn intussen olympisch. Freestyle, big air, bouldering en short board zijn begrippen die nu horen bij mainstream sportonderdelen.

En in de triathlonsport is daar de mixed teamrelay.

Lekker inclusief, zo’n gemengd onderdeel en helemaal iets van deze tijd waarin mannen en vrouwen in de sport gelijker worden behandeld dan ooit tevoren. In atletiek, judo, handboogschieten, zwemmen, en tafeltennis worden straks in Tokio ook nieuwe gemengde onderdelen toegevoegd. De triathlonvariant gaat daarnaast ook nog eens lekker snel. Vier minitriathlons met elf wisselmomenten en dat alles in een tijdbestek van afgerond vijf kwartier. Dan staat het aanwezige publiek op de banken en het tv-publiek blijft er juist voor zitten op de bank. Is de wens en de inschatting in elk geval. En daarmee zet je de triathlonsport opnieuw op de kaart. Meer zendtijd, meer medaillekansen, meer opties om sponsoren te koppelen en, zo hoopt de ITU, uiteindelijk meer deelnemers aan triathlons wereldwijd.

En daar gaat het allemaal om, toch?

Er is vrijwel geen sport die zich de afgelopen decennia niet heeft ontwikkeld, hervormd, aangepast, uitgebreid of heruitgevonden. Tegelijkertijd blijven de liefhebbers van weleer graag trouw aan wat in hun beleving altijd een uiting is geweest van levensvreugde, fysiek genoegen en kameraadschap. Buitenstaanders spreken nog altijd over de ‘echte triathlon’ in relatie tot ironman, niet het olympische nakomertje. Wimbledon, Parijs-Roubaix en de New York-marathon winnen is aansprekender dan het vierjarig equivalent, ook al zijn ze door hun jaarlijks voorkomen minder exclusief dan de olympische wedstrijden.

Triathlon is altijd een strijd tegen het 'zelf ' geweest. Een gevecht met de elementen, een proeve van waardigheid voor de echte duursporter. Dat ging prima zonder tv-camera’s, reclameborden, geïnstitutionaliseerde sportstructuren en formats die voor de tv-kijker elke zoveel jaar aangepast moeten worden. De mixed teamrelay is zo beschouwd een commercial voor een sport die buiten het reclameblok beter tot haar recht komt. Al is het idee dat je niet meteen naar Hawaii hoeft en het in een uurtje of twee eens kunt proberen ook wel een prettige gedachte voor wie gewoon eens kennis wil maken met de triathlonsport.

info@triathlonbrabant.nl www.triathlonbrabant.nl

De perfecte triathlon voor beginners & teams In 2019 wordt de eerste editie van de Triathlon Brabant gehouden in Helmond. Deze eerste editie vindt plaats in en rondom de prachtige omgeving van natuur- en recreatiegebied “Berkendonk” in Helmond. Tal van triathleten uit de regio trainen van mei tot en met oktober in en rondom dit gebied hun zwem- fiets- én loop discipline.

1/4 Triathlon

Helmond

e

(individueel en estafette)

1/8 Triathlon e

jeugdafstand

Zondag 29 september 2019 berkendonk helmond 11:00 - 16:00 Graag meer informatie of inschrijven?

bezoek dan onze website www.triathlonbrabant.nl

14

TRANSITION

LIFESTYLE

D

“

e eerste keer dat ik ging zwemmen liep ik meteen een schouder­ blessure op”, vertelt Ruben. De 22-jarige fysiotherapeut gaat in juli zijn allereerste Ironman doen in Bolton, Verenigd Koninkrijk. Een half jaar later kan hij erom lachen als hij me op de racefiets vertelt over zijn ‘opstartproblemen’ als beginnend triatleet. Waar de meeste van zijn leeftijdsgenoten zich richten op de olympische afstand, gaat Ruben meteen voor de Ironman.

“Ik ben nu nog jong en ik kan een tussenjaar nemen van mijn studie. Het voelde als het goede moment om het te doen.”

Autodidact

Hij gunde zich voordat hij aan zijn missie begon één maand de tijd om te kijken waar hij stond.

Op de fiets stappen en hardlopen, wat voor tempo liep hij eigenlijk? Weer eens zwemmen, dat had hij sinds hij zijn zwemdiploma haalde niet echt meer gedaan. Oriënteren op triathlon­ verenigingen, kijken waar er überhaupt zwembaden in de buurt zaten en de juiste spullen aanschaffen. Op 1 september begon Ruben aan de uitdaging. Hij had bedacht om elke discipline drie keer per week te doen. Gezond eten, geen alcohol meer. “Ik trainde nog niet echt gericht, maar ging al wel heel erg vooruit.”

VALLEN & OPS TA AN In één jaar tijd toewerken naar een Ironman, zonder triathlonervaring. Klinkt als gekkenwerk. Maar Ruben den Hartog heeft een duidelijk doel voor ogen. Zijn race draait straks niet om hem, maar om Jochem. Zijn vriend die drie jaar geleden op 20-jarige leeftijd zelfmoord pleegde. Voor Ruben is het een jaar van vallen en opstaan.

Tekst Jessica Merkens | Beeld Andreas de Groot

Tegen het zwemmen keek Ruben het meeste op. Door zijn schouder­blessure kon hij het zwembad eerst niet in. Vanuit zijn sport, schaatsen, was hij wel gewend om eindeloos te sleutelen aan zijn techniek. “Toen ben ik maar allemaal filmpjes op YouTube gaan kijken waarin de zwemslag geanalyseerd wordt door trainers en gaan lezen over zwemtechniek.”

Eenmaal in het water bleek dat hij het vlot oppikte. “Als ik bijvoorbeeld merkte, ‘oh ik heb nu last van mijn ademhaling’, dan wist ik vanuit de theorie hoe het zou moeten en welke oefeningen ik kon doen om dat te trainen. Soms liet ik iemand me filmen, om mijn zwemslag te analyseren. Ik ben geen Michael Phelps natuurlijk, maar ik kon wel al gauw ontspannen zwemmen en kwam redelijk snel vooruit.”

Trainer met verstand

Na drie maanden begon de vooruitgang te stagneren. “Ik begon wat lichte pijntjes en blessures te voelen, soms voelde ik me niet helemaal top.” In zijn fanatisme had Ruben zich die eerste maanden geen enkele rustdag gepermitteerd en elke dag heel hard getraind. Hij zat tegen overtraind zijn aan.

Ruben besloot een online coach in de arm te nemen die schema’s voor hem maakte en zijn Trainingpeaks-account in de gaten hield.

15

Ruben lag op een strand in Frankrijk, toen hij de ingeving kreeg om de Ironman te gaan doen.

Meteen bedacht hij ook dat hij de race wilde lopen om geld op te halen voor het goede doel, voor zijn vriend Jochem.�

16

TRANSITION

Ineens kwam er variatie in zijn trainingsweken.

Hij moest elke week één verplichte rustdag houden en kreeg ook veel meer sessies op lagere intensiteit voorgeschoteld. “Ik merk dat dat heel goed werkt. Ik kreeg ook veel meer plezier in het trainen omdat ik wist dat die trainer er verstand van had. Je twijfelt niet zo over wat je doet. Als ik het vergelijk met daarvoor, dan deed ik eigenlijk ook maar wat.” Na zes maanden trainen is Ruben al aardig fit voor zijn race op 14 juli. “Die dag wordt D-day.”

Het landelijke kenniscentrum voor verslavings- en geestelijke gezondheidszorg probeert jongeren tussen de 16 en 25 jaar te bereiken die sombere of negatieve gedachten hebben.”

‘Zoiets doet hij niet’

Jochem beroofde zich drie jaar geleden plotseling van het leven, hij was toen twintig jaar. “Ik was op mijn werk toen ik gebeld werd dat Jochem was gevonden”, herinnert Ruben zich. “Dan stort je wereld wel even in. Zijn ouders dachten dat hij bij zijn vriend was en andersom. Toen kwamen ze erachter dat hij helemaal nergens was.” Jochem was een jongen die wel impulsieve dingen kon doen, maar nooit had Ruben het idee dat hij in staat zou zijn om zichzelf van het leven te beroven, vertelt hij. “Hij was depressief, maar zoiets doet hij niet.

Dacht ik.” Met oud en nieuw was Ruben nog met zijn hele vriendengroep een week weggeweest, zoals ze elk jaar deden. Ook Jochem was daarbij.

“Achteraf denken we dat hij het eigenlijk toen al wist en dat hij die week als afscheid had gepland”, denkt Ruben. “Hij heeft niks achtergelaten, dat maakt het wel lastig om het een plek te geven.

Ook voor zijn ouders.”

Grip op je Dip

Toen Ruben aan Jochems ouders vertelde over zijn plan reageerden ze emotioneel. “Ze boden ook meteen hulp aan op allerlei manieren. ‘Als je iets nodig hebt, een sporthorloge, fiets, wij betalen het voor je’.” Hoe zij reageerden vindt hij misschien nog wel het allermooiste van de hele actie. Ruben vroeg ze op zoek te gaan naar een goed doel wat zou passen bij Jochem. Samen met hun twee zoons pluisden ze twee maanden lang allemaal goede doelen uit. Waar gaat het geld heen, wat doen ze allemaal precies? “Ze bekeken zelfs hele jaaropgaven”, vertelt Ruben. Uiteindelijk kwamen ze bij Grip op je Dip uit, een stichting die onderdeel is van het Trimbos instituut. Het landelijke kenniscentrum voor verslavings- en geestelijke gezondheidszorg probeert jongeren tussen de 16 en 25 jaar te bereiken die sombere of negatieve gedachten hebben. Via online chatsessies kunnen de jongeren laagdrempelig met lotgenoten en zorgprofessionals in contact komen. “Dat werkt

Ironman in 12 stappen

Ruben lag op een strand in Frankrijk, toen hij de ingeving kreeg om de Ironman te gaan doen. Meteen bedacht hij ook dat hij de race wilde lopen om geld op te halen voor het goede doel, voor zijn vriend Jochem. “Ik ben heel nuchter en geloof echt niet in zulk soort dingen. Maar diezelfde avond kwam ik erachter dat het Jochems verjaardag was geweest.

Heel random. Toen had ik het gelijk te pakken.”

Eenmaal thuis schreef Ruben zich meteen in. “Kon ik ook niet meer terug.”

17

erg goed, ook omdat ze leren, ‘hee, ik ben niet de enige’”, zegt Ruben.

Grip op je Dip is opgezet met hulp van overheidssubsidies. Het is de eerste keer dat de organisatie donaties ontvangt. “We zijn met de hele vriendengroep bij ze langs geweest. Ze waren meteen heel enthousiast en voelden zich vereerd. Wij mochten ook bepalen waar het geld heen zou gaan.” In samenwerking met zelfmoordlijn 113 wordt van het geld een gerichte cursus gemaakt voor jongeren die kampen met zelfmoordgedachten. “Met 15.000 euro kunnen ze een begin maken en voor het hele plaatje is 40.000 euro nodig. Daar zijn we nog lang niet”, vertelt Ruben. Tot aan de Ironman organiseert hij verschillende acties om geld in te zamelen.

Allemaal waard

Begin juli vertrekt Ruben met twintig man naar Bolton voor zijn Ironman. De familie van Jochem gaat mee en ook de hele vriendengroep en Jochems toenmalige vriend. “Depressie is een veel groter probleem dan mensen denken.” Ruben hoopt dat de cursus veel jongeren gaat helpen. “Maar,” zegt hij, “al zou het maar één iemand helpen die zichzelf anders van het leven zou beroven. Dan is het allemaal al meer dan waard.”

Meer informatie over Grip op je Dip is te vinden op www.gripopjedip.nl Wil je doneren aan Ruben’s actie?

Dan kan dat via zijn Pay it Forward pagina: http://bit.ly/IMR_A

Heb jij ook plannen voor een hele

4

TRAINER

9

HERSTELLEN

triathlon? Ontzettend tof! Het is raad-

Zoek een expert die jou kan helpen om je doel

Het is belangrijk om voldoende her-

zaam om de tijd te nemen om naar zo’n

te bereiken en beslis samen wat daar voor

stel te dúrven nemen. Een trainings-

groot doel toe te werken. Begin klein en

nodig is.

schema is een leidraad, geen vast protocol.

doe eerst eens een sprint of OD. Voor de ervaring, om je lijf te laten wennen en

5

SCHEMA GENIETEN

omdat het leuk is. Wil je toch binnen een

Train volgens een schema en bouw je trai-

10

jaar een Ironman doen, dan hebben we

ningsuren langzaam uit.

Vergeet niet van het traject te genieten, want trainen voor een triathlon is

12 stappen voor je.

6 1

UITDAGING

DOSEREN

heel erg leuk.

Al het trainen heeft een behoorlijke impact op

DRAAIBOEK

Het moment dat je ‘ja’ zegt tegen jezelf,

je dagelijkse leven. Maak keuzes en verdeel

11

een vriend of sportmaatje en een doel

je energie.

Maak voor de racedag een draaiboek

stelt.

en blijf bij je plan.

7

2

AANLEIDING

TESTEN BELONING

Doe een inspanningstest om je hartslagzones

12

Stel vast waarom je dit wilt doen en hou

te bepalen. Bezoek een sportarts om te zien of

Er zijn momenten dat je het heel

die motivatie vast. Het helpt je door de

jij gezond en fit genoeg bent om jezelf klaar te

zwaar gaat krijgen. Geef niet op, denk

zware momenten heen.

stomen voor een hele triathlon.

aan de finish: die is magisch!

3

INSCHRIJVING

8

STRUCTUUR

Deze tips komen uit Transition #14.

Maak je doel concreet en schrijf je in voor

Besef dat je een jaar lang gestructureerd moet

Het hele artikel ‘Ironman in 12 maan-

een wedstrijd, eentje die past bij jouw

trainen en bereid moet zijn om minstens tien

den’ is online terug te lezen via

ambitie.

à twaalf uur per week te trainen.

bit.ly/TSironman12

18

TRANSITION

Zwemmen, fietsen, lopen en misschien nog wat kracht of yoga… je kunt het allemaal op eigen houtje doen of je aansluiten bij een vereniging. Met ruim 130 triathlonclubs in Nederland zit er vast één bij jou in de buurt.

Op zoek naar de voordelen van het verenigingsleven traint Transition dit keer mee bij ZVL-1886 in Leiden.

MEETRAINER

Tekst & Beeld Jeannet Pennings

ZIE JE IN DE WATERKEE T Als je wilt komen sfeer proeven, dan is de zaterdagochtend eigenlijk wel het beste moment.

Na af loop van de zwemtraining wordt er doorgaans nog een bakkie gedaan in de Waterkeet.”

H

et z o mer ro o s ter bij de triathlon­v ereniging van Leiden telt drie zwemtrainingen, twee fietstrainingen en een looptraining op de baan. De laatste is erg gezellig, heb ik me laten vertellen, maar… ‘Als je wilt komen sfeer proeven, dan is de zaterdagochtend eigenlijk wel het beste moment. Na afloop van de zwemtraining wordt er doorgaans nog een bakkie gedaan in de Waterkeet.’

Ik ben direct om en meld mij om half tien in zwembad De Zijl in Leiden. Al snel spot ik de roodblauwe tenues waarin de trainers van dienst gehuld zijn. Drie triatleten die straks zelf het water in duiken, maar op dit tijdstip nog de borstcrawltraining verzorgen. In het bad liggen beginnende zwemmers die in drie kwartier tijd werken aan hun borstcrawltechniek. Een deel van hen zal uiteindelijk doorstromen naar de triathlonafdeling van ZVL-1886, een zwemvereniging met in totaal ruim 1.800 leden.

Triathlon is misschien wel de meest actieve afdeling van ZVL-1886, getuige ook het aantal triatleten dat deze ochtend binnendruppelt.

Treintjes zwemmen schijnt niet uitzonderlijk te zijn, maar het werkt dankzij een goede baanindeling en draagt bij aan het wij-gevoel.

Terwijl trainer André Schaap de training op het bord krijt, worden er links en rechts al wat armen losgezwaaid en badmutsen opgezet.

Daar kijk ik niet van op, veel triatleten willen meters maken en met ‘slechts’ 50 minuten trainingstijd laat je er geen gras over groeien.

Toch? Al zijn er ook atleten die rustig vijf of tien minuten later aanschuiven. Ze missen de warming-up en vallen gelijk met hun neus in de boter: 8x25 meter sprint.

De centrale uitleg is kort en bondig. De trainings­opbouw en krabbels van André kennen

19

ZVL-1886 Sinds 1991 Ledenaantal 140 Dames 38%

‘NA ELKE TRAINING WIL IK WEER’ Robbert van Herpen (45) werd in het najaar van 2017 lid van de triathlonvereniging, maar moest daarvoor wel over een drempel.

“Op hoog niveau sporten, dat was het beeld dat ik van triathlon had. Is dat wel wat voor mij?

De eerste zwemtraining was ik blij dat ik de overkant haalde. Ik heb echt liggen worstelen in het water en toch dacht ik na afloop ‘ik wil weer’. Dat gevoel is niet meer weggegaan.” Bij ZVL-1886 kun je jezelf zijn, merkt Robbert, ongeacht niveau en ambities.

“Zelf ben ik in een jaar tijd 30 kilo afgevallen en heb enorm veel progressie geboekt. Ook daar is oog voor. Clubgenoten die zeggen ‘jeetje, wat loop jij ineens hard’. Dat motiveert.” Zijn eerste sprintwedstrijd deed Robbert met een smile op zijn gezicht en smaakte naar meer. Inmiddels heeft hij een marathon gelopen, draait hij mee in de 3eDivisie en staat de halve van Almere in de planning. “Ik word individueel begeleid, maar wel met de clubtrainingen in mijn schema.

Ik vind het heerlijk om met een hele groep te trainen. Dankzij de verenging ontmoet je gelijkgestemden, er is veel wederzijdse interesse en er ontstaan nieuwe vriendschappen. Inmiddels heb ik de TTN1-opleiding gedaan en ondersteun ik de borstcrawl­ trainingen. Het is leuk om iets terug te doen voor de vereniging die voor mij veel betekent.”

‘CLUBTRAININGEN ZIJN HET LEUKST’

Heren 62% Jeugdleden 10* Trainingen 6-8 x per week Teamcompetitie mannen Schuiteman 2eDivisie en Badmutsen.com 3eDivisie Teamcompetitie vrouwen Schuitenman 2eDivisie *afdeling in oprichting

Jetske van der Bos (34) werd drie jaar geleden lid van de Leidse triathlonvereniging. Eerst alleen met een ‘droog lidmaatschap’ (fietsen en lopen), maar vorig jaar begon ze met de borstcrawltraining en volgden de eerste wedstrijden. “Triathlon is voor mij een sport met uitdaging. Je zet doelen, werkt daar naar toe en haalt het uiterste in jezelf naar boven.” En dat doet Jetske het liefste in verenigingsverband. “De clubtrainingen zijn heel gezellig; vooral op de baan hebben we veel lol met elkaar.

Dat heb ik echt nodig. Ik train 10 tot 12 uur per week en zou dat niet allemaal alleen kunnen doen.” Jetske ervaart ZVL-1886 als een hele actieve vereniging.

“Er worden veel activiteiten georganiseerd, van een trainingsweekend in het voorjaar tot een barbecue als seizoensafsluiter.

Daarnaast is er via social media en Whatsapp veel onderling contact en juist de spontane trainings­momenten zijn het leukst. Dat zorgt wel echt voor een groot verenigingsgevoel.”

Naast haar individuele races, waaronder recent de Ironman 70.3 op Mallorca, komt Jetske met het damesteam uit in de 2eDivisie zuid. “Dat geeft triathlon een extra dimensie.

Ik kom oorspronkelijk uit het volleybal en het gevoel van teamsport vind ik heel leuk.”

voor de meeste atleten geen geheimen. Het programma maakt onderscheid tussen drie niveaus. Als goefende zwemmer waag ik het erop en duik in de nog relatief rustige baan 1 waar Hans en Hans me een warm welkom geven. ‘Je bent hier eenmalig? Wacht maar, na vandaag ben je verkocht.’ Zelf ben ik daar een stuk minder zeker van als vervolgens een stevig tempo wordt ingezet. We zwemmen aan één stuk 25, 50, 75 en 100 meter met tussen­door steeds een baan actief herstel. Het tempo dat André aangeeft is Z5 en dat heb ik geweten. Had ik nou maar niet zo’n grote broek aangetrokken.

Uithijgend en onder de indruk van mijn baangenoten, blijkt dat we dit setje nog twee keer herhalen. Gelukkig voor mij neemt het tempo bij de mannen iets af. Naast me klinkt wat gezucht en gesteun: ‘Gister nog een feestje gehad’.

Ook daar is ruimte voor. De vereniging is een bonte verzameling atleten; iedereen doet aan triathlon op zijn of haar niveau en kan daarbij rekenen op respect. Er is één ding dat al deze mensen verbindt: de sport. Het zwembad functioneert als ontmoetingsplaats. Langs de badrand worden er ervaringen en tips uitgewisseld, tussen de zwemsetjes door worden er grappen gemaakt, en onder de douche en in de kleedkamer wordt er bijgepraat. En dan is er nog een laatste onderdeel: de beloofde koffie in de Waterkeet! Ik ontmoet daar vooral veel enthousiaste en trotse clubgenoten; roodblauw is hun kleur en de gedeelde liefde voor de triathlonsport is groot.

20

TRANSITION

21

EK Weert

TIEN

DOLLE DAGEN

Beeld Klaas Jan van der Weij, Renée Witteveen, Huub Keulers

22

TRANSITION

Twee jaar is er in Weert sinds de bekendmaking dat het toernooi toegewezen werd reikhalzend uitgekeken naar het EK. De tiende editie van de Stadstriathlon bracht tien dagen triathlonfeest, met duizenden deelnemers en nog veel meer toeschouwers.

Over de prestaties is genoeg gezegd en geschreven. Wat blijft zijn de beelden en de verhalen die we met elkaar delen.

IN BEELD

23

24

TRANSITION

Henk (Weertenaar)

“Ik heb de meeste edities van de triathlon wel gezien hier, als toeschouwer.

Zelf heb ik niks met de sport, maar het is mooi om naar te kijken hè.”

T

wee weekends op een rij feest voor combiduursporters. Eerst het hele Europese circus met junioren, elite, agegroupers en mixed teamrelays uit 27 verschillende landen. Een weekend later de lokale helden, Ironkids en de scholierentriathlon, de glow run en alle teams uit de Teamcompetities Triathlon.

In Limburg doen ze het niet voor minder.

25

26

TRANSITION

27

Met onder andere een samenvatting van de mixed teamrelay in Studio Sport, een item in Langs de Lijn, diverse livestreams via L1, een pagina in de Volkskrant en diverse artikelen in De Limburger kreeg het EK de nodige media-aandacht.

De economische resultaten van het evenement worden in het najaar gepresenteerd. Hotels, B&B’s en vakantieparken zaten vol, aldus voorzitter Wilfried Weekers van de organiserende Stichting Stadstriathlon Weert. “Daarom boekten mensen ook kamers in Roermond, Eindhoven en Heerlen. In totaal hebben we 6100 sporters hier gehad.”

Tessa (Wethouder)

“Tijdens het EK staan sportiviteit, gastvrijheid en gezelligheid centraal. Weert laat zich van haar beste kant zien.”

28

TRANSITION

OS 2020

TS Vier jaar geleden gaf je aan verrast te zijn over jouw selectie als official voor de Paralympische Spelen. Lag het nu in de lijn der verwachting dat je naar de Olympische Spelen zou gaan?

“De stap van Paralympische Spelen naar Olympische Spelen lijkt misschien logisch, maar ook dit keer was het een verrassing dat ik bij de selectie zat. Er waren 28 plaatsen te verdelen en er kwamen zo’n vierhonderd officials in aanmerking.

Die plaatsen wilde de ITU ook nog zo evenwichtig mogelijk verdelen.

Niet alleen tussen mannen en vrouwen, maar ook over de verschillende continenten. Al met al was de kans dus niet zo heel groot. Je kunt je dan ook voorstellen dat ik heel blij was toen ik te horen kreeg dat ik tot die 28 geselecteerden – twaalf vrouwen en zestien mannen – behoor.”

TOKIO C ALLING ME T SANDER VERHEUVEL TOKIO 2020

komt razendsnel dichterbij en de kwalificatieperiode is in volle gang. Sander Verheuvel weet al zeker dat hij van de partij is in Japan. Na de Paralympische Spelen in Rio, is hij volgend jaar official tijdens de Olympische triathlon in Tokio.

Tekst Marcia Jansen Beeld ITU Media/Janos Schmidt, ITU Media/Wagner Araujo, Martijn Keijsers, Renée Tijdink

TS Hoe vind je het om na de Paralympische Spelen in Rio nu naar de Olympische Spelen te mogen?

“Ik vond het in Rio geweldig dat ik bij de Paralympische Spelen als jurylid mocht fungeren. Het was de eerste keer dat triathlon deel uitmaakte van de Paralympische Spelen, er werd daar geschiedenis geschreven. De kers op de taart was ook nog eens dat Jetze Plat daar de eerste paralympische titel won. Net als toen, vind ik het nu ook weer een eer dat ik in Tokio jurylid mag zijn. De Olympische Spelen is toch het hoogste dat je kunt bereiken.”

TS Had je deze weg voor jezelf uitgestippeld toen je begon als jurylid?

“Het is een natuurlijk proces geweest.

Ik heb zelf altijd redelijk intensief aan triathlon gedaan, maar toen ik kinderen kreeg, ben ik jurylid geworden omdat het trainen me naast mijn baan en gezin te veel tijd kostte. En op deze manier bleef ik toch betrokken bij de sport. Ik had niet meteen in mijn gedachten dat ik ooit naar de Olympische Spelen wilde, daar groei je langzaam naartoe. Ik begon met nationale wedstrijden, werd voorzitter van de WGWO (red: Werkgroep Wedstrijdofficials) en op een gegeven moment werd ik ook uitgenodigd

29

TS Geeft je werk als jurylid je dezelfde voldoening als toen je nog zelf triatleet was?

“Poeh, dat is een lastige vraag. Het is een andere voldoening, denk ik. Als je zelf triatleet bent en lichamelijk bezig bent geweest, voelt dat toch anders dan als je mee hebt gewerkt aan het laten slagen van een wedstrijd. De voldoening komt later - als iedereen gefinisht is en als alles goed is verlopen – en die haal je uit de bedankjes van atleten en de feedback die je krijgt.”

niet goed vallen bij een triatleet. En ik ben zelf ook triatleet geweest, dus ik weet dat je in het heetst van de strijd wel eens heftiger kan reageren. Meestal komt het dan wel weer goed als je die beslissing na afloop uitlegt.

Maar er zijn ook atleten die slecht tegen hun verlies kunnen, blijven volhouden dat ze niets fout hebben gedaan en hopen dat je die kaart na afloop weer intrekt. Dat zijn niet altijd de leukste momenten. Maar je bent met een team, dus je kunt die ervaringen delen. Als een atleet een protest wil aantekenen, zorg ik ook altijd dat we met z’n tweeën zijn zodat het niet escaleert. Gelukkig zijn de negatieve ervaringen ver in de minderheid en ik kan het ook wel weer goed loslaten. Zoiets neem ik niet mee naar huis.”

TS Triatleten zijn echter niet altijd blij met het optreden van officials. Hoe ga je daar dan mee om?

“Als je een wedstrijd eerlijk wilt laten verlopen, moet je soms wel eens beslissingen nemen die

TS Hoe ziet de weg naar Tokio er voor jou uit?

“In Rio was ik ‘chief bike’ en verantwoor-

voor buitenlandse wedstrijden. Hoe hoger je komt, hoe interessanter het spelletje wordt.”

30

TRANSITION

Als je opvalt, word je dan vanzelf gevraagd voor internationale wedstrijden.

Je kunt ook je ambitie tonen door je als Self Funded Official aan te melden voor internationale wedstrijden.” delijk voor alles wat er tijdens de wedstrijd op het fietsparkoers gebeurt. Ik weet nog niet wat mijn functie in Tokio zal zijn. Zodra dat bekend is, worden er teams gevormd en kunnen we de lijnen gaan uitzetten. Dat zal vooral via Skype-meetings gebeuren. Er is dit jaar in augustus ook een testevenement in Tokio, maar niet iedereen zal daar ook al aanwezig zijn. Een week voor de wedstrijd volgend jaar komen alle juryleden bij elkaar en wordt alles tot in de puntjes voorbereid.

Alle mogelijke scenario’s worden uitgebreid doorgenomen, zodat we op de wedstrijddag niet voor verrassingen komen te staan. Dat wil je absoluut voorkomen wanneer de hele wereld meekijkt.”

TS Heb je nog tips voor juryleden die ook graag een keer naar de Olympische Spelen willen?

“Veel wedstrijden jureren, zodat je veel erva-

ring opdoet en je kunt doorgroeien in functies.

Als je opvalt, word je dan vanzelf gevraagd voor internationale wedstrijden. Je kunt ook je ambitie tonen door je als Self Funded Official aan te melden voor internationale wedstrijden, dat betekent dat je zelf je reis bekostigt.

Meestal is een hotel dan wel via de organisatie geregeld. Dat heb ik in het verleden een paar keer gedaan. In Europa kun je meestal wel een goedkoop vliegticket scoren als je op tijd boekt. Dus dat kan ik juryleden met ambitie zeker aanraden.”

TS Ben je als jurylid ook zenuwachtig voor een wedstrijd?

“Niet echt zenuwachtig, maar in Rio, en dat zal in Tokio precies hetzelfde zijn, voelde ik wel wat gezonde spanning. Als alles dan goed verloopt, worden er hier en daar ook wel wat traantjes weggepinkt. Alles is intenser op dat niveau. Dat geldt niet alleen voor atleten, maar ook voor officials. En net als dat de Olympische Spelen voor veel atleten het hoogtepunt vormt in hun carrière, voelt dat voor een jurylid precies hetzelfde.”

31

N O L H T A I R T T K A APTONIA MA VOOR IEDEREEN K J I L E K N A G E O T

TRISUITS VOOR KIDS Ontworpen voor jeugd triatleten en triatletes (vanaf 8 jaar) die de drie disciplines aan elkaar willen rijgen.

Een trisuit is onmisbaar voor wie in één outfit wil zwemmen, fietsen en hardlopen.

De voordelen: droogt snel na het zwemmen en is voorzien van een zeem, die het fietsen aangenamer maakt, maar die je niet eens opmerkt tijdens het hardlopen.

www.decathlon.nl/trisuits

foto: Sharon Zuijdervliet

Afhankelijk van de maat te verkrijgen in vijf verschillende modellen en twee verschillende kleuren.

TRANSITION

SPOT LIGHT

32

Het aantal jeugdleden groeit binnen de triathlonverenigingen in ons land.

Het aantal jeugdafdelingen inmiddels ook. Centraal in dit proces staat de samenwerking tussen de NTB en partner Decathlon.

1

P ARTNERSHIP

1

HOE MEER ZIELEN, 3 PAKKE T VOOR JEUGDVERENIGINGEN HOE MEER VREUGD 2

NTB Clubhuis, Papendal

De NTB en Decathlon, een van oorsprong Franse sportwinkel opgericht in 1976, zijn partners op het gebied van stimulering van jeugdtriathlon. Samenwerking om meer jeugd te bewegen om kennis te maken met de triathlon is de drijfveer. Zo zijn kinderen gezond bezig en worden zij breed opgeleid op het gebied van sport. Verenigingen worden aangemoedigd om jeugdafdelingen te beginnen en krijgen daarvoor tools en knowhow aangereikt. De samenwerking is aangegaan voor drie jaar.

Beeld: Christie Brouwer

Amsterdam

Drenthe

Dat er steeds meer jeugd kennis kennis kan maken -en al heeft kennisgemaakt- met de triathlonsport blijkt ook tijdens de Mixed Team Relay in Amsterdam, die onderdeel is van het Forte Jeugd- en juniorencircuit. Met 23 Nederlandse teams (goed voor 90 jonge triatleten!) namen ontzettend veel leden een mooie ervaring mee naar huis. Het Jeugd en Juniorencircuit bestaat uit acht wedstrijden.

Sporters van 12-15 jaar komen in actie bij de jeugd en sporters van 16-19 jaar horen bij de junioren. Vorig jaar stonden er 171 deelnemers in de eindstand van het circuit.

Tijdens een meeting met de aanwezige vertegenwoordigers van triathlonverenigingen door het hele land, werd de samenwerking met Decathlon verder besproken. De avond werd afgesloten met de uitgave van een heel divers -door Decathlon samengesteld pakket. Om ervoor te zorgen dat de kids op zo veel mogelijk manieren bezig zijn, bevat dit pakket naast – bijvoorbeeld – meerdere zwemplankjes en helmen ook springtouwen en (yoga)ballen. Het bewijs dat je daar veel mee kunt doen tijdens de training kwam al snel onze kant op.

Beeld: Arjan Bellaart

Beeld: Soraya Braker

2 3

33

4

5

DE DREMPEL VERL AGEN

JE KUNT DIREC T BEGINNEN!

4

5

Finishboog

Zwemstart

Behalve het landelijke Forte Jeugd- en juniorencircuit kunnen kids nu ook regionaal kennismaken met triathlon. In Gelderland en Overijssel zijn circuits opgezet voor kinderen in de leeftijd van aspiranten tot junioren.

Onder de noemer ‘Jeugdcircuit Gelderland’ en ‘Jeugdcircuit Overijssel’, beiden ‘powered by Decathlon, komen jonge triatleten samen om te racen en nieuwe contacten op te doen. Na afloop wordt gezellig bijgepraat over alles wat onderweg gebeurd is. ‘Wij zitten op triathlon!’

Als je als jeugdlid helemaal nieuw bent in de triathlonsport, krijg je van de NTB een welkomstkaartje thuisgestuurd, Samen met een startnummerband en een voucher die besteed kan worden bij de Decathlon. Zodra je dus denkt dat dit écht een sport voor jou is, word je dus aangemoedigd je eigen ‘wedstrijdspullen’ aan te schaffen. Tot die tijd kun je natuurlijk ook bij jouw vereniging of via bevriende sporters materialen lenen. Voor de jonge triatleten die al langer lid zijn is er ook goed nieuws; voor hen is er een mooi cadeau samengesteld met een ‘buff’, een kaartje en een voucher!

Beeld: Martin Ortgies

Beeld: Joey van ‘t Verlaat

6

AP TONIA: HE T TRIATHLONMERK VAN DEC ATHLON 6

De startnummerband die een nieuw jeugdlid ontvangt is van Decathlon en draagt de merknaam Aptonia. Dit is de verzamelnaam voor de complete triathlonlijn die Decathlon op de markt brengt. Van ‘trisuit’ tot ‘transition bag’ en van startnummerband tot sportvoeding, zelfs wetsuits zijn verkrijgbaar en allemaal onder dezelfde herkenbare noemer. Uiteraard niet alleen voor jeugdleden, maar voor alle triatleten. Op sportadvies.decathlon.nl kun je blogs vinden met tips voor training, voeding, je eerste race, snelle wissels en herstel na afloop van je wedstrijd. Zij zitten ook op triathlon.

Beeld: Sharon Zuijdervliet

6

34

TRANSITION

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

BLOG FOOD Radiatori

M

O

p de redactie komt vrijwel wekelijks een tip binnen van een blog-

et het triathlonseizoen

Kleine kacheltjes, die jouw eigen

in volle gang zit jij

energiecentrale alvast op gang

om aandacht voor schrijfsels

waarschijnlijk wekelijks

helpen voordat je vanavond gaat

of het aanbod om columns

-of vaker- achter een bord pasta.

trainen. En ze zijn gewoon ver-

of artikelen te schrijven over

Is je favoriet penne, farvalle, pipe

krijgbaar bij jouw lokale kruide-

‘mijn eerste triathlon’. Geen

of toch tortellini? Die van ons is

nier. Eet smakelijk, of liever: buon

beginnen aan om die allemaal

‘radiatori’. De naam zegt het al: ze

appetito!

een podium te geven en…als we

Oké dan, zo beroerd zijn wij

eerlijk zijn… mag er soms ook

dus ook niet. Erlinde en Sanne

nog wel wat geoefend worden

bloggen over triathlon, (trail)

Beeld: Popo le Chien onder licentie

met de schrijverij. En dan ver-

running, fietsen, avonturen in

van Creative Commons

geten we voor het gemak maar

de bergen en meer. Je kunt ze

even de grammaticale grollen

ook gewoon op insta volgen

en spellingperikelen die aange-

trouwens.

hebben de vorm van radiatoren.

CITAAT INSTAGRAM Sharon van

Rouwendaal

O

lympisch kampioen, vijfvoudig Europees kampioen, achtvoudig

WK-medaillewinnaar, trai-

nend onder een van de meest gevreesde coaches denkbaar en eigenares van een hondje met de voor de hand liggende naam Rio. Hallo Sharon van Rouwendaal! Volgen is veel plaatjes van jaloersmakende zwemlocaties zien, afgewisseld met absoluut niet jaloersmakende opmerkingen over het hondse trainingsregime dat deze open waterzwemster volgt.

Wie zwemt er 17 kilometer op een dag, met ook nog krachttraining tussendoor?

En dan weten dat dat niet uitzonderlijk is? Dat dus. @svrouwendaal

You cannot train alone and expect to run a fast time.

There is a formula: 100% of me is nothing compared to 1% of the whole team.

And that’s teamwork.

That’s what I value.

Marathonlegende Eliud Kipchoge

gende triatleet, een verzoek

troffen worden in het aangebodene. Toch eentje tippen?

Run-waygirls.nl

LEDENVOORDEEL Dare2Tri

A

ls lid van de NTB kun je

Behalve een wetsuit met mesh-

op meerdere momenten

bag, zit er ook een safety swim-

in het jaar rekenen op een

mer, een badmuts, running cap,

ledenvoordeel via een van onze

bandana, tubebox en startnum-

partners. Dare2Tri heeft voor jou

merband in. Kijk jou eens gaan!

een uitgekiend wetsuit-pakket

Op de partnerpagina vind je de

samengesteld, of je nou beginner,

link naar het ledenaanbod van

gevorderde of expert open water

Dare2Tri en info over alle andere

zwemmer bent.

NTB-partners.

triathlonbond.nl/partners

PROFITEER JE VAN LEDENVOORDEEL? Als lid van de Nederlandse Triathlon Bond profiteer je van ledenvoordeel en ontvang je het magazine Transition in je brievenbus. Ook mag je gebruik maken van aanbiedingen die onze partners doen aan NTB-leden. Bezoek de partnerpagina op onze website om te zien welk aanbod er voor jou klaar staat en profiteer optimaal van jouw lidmaatschap. www.triathlonbond.nl/partners

36

TRANSITION

Elke grote beweging kent ook tegenbewegingen. De opkomst van massa-evenementen, grootschalige commerciële races en stadstriathlons en -marathons beweegt andersdenkenden ertoe om juist de natuur op te zoeken voor kleinschalige, zelf georganiseerde avonturen.

ENDURO

Tekst Marije Pieterse-te Raa Beeld Barbara Kerkhof

Weg van de massa

T

erug naar de puurheid en zelfvoorzienend. We zien het overal om ons heen.

Op de verpakking van het product dat je vandaag kocht. In de reclames op tv. In de heisessie voor je werk. Aan de moestuintjes van je kinderen (of misschien wel jouw eigen verbouwde groente). En aan de met eigen panelen opgewekte zonne-energie die je deelt met buren. We willen terug naar onszelf, naar de dingen waar het om gaat, en dat zo puur mogelijk ervaren. Ook in de sportwereld. Zelf georganiseerde evenementen worden steeds populairder.

Geen hyper georganiseerde race waar je de hoofdprijs betaalt, de inschrijving binnen een paar uur vol is en je tussen massa’s deelnemers aan de start staat. Nee. Een evenement dat jij zelf organiseert. Voor jouzelf of een klein groepje mensen. Het doel? Genieten van je sport. Vaak gecombineerd met een zelf gekozen uitdaging.

En ja, liefst in de natuur. Oftewel; een self-supported event.

Het avontuur opzoeken

“Intens geluk is wat ik dan voel”, zegt David Hemstede (40 jaar) voormalig baanatleet, marathonloper en trailrunner.

Met regelmaat zoekt David bewust zo’n avontuur op. “Ik vind het het mooiste om

37

38

TRANSITION

mijn eigen gids te zijn. Zelf een route verzinnen waarin ik een uitdaging vind door een element uit de omgeving.

Bijvoorbeeld door de hoogste berg in de omgeving te beklimmen.”

Zo was Hemstede een paar jaar geleden met zijn gezin op vakantie in de Pyreneeën. “Op vakantie verken ik vaak al hardlopend de omgeving.” Tijdens deze vakantie bedacht Hemstede dat hij de volgende dag de hoogste berg van de Oostelijke Pyreneeën, Pic du Canigou, zou beklimmen. “Ik wilde daar met een ommetje naar toe rennen. We hadden nog negen gedroogde pruimen, dus die nam ik mee. Ik vertrok om vijf uur van de tent toen de rest nog sliep, zodat ik ook nog wat tijd met mijn gezin kon doorbrengen later die dag. Ik had de route vooraf uitgezet op de kaart en verwachtte met een paar uur terug te zijn. Dat bleek tegen te vallen. Bovenop de top was ik dik drie uur verder, was het slechts twee graden en had ik alle pruimen al op. Stond ik daar in mijn singletje terwijl wandelaars in hun dikke winterjassen een praatje met me wilden maken. Het bleek een heilige berg te zijn. En hoewel het nog drie uur terug was naar de tent, met een lege maag, heeft het me er niet van weerhouden dit soort avonturen vaker te doen.”

Van prestatie naar natuur

David weet hoe het is om in grote wedstrijden te starten. Met zijn PR van 2 uur en 32 minuten draait hij mee in de Nederlandse subtop op de marathon.

Hij ambieert een marathontijd onder de 2.30 en zal daarvoor blijven starten in grote wedstrijden. Maar hij zoekt tegenwoordig dus ook tegenhangers op. “Vroeger was ik enkel prestatiegericht. Ik liep toen voornamelijk op de baan en vond het belangrijk om mezelf iedere keer te verbeteren. Toen ik vader werd, had ik minder tijd over om te trainen. Het begon me te frustreren om iedere keer tijden te willen verbeteren terwijl dat niet lukte. Maar ik bleef liefhebber van sport. Ik maakte een shift in mijn manier van trainen.

Het gaat nu niet meer om winnen en tijden. Het gaat me om de natuur. Het mooiste vind ik het om in mijn eentje of met zijn tweeën door niemandsland te rennen, met een doel.”

Uitdaging en puurheid

De combinatie van een uitdaging en het ervaren van de sport in haar puurheid blijkt voor meer atleten een drijfveer achter hun self-supported

39

Ik ben geen purist die alleen maar in z’n eentje op zoek is naar vrijheid. Maar ik houd er wel van om op mooie plekken lekker te kunnen sporten.”

events. Zo zegt triatleet Martell Demarteau (45 jaar): “Ik ben geen purist die alleen maar in z’n eentje op zoek is naar vrijheid. Maar ik houd er wel van om op mooie plekken lekker te kunnen sporten. Liefst gecombineerd met competitie en wat gezelligheid.” Zo’n twee keer per maand zet Demarteau daarom een eigen route uit voor zijn lange trainingsrit op de fiets. “Die route rijd ik vervolgens zelf, met mijn vriendin of met vrienden. Ik probeer er altijd een evenementje van te maken. Ik koppel er vaak een thema of iets informatiefs aan. Laatst had ik bijvoorbeeld op Wikipedia alle plaatsen met stadsrechten in de provincie Utrecht opgezocht. Deze plaatsen probeer ik dan zo aan elkaar te verbinden dat er een mooie route ontstaat.” En zo gaat dat ook bij zijn lange looptrainingen. Demarteau: “Ik probeer de mooiste stukjes aan elkaar te plakken.” Via zijn vriendin heeft Demarteau de oriëntatiesport ontdekt, waarin hij zijn voorliefde voor kaarten

en topografie kwijt kan. “Dat uitzoeken van de mooiste routes lijkt soms een beetje obsessief ”, grapt hij. Toch kiest hij bewust voor deze vorm van het beoefenen van zijn sport.

Mooie kneuterigheid

“Een aantal jaren geleden ben ik overgestapt naar de kleine, meer lokale wedstrijdjes. Zo deed ik laatst het Open Soesterkampioenschap Blauwe Paaltjes.” Alleen de naam doet hem al lachen. Demarteau: “Een paar minuten voor de start schrijf ik me in en betaal daarvoor één Euro. De route is simpel: volg de blauwe paaltjes. Met een beetje geluk staat er na afloop een bekertje water klaar. Verder mag je het zelf uitzoeken. Die kneuterigheid vind ik mooi.”

En hij is niet de enige. Blijkbaar zijn we soms een beetje klaar met de massa en snakken we naar minimalisme. Dat is niet verwonderlijk als we kijken naar de hectiek van alledag en het

40

TRANSITION

41

massale van grote wedstrijden. Na een drukke werkweek is het soms fijner om de natuur in te duiken en slechts met een klein groepje vrienden je sport te beoefenen, in plaats van de hele dag af te stemmen op een starttijd en op te gaan in de menigte, en als het tegenzit te moeten wachten tot er ruimte is op het parcours.

Nieuwe ervaringen zoeken

Voor de Italiaanse ultrafietser Zico Pieri (26 jaar) was dit een van de redenen om zijn eigen events te gaan organiseren. Pieri: “Ik houd van de klassieke vorm van sportwedstrijden, maar ik houd nog meer van extreme emoties en ervaringen meemaken.” Dus ging hij een aantal jaren geleden op zoek naar een nieuwe vorm waarin hij zichzelf kon testen. Hij ontdekte de ultra sport en de self-supported events. “Juist door uren alleen in de natuur te lopen of fietsen, laad ik op”, zegt Zico. “Het lijkt soms wel een vorm van meditatie voor mij.”

Tegelijkertijd stelt Pieri zichzelf uitdagingen.

Extreme uitdagingen. Zo liep hij 10 marathons in 100 dagen. Hij maakte fietsritten van 400 en 600 kilometer. Reed van München in Duitsland naar Ferrara in Italië. Pieri voltooide meerdere keren een Everesting (op een berg naar keuze net zo vaak op en neer fietsen tot je 8848 hoogtemeters bereikt) en nam deel aan de TransDolomitics Way waarin hij twee dagen lang dag en nacht door de Dolomieten reed en in 1100 kilometer en 24000 hoogtemeters bedwong. In al die events is Pieri op zichzelf en zijn eigen bevoorrading aangewezen. “Maar het allerbelangrijkste in dit soort tochten”, zegt Pieri, “is het brein. Je verlegt constant grenzen vanwege de uitdaging. En tegelijkertijd leveren deze self-supported events enorme voldoening en oerenergie.”

“Juist door uren alleen in de natuur te lopen of fietsen, laad ik op”, zegt Zico. “Het lijkt soms wel een vorm van meditatie voor mij.”

NS-trails

Toch hoeft het niet zo extreem als Pieri. In de afgelopen jaren heeft MudSweatTrails in samenwerking met de NS bijvoorbeeld trailroutes uitgezet die van treinstation naar treinstation voeren. Start en finish liggen bij de stationsklok van de betreffende stations. Liefst gefotografeerd en geupload via social media, vergezeld van een GPS-bestand. De eerste NS-trail was de Utrechtse Heuvelrug-Trail, maar inmiddels bestaan er vijftien NS-trails door heel Nederland. Zowel Hemstede als

42

TRANSITION

Zelf georganiseerde ironman Filmmaker en snowboarder Zeppelin Zeerip (USA) liep al een tijdje rond met het idee om samen met een paar vrienden een zelf georganiseerde ironman te doen. Toen de vrienden beleefd doch beslist bedankten voor de uitdaging en Zeerip op een vrijdag in augustus bedacht dat hij nog geen weekendplannen had, besloot hij om de volgende dag zijn idee uit te voeren. Hij tekende een parcours, koos ervoor om het fietsonderdeel en de marathon grotendeels ’s nachts te volbrengen -want minder gevaarlijk fietsen als er minder autoverkeer op de weg is en minder last van de hitte tijdens de marathon- en las op internet dat voeding erg belangrijk is als je een hele triathlon wilt volbrengen.

Na een cheesburger met een shake en een goede nachtrust vond hij dat hij er wel klaar voor was. Ook al had hij niet getraind en bezat hij geen fatsoenlijke racefiets, schoenen met klikpedalen of een broek met zeem, een ironman leek hem relatief makkelijk, vergeleken met andere avonturen die hij in zijn achtertuin, de bergen rond Salt Lake City, al beleefd had. Hij leende de fiets -en fietsbroek- van een vriend, sloeg bij de supermarkt flink in en regelde dat hij tijdens het zwemonderdeel door zijn vriendin en een vriend in een kano begeleid werd. En hij sprak af dat hij zijn vriendin ’s nachts uit bed mocht roepen als hij aan de marathon zou beginnen.

Zij zou die vervolgens met hem meelopen. Hij deed het en hij haalde het, ging volledig kapot tijdens zijn expeditie, trotseerde regen en onweer in de bergen en had een bijna-aanrijding met een hert tijdens het fietsen. Na afloop ging hij nogmaals kapot, zag zijn met smaak verorberde feest-pizza na een uur al terug en kon een week nauwelijks lopen.

Daarna schreef hij het hele verhaal op, samen met zijn vriendin die voor Runner’s World USA werkt. Inclusief waarschuwing en een gouden tip voor als je zelf gekke plannen hebt. Je leest het hier:

bit.ly/ironmanzondertraining

Over de auteur Marije Pieterse-te Raa (1984) werkt als gedragswetenschapper, energiecoach en journalist. Ze heeft een passie voor sport, natuur en vitaliteit. Jarenlang was Marije actief als 1500m loopster (zesvoudig Nederlands Kampioen en finalist tijdens EK indoor Turijn 2009). Tegenwoordig is ze duatleet en ligt tegenwoordig ook regelmatig in het zwembad.

Demarteau loopt af en toe een NS-trail. “Het is heel goed te doen. Je zet de GPS-route in je horloge en volgt gewoon het pijltje”, zegt Hemstede. Demarteau: “Het feit dat er een competitie aan gekoppeld is, maakt het voor mij extra leuk.” Ook Hemstede waardeert het wedstrijdelement. “Ik heb laatst de Dieren-Arnhem trail nog een keer gelopen, omdat ik mijn tijd wilde verbeteren. Overigens heb ik de eerste keer niet kunnen uploaden, omdat ik station Arnhem niet binnenkwam.”

Toch blijft het zelf uitzetten van routes voor beide atleten het optimum. “Het voelt als kokkerellen met routes” zegt Demarteau. “Ik puzzel net zo lang door op Strava en AllTrails tot ik een mooie route heb gemaakt.” Daarnaast

schrijft Demarteau zich ieder jaar in voor de Norseman, maar hij is nog nooit ingeloot.

“Het heeft me ertoe aangezet dat ik een keer een Wadman wil organiseren: een triathlon van twee nautische mijl zwemmen rond het Noorderbolwerk van Dokkum, vervolgens de Elfstedentocht fietsen, en dan een marathon lopen van Dokkum naar Schiermonnikoog, waarvan de laatste 25 kilometer wadlopend door de Waddenzee. Of het mag in verband met het Unesco werelderfgoed weet ik niet. Maar, met een klein groepje en volledig self-supported, moet het vast kunnen.”

43

MEER DA RACEFIETSENN 200 EN MTB OP VOORRAA D!

DÉ SPECIALIST IN

RACEFIETSEN EN MOUNTAINBIKES! Wij zijn dealer van ondermeer: Cannondale, Colnago, Cube, Bianchi, Giant, Fuji en De Rosa.

Voor beginner tot ‘crack’ een passende fiets!

RUIM 750 M2 FIETSKEUZE!

JOU

Haskerutgongen 7 - Oudehaske Tel: 0513 677234 • info@haicobouma.nl

RE

OUDEHASKE

KIJK OOK OP: WWW.HAICOBOUMA.NL

HEE

N

VEE

REN

2

2 A7/E

44

TRANSITION

Triathlons en duathlons

AROUND THE WORLD Triathlon en duathlon zijn sporten die, jong als ze zijn, intussen overal op de wereld beoefend worden. Zijn de wereldwijde spelers als het gaat om het aanbieden van races ook echt wereldwijd vertegenwoordigd?

Of is het nog altijd America first, Europe second en dan …niks?

Transition tekent het voor jou uit.

Amerika

Europa

Azië

Challenge (hele en halve) 6 Ironman (140.6+70.3) 70 ITU (WTS + WorldCup) 5 Super League 1 XTERRA 49 Powerman (duathlon) 5

Challenge (hele en halve) 14 Ironman (140.6+70.3) 46 ITU (WTS + WorldCup) 10 Super League 4 XTERRA 16 Powerman (duathlon) 6

Challenge (hele en halve) 6 Ironman (140.6+70.3) 23 ITU (WTS + WorldCup) 7 Super League 1 XTERRA 4 Powerman (duathlon) 5

136 TOTAAL

96

TOTAAL

22

6

TOTAAL

IS HET NOG ALTIJD AMERICA FIRST, EUROPE SECOND EN DAN …NIKS?”

36

TOTAAL

TOTAAL

AFRIKA

Oceanië

Challenge (hele en halve) 1 Ironman (140.6+70.3) 4 ITU (WTS + WorldCup) 1 Super League 0 XTERRA 0 Powerman (duathlon) 0

Challenge (hele en halve) 3 Ironman (140.6+70.3) 13 ITU (WTS + WorldCup) 2 Super League 0 XTERRA 4 Powerman (duathlon) 0

HA

VOO

ATLON

LVE TRI

R K A IK

GO E

!

A K I K R O F E M E R XT

0 2 0 2 I E M A N O L E C R A B 3 .

0 7 I R O N MA N 0 2 0 2 .

G U A Y H C I V 3 .

0 7 N A M N IRO

WWW.KIKAEXTREME.NL

46

TRANSITION

Wat je nog niet wist, maar wel moet weten

GECONCENTREERDE SPORTDRANKEN ONTLEED Je dacht altijd dat isotone sportdranken sneller in je lichaam opgenomen worden dan drankjes met meer suiker? Wij ook. Toch lijkt die kennis achterhaald.

Transition legt uit wat er aan de hand is in de sportdrankenwereld en hoe de nieuwe producten werken.

VOEDING

Tekst Miriam van Reijen

Het drankje van Frodeno

Een aantal jaar geleden werd de hardloopwereld verrast met een nieuwe sportdrank: Maurten. Deze van oorsprong Zweedse drank levert in 1 bidon van 500 ml maar liefst 320 kcal, oftewel 80 gram koolhydraten. Veel meer dan in een halve liter isotone sportdrank met 30-35 gram koolhydraten (120-140 kcal).

Het bijzondere aan deze drank: ondanks de hogere concentratie suikers lijkt de drank niet te zorgen voor de bekende maag- en darmklachten die normaliter gepaard gaan met sterk geconcentreerde dranken. Maurten heeft namelijk een slim trucje bedacht.

De suikers in deze drank zijn omgeven met pectine en sodium alginaat. Als deze samenstelling onze maag bereikt, worden de suikers ingekapseld als kleine watergels. Het lichaam ziet de suikers daarna als water en kan ze – net zoals gewoon water – razendsnel opnemen.

Er wordt zo geen extra vocht onttrokken uit ons lichaam. Dit heeft twee grote voordelen:

DRANK

LICHAAM

< 280 milliosmol./l

DRANK

DRANK

LICHAAM

< 280-320 milliosmol./l

• Aantal deeltjes per liter • Snellere opname bij aantal deeltjes dat gelijk is aan bloed of lager is dan bloed (isotoon of hypotoon)

osmolaliteit Koolhydraatconcentratie, osmolaliteit en zuurgraad Als je een geconcentreerde drank drinkt (>7 gram koolhydraten per 100 ml) zal je lichaam extra vocht naar je maag sturen om de drank te verdunnen. De verdunde drank kan vervolgens

opgenomen

worden

in je darmen. Dit betekent dat de drank dus langzamer wordt opge-

Een isotone samen­s telling zou sneller door ons lichaam kunnen worden opgenomen dan dranken met meer suiker. Deze kennis lijkt achterhaald nu verschillende dranken op de markt verschijnen met veel hogere koolhydraat­ concentraties.”

LICHAAM

< 320 milliosmol./l

ISOTONE

HYPERTONE

K

lassieke sportvoedingsleer stelt dat we tijdens inspanning het beste isotone dranken kunnen drinken: sportdrank met 6-7 gram koolhydraten per 100 ml en een geschikte osmolaliteit (zie kader). Een isotone samenstelling zou sneller door ons lichaam kunnen worden opgenomen dan dranken met meer suiker.

Deze kennis lijkt achterhaald nu verschillende dranken op de markt verschijnen met veel hogere koolhydraatconcentraties.

Tijd voor een update.

Hypotone

47

nomen dan als je een isotone drank drinkt die niet verdund hoeft te worden. Tijdens inspanning is die onttrekking van vocht niet handig: het vocht is nodig voor zuurstof- en energie-transport naar je spieren.

Behalve de koolhydraatconcentratie is ook de osmolaliteit van een drank van belang. Dit zegt iets over

isotoon en kan goed worden opgenomen. Gemiddeld genomen stijgt de osmolaliteit met de hoeveelheid koolhydraten, maar dat is niet altijd het geval. Ook neemt de osmolaliteit toe als een drank ouder is: grotere deeltjes vallen na verloop van tijd uiteen in kleinere deeltjes. De opname van een sportdrank kan ook nog worden beïnvloed door de zuurgraad (de pH). Hoe zuurder een drank (en hoe lager de pH), hoe langer het duurt voordat de drank wordt opgenomen. De pH van ons bloed ligt rond de 7.4 Een sportdrank die snel wordt opgenomen heeft een pH die daar niet teveel van afwijkt. Zowel Maurten als SIS zijn pH-neutraal en hebben een pH-waarde van rond de 7. Extra

het aantal deeltjes in een drank.

voordeel van pH-neutrale dranken:

Hoe meer deeltjes: hoe hoger de os-

ze zijn beter voor ons gebit. Vruch-

molaliteit. Een drank met een hoge

tensap (zelfs aangelengd) is om die

osmolaliteit (>350 mmol/l) noe-

redenen geen slimme vervanger

men we hypertoon. Een drank die

van sportdrank. Het is én te zuur

dezelfde osmolaliteit heeft als ons

(pH van 3.3) en het heeft een te

bloed (290 mmol/l) noemen we

hoge osmolaliteit (280-740).

48

TRANSITION

Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de werking van Maurten of SiS. De eerste resultaten van wetenschappelijk onderzoek komen nu langzaam naar buiten.”

The devil is in the details

het risico op maag- en darmklachten is minimaal waardoor je meer koolhydraten in kunt nemen per uur en je hebt in een hoeveelheid (500 ml) twee keer zoveel koolhydraten als bij een normale sportdrank. In de hardloopwereld heeft de drank al naam gemaakt. De winnaars van de grote stadsmarathon lopen vrijwel allemaal met Maurten.

Ook Kipchoge, de wereldrecordhouder, is fan van de drank. Nu lijken steeds meer triatleten de drank te ontdekken. Dat is niet gek: tijdens een halve of hele triathlon is de juiste voeding (met minimaal risico op klachten) essentieel voor een goed eindresultaat. En aangezien je op een halve of hele met 60 gram koolhydraten per uur bij lange na je energieverbruik niet dekt biedt Maurten een slimme oplossing.

Enter Jan Frodeno, want ook hij is intussen om. Maurten is de sportdrank van zijn keuze.

SiS komt erbij

Maurten is intussen niet langer de enige speler op de markt. Ook Science In Sport (SiS) heeft een nieuw product gelanceerd: Beta Fuel. Deze drank bevat ook 80 gram koolhydraten per 500 ml met de verhouding 2:1 maltodextrine:fructose. In deze verhouding zouden deze

Over de auteur Miriam van Reijen (1983) studeerde Ontwikkelingseconomie in Wageningen en Bewegingswetenschappen aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Na haar studie verlegde ze haar focus naar de atletiek (marathon, PR 2h41) en duathlon met als beste prestaties een gouden medaille bij het NK duathlon (2017) en een zilveren plak op het WK duathlon (2017). Naast het trainen heeft van Reijen haar eigen bedrijf, waarmee ze presentaties verzorgt over voeding, hardlopen en training en schreef ze het Hardloperskookboek (deel 1 2013, deel 2 2016). Echter, het doen van onderzoek bleef trekken en in 2019 promoveerde Miriam aan Amsterdam UMC. Miriam woont, werkt en traint in Amsterdam.

Maurten komt in drie varianten: een drank met 40 gram koolhydraten (geschikt voor bijvoorbeeld een olympische afstand), een drank met 80 gram koolhydraten en een gel (25 gram koolhydraten).

Ben je van plan Maurten te gaan gebruiken, dan is het goed om extra aandacht te besteden aan het aanmaken van de drank. Het is belangrijk dat je water gebruikt met een maximale calciumconcentratie van 40 mg/l. In

twee soorten koolhydraten het beste door ons lichaam kunnen worden opgenomen, is de claim. SiS stelt dat hun Beta Fuel uniek is door de ph-neutrale samenstelling waardoor deze – net als een drank met een lagere concentratie koolhydraten – snel en efficiënt wordt opgenomen. En waar Maurten schermt met alle bekende marathonlopers én dus triatleet Jan Frodeno, zegt SiS dat de wielerploeg Ineos (het voormalige Team Sky) en kopman Chris Froome de Beta Fuel gebruikten tijdens zijn winst in de Giro d’Italia in 2018. Waar Maurten geen smaak toevoegt aan de lichtzoete gel komt Beta Fuel in twee smaken: lemon lime en orange.

Amsterdam zat bijvoorbeeld

Maurten vs SiS

op maag- en darmklachten.

Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de werking van Maurten of SiS. De eerste resultaten van wetenschappelijk onderzoek komen nu langzaam naar buiten. Onlangs werd een studie gepubliceerd waarin SiS werd vergeleken met Maurten. In deze studie werd geconcludeerd dat Maurten voor iets meer maag- en darmklachten zou zorgen dan SiS. Maar er kwam al snel kritiek op deze studie.

Maurten zou aangemaakt zijn met bruiswater en niet in de juiste verhouding. En, zo blijkt, deze verhouding is juist cruciaal om de drank om te toveren tot de speciale gel (zie kader).

Bovendien zou de studie uitgevoerd zijn door SiS zelf en niet, zoals gebruikelijk bij wetenschappelijke studies, peer-reviewed, oftewel door collega’s uit het vakgebied getoetst zijn.

in het eerste kwartaal van 2019 gemiddeld 42 mg/l calcium in het leidingwater.

Waterleidingbedrijven

pu-

bliceren dit soort gegevens op hun websites. Ook moet je nooit méér dan 500 ml water toevoegen per zakje.

Doe je dat wel dan kan de hydrogel niet worden gevormd en blijf je over met een normale sportdrank, maar dan wel eentje met een (te) hoog koolhydraatgehalte.

En

daardoor juist meer risico Gebruik ook nooit een half zakje. Zou je slechts een half zakje poeder mengen met 250 ml water, dan kan het voorkomen dat de pectine of het sodium alginaat niet goed verdeeld is over de twee helften. Ook dan zal de hydrogel niet worden gevormd. En tenslotte: bereid de drank zo kort mogelijk voordat je deze gaat gebruiken. Drink de drank in elk geval binnen 12 uur.

WINNERS ARE MADE OF BLOOD, SWEAT & DATA.

49

AND A TOUCH OF TITANIUM.

POLAR VANTAGE V TITAN PREMIUM MULTISPORTHORLOGE

Polar Vantage V Titan is een lichtgewicht GPSmultisporthorloge met professionele uitstraling dat de nieuwste sporttechnische innovaties combineert met hoogwaardige materialen en een gestroomlijnd design.

Maximaliseer je prestaties dankzij de geavanceerde hartslagmeting aan de pols, het bijhouden van trainingsbelasting & herstel en de meting van je hardloopvermogen.

# B L O O D S W E ATA N D D ATA FREDERIK VAN LIERDE Winnaar Ironman Lanzarote 2019 Wereldkampioen Ironman 2013 © Activ’images

50

TRANSITION

51

Daar staan ze, de letters DNF, achter zíjn naam.

Did Not Finish. De 23-jarige Menno Koolhaas heeft er eerlijk gezegd een pokkenhekel aan. En het was hem nooit overkomen ook. Tot die ene race in Nieuw-Zeeland, afgelopen maart.

INTERVIEW

Het herstartjaar van Menno Koolhaas Tekst Jeroen Kreule Beeld Eagle Fotografie/Arjan Baggerman

K

oolhaas deed mee aan de ITU World Cup in New Plymouth. Een sprint, met 750 meter zwemmen, 20 kilometer fietsen en 5 kilometer lopen. Koolhaas had volgens eigen zeggen niet al te best gezwommen, waardoor hij de aansluiting met de tweede fietsgroep miste. Na hooguit twee kilometer trappen knapte er iets in zijn hoofd. Koolhaas wilde niet verder racen. Hij kneep in zijn remmen, wierp de chip van zich af, keerde om en reed langzaam terug naar het start-/finishgebied.

Killer instinct

Toegegeven, hij was de ochtend voor de start al niet zo lekker. Buikpijn. Maar hij voelde zich vooral mentaal gebroken. Of hij moest huilen?

Koolhaas denkt even na over de vraag. Dan: “Ik was emotioneel. En nog steeds kan ik balen van dat moment. Uitstappen past zo niet bij mij. En toch gebeurde het. Twee weken eerder ging het ook al klote, bij de World Cup in Australië. Ik zat goed in de wedstrijd, maar tijdens het lopen sloeg ik volledig dicht. Geen ritme, geen controle over mijn ademhaling. Ik werd 47e. Dan ben je veldvulling. En ik wíl geen veldvulling zijn. Ik heb in

52

TRANSITION

het verleden al een paar keer laten zien dat ik mee kan draaien in de top 20, maar dat gaat nu niet. Mijn lijf wil wel, maar mijn hoofd zegt even nee. Daarom heb ik ervoor gekozen om de internationale wedstrijden voorlopig te laten schieten. Heel gek, maar soms kan ik tijdens een race al evalueren waarom het bij het zwemmen of fietsen misging. En dan kom je in een negatieve spiraal terecht. Noem het piekeren. Terwijl ik op zo’n moment eigenlijk tegen mezelf moet zeggen: verdomme Menno, vergeet het even, ga dóór, zet die knop om, herpak jezelf, dat evalueren komt later wel.

Dat killer instinct moet weer terug. En het komt terug.”

Gemoedelijkheid

Het is zondag 26 mei, Koolhaas drinkt een Coca-Cola Zero onder een grote boom bij de Sloterplas. Met grote overmacht heeft hij zojuist de olympische afstand van de veertiende editie van de Stadstriathlon Amsterdam Nieuw-West

op zijn naam geschreven. Een evenement waar hij goede herinneringen aan bewaart: als klein kind stond hij langs de kant om zijn vader aan te moedigen, in 2016 werd hij op deze plek Nederlands kampioen op de olympische afstand.

“Weet je wat ik zo gaaf vind aan deze wedstrijd?

De gemoedelijkheid. Niemand is opgefokt, iedereen is relaxed. Mensen van de organisatie, maar ook de deelnemers. Heel anders dan bij een World Cup, waarbij alles zo ongelooflijk strak is geregeld. Het is fijn om weer eens aan zo’n laagdrempelige wedstrijd mee te doen.

En winnen voelt fijn, wat dacht je.”

Wat opvalt: Koolhaas praat met opgeheven hoofd en zonder te haperen. Hij weet dondersgoed waar hij het over heeft. Zijn lijf oogt sterk, zijn ogen staan op vrolijk. Lachend: “Als je me twee maanden geleden had gesproken, had je een andere Menno tegenover je gehad. Ik voel me nu een stuk beter.” Koolhaas vertelt over de sessies met een sportpsycholoog. Hij vertelt

53

over het vertrek bij zijn team Squadra en zijn nieuwe sponsor, hij vertelt over zijn ouders. Na het debacle in Nieuw-Zeeland toog Koolhaas niet naar zijn appartement in Sittard, maar koos er voor om twee weken bij zijn vader en moeder in Amstelveen te zitten. Twee weken lang heeft hij niets gedaan. Althans, hij heeft niet gezwommen, gefietst en gelopen. Het was een juiste beslissing.

Triathlon ademen

Op de vraag of hij de triathlonsport in die weken heeft vervloekt, antwoord hij echter resoluut: “Nee!” Vooropgesteld: de sfeer tijdens internationale wedstrijden ligt hem wel. “Het is een rondreizend circus, ik voel me er in thuis.

Ik vind het gaaf om me met de beste triatleten van de wereld te meten. Het kan er hard aan toe gaan, tijdens zo’n World Cup. Neem het zwemmen. Bij die eerste boei is het altijd één groot gevecht. Dat is serieuze shit, met harde klappen. Iedereen wil voorin blijven, iedereen wil winnen. Na afloop geven we elkaar gewoon een hand en zeggen we tegen elkaar: goed gedaan. Ik ga er echt alles aan doen om weer terug te keren in dat circuit. Misschien al dit najaar, wie weet.”

Koolhaas ademt triathlon. Hij staat er mee op, hij gaat er mee naar bed. Hij vindt het machtig om in het water te liggen, de power in zijn

Na af loop geven we elkaar gewoon een hand en zeggen we tegen elkaar: goed gedaan.

Ik ga er echt alles aan doen om weer terug te keren in dat circuit. Misschien al dit najaar, wie weet.”

armen te voelen. Als zwemmen goed gaat, voelt dat als glijden. De meeste trainingsuren zit hij op de fiets. Meestal lang en rustig, soms snoeihard. Pure snelheid is mooi, glundert Koolhaas. En dan lopen, misschien wel zijn sterkste onderdeel. Lopen heeft soms zelfs iets magisch. Het is de combinatie van techniek, brute kracht en pijn, echte pijn. Die pijn hoort erbij, weet Koolhaas.

Menno Plus

Menno Plus, zo luidt zijn bijnaam. De triatleet staat bekend als een trainingsbeest. Nooit slaat hij een training over. Wanneer hij een duurrit van drie uur heeft staan, maakt hij er drie uur

54

TRANSITION

en tien minuten van. Ja, mogelijk was hij ietwat overtraind en oververmoeid. Je hoeft het hem niet te zeggen: hij weet het als geen ander. Koolhaas traint 25 à 30 uur per week. Hij moet leren af te remmen. Sinds zijn zeventiende woont hij in Sittard, dichtbij het Nationaal Triathlon Trainingscentrum (NTC) op Watersley. Aanvankelijk woonde hij met andere triatleten in een huis op de sport- en talentencampus, maar sinds een tijdje beschikt hij over een eigen appartement in de stad.

“Verschillende teams hebben me gevraagd om bij hun te komen, maar ik heb nee gezegd. Behalve tegen Oceanus in Aalsmeer, de club waar voor mij alles begon. Oceanus komt ook uit in de eredivisie en ik ga zeker starten.”

Zijn sociale leven speelt zich grotendeels af in de triatlonwereld. Hij vindt het leuk om met andere triatleten van het NTC een terrasje te pakken.

Hij trekt graag op met Marco van der Stel, Quinty Schoens, Lars van der Knaap en Youri Keulen. Koolhaas vindt het mooi om aan zijn fiets te sleutelen, verder kijkt hij graag Netflix-series. Bovendien is hij een sportjunkie. “Formule 1, een wielerkoers, een tennistoernooi of voetbalwedstrijd: ik weet precies wat er komend weekeinde op het programma staat.

Ik houd van alle sporten.”

Als je hem vraagt naar een maatschappelijke carrière, schudt hij zijn hoofd. Oké, hij heeft vmbo-t afgerond, hij heeft een ‘beginnersdiploma om bakker te worden’, zoals hij het zelf noemt. “De kans dat ik – net als mijn vader - banketbakker wil worden, is niet zo groot. Dan had ik de bakkersopleiding op mbo-niveau moeten doen, maar daar is het niet van gekomen. Als kind hielp ik mee op zaterdagen. Het is een mooi vak, maar niet voor mij. Ik wil er ook niet over nadenken. Als ik dat doe, geef ik er misschien aan toe. Ik vind de triathlon­ sport zo verschrikkelijk gaaf, dat ik me daar op wil richten. Natuurlijk moet er iets veranderen in mijn hoofd. Dáár ligt de focus. Ik ga meer wedstrijden doen zoals deze in Amsterdam. Ik doe mee aan de Halve van Nieuwkoop. Ik wil wel eens ervaren hoe dat is, zo’n lange afstand. Daarom train ik de laatste tijd best veel met Bas Diederen, met hem kan ik ook fijn praten.”

Door de ogen van de coach “Het zou mooi zijn als Menno zijn onbevangenheid weer terugkrijgt”, zegt trainer/coach Jordi Meulenberg van het Nationaal Topsport Centrum Triathlon (NTC) in Sittard. “Ik ken Menno al vanaf het moment dat hij hier als 17-jarige jongen binnen kwam. Een makkelijke en onbevangen jongen. Wat ik heb gemerkt, is dat hij de lat steeds hoger heeft gelegd. Hij legde zichzelf een bepaalde druk op. In 2016 pakte hij de derde plaats in de ETU-cupwedstrijd in Weert. Dat werd de standaard. Alles wat minder was dan Weert, was niet goed genoeg.”

Meulenberg weet als geen ander dat Menno een trainingsbeest is, dat hij niet voor niks de bijnaam Menno Plus heeft. “Een beetje minder kan geen kwaad”, aldus de trainer/coach. Meulenberg mag Koolhaas graag. “Hij is een leuke vent, iemand die je er heel goed bij kan hebben. We praten best veel, ook over waarom het nu iets minder gaat.

Het hoort er bij. Hij loopt al een tijdje mee, terwijl Menno pas 23 jaar is hè, vergeet dat niet. Ik vind dat Menno er heel volwassen mee om gaat. Hij is een sterke atleet, iemand die er vol voor gaat. Zijn droom is

Leren van Murray

Onlangs maakte de banketbakkerszoon bekend dat hij triathlonteam Squadra na vijf jaar verlaat.

Squadra draait al jaren mee aan de Nederlandse top en werd meerdere malen kampioen van de

nog steeds om mee te doen aan de Olympische Spelen. We geven hem de tijd en de ruimte om er sterker uit te komen. Het is een proces met vallen en opstaan. De meeste triatleten bereiken hun top als ze 27 of 28 jaar zijn, wat dat betreft is er nog niks verloren.

55

56

TRANSITION

eredivisie (2015, 2017 en 2018) . Koolhaas heeft er een goede periode gehad, met mooie resultaten, maar heeft besloten om op eigen benen verder te willen gaan. “Ik ben toe aan iets nieuws. Met Isaac heb ik een nieuwe sponsor waar ik heel blij mee ben. Verschillende teams hebben me gevraagd om bij hun te komen, maar ik heb nee gezegd. Behalve tegen Oceanus in Aalsmeer, de club waar voor mij alles begon.

Oceanus komt ook uit in de eredivisie en ik ga zeker starten.”

Koolhaas blijft verbonden aan het NTC in Sittard. Dat er bij de Nederlandse ploeg soms ook internationale triatleten als Richard Murray of de broers Dmitry en Igor Polyanskiy meetrainen, ziet hij als een groot pluspunt. ‘Samen

“Menno, vergeet het even, ga dóór, zet die knop om, herpak jezelf, dat evalueren komt later wel. Dat killer instinct moet weer terug. En het komt terug.”

trainen, samen sterker’, aldus Koolhaas. “Het zijn niet alleen hele goede triatleten, maar ook aardige gasten. Neem Richard Murray, een wereldtopper.

Hij heeft twee keer aan de Olympische Spelen meegedaan. Laatst logeerde hij twee weken bij mij in Sittard, dat was leuk. En binnenkort komt hij weer een week. Ik leer heel veel van hem. Ik maak me te snel te druk, maar Murray blijft altijd vrij relaxed. Dat is een eigenschap die ik goed kan gebruiken.”

57

De kans dat ik – net als mijn vader - banketbakker wil worden, is niet zo groot. Dan had ik de bakkersopleiding op mbo-niveau moeten doen, maar daar is het niet van gekomen. Als kind hielp ik mee op zaterdagen. Het is een mooi vak, maar niet voor mij.”

Door de ogen van vader Vader Johan en moeder Monique runnen Koolhaas Banket & IJs in Amstelveen. Menno heeft de liefde voor triathlon niet van een vreemde: zijn vader is een fanatieke recreant. Menno maakte op zijn negende al kennis met de sport. Op zijn veertiende werd hij voor het eerst Nederlands kampioen. Op zijn zeventiende besloot hij vol voor de sport te gaan. Hij verhuisde naar Sittard. Trots is hij op de Nederlandse titel OD in 2016, maar ook aan de 18e plek tijdens de World Cup in Kaapstad en een podiumplek tijdens de ETU cup in Weert (2016) bewaart hij goede herinneringen.

Menno is een trainingsbeest, erkent zijn vader. Soms iets té. “Hij staat er elke dag. Twee jaar geleden was hij echt in topvorm, daarna werd het minder. De oorzaak?

Lastig. Het is een combinatie, denk ik. Hij had een ontsteking in zijn mond, hij had iets wat leek op de ziekte van Pfeiffer, hij trainde iets te veel en nam te weinig rust.

Zonde. Als vader hoop ik zo dat hij de aansluiting met de internationale top weer kan maken. Ik denk dat hij wat harder mag zijn voor zichzelf. Hij is een sociale jongen, maar tijdens wedstrijden mag hij wel iets meer een klootzak zijn.

Iets gewiekster ook, zoals Jorik van Egdom. Als toptriatleet is dat geen slechte eigenschap. Menno houdt alle data bij, maar ik heb wel eens voorgesteld om daarnaast ook iets van een dagboek bij te houden. Daarin had hij iets kunnen schrijven over zijn gevoel.”

Menno is de laatste tijd vaker dan voorheen bij zijn ouders. Op zaterdag koerst hij vaak in Sloten, op zondag is het vooral rusten.

Als er tóch gesport wordt, is het vooral voor de gezelligheid. Johan Koolhaas: “We rennen samen een

Een herstartjaar

Koolhaas weet dat triathlon geen sport is waar je rijk van wordt. Hij kan zich vooralsnog prima redden, mede dankzij zijn ouders. “Mijn vader en moeder zijn echt heel erg belangrijk voor mij. Laat ik er dit over zeggen: triathlon is geen makkelijke sport. Ik weet heel erg goed dat ik niet nog twee jaar op deze voet kan doorgaan, maar dat was ik ook niet van plan. Wat ik eerder zei: ik heb laten zien dat ik in de top twintig

van internationale wedstrijden kan eindigen.

Ik wil weer terug, niets liever dan dat. Ik houd zo verschrikkelijk veel van deze sport. Met mijn sportpsycholoog heb ik veel over die negatieve spiraal tijdens wedstrijden gehad. Dat ik tijdens een race al begin te evalueren. Daar moet ik echt vanaf. Het plezier is nog steeds net zo groot als een paar jaar geleden, maar dat killerinstinct moet terug. Ik beschouw dit jaar als een herstartjaar. Ik kom terug, maar niet als veldvulling.”

rondje in het bos, of we zwemmen een uurtje. Menno is een fijne jongen, geen dwarsligger. Met een groep vrienden doe ik elk jaar mee aan de Amstel-Gold Race. Gezelligheid staat voorop. Ik dacht: laat ik Menno ook vragen. En dan zie Menno de hele dag ouwehoeren met iedereen, mooi om te zien.”

58

TRANSITION

NA AM BAUKE DE BOER LEEF TIJD 52 BEROEP K LINISCH CHEMICUS-HEMATOL OOG WERKPLEK

Het is een druk jaar voor Bauke de Boer (52), klinisch chemicus-hematoloog bij Atalmedial. Zijn werkgever is een van de grootste medisch diagnostische laboratoria van Nederland, met dagelijks pakweg 6.500 aanvragen en 50.000 analyses voor diagnostisch onderzoek.

Werkdagen van tenminste 10 uur en in de loop van de carrière een steeds groter geworden werkgebied vormen het een druk bestaan.

Onderzoek naar lichaamseigen stoffen zoals glucose en natrium en lichaamsvreemde stoffen, variĂŤrend van paracetamol tot het hepatitis B virus, eenvoudige analyses, denk aan bezinking tot complexe analyses zoals leukemie-onderzoek is allemaal inbegrepen. Specialisten uit ziekenhuizen, huisartsen en verloskundigen wachten op bloedonderzoek om een diagnose te kunnen stellen. Laboratoria in ziekenhuisvestigingen draaien 24/7. Ieder uur telt. En als er tijd en energie over blijft, dan is er ook nog sport.

Wanneer en waar zijn eerste triathlon precies plaatsvond is niet helemaal duidelijk. Het zal een sprintje zijn geweest, ergens in 2009 of 2010. Hij is in elk geval al twaalf jaar lid van IZGS in Haarlem.

In Zeer Goede Staat, voluit. Dat gold afgelopen seizoen helaas niet voor hem zelf. De ironman 70.3 in Marbella leverde een DNF op. Een gescheurde kuitspier tijdens skivakantie was niet op tijd weer volledig belastbaar, alhoewel het herstel met een fit lijf als basis nog best snel ging. Zwemmen en fietsen ging nog wel, maar na twee kilometer lopen was zoveel als duidelijk dat de finish niet gehaald ging worden. Dat werd twee maanden later in Didam netjes rechtgezet.

Of die hele triathlon er ooit zal komen is maar net de vraag. Het zal afhangen van de beschikbare tijd om goed voorbereid aan de start te komen. Zeg nooit nooit, luidt het credo. Tot die tijd zijn er in elk geval de jaarlijkse fietstochten met vrienden. Met een wielerklassieker, of een avontuur zoals in elf dagen naar Santiago de Compostella wordt van het duursporten volop genoten. Momenten om naar uit te kijken. Avonturen om daarna met plezier aan terug te denken. Daar moet hij immers weer vele lange werkweken op teren.

Beeld Marc van der Kort

59

60

TRANSITION

TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE

DUURZAAM

Challenge Lissabon

M

et een vernieuwende

een plasticvrije editie zonder

kijk op duurzaamheid

uitstoot van broeikasgassen. Deze

zet Challenge Lissabon

werkwijze gaat ongetwijfeld na-

zichzelf vanaf dit jaar op de kaart

volging vinden en dat juichen wij

als een groen evenement. Denk:

toe. Alleen nog even checken of

elektrische auto’s op het fiets-

er ook een treinverbinding tussen

parcours, gerecyclede papieren

Utrecht CS en Lissabon is waarop

bekers op het loopparcours, en

je racefietsen mee mag nemen.

materialen van bamboehout in

Anders ben je alsnog beter af met

de herstelzone na de finish. De

een event om de hoek waar ze nog

finishershirts worden gemaakt

niet zo ver zijn met hun duur-

van organisch katoen en bij de

zaamheidsplannen.

aanschaf van materialen wordt voortaan een langetermijnvisie

Challenge-lisboa.com

gehanteerd. In 2020 is het doel

Beeld: Challenge Family

PODCAST The Kona Edge

G

astheer Brad Brown praat

Vrijwel dagelijkse inspiratie,

met terugkerende gasten

variërend van korte talks die

over vaste thema’s en

minder dan tien minuten duren,

interviewt atleten om jou op weg

tot langere interviews van iets

te helpen als jij je voor Ironman

meer dan een half uur. Brad Brown

Hawaii wilt kwalificeren. Wat je

blijft zelf ondertussen dromen

nodig hebt als agegrouper, wat je

van zijn Kona-debuut. Met een PR

wel moet doen en wat niet en ui-

van 12:21 op de hele triathlon is de

teraard ontbreken de inspirerende

veertiger daar zelf nog een eindje

verhalen niet, van atleten die jou

van verwijderd.

al voor gegaan zijn.

BOEK Mindgym

E

en sportschool voor je geest. Heb je die nodig dan?

Volgens Wouter de Jong wel.

Goed voorbereid aan de start staan is niet alleen fysiek trainen, maar ook in je hoofd moet het kloppen.

En in het dagelijks leven gaat het

VIRTUEEL

C

hallenge Family heeft een nieuwe manier bedacht om atleten bij hun races te betrekken. Uit Almere kennen we al

jarenlang de parcoursverkenning, maar nu

ook om meer dan alleen gezond

kun je die ook digitaal doen vanuit je eigen

eten en genoeg bewegen als je

paincave. Samen met partner BKOOL worden

lekker in je vel wilt zitten. Het boek

alle fietsparcoursen voortaan aangeboden

biedt wetenschappelijke inzichten,

in de online fietssimulator van het platform.

rake citaten en anekdotes, maar

Trainen vanuit huis, maar dan heel specifiek

ook oefeningen om mee aan de slag

voor jouw volgende Challenge-race. Een paar

te gaan. Dit jaar verscheen van de-

dagen voor elke wedstrijd is er ook een vir-

zelfde auteur Mindgym Workouts

tuele online battle. Misschien sla je die beter

met nog 120 nieuwe oefeningen.

over, anders is jouw race al gereden voordat je daadwerkelijk aan de start staat.

EAN: 9789492493255

Word jij de TRI HARD Champion? Doe mee en profiteer!

TRI HARD COMPETITIE Met maar liefst acht wedstrijden in Nederland biedt TRI HARD Series een unieke competitie waar iedereen in zijn of haar Age Group gedurende het triathlonseizoen kan strijden om de felbegeerde titel TRI HARD CHAMPION. Voor de beste triatleten hebben wij een prachtige prijzenpot klaarstaan, die wordt uitgereikt na de laatste editie op 28 september bij de Bosbaan TRI HARD ondersteunt jouw sportieve prestaties graag en daarom moedigen wij jou aan door je een gratis sprint race aan te bieden bij inschrijving van 3 wedstrijden. 3+1 gratis dus. En ja, inderdaad ook: 6+2 gratis.

Kijk op www.trihard.nl voor meer info en de actuele stand Datum: 30 juni 2019 TRI AMSTERDAM Afstanden: OD & Half

Datum:18 augustus 2019 TRI NIJMEGEN Afstanden:Sprint

Datum:31 augustus 2019 TRI OUDERKERK Afstanden:Sprint (NK) & OD

Datum:28 september 2019 TRI BOSBAAN Afstanden:Sprint

WWW.TRIHARD.NL

62

TRANSITION

Seconden werk

Tekst Jeannet Pennings

FOCUS OBSERVEER BEHENDIG MET DE FIETS MATERIAAL

7 TIPS VISUALISEER SCHOENEN VASTZETTEN

LOPEND OMKLEDEN

63

Een triathlon kent twee wisselmomenten en daar wil je zo snel mogelijk doorheen gaan. Als jij jouw persoonlijk record wilt aanscherpen, dan is elke seconde die je minder rondhangt in de wisselzone mooi meegenomen. Wie strijdt om de podiumplaatsen, kan het verschil maken op de wissels. Transition helpt je met een aantal praktische tips.

TIPS

VLIEGENSVLUGGE WISSELS Wisselgangers, je ziet ze tijdens een wedstrijd in alle soorten en maten. De een komt uit het water, loopt op een kalme draf naar zijn fiets en gaat – eenmaal uit het wetsuit - eerst even zitten om de voeten af te drogen, sokken aan te trekken, misschien nog wat te eten. Kortom, een rustmomentje om ontspannen aan het volgende onderdeel te beginnen. Aan de andere kant van het spectrum zien we de triatleten die bijna vliegend door T1 en T2 gaan. Alles is tot op een tiende van een seconde geregisseerd om geen kostbare tijd te verliezen en een juiste positie in het veld te bemachtigen. En dan is er alles wat daar tussen zit.

Kijk eens bij de uitslagen van een wedstrijd en je weet hoeveel tijd er te winnen -en te verliezenvalt als je het vergelijkt met de vliegensvlugge atleten. Materiaal, strategie, vaardigheid en focus spelen daarbij een cruciale rol.

TIP 1

TIP 2

OBSERVEER

MATERIAAL

Neem voor je wedstrijd ruim de tijd om de wisselzone(s) goed te bekijken. Let goed op waar je fiets staat. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld een richtpunt, zoals een boom, een vlag of een DIXI en tel de rijen of de stellingen. Bekijk daarna hoe je in en uit de wisselzone komt. Wat is de looproute en in welke richting beweeg je van en naar je wisselpunt? Vooraf visualiseer je ook hoe je de afstand in de wisselzone kunt gebruiken om lopend bepaalde zaken uit (of aan) te trekken, zodat je de tijd in de wisselzone zo efficiënt mogelijk kunt gebruiken. Let op: je helm moet je bij het pakken van je fiets al opgezet hebben, met de sluiting dicht en mag na het fietsen ook pas weer losgemaakt worden als de fiets gestald is.

Leg alle accessoires die je denkt te gaan gebruiken zodanig neer bij je fiets dat deze allemaal makkelijk en in de juiste volgorde gepakt kunnen worden. Zorg ervoor dat je zo min mogelijk van kleding hoeft te wisselen. Omkleden kost tijd! Gebruik dus geen overbodige spullen, zoals sokken (tenzij je erg gevoelig bent voor blaren) en fietshandschoenen.

Leg je helm op een plek neer waar je hem snel kunt opzetten, bijvoorbeeld op je ligstuur met de riempjes naar buiten en de goede kant op gedraaid. Je kunt hem dan in één beweging opzetten en vastgespen. Als je met een wetsuit gaat zwemmen, doe dan het startnummer aan een band alvast om onder je wetsuit, dat scheelt weer tijd in de wissel.

Gebruik een handdoek die je onder je spullen legt voor schone en droge voeten voordat je in de schoenen schiet. Talkpoeder in je loopschoenen kan helpen om er soepeler in te schuiven en vermindert blaarvorming.

64

TRANSITION

TIP 3

TIP 4

VISUALISEER

LOPEND OMKLEDEN

Je wissel begint al tijdens het voorafgaande onderdeel. Bedenk aan het einde van je zwemparcours welke taak er straks voor je ligt.

Loop denkbeeldig je wissel stap voor stap door, de route die je loopt en de acties die je moet uitvoeren.

Hetzelfde doe je aan het einde van het fietsonderdeel.

Als je uit het water komt, zet je eerst je bril op je voorhoofd, zodat je goed zicht hebt. Begin vervolgens zo snel mogelijk met het uittrekken van je wetsuit. Je krijgt het pak namelijk makkelijker uit zolang er een laagje water tussen jouw huid en het pak zit. Je kunt al lopend de rits lostrekken en je wetsuit tot aan je middel uittrekken. Vervolgens trek je je badmuts en zwembril van je hoofd, die je in je hand meeneemt. Eenmaal bij je fiets, is je helm het belangrijkste. Zorg dat je die eerst op je hoofd zet en vastmaakt, voordat je eventuele andere spullen aantrekt en je fiets uit het rek grist.

Waarom eerst je helm? Dan kun je die niet meer vergeten en hij kan niet vallen of wegrollen.

Als je echt handig bent zet je de helm al op terwijl je bezig bent met de onderkant van je wetsuit uittrekken. Kijk op YouTube eens naar ‘Javier Gomez swim bike transition’.

Als de tweede wissel in aantocht is, begin je met het uittrekken van je fietsschoenen (ongeveer 250 meter voor de wisselzone) en gebruik je daarna je schoenen als pedaal.”

TIP 5

SCHOENEN VASTZETTEN Voor een echt snelle wissel, klik je je fietsschoenen voor de wedstrijd al op de pedalen. Met elastiekjes kun je ze daarna in de juiste positie zetten, zodat je er buiten de wisselzone makkelijk opstapt en je schoenen tijdens het lopen met de fiets niet over de grond slepen.

De voorderailleur van je fiets en de snelspanner van het achterwiel zijn handige bevestigingspunten.

Je trekt je schoenen pas echt aan zodra je goed en wel op de fiets zit.

Zorg dat je eerst flink vaart maakt, want dan blijf je gemakkelijker in balans als je aan je schoen frunnikt en je verliest minder tijd als je snelheid hoger is tijdens het aantrekken van je schoenen. Oefen dit vooraf goed, want het vergt de nodige coördinatie en concentratie. Als de tweede wissel in aantocht is, begin je met het uittrekken van je fietsschoenen (ongeveer 250 meter voor de wisselzone) en gebruik je daarna je schoenen als pedaal. Eenmaal bij de wisselzone kun je dan zo van je fiets springen.

NUTTIG MATERIAAL: dit materiaal helpt je om vliegensvlugge wissels te maken STARTNUMMERBAND

het nummer in de wisselzone pas om, gesp het

TRIATHLON FIETSSCHOENEN

Een elastische startnummerband is onmisbaar

dan vooraf alvast dicht en stap erin als in een

Tijdens een wedstrijd kun je tijd winnen door

voor elke serieuze triatleet. Tijdens het fietsen

hoepel. Dat is sneller dan het dicht proberen te

te racen op fietsschoenen met klittenband.

draag je je startnummer op de rug en tijdens het

gespen als je net een zwemonderdeel en een

Je schuift er makkelijk in en je hoeft slechts

lopen op de borst. Met een startnummerband

stuk rennen door de wisselzone achter de rug

één flap dicht te trekken. Deze speciale

draai je het nummer eenvoudig naar de juiste

hebt.

triathlonschoenen hebben ook een lus aan de achterkant. Daarmee kun je eenvoudig

plek en hoef je niet met veiligheidsspelden in de weer tijdens je wedstrijd om het te wisse-

ELASTISCHE VETERS

tijdens het fietsen in en uit je fietsschoenen

len. Bij de meeste wedstrijden krijg je namelijk

Veters strikken is weggegooide tijd. Daar is

komen en met elastiekjes kun je de schoe-

maar één startnummer overhandigd. Je kunt

namelijk een hele slimme en eenvoudige op-

nen vooraf op de juiste positie vast zetten in

deze startnummerband, als je met een wetsuit

lossing voor: elastische veters. Of snelsluiters

de wisselzone.

zwemt, alvast onder je pak aantrekken voor de

voor je veters. Je koopt ze bijvoorbeeld bij onze

start. Weer een paar seconden bespaard. Doe je

partners Decathlon of Dare2Tri.

65

HET KIEZELSTEENTJE Hoe hoger het niveau in de wedstrijd

TIP 6

BEHENDIG MET DE FIETS Zorg vooraf dat je fiets al in de juiste versnelling staat, zodat je gemakkelijk en snel weg kunt fietsen. Bijvoorbeeld door het grote blad voor te kiezen en een licht verzet achter.

Je ketting ligt hierdoor weliswaar schuiner dan je tijdens het fietsen normaal zou doen, maar daardoor ook strakker, waardoor hij er niet snel af zal springen als je met je fiets aan de hand door een hobbelige wisselzone rent. Het lopen met de fiets in de wisselzone vergt enige handigheid. Oefen dit door de fiets aan het zadel beet te pakken en een slingerend parcours af te leggen. Dat kan ook wandelend, van de schuur naar de straat en terug als je gaat trainen. Ook het op de fiets springen en op of in de schoenen landen is een kwestie van veel oefenen. Dit is misschien wel de lastigste vaardigheid. Sommigen kunnen direct in de vooraf ‘ingeklikte’ schoenen springen, anderen landen eerst op de schoenen en schuiven er tijdens het fietsen in. Let bij het vast- en losmaken van de schoenen altijd goed op dat je rechtdoor blijft rijden en niet gaat slingeren. Hou je blik op de weg en kijk zo min mogelijk naar je voeten. Andere deelnemers zullen je dankbaar zijn! Snel van je fiets afkomen kun je oefenen door al rijdend het ene been naar de andere kant te brengen, zodat beide benen aan één kant van de fiets zijn. Zo kun je snel van de fiets afspringen voordat je over de balk gaat. Let op, je moet met beide benen los van je fiets zijn op het moment dat je bij de balk of de lijn bent die het begin van de wisselzone markeert. Na de eerste wissel geldt dat je pas op mag stappen als je lopend met je fiets de balk gepasseerd bent.

TIP 7

en hoe korter de wedstrijdafstanden en de wisselzones, hoe meer er afhangt

FOCUS

van de perfecte wissel. Wedstrijden in

Focus is onmisbaar in een wedstrijd, zeker tijdens je wissels. Je wilt chaos voorkomen, dus laat je niet afleiden door wat er om je heen gebeurt door andere atleten of publiek en concentreer je op je ‘wisselplan’. Ontspanning is ook belangrijk. Door de vaardigheden vaak te oefenen kan je goed focussen op wat er moet gebeuren.

Koppeltrainingen met veel wissels zijn hier uitermate geschikt voor.

Tenslotte gaat het er om hoe snel je de dingen doet. Daar moet je behendig in worden en dat kan alleen door te oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

taculair uit door de wisselzones met

ITU-verband zien er vaak extra specblauw tapijt, die in het stadion liggen.

Daardoor zien de toeschouwers ook van heel dichtbij wat er gebeurt in de transities. Hoezo presteren onder druk?

Tijdens de olympische triathlon van Rio in 2016 kwamen achttien vrouwen binnen drie seconden de fiets af in zo’n blauwe arena. De snelste wissel duurde 35 seconden. De langzaamste had 48 seconden nodig. Rachel Klamer had een steentje in haar loopschoen zitten en zag de andere zeventien atletes vertrekken voordat zij zelf onderweg was. Een inhaalrace bracht haar tot de tiende plek en ook al waren de verschillen op de streep groter dan de verloren wisseltijd, er blijft altijd dat gevoel…wat als ik er vanaf het begin bij gezeten had. De tiende plek van Rachel blijft overigens de beste olympische prestatie van een Nederlandse triatleet of triatlete ooit. Tot nu toe althans. Volgend jaar in Tokio kan daar, met alle ervaring van twee eerdere olympiades, zomaar verandering in komen.

Beeld ITU Media/Delly Carr

TRANSITION

Waikiki, Hawaii, 1980. Ned “the lung” Overend op weg naar T1.

Beeld: trihistory.com

66

WE ZIJN BEGONNEN, WE ZIJN ONDERWEG. DE EERSTE STAPPEN ZIJN GEZET EN DE FINISH IS NOG VER. KIN OMHOOG, BLIK NA AR VOREN. JIJ KOMT ER WEL!

MET DANK AAN DE EXPERTS MET DE HULP VAN TEAM JUMBO-VISMA HEEFT PIONEER MET DE CA 600 DE OVERTREFFENDE TRAP VAN EEN FIETSCOMPUTER ONTWIKKELD.

Pioneer heeft geen middel onbenut gelaten om de CA 600 nog innovatiever te maken dan zijn voorgangers.

De renners en coaches van Jumbo-Visma hebben in samenwerking met Pioneer de fietscomputer jarenlang getest. Hun bevindingen hebben geleid tot de meest nauwkeurige en geavanceerde computer die er is. Om jouw trainingen nog gemakkelijker te maken en voor de beste gebruikservaring koppel je de CA 600 aan de speciale app.

Zo kun je nog beter je data analyseren.

Standard Type

O FFICIA L PART N E R

Kijk voor meer info op pioneer-cyclesports.com Small Type

For use when the width of the available space is less than 30 mm.

KiKathlon LVE TRI

VOO

ATLON

HA

8 SEPTEMBER 2019

R K A IK

ZWEM 500 METER, FIETS 20KM, REN 5KM EEN WAAR SPORTFEEST VOOR IEDEREEN DIE KIKA EEN WARM HART TOEDRAAGT. ZWEM 500 METER, FIETS 20 KILOMETER EN REN DIE LAATSTE 5 KILOMETER VOOR KINDEREN MET KANKER. INDIVIDUEEL OF ALS RELAY TEAM. JE KAN HET!

GO E

!

A K I K R O F E M E R XT

0 2 0 2 I E M A N O L E C R A B 3 .

0 7 I R O N MA N 0 2 0 2 .

KIKATHLON.NL G U A Y H C I V 3 . / 0 1 8 7 N A M N O IR TRIATHLON

WWW.KIKAEXTREME.NL

1/8 TRIATHLON VOOR IEDEREEN!

PRACHTIG PARCOURS IN DE ZAANSTREEK

SUPER OM MET EEN TEAM TE DOEN