EEN UIT GAVE VAN
Magazine over Triathlon & Run Bike Run
AVON T U U R
01
HISTOR IE
GE V LUCHT
Louis Delahaije
Israman
2016
Axel Koenders
Mohamad Maso
heeft alles aan triathlon
eenzame strijd
zijn fietsen waren
verliet SyriĂŤ voor
te danken
in de woestijn
hun tijd ver vooruit
olympische droom
IN TERV IEW
02
TRANSITION PURE CYCLING
SYSTEM COMPLETE
SPEEDMAX CF SLX
TOPPRESTATIES GEBEUREN NIET PER TOEVAL. OM OP JE BEST TE ZIJN MOET ELK RADER IN HET GEHEEL PERFECT ZIJN. ERVAAR COMPLETE INTEGRATIE. NU BESCHIKBAAR VIA CANYON.COM/SPEEDMAX
03
WELKOM
De triathlonsport in Nederland groeit de laatste jaren hard. Daar zijn we als Nederlandse Triathlon Bond bijzonder blij mee. Steeds meer sporters ontdekken de mooie kanten van de triathlon en Run Bike Run in al hun verschijningsvormen. Om alle facetten van onze mooie sport bij een breed publiek goed voor het voetlicht te brengen, hebben we ons magazine en onze website vernieuwd. Ze zijn onze visitekaartjes en laten zien hoe we ons als sport willen presenteren: veelzijdig, modern, leuk en toegankelijk.
Beeld Sonja Jaarsveld
Gekozen is voor een nieuwe naam: Transition magazine en www.transition.nl. Want als NTB vertegenwoordigen we meer dan de triathlonsport alleen. We zijn er voor รกlle sporters die een combiduursport beoefenen. Wat daarin altijd terugkeert is de wisselzone, oftewel Transition. Transition magazine, dat zes keer per jaar verschijnt, is gericht op onze sport als lifestyle met de focus op achtergronden, interviews, training, voeding, beleving. Op transition.nl vind je actuele nieuwsberichten, voorbeschouwingen, wedstrijdverslagen, een uitgebreid archief, kalenders en ranglijsten. Veel leesplezier! Wim van Oijen voorzitter Nederlandse Triathlon Bond
Innovation never stops
De nationale Dare2Tri wetsuit testdagen Dare2Tri houdt ook dit voorjaar weer verschillende gratis wetsuit testdagen in zwembaden bij jou in de buurt. Tijdens de wetsuit testdagen krijg je deskundig advies van Dare2Tri-medewerkers over de maatvoering en kun je de verschillende modellen uitgebreid testen. Voor meer informatie over de modellen/wetsuit testdagen: www.dare2tri.nl.
Amsterdam, Sloterparkbad zaterdag 27 Februari, 13.00 – 14.00 uur
Amsterdam, zwembad Mirandabad zaterdag 23 April, tijd nog niet bekend
Amsterdam, Bosbaan zondag 8 Mei, tijd nog niet bekend
Amsterdam, IJburg zondag 26 Juni, tijd nog niet bekend
Amsterdam, Bosbaan zaterdag 24 September, tijd nog niet bekend
Breda, zwembad Sonsbeeck zondag 10 April, 15.00 – 16.00 uur
Eindhoven, zwembad Eikenburg woensdag 9 Maart, 20.30 – 21.30 uur
Geleen, zwembad Laco zaterdag 16 April, 15.00 – 16.00 uur
Groningen, zwembad De Parrel zaterdag 5 Maart, 12.00 – 13.00 uur
Haaksbergen, zwembad De Wilder zaterdag 26 Maart, 13.00 – 14.00 uur
Kerkdriel, MFC de Kreek zondag 3 April, 12.30 – 13.30 uur
Nieuw-Vennep, Sportplaza de Estafette donderdag 17 Maart, 21.00 – 22.00 uur
Ouderkerk aan de Amstel, Ouderkerker- Poortugaal, zwembad Albrandswaard plas zondag 28 Augustus, maandag 7 Maart, 21.00 – 22.00 uur tijd nog niet bekend
Poortugaal, zwembad Albrandswaard vrijdag 11 Maart, 20.00 – 22.00 uur
Schiedam, zwembad Zuid zaterdag 2 April, 12.00 – 13.00 uur
Sneek, zwembad It Rak zondag 6 Maart, 12.00 – 13.00 uur
Vlissingen, zwembad Vrijburgbad zaterdag 19 Maart, 13.00 – 14.00 uur
Volendam, zwembad De Waterdam elke zaterdag t/m 28 Mei, 10.00 – 12.00 uur
Zeist, KNVB zwembad woensdag 16 Maart, 19.30 – 21.00 uur
Zwolle, zwembad De Vrolijkheid zondag 27 Maart, 15.00 – 16.00 uur
Vooraanmelding gewenst via sales@dare2tri.eu In samenwerking met :
® Dare2Tri is a registered trademark of Sport Import B.V.
05
INHOUD 08 17 18 20 26
I sraman eenzame strijd in de woestijn
Media
Er wordt veel gegeten, weinig gevoed
Interview Louis Delahaije
7 redenen om in Rotterdam te starten
COLOFON TRANSITION is het officiële magazine van de Nederlandse Triathlon Bond (NTB) met daarin aandacht voor triathlon, Run Bike Run en andere combiduursporten. De Nederlandse Triathlon Bond stelt zich ten doel de beoefening en het organiseren van multidisciplinaire duursporten te bevorderen en de belangen van de bij haar aangesloten leden (verenigingen, wedstrijdorganisaties, individuele leden) te behartigen. De NTB is aangesloten bij NOC*NSF, ETU en ITU. Transition magazine verschijnt zes keer per jaar. Het volgende nummer verschijnt in week 17 – 2016.
29 30 32 34 38
Column Eigenwijzerman
Fotograaf Marc van der Kort
Infographic Watt een seizoen
Allround Teun Sweere
Gevlucht voor een Olympische droom
Uitgever Nederlandse Triathlon Bond Hoofdredactie Roel Kerkhof Coranthijnestraat 22 / 9715 RH Groningen T 050 – 5715440 E roel@transition.nl Eindredactie Nederlandse Triathlon Bond Redactieraad Christie Brouwers, Martijn Keijsers, Jeroen Boot Medewerkers Delly Carr (fotografie), Marcia Jansen, Richard Jong-A-Pin, Marc van der Kort (fotografie), Pieter van der Meer, Janos Schmidt (fotografie), Norbert Veringmeier
45 46 50 53 54
J uniorenpraat
S tretchen: Ja of nee?
W erkplek
et triathlonH gevoel van Alex de Boer
Art-direction & vormgeving Totenmetontwerpen.nl Jeroen Boot en Mirko Meerwaldt Aan dit nummer werkten mee Tekst: Sander Berk, Robert de Korte, Miriam van Reijen, Rick van Riemsdijk, Thomas Sijtsma Fotografie: Nir Amos, Wagner Araujo, Alex Caparros, Soenar Chamid, Charlie Crowhurst, Jasmijn Gangel, Sonja Jaarsveld, Marco Loman, Mirko Meerwaldt, Zalem Oti, Stephen Pond, Ludo van der Put, Lennaert Ruinen, Patrick van der Veen, Marcel Veldman, Meijco van Velzen, Darren Wheeler Beeld cover Alex Caparros/Getty Images
61 62 64
Wisselzone
Zij-instromer: Jochem Uytdehaage
Spotlight
H istorie De fietsen van Axel Koenders
Advertenties, verspreiding en druk Ying Media bv Zwarteweg 3 / 8603 AA Sneek T 06 – 10042999 E info@yingmedia.nl Abonnementen Leden van de Nederlandse Triathlon Bond krijgen Transition magazine zes keer per jaar gratis toegestuurd. Niet-leden betalen voor een los jaarabonnement € 37,-. Abonnees in het buitenland hebben de keuze tussen een digitale Transition (€ 37,- per jaar) of een gedrukt magazine thuisgestuurd krijgen (€ 70,30, inclusief verzendkosten). Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement kan tot uiterlijk 1 december van het lopende abonnementsjaar, daarna wordt het abonnement automatisch met een jaar verlengd.
Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van de eerstvolgende uitgave van Transition magazine te worden doorgegeven. Dit kan door een e-mail te sturen naar info@triathlonbond.nl of per post via Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of vermenigvuldigd door middel van druk, digitaal of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie.
06
TRANSITION
VER ANDERING TRANSITION. Dat is de naam waaronder Triathlon Sport voortaan door het leven zal gaan. Het bestuur van de Nederlandse Triathlon Bond ziet in de nieuwe titel haar leden beter vertegenwoordigd. Hoewel de naam anders doet vermoeden is de bond er immers niet alleen voor triatleten, maar ook voor sporters die in andere duursportcombinaties zoals Run Bike Run, wintertriathlon en zwemloop actief zijn. Transition staat voor wissel(zone), dat element dat alle combiduursporten gemeenschappelijk hebben en verbindt.
Persoonlijk heb ik ook een ‘transition’ doorgemaakt. Eentje die me allerminst bevalt. Ik heb er vorig jaar al eens eerder over geschreven. Zolang ik me kan heugen loopt duursport – fietsen, hardlopen, zwemmen, triathlon, Run Bike Run, zwemloop – als een rode draad door mijn leven. Lange perioden werd mijn dagritme en handelen in grote lijnen bepaald door Roel de Sportman. Dat was hoe ik mijzelf definieerde. Dat is inmiddels verleden tijd. De laatste 2,5 jaar heeft die verandering plaatsgevonden. Ongewild. Het hoofd wil nog, het lichaam protesteert. Het is een geleidelijk proces geweest van vechten tegen de bierkaai, frustratie, boosheid, verdriet tot uiteindelijk een zekere berusting, al steken alle voorgaande stadia bij tijd en wijle nog wel eens even de kop op. Ik heb in de afgelopen tijd mijn lichaam zien veranderen. Altijd ben ik trots geweest op mijn fitte en sportieve fysiek,
die een jonger iemand suggereerde dan mijn ware leeftijd deed vermoeden. Maar de felle lampen van een pashokje in de V&D (de winkelketen was nog open) bracht een paar weken geleden een nieuwe, ongemakkelijke waarheid aan het licht: Een enigszins uitgezakte vijftiger met het begin van een blubberbuikje en manboobs cup A staarde mij aan. De shirtjes die ik paste konden dat niet verhullen. Het feit dat ik mij die nieuwe shirtjes eenvoudig kon veroorloven bood nog enige troost. Sinds de exit van de Sportman zijn mijn sportuitgaven namelijk drastisch afgenomen, tot vrijwel nihil. Voor het eerst werd mij duidelijk dat ik niet alleen bijna al mijn tijd en energie in mijn sporten stak, maar – na aftrek van vaste lasten en de kosten van een (budget)reis naar een ver buitenland – ook het grootste deel van de resterende financiën; voor materiaal, trainingskampen, voeding, wedstrijden et cetera. Sporten was mijn lifestyle en die mocht blijkbaar wat kosten. ‘No questions asked’. En ook nooit een rekensommetje gemaakt. Ik zou er echter veel, zo niet alles, voor over hebben om mijn oude, vertrouwde en o zo fijne levensstijl weer op te kunnen pakken. En die shirtjes? Die heb ik toch maar niet gekocht. Het is niet hetzelfde als een nieuw wielershirt. Dat had ik zonder nadenken gekocht… Roel Kerkhof Hoofdredacteur Beeld Charlie Crowhurst
Transition betekent ook verandering. Het afgelopen jaar zijn zowel qua vormgeving als inhoudelijk al de nodige stappen gezet in de transformatie van Triathlon Sport, een meer traditioneel bondsblad, naar Transition, een lifestyle magazine gericht op combiduursporters. Wat je nu in handen hebt is de voorlopig laatste grote stap in dat proces. Doel is een zo’n breed mogelijke groep combiduursporters – van ervaren triatleet tot nieuwkomer – te inspireren door te laten zien hoe mooi onze sport is.
07
08
TRANSITION
E E N Z A ME S T R I JD IN DE W OE S T I JN Tekst Robert de Korte Beeld Darren Wheeler, Nir Amos, Zalem Oti
‘ARE YOU READY TO CALL YOURSELF AN ISRAMAN?’, DAAGT DE WEBSITE TRIATLETEN UIT. ZWAAR, PITTIG EN UITDAGEND WORDT HET PARKOERS GENOEMD. ZOWEL DE HELE (226) ALS DE HALVE (113) ISRAMAN ZIJN NIET GEMAAKT VOOR PERSOONLIJKE RECORDS. ROBERT DE KORTE GING DE UITDAGING AAN.
09
010
TRANSITION
et is 1 oktober 2015. Ik staar naar het beeldscherm van mijn computer en zie dat de temperatuur van het buitenwater alweer een stuk gedaald is. Ook buiten wordt het alweer kouder en de dagen worden korter. Ik kijk terug naar het afgelopen jaar en de daarbij horende resultaten. Het was mijn eerste jaar helemaal gefocust op triathlon. Van mijn vorige hobby, voetbal, heb ik bijna volledig afscheid genomen. Mijn winterstop als voetballer was altijd een stuk korter dan als triatleet. Eind september is het nu toch echt wel klaar. Daarna volgt er een zwart gat dat wordt gevuld met loopwedstrijdjes, crossen, trailen en het werken aan mijn zwakke punten. Maar het blijft vaak moeilijk om motivatie te vinden.
STOK ACHTER DE DEUR
Mijn trainer Edo van der Meer van EDO Sports had mij vorig jaar al kennis laten maken met de Israman, een triathlon over de hele en de halve afstand in Eilat, het meest zuidelijke puntje van IsraĂŤl, die ieder jaar plaatsvindt op de laatste vrijdag van januari. De wedstrijd wordt ieder jaar groter en het startveld sterker. Ook dit jaar besluit ik weer mee te doen; het is de ideale stok achter de deur om gedurende het off-season door te blijven trainen.
Ik ga niet alleen. Bart Candel wil zijn titel op de hele triathlon verdedigen, Edo van der Meer en Diederik en Evert Scheltinga starten net als ik op de halve afstand. Twee dagen voor de race arriveren we gezamenlijk op de luchthaven van Tel Aviv. Na de strenge controle van bagage en fiets, staat het gereserveerde busje al klaar om ons in zuidelijke richting naar Eilat te brengen. Na een uur rijden doemt het maanlandschap van vooral zand en steen op dat ook het decor vormt voor het fietsonderdeel van de Israman.
KOUDE START
De volgende dag, donderdag, leveren we ons materiaal in voor de race op vrijdag, de Joodse zaterdag, het begin van het weekend. Op vrijdag na zonsondergang begint de sjabbat die tot zonsondergang op zaterdag duurt. De start van de Israman is net na zonsopkomst. Hoewel de zon haar best om de eerste stralen over het rotslandschap de woestijn in te schijnen is het nog koud, circa 6 graden Celsius. Niet eerder was het zo koud bij de zwemstart. Ook waait het behoorlijk. Toch kijk ik uit naar de duik in het zoute water na maanden van zwembadchloor. Ik loop snel met mijn voeten het water in dat erg warm aanvoelt. Terwijl ik nog een gelletje naar binnen prop zie ik Bart om 6.15
011
REIZEN Eilat is een badplaats in het zuidelijkste puntje va n Israël , met Eg y pte en Jorda nië op loopa fsta nd . Het toerisme is met na me gericht op stra nd , snorkelen /dui ken in de Golf va n A ka ba (een uitloper va n de Rode Zee) en excursies in de Negev woestijn en naa r Petra (Jorda nië). Er heerst een woestijn k limaat. De middagtemperat uur bedraag t in de winter rond de 22-25 graden ,
Mijn fietscomputer geeft zelfs even 2 graden Celsius aan. Toch houdt mijn speedsuit mij redelijk warm. Op een paar koude handen na is het niet veel erger dan wat ik in Nederland tijdens de laatste trainingsritjes gewend was.
is ook best wel fris. Nu snap ik waarom veel atleten de tijd hebben genomen om armwarmers, mutsen en handschoenen aan te trekken, al vind ik wel dat sommigen iets te warm uitgedost op de fiets zijn gesprongen.
STRIJD MET JEZELF
Na de korte, relatief vlakke aanloop gaat het 800 meter pittig omhoog. Daarnaast heeft de wind in grote delen van de woestijn vrij spel. De temperatuur daalt daardoor nog verder. Mijn fietscomputer geeft zelfs even 2 graden Celsius aan. Toch houdt mijn speedsuit mij redelijk warm. Op een paar koude handen na is het niet veel erger dan wat ik in Nederland tijdens de laatste trainingsritjes gewend was. Maar de klim hakt er aardig in. Vorig jaar was ik na de beklimming niks meer waard en ik probeer daarom niet op 110% naar boven te rijden.
uur als één van de eersten vertrekken voor de hele afstand. Acht minuten later mag ik me met de andere deelnemers aan de halve triathlon ook in het water storten. Met 1.900 atleten aan de halve, hele en relay verandert het rustige water in de Golf van Akaba in een golfslagbad.
Eenmaal boven aangekomen wacht een glooiend heen en weer stuk met circa 900 hoogtemeters. Vanwege de zwaarte van het fietsparkoers worden de verschillen al snel groot en is het op de fiets behoorlijk eenzaam. Aan de linkerkant zie ik de grens met Egypte met hier en daar een soldaat en een tank, aan de rechterkant een maanlandschap, een eindeloze vlakte met zand. Voor mij zie ik een stipje rijden en achter mij is het zo ver ik kan kijken leeg. Het is een strijd met jezelf in de middle of nowhere!
Na één ronde van 1,9 kilometer zwemmen kruip ik weer het strand op voor een lang stuk rennen naar de eerste wisselzone. De eerste fietskilometers kunnen worden gebruikt om wat te herstellen van het zwemmen en in het fietsritme te komen, maar het
Gelukkig nader ik het keerpunt en zie ik de stand van zaken voor in de wedstrijd. Ook daar zijn de verschillen al behoorlijk, Evert, Diederik en ook Edo bevinden zich nog in de kop van de wedstrijd. Na het keerpunt verandert er weinig, stukken om-
in de ochtend /avond ka n het echter een st u k frisser zijn . In Israël is het één uur later da n in Nederla nd en de munteenheid is de shekel (circa 25 eurocent). De prijzen liggen v rijwel op hetzelfde niveau a ls in Nederla nd , in de toeristische plaatsen zijn ze a l snel wat hoger. Er zijn meerdere mogelijkheden om in Eilat te komen . Na de vlucht va n A msterda m naa r Tel Av iv (ongeveer 4 ,5 uur) k un je va na f Tel Av iv door vliegen naa r het vliegveld va n Eilat, waa r je bijna op het pa rkoers uit het vliegt uig stapt, of je rijdt met een huurauto naa r Eilat. De laatste optie is zeker een aa n rader a ls je va n avont uur houdt en wat va n het la nd wilt zien . Zo hebben wij in 2015 voor de ter ugreis nog een uur tje in de Rode Zee gedobberd . Wie aa n Israël den k t, den k t ook aa n a lle oorlogsberichten uit de regio die het nieuws ha len . Onveilig heb i k me echter geen moment gevoeld . De duidelijke aa nwezigheid va n militairen , ta n ks die door de woestijn scheuren en het zien va n streng bewaa k te grenzen (ook tijdens de triath lon) maken behoorlijk indr u k , maa r geven tegelijk ook een zeker gevoel va n veiligheid .
012
TRANSITION
Met mijn zonneklep op dender ik de wisselzone uit en begin aan 12 kilometer naar beneden rennen. Het zijn dezelfde 12 kilometer die ik eerder die ochtend met veel moeite omhoog ben gereden. Ook dit is pittig.
Bart Candel verdedigde met succes zijn titel op de hele triathlon. De eenzame strijd van Robert de Korte tijdens de Israman 2016.
laag wisselen snel af met korte of lange klimmetjes omhoog. De juiste tandingen kiezen voor je versnellingen is op dit parkoers niet onbelangrijk. Ik zie Bart achter de leidersmotor aankomen. Hij heeft een gaatje op de achtervolgers en zal dat tot de finish vasthouden.
ENTHOUSIASTE VRIJWILLIGERS
Gelukkig mag ik al bijna afstappen en voor ik het weet rijd ik na 90 kilometer fietsen de tweede wisselzone binnen waar mijn fiets wordt aangepakt. Deze wisselzone ligt hoog op een berg. De organisatie zorgt ervoor dat de fiets weer beneden in Eilat geraakt, net zoals ze mijn loopspullen naar boven hebben gebracht. De organisatie is toch al prima. Er zijn ruim voldoende vrijwilligers op en naast het parkoers aanwezig die zorgen dat de weg goed is afgezet en dat de atleten drinken en eten (in overvloed!) aangereikt krijgen. Het enthousiasme spat er vanaf. Inmiddels is de temperatuur flink opgelopen en is het zelfs een beetje warm. Met mijn zonneklep en bril op dender ik de wisselzone uit en begin aan 12 kilometer naar beneden rennen, terug richting Eilat. Het zijn dezelfde 12 kilometer die ik eerder die ochtend met veel moeite omhoog ben gereden. Ook dit is pittig. Een paar goede loopschoenen zijn onontbeerlijk om de klappen
van de voeten op het asfalt op te vangen. Hier en daar vlakt het even af en zorg ik ervoor dat ik wat eet en drink. Eenmaal beneden aangekomen, branden de benen nog wel even na van de impact. De laatste 5 kilometer lopen gaan op karakter, maar ik zie dat ik een behoorlijke stap vooruit heb gemaakt ten opzichte van vorig jaar. Op alle onderdelen heb ik winst geboekt en dat terwijl de omstandigheden (koud en vooral veel wind) een stuk zwaarder waren dan vorig jaar. Tevreden finish ik na 5.15.40 uur als tiende overall en derde H25-29. Yes!
ISRAMAN 2017 Wil je ook een echte uitdaging aa ngaa n aa n het begin va n het jaa r? De volgende Isra ma n v indt plaats op 27 ja nua ri 2017. Je ka n kiezen uit de Isra ma n 226 (hele a fsta nd) en Isra ma n 113 (ha lve a fsta nd). Deelnemen met een relaytea m is eveneens mogelijk . Insch rijven ka n v ia www.israman.com. Maa r v raag jezelf eerst wel even a f: ‘A re your ready to ca ll yourself a n Isra ma n? ’
013
014
TRANSITION
RACE TEGEN DE KLOK 5 minuten, 40 kilometer. Die twee termen in ĂŠĂŠn adem in een triathlonmagazine: een echte triatleet weet dan onmiddellijk waar op wordt gezinspeeld. Vijf minuten sneller zijn op veertig kilometer, daarop! Specialized wilde aantonen dat uitgekiende aerodynamica echt een wereld van verschil kan maken. In hun eigen windtunnel werden fiets + fietsuitrusting net zolang getuned en verbeterd tot ze als totaalpakket een tijdswinst van 5 minuten op 40 kilometer opleverden.
DE CLAIM Vijf minuten sneller zijn op veertig kilometer, door ander materiaal te gebruiken, dat is wat Specialized zegt te hebben bewerkstelligd. Moeilijk te geloven, want zeg dat een profrenner 40 kilometer aflegt in 45 minuten, en een gewone renner er een uur over doet, dan zouden ze ruim 15% en bijna 10% tijdswinst boeken. Door een andere uitrusting! Te mooi om waar te zijn, toch?
297 sec.
VIJF MINUTEN SNELLER OP VEERTIG KILOMETER DE TEST Specialized liet van twaalf wielerjournalisten in de Win Tunnel een aerodynamisch profiel opmaken. Eentje in traditionele setup (met Tarmac Pro, CL-40 wielen, gewone koerskleding, Prevail helm), daarna eentje in aero-setup (met nieuwe Venge ViAS, Roval CLX64 wielen, Evade aero-suit, Evade helm). Daarnaast reden de testers in beide configuraties een ronde van 19 km op een buitenparcours, en registreerden McLaren-ingenieurs de omgevingsvariabelen, om die later met behulp van geavanceerde software weg te filteren, zodat vergelijking met de Win Tunnelwaarden mogelijk werd. De journalisten bleken in aero-setup gemiddeld 2 minuten sneller (op 20 km), en dan nog zonder de S-Works Sub6 schoenen!
specialized.com/5minutes
S-WORKS ROVAL CLX 64 & S-WORKS TURBO BAND De nieuwste Roval wielen zijn gelijktijdig met de S-Works Venge ViAS ontwikkeld. Ze sluiten naadloos aan op de S-Works Turbo tubeless band dankzij een extra brede velg met binnenbreedte 20,7 mm en buitenbreedte 29,9 mm. CeramicSpeed lagers laten de Roval naven soepeltjes zoeven.
35
sec
201 sec.
S-WORKS EVADE GC SKINSUIT Voor de nieuwe skinsuit stelde Specialized zich ten doel de snelste kleding van het peloton te maken. De eigen Win Tunnel maakt onbeperkt windtunneltesten mogelijk, met voor het Evade snelpak een gepatenteerd naadloos schouderontwerp als uitkomst.
96
sec
015
ADVERTORIAL
4
JAAR
Meer dan vier jaar werd er ontwikkeld aan de S-Works Venge ViAS, Specialized’s snelste fiets ooit. Er werd nog eens nauwkeurig nagegaan waar ‘pure snelheid’ vandaan komt, en windtunnelonderzoek bleek daarbij cruciaal. Specialized bouwde daartoe zijn eigen tunnel (in de wandelgangen ‘Win Tunnel’ genoemd) en kan sinds de opening in 2013 naar believen testen en meten.
S-WORKS VENGE ViAS
332
Het Venge Integrated Aero System is een wonderbaarlijk frame. De achterrem bijvoorbeeld zit onorthodox centraal achterop de zitbuis en ook de voorrem heeft geen kans om de luchtstroom te verstoren. Ook de Aerofly-cockpit van het ‘riser’ stuur en de bijpassende suurpen wekken de nieuwsgierigheid.
sec.
120
sec
S-WORKS 6 & SUB6 Minimalistisch met bovenwerk uit één stuk en vetersluiting. Aerodynamischer dan ooit dankzij smallere hielcup en warp sleeve. Uiterst lichtgewicht (194 gram in maat 42). De sub6 benadert de grens van wat een fietsschoen kan zijn.
5 MIN 40 KM
120 sec.
155
35
sec
S-WORKS EVADE Ook deze helm draagt het certificaat Win Tunnel Engineered. 46 seconden tijdswinst boeken maar niet oververhitten dankzij het 4th Dimension Cooling systeem en beschermd zijn dankzij een aramide-versterkt skelet binnenin de helm.
sec.
MAXIMALE TIJDWINST
46
sec
016
TRANSITION
017
INSPIRATIE VAN OVER DE HELE WERELD MEDIA
2
Boek
Iron War
Meer dan een decennium lang waren Mark Allen en Dave Scott elkaars grootste tegenstrevers. Dat mondde jaarlijks uit in een ultiem duel tijdens de Ironman Hawaii, die ze beiden een recordaantal van zes keer wonnen. In 1989 bereikte de tweestrijd zijn hoogtepunt toen de twee elkaar acht uur lang niet uit het oog verloren. Matt Fitzgerald schetst in het boek Iron War uit 2013 in 448 pagina’s een diepgravend psychologisch portret van beide triathloniconen en de sportieve strijd die zij met elkaar uitvochten.
1
Nils Nilsen
Fotografie
ISBN 1780871341
4
ITU live kijken
Online
Begin volgende maand start de
de wereldtriathlonbond ITU: Naast
De in San Diego woonachtige foto-
World Triathlon Series met de eer-
de livereportages vind je hier ver-
graaf Nils Nilsen is gespecialiseerd
ste race in Abu Dhabi. Het wordt
slagen van eerdere wedstrijden,
in actiefotografie, met een voor-
een spannend jaar in de strijd
interviews en een kijkje achter de
liefde voor triathlon. Nilsen is één
om de wereldtitel die eindigt met
schermen.
van de vaste contractfotografen
de Grand Final op het Mexicaan-
van Ironman en maakt ook foto’s
se eiland Cozumel. Alle negen
bij races uit de World Triathlon
WTS-races kun je live volgen op je
Series en tal van andere triathlo-
desktop, laptop, tablet of smart-
nevenementen, voornamelijk in
phone via het internetkanaal van
Noord-Amerika. Online vind je een serie van 53 geselecteerd foto’s die de essentie van de sport op een prachtige wijze in beeld brengen (en zijn andere actiefoto’s mogen er ook zijn). n2photoservices.com
3
Triathlete
Magazine
reportages en interviews. Hoewel vooral gericht op de Noord-Amerikaanse thuismarkt en andere
Al 33 jaar is Triathlete magazine
Angelsaksische landen is het
de mondiale stem van de tria-
magazine een bron van informatie
thlonsport. Vanaf het begin heeft
voor iedereen die van triathlon
het grootste triathlonmagazine ter
houdt. Een abonnement (druk of
wereld triatleten van alle niveaus
digitaal) heb je zo.
willen inspireren, motiveren en opvoeden met artikelen over training, voeding, materiaal en gezondheid, uitgebreide (wedstrijd)
triathlon.competitor.com
triathlonlive.tv
018
TRANSITION
We eten veel maar voeden weinig VOLGENS HET VOEDINGSCENTRUM HEEFT DE GEMIDDELDE NEDERLANDSE VROUW ZO’N 2000 KCAL EN EEN MAN 2500 KCAL PER DAG NODIG. ALS SPORTER GEBRUIK JE MEER ENERGIE. MEER ETEN BETEKENT ECHTER NIET DAT JE ZOMAAR ALLES KUNT ETEN, STELT HARDLOOPSTER EN RUN BIKE RUN ATLETE MIRIAM VAN REIJEN. ZE IS CO-AUTEUR VAN HET HARDLOPERSKOOKBOEK, WAARVAN DIT VOORJAAR DEEL 2 VERSCHIJNT. VOEDING
Tijdens de training verlies je waarschijnlijk ook wat kalium door te zweten, verbruik je wat magnesium voor de spiercontractie en ontstaat er wat spierschade door de (schok) belasting. Die klontjes suiker veranderen daar weinig aan. De banaan daarentegen wel. Een banaan bevat, naast suiker, een behoorlijke portie kalium, magnesium en een klein beetje eiwit. Als sporter levert die banaan je dus veel meer dan de klontjes suiker. Zeker wanneer je later op de dag nogmaals traint heb je hier voordeel van. Je lichaam kan zijn tekorten direct aanvullen waardoor je sneller herstelt voor je volgende training. Met een banaan eet je evenveel als drie klontjes suiker, maar voed je veel meer.
VOEDING ROND RACE
Wanneer je een maximale inspanning levert vermindert de bloedtoevoer naar je maag en darmen tot wel 80%. Om optimaal te pres-
D
oor alle trainingen die je als sporter doet heeft je lichaam voldoende voedingsstoffen nodig: Eiwitten voor spierherstel, koolhydraten voor behoud van je spierglycogeen en je humeur en vetten voor gezonde bloedvaten en messcherpe hersenfuncties. Maak je de fout om veel te eten maar weinig te voeden dan doe je jezelf en al je zware trainingsarbeid tekort.
EEN CALORIE IS EEN CALORIE IS EEN CALORIE
De eerste wet van de thermodynamica stelt dat energie nooit verloren kan gaan. Dit betekent dat we voor gewichtsbehoud evenveel energie moeten innemen als verbruiken. Uitgaande van dit idee zou je concluderen dat drie klontjes suiker (ongeveer 24 gram) hetzelfde is als één banaan (ook ongeveer 24 gram koolhydraten). Je lichaam gebruikt beide vormen van suiker als energie. Het zet de energie om in glucose en je spieren verbranden deze glucose tijdens je zwem-, fiets- of looptraining. Tot zover de overeenkomsten.
teren hebben je spieren namelijk veel zuurstofrijk bloed nodig. De verminderde toevoer naar je maag en darmen betekent dat je lichaam meer moeite heeft met het verwerken van voeding en vocht. In een wedstrijdsituatie neem je daarom het liefst producten die je lichaam snel en gemakkelijk op kan nemen. Juist dan zijn vezelarme producten en simpele suikers uit bijvoorbeeld energiedrank of energierepen een uitkomst. Vezelrijke voeding houdt graag vocht vast waardoor er een groot volume voedsel in je lichaam ontstaat. Dat is niet ideaal tijdens een wedstrijd. Doordat snelle suikers weinig vezels bevatten blijft het volume beperkt en wordt de energie bovendien extra snel opgenomen. Net voor en tijdens een wedstrijd zijn deze simpele suikers dus de ideale manier om energie aan te vullen en hoef je er even niet voor te zorgen dat je voldoende groenten, fruit en vezels binnenkrijgt.
Recreatieve atleten (OA)
Elite atleten
Mannen
2759 ± 97
4095 ± 808
Vrouwen
2156 ± 114
Totale energie-inname
Koolhydraten (g) Mannen
372 ± 15 (5.1 g/kg)
Vrouwen
290 ± 17 (4.9 g/kg)
627 ± 152 (9.0 g/kg)
Eiwit (g)
Slechts 20% van de Nederlandse bevolking
Mannen
102 ± 4 (1.4 g/kg)
Vrouwen
84 ± 7 (1.4 g/kg)
sport minimaal 3x20
Vet (g)
minuten per week. Fana-
Mannen
92 ± 5 (1.2 g/kg)
Vrouwen
73 ± 5 (1.2 g/kg)
tieke triatleten halen al gauw het tienvoudige. In verschillende onderzoeken is gekeken naar de ener-
134 ± 30 (2.0 g/kg)
127 ± 45 (1.8 g/kg)
Trainingsomvang
gie-inname en trainings-
Uur/week
11.0 ± 0.5
19.0 (11-32.5)
omvang van recreatieve
Zwemmen (km)
5.3 ± 0.3
13
De tabel hiernaast laat
Fietsen (km)
116.5 ± 7.3
323
zien hoeveel we eigenlijk
Lopen (km)
40.9 ± 2.3
75
en competitieve atleten.
eten en trainen.
019
MET KLEINE A ANPASSINGEN HET ZELFDE ETEN MA AR MEER VOEDEN Tijdens je training
EET GEVARIEERD
Wanneer je voeding bestaat uit te veel snelle, eenvoudige suikers en snacks kan er, zelfs met veel voeding, een tekort aan eiwitten, mineralen en vitaminen ontstaan. Hoewel de inname van energie (kcal) voldoende kan zijn, is er dan toch sprake van ondervoeding. Zeker als de voeding steeds bestaat uit hetzelfde ontbijt, dezelfde lunch en – omdat het zo makkelijk is – vrijwel hetzelfde diner. Om te voorkomen dat je te weinig (van bepaalde) vitaminen en mineralen inneemt doe je er goed aan zoveel mogelijk te variëren. Zo bevat elk van de 7.000 (!) bestaande soorten groenten en fruit een unieke combinatie aan goede stoffen. Net zoals zilvervliesrijst andere bouwstoffen bevat dan bijvoorbeeld quinoa, bulgur of boekweit. Door steeds andere producten te eten voorkom je een tekort aan alle stoffen die je nodig hebt.
Vervang energiedrank > door chocolademelk
Vervang energiereep > door rozijnen
Vervang ontbijtkoek > door havermoutreep
Gelijk qua koolhydraten en elektrolyten, maar chocolademelk bevat eiwit voor extra spierherstel en cacao wat zorgt voor een vaatverwijdend effect.
Gelijk qua suikers en opnamesnelheid, maar rozijnen bevatten meer vezels en ontstekingsremmende antioxidanten.
Bevatten evenveel koolhydraten, maar havermoutrepen bevatten meer vezels, zorgen voor een lagere insulinepiek en bevatten meer mineralen (ijzer, magnesium, mangaan) en B-vitaminen.
Voor of na je training
Wanneer je hoofdmaaltijden en de meeste tussendoortjes bestaan uit gevarieerde, volwaardige producten met veel voedingsstoffen kan het overigens geen kwaad om af en toe iets te eten wat je vooral lekker vindt. Zonder je daarbij af te vragen: Maakt dit me een betere atleet? Iets lekkers eten kan ook bijdragen aan je gezondheid als je ervan geniet: Genieten werkt namelijk, net als antioxidanten en sommige vitaminen, ontstekingsremmend en stressverlagend.
Over de auteur Miriam van Reijen is bewegingswetenschapper en voedings- en gezondheidscoach. Ze schrijft regelmatig semiwetenschappelijke artikelen over voeding voor Runner’s World, Brooksrunning.nl, Sportgericht, Matchmagazine, Shesports.nl en Start to Run. Samen met Barbara Kerkhof schreef ze Het hardloperskookboek.
Vervang eierkoek > door volkorenbrood met pindakaas Bevatten evenveel koolhydraten, maar een volkorenboterham met pindakaas bevat meer vezels, meer eiwit, meer vitaminen en meer gezonde vetten.
Vervang fruitbiscuits > door studentenhaver Bevatten evenveel koolhydraten, maar studentenhaver bevat ook nog een combinatie van vezels, gezonde vetten, eiwitten en koolhydraten.
Bronnen • Vleck VE et al 2014. Triathlon event distance specialization: training and injury effects. Journal of Strength and conditioning research. 24:1:30-36 • Pritchett K et al 2009. Acute effects of chocolate milk and a commercial recovery beverage on postexercise recovery indices and endurance cycling performance. Appl. Physiol. Nutr. Metab. Dec:34(6):10-17-22 • Worme JD et al 1990. Dietary patterns, gastrointestinal compliants and knowledge of recreational triathletes. Am J Clin Nutr 51:690-7 • Burke BM et al 1991. Dietary intakes and food use of groups of elite Australians athletes. International journal of sport nutrition. 1:378-394
020
TRANSITION
ALLES AAN DE T R I AT HL ON T E D A NK E N Louis Delahaije werd de afgelopen tien jaar bij een breder publiek bekend als wielertrainer van onder meer Robert Gesink. Daarvoor had hij ruim tien jaar lang zijn sporen verdiend in de triathlonsport. In september 2014 keerde hij ĂŠĂŠn dag per week terug op het oude nest, bij de Nederlandse Triathlon Bond. In twintig jaar tijd is er veel veranderd (maar soms ook niet). Tekst Roel Kerkhof Beeld Marcel Veldman, Janos Schmidt
021
022
TRANSITION
inds deze winter heeft Louis Delahaije weer iets meer tijd om zich op de triathlonsport te richten. Eind vorig jaar kondigde de 49-jarige Limburger aan te stoppen als High Performance Manager bij de wielerploeg van Team LottoNL-Jumbo. “Ik heb dit nu een aantal jaren gedaan: technisch management, sporters begeleiden en met stages en wedstrijden meegaan. Vooral het management was niet echt mijn ding, ik werk liever rechtstreeks met sporters. Met Mathieu Heijboer, die ik zelf acht jaar geleden heb binnengehaald bij de ploeg, is er een opvolger die ook zelf aan die stap toe is.”
NIEUWE UITDAGING
Delahaije wilde het zelf bovendien een jaartje wat rustiger aandoen. “Daar was ik wel aan toe.” Daarnaast zoekt hij een nieuwe uitdaging. “Na het seizoen 2012 wilde ik al stoppen, maar toen trok de Rabobank de stekker uit de mannenploeg en gingen we als Blanco en later Belkin verder. Ik wilde graag een bijdrage leveren aan het voortzetten van het team. Ook nu ga ik niet helemaal weg. Ik blijf trainer van drie renners, Robert Gesink, Martijn Keizer en Maarten Wynants, en ik zal de hoogtestages in de aanloop naar de Giro en de Tour begeleiden.” Wat zijn nieuwe uitdaging moet worden weet de ervaren coach nog niet. “Die zou heel goed binnen de triathlonsport kunnen liggen, maar
ook in de atletiek. Ik zal in ieder geval niet voor een andere wielerploeg gaan werken. Nergens anders zal ik mijn ei zo goed kwijt kunnen als bij dit team. Maar het kan zijn dat de huidige combinatie van triathlon en wielrennen zo goed bevalt en zoveel uitdagingen met zich meebrengt dat ik daarmee doorga.” Zich weer meer met de Nederlandse triathlonsport bemoeien doet Delahaije graag. De terugkeer bij de NTB in 2014 was nog een noodgreep geweest, nadat zowel hoofdcoach John Hellemans als bondscoach olympische afstand Eric van der Linden kort na elkaar te kennen gaven bij het NTC in Sittard te stoppen. Met de aanstelling van Delahaije werd een oplossing gevonden. “Ik wilde graag wat terugdoen voor de sport waaraan ik alles te danken heb. Dat ik relatief snel met toppers kon werken is dankzij de triathlonsport. Daardoor zijn alle deuren voor mij opengegaan.”
JONG BONDSCOACH
De triathlonbond gaf hem in 1995 de kans om op jonge leeftijd als bondscoach aan de slag te gaan. “Ik deed zelf aan hardlopen en triathlon. Hoewel ik een redelijke triatleet was – ik kon 32 minuten blank lopen op de 10 kilometer – was ik niet meer dan een subtopper. Achteraf was het maar goed dat ik als atleet niet goed genoeg was. Daardoor ben ik al vroeg begonnen met coachen; eerst een meisje uit de buurt en al snel vroeg
023
atletiekvereniging AV Caesar of ik de club wilde begeleiden.” Daar liep de net afgestudeerde bewegingswetenschapper veel jonge triathlontalenten tegen het lijf. De stap naar de NTB was daarna klein, eerst als juniorenbondscoach, maar al snel werd hij verantwoordelijk voor het traject naar de Olympische Spelen van Sydney in 2000, waar de triathlonsport voor het eerst op het programma zou staan. “Ik had tot die tijd nog weinig meegemaakt, had voor de eerste trainingsstage pas één keer gevlogen. Van het traject naar Sydney, ook wat daarin niet goed was, heb ik veel geleerd.” “Trainingstechnisch is er met de kennis van toen niets misgegaan, maar selectiecriteria waren niet goed dichtgetimmerd en er waren onduidelijkheden over de rechten en plichten van selectieleden. Dat was ook niet mijn sterkste kant. Een technisch directeur zoals Adrie Berk, die nu dat soort zaken regelt, hadden we toen nog niet. Dat maakt echt een enorm verschil. Alles kwam eigenlijk op mijn schouders terecht, maar daar had ik geen tijd voor.” “Richting Sydney heb ik vier jaar lang zonder rustmoment gewerkt. Al na drie jaar wist ik dat ik dit geen tien jaar ging volhouden. Daarom had ik al voor de Spelen aangegeven dat ik er daarna mee ging stoppen en een sabbatical zou nemen, ongeacht het resultaat. Na de wedstrijd kon ik zes weken lang geen boe of bah meer zeggen. Alle vermoeidheid kwam eruit. Nu probeer ik net als de atleten zelf ook mijn rustmomenten te pakken.”
HOOGTE- EN DIEPTEPUNT
De Olympische triathlon in Sydney draaide overigens uit op zijn grootste teleurstelling als coach. Nederland stond met drie mannen (Eric van der Linden, Dennis Looze en Rob Barel) en drie vrouwen (Wieke Hoogzaad, Ingrid van Lubek en Silvia Pepels) aan de start, maar een 25ste plaats voor Hoogzaad als beste klassering viel tegen. De kopvrouw was na een zware val tijdens het fietsen kansloos voor een topklassering, terwijl kopman Van der Linden bezweek in de plots opgelopen temperaturen in Sydney. Toch ziet Delahaije het olympische traject – samen met het goud en zilver van Hoogzaad en Van Lubek bij het EK olympische afstand in 1998 – als een hoogtepunt in zijn carrière. “Als klein triathlonland stonden we zowel bij de mannen als de vrouwen toch maar even bij de beste zes landen van de wereld.” Dat viel ook op in het buitenland en van 2001 tot en met 2006 was hij bondscoach bij de Duitse triathlonbond DTU waar hij samenwerkte met grote namen als Anja Dittmer, Joelle Franzmann, Daniel Unger, Andreas
“Hoewel ik een redelijke triatleet was – ik kon 32 minuten blank lopen op de 10 kilometer – was ik niet meer dan een subtopper. Achteraf was het maar goed dat ik als atleet niet goed genoeg was. Daardoor ben ik al vroeg begonnen met coachen.”
Raelert, Maik Petzold, Steffen Justus en Jan Frodeno. De echte grote successen van zijn werk met deze groep atleten – Unger werd in 2007 wereldkampioen, Frodeno in 2008 olympisch kampioen – maakte hij evenwel niet meer mee. “Er was een verschil van inzicht met de Sportdirektor. Toen kwam Theo de Rooy namens de Rabo wielerploeg langs of ik bij hen trainer wilde worden.” Delahaije hoefde niet lang na te denken. “Toen ik rond mijn 21ste als trainer begon, was het mijn doel om wielertrainer te worden. Ik was altijd al een wielerfanaat. Als beginnend trainer was het mijn grootste droom om ooit een keer in een volgauto mee te mogen in de Tour de France. Nu ben ik bijna blij dat ik er dit jaar niet bij ben. Dat slaat natuurlijk nergens op, maar het went ook weer zo snel dat je er blasé van wordt.”
‘A HAPPY ATHLETE IS A GOOD ATHLETE’
In zijn jaren bij de wielerformatie ontwikkelde hij zich steeds verder als coach. Alle
024
TRANSITION
POL ARIZED TRAINING Louis Dela haije zag in t wintig jaa r coaching en werken met topspor ters veel nieuwe ken nis ont wi k keld en wetenschappelijk onderbouw worden , maa r op één gebied vera nderde weinig. Of beter gezegd: Is weer naa r oude inzichten ter uggekeerd . “ Mijn opleider en inspirator Dr. Eugene Ja nssen riep 25 jaa r geleden a l dat je zwa r t-wit moet trainen . Dus niet grijs. Dat wordt pola rized training genoemd: Je traint r ustig of je traint ha rd , maa r niet er t ussenin . Ik heb in de loop der ja ren , onder meer door de opkomst va n Conconi en het trainen op drempelwaa rden , vele a ndere trainingsvor men geprobeerd , maa r uiteindelijk blijk t dit toch het meest effectief. Dat wordt in middels ook door goed wetenschappelijk onderzoek onderbouwd .”
JE TRAINT RUSTIG OF JE TRAINT HARD, MAAR NIET ERTUSSENIN De trainingsmethodiek sluit ook aa n bij de World Triath lon Series, die v raag t dat je va ker in vor m moet zijn en waa rin wedstrijden steeds va ker – net a ls in het wielren nen – worden beslist op en kele momenten waa rin een hoog piek ver mogen moet worden geleverd . “ Topvor m is de bereid heid om pijn te accepteren”, zeg t Dela haije. “ Dat is meer mentaa l da n f ysiek . Topwedstrijden worden er op beslist: Wie ka n het beste omgaa n met de pijn va n ver moeid heid .”
presteren begint volgens hem met het motto ‘A happy athlete is a good athlete’. “Een topsporter is ook een mens en als je gelukkig bent kun je nu eenmaal dieper gaan en presteer je beter. Als het even niet gaat, zoals bij de vele tegenslagen van Robert Gesink, zeg ik tegen zo’n sporter: Ga gewoon lekker sporten, noem het geen training. Beetje bij beetje krijgen ze er dan vanzelf weer zin in en komen ze ook weer in de prestatiemodus.” Kennis die Delahaije opdeed op het gebied van onder meer voeding (low carb training), vermogensmeting en wielertechniek- en tactiek vonden en vinden nu hun weg naar het NTC, onder meer via NTC-partners Daily Fresh en Pioneer. Voor een trainingsstage in maart is de Spaanse techniektrainer Oscar Saiz uitgenodigd. “Wedstrijden in de World Triathlon Series vinden op criteriumparkoersen plaats. Stuurtechniek en positionering zijn dan belangrijk om energie te sparen. Tac-
tisch kan het soms ook beter: Dan zie je een mindere loper in een achtervolgende groep vol geven om een groep met alleen maar betere hardlopers in te halen. Dat is niet slim.” Omgekeerd kan de wielersport ook van de triathlon leren. De belangrijkste les volgens Delahaije: het is effectiever om meerdere kortere trainingen op een dag te doen, bijvoorbeeld twee keer 2,5 uur fietsen in plaats van één keer 5 uur, zeker in combinatie met voedingsmanipulatie. “Daarin is met name de oudere generatie renners nog ouderwets.” Hij herinnert zich een hoogtestage van de (toen nog) Rabo-ploeg in Font Romeu, waar ook de Duitse olympische triathlonselectie trainde. “Terwijl de renners klaarstonden om te gaan fietsen, vertrokken de triatleten na het zwemmen voor een lange duurloop. Waren de renners met hun trainingsrit klaar, gingen de triatleten ’s middags nog eens fietsen. Dat dwong wel respect af.”
025
Maaike Caelers kende afgelopen jaar veel tegenslag, maar heeft alle kenmerken van een topsporter om die te overwinnen.
“Terwijl de renners klaarstonden om te gaan fietsen, vertrokken de triatleten na het zwemmen voor een lange duurloop. Waren de renners met hun trainingsrit klaar, gingen de triatleten ’s middags nog eens fietsen. Dat dwong wel respect af.”
wordt met de verhuizing deze maand van het NTC naar een meer inspirerende omgeving direct aan loop- en fietsparkoersen aan de rand van Sittard alleen maar beter.”
Vooral de begeleiding van het proces vindt hij boeiend aan zijn vak. “De grootste voldoening haal ik uit het proces van de atleet beter maken, om ze zo hard mogelijk te laten zwemmen, fietsen, hardlopen. Trainingstechnisch kan ik iemand in een week alle kennis overbrengen die ik heb, maar voor de mentale/psychische kant van de begeleiding heb je ervaring nodig. Dat ontwikkelt zich met de jaren. Dat is boeiend. Robert Gesink klaagde vorig jaar in de laatste week van de Tour de France over vermoeidheid, maar op Alpe d’Huez reed hij toch dezelfde vermogens als in de eerste week. Het lichaam kan vaak meer dan je denkt. ”
TRAINER VAN DE TRAINERS
Al zijn ervaring deelt hij nu met NTC-coaches Jordi Meulenberg en Sander Berk. “Ik ben vooral de trainer van de trainers. Ik coach ze in hun werk, help bij het opstellen van een goed jaarplan en geef gevraagd en
ongevraagd advies. Daarnaast zal ik waar mogelijk hen wat proberen te ontlasten, bijvoorbeeld door een aantal World Cups en WTS-races te begeleiden en tijdens de Spelen te assisteren. Jordi en Sander moeten op veel plekken tegelijk zijn. Dat lukt niet altijd. De mankracht van bijvoorbeeld de DTU of een wielerploeg, waar je vijf trainers, vijf masseurs, mecaniciens et cetera hebt, ontbreekt nu eenmaal.”
Op het NTC trainen de selectieleden samen. Niet iedereen zal de top halen, weet Delahaije. Hij trekt een parallel met de wielersport. “Kopmannen kunnen alleen presteren wanneer ze goed worden ondersteund door andere renners binnen de ploeg. Binnen het NTC zal niet iedereen de top kunnen halen, maar deze atleten zijn wel belangrijk om de atleten die dat wel kunnen daarin te ondersteunen. Je moet ook tijdens trainingen uitgedaagd worden. De dynamiek van het samen trainen met een leuke en sterke groep is essentieel om tot topprestaties te komen.”
Dit neemt niet weg dat er in vergelijking met Delahaije’s tijd als NTB-bondscoach veel professioneler is geregeld. “De functie van Adrie Berk daarin is essentieel. Ik was destijds alleen maar met de top bezig, voor scouting of contacten met verenigingen was geen tijd. Dat is nu wel gestructureerd. Trainingstechnisch was in mijn tijd alles ook goed op orde, maar ontbrak een steunpunt zoals nu in Sittard waar atleten op één plek onder goede omstandigheden kunnen trainen. Dat
“Wie uiteindelijk de top halen wordt naast de fysieke aanleg bepaald door intrinsieke motivatie en mentaliteit. Topsporters zijn speciale mensen die met druk om kunnen gaan, die doorgaan als het moeilijk wordt. Daar hebben we op het NTC ook een aantal van rondlopen en vaak wordt al het aantal trainingsuren gemaakt die toppers als Gwen Jorgensen en Jan Frodeno ook maken. De basisvoorwaarden zijn aanwezig, er is alleen tijd nodig om ze sterker te maken.”
026
TRANSITION
7 Redenen om in Rotterdam te starten ROTTERDAM
OP 23 EN 24 JULI VINDT VOOR DE EERSTE KEER DE ITU TRIATHLON CHAMPIONSHIPS ROTTERDAM PLAATS. NAAST DE TRIATHLONTOPPERS DIE VAN START GAAN EN HET ITU WERELDKAMPIOENSCHAP PARATRIATHLON KAN OOK JIJ KENNISMAKEN MET DE NIEUWE AANWINST OP DE NEDERLANDSE TRIATHLONKALENDER. 7 REDENEN WAAROM JE ALS NEDERLANDS TRIATLEET ZOU MOETEN STARTEN IN ROTTERDAM.
1
E en uniek parkoers in hartje Rotterdam
Eind juli maakt druk stadsverkeer
2
E en triathlon voor iedereen
Je hoeft geen ervaren triatleet te
plaats voor trisuits, carbon fietsen
zijn om deel te kunnen nemen. Wie
en hardloopschoenen. Twee dagen
de olympische afstand nog net
lang is de Rotterdamse binnenstad
even te veel vindt of voor het eerst
het domein van triatleten. Hoewel
een triathlon wil gaan doen kan
het exacte parkoers bij het ter
zich inschrijven voor de sprint-
perse gaan van Transition nog niet
triathlon. Veel hardlopers doen
bekend was, staat vast dat de ITU
hun eerste marathon graag in
Triathlon Championships Rotter-
Rotterdam vanwege de grootsheid,
dam 2016 prachtige plaatjes gaat
de sfeer, de beleving en het vele
opleveren. De route voert je langs
publiek. Jouw eerste triathlon kan
een aantal iconische Rotterdamse
net zo’n ervaring worden. Tri-
‘landmarks’ zoals de Erasmusbrug,
athloncursussen voor beginners
Hotel New York en de Euromast.
kunnen je daarbij op weg helpen.
Afhankelijk van de gekozen afstand (sprint of olympische
Ga je liever samen met vrienden
afstand) zwem, fiets en loop je een
in een team de uitdaging aan, dan
gedeelte van het parkoers in, langs en over de Maas.
DE SK Y LINE VAN DE MA ASS TAD VORMT EEN MOOI WEDS TRIJDDECOR
3
Kwalificeren voor het WK 2017 in eigen land
Tijdens de Triathlon Champi-
een vroegtijdig stadium verzeke-
biedt de relay uitkomst. Je kan
onships Rotterdam kun je je als
ren van een startplaats tijdens het
deelnemen met teams van drie at-
Nederlandse agegroup atleet
WK een jaar later. Alle informatie
leten waarbij je elk een onderdeel
kwalificeren voor de ITU agegroup
over deelname aan EK’s en WK’s
De keuze voor Rotterdam als
voor je rekening neem, of je start
wereldkampioenschappen die
en de kwalificatieprocedure voor
gastheer van de wedstrijd staat
als duo waarbij één van beiden
van 15 tot en met 17 september
het WK in 2017 vind je op
niet op zich. De stad zette zich de
twee onderdelen voor zijn of haar
2017 tegelijk met de Grand Final
triathlonbond.nl.
voorbije jaren op de kaart als ‘City
rekening neemt. Deelname aan
van de World Triathlon Series
of Sports’ met de organisatie van
een Business Relay met collega’s
in Rotterdam worden gehouden.
grote sportevenementen zoals
of klanten behoort eveneens tot
Kwalificatie is mogelijk voor twee
de Grand Départ van de Tour de
de mogelijkheden. Om je hierop
afstanden: sprint en olympisch.
France in 2010 en wereldkampi-
optimaal voor te bereiden kan je
oenschappen judo, turnen, BMX
een trainingsprogramma volgen
Per agegroup zijn op beide afstan-
en beachvolleybal. Tijdens het
via de KNZB, KNWU, NTFU of
den zowel voor de mannen als de
WK Paratriathlon deze zomer
Atletiekunie. Deze bonden bieden
vrouwen maximaal 25 plaatsen
en de Grand Final van de World
trainingen voor zowel beginners
beschikbaar. Tijdens de Triathlon
Triathlon Series in 2017 zullen de
als ervaren duursporters die zich
Championships Rotterdam 2016
beelden van de Rotterdamse skyli-
willen verbeteren in zwemmen,
kunnen maximaal 15 atleten per
ne opnieuw de wereld over gaan.
fietsen en/of hardlopen.
afstand en per agegroup zich al in
027
VEEL HARDLOPERS DOEN HUN EERSTE MARATHON GRAAG IN ROTTERDAM VANWEGE DE GROOTSHEID, DE SFEER, DE BELEVING EN HET VELE PUBLIEK. JOUW EERSTE TRIATHLON KAN NET ZO’N ERVARING WORDEN.
4
A ls eerste het parkoers testen
van de WTS Grand Final ’17
Tijdens de ITU Triathlon Champi-
5
L aatste vormtest voor de Ironman Maastricht
Een week voor de Ironman
6
P rofessionele organisatie
De Triathlon Championships
7
V eel meer dan alleen een triathlonwedstrijd
De Triathlon Championships
onships Rotterdam gaan atleten in
Maastricht is de Triathlon Cham-
Rotterdam wordt georganiseerd
Rotterdam wil zich onderschei-
verschillende series de strijd met
pionships Rotterdam de laatste
door de NTB in nauwe samenwer-
den door meer te bieden dan een
elkaar aan. Maar het is ook het test
kans om voor je naar Zuid-Lim-
king met sportmarketingbureau
unieke wedstrijd alleen. Er worden
event voor 2017, als de Maasstad
burg afreist nog even de vorm te
TIG Sports. Dit bureau is gespe-
verschillende side-events georga-
de gastheer is van de ITU World
testen en alvast in de stemming
cialiseerd in het organiseren en
niseerd voor zowel deelnemers als
Triathlon Series Grand Final. Aan
te komen. Veel kansen daartoe
vernieuwen van sportevenemen-
bezoekers. In de Expo presenteren
het WK triathlon voor zowel elite
zijn er in eigen land niet, want de
ten en is actief in een groot aantal
sportmerken hun nieuwste kle-
atleten als agegroupers nemen elk
NTB-kalender is in die periode
sporten. Zo organiseerde TIG
ding en equipment en natuurlijk
jaar meer dan 10.000 triatleten
behoorlijk leeg.
Sports sinds 2004 het KLM Open,
vind je hier ook meer informatie
van over de hele wereld deel. In
onderdeel van het belangrijkste
over de World Triathlon Series
juli krijg je als triatleet als eerste
Europese golfcircuit, het WK
Grand Final Rotterdam 2017.
de mogelijkheid om het parkoers
Hockey 2014 en het WK Beachvol-
tijdens een officiële wedstrijd uit
leybal 2015. Je kan als deelnemer
Meer informatie:
te proberen en je al even WK-deel-
dus rekenen op een perfect ge-
rotterdam.triathlon.org
nemer te wanen.
organiseerd evenement, met een
facebook.com/RotterdamTriathlon
geweldige entourage, professione-
twitter.com/WTSRotterdam
le tijdwaarneming en verzorgings-
instagram.com/WTSRotterdam
posten langs het parkoers.
triathlonbond.nl
029
COLUMN
GOEDE VOORNEMENS
door Eigenwijzerman
“Words spill from my drunken mouth / I just can’t keep them all in I keep up with the racing rats / And do my best to win” – Editors, Racing Rats
I
k moet deze weerstand vasthouden. Het kan me niet schelen hoe, maar ik moet nog zeven minuten volhouden. Ik kijk naar mijn vermogensmeter die weer eens veel te eerlijk is. Mijn garagekompas geeft amper 180 Watt aan en er zijn duizend-en-één redenen om direct te stoppen. Zo is er niemand die kijkt, is het stervenskoud hier, en was de vorige keer dat ik op de Tacx zat nog in de tijd dat de rest van de wereld in de ban was van de Vuvuzela. En dan nog die andere 998 redenen: die hebben allemaal betrekking op het feit dat de weg naar de hel geplaveid is met goede voornemens. Kom op zeg, zeg ik tegen mijzelf. Jij luie bankaardappel. Noem jij jezelf triatleet? Ben jij nou van plan om deze zomer op de flanken van de Alpe d’Huez de berggeit uit te hangen? Laat me niet lachen. Je bent mentaal net zo sterk als de gemiddelde Call-TV-paragnost. Als ik nu opgeef, mompel ik, dan stuur ik een brief naar de NTB om per direct een nieuwe atletencategorie in het leven te roepen. De Masters of none, de wedstrijdserie voor gekwalificeerde stakkers. Wat ik net zag weet ik niet meer, maar wat ik nu zie is condensvorming op een fles Martini. Je zou kunnen denken dat ik aan het ijlen ben, maar de fles Martini staat er echt. Ik heb per abuis mijn Tacx op een meter afstand van onze drankplank geplaatst. Martini, bier, rum, whisky, het staat er allemaal. Ik denk dat mijn onderbewuste lijdt aan een ernstige vorm van sadomasochisme. Hoe erg kan een mens zichzelf kwellen met al die lekkernijen zo dichtbij? Tantalus is er niks bij. Ik moet omdenken zeg ik tegen mezelf. Razendsnel probeer ik te rationaliseren waarom mijn zelden aangeroerde drankplank juist nu heel nuttig is. Het is de ultieme afleiding, want het stuurt mij op reis door mijn herinneringen. Eerst brengt de rum mij terug naar warme Jamaicaanse stranden. Daarna ga ik met de whisky terug naar de obscure nachtclubs van
Edinburgh. Maar als ik in een hoek een fles Erdinger Weissbier zie staan, realiseer ik me weer wat echt afzien is. Samen met een handvol collega’s zit ik in een biertuin in het Zwitserse Silvaplana. De meeste van hen ken ik goed, behalve Nikolai, een bonkige vent die zijn Erdingers drinkt alsof hij wekenlang heeft rondgedwaald in een woestijn. We praten wat. Eerst over werk en daarna over marathons. Nikolai heeft er twee gelopen, ik negen. Omdat onze conferentie pas later die dag begint, besluiten we samen een duurloop te doen. Een duurloop van twintig kilometer rondom een meer op 2.000 meter hoogte met twee Erdingers achter de kiezen. Voorwaar een pittige opgave. Nikolai blijkt met een marathonbesttijd van 2.30 uur uit een heel ander stuk hout gesneden dan ik (dacht). Zijn duurlooptempo is mijn wedstrijdtempo en terwijl Nikolai honderduit praat over trainingsstages met Kenianen, volg ik en lijd ik in stilte. Het gaat heuveltje op, heuveltje af en al snel zie ik zelfs op de druk bevolkte stranden langs het meer eeuwige sneeuw liggen. Mijn hartslag tijdens deze duurloop houdt het tempo aan van een stampende houseplaat en pittig blijkt een eufemisme voor helletocht. Als we bij het hotel aankomen, zwaait Nikolai naar onze collega’s die andermaal hun glazen heffen. Ik zwijg, druip af en verlang naar mijn hotelbed om daar mijn welverdiende pyrrusoverwinning te vieren. Daar eenmaal aangekomen val ik meteen in slaap. Mijn aandacht keert terug naar mijn vermogensmeter, die nog altijd sfeerloos verlicht wordt door de tl-buis in onze garage. Het afzien viel vanavond eigenlijk wel mee. Tevreden zie ik dat ik het nog elf minuten heb volgehouden. Lang genoeg om straks zonder schuldgevoel een Erdinger open te trekken.
030
TRANSITION
MOMENT
“Ik ben twee keer als support/coach mee geweest naar de Norseman. Eén keer met mijn vriendin Gonny Rosendaal en een keer met Dirk Wijnalda. Mijn belangrijkste taak was hen voeding aan te reiken en spullen klaar te zetten in de wisselzone. Maar het landschap in Noorwegen is zo adembenemend dat ik het niet kon laten om zo nu en dan wat beelden te maken. In de laatste kilometers richting finish boven op de Gaustatoppen heb ik dit beeld van Gonny gemaakt. Drie jaar later maakte ik onbewust op vrijwel dezelfde plek met mijn iPhone een vergelijkbare foto van Dirk. Toeval? Zowel Gonny als Dirk werden tweede. Na een immens zware dag en boven op de top lijken deze giganten net mensen.” PIEYT
Marc van der Kort
Fotograaf met passie voor reclamefotografie, filmer, triatleet bij Kijani, woont in Beesd met triathloncoach Gonny Rosendaal. Fotografeerde in het verleden al voor Triathlon Sport, maakt nu voor Transition o.a. de Werkplek.
032
TRANSITION
Watt een seizoen ITU World Cup New Plymouth (Nieuw-Zeeland), 27ste
SPOTS
DE ATLETEN VAN HET NTC SITTARD FIETSEN INMIDDELS EEN JAAR MET DE VERMOGENSMETER VAN PIONEER. DE VELE VERZAMELDE DATA WORDEN CONTINU GEANALYSEERD EN GEBRUIKT OM DE PRESTATIES VAN DE ATLETEN VERDER TE VERBETEREN.
gemiddeld vermogen
308
watt
genormaliseerd vermogen
339
watt
Tekst Sander Berk
maximaal vermogen
899
watt
De vermogensbestanden van NTC-
‘De eerste wedstrijd van 2015 is direct een zware, waarbij Marco in 20 km meer dan 25x een piek van boven de 10 watt/kg lichaamsgewicht moet produceren.’
NK olympische afstand Weert, Nederlands kampioen gemiddeld vermogen
298
watt
genormaliseerd vermogen
308
watt
maximaal vermogen
821
watt
atleet Marco van der Stel laten zien dat geen wedstrijd gelijk is en specifieke kwaliteiten vragen waarop getraind moet worden.
1 De eerste wedstrijd van 2015 is direct een zware, waarbij Marco in 20 km meer dan 25x een piek van boven de 10 watt/ kg lichaamsgewicht moet produceren.
Dit is een heel normaal beeld in WTS wedstrijden, waarin meestal over parkoersen van 4 of 5 km met veel bochten of keerpunten gereden wordt. In de training zal dus aandacht moet worden besteed aan aanzetten en sprints.
31-05-2015
1
2
2 Tijdens het NK in Weert onderhoudt de kopgroep een constant tempo. Dat is te zien aan het kleine verschil tussen het gemiddelde vermogen en het genormaliseerde vermogen (zie kader rechts wat is vermogen).
3 De WTS wedstrijd van Stockholm heeft een fietsonderdeel waarbij 10 rondjes van 4 km gereden moeten worden. Marco zit in een kopgroep die vanuit het zwemmen het gehele fietsonderdeel vooruit blijft.
Ondanks een groot verschil in snelheid tussen de heenweg (tegenwind) en de terugweg (meewind), blijft het vermogen vrijwel constant.
Een interessante functie in Pioneer Cyclo Sphere is het kunnen splitsen van zittend en staand fietsen. De grafieken hieronder tonen een groot verschil in traptechniek en geleverd vermogen. Als er tijdens een wedstrijd veel moet worden aangezet, moet daar dus ook op worden getraind!
200 100
600 Pedaalvermogen(W) Afstand (km)
ZITTEND - STAAND
Koppel(N.m)
1000
VERMOGEN
Pedaalvermogen(W)
PEDAALVERMOGEN
22-03-2015
Afstand (km)
Staand Zittend
Hoek
ADVERTORIAL
ITU World Triathlon Series Stockholm (Zw), 23ste
World Triathlon Series Grand Final Chicago (VS), 53ste
gemiddeld vermogen
gemiddeld vermogen
265
294
genormaliseerd vermogen
genormaliseerd vermogen
290
-
maximaal vermogen
maximaal vermogen
931
964
watt
watt
watt
watt
watt
Wat ook opvalt, is het hoge percentage staand fietsen (groene arcering). Naast het hoge tempo is ook het parkoers, met bijna 50 keerpunten in 40 km, daar debet aan.
genormaliseerd vermogen
308
watt
maximaal vermogen
5 Tijdens deze wedstrijd houdt Marco zich rustig, met uitzondering van één niet-succesvolle uitlooppoging samen met Jorik van Egdom. In die kilometer rijdt hij gemiddeld 461 Watt, liefst 170 Watt meer dan in dezelfde kilometer tijdens de andere drie ronden.
Vermogen wordt gedefinieerd als de opgewekte of verbruikte hoeveelheid energie per tijdseenheid: Vermogen (in Watt) = Energie (in Joule) / tijd (in seconden). Er worden veelal drie waarden gemeten:
Uiteindelijk finisht Marco op slechts 17 seconden van de winnaar. Heeft deze energieverslindende poging hem het podium gekost?
Het gemiddeld vermogen is de
som van alle opgeslagen vermogenswaarden gedeeld door het aantal opgeslagen vermogenswaarden.
Het genormaliseerd vermogen
CADANS
PEDAALVERMOGEN
109
461
L/R Gem %
Rechts
UP
UP
246 W
Push Dow n
215 W
PUL L
Links
PEDAALEFFICIËNTIE
56
Gem W
Push Dow n
Rechts
Balansvermorgen
Gem rpm
PUL L
Links
500
watt
5
PEDAALVERMOGEN BALANSVERMOGEN
Rijtijdsduur
270
25-10-2015
4
4 Deze wedstrijd is duidelijk te verdelen in drie stukken. Er wordt vanaf het begin hard doorgereden, tot de tweede groep terugkomt en het tempo flink zakt. In de laatste ronden maakt Marco deel uit van een geslaagde uitbraakpoging, die ervoor zorgt dat hij als eerste het loopparkoers op gaat.
gemiddeld vermogen
watt
19-09-2015
3
ITU European Cup Catania (Italië), 5de
1025
watt
23-08-2015
Pedaalvermogen(W)
‘In de laatste ronden maakt Marco deel uit van een geslaagde uitbraakpoging, die ervoor zorgt dat hij als eerste het loopparkoers op gaat.’
033
geeft een beter beeld van de totale gemiddelde intensiteit van de training of wedstrijd, omdat de stukken op hoge intensiteit meer meetellen dan die op lage intensiteit.
Het maximale vermogen is het vermogen dat per tijdseenheid wordt getrapt. Hiervoor wordt meestal een tijdseenheid van één seconde of vijf seconden gebruikt. /pioneercyclo @pioneercyclo
034
TRANSITION
ALLROUND
Teun Sweere Tekst Roel Kerkhof
“MIJN SOCIALE LEVEN VIND IK BEL ANGRIJK . ALS ER EEN FEESTJE IS, ZAL IK NIET ZEGGEN DAT IK L ATER KOM OF HELEMA AL NIET. DAN MA AR GEEN TRAINING; CARNAVAL MOET OOK GEVIERD WORDEN.”
Teun Sweere is 26 jaar, woont in Leiden, maar is ook vaak in zijn Brabantse geboorteplaats Zevenbergen te vinden. De viervoudig Nederlands kampioen wintertriathlon vindt gezelligheid net zo belangrijk als goed presteren. Tijdens de Wintertriathlon Groningen volgende maand hoopt hij alleen recordhouder te worden met vijf nationale titels wintertriathlon.
Visitekaartje – Van huis uit ben ik schaatser
en ik schaats ook nog steeds wedstrijden, het blijft toch mijn eerste liefde. Daarnaast doe ik veel hardloopwedstrijden en tijdritten. Maar ik zie mezelf vooral als wintertriatleet, ook al zijn daar maar een paar wedstrijden per jaar van. Die combinatie van drie sporten beheers ik goed, dat is mijn visitekaartje. Ik ben heel trots dat ik het rood-wit-blauw mag dragen tijdens wedstrijden en trainingen. Maar ik ben ook realistisch. Wintertriathlon is geen A-sport, je zult er niet wereldberoemd door worden. Dat ik er in eigen kring veel waardering voor krijg vind ik echter al prachtig.
Gezelligheid – Ik probeer iedere dag één of twee uur te trainen, maar dat lukt niet altijd. Vanwege mijn werk, en ook omdat ik wel van gezelligheid houd, kom ik tot maximaal tien uur trainen per week. Mijn sociale leven vind ik belangrijk. Als er een feestje is, zal ik niet zeggen dat ik later kom of helemaal niet. Dan maar geen training; carnaval moet ook gevierd worden. Tot voor kort was ik daarom nog elk weekend in mijn geboorteplaats Zevenbergen te vinden. Om te trainen, met vrienden af te spreken, voor de gezelligheid.
TEUN’S ERELIJST
4x
W IN T ER T RI AT L ON T W EN T E W IN T ER T RI AT HL ON A SSEN NEDERL A NDSE T I T EL
14 DEEL N A ME S A A N
W IN T ER T RI AT HL ON
Carrièrebeest vs feestbeest – Als promo-
vendus scheikunde doe ik bij de Universiteit Leiden onderzoek naar de mengbaarheid van vloeistoffen. Het zou mooi zijn als ik iets kon uitvinden dat naar me vernoemd zou worden. Maar ik ben er nog niet uit of ik een carrièrebeest ben of dat ik ga voor de gezelligheid. Aanvankelijk wilde ik wel de beste zijn
8x winst 4x tweede 1x derde
in mijn sport. Ik was subtop in het schaatsen. Concurrenten van toen zijn nu semiprof en wonen en trainen in Heerenveen. Ik heb die stap nooit durven zetten om alles op te geven – ik was toch meer het feestbeest – en nam genoegen met het Zuid-Nederlands kampioenschap. Toen kwam de wintertriathlon in beeld: daarmee kon ik fanatiek trainen en gezelligheid combineren. Onterechte titel – Tijdens mijn eerste
wintertriathlon werd ik meteen Nederlands kampioen bij de neosenioren. Eigenlijk had ik die titel nooit mogen winnen. Tijdens het fietsen reed ik al snel lek. Daar was een cameraman bij. Op een Youtube-filmpje was later te zien hoe ik mijn fiets op de grond smeet. Wat ze niet gefilmd hebben is dat ik bij het dichtstbijzijnde huis heb aangebeld om plakspullen te vragen. Er bleek een fietsenmaker te wonen die er in no time een nieuw bandje voor me omlegde. Ik won mijn categorie, maar ik had natuurlijk wel hulp van buitenaf gehad.
NK Groningen – Tot nu toe ben ik maar
één keer gestart bij de Wintertriathlon Groningen. Dat was tijdens het NK van 2011. Toen verloor ik mijn nationale titel aan Wim Nieuwkerk. Daarna ben ik er nooit meer geweest. De wedstrijd is een eind weg en altijd kort voor de Wintertriatlon Twente. Ik kies dan liever voor Enschede. Daar heb ik een band mee en ik vind dat een mooi parkoers. Volgende maand zal ik uiteraard wel aan de start staan bij het NK. Hopelijk kan ik nu wel mijn titel met succes verdedigen. >>
035
Beeld Marco Loman
TRANSITION
Beeld Meijco van Velzen
036
Helmplicht – Sinds 1 januari moeten we tijdens het schaatsonderdeel een helm dragen. Persoonlijk vind ik dat een beetje overdreven. In mijn opinie maken dit soort regeltjes de sport minder toegankelijk voor beginners. Ik zie het als een vertrutting van de sport, het mag allemaal wel wat relaxter. Als het belangrijk was in verband met de veiligheid dan zou ik zo’n maatregel snappen, maar ik heb nog nooit iemand met een zware hoofdwond op het ijs zien liggen. Krampval – Ik heb kort bij de elite gekoerst,
maar na een zware valpartij in mijn vierde wedstrijd ben ik daarmee gestopt. Ik miste de vaardigheid om in een peloton te fietsen. Alleen kan ik echter ook vallen. Tijdens het NK Wintertriathlon in Enschede ben ik twee jaar geleden op een rechte weg gevallen. In leidende positie fietsend kreeg ik last van kramp in een kuit, maar door af en toe diep op de stang te zitten kon ik dat verlichten. Dat ging een paar keer goed tot mijn schaatspak aan de zadelpunt bleef hangen en ik viel. Dat moet er heel merkwaardig uit hebben gezien. Door de val en de adrenaline was de kramp wel ineens weg en won ik toch nog de wedstrijd.
Zweetshirt – Tijdens wedstrijden draag ik al vijftien jaar het zelfde zweetshirt. Het was destijds één van de eerste stretch ondershirts voor schaatsers. Het zit inmiddels vol gaten, maar ik kan er geen afscheid van nemen. Het is een stukje nostalgie en het voelt vertrouwd.
Beter wisselen – Om weer Nederlands
kampioen te kunnen worden zal ik beter moeten wisselen. Tot nu toe trainde ik er niet op waardoor ik altijd veel tijd in de wissels liet liggen: twee, soms wel drie minuten. Ik vind het prettig om na het lopen en fietsen de spieren even te laten herstellen, wat voeding te nemen en rustig in mijn ritme te komen, met het idee dat ik dat tijdverlies wel weer goed maak omdat ik daarna goed kan doorschaatsen. Maar het is toch zondetijd. Door meer aandacht aan de wissels te besteden hoop ik één of twee minuutjes te pakken. Om zoveel harder te kunnen lopen, fietsen of schaatsen moet je veel en hard trainen.
“DOOR DE VAL EN DE ADRENALINE WAS DE KRAMP WEL INEENS WEG EN WON IK TOCH NOG DE WEDSTRIJD.”
Zwemmen – Vorig jaar ben ik begonnen met zwemmen bij studentenzwemvereniging Aquamania in Leiden en heb ik mijn eerste zomertriathlon volbracht in Oud Gastel. Tot nu toe is het zwemmen diepe ellende; een uur lang overleven. Links en rechts wordt ik door veel minder getrainde figuren voorbij gezwommen. Dat motiveert niet en ik vind het toch al niet zo’n fijne sport. Ik wil graag kunnen ademhalen wanneer ik dat wil. Dat lukt niet tijdens het zwemmen, ik krijg voortdurend water in mijn mond en neus. Ik zou het echter geweldig vinden om ooit een keer de Ironman Hawaii te doen. Dat is een bucket list dingetje, maar de Ironman Maastricht zou ook al heel mooi zijn.
BRUGGE - BELGIË
Stappenbelt Sportfietsen Kanaal Noord 152 7322 AC Apeldoorn Tel.: 055 - 367 17 46 www.stappenbelt.com
Stouwdam Assen Bike & Skate Jan Fabriciusstraat 3 9401 BC Assen Tel.: 0592 340 570 www.stouwdamassen.nl
HAARLEM
Shifting Gears Blankenbergse Steenweg 6A 8377 Zuienkerke - België Tel.: 0032 50 31 38 00 www.shiftinggears.be
038
TRANSITION
039
GE V L UC H T V OOR E E N OLY MP IS C HE DR OOM Mohamad Maso heeft een droom, een olympische droom. De triatleet is om die droom te verwezenlijken zijn land Syrië ontvlucht. Elke avond valt hij in slaap met dezelfde gedachte: deelname in Tokio tijdens de Olympische Spelen van 2020. Dan is hij 27 jaar en op de toppen van zijn kunnen. “ Voor Nederland of Syrië, dat maakt me niet uit.” Tekst Thomas Sijtsma Beeld Lennaert Ruinen
040
TRANSITION
ie denkt dat in oorlogsgebied niet aan triathlon wordt gedaan, zit helemaal mis. Het bewijs levert de 22-jarige Mohamad met foto’s uit Syrië, rond de beladen stad Aleppo, op zijn smartphone. Het apparaat ademt triathlon. Alle apps en achtergrondfoto’s van de donkerharige sportieveling, inclusief kek baardje, bewijzen zijn hartstochtelijke liefde voor de sport. Hij is begeesterd. Mohamed laat zich niet stoppen door beschietingen, bombardementen en andere levensgevaarlijke situaties. Hij wil zwemmen, fietsen en lopen. Misschien wel juist door dat geweld nog meer en harder dan hij al deed. Het is de enige manier om zich te onttrekken aan de waanzin om hem heen. Het is zijn uitweg naar een beter leven. Misschien ook wel zijn enige kans op een beter leven. Deze zomer, krap een half jaar geleden, speldde hij nog een startnummer op in zijn thuisland. Niet alleen in Syrië stond hij aan de start. In Libanon, Bulgarije, Japan en voor-
al bij de Aziatische jeugdkampioenschappen maakte de oud-zwemmer indruk. Of hij zich ooit met de internationale top kan meten? “Misschien in de toekomst. Ik ben in ieder geval al tweede van Azië”, klinkt het, het heilige vuur zichtbaar in zijn donkere ogen. Het lijkt alsof hij bij het opvangen van het woord ‘triathlon’ automatisch zijn rug recht en het enthousiasme in zijn woorden en gebaren toeneemt. Hij leeft voor de sport, hij ademt de sport. Al het andere doet er niet toe.
OPVANGFAMILIE
In de bescheiden woonkeuken van zijn opvangfamilie vertelt de triatleet in gebrekkig Engels over de wedstrijden die hij afgelopen zomer nog deed. Hij gebruikt zijn telefoon om te vertalen van het Arabisch naar het Engels. In de keuken staat op elk apparaat het Nederlandse woord op een gele post-it. ‘Oven’, ‘koelkast’ en ‘schilderij’ krijgt Mohamad met horten en stoten over zijn lippen. Mohamad wil de taal leren zodat hij hier een leven kan opbouwen. Net als in zijn sport doet hij ook dit met volle overgave. Wat een beetje aanmodderen is, weet hij niet. Het echtpaar Said Aafer en Sam Noyb pikten hem en zijn 16-jarige broertje Alaa, Syrisch jeugdkampioen zwemmen, op uit de noodopvang in Zandvoort. Intussen hebben Mohamad en Alaa heel Nederland doorkruist, wachtende op een verblijfsvergunning. “Ik kwam op 27 oktober aan in Ter Apel”, herinnert Mohamad zich. “Daar heb ik drie dagen gezeten. Vervolgens Tubbergen, Zandvoort, Heemskerk, Nuenen, Utrecht en Loon op Zand. Dit allemaal in krap drie maanden tijd.” Mohamad en Alaa zijn door een toevallige loop van omstandigheden voorlopig in huis genomen door Said en Sam. Alaa (16) speelde in de noodopvang met één van de drie kinderen van Said en Sam, beiden actief in het vluchtelingenwerk. De rijtjeswoning in Zandvoort, met vier slaapkamertjes, wordt sindsdien bevolkt door zeven personen. Het is soms behelpen, vindt moeder Sam. “Mohamad eet door dat vele sporten op een dag vier keer zoveel als ik. Dat is niet erg, maar we zijn met zeven personen wel afhankelijk van dat ene inkomen van mijn man.” Praten over zijn thuisland, waar nu al vijf jaar een oorlog woedt, doet Mohamad niet graag, dat ligt te gevoelig. Zijn ouders en zusje van 19 wonen nog steeds in Aleppo. Wanneer de mogelijkheid zich voordoet skypen de jongens met hun familie. Ze hopen ooit dat ze het gezin kunnen herenigen in Nederland, maar dat is iets wat ver in de toekomst ligt.
SMOES
Mohamad weet dondersgoed dat het met hem heel anders had kunnen lopen toen hij eind september met een smoes uit de Syrische hoofdstad Damascus vertrok. Aan de
041
Mohamad wil de taal leren zodat hij hier een leven kan opbouwen. Net als in zijn sport doet hij ook dit met volle overgave. Wat een beetje aanmodderen is, weet hij niet.
Syrische triathlonbond vroeg de jonge triatleet of hij zijn ouders in Aleppo mocht bezoeken, hij had ze namelijk al een paar maanden niet gezien. “Ik zat in mijn laatste jaar van mijn sportopleiding. Wanneer je bent afgestudeerd, neemt de Syrische overheid alles van je af. Je moet het leger in. Eigenlijk had ik dan alles voor niets gedaan. Het is een onmenselijke omgeving, je hebt geen toekomst. Ik wilde geen oorlog, maar een nieuw leven.” Net als veel vrienden, die net als Mohamad studeren en sporten, wilde hij naar Europa. Bij zijn ouders pakte hij zijn belangrijkste eigendommen – als eerste ging zijn trisuit van Syrië in de rugzak – en boekte samen met zijn broertje een ticket van Libanon naar Turkije. Het was het begin van een lange vlucht die bijna een maand in beslag zou nemen. Vanwege de trainingsmogelijkheden in Nederland wist hij toen al waar de bestemming van zijn reis lag. Met het bereiken van Turkije moest het gevaarlijke deel van de reis nog komen. De hele wereld zag het afgelopen jaar hoe vluchtelingen verdronken op de Middellandse Zee tijdens hun oversteek naar het Europese vasteland. Mohamad en zijn broertje kenden geen angst tijdens hun overtocht naar het Griekse eiland Samos. Mohamad laat zelfs een selfie zien van het duo met doodsbange medestanders op de achtergrond. Hij plaatste de foto op zijn facebookpagina. De broers staan er lachend op. “Ons kon niets gebeuren. Als de boot om zou slaan, zouden wij als goede zwemmers die zeven of acht kilometer in open water wel overleven.”
ZWARE REIS
Vanaf Samos reisden de broers via Macedonië, Servië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk en Duitsland naar Nederland. Mohamad: “De reis was heel zwaar. Veel zwaarder dan een training en dan had ik het geluk dat ik veel fitter was dan andere vluchtelingen. We moes-
ten grote afstanden te voet afleggen en soms moest ik de hele nacht in een bus staan. Slapen was onmogelijk.” Eenmaal binnen de Nederlandse grenzen stuurde het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) de broers van opvangcentrum naar opvangcentrum. Een vaste plek kenden ze de afgelopen maanden nauwelijks. Gelukkig was daar de familie Aafer. Ze ruimden een slaapkamer in voor Mohamad en Alaa zodat ze vanuit een vaste verblijfplaats in ieder geval voorlopig aan hun sportcarrière en toekomst kunnen werken. Naast de triathlon is de uiterst gedreven Mohamad hard bezig met een cursus Nederlandse taal en hoopt hij zijn sportopleiding hier te kunnen afronden. “Als ik eenmaal echt definitief in dit land mag blijven, ga ik iedereen persoonlijk bedanken die mij de afgelopen maanden heeft geholpen. Bij mijn vertrek uit Syrië had ik
TERUG NA AR A ZC Door de regelgev ing heef t het Centraa l Orgaa n opva ng asielzoekers (COA) besloten dat Moha mad en A laa ter ug moeten naa r een asielzoekerscentr um . A laa is va nwege zijn leef tijd ver plicht onder wijs te volgen in de buur t va n het centr um waa r ze officieel zijn ingesch reven . Daa rdoor moeten Said en Sa m ze in ieder geva l tijdelijk laten gaa n . Dat doet pijn , het stel is gehecht geraa k t aa n de jongens. Ze hopen in de na bije toekomst plek voor hem te v inden in de omgev ing va n Heemstede en Za ndvoor t.
042
TRANSITION
Dankzij die hulp kan Mohamad drie keer per week op de fiets naar de zwemtraining in Heemstede. Met zijn pezige en afgetrainde lijf trekt hij dan ruim een uur zijn baantjes in het Noord-Hollandse dorp. Zijn wekker gaat om half vijf. Wind, gladheid, regen en kou deren hem niet. Nooit slaat hij een training over. Said probeert hem bij extreme weeromstandigheden nog wel eens tegen te houden. Mohamad wuift het dan weg als onzin. “Wat ik in Syrië heb opgebouwd wil ik niet weggooien.’ Daarnaast is Mohamad drie keer per week op zijn fiets en hardlopend in de Zandvoortse duinen te vinden. De triathlon is het enige wat hij nu als tijdsbesteding heeft in zijn dagelijks bestaan. Al zijn tijd steekt hij in trainen, trainen en nog eens trainen. Via de sport hoopt hij langzaam weer een sociaal leven te krijgen. Al die verplaatsingen zijn daar nog niet bevorderlijk voor geweest. Oceanus geeft hem enige houvast. Zijn vriendelijke voorkomen doet de rest.
TRAINEN TUSSEN BOMMEN
in mijn hoofd geprent dat ik het eerste jaar waarschijnlijk niet aan sporten toe zou komen. En kijk nu, nog geen half jaar later heb ik het zwemmen, fietsen en lopen alweer opgepakt.”
HULP UIT TRIATHLONWERELD
Zonder hulp was hem dat niet zo snel gelukt. De NTB regelde een wedstrijdlicentie en een lidmaatschap bij triathlonvereniging Oceanus in Aalsmeer voor hem, uit triathlonclub De Dolfijn in Amsterdam kwam een racefiets met schoenen, weer anderen zorgden voor een wetsuit en fiets- en hardloopkleding. Als klap op de vuurpijl schonk Ranomi Kromowidjojo zwemkleding aan broertje Alaa. “De Nederlandse sportwereld is gewoon top”, zegt ‘pleegmoeder’ Sam. “Hoe hij door iedereen wordt geholpen is hartverwarmend. Nooit had ik te maken met de triathlon, maar wat die mensen voor elkaar krijgen, is niet te bevatten. Chapeau.”
“Wanneer ik in Syrië trainde, speelde ik met mijn leven. Daar moest ik bij een training schuilen voor bommen. Maar ik trainde door, ik liet me niet stoppen, ik wilde leven en sporten.”
Het grootste deel van zijn vrienden uit Syrië hebben hun heil inmiddels ook elders gezocht. Ze zitten voornamelijk in Duitsland en via social media is er dagelijks contact. “Het grote verschil met trainen in Nederland of in Syrië is de veiligheid. Wanneer ik in Syrië trainde, speelde ik met mijn leven. Daar moest ik bij een training schuilen voor bommen. Maar ik trainde door, ik liet me niet stoppen, ik wilde leven en sporten. In Nederland kan ik gewoon veilig trainen zonder me druk te maken over militairen en terroristen. En de faciliteiten hier zijn goed. Alleen die kou, daar hebben jullie geen geluk mee. In Syrië was dat nooit een probleem. Ik heb liever die warme temperaturen.” Zijn thuisland kent ook geen actief verenigingsleven zoals Nederland dat kent. De triatleten zijn vooral op zichzelf aangewezen. Mohamad ziet naast deze verschillen nog eentje. “Mijn fiets in Syrië was mooier en beter, maar die kon ik helaas niet meenemen. Deze is eigenlijk iets te klein, ik krijg soms een beetje last van mijn rug”, zegt hij terwijl het ijskoude schuurtje in loopt waar de rode racefiets met gele opdruk ‘Tour de France’ staat opgeborgen. Hoe de komende maanden voor Mohamad verlopen, is onzeker. Hij hoopt dat zijn ouders en zusje herenigd worden met hem en zijn broertje in Nederland. Maar of dat lukt? Hij heeft geen idee. Voorlopig maakt hij zijn kilometers door de winderige duinen aan de Noord-Hollandse kust, op zoek naar zijn toekomst.
043
Triathlon over midden afstand, individueel en trio’s/duo’s
www.triathlon-nieuwkoop.nl VELODROME AMSTERDAM – MAY 21 2016 VELODROME AMSTERDAM – MAY 21 2016
TOPICS INCLUDE:
SPEAKERS INCLUDE:
TRAINING PROGRAMS
YVONNE VAN VLERKEN
RACE STRATEGIES
JOANNA CARRITT
INJURY PREVENTION
GONNY ROSENDAAL
NUTRITION
PLEUNI HOOIJMAN
TRAINING AND
MARJON HUIBERS
PREGNANCY
FIONA HOARE
PRICE LIST (€)
WOMEN SPECIFIC CONFERENCE AND WORKSHOPS
Until 29/2
Until 30/4 Until 11/5
On site
Conference only:
100
110
120
150
Conference + run clinic:
140
150
160
Conference + velodrome:
150
160
170
Limited places
TRI4HER.COM – INFO@TRI4HER.COM
#Tri4YouTri4Her
045
Later op school is geen probleem JUNIORENPRAAT
PIEYT
Joyce Caro Geboren 7 april 1999 Woont in Almere Vereniging TVA en RTC Almere Triathlon sinds 2012 Hoogtepunten 1e Jeugd- en Juniorencircuit 2015, 1e NK Run Bike Run, 4e NK Sprint junioren 4e NK OA (<23)
Niets is leuker dan lekker met je sport bezig zijn, liefst elke dag. Tegelijk heb je vrienden, hobby’s, school, en thuis. Hoe ga je daar mee om? Joyce Caro vertelt. “Ik zit nu in 5 VWO en kan dat goed combineren met fanatiek sporten. Omdat ik op een Loot-school zit, wordt er rekening gehouden met mijn sport. De lesuren duren zeventig minuten, waardoor ik ’s ochtends na de zwemtraining meestal een half uur moet missen. Docenten houden daar rekening mee. Er is afgesproken dat ik om 9.00 of 9.15 uur in de les mag binnenkomen. Dat bevalt mij heel goed, want ik wil zo min mogelijk missen en mijn leraren zijn vaak wel bereid om nog even extra uitleg te geven als ik dat nodig heb. Vaak vragen ze ook even hoe het gaat met trainen of hoe een wedstrijd is gegaan. Het is leuk dat ze daar echt interesse voor tonen.”
en wat ik doe als ik geen zin heb. Maar dat komt eigenlijk nooit voor, ik vind het superleuk om te doen!”
“De school heeft geen topsportklassen; in mijn klas zit nog een atlete en in een parallelklas zit een andere triatlete. Ik vind het ook goed dat ik niet met alleen maar sporters in de klas zit. Dan ben je ook met andere dingen bezig of heb je het over andere zaken dan alleen maar sport. Triathlon is bij ons op school niet onbekend. Iedereen heeft wel eens met de scholentriathlon in Almere meegedaan, maar om het zelf zo fanatiek te doen kunnen mijn klasgenoten zich niet voorstellen. Mij wordt wel vaak gevraagd hoe ik het volhoud
“Mijn broertje en vader doen ook aan triathlon. Met mijn vader train ik vaak samen omdat onze snelheden wel gelijk liggen. Bij ons thuis is sport altijd wel belangrijk geweest. Eerder deed ik aan wedstrijdzwemmen en moest ik ook vaak op rare tijden trainen. Daar werd thuis altijd rekening mee gehouden. Veel vrienden komen ook uit de triathlon, onder andere binnen het RTC hier in Almere, maar ik heb ook nog vrienden daarbuiten. Als we afspreken plannen ze dat een beetje om mijn trainingen of wedstrijden
“MIJ WORDT WEL GEVRA AGD HOE IK HET VOLHOUD EN WAT IK DOE ALS IK GEEN ZIN HEB. MA AR DAT KOMT EIGENLIJK NOOIT VOOR!” heen. Bovendien zijn er meer die fanatiek sporten. We zijn allemaal wel druk met onze eigen sport, al denk ik dat er niemand zoveel traint als ik.” “Dit jaar wil ik de ETU Cup in Holten goed meedoen, maar verder heb ik nog niet echt dromen. Ik wil het vooral superleuk blijven vinden en voor de rest zie ik het wel. Het is leuk zoals het nu gaat en het gaat ook goed met school. Uiteindelijk is school voor mij toch belangrijker, want de kans dat je met triathlon echt hogerop komt is zo klein.” Tekst Pieter van der Meer Beeld Sportfoto Drenthe
046
TRANSITION
VEEL IS AL GEZEGD EN GESCHREVEN OVER HET NUT, OF HET GEBREK DAARAAN, VAN STRETCHING BIJ WARMING-UP EN COOLING DOWN. RICK VAN RIEMSDIJK SCHETST VANUIT ZIJN ERVARING MET EEN BREDE GROEP SPORTERS, VAN OLYMPISCHE MEDAILLEWINNAARS TOT BEGINNERS, DE DO’S EN DONT’S. TRAINING
Stretchen —
ja of nee?
047
hebben. We maken daarbij voor het gemak even een onderscheid tussen het rekken van contractiel (spier) weefsel, non contractiel weefsel (gewrichtskapsels, ligamenten et cetera), spieren die ‘kort’ zijn en spieren die overactief zijn.
T
riathlon vereist een ongelooflijk groot bereik als het gaat om lichaamspositie en -houding. Van zwemmen naar een tijdrit rijden op de fiets en weer terug naar een positie volledig rechtop tijdens het lopen werkt van nature tegen elkaar in. En toch is het voor toptriatleten nog altijd mogelijk om 29 minuten op een 10 kilometer te lopen. Hoe kan dat? Kennis van de eigen fysieke eigenschappen vormt de basis voor alles wat je als sporter doet. Als triatleet moet je efficiënt met je lichaam omgaan en zelfkennis is dan misschien wel één van de belangrijkste eigenschappen. Ben je van nature heel stijf of juist heel soepel? Zit er veel of weinig speling in je gewrichten? Ben je een reactieve loper of juist een krachtloper? Dit soort vraagstukken wil je allereerst beantwoord hebben. Ten tweede is het belangrijk je eigen beperkingen te kennen: Kun je iets niet omdat een spier niet lang genoeg is? Of doet die spier juist te veel of te weinig? Ben je er eerder al eens geblesseerd geweest en heeft zich wat littekenweefsel gevormd? Door deze vragen voor jezelf te beantwoorden krijg je waarschijnlijk al een redelijk beeld van hoe je in elkaar zit. Maar hoe helpt deze kennis je nu verder bij een goede warming-up en cooling down?
VORMEN VAN REKKEN
Daarvoor wil ik je eerst vragen het principe van stretching zoals je dat nu kent even los te laten. Rekken voor of na een activiteit moet een functie hebben. Rekken om het rekken is een verspilling van je tijd en wellicht zelfs negatief voor je prestatie. Om de juiste redenen in een warming-up of cooling down ingepast kan het echter wel degelijk nut
Non contractieel weefsel (weefsel dat niet de mogelijkheid heeft om samen te kunnen trekken) en ‘korte’ spieren kunnen in principe op dezelfde manier worden aangepakt, namelijk met statisch rekken. De wetenschap vertelt ons dat consistent statisch rekken over een periode van acht weken een positieve invloed heeft op deze structuren. Maar heeft het dan ook zin om te rekken voor een activiteit die deze structuren gebruikt? Waarschijnlijk niet. Statisch rekken heeft in veel gevallen het effect dat je een beweging verder kan laten gaan dan normaal. In theorie heel mooi, maar als die extra bewegingsruimte niet gecontroleerd kan worden is het wachten op blessures. De contractiele weefsels (spieren) kunnen zoals beschreven kort dan wel overactief zijn. Het rekken van ‘korte’ spieren is hiervoor al besproken. Wat betreft de overactiviteit: Wat spierspanning kan wenselijk zijn, maar een teveel aan spierspanning levert vaak ook een beperking op. In dat geval kan rekken met een kleine spieraanspanning een positief effect hebben. Bij deze manier van rekken wordt de spier kort aangespannen, afhankelijk van de spiergrootte 5-20 seconden. Zodra de spier dan ontspant zal deze tijdelijk niet reageren op zenuwimpulsen, het zogenaamde ‘window of opportunity’. Door dit te herhalen zal het overschot aan spierspanning verminderen zonder dat het een negatieve invloed heeft op de (functionele) sportspecifieke stijfheid. Want spierspanning blijft zeker nodig. Zonder spierspanning in de hamstring zou Usain Bolt ook niet vooruit zou komen.
WAAROM REKKEN (OF NIET)
In theorie zijn dit (heel summier) de twee vormen van rekken die je voor en na het sporten kunt toepassen. De vraag is echter of het nodig is. Om het even wat meer praktisch te maken stel ik je daarom nogmaals de waaromvraag. Deze vraag geldt
REKKEN VOOR OF NA EEN ACTIVITEIT MOET EEN FUNCTIE HEBBEN. REKKEN OM HET REKKEN IS EEN VERSPILLING VAN JE TIJD EN WELLICHT ZELFS NEGATIEF VOOR JE PRESTATIE.
voor het zwemmen, fietsen en lopen, voor de krachttraining en niet te vergeten je stretchingprotocol. Waarom zwem je 5 kilometer per sessie? Omdat jij het nodig hebt. En waarom rek je statisch (of niet) voor het lopen? Ik hoop dat je daar ook een antwoord op kan geven.
Over de auteur Rick van Riemsdijk studeerde Sports Rehabilitation in Engeland en werkte als fysiotherapeut onder meer binnen D-squad samen met atleten als olympisch zilveren medaillewinnares Lisa Nordén. Hij heeft nu zijn eigen adviespraktijk RvR Sport Consultancy en is als high performance therapeut verbonden aan Squadra Kalas Triathlonteam.
Rekken heeft op meerdere vlakken waarde. Zoals hiervoor beschreven voor wat meer bewegelijkheid of voor het verminderen van spierspanning, maar zeker ook voor de balans in hele brede zin en de gezondheid van je gewrichten. In wetenschappelijk onderzoek wordt daarbij ook steeds meer gekeken naar de effecten van tractie op een gewricht (het heel licht uit de kom trekken van een gewricht). Door dit kleine extraatje toe te voegen aan de stretching wordt het gewricht omringd door gewrichtsvloeistof wat als een soort smering, vergelijkbaar met het invetten van je fietsketting, fungeert. De effecten hiervan op de bewegingsvrijheid en balans van het gewricht zijn erg positief.
CONCLUSIE
Rekken is dus prima, maar alleen als het met een reden wordt gedaan. Bepaal van jezelf wat voor atleet je bent, zoek daar eventueel hulp bij, en ga aan de hand daarvan op zoek naar je eigen beperkingen. Met de aanwijzingen uit dit artikel hoop ik je de handvatten te hebben aangereikt om stretching op een zinvolle wijze in je warming-up of cooling down in te bouwen.
PLEZIERIG SPORTEN VERLAAG JE KANS OP BLESSURES MINDER: SPIERPIJN KUITKLACHTEN SCHEENBEEN BLESSURES
Zoals bekend is Herzog Medical de exclusieve official supplier van de Nederlandse Triatlon Bond voor de levering van Sportcompressiekousen. Triatleten kiezen voor Herzog Triatleten hebben ervoor gekozen om het plezier in hun sport niet te laten bederven door pijnlijke onderbenen. Alle selecties: Olympic Distance, Duatlon, Triathlon, Lange afstand en Cross-triathlon profiteren tijdens trainingen en wedstrijden van de ondersteunende eigenschappen van de kousen waardoor de ‘verzuring’ later plaatsvindt en het herstel van de inspanning wordt versneld. Neem alleen genoegen met de echte kousen van Herzog, uniek in hun compressieverloop en effectiviteit. Optimaal herstellen met Compry Recovery Onlangs is het Compry Recovery systeem aan het assortiment van Herzog Medical toegevoegd. Dit innovatieve apparaat biedt je een beter en sneller herstel na inspanningen. Armand van der Smissen legt uit waarom hij, als bondscoach van de Duathlon selectie, hier gebruik van maakt:
Neem contact op met Herzog Medical BV voor meer gedetailleerde informatie: HERZOG MEDICAL Tel. +31(0)33 286 60 30 Website: www.herzogsport.com E-mail: info@herzogmedical.com
“Sinds een jaar maken wij gebruik van het Compry Recovery systeem van Herzog. De normale fysiologie van het lijf wordt door dit geavanceerde apparaat door middel van externe dynamische compressie nagebootst. Hierdoor wordt de afvoer van vocht met daarin de afvalstoffen van het verbrandingsproces door de aderen en lymfvaten bespoedigd waardoor het herstel na zware races en trainingen wordt bevordert. Als coach van deze topsporters zie ik zeker het nut en de voordelen van het gebruik van Compry Recovery bij zware en veeleisende sporten als duatlon en triatlon. Duatleten houden veelal niet van spanning op de benen vandaar dat Compry Recovery als positief er-varen wordt. De benen voelen “lichter” en het vermoeide gevoel is minder.” Kortom: behoud het plezier in je sport en draag uitsluitend Herzog Sportcompressiekousen
www.herzogsport.com - info@herzogmedical.com
A ls lid van de Nederlandse Triathlon Bond ontvang je zes keer per jaar gratis het nieuwe Transition magazine in de brievenbus. Geen lid? Geen nood. Ook dan kun je Transition ontvangen. Je kunt je abonneren door een mailtje te sturen naar info@triathlonbond.nl of via de website van de Nederlandse Triathlon bond, triathlonbond.nl. Bezoek ook onze website transition.nl voor het laatste nieuws, kalenders en informatie over de verschillende competities.
050
TRANSITION
WERKPLEK
NAAM: TINEKE VAN DEN BERG • LEEFTIJD: 36 BEROEP: CARDIOLOOG-INTENSIVIST LANGELAND ZIEKENHUIS ZOETERMEER
Beeld Marc van der Kort
051
WERKPLEK
TINEKE DOET SINDS 2009 AAN TRIATHLON EN BRAK IN 2012 DOOR MET WINST IN DE TRIATHLON STEIN. SINDSDIEN STAAT HAAR LEVEN IN HET TEKEN VAN SPORT EN MAAKT ZE BEWUST KEUZES IN HAAR WERK OM VOLDOENDE TIJD EN ENERGIE OVER TE HEBBEN VOOR TRAINEN. DAT DOET ZE GEMIDDELD 16 UUR PER WEEK. Tineke draait twee keer per week 24 uurs diensten, maar de dagen wisselen. Onregelmatig werken heeft voor- en nadelen. In de winter kan ze daardoor overdag fietstrainingen doen, maar het maakt plannen en een trainingsschema volgen lastig. En als ze 24 uur op, 24 af moet is het ook best vermoeiend. Het trainingsschema wordt zoveel mogelijk op haar rooster geschreven, maar gelukkig heeft ze flexibele collega’s waarmee diensten kunnen worden geruild. Hoewel regelmaat goed is voor een sporter past dit wel bij Tineke – ze houdt niet van sleur. Ziekenhuis en triathlon zijn heel verschillende leefwerelden die haar beide passen; als ze in de ene wereld is kost het haar altijd wat moeite naar de andere wereld over te schakelen.
SCHAATSEN SKEELERS & FIETSEN
VEEN
REN
2 7/E2
HEE
A
RE
JOU
HAICO BOUMA SCHAATSEN, SKEELERS EN FIETSEN
OUDEHASKE
Openingstijden: Ma 13.00-18.00 uur • Di t/m Vr 9.00-18.00 uur Donderdag koopavond 19.00-21.00 uur • Za 9.00-17.00 uur
Hasker Utgongen 7 • 8465 SJ Oudehaske • Tel. 0513 - 67 72 34 • www.haicobouma.nl
053
Het triathlon gevoel van...
ALEX DE BOER Beroep Eigenaar Dare2Tri Woonplaats Dordrecht Leeftijd 47 Triathlon sinds 1995
N
a jaren in de triathlonwereld te hebben gewerkt, had Alex de Boer in 2008 even een negen tot vijf baan. Als softwareverkoper in het bedrijf van een vriend had hij een dijk van een salaris en een grote leaseauto voor de deur. Maar na twee maanden hield hij het voor gezien. “Het was niks voor mij, ik miste het triathlonwereldje. De contacten met triatleten, bonden en organisatoren, het bedenken en vernieuwen van producten, dat is gewoon wat ik het liefste doe. Dit blijf ik doen tot mijn pensioen. Dare2Tri is mijn zakelijke finishlijn.” De Boer maakte in 1995 kennis met triathlon. Na jaren aan bodybuilding te hebben gedaan, stopte hij van de ene op de andere dag. “Dat was ik op een gegeven moment helemaal zat. In diezelfde periode kocht ik een nieuw huis en mijn nieuwe buurman ging in Limburg fietsen. Ik ging mee op een geleende fiets en vond het geweldig. Toen ik later las over de triathlon in Sliedrecht, besloot ik me op te geven. Lopen en zwemmen had ik niet veel gedaan, maar ik houd wel van een uitdaging.” In zijn eerste jaar als triatleet begon hij ook Ironman wetsuits te importeren. “In 1998 sloot ik een contract met Ironman waardoor ik in Europa de merchandising voor Ironmans in Europa – Frankfurt, Zürich, Lanzarote en later ook Engeland – kon gaan doen. Ik was brutaalweg naar Kona gegaan en onder de naam van een vriend de VIP-tent binnengekomen. Daar sprak ik de directeur aan met de woorden: ‘hallo ik ben Alex en ik wil je grootste licentiehouder worden’. Die man zei op zijn beurt: ‘let’s meet for breakfast tomorrow.’”
Het was in die tijd pionieren voor De Boer. “Veel vergelijke bedrijven waren er nog niet, we hebben alles zelf moeten uitzoeken. Een mooie tijd, waarin ik veel heb geleerd.” Sinds het begin ontwerpt hij alles zelf: Van wetsuits en triathlonkleding tot de bekende rugzak die alle Ironman-deelnemers meekrijgen. “Dat is nog steeds onze bestseller.” Zijn kennis van en ervaring met wetsuits, materialen en de belangrijke neopreenfabrikanten gebruikt hij nu in zijn eigen bedrijf, Dare2Tri, dat hij startte nadat hij zijn Ironman-licentie had verkocht en ongeschikt bleek als softwareverkoper. “Over de naam was ik snel uit: Dare2Tri, durf jij de uitdaging aan?” In 2000 ging De Boer zelf de uitdaging van zijn eerste hele triathlon aan: de Holland Triathlon Almere. Maar met een bloeiend bedrijf was er weinig tijd voor training. “Mijn duurlopen in de Biesbosch deed ik soms om elf uur ’s avonds. Om één uur ’s nachts kwam
ik weer thuis. Toch haalde ik de finish. Je grenzen verleggen, de uitdaging, dat vind ik zo mooi aan triathlon.” Na vervolgens Ironmans op Hawaii, Lanzarote en in Klagenfurt te hebben gedaan, staat er nu nog één wedstrijd op zijn bucketlist. “Graag wil ik over twee jaar, in het jaar dat ik vijftig word, meedoen aan de Challenge in Roth. Het is natuurlijk een iconische triathlon, maar was in 1997 ook de plek van mijn allereerste stand in het buitenland. Het lijkt me leuk om daar de cirkel rond te maken door nu zelf mee te doen. Daarna blijf ik zeker triathlons doen, maar op een lager pitje. Ik zie veel oudere triatleten die zichzelf helemaal aan gort hebben gelopen. Ik wil blijven zwemmen, fietsen en lopen, maar dan vooral om gezond en fit te blijven.” Tekst Marcia Jansen Beeld Mirko Meerwaldt
A XEL KOENDERS PERFEC TIONEERDE IN DE LOOP DER JAREN ZIJN FIE TSHOUDING
Beeld Soenar Chamid
055
DE FIE TSEN VAN A XEL IN 1984 BAARDE AXEL KOENDERS OPZIEN DOOR ALS EERSTE TRIATLEET MET EEN AERODYNAMISCHE TIJDRITFIETS AAN DE START TE VERSCHIJNEN VAN DE HOLLAND TRIATHLON IN ALMERE. OOK DAARNA TASTTE DE VIERVOUDIG ‘ALMERE’-WINNAAR MET NIEUWE SNUFJES REGELMATIG DE MOGELIJKHEDEN VAN DE REGLEMENTEN AF. VEEL DAARVAN WERDEN GEMEENGOED IN DE TRIATHLON. Tekst Roel Kerkhof
De oude tijdritfiets bestaat nog steeds. Twee jaar geleden dook hij weer op toen Roel de Haan van De Haan Wielersport in Ouderkerk aan de Amstel bij het opruimen van zijn magazijn het vehikel weer tegenkwam waarop Koenders in 1984 de Holland Triathlon won. Koenders was verrast, want hij wist niet waar de fiets gebleven was. “Het is nog steeds een prachtige fiets, een uniek exemplaar, er is er maar één van.”
056
TRANSITION
SNELLE SCHA ATSPAKKEN
De fiets werd in het voorjaar van 1984 door Koenders’ toenmalige fietssponsor Batavus gemaakt. Koenders zelf en zijn trainer, inspanningsfysioloog Jos Geijsel, brachten de kennis en de ideeën in. “Jos begeleidde me al sinds 1979 in het schaatsen en wielrennen. We waren al bezig met snelle pakken uit het schaatsen aan te passen voor de Holland Vierkamp in Den Haag (de voorloper van de latere Holland Triathlon, RK). Atleten stapten toen nog met fladderende kleding op de fiets. Wij hadden berekend dat strakkere kleding in combinatie met een betere houding 2 à 3 minuten tijdwinst zou opleveren tijdens de 85 kilometer fietsen.” Koenders boekte in 1981 – in schaatspak – zijn eerste van twee zeges in de Holland Vierkamp. In de jaren erna bleven Koenders en Geijsel broeden op materiaalverbetering. “Jos is daarin heel belangrijk geweest voor mijn carrière”, geeft Koenders zijn voormalige coach alle credits. “Zonder zijn inbreng had ik zelf ook jaren achtergelopen. In combinatie met mijn eigen kennis van trainingsleer – ik had net mijn studie Lichamelijke Opvoeding en Sport afgerond – waren we voortdurend op zoek naar vernieuwingen. De triathlon als jonge sport leende zich daar voor. Ik bleef tot 1985 ook wielrennen, maar die sport zat juist in oude gewoontes vastgeroest.”
EIHOUDING
Batavus maakte een soort baanfiets met aanpassingen voor het fietsonderdeel van de triathlon. Deze aanpassingen moesten vooral de luchtweerstand verlagen. Cruciaal daarin was de constructie waarbij het stuur onder de balhoofdbuis werd gemonteerd. De verkleining van het frontale oppervlak in combinatie met een meer aerodynamische ‘eihouding’ op de fiets moest minuten tijdwinst gaan opleveren. Het frame werd opgebouwd uit smalle, lichte Columbus buizen (van staal). De details en de juiste afstelling van de fiets werden in de zomer van 1984 verder geperfectioneerd door (toen nog) Gerrit de Haan Wielersport. Gewichtsbesparing en aerodynamica werden bereikt met: remkabels door de bovenbuis, alleen een buitenblad met één comman-
“WIJ HADDEN BEREKEND DAT STRAKKERE KLEDING IN COMBINATIE MET EEN BETERE HOUDING 2 À 3 MINUTEN TIJDWINST ZOU OPLEVEREN TIJDENS 85 KM FIETSEN.”
deur voor de achterderailleur (acht kransjes), een bidonhouder onder het zadel, tubes met 9 bar en twee lichte 28-spaaks wielen, waarvan het achterwiel werd dichtgeplakt met Boeklon plastic, een materiaal om boeken te kaften. Ook het frame werd deels dichtgeplakt met strak opgespannen Boeklon.
VIER MINUTEN TIJDWINST
“Zonder dat de concurrentie ervan op de hoogte was heb ik drie maanden lang op de fiets getraind en testtijdritten gedaan”, herinnert Koenders zich. “Eerst vooral op bij schaatsers en wielrenners bekende trainingsrondjes bij Nieuwer ter Aa. Ik reed testtijdritten op zowel de gewone als de tijdritfiets – ook als koppeltrainingen met lopen. Om niet voor verrassingen te komen staan testten we de fiets de laatste zes we-
De fiets van Axel Koenders uit 1988 waarmee hij niet in de Ironman Roth van start mocht gaan.
057
Axel Koenders op weg naar de overwinning in de Holland Triathlon Almere 1984.
ken voor de Holland Triathlon op de lange rechte wegen in de polder; kon ik zolang in de voorovergebogen houding zitten, wat was het ideale beenritme? We kwamen tot de conclusie dat deze fiets drie à vier minuten sneller zou zijn over 180 km dan een traditionele racefiets.”
“WE NAMEN EEN RISICO OMDAT DE REGLEMENTEN OP HET GEBIED VAN MATERIAAL NIET DUIDELIJK WAREN. DE FIETS WERD OP HET ALLERLAATSTE MOMENT VOOR DE SLUITING VAN DE WISSELZONE INGELEVERD IN DE HOOP DAT DE JURY ER DAN ZONDER VEEL DISCUSSIE MEE AKKOORD ZOU GAAN.”
Naast tijdwinst speelde ook het mentale aspect mee. Koenders: “Het gaf me natuurlijk een enorme boost om op zo’n bijzondere fiets te stappen; je weet dat die snel is. De concurrentie zal wellicht ook een tikje hebben gekregen. Om de tijdrijhouding zo lang mogelijk vol te kunnen houden hadden we op basis van de weersverwachtingen een strategie doorgesproken voor het fietsonderdeel: de armen breder gepositioneerd en meer gestrekt bij de (weinige) rugwind en bij tegenwind een smalle greep en meer in elkaar gedoken.”
BEDRIJFSGEGEVENS GEHEIM
Nadat hij een jaar eerder de Holland Triathlon voor het eerst had gewonnen, prolongeerde Koenders op zijn nieuwe tijdritfiets zijn titel door Gregor Stam te kloppen. Met een gemiddelde snelheid van 37,5 km/uur over de 180 kilometer fiet-
sen was hij evenwel niet de snelste tijdens het fietsonderdeel. Dat was Peter Zijerveld, een oud-wielerprof, tegenwoordig talentcoach bij wielerbond KNWU. Koenders meldde na afloop echter dat hij weinig profijt had gehad van zijn revolutionaire fiets; het zou vooral een mooie publiciteitsstunt voor zijn sponsor zijn geweest. Dat was een tactische uitspraak, zo zegt hij nu. “Ik wilde onze bedrijfsgegevens niet prijsgeven en de concurrentie niet wijzer maken dan ze was. Zoals Christopher Froome nu onder grote druk van met name de pers zijn data vrijgeeft, dat zou ik nooit doen. Die wijsheid moet je in topsport zoveel mogelijk voor jezelf houden.” Feit is dat Koenders’ voorbeeld aanvankelijk weinig navolging kreeg. Zijerveld verscheen een jaar later aan de start van het eerste EK lange afstand in Almere met een speciaal voor hem gebouwde tijdritfiets van Koga Miyata. De fiets had onder meer een klein 24 inch voorwiel, maar na twee lekke voorbanden was het einde verhaal. In een boekwerkje waarin topatleten hun verhaal doen over de Holland Triathlon van 1986 noemt Rob Barel de materiaalvernieuwingen van Koenders nog ‘flauwekul’ en ‘show, alleen maar show, leuk voor de sponsor’.
INNOVATIES TOEPASSEN
Koenders was verbaasd dat reactie lang uitbleef. “Er werd niet echt alert op ingesprongen. Jos en ik
058
TRANSITION
De aangepaste Batavus uit 1984 staat er heden ook nog goed bij.
probeerden juist voortdurend de concurrentie voor te blijven door innovaties in materiaal, voeding en trainingsmethodiek toe te passen. De kennis daarover was er wel, maar het was minder toegankelijk dan nu. Jos was er heel goed in die kennis te ontsluiten. Zo waren we dertig jaar geleden ook één van de eersten die begonnen met onderwateropnames tijdens zwemtrainingen en het sturen van trainingen met behulp van een hartslagmeter.” Tegelijk geeft hij toe dat sommige nieuwigheidjes puur voor de sponsor in het wedstrijdbeeld werden geïntroduceerd. Koenders verwijst naar de cover van het laatste nummer van Triathlon Sport in 2015, waarop hij afgebeeld staat met oordopjes in en een walkman aan zijn arm tijdens de Wintertriathlon Assen in 1987. “Dat was puur ter promotie van het product van mijn sponsor Sony. Je kon er aanvankelijk alleen radio mee luisteren. Tijdens de Holland Triathlon van 1986 kon ik zo op de dijk via Radio Flevoland wel op de hoogte blijven van mijn voorsprong tijdens het lopen.”
REGLEMENTEN
Het laatste voorbeeld geeft aan dat Koenders ook voortdurend de grenzen van de reglementen opzocht. Muziekdragers zijn in de triathlonsport inmiddels sinds jaar en dag verboden. Nadat Koenders in 1984 de Holland Triathlon had gewonnen op zijn deels dichtgeplakte tijdritfiets werd het wedstrijdreglement van de
Stichting Triathlon Nederland (de voorloper van de huidige NTB) ook meteen aangepast: ‘Rijwielen uitgerust met wielen van verschillende diameter, met dichte wielen…. Zijn toegestaan. Deze fietsen, uitgerust met ossekopstuur, vervaardigd uit ronde dan wel platte buis, dat geen enkel gevaar oplevert, zijn toegestaan.’
“OM DE TIJDRIJ-
Het dichtplakken van het kader was evenwel niet meer toegestaan. “We namen hiermee in 1984 een risico omdat de reglementen op dit punt niet duidelijk waren. De fiets werd op het allerlaatste moment voor de sluiting van de wisselzone ingeleverd in de hoop dat de jury er dan zonder veel discussie mee akkoord zou gaan. We hadden voor de zekerheid nog wel de gewone racefiets achter de hand, maar het pakte uiteindelijk allemaal perfect uit.”
EEN STRATEGIE
JURY VERRASSEN
Zo kroop Koenders wel vaker door de mazen van de reglementen, maar in 1988 kreeg hij tijdens de toenmalige Ironman (tegenwoordig Challenge) in Roth dan toch het deksel op de neus. Andermaal trachtte hij op een met speciale kunststof dichtgeplakt kader te starten, maar de Duitse jury stak daar een stokje voor. “We probeerden bewust de jury te verrassen met materiaal waardoor het leek alsof het frame uit één stuk bestond. We wisten dat dit afgekeurd zou kunnen worden.” Laat verschijnen bij de wisselzone had geen zin. “Men was op de hoogte
HOUDING ZO LANG MOGELIJK VOL TE KUNNEN HOUDEN HADDEN WE OP BASIS VAN DE WEERSVERWACHTINGEN DOORGESPROKEN.”
van mijn fiets.” Koenders vermoedt dat zijn Duitse concurrent Dirk Aschmoneit de organisatie inlichtte. “Ik was al tien dagen voor de wedstrijd in Roth aanwezig om me voor te bereiden. Twee dagen voor de race stond ik mijn fiets schoon te maken in een garage toen Dirk voorbijkwam. Hij zag mijn fiets.” Sindsdien hield Koenders zich keurig aan de reglementen. “Die waren inmiddels ook zo aangescherpt dat het weinig zin meer had met verrassingen te komen.”
WERELDRECORD
Op zijn reguliere tijdritfiets won Koenders overigens de race in Roth in een nieuwe wereldrecordtijd van 8.13.11 uur. “Maar met die andere fiets had het nog 3 à 4 minuten sneller gekund”, is de overtuiging van de inmiddels 56-jarige en nog altijd zeer sportieve eigenaar van een sport- en fitnesscentrum uit Ouderkerk aan de Amstel. Hij wordt nog regelmatig op die race aangesproken. “Het is nog steeds een goede tijd. Samen met mijn twee Europese titels vormde dat een hoogtepunt in mijn carrière. Veel van de veranderingen waarmee we destijds bezig waren, zijn nu gemeengoed. We waren onze tijd ver vooruit, al had ik ook zonder de aanpassingen aan mijn fiets mijn races wel gewonnen. Die fiets uit 1984 is nog steeds een hele snelle fiets. Ik zou ook nu niet veel anders doen dan toen. Alleen zou de fiets nu van carbon zijn in plaats van staal: dat is stijver, lichter en gestroomlijnder.”
Triathlonvereniging TZC Vahalis
Drie disciplines, één doel. FORTE Sportswear heeft een collectie compromisloze sportkleding voor onder andere de wielersport, schaatsen en running, waarin wij al onze kennis over de sport, confectie en pasvormen hebben samengevoegd. Wij maken zorgvuldig een keuze uit de allerbeste materialen en fournituren,voeren veelvuldig en nauwgezet testen uit en fabriceren met de grootste nauwkeurigheid onze sportkleding.
www.fortesportswear.nl Forte Sportswear: dé standaard voor hoogwaardige sportkleding.
powered by
WETSUIT-TESTDAGEN 20 MAART / 8 MEI ARENA - AQUASPHERE - BLUE SEVENTY ORCA - SAILFISH - ZONE3 - ZOOT - 2XU de meest uitgebreide testdagen van Nederland waar je werkelijk keuze hebt tussen de beste merken wetsuits en met meer dan 20 jaar ervaring geven wij het beste advies om je op te geven en voor meer informatie ga je naar www.tri-run.com of 035-6245475
TRI-RUN, Herenstraat 25 1211BZ Hilversum 035-6245475
061
TIPS, TRICKS EN INFORMATIE WISSELZONE
Koolhydraatrijke drank verdient voorkeur boven gels
ONDERZOEK
Uit Duits onderzoek is gebleken
triathlon volbrachten. Zeven van
dat duursporters die koolhydra-
de negen testpersonen gaven aan
ten via een gel innemen in plaats
last van maag- en darmklachten te
van in een drank vaker last van
krijgen bij inname van de gels. De
maag- en darmklachten krijgen.
onderzoekers adviseerden daarom
De onderzoekers van de Univer-
koolhydraten bij voorkeur via
siteit van Ulm ontdekten verder
drank in te nemen. Voor wie toch
dat het voor de prestatie geen
gebruik wil maken van gels is het
verschil maakt of een sporter
verstandig dit eerst in trainingen
koolhydraatrijke gels of dranken
uit te proberen.
inneemt. Aan het onderzoek deden negen getrainde duursporters mee die tweemaal een gesimuleerde
Q U O T E MEDISCH
“Triathlon, van
De griep te lijf
Sinds vorige maand heerst in
Hoewel het type virus dat in het
Nederland een griepepidemie.
vaccin is opgenomen het meest
Wie in de herfst een griepvaccin
wordt gevonden, biedt het
heeft opgehaald is redelijk goed
vaccin geen bescherming tegen
beschermd, maar niet helemaal.
een tweede – minder heftig – type griepvirus. Voor wie toch ten prooi valt aan de griep heeft bondsarts Guido Vroemen al eens enkele aandachtspunten op een rijtje gezet. Je kunt ze nalezen op www.transition.nl, onder ‘thema’s’, ‘gezondheid’. Prettig om te weten: Regelmatig sporten verhoogt de weerstand.
buitenaf naar binnen kijkend kun je het niet begrijpen, van binnenuit naar buiten kijkend kun je het niet
GADGET Samen trainen met Zwift
verklaren.”
Stevige fietstrainingen op je indoortrainer zijn vaak moeilijk vol te houden en saai. Met gebruikmaking van technologieën uit de
GOED DOEL
Spieren voor spieren
gaming industrie maakt de online fietswereld van Zwift daar een einde aan. In korte tijd is een com-
Net als afgelopen jaar heeft de Nederlandse Triathlon Bond dit
munity opgebouwd van fietsers
jaar weer haar naam verbonden aan de Stichting Spieren voor
over de hele wereld waarmee je
Spieren. Deze stichting zamelt geld in dat ten goede komt aan
online je trainingen kan afwerken
onderzoek naar diverse kinderspierziekten en de verbetering
in een tropisch 3D landschap.
van het diagnose- en behandelingstraject.
Meerdere malen per week worden er online trainingsritten, wedstrij-
Geld wordt onder meer ingezameld via de Spierathlon, een 1/8
den en ‘social rides’ georganiseerd
triathlon die op 4 juni bij de Ouderkerkerplas in Ouderkerk aan
in verschillende tijdzones. Wie
de Amstel voor de tweede keer wordt gehouden. Volwassenen
weet kun je aansluiten bij de ‘early
met kinderen (met of zonder spierziekte) kunnen hier in team-
morning rides’ van Laurens ten
verband aan meedoen. Met de opbrengst wordt bijgedragen aan
Dam. zwift.com
de uitbreiding van het Spieren voor Spieren Kindercentrum in het WKZ in Utrecht. Aanmelden kan via spierathlon.nl.
062
TRANSITION
“Ik doe geen dingen meer waar ik geen zin in heb.” TIJDENS DE OLYMPISCHE SPELEN VAN SALT LAKE CITY IN 2002 VEROVERDE JOCHEM UYTDEHAAGE GOUD OP DE 5.000 EN 10.000 METER EN ZILVER OP DE 1.500 METER. SINDS 2014 DOET HIJ AF EN TOE AAN EEN TRIATHLON MEE. “DE INTENSITEIT EN DIVERSITEIT VAN DE TRIATHLON SPORT TREKKEN MIJ AAN.” ZIJ-INSTROMER
Tekst Norbert Veringmeier Beeld Jasmijn Gangel/Timothy Clary
D
e voormalig topschaatser heeft de afwisseling van de triathlonsport ontdekt. “Je kunt jezelf op meerdere vlakken verbeteren. Mijn zwemmen was bijvoorbeeld niet zo goed. Door zwemlessen te nemen heb ik daar winst weten te pakken. Tijdens de Amsterdam City Swim behoorde ik binnen het totale deelnemersveld tot de beteren en in een triathlon ben ik nu niet meer de langzaamste. Het mooie van triathlon is ook dat je kunt kiezen wat je gaat trainen. Als het regent, hoef ik niet te fietsen maar kan ik ook gaan lopen.” Uytdehaage is sinds zijn olympische triomftocht veertien jaar geleden een bekende Nederlander. Daarnaast behaalde hij verschillende WK- en EK-titels in het langebaanschaatsen. Inmiddels vult de 39-jarige oud-topsporter zijn dagen als spreker, inspirator en bedrijfstrainer. Hij brengt zijn gehoor bij hoe je door een balans te vinden tussen presteren en rusten vitaal kunt leven. ‘Mensen rijker laten leven’ noemt hij dat zelf. Met zijn stichting Sporttop geeft hij daarnaast talenten uit verschillende sportdisciplines de kans daadwerkelijk door te stoten naar de top. Zelf sporten blijft voor hem ook een must. “Het geeft rust in mijn hoofd tussen alle andere bezigheden.”
063
“IK VIND HET LEUK OM MET INFORMATIE TE SPELEN EN MIJZELF TE VERBETEREN. MAAR ALLES IN HET REDELIJKE. IK MAAK NIET MEER DE FOUT, ZOALS IN MIJN SCHAATSCARRIÈRE, OM NIET GOED TE LUISTEREN NAAR DE SIGNALEN VAN MIJN LICHAAM.”
gezelligheid. “Zo fiets ik regelmatig met een groep vrienden van 18 tot 60 jaar uit Blaricum/Eemnes en, zoals dat hoort, maken wij onderweg gewoon tijd voor appeltaart.”
GEWONE RACFIETS
Grootse plannen voor een triathloncarrière heeft Uytdehaage dus niet. “Een kwart vond ik al heel pittig. De sprintafstand ligt mij het best. Dan kun je lekker diep gaan. Aan de lange afstand denk ik al helemaal niet.” Qua materiaal koestert hij wel voorzichtige ambities. “Ik denk eraan een tijdritfiets aan te schaffen. Maar ik twijfel. Bij een bergachtige triathlon zoals in Italië en ook op een bochtig parkoers zoals rond de Bosbaan heb je er geen voordeel van. Bij ‘DUIN’ is er wel winst mee te halen.” Hij lacht als hij denkt aan de triathlons waarin hij regelmatig mensen op de duurste fietsen voorbij reed. “Zij zitten vaak niet eens goed op hun fiets. Op mijn gewone racefiets zit ik dan aerodynamischer.”
NEDERL ANDSE CYSTIC FIBROSIS STICHTING
Zijn ambassadeurschap bij de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting, die zich inzet voor mensen met taaislijmziekte, zorgde voor een kennismaking met de triathlonsport. Uytdehaage: “Het is een wat raar verhaal. Een meisje met CF organiseerde een triathlon met het doel fondsen te werven en vroeg mij mee te doen. Een leuke uitdaging. Hardlopen en fietsen deed ik toch al. Door de zwangerschap van deze CF-patiënte ging die triathlon uiteindelijk niet door. Dat vond ik jammer, want ik had er inmiddels al aardig wat voor getraind. Maar de reden van de afgelasting was een leuke. Want als CF-er zwanger raken is vrij bijzonder.” Vanwege zijn trainingsinspanningen besloot Uytdehaage deel te nemen aan een andere triathlon. Het werd de wedstrijd van Lago d’Iseo in Italië. “Bij eerdere vakanties had ik die triathlon wel eens gezien en het leek mij wel gaaf nu zelf mee te doen.” Als voorbereiding op de wedstrijd leek het hem niet onver-
standig eerst in Nederland een triathlonwedstrijd te proberen. Dat werd de sprintafstand van de DUIN triathlon in Almere. En dat smaakte naar meer. “Ik vond het erg leuk. Het gaf veel voldoening om het maximale uit jezelf te kunnen halen.” Een jaar later, in 2015, startte Uytdehaage daarom in meer wedstrijden. Naast ‘DUIN’ en ‘Lago d’Iseo’, nam hij als lid van het Tri-Fa triathlonteam ook deel aan de Bosbaantriathlon in Amsterdam en de Politietriathlon in Spijkenisse. “Ik kwam via Twitter in contact met Tri-Fa. Zij zetten zich in voor het Jeugdsportfonds en het leek mij wel leuk me bij hen aan te sluiten.” Hij is echter geen volwaardig teamlid. “Voor komend seizoen moet ik nog zien of ik weer een of meer wedstrijdjes met hen kan meedoen. Ik wil in sport geen verplichtingen meer. Dat kan niet door mijn werkzaamheden en ik ben niet iemand die mensen teleurstelt met valse beloften.” Sporten doet Uytdehaage nu bovendien vooral voor de
Hoewel de ambities niet groot zijn heeft de sportman in Uytdehaage het wel nodig om doelen te stellen. “Triathlon is daar ideaal voor. Iedereen kan per onderdeel zijn eigen targets bepalen. Zelf wil ik bijvoorbeeld een keer binnen de triathlon de 10 kilometer in 40 minuten lopen. Dat lijkt me voor mij haalbaar.” Om te controleren of hij die doelen haalt, hecht hij aan een uitslagenlijst na afloop. “In wedstrijden draag ik geen horloge. Ik baalde daarom enorm na de triathlon van Spijkenisse. Zij publiceren geen splittijden maar alleen eindtijden.” Triathlon is voor hem ook een sport van de details. “Door dingen slim aan te pakken kun je veel tijd winnen. Bijvoorbeeld in de wisselzone. Ik ben nog wel zoveel topsporter dat ik mij daarin laat adviseren. Pas geleden heb ik mij laten testen door Frank Heldoorn. Hij heeft mij looptips gegeven en uitgelegd hoe ik slimmer en meer op techniek kan trainen. Ik vind het leuk om met dat soort informatie te spelen en mijzelf te verbeteren. Maar alles in het redelijke. Ik maak niet meer de fout, zoals in mijn schaatscarrière, om niet goed te luisteren naar de signalen van mijn lichaam. Ik doe geen dingen meer waar ik geen zin in heb.”
064
TRANSITION
SPOT LIGHT Spotlight blikt deze keer met fotoâ&#x20AC;&#x2122;s van het afgelopen seizoen vooruit naar het komende triathlonjaar.
1
1
A LMERE
Challenge
De Challenge Almere groeit elk jaar weer. Vorig jaar stonden er ruim 2.100 atleten verdeeld over drie dagen aan de start. Hoeveel worden dat er dit jaar? foto Stephen Pond/Getty Images
2
E REDIVISIE
Triathlon
De Lotto Eredivisie Triathlon beleeft dit jaar de vijfde editie. Er wordt vroeg gestart met de teamwedstrijd in Amsterdam. Daarna volgen nogmaals Amsterdam, Rotterdam, Veenendaal en Almere. foto Sonja Jaarsveld
2
3
R OT TERDAM
WK paratriathlon
Rotterdam is dit jaar gastheer voor het WK paratriathlon en de ITU European Cup. Het vormt de opmaat naar de World Triathlon Series Grand Final in 2017. foto Delly Carr/ITU
3
065
4
4
M A AS TRICHT
Ironman
Na de lang verwachte en zeer geslaagde première van de Ironman Maastricht, hebben zich nu al meer atleten ingeschreven dan er afgelopen jaar aan de start stonden. Met een nieuw fietsparkoers wordt het een grensoverschrijdend evenement. foto Ludo-grafika.nl
5
R IO DE JANEIRO
Olympische Spelen
De triathlon vindt tijdens de vierjaarlijkse sporthoogmis plaats op een bijzondere plek in Rio de Janeiro: De wisselzone ligt direct aan het beroemde strand van Copacabana. foto Wagner Araujo/ITU
5
6
H AWAII
WK Ironman
Yvonne van Vlerken was eind vorig jaar al verzekerd van een startbewijs voor het WK Ironman op Hawaii. De lange afstand atlete kan daardoor optimaal haar seizoen inrichten om er nog één keer voor het podium te gaan. foto Ludo-grafika.nl
6
TRANSITION
Beeld Nigel Roddis
066
FINISH WE HOPEN DAT HET EERSTE NUMMER VAN TRANSITION BEVALLEN IS. HET VOLGENDE NUMMER VERSCHIJNT IN WEEK 17.
Mijn Koga & ik #07
ZO’N F3 IS GEWOON HARTSTIKKE LEUK Als triatleet train ik me natuurlijk een slag in de rondte op mijn fiets. Op mijn racefiets. Ook een KOGA trouwens. Uren zit ik daarop. Je zult wel denken “Die zal wel blij zijn als ze even niet hoeft te fietsen’. Maar dat is dus niet zo. Lees verder op mijnkogaenik.nl
OLYMPISCH TRIATLEET
LOVE YOUR BIKE
Jouw perfecte fietsuitrusting op één plek
In winkelmand
In winkelmand
Bestel Pearl Izumi nu ook online via
shop.bikegear.cc Complete en actuele collectie Pearl Izumi Exclusieve acties en promoties!
click & collect
In winkelmand
Thuis afleveren of ophalen bij een dealer Meer dan 100 officiële dealers. Altijd een service- en afhaalpunt bij jou in de buurt 10% korting op de volgende bestelling bij inschrijving nieuwsbrief
10.000 volgers facebook.com/bikegear.cc
1230_PI B2B2C_210x297.indd 1
instagram.com/bikegearnl
15-2-2016 9:46:35