Tehran University Medical Journal (TUMJ), Vol.69, No.8, November 2011

‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫دوره ‪69‬‬

‫ﺷﻤﺎره ‪8‬‬

‫آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ اﻣﺘﻴﺎز‪ :‬داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬ ‫ﻣﺪﻳﺮ ﻣﺴﺆول‪ :‬دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻦ اﻣﺎﻣﻲرﺿﻮي‬ ‫ﺳﺮدﺑﻴﺮ‪ :‬دﻛﺘﺮ ﻧﺎدره ﺑﻬﺘﺎش‬ ‫ﻣﺪﻳﺮ اﺟﺮاﻳﻲ‪ :‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﻧﻮﻳﺎن اﺷﺮف‬ ‫ﺷﻮراي دﺑﻴﺮان‬

‫دﻛﺘﺮ ﺷﺎﻫﻴﻦ آﺧﻮﻧﺪزاده‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺻﺪﻳﻘﻪ ﺑﺮﻧﺎ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﺣﺎﺟﺘﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺧﻮﺷﻨﻮﻳﺴﺎن‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻧﻴﻤﺎ رﺿﺎﻳﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻧﮕﺎر ﺳﺠﺎدﻳﺎن‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲ ﻋﺮبﺧﺮدﻣﻨﺪ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻧﻌﻤﺖاﷲ ﻋﻄﺎﻳﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ راﻣﺶ ﻋﻤﺮاﻧﻲﭘﻮر‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﻮد ﻗﺎﺿﻲ ﺧﻮاﻧﺴﺎري‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪﺟﻮاد ﻗﺎﺿﻲ ﻣﻴﺮ ﺳﻌﻴﺪ‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﻬﺮي ﻛﺪﺧﺪاﻳﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮادﻣﻨﺪ‪ ،‬دﻛﺘﺮ زﻳﻨﺖ ﻧﺎدﻳﺎﺣﺘﻤﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﻧﻮﻳﺎن اﺷﺮف‬ ‫ﻫﻴﺄت ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ‬

‫دﻛﺘﺮ ﻧﺎﺻﺮ اﺑﺮاﻫﻴﻤﻲ درﻳﺎﻧﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﻮد اﻛﺒﺮﻳﺎن‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻓﺮﻧﺎز آﻣﻮزﮔﺎر ﻫﺎﺷﻤﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺑﺎﺑﻚ ﺑﻬﺎر‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﭘﺮوﻳﻦ ﭘﺎﺳﺎﻻر‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﭘﺮﻳﭽﻬﺮ ﭘﺎﺳﺒﺨﺶ‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ زاﻫﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺧﺎن‪ ،‬دﻛﺘﺮ زﻫﺮا ﺣﻼﺟﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ داوري ﺗﻨﻬﺎ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﻬﺮﻧﺎز رﺳﻮﻟﻲﻧﮋاد‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺴﻌﻮد ﺳﺘﻮده‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺷﻌﺒﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ اﺣﻤﺪرﺿﺎ ﻃﻼﺋﻲﭘﻮر‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻇﻔﺮﻗﻨﺪي‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻛﺠﺒﺎفزاده‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪﺟﻮاد ﻣﺮﺗﻀﻮي‪ ،‬دﻛﺘﺮ اﻋﻈﻢاﻟﺴﺎدات ﻣﻮﺳﻮي‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪﺟﻮاد ﻣﻴﻜﺎﺋﻴﻠﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺑﻬﺮوز ﻧﺒﺌﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺮﺿﻴﻪ وﺣﻴﺪ دﺳﺘﺠﺮدي‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻫﺎدﻳﺎن‬ ‫ﻫﻴﺄت ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ‬

‫دﻛﺘﺮ ﻓﺮﻫﻨﺎك اﺳﺪي )ﺷﻴﻜﺎﮔﻮ(‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺟﻮاد ﭘﺮوﻳﺰي )ﻓﻴﻼدﻟﻔﻴﺎ(‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻛﺸﺘﮕﺮ )ﻟﻨﺪن(‪ ،‬دﻛﺘﺮ اﻓﺸﻴﻦ ﮔﻨﺠﻲ )اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرگ(‪،‬‬ ‫دﻛﺘﺮ ﺷﻬﻼ ﻣﺴﻌﻮد )ﻓﻠﻮرﻳﺪا(‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﭘﺮوﻳﺰ ﻫﻨﺠﻨﻲ )ﭘﻨﺴﻴﻠﻮاﻧﻴﺎ(‬ ‫وﻳﺮاﺳﺘﺎران‬

‫دﻛﺘﺮ ﻧﺎدره ﺑﻬﺘﺎش‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﻧﻮﻳﺎن اﺷﺮف‪ ،‬دﻛﺘﺮ وﺣﻴﺪ ﻧﻴﻜﻮﻳﻲ‪ ،‬دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﺑﻬﻨﺎم ﻫﺎﺷﻤﻲ‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران دﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ‬

‫ﺣﺴﻴﻦ ﭼﺎﻳﭽﻲ‪ ،‬راﺣﻠﻪ رﻣﻀﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺳﺤﺮ ﺻﺪﻳﻖ‪ ،‬ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﻋﺴﮕﺮي‪ ،‬آرزو ﻛﻤﻴﺰاﻧﻲ‬ ‫ﻧﺸﺎﻧﻲ‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻗﺪس‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘﻮرﺳﻴﻨﺎ‪ ،‬داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﻣﻮزش‪ ،‬ﻃﺒﻘﻪ اول‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪ ،202‬دﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ‬ ‫آدرس اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ‪ http://tumj.tums.ac.ir :‬ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ‪medjournal@tums.ac.ir :‬‬ ‫ﺻﻨﺪوق ﭘﺴﺘﻲ ‪ ،14155/6447‬ﺗﻠﻔﻜﺲ‪Online submission: http://journals.tums.ac.ir/login ، 88962510 :‬‬ ‫ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺼﻮﺑﻪ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮن ﻧﺸﺮﻳﺎت ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺸﻮر‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﻘﺎﻻت اﻳﻦ ﻣﺠﻠﻪ اﻣﺘﻴﺎز ارﺗﻘﺎي ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﺗﻴﺮاژ‪ 1000 :‬ﻧﺴﺨﻪ‬

‫ﻟﻴﺘﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ ،‬ﭼﺎپ و ﺻﺤﺎﻓﻲ‪ :‬ﺑﻬﺮﻧﮓ‬

‫)راﻳﮕﺎن(‬

‫ﻧﻤﺎﻳﻪ ﺷﺪه در‪:‬‬

‫‪SCOPUS, EMBASE, Cambridge Scientific Abstracts (CSA), CAB Abstracts (CABI), Chemical Abstract Service (CAS),‬‬ ‫‪DOAJ, Psych Info, ULRICH΄S, Index Copernicus, IMEMR, EMR Beta, SID, Magiran, Iran Medex‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬ ‫دوره ‪69‬‬

‫ﺷﻤﺎره ‪8‬‬

‫آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ و آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي )‪ VP4(P‬روﺗﺎوﻳﺮوس در اﺳﻬﺎل ﺣﺎد ﻛﻮدﻛﺎن‪455..................................................................................‬‬ ‫ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ رﻫﺒﺮي ﻣﻨﺶ‪ ،‬ﺣﺴﻨﻌﻠﻲ ﺻﺎﺑﺮي‪ ،‬ﺷﻬﺮزاد ﻣﺪرس ﮔﻴﻼﻧﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻤﺎن ﺳﻼﻣﺘﻲ‪ ،‬ﻫﻮﺷﻨﮓ اﺧﺘﺮﺧﺎوري‪ ،‬زﻫﺮا ﺣﻖ ﺷﻨﺎس‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮي ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ‪ :‬ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ‪460............................................................‬‬ ‫زﻳﻨﺖ ﻧﺎدﻳﺎ ﺣﺘﻤﻲ‪ ،‬ﻋﻠﻲ ﻛﺎﻇﻤﻲ ﺳﻌﻴﺪ‪ ،‬ﺷﺒﻨﻢ ﺧﻮش ﻛﺎر ﻧﺠﺎر‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺑﻄﻦ ﭼﭗ ‪467............................................................................................‬‬ ‫ﻋﻠﻲاﺻﻐﺮ ﻓﺮﺳﻮﻳﺎن‪ ،‬زﻫﺮا اﻣﻜﺎﻧﺠﻮ‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﻮﻻﻧﻲﻣﺪت ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي در ﻛﻮدﻛﺎن‪475......................................................................................................................‬‬ ‫ﭘﺮﻳﺪﺧﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ داوري‪ ،‬ﺣﺠﺖ ﻣﺮﺗﻀﺎﺋﻴﺎن ﻟﻨﮕﺮودي‪ ،‬ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﻗﺎﺋﻤﻲ‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻟﻜﺘﺮواﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ اوﻟﻴﻪ ﺣﻴﻦ ﺑﻴﺪاري ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ‬

‫ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ‪482.................................................................... ................................................................................................................‬‬ ‫ﻣﺤﻤﻮد ﻣﻌﺘﻤﺪي‪ ،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﻮردﺧﺎﻧﻲ‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻗﻴﻨﻲ‬

‫ﻣﺪت زﻣﺎن ﻋﻤﻞ و ﻋﻮارض ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺑﻪ روش ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﭘﺮه ﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌﺎل از راه ﺷﻜﻢ در وﺿﻌﻴﺖ‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻳﺎ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس در ﻣﺮﺣﻠﻪ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان‪489.............................................................................................................................. ......‬‬ ‫رﺿﺎ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻋﺒﺪاﻟﺮﺿﺎ ﭘﺎزوﻛﻲ‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﻪ روش ﺑﺎز ﺑﺎ اﻟﻜﺘﺮوﻛﻮﺗﺮي‪495....................................................................................‬‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﻓﺎﺿﻠﻲ‪ ،‬ﺳﻌﻴﺪ ﺻﻔﺮي‪ ،‬ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻛﺎﻇﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻓﺮﻧﻮش ﻻرﺗﻲ‪ ،‬اﺣﺴﺎن ﺟﻨﻴﺪي‪ ،‬ﻣﮋﮔﺎن رﺣﻴﻤﻲ‪ ،‬ﻋﻠﻲﭘﺎﺷﺎ ﻣﻴﺜﻤﻲ‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ارزش ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ژﻻﺗﻴﻨﺎز ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫ﭘﺲ از آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ‪502.......................................................................................................................................................................‬‬ ‫ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮان ﺻﺒﺎغ‪ ،‬ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﺧﺎﺗﻤﻲ‪ ،‬ﻣﺠﺘﺒﻲ ﺳﺎﻻريﻓﺮ‪ ،‬اﺣﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﺮوﻣﻨﺪ‪ ،‬ﺻﻔﻴﻪ داودي‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ‬

‫راه رﻓﺘﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‪509........................................................................................................... ................................................................ ...‬‬ ‫ﺳﻮزان اﻣﻴﺮ ﺳﺎﻻري‪ ،‬ﺣﻤﻴﺪ داﻟﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻟﻴﻼ دﻫﻘﺎن‪ ،‬آوات ﻓﻴﻀﻲ‪ ،‬ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﺣﺴﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺷﻤﺲاﻟﺪﻳﻨﻲ‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ دﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺮاﺟﻌﻪﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ )ره( ﺗﻬﺮان‬

‫ﺑﻴﻦ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ : 1375-1390‬ﮔﺰارش ﻛﻮﺗﺎه ‪518............................................................................ ................................................................................‬‬ ‫ﻣﺤﻤﻮد ﻓﺮزان‪ ،‬اﻣﻴﺮ ﺳﺒﺤﺎﻧﻲ ﻋﺮاﻗﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻣﺪ ﻣﺎزوﭼﻲ‪ ،‬زﻳﻨﺐ زراﻋﺘﻲ‪ ،‬راﻣﻴﻦ اﺳﭙﻨﺪار‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫راﻫﻨﻤﺎي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن‬ ‫‪ -1‬اﺻﻮل ﻛﻠﻲ‪ -1-1 :‬آﻳﻴﻦ ﻧﮕﺎرش زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ رﻋﺎﻳﺖ ﺷـﺪه و از‬

‫ﺳﻴﺎه و ﺳﻔﻴﺪ و دوﺑﻌﺪي ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻨﻮان ﺟﺪول ﺑﺎﻻي آن و در ﻧﻤـﻮدار زﻳـﺮ آن ﻗـﺮار‬

‫ﺑﻪﻛﺎر ﺑﺮدن ﻛﻠﻤﺎت ﺧﺎرﺟﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺎدلﻫﺎي دﻗﻴﻖ و رﺳﺎﻳﻲ در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ دارﻧﺪ‪،‬‬

‫ﮔﻴﺮد )ﺑﺎ ذﻛﺮ ﺷﻤﺎره(‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺠﻠﻪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻬﻲ اﺳـﺖ از ﺗﻜـﺮار‬

‫ﺧﻮدداري ﺷﻮد‪ -1-2 .‬ﻣﻘﺎﻻت ارﺳﺎﻟﻲ در ﭼﻬﺎر ﻧـﺴﺨﻪ )ﻳـﻚ ﻧـﺴﺨﻪ اﺻـﻞ و ﺳـﻪ‬

‫اراﻳﻪ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ ﻛﻪ در ﻣﺘﻦ آورده ﺷﺪهاﻧﺪ در ﺟـﺪاول و ﺑـﺎﻟﻌﻜﺲ ﺑﺎﻳـﺪ اﺟﺘﻨـﺎب ﻧﻤـﻮد‪،‬‬

‫ﻧﺴﺨﻪ ﻛﭙﻲ( ﺗﻬﻴﻪ و ﺗﺤﻮﻳﻞ دﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ ﮔﺮدﻧـﺪ‪ -1-3 .‬ﻣﻄﺎﻟـﺐ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﻓﻘـﻂ ﺑـﺮ روي‬

‫ﺟﺪاول و ﻧﻤﻮدارﻫﺎ ﻓﺎرﺳﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺤﺚ‪ -1 :‬آﺛﺎر و اﻫﻤﻴﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه‬

‫ﻳﻚﻃﺮف ﻛﺎﻏﺬ ‪ A4‬و ﺑﻪﺻﻮرت ﻳﻚ ﺳﺘﻮﻧﻲ و ﻳﻚ ﺧﻂ درﻣﻴـﺎن ﺑـﺎ رﻋﺎﻳـﺖ ﺣﺎﺷـﻴﻪ‬

‫و ﻣﺤﺪودﻳﺖ آنﻫﺎ ‪ -2‬ذﻛﺮ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻣـﺸﺎﺑﻪ دﻳﮕـﺮان و ذﻛـﺮ ﻣﻐـﺎﻳﺮات و ﻣـﻮارد‬

‫ﻻزم )ﺣﺪاﻗﻞ دو ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ( ﺗﺎﻳﭗ ﮔﺮدﻧﺪ و ﻫﻤﻪ ﺻﻔﺤﺎت ﺷﻤﺎرهﮔﺬاري ﺷﻮﻧﺪ‪-1-4 .‬‬

‫ﻧﻘﺾﻛﻨﻨﺪه ‪ -3‬ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻋﻠﺖ ﺗﻔﺎوت ﺑﻴﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﺑﻘﻴﻪ ‪ -4‬ﺗﻮﺿـﻴﺢ ﻣـﻮارد‬

‫ﻣﻘﺎﻟﻪ ارﺳﺎﻟﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺠﻼت ارﺳﺎل ﻧﮕﺮدد و در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺠﻼت‬

‫ﻛﺎرﺑﺮد ﻋﻤﻠﻲ و ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﻌﻤﻴﻢﭘﺬﻳﺮي ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪه ‪ -5‬راﻫﻨﻤـﺎﻳﻲ ﺑـﺮاي اداﻣـﻪ‬

‫)ﺣﺘﻲ ﺑﻪ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و ﻏﻴﺮه( ﺑﻪ ﭼﺎپ ﻧﺮﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ -1-5 .‬ﻟـﻮح ﻓـﺸﺮده ﻣﻘﺎﻟـﻪ‬

‫ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺧﻮد ﻳﺎ دﻳﮕﺮان‪ ،‬در ﻣﺠﻤﻮع اراﻳﻪ آﻧﭽﻪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ اﺿـﺎﻓﻪ ﺷـﺪه‬

‫)ﺗﺮﺟﻴﺤﺎً ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‪ Word 2003‬ﻳﺎ ﺑﺎﻻﺗﺮ( ﺑﺎ اﻋﻤﺎل آﺧﺮﻳﻦ اﺻﻼﺣﺎت ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﭘﺲ‬

‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺎﺑﻊ‪ :‬ﺷﻤﺎره ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﻣﺘﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻗﻴﺪ ﺷﻮد و ﺑﻪﻃﻮر ﻗﻄﻌـﻲ‬

‫از درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ ،‬ﺑﻪ دﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ اراﻳﻪ ﮔﺮدد‪ -1-6 .‬ﻧﻮع ﻣﻘﺎﻻت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘـﻪ‬

‫ﺑﺎﻳـﺪ از ﻋﺪد ﻳﻚ ﺷﺮوع و ﺑﻪﺗﺮﺗﻴـﺐ اﺿـﺎﻓﻪ ﮔـﺮدد‪ .‬ﺿـﻤﻦ اﻧﻄﺒـﺎق ﻛﺎﻣـﻞ ﺗﻌـﺪاد‬

‫ﺷﺪه ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺤﻘﻴﻘـﻲ‪ ،‬ﻣﻘـﺎﻻت ﻣـﺮوري )از ﻧﻮﻳـﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑـﺎ ﺗﺠﺮﺑـﻪ ﻛـﺎﻓﻲ و‬

‫رﻓﺮاﻧﺲﻫﺎي ﻣﺤﺘﻮاي ﻣﻘﺎﻟﻪ و ﻟﻴﺴﺖ اﻧﺘﻬﺎﻳﻲ آن‪ ،‬ﻣﺘﻦ دﻗﻴﻖ رﻓﺮاﻧﺲﻫﺎ ﺑﻪﺗﺮﺗﻴﺐ ﻇﻬﻮر‪،‬‬

‫ﺻﺎﺣﺐ ﺗﺄﻟﻴﻔﺎت در ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻘﺎﻟﻪ( و ﮔـﺰارش ﻣـﻮردي ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ -1-7 .‬در اﻧﺠـﺎم‬

‫در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آورده ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻧﺤﻮه ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻨـﺎﺑﻊ ﺑـﻪ ﺷـﺮح ذﻳـﻞ ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﻣﻨـﺎﺑﻊ‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ‪ ،‬اﺻﻮل اﻋﻼﻣﻴﻪ ﻫﻠﺴﻴﻨﻜﻲ و ﺿﻮاﺑﻂ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪ -2 .‬ﻧﺤﻮه‬

‫ﺑﻪﺻﻮرت ﻛﺘﺎب‪) :‬ﻧﺎمﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ‪ /‬ﻧﺎم ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪ /‬ﻓﺼﻞ‪ /‬ﻋﻨﻮان‪ /‬ﻓﺼﻞ‪ /‬ﻋﻨﻮان ﻛﺘﺎب‪ /‬ﻧـﺎم‬

‫ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ‪ -2-1 :‬ﺻﻔﺤﻪ اول )ﺻﻔﺤﻪ ﻋﻨـﻮان( ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ ﺷـﺎﻣﻞ‪ :‬ﻋﻨـﻮان‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻛﺘﺎب‪ /‬ﻧﺎم ﻧﺎﺷﺮ‪ /‬ﻣﺤﻞ اﻧﺘﺸﺎر‪ /‬ﺳﺎل‪ /‬ﺻﻔﺤﺎت‪:‬‬

‫ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻧﺎم و ﻧﺎمﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن‪ ،‬درﺟﻪ ﻋﻠﻤﻲ و آدرس دﻗﻴﻖ ﻛﻠﻴـﻪ ﻧﻮﻳـﺴﻨﺪﮔﺎن‬ ‫)از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺪ ﭘﺴﺘﻲ‪ ،‬ﺗﻠﻔﻦ‪ ،‬دورﻧﮕﺎر و ‪ (E-mail‬ﻣﺤﻞ اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻮل ﻣﻘﺎﻟﻪ و‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ ارﺳﺎل ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ -2-2 .‬ﺻﻔﺤﻪ دوم و ﺳﻮم ﺷﺎﻣﻞ ﺧﻼﺻﺔ ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ‬ ‫و ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﭼﻜﻴﺪه ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﻤﻲﺑﺎﻳﺴﺖ از ‪ 250‬ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ و در ﭼﻬﺎر ﭘﺎراﮔﺮاف ﺑﺎ ﻋﻨﺎوﻳﻦ زﻣﻴﻨـﻪ و ﻫـﺪف‪ ،‬روش ﺑﺮرﺳـﻲ‪ ،‬ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎ‪،‬‬

‫‪Nochols DH, Randall CL. Massive eversion of the vagina. In:‬‬ ‫‪Nichols DH, Randall CL, editors. Vaginal Surgery. 3rd ed. Baltimore:‬‬ ‫‪Williams Wilkins; 1989. p. 328-57.‬‬

‫ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﻘﺎﻟﻪ‪) :‬ﻧﺎمﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ(‪ /‬ﻧﺎم‪ /‬ﻋﻨﻮان ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ /‬ﻋﻨﻮان ﻛﺎﻣـﻞ ژورﻧـﺎل‪ /‬ﺳـﺎل‬ ‫اﻧﺘﺸﺎر‪ /‬ﺷﻤﺎره ﻣﺠﻠﻪ‪ /‬ﺻﻔﺤﺎت‪ .‬ﻣﺜﺎل‪ .1 :‬ﻛﺎوﻳــﺎﻧﻲ ﺣــﺴﻴﻦ‪ ،‬ﭘﻮرﻧﺎﺻــﺢ ﻣﻬﺮاﻧﮕﻴــﺰ‪.‬‬ ‫اﻋﺘﺒﺎرﻳﺎﺑﻲ و ﻫﻨﺠﺎرﺳﺎزي ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺮﺷـﺖ و ﻣـﻨﺶ ﻛﻠـﻮﻧﻴﻨﺠﺮ ‪ TCI‬در ﺟﻤﻌﻴـﺖ‬ ‫اﻳﺮاﻧﻲ‪ .‬ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪1384 ،‬؛ ﺳﺎل ‪ ،63‬ﺷﻤﺎره ‪ :2‬ﺻﻔﺤﺎت ‪ 89‬ﺗﺎ ‪.98‬‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي و ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي )ﺣـﺪاﻗﻞ ‪ 3‬و ﺣـﺪاﻛﺜﺮ ‪ 7‬واژه( ﺳـﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﺷـﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﺸﺮﻳﻪ در ﻧﺴﺨﻪ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ‪:‬‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻧﺴﺒﺖ ‪ 1-2-2-1‬در ﺗﻬﻴﻪ ﭼﻜﻴﺪه ﺑﺎ ﭼﻬﺎر ﻋﻨﻮان ﻓـﻮق ﻣـﻮرد ﻟﺤـﺎظ‬

‫‪CDI, Clinical Dermatology Illustrated [monograph on CD-ROM].‬‬ ‫‪Reeves JRT, Maibach H. CMEA Multimedia Group, Producers. 2nd‬‬ ‫‪ed. Version 2.0 Scan Diego: CMEA; 1995.‬‬

‫ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﭼﻜﻴﺪه اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻛـﺎﻣﻼ ﻣﻨﻄﺒـﻖ ﺑـﺎ ﭼﻜﻴـﺪه ﻓﺎرﺳـﻲ ﺑﺎﺷـﺪ و در‬ ‫ﺑﺨﺶﻫﺎي ‪ Conclusion ،Results ،Methods ،Background‬و ‪Keywords‬‬

‫‪ -‬ﻋﻜﺲﻫﺎ‪ ،‬ﻧﻤﻮدارﻫﺎ و ﺟﺪاول ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪﻫﻤـﺮاه ﺗﻮﺿـﻴﺤﺎت آنﻫـﺎ ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ‬

‫ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدد و در ﺣﺪود ‪ 230-250‬ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ -2-3 .‬اﺻـﻞ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ ﺷـﺎﻣﻞ‬

‫ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ و در دﻧﺒﺎﻟﻪ ﻣﺘﻦ اﺻﻠﻲ ﻣﻘﺎﻟـﻪ )‪ (text‬آورده ﺷـﻮد و ﺷـﻤﺎرهﮔـﺬاري ﮔـﺮدد‪.‬‬

‫ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ :‬ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ :‬ﻳﻚ ﺻﻔﺤﻪ ﺷﺎﻣﻞ‪ -1 :‬اﻃﻼﻋﺎت ﻗﺒﻠﻲ و زﻣﻴﻨﻪاي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‬

‫ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺗﺼﺎوﻳﺮ ارﺳﺎﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﻠﻮب ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اراﻳﻪ ﻋﻜﺲﻫﺎي اﺳﻜﻦ ﺷﺪه اﺳﺘﻔﺎده از‬

‫و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺑﺎ ذﻛﺮ رﻓﺮاﻧﺲ ‪ -2‬ﺿﺮورت اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﻴﻖ ‪ -3‬ﺳﺆاﻻت ﺑﺪون ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ‬

‫رزوﻟﻮﺷﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 600dpi‬ﺿﺮوري اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻜﺲ ﻫﺎي ارﺳـﺎﻟﻲ ﺑﺎﻳـﺴﺘﻲ ﺑـﻪﺻـﻮرت‬

‫ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ و ﺑﻴﺎن اﻳﻦ ﻣﻮﺿـﻮع ﻛـﻪ ﭼﮕﻮﻧـﻪ ﻧﺘـﺎﻳﺞ اﻳـﻦ ﺗﺤﻘﻴـﻖ‬

‫اﺻﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﻧﻀﻤﺎم ﺳﻪ ﻧـﺴﺨﻪ ﻛﭙـﻲ رﻧﮕـﻲ و در ﭘـﺸﺖ ﻋﻜـﺲ ﺷـﻤﺎره آن‪ ،‬ﻧـﺎم‬

‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ رﻓﻊ اﺑﻬﺎﻣﺎت ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪ -4 .‬ﺗﻌﺮﻳﻒ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻳﺎ اﺧﺘﺼﺎرات‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه و ﺟﻬﺖ ﻧﺼﺐ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺛﺒﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﻋﻠﻤﻲ ‪ -6‬ﻫﺪف ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ روﺷﻦ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ‬

‫‪ -3‬ﻧﺤﻮة ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻘﺎﻻت ﮔﺰارش ﻣﻮارد ‪ -3-‬ﺻﻔﺤﻪ اول ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت اراﻳﻪ ﺷـﺪه در‬

‫ﻫﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪهاي ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ آن‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻮﻳـﺴﻨﺪه ﻣﻘﺎﻟـﻪ را ﺗﻜـﺮار ﻛﻨـﺪ‪ ،‬ﺷـﺎﻣﻞ‪ :‬ﻃﺮاﺣـﻲ‬

‫ﻗﺴﻤﺖ ‪ -3-1 ،2-1‬ﺻﻔﺤﻪ دوم و ﺳﻮم ﺷﺎﻣﻞ ﺧﻼﺻﻪ ﻓﺎرﺳﻲ و اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ و ﻛﻠﻤـﺎت‬

‫ﺗﺤﻘﻴﻖ‪ :‬ﺟﺰﺋﻴﺎت روش ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻋﻠﺖ اﻧﺘﺨﺎب آن )ﻣـﺜﻼ ﻛﻮﻫـﻮرت(‪ -‬ﻣـﺪت زﻣـﺎن‬

‫ﻛﻠﻴﺪي اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺧﻼﺻﻪ ﮔﺰارش ﻣﻮردي ﻧﺒﺎﻳـﺴﺘﻲ از ‪ 100‬ﻛﻠﻤـﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮ‬

‫اﺟﺮاي ﻃﺮح و ﭘﻲﮔﻴﺮي‪ -1 .‬زﻣﺎن و ﻣﻜﺎن اﺟﺮاي ﭘﮋوﻫﺶ ‪ -2‬ﺳﻮژهﻫﺎ و ﻧﻤﻮﻧﻪﻫـﺎي‬

‫ﺑﺎﺷﺪ‪ -3-3 .‬اﺻﻞ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ :‬ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ ،‬ﺷﺮح ﺣـﺎل ﺑﻴﻤـﺎر ﻳـﺎ‬

‫ﻣﻮرد آزﻣﻮن و ﻣﻼك اﻧﺘﺨﺎب‪ .‬روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي و ﻣﻨﻄﻖ ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪ )اﻳـﻦ ﻗـﺴﻤﺖ‬

‫ﻣﻮرد‪ ،‬ﺑﺤﺚ‪ :‬ﮔﺰارش ﻣﻮرد و ﺑﺤﺚ ﻣﺠﻤﻮﻋﺎً از ‪ 1500‬ﻛﻠﻤﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﻮده و ﺣﺪاﻛﺜﺮ‬

‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ و در اﺑﺘﺪاي اﻣﺮ ﻣﻮرد ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد(‪ -‬ﻣﻼكﻫﺎي ورود و‬

‫دو ﺟﺪول ﻳﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮ اراﻳﻪ ﺷﻮد‪ -3-4 .‬ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺧﺮوج ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ -3 .‬ﻧﺤﻮه ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت‪ -4 .‬رﻋﺎﻳﺖ ﻣـﻮازﻳﻦ اﺧـﻼق در‬

‫‪ -4‬ﻧﺤﻮه ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻘﺎﻻت ﻣـﺮوري‪ -4-1 :‬اﻳـﻦ ﮔﻮﻧـﻪ ﻣﻘـﺎﻻت ﺑـﺮاي اراﻳـﻪ آﺧـﺮﻳﻦ‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ ‪ -5‬اﺑﺰارﻫﺎي اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ‪ -6‬آزﻣﻮنﻫﺎي آﻣﺎري ‪ -7‬ﻧﺎم ﻛـﺸﻮر و ﺷـﺮﻛﺖ‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻋﻠﻤﻲ درﺑﺎره ﻳﻚ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎص ﺑﺎﺷﺪ‪ -4-2 .‬ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه در زﻣﻴﻨـﻪ ﻣﻮﺿـﻮع‬

‫ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮاد و دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ‪ :‬اراﻳـﻪ ﻧﺘـﺎﻳﺞ دﻗﻴـﻖ‪ -1 :‬رﻋﺎﻳـﺖ اﺻـﻮل ﻋﻠﻤـﻲ‬

‫ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮ و داراي ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ‪ -5 .‬ﻫﻴـﺄت ﺗﺤﺮﻳﺮﻳـﻪ ﻣﺠﻠـﻪ در‬

‫)ﮔﺰارش ﻋﺪد ﺑﺎ درﺻﺪ‪ -‬ﮔﺰارش ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺪود اﻃﻤﻴﻨـﺎن‪ -‬ﻣﻴﺎﻧـﻪ ﺑـﺎ ‪-2 (Range‬‬

‫ﻗﺒﻮل ﻳﺎ ﻋﺪم ﻗﺒﻮل و ﻳﺎ اﺻﻼح ﻣﻘﺎﻟﻪ )ﺑﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺆﻟﻒ( آزاد اﺳـﺖ و از ﭘـﺲ دادن‬

‫ﭘﺮﻫﻴﺰ از ﻧﺸﺎن دادن ﻫﻤﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﻪﺟﺰ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻬﻢ و ﺗﻌﻴـﻴﻦﻛﻨﻨـﺪه‬

‫ﻣﻘﺎﻟﻪ و ﻣﻠﺤﻘﺎت آن ﻣﻌﺬور ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ -6 .‬ﻧﻮﻳـﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﻘـﺎﻻت ﻣـﺴﺌﻮل ﻧﻮﺷـﺘﻪﻫـﺎ و‬

‫‪ -3‬اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺟﺪول و ﻧﻤﻮدار ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻌﺪاد ﻣﻤﻜﻦ ﺑﻪﻃﻮريﻛﻪ ﺑـﻪ ازاي‬

‫ﻣﺪاﻓﻊ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭼـﺎپ ﺷـﺪه از ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﺧـﻮد در ﻣﺠﻠـﻪ ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﺑـﻮد‪ -7 .‬اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫ﻫﺮ ﺳﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﺗﺎﻳﭙﻲ ﻳﻚ ﺟﺪول ﻳﺎ ﻧﻤﻮدار اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﺿﻤﻦ اﻳﻦﻛﻪ ﻧﻤﻮدار ﺑﺎﻳـﺪ‬

‫ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﻣﺠﻠﻪ ﺑﺎ ذﻛﺮ ﻛﺎﻣﻞ ﻣﺄﺧﺬ آزاد اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪455‬‬ ‫اﺳﻬﺎل‪-459‬‬ ‫آﺑﺎندر‪،1390‬‬ ‫ﺷﻤﺎرهﻳ‪،8‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬يدوره ‪، 69‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه ﻓﻴﻋﻠﻮم‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه‬ ‫ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫ﺮوس‬ ‫]‪ VP4[P‬روﺗﺎو‬ ‫ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎ‬ ‫ﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬و آﻧﺎﻟﻴﺰ‬ ‫ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ‬

‫‪455‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ و آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي )‪ VP4(P‬روﺗﺎوﻳﺮوس در اﺳﻬﺎل ﺣﺎد ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/03/11 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪139/04/13 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ رﻫﺒﺮي ﻣﻨﺶ‬

‫ﺣﺴﻨﻌﻠﻲ ﺻﺎﺑﺮي‪ *2،‬ﺷﻬﺮزاد ﻣﺪرس‬ ‫ﮔﻴﻼﻧﻲ‪ 3،‬ﭘﻴﻤﺎن ﺳﻼﻣﺘﻲ‪ 4،‬ﻫﻮﺷﻨﮓ‬ ‫‪6‬‬

‫اﺧﺘﺮﺧﺎوري‪ 5،‬زﻫﺮا ﺣﻖ ﺷﻨﺎس‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬در ﺟﻮاﻣﻊ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ‪ ،‬اﺳﻬﺎل ﺣﺎد ﺑﺎ اﺗﻴﻮﻟﻮژي روﺗﺎوﻳﺮوس ﻳﻜﻲ از ﻋﻠﻞ ﻣـﺮگ و ﻣﻴـﺮ ﺷـﻴﺮﺧﻮاران‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﻴﻤﺎي اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ‪ ،‬ﻋﻼﻳﻢ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ و آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي ]‪ VP4[P‬روﺗـﺎوﻳﺮوس‬ ‫در ﭼﺮﺧﺶ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﺗﻬﺮان ﻃﻲ زﻣﺴﺘﺎن ‪ 1387‬ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪ 1388‬ﺑﻮده اﺳـﺖ‪ .‬ﻟـﺬا ﺑﻬـﺮهﮔﻴـﺮي از‬

‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﻋﻔﻮﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ در راﺳﺘﺎي ﻛﺎرﺑﺮد واﻛﺴﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ روﺗﺎوﻳﺮوس ﺟﻬﺖ ﭘﻴـﺸﮕﻴﺮي اﺳـﻬﺎل ﺣـﺎد وﻳﺮوﺳـﻲ ﻛﻮدﻛـﺎن ﺣـﺎﻳﺰ‬

‫ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬

‫اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ )‪ 150 (Case-series‬ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺪﻓﻮع ﻛﻮدﻛﺎن زﻳﺮ ‪ 14‬ﺳﺎل ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺑﻴﻤـﺎري‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﮔﺮوه ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم‬

‫اﺳﻬﺎل ﺣﺎد در ﺑﺨﺶ ﻋﻔﻮﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 1387‬و ‪ 1388‬ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻮدهاﻧﺪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس‬

‫ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ ﺗﻬﻴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﺑﻪ اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ ﭘﺎﺳﺘﻮر ارﺳﺎل ﺷﺪ‪ .‬در آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه وﻳﺮوﻟـﻮژي ﺑـﺎ روش‬

‫‪ -3‬ﮔﺮوه وﻳﺮوسﺷﻨﺎﺳﻲ ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ ﭘﺎﺳﺘﻮر‬

‫‪ PAGE‬اﻗﺪام ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ژﻧﻮم )‪ (dsRNA‬روﺗﺎوﻳﺮوس ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ در ﻧﻤﻮﻧﻪ روﺗﺎوﻳﺮوس ﻣﺜﺒﺖ‪ ،‬ژﻧﻮﺗﻴـﭗﻫـﺎي‬

‫اﻳﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬ ‫‪ -4‬ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫‪RNA-‬‬

‫]‪VP4[P‬‬

‫وﻳﺮوﺳﻲ ﺑﺎ ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ‪ RT-PCR‬ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻜﺎﻧﺲ ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴﺪ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي وﻳﺮوﺳﻲ ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ‬ ‫ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺮﺳﻴﻢ ‪ Phylogenetic-tree‬اﻗﺪام ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬در اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪ 29‬ﻧﻔـﺮ )‪ (%19/3‬داراي اﺳـﻬﺎل ﺣـﺎد‬

‫‪ -5‬ﮔﺮوه ﮔﻮارش ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوس ﺑﻮده ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ‪ %90‬داراي اﻟﮕﻮي ‪ Long- RNA Pattern‬و ﻛﻢﺗﺮ از ‪ %10‬ﻋﻔﻮﻧﺖ وﻳﺮوﺳـﻲ‬

‫‪ -6‬ﮔﺮوه ﻏﺪد داﺧﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫‪ Pattern‬ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ژﻧﻮﺗﻴﭗ ]‪ VP4[P8‬ﺳﻮﻳﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻮد‪ 25 .‬ﻣﻮرد ]‪ P[8‬ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻮده )‪ (%86‬و ﺳﺎﻳﺮ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬

‫وﻳﺮوﺳﻲ ﺷﺎﻣﻞ ]‪ VP4[P6‬و ]‪ VP4[P4‬ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع ﺑﺮاﺑﺮ ‪ %6/9‬ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﺎنﮔـﺮ ﺷـﻴﻮع ﺑـﺎﻻي‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫اﺳﻬﺎل ﺣﺎد روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻮدﻛﺎن ﺳﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ در ﺗﻬﺮان ﺑﻮد‪ .‬آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﻮﻟﻜـﻮﻟﻲ ﺳـﻮﻳﻪﻫـﺎي روﺗﺎوﻳﺮوﺳـﻲ در ﭼـﺮﺧﺶ‬

‫*‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن دﻣﺎوﻧﺪ‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺷﻬﻴﺪ‬

‫ﻛﻴﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ‬

‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-44246788 :‬‬

‫‪E-mail: Hassansaberi45884@yahoo.com‬‬

‫ﺑـﺎ ‪Short RNA‬‬

‫ﺣﺎﻛﻲ از ﺗﺸﺎﺑﻪ ژﻧﺘﻴﻜﻲ ﺑﺎﻻي در ﻛﺸﻮرﻫﺎي آﺳﻴﺎﻳﻲ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬اﺳﻬﺎل ﺣﺎد روﺗﺎوﻳﺮوس‪ ،RNA-PAGE, RT-PCR ،‬آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﺗﻮأم ﺑﺎ دﻫﻴﺪراﺗﺎﺳﻴﻮن در ﻛﻮدﻛﺎن در ﺟﻮاﻣﻊ ﺻﻨﻌﺘﻲ و در ﺣﺎل ﺗﻮﺳـﻌﻪ‬ ‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﺳـﺎﻻﻧﻪ ﺑـﺎﻟﻎ ﺑـﺮ ‪ 125‬ﻣﻴﻠﻴـﻮن‬

‫در ﺟﻮاﻣﻊ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺣﺪود ‪ 3-5‬ﺑﻴﻠﻴﻮن ﻣﻮرد ﺑﻴﻤـﺎري‬

‫ﻣﻮرد اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻮدﻛﺎن زﻳﺮ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل دﻳﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ‬

‫اﺳـﻬﺎل ﺣـﺎد )‪ (Acute diarrhea‬در ﻛﻮدﻛـﺎن زﻳـﺮ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل ﮔـﺰارش‬

‫ﺑﻴﺶ از ‪ 18‬ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﻮرد آن ﺑﺎ ﻃﻴـﻒ ﻋﻼﻳـﻢ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﺷـﺪﻳﺪ‬ ‫‪3‬و‪2‬‬

‫اﻳﻦ وﻳﺮوس از ﺧﺎﻧﻮاده رﺋﻮوﻳﺮﻳـﺪه و از ﺟـﻨﺲ‬

‫ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻋﻠﺖ اﺻﻠﻲ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ اﻃﻔﺎل در ﺟﻬﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎن ﻛـﻪ‬

‫ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮاﺳﺎس ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺑﻬﺪاﺷـﺖ ﺳـﺎﻻﻧﻪ ﺣـﺪود ‪ %15-35‬از‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوس ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬آنﻫـﺎ داراي ﺳـﺎﺧﺘﺎر ﭘﺮوﺗﻴﻴﻨـﻲ ‪20‬‬

‫ﻣﻮارد ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ اﻃﻔﺎل در دوره ﺷﻴﺮﺧﻮارﮔﻲ و ﺳﻨﻴﻦ ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﻛـﻮدﻛﻲ‬

‫وﺟﻬﻲ ﺑﻮده ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﻻﻳﻪ ﺧﺎرﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﻲ و دروﻧﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ژﻧـﻮم‬

‫در دﻧﻴــﺎ در ارﺗﺒــﺎط ﺑــﺎ اﻳــﻦ ﺑﻴﻤــﺎري اﺳــﺖ‪ 1.‬ﺑــﺮ اﺳــﺎس ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت‬

‫وﻳﺮوﺳﻲ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 11‬ﺳﮕﻤﺎﻧﺖ از ‪ RNA‬دو رﺷﺘﻪاي )‪ (dsRNA‬ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‬

‫اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ‪ ،‬روﺗﺎوﻳـﺮوس ﻣﻬﻢﺗﺮﻳـﻦ ﻋﺎﻣـﻞ اﺗﻴﻮﻟﻮژﻳـﻚ اﺳﻬﺎل ﺣﺎد‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوسﻫﺎ ﺑﺮ اﺳـﺎس ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن آﻧﺘـﻲژﻧﻴـﻚ ﻛﭙـﺴﻴﺪ ﺧـﺎرﺟﻲ ﺑـﻪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ رﻫﺒﺮي ﻣﻨﺶ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪456‬‬

‫ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي ]‪ VP7[G‬و ]‪VP4[P‬ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 19‬ژﻧﻮﺗﻴـﭗ‬

‫‪ nested multiplex‬و ﭘﺮاﻳﻤﺮﻫﺎي اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي روﺗﺎوﻳﺮوﺳﻲ‬

‫‪ G‬و ‪ 28‬ژﻧﻮﺗﻴﭗ ﻣﺨﺘﻠﻒ ‪ P‬ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻟﮕﻮي ﻓﺼﻠﻲ اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس‬

‫ﺷﻨﺎﺳــﺎﻳﻲ ﺷــﺪ‪ .‬ﺳــﭙﺲ ﺑــﺎ ﺗﻌﻴــﻴﻦ ﺳــﻜﺎﻧﺲ ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴــﺪ‪ ،‬ﺗﻌــﺪادي‬

‫در ﺟﻮاﻣﻊ ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺑﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﭘﻴﺪﻣﻲ در ﻣﺎهﻫﺎي ﺳﺮد ﺳﺎل و در ﻣﻨـﺎﻃﻖ‬

‫از ژﻧﻮﺗﻴـﭗﻫـﺎي وﻳﺮوﺳـﻲ آﻧـﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴـﻚ ﺑـﺎ ﻛـﺴﺐ اﻃﻼﻋـﺎت از‬

‫ﮔﺮﻣﺴﻴﺮي در ﺗﻤﺎم ﻓﺼﻮل ﺳﺎل ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪ 4.‬اﺳـﻬﺎل روﺗـﺎوﻳﺮوس‬

‫‪ Gen bank‬ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﭘـﮋوﻫﺶ ﺑـﺎ ﺑـﻪﻛـﺎرﮔﻴﺮي‬

‫‪5‬‬

‫ﻧﺮماﻓﺰارﻫﺎي ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳـﺖ ‪ 17‬و آزﻣـﻮن آﻣـﺎري‬

‫ﻏﺎﻟﺒﺎً در ﻛﻮدﻛﺎن ﺷﻴﺮﺧﻮار در ﺳـﻨﻴﻦ ‪ 6 -24‬ﻣـﺎﻫﮕﻲ اﺗﻔـﺎق ﻣـﻲاﻓﺘـﺪ‪.‬‬ ‫روﺗﺎوﻳﺮوسﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﻧﺘﻲژﻧﺘﻴـﻚ‬

‫)‪(Group Antigen VP6‬‬

‫‪2‬‬

‫‪Kolmogorov- ،‬‬

‫‪ Smirnov test‬و ‪ Mann Whitny U‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓـﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ P<0/05‬ﻣﻌﻨﻲدار ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﻔﺖ ﮔﺮوه ﺗﻔﻜﻴﻚ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ روﺗﺎوﻳﺮوس ﮔﺮوه ‪ A‬در اﻛﺜﺮ ﻣﻮارد‬ ‫ﺳﺒﺐ ﮔﺎﺳﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ ﺣﺎد در اﻧﺴﺎن اﺳـﺖ‪ .‬در ﺗﻬـﺮان ﺷـﻮاﻫﺪ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ‪،‬‬ ‫وﻓﻮر ﺑﺎﻻي اﺳﻬﺎل ﺣﺎد را در ﻛﻮدﻛﺎن ﺳﻨﻴﻦ ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ‪ .‬از‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫آنﺟﺎ ﻛﻪ روﺗﺎوﻳﺮوس ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ اﺳﻬﺎل ﺣﺎد ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻟـﺬا ﺑـﺎ‬ ‫اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺿﻤﻦ ﺑﺮرﺳﻲ اﭘﻴـﺪﻣﻴﻮﻟﻮژي‪ ،‬ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ و‬

‫در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ‪ 150‬ﻧﻤﻮﻧﻪ ‪ Stool‬دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﻛﻮدﻛﺎن زﻳـﺮ ‪ 14‬ﺳـﺎل‬

‫آﻧــﺎﻟﻴﺰ ﻣﻮﻟﻜــﻮﻟﻲ ژﻧﻮﺗﻴــﭗﻫــﺎي ]‪ VP4[P‬روﺗــﺎوﻳﺮوس در ﭼــﺮﺧﺶ در‬

‫ﻛﻪ ﻃﻲ زﻣﺴﺘﺎن ‪ 1387‬ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪ 1388‬ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﻴﻤﺎري اﺳـﻬﺎل ﺣـﺎد‬

‫ﻛﻮدﻛﺎن ﻃﻲ ﻳﻚﺳﺎل در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﺗﻬﺮان اﻗﺪام ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻬﺮاﻣـﻲ در ﺷـﻬﺮ ﺗﻬـﺮان ﺑـﺴﺘﺮي ﺑﻮدﻧـﺪ ﻣـﻮرد‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس ﮔﺮوه ‪ A‬ﺑﻪ ﻣﻴـﺰان ‪ %19/3‬در‬ ‫ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻴﻤﺎر ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻣـﻮارد اﺳـﻬﺎل روﺗـﺎوﻳﺮوس در‬

‫روشﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﺷﻴﺮﺧﻮاران زﻳﺮ دو ﺳﺎل )‪ (%83‬و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺷﻴﻮع ﻋﻔﻮﻧـﺖ وﻳﺮوﺳـﻲ در‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ‪ Case-series‬از ‪ 150‬ﻛﻮدك دﺧﺘـﺮ و ﭘـﺴﺮ‬

‫ﺳﻨﻴﻦ ‪ 6 -24‬ﻣﺎﻫﮕﻲ و ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮع ﻣﻮارد ﺑﻴﻤﺎري در اﻃﻔـﺎل ‪5 -14‬‬

‫ﺳﻨﻴﻦ زﻳﺮ ‪ 14‬ﺳﺎل ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ اﺳﻬﺎل ﺣﺎد از زﻣﺴﺘﺎن ‪ 1387‬ﺗـﺎ‬

‫ﺳﺎل ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪) P=0/0928 .‬ﺟﺪول ‪ .(1‬از ﻛـﻞ ﻣﺒﺘﻼﻳـﺎن ﺑـﻪ اﺳـﻬﺎل‬

‫ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪ 1388‬در ﺑﺨﺶ ﻋﻔﻮﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﺗﻬﺮان ﺑـﺴﺘﺮي‬

‫روﺗــﺎوﻳﺮوس ‪ 14) %48‬ﻧﻔــﺮ( دﺧﺘــﺮ و ‪ 15) %52‬ﻧﻔــﺮ( ﭘــﺴﺮ ﺑــﻮدهاﻧــﺪ‬

‫‪Stool‬‬

‫)‪ (P=0/021‬ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮع ﺑﻴﻤﺎري در ﻓﺼﻮل ﺳﺮد ﺳﺎل‪ ،‬زﻣـﺴﺘﺎن ‪%42‬‬

‫ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﭘﺮﺳـﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮاﺳـﺎس ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫـﺎي اﭘﻴـﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻣـﻮرد‬

‫و ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪ %28‬و ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺑﻴﻤﺎري در ﻣﺎهﻫﺎي ﮔﺮم ﺳﺎل‪ ،‬ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ‪%9‬‬

‫ﺑﺮرﺳــﻲ‪ ،‬ﺗﻬﻴــﻪ ﮔﺮدﻳــﺪ ‪.‬ﭘــﺲ از اﻧﺘﻘــﺎل ﻧﻤﻮﻧــﻪﻫــﺎ ﺑــﻪ آزﻣﺎﻳــﺸﮕﺎه‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ %83 .‬ﻛﻮدﻛﺎن درﺟﻪ ﺣﺮارت ‪ T ≥ 38 ºC‬داﺷـﺘﻨﺪ و‬

‫وﻳــﺮوسﺷﻨﺎﺳــﻲ اﻧــﺴﺘﻴﺘﻮ ﭘﺎﺳــﺘﻮر ﺑــﺎ ﺑﻬــﺮهﮔﻴــﺮي از ﺗﻜﻨﻴــﻚﻫــﺎي‬

‫‪ %90‬از اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻋﻔﻮﻧـﺖ روﺗـﺎوﻳﺮوس دﭼـﺎر ﺗﻬـﻮع و اﺳـﺘﻔﺮاغ‬

‫‪Semi-‬‬

‫ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ .‬در ‪ %78‬ﺑﻴﻤﺎران دﻫﻴﺪراﺗﺎﺳﻴﻮن ﻣﺘﻮﺳﻂ‪ %18 ،‬ﺧﻔﻴﻒ و ‪ %4‬ﻧﻮع‬

‫ﺑﻮدهاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﭘﺰﺷـﻜﺎن ﻣﺘﺨـﺼﺺ اﻃﻔـﺎل‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ‬

‫آزﻣﺎﻳــﺸﮕﺎﻫﻲ ﻣﻮﻟﻜــﻮﻻر وﻳﺮوﻟﻮژﻳــﻚ ﺷــﺎﻣﻞ ‪ RNA-PAGE‬و‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﺗﻮزﻳﻊ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺳﻨﻲ ﮔﺎﺳﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس و ﻏﻴﺮروﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻮدﻛﺎن زﻳﺮ ‪ 14‬ﺳﺎل ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﺗﻬﺮان از زﻣﺴﺘﺎن ‪ 87‬ﺗﺎ ﭘﺎﻳﻴﺰ ‪88‬‬ ‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ اﺳﻬﺎل ﺣﺎد‬

‫ﺳﻦ‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس ﻣﺜﺒﺖ‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس ﻣﻨﻔﻲ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﻄﻠﻖ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﺴﺒﻲ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﻄﻠﻖ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﺴﺒﻲ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣﻄﻠﻖ‬

‫ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﺴﺒﻲ‬

‫‪ 0 -6‬ﻣﺎه‬

‫‪15‬‬

‫‪%10‬‬

‫‪1‬‬

‫‪%3‬‬

‫‪14‬‬

‫‪%12‬‬

‫‪ 6 –12‬ﻣﺎه‬

‫‪42‬‬

‫‪%28‬‬

‫‪10‬‬

‫‪%35‬‬

‫‪32‬‬

‫‪%26‬‬

‫‪ 1 –2‬ﺳﺎل‬

‫‪40‬‬

‫‪%27‬‬

‫‪14‬‬

‫‪%48‬‬

‫‪26‬‬

‫‪%21‬‬

‫‪ 2 -5‬ﺳﺎل‬

‫‪38‬‬

‫‪%25‬‬

‫‪4‬‬

‫‪%14‬‬

‫‪34‬‬

‫‪%13‬‬

‫‪ 5 -14‬ﺳﺎل‬

‫‪15‬‬

‫‪%10‬‬

‫‪0‬‬

‫‪%0‬‬

‫‪15‬‬

‫‪%13‬‬

‫ﻣﺠﻤﻮع‬

‫‪150‬‬

‫‪%100‬‬

‫‪29‬‬

‫‪%100‬‬

‫‪121‬‬

‫‪%100‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﻴﻜﻲ و آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي ]‪ VP4[P‬روﺗﺎوﻳﺮوس در اﺳﻬﺎل ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫‪457‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳــﺘﺎن ﻣــﻲﺑﺎﺷــﺪ‪3.‬و‪ 1‬ﺑــﺎ ﺗﻮﺟــﻪ ﺑــﻪ ﻧﻘــﺶ ﻣﻬــﻢ روﺗــﺎوﻳﺮوس در‬ ‫ﮔﺎﺳــﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ ﺣــﺎد ﻛﻮدﻛــﺎن‪ ،‬در اﻳــﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ اﻗــﺪام ﺑــﻪ ﺷﻨﺎﺳــﺎﻳﻲ‬ ‫ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي ‪ VP4‬در ﭼﺮﺧﺶ در ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺷـﺪه‬ ‫اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوﺳﻲ ﮔﺮوه ‪ A‬در ‪ %19/3‬ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫زﻳﺮ ‪ 14‬ﺳﺎل ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ ﺣﺎد ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫ﺑﻬﺮاﻣﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ‪ .‬ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت اﭘﻴـﺪﻣﻴﻮﻟﻮژﻳﻚ در ﻣﻨـﺎﻃﻖ‬ ‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن‪ ،‬ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس در ‪ %10‬ﺗﺎ ‪ %70‬ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ‬ ‫ﮔﺎﺳﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻴﺶ از ‪ %50‬از ﻣﻮارد ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪن‬ ‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﺳﻴـﺴﺘﻢ ﮔﻮارﺷـﻲ در ﺑﻴﻤﺎرﺳـﺘﺎنﻫـﺎ در راﺑﻄـﻪ ﺑـﺎ‬ ‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬درﺧﺖ ‪ Phylogenetic‬ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺳﻜﺎﻧﺲﻫﺎي ﺑـﻪدﺳـﺖ آﻣـﺪه از‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ 3.‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣـﺪود ‪ %83‬از ﻣـﻮارد‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻜﺎﻧﺲﻫﺎي ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ‬

‫اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس در ﺷـﻴﺮﺧﻮاران زﻳـﺮ دو ﺳـﺎل ﺑـﺎ ﺣـﺪاﻛﺜﺮ ﺷـﻴﻮع‬ ‫ﻋﻔﻮﻧﺖ وﻳﺮوﺳﻲ در ﮔﺮوه ﺳﻨﻲ ‪ 6 -24‬ﻣﺎﻫﻪ و ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮارد ﺑﻴﻤـﺎري‬ ‫در ﻛﻮدﻛﺎن ‪ 5 -14‬ﺳﺎل ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه در ﺳـﺎﻳﺮ‬

‫ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ )‪ .(P=1‬ﺑﺮاﺳﺎس روﻧﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺳﮕﻤﺎﻧﺖﻫﺎي ‪ 10‬و‬

‫ﺟﻮاﻣﻊ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳـﻌﻪ و ﺻـﻨﻌﺘﻲ ﺷـﻴﻮع اﺳـﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوﺳـﻲ را در‬

‫‪ RNA 11‬روﺗﺎوﻳﺮوس در ﺳﻴﺴﺘﻢ ‪ PAGE‬ﺑﻴﺶ از ‪ %90‬ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ‬

‫ﺳﻨﻴﻦ ‪ 6 -24‬ﻣﺎﻫﮕﻲ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪8.‬و‪ 7‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻋﻔﻮﻧـﺖ‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ روﺗﺎوﻳﺮوس ﺑﺎ اﻟﮕﻮي‬

‫‪RNA‬‬

‫‪ Long‬و ﻛﻢﺗﺮ از ‪ %10‬ﻧﻤﺎي‬

‫‪RNA‬‬

‫‪ Short‬ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮزﻳﻊ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫـﺎي روﺗﺎوﻳﺮوﺳـﻲ‬ ‫ﺷﺎﻣﻞ ‪ 25‬ﻣﻮرد ]‪ ،(%86/2) P[8‬دو ﻣﻮرد ]‪ (%6/9) P[6‬و دو ﻣـﻮرد‬

‫]‪P[4‬‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻮدﻛﺎن دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑـﻪﻃـﻮر ﻳﻜـﺴﺎن ﻣـﺸﺎﻫﺪه‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ﺑﺮﺗـﺮي‬ ‫‪2‬‬

‫ﺟﻨﺲ ﺧﺎﺻﻲ را در اﺑﺘﻼ ﺑﻪ اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس ﮔﺰارش ﻧﻜﺮده اﺳـﺖ‪.‬‬

‫)‪ (%6/9‬ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺳﻜﺎﻧﺲﻫﺎي ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪه‬

‫ﺣــﺪود ‪ %42‬از ﻣــﻮارد اﺳــﻬﺎل روﺗــﺎوﻳﺮوس در ﻓــﺼﻮل ﺳــﺮد ﺳــﺎل و‬

‫از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﻜﺎﻧﺲﻫﺎي ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ‪ MEGA4‬ﻣـﺪل‬

‫ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮارد اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳـﺖ )‪ (%9‬ﻛـﻪ ﺑـﺎ‬

‫‪ Neighbor joining‬ﺑﺎ ‪ 1000 Boot strap‬و ﺗﻜﻨﻴﻚ درﺧﺖ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴـﻚ‪،‬‬

‫آﻣﺎر ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺎ آب و ﻫﻮاي ﻣﻌﺘﺪل ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ دارد‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣـﺸﺎﺑﻪ ﻧﻴـﺰ‬

‫درﺧﺖ ﻓﻴﻠﻮژﻧﻴﻚ رﺳﻢ ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ در ﻧﻤﻮدار ‪ 1‬آﻣـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬در آﻧـﺎﻟﻴﺰ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮارد اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس را در ﻓﺼﻮل ﺳﺮد و ﻣﻌﺘـﺪل ﺳـﺎل‬

‫ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴﻚ ﺳﻮﻳﻪﻫﺎي روﺗﺎوﻳﺮوس ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺳﻮﻳﻪﻫـﺎي ]‪ P[8‬در‬

‫ﮔﺰارش ﻛﺮدهاﻧﺪ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨﺪ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺮﻣـﺴﻴﺮ ﻋﻔﻮﻧـﺖ روﺗـﺎوﻳﺮوس در‬

‫ﭼﺮﺧﺶ در ﻛﻮدﻛﺎن ﺗﻬﺮان از ﻧﻈﺮ ﺳﻜﺎﻧﺲ ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴﺪي ﺑﺎ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫـﺎي‬

‫ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ‪ 3.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ اﻛﺜﺮ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺒﺘﻼ‬

‫]‪ P[8‬در ﭼﺮﺧﺶ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي آﺳﻴﺎﻳﻲ و اروﭘﺎﻳﻲ ﺷﺎﻣﻞ روﺳﻴﻪ‪ ،‬ﭼـﻴﻦ‬

‫ﺑﻪ اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس داراي ﺗﺐ ﺑﺎ دﻣﺎي ﺑﺎﻻي ‪ 38 ºC‬ﺑﻮده ﻛﻪ ﺗﻬـﻮع‪،‬‬

‫و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﻴﺶﺗـﺮﻳﻦ ﻫﻤﻮﻟـﻮژي را داﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﻧـﺸﺎنﮔـﺮ ﺗـﺸﺎﺑﻪ‬

‫اﺳﺘﻔﺮاغ و اﺳﻬﺎل آﺑﻜﻲ ﺑﺎ درﺟﺎت ﺧﻔﻴﻒ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﺷـﺪﻳﺪ در آنﻫـﺎ‬

‫ﺳﻮﻳﻪﻫﺎي روﺗﺎوﻳﺮوس در ﭼﺮﺧﺶ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي آﺳﻴﺎﻳﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻣﻮﻟﻜﻮﻟﻲ ﺳﻮﻳﻪﻫـﺎي‬ ‫روﺗﺎوﻳﺮوس اﺧﺬ ﺷﺪه از ﻛﻮدﻛـﺎن ﺑﻴﻤـﺎر ﺑـﻴﺶ از ‪ %90‬داراي اﻟﮕـﻮي‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫‪RNA Pattern‬‬

‫‪ Long‬و ﻛـﻢﺗـﺮ از ‪%10‬‬

‫‪RNA Pattern‬‬

‫‪ Short‬ﺑـﻮدهاﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻴﻮع ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠـﻒ دﻧﻴـﺎ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧﻴﺮ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي در ﺣﺎل ﺗﻮﺳـﻌﻪ‪،‬‬

‫و ﺗﻐﻴﻴﺮات ژﻧﺘﻴﻜـﻲ اﻳـﻦ وﻳـﺮوس در ﻃـﻮل زﻣـﺎن در راﺳـﺘﺎي ﻧﺤـﻮه‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوس ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ ﮔﺎﺳﺘﺮوآﻧﺘﺮﻳﺖ اﭘﻴﺪﻣﻴﻚ ﺑﻮده و ﺳﺒﺐ ‪ %20‬از‬

‫ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي واﻛﺴﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ روﺗﺎوﻳﺮوس ﺣﺎﻳﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ‬

‫ﻣﻮارد ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ اﻃﻔﺎل در ﺳـﻨﻴﻦ ﻗﺒـﻞ از دﺑـﺴﺘﺎن اﺳـﺖ‪ .‬در ﺟﻮاﻣـﻊ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ژﻧﻮﺗﻴــﭗ روﺗــﺎوﻳﺮوس ﻏﺎﻟــﺐ‬

‫‪ %86 VP4‬ﺑــﻮده اﺳــﺖ و‬

‫ﺻﻨﻌﺘﻲ اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس‪ ،‬ﻳﻜﻲ از ﻋﻠﻞ ﻣﻬﻢ ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪن ﻛﻮدﻛﺎن در‬

‫ﻫــﻢﭼﻨــﻴﻦ ژﻧﻮﺗﻴــﭗﻫــﺎي ]‪ P[4‬و ]‪ P[6‬در ﻛﻮدﻛــﺎن ﻣﺒــﺘﻼ ﺑــﻪ اﺳــﻬﺎل‬

‫]‪P[8‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫رﻫﺒﺮي ﻣﻨﺶ و‬A.‫اﻛﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﻲ‬ Rahbarimanesh et al

458

‫ در ﺳﺎلﻫﺎي اﺧﻴﺮ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي اﺳﻬﺎل روﺗﺎوﻳﺮوس از‬14‫و‬15.‫ﻣﺸﺎﺑﻬﺖ دارﻧﺪ‬

‫ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﻲ ﻛﻪ در ﺗﻬـﺮان اﻧﺠـﺎم‬.‫روﺗﺎوﻳﺮوﺳﻲ ﭼﺮﺧﺶ داﺷﺘﻪاﻧﺪ‬

‫ﻃﺮﻳﻖ اﻳﻤﻦﺳﺎزي ﺑﺎ ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي واﻛﺴﻦﻫﺎي روﺗﺎوﻳﺮوس ﻳﻚ ﻇﺮﻓﻴﺘـﻲ‬

‫ ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﺳﻮﻳﻪ وﻳﺮوﺳﻲ ﺑﻮده و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﺰارﺷـﺎت‬P[8] ‫ ژﻧﻮﺗﻴﭗ‬،‫ﺷﺪ‬

(Rota Taq)

‫ ﺑﻮده و ﭘﻨﺞ ﻇﺮﻓﻴﺘﻲ‬G1 P[8] ‫( ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ژﻧﻮﺗﻴﭗ‬Rota rix)

‫ از ﭼـﺮﺧﺶ ﺑـﺎﻻ در‬P[8], P[6], P[4] ‫ﺟﻬﺎﻧﻲ روﺗـﺎوﻳﺮوس ﺳـﻮﻳﻪﻫـﺎي‬

‫ ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ در ﺑﺮﺧـﻲ از‬P[8] G1, G2, G3, G4, G9 ‫ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎي‬

‫ ﻣﺸﺨﺺ‬%69 P[8] ‫ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدهاﻧﺪ ﭼﻨﺎنﻛﻪ در ﺗﺮﻛﻴﻪ‬

.‫ﻧﻘﺎط دﻧﻴﺎ اﻋﻤﺎل ﺷﺪه اﺳﺖ‬

‫ از ﺳــﻮﻳﻪﻫــﺎي‬%50 ‫ ﺑــﻴﺶ از‬P[4] ‫ و‬P[8] ‫ در ﺑــﻨﮕﻼدش‬9.‫ﺷــﺪه اﺳــﺖ‬

‫روﺗﺎوﻳﺮوس ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻢ اﺗﻴﻮﻟﻮژﻳـﻚ ﺑﻴﻤـﺎري اﺳـﻬﺎل ﺣـﺎد ﻛﻮدﻛـﺎن در‬

‫ ﻫﻨـﺪ و ﺑﺮزﻳـﻞ‬،‫ و در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻫﻠﻨﺪ‬10‫روﺗﺎوﻳﺮوس را ﺗﺸﻜﻴﻞ دادهاﻧﺪ‬

‫ ﺳﻮﻳﻪ وﻳﺮوﺳﻲ ﺷﺎﻳﻊ در ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻴﻤﺎر‬،VP4 P[8] ‫ﺗﻬﺮان ﺑﻮده و ژﻧﻮﺗﻴﭗ‬

‫ در آﻧﺎﻟﻴﺰ ﻓﻴﻠﻮژﻧﺘﻴـﻚ‬11-13.‫ ﺑﻮده اﺳﺖ‬P[4] ‫ و‬P[8] ‫ﺳﻮﻳﻪ وﻳﺮوﺳﻲ ﺷﺎﻳﻊ‬

‫ﻣــﻲﺑﺎﺷــﺪ و ﺑــﺎ در ﻧﻈــﺮ ﮔــﺮﻓﺘﻦ ﺷــﻴﻮع ﺑــﺎﻻي ﻋﻔﻮﻧــﺖ روﺗــﺎوﻳﺮوس‬

‫ ﺳـﻜﺎﻧﺲ‬،‫ ﻛـﻪ در اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪه اﺳـﺖ‬P[8] ‫ﺳﻮﻳﻪﻫـﺎي‬

‫ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮي واﻛﺴﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻨﺘﺮل و ﭘﻴـﺸﮕﻴﺮي اﺳـﻬﺎل‬

‫ﻧﻮﻛﻠﺌﻮﺗﻴﺪ ﺳﻮﻳﻪﻫﺎي روﺗﺎوﻳﺮوس در ﭼﺮﺧﺶ در اﻳﺮان ﺑﺎ ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫـﺎي‬

.‫روﺗﺎوﻳﺮوس در ﻛﻮدﻛﺎن ﻛﺸﻮرﻣﺎن راهﮔﺸﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‬

%95 ‫ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه در ﻛﺸﻮرﻫﺎي آﺳﻴﺎﻳﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻴﻦ و روﺳﻴﻪ ﺑﻴﺶ از‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎنﮔﺮ آن اﺳﺖ ﻛﻪ‬

16‫و‬17

References 1.

Jawetz E, Melnick JL, Adelberg EA. Melnick and Adelberg's Medical Microbiology. New York, NY: Raven Press; 1998. p.

460- 80.

2. Ester K, Kapikian Z. Rotaviruses. In: Fields BN, Knipe DM, Howley PM, Chanock RM, Melnick JL, Monath TP, et al, editors. Fields Virology. 3rd ed. Philadelphia: Lippincott-Raven; 1996. p. 1625-708.

3. Cook SM, Glass RI, LeBaron CW, Ho MS. Global seasonality of rotavirus infections. Bull World Health Organ 1990;68(2):171-7.

4. Bishop RF. Natural history of human rotavirus infections. In: Kapikian AZ, editor. Viral Infections of the Gastrointestinal Tract. 2nd ed. New York: Marcel Dekker Inc; 1994. p. 31-168.

5. Estes MK, Kapikian AZ. Rotaviruses. In: Knipe. DM, Howley PM, editors. Fields Virology. 5th ed. Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins; 2007. p. 1917-74 6. Behrman RE, Kliegman RM, Jenson HB, editors. Nelson Textbook of Pediatrics. 18th ed. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier; 2007. p. 1399-401.

7. Cunliffe NA, Kilgore PE, Bresee JS, Steele AD, Luo N, Hart CA, et al. Epidemiology of rotavirus diarrhoea in Africa: a review to assess the need for rotavirus immunization. Bull World Health Organ 1998;76(5):525-37.

8. Griffiths FH, Steele AD, Alexander JJ. The molecular epidemiology of rotavirus-associated gastro-enteritis in the Transkei, southern Africa. Ann Trop Paediatr 1992;12(3):25964.

9. Cataloluk O, Iturriza M, Gray J. Molecular characterization of rotaviruses circulating in the population in Turkey. Epidemiol Infect 2005;133(4):673-8.

10. Paul SK, Kobayashi N, Nagashima S, Ishino M, Watanabe S, Alam MM, et al. Phylogenetic analysis of rotaviruses with genotypes G1, G2, G9 and G12 in Bangladesh: evidence for a

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

close relationship between rotaviruses from children and adults. Arch Virol 2008;153(11):1999-2012.

Khamrin P, Peerakome S, Tonusin S, Malasao R, Okitsu S, Mizuguchi M, et al. Changing pattern of rotavirus G genotype distribution in Chiang Mai, Thailand from 2002 to 2004: decline of G9 and reemergence of G1 and G2. J Med Virol 2007;79(11):177582. van der Heide R, Koopmans MP, Shekary N, Houwers DJ, van Duynhoven YT, van der Poel WH. Molecular characterizations of human and animal group a rotaviruses in the Netherlands. J Clin Microbiol 2005;43(2):669-75.

Samajdar S, Varghese V, Barman P, Ghosh S, Mitra U, Dutta P, et al. Changing pattern of human group A rotaviruses: emergence of G12 as an important pathogen among children in eastern India. J Clin Virol 2006;36(3):183-8.

Cao XR, Akihara S, Fang ZY, Nakagomi O, Ushijima H. Genetic variation in the VP4 and NSP4 genes of human rotavirus serotype 3 (G3 type) isolated in China and Japan. Microbiol Immunol 1999;43(2):171-5.

Dey SK, Thongprachum A, Ota Y, Phan TG, Nishimura S, Mizuguchi M, et al. Molecular and epidemiological trend of rotavirus infection among infants and children in Japan. Infect Genet Evol 2009;9(5):955-61.

Dennehy PH. Rotavirus vaccines: an overview. Clin Microbiol Rev 2008;21(1):198-208.

Ruiz-Palacios GM, Pérez-Schael I, Velázquez FR, Abate H, Breuer T, Clemens SC, et al. Safety and efficacy of an attenuated vaccine against severe rotavirus gastroenteritis. N Engl J Med 2006;354(1):11-22.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 455-459 459 ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﺨﺸﻬﺎي ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

The genetic diversity and phylogenetic characteritics of rotavirus VP4(P) genotypes in children with acute diarrhea

Abstract Aliakbar Rahbarimanesh M.D.1 Hassanali Saberi. M.D.2* Shahrzad Modarres gilani M.D.3 Peiman Salamati M.D.4 Hooshang Akhtarkhavari M.D.5 Zahra Haghshenas M.D.6 1- Department of Pediatric, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- Department of Pediatric, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran.

3- Medical Virologist, Institute Pausture of Iran, Tehran, Iran.

4- Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran.

5- Department of Pediatrics, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran.

6- Department of Pediatrics, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran.

Received: June 01, 2011 Accepted: July 04, 2011

Background: Acute gastroenteritis is a major cause of morbidity and mortality among children in developing countries. Rotaviruses are recognized as the most common etiologic factors of gastroenteritis. In this study, we determined the epidemiologic features, clinical symptoms and molecular structure of rotavirus VP4(P) genotypes in children with acute diarrhea in Bahrami Hospital in Tehran Iran, during 2009 for justifying the routine use of rotavirus vaccines in children.

Methods: One hundred fifty fecal samples from 150 children with acute diarrhea in Bahrami Pediatric Hospital in Tehran, Iran were collected from January to December 2009. The patients’ mean age was 20.9018.19 years (ranging from 1 month to 14 years).

Fecal samples were transported on ice to the laboratory of virology department of Pasture Institute of Iran. The demographic and clinical data for each case were entered in an author-devised questionnaire. Group A rotavirus was detected by dsRNA-PAGE. Subsequently, rotavirus genotyping (VP4) was performed by semi-nested multiple RTPCR and the phylogenetic tree of the Rotavirus nucleotides was constructed. The data

were analyzed by statistical tests including Wilcoxon signed and Mann-Whitney U. Results: Rotavirus was isolated in 19.3% of the samples, more than 90% of which had long RNA patterns. The predominant genotype (VP4) was P[8] (86%) and other genotypes respectively were P[6] (6.9%) and P[4] (6.9%).

Conclusion: A high prevalence of the P[8] genotype was found to be the cause of acute diarrhea. The analysis of P[8] genotype sequence showed a high level of similarity of the virus in this study with those of other Asian countries.

Keywords: Acute diarrhea, analysis, phylogenetic, RNA PAGE, rotavirus, RT-PCR.

*

Corresponding author: Pediatric infectious diseases group, Bahrami Hospital, Kiaee St, Damavand AveTehran, Iran.

Tel: +98- 21- 44246788 E-mail: hassansaberi45884@yahoo.com

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪460-466‬‬ ‫‪،1390‬‬ ‫ﺷﻤﺎرهو ‪ ،8‬آﺑﺎن‬ ‫دوره ‪، 69‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫زﻧﺎن وﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻋﻠﻮم‬ ‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎيداﻧﺸﮕﺎه‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻨﻔﻲ‬ ‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‬ ‫ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد‬ ‫ﺳﻨﺪرم‬ ‫ﻣﺮدان ﺑﺎ‬

‫‪460‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮي ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ‪:‬‬ ‫ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/03/21 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/06/02 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪*1‬‬

‫زﻳﻨﺖ ﻧﺎدﻳﺎ ﺣﺘﻤﻲ‬

‫‪2‬‬

‫ﻋﻠﻲ ﻛﺎﻇﻤﻲ ﺳﻌﻴﺪ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺑﻴﻤﺎران ﻋﻼﻣﺖدار ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ را داراي ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺧﻮب ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ اﻣـﺎ ﺷـﻮاﻫﺪ اﺧﻴـﺮ‬

‫‪3‬‬

‫ﺷﺒﻨﻢ ﺧﻮش ﻛﺎر ﻧﺠﺎر‬

‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺷﺎﻳﻊﺗﺮ از ﻣﻴﺰانﻫﺎي ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر و داراي ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻗﺎﺑـﻞ ﺗـﻮﺟﻬﻲ‬ ‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‬

‫در دو ﺟﻨﺲ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ در وﻗﻮع ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻗﻠﺒﻲ‪ -‬ﻋﺮوﻗﻲ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ‬

‫‪ -2‬ﮔﺮوه ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق‬

‫ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮي ﺣﺎد و ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ اﺳﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت ‪ 191‬زن ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ‬

‫‪ -3‬ﭘﺰﺷﻚ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

‫ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ و ‪ 146‬ﻣﺮد ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﻳﻚﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ آنﻫﺎ‬

‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري داﺷﺖ‪ .‬در زﻧﺎن ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒـﻲ ﺑـﺎ‬ ‫ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻗﻄﻌﻪ ‪ 3(%1/6) ST‬آﻧﮋﻳﻦ ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار )‪ 22(%11/5‬و ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑـﺎ ﻣـﻮج ‪ 1(%0/5) Q‬و ﻫـﻴﭻ ﻣـﻮردي از‬ ‫ﺳﻨﻜﻮپ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﮕﺮدﻳﺪ‪ .‬در ﻣﺮدان )‪ 4(%2/7‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻗﻄﻌﻪ ‪ -ST‬آﻧﮋﻳﻦ ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳـﺪار در )‪29(%19/9‬‬ ‫ﻣﻮارد‪ 1(%0/7) ،‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﻣﻮج ‪ Q‬و )‪ 1(%0/7‬ﺳﻨﻜﻮپ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در زﻧﺎن‪ :‬ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜـﻲ )‪،(P=0/035‬‬ ‫دﻳﺲ ﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ ﺑﺎ )‪ (P=0/001‬ﺷﺎﺧﺺ ﻣﭻ ﭘﺎﻳﻲ ﺑﺎزوﻳﻲ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎ )‪ (P=0/024‬و ﺳﻦ ‪ 40-50‬ﺳﺎل )‪ (P=0/004‬ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي‬ ‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ داراي ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲدار آﻣﺎري ﺑﻮدﻧﺪ و در ﻣﺮدان‪ ،‬ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ ‪ ،30-39/99‬ﺑﺎ )‪ (P=0/011‬ﺑﺎ ﺑﺮوز ﺑﺎﻻﺗﺮي از‬ ‫ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﻫﻤﺮاه ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻢﭼﻨﺎن ﻣﻌﻨﻲدار اﺳﺖ‪ .‬اﺳﺘﻤﺮار ﻋﻼﻳﻢ ﻧـﺸﺎندﻫﻨـﺪه ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﺑﻴﻤـﺎري‬

‫*‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺑﻠﻮار ﻛﺸﺎورز ﺧﻴﺎﺑﺎن ﭘﻮرﺳﻴﻨﺎ‬

‫داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-64053219 :‬‬

‫‪E-mail: hatmizn@sina.tums.ac.ir‬‬

‫ﻋﺮوق ﻛﺮوﻧﺮ ﻋﻠﻲرﻏﻢ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻨﻔﻲ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﺑﻴﻤﺎري ﻋﺮوق ﻛﺮوﻧﺮ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ ،‬ﻓﺎﻛﺘﻮر ﺧﻄﺮ‪ ،‬ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ‪ ،‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻦ ﺻﺪري‪.‬‬

‫وﺟﻮد ﻣﻜﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت در اﻳﺠﺎد ﻋﻼﻳﻢ ﻗﻠﺒﻲ‪ -‬ﻋﺮوﻗﻲ اﻳـﻦ دﺳـﺘﻪ‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫‪7‬‬

‫از ﺑﻴﻤﺎران اراﻳﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺟﻤﻌﻴـﺖ ﻧـﺎﻫﻤﮕﻮﻧﻲ‬ ‫‪Acute Coronary Syndrome‬‬

‫دارﻧﺪ و ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧـﺸﺪه اﺳـﺖ‪8‬و‪ 7‬و ﮔـﺴﺘﺮه‬

‫)‪ (ACS‬و ﻧﺘﻴﺠــﻪ آﻧﮋﻳــﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔــﻲ را داراي ﭘــﻴﺶآﮔﻬــﻲ ﺧــﻮب‬

‫ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ در آنﻫﺎ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻫـﺮ ﻳـﻚ‬

‫ﻣﻲداﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑـﺎر ﺑـﺎﻻي ﺑﻴﻤـﺎري ﻋـﺮوق ﻛﺮوﻧـﺮ‪ 1‬و وﺳـﻌﺖ‬

‫در ﺗﻌﻴﻴﻦ روﻳﻜﺮد ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻮﺛﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮ اﺳﺎس ﺟـﺴﺘﺠﻮي‬

‫ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﮔﺰارشﻫﺎي اﺧﻴﺮ ﺟﻨﺒﻪﻫـﺎي‬

‫وﺳﻴﻊ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوﻫﺶﮔﺮان ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻫﻴﭻ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي در ﺳـﻄﺢ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮي از ﺳﻴﺮ ﺑﻴﻤﺎري و ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ آن را ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻠﻲرﻏـﻢ‬

‫ﻣﻠﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎ در زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان ﻋﻼﻣـﺖدار ﺑـﺎ‬

‫وﺟﻮد ﻋﻼﻳﻢ ﻗﻠﺒﻲ ﻋﺮوﻗﻲ در ﺑﻴﻤﺎران ﺑـﺎ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ درﻣـﺎن و‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﻧﭙﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ و اﻛﺜﺮ ﺑﺮرﺳـﻲﻫـﺎي ﭘﻴـﺸﻴﻦ ﺑـﺎ‬

‫ﭘﻲﮔﻴﺮي آنﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﺪ اﻃﻤﻴﻨﺎنﺑﺨﺸﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ 2-5.‬اﻣﺎ اﺧﻴـﺮاً اﻳـﻦ‬

‫ﻫﺪف ﺷﻨﺎﺧﺖ ﭘﺎﺗﻮﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي‪ 9‬و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻋﻮاﻣﻞ‪ 10‬در اﻓﺮاد آﻧﮋﻳﻮ ﻣﺜﺒﺖ‬

‫روﻳﻜﺮد ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 6‬و ﻓﺮﺿﻴﻪﻫﺎي ﺟﺪﻳـﺪي ﻣﺒﻨـﻲ ﺑـﺮ‬

‫و ﻣﻨﻔﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﭘﺮﺳﺶﻫﺎي زﻳﺎدي‪ 11-14‬در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺪون ﭘﺎﺳـﺦ‬

‫ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫زﻳﻨﺖ ﻧﺎدﻳﺎ ﺣﺘﻤﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت آﻳﻨـﺪهﻧﮕـﺮ ﺑـﻪ‬

‫‪461‬‬

‫ﺑﺎزوﻳﻲ و ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴـﻞ دادهﻫـﺎ ﺑـﺎ ﺟـﺪول و‬ ‫‪2‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان ﺑﺮوز ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان ﻋﻼﻣـﺖدار ﺑـﺎ‬

‫ﻧﻤﻮدار و ﺗﻌﻴﻴﻦ ارﺗﺒﺎط ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ ﺑﺎ آزﻣﻮنﻫﺎي ‪ ‬و ‪ Student’s t-test‬در‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮ در ﭘـﻴﺶآﮔﻬـﻲ‬

‫ﻣﺪل ﺗﻚ ﻣﺘﻐﻴﺮه و آﻧﺎﻟﻴﺰ دو ﻣﺘﻐﻴﺮه و ﺳﭙﺲ آﻧﺎﻟﻴﺰ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﺑـﺎ ﻣـﺪل‬

‫اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران را ارزﻳﺎﺑﻲ ﻛﺮدﻳﻢ‪.‬‬

‫رﮔﺮﺳﻴﻮن ﻛﺎﻛﺲ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪ .‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ P<0/05‬ﻣﻌﻨﻲدار ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪ‪.‬‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﻧﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻳﻚ ﻛﻮﻫﻮرت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﺑـﻮد‪ .‬ﺟﻤﻌﻴـﺖ ﻣـﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ‪ 191‬ﻣﻮرد زن ﺑﺎ ﻧﺘﻴﺠـﻪ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ و ‪146‬‬

‫‪ 337‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧـﺮ ﺣـﺎد و آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ ﺑﻮدﻧـﺪ‪ .‬ﮔـﺮوه‬

‫ﻧﻔﺮ ﻣـﺮد ﺑـﺎ ﻧﺘﻴﺠـﻪ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪ و‬

‫ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 191‬زن ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧـﺮ ﺣـﺎد و ﻧﺘﻴﺠـﻪ‬

‫ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ آنﻫﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺳﭙﺲ‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ و ﮔﺮوه ﻏﻴﺮﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﺎﻣﻞ ‪ 146‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺮد ﺑـﺎ ﺳـﻨﺪرم‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ درد و ﺟﻨﺲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺗﻮزﻳـﻊ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﻛﻤ‪‬ـﻲ در زﻧـﺎن و‬

‫ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ‬

‫ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ در ﺟﺪول ‪ 1‬ﻧـﺸﺎن داده ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد‪ ،‬ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ اوﻟـﻴﻦ ﺑـﺴﺘﺮي ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ‬

‫ﺟﺪول ‪ 2‬ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ را درد و ﮔﺮوه )زﻧﺎن و ﻣﺮدان( ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ‪:‬‬

‫ﺣﻤﻠﻪ ﻗﻠﺒﻲ و رﺿـﺎﻳﺖ ﺑـﺮاي ﺷـﺮﻛﺖ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ و ﻣﻌﻴﺎرﻫـﺎي‬

‫ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ در دو ﮔـﺮوه زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان ﺑـﺎ ﻧﺘﻴﺠـﻪ‬

‫ﺧﺮوج ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از اﻧﺠﺎم آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ‪ .‬ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي را ﻣـﻲﺗـﻮان در ﺟـﺪول ‪3‬‬ ‫‪2‬‬

‫ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳـﺎل و ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﺗﻠﻔﻨـﻲ ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺷـﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺧﻼﺻــﻪ ﻛ ـﺮد‪ .‬ﻧﺘــﺎﻳﺞ آزﻣــﻮنﻫــﺎي ‪ ‬و ‪ ،Fisher exact test‬ﺗﻔــﺎوت‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﺷـﺎﻣﻞ ﻣـﺮگ و‬

‫ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎي ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧــﺎن و ﻣـﺮدان ﺑــﺎ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔــﻲ ﺑـﺎ ﺳــﻄﺢ‬

‫ﻣﻴﺮ‪ ،‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻦ ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﻲ در دو ﮔـﺮوه‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ‪ 0/04‬ﻣﻌﻨﻲدار ﺑـﻮد‪ .‬ﺗﻔـﺎوت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي ﺧﻄـﺮ زﻳـﺮ در دو‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﺑﻴﻤﺎري در دو ﮔﺮوه ﺑﺎ روش اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﻳﻜﺴﺎن‬

‫ﮔــﺮوه ﻣﻌﻨــﻲدار ﺑــﻮد‪ :‬ﻓــﺸﺎرﺧﻮن ﺑــﺎﻻ ﺑــﺎ ﺳــﻄﺢ ﻣﻌﻨــﻲداري ‪0/001‬‬

‫اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ‪ :‬ﺳﻦ‪ ،‬ﻓـﺸﺎرﺧﻮن ﺑـﺎﻻ‪ ،‬دﻳﺎﺑـﺖ‪،‬‬

‫دﻳﺲﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ ﺑـﺎ ﺳـﻄﺢ ﻣﻌﻨـﻲداري ‪ 0/004‬ﻣـﺼﺮف ﺳـﻴﮕﺎر ﺑـﺎ ﺳـﻄﺢ‬

‫دﻳﺲﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ‪ ،‬ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ‪ ،‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ ﺧـﺎﻧﻮادﮔﻲ ﺑﻴﻤـﺎري ﻋـﺮوق‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ‪ 0/001‬و ﺗﻮزﻳﻊ ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﻨﻲ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ‪.0/028‬‬

‫ﻛﺮوﻧﺮ‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﻫﻴﭗ‪ ،‬ﺷـﺎﺧﺺ ﻣـﭻ ﭘـﺎﻳﻲ‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ‪ Student’s t-test‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ زﻳﺮ در زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ‬ ‫زﻧﺎن )‪=191‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬

‫ﻣﺮدان )‪=146‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‬

‫اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‬

‫ﺳﻦ‬

‫‪9/89‬‬

‫‪56/26‬‬

‫‪11/61‬‬

‫‪54/47‬‬

‫ﺗﺮيﮔﻠﻴﺴﻴﺮﻳﺪ‬

‫‪57/19‬‬

‫‪149/42‬‬

‫‪76/86‬‬

‫‪153/62‬‬

‫‪ LDL‬ﻛﻠﺴﺘﺮول‬

‫‪40/74‬‬

‫‪113/56‬‬

‫‪39/48‬‬

‫‪101/53‬‬

‫‪ HDL‬ﻛﻠﺴﺘﺮول‬

‫‪29/12‬‬

‫‪51/43‬‬

‫‪25/19‬‬

‫‪47/14‬‬

‫ﻛﻠﺴﺘﺮول ﺗﺎم‬

‫‪71/54‬‬

‫‪186/60‬‬

‫‪44/98‬‬

‫‪168/58‬‬

‫ﻗﻨﺪ ﺧﻮن‬

‫‪30/72‬‬

‫‪105/48‬‬

‫‪30/86‬‬

‫‪102/16‬‬

‫ﻧﺴﺒﺖ دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﻦ‬

‫‪0/036‬‬

‫‪0/96‬‬

‫‪0/024‬‬

‫‪0/96‬‬

‫ﺷﺎﺧﺺ ﻣﭻ ﭘﺎﻳﻲ‪ -‬ﺑﺎزوﻳﻲ‬

‫‪0/091‬‬

‫‪1/09‬‬

‫‪0/087‬‬

‫‪1/09‬‬

‫‪LDL=Low Density Lipoprotein, HDL= High Density Lipoprotein‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ‬

‫‪462‬‬

‫ﺟﺪول‪ :2 -‬ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ درد و ﮔﺮوه ﺟﻨﺴﻲ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫زﻧﺎن )‪=191‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬

‫ﻣﺮدان )‪=146‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫درﺻﺪ‬

‫ﺗﻌﺪاد‬

‫درﺻﺪ‬

‫ﺗﻌﺪاد‬

‫دﻳﺎﺑﺖ‬

‫‪19/9‬‬

‫‪38‬‬

‫‪13/7‬‬

‫‪20‬‬

‫ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ‬

‫‪44/5‬‬

‫‪85‬‬

‫‪21/9‬‬

‫‪32‬‬

‫دﻳﺲﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ ﺳﺎﺑﻘﻪ‬

‫‪41/9‬‬

‫‪80‬‬

‫‪26/7‬‬

‫‪39‬‬

‫ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر‬

‫‪4/2‬‬

‫‪8‬‬

‫‪26/7‬‬

‫‪39‬‬

‫ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎري ﻋﺮوق ﻛﺮوﻧﺮ‬

‫‪17/3‬‬

‫‪33‬‬

‫‪13/7‬‬

‫‪20‬‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ‬

‫‪5/2‬‬

‫‪10‬‬

‫‪18/5‬‬

‫‪27‬‬

‫ﮔﺮوه ﺳﻨﻲ زﻳﺮ ‪ 30‬ﺳﺎل‬

‫‪0/5‬‬

‫‪1‬‬

‫‪3/4‬‬

‫‪5‬‬

‫‪ 30-40‬ﺳﺎل‬

‫‪2/6‬‬

‫‪5‬‬

‫‪8/9‬‬

‫‪13‬‬

‫‪ 40-50‬ﺳﺎل‬

‫‪25/7‬‬

‫‪49‬‬

‫‪24‬‬

‫‪35‬‬

‫‪ 50-60‬ﺳﺎل‬

‫‪36/1‬‬

‫‪69‬‬

‫‪31/5‬‬

‫‪46‬‬

‫‪ 60‬ﺳﺎل و ﺑﺎﻻﺗﺮ‬

‫‪35/1‬‬

‫‪67‬‬

‫‪32/2‬‬

‫‪47‬‬

‫ﺟﺪول‪ :3 -‬ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي‬ ‫زﻧﺎن )‪=191‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ‬

‫ﻣﺮدان )‪=146‬ﺗﻌﺪاد(‬

‫درﺻﺪ‬

‫ﺗﻌﺪاد‬

‫درﺻﺪ‬

‫ﺗﻌﺪاد‬

‫‪1/6‬‬

‫‪3‬‬

‫‪2/7‬‬

‫‪4‬‬

‫آﻧﮋﻳﻦ ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار‬

‫‪11/5‬‬

‫‪22‬‬

‫‪19/9‬‬

‫‪29‬‬

‫‪Q‬‬

‫‪0/5‬‬

‫‪1‬‬

‫‪0/7‬‬

‫‪1‬‬

‫___‬

‫‪0‬‬

‫‪0/7‬‬

‫‪1‬‬

‫ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻗﻄﻌﻪ‬

‫ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﻣﻮج‬

‫‪ST‬‬

‫ﺳﻨﻜﻮپ‬

‫ﺟﺪول‪ :4 -‬ﺑﺮآورد ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ در ﻣﺪل رﮔﺮﺳﻴﻮن ﻛﺎﻛﺲ‬ ‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬

‫‪Wald test‬‬

‫ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ﺷﺎﻧﺲ‬

‫ﺣﺪود اﻃﻤﻴﻨﺎن‬

‫ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ‬

‫‪6/18‬‬

‫‪0/013‬‬

‫‪2/22‬‬

‫‪1/19-4/16‬‬

‫ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر‬

‫‪22/95‬‬

‫‪0/001‬‬

‫‪9/31‬‬

‫‪3/73-23/20‬‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ‬

‫‪5/06‬‬

‫‪0/024‬‬

‫‪0/34‬‬

‫‪0/13-0/86‬‬

‫ﻧﺴﺒﺖ دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﻫﻴﭗ‬

‫‪4/91‬‬

‫‪0/027‬‬

‫‪1/0‬‬

‫‪1/00-3/22‬‬

‫ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ‬

‫‪13/34‬‬

‫‪0/001‬‬

‫‪1/14‬‬

‫‪1/06-1/22‬‬

‫ﺑــﺎ آﻧﮋﻳــﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔــﻲ ﻣﻌﻨــﻲدار ﺑــﻮد‪ :‬ال دي ال ﻛﻠــﺴﺘﺮول ﺑــﺎ ﺳــﻄﺢ‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮه ارﺗﺒﺎط ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺮ اﺳـﺎس ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي‬

‫ﻣﻌﻨــﻲداري ‪ -0/007‬ﻛﻠــﺴﺘﺮول ﺗــﺎم ﺑــﺎ ﺳــﻄﺢ ﻣﻌﻨــﻲداري ‪ 0/008‬و‬

‫ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﺴﺖ ﻣﻨﺘﻞ ﻫﻨﺰل ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي‬

‫ﺷﺎﺧﺺ ﻣﭻ ﭘﺎﻳﻲ ﺑـﺎزوﻳﻲ ﺑـﺎ ﺳـﻄﺢ ﻣﻌﻨـﻲداري ‪ .0/001‬در آﻧـﺎﻟﻴﺰ دو‬

‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧﺎن ﻏﻴﺮدﻳﺎﺑﺘﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان ﻏﻴﺮدﻳﺎﺑﺘﻲ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫زﻳﻨﺖ ﻧﺎدﻳﺎ ﺣﺘﻤﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪463‬‬

‫‪ 0/036‬ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧﺎن داراي دﻳﺲﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ‬

‫ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در ﻳـﻚ ﺳـﺎل ﺑﻌـﺪ را ﭘﻴـﺸﮕﻮﻳﻲ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ‪ 0/001‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﺮدان ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻣـﺼﺮف ﺳـﻴﮕﺎر‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ از ﺑﻴﻦ ‪ 337‬ﻧﻔﺮ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ )‪ 191(%56/67‬زن‬

‫در ﻣﺮدان ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮد وﻟﻲ اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮي ﻫﻤـﺮاه‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ در ﺗﻄﺎﺑﻖ ﻛﺎﻣﻞ ﺑـﺎ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه‬

‫ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ در زﻧﺎن ﺑﺎ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﺪﺗﺮي ﻫﻤـﺮاه ﺑـﻮده و‬

‫ﺗﻮﺳﻂ ‪ 8Korn‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در آن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ‪ 0/035‬ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ رﺧﺪاد ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺷـﺪه‬

‫ﻋﻼﻣﺖدار ﺑﺪون اﻧﺴﺪاد ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟـﻪ در ﺷـﺮﻳﺎنﻫـﺎي ﻛﺮوﻧـﺮ ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﺧﺺ ﻣﭻ ﭘﺎﻳﻲ ﺑﺎزوﻳﻲ ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﺑﺎﻋـﺚ ﺑـﺮوز ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎي ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري‪ ،‬ﺟﻮانﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻋﻤﺪﺗﺎً زن ﻫـﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‪ 8‬ﻛـﻪ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮي در زﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان ﺷﺪه اﺳﺖ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨـﻲداري ‪0/024‬‬

‫ﻳﻚ ﻛﻮﻫﻮرت ﮔﺬﺷﺘﻪﻧﮕﺮ اﺳﺖ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ‬

‫و ﺳﻦ ‪ 40-50‬ﺳﺎل در زﻧﺎن ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ ﺑـﺎ ﺑـﺮوز ﺑـﺎﻻﺗﺮي از‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ داراي ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ از ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي ﺧﻄـﺮ ﻫـﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨـﻲداري ‪ 0/004‬ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺎﺧﺺ‬

‫ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻮﻫﻮرت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ ﻃﺮاﺣﻲ و اﺟﺮا‬

‫ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻣﺮداﻧﻲ ﻛـﻪ داراي اﻳـﻦ ﺷـﺎﺧﺺ در ﻣﺤـﺪوده‬

‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎران داراي ﺳﻄﻮح ﺑـﺴﻴﺎر ﺑـﺎﻻﻳﻲ از ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي ﺧﻄـﺮ‬

‫‪ 30-39/99‬ﻫﺴﺘﻨﺪ داراي اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﺑﺎﻻﺗﺮي از ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎ ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ‬

‫ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ و دﻳﺲﻟﻴﭙﻴـﺪﻣﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻛﺜـﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪﻫـﺎي ﭘﻴـﺸﻴﻦ ﺑـﻪ‬

‫زﻧﺎن در اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻫﺴﺘﻨﺪ )‪ .(P=0/011‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺪل رﮔﺮﺳﻴﻮن ﻛـﺎﻛﺲ در‬

‫‪13‬و‪14‬و‪15‬‬

‫ﺟﺪول ‪ 4‬ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣـﺎل ﻓﻘـﻂ در زﻧـﺎن‬ ‫‪16‬و‪17‬‬

‫ﺑﺪون ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدان‬

‫ﭘﺮداﺧﺘـﻪاﻧـﺪ‪ .‬در ﺣـﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ‪،‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣﺎل ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ‪ ،‬دﻳﺲﻟﻴﭙﻴـﺪﻣﻲ‪ ،‬ﻣـﺼﺮف ﺳـﻴﮕﺎر‪،‬‬ ‫ﺳﻦ ﺑﺮوز ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻘﺪار ﻛﻠﺴﺘﺮول ﺗـﺎم ﺑـﻪ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ و ‪ LDL‬ﺷـﺎﺧﺺ‬

‫‪ Korn‬در ﺳﺎل ‪ 2008‬در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫـﻮرت ﺗـﺎرﻳﺨﻲ ﮔـﺰارش‬

‫ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ درد و ﺟﻨﺲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري دارﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت در ﺗﻮزﻳﻊ‬

‫ﻛﺮد ﻛﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﺳـﻨﺪرم ﻛﺮوﻧـﺮ ﺣـﺎد ﻛـﻪ در‬

‫ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت در ﺑﺮوز ﭘﻲ آﻣﺪﻫﺎ در آﻳﻨﺪه را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫـﺪ‪.‬‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﺗﻨﮕﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﻧﻤﻲﺷـﻮد ﻫﻨـﻮز ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻي ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺗﺸﺎﺑﻪ ﺑـﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﻜـﻲ ﺑـﻪ‬ ‫‪13‬‬

‫ﻛﺎﻣﻞ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ 8.‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﻛﺮدن ﻣﻴﺰان ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎي‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ و ﻧﻘﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪه ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ در زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان ﺑـﺎ‬

‫زن ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ اﻧﺠﺎم دادهاﻧﺪ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧـﺸﺎن داده اﺳـﺖ ﻛـﻪ زﻧـﺎن ﺑـﺎ‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔـﻲ‪ ،‬ﻣـﺎ ﺑـﺮاي اوﻟـﻴﻦ ﺑـﺎر در اﻳـﺮان و در ﺳـﻄﺢ‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣﺎل داراي ‪ %61‬ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ‪ %54 ،‬دﻳﺲﻟﻴﭙﻴـﺪﻣﻲ‪%26 ،‬‬

‫ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻮﻫﻮرت ﺑﺎ ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻳﻚ ﺳﺎﻟﻪ )ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت( ﺑـﺮ‬

‫دﻳﺎﺑﺖ و ‪ %21‬ﻣﺼﺮف ﺳـﻴﮕﺎر ﻫـﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ در زﻧـﺎن ﻣـﻮرد‬

‫روي زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ و داراي ﻋﻼﻳﻢ ﺑﻴﻤـﺎري‪،‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي ‪ %1/6‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﺑـﺎﻻرﻓﺘﻦ ﻗﻄﻌـﻪ‬

‫ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ و در آن ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﺟﻨﺲ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي‬

‫‪ %0/5 ST‬ﺳــﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒــﻲ ﺑــﺎ ﻣــﻮج ‪ Q‬و ‪ %11/5‬آﻧــﮋﻳﻦ ﺻــﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳــﺪار‬

‫ﻣﻮﺛﺮ در ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻲﮔﻴـﺮي‬

‫ﮔﺰارش ﺷﺪ‪ .‬ﻛﻪ در ﺗﻮاﻓﻖ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪاي اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻪ‬

‫ﺗﻠﻔﻨﻲ ﺑﻴﻤﺎران اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ ﭘـﻲآﻣـﺪﻫﺎي ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ در زﻧـﺎن و‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭼﻨﺪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺮ روي ‪ 7656‬ﻧﻔﺮ ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ و ﭘﺲ از ﻳﻚ‬

‫ﻣﺮدان ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﺘﻔـﺎوت اﺳـﺖ‪ .‬اﻳـﻦ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎ ﺑـﺮ اﺳـﺎس‬

‫ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﺑـﻮده اﺳـﺖ ﻛـﻪ‪:‬‬

‫ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻢﭼﻨـﺎن ﻣﻌﻨـﻲدار اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎ‬

‫ﺑﺮوز ﻣﺮگ و ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ در ‪ %2‬و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻛﻠـﻲ ﺑـﺮوز ﭘﻴﺎﻣـﺪﻫﺎي در‬

‫‪Mering‬‬

‫دارد ﻛﻪ ﺑﺮرﺳﻲ آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮي را ﺑﺮ روي ‪163‬‬

‫‪7‬‬

‫ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﺑﻴﺶﺗﺮي از وﺿﻌﻴﺖ ﺑﻴﻤﺎري و ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻴﻤـﺎران را ﺑـﻪ ﻣـﺎ‬

‫‪ %12/1‬اﻓﺮاد دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ و ﭘـﮋوﻫﺶﮔـﺮان ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ ﻛـﻪ‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﺎﻟﻴﺰ ﭼﻨـﺪ ﻣﺘﻐﻴـﺮه ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ آنﻫﺎ ﻣﻨﻔﻲ اﺳﺖ در‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺟﻨﺲ‪ ،‬ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر‪ ،‬ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜـﻲ‪،‬‬

‫ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻﻳﻲ از وﻗﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧﺮ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘـﻲﮔﻴـﺮي ﻗـﺮار‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻻي دور ﻛﻤﺮ ﺑﻪ ﻫﻴﭗ و ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑـﺪﻧﻲ‪ ،‬ﻧﻘـﺶ‬ ‫ﻣﻬﻤﻲ در ﭘﻴﺶآﮔﻬـﻲ ﺑﻴﻤـﺎران دارﻧـﺪ و ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﻌﻨـﻲداري اﺣﺘﻤـﺎل‬

‫‪7‬‬

‫دارﻧﺪ و اﮔﺮ ﻧﻘﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻫﻤﺮاه را ﻫﻢ ﺑﻪ اﻳـﻦ ﺧﻄـﺮ اﺿـﺎﻓﻪ‬ ‫ﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ و ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫‪13‬‬

‫‪Mering‬‬

‫ﺳـﻄﻮح اﻳـﻦ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪464‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎ ﺳﻨﺪرم ﻛﺮوﻧﺮ ﺣﺎد و آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ‬

‫ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧﻄﺮ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺑﺎﻻﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻧﻴﺎزﻣﻨـﺪ‬

‫ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮ در ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ در دو ﺟـﻨﺲ ﭘﺮداﺧﺘـﻪ و ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي‬

‫ﺗﻮﺟﻪ وﻳﮋه از ﻟﺤﺎظ ﭘﻲﮔﻴﺮي ﺑﺴﻴﺎر ﺟـﺪي و ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺧﻄـﺮ دﻗﻴـﻖﺗـﺮ‬

‫ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ را آﺷﻜﺎر ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺪ در ﻣـﺪلﻫـﺎي ارزﻳـﺎﺑﻲ‬

‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﺳﺘﻤﺮار ﻋﻼﻳﻢ ﻛـﻪ ﻫـﻢ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ و ﻫـﻢ در ﺑﺮرﺳـﻲﻫـﺎي‬

‫ﺧﻄﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻮرد اﺳﺘﻨﺎد ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎ در ﺑﺮرﺳﻲﻫـﺎ ﭘﻴـﺸﻴﻦ‬

‫ﭘﻴﺸﻴﻦ‪13‬و‪ 7‬دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛـﻪ ﻋﻠـﻲرﻏـﻢ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻨﻔـﻲ‬

‫دﻳﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ 13-17.‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠـﻲ در زﻧـﺎن ﻋـﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﻓﻴﺰﻳﻜـﻲ‪،‬‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎري ﻋﺮوق ﻛﺮوﻧﺮ در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش و ﺗﻮﺳـﻌﻪ اﺳـﺖ و‬

‫دﻳﺲﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ‪ ،‬ﺷﺎﺧﺺ ﻣﭻ ﭘﺎﻳﻲ ﺑـﺎزوﻳﻲ ﭘـﺎﻳﻴﻦ )ﻣـﺴﺎوي و ﻛـﻢﺗـﺮ از‬

‫اﺧﺘﻼل در ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻋﺮوﻗﻲ در ﻳﻚ زﻣﻴﻨﻪ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣـﺎل ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫‪ ،(0/9‬ﺳﻦ ‪ 40-50‬ﺳﺎل ﺑﺎ ﺑﺮوز ﭘﻲآﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻻﺗﺮي ﭘـﺲ از ﻳـﻚ ﺳـﺎل‬

‫ﻗﻄﻊ ﻋﻼﻣﺖ اﻳﺠﺎد و ﮔﺴﺘﺮش آﻧﺮواﺳﻜﻠﺮوز در ﺷـﺮﻳﺎنﻫـﺎي ﻛﺮوﻧـﺮي‬

‫ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ در ﻣﺮدان ﻓﻘﻂ ﺷﺎﺧﺺ ﺗـﻮده ﺑـﺪﻧﻲ‬

‫اﺳﺖ‪ 14.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ ،Gulati‬ﮔﺰارش ﻣﻲﺷﻮد ﻛـﻪ درﻣـﺎن و ﭘـﻴﺶآﮔﻬـﻲ‬

‫در ﻣﺤﺪوده ‪ 30-39/99‬ﺑﺎ ﺑﺮوز ﺑﺎﻻﺗﺮي از وﻗﻮع ﺳـﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒـﻲ ﭘـﺲ از‬

‫زﻧــﺎن داراي ﻋﻼﻳــﻢ ﺑــﺎﻟﻴﻨﻲ دال ﺑــﺮ وﺟــﻮد اﻳــﺴﻜﻤﻲ وﻟــﻲ ﺑــﺎ ﻧﺘــﺎﻳﺞ‬

‫ﻳﻚ ﺳﺎل ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣﺎل ﻳﻚ ﻣﻮرد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺸﻜﻞ و ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ اﺳﺖ ﺑـﻪ اﻳـﻦ‬

‫اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً ﻣـﺪلﻫـﺎي ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺧﻄـﺮ و‬

‫ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دو ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﭘﻲﮔﻴﺮيﻫـﺎي ‪ 5‬و ‪ 10‬ﺳـﺎﻟﻪ ﭘﺮداﺧﺘـﻪ و‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ در ﻣﺮدان از ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﻲ ﻛـﻢﺗـﺮ ﺑﺮﺧـﻮردار ﺑـﻮده و ﺑـﺎ‬

‫‪ 540‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺸﻜﻮك ﺑﻪ اﻳﺴﻜﻤﻲ و ﺑﺎ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣـﺎل ﺑـﺎ ‪ 1000‬زن‬

‫ﺣﻀﻮر ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﻛﻢﺗﺮي‪ ،‬ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺷﻜﻞﮔﻴﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ زﻧـﺎن و‬

‫ﺳﺎﻟﻢ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﻦ و ﻧﮋاد‪ ،‬ﻫﻤﺴﺎن ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪهاﻧـﺪ‪ .‬ﻧﺘـﺎﻳﺞ‬

‫ﻣﺮدان ﺑﺎ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣﺎل ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎري دﻳﺎﺑﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﻧﺪ ﻧﺸﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ‬

‫ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮوز ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ ﭘﺲ از ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘـﻲﮔﻴـﺮي ‪ %23/9‬و‬

‫ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد اﻳﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮر زﻧﺎن داراي ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺑـﺎﻻﺗﺮي‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮ ‪) %2/4‬زﻧﺎن ﺑﺪون ﻋﻼﻣﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ( و اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﻫـﻢ‬

‫در ﻳﻚ ﺳﺎل ﭘﻲﮔﻴﺮي‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان ﻏﻴﺮدﻳﺎﺑﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑـﺮوز ﺑـﺎﻻي‬

‫ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ در ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺎ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪه اﺳـﺖ‪،‬‬

‫وﻗﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧﺮي در زﻧﺎن و ﻣـﺮدان آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣـﺎل در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ و‬

‫زﻧﺎن ﻋﻼﻣﺖدار وﻟﻲ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﻨﻔﻲ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑـﺴﻴﺎر‬

‫ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﭘﻴﺸﻴﻦ‪ 7-9‬و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﻫـﺎي‪ 13-17‬ﭘﻴـﺸﻨﻬﺎد دﻫﻨـﺪه اﻳـﻦ ﻧﻈﺮﻳـﻪ‬

‫‪15‬‬

‫ﺑﺎﻻﻳﻲ از ﻧﻈﺮ ﺑﺮوز وﻗﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧﺮي در ﺳﺎلﻫﺎي آﻳﻨﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺒﺐﺷﻨﺎﺳﻲ اﻳﻦ ﺣﻮادث ﻛﺮوﻧـﺮ ﺑﺎﻳـﺪ ﻧﻘـﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻋﻼﻣـﺖدار آﻧﮋﻳـﻮ ﻣﻨﻔـﻲ ﭘـﺲ از‬

‫دﻳﮕﺮي ﻫﻢ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﻤﺪه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣـﻲﺷـﻮد ﻛـﻪ ﻧﻘـﺶ‬

‫ﻳﻚ ﺳﺎل ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑـﺮوز ﻛﻠﻴـﻪ وﻗـﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧـﺮي ﺷـﺎﻣﻞ آﻧـﮋﻳﻦ‬

‫اﺳﭙﺎﺳﻢ ﻛﺮوﻧﺮي و اﺧﺘﻼﻻت اﻧﻌﻘﺎدي ﻣﻮروﺛﻲ در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳـﻲ‬ ‫‪18‬‬

‫ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار‪ ،‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﻣﻮج ‪ Q‬و ﺳﻨﻜﻮپ در ﻣـﺮدان ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ در زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻋﻼﻣﺖدار آﻧﮋﻳﻮ ﻣﻨﻔﻲ ﭘـﺲ از‬

‫ﻣﻌﻨــﻲداري ﺑــﺎﻻﺗﺮ از زﻧــﺎن اﺳــﺖ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت ﭘﻴــﺸﻴﻦ‪ 13-17‬ﭼﻨــﻴﻦ‬

‫ﻳﻚ ﺳﺎل ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﺮوز ﻛﻠﻴـﻪ وﻗـﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧـﺮي ﺷـﺎﻣﻞ آﻧﮋﻳﻨـﻲ‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪاي ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ از اﻳـﻦ ﻧﻈـﺮ‪ ،‬در‬

‫ﺻﺪري ﻧﺎﭘﺎﻳﺪار‪ ،‬ﺳﻜﺘﻪ ﻗﻠﺒﻲ ﺑﺎ ﻣﻮج ‪ Q‬و ﺳﻨﻜﻮپ در ﻣـﺮدان ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﮔﺰارشﻫﺎي ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪه اﺳﺖ و‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﺎﻻﺗﺮ از زﻧﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣـﺎ از اﻳـﻦ ﻧﻈـﺮ‪ ،‬در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧـﺪه‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ دوي زﻧـﺎن و ﻣـﺮدان ﻋﻼﻣـﺖدار ﺑـﺎ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﮔﺰارشﻫﺎي ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﻧﻴﺎﻣـﺪه اﺳـﺖ و ﻧـﺸﺎن‬

‫ﻧﺮﻣﺎل در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻﻳﻲ از وﻗﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧﺮي در ﻳـﻚ ﺳـﺎل ﭘـﺲ از‬

‫ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ دوي زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﻋﻼﻣﺖدار ﺑﺎ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣـﺎل در‬

‫اﻧﺠﺎم آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻗﺮار دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻﻳﻲ از وﻗـﺎﻳﻊ ﻛﺮوﻧـﺮي در ﻳـﻚ ﺳـﺎل ﭘـﺲ از اﻧﺠـﺎم‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﺗﻔـﺎوت اﻟﮕـﻮي ﺑﻴﻤـﺎري و ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي ﺧﻄـﺮ درد و‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت اﻟﮕﻮي ﺑﻴﻤﺎري و ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي‬

‫ﺟﻨﺲ‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ و ﺗﻜﺎﻣـﻞ در ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎي ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺧﻄـﺮ و‬

‫ﺧﻄﺮ درد و ﺟﻨﺲ‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ و ﺗﻜﺎﻣﻞ و ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪﻫـﺎي‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر دﻗﻴﻖﺗﺮ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻳﻌﻨـﻲ آنﻛـﻪ ﺑـﺎ در ﻧﻈـﺮ‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲ ﺧﻄﺮ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر دﻗﻴﻖﺗﺮ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮري‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺛﺮات ﺟﻨﺲ‪ ،‬در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻣﻌﻨـﻲداري‬

‫ﻛﻪ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺛﺮات ﺟﻨﺲ‪ ،‬در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر‬

‫در ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در ﻳﻚ ﺳﺎل ﻣـﻮﺛﺮ ﻫـﺴﺘﻨﺪ ﺑـﻪ ارزﻳـﺎﺑﻲ‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري در ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در ﻳﻚ ﺳﺎل ﻣﻮﺛﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑـﻪ‬

‫دﻗﻴﻖﺗﺮ ﺧﻄﺮ و ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ در ﺑﻴﻤﺎران ﻋﻼﻣﺖدار ﺑﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲ دﻗﻴﻖﺗﺮ ﺧﻄﺮ و ﭘـﻴﺶآﮔﻬـﻲ در ﺑﻴﻤـﺎران ﻋﻼﻣـﺖدار ﺑـﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ‬

‫ﻧﺮﻣﺎل ﺑﭙﺮدازﻳﻢ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﺰﻳﻴﺎت ﺑﻴﺶﺗﺮي ﺑﻪ ﺑﺮرﺳـﻲ ﻧﻘـﺶ‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻧﺮﻣﺎل ﺑﭙﺮدازﻳﻢ‪.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

465

‫ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫ﺣﺘﻤﻲ و‬ Nadia Hatmi‫ﻧﺎدﻳﺎ‬ Z.,‫زﻳﻨﺖ‬ et al

References 1.

Ridker PM, Libby P. Risk factors for atherothrombotic disease.

In: In: Braunwald E, Libby P, Bonow RO, Mann DL, Zipes DP, editors. Braunwald's Heart Disease. 8th ed. Philadelphia, PA: Saunders Elsevier; 2008. p. 1004-1005.

2. Papanicolaou MN, Califf RM, Hlatky MA, McKinnis RA, Harrell FE Jr, Mark DB, et al. Prognostic implications of angiographically normal and insignificantly narrowed coronary arteries. Am J Cardiol 1986;58(13):1181-7.

3. Kemp HG, Kronmal RA, Vlietstra RE, Frye RL. Seven year survival of patients with normal or near normal coronary arteriograms: a CASS registry study. J Am Coll Cardiol 1986;7(3):479-83.

4. Lichtlen PR, Bargheer K, Wenzlaff P. Long-term prognosis of patients with anginalike chest pain and normal coronary angiographic findings. J Am Coll Cardiol 1995;25(5):1013-8.

5. Pitts WR, Lange RA, Cigarroa JE, Hillis LD. Repeat coronary angiography in patients with chest pain and previously normal coronary angiogram. Am J Cardiol 1997;80(8):1086-7.

6. Bugiardini R, Bairey Merz CN. Angina with "normal" coronary arteries: a changing philosophy. JAMA 2005;293(4):477-84.

7. Bugiardini R, Manfrini O, De Ferrari GM. Unanswered questions for management of acute coronary syndrome: risk stratification of patients with minimal disease or normal findings on coronary angiography. Arch Intern Med 2006;166(13):13915.

8. von Korn H, Graefe V, Ohlow MA, Yu J, Huegl B, Wagner A, et al. Acute coronary syndrome without significant stenosis on angiography: characteristics and prognosis. Tex Heart Inst J 2008;35(4):406-12.

9. Britten MB, Zeiher AM, Schächinger V. Microvascular dysfunction in angiographically normal or mildly diseased coronary arteries predicts adverse cardiovascular long-term outcome. Coron Artery Dis 2004;15(5):259-64.

10. Ridker PM, Libby P. Risk factors for atherothrombotic disease.

In: In: Braunwald E, Libby P, Bonow RO, Mann DL, Zipes DP, editors. Braunwald's Heart Disease. 8th ed. Philadelphia, PA: Saunders Elsevier; 2008. p. 1004-1022.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

11. Halcox JP, Schenke WH, Zalos G, Mincemoyer R, Prasad A, Waclawiw MA, et al. Prognosticstic value of coronary vascular endothelial dysfunction. Circulation 2002;106:653-8.

12. Suwaidi JA, Hamasaki S, Higano ST, Nishimura RA, Holmes DR Jr, Lerman A. Long-term follow-up of patients with mild coronary artery disease and endothelial dysfunction. Circulation 2000;101(9):948-54.

13. Mering GO, Arant CB, Wessel TR, McGorray SP, BaireyMerz CN, Sharaf BL, et al. National Heart, Lung, and Blood Institute.

Abnormal coronary vasomotion as a prognostic indicator of cardiovascular events in women: results from the National Heart, Lung, and Blood Institute-Sponsored Women's Ischemia Syndrome Evaluation (WISE). Circulation 2004;109:722-5.

14. Bugiardini R, Manfrini O, Pizzi C, Fontana F, Morgagni G. Endothelial function predicts future development of coronary artery disease: a study of women with chest pain and normal coronary angiograms. Circulation 2004;109(21):2518-23.

15. Gulati M, Cooper-DeHoff RM, McClure C, Johnson BD, Shaw LJ, Handberg EM, et al. Adverse cardiovascular outcomes in women with nonobstructive coronary artery disease: a report from the Women's Ischemia Syndrome Evaluation Study and the St James Women Take Heart Project. Arch Intern Med 2009;169(9):843-50.

16. Radtke S, Wolf R. Coronary risk profile in women with angiographically normal coronary arteries or initial coronary arteriosclerosis. Z Kardiol 2001;90(5):352-8.

17. Johnson BD, Shaw LJ, Buchthal SD, Bairey Merz CN, Kim HW, Scott KN, et al. Prognosis in women with myocardial ischemia in the absence of obstructive coronary disease: results from the National Institutes of Health-National Heart, Lung, and Blood InstituteSponsored Women's Ischemia Syndrome Evaluation (WISE).

Circulation 2004;109(24):2993-9.

18. Da Costa A, Isaaz K, Faure E, Mourot S, Cerisier A, Lamaud M. Clinical characteristics, aetiological factors and long-term prognosis of myocardial infarction with an absolutely normal coronary angiogram; a 3-year follow-up study of 91 patients. Eur Heart J 2001;22(16):1459-65.

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 460-466

466

The clinical outcome of patients with acute coronary syndrome without critical stenosis in angiography: a prospective cohort study

Abstract Zinat Nadia Hatmi M.D.1* Ali Kazemi Said M.D.2 Shabnam Khoshkar Najar M.D.3 1- Specialist in Epidemiology, Department of Community Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- Department of Cardiology, Tehran Heart Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

3- General Practitioner, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: June 11, 2011 Accepted: August 24, 2011

Background: Previous studies were suggestive of a good prognosis in patients with acute coronary syndrome (ACS) and absence of any critical stenosis in coronary angiography but recent limited reports have revealed that patients with non-obstructive acute coronary syndrome are at a higher risk of future clinical coronary events.

Methods: A concurrent prospective cohort study was designed and 146 male patients with ACS and non-obstructive coronary artery disease were regarded as the unexposed group, while 191 female patients with non-obstructive coronary artery disease were regarded as the exposed group. Coronary events were recorded within one year of follow-up. Prognostic factors were evaluated at baseline by using a standardized protocol.

Results: Of the 337 patients with ACS, 191 (56.6%) were female. Coronary events in female patients after one year of follow-up were: ST EMI 3 (1.6%), unstable angina pectoris 22 (11.5%), Q-wave MI 1 (0.5%) and no syncope. In male patients the outcomes were: ST EMI 4 (2.7%), unstable angina pectoris 29 (19.9%), Q-wave MI 1 (0.7%), and syncope 1 (0.7%). Multivariate adjusted relationships revealed that physical inactivity (P=0.035), dyslipidemia (P=0.001), low ankle brachial index (P=0.024) and age between 40-50 years (P=0.004) were significantly associated with coronary events in women. In

male patients, body mass index of 30-39.99 (P=0.011) was associated with a higher rate of ST-segment elevated MI. Conclusion: Prognostically, coronary events and clinical endpoints were significantly different between men and women with acute coronary syndrome. Persistence of symptoms over one year seems to relate to the development and progression of coronary atherosclerosis. *

Corresponding author: Medical Faculty Keshavarz Blvd., Purcina Ave, Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 64053219 E-mail: hatmizn@sina.tums.ac.ir

Keywords: Angiography, angina pectoris, coronary artery disease, myocardial infarction, prognosis, risk factor.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪467-474‬‬ ‫آﺑﺎن و‪1390‬‬ ‫ﺑﻄﻦ ‪،8‬‬ ‫ﺷﻤﺎره‬ ‫دورهﺑﺎ‪، 69‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﺑﻄﻦ‪ ،‬ﭼﭗ‬ ‫راﺳﺖ‬ ‫ﻣﻨﺸﺎ‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬ﺑﻄﻨﻲ‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲﻛﺎردي‬ ‫ﻋﻠﻮمدر ﺗﺎﻛﻲ‬ ‫داﻧﺸﮕﺎهﻮﮔﺮام‬ ‫اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳ‬ ‫داﻧﺸﻜﺪهﻫﺎي‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ‬

‫‪467‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺑﻄﻦ ﭼﭗ‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/03/25 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/06/12 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﻋﻠﻲاﺻﻐﺮ ﻓﺮﺳﻮﻳﺎن‬ ‫‪*1‬‬

‫زﻫﺮا اﻣﻜﺎﻧﺠﻮ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬اﻓﺘﺮاق ﻣﻨﺸﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام دﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران‬

‫‪2‬‬

‫اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‬

‫ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﭘﺮوﺳﻪﻫﺎي ﺗﻬﺎﺟﻤﻲﺗﺮ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒـﺘﻼ‬

‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫ﺑﻪ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎرديﻫﺎي ﺑﻄﻨﻲ از ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ ﭼﭗ و ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻘﻄﻌﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ ﭼﭗ و راﺳـﺖ ﻃـﻲ دو ﺳـﺎل ﺟﻬـﺖ‬

‫‪ -2‬ﭘﺰﺷﻚ ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪،‬‬

‫اﻧﺠﺎم ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺘﺮ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ ﭘﺬﻳﺮش ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺷﻴﻮع دو آرﻳﺘﻤﻲ ﻓـﻮق و‬

‫اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻮار ﻗﻠﺐ و ﻣﻴﺰان ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺘﺮ در درﻣﺎن دو ﻧﻮع آرﻳﺘﻤﻲ ذﻛﺮ ﺷﺪه در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ‬ ‫ﭼﭗ و راﺳﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬در ﺑﺮرﺳﻲ ‪ 59‬ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ ‪ %44/1‬ﻣـﺬﻛﺮ و ‪ %55/9‬ﻣﻮﻧـﺚ ﺑﻮدﻧـﺪ‪ ،‬ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳـﻨﻲ‬ ‫‪transition‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎران )‪ 41/67 (SD=13/76‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ‬

‫‪ QRS‬و ﺷﻜﺎف ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴـﺎن دو ﮔـﺮوه وﺟـﻮد‬

‫داﺷﺖ )‪ .(P=0/027 ،P=0/007‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺪت ‪ R‬ﺑﻪ ‪ QRS‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل‪ ،‬در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛـﺎردي ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ‬ ‫ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ‪ 0/69 (SD=0/16) ،‬و در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ ﭼﭗ‪ 0/81 (SD=0/06) ،‬ﺑـﻮد )‪.(P=0/015‬‬ ‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ‪ ablation‬ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ در ‪ 30‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%73/2‬ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑـﻞ ‪ 14‬ﺑﻴﻤـﺎر‬ ‫)‪ (%93/3‬ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ ﭼﭗ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒـﻮد‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ‪،‬‬ ‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ درﻣﺎﻧﻲ رادﻳﻮ ﻓﺮﻛﻮﺋﻨﺴﻲ ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺘﺮ در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎرديﻫﺎي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄـﻦ ﭼـﭗ و‬ ‫*‬

‫راﺳﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﻮده و ﻣﻴﺎن آنﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﺷﻜﺎف‪،‬‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن وﻟﻴﻌﺼﺮ اﺑﺘﺪاي اﺗﻮﺑﺎن‬

‫ﻧﻴﺎﻳﺶ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫اﻳﺮان‪.‬‬

‫‪transition‬‬

‫‪ QRS‬و ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮل ﻣﺪت ‪ R‬ﺑﻪ ‪ QRS‬ﺗﻔﺎوت وﺟـﻮد داﺷـﺘﻪ ﻛـﻪ‬

‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻠﻲ ﺟﻬﺖ اﻓﺘﺮاق آنﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻠﻔﻦ‪021 -23921 :‬‬ ‫‪E-mail: Emkanjoo@rhc.ac.ir‬‬

‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬رادﻳﻮﻓﺮﻛﻮﺋﻨﺴﻲ ﺳﻮزاﻧﺪن ﺑﺎ ﻛﺎﺗﺘﺮ‪.RVOT ،LVOT ،‬‬

‫ﺑﺘﺎ ﺑﻠﻮﻛﺮﻫﺎ و ﻳﺎ ﻛﻠﺴﻴﻢ ﺑﻠﻮﻛﺮﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟـﻮد‪ ،‬اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫روش ﻗﻄﻊ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رادﻳﻮ ﻓﺮﻛﻮﺋﻨـﺴﻲ از ﻃﺮﻳـﻖ ﻛـﺎﺗﺘﺮ‬ ‫‪Outflow‬‬

‫‪ Radiofrequency catheter ablation‬ﻧﻴﺰ ﺑـﺎ ﻣـﻮﻓﻘﻴﺘﻲ در ﺣـﺪود ‪%90‬‬

‫‪ Tract Ventricular Tachycardia‬ﻣﻌﻤــﻮﻻ از ﺑﻄــﻦ راﺳــﺖ‬

‫ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل‪ ،‬اﻳﻦ روش در ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﺷﻜـﺴﺖ‬

‫)‪ Right Ventricular Outflow Tract (RVOT‬ﻣﻨﺸﺎ ﻣـﻲﮔﻴـﺮد و ﺣـﺪود‬

‫داروﻳﻲ ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮده و ﻳـﺎ ﺗﻈـﺎﻫﺮات ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ﺷـﺪﻳﺪ و ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ ﻛﻨﺘـﺮل‬

‫ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮدي از ﻣﺤﻞ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄـﻦ‬ ‫)‪(OTVT‬‬

‫‪ %12‬از ﻣﻮارد ﻧﻴﺰ از ﺑﻄﻦ ﭼﭗ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷـﻮد‪ 1.‬اﻳـﻦ ﻧـﻮع آرﻳﺘﻤـﻲﻫـﺎ‬

‫داروﻳﻲ دارﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ اﻳﻦ ﺗﻜﻨﻴﻚ‬

‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻈﺎﻫﺮات ﺷﺪﻳﺪﺗﺮي ﺑﺮوز ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﻛﻨﺘﺮل آنﻫﺎ دﺷـﻮار‬

‫را ﺑﺮاي درﻣﺎن اﻧﻮاع ﺷﺪﻳﺪ و ﭘﺎﻳﺪار آرﻳﺘﻤﻲﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ RVOT‬ﺗﻮﺻـﻴﻪ‬

‫‪3‬‬

‫‪4-7‬‬

‫ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬وﻟﻲ در ﻣﺠﻤﻮع‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻮع ﺗﺎﻛﻲﻛـﺎرديﻫـﺎ داراي ﭘـﻴﺶآﮔﻬـﻲ‬

‫ﻧﻤﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﻣﻄﻠﻮب ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ 2‬و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ درﻣﺎنﻫﺎي داروﻳﻲ از ﻗﺒﻴﻞ‬

‫‪ Radiofrequency catheter ablation‬در اﻳﻦ ﻧﻮع ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻨﺘـﺸﺮ ﺷـﺪه‬

‫ﻫﺮﭼﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣﺤـﺪودي ﺗـﺎﻛﻨﻮن در ﻧﺘـﺎﻳﺞ درﻣـﺎن ﺑـﺎ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻋﻠﻲاﺻﻐﺮ ﻓﺮﺳﻮﻳﺎن و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪468‬‬

‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪاي ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ روش درﻣﺎﻧﻲ در‬

‫ﺟﻤﻊآوري ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻫﺪف از اﺟﺮاي اﻳﻦ ﻃﺮح در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺗﻌﻴـﻴﻦ‬

‫‪Left Ventricular‬‬

‫ﺷﻴﻮع دو آرﻳﺘﻤﻲ ﻓﻮق و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آنﻫﺎ در دو ﮔـﺮوه ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ LVOT‬و‬

‫)‪ Outflow Tract (LVOT‬ﭘﺮداﺧﺘـﻪ اﺳـﺖ‪ .‬اﺳـﺘﻔﺎده از روشﻫـﺎي ﻏﻴـﺮ‬

‫‪ RVOT‬و در ﻣﺮﺣﻠﻪ دوم‪ ،‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ ‪ Catheter ablation‬در‬

‫ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ در ﺗﺸﺨﻴﺺ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻪﺳﺰاﻳﻲ دارد و ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺪ در‬

‫درﻣﺎن دو ﻧﻮع آرﻳﺘﻤﻲ ذﻛﺮ ﺷـﺪه و ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ آن در دو ﮔـﺮوه ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻛﻤـﻚ ﻛـﺮده و در اﻧﺘﺨـﺎب روشﻫـﺎي ﺗﺸﺨﻴـﺼﻲ‬

‫‪ LVOT‬و ‪ RVOT‬ﺑﻮد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻮار ﻗﻠﺐ ﺑﻴﻤﺎران در دو ﮔـﺮوه‬

‫دﻳﮕﺮ راهﻛﺎر ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺪﻫﺪ‪ .‬اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺒـﺘﻼ‬

‫ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ LVOT‬و ‪ RVOT‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮان ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺟﻬـﺖ اﻓﺘـﺮاق‬

‫ﺑﻪ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﻪﻃﻮر روﺗﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﻣـﻲﺷـﻮد و ﻣـﻲﺗـﻮان از اﻳـﻦ‬

‫اﻳﻦ دو ﻧﻮع آرﻳﺘﻤﻲ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﻧـﻮار ﻗﻠـﺐ ﺑـﻪدﺳـﺖ آورد‪ .‬ﻣﻴـﺰان‬

‫روش ﻏﻴﺮﺗﻬــﺎﺟﻤﻲ و ﻛــﻢ ﻫﺰﻳﻨــﻪ ﺟﻬــﺖ اﻓﺘــﺮاق ‪ LVOT‬و ‪ RVOT‬در‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ )‪ (Success rate‬در رﻓﻊ ﻛﺎﻣﻞ ‪ PVC‬ﻳﺎ ﻗﻄﻊ ‪ VT‬در ﺣﻴﻦ اﻋﻤﺎل‬

‫ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛـﺮد‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ‪ ،‬ﻣـﺎ در‬

‫اﻧﺮژي ‪ RF‬ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮔﺮدﻳﺪ ﻛﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻛﺎردﻳﻮﻟﻮژي‪-‬‬

‫اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻴﻮع اﻳﻦ ﻧﻮع آرﻳﺘﻤﻲﻫﺎ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧـﻮد ﭘﺮداﺧﺘـﻪ و ﺑـﻪ‬

‫اﻟﻜﺘﺮوﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷﺪ‪ .‬از ﻣﻮاردي ﻛﻪ در ﻧﻮار ﻗﻠﺐ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫دﻧﺒﺎل آن ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻴـﺎن ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ اﻳـﻦ روش درﻣـﺎﻧﻲ در ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ‬

‫ﺷﺪ‪ Longest slurring :‬از ﺷﺮوع ‪ QRS‬ﺗﺎ ﭘﻴﻚ ‪ R‬در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺎﻛﻲﻛﺎرديﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ RVOT‬و ‪ LVOT‬و ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﺗﻌﻴـﻴﻦ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻃﻮل ﻣﺪت ﻣﻮج ‪ R‬و ﻃـﻮل ﻣـﺪت ﻣـﻮج ‪ QRS‬در ﻟﻴـﺪي ﻛـﻪ‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻧﻮار ﻗﻠﺐ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ ﻃﻮل ﻣﺪت را داﺷﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﻳـﻪ و ﺗﺤﻠﻴـﻞ‬

‫ﺑﻴﻤـﺎران ﺑــﺎ ﺗــﺎﻛﻲﻛـﺎرديﻫــﺎي ﺑــﺎ ﻣﻨــﺸﺎ ‪ RVOT‬و‬

‫آﻣﺎري دادهﻫﺎ از ﻧﺮماﻓﺰار ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳﺖ ‪ 18‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ و اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴـﺎر‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫)‪(mean±SD‬‬

‫و ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت درﺻﺪ ﻓﺮاواﻧﻲ ﺑﻴـﺎن ﮔﺮدﻳـﺪ‪ .‬ﺑـﺮاي‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻘﻄﻌﻲ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻛﻠﻴـﻪ‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ ﺑﻴﻦ ﮔﺮوهﻫﺎ از آزﻣـﻮن ‪ 2‬اﺳـﺘﻔﺎده ﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺮاي‬

‫ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ‪ PVC‬و ﻳﺎ ‪ VT‬ﺑﺎ ﻳﻜﻲ از دو ﻣﻨﺸﺎ ‪ LVOT‬و ﻳـﺎ‬

‫‪Student’s t- test‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔـﺮوه ﻧﻴـﺰ از آزﻣـﻮن‬

‫‪Catheter‬‬

‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ﻛﻢﺗـﺮ از ‪ 0/05‬در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺎ‬

‫‪ ablation‬در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ ﭘﺬﻳﺮش ﺷﺪه و ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﻗﺮار‬

‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎران اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﻓﺮادي ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﺗـﺸﺨﻴﺺ‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه داراي ﻣﻌﻴﺎرﻫـﺎي‬

‫ﭘﺰﺷﻚ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم ‪ Catheter ablation‬اﻧﺘﺨﺎب ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ در‬

‫‪QRS‬‬

‫روش درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺗﻐﻴﻴـﺮي اﻳﺠـﺎد ﻧـﺸﺪه و ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﺤـﺖ درﻣـﺎن‬

‫ﻣﻮﻳﺪ ﻣﻨﺸﺎ ‪) RVOT‬ﺑﻠﻮك ﺷﺎﺧﻪاي ﭼﭗ و ﺷﻴﻔﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻣﺤﻮر( و ﻳـﺎ‬

‫روﺗﻴﻦ در اﻳﻦ ﻣﺮﻛﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻟﺒﺘـﻪ از ﺑﻴﻤـﺎران ﺟﻬـﺖ ﺷـﺮﻛﺖ در‬

‫ﻣﻨﺸﺎ ‪) LVOT‬ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژي ﻣﺤﻮر ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ‪ R/S‬ﺑﻴﺶﺗـﺮ از ﻳـﻚ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ رﺿﺎﻳﺖ ﻛﺘﺒﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﻜﺎري‬

‫در ﻟﻴﺪ ‪ .(V1‬ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژي ‪ QRS‬ﻣﻮﻳﺪ ﻣﻨﺸﺎ ‪ RVOT‬و‬

‫از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ RVOT‬در ﺳﺎل ‪ 1389‬و ﻧﻴﻤﻪ اول ﺳﺎل ‪ 1390‬ﺟﻬـﺖ اﻧﺠـﺎم‬

‫ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺎﻣﻞ‪ PVC :‬ﻣﻨﻮﻣﻮرﻓﻴـﻚ ﻣﻜـﺮر ﺑـﺎ ﻣﻮرﻓﻮﻟـﻮژي‬

‫ﻳﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ LVOT‬وﺟﻮد ﻋﻼﻳـﻢ ‪ RVOT-VT ،LVOT-PVC ،RVOT-PVC‬و‬ ‫ﻳﺎ ‪ LVOT-VT‬ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﺧﺮوج از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺎﻣﻞ‪ ،‬وﺟﻮد‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﻛﺎردﻳﻮﭘﺎﺗﻲﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻗﻠﺐ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻛﻮﻛﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷـﺪه‪،‬‬ ‫اﺧﺘﻼﻻت ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﻚ و ﻳﺎ اﻟﻜﺘﺮوﻟﻴﺘﻲ اﺧﺘﻼﻻت ﺳﻴـﺴﺘﻤﻴﻚ ﭘﻴـﺸﺮﻓﺘﻪ از‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 59‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ‪ 26‬ﻧﻔـﺮ )‪ (%44/1‬ﻣـﺬﻛﺮ‬

‫ﻗﺒﻴﻞ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﻛﺒﺪي‪ ،‬ﻛﻠﻴﻮي و ﻳﺎ ﺑﺪﺧﻴﻤﻲﻫـﺎ ﺑـﺮاي ﺣـﺬف ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي‬

‫و ‪ 33‬ﻧﻔﺮ )‪ (%55/9‬ﻣﻮﻧﺚ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران از ‪ 20‬ﺗﺎ ‪ 77‬ﺳـﺎل ﻣﺘﻐﻴـﺮ‬

‫ﻣﺨﺪوشﮔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه و ﻟـﺬا‬

‫ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ ﺑﻴﻤـﺎران )‪ 41/67 (SD=13/76‬ﺳـﺎل ﺑـﻮد‪ .‬ﺷـﺎﺧﺺ‬

‫ﻧﻤﻮﻧــﻪﮔﻴــﺮي از ﻧﻤﻮﻧــﻪﻫــﺎي در دﺳــﺘﺮس ﺑــﻮد و ﺑﻴﻤــﺎران ﺑــﻪ روش‬

‫ﺗﻮده ﺑﺪﻧﻲ ﺑﻴﻤـﺎران از ‪ 16/6‬ﺗـﺎ ‪ 34/6‬ﻛﻴﻠـﻮﮔﺮم ﺑـﺮ ﻣﺘﺮﻣﺮﺑـﻊ ﻣﺘﻐﻴـﺮ و‬

‫ﺳﺮﺷﻤﺎري وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ اﻃﻼﻋﺎت اوﻟﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎران از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮاﺟﻌـﻪ‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ آن‪ 26/02 (SD=3/66) ،‬ﺑﻮد‪ EF .‬ﺑﻴﻤﺎران از ‪ 10‬ﺗﺎ ‪ 60‬ﻣﺘﻐﻴـﺮ و‬

‫ﺑﻪ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﺎﻳﮕﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻳﺎ در ﺻـﻮرت ﻟـﺰوم از ﭘﺰﺷـﻚ ﻣﻌـﺎﻟﺞ وي‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ آن )‪ 46/23 (SD=10/87‬ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺮرﺳـﻲ رﻳـﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫـﺎي‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺑﻄﻦ ﭼﭗ‬

‫‪469‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎري ﻗﻠﺒﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر در ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﻫﺎﻳﭙﺮﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ در ﻫﺸﺖ‬

‫راﺳﺖ )‪ (RBBB‬داﺷﺘﻨﺪ و ‪ 11‬ﻣﻮرد ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﻠﻮك‬

‫ﻧﻔــﺮ )‪ (%13/8‬دﻳﺎﺑــﺖ دو ﻧﻔــﺮ )‪ (%3/4‬و ﻫﻴﭙﺮﺗﺎﻧــﺴﻴﻮن در ﻫــﺸﺖ ﻧﻔــﺮ‬

‫ﺷﺎﺧﻪاي آنﻫﺎ ﻧﺎﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ﺑﻪﻋﻠـﺖ ﻧﻘـﺺ ﭘﺮوﻧـﺪه ﺑـﻮده اﺳـﺖ‪ .‬در‬

‫)‪ (%13/8‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﻋﻠﺖ ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻴﻤﺎران در ‪ 43‬ﻧﻔـﺮ ﻃـﭙﺶ ﻗﻠـﺐ‪،‬‬

‫ﺑﻴﻤــﺎران ‪ 26 ،RVOT‬ﻧﻔــﺮ )‪ (%61/9‬ﻣﻮﻧــﺚ و ‪ 16‬ﻧﻔــﺮ )‪ (%38/1‬ﻣــﺬﻛﺮ‬

‫ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ دﭼﺎر ﮔﻴﺠﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ آنﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑـﺎ ﺗـﭙﺶ ﻗﻠـﺐ‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ ،LVOT‬ﻫﻔـﺖ ﻧﻔـﺮ )‪ (%46/7‬ﻣﻮﻧـﺚ و‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ‪ ،‬در دو ﺑﻴﻤﺎر ﺳﻨﻜﻮپ وﺟﻮد داﺷﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻫﻤـﺮاه‬

‫ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ )‪ (%53/3‬ﻣﺬﻛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري ﻣﻴـﺎن دو ﮔـﺮوه‬

‫ﺑﺎ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺮهﺳﻨﻜﻮپ داﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )‪ (P=0/235‬در ﺑﻴﻤﺎران ‪ 29 ،RVOT‬ﻧﻔـﺮ )‪(%90/6‬‬

‫‪LBBB‬‬

‫ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﻴﻤﺎران در ‪ 42‬ﻧﻔﺮ )‪ RVOT (%71/2‬و ‪ 15‬ﻧﻔﺮ‬

‫و ﺳﻪ ﻧﻔﺮ )‪ RBBB (%9/4‬ﺑﻮدﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ در ﺑﻴﻤﺎران ‪ 10 ،LVOT‬ﻧﻔﺮ‬

‫)‪ LVOT (%25/4‬ﺑﻮد‪ .‬از ﻣﻴﺎن ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه‪ 40 ،‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪(%67/8‬‬

‫)‪ LBBB (%66/7‬و ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ )‪ RBBB (%33/3‬ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻔـﺎوت ﻣـﺸﺎﻫﺪه‬

‫ﺑﻠﻮك ﺷﺎﺧﻪاي ﭼﭗ )‪ (LBBB‬و ﻫﺸﺖ ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%13/6‬ﺑﻠﻮك ﺷـﺎﺧﻪاي‬

‫ﺷﺪه از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد )‪ .(P=0/042‬ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮرد ‪ Axis‬ﻓـﻮﻗـﺎﻧﻲ‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EKG‬ﺑﻴﻤﺎران )ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻫﺰارم ﺛﺎﻧﻴﻪ(‬ ‫ﺣﺪاﻗﻞ‬

‫ﺣﺪاﻛﺜﺮ‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‬

‫اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻻروﻧﺪه ﻣﻮج )‪ (Slurring‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل‬

‫‪20‬‬

‫‪140‬‬

‫‪78/44‬‬

‫‪35/22‬‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻻروﻧﺪه ﻣﻮج در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬

‫‪20‬‬

‫‪150‬‬

‫‪78/09‬‬

‫‪24/37‬‬

‫ﻣﺪت‬

‫‪R‬‬

‫‪40‬‬

‫‪180‬‬

‫‪114/57‬‬

‫‪31/53‬‬

‫ﻣﺪت‬

‫‪QRS‬‬

‫‪110‬‬

‫‪240‬‬

‫‪156/74‬‬

‫‪30/12‬‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل‬

‫‪40‬‬

‫‪180‬‬

‫‪114/44‬‬

‫‪31/08‬‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬

‫‪40‬‬

‫‪200‬‬

‫‪122/67‬‬

‫‪31/80‬‬

‫ﺟﺪول‪ :2 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺪت اﻣﻮاج ‪ R‬و ‪ QRS‬ﻣﻴﺎن ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺎﻛﻲﻛﺎرديﻫﺎي ﺑﻄﻨﻲ از ﻣﻨﺸﺎ ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ ﭼﭗ و ﺑﻄﻦ راﺳﺖ )ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻫﺰارم ﺛﺎﻧﻴﻪ(‬ ‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻻروﻧﺪه ﻣﻮج در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل‬ ‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻻروﻧﺪه ﻣﻮج در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬ ‫ﻣﺪت‬

‫‪R‬‬

‫ﻣﺪت‬

‫‪QRS‬‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ﻣﺪت ‪ R‬ﺑﻪ ﻣﺪت‬

‫‪QRS‬‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل‬ ‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل ﺑﻪ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬

‫ﮔﺮوه‬

‫ﺗﻌﺪاد‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‬

‫اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪29‬‬

‫‪80/00‬‬

‫‪28/41‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪76/67‬‬

‫‪18/77‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪31‬‬

‫‪75/16‬‬

‫‪25/15‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪85/33‬‬

‫‪22/32‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪30‬‬

‫‪110/67‬‬

‫‪36/19‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪124/67‬‬

‫‪15/98‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪30‬‬

‫‪158/00‬‬

‫‪34/38‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪155/33‬‬

‫‪20/99‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪30‬‬

‫‪0/69‬‬

‫‪0/16‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪0/81‬‬

‫‪0/06‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪29‬‬

‫‪108/97‬‬

‫‪35/29‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪126/00‬‬

‫‪18/05‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪29‬‬

‫‪117/93‬‬

‫‪34/47‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪132/00‬‬

‫‪25/69‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫‪29‬‬

‫‪0/93‬‬

‫‪0/21‬‬

‫‪LVOT‬‬

‫‪15‬‬

‫‪0/97‬‬

‫‪0/15‬‬

‫*‪P‬‬

‫‪0/684‬‬ ‫‪0/190‬‬ ‫‪0/162‬‬ ‫‪0/785‬‬ ‫‪0/015‬‬ ‫‪0/088‬‬ ‫‪0/172‬‬ ‫‪0/509‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻋﻠﻲاﺻﻐﺮ ﻓﺮﺳﻮﻳﺎن و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪470‬‬

‫‪0/80‬‬

‫‪1/05‬‬

‫‪0/70‬‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ‪ R‬ﺑﻪ ‪CI %95 QRS‬‬

‫‪0/75‬‬

‫‪1/00‬‬

‫‪0/95‬‬

‫‪0/65‬‬

‫‪0/90‬‬

‫‪0/60‬‬

‫‪0/85‬‬ ‫ﮔﺮوه‬

‫ﮔﺮوه‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮل ﻣﺪت‬ ‫ﺑﻴﻤﺎران ‪ RVOT‬و‬

‫ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ ‪ R‬ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل ﺑﻪ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ‬

‫‪0/85‬‬

‫‪1/10‬‬

‫‪R‬‬

‫ﺑﻪ‬

‫‪QRS‬‬

‫در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل در‬

‫‪LVOT‬‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :2 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮﻻﻧﻲﺗﺮﻳﻦ‬ ‫‪ RVOT‬و‬

‫‪R‬‬

‫ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل ﺑﻪ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ در ﺑﻴﻤﺎران‬

‫‪LVOT‬‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران ‪ RVOT‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و در ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺤﻮر ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ ﺑـﻮد‪.‬‬

‫دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ RVOT‬در ‪ 20‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪،QS (%66/7‬‬

‫ﺗﻔﺎوﺗﻲ در رﻳﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎ در ﺑﻴﻤﺎران ‪ RVOT‬و ‪ LVOT‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧـﺸﺪ‪.‬‬

‫در ﻫﻔﺖ ﺑﻴﻤﺎر )‪ ،R (%23/3‬در دو ﺑﻴﻤـﺎر )‪ RS (%6/7‬و در ﻳـﻚ ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫در ﺑﻴﻤــﺎران ‪ QRS Transition ،RVOT‬در )‪12(%41/4) ،V2 8(%27/6‬‬

‫)‪ S (%3/3‬ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ ،LVOT‬در ‪ 13‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪(%86/7‬‬

‫‪ ،V3‬ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ‪ V4 %24/1‬و دو ﻧﻔﺮ )‪ V5 (%6/9‬ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﻴﻤﺎران ‪،LVOT‬‬

‫‪ ،QS‬در دو ﺑﻴﻤﺎر )‪ R (%13/3‬ﺑﻮد )‪ .(P=0/467‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ‪ QRS‬در ﻟﻴـﺪ‬

‫در ﻫــﺸﺖ ﻧﻔــﺮ )‪ ،V2 (%57/1‬ﺷــﺶ ﻧﻔــﺮ )‪ V3 (%42/9‬ﺑــﻮد و ﺗﻔــﺎوت‬

‫‪ ،aVR‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ در ﺑﻴﻤﺎران‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه وﺟﻮد داﺷﺖ )‪ .(P=0/027‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﻜﺎف‬

‫در ‪ 28‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ ،QS (%96/6‬در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر )‪ ،QR (%3/4‬ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ‬

‫)‪ (notch‬ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﺑﻪﻃﻮريﻛـﻪ‪،‬‬

‫‪R‬‬

‫‪RVOT‬‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران ‪ ،LVOT‬در ‪ 14‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ ،QS (%93/3‬در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر )‪(%6/7‬‬

‫‪ablation‬‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران ‪ 23 ،RVOT‬ﻧﻔﺮ )‪ (%79/3‬در ﻧﻮار ﻗﻠﺐ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﻜﺎف ﺑﻮدﻧـﺪ‪،‬‬

‫ﺑﻮد )‪ .(P=0/292‬ﻧﺘﺎﻳﺞ درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤـﺎران در ‪ 44‬ﻧﻔـﺮ )‪(%74/6‬‬

‫دو ﻧﻔـــﺮ )‪ (%6/9‬در ‪ ،V1‬دو ﻧﻔـــﺮ )‪ (%6/9‬در ‪ V2‬و دو ﻧﻔـــﺮ )‪(%6/9‬‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ و ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺷﺶ ﻧﻔـﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ اﻟﻘـﺎ‬

‫ﻫﻢزﻣﺎن در ‪ V1‬و ‪ V2‬در ﻧﻮار ﻗﻠﺐ‪ ،‬ﺷﻜﺎف داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﺑﻴﻤﺎران ‪،LVOT‬‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻠـﻲ در ‪ 30‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪(%73/2‬‬

‫‪ablation ،RVOT‬‬

‫ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ )‪ (%26/7‬در ﻧﻮار ﻗﻠﺐ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﻜﺎف ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﻧﻔـﺮ )‪(%33/3‬‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓـﺖ و در ﺷـﺶ ﻧﻔـﺮ ﻧـﺎﻣﻮﻓﻖ و در ﭘـﻨﺞ ﻧﻔـﺮ‬

‫در ‪ ،V1‬ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ )‪ (%26/7‬در ‪ V2‬و دو ﻧﻔﺮ )‪ (%13/3‬ﻫﻢزﻣﺎن در ‪ V1‬و‬

‫ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻟﻘﺎ ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ LVOT‬در ‪ 14‬ﻧﻔـﺮ )‪(%93/3‬‬

‫‪ V2‬در ﻧﻮار ﻗﻠﺐ‪ ،‬ﺷﻜﺎف داﺷﺘﻨﺪ )‪ .(P=0/007‬وﺟﻮد ﻣﻮج ‪ S‬در ‪ V5‬ﻳـﺎ‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ و در ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻟﻘﺎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴـﺎن‬

‫‪ V6‬در ‪ 10‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ RVOT (%40‬و ﺷـﺶ ﺑﻴﻤـﺎر )‪ LVOT (%40‬ﻣـﺸﺎﻫﺪه‬

‫دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧـﺸﺪ )‪ .(P=0/215‬ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ‪ EF‬در ﺑﻴﻤـﺎران ‪،RVOT‬‬

‫ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ )‪ .(P=0/628‬در‬

‫)‪ 47/37 (SD=10/05‬و در ﺑﻴﻤــﺎران ‪ %45/36 (SD=10/28) LVOT‬ﺑــﻮد‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ‪ QRS‬در ﻟﻴﺪ ‪ ،I‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﻧـﺸﺪ‬

‫)‪ .(P=0/527‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ‪ Longest slurring‬ﭘـﺮهﻛﻮردﻳـﺎل‪ ،‬در ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران ‪ RVOT‬در ‪ 13‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ ،QS (%44/8‬در ‪ 14‬ﺑﻴﻤﺎر )‪،R (%48/3‬‬

‫‪ 80 (SD=28/41) ،RVOT‬و در ﺑﻴﻤـــﺎران ‪76/67 (SD=18/77) ،LVOT‬‬

‫در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ‪ RS‬و در ﻳﻚ ﺑﻴﻤـﺎر ‪ QR‬ﺑـﻮد‪ .‬در ﺣـﺎﻟﻲ ﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺑـﻮد )‪ .(P=0/684‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ‪ Longest slurring‬ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ‪ ،‬در ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫‪ ،LVOT‬در ﺷـــﺶ ﺑﻴﻤـــﺎر )‪ ،QS (%40‬در ‪ 9‬ﺑﻴﻤـــﺎر )‪ R (%60‬ﺑـــﻮد‬

‫‪ 75/16 (SD=25/15) ،RVOT‬و در ﺑﻴﻤــــــﺎران ‪(SD=22/32) ،LVOT‬‬

‫)‪ .(P=0/718‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﺘﺮن ‪ QRS‬در ﻟﻴﺪ ‪ ،aVL‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن‬

‫‪ 85/33‬ﺑــﻮد )‪ .(P=0/190‬در ﻣﻘﺎﻳــﺴﻪ ﻣــﺪت ‪ R‬ﺑــﻪ ‪ QRS‬در ﻟﻴــﺪﻫﺎي‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻛﺎردﻳﻮﮔﺮام در ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺑﻄﻦ ﭼﭗ‬

‫‪471‬‬

‫ﭘــﺮهﻛﻮردﻳــﺎل‪ ،‬در ﺑﻴﻤــﺎران ‪ 0/69 (SD=0/16) ،RVOT‬و در ﺑﻴﻤــﺎران‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻮارد ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ‪ PVC‬ﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ LVOT‬ﭘـﺎﺗﺮن‬

‫‪ 0/81 (SD=0/06) ،LVOT‬ﺑﻮد )‪ (P=0/015‬و ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري ﻣﻴـﺎن‬

‫دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ‪ RVOT‬اﺷﺘﺒﺎه ﺷـﻮد ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ دﻟﻴـﻞ در اﻳـﻦ‬

‫‪ Longest‬ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل ﺑﻪ اﻳﻨﻔﺮﻳـﻮر‪،‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮ آن ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺎﺗﺮن ‪ ECG‬ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻟﻴـﺪﻫﺎي‬

‫در ﺑﻴﻤــــــﺎران ‪ 0/93 (SD=0/21) ،RVOT‬و در ﺑﻴﻤــــــﺎران ‪،LVOT‬‬

‫آﻧﺘﺮﻳﻮر ﺑﻪ ﻣﻌﻴﺎري دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ‪ PVC‬ﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ LVOT‬را‬

‫)‪ 0/97 (SD=0/15‬ﺑﻮد )‪.(P=0/509‬‬

‫از ‪ RVOT‬اﻓﺘﺮاق دﻫﻴﻢ ﺣـﺎل در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ در ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ‬

‫دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ‬

‫‪R‬‬

‫‪LBBB‬‬

‫ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ %90/6 ،RVOT‬از ﺑﻴﻤﺎران‪ LBBB ،‬ﺑﻮدﻧـﺪ در‬ ‫ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ LBBB %66/7 ،LVOT‬و ‪%33/3‬‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨـﻴﻦ‬

‫‪RBBB‬‬

‫‪QRS transition‬‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ‪ RF ablation‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ‬

‫ﻧﻴﺰ در دو ﮔﺮوه ﺑﻴﻤﺎران ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري داﺷـﺖ‪ ،‬ﺑـﻪﻃـﻮري ﻛـﻪ در‬

‫‪RF‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ‪ ،RVOT‬در ‪ V3‬ﺷﺎﻳﻊﺗﺮ ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ LVOT‬در‬

‫‪ catheter ablation‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ ‪ VT ،VF‬و ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ﻃﻮﻓـﺎن‬

‫‪ V2‬ﺷﺎﻳﻊﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﻜﺎف ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه‬

‫اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪﻃﻮريﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ ،Carbucicchio‬در‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﺑﻪﻃﻮري ﻛﻪ‪ ،‬در ﺑﻴﻤﺎران ‪ 23 ،RVOT‬ﻧﻔﺮ )‪ (%79/3‬در ﻧـﻮار‬

‫‪Catheter‬‬

‫ﻗﻠﺐ ﻓﺎﻗﺪ ﺷﻜﺎف ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران ‪ ،LVOT‬ﺗﻨﻬـﺎ ‪%26/7‬‬

‫‪ ablation‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ ،‬ﻃﺒﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ آنﻫـﺎ ‪ Catheter ablation‬در ﻛﻮﺗـﺎه‬

‫ﻓﺎﻗــﺪ ﺷــﻜﺎف ﺑﻮدﻧــﺪ و ‪ %33/3‬ﺑﻴﻤــﺎران در ‪ V1‬و ‪ %26/7‬در ‪ V2‬داراي‬

‫ﻣﺪت ﺟﻬﺖ درﻣﺎن ﻃﻮﻓـﺎن اﻟﻜﺘﺮﻳﻜـﻲ در اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران ﻣـﻮﺛﺮ ﺑـﻮده و‬

‫ﺷﻜﺎف ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﻮج ‪ S‬در ‪ V5-V6‬و ﭘﺘﺮن ‪ QRS‬در ﻟﻴـﺪﻫﺎي‬

‫‪I‬‬

‫ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ در درازﻣﺪت درﻣﺎن ‪ Catheter ablation‬ﻫﻤـﺮاه ﺑـﺎ دارو‬

‫و ‪ aVL‬و ‪ avR‬ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﻣﻴـﺎن دو ﮔـﺮوه ﺑﻴﻤـﺎران ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﻧـﺸﺪ‪ .‬در‬

‫درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺮوز ﻃﻮﻓﺎن ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي و ﻣﻮﺟـﺐ ﺑﻬﺒـﻮد ﻋﻤﻠﻜـﺮد‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ﺣﺎﺿــﺮ‪ ،‬در ‪ %74/6‬از ﻛــﻞ ﺑﻴﻤــﺎران ﺑﺮرﺳــﻲ ﺷــﺪه‬

‫‪ablation‬‬

‫ﻗﻠﺒﻲ آنﻫـﺎ ﺷـﻮد‪ 8.‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ دﻳﮕـﺮي‪ Haissaguerre ،‬در‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴـﺰ اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪ Klein‬در ﺳـﺎل ‪ ،1992‬ﺗﻜﻨﻴـﻚ‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ‪ 27‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﻴﺒﺮﻳﻼﺳﻴﻮن ﺑﻄﻨﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ ﭘﺲ از اﻧﺠـﺎم‬

‫‪ Catheter ablation‬در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ و ﺑـﺪون ﺷـﻮاﻫﺪي‬

‫اﺣﻴﺎ ﻗﻠﺒﻲ‪ ،‬ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ‪ Ablation‬در ‪ %89‬ﺑﻴﻤﺎران ﭘﺲ از‬

‫از اﺧﺘﻼﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻗﻠـﺐ ﻣـﻮرد ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓـﺖ اﻳـﻦ روش‬

‫ﺣﺪود ‪ 24‬ﻣﺎه ﻋﻮد ﻓﻴﺒﺮﻳﻼﺳﻴﻮن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪ 9.‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ‪ Morady‬در‬

‫درﻣﺎﻧﻲ در ‪ %94‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴـﺰ ﺑـﻮد‪ .‬ﻣﻬـﻢ اﻳـﻦ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻣﻴـﺰان‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪاي‪ ،‬در ﺑﺮرﺳــﻲ ‪ 33‬ﺑﻴﻤــﺎر ﺑــﺎ ﺗــﺎﻛﻲﻛــﺎردي ﺑﻄﻨــﻲ و ﺷــﻮك‬

‫‪12‬‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ ‪ RVOT‬ﺑـﻮد‪.‬‬

‫اﻳﻨﺘﺮاﻛﺎردﻳﺎك ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ آنﻫـﺎ‪ Catheter ablation ،‬در‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮي ﺗﻮﺳﻂ ‪ Adragão‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨـﻲ‬

‫اﻳــﻦ ﺑﻴﻤــﺎران در درﻣــﺎن ‪ VT‬ﻣﻮﻓــﻖ ﺑــﻮده و ﻋــﻼوه ﺑــﺮ آن ‪ Safe‬ﻧﻴــﺰ‬

‫ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ ‪ Catheter ablation‬ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻠﻲرﻏﻢ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ 10.‬ﻗﺒـﻞ از اﺳـﺘﻔﺎده از ‪،Radiofrequency catheter ablation‬‬

‫ﺑــﻴﺶ از دو داروي آﻧﺘــﻲآرﻳﺘﻤﻴــﻚ ﻣﻘــﺎوم ﺑــﻪ درﻣــﺎن ﺑﻮدﻧــﺪ‪ ،‬ﺗﺤــﺖ‬

‫ﺗﻮاﻓﻖ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻧﻮاع آرﻳﺘﻤﻲﻫﺎ ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ RVOT‬ﻧﻴـﺎزي ﺑـﻪ‬

‫‪ Catheter ablation‬ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﺎ درﻣﺎن آﻧﺘﻲآرﻳﺘﻤﻴـﻚ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ ﻛـﻪ‬

‫درﻣﺎن ﻧﺪارﻧﺪ و درﻣﺎنﻫﺎي داروﻳﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﻋﺪهاي ﻛﻪ ﻋﻼﻳﻢ ﻧﺎﭘﺎﻳـﺪار‬

‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در درﻣﺎن در ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺮاﺑﺮ ‪ %89‬ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﻮارد ﺗﺎﻛﻲﻛـﺎردي‬

‫‪Radiofrequency‬‬

‫ﺑﻄﻨﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ ‪ %100‬و در ﻣﻮارد ﺑﺎ اﺧﺘﻼﻻت ﺳﺎﺧﺘﺎري ﻗﻠﺐ ﺣﺪود‬

‫‪ catheter ablation‬در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻫﻤـﺮاه ﺷـﺪ‪ 11،‬در‬

‫‪ %80‬ﺑﺮآورد ﮔﺮدﻳﺪ‪ 13.‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ‪ Wen‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﺑﺮ روي‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎران ﺑـﺎ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺑﻴﻤـﺎران ‪ RVOT‬و ‪ ،LVOT‬در ﺑﺮرﺳـﻲ‬

‫ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ و ﻓﺎﻗـﺪ اﺧـﺘﻼل ﺳـﺎﺧﺘﺎري ﻗﻠﺒـﻲ‪ ،‬اﻳـﻦ‬

‫اوﻟﻴﻪ ﺗﻔﺎوت آﻣـﺎري ﺟﻨـﺴﻲ و ﺳـﻨﻲ در دو ﮔـﺮوه وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ و‬

‫ﺑﻴﻤﺎران را ﺗﺤﺖ رادﻳﻮ ﻓﺮﻛﻮﺋﻨﺴﻲ ‪ Ablation‬ﻗﺮار داد‪ .‬در ‪ %65‬ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺑﻴﻤﺎران از ﻧﻈﺮ رﻳﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎ و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي زﻣﻴﻨﻪاي ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮدﻧـﺪ‪.‬‬

‫‪RF‬‬

‫‪ PVC‬ﻳﺎ ‪ VT‬ﺑﺎ ﻣﻨـﺸﺎ ‪ RVOT‬و ‪ LVOT‬ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬ﺗـﺎﺛﻴﺮ‬

‫ﺑﻴﻤــﺎران داراي ‪ ،ICD‬ﺟﻬــﺖ درﻣــﺎن ﻃﻮﻓــﺎن اﻟﻜﺘﺮﻳﻜــﻲ از‬

‫دارﻧﺪ‪ ،‬اﺳـﺘﻔﺎده ﺷـﻮد‪ .‬ﭘـﺲ از اﻳـﻦﻛـﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫اﻟﮕﻮي ‪ QRS‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ‪ RBBB‬ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ‪ %85‬ﺑﻴﻤﺎران‬ ‫‪14‬‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ‪ EF‬ﺑﻴﻤﺎران ﻗﺒﻞ از ‪ Ablation‬ﻧﻴﺰ در دو ﮔﺮوه ﺗﻔـﺎوت‬

‫‪ ablation‬ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ ﺑﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪﻃﻮر ﻛﻠﻲ ‪%67/8‬‬

‫ﮔﺮوه ‪Match‬‬

‫‪Aortic root‬‬

‫آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﻴﻤﺎران از اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﻴﺰ در دو‬

‫ﺑﻴﻤــﺎران اﻟﮕــﻮي ‪ LBBB ،QRS‬داﺷــﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑــﺎ ﺗﻮﺟــﻪ ﺑــﻪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫ﻓﺮﺳﻮﻳﺎن و‬ ‫ﻋﻠﻲ‬ Farsavian A.A.‫اﺻﻐﺮ‬ et al.

472

‫ در ﻟﻴﺪﻫﺎي ﺟﻠـﻮ ﻗﻠﺒـﻲ ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﻔـﺎوت‬QRS ‫ ﺑﻪ‬R ‫ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺎن ﻧﺴﺒﺖ‬

‫ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻛﺎﺳﭗﻫـﺎي آﺋـﻮرت ﺑـﺎ اﻓـﺰاﻳﺶ ﺳـﻦ و‬orientation

‫آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗـﺎﻛﻲﻛـﺎردي ﺑﻄﻨـﻲ ﺑـﺎ‬

‫ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻛﺎﺳﭗﻫﺎ ﻛﺮوﻧﺮ ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﺪ ﻛـﻪ ﻣﻴـﺰان‬

‫ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﻳﺎﻓﺘﻦ راﻫﻲ‬.‫ اﻳﻦ ﻣﻘﺪار ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮد‬LVOT ‫ﻣﻨﺸﺎ‬

LVOT VT

ECG

‫ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي‬LVOT VT ‫ و‬RVOT VT ‫ﺑﺮاي اﻓﺘﺮاق ﻣﻴﺎن‬

‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿـﺮ‬

‫ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻴﺎن ﺑﻴﻤـﺎران اﻳـﻦ دو‬

(%73/2) ‫ ﺑﻴﻤﺎر‬30 ‫ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ آن ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﻠﻲ در‬

‫ در‬QRS ‫ ﺑـﻪ‬R ‫ و ﻧـﺴﺒﺖ‬QRS transition ،‫ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت از ﻧﻈﺮ ﺷﻜﺎف‬

‫ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و در ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ و‬ablation ،RVOT

‫ﻟﻴﺪﻫﺎي ﭘﺮهﻛﻮردﻳﺎل ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪ و از اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮان ﺟﻬﺖ اﻓﺘﺮاق‬

‫ ﻧﻔـﺮ‬14 ‫ در‬LVOT ‫در ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ اﻟﻘﺎ ﺑﻮد در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﺑﻴﻤﺎران‬

‫ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ‬،‫ ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ‬.‫ اﺳـﺘﻔﺎده ﻛـﺮد‬VT ‫اﻳﻦ دو ﻧﻮع‬

‫ اﻣـﺎ ﺗﻔـﺎوت‬.‫( ﻣﻮﻓﻘﻴﺖآﻣﻴﺰ و در ﻳـﻚ ﻧﻔـﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ اﻟﻘـﺎ ﺑـﻮد‬%93/3)

‫ ﺗﻘﺮﻳﺒـﺎ ﻣـﺸﺎﺑﻪ ﺑـﺎ ﺳـﺎﻳﺮ‬Radiofrequency catheter ablation ‫درﻣـﺎﻧﻲ‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ وﻟـﻲ ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ و‬LVOT ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎرديﻫﺎي ﺑﻄﻨـﻲ ﺑـﺎ ﻣﻨـﺸﺎ‬

Coggins

‫ ﺑﺎﻻ ﺑﻮده و ﻣﻲﺗﻮان ﺳﻮدﻣﻨﺪي اﻳﻦ روش را در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻣـﺪ‬RVOT

‫در ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ ﺑﺎ ﻫﺮ دو ﻣﻨـﺸﺎ‬

LVOT

‫ و‬RVOT ‫ ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴـﺎن ﺑﻴﻤـﺎران‬.‫ﻧﻈﺮ داﺷﺖ‬

‫ ﻗـﺮار‬Catheter ablation ‫ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﭼﭗ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﺤﺖ درﻣـﺎن ﺑـﺎ‬

‫ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدﻧﺪ ﻛـﻪ‬QRS ‫ ﺑﻪ‬R ‫ و ﻧﺴﺒﺖ‬QRS transition ،‫از ﻧﻈﺮ ﺷﻜﺎف‬

‫ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ اﻳـﻦ روش درﻣـﺎﻧﻲ در‬،‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‬

‫ ﻳﻜـﻲ از‬.‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻠﻲ ﺟﻬﺖ اﻓﺘـﺮاق آنﻫـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده ﺷـﻮد‬

.(%100 ‫ ﺑﻮد )ﻣﻴﺰان ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ‬LVOT ‫ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺎﻛﻲﻛﺎردي ﺑﻄﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺎ‬

‫ﻣﺸﻜﻼت در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻋﺪم دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ‬

‫ ﻧﺘـﺎﻳﺞ اﻳـﻦ‬،‫ ﺑﻮد در ﻧﺘﻴﺠـﻪ‬%85 ‫ ﻣﻴﺰان ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ‬،RVOT-VT ‫در ﮔﺮوه ﺑﺎ‬

‫ﺑﻮد ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﻮدن ﭘﺮوﻧﺪه ﺗﻌﺪادي از ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪﻋﻠﺖ ﻧﺒـﻮد ﻧـﻮار‬

‫ در دو ﮔـﺮوه‬Catheter ablation ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﺎﻻي روش‬

‫ اﻳﻦ ﺑﻴﻤـﺎران از ﻣـﺸﻜﻼﺗﻲ ﺑـﻮد ﻛـﻪ‬QRS ‫ﻗﻠﺐﻫﺎي ﻻزم ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ ﻣﻄﺎﻟﻌـــﻪاي‬15.‫ ﺑـــﻮد‬RVOT-VT ‫ و‬LVOT-VT ‫آرﻳﺘﻤـــﻲﻫـــﺎي ﺑﻄﻨـــﻲ‬

.‫ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ ﺑﺮﺧﻲ ﺑﻴﻤﺎران از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﻧﻘﺺ ﭘﺮوﻧﺪه ﺧﺎرج ﺷـﻮﻧﺪ‬

RVOT-PVC

‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪه ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮي ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘـﻪ‬

‫ اﻳـﻦ‬.‫و ﺑﺪون ﺷﻮاﻫﺪي از اﺧـﺘﻼﻻت ﺳـﺎﺧﺘﺎري ﻗﻠـﺐ اﻧﺠـﺎم ﮔﺮﻓـﺖ‬

‫ در ﺑﻴﻤﺎران دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ‬RF catheter ablation ‫و ﺳﻮدﻣﻨﺪي‬

‫ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ‬.‫ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‬Catheter ablation ‫ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ‬

.‫ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‬

‫ اﻟﺒﺘـﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬16.‫ درﺻﺪ از ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﻮد‬76/6 ‫اﻳﻦ روش درﻣﺎﻧﻲ در‬

‫ و‬RVOT VT ‫ در دو ﮔـﺮوه‬RF ablation ‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬

‫ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬.‫ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑـﻮد‬LVOT ‫ در ﺑﻴﻤﺎران‬Ablation ‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ‬

‫ ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ‬Darrieux ‫آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮي ﺗﻮﺳﻂ‬

References 1.

2.

3.

4.

5.

Callans DJ, Menz V, Schwartzman D, Gottlieb CD, Marchlinski FE. Repetitive monomorphic tachycardia from the left ventricular outflow tract: electrocardiographic patterns consistent with a left ventricular site of origin. J Am Coll Cardiol 1997;29(5):1023-7.

Gaita F, Giustetto C, Di Donna P, Richiardi E, Libero L, Brusin MC, et al. Long-term follow-up of right ventricular monomorphic extrasystoles. J Am Coll Cardiol 2001;38(2):36470.

Dixit S, Marchlinski FE. Clinical characteristics and catheter ablation of left ventricular outflow tract tachycardia. Curr Cardiol Rep 2001;3(4):305-13.

Gursoy S, Brugada J, Souza O, Steurer G, Andries E, Brugada P. Radiofrequency ablation of symptomatic but benign ventricular arrhythmias. Pacing Clin Electrophysiol 1992;15(5):738-41.

Zhu DW, Maloney JD, Simmons TW, Nitta J, Fitzgerald DM, Trohman RG, et al. Radiofrequency catheter ablation for management of symptomatic ventricular ectopic activity. J Am Coll Cardiol 1995;26(4):843-9.

6.

Wellens HJ. Radiofrequency catheter ablation of benign ventricular ectopic beats: a therapy in search of a disease? J Am Coll Cardiol 1995;26(4):850-1.

7. Kennedy HL. Benign ventricular ectopic activity. Evolving insight.

Cardiac Electrophys Rev 2001;5:319-322.

8. Carbucicchio C, Santamaria M, Trevisi N, Maccabelli G, Giraldi F, Fassini G, et al. Catheter ablation for the treatment of electrical storm in patients with implantable cardioverter-defibrillators: shortand long-term outcomes in a prospective single-center study.

Circulation 2008;117(4):462-9.

9. Haïssaguerre M, Shoda M, Jaïs P, Nogami A, Shah DC, Kautzner J, et al. Mapping and ablation of idiopathic ventricular fibrillation.

Circulation 2002;106(8):962-7.

10. Morady F, Kadish AH, DiCarlo L, Kou WH, Winston S, deBuitlier M, et al. Long-term results of catheter ablation of idiopathic right ventricular tachycardia. Circulation 1990;82:2093-9.

11. Klein LS, Shih HT, Hackett FK, Zipes DP, Miles WM. Radiofrequency catheter ablation of ventricular tachycardia in patients without structural heart disease.

Circulation 1992;85(5):1666-74.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

473

‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‬in ‫ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﺑﺨﺸﻬﺎي‬ ‫ﺟﺮاﺣﻲ در‬ ‫ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي‬ ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش‬ ECG findings patients with LVOT ‫ﻣﺤﻞ‬ and‫ﻋﻔﻮﻧﺖ‬ RVOT‫ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ ventricular tachycardi

12. Klein LS, Miles WM, Hackett FK, Zipes DP. Catheter ablation of ventricular tachycardia using radiofrequency techniques in patients without structural heart disease. Herz 1992;17(3):17989.

13. Adragão P, Parreira L, Morgado F, Almeida M, Mesquita A, Machado FP, et al. The radiofrequency catheter ablation of ventricular tachycardia. Rev Port Cardiol 1996;15(2):119-28, 100.

14. Wen MS, Yeh SJ, Wang CC, Lin FC, Chen IC, Wu D. Radiofrequency ablation therapy in idiopathic left ventricular

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

tachycardia with no obvious structural heart disease. Circulation 1994;89:1690-6.

15. Coggins DL, Lee RJ, Sweeney J, Chein WW, Van Hare G, Epstein L, et al. Radiofrequency catheter ablation as a cure for idiopathic tachycardia of both left and right ventricular origin. J Am Coll Cardiol 1994;23(6):1333-41.

16. Darrieux FC, Scanavacca MI, Hachul DT, Melo SL, D'Avilla AB, Gruppi CJ, et al. Radiofrequency catheter ablation of premature ventricular contractions originating in the right ventricular outflow tract. Arq Bras Cardiol 2007;88(3):265-72.

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 467-474

474

The electrocardiogram findings in patients with LVOT and RVOT ventricular tachycardia

Received: June 24, 2011 Accepted: September 03, 2011

Abstract Ali Asghar Farsavian M.D.1 Zahra Emkanjou M.D.1* Amir Shirali M.D.2 1- Department of Cardiology, Shahid Rajaei Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- General Practitioner, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Background: Distinguishing the origin of ventricular tachycardia (VT) by electrocardiogram (ECG) which is performed in all patients, helps to diagnose the cause of VT before trying invasive procedures. The aim of this study was to compare the ECG findings in patients with VT originating from Right or Left Ventricular Outflow Tracts (RVOT or LVOT).

Methods: Fifty nine patients with VT originating from LVOT or RVOT were selected for this cross-sectional study. The patients were recruited while they were attending Shahid Rajaei Hospital in Tehran, Iran in 2009-2010 for catheter ablation. The participants were evaluated for the prevalence of LVOT and RVOT and were compared for the success rate of radiofrequency catheter ablation.

Results: Out of 59 patients, 44.1% were male and 55.9% were female. The mean age of the participants was 41.67 (SD=13.76) years. QRS transition and notch in ECGs were significantly different (respectively, P=0.027 and P=0.007) between patients with LVOT and RVOT. R-to-QRS duration in precordial leads was significantly longer in patients with LVOT than those with RVOT [0.81 (SD=0.06) ms vs. 0.69 (SD=0.16), P=0.015].

Successful ablation was performed in 73.2% of patients with RVOT versus 93.3% of those with LVOT, but despite a higher rate the differences were not statistically significant (P=0.215).

Conclusion: In this study, RF catheter ablation was successful like other studies on patients with ventricular tachycardia and RVOT VT and LVOT VT had significant differences in notch, QRS transition and R-to-QRS duration in precordial leads which are important in differentiating between the two conditions.

*

Corresponding author: Shahid Rajaei Hospital, Niayesh Highway, Vali-e-Asr Ave., Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 23921 E-mail: Emkanjoo@rhc.ac.ir

Keywords: Left ventricular outflow tract, radiofrequency catheter ablation, right ventricular outflow tract.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪475-481 ،1390‬‬ ‫در‪ ،‬آﺑﺎن‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪8‬‬ ‫دوره ‪69‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫درﻳﭽﻪ‪،‬رﻳﻮي‬ ‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ‬ ‫ﻋﻠﻮمﺑﺎﻟﻦ‬ ‫داﻧﺸﮕﺎهﻣﺪت‬ ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﻮﻻﻧﻲ‬

‫‪475‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﻮﻻﻧﻲﻣﺪت ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي در ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/02/14 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪139/04/05 :‬‬

‫ﭘﺮﻳﺪﺧﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ داوري‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫ﺣﺠﺖ ﻣﺮﺗﻀﺎﺋﻴﺎن ﻟﻨﮕﺮودي‬ ‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﺗﻨﮕﻲ اﻳﺰوﻟﻪ درﻳﭽﻪ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ‪ %8-10‬از ﻧﻘﺎﻳﺺ ﻣﺎدرزادي ﻗﻠﺐ را ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮاي‬

‫*‬

‫ﺣﻤﻴﺪرﺿﺎ ﻗﺎﺋﻤﻲ‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺑـﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ ﭘﻮﻟﻤـﻮﻧﺮ در ﻛﻮدﻛـﺎن اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳـﻲ‪ 78 :‬ﺑﻴﻤـﺎر ﺗﺤـﺖ ﺑـﺎﻟﻦ‬ ‫ﮔﺮوه ﻗﻠﺐ ﻛﻮدﻛﺎن‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ ﻗﻠﺐ ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ‪،‬‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در ﭘﻲ ﮔﻴﺮي ﻃﻲ ﻓﻮاﺻﻞ ﻳﻚ روزه‪ ،‬ﻳﻚ‪ ،‬ﺳﻪ و ﺷﺶ ﻣﺎﻫﻪ و ﻳﻚ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺮادﻳﺎن ﺳﻄﺢ درﻳﭽـﻪ‬ ‫از ﻃﺮﻳﻖ اﻛﻮﻛﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل و ﺑـﺎ ﺗﻨﮕـﻲ ﻧﺎﺣﻴـﻪ ﺗﻘـﺴﻴﻢ‬

‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ درﻳﺎﻓﺖﻛﻨﻨﺪه اﻳﻨﺪرال و ﺑﺪون اﻳﻨﺪرال ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ‪:‬‬ ‫از ‪ 78‬ﺑﻴﻤﺎر‪ 35 ،‬ﻣﻮرد )‪ (%44/9‬ﻣﻮﻧﺚ و ‪ 43‬ﻣﻮرد )‪ (%59/1‬ﻣﺬﻛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬وزن ﺑﻴﻤﺎران در ﻣﺤﺪوده ‪ 16/18±8/8‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم‬ ‫و ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ‪ 4/29±3/5‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮوه ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮﻻر ‪ 33‬ﻣﻮرد )‪ (%43‬و ﺑـﺎ ﺗﻨﮕـﻲ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮﻻر ‪ 45‬ﻣـﻮرد‬ ‫)‪ (%57‬اﻳﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ ﺳﻦ‪ ،‬ﺟﻨﺲ‪ ،‬وزن‪ ،‬ﻧﻮع ﺑﺎﻟﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﻧـﺴﺒﺖ ﺳـﻄﺢ ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﻪ ﺳـﻄﺢ ﺑـﺪن و ﺷـﺪت‬ ‫ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي )‪ (PR‬ﺑﺎ ﻫﻢ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬از ﻣﻴﺎن ‪ 45‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ‪ 27‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%60‬ﺑـﻪ‬ ‫ﻣﺪت ﺷﺶ ﻣﺎه ﺗﺤﺖ درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻨﺪرال ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ‪ 18‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%40‬اﻳﻨﺪرال ﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ‬ ‫ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻌﻨﻲداري اﻓﺖ ﻛﺮد )‪ .(P<0/0001‬در ﮔﺮوه درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻨﺪه اﻳﻨﺪرال ﺳﻴﺮ ﻧﺰوﻟﻲ داﻳﻤﻲ و ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺪن ﺑﺎ ﺷﺪت ‪ PR‬ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺷﺪﻳﺪ راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﻲداري داﺷﺖ )‪ .(P=0/015‬ﻧﺘﻴﺠـﻪﮔﻴـﺮي‪ :‬ﺑـﺎﻟﻦ‬ ‫*‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ روش درﻣﺎﻧﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاي ﺗﻨﮕﻲ ﭘﻮﻟﻤﻮﻧﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮادﻳـﺎن ﺑـﺎﻗﻲﻣﺎﻧـﺪه در ﻧﺎﺣﻴـﻪ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل ﻣﺘﻌﺎﻗـﺐ ﺑـﺎﻟﻦ‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻧﻴﺎﻳﺶ و ﺧﻴﺎﺑﺎن وﻟﻴﻌﺼﺮ‪.‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻗﻠﺐ ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺑﺨﺶ ﻗﻠﺐ ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-23922509 :‬‬ ‫‪E-mail: Ghaemi.hamidreza@gmail.com‬‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﭘﻮﻟﻤﻮﻧﺮ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻛﺎﻫﺶ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﺗﺠﻮﻳﺰ اﻳﻨﺪرال ﺑﻪ ﺗﺴﺮﻳﻊ اﻳﻦ روﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﺗﻨﮕﻲ درﻳﭽﻪ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي‪ ،‬ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي‪ ،‬ﭘﺮوﭘﺮاﻧﻮﻟﻮل‪.‬‬

‫ﻫﻴﭙﺮﺗﺮوﻓﻲ ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻫﻴﭙﺮﺗﺮوﻓﻲ در ﻧﺎﺣﻴﻪ‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫‪1‬‬

‫اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻨﮕﻲ زﻳﺮ درﻳﭽﻪاي ﺷـﻮد‪ .‬در ﺻـﻮرﺗﻲ ﻛـﻪ‬ ‫‪(Isolated pulmonary valve‬‬

‫ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﻛﻢﺗﺮ از ﻧﺼﻒ ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ ﭼﭗ‪ ،‬ﻳﺎ ﮔﺮادﻳﺎن در ﺳـﻄﺢ‬

‫)‪ %8-10 stenosis‬از ﻣــﻮارد ﺑﻴﻤــﺎران ﺑــﺎ ﻧﻘــﺎﻳﺺ ﻣــﺎدرزادي ﻗﻠــﺐ را‬

‫درﻳﭽﻪ ﻛﻢﺗﺮ از ‪ 35-40‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘـﺮ ﺟﻴـﻮه ﺑﺎﺷـﺪ ﺗﻨﮕـﻲ ﺧﻔﻴـﻒ درﻳﭽـﻪ‬

‫ﺗﻨﮕﻲ اﻳﺰوﻟﻪ درﻳﭽﻪ ﺷـﺮﻳﺎن رﻳـﻮي‬

‫‪2‬‬

‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬در ﻓﺮم ﻛﻼﺳﻴﻚ آن‪ ،‬درﻳﭽﻪ ﮔﻨﺒﺪي ﺷﻜﻞ اﺳـﺖ و دو‬

‫ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي وﺟﻮد دارد‪ .‬روش واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽـﻪ ﺷـﺮﻳﺎن رﻳـﻮي‬

‫اﻟﻲ ﭼﻬﺎر راﻓﻪ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻢﺗﺮ ﺷـﺎﻳﻊ درﻳﭽـﻪ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت‬

‫ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل ‪ 1982‬ﺗﻮﺳﻂ ‪ Kan‬اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ 2.‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ‬

‫)‪(Commisures‬‬

‫ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﺑﺎﻟﻦ‪ ،‬ﮔﺮادﻳﺎن ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 35‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه ﺑـﺎ‬

‫ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ .‬درﻳﭽﻪﻫﺎي دﻳﺲ ﭘﻼﺳﺘﻴﻚ ﺳﻪﻟَﺘﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻟﺖﻫﺎي آنﻫﺎ‬

‫اﻛﻮ در ﻛﻨـﺎر ﺷـﻮاﻫﺪ ﻫﻴﭙﺮﺗﺮوﻓـﻲ ﺑﻄـﻦ راﺳـﺖ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان‬

‫ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺨﻴﻢ و ﺣـﺎوي ﺑﺎﻓـﺖ ﻣﻴﮕﺰوﻣﺎﺗـﻮز ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ درﻳﭽـﻪﻫـﺎ‬

‫اﻧﺪﻳﻜﺎﺳﻴﻮﻧﻲ ﺑﺮاي واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ 3.‬ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان‬

‫آﻧﻮﻟﻮس ﻫﺎﻳﭙﻮﭘﻼﺳﺘﻴﻚ اﺳﺖ‪ 1.‬ﺗﻐﻴﻴﺮات ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ در ﺑﻄـﻦ راﺳـﺖ ﺷﺎﻣـﻞ‬

‫‪5‬و‪4‬‬

‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺿﺨﻴﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺎ ﭼـﺴﺒﻨﺪﮔﻲ ﻛﻮﻣﻴـﺸﺮﻫﺎ‬

‫درﻣﺎن اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺮاي ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﭘﺮﻳﺪﺧﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ داوري و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪476‬‬

‫‪ McCrindle‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻛﺮد ﻛﻪ ﻗﻄﺮ ﺑﺎﻟﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ ‪1/2‬‬

‫ﺑﺪن را ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨـﻴﻢ ﻛـﻪ اﻳـﻦ ﻧـﺴﺒﺖ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﻌﻴـﺎر‬

‫ﺗﺎ ‪ 1/3‬ﺑﺮاﺑﺮ آﻧﻮﻟﻮس درﻳﭽﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﺎ ﻗﻄـﺮ ﻛـﻢﺗـﺮ ﺑـﺎ‬

‫ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﺗﺨﻤﻴﻦ ﺳﺎﻳﺰ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻓﺮﻣـﻮل‪ :‬ﻋـﺪد ‪ 0/785‬ﺿـﺮب در‬

‫رﻳﺴﻚ ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه و اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺎﻟﻦ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺑـﺰرگﺗـﺮ ﺑـﺎ رﻳـﺴﻚ‬

‫ﻗﻄﺮ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪﺗﻮان ‪) 2‬ﺑﻪ ﻣﻴﻠﻲﻣﺘـﺮ(‪ ،‬ﺣﺎﺻـﻞ آن ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﺑـﺮ ﺳـﻄﺢ ﺑـﺪن‬

‫‪6‬‬

‫)ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ(‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﻣﺎ ﻧﻮع ﺑـﺎﻟﻦ اﺳـﺘﻔﺎده ﺷـﺪه )‪ Semi Compliant (SC‬و‬

‫ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ درﻳﭽﻪ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪.‬‬

‫)‪(NC‬‬

‫‪ Non Compliant‬را ﻫﻢ در ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻛـﺮدﻳﻢ‪ .‬ﺑـﺎﻟﻦﻫـﺎي‬

‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺷﺎﻣـﻞ‪:‬‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫)‪VACS ،Atlas (NC) ،XXL (NC) ،Tayshack (SC‬‬

‫)‪(NC) ،Z-med II (NC)،VACS III (NC) ،II (SC‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت آﻳﻨﺪهﻧﮕﺮ در ﻣﺮﻛـﺰ آﻣﻮزﺷـﻲ‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎﺗﻲ و‬

‫)‪ Minityshak (SC) ،(NC‬و )‪ Optapro (NC‬ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫درﻣﺎﻧﻲ ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق ﺷﻬﻴﺪ رﺟﺎﻳﻲ ﺗﻬـﺮان ﻃـﻲ دو ﺳـﺎل از ‪ 1387‬ﺗـﺎ‬ ‫‪ 1389‬اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺗﻨﮕـﻲ‬ ‫درﻳﭽﻪ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘـﻪاﻧـﺪ در‬ ‫ﻣﺪت ﺑﺴﺘﺮي و در ﻣﺮاﺟﻌﺎت ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ در ﻓﺮم ﺟﻤﻊآوري اﻃﻼﻋﺎت ﺛﺒﺖ‬ ‫ﺷﺪ‪ .‬در ﺑﺨـﺶ ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳـﻴﻮن از ﻃﺮﻳـﻖ ورﻳـﺪ راﻧـﻲ ﻛﺎﺗﺘﺮﻳـﺴﻢ اﻧﺠـﺎم‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﻗﺒـﻞ از ﺑـﺎﻟﻦ اﻧـﺪازهﮔﻴـﺮي‬ ‫ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﺰرﻳﻖ در ﺑﻄﻦ راﺳﺖ در دو ﻧﻤﺎي روﺑﺮو و ﺟﺎﻧﺒﻲ آﻧـﺎﺗﻮﻣﻲ‬ ‫درﻳﭽﻪ رﻳﻮي ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻲﺷﻮد و آﻧﻮﻟﻮس آن اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑـﺎﻟﻦ‬ ‫ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ‪ 1/2‬ﺑﺮاﺑﺮ آﻧﻮﻟﻮس اﻧﺘﺨﺎب ﻣـﻲﺷـﻮد و از ﻃﺮﻳـﻖ ﮔﺎﻳـﺪ واﻳـﺮي‬ ‫)ﺳﻴﻢ راﻫﻨﻤﺎ( ﻛﻪ داﺧﻞ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﭼﭗ )ﺗﺮﺟﻴﺤﺎً( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ‬ ‫از درﻳﭽﻪ ﻋﺒـﻮر داده ﻣـﻲﺷـﻮد‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﺎد ﻣـﻲﺷـﻮد ﺗـﺎ‬

‫‪Waist‬‬

‫)ﻓﺮورﻓﺘﮕﻲ وﺳﻂ ﺑﺎﻟﻮن( ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮد و ﺑﻌـﺪ از آن ﻧﻴـﺰ ‪ Waist‬از ﺑـﻴﻦ‬ ‫ﺑﺮود‪ .‬ﺑﻌﺪ از واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ از ﻃﺮﻳـﻖ ﻳـﻚ ﻛـﺎﺗﺘﺮ‬

‫‪Endhole-side hole‬‬

‫ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ و ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻣﻲﺷـﻮد‪ .‬ﺑـﺎ اﻳـﻦ روش‬ ‫ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﮔﺮادﻳـﺎن ﺑـﻴﻦ ﺑﻄـﻦ راﺳـﺖ و ﺷـﺮﻳﺎن رﻳـﻮي ﻗﺒـﻞ از ﺑـﺎﻟﻦ و‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ در ﻧﻤﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ‬

‫ﺑﻼﻓﺎﺻــﻠﻪ ﺑﻌــﺪ از ﺑــﺎﻟﻦ ﺑــﻪ دﺳــﺖ ﻣــﻲآﻳــﺪ‪ .‬روز ﺑﻌــﺪ ﺑــﺮاي ﺑﻴﻤــﺎران‬ ‫اﻛﻮﻛــﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ اﻧﺠــﺎم ﺷــﺪه و ﺣــﺪاﻛﺜﺮ ﮔﺮادﻳــﺎن در ﺳــﻄﺢ درﻳﭽــﻪ‬ ‫اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه در ﺳـﻄﺢ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل‬ ‫دارﻧﺪ ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ ﭘﺮوﭘﺮاﻧﻮﻟﻮل ﺑﻪ ﻣﺪت ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﺎ دوز ‪1-2mg/kg‬‬ ‫روزاﻧﻪ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳـﺖ‬ ‫ﺑﻪ ﻧﺼﻒ ﻳﺎ ﻛﻢﺗﺮ از ﻓﺸﺎر اوﻟﻴﻪ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧـﺪه‬ ‫)ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل( و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ‬ ‫ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه )ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل( ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ 5.‬اﻛﻮي ﺳﺮﻳﺎل روز‬ ‫ﺑﻌﺪ از اﻧﺠﺎم ﻣﺪاﺧﻠﻪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺎه و ﻳﻚﺳـﺎل ﺑﻌـﺪ‬ ‫اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه در اﻛﻮﻛﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ در‬ ‫ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺛﺒﺖ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﻪ ﺳـﻄﺢ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪،Ever Cross‬‬

‫ﺑﺎد ﺷﺪن ﺑﺎﻟﻦ‪ ،‬اﻳﺠﺎد ﺷﺪن و از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ‬

‫‪Waist‬‬

‫‪Balton‬‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪت ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي در ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫‪477‬‬

‫اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮماﻓﺰار ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳﺖ ‪ 11‬و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮنﻫﺎي‬

‫ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨـﻲدار داﺷـﺖ )‪ .(P=0/003‬ﮔﺮادﻳـﺎن ‪6331‬‬

‫‪‬‬

‫ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﺑﺪون اﻳﻨﺪرال و ﮔﺮادﻳﺎن ‪ 9435‬ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﺑﺎ اﻳﻨـﺪرال‪ .‬در‬

‫آﻣﺎري ‪،Simple linear regression ،Correlation ،Student’s t-test‬‬

‫‪2‬‬

‫و ‪ Roc curve‬آﻧﺎﻟﻴﺰ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ P<0/05‬ﻣﻌﻨﻲدار ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻛﻞ ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺪن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﺎرﺳـﺎﻳﻲ ﭘﻮﻟﻤـﻮﻧﺮ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎ ‪ PR‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ و ﺷـﺪﻳﺪ ارﺗﺒـﺎط ﻣﻌﻨـﻲداري‬ ‫داﺷﺖ )‪ .(P=0/015‬ﺑﺮاي ﮔـﺮوه ﺑـﺪون ‪ PR‬ﻳـﺎ ‪ PR‬ﺧﻔﻴـﻒ ‪ 32277‬و‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﺑﺎ ‪ PR‬ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺷـﺪﻳﺪ ‪ 38794‬ﺑـﻮد‪ .‬ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻧﻤـﻮدار‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 78‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺪ‪ .‬اﻃﻼﻋـﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴـﻚ در‬

‫‪ Roc-curve‬ﺑﺮاي ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺪن و در ﻧﻈﺮ ﮔـﺮﻓﺘﻦ‬

‫‪PR‬‬

‫‪(Cut‬‬

‫ﺟﺪول ‪ 1‬ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 35 .‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﻮﻧـﺚ )‪ (%44/9‬و ‪ 43‬ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫ﻋﺪد ‪ 290/5‬ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %81‬و وﻳﮋﮔﻲ ‪ %48‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻘﻄﻪ ﻗﻄﻊ‬

‫ﻣﺬﻛﺮ )‪ (%55/1‬ﺑﻮدﻧـﺪ‪ .‬ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ وزن )‪ 16/188/8‬ﻛﻴﻠـﻮﮔﺮم( و ﺳـﻦ‬

‫)‪ point‬ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد اﺳﺖ و ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﻴﺎري ﺑـﺮاي اﻧﺘﺨـﺎب‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻴﻤﺎران )‪ 4/293/5‬ﺳﺎل( ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ‪ 46‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%59‬ﺑـﺎﻟﻦ‬

‫‪SC‬‬

‫ﺑﺎﻟﻦ ﻗﺒﻞ از ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن )از ﺟﻬﺖ آﻣﺎده ﺑﻮدن وﺳﺎﻳﻞ( ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ Non compliant‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ‬

‫ﻋـﻮارض‪ :‬در ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن ﻛـﻮدك ‪ 12‬ﺳـﺎﻟﻪ ﻗﺒـﻞ از ﻣﺪاﺧﻠـﻪ )در‬

‫ﮔﺮادﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷـﺪه ﺑـﺎ اﻛﻮﻛـﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ و ﮔﺮادﻳـﺎن در ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳـﻴﻮن‬

‫ﻣﺮاﺣﻞ اوﻟﻴﻪ اﻧﺠﺎم ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن( آﭘﻨﻪ و ﺑﺮاديﻛﺎردي اﻳﺠﺎد ﺷﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺎ‬

‫)‪ ،(Cath lab‬ﮔﺮادﻳﺎن ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪه )‪ (PPG‬ﺑـﺎ اﻛﻮﻛـﺎردﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫اﻗﺪاﻣﺎت ﺣﻤﺎﻳﺘﻲ و آﻣﺒﻮﺑﮓ ﺑﺮﮔﺸﺖ‪ .‬ﻣﻮرد دوم‪ ،‬در ﻛﻮدك ‪ 11‬ﺳﺎﻟﻪاي‬

‫)‪ (85/9534/8‬ﺑــــﻪ ﮔﺮادﻳــــﺎن ﮔﺮﻓﺘــــﻪ ﺷــــﺪه در ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳــــﻴﻮن‬

‫ﺑﻮد ﻛﻪ دﭼﺎر ﺑﺮاديﻛﺎردي ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﺠﻮﻳﺰ آﺗﺮوﭘﻴﻦ ﺿﺮﺑﺎن ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻬﺒﻮد‬

‫)‪ (91/5438/2‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬در ﻧﻤـﻮدار ‪ ،1‬ﺳـﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴـﺮات ﮔﺮادﻳـﺎن‬

‫ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﻣﻮرد ﺳﻮم ﻛﻮدك ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ دﭼﺎر ﺗﺎﻛﻲآرﻳﺘﻤﻲ‬

‫ﻓﺸﺎر در ﺗﻤﺎم ﺑﻴﻤﺎران از ﻗﺒﻞ از ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن و ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ ﺗﺎ‬

‫ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﻛﺮدن ﻛﺎﺗﺘﺮ رﻳﺘﻢ ﺑﻪ ﻓﺎﺻـﻠﻪ ﻛﻮﺗـﺎﻫﻲ ﺳﻴﻨﻮﺳـﻲ ﺷـﺪ‪.‬‬

‫‪ 12‬ﻣﺎه ﺑﻌﺪ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ اﻓـﺖ ﻣﺤـﺴﻮس ﮔﺮادﻳـﺎن دﻳـﺪه‬

‫ﻣﻮرد ﭼﻬﺎرم ﺣﻴﻦ ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن ﻛﻮدك ﻫﻔﺖ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺮاديﻛﺎردي‬

‫ﻣﻲﺷﻮد )‪ (P<0/001‬ﻛﻪ در اﻛﻮي روز ﺑﻌﺪ اﻳﻦ ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد‪،‬‬

‫اﻳﺠﺎد ﺷﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﺿﺮﺑﺎنﺳﺎز ﻣﻮﻗﺘﻲ‬

‫‪Temporary Pace Maker‬‬

‫اﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ اﻳﻦ ﮔﺮادﻳﺎن ﻛﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺠﺪداً ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ‬

‫)‪ (TPM‬ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬در ﻧﻬﺎﻳـﺖ رﻳـﺘﻢ ﺑﻴﻤـﺎر ﺑﻌـﺪ از اﻧﺠـﺎم ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮ‬

‫ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل و ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷـﻮﻧﺪ )اﮔـﺮ‬

‫ﺳﻴﻨﻮﺳﻲ ﺑﻮد‪ .‬در ﺗﻤﺎم ﻣﻮارد ﻓﻮق ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ اﻧﺠـﺎم‬

‫ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﻛﻢﺗﺮ از ‪ %50‬ﻓﺸﺎر اوﻟﻴﻪ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺑـﺪون‬

‫ﺷﺪ‪ .‬ﺷﻴﺮﺧﻮار ﭼﻬﺎر ﻣﺎﻫﻪ ﺑﺎ وزن ﻫﻔﺖ ﻛﻴﻠﻮ و ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﺷـﺪﻳﺪ درﻳﭽـﻪ‬

‫ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦﺻﻮرت ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ(‪ 5‬در‬

‫ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﻛﻪ ﻣﺠﺮاي ﺑﻴﻀﻲ ﺑﺎز )‪ (PFO‬ﻫﻢ داﺷـﺖ ﺳـﺎﻋﺎﺗﻲ ﺑﻌـﺪ از‬

‫ﻣﺠﻤﻮع ﺑﻴﻤﺎران ‪ 45‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%57‬ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل و ‪ 33‬ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن دﭼﺎر ﺗﺸﻨﺞﻫﺎي ﻓﻮﻛـﺎل ﺗﻜـﺮار ﺷـﻮﻧﺪه ﺷـﺪ‪ .‬در ﺑﺮرﺳـﻲ‬

‫)‪ (%43‬ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ‬

‫ﻧﻮروﻟﻮژﻳﻚ و ﺗﻮﻣـﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻛـﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﻣﻐـﺰ‬

‫‪ (Brain‬اﻳـﺴﻜﻤﻲ در‬

‫ﺳــﻦ‪ ،‬ﺟــﻨﺲ‪ ،‬وزن‪ ،‬ﻧــﻮع ﺑــﺎﻟﻦ و ﺷــﺪت ﻧﺎرﺳــﺎﻳﻲ درﻳﭽــﻪ رﻳــﻮي‬

‫ﻫﻤﻲﺳﻔﺮ )ﻧﻴﻢﻛﺮه( راﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﺤﺪوده ﺷﺮﻳﺎن ﻣﻐﺰي ﻣﻴﺎﻧﻲ دﻳﺪه ﺷﺪ‪.‬‬

‫و ﺑﺮاي ‪ 32‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎﻟﻦ‬

‫)‪(PR‬‬

‫)‪(NC‬‬

‫)‪CT‬‬

‫‪ Pulmonary Regurgitation‬و ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻟﻦ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺪن ﺑـﺎ‬

‫ﻫﻢ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻧﻤﻮدار ‪ ،2‬ﺳـﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴـﺮات ﮔﺮادﻳـﺎن‬ ‫در دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل و ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل ﻧـﺸﺎن‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﻴﻤﺎران و ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻮع ﺑﺎﻟﻦﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه‬

‫داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ دو ﮔﺮوه اﺧﺘﻼف ﮔﺮادﻳﺎن اوﻟﻴﻪ )ﻗﺒـﻞ از ﺑـﺎﻟﻦ(‬ ‫ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲدار ﺑـﻮد )‪ .(P=0/009‬در ﮔـﺮوه‬

‫ﺟﻨﺲ‬

‫ﻣﺬﻛﺮ‬

‫ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ ‪ 20432‬و در ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ‪ 8236‬ﺑﻮد‪ .‬از ﻣﻴﺎن ‪ 45‬ﺑﻴﻤﺎر‬

‫وزن‬

‫ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل‪ 27 ،‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%60‬اﻳﻨﺪرال درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و ‪ 18‬ﺑﻴﻤﺎر‬

‫ﺳﻦ‬

‫)‪ (%40‬اﻳﻨﺪرال درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻜﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻧﻤﻮدار ‪ ،3‬ﺳﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﮔﺮادﻳﺎن در‬ ‫اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ دو ﮔـﺮوه ﮔﺮادﻳـﺎن ﻗﺒـﻞ از‬

‫ﻣﻮﻧﺚ‬

‫ﺗﻌﺪاد‬ ‫)‪35(%44/9‬‬ ‫)‪43(%55/1‬‬ ‫‪ 16/188/8‬ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم‬ ‫‪ 4/293/5‬ﺳﺎل‬

‫ﻧﻮع ﺑﺎﻟﻦ‬

‫‪SC‬‬ ‫‪NC‬‬

‫)‪46(%59‬‬ ‫)‪32(%41‬‬ ‫‪SC= Semi Compliant, NC= Non Compliant‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﭘﺮﻳﺪﺧﺖ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ داوري و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪478‬‬

‫ﺑﺎ اﻳﻨﺪرال‬

‫ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر‬

‫ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر‬

‫ﺑﺪون اﻳﻨﺪرال‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر ﻗﺒﻞ از ﺑﺎﻟﻦ ﺗﺎ ﻳﻚﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ در‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :3 -‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر ﻗﺒﻞ از ﺑﺎﻟﻦ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در دو ﮔﺮوه‬

‫ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻴﻤﺎران واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺷﺪه‬

‫ﺑﺎ و ﺑﺪون اﻳﻨﺪرال‬

‫ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل‬ ‫ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل‬

‫ﺑﻌﺪ از واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﻟـﺬا از ﻟﻴـﺴﺖ ﺧـﺎرج ﺷـﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﻛﻮدك ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﻪ روش داﺑﻞ ﺑـﺎﻟﻦ اﻧﺠـﺎم‬

‫ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ــــــ‬

‫ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل‬

‫ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر‬

‫ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ــــــ‬

‫ﺷﺪ )ﺑﺎﻟﻦ ﺗﻲﺷﻚ )‪ (Tyshack‬و اﻃﻠﺲ(‪ .‬ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ از ‪ 95‬ﺑﻪ ‪57‬‬ ‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه رﺳﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﺑﺎ اﻳﻨﺪرال ﻗـﺮار ﮔﺮﻓـﺖ و‬ ‫در ﺑﺮرﺳﻲ ﻳﻚﺳﺎﻟﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﺎ اﻛﻮ ‪ 30‬ﻣﻴﻠـﻲﻣﺘـﺮ ﺟﻴـﻮه ﺑـﻮد و‬ ‫ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي ﺧﻔﻴﻒ داﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﺿﺎﻳﻌﺎت ﻫﻤﺮاه‪ :‬در دو ﻣﻮرد ﻣﺠﺮاي ﺷـﺮﻳﺎﻧﻲ ﺑـﺎز‬ ‫)‪(PDA‬‬

‫‪Patent Ductus‬‬

‫‪ Arteriosus‬ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑـﺎ ﻛﻮﻳـﻞ ﺑـﺴﺘﻪ ﺷـﺪ‪ .‬در دو ﻣـﻮرد ﻧﻘـﺺ‬

‫دﻳﻮاره ﺑﻴﻦ ﺑﻄﻨﻲ )‪ Ventricular Septal Defect (VSD‬ﻛﻮﭼﻚ و در ﺳـﻪ‬ ‫ﻣﻮرد ﻧﻘﺺ دﻳﻮاره ﺑﻴﻦ دﻫﻠﻴـﺰي )‪ Atrial Septal Defect (ASD‬ﻛﻮﭼـﻚ‬ ‫ﻧﻤﻮدار‪ :2 -‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﮔﺮادﻳﺎن ﻓﺸﺎر ﻗﺒﻞ از ﺑﺎﻟﻦ ﺗﺎ ﻳﻚ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در دو ﮔﺮوه‬

‫وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ و ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل‬

‫ﺑﺤﺚ‬ ‫ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ‪ 150‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴـﻮه ﺑـﻮد ﻛـﻪ ﺑﻌـﺪ از ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﻪ ‪100‬‬ ‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه رﺳﻴﺪ‪ .‬در اﻛﻮي دو ﻣﺎﻫﻪ ﮔﺮادﻳﺎن ﺣـﺪاﻛﺜﺮ ‪ 70‬ﻣﻴﻠـﻲﻣﺘـﺮ‬

‫ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﭘﻮﻟﻤﻮﻧﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درﻣﺎن اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺮاي ﺑﻴﻤﺎران‬ ‫‪5‬و‪4‬‬

‫ﺟﻴﻮه ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺠﺪداً ﺑﺮاي ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻜﺮد‪ .‬اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎر از‬

‫ﺑﺎ ‪ PS‬ﺷﺪﻳﺪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﺷـﺪ‪ .‬ﻳـﻚ ﻣـﻮرد ﻣﻮرﺗـﺎﻟﻴﺘﻲ در واﺣـﺪ ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳـﻴﻮن در‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه در ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ‪ .‬اﻓـﺖ‬

‫ﻛﻮدك ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ‪ 115‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه ﺑﻮد ﻛﻪ ﻗﺒﻞ از‬

‫ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣـﺸﺎﺑﻪ در ﺳـﺎﻳﺮ‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ و‬

‫‪9‬و‪8‬و‪5‬‬

‫ﻋﺒﻮر از درﻳﭽﻪ ﺷﺮﻳﺎن رﻳﻮي ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﺳﻮراخ ﺷـﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت ﻧﻴــﺰ وﺟــﻮد داﺷــﺖ‪.‬‬

‫ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﭘﺎرﮔﻲ و رﻓﻊ ﺗﻨﮕﻲ درﻳﭽـﻪ ﺷـﺮﻳﺎن رﻳـﻮي‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻴﺰان اﻓـﺖ ﻓـﺸﺎر ﺑﻄـﻦ راﺳـﺖ )ﻓـﺸﺎر ﺑﻄـﻦ‬

‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ وﻟﻲ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺧﻮنرﻳﺰي ﻓﻮت ﻧﻤﻮد‪ 15 .‬ﺑﻴﻤﺎر‬

‫راﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ ﻛﻢﺗﺮ از ‪ %50‬ﻓﺸﺎر اوﻟﻴﻪ ﻳـﺎ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﻣـﺴﺎوي ‪%50‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫در اﻳــﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ﺑﻴﻤــﺎران ﺑﻌــﺪ از‬

‫رﻳﻮي در ﻛﻮدﻛﺎن‬ ‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ‬ ‫‪Nakhostin‬‬ ‫ﺑﺎﻟﻦ ‪Davari P.‬‬ ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣﺪت‪et al.‬‬

‫ﻓﺸﺎر اوﻟﻴﻪ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل و ﺑـﺪون ﺗﻨﮕـﻲ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل‬

‫‪479‬‬

‫آﻧﻮﻟﻮس ﭘﻮﻟﻤﻮﻧﺮ ﺑﻮد و دو ﺑﻴﻤﺎر ﻫﻢ دﭼﺎر ﭘﺮﻳﻜﺎردﻳﺎل اﻓﻴـﻮژن ﺑﻌـﺪ از‬ ‫‪9‬‬

‫‪5‬‬

‫ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ اﻳـﻦ دو ﮔـﺮوه از ﻧﻈـﺮ ﺳـﻦ‪ ،‬ﺟـﻨﺲ و وزن‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻨﺎل ﺣﺴﻦ در ﺑﺮرﺳـﻲ ‪ 72‬ﺷـﻴﺮﺧﻮار ﺑـﺎ‬

‫اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﻲ داري ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ وﻟﻲ اﺧﺘﻼف ﮔﺮادﻳﺎن اوﻟﻴﻪ )ﻗﺒـﻞ از‬

‫ﺗﻨﮕﻲ درﻳﭽﻪ رﻳﻮي ﺷﺪﻳﺪ و ﭼﻬﺎر ﺷﻴﺮﺧﻮار ﺑﺎ درﻳﭽﻪ ﭘﻮﻟﻤﻮﻧﺮ ﺳـﻮراخ‬

‫ﺑﺎﻟﻦ( در اﻳﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد )‪ (P=0/009‬و در ﮔﺮوه ﺑﺪون ﺗﻨﮕﻲ‬

‫ﻧﺸﺪه‪ ،‬آﭘﻨﻪ ﮔﺬرا در ‪ %46‬ﺑﻴﻤـﺎران‪ ،‬ﺑـﺮاديﻛـﺎردي ﺳﻴﻨﻮﺳـﻲ در ‪ %27‬و‬

‫اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Thapar‬ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﻛﻪ ﮔﺮادﻳـﺎن ﻧﺎﺣﻴـﻪ‬

‫ﭘﺮﻓﻮراﺳﻴﻮن ﻛﻪ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﺑﻬﺒﻮد ﭘﻴﺪا ﻛـﺮد در ‪ %3/8‬و از دﺳـﺖ دادن‬

‫اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻦ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان ﮔﺮادﻳﺎن ﺗﻨﮕﻲ اوﻟﻴﻪ‪ ،‬ﺑﻴﺶﺗـﺮ‬

‫ﻧﺒﺾ ﻓﻤﻮرال ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺬرا در ‪ %6‬ﺑﻴﻤﺎران دﻳـﺪه ﺷـﺪ‪ .‬ﻣـﺮگ ﺣـﻴﻦ‬

‫ﻣﻲﺷﻮد‪ 4.‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﺳﻴﺴﺘﻤﻴﻚ ﺑﻌـﺪ‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ﺳﻪ ﻣﻮرد )‪ (%4‬دﻳﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﻮرد آن ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﺎرﮔﻲ‬

‫از ﺑﺎﻟﻦ داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻛﺎﻧﺪﻳﺪ درﻣﺎن ﺑﺎ اﻳﻨﺪرال ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﺶ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ‬

‫آﻧﻮﻟﻮس ﭘﻮﻟﻤـﻮﻧﺮ ﺑـﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘـﻪ در اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺷﺪﻳﺪ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل اﻳﻨﺪرال ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑـﺎ ﺑﻬﺒـﻮد ﺗﻨﮕـﻲ ﻫﻤـﺮاه‬

‫‪ 5/632/99‬ﻣﺎه ﺑﻮد‪ .‬در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺎ ﺷﺎﺧﺺ ﺳﻄﺢ ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﻪ ﺳـﻄﺢ‬

‫ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺎ‪ 45 ،‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل وﺟﻮد داﺷﺖ ﻛﻪ‬

‫ﺑﺪن را ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻛﺮدﻳﻢ ﺗﺎ در ﺻـﻮرت اﻣﻜـﺎن ﺑﺘـﻮاﻧﻴﻢ راﻫﻜـﺎر ﻣﻨﺎﺳـﺒﻲ‬

‫‪ 27‬ﻣﻮرد آن ﺗﺤﺖ درﻣـﺎن ﺑـﺎ اﻳﻨـﺪرال ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ‪ .‬در ﮔﺮوﻫـﻲ ﻛـﻪ‬

‫ﺟﻬﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺎﻟﻦ ﻗﺒﻞ از ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ .‬اﻳﻦ ﻧـﺴﺒﺖ‬

‫اﻳﻨﺪرال درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ )ﻧﻤﻮدار ‪ (3‬ﺳﻴﺮ اﻓﺖ ﮔﺮادﻳﺎن داﻳﻤﻲ اﺳﺖ وﻟـﻲ‬

‫در دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻨﮕﻲ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮﻻر و ﺑﺪون ﺗﻨﮕـﻲ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮﻻر اﺧـﺘﻼف‬

‫در ﮔﺮوﻫﻲ ﻛـﻪ اﻳﻨـﺪرال ﻣـﺼﺮف ﻧﻜﺮدﻧـﺪ اﻓـﺖ ﮔﺮادﻳـﺎن روز ﺑﻌـﺪ از‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎ ﺷﺪت ‪ ،PR‬ﺑـﺎ ‪ PR‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ‬

‫ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﻼﺗﻮ ﻣﻲرﺳﺪ و ﻣﺠﺪداً ﻃﻲ ﻣﺎه اول ﺳﻴﺮ ﻧﺰوﻟـﻲ‬

‫و ﺷﺪﻳﺪ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﻲ داري وﺟﻮد داﺷﺖ )‪ .(P=0/015‬ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻨﺤﻨﻲ‬

‫ﺧﻮد را اداﻣﻪ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Dhiraj‬ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﮔﺮادﻳﺎن‬

‫‪ Roc curve‬ﻋﺪد )‪ (290/5‬ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %81‬و وﻳﮋﮔﻲ ‪ %48‬ﺑﺮاي اﻳﺠﺎد‬

‫ﺑﺎﻻ در ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧﺪﻳﺒﻮل ﺑﻌﺪ از واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ‪ ،‬ﺑـﻪ ﻣـﺮور زﻣـﺎن ﻛـﺎﻫﺶ‬

‫‪ PR‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ‪ Cut point‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ‪ 7.‬ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﻲ از واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻛﻢ اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ درﻳﭽﻪ ﭘﻮﻟﻤـﻮﻧﺮ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺑـﺴﻴﺎر ﻣﻄﻠـﻮﺑﻲ در ﭘـﻲ‬

‫در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻣﻮرﺗﺎﻟﻴﺘﻲ ﻧﺎﺷـﻲ از ﭘـﺎرﮔﻲ ﻧﺎﺣﻴـﻪ ﺧﺮوﺟـﻲ‬

‫دارد‪ .‬ﮔﺮادﻳﺎن ﺑﺎﻗﻲﻣﺎﻧﺪه در ﻧﺎﺣﻴﻪ اﻧﻔﺎﻧـﺪﻳﺒﻮل در اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران ﺑﻌـﺪ از‬

‫ﺑﻄﻦ راﺳﺖ )ﺧﻮنرﻳﺰي ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ( وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻌـﺪ از‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﻣﺮور ﻛﺎﻫﺶ ﭘﻴـﺪا ﻣـﻲﻛﻨـﺪ‪ .‬ﺗﺠـﻮﻳﺰ اﻳﻨـﺪرال در اﻳـﻦ‬

‫واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ دﭼﺎر ﺗﺸﻨﺞﻫﺎي ﻓﻮﻛﺎل و ﻧﻮاﺣﻲ اﻳـﺴﻜﻤﻲ در ﻣﻐـﺰ ﺷـﺪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ ﺗﺴﺮﻳﻊ اﻳﻦ روﻧﺪ ﻛﻤﻚ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد‪ .‬ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻃﻮﻻﻧﻲﻣـﺪت‬

‫)اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎر ‪ PFO‬داﺷﺖ و ﻓﺸﺎر ﺑﻄﻦ راﺳﺖ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ‪ 150‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه‬

‫ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص از ﺟﻬﺖ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ درﻳﭽﻪ رﻳـﻮي و اﻧـﺪازه ﺑﻄـﻦ‬

‫ﺑﻮد(‪ .‬ﭼﻬﺎر ﻣﻮرد ﻫﻢ ﻋﺎرﺿﻪ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﻮد ﻛﻪ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴـﺖ‬

‫راﺳﺖ ﺗﻮﺻـﻴﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد‪ .‬ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﺑـﺎﻟﻦ واﻟﻮﻟﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ در ﮔـﺮوه ﺳـﻨﻲ‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﻴﺰ ﻋﻮارض ﻛﻢ ﺑـﻮده اﺳـﺖ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﺷﻴﺮﺧﻮاران ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷـﻮد‪ .‬ﻧـﺴﺒﺖ ﺳـﻄﺢ ﺑـﺎﻟﻦ ﺑـﻪ‬

‫‪ Werynski‬ﭘﻨﺞ ﺑﻴﻤﺎر دﭼﺎر ﻋﺎرﺿﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻛـﻪ در ﻳـﻚ ﻣـﻮرد ﺑـﺎﻟﻦ در‬

‫ﺳﻄﺢ ﺑﺪن ﻗﺒﻞ از ﻛﺘﺘﺮﻳﺰاﺳﻴﻮن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﺗﺎ از ﺷﺪت ‪ PR‬ﺑﻌـﺪ‬

‫ورﻳﺪ اﻳﻠﻴﺎك ﮔﻴﺮ ﻛـﺮد ﻛـﻪ ﺑﻴﻤـﺎر ﺟﺮاﺣـﻲ ﺷـﺪ‪ 10.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪ Lua‬در‬

‫از ﺑﺎﻟﻦ ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺷﺪت ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ درﻳﭽﻪ ﺳﻪﻟﺘﻲ ﻧﻴﺰ در اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ‪ 34‬ﺑﻴﻤﺎر‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﻮرد ﻓﻮت ﺑـﻪ دﻟﻴـﻞ ﺗﺎﻣﭙﻮﻧـﺎد ﻧﺎﺷـﻲ از ﭘـﺎرﮔﻲ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻟﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪Holzer RJ, Cheatam JP. Therapeutic cardiac cathetiraztion (chapter‬‬ ‫‪16). In: Allen HD, Driscoll D, Shaddy RE, Feltes T, editors. Moss‬‬ ‫‪and Adams' Heart Disease in Infants, Children, and Adolescents. 7th‬‬ ‫‪ed. Philadelphia, PA: Lippincott William and Wilkins; 2008. p. 374.‬‬ ‫‪Thapar MK, Rao PS. Significance of infundibular obstruction‬‬ ‫‪following balloon valvuloplasty for valvar pulmonic stenosis. Am‬‬ ‫‪Heart J 1989;118(1):99-103.‬‬ ‫‪Manal Hassan Saad, Alaa Mohmoud Roushdy, Maiy Hamdy‬‬ ‫‪Elsayed. Immediate and medium-term effect of balloon pulmonary‬‬ ‫‪valvuplasty in infants with critical pulmonary stenosis during the‬‬

‫‪3.‬‬

‫‪4.‬‬ ‫‪5.‬‬

‫‪Lourdes PR, Latson LA. Pulmonary stenosis (chapter 40). In:‬‬ ‫‪Allen HD, Driscoll D, Shaddy RE, Feltes T, editors. Moss and‬‬ ‫‪Adams' Heart Disease in Infants, Children, and Adolescents. 7th‬‬ ‫‪ed. Philadelphia, PA: Lippincott William and Wilkins; 2008. p.‬‬ ‫‪835.‬‬ ‫‪Lourdes PR, Latson LA. Pulmonary stenosis (chapter 40). In:‬‬ ‫‪Allen HD, Driscoll D, Shaddy RE, Feltes T, editors. Moss and‬‬ ‫‪Adams' Heart Disease in Infants, Children, and Adolescents. 7th‬‬ ‫‪ed. Philadelphia, PA: Lippincott William and Wilkins; 2008. p.‬‬ ‫‪841-2.‬‬

‫‪1.‬‬

‫‪2.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

Late outcome of pulmpnary ballon valvoluplasty in children

6.

7.

first year of life: A prospective single center study. J Saudi Heart Assoc 2010;22:195-201.

McCrindle BW. Independent predictors of long-term results after balloon pulmonary valvuloplasty. Valvuloplasty and Angioplasty of Congenital Anomalies (VACA) Registry Investigators. Circulation 1994;89(4):1751-9.

Gupta D, Saxena A, Kothari SS, Juneja R. Factors influencing late course of residual valvular and infundibular gradients following pulmonary valve balloon dilatation. Int J Cardiol 2001;79(2-3):143-9.

480

8.

Rao PS, Galal O, Patnana M, Buck SH, Wilson AD. Results of three to 10 year follow up of balloon dilatation of the pulmonary valve.

Heart 1998;80(6):591-5.

9. Luo F, Xu WZ, Xia CS, Shi LP, Wu XJ, Ma XL, et al. Percutaneous balloon pulmonary valvuloplasty for critical pulmonary stenosis in infants under 6 months of age and short and medium term follow-up.

Zhonghua Er Ke Za Zhi 2011;49(1):17-20.

10. Weryński P, Rudziński A, Król-Jawień W, Kuźma J. Percutaneous balloon valvuloplasty for the treatment of pulmonary valve stenosis in children: a single centre experience. Kardiol Pol 2009;67(4):36975.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

481

‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‬University ‫ﺑﺨﺸﻬﺎي ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﺟﺮاﺣﻲ در‬ ‫ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ ‫ ﺑﺮاي‬8, ‫ﭘﺎﻳﺶ‬ ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش‬ Tehran Medical Journal; Vol. 69, No. November 2011: 475-481

The evaluation of late outcome of balloon pulmonary valvuloplasty in children

Abstract Paridokht Nakhostin Davari M.D. Hojat Mortazaeian Langrodi M.D. Hamid reza Ghaemi M.D.* Department of Pediatric Cardiology, Rajaee Heart Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: May 04, 2011 Accepted: June 26, 2011

Background: Isolated pulmonary valve stenosis represents 8-10% of congenital cardiac anomalies. This study was performed to evaluate the late outcomes of Balloon Pulmonary Valvuloplasty (BPV) in children with residual infundibular stenosis.

Methods: Seventy-eight patients underwent BPV in Rajaee Heart Center in Tehran Iran, from 2008-2010. The patients were divided into two groups: with and without infundibular stenosis. The group with infundibular stenosis was subdivided into two groups: with and without propranolol administration. Gradient measurement follow-ups

by Doppler echocardiography were done on the first day and 1, 3, 6 and 12 months afterwards.

Results: Thirty five (44.9%) patients were male and 43 (55.1%) were female. The mean age of participants was 4.29±3.5 years and the mean weight 16.18±8.8 kg 33 patients (43%) did not show residual infundibular stenosis but 45 (57%) did so in the evaluations.

There were no significant differences between the two groups regarding age, weight, sex, kind of balloon valvuplasty, balloon to body surface area ratio and pulmonary regurgitation (PR). Propranolol was administered to 27 (60%) patients with residual stenosis for six months but 18 (40%) did not receive the medication. In both groups, the gradient significantly decreased immediately after BPV (P<0.0001). In the propranolol group a constant decrease in residual gradient was seen. There was a significant relationship between balloon to body surface area ratio (387±94mm2/m2) with moderate to severe PR (P<0.015).

Conclusion: BPV is a safe and effective procedure to treat PS. Residual infundibular gradient after BPV decreases over time and propranolol helps decrease the gradient.

*

Keywords: Balloon pulmonary valvuloplasty, propranolol, pulmonary stenosis.

Corresponding author: Rajaee Heart Center, end of Niayesh Highway, Valiasr Ave., Tehran, Iran Tel: +98- 21- 23922509 E-mail: ghaemi.hamidreza@gmail.com

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪-488‬‬ ‫دﻧﺒﺎلآﺑﺎن‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪،8‬‬ ‫دورهﺑﻴ‪69‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ‬ ‫‪482‬در ‪Sleep seizure‬‬ ‫ﺧﻮاب‪،‬‬ ‫‪1390‬ﺖ‪ ،‬از‬ ‫ﻣﺤﺮوﻣﻴ‬ ‫ﺪار‪،‬ي ﺑﻪ‬ ‫ﺧﻮاب و‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲﺣﻴﻦ‬ ‫ﻋﻠﻮمﺎﻓﺘﻪﻫﺎي‬ ‫ي ﺑﺎ ﻳ‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬در ﺑﻴﺪار‬ ‫داﻧﺸﻜﺪهﻲ اوﻟﻴﻪ‬ ‫اﻟﻜﺘﺮوآﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ‬

‫‪482‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻟﻜﺘﺮواﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ اوﻟﻴﻪ ﺣﻴﻦ ﺑﻴﺪاري ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از‬ ‫ﺧﻮاب در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/02/26 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/05/19 :‬‬ ‫‪*1‬‬

‫ﻣﺤﻤﻮد ﻣﻌﺘﻤﺪي‪ 1،‬ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﻮردﺧﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‪ 2،‬ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻗﻴﻨﻲ‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﺧﻮاب و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤـﻲ در آﻏـﺎز ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ و اﺧـﺘﻼﻻت ‪ EEG‬و ﺣﻤـﻼت‬ ‫ﺻﺮﻋﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ و ﻋﻼﻣﺖدار دارد‪ .‬ﻫﺪف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬اوﻟﻴﻪ ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي‬

‫‪EEG‬‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺳﻴﻨﺎ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﻮدن ﺑﻴﻤﺎر از ﺧﻮاب‪ ،‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬

‫‪ -2‬ﭘﺰﺷﻚ ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﻄﻌﻲ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﻣﺮاﺟﻌـﻪﻛﻨﻨـﺪه ﺑـﻪ درﻣﺎﻧﮕـﺎه‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﻧﻮروﻟﻮژي ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺳﻴﻨﺎي ﺗﻬﺮان ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 88-89‬وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه و از ﺗﻤﺎﻣﻲ آنﻫـﺎ ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ‬ ‫ﺳﭙﺲ از ﺑﻴﻤﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺠـﺪدا ﺑـﺮاي ﺑﻴﻤـﺎران‪ EEG ،‬در‬ ‫زﻣﺎن ﺑﻴﺪاري و ﭘﺲ از آن ‪ EEG‬ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي اوﻟﻴﻦ ‪ EEG‬روﺗﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري و‬ ‫ﺧﻮاب ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 33‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ‪ 16‬ﻧﻔـﺮ ﻣﻮﻧـﺚ‬ ‫)‪ (%48/5‬و ‪ 17‬ﻧﻔﺮ )‪ (%51/5‬ﻣﺬﻛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ ﺑﻴﻤﺎران )‪ 26/83 (SD=10/69‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي‬ ‫‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺎﻳﻪ و ﺑﻴﺪاري ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪ )‪ (P=0/042‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ‬ ‫ﺑﻴﻦ ‪ EEG‬ﭘﺎﻳﻪ و ‪ EEG‬ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪ )‪ .(P=0/041‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي‬

‫‪EEG‬‬

‫ﺑﻴﺪاري و ﺧﻮاب ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري دﻳﺪه ﺷﺪ )‪ .(P=0/048‬ﻧﺘﻴﺠـﻪﮔﻴـﺮي‪ :‬ﻃﺒـﻖ‬ ‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري و ﺧﻮاب ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب‬ ‫ارزش ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ‪ EEG‬روﺗﻴﻦ دارﻧﺪ‪ .‬ﺑـﻪ ﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﺪ ارزش ﺗﺸﺨﻴـﺼﻲ ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري ﭘـﺲ از‬ ‫*‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬ ‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-66348522 :‬‬

‫ﺳﻴﻨﺎ‪.‬‬

‫‪E-mail: fyourdkhani@hotmail.com‬‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬از ‪ EEG‬ﺧﻮاﺑﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬اﻟﻜﺘﺮواﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ ،‬ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب‪ ،‬ﺧﻮاب‪.‬‬

‫زﻣﺎن اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت در ﺷﺮح ﺣﺎل ﺑﻴﻤـﺎر اﻫﻤﻴـﺖ زﻳـﺎدي دارد‪ .‬اﻳـﻦ‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪوﻳﮋه در اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﻘﺶ زﻣﺎن ﺑﺮوز ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در‬ ‫ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻧﺠﻤﻦ ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠﻠـﻲ ﻣﺒـﺎرزه ﺑـﺎ ﺻـﺮع‬

‫‪International‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘﻴﺶآﮔﻬﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺣﺎﻳﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 3-5.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫‪Malow‬‬

‫)‪ ،League Against Epilepsy (ILAE‬ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﻋﺒﺎرت‬

‫ﻛﻪ ﺑﺮ روي ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﺧﻮاب و اﭘﻲﻟﭙﺴﻲ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ‪ ،‬ﺑﻴـﺎن‬

‫اﺳﺖ از ﺣﻤﻼت ﺻـﺮﻋﻲ ﻛـﻪ ﻋﻤـﺪﺗﺎ )ﺑـﻴﺶ از ‪ (%90‬در ﺧـﻮاب رخ‬

‫ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﺧﻮاب ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ روي ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ و اﻣـﻮاج‬

‫ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠـﻒ ‪ %7/5-45‬ﮔـﺰارش‬

‫ﺻﺮﻋﻲ ﺑﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪاي )‪ Interictal Epileptiform Discharges (IED‬ﻣﻮﺛﺮ‬

‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪2.‬و‪ 1‬ﺧﻮاب و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از آن‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در آﻏﺎز ﺣﻤﻼت‬

‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺳﺎل ‪ 1998‬ﺗﻮﺳﻂ ‪ Binnie‬ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ‬

‫‪Electroenephalogram‬‬

‫ﻛﻪ ﻳﻚ ‪ EEG‬اوﻟﻴﻪ ﻃﺒﻴﻌﻲ داﺷﺘﻨﺪ ‪ EEG‬ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب اﻧﺠﺎم ﺷـﺪ‬

‫ﺻــﺮﻋﻲ و اﺧــﺘﻼﻻت اﻟﻜﺘﺮواﻧــﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫)‪ (EEG‬و ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋـﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴـﻚ و ﻋﻼﻣـﺖدار دارد‪ .‬از اﻳـﻦرو‪،‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪4‬‬

‫‪6‬‬

‫ﻛﻪ در ﺑﻴﺶ از ‪ %50‬اﻳﻦ ﺑﻴﻤـﺎران اﻣـﻮاج اﭘـﻲﻟﭙﺘﻴﻔـﺮم ﻇـﺎﻫﺮ ﺷـﺪ‪ .‬اﺛـﺮ‬

‫ﻣﺤﻤﻮد ﻣﻌﺘﻤﺪي و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪483‬‬

‫ﺗﺤﺮﻳﻜﻲ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺗﻤﺎم ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳﻨﻲ وﺟـﻮد دارد اﻣـﺎ‬

‫ﺧﻮاب اﺳﺘﻔﺎده ﻧﮕﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬اوﻟﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي‬

‫در ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﻮاج ﺻﺮﻋﻲ ﺑﻪ دﻧﺒـﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب‬

‫ﺑﻴﺪاري و ﺧﻮاب ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎنﭼﻪ‬

‫ﻫﻢ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ داروي ﺿﺪ ﺻﺮع درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻢ آنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ‪ 24‬ﺳـﺎﻋﺘﻪ ﺑـﻪ ﺧـﻮاب ﻧﺮﻓـﺖ‪ ،‬ﺗﻨﻬـﺎ‬

‫درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﻫﻤﻴﻦﻃﻮر ﭼﻪ در ﺣﻤﻼت ﺻـﺮﻋﻲ‬

‫‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﺑﺮاي وي اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﺑﺎ ‪ EEG‬اوﻟﻴﻪ وي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮔﺮدﻳـﺪ‪.‬‬

‫ﻓﻮﻛﺎل و ﭼﻪ اﻧﻮاع ﺟﻨﺮاﻟﻴﺰه‪8.‬و‪ 7‬ﻋﻤـﺪه ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه ﺑـﺮ روي‬

‫اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮماﻓـﺰار آﻣـﺎري ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳـﺖ ‪18‬‬

‫ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﻏﺮﺑﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي‬

‫ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻣﺎري ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺗﻮزﻳﻊ دادهﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ از ﻧﻈـﺮ‬

‫اﻧﺪﻛﻲ در ﺑﻴﻤﺎران ﺷﺮﻗﻲ ﻛﻪ اﺗﻴﻮﻟﻮژي ﺑﻴﻤﺎري در آﻧﺎن ﻣﺘﻔـﺎوت اﺳـﺖ‪،‬‬

‫ﻧﺮﻣﺎل ﺑﻮدن ﭼﻚ ﮔﺮدﻳـﺪ‪ .‬در آﻧـﺎﻟﻴﺰ ﺗﻮﺻـﻴﻔﻲ ﻧﺘـﺎﻳﺞ از ﺷـﺎﺧﺺﻫـﺎي‬

‫وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي رادﻳﻮﻟﻮژﻳـﻚ‬

‫آﻣﺎري ﻓﺮاواﻧﻲ‪ ،‬درﺻﺪ ﻓﺮاواﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧـﻪ‪ ،‬ﻣـﺪ‪ ،‬اﻧﺤـﺮافﻣﻌﻴـﺎر و‬

‫و ‪ EEG‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب و ﺣﻤـﻼت‬

‫ﺧﻄﺎي ﻣﻌﻴﺎر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪9‬‬

‫ﺻﺮﻋﻲ زﻣﺎن ﺑﻴﺪاري ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﺴﺖﻫﺎي آﻣﺎري‬

‫‪EEG‬‬

‫‪Paired t-‬‬

‫‪2‬‬

‫‪ One Way‬ﺑﺮاي ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ ﺑﺎ ‪ ،‬اﻧﺠـﺎم ﮔﺮدﻳـﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Bazil‬ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻـﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب ﺑـﻪ‬

‫‪ test‬و ‪ANOVA‬‬

‫ﺑﺮرﺳــﻲ ﺗــﺎﺛﻴﺮ اﻳــﻦ ﺑﻴﻤــﺎري ﺑــﺮ روي اﻟﮕــﻮي ﺧــﻮاب ﺑﻴﻤــﺎران و‬

‫ﺳﻄﻮح ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 0/5‬در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪ و ﺗﻤـﺎم ﺣـﻮزهﻫـﺎي‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺﻫﺎي اﻓﺘﺮاﻗﻲ ﻣﻬﻢ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳـﺖ‪ 10.‬ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﻳـﻦﻛـﻪ‬

‫اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺎ اﺣﺘﻤـﺎل ‪ %95‬ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﺷـﺪﻧﺪ‪ .‬ﺟﻬـﺖ ﺷـﺮﻛﺖ ﺑﻴﻤـﺎران در‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ ﺑﺮ روي ﺗﻔﺎوتﻫﺎي رﻓﺘﺎري ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ ﺣﻴﻦ ﺧـﻮاب و‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ رﺿﺎﻳﺖ ﻛﺘﺒﻲ درﻳﺎﻓﺖ و ﻃﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑـﻪ‬

‫ﺑﻴﺪاري )ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب( اﻧﺠﺎم ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬از آنﺟﺎ ﻛﻪ‬

‫ﻫﻤﻜﺎري از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻫــﻴﭻ ﺗــﺴﺘﻲ ﺑﻬﺘــﺮ از ‪ EEG‬ﻗــﺎدر ﺑــﻪ ﺗﻌﻴــﻴﻦ و ﺛﺒــﺖ ﻳﺎﻓﺘــﻪﻫــﺎي‬ ‫اﻟﻜﺘﺮوﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻣﻐﺰي وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ 11-13،‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿـﺮ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر‬ ‫ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬اوﻟﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ‬ ‫ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﻮدن ﺑﻴﻤﺎر از ﺧـﻮاب‪ ،‬در ﺑﻴﻤـﺎران‬ ‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 33‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ‪ 16‬ﻧﻔﺮ ﻣﻮﻧـﺚ )‪(%48/5‬‬ ‫و ‪ 17‬ﻧﻔﺮ )‪ (%51/5‬ﻣﺬﻛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران از ‪ 7‬ﺗﺎ ‪ 49‬ﺳﺎل ﺳـﻦ داﺷـﺘﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻨﻲ آنﻫﺎ )‪ 26/83 (SD=10/69‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﻳـﻚ ﺑﻴﻤـﺎر‬ ‫زﻳﺮ ‪ 10‬ﺳﺎل در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ وﺟﻮد داﺷﺖ ﻛﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد‪ .‬در ﺳﻪ‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻧﻔﺮ )‪ (%9/1‬از اﻓﺮاد ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺸﻨﺞ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﺐ دﻳﺪه ﺷـﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻘﻄﻌﻲ ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﺟﺎﻣﻌﻪ‬

‫‪ 13‬ﻧﻔﺮ )‪ (%39/4‬از ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﻣﺜﺒﺖ ﺻـﺮع‬

‫ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﻣﺮاﺟﻌﻪ‬

‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب‪ ،‬ﺗﻨﻬـﺎ‬

‫ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻧﻮروﻟﻮژي ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺳﻴﻨﺎ ﻃﻲ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 88-89‬ﺑـﻮد‬

‫ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ )‪ (%24/2‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ داﺷﺘﻨﺪ ﻣﻴﺎن ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه‪،‬‬

‫ﻛﻪ ‪ 33‬ﺑﻴﻤﺎر اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻛـﻪ ﻣـﻮرد‬

‫ﻳﻚ ﻧﻔﺮ درﻣﺎن ﺳﻪ داروﻳﻲ‪ ،‬ﺷﺶ ﻧﻔﺮ )‪ (%18/2‬درﻣﺎن دو داروﻳﻲ و ‪25‬‬

‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب ﺑﻮدﻧـﺪ‪ ،‬ﻳـﻚ ‪ EEG‬روﺗـﻴﻦ‬

‫ﻧﻔﺮ )‪ (%75/8‬درﻣﺎن ﺗﻚ داروﻳﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻴﺪاري ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ از آنﻫﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ داروي ﻣـﺼﺮﻓﻲ ﻛﺎرﺑﺎﻣـﺎزﭘﻴﻦ ﺑـﻮد و ﭘـﺲ از آن ﺳـﺪﻳﻢ‬

‫‪EEG‬‬

‫واﻟﭙﺮوات ﺷﺎﻳﻊﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﺮرﺳﻲ ‪ EEG‬روﺗﻴﻦ ﺑﻴﺪاري ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و روز ﺑﻌﺪ از آن ﺟﻬـﺖ اﻧﺠـﺎم‬ ‫ﺑﻪ درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻧﻮروﻟﻮژي ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب ﺑـﺮاي ﺑﻴﻤـﺎران‪ EEG ،‬در‬

‫)‪ EEG (%15/2‬ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ و ‪ 28‬ﻧﻔﺮ )‪ EEG (%84/8‬ﻧﺮﻣﺎل داﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻛـﻪ‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮات ‪ EEG‬ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻮد‪ :‬ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬

‫‪Epileptiform ) Symmetric‬‬

‫زﻣﺎن ﺑﻴﺪاري و ﭘﺲ از آن ‪ EEG‬ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ‪ .‬ﻣـﺪت زﻣـﺎن‬

‫‪ (discharge‬و ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ‪) Asymmetric‬ﻳﻚ ﻧﻔـﺮ ‪ ،Back ground‬ﻳـﻚ‬

‫اﻧﺠﺎم ‪ 20 EEG‬دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه از دارو ﺑﺮاي اﻟﻘـﺎي‬

‫ﻧﻔﺮ ‪ Slow wave‬و دو ﻧﻔﺮ ‪ (Epileptiform discharge‬ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻟﻜﺘﺮوآﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ اوﻟﻴﻪ در ﺑﻴﺪاري ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬در ‪Sleep seizure‬‬

‫‪484‬‬

‫ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )‪ .(P=0/068‬اﻟﺒﺘﻪ ‪ %87‬اﻣـﻮاج‬

‫‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧـﻮاب ﺑﻴﻤـﺎران‪ 11 ،‬ﻧﻔـﺮ )‪(%33/3‬‬

‫‪S-EEG‬‬

‫‪ EEG‬ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ و ‪ 22‬ﻧﻔﺮ )‪ EEG (%66/7‬ﻧﺮﻣﺎل داﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻛـﻪ ﺗﻐﻴﻴـﺮات‬

‫‪ ،ASD‬اﭘــﻲﻟﭙﺘﻴﻔــﻮرم ﺑﻮدﻧــﺪ در ﺣــﺎﻟﻲﻛــﻪ ‪ %72‬اﻣــﻮاج‬

‫‪ EEG‬در اﻳﻦ ‪ 11‬ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪) Asymmetric‬ﺳﻪ ﻧﻔـﺮ ‪ Slow wave‬و‬

‫اﭘﻲﻟﭙﺘﻴﻔﻮرم ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ اﺷﺎره ﺷـﺪ اﻳـﻦ ﺗﻔـﺎوت ﻣﻌﻨـﻲدار‬

‫ﻫــﺸﺖ ﻧﻔــﺮ ‪ (Epileptiform discharge‬ﺑــﻮد‪ .‬در ﺑﺮرﺳــﻲ ‪ EEG‬ﺣــﻴﻦ‬

‫ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫ﺧــﻮاب ﺑﻴﻤــﺎران‪ ،‬ﻫــﺸﺖ ﻧﻔــﺮ )‪ EEG (%25/8‬ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌــﻲ و ‪ 23‬ﻧﻔــﺮ‬

‫در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺎﻳﻪ و ﺑﻴﺪاري ﭘـﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از‬

‫)‪ EEG (%74/2‬ﻧﺮﻣﺎل داﺷﺘﻨﺪ و در دو ﻧﻔﺮ ﻧﻴﺰ ‪ EEG‬ﺧﻮاب اﻧﺠﺎم ﻧـﺸﺪ‪.‬‬

‫ﺧﻮاب‪ ،‬ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳـﺖ آﻣـﺪ ﺑـﻪﻃـﻮري ﻛـﻪ‪ ،‬از ‪11‬‬

‫ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ‪ EEG‬ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﻮد‪ :‬ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ ‪) Asymmetric‬ﻳﻚ ﻧﻔﺮ‬

‫ﻧﻔﺮي ﻛﻪ ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ داﺷـﺘﻨﺪ‪،‬‬

‫‪ Slow wave‬و ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ ‪ (Epileptiform discharge‬ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻮع اﻣـﻮاج‬

‫ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ ‪ EEG‬ﭘﺎﻳﻪ ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ داﺷـﺘﻨﺪ و ﺷـﺶ ﻧﻔـﺮ ‪ EEG‬ﭘﺎﻳـﻪ ﻃﺒﻴﻌـﻲ‬

‫در ﺟــﺪول ‪ 1‬ﻣﻘﺎﻳــﺴﻪ ﺷــﺪه اﺳــﺖ‪ .‬در ﺑﺮرﺳــﻲ اﻧﺠــﺎم ﺷــﺪه ﺳــﺎﺑﻘﻪ‬

‫داﺷﺘﻨﺪ )‪ .(P=0/042‬در ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ‪ EEG‬ﭘﺎﻳـﻪ و ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب ﻧﻴـﺰ‬

‫ﺧــﺎﻧﻮادﮔﻲ ‪ Seizure‬ﺗــﺎﺛﻴﺮي در ﺗﻐﻴﻴــﺮات ‪ EEG‬روﺗــﻴﻦ ﺑــﺎ ﺑﻴــﺪاري‬

‫ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳﺖ آﻣـﺪ و از ﻫـﺸﺖ ﺑﻴﻤـﺎري ﻛـﻪ‬

‫‪EEG‬‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب و ﺧﻮاب ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب ارﺗﺒـﺎﻃﻲ‬

‫ﺣﻴﻦ ﺧـﻮاب ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌـﻲ داﺷـﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻫﻤﮕـﻲ ‪ EEG‬ﭘﺎﻳـﻪ ﻃﺒﻴﻌـﻲ داﺷـﺘﻨﺪ‬

‫‪R.W-‬‬

‫)‪ .(P=0/041‬ﻫــﻢﭼﻨــﻴﻦ در ﻣﻘﺎﻳــﺴﻪ ﻳﺎﻓﺘــﻪﻫــﺎي ‪ EEG‬ﺑﻴــﺪاري ﭘــﺲ از‬

‫‪ W-EEG‬ﺗﻔــﺎوت آﻣــﺎري ﻣﻌﻨــﻲداري ﺑــﻪدﺳــﺖ ﻧﻴﺎﻣــﺪ‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب و ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب‪ ،‬ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳـﺖ‬

‫‪S-EEG‬‬

‫آﻣﺪ ﺑﻪﻃﻮري ﻛﻪ‪ ،‬از ‪ 11‬ﻧﻔﺮي ﻛﻪ ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري ﭘـﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از‬

‫‪ ASD‬ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪدﺳﺖ ﻧﻴﺎﻣﺪ )‪ .(P=0/365‬از ﻃﺮف‬

‫ﺧﻮاب ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ داﺷـﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺷـﺶ ﻧﻔـﺮ ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌـﻲ‬

‫دﻳﮕﺮ ﻣﻴـﺎن اﻣـﻮاج اﭘـﻲﻟﭙﺘﻴﻔـﻮرم در ‪ W-EEG ASD‬و ‪ S-EEG ASD‬ﻧﻴـﺰ‬

‫داﺷﺘﻨﺪ و ﭘﻨﺞ ﻧﻔـﺮ ‪ EEG‬ﻃﺒﻴﻌــﻲ را داﺷﺘﻨــﺪ )‪ .(P=0/048‬در ﻣﻘﺎﻳﺴـﻪ‬

‫ﻧﺪاﺷﺖ )‪ .(P=0/073 ،0/413‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻣﻮاج اﭘﻲﻟﭙﺘﻴﻔﻮرم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬ ‫‪ EEG‬و‬

‫‪ASD‬‬

‫)‪ .(P=0/052‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴـﺎن اﻣـﻮاج اﭘـﻲﻟﭙﺘﻴﻔـﻮرم ‪ R.W-EEG‬و‬

‫‪W-EEG ASD‬‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻧﻮاع اﻣﻮاج ‪ EEG‬در ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﺣﻴﻦ ﺑﻴﺪاري‪ ،‬ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب و ﺑﻴﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‬ ‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬ ‫‪ EEG‬ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ‬

‫ﻧﺎﻣﺘﻘﺎرن ‪Asymmetric‬‬

‫ﻣﻮج‬

‫آﻫﺴﺘﻪ ‪Slow wave‬‬

‫اﭘﻲﻟﭙﺘﻴﻔﻮرم ‪Epileptiform‬‬ ‫‪(Symmetric and‬‬ ‫)‪Asymmetric‬‬

‫& ‪Spike‬‬ ‫‪Slow‬‬ ‫& ‪Poly Spike‬‬ ‫‪Slow‬‬

‫)ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﻤﺎران(‬

‫‪) deprivation‬ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﻤﺎران(‬

‫‪5‬‬

‫‪11‬‬

‫‪8‬‬

‫‪28‬‬

‫‪22‬‬

‫‪23‬‬

‫‪Background‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪Slow wave‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪Epileptiform‬‬

‫‪1‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪Background‬‬

‫‪1‬‬

‫‪-‬‬

‫‪-‬‬

‫‪Slow wave‬‬

‫‪1‬‬

‫‪3‬‬

‫‪1‬‬

‫‪Epileptiform‬‬

‫‪2‬‬

‫‪8‬‬

‫‪7‬‬

‫‪ EEG‬ﻃﺒﻴﻌﻲ‬ ‫ﻣﺘﻘﺎرن ‪Symmetric‬‬

‫‪Routine Waking EEG‬‬

‫‪Waking EEG After sleep‬‬

‫‪Sleep EEG After sleep‬‬

‫‪) deprivation‬ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﻤﺎران(‬

‫‪Generalized‬‬

‫‪1‬‬

‫‪2‬‬

‫‪1‬‬

‫‪Lateralized‬‬

‫‪-‬‬

‫‪1‬‬

‫‪-‬‬

‫‪2‬‬

‫‪3‬‬

‫‪Generalized‬‬ ‫‪Lateralized‬‬

‫‪1‬‬

‫‪Generalized‬‬

‫‪1‬‬

‫‪Lateralized‬‬

‫& ‪Sharp‬‬ ‫‪Slow‬‬

‫‪Generalized‬‬ ‫‪Lateralized‬‬

‫& ‪Sharp‬‬ ‫‪Transient‬‬

‫‪Generalized‬‬ ‫‪Lateralized‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪1‬‬ ‫‬‫‪2‬‬

‫‪5‬‬ ‫‪1‬‬

‫‪2‬‬

‫ﻣﺤﻤﻮد ﻣﻌﺘﻤﺪي و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪485‬‬

‫اﻇﻬﺎرﻧﻈﺮ ﻛﺮد‪ .‬ﻧﻘﺶ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ژﻧﺘﻴﻜﻲ در ﺑﺮوز اﻳﻦ ﺣﻤﻼت ﺻـﺮﻋﻲ‬ ‫ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ اﺳﺖ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ‪ 13‬ﻧﻔﺮ از ﺑﻴﻤﺎران ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧـﺎﻧﻮادﮔﻲ‬ ‫ﺻﺮع داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ آنﻫﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮع ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ژﻧﺘﻴﻚ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در ﺑـﺮوز اﻳـﻦ ﻧـﻮع ﺻـﺮع‬ ‫دارد اﻣﺎ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ در ﺑﺮوز ﺻﺮع ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣـﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ ﺧـﺎﻧﻮادﮔﻲ ‪ Seizure‬ﺗـﺎﺛﻴﺮي در ﺑـﺮوز ﺗﻐﻴﻴـﺮات‬ ‫‪ EEG‬ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬اﻏﻠﺐ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب روي ﻓﻌـﺎل‬ ‫ﺷﺪن ﺗﺨﻠﻴﻪﻫﺎي ﺑﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪاي )‪ (IED‬ﺑـﻪ ﻣﻨﻈـﻮر اﻫـﺪاف ﺗﺸﺨﻴـﺼﻲ در‬ ‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ‪ W-EEG ASD ،R.W-EEG‬و‬

‫‪S-EEG ASD‬‬

‫‪R.W EEG: Routine Waking EEG‬‬ ‫‪W-EEG ASD: Waking EEG after sleep deprivation‬‬ ‫‪S-EEG ASD: Sleep EEG after sleep deprivation‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎران داراي ‪ EEG‬روﺗﻴﻦ ﺑﻴﺪاري ﻧﺮﻣﺎل ﻳﺎ ﻣﺮزي ﻳﺎ داراي ﺗﺨﻠﻴﻪﻫـﺎي‬ ‫ﺻﺮﻋﻲ ﺣﺪاﻗﻞ‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻴﺰان ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺑﭽﻪﻫﺎ‬ ‫ﻛﻮﺗﺎهﺗﺮ از ﺑﺎﻟﻐﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ )‪ 3-4‬ﺳﺎﻋﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑـﻴﺶ از ‪ 24‬ﺳـﺎﻋﺖ(‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﭘﺎرﺷﻴﺎل ﻧﻴﺰ در ﺑﺎﻟﻐﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ‪ EEG‬ﻫﺎي ﭘﺎﻳﻪ‪ ،‬ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب و ﺣﻴﻦ ﺧﻮاب در ﮔﺮوهﻫﺎي‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﺑﺎ ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري روﺗﻴﻦ و ﺧﻮاب ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﻳـﺎ‬

‫ﺟﻨﺴﻲ ﺗﻔﺎوت آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲداري ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪،P=0/534‬‬

‫ﺧﻮاب ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺼﺮف دارو‪ ،‬ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑـﺪون ﻫﻴﭙﺮوﻧﺘﻴﻼﺳـﻴﻮن و ﺗﺤﺮﻳـﻚ‬

‫‪.(P=0/397 ،P=0/451‬‬

‫ﻧﻮري ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً در ﺗﻤﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻓﺰاﻳﺶ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺗﺸﻨﺠﻲ‬ ‫‪16‬‬

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘـﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‪ ،‬ﻫﻢزﻣﺎن ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب و ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ‬ ‫ﺧﻮاب ﺑﻌﺪ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻧـﺸﺪه‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب از ﻧﻈﺮ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣـﻲﺗﻮاﻧـﺪ ﻣـﺴﺘﻌﺪﻛﻨﻨﺪه ﺣﻤﻠـﻪ‬

‫اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ آن ﻧﻴﺰ ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﺻﺮﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺘﺪوﻟﻮژﻳﻚ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎي ﺧـﺎرﺟﻲ‬

‫را ﻓﻘﻂ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ اﻧﺠﺎم دادﻳﻢ ﻛﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺴﺘﻌﺪﻛﻨﻨﺪه ﺣﻤﻠﻪ ﺻﺮﻋﻲ ﻣﺜﻞ اﺳﺘﺮس‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﻲ و ﺳﻮء ﻣﺼﺮف ﻣـﻮاد‪،‬‬

‫از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕـﺮ در اﻳـﻦ اﺳـﺖ‬

‫ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪15.‬و‪ 14‬ﺧـﻮاب و ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ‬

‫ﻛﻪ ﻣﺎ ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧـﻮاب ‪ EEG‬ﮔـﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺑـﻪ ﺑﻴﻤـﺎر داروﻳـﻲ‬

‫از ﺧﻮاب ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در آﻏﺎز ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ و اﺧـﺘﻼﻻت ‪ EEG‬و‬

‫ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻦ ﻧﺪادﻳﻢ ﺑﻠﻜﻪ‪ ،‬ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب ﺑـﺪون‬

‫ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ اﻳﺪﻳﻮﭘﺎﺗﻴﻚ و ﻋﻼﻣﺖدار دارد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪوﻳـﮋه در‬

‫ﺧﻮاب داروﻳﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻤﺎران ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ‬

‫اﻃﻔﺎل‪ ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﻘﺶ زﻣﺎن ﺑﺮوز ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﭘـﻴﺶآﮔﻬـﻲ‬

‫از ﺧﻮاب داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻔﺎوت ‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺎﻳـﻪ ﺑـﺎ‬

‫‪EEG‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﺣﺎﻳﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 3-5.‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨـﻲدار ﺑـﻮد‪ .‬اﻳـﻦ ﻣـﺴﺎﻟﻪ‬

‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺻﺮع ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب‪ ،‬ﺻـﻮرت ﮔﺮﻓـﺖ و از ‪ 33‬ﻣـﻮرد ﺗﻮزﻳـﻊ‬

‫ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ‬

‫ﺟﻨﺴﻲ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮد و ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳـﻨﻲ آنﻫـﺎ )‪ 26/83 (SD=10/69‬ﺳـﺎل‬

‫ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﻌﻨﻲداري در ‪ EEG‬رخ ﻣـﻲدﻫـﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻛﻪ ﻣﺒﻴﻦ ﺑﺮوز اﻳﻦ ﺗﺸﻨﺞﻫﺎ در ﺳﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب ﺑـﺎ ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ‬

‫اﺛﺮ ﺗﺤﺮﻳﻜﻲ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب در ﺗﻤﺎم ﮔﺮوهﻫﺎي ﺳـﻨﻲ وﺟـﻮد‬

‫ﺧﻮاب ﻧﻴﺰ از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻪﻃﻮري ﻛﻪ ﻧﻴﻤﻲ از ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ‬

‫دارد اﻣﺎ در ﺑﭽﻪﻫﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ اﺳﺖ‪8.‬و‪ 7‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪﺟﺰ ﻳـﻚ ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﭘـﺲ از ﺧﻮاﺑﻴـﺪن‬

‫ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎﻻي ‪ 10‬ﺳﺎل داﺷﺘﻨﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮﻛﺰ ارﺟـﺎﻋﻲ‬

‫‪ EEG‬ﻃﺒﻴﻌﻲ ﭘﻴﺪا ﻛﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻛﻮدﻛﺎن ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴـﻞ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑـﺎﻟﻐﻴﻦ ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ ﻗـﺮار‬

‫ﻃﺒﻖ اﻳﻦ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻣﻬﻢﺗـﺮﻳﻦ‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻧﻤﻲﺗﻮان در ﻣﻮرد ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣـﺸﺎﺑﻪ در ﺑﻴﻤـﺎران زﻳـﺮ ‪ 10‬ﺳـﺎل‬

‫ﻋﻠﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮات ‪ EEG‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪486‬‬

‫‪Motamedi‬‬ ‫ﺪاري ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬در ‪Sleep seizure‬‬ ‫‪M.‬ﺧﻮاب و ﺑﻴ‬ ‫‪al.‬ي‪et‬ﺣﻴﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻟﻜﺘﺮوآﻧﺴﻔﺎﻟﻮﮔﺮاﻓﻲ اوﻟﻴﻪ در ﺑﻴﺪاري ﺑﺎ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑـﻴﺶﺗـﺮ ﺑﻴﻤـﺎران ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب ﻧﻴـﺰ ﺗﻐﻴﻴـﺮات‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻮﺛﺮي ﻣﻨﺠﺮ ﺑـﻪ ﺑـﺮوز ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﻳﺎﻓﺘـﻪﻫـﺎي‬

‫اﺳﺎﺳﻲ در ‪ EEG‬در ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﻳﺎ ﻋﺪم ﺑﻬﺒﻮد ‪ EEG‬دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻏﻴﺮﻃﺒﻴﻌﻲ ‪ EEG‬و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﺸﻨﺞ در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻـﺮﻋﻲ‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Malow‬ﻛﻪ ﺑﺮ روي ارﺗﺒـﺎط ﺑـﻴﻦ ﺧـﻮاب و اﭘـﻲﻟﭙـﺴﻲ‬

‫در ﺧﻮاب ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺣـﺎﻛﻲ از ﺗـﺎﺛﻴﺮ ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از‬

‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﺧﻮاب ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ روي‬

‫ﺧﻮاب در ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي ‪ EEG‬ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﺤـﺖ درﻣـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ ﺣﻤـﻼت‬

‫‪4‬‬

‫ﺻﺮﻋﻲ در ﺧﻮاب ﺑﻮده و ﻃﺒﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‪ ،‬ﻧﺘـﺎﻳﺞ ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري‬

‫اﻟﺒﺘﻪ اﻳـﻦ ﻧﻮﻳـﺴﻨﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ دﻳﮕـﺮي در ﺑﺮرﺳـﻲ ﺣﻤـﻼت ﺻـﺮﻋﻲ‬

‫ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﻬـﻢﺗـﺮ از ‪ EEG‬ﺣـﻴﻦ ﺧـﻮاب‬

‫ﭘﺎرﺷﻴﺎل اﺷﺎره ﻛﺮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻲﺧﻮاﺑﻲ ﺣﺎد ﺑﺮ روي ﺑﺮوز ﺻﺮع ﺗﺎﺛﻴﺮي‬

‫ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ و ﺗﺨﻠﻴﻪﻫﺎي ﺻﺮﻋﻲ ﺑﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪاي )‪ (IED‬ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷـﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ 17.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Binnie‬ﺑﺮ روي ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ‪ EEG‬اوﻟﻴـﻪ‬

‫ﺗﻔﺎوت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﭘـﺲ از‬

‫ﻃﺒﻴﻌﻲ داﺷﺘﻨﺪ ‪ EEG‬ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻛﻪ در ﺑﻴﺶ از ‪%50‬‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ‪ EEG‬ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ و ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎر داروﻳﻲ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺧـﻮاب‬

‫‪6‬‬

‫رﻓﺘﻦ ﻧﺪادﻳﻢ‪ .‬از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺑﻴﻤﺎران ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺤﺮوﻣﻴـﺖ از ﺧـﻮاب‬

‫اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران اﻣﻮاج ﺻﺮﻋﻲ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ Rowan‬در ﺑﻴﻤــﺎران ﺑــﺎ ‪ EEG‬ﺑﻴــﺪاري ﻧﺮﻣــﺎل ﻳــﺎ ﺑﻴﻨــﺎﺑﻴﻨﻲ ﭘــﺲ از‬

‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﻛﻨـﺪ ﻛـﻪ ارزش ﺗﺸﺨﻴـﺼﻲ‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬در ‪ %44‬ﻣﻮارد ﺗﺨﻠﻴﻪﻫﺎي ﺻﺮﻋﻲ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤـﻮد‪.‬‬

‫‪ EEG‬ﺑﻴﺪاري ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬از ‪ EEG‬ﺧﻮاﺑﻲ ﻛـﻪ ﭘـﺲ از‬

‫‪18‬‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺶﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد‬

‫اﻏﻠﺐ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﺣﺎﻛﻲ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب‪ ،‬ﻣﻮارد ‪ IED‬را‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت آﻳﻨﺪه در ﺑﺮرﺳﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ در ﺧـﻮاب‬

‫‪ %30-50‬در ﺧﻮاب اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ اﻳﻦ رﻗﻢ در ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري ﭘـﺲ از‬

‫و ﺣﻤﻼت ﺻﺮﻋﻲ ﺑﻴﺪاري ﭘﺲ از ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﺟﻬـﺖ ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ‬

‫در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﺧﻮاب اﻳﺠﺎد ﺷـﺪه ﺗﻮﺳـﻂ داروﻫـﺎ در ‪ %14‬ﻣـﻮارد ﺑـﻮد‪.‬‬

‫‪20‬و‪19‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ‪ EEG‬ﭘﺎﻳﻪ و ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آنﻫﺎ ﺑـﺎ ﻳﻜـﺪﻳﮕﺮ‬

‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ‪ %15-30‬اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ‪ Klinger‬اﻳـﻦ ﻣﻴـﺰان در ‪ EEG‬ﺑﻴـﺪاري ﭘـﺲ از‬ ‫ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 21.‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎ ﻧﺘـﺎﻳﺞ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮ ﺑﻮده و اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﻧـﺸﺎندﻫﻨـﺪه اﻳـﻦ ﻣﻄﻠـﺐ اﺳـﺖ ﻛـﻪ‬

‫ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري‪ :‬از زﺣﻤﺎت ﺧﺎﻧﻢ اﺑﺮاﻫﻴﻤﻲ ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﭘﺮﺳـﺘﺎري‬ ‫در ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻮار ﻣﻐﺰي ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺸﻜﺮ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪clinical, electroencephalographic and radiological profile. Neurol‬‬ ‫‪India 2008;56(2):151-5.‬‬ ‫‪Bazil CW. Nocturnal seizures. Semin Neurol 2004;24(3):293-300.‬‬ ‫‪Gibbs E, Gibbs F. Diagnostic and localizing value of‬‬ ‫‪electroencephalographic studies in sleep. Res Publ Assoc Res Nerv‬‬ ‫‪Ment Dis 1947;26:366.‬‬ ‫‪Goldensohn ES. Simultaneous recording of EEG and clinical‬‬ ‫‪seizures using kinescope. Electroencephalogr Clin Neurophysiol‬‬ ‫‪1966; 21: 623.‬‬ ‫‪Shouse MN, da Silva AM, Sammaritano M. Sleep. In: Engel J Jr,‬‬ ‫‪Pedley TA, editors. Epilepsy: A Comprehensive Textbook.‬‬ ‫‪Philadelphia, Pa: Lippincott-Raven; 1997. p. 1929-42.‬‬ ‫‪Frucht MM, Quigg M, Schwaner C, Fountain NB. Distribution of‬‬ ‫‪seizure precipitants among epilepsy syndromes. Epilepsia‬‬ ‫‪2000;41(12):1534-9.‬‬ ‫‪Degen R. A study of the diagnostic value of waking and sleep EEGs‬‬ ‫‪after sleep deprivation in epileptic patients on anticonvulsive‬‬ ‫‪therapy. Electroencephalogr Clin Neurophysiol 1980;49(5-6):577‬‬‫‪84.‬‬ ‫‪Méndez M, Radtke RA. Interactions between sleep and epilepsy. J‬‬ ‫‪Clin Neurophysiol 2001;18(2):106-27.‬‬ ‫‪Malow BA, Passaro E, Milling C, Minecan DN, Levy K. Sleep‬‬ ‫‪deprivation does not affect seizure frequency during inpatient video‬‬‫‪EEG monitoring. Neurology 2002;59(9):1371-4.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪10.‬‬ ‫‪11.‬‬ ‫‪12.‬‬ ‫‪13.‬‬ ‫‪14.‬‬ ‫‪15.‬‬

‫‪16.‬‬ ‫‪17.‬‬

‫‪Bernasconi A, Andermann F, Cendes F, Dubeau F, Andermann‬‬ ‫‪E, Olivier A. Nocturnal temporal lobe epilepsy. Neurology‬‬ ‫‪1998;50(6):1772-7.‬‬ ‫‪Janz D. The grand mal epilepsies and the sleeping-waking cycle.‬‬ ‫‪Epilepsia 1962;3:69-109.‬‬ ‫‪Young GB, Blume WT, Wells GA, Mertens WC, Eder S.‬‬ ‫‪Differential aspects of sleep epilepsy. Can J Neurol Sci‬‬ ‫‪1985;12(4):317-20.‬‬ ‫‪Malow BA. Sleep and epilepsy. Neurol Clin 2005;23(4):1127‬‬‫‪47.‬‬ ‫‪Eisenman LN, Attarian HP. Sleep epilepsy. Neurologist‬‬ ‫‪2003;9(4):200-6.‬‬ ‫‪Binnie CD, Stefan H. Modern electroencephalography: its role‬‬ ‫‪in epilepsy management. Clin Neurophysiol 1999;110(10):1671‬‬‫‪97.‬‬ ‫‪Degen R. A study of the diagnostic value of waking and sleep‬‬ ‫‪EEGs after sleep deprivation in epileptic patients on‬‬ ‫‪anticonvulsive therapy. Electroencephalogr Clin Neurophysiol‬‬ ‫‪1980;49(5-6):577-84.‬‬ ‫‪Tartara A, Moglia A, Manni R, Corbellini C. EEG findings and‬‬ ‫‪sleep deprivation. Eur Neurol 1980;19(5):330-4.‬‬ ‫‪Goel D, Mittal M, Bansal KK, Srivastav RK, Singhal A. Sleep‬‬ ‫‪seizures versus wake seizures: a comparative hospital study on‬‬

‫‪1.‬‬

‫‪2.‬‬ ‫‪3.‬‬

‫‪4.‬‬ ‫‪5.‬‬ ‫‪6.‬‬

‫‪7.‬‬

‫‪8.‬‬ ‫‪9.‬‬

487

‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‬ ‫ﺟﺮاﺣﻲ‬and ‫ﺑﺨﺸﻬﺎي‬ ‫ در‬EEG ‫ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ‬ ‫ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي‬ ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش‬ Baseline, waking sleep s after sleep‫ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ deprivation in patients with sleep seizure

18. Rowan AJ, Veldhuisen RJ, Nagelkerke NJ. Comparative evaluation of sleep deprivation and sedated sleep EEGs as diagnostic aids in epilepsy. Electroencephalogr Clin Neurophysiol 1982;54(4):357-64.

19. Fountain NB, Kim JS, Lee SI. Sleep deprivation activates epileptiform discharges independent of the activating effects of sleep. J Clin Neurophysiol 1998;15(1):69-75.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

20. Touchon J, Baldy-Moulinier M, Billiard M, Besset A, Cadilhac J. Sleep organization and epilepsy. Epilepsy Res Suppl 1991;2:73-81.

21. Klinger D, Tragner H, Deisenhammer E. The nature of influence of sleep deprivation on the EEG. In: Degen R, Rodin EA, editors.

Epilepsy, Sleep and Sleep Deprivation. 2nd ed. Amsterdam: Elsevier Science; 1991. p. 231-43.

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 482-488

488

Comparison of the baseline, waking and sleep EEGs after sleep deprivation in patients with sleep seizure

Abstract Mahmoud Motamedi M.D.1 Fatemeh Yordkhani M.D.1* Amir Shirali M.D.2 MohammadReza Gheini M.D.1 1- Department of Neurology, Sina Hospital, Tehran, Iran.

2- General Practitioner, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: May 16, 2011 Accepted: August 10, 2011

Background: Sleep and sleep deprivation plays a major role in EEG abnormalities and also idiopathic and symptomatic seizures. The aims of this study were to compare baseline EEG findings with waking and sleep EEGs after sleep deprivation in patients with sleep seizure.

Methods: In this cross-sectional study, 33 patients with sleep seizure attending the Neurology Clinic of Sina Hospital in Tehran, Iran, during year 2009 were enrolled.

After a baseline EEG, patients were asked to remain awake for 24 hours before taking a waking and a sleep EEG. Finally, the baseline EEGs were compared with findings from waking and sleep EEGs after sleep deprivation.

Results: From 33 patients with sleep seizure, sixteen (48.5%) patients were female and seventeen (51.5%) were male. Patients aged from 7 to 49 years and the mean age of the participants was 26.83 (SD=10.69) years. Twenty patients had no family histories of seizure contrary to 13 patients with a positive history for the disease.

There was statistically significant differences between the baseline and waking EEGs after sleep deprivation (P=0.042) as there was between baseline and sleep EEGs (P=0.041). Moreover, there was significant differences between waking and sleep EEGs

after sleep deprivation (P=0.048).

Conclusion: This study demonstrated the effects of sleep deprivation on EEG findings in patients with sleep seizure. In patients with sleep seizure, waking and sleep EEGs could be better demonstrated after sleep deprivation than routine waking EEGs. According to the results of this study, waking EEGs taken after a period of sleep deprivation is superior to sleep EEGs after the deprivation.

*

Keywords: EEG, sleep deprivation, sleep seizure.

Corresponding author: Department of Neurology, Sina Hospital, Imam Khomeini Ave., Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 66348522 E-mail: fyourdkhani@hotmail.com

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪489‬‬ ‫آﺑﺎنﻴﺖ‪494 ،1390‬‬ ‫دوره‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه‬ ‫داﻧﺸﻜﺪهﻴﻢﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ زﻣﺎن و ﻋﻮارض ﻣﺠﻠﻪ‬ ‫ﻣﻌﻜﻮس در دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان‬ ‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ -‬و‬ ‫ﺷﻤﺎرهﺑﺎ‪،8‬وﺿﻌ‬ ‫‪69‬ﻳ ‪،‬ﺘﻮﻧﺌﺎل‬ ‫ﭘﺮهﭘﺮ‬ ‫روش‬ ‫ﻨﺎل ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻠﻮماﻳﻨﮕﻮﻳ‬ ‫ﻚ ﻓﺘﻖ‬ ‫ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴ‬ ‫ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺗﺮﻣ‬

‫‪489‬‬

‫ﻣﺪت زﻣﺎن ﻋﻤﻞ و ﻋﻮارض ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺑﻪ روش ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﭘﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌﺎل از‬ ‫راه ﺷﻜﻢ در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻳﺎ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس در ﻣﺮﺣﻠﻪ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/02/26 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/04/15 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫رﺿﺎ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ‬

‫‪*1‬‬

‫ﻋﺒﺪاﻟﺮﺿﺎ ﭘﺎزوﻛﻲ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﻋﻮارض و ﻣﺪت زﻣﺎن ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل‬

‫‪2‬‬

‫اﻣﻴﺮ ﺷﻴﺮﻋﻠﻲ‬

‫در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﺑﺎ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس در ﻣﺮﺣﻠﻪ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫‪ -1‬ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺟﺮاﺣﻲﻫﺎي ﻛﻢ ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ‪،‬‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن رﺳﻮل اﻛﺮم‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﻛﺎرآزﻣـﺎﻳﻲ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ﺑﻴﻤـﺎران ﺑﻌـﺪ از ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻓﺘـﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨـﺎل ﺗﻮﺳـﻂ ﺟـﺮاح ﺑـﺮ اﺳـﺎس روش ﻧﻤﻮﻧـﻪﮔﻴـﺮي‬

‫‪Block‬‬

‫‪ randomization‬وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬روش ﺟﺮاﺣـﻲ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﭘـﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌـﺎل از راه ﺷـﻜﻢ ﺑـﻮد‪ .‬در ﻣﺮﺣﻠـﻪ اﻧﺘﻬـﺎﻳﻲ‬

‫‪ -2‬ﭘﺰﺷﻚ ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬

‫)‪ (Repritonealization‬در ﮔﺮوه ﻣﻮرد در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ‪ 15‬درﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ در ﻃﻮل ﻋﻤﻞ‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ‪ 15‬درﺟﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﺑﻴﻤﺎران روز ﺑﻌﺪ از ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن و ﻳﻚ ﻫﻔﺘـﻪ ﭘـﺲ از ﺟﺮاﺣـﻲ‬ ‫ﺑﻴﻤﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮاح وﻳﺰﻳﺖ ﺷﺪه و از ﻧﻈﺮ ﺑﺮوز ﻋﻮارض ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪ 20‬ﻧﻔـﺮ ﺑـﺎ‬ ‫روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ‪ 19‬ﻧﻔﺮ ﺑﻪ روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﺣﻴﻦ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان ﺟﺮاﺣـﻲ ﺷـﺪﻧﺪ‪ .‬در ﺑﺮرﺳـﻲ ﻋـﻮارض‬ ‫ﭘﺎرﮔﻲ ﭘﺮﻳﺘﻮان در ‪ 9‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%23‬ﺧﻮنرﻳﺰي از ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%2/6‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪ‪ .‬ﻛـﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘـﻮان ﺣـﻴﻦ‬ ‫ﺗﺮﻣﻴﻢ در ‪ 33‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%84/6‬وﺟﻮد داﺷـﺖ و ﻣـﺪت دوﺧـﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان در ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﺤـﺖ ﻻﭘﺎروﺳـﻜﻮﭘﻲ در وﺿـﻌﻴﺖ‬ ‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ ،‬ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺪت درد روز اول ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ دوﺧـﺘﻦ‬ ‫ﭘﺮﻳﺘﻮان در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑـﻪ ﻛـﺎر‪ ،‬ﻣـﺪت زﻣـﺎن‬ ‫ﺑﺴﺘﺮي و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ روزاﻧﻪ ﻧﻴﺰ در دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ دوﺧـﺘﻦ‬

‫*‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺑﻪ روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس زﻣﺎن ﻛﻤﺘﺮي از ﻧﻈﺮ ﺟﺮاﺣﻲ و دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻣـﻲﺑـﺮد و اﻟﺒﺘـﻪ ﺗﻔـﺎوﺗﻲ از ﻧﻈـﺮ‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﺳﺘﺎرﺧﺎن‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻧﻴﺎﻳﺶ‪،‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن رﺳﻮل اﻛﺮم‪ ،‬ﺑﺨﺶ ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫ﻋﻮارض ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-66515000 :‬‬ ‫‪E-mail: apazouki@yahoo.com‬‬

‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل‪ ،‬ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ‪ ،‬ﭘﻮزﻳﺸﻦ‪ ،‬ﻋﻮارض‪.‬‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﭘﺸﺖ دﻳﻮاره ﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارد‪ 3.‬در روش ﺟﺮاﺣﻲ ‪ TAPP‬ﺣﻔـﺮه‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﺷﻜﻤﻲ ﺑﺎ ‪ CO2‬ﭘﺮ ﺷﺪه و ﻳﻚ ﭘـﻮرت دورﺑـﻴﻦ و دو ﭘـﻮرت ﻛـﺎري در‬

‫ﻓﺘﻖ )‪ (Hernia‬ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺿﻌﻒ ﻳـﺎ از ﻫـﻢ ﮔـﺴﻴﺨﺘﻦ ﺑﺎﻓـﺖ‬

‫داﺧﻞ ﺣﻔﺮه ﺻﻔﺎق ﻗﺮار داده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ اﻋﻀﺎي ﻣﻬﻢ و ﻧﻘﺺ ﻓﺘﻖ‬

‫ﻓﻴﺒﺮي‪ -‬ﻋﻀﻼﻧﻲ دﻳـﻮاره ﺑـﺪن ﻛـﻪ از ﻣﻴـﺎن آن ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎنﻫـﺎي داﺧـﻞ‬

‫ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه و ﭘﺮﻳﺘﻮان در ﺑﺎﻻي ﻓﺘﻖ ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪه و ﻓﻠﭗﻫﺎي ﭘﺮﻳﺘـﻮان‬

‫ﺣﻔﺮهاي ﻋﺒﻮر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ 1.‬ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﻓﺘﻖ ﻛﺸﺎﻟﻪ ران ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺪ‬

‫ﺑﺎ اﻧﺠﺎم دﻳﺴﻜﺴﻴﻮن ﺑﻼﻧﺖ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﻣﺤﻴﻂ دﻳﺴﻜﺴﻴﻮن ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ‬

‫‪Trans-‬‬

‫ﻧﺤﻮي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺶ )‪ (Mesh‬ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻪ اﺑﻌـﺎد‬

‫ﺗﻮﺳــﻂ روش ﻻﭘﺎروﺳــﻜﻮﭘﻲ ﭘــﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌــﺎل از راه ﺷــﻜﻢ‬

‫‪4‬‬

‫)‪ Abdominal Pre-Pritoneal Hernia Repair (TAPP‬و ﻳﺎ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ‬

‫‪ 11×15‬ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺟﺎﻳﮕـﺬاري ﻣـﺶ‪ ،‬ﻓﻠـﭗ‬

‫‪ 2Totally Extra Pritoneal‬اﻧﺠـﺎم‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮاﻧﻲ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﭼﺴﺒﻴﺪن روده و اﻣﻨﺘﻮم ﺑﻪ ﻣﺶ و ﻋـﻮارض‬

‫ﮔﻴﺮد‪ .‬در ‪ TAPP‬دﻳﺪ ﺑﻬﺘﺮي از آﻧﺎﺗﻮﻣﻲ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل وﺟـﻮد دارد و اﻣﻜـﺎن‬

‫ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﻓﻴﺴﺘﻮل‪ ،‬ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎ‬

‫ﺑـﻪ روش ﺧـﺎرج از ﭘﺮﻳﺘـﻮان‬

‫)‪(TEP‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪490‬‬

‫رﺿﺎ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫ﻣﺸﻜﻞ ﻫﻤﺮاه ﺑﻮده و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﭘﺎرﮔﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺑﻪﻋﻠﺖ ﻛﺸﺶ روي‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ در ﻛﻞ ﻃﻮل ﻋﻤـﻞ‪ ،‬در وﺿـﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ‪15‬‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ﻛـﺎﻫﺶ ﻓـﺸﺎر داﺧـﻞ ﭘﺮﻳﺘـﻮان ﺑـﻪ ﻛـﻢﺗـﺮ از ﻫـﺸﺖ‬

‫درﺟﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ﺟﺮاح در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﻤـﺎران را‬

‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺟﻴﻮه ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎﻓـﺖﻫـﺎ ﻛﻤـﻚ ﻛﻨـﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺗﻜﻨﻴﻚ و ﺷﺮاﻳﻂ ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻞ ﻳﻜﺴﺎن ﻣﻮرد ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ‪ .‬در‬

‫ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻧﺰدﻳـﻚ ﻧﻤـﻮدن ﺑﺎﻓـﺖﻫـﺎ از ﺳـﻤﺖ ﺧـﺎرج ﺑـﻪ داﺧـﻞ اﻧﺠـﺎم‬

‫ﻃﻲ ﻣﺪت ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن و ﻳـﻚ ﻫﻔﺘـﻪ ﭘـﺲ از ﺟﺮاﺣـﻲ ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫ﻣﻲﺷﻮد‪ 5.‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻳﻜﻲ از روشﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻛـﺎﻫﺶ ﻛـﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘـﻮان‬

‫ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮاح وﻳﺰﻳﺖ ﺷﺪه و از ﻧﻈﺮ ﺑﺮوز ﻋﻮارض ﻣﻮرد ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻗـﺮار‬

‫ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺮﻣﻴﻢ ﭘﺲ از ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﺶ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨـﺪ اﺳـﺘﻔﺎده از وﺿـﻌﻴﺖ‬

‫ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮاح در ﻓﺮم ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ وارد ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺎ از ﻧﻮع وﺿﻌﻴﺖ ‪ Position‬داده ﺷﺪه در ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻄﻠﻊ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫در اﻳﻦ روش ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺨﺘﺼﺮ رودهﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺿﻤﻦ اﻳﻦ ﻛـﻪ‬

‫از ﺑﻴﻦ ‪ 74‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ‪ 35‬ﺑﻴﻤـﺎر ﺑـﻪﻋﻠـﺖ ﻋـﺪم ﻣﺮاﺟﻌـﻪ‬

‫ﻓﻴﻠﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﺮاي ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﻛﺸﺶ روي ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻛـﻢﺗـﺮ ﺷـﺪه و‬

‫ﺑﻪﻣﻮﻗﻊ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻞ ﭘﺮ ﻧﺸﺪن اﻃﻼﻋـﺎت‪ ،‬از ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺧـﺎرج ﺷـﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان راﺣﺖﺗﺮ و ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد ﻫﻤﺎنﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ذﻛﺮ ﺷﺪ اﻳﻦ‬

‫اﻃﻼﻋﺎت ‪ 39‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه ﭘﺲ از ﮔـﺮدآوري دادهﻫـﺎ‪ ،‬ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫ﭘﻮزﻳﺸﻦ در ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ ﻛﻤﻚﻛﻨﻨﺪه اﺳـﺖ‪ .‬در ﻧﻬﺎﻳـﺖ اﻳـﻦ‬

‫ﻧﺮم اﻓﺰار ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳﺖ ‪ 18‬و آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﺟﺪاول‪ ،‬ﺑﺮرﺳـﻲ‬

‫روش ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮد ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﻴﻤﺎران ﻛﻤﻚﻛﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬

‫دادهﻫﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﻛﻴﻔـﻲ در دو ﮔـﺮوه از‬ ‫‪2‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ اﺛﺮ اﻧﺠـﺎم ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜـﻮس در ﻣﺮﺣﻠـﻪ آﺧـﺮ ﻋﻤـﻞ‬

‫آزﻣﻮن ‪ ‬و ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﻛﻤ‪‬ـﻲ از آزﻣـﻮن‬

‫)دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان( را ﺑﺮ روي ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﻓﺘﻖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬

‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ .‬ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺑـﺎ آﮔـﺎﻫﻲ و ﻛـﺴﺐ‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺮﺳﻮم ﺑﻴﻤﺎر )ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ( ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻗﺮار دادهاﻳﻢ‪.‬‬

‫رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﻛﺘﺒﻲ وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪه و ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎر در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳـﻞ‬

‫‪Student’s t-test‬‬

‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج و ﺗﺤﺖ روش درﻣﺎﻧﻲ راﻳﺞ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬ ‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬ ‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻤـﺎران ﺑﻌـﺪ از ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻓﺘـﻖ‬ ‫اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮاح ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻧﻤـﻮده ﺑـﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳـﺘﺎن رﺳـﻮل اﻛـﺮم و‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 39‬ﺑﻴﻤﺎر ﺗﺤﺖ ﻋﻤـﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ ﻓﺘـﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨـﺎل ﺑـﻪ‬

‫ﻣﻴﻼد ﺗﻬﺮان در ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 1387‬ﺗﺎ ‪ 1389‬ﺑﺮ اﺳـﺎس ﻣﻌﻴﺎرﻫـﺎي ورود و‬

‫روش ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ‪ 38‬ﻧﻔﺮ )‪ (%97/4‬ﻣﺬﻛﺮ و ﻳـﻚ‬

‫ﺧﺮوج ذﻛﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻌﻴﺎر ورود‪ ،‬ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ‬

‫ﻧﻔﺮ )‪ (%2/6‬ﻣﻮﻧﺚ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران از ‪ 21‬ﺗﺎ ‪ 75‬ﺳـﺎل ﻣﺘﻐﻴـﺮ ﺑـﻮد و‬

‫ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ ﺟـﺮاح اﻧﺪﻳﻜﺎﺳـﻴﻮن ﻋﻤـﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ ‪ TAPP‬را‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ آن )‪ 49/14 (SD=13/97‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻮرم ﻛﺸﺎﻟﻪ ران در ﺗﻤـﺎﻣﻲ‬

‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﺧﺮوج ﺑﻴﻤﺎران از ﻃﺮح ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ ،‬ﺳﻦ ﻛﻢ ﺗـﺮ‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ و درد ﻛﺸﺎﻟﻪ ران در ‪ 24‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪ (%61/5‬ﻣـﺸﺎﻫﺪه‬

‫از ‪ 14‬ﺳﺎل‪ ،‬ﺑﺎرداري‪ ،‬ﭼﺎﻗﻲ ﺷﺪﻳﺪ )‪ ،(BMI>35kg/m2‬ﻣـﺸﻜﻼت ﻃﺒـﻲ‬

‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در ‪ 26‬ﻧﻔﺮ )‪ (%66/6‬از ﺑﻴﻤﺎران ﻓﺘﻖ در ﺳﻤﺖ راﺳـﺖ‪ 13 ،‬ﻧﻔـﺮ‬

‫ﻫﻤﺮاه ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮاﻧﺪﻳﻜﺎﺳﻴﻮن ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ ﺟﺮاﺣـﻲ اﻟﻜﺘﻴـﻮ ﺑﺎﺷـﻨﺪ‪،‬‬

‫)‪ (%33/3‬در ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺑﻮد‪ .‬از ﻣﻴﺎن ‪ 39‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪه‪ 20 ،‬ﻧﻔﺮ ﺑﺎ‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻋﻼﻳﻢ ﭘﺮﻳﺘﻮﻧﻴﺖ‪ ،‬اﻧﺴﺪاد روده ﻳﺎ ﺳﻮراخ ﺷـﺪن روده‪ ،‬وﺟـﻮد‬

‫روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ‪ 19‬ﻧﻔـﺮ ﺑـﻪ روش ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜـﻮس ﺟﺮاﺣـﻲ‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻟﻮﻛﺎل ﻳﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ )ﻋﻔﻮﻧﺖ ادراري‪ ،‬ﭘﻮﺳﺖ‪ ،‬ﺳﭙﺴﻴﺲ و رﻳﻪ(‪ ،‬ﻫـﺮ‬

‫ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺷﺪت درد در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ در وﺿﻌﻴﺖ‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ دﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺟﺮاح ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ 3/80 (SD=2/22) ،‬و در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‪،‬‬

‫‪Block‬‬

‫)‪ 2/36 (SD=1/17‬ﺑﻮد )‪ (P=0/048‬در ﺑﺮرﺳﻲ ﻋﻮارض ﺑﻴﻤﺎران‪ ،‬ﭘﺎرﮔﻲ‬

‫‪ randomization‬ﺑﻮد ﺑﻪﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ ‪ 74‬ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺣﻴﻦ دوﺧﺘﻦ در ‪ 9‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%23‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺎ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨـﺎل ﺑـﺎ روش ‪ Block randomization‬ﺑـﻪ دو ﮔـﺮوه‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎز در ﻫﻴﭻﻛﺪام از ﺑﻴﻤـﺎران ﻧﻴـﺎز ﻧـﺸﺪ‪ .‬ﺧـﻮنرﻳـﺰي از ﻣﺤـﻞ‬

‫ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬روش ﺟﺮاﺣﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ‪ TAPP‬ﺑـﻮد‪ .‬ﮔـﺮوه ﻣـﻮرد در‬

‫ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﻚ ﺑﻴﻤـﺎر )‪ (%2/6‬ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪ و ﻛـﺸﺶ )‪(Tension‬‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ‪ 15‬درﺟـﻪ ﺣـﻴﻦ دوﺧـﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان ﻗـﺮار‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺣﻴﻦ ﺗﺮﻣﻴﻢ در ‪ %84/6‬ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺸﺎﻫـﺪه ﺷـﺪ‪ .‬آﺳﻴﺐ اﺣﺸﺎﻳﻲ‬

‫ﻧﺒﺎﺷــﺪ و ﻓﺘــﻖ دو ﻃﺮﻓــﻪ‪ .‬روش ﺑــﻪدﺳــﺖ آوردن ﻧﻤﻮﻧــﻪﻫــﺎ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ زﻣﺎن و ﻋﻮارض ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺑﻪ روش ﭘﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌﺎل ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ﻣﻌﻜﻮس در دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان‬

‫‪90‬‬

‫‪60‬‬ ‫‪50‬‬

‫ﻣﺪت زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ )دﻗﻴﻘﻪ( ‪CI %95‬‬

‫‪70‬‬

‫‪140/00‬‬ ‫‪120/00‬‬ ‫‪100/00‬‬ ‫‪80/00‬‬ ‫‪60/00‬‬ ‫‪40/00‬‬

‫‪40‬‬ ‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‬

‫ﻣﺪت دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان )ﺛﺎﻧﻴﻪ( ‪CI %95‬‬

‫‪80‬‬

‫‪491‬‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‬ ‫ﮔﺮوه‬

‫ﮔﺮوه‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺪت زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ در دو ﮔﺮوه‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :2 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺪت دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان در دو ﮔﺮوه‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ در دو ﮔﺮوه‬

‫)‪ (%61/5‬درد ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ )‪ 12‬ﻧﻔـﺮ از ﻫـﺮ ﮔـﺮوه(‪ ،‬ﺷـﺶ ﺑﻴﻤـﺎر )‪(%15/4‬‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ )‪ 20‬ﻧﻔﺮ(‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس )‪ 19‬ﻧﻔﺮ(‬

‫ﺷﺪت درد ﻳﻚ ﺑﻮد )دو ﻧﻔﺮ از ﮔﺮوه ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ﭼﻬﺎر ﻧﻔـﺮ از ﮔـﺮوه‬

‫ﺳﻦ‬

‫)‪ 45/53 (SD=14/35‬ﺳﺎل‬

‫)‪ 52/22 (SD=14/10‬ﺳﺎل‬

‫ﻣﻌﻜﻮس( در ﭼﻬﺎر ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪت درد دو )از ﮔﺮوه ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ(‪ ،‬دو ﺑﻴﻤﺎر‬

‫ﺟﻨﺲ‬

‫‪ 19‬ﻧﻔﺮ ﻣﺬﻛﺮ‪ ،‬ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻣﻮﻧﺚ‬

‫‪ 19‬ﻧﻔﺮ ﻣﺬﻛﺮ‬

‫ﺷﺪت درد ﺳﻪ )ﻫﺮ دو از ﮔﺮوه ﻣﻌﻜـﻮس(‪ ،‬دو ﺑﻴﻤـﺎر ﭼﻬـﺎر )از ﮔـﺮوه‬

‫‪BMI‬‬

‫)‪25/79 (SD=3/04‬‬

‫)‪24/96 (SD=3/07‬‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ( و در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر )‪) 6(%2/6‬از ﮔﺮوه ﻣﻌﻜـﻮس( ﺑـﻮد‪ .‬ﻫﻔـﺖ‬

‫ﺷﻐﻞ‬

‫‪ 11‬ﻧﻔﺮ ﺷﻐﻞ آزاد‪ ،‬ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ‬

‫ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ ﺷﻐﻞ آزاد‪ 9 ،‬ﻧﻔﺮ‬

‫روز ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ‪ ،‬اﻛﻴﻤﻮز در ﻣﺤـﻞ ﻓﺘـﻖ ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﻧـﺸﺪ وﻟـﻲ اﻛﻴﻤـﻮز‬

‫دوﻟﺘﻲ‬

‫دوﻟﺘﻲ‬

‫زﻳﺮ دﻳﭙﻠﻢ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ‪ ،‬دﻳﭙﻠﻢ‬

‫زﻳﺮ دﻳﭙﻠﻢ ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ‪ ،‬دﻳﭙﻠﻢ‬

‫‪ 10‬ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻻي دﻳﭙﻠﻢ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ‬

‫ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻻي دﻳﭙﻠﻢ ‪ 5‬ﻧﻔﺮ‬

‫ﺑﻴﻤﺎري ﻗﻠﺒﻲ‬

‫‪%20‬‬

‫‪%15/8‬‬

‫ﺳﺎﺑﻘﻪ دﻳﺎﺑﺖ‬

‫‪%20‬‬

‫‪-‬‬

‫ﻣﺼﺮف ﺳﻴﮕﺎر‬

‫‪%20‬‬

‫‪%36/8‬‬

‫ﻣﺼﺮف اﻟﻜﻞ‬

‫‪%10‬‬

‫ﺗﺤﺼﻴﻼت‬

‫‪%15/8‬‬ ‫) ‪BMI= Body Mass Index (kg/m‬‬ ‫‪2‬‬

‫در ﻣﺤــﻞ ﺗﺮوﻛــﺎر در ﺳــﻪ ﺑﻴﻤــﺎر ﻣــﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳــﺪ ﻛــﻪ ﻫــﺮ ﺳــﻪ در‬ ‫ﮔــﺮوه ﺗﺮﻧــﺪﻟﻨﺒﺮگ ﺑﻮدﻧــﺪ‪ .‬ﻣــﺪت زﻣــﺎن ﺟﺮاﺣــﻲ در ﺑﻴﻤــﺎران ﺗﺤــﺖ‬ ‫ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ 72/70 (SD=27/59) ،‬دﻗﻴﻘﻪ و در‬ ‫ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‪ 51/63 (SD=12/70) ،‬دﻗﻴﻘـﻪ ﺑـﻮد و‬ ‫ﺗﻔﺎوت ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد )‪ .(P=0/004‬ﻫﻢﭼﻨـﻴﻦ‬ ‫ﻣــﺪت زﻣــﺎن دوﺧــﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘــﻮان در ﺑﻴﻤــﺎران ﺗﺤــﺖ ﻻﭘﺎروﺳــﻜﻮﭘﻲ در‬ ‫وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ 109/53 (SD=49/49) ،‬ﺛﺎﻧﻴﻪ و در ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﺤـﺖ‬ ‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‪ 65/32 (SD=26/12) ،‬ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺑﻮد و ﺗﻔﺎوت ﻣـﺸﺎﻫﺪه‬ ‫ﺷﺪه از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد )‪ .(P=0/006‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ زﻣﺎن ﺑﺮﮔـﺸﺖ‬

‫ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ اﻛﻴﻤﻮز ﻣﺤﻞ ﻋﻤﻞ در دو ﺑﻴﻤﺎر‬

‫ﺑــﻪ ﻛــﺎر‪ ،‬در ﺑﻴﻤــﺎران ﺗﺤــﺖ ﻻﭘﺎروﺳــﻜﻮﭘﻲ در وﺿــﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧــﺪﻟﻨﺒﺮگ‪،‬‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ دو در ﮔﺮوه ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺷـﺪت ﺗﻨـﺪرﻧﺲ در‬

‫)‪ 5/89 (SD=2/87‬روز و در ﺑﻴﻤــﺎران ﺗﺤــﺖ ﺗﺮﻧــﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜــﻮس‪،‬‬

‫ﻣﺤﻞ ﻋﻤﻞ‪ ،‬در ‪ 16‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%41‬ﺿﻌﻴﻒ )ﻫﺸﺖ ﻧﻔﺮ از ﻫﺮ ﮔﺮوه( و دو‬

‫)‪ 5/12 (SD=2/15‬روز ﺑــﻮد و ﺗﻔــﺎوت ﻣﻌﻨــﻲداري ﻣــﺸﺎﻫﺪه ﻧــﺸﺪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪﻳﺪ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻫﺮ دو از ﮔﺮوه ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﻮرم ﻣﺤﻞ ﻋﻤـﻞ‬

‫)‪ .(P=0/376‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﺨﺶ‪ ،‬در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ‬

‫در ﺷﺶ ﺑﻴﻤﺎر )‪ (%15‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ در ﮔـﺮوه ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ و‬

‫ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ‪ 1/60 (SD=0/75) ،‬و در ﺑﻴﻤﺎران‬

‫ﻳﻚ ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه ﻣﻌﻜﻮس ﺑﻮد‪ .‬اورﻛﻴـﺖ اﻳـﺴﻜﻤﻴﻚ در ﻫـﻴﭻ ﺑﻴﻤـﺎري‬

‫ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس‪ 1/74 (SD=0/87) ،‬ﺑﻮد و ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪ .‬در ﺑﺮرﺳﻲ ﻫﻔﺖ روز ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ درد ﺑﻴﻤﺎران‪ 24 ،‬ﺑﻴﻤﺎر‬

‫ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )‪.(P=0/603‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪492‬‬

‫رﺿﺎ ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫در ‪ 9‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺟﺮاﺣﻲ ﺑـﺎز در ﻫـﻴﭻﻛـﺪام از‬ ‫ﺑﻴﻤﺎران ﻧﻴﺎز ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﺗﻜﻨﻴﻚ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺮاح ﺣـﻴﻦ‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺑﻪ روش ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﭘﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌـﺎل‬

‫ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺧﻮنرﻳﺰي از ﻣﺤﻞ ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر‬

‫از راه ﺷــﻜﻢ )‪ (TAPP‬در اواﻳــﻞ دﻫــﻪ ‪ 90‬ﺗﻮﺳــﻂ ‪ Arrequi‬و ‪ Dion‬ﺑــﻪ‬

‫)‪ (%2/6‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر روي ﻣﺤﻞ ﺧﻮنرﻳﺰي ﻛﻨﺘـﺮل ﮔﺮدﻳـﺪ‪.‬‬

‫ﺟﻬﺎن ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪ و اﻧﻘﻼﺑﻲ در ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻮد‪7.‬و‪ 6‬اﻧﺠﺎم ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫ﻛﺸﺶ )‪ (Tension‬ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺣﻴﻦ ﺗﺮﻣﻴﻢ در ‪ %84/6‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ روش ﺑﺎز ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮش ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ و ﻋﻀﻼت ﺟـﺪار ﺷـﻜﻢ و دوﺧـﺘﻦ‬

‫آﺳﻴﺐ اﺣﺸﺎﻳﻲ ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪ .‬ﺷـﺪت درد ﺑﻴﻤـﺎران ﻫﻔـﺖ‬

‫ﻣﺠﺪد آنﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺼﻲ در آﻳﻨﺪه ﺷـﻮد‪ .‬اﻣـﺎ اﻧﺠـﺎم‬

‫روز ﭘﺲ از ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﭼـﺸﻤﮕﻴﺮي ﻛـﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓـﺖ‪ .‬ﻣـﺪت زﻣـﺎن‬

‫ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﺟﻬﺖ ﺗﺮﻣﻴﻢ‪ ،‬روﺷﻲ ﻣﻄﻤﺌﻦ‪ ،‬ﺑﻲﺧﻄـﺮ و ﺑـﺎ ﻣﻮرﺑﻴـﺪﻳﺘﻲ‬

‫ﺟﺮاﺣــﻲ در ﺑﻴﻤــﺎران ﺗﺤــﺖ ﻻﭘﺎروﺳــﻜﻮﭘﻲ در وﺿــﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧــﺪﻟﻨﺒﺮگ‪،‬‬

‫ﻛﻢﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﺑﺎ دﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ‪،‬‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜـﻮس ﺑـﻮد‪ ،‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ﻣـﺪت‬

‫ﻣﻔﻴﺪ و ﻣﻮﺛﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و ﻳﻚ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨـﺎل‬

‫دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻧﻴﺰ ﺑﻪﻃـﻮر ﻣﻌﻨـﻲداري در ﺑﻴﻤـﺎران ﺗﺤـﺖ ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ‬

‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻋﻤﻮم ﺟﺮاﺣﺎن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻓﻮاﻳﺪ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨـﺎل ﺑـﻪ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﺑـﻮد‪ .‬ﺷـﺪت درد ﭘـﺲ از‬

‫روش ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ دارﻧﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺟﺮاﺣﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺪ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي‬

‫ﻋﻤﻞ در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان در وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‬

‫ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎلﻫﺎي دو ﻃﺮﻓﻪ ﻳﺎ ﻋﻮد ﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ روش‬

‫ﻛﻤﻲ ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺳﺎﻳﺮﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻋﻠﺖ آن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻛﺸﺶ ﺑﻴﺶﺗـﺮ‬

‫اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ )‪ (Choice‬ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪ 39‬ﺑﻴﻤـﺎر ﺗﺤـﺖ ﻋﻤـﻞ‬

‫ﺣﻴﻦ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑـﻪ‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل ﺑـﻪ روش ﻻﭘﺎروﺳـﻜﻮﭘﻴﻚ ﺑﺮرﺳـﻲ ﺷـﺪﻧﺪ ﻛـﻪ‬

‫ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑـﺴﺘﺮي و ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ روزاﻧـﻪ ﻧﻴـﺰ در دو ﮔـﺮوه ﺗﻔـﺎوت‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﻓﺘﻖ را در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ ﺑـﻪ‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬در ﻣﻮرد ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻳـﺪ اذﻋـﺎن‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜـﻮس در دوﺧـﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان‬

‫ﻧﻤﻮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺎﺛﻴﺮﮔﺬار ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي دوﻟﺘـﻲ از‬

‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﻣـﺪت زﻣـﺎن ﺟﺮاﺣـﻲ و ﻋـﻮارض را در دو ﮔـﺮوه ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ‬

‫ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﺑﻮدن زﻣﺎن وﻳﺰﻳﺖ و دﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺗﺮﺧﻴﺺ‪ ،‬زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي ﺑﺎﻻﺗﺮ‬

‫ﻛﺮدﻳﻢ‪ .‬ﺷﻴﻮع ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل در ﻣﺮدان ‪ %27‬و در زﻧﺎن ‪ %3‬ﺑـﺮاي ﺗﻤـﺎم‬

‫از ﻧﺮﻣﺎل ﻣﺮاﻛﺰ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 8‬و در اﻓﺮاد ﻣﺬﻛﺮ ﺷﻴﻮع ﺑـﻴﺶﺗـﺮي دارد در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﺳﺮوﻣﺎ )‪ (Seroma‬در ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ﺗﺤﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﻣﺸﺎﻫﺪه‬

‫ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ اﻛﺜﺮ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺬﻛﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ %66/6 ،‬از ﻣﻮارد‬

‫ﺷﺪ و در ﺑﻴﻤﺎران ﮔﺮوه ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ دﻳﺪه ﻧﺸﺪ‪ .‬ﻳﻜـﻲ از روشﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ‬

‫ﻓﺘﻖ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ ﻛـﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت دﻳﮕـﺮ ﻧﻴـﺰ ﺷـﻴﻮع‬

‫ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻛﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺣﻴﻦ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده از وﺿـﻌﻴﺖ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻓﺘﻖ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳـﺖ از ﺟﻤﻠـﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ روش ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺨﺘﺼﺮ رودهﻫﺎ ﺑـﻪ‬

‫‪ Ohene-Yeboah‬در ﻏﻨﺎ ﻛﻪ ﺷﻴﻮع ﻓﺘﻖ ﺳـﻤﺖ راﺳـﺖ ‪ %65/6‬ﮔـﺰارش‬

‫ﺳﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺿﻤﻦ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻓﻴﻠﺪ ﻋﻤﻞ ﺑﺮاي ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻛـﺎﻓﻲ اﺳـﺖ ﻛـﺸﺶ‬

‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 9.‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ‪ Aganovic‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي در ﺳـﺎل ‪ ،2010‬ﺷـﻴﻮع‬

‫روي ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻛﻢﺗﺮ ﺷﺪه و دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان راﺣﺖﺗﺮ و ﺳﺮﻳﻊﺗﺮ ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ﻓﺘــﻖ در ﺳــﻤﺖ راﺳــﺖ را ‪ %62‬ﮔــﺰارش ﻛــﺮد‪ 10.‬درد ﻛــﺸﺎﻟﻪ ران از‬

‫ﻛﻪ در ﻧﺰدﻳﻚ ﻧﻤﻮدن ﺑﺎﻓﺖﻫﺎ ﻛﻤـﻚﻛﻨﻨـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬ﻫﻤـﺎنﻃـﻮر ﻛـﻪ در‬

‫ﺷﻜﺎﻳﺎت اﺻﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎران اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Aasvang‬درد ﻛـﺸﺎﻟﻪ ران در‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪ زﻣـﺎن ﻛـﻢﺗـﺮي در اﻳـﻦ روش ﺟﻬـﺖ‬

‫‪ %54/5‬از ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ‪ 11.‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ درد ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻞ در‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﺻﺮف ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻓﺘﻖ ﺑﻪ روش ‪ TAPP‬از آنﺟﺎ ﻛـﻪ در‬

‫‪ %61/5‬ﺑﻴﻤﺎران وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻮرم ﻛﺸﺎﻟﻪ ران ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺷﺎﻳﻊﺗـﺮي‬

‫ﻣﻌﺮض ﺑﻮدن ﻣﺶ‪ ،‬ﺧﻄﺮ ﻓﻴﺴﺘﻮل روده‪ ،‬ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﻲ و ﻏﻴـﺮه را اﻓـﺰاﻳﺶ‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﺗـﻮرم ﻛـﺸﺎﻟﻪ ران‬

‫ﻣﻲدﻫﺪ ﻟﺬا ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺟﺮاح از ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﻣﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮﻳﺘﻮان اﻃﻤﻴﻨـﺎن‬

‫داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻃﺒﻖ اﻛﺜﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺪت زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﺑﻴﺶﺗﺮ‬

‫ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻛﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘﻮان در ﻫﻨﮕﺎم دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان‬

‫از ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎز ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬وﻟﻲ در ﺟﺮاﺣـﻲ ﻻﭘﺎروﺳـﻜﻮﭘﻴﻚ ﺷـﺪت درد‪،‬‬

‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ ﺑﻮده و در ﺻﻮرت ﻛﺸﺶ زﻳـﺎد ﻳـﺎ ﻧﻘـﺺ ﺗﻜﻨﻴﻜـﻲ ﻣﻤﻜـﻦ‬

‫ﻣﺪت زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر و ﺑﺮﺧﻲ ﻋﻮارض ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫اﺳﺖ ﭘﺮﻳﺘﻮان دﭼﺎر ﭘﺎرﮔﻲﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪﻋﻠﺖ ﮔﺮﺳﭙﺮ ﻳﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻓﻴﻜﺲ ﻛـﺮدن‬

‫ﻋﻮارض ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﭘﺎرﮔﻲ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺣﻴﻦ دوﺧـﺘﻦ‬

‫ﭘﺮﻳﺘــﻮان )‪ (Tacker‬ﺷــﻮد‪ .‬اﻣــﺮوزه ﺑــﺮاي ﻛــﺎﻫﺶ ﻛــﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘــﻮان و‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪Soltani‬‬ ‫‪et al.‬‬ ‫ﭘﺮهﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌﺎل ﺑﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ و ﻣﻌﻜﻮس در دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان‬ ‫‪ R.‬روش‬ ‫ﻨﺎل ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ زﻣﺎن و ﻋﻮارض ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت ﺗﺮﻣﻴﻢ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻴﻚ ﻓﺘﻖ اﻳﻨﮕﻮﻳ‬

‫‪493‬‬

‫ﭘﺎرﮔﻲﻫﺎي ﻛﻢﺗﺮ آن ﺣﻴﻦ ﺗﺮﻣﻴﻢ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﻓﺸﺎر ﮔﺎز داﺧﻞ ﺷﻜﻢ‬

‫ﻣﺪت زﻣﺎن ﻋﻤﻞ در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﻣﻲﺗـﻮان‬

‫از ‪ 12‬ﺑﻪ ‪ 8‬ﻛﺎﻫﺶ داده ﺷﻮد وﻟﻲ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻓـﻮق ﺑـﻪﻧﻈـﺮ‬

‫از ﺑﺮوز اﻳﻦ ﻋﻮارض ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺟﻠـﻮﮔﻴﺮي ﻧﻤـﻮد‪ .‬ﻃﺒـﻖ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﻣﻲرﺳﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﭘﻮزﻳـﺸﻦ ﺑـﺎ ﺗـﺎﺛﻴﺮ در ﻛـﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘـﻮان در ﻣـﺪت زﻣـﺎن‬

‫ﺣﺎﺿﺮ دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﺑﻪ روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس زﻣﺎن ﻛـﻢﺗـﺮي از‬

‫دوﺧﺘﻦ ﺗﺎﺛﻴﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻧﻜﺘـﻪ دﻳﮕـﺮي ﻛـﻪ ﺟﻬـﺖ ﻛـﺎﻫﺶ‬

‫ﻧﻈﺮ ﺟﺮاﺣﻲ و دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻣﻲﺑﺮد و اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻔﺎوﺗﻲ از ﻧﻈـﺮ ﻋـﻮارض‬

‫ﻣﻴﺰان ﻛﺸﺶ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان دﻳﺴﻜﺴﻴﻮن ﻓـﻀﺎي ﭘـﺮه‬

‫ﻣﻴﺎن دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﺸﺎن ﻣـﻲدﻫـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﻲﺗـﻮان از‬

‫ﭘﺮﻳﺘﻮﻧﺌﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﻋﻤﺪﺗﺎً دﻳﺴﻜﺴﻴﻮن اﻳﻦ ﻓـﻀﺎ ﺑـﻪ اﺑﻌـﺎد ﻣـﺶ‬

‫روش ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﺟﻬﺖ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺪت دوﺧﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘﻮان و ﻣﺪت‬

‫]‪ 15×[10-11‬ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷـﺖ ﻛـﻪ در ﺻـﻮرت‬

‫زﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪.‬‬

‫داﻳﺴﻜﺴﻴﻮن ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﻴﺰان ﺗﺤـﺖ ﻓـﺸﺎر ﻗـﺮار ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﭘﺮﻳﺘـﻮان ﻫﻨﮕـﺎم‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺑﺎﻻ ﺗﻔﺎوت زﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺣـﺪود ‪20‬‬

‫دوﺧﺘﻦ ﻛﻢﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺪت زﻣـﺎن ﻻﭘﺎروﺳـﻜﻮﭘﻲ ﺣﺘـﻲ در‬

‫دﻗﻴﻘﻪ در ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس ﻛﻢﺗﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻟﺬا ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﻣﻮاردي‬

‫ﭼﻨﺪ دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻋـﻮارض ﻣﻮﺟـﻮد‬

‫ﻛﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﭘﺮﻳﺘﻮان ﭘﺲ از ﻗﺮار دادن ﻣﺶ در روش ‪ TAPP‬ﺗﻨـﺸﻦ‬

‫در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﻻﭘﺎروﺳﻜﻮﭘﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮارض ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ‪ ،‬ﺑـﺎﻻ رﻓـﺘﻦ‬

‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﺗﻐﻴﻴـﺮ ﭘﻮزﻳـﺸﻦ از ﺗﺮﻧـﺪﻟﻨﺒﺮگ ﺑـﻪ‬

‫ﻓﺸﺎر ‪ ،IVC‬ﺑﺮوز ‪ DVT‬و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮارض ﮔﺮدد ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ ﻛﻢ ﻛـﺮدن‬

‫ﺗﺮﻧﺪﻟﻨﺒﺮگ ﻣﻌﻜﻮس اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪6.‬‬

‫‪Arregui ME, Davis CJ, Yucel O, Nagan RF. Laparoscopic mesh‬‬ ‫‪repair of inguinal hernia using a preperitoneal approach: a‬‬ ‫‪preliminary report. Surg Laparosc Endosc 1992;2(1):53-8.‬‬ ‫‪7. Dion YM, Morin J. Laparoscopic inguinal herniorrhaphy. Can J‬‬ ‫‪Surg 1992;35(2):209-12.‬‬ ‫‪8. Kingsnorth A, LeBlanc K. Hernias: inguinal and incisional. Lancet‬‬ ‫‪2003;362(9395):1561-71.‬‬ ‫‪9. Ohene-Yeboah M. Strangulated external hernias in Kumasi. West Afr‬‬ ‫‪J Med 2003;22(4):310-3.‬‬ ‫‪10. Aganovic L, Ishioka KM, Hughes Cassidy F, Chu PK, Cosman BC.‬‬ ‫‪Plugoma: CT findings after prosthetic plug inguinal hernia repairs. J‬‬ ‫‪Am Coll Surg 2010;211(4):481-4.‬‬ ‫‪11. Aasvang E, Kehlet H. Surgical management of chronic pain after‬‬ ‫‪inguinal hernia repair. Br J Surg 2005;92(7):795-801.‬‬

‫‪Kingsnorth A, LeBlanc K. Hernias: inguinal and incisional.‬‬ ‫‪Lancet 2003;362(9395):1561-71.‬‬ ‫‪McKernan JB, Laws HL. Laparoscopic repair of inguinal hernias‬‬ ‫‪using a totally extraperitoneal prosthetic approach. Surg Endosc‬‬ ‫‪1993;7(1):26-8.‬‬ ‫‪Cohen RV, Alvarez G, Roll S, Garcia ME, Kawahara N,‬‬ ‫‪Schiavon CA, et al. Transabdominal or totally extraperitoneal‬‬ ‫‪laparoscopic hernia repair? Surg Laparosc Endosc‬‬ ‫‪1998;8(4):264-8.‬‬ ‫‪Davis CJ, Arregui ME. Laparoscopic repair for groin hernias.‬‬ ‫‪Surg Clin North Am 2003;83(5):1141-61.‬‬ ‫‪Tse GH, de Beaux AC. Laparoscopic hernia repair. Scott Med J‬‬ ‫‪2008;53(1):34-7.‬‬

‫‪1.‬‬ ‫‪2.‬‬

‫‪3.‬‬

‫‪4.‬‬ ‫‪5.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 489-494

494

The operation duration and short-term complications of laparoscopic transabdominal prepritoneal hernia repair: Trendelenburg versus reverse-Trendelenburg positions Abstract Reza Soltani M.D.1 Abdolreza Pazouki M.D.1* Amir Shirali M.D.2 1- Minimally Invasive Surgery Research Center, Rasoul Akram Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- General Physician, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: May 16, 2011 Accepted: July 06, 2011

Background: The aim of this study was to compare operating time and short-term complications of laparoscopic transabdominal preperitoneal hernia repair during reperitonealization in Trendelenburg versus reverse-Trendelenburg positions.

Methods: Thirty-nine patients with inguinal hernia were enrolled in this clinical trial.

Study was done in Milad and Rasoul Akram hospitals in Tehran, Iran, during 2008-2010.

The patients neither were pregnant nor did they have any signs of peritonitis, strangulation, perforation or infection. Moreover, they had a Body Mass Index (BMI) below 35 kg/m2 and were physically fit for general anesthesia. The participants were divided into two groups by block randomization. The first (20) and the second (19) groups of patients underwent laparoscopic herniorrhaphy in Trendelenburg and reverseTrendelenburg positions. Respectively all the operations were performed by one surgeon. The patients were visited one day and one week after the surgery.

Results: Most frequent complications were rupture in peritoneal repair in 9 patients (23%), skin site bleeding in one patient (2.6%), and peritoneal tension in 33 patients (84.6%) patients. Duration of surgery and peritoneal repair took a significantly longer

time in Trendelenburg versus the reverse-Trendelenburg position. There were no differences in duration for returning to work or resumption of daily activities between the two groups. Pain in the first day following surgery was statistically more severe in the Trendelenburg group.

Conclusion: This study demonstrated that reverse-Trendelenburg position took less time for herniorrhaphy and peritoneal repair than Trendelenburg position, although the complications were the same. *

Corresponding author: Minimally Invasive Research Center, Rasoul Akram Hospital, Nyayesh St., Sattarkhan St., Tehran University of Medical Sciences Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 66515000 E-mail: apazouki@yahoo.com

Keywords: Complication, inguinal hernia, laparoscopy, position.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪495-501‬‬ ‫‪،1390‬‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪،8‬‬ ‫در‪، 69‬‬ ‫دوره‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻮﺗﺮ‬ ‫آﺑﺎنﺑﺎز ﺑﺎ‬ ‫روش‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﮕﺎﺷﻮر‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲﺑﺎ ﻟﻴ‬ ‫ﻋﻠﻮمﺪﻛﺘﻮﻣﻲ‬ ‫ﻫﻤﻮروﻳﻴ‬ ‫ﺎﻣﺪﻫﺎي‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﻴ‬

‫‪495‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﻪ روش ﺑﺎز ﺑﺎ اﻟﻜﺘﺮوﻛﻮﺗﺮي‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/03/11 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/04/22 :‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﻓﺎﺿﻠﻲ‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﺳﻌﻴﺪ ﺻﻔﺮي‪ *2،‬ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻛﺎﻇﻤﻴﻨﻲ‬

‫‪2‬‬

‫‪2‬‬

‫ﻓﺮﻧﻮش ﻻرﺗﻲ‪ 3،‬اﺣﺴﺎن ﺟﻨﻴﺪي‬

‫‪5‬‬

‫ﻣﮋﮔﺎن رﺣﻴﻤﻲ‪ 4،‬ﻋﻠﻲﭘﺎﺷﺎ ﻣﻴﺜﻤﻲ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت آﻧﻮرﻛﺘﺎل اﺳﺖ و اﻧﻮاع ﺷﺪﻳﺪ آن‪ ،‬ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬روشﻫﺎي ﺟﺮاﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮاي درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ اراﻳﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬ﻫـﺪف از اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ‬ ‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﺑﺎ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﻪ روش ﺑﺎز اﺳﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳـﻲ‪ :‬ﻳـﻚ ﻛﺎرآزﻣـﺎﻳﻲ‬

‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﻛﻮﻟﻮرﻛﺘﺎل‬ ‫‪ -2‬ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

‫ﺗﺼﺎدﻓﻲﺷﺪه ﻳﻚ ﺳﻮﻛﻮر ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪ‪ 57 .‬ﺑﻴﻤﺎر )‪ 28‬ﺑﻴﻤﺎر در ﮔﺮوه ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر و ‪ 29‬ﺑﻴﻤﺎر در ﮔﺮوه ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎز(‬ ‫وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻋﻤﺎل ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﻮﺳﻂ دو ﺟﺮاح اﺻﻠﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺪ اﺻﻠﻲ‪ ،‬ﻣﺪت ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ )ﺑﻪ‬

‫‪ -3‬ﮔﺮوه ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق‬

‫ازاي ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺮ ﭘﺎﻛﻪ( ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ :‬درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ )ﺑﺮ اﺳﺎس دوز ﻣﻮرﻓﻴﻦ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ و ﻧﻤﺮه‬

‫‪ -4‬ﮔﺮوه ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ‬

‫ﻣﻘﻴﺎس آﻧﺎﻟﻮگ ﺑﺼﺮي(‪ ،‬درد ﭘﺲ از ﺗﺮﺧﻴﺺ )دوز اﻳﺒﻮﭘﺮوﻓﻦ در ﻣﻨﺰل و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻧﻤﺮات ﻣﻘﻴﺎس آﻧـﺎﻟﻮگ ﺑـﺼﺮي ﻃـﻲ‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫‪ 7-10‬روز ﺑﻌﺪ از ﺗﺮﺧﻴﺺ(‪ ،‬ﻋﻮارض )ﺧﻮنرﻳﺰي و اﺣﺘﺒﺎس ادراري( و زﻣﺎن ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻌﻤﻮل‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎ‪ :‬دو‬ ‫ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ دادهﻫﺎي دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺴﺎﻧﻲ ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ زﻣـﺎن ﺑﺮداﺷـﺖ ﻳـﻚ ﭘﺎﻛـﻪ در ﮔـﺮوه‬

‫‪ -5‬ﮔﺮوه ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‪ 8/91 ،‬دﻗﻴﻘﻪ و ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻢﺗﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺮوه ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎز )‪ 17/35‬دﻗﻴﻘﻪ( ﺑـﻮد )‪ .(P<0/001‬درد ﺑﻌـﺪ از‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﻋﻤﻞ ﺑﺮ اﺳﺎس دوز ﻣﻮرﻓﻴﻦ و ﻧﻤﺮه ﻣﻘﻴﺎس آﻧﺎﻟﻮگ ﺑﺼﺮي در ﮔﺮوه ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﻛﻢﺗﺮ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﺑﻪ ﻃﻮر »ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ«‬ ‫ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺒﻮد )ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ P=0/055‬و ‪ .(P=0/077‬ﻋﻮارض زودرس و ﺗﺎﺧﻴﺮي و ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺰان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﻣﻌﻤـﻮل‬

‫*‬

‫در دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر روش ﺑﻲﺧﻄﺮي اﺳﺖ و در دﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻧﺘﻬﺎي ﺑﻠﻮار ﻛﺸﺎورز‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬دﻓﺘﺮ ﮔﺮوه ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-61192606 :‬‬ ‫‪E-mail: SaeedSfr@gmail.com‬‬

‫ﻣﺪت ﻋﻤﻞ را ﺑﻪ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدي ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ‪ .‬اﻳﻦ روش ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﻗﺪري ﺗﺨﻔﻴﻒ در درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻮد‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ‪ ،‬ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‪ ،‬درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‪.‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫و ﻣﺎﻧﻨـﺪ آن ﻣﺨﺘـﻞ ﻣـﻲﺳـﺎزد‪ .‬اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎري اﻛﺜـﺮاً ﺑـﺎ ﻋﻼﻳﻤـﻲ ﭼـﻮن‬ ‫ﺧﻮنرﻳﺰي )ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﻄﺮهاي(‪ ،‬ﺧﺎرش و ﮔﺎه درد ﺷـﺪﻳﺪ )در ﻣـﻮارد‬

‫ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪ )‪ (Hemorrhoid‬ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎي ﻋﻼﻣـﺖدار ﺷـﺪن‬

‫ﺗﺮوﻣﺒﻮزه( ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬درﻣﺎن ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻫﺎي درﺟﻪ ‪ 1‬و ‪ ،2‬ﺑـﻴﺶﺗـﺮ‬

‫ﺑﺎﻟﺸﺘﻚﻫﺎي ﻋﺮوﻗﻲ زﻳﺮ ﻣﺨﺎط ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻛﺎﻧﺎل آﻧﺎل اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻠﺖ دﻗﻴﻖ اﻳـﻦ‬

‫ﻃﺒﻲ اﺳﺖ وﻟﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ درﻣﺎن ﺑﺮاي ﻫﻤﻮرﻳﻴﺪﻫﺎي درﺟﻪ ‪) 3‬ﭘﺮوﻻﭘـﺴﻲ‬

‫ﺑﻴﻤﺎري ﺷﺎﻳﻊ آﻧﻮرﻛﺘﺎل ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻴﺴﺖ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ زور زدن ﺑـﻪ‬

‫ﻛﻪ ﺑﺎ اﻧﮕﺸﺖ ﺟﺎ ﻣﻲرود( و ‪) 4‬ﭘﺮوﻻﭘﺲ داﻳﻤﻲ( اﻗﺪام ﺟﺮاﺣﻲ اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻫﻨﮕﺎم دﻓﻊ‪ ،‬ﻣﺪﻓﻮع ﺳﻔﺖ ﺷﺪه و ﺑﺎرداري در ﺗـﺴﺮﻳﻊ ﺑـﺮوز ﭘـﺮوﻻﭘﺲ‬

‫روش ﻫﺎي ﺟﺮاﺣﻲ ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺮاي درﻣﺎن ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻫﺎي درﺟﻪ ﺑـﺎﻻ ﺑـﻪ‬

‫ﻣﺨﺎﻃﻲ و ﻋﻼﻣﺖدار ﺷﺪن ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪ ﻧﻘـﺶ داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﻨﺪ‪ 1.‬ﺑﻴﻤـﺎري‬

‫ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﺪه ﻛﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ روش ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎز ﻳـﺎ‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﺑـﻪ ﻣﻄـﺐ ﺟﺮاﺣـﺎن‬

‫‪ ،Milligan-Morgan‬روش ﻫﻤﻮروﻳﻴـــﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑـــﺴﺘﻪ ﻳـــﺎ ‪،Ferguson‬‬

‫ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﻛﻮﻟﻮرﻛﺘﺎل اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑـﺮاي ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪوﭘﻜﺴﻲ ﺑـﺎ اﺳـﺘﭙﻠﺮ و اﺧﻴـﺮا ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑـﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر‬

‫اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ و در ﻣﻮارد ﺷﺪﻳﺪ‪ ،‬ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻌﻤﻮل ﻓﺮد را ﺑﺎ ﻏﻴﺒـﺖ از ﻛﺎر‬

‫)‪ (Ligasure‬اﺷﺎره ﻛﺮد‪ .‬ﻳـﻚ ﺑﺮرﺳـﻲ ﻣـﺮوري ﺟﺪﻳـﺪ در ﻛﺘـﺎبﺧﺎﻧـﻪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪496‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﻓﺎﺿﻠﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫ﻛﺎﻛﺮﻳﻦ )‪ (Cochrane‬ﻧﺸﺎن داده ﻛﻪ ﻫﻨﻮز ﻫﻢ راﻳﺞﺗﺮﻳﻦ روش ﺟﺮاﺣـﻲ‬

‫ﺷﺪ‪ .‬ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷـﺪن ﻋﻤـﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﻛـﻪ ﻣﻌﻤـﻮﻻ در‬

‫‪2‬‬

‫وﺿﻌﻴﺖ ﻟﻴﺘﻮﺗﻮﻣﻲ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬در ﻣﻮاردي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑـﺮاي ﺑﻴﻤـﺎر ﺑـﺎ‬

‫اﻳﻦ روش ﺑﺎ وﺟﻮد اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﻣﻄﻠﻮب‪ ،‬ﺑﻪ دﻟﻴﻞ درد ﻗﺎﺑـﻞ ﺗـﻮﺟﻬﻲ ﻛـﻪ‬

‫ﺑﺮوز اﻧﻮاع ﻧﻮروﭘﺮاﻛﺴﻲ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬از ﻃﺮﻓﻲ درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ از ﻗﺪﻳﻢ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎري را ﺑﺮ آن داﺷـﺘﻪ ﺗـﺎ ﺑـﻪ ﻓﻜـﺮ اﺑـﺪاع‬

‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺮس ﺑﻴﻤﺎران و ﻋﺪم ﻣﺮاﺟﻌﻪ آنﻫﺎ ﺑﺮاي درﻣﺎن ﺟﺮاﺣـﻲ‬

‫روشﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاي درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در ﭼﻨـﺪ ﺳـﺎل‬

‫ﻣﻄﺮح ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از اﻳـﻦ روش ﺑﺘﻮاﻧـﺪ ﺑـﺪون‬

‫اﺧﻴﺮ‪ ،‬اﻳﺪه اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﻛﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻛﻮآﮔﻮﻻﺳـﻴﻮن‬

‫اﻓﺰودن ﻋﻮارض ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ زﻣـﺎن ﺟﺮاﺣـﻲ و ﻛـﺎﻫﺶ درد‬

‫و ﻫﻤﻮﺳﺘﺎز ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺮاي درﻣﺎن ﺑﻴﻤـﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪ ﻣﻄـﺮح‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﮔﺎم رو ﺑﻪ ﺟﻠـﻮﻳﻲ در ﻋﺮﺻـﻪ درﻣـﺎن‬

‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻋﺘﻘﺎد ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﺿﻤﻦ اﻳﺠﺎد ﻓﻴﻠـﺪ ﻋﻤـﻞ‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ‪ ،‬روش ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻳﺎ ﻫﻤـﺎن روش ‪ Milligan-Morgan‬اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻋﺎري از ﺧﻮن و ﺑﺴﺘﻦ ﻛﺎﻣﻞ ﻋﺮوق ﺧﻮنرﻳﺰيدﻫﻨﺪه‪ ،‬آﺳـﻴﺐ ﺣﺮارﺗـﻲ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﻛﻤﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ﻣﺠﺎور ﻣﻲرﺳـﺎﻧﺪ و ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺟﻬـﺖ ﺑـﺎ‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺮوﻣﺎي ﺑﺎﻓﺘﻲ ﻛﻢﺗﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺴﺮﻳﻊ در ﻋﻤﻞ‬ ‫ﺑﺮداﺷﺖ ﭘﺎﻛﻪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪي‪ ،‬درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﻛـﻢﺗـﺮي ﻧﻴـﺰ اﻳﺠـﺎد‬

‫اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻳﻚ ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺗـﺼﺎدﻓﻲﺷـﺪه اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻃـﻲ‬

‫ﻛﻨــﺪ‪ 3.‬ﻃــﻲ ﺳــﺎﻟﻴﺎن اﺧﻴــﺮ ﭼﻨــﺪﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ﺑــﻪ ﻣﻘﺎﻳــﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣــﺪﻫﺎي‬

‫ﻣﺪت ﺷﺶ ﻣﺎه اول ﺳﺎل ‪ 1389‬در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨـﻲ ﺗﻬـﺮان و ﺑـﻪ‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴــﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑــﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷــﻮر و ﺳــﺎﻳﺮ روشﻫــﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴــﺪﻛﺘﻮﻣﻲ‬

‫ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻃﺮح ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﻣﺼﻮب در ﺷﻮراي ﭘﮋوﻫـﺸﻲ داﻧـﺸﻜﺪه ﺑـﻪ‬

‫)ﻋﻤﺪﺗﺎً روشﻫﺎي ﺑﺎز ﻳﺎ ﺑﺴﺘﻪ( ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ از آنﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ‬

‫اﺟﺮا در آﻣﺪ‪ .‬ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﭘﻴـﺸﻴﻦ و ﻧﻴـﺰ‬

‫ﻛﺎﻫﺶ درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر را ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻨﺪ‪ 4-7.‬اﻣﺎ در ﺑﻘﻴﻪ ﻣـﻮارد‬

‫ﻓﺮﻣﻮلﻫﺎي آﻣﺎري در ﺣﺪ ‪ 25‬ﻧﻔﺮ در ﻫﺮ ﮔﺮوه ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ وﻟﻲ در ﻋﻤﻞ‬

‫درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲداري ﻛﺎﻫﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ 8-10.‬ﻫﻢﭼﻨـﻴﻦ‬

‫‪Open‬‬

‫‪ 30‬ﻧﻔــﺮ وارد ﻫــﺮ ﻳــﻚ از ﮔــﺮوهﻫــﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴــﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑــﺎز‬ ‫‪ Hemorrhoidectomy‬و ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر‬

‫‪Ligature‬‬

‫ﺗﻌﺪادي از اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺰان ﺧﻮنرﻳﺰي ﺣﻴﻦ ﻋﻤـﻞ‬

‫)‪(OH‬‬

‫ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪9.‬و‪ 8‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮﻳﺪ‬

‫)‪ Hemorrhoidectomy (LH‬ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﻼك ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﺒـﺎرت ﺑـﻮد‬

‫»ﻋــﺪم ﺿــﻌﻒ« )‪ (Non-inferiority‬روش ﻟﻴﮕﺎﺷــﻮر از ﻧﻈــﺮ ﻋــﻮارض‬

‫از ﺑﻴﻤﺎري ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪ درﺟﻪ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﻛﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻛﻮﺗﺎهﻣﺪت و ﻣﻴﺎنﻣﺪت ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ در ﻗﻴـﺎس ﺑـﺎ روشﻫـﺎي ﻣﻌﻤـﻮل‬

‫ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻧﺪﻳﻜﺎﺳﻴﻮن‪ ،‬اﻛﺜﺮ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻗﺒـﻞ از درﻣـﺎن ﺟﺮاﺣـﻲ ﺗﺤـﺖ‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻳﻚ ﻓـﺮا ﺑﺮرﺳـﻲ )ﻣﺘﺎآﻧـﺎﻟﻴﺰ( ﻛـﻪ در‬

‫رﻛﺘﻮﺳﻴﮕﻤﻮﻳﻴﺪوﺳﻜﻮﭘﻲ ﻳﺎ ﻛﻮﻟﻮﻧﻮﺳﻜﻮﭘﻲ ﻫﻢ ﻗﺮار ﻣـﻲﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ‪ .‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ‬

‫ﺳﺎل ‪ 2007‬در ﻧﺸﺮﻳﻪ ‪ Archives of surgery‬ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪه‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﺒﻠﻲ آﻧﻮرﻛﺘﺎل‪ ،‬اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري اﻟﺘﻬﺎﺑﻲ روده‪ ،‬ﺑﺪﺧﻴﻤﻲ ﻳـﺎ‬

‫‪ 9‬ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺗﺼﺎدﻓﻲﺷﺪه در ﻫﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ‪ ،‬ﻧﺸﺎن داده اﺳـﺖ ﻛـﻪ‬

‫ﻋﺪم رﺿﺎﻳﺖ ﺑﻴﻤـﺎر ﺑـﺮاي ﺷـﺮﻛﺖ در ﭘـﮋوﻫﺶ ﻣﻌﻴﺎرﻫـﺎي ﺧـﺮوج از‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨـﻲداري از ﻧﻈـﺮ ﻃـﻮل‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺪت ﻋﻤﻞ و ﻧﻴﺰ ﺧﻮنرﻳﺰي ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﺷﻮد اﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از ﻧﻈﺮ‬

‫اﻗــﺪاﻣﺎت ﭘــﻴﺶ از ﻋﻤــﻞ ﺑــﺮاي ﺗﻤــﺎم ﺑﻴﻤــﺎران ﻣــﺸﺎﺑﻪ ﺑــﻮد‪ :‬اﺧــﺬ‬

‫درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﻣﺪت ﺑﺴﺘﺮي در ﺑﻴﻤﺎرﺳـﺘﺎن ﻳـﺎ زﻣـﺎن ﺑﺎزﮔـﺸﺖ ﺑـﻪ‬

‫رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮاي ﺷﺮﻛﺖ در ﭘﮋوﻫﺶ‪ 8-10 ،‬ﺳﺎﻋﺖ ‪ NPO‬ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻞ‪،‬‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل ﺗﻔـﺎوﺗﻲ ﺑـﺎ روشﻫـﺎي ﻣﻌﻤـﻮل ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪﻛﺘﻮﻣﻲ‬

‫ﻣﺼﺮف دوز ﭘﺮوﻓﻴﻼﻛﺴﻲ ﻣﺘﺮوﻧﻴﺪازول )‪ 500‬ﻣﻴﻠﻲ ﮔـﺮم ورﻳـﺪي( ﻧـﻴﻢ‬

‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ 11.‬ﻫﺪف از اﺟﺮاي اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨـﻲ‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ از ﻋﻤـﻞ‪ ،‬ﻋـﺪم اﺳـﺘﻔﺎده از ﻣـﺴﻬﻞ ﻳـﺎ اﻧﻤـﺎي ﻗﺒـﻞ ﻋﻤـﻞ‪.‬‬

‫ﺗﻬﺮان )ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر در ﺳﻄﺢ ﻛـﺸﻮر(‪ ،‬آن ﺑـﻮده ﻛـﻪ اﺛﺮﺑﺨـﺸﻲ اﻳـﻦ‬

‫اﺧﺘﺼﺎص ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﻲ در ﺑﺪو ورود ﺑﻪ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻟﻴـﺴﺖ‬

‫روش ﺟﺪﻳﺪ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ را ﺑﺎ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻣﻮﺟـﻮد در ﻛـﺸﻮر ﻣـﻮرد‬

‫ﺗﺼﺎدﻓﻲﺷﺪهاي ﻛﻪ از ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد و در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻨﺸﻲ اﺗﺎق ﻋﻤـﻞ‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار دﻫﻴﻢ‪ ،‬از اﻳﻦ ﺣﻴﺚ‪ ،‬ﭘﻴﺎﻣﺪ اﺻﻠﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﻛـﺎﻫﺶ زﻣـﺎن‬

‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﻴﻤـﺎر ﻳـﻚ رﻣـﺰ اﺧﺘـﺼﺎص ﭘﻴـﺪا‬

‫ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ و ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺑﻌﺪي‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ درد ﺑﻌـﺪ از ﻋﻤـﻞ‪ ،‬ﺑﺎزﮔـﺸﺖ‬

‫ﻣﻲﻛﺮد و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎري و ﺧﻮد ﺑﻴﻤﺎر از ﮔـﺮوه درﻣـﺎﻧﻲ‬

‫ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻌﻤﻮل و ﻋﻮارض زودرس و ﻣﻴﺎنﻣﺪت ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ‬

‫ﺧﻮد ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺎآﮔﺎه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﻮع ﺑﻲﻫﻮﺷـﻲ ﺑـﺴﺘﻪ ﺑـﻪ ﺻـﻼﺣﺪﻳﺪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ روش ﺑﺎز ﺑﺎ ﻛﻮﺗﺮ‬

‫‪497‬‬

‫ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ و ﺗﺮﺟﻴﺢ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻪ ﻳﻜـﻲ از دو ﺻـﻮرت ﺑـﻲﻫﻮﺷـﻲ‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ‪ ،‬ﭘﺲ از ﺟﻤﻊآوري وارد ﻧﺮماﻓـﺰار ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳـﺖ ‪ 13‬ﺷـﺪ و‬

‫ﺟﻨﺮال ﻳﺎ ﺑﻲﺣﺴﻲ اﺳﭙﺎﻳﻨﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﻛﻠﻴﻪ اﻋﻤﺎل ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎز )ﻣﻌﻤـﻮﻟﻲ( ﻳـﺎ‬

‫ﺳﭙﺲ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دادهﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ﻲ از آزﻣـﻮن ‪) Paired t-test‬در ﻣـﻮارد‬

‫ﺑﺎ ﻛﻤﻚ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‪ ،‬ﺗﻮﺳـﻂ دو ﻧﻔـﺮ ﺟـﺮاح اﺻـﻠﻲ اﻳـﻦ ﭘـﮋوﻫﺶ اﺟـﺮا‬

‫ﺗﻮزﻳﻊ ﻧﺮﻣﺎل( ﻳﺎ آزﻣﻮن ﻏﻴﺮﭘﺎراﻣﺘﺮﻳـﻚ ‪) Mann-Whitney‬ﺑـﺮاي ﻣـﻮارد‬

‫ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﻃﻮل ﻣﺪت ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻜﻲ از اﻓﺮاد اﺗﺎق ﻋﻤﻞ ﺛﺒـﺖ‬

‫ﺗﻮزﻳﻊ ﻏﻴﺮﻧﺮﻣﺎل( و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي دادهﻫﺎي ﻛﻴﻔﻲ از آزﻣﻮن ‪ χ2‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻲﺷﺪ )از ﺷﺮوع ﻋﻤﻞ ﭘﺲ از ﭘﻬﻦ ﻛﺮدن ﺷﺎنﻫـﺎ ﺗـﺎ ﺧﺎﺗﻤـﻪ ﺑﺮداﺷـﺖ‬ ‫آﺧﺮﻳﻦ ﭘﺎﻛﻪ(‪ .‬ﺗﻌﺪاد ﭘﺎﻛﻪﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه ﻧﻴﺰ ﺛﺒﺖ ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﻮنرﻳﺰي ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻞ ارزﻳـﺎﺑﻲ ﻧـﺸﺪ‪ .‬دﺳـﺘﮕﺎه ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر ﻣـﻮرد‬ ‫‪Valleylab‬‬

‫از ‪ 60‬ﺑﻴﻤﺎري ﻛﻪ در اﺑﺘﺪا وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷـﺪﻧﺪ‪ ،‬دو ﺑﻴﻤـﺎر از ﮔـﺮوه‬

‫اﺳﺘﻔﺎده در اﻳﻦ ﭘـﮋوﻫﺶ‪) LigaSureTM ،‬ﺳـﺎﺧﺖ ﺷـﺮﻛﺖ‬

‫آﻣﺮﻳﻜﺎ( ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺰﻳﻨﻪاي ﺑﺎﺑـﺖ اﻳـﻦ دﺳـﺘﮕﺎه و ﻧﻴـﺰ ﺑﺎﺑـﺖ وﻳﺰﻳـﺖﻫـﺎي‬

‫‪ LH‬و ﻳــﻚ ﺑﻴﻤــﺎر از ﮔــﺮوه ‪ OH‬ﺑــﻪ دﻟﻴــﻞ ﻋــﺪم ﻣﺮاﺟﻌــﻪ ﺳــﺮﭘﺎﻳﻲ ﺑــﻪ‬

‫ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ از ﺑﻴﻤـﺎر درﻳﺎﻓـﺖ ﻧﻤـﻲﺷـﺪ و ﺗﻤـﺎم اﻳـﻦ ﻣـﻮارد‬

‫درﻣﺎﻧﮕﺎهﻫﺎي ﭘﻲﮔﻴﺮي از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﻫﻨﮕﺎم آﻧـﺎﻟﻴﺰ‬

‫ﻣﺸﻤﻮل ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﻃﺮح ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎر ﻳﻚ ﺑﺮﮔـﻪ ﺛﺒـﺖ‬

‫دادهﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد اﻓﺮاد ﮔﺮوه ‪ 28 ،LH‬ﻧﻔﺮ و ﺗﻌﺪاد اﻓﺮاد ﮔﺮوه ‪ 29 ،OH‬ﻧﻔـﺮ‬

‫اﻃﻼﻋﺎت در ﭘﺮوﻧﺪه ﻗﺮار داده ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ دادهﻫﺎي ﺣﻴﻦ ﻋﻤـﻞ و ﺳـﭙﺲ‬

‫ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﻦ ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ 39/39±8/8‬ﺳـﺎل ﺑـﻮد )از‬

‫دادهﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﺑﻪ ﻣﺮور در آن درج ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬در ﺳـﺎﻋﺎت ﺑﻌـﺪ از ﻋﻤـﻞ‪،‬‬

‫‪ 24‬ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺎ ‪ 67‬ﺳﺎﻟﻪ(‪ .‬دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳـﻨﻲ ﺗﻔـﺎوﺗﻲ ﺑـﺎ ﻫـﻢ‬

‫در ﺻــﻮرت وﺟــﻮد درد‪ ،‬از دوز ﭘــﻨﺞ ﻣﻴﻠــﻲﮔﺮﻣــﻲ ﻣــﻮرﻓﻴﻦ ﻋــﻀﻼﻧﻲ‬

‫ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ )ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺳـﻦ ﮔـﺮوه ‪ OH‬و ﮔـﺮوه ‪ LH‬ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ‪ 39/21‬و‬

‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﺪ و ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﺴﻮول‪ ،‬ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﺰرﻳـﻖ دوز ﻣـﻮرﻓﻴﻦ‬

‫‪ 39/57‬ﺳﺎل(‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ دادهﻫﺎي دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ )ﺟﻨـﺴﻴﺖ‪ ،‬ﺗﻌـﺪاد ﭘﺎﻛـﻪﻫـﺎي‬

‫)ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎر(‪ ،‬ﻳﻚ ﻋﻼﻣﺖ در ﺑﺮﮔﻪ دادهﻫﺎي ﺑﻴﻤـﺎر درج‬

‫ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪي و ﻧﻮع ﺑﻲﻫﻮﺷﻲ( ﻧﻴﺰ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﺗـﺼﺎدﻓﻲ‬

‫ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬ﺻﺒﺢ روز اول ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‪ ،‬از ﺑﻴﻤﺎر ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺷـﺪت‬

‫ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺗﻔـﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري ﺑـﻴﻦ ﮔـﺮوهﻫـﺎ وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ‬

‫‪Visual Analogue‬‬

‫)ﻧﻤﻮدار ‪ .(1‬ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣـﺎن ﻛـﻞ ﻋﻤـﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ در ﮔـﺮوه ‪ OH‬ﻣﻌـﺎدل‬

‫‪ 10 Scale‬ﻧﻤﺮهاي ﺛﺒﺖ ﻛﻨـﺪ و در ﻣـﻮرد ﻣﺮاﻗﺒـﺖﻫـﺎي ﺑﻌـﺪ از‬

‫‪ 24/41‬دﻗﻴﻘﻪ و در ﮔﺮوه ‪ LH‬ﻣﻌﺎدل ‪ 14/29‬دﻗﻴﻘﻪ ﺑـﻮد‪ .‬ﺑـﺮاي ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ‬

‫ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻻزم ﺑﻪ وي داده ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت ﻋـﺪم وﺟـﻮد‬

‫دﻗﻴﻖﺗﺮ‪ ،‬زﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد ﭘﺎﻛﻪﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪ‬

‫ﻋﺎرﺿﻪ ﻋﻤﺪه )ﺧـﻮنرﻳـﺰي ﻳـﺎ اﺣﺘﺒـﺎس ادراري ﺷـﺪﻳﺪ( و درد ﻗﺎﺑـﻞ‬

‫ﺗﺎ زﻣﺎن ﻻزم ﺑﺮاي ﺑﺮداﺷﺖ ﻳـﻚ ﭘﺎﻛـﻪ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻳـﺪ‪ .‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ زﻣـﺎن‬

‫ﺗﺤﻤﻞ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎر در اوﻟﻴﻦ روز ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮداﺷﺖ ﻳﻚ ﭘﺎﻛﻪ در ﮔﺮوه ‪ OH‬ﻣﻌﺎدل ‪ 17/35±2/66‬دﻗﻴﻘﻪ و در ﮔـﺮوه‬

‫درد ﺧﻮد را روي ﻳﻚ ﻣﻘﻴﺎس آﻧـﺎﻟﻮگ ﺑـﺼﺮي ﻳـﺎ‬ ‫)‪(VAS‬‬

‫ﻛﺎرت ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻛﻪ در زﻣﺎن ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎر داده ﻣﻲﺷﺪ‪ ،‬ﺣـﺎوي‬

‫‪ LH‬ﻣﻌﺎدل ‪ 8/91±1/69‬دﻗﻴﻘﻪ ﺑﻮد ﻛـﻪ ﺗﻔـﺎوت ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪه از ﻧﻈـﺮ‬

‫ﻳﻚ ﺷﻤﺎي ‪ VAS‬ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎر آﻣﻮزش داده ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ روز ﻣﺮاﺟﻌﻪ‬

‫آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮد )‪ .(P<0/001‬ﺗﻌﺪاد دوزﻫـﺎي ﻣـﺼﺮﻓﻲ ﻣـﻮرﻓﻴﻦ در‬

‫ﺟﻬﺖ وﻳﺰﻳﺖ ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ اول )ﺑﻴﻦ ﻫﻔﺖ ﺗﺎ ‪ 10‬روز ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ(‪ ،‬روزاﻧﻪ‬

‫دوره ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ و ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﻤﺮه ‪ VAS‬ﺻﺒﺢ روز اول ﺑﻌﺪ از ﻋﻤـﻞ‬

‫ﻋﺪد درد ﺧﻮد را در آن ﺛﺒﺖ ﻛﻨـﺪ‪ .‬ﺑـﺮاي ﻛﻨﺘـﺮل درد ﺑﻴﻤـﺎر در ﻣﻨـﺰل‪،‬‬

‫در ﮔﺮوه ‪ LH‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ‪ OH‬ﻛﻢﺗـﺮ ﺑـﻮد اﻣـﺎ اﻳـﻦ ﺗﻔـﺎوت از ﻧﻈـﺮ‬

‫ﻗﺮص اﻳﺒﻮﭘﺮوﻓﻦ ‪ 400‬ﻣﻴﻠﻲﮔﺮﻣﻲ ﻧﺴﺨﻪ ﻣﻲﺷﺪ و ﺑﻴﻤﺎر ﻳﺎد ﻣـﻲﮔﺮﻓـﺖ‬

‫آﻣﺎري ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺮﺳﻴﺪ )ﺟﺪول ‪ .(1‬ﺗﻌﺪاد روزﻫـﺎي ﺑـﺴﺘﺮي‬

‫ﻛﻪ در ﺻﻮرت درد‪ ،‬ﻫﺮ ﺑﺎر ﻳﻚ ﻗﺮص را ﻣﻴﻞ ﻛﻨﺪ و در ﺑﺮﮔﻪ ﭘﻲﮔﻴـﺮي‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮد )ﺟﺪول ‪ .(1‬ﻋـﻮارض زودرس‬

‫ﺧﻮد ﻫﻢ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺰﻧﺪ‪ .‬در اوﻟﻴﻦ وﻳﺰﻳﺖ درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ درد ﺑﻴﻤﺎر‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ )ﺧﻮنرﻳﺰي ﺧﻔﻴﻒ ﻳﺎ ﺷﺪﻳﺪ و اﺣﺘﺒـﺎس ادراري( ﺑـﻴﻦ دو‬

‫و ﻧﻴﺰ ﻋﻮارﺿﻲ ﭼﻮن ﺗﺪاوم ﺧـﻮنرﻳـﺰي و ﺗﺮﺷـﺤﺎت ﺳـﺮوزي ﻣـﻮرد‬

‫ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري ﻧﺪاﺷـﺖ )ﺟـﺪول ‪ .(2‬ﺷـﺎﺧﺺﻫـﺎي درد در‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ‪ .‬وﻳﺰﻳﺖ درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ دوم ﺣﺪود ﻳﻚ ﻣـﺎه ﺑﻌـﺪ از‬

‫اوﻟﻴﻦ وﻳﺰﻳﺖ درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﻤﺮات روزاﻧـﻪ‬

‫‪VAS‬‬

‫ﻋﻤﻞ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﺪ ﻛﻪ ﻃﻲ آن ﻋﻮارﺿﻲ ﻣﺜﻞ ﺗﻨﮕـﻲ ﻣﻘﻌـﺪ و ﻧﻴـﺰ زﻣـﺎن‬

‫ﺑﻴﻤﺎر )ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ‪ 7-10‬روز ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ( و ﺗﻌﺪاد دوزﻫﺎي اﻳﺒـﻮﭘﺮوﻓﻦ‬

‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻌﻤﻮل )ﻛﺎر و ‪ (...‬ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺶ ﻗـﺮار ﻣـﻲﮔﺮﻓـﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺼﺮﻓﻲ‪ .‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻳﻦ دادهﻫـﺎ در ﺟـﺪول ‪ 1‬ﺣـﺎﻛﻲ از آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ دو‬

‫زﺧﻢ ﺟﺮاﺣﻲ از ﻧﻈﺮ اﻟﺘﻴﺎم ﻛﺎﻣﻞ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬دادهﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از اﻳـﻦ‬

‫ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ درد در ﻫﻔﺘﻪ اول ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري ﺑـﺎ ﻫـﻢ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎدق ﻓﺎﺿﻠﻲ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪498‬‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻃﻮل ﻣﺪت ﻋﻤﻞ‪ ،‬درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ و ﺗﻌﺪاد روزﻫﺎي ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه‬ ‫ﮔﺮوه ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‬

‫ﺷﺎﺧﺺ‬

‫)‪(LH‬‬

‫ﮔﺮوه ﺑﺎز‬

‫*‪P‬‬

‫)‪(OH‬‬

‫ﺣﺪاﻗﻞ‬

‫ﺣﺪاﻛﺜﺮ‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻂ‬

‫ﺣﺪاﻗﻞ‬

‫ﺣﺪاﻛﺜﺮ‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻂ‬

‫ﺗﻌﺪاد دوزﻫﺎي ﻣﻮرﻓﻴﻦ‬

‫‪1‬‬

‫‪2‬‬

‫‪1/25‬‬

‫‪1‬‬

‫‪3‬‬

‫‪1/55‬‬

‫**‬

‫ﻧﻤﺮه ‪ VAS‬روز اول ﺑﻌﺪ ﻋﻤﻞ‬

‫‪3‬‬

‫‪8‬‬

‫‪5/5‬‬

‫‪4‬‬

‫‪8‬‬

‫‪6/07‬‬

‫**‬

‫‪0/077‬‬

‫زﻣﺎن ﺑﺮداﺷﺖ ﻳﻚ ﭘﺎﻛﻪ )دﻗﻴﻘﻪ(‬

‫‪5/5‬‬

‫‪12‬‬

‫‪8/91‬‬

‫‪12‬‬

‫‪23‬‬

‫‪17/35‬‬

‫‪<0/001‬‬

‫‪1‬‬

‫‪2‬‬

‫‪1/036‬‬

‫‪1‬‬

‫‪2‬‬

‫‪1/069‬‬

‫‪0/58‬‬

‫‪2/9‬‬

‫‪7/3‬‬

‫‪4/725‬‬

‫‪2/5‬‬

‫‪7/5‬‬

‫‪5/038‬‬

‫‪0/33‬‬

‫‪3‬‬

‫‪16‬‬

‫‪6/68‬‬

‫‪3‬‬

‫‪16‬‬

‫‪6/35‬‬

‫‪0/77‬‬

‫ﺗﻌﺪاد روزﻫﺎي ﺑﺴﺘﺮي‬ ‫ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻧﻤﺮه ‪ VAS‬ﻫﻔﺘﻪ اول‬ ‫ﺗﻌﺪاد دوزﻫﺎي اﻳﺒﻮﭘﺮوﻓﻦ‬

‫‪0/055‬‬

‫* ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ P<0/05‬ﻣﻌﻨﻲدار در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دادهﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﻧﺮﻣﺎل از آزﻣﻮن ‪ Paired t-test‬و دادهﻫﺎي ﻛﻤﻲ ﻏﻴﺮﻧﺮﻣﺎل از آزﻣﻮن ‪ Mann-Whitney‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪.‬‬ ‫** در اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻣﻘﺪار ‪ P‬اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻌﻨﻲدار ﻧﺸﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﺣﺪ ‪ ،0/05‬ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲداري دارد‪.‬‬

‫)‪Visual Analogue Scale (VAS‬‬

‫ﺟﺪول‪ :2 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻋﻮارض ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‬ ‫ﮔﺮوه ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‬

‫ﻋﺎرﺿﻪ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ‬ ‫**‬

‫)‪8(%28/57‬‬

‫ﺧﻮنرﻳﺰي ﺧﻔﻴﻒ‬

‫**‬

‫)‪6(%20/68‬‬

‫‪P‬‬

‫‪0/55‬‬

‫رخ ﻧﺪاد‬

‫رخ ﻧﺪاد‬

‫‪--‬‬

‫اﺣﺘﺒﺎس ادراري‬

‫)‪2(%7/14‬‬

‫)‪2(%6/89‬‬

‫‪1/0‬‬

‫ﻋﻮارض ﻫﻔﺘﻪ اول‬

‫)‪8(%28/57‬‬

‫)‪5(%17/24‬‬

‫‪0/36‬‬

‫ﻋﺪم اﻟﺘﻴﺎم زﺧﻢ ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫)‪1(%3/57‬‬

‫)‪2(%6/89‬‬

‫‪1/0‬‬

‫ﻋﺪم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻌﻤﻮل ﭘﺲ از اوﻟﻴﻦ وﻳﺰﻳﺖ درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ‬

‫)‪9(%32/14‬‬

‫)‪5(%17/24‬‬

‫‪0/23‬‬

‫ﺧﻮنرﻳﺰي ﺷﺪﻳﺪ‬

‫*‬

‫)‪(LH‬‬

‫ﮔﺮوه ﺑﺎز‬

‫)‪(OH‬‬

‫*‬

‫آزﻣﻮن آﻣﺎري‪ ،2 :‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ P<0/05‬ﻣﻌﻨﻲدار در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺪام از ﺷﺎﺧﺺﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺪارﻧﺪ‪ ** .‬ﻣﻨﻈﻮر از ﺧﻮنرﻳﺰي ﺧﻔﻴﻒ‪ ،‬ﺧﻮنرﻳﺰي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﺪ‬

‫ﺧﻮﻧﻲ ﺷﺪن اﻟﺒﺴﻪ ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻮده و ﺑﺎ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﭘﺎﻧﺴﻤﺎن ﻣﺸﻜﻞ ﺣﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از ﺧﻮنرﻳﺰي ﺷﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺧﻮنرﻳﺰي ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﻋﻤﻞ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪%51/7‬‬ ‫‪%42/9‬‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ دو ﮔﺮوه ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ )‪ :LH‬ﮔﺮوه ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‪ :OH ،‬ﮔﺮوه ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎز‪ :GA ،‬ﺑﻲﻫﻮﺷﻲ ﺟﻨﺮال‪ :SA ،‬ﺑﻲﺣﺴﻲ اﺳﭙﺎﻳﻨﺎل(‪.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ روش ﺑﺎز ﺑﺎ ﻛﻮﺗﺮ‬

‫‪499‬‬

‫ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﻋﻮارض ﻫﻔﺘﻪ اول )ﺷﺎﻣﻞ ﺧﻮنرﻳﺰي ﺧﻔﻴﻒ ﮔﻬﮕﺎﻫﻲ‬

‫دﻳﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻳﻚ ﻋﻠﺖ دﺧﻴﻞ در ﻋـﺪم دﺳﺘﺮﺳـﻲ‬

‫و ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺳﺮوزي( در ﻣﺠﻤـﻮع در ﻫـﺸﺖ ﺑﻴﻤـﺎر ﮔـﺮوه ‪ LH‬و ﭘـﻨﺞ‬

‫ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲدار ﺷﺪن آﻣﺎري‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻄﺎي ﻧﻮع دوم در اﺛـﺮ ﭘـﺎﻳﻴﻦ ﺑـﻮدن‬ ‫‪3‬‬

‫‪VAS‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﮔﺮوه ‪ OH‬روي داد )ﺟﺪول ‪ .(2‬در وﻳﺰﻳﺖ درﻣﺎﻧﮕـﺎﻫﻲ دﻳـﺮرس‬

‫ﺗﻌﺪاد ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﻋـﺪم اﺳـﺘﻔﺎده از ﻧﻤـﺮه‬

‫)ﻳﻚ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ( ﻋﻮارض دﻳﺮرس ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻫﻴﭻ ﻣـﻮردي از‬

‫ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ و ﺑﻪ ﺟﺎي آن‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻤـﺮه روز اول ﺑﻌـﺪ از‬

‫ﺷﻜﺎﻳﺖ از دﻓﻊ دﺷﻮار و ﺗﻨﮕﻲ ﻣﻘﻌﺪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﻳـﻚ ﻣـﻮرد ﻋـﺪم‬

‫ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺑﻪ رﻓﻊ اﺛﺮ ﻣﺨﺪوشﻛﻨﻨﺪه ﻧﻮع ﺑـﻲﻫﻮﺷـﻲ درﻳـﺎﻓﺘﻲ )ﺟﻨـﺮال ﻳـﺎ‬

‫اﻟﺘﻴﺎم زﺧﻢ ﺟﺮاﺣﻲ )ﻋﺪم اﭘﻲﺗﻠﻴﺰاﺳﻴﻮن ﻛﺎﻣﻞ ﻳﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺑﺎﻓﺖ ﺟﻮاﻧﻪاي‬

‫اﺳﭙﺎﻳﻨﺎل( ﻧﻴﺰ ﻛﻤﻚ زﻳﺎدي ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻳﻚ‬

‫ﻣﻄﻠﻮب( در ﮔـﺮوه ‪ LH‬و دو ﻣـﻮرد ﻋـﺪم اﻟﺘﻴـﺎم در ﮔـﺮوه ‪ OH‬وﺟـﻮد‬

‫ﻣــﺸﻜﻞ دﻳﮕــﺮ در ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت اﻳــﻦ ﭼﻨﻴﻨــﻲ‪ ،‬ﻧﺪاﺷــﺘﻦ ﻣﻘﻴــﺎس ذﻫﻨــﻲ‬

‫داﺷﺖ ﻛﻪ از ﻧﻈﺮ آﻣـﺎري ﺗﻔـﺎوﺗﻲ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﻧﺪاﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ﻣﻴـﺰان‬

‫)‪ (Subjective‬ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﺳﻨﺠﺶ درد ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﻫﺮﭼﻨـﺪ ﻣـﺎ از‬

‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻌﻤﻮل ﭘﺲ از ﺧﺎﺗﻤﻪ وﻳﺰﻳﺖ اول درﻣﺎﻧﮕﺎﻫﻲ‪ ،‬ﺑﻴﻦ‬

‫ﻳﻚ ﻣﻘﻴﺎس آﻧﺎﻟﻮگ ﺑﺼﺮي )‪ 10 (VAS‬ﻧﻤﺮهاي اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮدﻳﻢ‪ ،‬اﻣـﺎ ﺑـﺎز‬

‫دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮد )ﺟـﺪول ‪ .(2‬ﺗﻨﻬـﺎ ﻳـﻚ ﻣـﻮرد ﻋﺎرﺿـﻪ درد ﻃـﻮل‬

‫ﻫﻢ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺸﺎﻫﺪات‪ ،‬ﺑﻪ اﻳـﻦ ﻧﺘﻴﺠـﻪ رﺳـﻴﺪهاﻳـﻢ ﻛـﻪ ﺑﻴﻤﺎراﻧﻤـﺎن از‬

‫ﻛﺸﻴﺪه ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﺪاوم ﺗﺮﺷﺤﺎت ﺳﺮوزي در ﮔﺮوه ‪ OH‬وﺟﻮد داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻛﺎرﺑﺮد ﺻﺤﻴﺢ اﻳﻦ ﻣﻘﻴﺎس ﻋﺎﺟﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻳﻚ راه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي‪ ،‬اﺳـﺘﻔﺎده از‬ ‫ﻣﻘﻴﺎس ﻫﺎي درد ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ »اﺷﻜﺎل آدﻣﻜﻲ« اﺳﺖ‪ .‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠـﺎم‬ ‫ﺷﺪه در ﻣﻮرد ﻛﺎﻫﺶ درد ﭘﺲ از ﻋﻤـﻞ ﻧﻴـﺰ ﻳﻜـﺴﺎن ﻧﻴـﺴﺖ‪ ،‬ﻣـﺜﻼ در‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه ﺗﻮﺳـﻂ ‪ Sakr‬در‬

‫ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ ﭘﻴﺎﻣـﺪ اﺻـﻠﻲ اﻳـﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺑـﻮد‪ .‬اﻳـﻦ‬

‫ﺳﺎل‪ ،2010‬ﻣﻴﺰان درد ﭘﺲ از ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑـﻮد‪ 4-7.‬از ﺳـﻮي دﻳﮕـﺮ در‬

‫ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﻛﺎﻫﺶ زﻣـﺎن‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Ielpo‬در ﺳﺎل ‪ 2010‬و ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻛـﺎﻫﺶ درد ﭘـﺲ‬ ‫‪8-10‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺘﺎآﻧﺎﻟﻴﺰ‬

‫ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﻪ دو ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺷﻮد‪:‬‬

‫از ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﻣﻌﻨﻲداري رخ ﻧﺪاد‪.‬‬

‫اول اﻳﻦ ﻛﻪ در ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑـﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر‪ ،‬در ﺻـﻮرﺗﻲ ﻛـﻪ ﺟـﺮاح‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺳﺎل ‪ 2007‬ﻫﻢﺧﻮاﻧﻲ داﺷﺖ ﻛـﻪ ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲداد در اﻳـﻦ‬

‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ داراي ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛـﺎﻓﻲ در ﻋﻤـﻞ ﻫﻤﻮروﻳﻴـﺪ و ﻧﻴـﺰ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫روش ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻌﻨﻲدار ﻃﻮل ﻣﺪت ﻋﻤﻞ رخ ﻣﻲدﻫﺪ اﻣـﺎ ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ‬

‫ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ دﻳﺴﻜﺴﻴﻮن وﺳﻴﻊ و ﺟﺪاﺳﺎزي ﻻﻳـﻪ ﺑـﻪ ﻻﻳـﻪ‬

‫درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﻳﺎ زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫـﺎي ﻣﻌﻤـﻮل ﺗﻔـﺎوﺗﻲ ﺑـﺎ‬ ‫‪11‬‬

‫ﻓﻴﺒﺮﻫﺎي ﻋﻀﻠﻪ اﺳﻔﻨﮕﺘﺮ داﺧﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ و ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻛـﺎﻫﺶ زﻣـﺎن‬

‫روشﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻜـﻲ از ﻣـﺸﻜﻼت‬

‫ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ .‬ﻋﺎﻣﻞ دوم در ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﻋﺎري از‬

‫دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ ،‬ﻃﻮل ﻣـﺪت ﺑـﺴﺘﺮي ﺑﻴﻤـﺎران ﺑﻌـﺪ از ﻋﻤـﻞ اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﺧﻮن ﺑﻮدن ﻓﻴﻠﺪ ﺟﺮاﺣﻲ اﺳﺖ ﻛـﻪ ﻧﺎﺷـﻲ از ﺗـﻮان ﺑـﺎﻻي ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر در‬

‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﻼﺳﻴﻚ‬

‫اﻳﺠﺎد ﻛﻮآﮔﻮﻻﺳﻴﻮن )ﺑﺪون آﺳﻴﺐ ﻧﺴﻮج اﻃﺮاف( اﺳﺖ‪ .‬ﻣـﺸﺎﻫﺪات ﻣـﺎ‬

‫اﺟﺮا ﺷﺪه و ﻧﻪ در ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺎ ﺣﺪاﻗﻞ‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﻴﺰان ﺧﻮنرﻳﺰي ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻞ اﺣﺘﻤﺎﻻً در ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫ﻓﺮداي روز ﻋﻤﻞ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬـﺖ ﻋﻤـﻼ اﻳـﻦ ﺷـﺎﺧﺺ‬

‫ﺑﺎز ﺑﻴﺶ از ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑـﻮد و ﻫﺮﭼﻨـﺪ اﻳـﻦ‬

‫ارزش ﻣﻘﺎﻳﺴﻪاي ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳـﺪ ﺑـﺮاي اﻋﻤـﺎﻟﻲ‬

‫ﻣﻮﺿﻮع در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻗـﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘـﻪ‪ ،‬ﻣـﻲﺗـﻮان ﺑـﻪ‬

‫ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﻛﻪ در ﺑﺮﺧﻲ ﻣﺮاﻛـﺰ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت ﻧﻴﻤـﻪ ﺳـﺮﭘﺎﻳﻲ‬

‫روشﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺎرش ﮔﺎزﻫﺎي ﺧـﻮﻧﻲ در ﭘﺎﻳـﺎن ﻋﻤـﻞ‪ ،‬آن را ﻣـﻮرد‬

‫اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻪ ﺻﻮرت »ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌـﺪ از ﻋﻤـﻞ« و‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار داد‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺪ ﺑﻌﺪي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ ﺑﻮد‬

‫ﻧﻪ »روز ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ« ﻟﺤﺎظ ﺷـﻮد ﺗـﺎ ارزش ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻛـﺮدن را داﺷـﺘﻪ‬

‫ﻛﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎ ﻗﻄﻌﻴﺖ اﺛﺒﺎت ﻛﻨﺪ‪ .‬درد ﺑﻌﺪ از‬

‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻳﻚ راه ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﺑﺮاي ﻣﺮاﻛﺰي ﻣﺜﻞ ﻣﺮﻛﺰ ﻣﺎ ﻛـﻪ اﻣﻜـﺎن ﭼﻨـﻴﻦ‬

‫‪LH‬‬

‫ﺗﺮﺧﻴﺺﻫﺎﻳﻲ را ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬آن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻮرد زﻣﺎن ﺗـﺮﺧﻴﺺ از ﺧـﻮد‬

‫ﻛﻢﺗﺮ از ﮔﺮوه ‪ OH‬ﺑﻮد و ﻫﺮﭼﻨﺪ از ﻧﻈﺮ آﻣـﺎري ﺑـﻪ ﺳـﻄﺢ ﻣﻌﻨـﻲداري‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺳﻮال ﻛﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ اوﻟﻴﻪ از‬

‫ﻧﺮﺳﻴﺪ‪ ،‬ﻋﺪد ‪ P‬ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ ‪ 0/05‬ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ »ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﻌﻨـﻲداري«‬

‫ﻋﻤﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺮﻃﻲ ﻛﻪ ﻋﺎرﺿﻪاي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻴﻤﺎر اﺣﺴﺎس ﻛﻨﺪ‬

‫در ﺑﺮﺧﻲ از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺻﻮرت )ﻋﺪم ﻗﻄﻌﻴﺖ آﻣﺎري(‬

‫دردش در ﺣﺪي ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻜﻦ ﺧﻮراﻛﻲ ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد‪ ،‬زﻣﺎن ﻣـﻮرد‬

‫ﻋﻤﻞ )ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺪار ﻣـﻮرﻓﻴﻦ ﻣـﺼﺮﻓﻲ و ﻧﻤـﺮه ‪ (VAS‬در ﮔـﺮوه‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

Fazeli M.S.‫ﺻﺎدق‬ et al.‫ﻣﺤﻤﺪ‬ ‫ﻫﻤﻜﺎران‬ ‫ﻓﺎﺿﻠﻲ و‬

500

‫ در ﻣﺠﻤﻮع ﺑﻪ ﻧﻈﺮ‬.‫روش اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎز ﺑﺮاﺑﺮي ﻣﻲﻛﻨﺪ‬

‫ ﺟﺮاﺣﺎن اﺻﻠﻲ و ﻣﻌﺎﻳﻨﻪﮔﺮان‬.‫ﻧﻈﺮ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻣﺎن ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺛﺒﺖ ﻛﻨﻴﻢ‬

‫ ﺑﻪ ﺷﺮط وارد ﺑﻮدن ﺟﺮاح ﺑـﻪ‬،‫ﻣﻲرﺳﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر‬

.‫ از ﮔﺮوه درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎران اﻃﻼع داﺷﺘﻨﺪ‬،‫ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮده‬

‫ ﻋﻤﻞ ﺑﻲﺧﻄﺮي اﺳﺖ و زﻣﺎن ﻋﻤﻞ را ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﻌﻨـﻲداري‬،‫اﻳﻦ روش‬

‫ اﺳﺘﻔﺎده از ﻳﻚ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪﮔﺮ‬،‫ﻳﻚ راه ﺑﺮاي دوﺳﻮﻛﻮر ﻛﺮدن اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ ﻋﻤﻞ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ ﺑـﺮاي ﺟـﺮاح ﻣﺤـﺴﻮب‬،‫ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲدﻫﺪ و از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ‬

‫ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺟﺮاﺣﺎن اﺻﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﻣﺎ اﻣﻜـﺎنﭘـﺬﻳﺮ‬

.‫ﻣﻲﺷﻮد‬

‫ ﻋﺪم اﻟﺘﻴـﺎم‬،‫ ﻋﻮارض اﺻﻠﻲ ﺑﻌﺪ از ﻋﻤﻞ )ﺧﻮنرﻳﺰي‬،‫ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل‬.‫ﻧﺸﺪ‬

‫ ﺑﺘـﻮان‬،‫ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻜﺮار ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺶﺗﺮي ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪه‬

‫ ﻧﻤﻲﺗـﻮان آنﻫـﺎ را‬،‫و ﺗﻨﮕﻲ ﻣﻘﻌﺪ( ﻣﻮاردي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺑﺮوز‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﻴﮕﺎﺷﻮر درد ﺑﻌﺪ از ﻋﻤـﻞ را ﻧﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻃـﻮر‬

‫ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻫﻤﻮروﻳﻴﺪﻛﺘﻮﻣﻲ ﺑـﺎ ﻟﻴﮕﺎﺷـﻮر از‬.‫ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺖ‬

.‫ﻣﻮﺛﺮي ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲدﻫﺪ‬

‫ﻧﻈﺮ ﻛﻢ ﺑﻮدن ﻋﻮارض زودرس و ﺗـﺎﺧﻴﺮي ﺑﻌـﺪ از ﻋﻤـﻞ ﺟﺮاﺣـﻲ ﺑـﺎ‬

References 1.

2.

3.

4.

5.

6.

Brunicardi FC, Andersen DK, Billiar TR, Dunn DL, Hunter JG, Matthews JB, et al, editors. Schwartz’s Principles of Surgery. 9th ed. New York: McGraw-Hill; 2010. p. 1057-8.

Jayaraman S, Colquhoun PH, Malthaner RA. Stapled versus conventional surgery for hemorrhoids. Cochrane Database Syst Rev 2006;(4):CD005393.

Altomare DF, Milito G, Andreoli R, Arcanà F, Tricomi N, Salafia C, et al. Ligasure Precise vs. conventional diathermy for Milligan-Morgan hemorrhoidectomy: a prospective, randomized, multicenter trial.

Dis Colon Rectum 2008;51(5):514-9.

Khanna R, Khanna S, Bhadani S, Singh S, Khanna AK. Comparison of Ligasure Hemorrhoidectomy with Conventional Ferguson's Hemorrhoidectomy. Indian J Surg 2010;72(4):294-7.

Sakr MF. LigaSure versus Milligan-Morgan hemorrhoidectomy: a prospective randomized clinical trial. Tech Coloproctol 2010;14(1):13-7.

Fareed M, El-Awady S, Abd-El monaem H, Aly A. Randomized trial comparing LigaSure to closed Ferguson hemorrhoidectomy.

Tech Coloproctol 2009;13(3):243-6.

7.

Chung YC, Wu HJ. Clinical experience of sutureless closed hemorrhoidectomy with LigaSure. Dis Colon Rectum 2003;46(1):8792.

8. Tan KY, Zin T, Sim HL, Poon PL, Cheng A, Mak K. Randomized clinical trial comparing LigaSure haemorrhoidectomy with open diathermy haemorrhoidectomy. Tech Coloproctol 2008;12(2):93-7.

9. Ielpo B, Martin P, Vazquez R, Corripio R, Roman JS, Acedo F, et al.

Long term results of diathermy Milligan-Morgan, stapled, harmonic scalpel and Ligasure hemorrhoidectomy. Colorectal Dis 2010;12 (Suppl 3):49.

10. Palazzo FF, Francis DL, Clifton MA. Randomized clinical trial of Ligasure versus open haemorrhoidectomy. Br J Surg 2002;89(2):154-7.

11. Tan EK, Cornish J, Darzi AW, Papagrigoriadis S, Tekkis PP. Metaanalysis of short-term outcomes of randomized controlled trials of LigaSure vs conventional hemorrhoidectomy. Arch Surg 2007;142(12):1209-18; discussion 1218.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 495-501 501 ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﺨﺸﻬﺎي ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

A prospective study comparing LigaSure and open hemorrhoidectomy

Received: June 01, 2011 Accepted: July 13, 2011

Abstract Mohammad Sadegh Fazeli M.D.1 Saeed Safari M.D.2* Alireza Kazemeini M.D.1 Farnoosh Larti M.D.3 Ehsan Joneidi M.D.2 Mojgan Rahimi M.D.4 Alipasha Meisami M.D.5 1- Department of General Surgery (Division of Colorectal Surgery), Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- Department of General Surgery, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

3- Cardiologist, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

4- Department of Anesthesiology, Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

5- Department of Social Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Background: Hemorrhoid is among the most common anorectal diseases and patients with high-grade disease conditions need surgical treatment. Many surgical procedures are available to treat the disease. The aim of this study was to compare the operative time

and

outcomes,

(post-operative

pain

and

complications)

of

LigaSure

hemorrhoidectomy with those of the open conventional method.

Methods: This randomized single-blind clinical trial included 57 patients (28 in LigaSure and 29 in the open group). The primary variable was the operative time for the excision of a single hemorrhoidal packet. The other variables were post-operative pain measured by morphine doses administered to control pain, scores of visual analogue scale (VAS) used to measure pain severity, pain during home stay measured by doses of oral ibuprofen and the mean daily VAS scores, early complications including bleeding and urinary retention, longer-term complications and time to return to work.

Results: The demographic data were comparatively the same between the two groups.

The average time to excise a single packet of hemorrhoid was significantly shorter in the LigaSure group (8.91 min vs. 17.35 min, P<0.001). Post-operative pain measurements (morphine doses and VAS scores) were lower in the LigaSure group, but the differences were not statistically significant (P=0.055 and 0.077, respectively). Complications of the two procedures were also comparable. Neither of the groups returned to work in a shorter time.

Conclusion: LigaSure hemorrhoidectomy seems to be a safe method and it can reduce the operative time significantly. It may also have a modest effect on post-operative pain.

*

Corresponding author: Department of General Surgery, Imam Khomeini Hospital Complex, Keshavarz Blvd., Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 61192606 E-mail: SaeedSfr@gmail.com

Keywords: Hemorrhoidectomy, LigaSure, post-operative pain.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪502‬‬ ‫‪،1390‬‬ ‫ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ‪ ،‬آﺑﺎن‬ ‫زودرس ‪،‬ﺷﻤﺎره ‪8‬‬ ‫ﺺدوره ‪69‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم‬ ‫داﻧﺸﻜﺪه‬ ‫ﻮﮔﺮاﻓﻲ‬ ‫‪-508‬آﻧﮋﻳ‬ ‫ﭘﺲ از‬ ‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲﺗﺸﺨﻴ‬ ‫ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ در‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬ژﻻﺗﻴﻨﺎز‬ ‫واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺠﻠﻪﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ‬ ‫ﻟﻴ‬

‫‪502‬‬

‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ارزش ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ژﻻﺗﻴﻨﺎز ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس‬ ‫ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﭘﺲ از آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/06/20 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/07/09 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮان ﺻﺒﺎغ‬

‫‪*2‬‬

‫ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﺧﺎﺗﻤﻲ‬

‫‪3‬‬

‫ﻣﺠﺘﺒﻲ ﺳﺎﻻريﻓﺮ‪ 3،‬اﺣﻤﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﺮوﻣﻨﺪ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑـﻪ ژﻻﺗﻴﻨـﺎز ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴـﻞ )‪ Neutrophilic Gelatinase Associated Lipocaline (NGAL‬ﺑـﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس آﺳﻴﺐﻫﺎي ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ‪ ،‬ﺟﺎﻳﮕﺎه وﻳﮋهاي ﭘﻴﺪا ﻛﺮده اﺳﺖ‪ .‬وﻟﻲ اﻳﻦﻛﻪ در ﺗﻤﺎم آﺳـﻴﺐﻫـﺎ‬

‫‪3‬‬

‫ﺻﻔﻴﻪ داودي‬

‫ﺑﻪ ﻋﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ارزش ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﺑﺎﻻﻳﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻴﺶﺗﺮي وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ از ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫‪ -1‬ﮔﺮوه ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي داﺧﻠﻲ‬

‫اﻳﻦ ﻣﻮارد اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻲرﻏﻢ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬ارزش ﭘﻴﺸﮕﻮﻳﻲ ﻛﻨﻨﺪه ‪ NGAL‬در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﻛﻠﻴﻪ ﻧﺎﺷﻲ‬

‫‪ -2‬ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻧﻔﺮوﻟﻮژي‬

‫از ﻣﻮاد ﺣﺎﺟﺐ روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﻘﺶ اﻳﻦ ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ در ﺗﺸﺨﻴﺺ زود ﻫﻨﮕﺎم ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫اﺳﺖ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‪ 122 ،‬ﺑﻴﻤﺎر ﻛﺎﻧﺪﻳﺪاي آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ در ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑـﺴﺘﺎن ﺳـﺎل ‪ 88‬وارد‬

‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ادراري ﺳﺎﻋﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻏﻠﻈﺖ ‪ NGAL‬اﻧﺪازهﮔﻴﺮي و ﻣﻴﺰان آن در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ و ﻏﻴﺮﻣﺒﺘﻼ‬ ‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ 37 :‬ﻧﻔﺮ )‪ (%30/3‬از ﺑﻴﻤﺎران ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻓﺰاﻳﺶ ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ 12 ،NGAL‬ﺳﺎﻋﺖ‬

‫‪ -3‬ﻣﺮﻛﺰ ﻗﻠﺐ ﺗﻬﺮان‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ و‬ ‫ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ درﻣﺎﻧﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن و ﻏﻴﺮﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ‪ 90/62±105/63‬و ‪ (P=0/0001) ،27/6±45/8‬و ﻏﻠﻈـﺖ ادراري‬ ‫آن ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ‪ 79/78±117/7‬و ‪ (P=0/002) ،30/92±52/84‬ﺑﻮد‪ .‬ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔـﻲ ‪ NGAL‬ادرار‬ ‫‪ 12‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ﺑﺎ ‪ Cut-off‬ﻫﺸﺖ ﻧـﺎﻧﻮﮔﺮم در ﻣﻴﻠـﻲﻟﻴﺘـﺮ و ‪ ،0/75 AUC‬ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ‪ %94‬و ‪ %25‬و ارزش‬ ‫اﺧﺒﺎري ﻣﻨﻔﻲ آن ‪ %91‬ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔـﻲ ‪ NGAL‬ادرار ‪ 24‬ﺳـﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮ در ‪5/5 Cut-off‬‬

‫*‬

‫ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ ﺑﺎ ‪ ،0/70 AUC‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ %97‬و ‪ %24‬و ارزش اﺧﺒﺎري ﻣﻨﻔﻲ آن ‪ %95‬ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ NGAL :‬ادرار‬ ‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺑﻠﻮار ﻛﺸﺎورز‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه ﻧﻔﺮوﻟﻮژي‪ ،‬ﻛﺪﭘﺴﺘﻲ ‪1419733141‬‬ ‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-61192659 :‬‬ ‫‪E-mail: khatamis@sina.tums.ac.ir‬‬

‫ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮي ﺣﺴﺎس ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺎده ﺣﺎﺟﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ژﻻﺗﻴﻨﺎز ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ‪ ،‬ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ‬

‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 4.‬روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮاي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﻛﺎﻫﺶ ﺑﺮوز ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ وﺟﻮد دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل ﺑﺎ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺎرﻛﺮي ﻛﻪ ﺑﻪﻃﻮر زودرس‬ ‫)‪(Angiography‬‬

‫و ﺑﺎ دﻗﺖ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ را ﺗـﺸﺨﻴﺺ دﻫـﺪ‪ ،‬ﻣﻮاﺟـﻪ ﻫـﺴﺘﻴﻢ‪ .‬در‬

‫ﺷﺮﻳﺎن ﻛﺮوﻧﺮ ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻗﻠﺒـﻲ در دﻧﻴـﺎ ﻣـﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺎ اﻓـﺰاﻳﺶ‬

‫ﻫﻴﭻﻳﻚ از ﻣﻘﺎﻻت ﻣﻨﺘـﺸﺮ ﺷـﺪه‪ ،‬ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮﻫـﺎي ﻛﻠﻴـﻮي ﻛـﻪ ﻗـﺎدر ﺑـﻪ‬

‫ﻣــﺪاﺧﻼت ﺗﻬــﺎﺟﻤﻲ ﺗﺸﺨﻴــﺼﻲ در ﻗﻠــﺐ‪ ،‬ﺗﻌــﺪاد ﺑﻴﻤــﺎران ﻛﻨﺘﺮاﺳــﺖ‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ در زﻣﺎن ﻛﻢﺗﺮ از ‪ 24-72‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از‬

‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﻧﻴﺰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و از ﻣﺸﻜﻼت ﺟﺪي در اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﭘﺮوﺳــﻴﺠﺮ ﺑﺎﺷــﻨﺪ‪ ،‬ﮔــﺰارش ﻧــﺸﺪهاﻧــﺪ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ‪ Mishra‬اﻫﻤﻴــﺖ‬

‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ 1‬ﻛﻪ ‪ %10-%20‬اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران را ﺗﺤـﺖ ﺗـﺎﺛﻴﺮ ﻗـﺮار ﻣـﻲدﻫـﺪ‪.‬‬

‫)‪ Neutrophilic Gelatinase Associated Lipocaline (NGAL‬ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان‬

‫ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻄﺮ ﻫﻤﻮدﻳﺎﻟﻴﺰ‪ ،‬ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ و ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي‬

‫ﻣﺎرﻛﺮ ﺟﺪﻳﺪ در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴـﻪ ﻣـﺸﺨﺺ ﺷـﺪه‬

‫ﻫﻨﮕﻔﺖ ﺑﺮاي ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ 2-3.‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ‪ ،‬اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻛﺮاﺗﻲﻧـﻴﻦ‬

‫اﺳﺖ‪ 5.‬در ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﺶ ‪ NGAL‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ‬

‫ﺳـﺮم در ﺗﻐﻴﻴــﺮات ﺣـﺎد ﻋﻤﻠﻜـﺮد ﻛﻠﻴـﻪ ﻧﺸﺎنﮔـﺮي ﻏﻴـﺮﻗﺎﺑـﻞ اﻋﺘﻤﺎد‬

‫ﻛﻨﻨــﺪه ﻧﻔﺮوﺗﻮﻛﺴﻴــﺴﻴﺘﻲ ﻧﺎﺷــﻲ از درﻳﺎﻓــﺖ ﻛﻨﺘﺮاﺳــﺖ ﺑﺮرﺳــﻲ ﺷــﺪه‬

‫ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮنﻫﺎ ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‪ ،‬آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮان ﺻﺒﺎغ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪503‬‬

‫اﺳﺖ‪7.‬و‪ 6‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﺮاي ﭘﻴﺶﮔـﻮﻳﻲ ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ ‪2-4‬‬

‫ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ادرار ﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻔﻮژ و ﺳﻮﭘﺮ ﻧﺎﺗﺎﻧـﺖ ادراري ﺗـﺎ‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ‪ NGAL ،‬از ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔﻲ ﺑﺎﻻﻳﻲ‬

‫زﻣﺎن آزﻣﺎﻳﺶ در ﻣﺤـﻴﻂ ‪ -84 ºC‬ﻧﮕـﻪداري ﺷـﺪ‪ .‬ﺑـﺮاي اﻧـﺪازهﮔﻴـﺮي‬

‫ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ‪7.‬و‪ NGAL 6‬ﻳﻚ ﭘﺮوﺗﻴﻴﻦ ﻛﻮﭼﻚ اﺳـﺖ ﻛـﻪ روي‬

‫‪ NGAL‬از ﻛﻴﺖﻫﺎي ﺗﺠﺎري در دﺳﺘﺮس اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﺳﻄﺢ ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻠﻮلﻫﺎي اﭘﻲﺗﻠﻴﺎل ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻠﻮلﻫﺎي ﺗﻮﺑﻮلﻫﺎي ﻛﻠﻴﻪ‬

‫ﻫﻤﻮﮔﻠــﻮﺑﻴﻦ ﻗﺒــﻞ از ﺷــﺮوع ﭘﺮوﺳــﻴﺠﺮ‪ NGAL ،‬ادرار ﻗﺒــﻞ از ﺷــﺮوع‬

‫ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻲﻳﺎﺑـﺪ‪ .‬ﺑﻴـﺎن ‪ NGAL‬در آﺳـﻴﺐﻫـﺎي اﻳـﺴﻜﻤﻴﻚ و ﺗﻮﻛـﺴﻴﻚ‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‪ 12 ،‬و ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‪ ،‬ﻛﺮاﺗﻲﻧـﻴﻦ و اوره ﺳـﺮم‬

‫ﻛﻠﻴﻮي در ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺑﻮلﻫﺎي ﻛﻠﻴﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‪ 24 ،‬ﺳﺎﻋﺖ و ﭘـﻨﺞ روز ﭘـﺲ از ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮ ﺑـﺎ‬

‫‪ NGAL‬در ﭘﻼﺳﻤﺎ و ادرار ﺗﺮﺷﺢ ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛﻪ در ﻣﺪت‬

‫روشﻫﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه آزﻣﺎﻳـﺸﮕﺎﻫﻲ اﻧـﺪازهﮔﻴـﺮي ﺷـﺪﻧﺪ‪ .‬ﻏﻠﻈـﺖ‬

‫دو ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﺳﻴﺐ ﻛﻠﻴﻮي ﻏﻠﻈﺖ آن در ﭘﻼﺳﻤﺎ و ادرار اﻓـﺰاﻳﺶ‬

‫ادراري ‪ NGAL‬ﺑــﺎ‬

‫)‪Human NGAL Rapid ELISA Kit (KIT 037‬‬

‫ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﺎرﻛﺮ ﺣﺴﺎس ﺟﻬﺖ ﺗـﺸﺨﻴﺺ زودرس آﺳـﻴﺐ‬

‫ﺳــﺎﺧﺖ ﺷــﺮﻛﺖ ‪ ،Bioporto diagnostic‬ﻛــﺸﻮر داﻧﻤــﺎرك ﺑــﻪ روش‬

‫ﻛﻠﻴﻮي ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ Monoclonal ELISA sandwich‬اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﻴـﻴﻦ ارزش ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ ﻛﻨﻨـﺪه اﻳـﻦ ﺑﻴﻮﻣـﺎرﻛﺮ در‬

‫ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ‬

‫‪Cut-off‬‬

‫ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﺳﺮم ﻣﺴﺎوي و ﻳﺎ ﺑﻴﺶ از ‪ %25‬در روز دوم ﻳﺎ ﭘﻨﺠﻢ ﭘـﺲ از‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﻣـﺎده ﺣﺎﺟـﺐ و ﺗﻌﻴـﻴﻦ‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻘـﺎدﻳﺮ ﻗﺒـﻞ از ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮ اﻃـﻼق‬ ‫ﮔﺮدﻳﺪ‪ 8.‬ﺳﭙﺲ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه ﻛﺪﮔﺬاري ﺷﺪه و وارد ﻧﺮماﻓـﺰار‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬ ‫اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ روش ﺑﺮرﺳﻲ ﺷـﻴﻮه )‪ (Process evaluations‬اﻧﺠـﺎم‬

‫آﻣﺎري ‪ SPSS‬وﻳﺮاﺳﺖ ‪ 16‬ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ دادهﻫﺎي ﻛﻤ‪‬ـﻲ و ﻓﺮاواﻧـﻲ ﻫـﺮ ﻳـﻚ از اﻃﻼﻋـﺎت ﻛﻴﻔـﻲ‬ ‫ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﻛﻤ‪‬ـﻲ ﺑـﻴﻦ دو ﮔـﺮوه ﺗﻮﺳـﻂ آزﻣـﻮن‬ ‫‪2‬‬

‫ﺷﺪ‪ ،‬از ﺑﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻛﺎﻧﺪﻳﺪ آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳﺘﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﺑـﻪ‬

‫‪ Student’s t- test‬و ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﻛﻴﻔـﻲ ﺗﻮﺳـﻂ ‪ ‬اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺮﻛﺰ ﻗﻠﺐ ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل ‪ 122 ،1388‬ﻧﻔﺮ ﺑﻪ روش ﻏﻴﺮﺗـﺼﺎدﻓﻲ ﺳـﺎده‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ‪ P<0/05‬از ﻧﻈﺮ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﻲدار در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ‬

‫اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران ذﻛﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﻳﻚ ﻃﺮح ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎﺗﻲ ﺷـﺮﻛﺖ‬

‫و وﻳﮋﮔﻲ ‪ NGAL‬ادرار در ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺖ از آﻧﺎن رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﻛﺘﺒﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ‬

‫)‪ Receiver-Operating Characteristic Curves (ROC‬و‬

‫‪Area Under‬‬

‫ﺳﻦ ﺑﻴﺶ از ‪ 18‬ﺳﺎل ﻛﻪ داراي ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪) ،‬ﻣـﺮدان ﺑـﺎ‬

‫)‪ the Curve (AUC‬ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﺳﺮم ﻛﻢﺗﺮ از ‪ 1/5‬و زﻧﺎن ﺑﺎ ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﻛﻢﺗﺮ از ‪ 1/3‬ﻣﻴﻠﻲﮔـﺮم‬ ‫ﺑﺮ دﺳﻲﻟﻴﺘﺮ و ﻛﺎﻣﻞ ادرار ﻃﺒﻴﻌﻲ( وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﺳـﺎﺑﻘﻪ‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﺑﻴﻤﺎري زﻣﻴﻨـﻪاي ﻛﻠﻴـﻮي‪ ،‬اﺑـﺘﻼ ﺑـﻪ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ادراري‪ ،‬ﺗﻮﻣـﻮر ﻣﺠـﺎري‬ ‫ادراري‪ ،‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺼﺮف داروي ﻧﻔﺮوﺗﻮﻛﺴﻴﻚ ﻳﺎ آﻧﺘـﻲﺑﻴﻮﺗﻴـﻚ ﻳـﺎ ﻣـﺎده‬

‫از ‪ 122‬ﺑﻴﻤﺎري ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ وارد ﺷﺪﻧﺪ ‪ 71‬ﻧﻔﺮ )‪ (%58/2‬ﻣﺮد‬

‫ﺣﺎﺟﺐ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒـﻞ از آﻧﮋﻳـﻮﮔﺮاﻓﻲ‪ /‬آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳـﺘﻲ‪ ،‬ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ ﻋﻤـﻞ‬

‫و ‪ 51‬ﻧﻔﺮ )‪ (%41/8‬زن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﻦ اﻓﺮاد در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ‪59/74‬‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﺒﻞ از روز ﭘﻨﺠﻢ‪ ،‬اﺧﺘﻼل ﻫﻤﻮدﻳﻨﺎﻣﻴﻚ‪ ،‬ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻧﺘﻮﺑﺎﺳـﻴﻮن ﻳـﺎ‬

‫ﺳﺎل ﺑﻮد‪ 37 .‬ﻧﻔﺮ از ‪ 122‬ﻧﻔﺮ )‪ (%30/3‬دﭼﺎر ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ ﻧﺎﺷـﻲ از ﻣـﺎده‬

‫داروﻫﺎي اﻳﻨﻮﺗﺮوپ در زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي و ﻣﺼﺮف آﻧﺘـﻲﺑﻴﻮﺗﻴـﻚ در ﻃـﻮل‬

‫ﺣﺎﺟﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ‪ 17‬ﻧﻔﺮ )‪ (%45/9‬ﻣﺮد و ‪ 20‬ﻧﻔﺮ )‪(%64/1‬‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﻃﺮح ﺧﺎرج ﺷـﺪﻧﺪ‪ .‬از ﺑﻴﻤـﺎران ﺷـﺮﻛﺖﻛﻨﻨـﺪه در ﻃـﺮح در‬

‫زن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺮد و زن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ‬

‫زﻣﺎنﻫﺎي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﻮن و ادرار ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧـﻪﮔﻴـﺮي‬

‫)‪ .(P=0/09‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ﺑﻪ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ و آنﻫـﺎ ﻛـﻪ دﭼـﺎر اﻳـﻦ‬

‫ادرار ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت اﻧﺠﺎم ﺷﺪ ﻛـﻪ از ﻛـﺎﺗﺘﺮ ﻣﺜﺎﻧـﻪ‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧـﻪ ادرار زﻣـﺎن‬

‫ﻋﺎرﺿﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﻮدﻧﺪ از ﻧﻈﺮ ﺟﻨﺲ ﺗﻔـﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ‬

‫ﺻﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﭘﻨﺞ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻧﻤﻮﻧـﻪ ادرار ‪ 12‬و ‪24‬‬

‫)‪ .(P=0/07‬ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺳﻦ اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ‪ 59/6±10/3‬ﺳـﺎل و در‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ از داﺧﻞ ﻛﻴﺴﻪ ادرار ﺑﻪ ﻣﻴﺰان ﭘﻨﺞ ﻣﻴﻠـﻲﻟﻴﺘـﺮ‬

‫ﻏﻴﺮﻣﺒﺘﻼﻳﺎن ‪ 59/8±11‬ﺳﺎل ﺑﻮد ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻫﻢ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ژﻻﺗﻴﻨﺎز ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﭘﺲ از آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‬

‫‪504‬‬

‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ )‪ .(P=0/904‬ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺷﺎﺧﺺ ﺗﻮده ﺑـﺪﻧﻲ ﻧﻴـﺰ ﺗﻔـﺎوت‬ ‫ﻣﻌﻨﻲ داري ﺑـﻴﻦ دو ﮔـﺮوه ﻳﺎﻓـﺖ ﻧـﺸﺪ‪) .‬ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ‪ 28/93‬و ‪28/70‬‬ ‫)‪ (kg/m2‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ و ﻏﻴﺮﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ و ‪ (P=0/82‬از ﻧﻈـﺮ‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ و ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻫﻤﺮاه ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﺎﺑﺖ‪ ،‬ﻓﺸﺎرﺧﻮن ﻳﺎ‬ ‫ﻫﻴﭙﺮﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ و ﻧﻴﺰ از ﻧﻈﺮ ﻧﻮع ﻣﺎده ﺣﺎﺟﺐ ﻣﺼﺮف ﺷﺪه ﻫﻢ ﺗﻔﺎوﺗﻲ در‬ ‫دو ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ )ﺟـﺪول ‪ .(1‬ﻣﻘـﺎدﻳﺮ آزﻣﺎﻳـﺸﮕﺎﻫﻲ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫـﺎي‬ ‫اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﺷﺪه در دو ﮔﺮوه در ﺟﺪول ‪ 2‬و ﻣﻨﺤﻨﻲ ‪ ROC‬ﺑﺮاي ﺗﻌﻴـﻴﻦ‬ ‫ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔﻲ ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ NGAL‬ﺑﺮاي ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ‬ ‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ‪ 12‬و ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ﻧﻤﻮدار ‪ 1‬آﻣـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬ ‫ﺳــﻄﺢ زﻳــﺮﻣﻨﺤﻨ ـﻲ ‪ ROC‬ﻏﻠﻈــﺖ ادراري ‪ 12 NGAL‬ﺳــﺎﻋﺖ ﭘــﺲ از‬ ‫ﭘﺮوﺳــــﻴﺠﺮ ‪ (P=0/0001 ،CI%95=0/657-0/845) 0/75‬و ﻧﺎﺣﻴــــﻪ‬ ‫زﻳـﺮﻣﻨﺤﻨـﻲ ‪ ROC‬ﺑـﺮاي ﻏﻠﻈـﺖ ادراري ‪ 24 ،NGAL‬ﺳـﺎﻋـﺖ ﭘـﺲ از‬

‫ﻧﻤﻮدار‪ :1 -‬ﻣﻨﺤﻨﻲ ‪ ROC‬ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ 12 NGAL‬و ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻃﻼﻋﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ و ﭘﺎﻳﻪ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ و ﺑﺪون ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬ ‫ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫ﺑﺪون ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫‪P‬‬

‫ﻣﺮد‬

‫)‪17(%45/9‬‬

‫)‪54(%63/5‬‬

‫‪0/07‬‬

‫زن‬

‫)‪20(%54/1‬‬

‫)‪31(%36/5‬‬

‫‪59/6±10/3‬‬

‫‪59/8±11/0‬‬

‫‪0/904‬‬

‫ﻣﺸﺨﺼﺎت‬ ‫ﺟﻨﺲ‬

‫*‬

‫ﺳﻦ )ﺳﺎل(‬

‫**‬

‫‪(kg/m2) BMI‬‬

‫دﻳﺎﺑﺖ‬

‫**‬

‫*‬

‫ﭘﺮﻓﺸﺎري ﺧﻮن‬ ‫ﻫﻴﭙﺮﻟﻴﭙﻴﺪﻣﻲ‬

‫*‬

‫‪17‬‬

‫‪23‬‬

‫‪0/60‬‬

‫‪12‬‬

‫‪42‬‬

‫‪0/82‬‬

‫‪18‬‬

‫‪22‬‬

‫‪0/64‬‬

‫‪19‬‬

‫‪34‬‬

‫‪0/29‬‬

‫‪Visipaque‬‬

‫‪21‬‬

‫‪46‬‬

‫‪risipaque‬‬

‫‪0‬‬

‫*‬

‫ﻧﻮع ﻣﺎده ﺣﺎﺟﺐ‬

‫‪28/93±2/35‬‬

‫‪28/95±2/45‬‬

‫‪0/82‬‬

‫‪Omnipaque‬‬

‫*‬

‫‪2‬‬

‫* آزﻣﻮن آﻣﺎري‪ ** .t-test :‬ﺑﺮ اﺳﺎس آزﻣﻮن آﻣﺎري ‪ 2‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﺮ اﺳﺎس ‪.P<0/05‬‬

‫)‪BMI= Body Mass Index (kg/m2‬‬

‫ﺟﺪول‪ :2 -‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻃﻼﻋﺎت آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ و ﺑﺪون ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬ ‫*‬

‫ﺑﺎ ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫ﺑﺪون ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‬

‫‪P‬‬

‫‪0/79±0/22‬‬

‫‪0/99±0/21‬‬

‫‪0/0001‬‬

‫‪11/23±10/23‬‬

‫‪15/48±19/6‬‬

‫‪0/217‬‬

‫ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ 12 NGAL‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫)‪(ng/ml‬‬

‫‪90/62±105/63‬‬

‫‪27/6±45/8‬‬

‫‪0/0001‬‬

‫ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ 24 NGAL‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫)‪(ng/ml‬‬

‫ﻣﺸﺨﺼﺎت‬ ‫ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﻗﺒﻞ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫)‪(mg/dl‬‬

‫ﻏﻠﻈﺖ ادراري ‪ NGAL‬ﻗﺒﻞ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬ ‫ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﭘﻨﺞ روز ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ‬

‫)‪(ng/ml‬‬

‫)‪(mg/dl‬‬

‫)‪(mg/dl‬‬

‫* آزﻣﻮن آﻣﺎري‪ .t-test :‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﺮ اﺳﺎس ‪.P<0/05‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪79/78±117/7‬‬

‫‪30/92±52/84‬‬

‫‪0/002‬‬

‫‪0/87±0/21‬‬

‫‪0/93±0/19‬‬

‫‪0/138‬‬

‫‪1/17±0/28‬‬

‫‪0/96±0/25‬‬

‫‪0/0001‬‬

‫ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮان ﺻﺒﺎغ و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪505‬‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ‪ (P=0/0001 ،CI%95=0/606-0/806) 0/70‬ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ‬

‫‪ Bachorzewska-Gajewska‬در ‪ 35‬ﺑﻴﻤــﺎر ﺑــﺎﻟﻎ ﻛــﻪ آﻧﮋﻳﻮﭘﻼﺳــﺘﻲ‬

‫‪Cut-off‬‬

‫ﻛﺮوﻧﺮ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲدار ‪ NGAL‬ﺳﺮم دو و ﭼﻬﺎر ﺳـﺎﻋﺖ و‬

‫‪ ،0/75‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ %94‬و ‪ %25‬و‬

‫‪ NGAL‬ادرار ﭼﻬﺎر و ‪ 12‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از اﻳـﻦ اﻗـﺪام درﻣـﺎﻧﻲ را ﻧـﺸﺎن‬

‫‪NGAL‬‬

‫دادﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﻲ و ادراري ‪ NGAL‬ﺑﺎ ﻛﺮاﺗـﻲﻧـﻴﻦ‬

‫و وﻳـﮋﮔﻲ‬

‫‪NGAL‬‬

‫ادرار ‪ 12‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در‬

‫ﻫﺸﺖ ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ و‬

‫‪AUC‬‬

‫ارزش اﺧﺒﺎري ﻣﻨﻔﻲ آن ‪ %91‬ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔﻲ‬

‫ادرار ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ‪ 5/5 Cut-off‬ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ‬ ‫ﺑﺎ ‪ ،0/70 AUC‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ‪ %97‬و ‪ %24‬و ارزش اﺧﺒﺎري ﻣﻨﻔﻲ ‪ %95‬ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪6‬‬

‫ﺳﺮم ارﺗﺒﺎط ﺧﻮﺑﻲ را ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ Zappitelli‬در ‪ 140‬ﻛﻮدك ﺑﺪﺣﺎل ﮔﺰارش ﻛﺮد ﻛﻪ ‪ NGAL‬ادرار ﺑﺎ‬ ‫‪ Cut-off‬ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﻴﺶﮔﻮﻳﻲﻛﻨﻨﺪه ﻣﻔﻴﺪي ﺑﺮاي ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴـﻪ‬ ‫ﻣــﻲﺑﺎﺷــﺪ‪ Nickolas 14.‬ﺑــﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪاي در ‪ 635‬ﺑــﺰرگﺳــﺎل در ﺑﺨــﺶ‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫اورژاﻧﺲ ﺑﺎ ‪ 130 Cut-off‬ﻣﻴﻜﺮوﮔﺮم ﺑﺮ ﮔﺮم ﻛﺮاﺗـﻲﻧـﻴﻦ ﮔـﺰارش ﻛـﺮد‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿـﺮ ‪ %30/3‬ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ‬

‫‪ NGAL‬ادرار ﺑـــﺎ ‪ 0/948 AUC‬از ﺣـــﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %90‬و وﻳﮋﮔـــﻲ ‪%99‬‬

‫ﺗــﺸﺨﻴﺺ داده ﺷــﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳــﻦ ﻧــﺴﺒﺖ در دﻳﮕــﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت از ‪%0-%50‬‬

‫ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪ ،‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﮔﺰارش ﻛـﺮد اﻧـﺪازهﮔﻴـﺮي ‪ NGAL‬ادرار ﺑـﻪ‬

‫ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 9.‬اﺣﺘﻤﺎﻻً ﺗﻔﺎوتﻫـﺎي ﻣﻮﺟـﻮد در ﺑـﺮوز ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ‬

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در ﺑﺨﺶ اورژاﻧـﺲ از ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔـﻲ ﺑـﺴﻴﺎر ﺑـﺎﻻﻳﻲ در‬

‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﮔﺰارش ﺷﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ و دﻳﮕـﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت‪ ،‬ﻧﺎﺷـﻲ از‬ ‫وﺟﻮد ﻳﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد رﻳﺴﻚ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻌـﺎرﻳﻒ ﻣﺘﻔـﺎوت از ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ‬

‫‪15‬‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ Bennett‬در ‪ 198‬ﻛﻮدك ﺑﺎ ﻋﻤﻞ ﻗﻠﺒﻲ‪ -‬رﻳـﻮي )‪ (CPB‬ﺑـﺎ‬

‫‪Cut-off‬‬

‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺰان و ﻧﻮع ﻣﺎده ﺣﺎﺟﺐ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت در روش اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت‪،‬‬

‫‪ 100‬ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ ‪ NGAL‬ادرار ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ دو ﺳـﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از‬

‫اﻧﺠﺎم دﻗﻴﻖ ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ و اﻳﻦﻛـﻪ آﻳـﺎ ﺑﻴﻤـﺎران ﺑـﺎ ﻋﻠﻠـﻲ دﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ ﺟـﺰ‬

‫ﻋﻤﻞ ‪ NGAL‬ادرار ﺑﺎ ‪ 0/95 AUC‬از ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %82‬و وﻳﮋﮔـﻲ ‪ %90‬در‬

‫ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻮده و از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧـﺎرج‬ ‫ﺷﺪهاﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﺳﺮم ﻳﻚ ﻣﺎرﻛﺮ ﻏﻴﺮﺣﺴﺎس اﺳﺖ ﻛﻪ‬ ‫‪10‬‬

‫‪16‬‬

‫ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد‪.‬‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Xin‬در ‪ 33‬ﺑﺰرگﺳﺎل ﺗﺤﺖ ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﻠـﺐ ﺑـﺎ‬

‫‪Cut-off‬‬

‫‪ 250‬ﻣﻴﻜﺮوﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠـﻲ ﻣـﻮل ﻛﺮاﺗـﻲﻧـﻴﻦ ﻧـﺸﺎن داد ‪ NGAL‬ادرار دو‬

‫ﺑﺎ ﺗﺎﺧﻴﺮ‪ ،‬آﺳﻴﺐ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس آﺳﻴﺐ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي ﻧﻴـﺎز ﺑـﻪ ﻣﺎرﻛﺮﻫـﺎي‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ دﻳﮕﺮي دارد‪ .‬اﻫﻤﻴﺖ اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ اﻧﺠـﺎم ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﺟﺮاﺣﻲ ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %81‬و وﻳﮋﮔـﻲ ‪ %78‬در ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ‬ ‫‪17‬‬

‫ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﭘﻴﺶروﻧﺪهاي در اﻳﻦ زﻣﻴﻨـﻪ ﺑـﺮاي ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮﻫـﺎي ﺟﺪﻳـﺪ در‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ ﻧﻴﺰ ﮔﺰارش ﻛﺮدﻧﺪ‪ NGAL ،‬ادرار‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺎ ﻧﺎرﺳـﺎﻳﻲ‬

‫ﺗــﺸﺨﻴﺺ آﺳــﻴﺐ ﺣــﺎد ﻛﻠﻴــﻮي ﺷــﺪه اﺳــﺖ‪ NGAL .‬در اﻳــﻦ اﻣــﺮ‬

‫ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ را از ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﻫﻤﺮاه اﺳـﺖ‪،‬‬

‫ﻣﺤﺘﻤﻞﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮﻟﻜﻮل در ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮﻟﻜﻮلﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ Mishra 11.‬اوﻟﻴﻦ‬

‫ﻣﺘﻤــﺎﻳﺰ ﻣــﻲﻛﻨــﺪ‪ .‬در ﻣﺠﻤــﻮع ‪ NGAL‬را ﺑﻴﻮﻣــﺎرﻛﺮ ﻗﺎﺑــﻞ اﻋﺘﻤــﺎدي در‬

‫ﻛﺴﻲ ﺑﻮد ﻛﻪ اﻳـﻦ ﻣـﺎرﻛﺮ را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺑﻴﻮﻣـﺎرﻛﺮ ﻣـﻮﺛﺮ در ﺗـﺸﺨﻴﺺ‬

‫ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ داﻧﺴﺘﻪاﻧـﺪ‪18.‬و‪17‬و‪ 13‬ﻣﺰﻳـﺖ‬

‫زودرس آﺳﻴﺐ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﺮدﻧﺪ‪ 12.‬ﺗـﺎﻛﻨﻮن ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﺑـﺎﻟﻴﻨﻲ‬

‫ادرار ﺑﺮ ‪ NGAL‬ﺳﺮم در اﻳـﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﺣﺘﻤـﺎﻻ ‪ NGAL‬ادرار آﺳـﻴﺐ‬

‫ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻮﺿﻌﻲ ﻛﻠﻴﻪ را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ و روﺷﻲ ﻏﻴﺮﺗﻬﺎﺟﻤﻲ در ﻛﺎﻫﺶ ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ‬

‫‪ Mishra‬در ‪ 71‬ﻛﻮدك ﺗﺤﺖ ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﻠـﺐ ﻧـﺸﺎن داد ﻛـﻪ‬

‫‪NGAL‬‬

‫ادرار ﺑــﺎ ‪ Cut-off‬ﺑــﻴﺶ از ‪ 50µg/l‬دو ﺳــﺎﻋﺖ ﭘــﺲ از ﻋﻤــﻞ داراي‬

‫‪NGAL‬‬

‫ﺧﻮنﮔﻴﺮيﻫﺎي ﻣﻜﺮر ﻣﻲﺑﺎﺷـﺪ‪ .‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ ادرار داراي ﭘـﺮوﺗﻴﻴﻦﻫـﺎي‬ ‫‪16‬‬

‫ﻣﺪاﺧﻠﻪﮔﺮ ﺑﺎ ‪ NGAL‬ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %100‬و وﻳﮋﮔﻲ ‪ %98‬ﺑﺎ ‪ 0/998 AUC‬در ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﺎرﺳـﺎﻳﻲ‬

‫در ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ﻣــﺎ‪ ،‬ﻏﻠﻈــﺖ ادراري ‪ 12 NGAL‬و ‪ 24‬ﺳــﺎﻋﺖ ﭘــﺲ از‬

‫ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻮد‪ Wagener 5.‬در ‪ 81‬ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺰرگﺳﺎل ﺗﺤﺖ ﺟﺮاﺣـﻲ ﻗﻠـﺐ‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻗﺒـﻞ از ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮ‬

‫ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ‪ NGAL‬ادرار ﺑـﺎ ‪ 213 Cut-off‬ﻧـﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑـﺮ ﻣﻴﻠـﻲﻟﻴﺘـﺮ ‪18‬‬

‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲداري را ﻧﺸﺎن داد‪ .‬در ﺣﺎﻟﻲﻛـﻪ ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ‪ 12 NGAL‬و ‪24‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﻋﻤﻞ داراي ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ‪ %73‬و وﻳﮋﮔﻲ ‪ %78‬ﺑﺎ ‪0/8 AUC‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺪون ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ اﻓـﺰاﻳﺶ‬

‫‪13‬‬

‫ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻌﻨﻲداري را ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد‪ NGAL .‬ادرار ‪ 12‬ﺳﺎﻋﺖ و ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

Pahlavan-Sabbagh et al.‫ﻟﻴﭙﻮﻛﺎﻟﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ژﻻﺗﻴﻨﺎز‬ ‫ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ ﭘﺲ از آﻧﮋﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ‬ ‫در ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس‬M.R. ‫ﻧﻮﺗﺮوﻓﻴﻞ‬

506

‫ ادرار را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣـﺎرﻛﺮي‬NGAL ‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ در ﻣﻮارد ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ اﺳﺘﻔﺎده از‬

‫ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ ﺑﺎ ﻛﺮاﺗﻲﻧﻴﻦ ﭘﻨﺞ روز ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﻲداري راﻧﺸﺎن‬

‫ روﺷﻲ ﻏﻴﺮﺗﻬﺎﺟﻤﻲ و ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻـﺮﻓﻪ ﺑـﺮاي ﺑﻴﻤـﺎر در ﻧﻈـﺮ‬،‫ﺣﺴﺎس‬

‫ در‬13‫و‬19‫و‬20.‫داد ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻃﺮح ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻫﻢﺧـﻮاﻧﻲ داﺷـﺖ‬

‫ ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﻛﺎردﻳﻮﻟﻮژﻳﺴﺖﻫـﺎ ﭘﻴـﺸﻨﻬﺎد ﻣـﻲﮔـﺮدد ﺑـﺮاي‬.‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬

‫ ﻛﺮاﺗﻲ ﻧﻴﻦ ﭘﻨﺞ روز ﭘﺲ از ﭘﺮوﺳﻴﺠﺮ در ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮاﺳﺖ‬،‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‬

‫ ﺳـﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از اﻗـﺪاﻣﺎت‬12 ‫ﺗﺸﺨﻴﺺ زودرس ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ‬

‫ اﺣﺘﻤﺎﻻ اﻓـﺰاﻳﺶ ﻛﺮاﺗـﻲ ﻧـﻴﻦ‬.‫ﻧﻔﺮوﭘﺎﺗﻲ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲداري را ﻧﺸﺎن داد‬

Cut-

‫ ادرار ﺑـﺎ‬NGAL ‫ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﻳﺎ درﻣﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻣﺎده ﺣﺎﺟـﺐ از‬

‫ﺳﺮم ﭘﺰﺷﻚ را از وﺟﻮد ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي آﮔﺎه ﻣﻲﻛﻨﺪ اﻣﺎ ﻗـﺎدر ﺑـﻪ‬

‫ ﺳﺎﻋﺖ ﭘـﺲ از‬24 ‫ و‬%94 ‫ ﻫﺸﺖ ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ‬off

‫ﺗﻤﺎﻳﺰ ﻣﻮارد ﻣﺴﺘﻌﺪ اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي در اﺑﺘـﺪاي ﺗﻤـﺎس ﺑـﺎ‬

‫ ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑـﺮ ﻣﻴﻠـﻲﻟﻴﺘـﺮ ﺑـﺎ‬5/5 Cut-off ‫ ادرار ﺑﺎ‬NGAL ‫اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت از‬

.‫ﻣﺎده ﺣﺎﺟﺐ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‬

NGAL

‫ ﺗﻔـﺎوت در ﻣـﺸﺎﻫﺪه اﻓـﺰاﻳﺶ‬.‫ اﺳـﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ‬%97 ‫ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ‬

‫از آنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﻛﻠﻴﻮي ﺷﺎﻳﻊ ﺑـﻮده و ﺑـﻪﻃـﻮر ﺧـﺎﻣﻮش ﺗـﺎ‬

،‫ادرار و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﺘﺎﻳﺞ آزﻣﺎﻳﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻜﻨﺴﻴﻦﻫـﺎي آزﻣﺎﻳـﺸﮕﺎه‬

‫ ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮي ﺑﻴﻤﺎري ﻛﻠﻴﻮي ﺿﺮوري اﺳﺖ‬،‫ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻲرود‬

‫ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﺘﻌﺪد از ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﺣﺎد ﻛﻠﻴﻮي ﭘـﺲ از ﭘﺮوﺳـﻴﺠﺮﻫﺎي ﻗﻠﺒـﻲ و‬

‫ ﺑﻴﻤﺎر از آﺳﻴﺐ ﺑـﺪون ﻋﻼﻳـﻢ‬،‫و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮي و ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫ﺗﻔﺎوت در روش اﻧﺪازهﮔﻴـﺮي آن از دﻻﻳـﻞ ﻋﻤـﺪه ﺗﻔـﺎوت ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ‬

‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻛﻠﻴﻮي ﺗﺎ ﻣﺮگ رﻧﺞ ﻣﻲﺑـﺮد از ﻃﺮﻓـﻲ ﻧﻴـﺰ ﻛﺮاﺗـﻲﻧـﻴﻦ ﻣـﺎرﻛﺮي‬

‫ ﺑﺮاي ﺗﻮﺻﻴﻪ‬.‫ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ و دﻳﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬

‫ ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫـﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ ﺑـﻪﻧﻈـﺮ‬،‫ﻏﻴﺮﺣﺴﺎس ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬

‫ ﭘﻴـﺸﻨﻬﺎد‬،‫ ادرار‬NGAL ‫ ﺣـﺴﺎﺳﻴﺖ و وﻳﮋﮔـﻲ‬،‫ﻗﻄﻌﻲ ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ و رواﻳﻲ‬

‫ ادرار ﭘـﻴﺶﺑﻴﻨـﻲ ﻛﻨﻨـﺪه زودرس ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ ﻧﻔﺮوﭘـﺎﺗﻲ‬NGAL ‫ﻣﻲرﺳﺪ‬

‫ﻣﻲﮔﺮدد اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﭼﻨﺪ ﻣﺮﻛﺰ و ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﻧﻤﻮﻧﻪﻫـﺎي ﺑـﻴﺶﺗـﺮي از‬

‫ ﻟﺬا ﺑﻪ ﻧﻔﺮوﻟﻮژﻳﺴﺖﻫـﺎ و ﻣﺘﺨﺼـﺼﻴﻦ ﺑﻴﻤـﺎريﻫـﺎي داﺧﻠـﻲ‬.‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‬

.‫وﺿﻌﻴﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‬

‫ ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﺳـﺮﻳﻊ و آﺳـﺎن ﻛﻨﺘﺮاﺳـﺖ‬،‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲﮔﺮدد ﺑﺮاي ﺳـﻬﻮﻟﺖ‬

References 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Marenzi G, Lauri G, Assanelli E, Campodonico J, De Metrio M, Marana I, et al. Contrast-induced nephropathy in patients undergoing primary angioplasty for acute myocardial infarction.

J Am Coll Cardiol 2004;44(9):1780-5.

McCullough PA, Stacul F, Becker CR, Adam A, Lameire N, Tumlin JA, et al. Contrast-Induced Nephropathy (CIN) Consensus Working Panel: executive summary. Rev Cardiovasc Med 2006;7(4):177-97.

Finn WF. The clinical and renal consequences of contrastinduced nephropathy. Nephrol Dial Transplant 2006;21(6):i210.

Bellomo R, Kellum JA, Ronco C. Defining acute renal failure: physiological principles. Intensive Care Med 2004;30(1):33-7.

Mishra J, Dent C, Tarabishi R, Mitsnefes MM, Ma Q, Kelly C, et al. Neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) as a biomarker for acute renal injury after cardiac surgery. Lancet 2005;365(9466):1231-8.

Bachorzewska-Gajewska H, Malyszko J, Sitniewska E, Malyszko JS, Dobrzycki S. Neutrophil-gelatinase-associated lipocalin and renal function after percutaneous coronary interventions. Am J Nephrol 2006;26(3):287-92.

Hirsch R, Dent C, Pfriem H, Allen J, Beekman RH 3rd, Ma Q, et al. NGAL is an early predictive biomarker of contrast-induced nephropathy in children. Pediatr Nephrol 2007;22(12):2089-95.

Katzberg RW. Urography into the 21st century: new contrast media, renal handling, imaging characteristics, and nephrotoxicity. Radiology 1997;204(2):297-312.

Gami AS, Garovic VD. Contrast nephropathy after coronary angiography. Mayo Clin Proc 2004;79(2):211-9.

10. Devarajan P. Emerging biomarkers of acute kidney injury. Contrib Nephrol 2007;156:203-12.

11. Ronco C. NGAL: an emerging biomarker of acute kidney injury. Int J Artif Organs 2008;31(3):199-200.

12. Mishra J, Ma Q, Prada A, Mitsnefes M, Zahedi K, Yang J, et al.

Identification of neutrophil gelatinase-associated lipocalin as a novel early urinary biomarker for ischemic renal injury. J Am Soc Nephrol 2003;14(10):2534-43.

13. Wagener G, Gubitosa G, Wang S, Borregaard N, Kim M, Lee HT. Urinary neutrophil gelatinase-associated lipocalin and acute kidney injury after cardiac surgery. Am J Kidney Dis 2008;52(3):425-33.

14. Zappitelli M, Washburn KK, Arikan AA, Loftis L, Ma Q, Devarajan P, et al. Urine neutrophil gelatinase-associated lipocalin is an early marker of acute kidney injury in critically ill children: a prospective cohort study. Crit Care 2007;11(4):R84.

15. Nickolas TL, O'Rourke MJ, Yang J, Sise ME, Canetta PA, Barasch N, et al. Sensitivity and specificity of a single emergency department measurement of urinary neutrophil gelatinase-associated lipocalin for diagnosing acute kidney injury. Ann Intern Med 2008;148(11):810-9.

16. Bennett M, Dent CL, Ma Q, Dastrala S, Grenier F, Workman R, et al. Urine NGAL predicts severity of acute kidney injury after cardiac surgery: a prospective study. Clin J Am Soc Nephrol 2008;3(3):66573.

17. Xin C, Yulong X, Yu C, Changchun C, Feng Z, Xinwei M. Urine neutrophil gelatinase-associated lipocalin and interleukin-18 predict acute kidney injury after cardiac surgery. Ren Fail 2008;30(9):90413.

18. Bachorzewska-Gajewska H, Malyszko J, Sitniewska E, Malyszko JS, Pawlak K, Mysliwiec M, et al. Could neutrophil-gelatinase-

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

507

The predictive value NGAL in early diagnosis of contrast-induced nephropathy ‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‬of‫ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﺑﺨﺸﻬﺎي‬ ‫ﺟﺮاﺣﻲ در‬ ‫ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ‬ ‫روش ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو‬

associated lipocalin and cystatin C predict the development of contrast-induced nephropathy after percutaneous coronary interventions in patients with stable angina and normal serum creatinine values? Kidney Blood Press Res 2007;30(6):408-15.

19. Ling W, Zhaohui N, Ben H, Leyi G, Jianping L, Huili D, Jiaqi Q. Urinary IL-18 and NGAL as early predictive biomarkers in

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

contrast-induced nephropathy after coronary angiography. Nephron Clin Pract 2008;108(3):c176-81.

20. Dent CL, Ma Q, Dastrala S, Bennett M, Mitsnefes MM, Barasch J, et al. Plasma neutrophil gelatinase-associated lipocalin predicts acute kidney injury, morbidity and mortality after pediatric cardiac surgery: a prospective uncontrolled cohort study. Crit Care 2007;11(6):R127.

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2011: 502-508

508

The predictive value of Neutrophil Gelatinase-Associated Lipocalin (NGAL) in early diagnosis of contrast-induced nephropathy upon angioplasthy/ angiography Received: September 11, 2011 Accepted: October 01, 2011

Abstract Mohammad Reza PahlavanSabbagh M.D.1 Seyyed Mohammad Reza Khatami M.D.2* Mojtaba Salari-Far M.D.3 Ahmad Ali Boroumand M.D.3 Saffieh Davoudi B.Sc.3 1- Department of Internal Medicine Imam Khomeini Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- Department of Nephrology Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

3- Tehran Heart Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Background: Neutrophil Gelatinase Associated Lipocalin (NGAL) is a new biomarker which can predict acute kidney injury (AKI) in critically ill patients. Usefulness of NGAL in the early diagnosis of all types of AKI is under question. We hypothesized NGAL is an early predictive biomarker of contrast-induced nephropathy (CIN).

Methods: In this process evaluation study, we enrolled 122 patients (Mean age 59.7±10.8 years) undergoing elective angiography/angioplasty with contrast media during April to September 2009. Serial urine samples were analyzed in a double-blind fashion by NGAL enzyme-linked immunosorbent assay. CIN was defined as a 25% increase in baseline serum creatinine.

Results: The prevalence of CIN was 30.3%. Significant elevations in urinary NGAL concentrations were noted within 12-h and 24-h after the procedure in patients with CIN. NGAL concentrations after 12 hours was 90.62±105.63 vs. 27.6±45.8 ng/ml in patients

with and without CIN, respectively P=0.0001, and 79.78±117.7 vs. 30.92±52.84 ng/ml, 24 hours afterwards P=0.002. Some patients had AKI after five days of exposure rather than the second day (P=0.0001). We found using a cut-off point of 8 ng/ml with a sensitivity, specificity, negative predictive value and area under the ROC curve 94%, 25%, 91% and 0.75 respectively are good for the prediction of CIN in 12-h urinary NGAL and a cut-off

point of 5.5 ng/ml with respective values of 97%, 24%, 95% and 0.70 for 24-h urinary NGAL.

Conclusion: Urine NGAL may represent a sensitive early biomarker of acute AKI after angiography/angioplasty. We recommend the routine measurement of NGAL in high risk patients receiving contrast agents.

Keywords: Angiography, angioplasty, contrast-induced nephropathy, neutrophil *

Corresponding author: Imam Khomeini Hospital, Keshavarz Blvd., Tehran, Iran.

Tel: +98- 21- 61192659 E-mail: khatamis@sina.tums.ac.ir

gelatinase-associated lipocalin.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫ﺑﺪونآﺑﺎن‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪،8‬‬ ‫دورهو‪، 69‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬‬ ‫‪509‬ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬ ‫‪517‬ﭘﺎ‪-‬در‬ ‫‪،1390‬ﻣﭻ‬ ‫ﮔﭻﮔﻴﺮي‬ ‫ﻛﺎف ﺑﺎ و‬ ‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ‬ ‫ﻋﻠﻮمﻋﻀﻼت‬ ‫داﻧﺸﮕﺎهﻦ در‬ ‫ﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴ‬ ‫داﻧﺸﻜﺪهﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴ‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ ﺗﺰرﻳﻖ‬

‫‪509‬‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل‬ ‫ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ راه رﻓﺘﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/04/20 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/05/30 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﺳﻮزان اﻣﻴﺮ ﺳﺎﻻري‬

‫ﺣﻤﻴﺪ داﻟﻮﻧﺪ‪ *2،‬ﻟﻴﻼ دﻫﻘﺎن‬

‫‪2‬‬ ‫‪2‬‬

‫آوات ﻓﻴﻀﻲ‪ 3،‬ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﺣﺴﻴﻨﻲ‬ ‫ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﺷﻤﺲاﻟﺪﻳﻨﻲ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬اﻣﺮوزه‪ ،‬از ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر وﺳﻴﻌﻲ در اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع‬

‫‪4‬‬

‫‪A‬‬

‫در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑـﺪون ﮔـﭻﮔﻴـﺮي‬

‫ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ راه رﻓﺘﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻣﻲﭘﺮدازد‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻛﺎرآزﻣـﺎﻳﻲ‬ ‫‪ -1‬ﮔﺮوه اﻋﺼﺎب اﻃﻔﺎل‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫ﺑﻘﻴﻪ ا‪ ،...‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪ -2 .‬ﮔﺮوه ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﺮﻛﺰ‬ ‫ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ اﻋﺼﺎب اﻃﻔﺎل و ﮔﺮوه‬

‫ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺗﺼﺎدﻓﻲ دوﺳﻮﻳﻪﻛﻮر ﺑﻮد‪ ،‬ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺪف آن ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻫﻤﻲﭘﻠﮋﻳﻚ و دايﭘﻠﮋﻳﻚ ‪ 2-8‬ﺳﺎﻟﻪ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ از ﻣﻴﺎن آنﻫﺎ‪ 25 ،‬ﻛﻮدك ﻛﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﻤﮕﻨـﻲ ﺑـﻪ ﺻـﻮرت‬

‫آﻣﻮزﺷﻲ ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ و‬

‫ﺳﺎده و ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ روش ﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺳﺎده ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ‪ 13‬و ‪ 12‬ﻧﻔﺮه ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﺪاﺧﻼت درﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪ -3 .‬ﮔﺮوه آﻣﻮزﺷﻲ آﻣﺎر‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ ﺑﺮ روي آنﻫـﺎ‬

‫زﻳﺴﺘﻲ و اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژي داﻧﺸﻜﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه‬

‫ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ :‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮي راﺳﺖ و ﭼﭗ‬

‫ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﺻﻔﻬﺎن‪ ،‬اﻳﺮان‪ -4 .‬ﮔﺮوه‬ ‫ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي ورزش‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﻘﻴﻪ ا‪،...‬‬ ‫ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژي ورزش‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫و ﻣﻴﺰان داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ زاﻧﻮي راﺳﺖ و ﭼﭗ در ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣـﺎه و ‪ 12‬ﻣـﺎه ﺑﻌـﺪ از‬ ‫ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻧﺸﺎن ﻧﺪاد )‪ .(P>0/1‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ ﻣـﭻ ﭘـﺎي راﺳـﺖ و‬ ‫ﭼﭗ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﭻ ﭘﺎي راﺳﺖ و ﭼﭗ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻳﻚﻣﺎه و ﺳﻪ ﻣﺎه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري دﻳﺪه ﻧﺸﺪ‬ ‫)‪ (P>0/1‬وﻟﻲ در ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ﺷﺶ ﻣﺎه و دوازده ﻣﺎه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار دﻳﺪه ﺷﺪ )‪ .(P<0/05‬ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪ :‬درﻣﺎن ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ‬

‫*‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اوﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻠﻮار داﻧﺸﺠﻮ‪ ،‬ﺑﻦﺑﺴﺖ‬

‫ﻛﻮدﻛﻴﺎر‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ و ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه‬ ‫آﻣﻮزش ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻛﺪ ﭘﺴﺘﻲ‪1985713834 :‬‬ ‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-22180037 :‬‬ ‫‪E-mail: h.dalvand@uswr.ac.ir‬‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ‪ A‬ﺑـﻪ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ ﺑـﺮ ﻛـﺎﻫﺶ ﻣﻴـﺰان‬ ‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﭻ ﭘﺎي ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‪ ،‬ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ ،A‬ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل‪.‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ واﻛﻨﺶ ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﺑﺎﻓـﺖ ﻋـﻀﻠﻪ‪ ،‬ﻛـﺎﻫﺶ‬ ‫ﺗﻌﺪاد ﺳﺎرﻛﻮﻣﺮﻫﺎ و ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ ﻓﻴﺒﺮﻫـﺎي ﻋـﻀﻠﻪ و در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽـﺮ‬

‫ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي )‪ (Cerebral palsy‬ﮔﺮوﻫﻲ از اﺧﺘﻼﻻت ﭘﺎﻳﺪار ﺗﻜـﺎﻣﻠﻲ‬

‫اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﻴﻤﺎران ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ )‪ ،(Spastic‬در ﻋﻀﻼت اداﻛﺘﻮر‬

‫در ﺣﺮﻛﺖ و ﺣﺎﻟﺖ ﺑـﺪن )‪ (Posture‬اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﺎﻋـﺚ ﻣﺤـﺪودﻳﺖ در‬

‫و ﻛﺎف ﻫﺎﻳﭙﺮﺗﻮﻧﻲ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﺣﺮﻛﺘﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن‬

‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻳﻚ ﺿﺎﻳﻌﻪ ﻏﻴـﺮﭘﻴﺶروﻧـﺪه ﺑـﻪ ﻣﻐـﺰ در‬

‫را ﻣﻬﺎر و ﺑﺎﻋﺚ راه رﻓﺘﻦ ﻗﻴﭽﻲوار و ﭘﺎي اﺳـﺒﻲ )‪ (Equines‬ﻣـﻲﺷـﻮد‪.‬‬

‫ﺣﺎل رﺷﺪ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﺣﻴﻦ و ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﻟﺪ اﺳﺖ‪ ،‬اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺮﻛﺘﻲ در ﻓﻠﺞ‬

‫ﻣﺪاﺧﻼت درﻣﺎﻧﻲ ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﻪﺻـﻮرت ﻏﻴﺮﺗﻬـﺎﺟﻤﻲ و ﺟﺮاﺣـﻲ وﺟـﻮد‬

‫ﻣﻐﺰي اﻏﻠﺐ ﺑﺎ اﺧﺘﻼﻻت ﺣﺴﻲ‪ ،‬درﻛﻲ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺘﻲ‪ ،‬ارﺗﺒﺎﻃﻲ و رﻓﺘﺎري و‬

‫دارد ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ ﻫـﺎﻳﭙﺮﺗﻮﻧﻲ اﺳﭙﺎﺳـﺘﻴﻚ در اﻧـﺪام ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ ﺑـﻪﻛـﺎر‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺻﺮع و ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻀﻼﻧﻲ اﺳﻜﻠﺘﻲ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ‪ 1.‬ﻳﻜﻲ‬

‫ﻣﻲروﻧـﺪ‪ .‬ﻳﻜـﻲ از روشﻫـﺎي ﻏﻴﺮﺗﻬـﺎﺟﻤﻲ روش ﮔـﭻﮔﻴـﺮي ﺳـﺮﻳﺎل‬

‫از اﻧﻮاع ﺷﺎﻳﻊ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻧﻮع ﻫـﺎﻳﭙﺮﺗﻮﻧﻲ اﺳﭙﺎﺳـﺘﻴﻚ اﺳـﺖ ﻛـﻪ در آن‬

‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﻬﺎر ﺳﻔﺘﻲ ﻋﻀﻼت ﻛﺎف ﺑﻪﻛﺎر ﻣﻲرود‪ .‬در ﻳﻚ ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻋﻀﻼت درﮔﻴﺮ در وﺿﻌﻴﺖ ﻛﻮﺗﺎه ﺷﺪهاي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻃﺒﻴﻌـﻲ ﺧﻮد‬

‫ﺳﻴـﺴﺘﻤﺎﺗﻴﻚ ﺗـﺎﺛﻴﺮ اﻳـﻦ روش در اﻓــﺰاﻳﺶ داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ ﻏﻴﺮﻓﻌﺎﻻﻧــﻪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺳﻮزان اﻣﻴﺮﺳﺎﻻري و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪510‬‬

‫)‪ (Passive‬ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺟﻬﺖ دورﺳﻲ ﻓﻠﻜﺸﻦ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﻴﺪ‪ 2.‬ﻫﻢﭼﻨـﻴﻦ‬

‫ﻫﺪف ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﺰرﻳـﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ﻧـﻮع ‪ A‬در ﻋـﻀﻼت‬

‫در ﺗﺤﻘﻴﻘــﺎت ﻣﺘﻌــﺪد دﻳﮕــﺮي اﺛــﺮات ﮔــﭻﮔﻴــﺮي ﺳــﺮﻳﺎل در ﻛــﺎﻫﺶ‬

‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ در دورﺳﻲ ﻓﻠﻜـﺸﻦ ﻧـﺸﺎن‬

‫راه رﻓﺘﻦ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ 3-5.‬ﮔﭻﮔﻴـﺮي ﺳـﺮﻳﺎل ﻋـﻀﻠﻪ را در ﻣـﺪت ﻃـﻮﻻﻧﻲ در‬ ‫ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪه ﺷﺪهاي ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑـﻪ ﺗـﺪرﻳﺞ اﻧﻌﻄـﺎفﭘـﺬﻳﺮي‬

‫روش ﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻋﻀﻠﻪ و ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ﻧﺮم اﻃﺮاف اﻓﺰاﻳﺶ ﻣـﻲﻳﺎﺑـﺪ‪ .‬ﻣﻜـﺎﻧﻴﺰم اﻳـﻦ ﻓﺮاﻳﻨـﺪ‬ ‫ﺷﺎﻳﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻃﻮل و ﺗﻌﺪاد ﺳـﺎرﻛﻮﻣﺮﻫﺎ ﺑﺎﺷـﺪ‪ 6.‬روش دﻳﮕـﺮ‪ ،‬ﺗﺰرﻳـﻖ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻛﺎرآزﻣﺎﻳﻲ ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺗﺼﺎدﻓﻲ دوﺳﻮﻳﻪﻛﻮر ﺑﻮد و‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋـﻀﻼت ﻫـﺎﻳﭙﺮﺗﻮن ﺑـﻪوﻳـﮋه ﻋـﻀﻼت‬

‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺪف ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ‪ 2-8‬ﺳﺎﻟﻪ )ﻫﻤﻲﭘﻠﮋﻳﻚ و دايﭘﻠﮋﻳﻚ(‬

‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ‪ ،‬اداﻛﺘﻮر و ﻛﺎف اﺳﺖ‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه ﺑـﺮ روي‬

‫ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﺑﻮد ﻛﻪ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﺮاﺟﻌـﻪﻛﻨﻨـﺪه‬

‫در اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐـﺰي‪،‬‬

‫ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ وﻟﻴﻌﺼﺮ )ﻋﺞ( ‪ 25‬ﻛﻮدك دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬

‫ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ اﺛﺮ ﺳﻮ ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﻚ و ﻫﻴﭻ ﻣﻮرد ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ در اﺛﺮ ﺗﺰرﻳﻖ اﻳﻦ‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ ﻫﻤـﻲﭘﻠﮋﻳـﻚ )‪ (Hemiplegic‬و دايﭘﻠﮋﻳـﻚ )‪ (Diplegic‬ﺑـﺎ‬

‫ﺳــﻢ ﮔــﺰارش ﻧــﺸﺪه اﺳــﺖ‪ 7.‬ﺗﺰرﻳــﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴــﻮم ﺗﻮﻛــﺴﻴﻦ ﻧــﻮع ‪ A‬در‬

‫رﻋﺎﻳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ورود ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪8-10‬‬

‫ﻣﻌﻴﺎرﻫــﺎي ورود ﺑــﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ ﻋﺒــﺎرت ﺑﻮدﻧــﺪ از‪ :‬ﻛﻮدﻛــﺎن ﻓﻠــﺞ ﻣﻐــﺰي‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ اﺳـﺘﻔﺎده ﻫـﻢزﻣـﺎن اﻳـﻦ ﻣـﺪاﺧﻼت درﻣـﺎﻧﻲ‪،‬‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ ﻫﻤﻲﭘﻠﮋﻳﻚ ﻧﻮع ‪ III‬و ‪) IV‬ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨـﺪي وﻳﻨﺘـﺮ )‪ ((Winter‬و‬

‫اﻓﺰاﻳﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻫﺶ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و ﺑﻬﺒـﻮد ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫـﺎي‬

‫دايﭘﻠﮋﻳﻚ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻮقﺗﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﻛﻮدﻛـﺎن‪ ،‬ﺗـﺸﺨﻴﺺ‬

‫راه رﻓﺘﻦ در ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻧـﺴﺒﺘﺎً ﺟﺪﻳـﺪي ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪12.‬و‪ 11‬از‬

‫داده ﺷــﺪﻧﺪ‪ ،‬وﺟــﻮد اﺳﭙﺎﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ داﻳﻨﺎﻣﻴــﻚ ﻣﺜﺒــﺖ ﻳــﻚ و ﺑــﺎﻻﺗﺮ در‬

‫آنﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐـﺰي اﻏﻠـﺐ از اﺳﭙﺎﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ در ﻋـﻀﻼت‬

‫ﻋﻀﻼت ﻛﺎف و ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ‪ ،‬دﻓﻮرﻣﻴﺘﻲ اﻛﻮاﺋﻴﻨﻮس داﻳﻨﺎﻣﻴﻚ‪ ،‬ﺗﻮاﻧـﺎﻳﻲ‬

‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽﺮ در ﻋﻀﻼت ﻛﺎف رﻧﺞ ﻣﻲﺑﺮﻧﺪ‬

‫اﻳﺴﺘﺎدن )ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑﺪون وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻤﻜﻲ(‪ ،‬ﺳـﻦ ﺑـﻴﻦ ‪ 2-8‬ﺳـﺎل‪ .‬ﻫـﻢﭼﻨـﻴﻦ‬

‫و ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ وﺟﻮد اﺛﺮات ﻣﺜﺒﺖ در روشﻫﺎي ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ‬

‫ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﺧﺮوج از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﺒﺎرت ﺑﻮدﻧﺪ از‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﺟﺮاﺣـﻲ ﺑـﺮ روي‬

‫ﻧﻮع ‪ A‬و ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳـﺮﻳﺎل در ﻛﻮدﻛـﺎن اﺳﭙﺎﺳـﺘﻴﻚ‪ ،‬ﺑـﻪﻧﻈـﺮ ﻣـﻲرﺳـﺪ‬

‫ﻋﻀﻼت اﻧﺪام ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ )ﻫﺎﻣـﺴﺘﺮﻳﻨﮓﻫـﺎ و ﻛـﺎف(‪ ،‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ اﺳـﺘﻔﺎده از‬

‫اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و‬

‫‪ ،Selective dorsal rhizotomy‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع‬

‫ﻛﺎف ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ ﻫﻤﺮاه ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از اﺳـﭙﻠﻴﻨﺖ و‬

‫و ‪ B‬ﺣﺪاﻗﻞ در ‪ 9‬ﻣﺎه ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬وﺟﻮد ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﻳﺎ ﺣﺮﻛﺎت آﺗﺘﻮﻳﻴﺪ‬

‫اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ ﻣﻨﻈﻢ‪ ،‬ﺑﻪﻋﻨﻮان ﮔﺰﻳﻨﻪاي ﺑﺮاي ﻛـﺎﻫﺶ زﻣـﺎن‬

‫در اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻣﻮرد ﻧﻈـﺮ‪ ،‬وﺟـﻮد ﺗﻔـﺎوت ﻣﺤـﺴﻮس در ﻃـﻮل ﭘـﺎي‬

‫ﻗﺮارﮔﻴﺮي ﻛﻮدك در ﮔﭻ‪ ،‬اﻓـﺰاﻳﺶ و ﺑﻬﺒـﻮد اﺛـﺮات ﻋﻤﻠﻜـﺮدي‪ ،‬ﻛﻮﺗـﺎه‬

‫راﺳﺖ و ﭼﭗ )ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ(‪ ،‬ﺿﻌﻒ ﻳﺎ آﺗﺮوﻓﻲ ﻣﺤـﺴﻮس‬

‫ﻛﺮدن روﻧﺪ درﻣـﺎن‪ ،‬اﺳـﺘﻔﺎده از زﻣـﺎن ﻃﻼﻳـﻲ ﻧﻮروﭘﻼﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ ﻣﻐـﺰ‪،‬‬

‫ﻋﻀﻼت ﺳﺎق ﭘﺎ ﻳﺎ ران‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از داروﻫﺎي ﺿﺪ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ ﻳﺎ ﭘﻤﭗ‬

‫ﻛﺎﻫﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي درﻣﺎﻧﻲ و ﻛﻢ ﻛﺮدن ﺳﻄﺢ اﺳﺘﺮس و اﻣﻴـﺪوار ﻛـﺮدن‬

‫ﺑﺎﻛﻠﻮﻓﻦ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﺣﺎﺻﻞ از ﻃـﺮح ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎﺗﻲ ﻣـﺼﻮب داﻧـﺸﮕﺎه‬

‫واﻟﺪﻳﻦ ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ درﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻄﺮح ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦﻛـﻪ‬

‫ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﻘﻴﻪ ا‪ ..‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎره ‪ 355‬ﻣﻮرﺧﻪ ‪1389 /2/13‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ و در‬

‫ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺛﺒﺖ ﺷﺪهاي در ﺑﺎﻧﻚﻫـﺎي اﻃﻼﻋـﺎﺗﻲ اﻳـﺮان در اﻳـﻦ‬

‫ﻛﻤﻴﺘﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ داﻧـﺸﮕﺎه ﻃـﻲ ﺻﻮرﺗﺠﻠـﺴﻪ ﺷـﻤﺎره ‪ 23‬ﻣﻮرﺧـﻪ‬

‫زﻣﻴﻨﻪ وﺟﻮد ﻧﺪارد و اﻣﺮوزه از اﻳﻦ دو روش ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ اﺳﺘﻔﺎده‬

‫‪1389 /2/22‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ‪ .‬اﺑﺘـﺪا از ﺑـﻴﻦ ‪96‬‬

‫ﻣﻲﺷﻮد وﻟﻲ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﻛﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﻳﻚ ﭘﺮوﺗﻜﻞ ﻣـﺸﺨﺺ‪ ،‬از‬

‫ﻛﻮدك ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي از ﺑﺨﺶ ﺳﺮﭘﺎﻳﻲ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ وﻟﻴﻌـﺼﺮ )ﻋـﺞ(‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘـﺎ‪ ،‬ﺑـﻪﻋـﻼوه‬

‫در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان‪ 32 ،‬ﻛـﻮدك اﺳﭙﺎﺳـﺘﻴﻚ ﻫﻤـﻲﭘﻠﮋﻳـﻚ و دايﭘﻠﮋﻳـﻚ از‬

‫اﺳﭙﻠﻴﻨﺖ )‪ (Splint‬و ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ ﻣﻨﻈﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده ﺑﺎﺷﺪ و در‬

‫ﻃﺮف ﻓﻮق ﺗﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﻛﻮدﻛﺎن ﻛﺎﻧﺪﻳﺪ ﺗﺰرﻳـﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺎه‪ ،‬و ﻳﻚﺳـﺎل ﺑﻌـﺪ را ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ‬

‫ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻻزم در ﻣﻮرد ﻧﺤـﻮه اﺟـﺮاي‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻟﺬا ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺣﺎﺿـﺮ‪ ،‬ﺑـﺎ‬

‫ﻃﺮح‪ ،‬ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ از ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﻛﺖ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻧـﺸﺪﻧﺪ و‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع‬

‫‪A‬‬

‫ﻋﻀﻼت اداﻛﺘﻮر ﺳﺒﺐ ﻛﺎﻫﺶ درد و اﺳﭙﺎﺳـﻢ ﻋـﻀﻠﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪A‬‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﻣﭻ ﭘﺎ در ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬

‫‪511‬‬

‫از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ‪ .‬ﭘـﺲ از ﺟﻠـﺐ رﺿـﺎﻳﺖ واﻟـﺪﻳﻦ و ﮔـﺮﻓﺘﻦ‬

‫در ﺻﻮرت ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻋﺎرﺿﻪ ﺑﻪراﺣﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧـﺴﺘﻨﺪ ﺑـﺎ ﭘﺰﺷـﻚ ﻣﺮﺑﻮﻃـﻪ‬

‫رﺿﺎﻳﺖﻧﺎﻣﻪ ﻛﺘﺒﻲ از آنﻫﺎ‪ 25 ،‬ﻛﻮدك ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻛـﻪ ﺷـﺮاﻳﻂ ورود ﺑـﻪ‬

‫ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬در ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را دارا ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﻧﻤﻮﻧـﻪﮔﻴـﺮي ﺗـﺼﺎدﻓﻲ‪ 13 ،‬ﻧﻔـﺮ در‬

‫ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل‪ ،‬ﮔﭻﮔﻴﺮي از زﻳﺮ ﻣﺘﺎﺗﺎرسﻫﺎ ﺗـﺎ ‪ 2/3‬ﻃـﻮل ﺳـﺎق ﭘـﺎ‪،‬‬

‫ﮔﺮوه اول )ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣـﺴﺘﺮﻳﻨﮓ‬

‫‪ 7-10‬روز ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷـﻨﺎس ارﺷـﺪ ﻛﺎردرﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ در‬

‫و ﻛﺎف( و ‪ 12‬ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه دوم )ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧـﻮع ‪ A‬در‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﺪاﺷﺖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ و ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻪ ﻣﺪت ‪ 30‬دﻗﻴﻘـﻪ ﺗﺤـﺖ‬

‫ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل( ﻗـﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و آﻣﻮزشﻫﺎي ﻻزم ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده در ﻣﻮرد ﻣﻼﺣﻈﺎت‬

‫ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﺪاﺷﺖ‪،‬‬

‫ﮔﭻﮔﻴﺮي داده ﺷﺪ و ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﺎرﺿـﻪ‬

‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ اﻛﺴﺘﻨﺸﻦ زاﻧﻮ و دورﺳﻲ ﻓﻠﻜـﺸﻦ ﭘﺎﺳـﻴﻮ ﻣـﭻ ﭘـﺎ‪،‬‬

‫اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺗﻤﺎس ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬زﻣﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎ در ﮔﭻ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﺑـﻮد‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮ و ﻣﭻ ﭘﺎ و ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ ﻛﻮدﻛﺎن در‬

‫ﻛﻪ دورﺳﻲ ﻓﻠﻜﺸﻦ ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﭻ ﭘﺎ ﺑﻪ ‪ 5-10‬درﺟﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﻛـﻪ ﺑـﻪﺻـﻮرت‬

‫ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳـﻴﻮ اﻛﺴﺘﻨـﺸﻦ‬

‫ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﮔﭻﮔﻴﺮي‪ ،‬ﻳﻚ روز اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ‬

‫زاﻧــﻮ و دورﺳــﻲ ﻓﻠﻜــﺸﻦ ﭘﺎﺳــﻴﻮ ﻣــﭻ ﭘــﺎ ﺑـﻪوﺳــﻴﻠﻪ ﮔﻮﻧﻴــﺎﻣﺘﺮ دﺳــﺘﻲ‬

‫ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اداﻣﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﻲﻛﺮد‪ .‬در اوﻟﻴﻦ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﻌﻲ ﻣﻲﺷﺪ ﻣـﭻ‬

‫اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﺷﺪ ﺑﻪﻃﻮريﻛﻪ در ﻫﺮ ﺑـﺎزه زﻣـﺎﻧﻲ دو ﺑـﺎر داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ‬

‫ﭘﺎ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﻃﺒﻴﻌﻲ )‪ 90‬درﺟﻪ( ﻧﺰدﻳﻚ ﺷﻮد و در ﮔـﭻﮔﻴـﺮي ﺑﻌـﺪي‬

‫اﻧﺪازهﮔﻴﺮي و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ آن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و درج ﮔﺮدﻳﺪ‪ .‬ﻣﻴـﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ‬

‫ﻛﺸﺸﻲ در ﺣﺪود ‪ 5-10‬درﺟﻪ در ﺟﻬﺖ دورﺳﻲ ﻓﻠﻜﺸﻦ داده ﻣﻲﺷـﺪ‪.‬‬

‫‪(Modified‬‬

‫اﻟﺒﺘﻪ در ﺣﻴﻦ اﻋﻤﺎل ﻛﺸﺶ‪ ،‬زاﻧﻮﻫﺎ در اﻛﺴﺘﻨﺸﻦ ﻗـﺮار داﺷـﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌـﺪ از‬

‫)‪ Ashworth Scale‬ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪ‪ .‬ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷـﺖ ﻧﻴـﺰ ﺑـﺎ‬

‫ﺧﺎرج ﻛﺮدن ﮔﭻ‪ ،‬ارﺗﺰ ﻣﭻ ﭘﺎ )‪ Ankle Foot Orthosis (AFO‬ﺑﺮاي ﺑﻴﻤـﺎر‬

‫اﺳــﺘﻔﺎده از ﻣﻘﻴــﺎس ‪ GMFM-66‬ارزﻳــﺎﺑﻲ ﮔﺮدﻳــﺪ‪ GMFM-66 .‬اﺑــﺰاري‬

‫ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺷﺪ ﻛﻪ در ﻃﻮل ﺷﺐ )ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﺶ ﺳـﺎﻋﺖ( ﺑﭙﻮﺷـﺪ‪ .‬در ﮔـﺮوه‬

‫ﻛﻠﻴﻨﻴﻜﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻧﻴﺰ‪ ،‬ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ‬

‫را در ﭘﻨﺞ ﺑﻌﺪ ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪ (1 :‬ﻃﺎقﺑﺎز و ﻏﻠﺘﻴﺪن ‪ (2‬ﭼﻬﺎر دﺳـﺖ و‬

‫‪ AFO‬ﺗﺠﻮﻳﺰ و در ﻃﻮل ﺷﺐ )ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﺶ ﺳﺎﻋﺖ( آن را ﻣـﻲﭘﻮﺷـﻴﺪ‪.‬‬

‫ﭘﺎ ‪ (3‬ﻧﺸﺴﺘﻦ ‪ (4‬اﻳﺴﺘﺎدن ‪ (5‬راه رﻓﺘﻦ‪ ،‬دوﻳﺪن‪ ،‬ﭘﺮﻳﺪن )ﺟﻤﻌﺎً ‪ 66‬ﻣﻮرد‬

‫در ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻛﺎردرﻣـﺎﻧﻲ ﻳـﻚ ﻫﻔﺘـﻪ‬

‫ﻣﻬﺎرت ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ در اﻳﻦ اﺑﺰار ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﺷﻮد(‪ .‬ﻧﻤﺮهدﻫﻲ ﺑﻪ ﻫـﺮ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ و در ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ﻧـﻮع ‪ A‬ﺑـﻪﻫﻤـﺮاه‬

‫ﻣﻬﺎرت ﺑﺮاﺳﺎس ﻳﻚ ﻣﻘﻴﺎس ﭼﻬﺎر ﮔﺰﻳﻨﻪاي ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﻛﺎر در ﻛﺘـﺎب‬

‫ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﭻ ﭘﺎ‪ ،‬ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻛﺎردرﻣﺎﻧﻲ ﺑﻌﺪ از ﺧﺎرج ﻛـﺮدن ﮔـﭻ‪،‬‬

‫راﻫﻨﻤــﺎ ﺻــﻮرت ﻣــﻲﮔﻴــﺮد و ﺳــﭙﺲ ﻧﻤــﺮات ﺑــﺎ اﺳــﺘﻔﺎده از ﺑﺮﻧﺎﻣـــﻪ‬

‫دو ﺑﺎر در ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎردرﻣﺎنﮔﺮان اﻧﺠﺎم ﻣـﻲﺷـﺪ‪ .‬در ﮔـﺮوه ﺗﺰرﻳـﻖ‬

‫‪ Gross‬ﺑــﻪﻃــﻮر‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ﻧـﻮع ‪ A‬ﺑـﻪ ﺗﻨﻬـﺎﻳﻲ ﺳـﻪ ﻧﻔـﺮ و در ﮔـﺮوه ﺗﺰرﻳـﻖ‬

‫راﻳﺎﻧﻪاي ﺟﻤﻊ و ﺧﻄﺎي اﺳﺘﺎﻧﺪارد‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎن ‪ 95‬درﺻﺪ و ﻧﻤـﻮدار‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل‪ ،‬دو ﻧﻔﺮ ﺑـﻪ ﻋﻠـﺖ‬

‫ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ آن ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﺷﻮد‪ 13.‬اﻳﻦ اﺑﺰار ﺑﺮاي ﻛﻮدﻛﺎن ﭘﻨﺞ ﻣﺎﻫـﻪ ﺗـﺎ‬

‫ﻋﺪم ﻫﻤﻜﺎري از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺧﺎرج ﮔﺮدﻳﺪﻧﺪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ در ﻫﺮ ﮔـﺮوه ‪10‬‬

‫‪ 16‬ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و رواﻳﻲ و ﭘﺎﻳﺎﻳﻲ آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺛﺒﺎت رﺳﻴﺪه اﺳﺖ‪ 14.‬اﻳـﻦ‬

‫ﻧﻔﺮ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫﻤﻜﺎري داﺷﺘﻨﺪ )ﻓﻠﻮﭼﺎرت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ(‪ .‬ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪﻫـﺎي‬

‫ارزﻳﺎﺑﻲﻫﺎ در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه‪ ،‬ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻳﻚ ﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺎه و ﻳﻚﺳـﺎل‬

‫درون‪ -‬ﮔﺮوﻫــﻲ ﺑــﺎ آزﻣــﻮن ﻏﻴــﺮﭘــﺎراﻣﺘﺮي وﻳﻠﻜﺎﻛــﺴﻮن‬

‫‪(Wilcoxon‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ اﻧﺠﺎم ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻫﺮ دو ﮔﺮوه‪ ،‬ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ‬

‫)‪ signed-rank test‬ﺑــﺎ ﺗﻌــﺪﻳﻞ ﺳــﻄﺢ ﻣﻌﻨــﻲداري ﺑــﺮ اﺳــﺎس ﺗﻌــﺪاد‬

‫‪ (Dysport, IpsenLtd,‬ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻮق ﺗﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب‬

‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮدﻳﺪ و در ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻫﺎي ﺑﻴﻦ ﮔﺮوﻫﻲ از آزﻣـﻮن‬

‫زاﻧــﻮ و ﻣــﭻ ﭘــﺎ ﺗﻮﺳــﻂ ﻣﻘﻴــﺎس اﺻــﻼح ﺷــﺪه اﺷــﻮرث‬

‫ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗـــﺮي‬

‫ﻧﻮع‬

‫‪UK) A‬‬

‫)‪Motor Ability Estimator (GMAE‬‬

‫اﻃﻔﺎل اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪ .‬در زﻣﺎن ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴـﺴﻢ ﻧـﻮع ‪ A‬ﺑـﺮاي ﻛـﺎﻫﺶ درد‬

‫ﻏﻴﺮﭘﺎراﻣﺘﺮي ‪ Mann- Whitney‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎر‪ ،‬از ﻣﻴﺪازوﻻم ﺑﺎ دوز ‪ 0/3‬ﻣﻴﻠـﻲﮔـﺮم ﺑـﻪ ازاي ﻫـﺮ ﻛﻴﻠـﻮﮔﺮم وزن‬ ‫ﺑﻴﻤﺎر‪ ،‬ﺑﻪﻃﻮر ﺧﻮراﻛﻲ‪ 15 ،‬دﻗﻴﻘﻪ ﻗﺒﻞ از ﺗﺰرﻳﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ و ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫ﺗﺎ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﺗﺰرﻳﻖ ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ و ﭘـﺲ‬ ‫از ﺗﺮﺧﻴﺺ ﺑﻪﻣﺪت ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎرت در ﻣﻨﺰل ﻗـﺮار داﺷـﺘﻨﺪ و‬

‫در ﺟﺪول ‪ 1‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫـﺎي ﻣـﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣﺜـﻞ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺳﻮزان اﻣﻴﺮﺳﺎﻻري و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪512‬‬

‫‪ GMFCS‬آورده ﺷﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﻣــﺎه ﺑﻌــﺪ ﺑ ـﻪﺻــﻮرت دو ﺑــﻪ دو از ﻧﻈــﺮ ﻋﻤﻠﻜــﺮد ﺣﺮﻛﺘــﻲ درﺷــﺖ‪،‬‬

‫ﺑﻴﻦ دو ﮔـﺮوه از ﻧﻈـﺮ ﺳـﻦ و ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻧـﻮع ﻓﻠـﺞ ﻣﻐـﺰي و ﺳـﺎﻣﺎﻧﻪ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ ﭘﺎﺳـﻴﻮ از آزﻣـﻮن ﻏﻴﺮﭘﺎراﻣﺘﺮﻳـﻚ‬

‫ﻃﺒﻘــﻪﺑﻨــﺪي ﺣﺮﻛــﺎت درﺷــﺖ ﺗﻔــﺎوت ﻣﻌﻨــﻲداري وﺟــﻮد ﻧﺪاﺷــﺖ‬

‫وﻳﻠﻜﺎﻛﺴﻮن ﺑﺎ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ﺑـﻪ روش ﺑـﺎ ﻧﻔﺮوﻧـﻲ اﺳـﺘﻔﺎده‬

‫)‪ .(P>0/05‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ و اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر ﻋﻤﻠﻜـﺮد ﺣﺮﻛﺘـﻲ درﺷـﺖ‪ ،‬ﻣﻴـﺰان‬

‫ﺷﺪ‪ ،‬ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻌﻨﻲدار در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻋﻼﻣـﺖ ﺳـﺘﺎره ﻣـﺸﺨﺺ‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ در دو ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳـﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ‬

‫ﺷﺪهاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻮع ‪ A‬و ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴـﺮي ﺳـﺮﻳﺎل‬

‫ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻴـﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ و‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ و ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺎه و دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ‪ ،‬ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧـﻮع ‪ A‬و‬

‫در ﻫﺮ ﻳﻚ از دو ﮔﺮوه ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺟـﺪول ‪ 2‬آورده ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳـﺮﻳﺎل ﻣـﭻ‬

‫ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ درﻣﺎن در ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺑـﻪ‬

‫ﭘﺎ‪ ،‬در ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒﻞ و ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ‪ ،‬ﺷـﺶ و دوازده ﻣـﺎه‬

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑـﺎ ﮔـﭻﮔﻴـﺮي‬

‫ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ از آزﻣﻮن ﻏﻴﺮﭘﺎراﻣﺘﺮي ‪ Mann- Whitney‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ‪ ،‬ﻛﻪ‬

‫در ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒﻞ ﺑﺎ‪ ،‬ﻳﻚﻣﺎه‪ ،‬ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣـﺎه و دوازده‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ در ﺟﺪول ‪ 2‬آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻦ‪ ،‬ﺟﻨﺲ‪ ،‬ﻧﻮع ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي و ﺳﻄﺢ‬

‫‪E&R‬‬

‫ﻓﻠﻮﭼﺎرت ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﻣﭻ ﭘﺎ در ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬

‫‪513‬‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ و ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ )ﺗﻌﺪاد= ‪(20‬‬ ‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع‬

‫دﻣﻮﮔﺮاﻓﻴﻚ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‬ ‫ﺳﻦ )ﺳﺎل(‬

‫‪A‬‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي‬

‫‪10‬‬

‫‪10‬‬

‫‪4/08±1/23‬‬

‫‪4/06±1/48‬‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪ ±‬اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر‬ ‫ﺟﻨﺲ‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻧﻮع ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬ ‫ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي ﺣﺮﻛﺎت درﺷﺖ‬

‫ﭘﺴﺮ‬

‫دﺧﺘﺮ‬

‫ﭘﺴﺮ‬

‫دﺧﺘﺮ‬

‫)‪6(%30‬‬

‫)‪4(%20‬‬

‫)‪8(%40‬‬

‫)‪2(%10‬‬

‫ﻫﻤﻲﭘﻠﮋي اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ‬

‫)‪5(%25‬‬

‫)‪6(%30‬‬

‫دايﭘﻠﮋي اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ‬

‫)‪5(%25‬‬

‫)‪4(%20‬‬

‫‪I‬‬

‫‪2‬‬

‫‪1‬‬

‫‪II‬‬

‫‪4‬‬

‫‪6‬‬

‫‪III‬‬

‫‪4‬‬

‫‪3‬‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي اﻓﺰاﻳﺶ و در ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ‬ ‫ﮔﭻﮔﻴﺮي اﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺎ ﭼﻬـﺎرﻣـﺎه و ‪ 12‬ﻣـﺎه ﺑﻌـﺪ از ﺗﺰرﻳـﻖ اداﻣـﻪ و‬

‫ﻳﻜﻲ از ﻋﻤﺪهﺗﺮﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت در ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ ﻓﻠـﺞ ﻣﻐـﺰي‪،‬‬

‫ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻣﻌﻨﻲداري را ﺧﺼﻮﺻﺎً در وﺿﻌﻴﺖ اﻳﺴﺘﺎدن و راه رﻓﺘﻦ اﻳﺠﺎد‬

‫وﺟﻮد اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ اﺳﺖ و درﻣﺎن آن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺳـﻄﺢ اﻋـﺼﺎب‬

‫ﻣﻲﻛﻨﺪ و ارزﻳﺎﺑﻲ داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ ﭘﺎﺳـﻴﻮ دورﺳـﻲ ﻓﻠﻜـﺸﻦ ﻣـﭻ ﭘـﺎ در‬

‫ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻋﻤﺪﺗﺎً روي اﻋﺼﺎب ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺑﻪﺻﻮرت ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻳـﺎ ﻗﻄـﻊ آن‬

‫ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ﻳﻚ‪ ،‬ﭼﻬﺎر و ‪ 12‬ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﻛﻪ از آن ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ اﺷـﺎره‬

‫ﻧﻮع ‪ A‬ﺑﻪﻫﻤﺮاه ﮔﭻﮔﻴﺮي‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪاي در داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ و‬ ‫‪15‬‬

‫ﻛﺮد‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ‪ ،‬ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ وﺿﻌﻴﺖ ﻋﻤﻠﻜـﺮد‬

‫ﻣﻴﺰان داﻣﻨﻪ ﭘﻼﻧﺘﺎر ﻓﻠﻜﺸﻦ ﻣﭻ ﭘﺎ ﻧﺸﺎن داد‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Tedroff‬ﻧﺸﺎن داد‬

‫ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮي راﺳﺖ و ﭼﭗ و ﻣﻴﺰان داﻣﻨﻪ‬

‫ﻛﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﻮﻧﻮﺳـﻴﺘﻪ ﻋـﻀﻼﻧﻲ‬

‫ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ زاﻧﻮي راﺳﺖ و ﭼﭗ در ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒـﻞ‪ ،‬ﻳـﻚﻣـﺎه‪،‬‬

‫ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﺪت ﻛﻮﺗﺎه )ﻳﻚ ﻣﺎه( ﻣﻲﮔﺮدد و اﺛﺮ آن ﺗﺎ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻌـﺪي ﺑـﺎﻗﻲ‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه‪ ،‬ﺷﺶ ﻣﺎه و دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري ﻧـﺸﺎن‬

‫ﻧﻤﻲﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ در ﻋﻀﻼت داراي اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ‬

‫ﻧﻤﻲدﻫﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه از ﻧﻈﺮ ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ ﻣـﭻ ﭘـﺎي‬

‫در ﻃﻮﻻﻧﻲﻣﺪت ﻧﻤﻲﮔﺮدد و ﺑﻪﺗﺪرﻳﺞ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ اوﻟﻴـﻪ ﺑـﺮ‬

‫راﺳﺖ و ﭼﭗ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﭻ ﭘﺎي راﺳﺖ و ﭼﭗ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﻃﻊ‬

‫‪17‬‬

‫ﻣﻲﮔﺮدد و ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻫﻢﭼﻨﺎن اداﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫زﻣﺎﻧﻲ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﻳﻚﻣﺎه و ﺳﻪﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠـﻪ ﺗﻔـﺎوت ﻣﻌﻨـﻲداري دﻳـﺪه‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و ﺟﻤـﻊﺷـﺪﮔﻲ ﻋـﻀﻠﻪ در ﻳـﻚ زﻣـﺎن و ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮاه‬

‫ﻧﻤﻲﺷﻮد وﻟﻲ در ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ﺷﺶﻣﺎه و دوازده ﻣﺎه ﺑﻌـﺪ از ﻣﺪاﺧﻠـﻪ‬

‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ وﺟﻮد دارﻧﺪ‪ 18.‬ﭘﺲ اﮔﺮ ﺟﺰ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﻚ از ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺎرﻣـﺎﻛﻮﻟﻮژي‬

‫ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲدار در ﺳﻄﺢ ‪ %5‬دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬در واﻗﻊ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫ﻛﺎﺳــﺘﻪ ﺷــﻮد‪ ،‬اﺣﺘﻤــﺎﻻً ﮔــﭻﮔﻴــﺮي روي ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽﺮﻫــﺎي اوﻟﻴــﻪ ﺗــﺎﺛﻴﺮ‬

‫ﻧﺸﺎن داد اﺳﺘﻔﺎده از درﻣﺎن ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ‪ A‬در ﻋـﻀﻼت‬

‫ﻣﻲﮔﺬارد‪ 19.‬در واﻗﻊ وﻗﺘﻲ ﻛﺸﺶ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﻣـﻲﺷـﻮد‪ ،‬ﺑﺎزﺗـﺎب ﻛﺸـﺸﻲ‬

‫ﻛﺎف ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ‪ A‬ﺑـﻪ‬

‫)‪ (Stretch reflex‬ﻣﻬﺎر ﻣﻲﺷﻮد و ﻋﻀﻠﻪ ﺷﻞ )‪ (Relax‬ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬در واﻗﻊ‬

‫ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ در ﻋﻀﻼت ﻛﺎف روي اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﭻ ﭘﺎ ﻣﻮﺛﺮ‬

‫اﺳﺘﻔﺎده از درﻣﺎن ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﺗﻮﻛـﺴﻴﻦ ‪ A‬در ﻋـﻀﻼت ﻛـﺎف و‬

‫اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ‪ A‬در ﻋﻀﻠﻪ ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ در ﻛﺎﻫﺶ‬

‫ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻊ دﻓﻮرﻣﻴﺘﻲ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑـﺎ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان داﻣﻨـﻪ ﺣﺮﻛﺘـﻲ زاﻧـﻮ ﺑـﻴﻦ دو‬

‫ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﻲ در ﻓﺮد ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻛﻢ ﻣﻲﺷﻮد و از ﺳﻮي‬

‫ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوﺗﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭼﻨـﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻣﻄﺎﺑﻘـﺖ‬

‫دﻳﮕﺮ ﺗﻮان و ﻗﺪرت ﻋﻀﻠﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮوﻛﻨﻤﻴﻮس ﻛﺎﻫﺶ ﻧﻤـﻲﻳﺎﺑـﺪ‪ .‬در اﻳـﻦ‬

‫دارد‪16.‬و‪ Bottos 15‬ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻧﻤﺮات ﻣﻘﻴﺎس ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷـﺖ‬

‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺰرﻳﻖ ﻫﻢزﻣﺎن ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم ﻫـﻢزﻣـﺎن روي ﻫﺎﻣـﺴﺘﺮﻳﻨﮓ در دو‬

‫ﺑﺮ اﺳﺎس )‪ (GMFM‬در ﻳﻚﻣﺎه اول در ﻫﺮ دو ﮔـﺮوه ﺗﺰرﻳـﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴـﻮم‬

‫ﮔﺮوه وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﺑﻴﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﻌـﺪ از ﻣﺪاﺧﻠـﻪ روي‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﺳﻮزان اﻣﻴﺮﺳﺎﻻري و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫‪514‬‬

‫ﺟﺪول‪ :2 -‬ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬ﺣﺮﻛﺎت درﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ در دو ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ‪ A‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫و زﻣﺎنﻫﺎي ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫ﮔﺮوه و ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم‬

‫راﺳﺖ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮي ﭼﭗ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ ﻣﭻ ﭘﺎي‬ ‫راﺳﺖ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ ﻣﭻ ﭘﺎي‬ ‫ﭼﭗ‬

‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ زاﻧﻮي‬ ‫راﺳﺖ‬

‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ زاﻧﻮي‬ ‫ﭼﭗ‬

‫‪0/189‬‬

‫‪0/85‬‬

‫‪53/36±1/94‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪54/57±2/32‬‬

‫**‬

‫**‬

‫‪-0/946‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫*‬

‫**‬

‫‪-0/076‬‬

‫‪0/94‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫*‬

‫‪54/68±1/96‬‬

‫**‬

‫‪55/58±2/36‬‬

‫‪-0/076‬‬

‫‪0/94‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪54/18±1/97‬‬

‫*‬

‫‪55/34±2/31‬‬

‫‪-0/151‬‬

‫‪0/88‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/40±0/69‬‬

‫‪-0/404‬‬

‫‪0/69‬‬

‫‪55/19±2/02‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ زاﻧﻮي‬

‫)ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪ ±‬اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر(‬

‫‪Z‬‬

‫‪P‬‬

‫اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر(‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬ ‫ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ درﺷﺖ‬

‫‪) A‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪±‬‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ‪ A‬ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي‬

‫آزﻣﻮن آﻣﺎري‬

‫‪Mann Whitney‬‬

‫‪58/60±2/14‬‬ ‫‪56/34±2/30‬‬

‫‪54/93±2/07‬‬

‫‪2/50±0/70‬‬

‫‪0/34‬‬

‫*‬

‫‪1/50±0/70‬‬

‫***‬

‫‪-1/128‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫*‬

‫‪1/70±0/67‬‬

‫‪1/70±0/67‬‬

‫**‬

‫‪-1/912‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/10±0/31‬‬

‫‪1/80±0/63‬‬

‫**‬

‫‪-1/346‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/10±0/31‬‬

‫*‬

‫‪1/90±0/57‬‬

‫‪-0/975‬‬

‫‪0/33‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/70±0/67‬‬

‫‪-0/382‬‬

‫‪0/7‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/80±0/63‬‬

‫‪2/80±0/63‬‬

‫‪0/26‬‬ ‫‪0/06‬‬ ‫‪0/18‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/60±0/70‬‬

‫**‬

‫‪1/70±0/67‬‬

‫***‬

‫‪-0/376‬‬

‫‪0/7‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/70±0/67‬‬

‫**‬

‫‪1/90±0/57‬‬

‫**‬

‫‪-0/781‬‬

‫‪0/4‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/80±0/63‬‬

‫**‬

‫‪1/90±0/57‬‬

‫**‬

‫‪-0/404‬‬

‫‪0/6‬‬

‫*‬

‫‪-1‬‬

‫‪0/3‬‬

‫‪-0/213‬‬

‫‪0/8‬‬

‫*‬

‫‪2/10±0/32‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2±0‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/52‬‬

‫‪2/40±0/70‬‬

‫**‬

‫‪1/60±0/51‬‬

‫**‬

‫‪-0/457‬‬

‫**‬

‫‪1/65±0/54‬‬

‫**‬

‫‪-0/457‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/52‬‬

‫‪1/70±0/58‬‬

‫**‬

‫‪-2/136‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/52‬‬

‫*‬

‫‪1/80±0/63‬‬

‫‪-2/317‬‬

‫‪0/02‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/53‬‬

‫‪2/50±0/70‬‬

‫‪-0/213‬‬

‫‪0/8‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/70±0/48‬‬

‫**‬

‫‪1/70±67‬‬

‫**‬

‫‪-0/457‬‬

‫‪0/9‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/70±0/48‬‬

‫**‬

‫‪1/70±67‬‬

‫**‬

‫‪-0/457‬‬

‫‪0/9‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/53‬‬

‫**‬

‫‪1/70±0/67‬‬

‫**‬

‫‪-2/136‬‬

‫‪0/01‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪2/50±0/53‬‬

‫*‬

‫‪-2/317‬‬

‫‪$‬‬

‫‪0/03‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪77/60±17/57‬‬

‫‪-1/176‬‬

‫‪0/24‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/70±0/48‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪1/90±0/48‬‬

‫‪1/90±0/57‬‬

‫‪62/10±30/67‬‬

‫‪0/6‬‬ ‫‪0/6‬‬ ‫‪$‬‬

‫‪0/03‬‬

‫‪$‬‬

‫‪$‬‬

‫**‬

‫‪76/10±30/74‬‬

‫**‬

‫‪-1/82‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫**‬

‫‪101/40±17/03‬‬

‫‪90/80±37/07‬‬

‫**‬

‫‪-0/568‬‬

‫‪0/57‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪77/80±17/03‬‬

‫‪77/50±28/41‬‬

‫**‬

‫‪-0/417‬‬

‫‪0/67‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪77/80±17/03‬‬

‫‪62/10±30/67‬‬

‫‪-1/176‬‬

‫‪0/24‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪79/20±19/48‬‬

‫‪-1/214‬‬

‫‪0/22‬‬

‫‪100/90±23/64‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪63/40±29/26‬‬

‫**‬

‫‪76/20±29/95‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪101/20±23/58‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪102±24/58‬‬

‫**‬

‫‪90/30±34/78‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪79/40±18/98‬‬

‫‪75/90±27/33‬‬

‫‪79/40±18/98‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫*‬

‫* آزﻣﻮن ﻏﻴﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻳﻚ وﻳﻠﻜﺎﻛﺴﻮن ﺑﺎ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪ روش ﺑﺎﻧﻔﺮوﻧﻲ‪ P<0/1 : ،‬ﻣﻌﻨﻲدار‪ P<0/05 : ،‬ﻣﻌﻨﻲدار‪،‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫**‬

‫**‬

‫‪-1/931‬‬

‫**‬

‫‪-0/910‬‬

‫**‬

‫‪-0/721‬‬

‫‪63/40±29/26‬‬ ‫***‬

‫‪ P<0/001 :‬ﻣﻌﻨﻲدار‬

‫‪0/06‬‬

‫‪0/05‬‬ ‫‪0/36‬‬ ‫‪0/47‬‬

‫‪-1/288‬‬ ‫‪$‬‬

‫‪0/19‬‬ ‫آزﻣﻮن‬

‫‪Mann- Whitney‬‬

‫‪S. et al.‬‬ ‫‪ Amirsalari‬ﺑﺎ و ﺑﺪون ﮔﭻﮔﻴﺮي ﻣﭻ ﭘﺎ در ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي‬ ‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ و ﻛﺎف‬ ‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ در ﻋﻀﻼت‬

‫اداﻣﻪ ﺟﺪول ‪ :2‬ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ‪ ،‬ﺣﺮﻛﺎت درﺷﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺰان اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ در دو ﮔﺮوه ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ‬

‫‪A‬‬

‫‪515‬‬

‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ و ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي ﻗﺒﻞ از‬

‫ﻣﺪاﺧﻠﻪ و زﻣﺎنﻫﺎي ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫ﮔﺮوه و ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ‬

‫ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻣﺎﻧﻲ‬

‫)ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪ ±‬اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر(‬

‫ﻣﺘﻐﻴﺮ‬ ‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﭻ ﭘﺎي‬ ‫راﺳﺖ‬

‫داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﭘﺎﺳﻴﻮ ﻣﭻ ﭘﺎي‬ ‫ﭼﭗ‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم‬

‫‪A‬‬

‫ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ‪ A‬ﺑﺎ ﮔﭻﮔﻴﺮي‬ ‫)ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ‪ ±‬اﻧﺤﺮافﻣﻌﻴﺎر(‬

‫‪5/40±1/64‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬ ‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪7/70±1/70‬‬

‫**‬ ‫**‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪7/90±1/91‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪5/60±1/42‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪5/60±1/42‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪5/30±1/63‬‬

‫‪8/10±4/90‬‬

‫ﻳﻚﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪7/70±1/70‬‬

‫ﺳﻪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪11/90±1/91‬‬

‫ﺷﺶ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫‪5/60±1/42‬‬

‫دوازده ﻣﺎه ﺑﻌﺪ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ‬

‫**‬

‫‪-2/752‬‬

‫**‬

‫‪-3/429‬‬

‫‪$‬‬

‫‪0/001‬‬

‫*‬

‫‪-2/456‬‬

‫‪0/01‬‬

‫‪‬‬

‫‪-1/625‬‬

‫‪0/1‬‬

‫‪8/80±4/34‬‬

‫‪8/90±5/44‬‬

‫**‬

‫**‬ ‫**‬

‫* آزﻣﻮن ﻏﻴﺮ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻳﻚ وﻳﻠﻜﺎﻛﺴﻮن ﺑﺎ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲداري ﺑﻪ روش ﺑﺎﻧﻔﺮوﻧﻲ‪ P<0/1 : ،‬ﻣﻌﻨﻲدار‪ P<0/05 : ،‬ﻣﻌﻨﻲدار‪،‬‬

‫‪0/15‬‬ ‫‪0/006‬‬

‫‪0/090‬‬

‫‪-1/691‬‬ ‫‪-2/664‬‬

‫‪$‬‬

‫‪12/60±5/54‬‬

‫‪-3/445‬‬

‫‪$‬‬

‫‪0/001‬‬

‫‪11/10±5/38‬‬

‫‪-2/235‬‬

‫‪$‬‬

‫‪11/50±6/29‬‬

‫‪5/60±1/42‬‬ ‫*‬

‫‪-1/419‬‬

‫‪11/10±5/44‬‬

‫**‬

‫‪-1/339‬‬

‫‪0/18‬‬ ‫‪$‬‬

‫‪12/50±5/52‬‬

‫‪9/50±4/97‬‬

‫‪Z‬‬

‫‪P‬‬

‫**‬

‫‪11/30±6/46‬‬

‫**‬

‫آزﻣﻮن آﻣﺎري‬

‫‪Mann Whitney‬‬

‫***‬

‫‪ P<0/001 :‬ﻣﻌﻨﻲدار‬

‫‪$‬‬

‫‪0/008‬‬ ‫‪0/02‬‬

‫آزﻣﻮن‬

‫‪Mann- Whitney‬‬

‫اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ زاﻧﻮ دﻳـﺪه ﻧـﺸﺪ و ﺗـﺎﺛﻴﺮ ﻛﻮﺗـﺎهﻣـﺪﺗﻲ در‬

‫ﻳﺎ ﺑﺪون وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻤﻜﻲ( دارﻧﺪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴـﺴﻴﺘﻲ‬

‫‪van der‬‬

‫ﻣﭻ ﭘﺎ و اﻓﺰاﻳﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ ﻣﭻ ﭘﺎ در ﺟﻬﺖ دورﺳﻲ ﻓﻠﻜـﺸﻦ ﮔـﺮدد‪.‬‬

‫‪ Houwen‬ﻣﻄﺎﺑﻘــﺖ دارد‪ .‬در اﻳــﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌــﻪ اﺛــﺮات ﺗﺰرﻳــﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴــﻮم‬

‫در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﻮدﻛﺎن ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨـﺪه در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺑـﻪ ﺟﻬـﺖ ﻋـﻮارض‬

‫ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬روي اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻓﻌـﺎﻟﻴﺘﻲ ﻋـﻀﻼت رﻛﺘـﻮس ﻓﻤـﻮرﻳﺲ‪،‬‬

‫ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺐ‪ ،‬ﺗﺸﻨﺞ‪ ،‬ﺑـﻲاﺧﺘﻴـﺎري ادرار‪ ،‬ﺿـﻌﻒ ﻋـﻀﻼﻧﻲ‪ ،‬آﺳـﻢ‪،‬‬

‫ﻫﺎﻣﺴﺘﺮﻳﻨﮓ داﺧﻠﻲ و ﮔﺎﺳﺘﺮوﻛﻨﻤﻴﻮس در ﻃـﻲ راه رﻓـﺘﻦ ﺑـﺮ روي ‪22‬‬

‫اﻟﺘﻬﺎب ﺣﻨﺠﺮه‪ ،‬اﻟﺘﻬـﺎب ﺑـﺮوﻧﺶﻫـﺎ‪ ،‬ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﻣﺠـﺎري ﺗﻨﻔـﺴﻲ‪ ،‬ﻣـﻮرد‬

‫ﻛﻮدك ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ‪ 4-11‬ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ و ﻣـﺸﺨﺺ ﮔﺮدﻳـﺪ ﺗﺰرﻳـﻖ‬

‫ﭘﻲﮔﻴﺮي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ﺧﺎﺻﻲ دﻳـﺪه ﻧـﺸﺪ‬

‫ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻣـﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮدﻳـﺪ‪ .‬اﻳـﻦ ﻳﺎﻓﺘـﻪ ﺑـﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ‬

‫‪22‬و‪21‬‬

‫ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺻـﻼح اﻟﮕـﻮي ﻓﻌﺎﻟﻴـﺖ ﻋـﻀﻼﻧﻲ‬

‫ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه از ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮ ﻳﻜﺴﺎن اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ در ﻃﻲ راه رﻓﺘﻦ ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ 20.‬ﭘﺲ ﻣﻲﺗـﻮان ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﮔﺮﻓـﺖ‬

‫از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻲﺗـﻮان ﺑـﻪ ﻓﻘـﺪان ﮔـﺮوه ﻛﻨﺘـﺮل‬

‫ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻢ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﻧﻮع ‪ A‬در ﻋﻀﻼت ﻫﺎﻣـﺴﺘﺮﻳﻨﮓ‬

‫اﺷﺎره ﻛﺮد ﻛﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻌﺪي ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧـﻪﻫـﺎي ﺑـﻴﺶﺗـﺮ‪،‬‬

‫در ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻳﺴﺘﺎدن )ﺑﺎ ﻳﺎ ﺑﺪون وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻤﻜـﻲ(‬

‫ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل‪ ،‬ﺗﺰرﻳﻖ در ﻋﻀﻼت اداﻛﺘﻮر و ﺗﻴﺒﻴﺎﻟﻴﺲ ﺧﻠﻔﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از‬

‫دارﻧﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻳﺪ اﺛﺮي در ﻛﺎﻫﺶ اﺳﭙﺎﺳﺘﻴﺴﻴﺘﻲ و ﻳﺎ اﻓﺰاﻳﺶ داﻣﻨﻪ ﺣﺮﻛﺘﻲ در‬

‫آزﻣﻮنﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫زاﻧﻮي اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﻮﺗﻮﻟﻴﻨﻴﻮم در ﻋﻀﻼت ﻛﺎف‬

‫ﺳﭙﺎﺳــﮕﺰاري‪ :‬ﻻزم ﻣــﻲداﻧــﻴﻢ ﻣﺮاﺗــﺐ ﻗــﺪرداﻧﻲ و ﺗــﺸﻜﺮ ﺧــﻮد را از‬

‫ﺑﻪﻫﻤﺮاه ﮔﭻﮔﻴﺮي ﺳﺮﻳﺎل در ﻛﻮدﻛﺎن ﻓﻠﺞ ﻣﻐﺰي ﻛﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻳﺴﺘﺎدن )ﺑﺎ‬

‫ﺧﺎﻧﻮادهﻫﺎي ﻣﺪدﺟﻮﻳﺎن ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪه در اﻳﻦ ﻃﺮح اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪Brouwer B, Wheeldon RK, Stradiotto-Parker N, Allum J. Reflex‬‬ ‫‪excitability and isometric force production in cerebral palsy: the‬‬ ‫‪effect of serial casting. Dev Med Child Neurol 1998;40(3):168-75.‬‬ ‫‪Brouwer B, Davidson LK, Olney SJ. Serial casting in idiopathic toe‬‬‫‪walkers and children with spastic cerebral palsy. J Pediatr Orthop‬‬ ‫‪2000;20(2):221-5.‬‬

‫‪3.‬‬

‫‪4.‬‬

‫‪Gage JR. Gait Analysis in Cerebral Palsy. Clinics in‬‬ ‫‪Developmental Medicine. NO. 121. London: Mac Keith Press‬‬ ‫‪with Blackwell Scientific; 1991.‬‬ ‫‪Kay RM, Rethlefsen SA, Fern-Buneo A, Wren TA, Skaggs DL.‬‬ ‫‪Botulinum toxin as an adjunct to serial casting treatment in‬‬ ‫‪children with cerebral palsy. J Bone Joint Surg Am 2004;86‬‬‫‪A(11):2377-84.‬‬

‫‪1.‬‬ ‫‪2.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

Efficacy of botulinum toxin in calf muscles with and without foot casting in gait improvement

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Koman LA, Mooney JF 3rd, Smith B, Goodman A, Mulvaney T. Management of cerebral palsy with botulinum-A toxin: preliminary investigation. J Pediatr Orthop 1993;13(4):489-95.

Cottalorda J, Gautheron V, Metton G, Charmet E, Chavrier Y. Toe-walking in children younger than six years with cerebral palsy. The contribution of serial corrective casts. J Bone Joint Surg Br 2000;82(4):541-4.

Calderón-González R, Calderón-Sepúlveda RF. Treatment of spasticity in cerebral palsy with botulinum toxin. Rev Neurol 2002;34(1):52-9.

Mall V, Heinen F, Siebel A, Bertram C, Hafkemeyer U, Wissel J, et al. Treatment of adductor spasticity with BTX-A in children with CP: a randomized, double-blind, placebo-controlled study.

Dev Med Child Neurol 2006;48(1):10-3.

Deleplanque B, Lagueny A, Flurin V, Arnaud C, Pedespan JM, Fontan D, et al. Botulinum toxin in the management of spastic hip adductors in non-ambulatory cerebral palsy children. Rev Chir Orthop Reparatrice Appar Mot 2002;88(3):279-85.

Glanzman AM, Kim H, Swaminathan K, Beck T. Efficacy of botulinum toxin A, serial casting, and combined treatment for spastic equinus: a retrospective analysis. Dev Med Child Neurol 2004;46(12):807-11.

Ackman JD, Russman BS, Thomas SS, Buckon CE, Sussman MD, Masso P, et al. Comparing botulinum toxin A with casting for treatment of dynamic equinus in children with cerebral palsy.

Dev Med Child Neurol 2005;47(9):620-7.

Booth MY, Yates CC, Edgar TS, Bandy WD. Serial casting vs combined intervention with botulinum toxin A and serial casting in the treatment of spastic equinus in children. Pediatr Phys Ther 2003;15(4):216-20.

Russell DJ, Rosenbaum PL, Avery LM, Lane M. Gross Motor Function Measure (GMFM-66 and GMFM-88) User's Manual.

London, England: McKeith Press; 2002.

516

14. Russell DJ, Rosenbaum PL, Cadman DT, Gowland C, Hardy S, Jarvis S. The gross motor function measure: a means to evaluate the effects of physical therapy. Dev Med Child Neurol 1989;31(3):34152.

15. Bottos M, Benedetti MG, Salucci P, Gasparroni V, Giannini S. Botulinum toxin with and without casting in ambulant children with spastic diplegia: a clinical and functional assessment. Dev Med Child Neurol 2003;45:758-62.

16. Kelly B, MacKay-Lyons MJ, Berryman S, Hyndman J, Wood E. Assessment protocol for serial casting after botulinum toxin a injections to treat equinus gait. Pediatr Phys Ther 2008;20(3):23341.

17. Tedroff K, Granath F, Forssberg H, Haglund-Akerlind Y. Long-term effects of botulinum toxin A in children with cerebral palsy. Dev Med Child Neurol 2009;51(2):120-7.

18. Graham HK. Botulinum toxin type A management of spasticity in the context of orthopaedic surgery for children with spastic cerebral palsy. Eur J Neurol 2001;8 Suppl 5:30-9.

19. Desloovere K, Molenaers G, Jonkers I, De Cat J, De Borre L, Nijs J, et al. A randomized study of combined botulinum toxin type a and casting in the ambulant child with cerebral palsy using objective outcome measures. Eur J Neurol 2001;8 Suppl 5:75-87.

20. van der Houwen LE, Scholtes VA, Becher JG, Harlaar J. Botulinum toxin A injections do not improve surface EMG patterns during gait in children with cerebral palsy: a randomized controlled study. Gait Posture 2011;33(2):147-51.

21. Kim K, Shin HI, Kwon BS, Kim SJ, Jung IY, Bang MS. Neuronox versus BOTOX for spastic equinus gait in children with cerebral palsy: a randomized, double-blinded, controlled multicentre clinical trial. Dev Med Child Neurol 2011;53(3):239-44.

22. Wong AM, Chen CL, Chen CP, Chou SW, Chung CY, Chen MJ. Clinical effects of botulinum toxin A and phenol block on gait in children with cerebral palsy. Am J Phys Med Rehabil 2004;83(4):284-91.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

517

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬ ‫ﺑﺨﺸﻬﺎي‬ ‫ﻣﺤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ در‬ ‫ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﻔﻮﻧﺖ‬ ‫ﺑﺮاي‬Vol. ‫ﭘﺎﻳﺶ‬69, ‫روش‬ ‫دو‬8, ‫ﻛﺎراﻳﻲ‬ Tehran University Medical Journal; No. November 2011: 509-517

The efficacy of botulinum toxin type A injection in the hamstring and calf muscles with and without serial foot casting in gait improvement in children with cerebral palsy Abstract Susan Amirsalari M.D.1 Hamid Dalvand Ph.D. Student2* Leila Dehghan Ph.D. Student2 Awat Feizy Ph.D.3 Sayed Ali Hosseini Ph.D.2 Alireza Shamsodini Ph.D. Student4 1- Department of Pediatric Neurology, Faculty of Medicine, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- Department of Occupational Therapy, Pediatric Neurorehabilitation Research Center, University of Social Welfare & Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.

3- Department of Biostatistics and Epidemiology, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

4- Department of Exercise Physiology, Exercise Physiology Research Center, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: July 11, 2011 Accepted: August 21, 2011

Background: The goal of this study was to compare the efficacy of botulinum toxin type A (BTX-A) injection in the hamstring and calf muscles with and without ankle serial casting in the improvement of gait in children with cerebral palsy (CP).

Methods: This double-blind prospective clinical trial was performed on 25, 2 to 8-yearold children with hemiplegic or diplegic CP in Tehran, Iran in 2010. The participants were chosen by simple randomized sampling and were matched for age, gross motor function classification system (GMFCS) and type of CP and were randomly divided into two groups: children in the first group (13) only received BTX-A injection, but the second group (12) received BTX-A and serial foot casting starting one week after the injection.

Results: Comparison of the gross motor function, right and left knee spasticities and passive ROM of both knees between the two groups before and 1, 3, 6 and 12 months after the injections were not statistically significant (P>0.1). Furthermore, comparison of the right and left ankle spasticities and passive ROM before the injections and in1 and 3month follow-ups did not show a statistically significant difference (P>0.1), but the differences were significant in 6 and 12-month follow-ups (P<0.05).

Conclusion: BTX-A injection with serial foot casting vs. BTX-A alone was more effective in decreasing spasticity and improving passive ROM in the ankle of children with CP, but such injections in the hamstrings were not useful in these regards.

Keywords: Botulinum toxin type A, casting, cerebral palsy.

*

Corresponding author: Kodakyar Ave, Daneshjo Blvd., Evin, Department of Occupational Therapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran, Postal code : 1985713834 Tel: +98- 21- 22180037 E-mail: h.dalvand@uswr.ac.i

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

‫‪518-521 ،1390‬‬ ‫ﻳﻲ‪ ،‬آﺑﺎن‬ ‫ﺷﻤﺎره ‪8‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫ﺗﺰرﻳﻖ ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫اﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم‬ ‫ﻣﺠﻠﻪ‬ ‫ﻣﺰﻣﻦ ﻛﻠﻴﻪ‬ ‫دورهي‪69‬در‪ ،‬ﻧﺎرﺳﺎ‬ ‫ﺳﺎﻛﺎرﻳﺪ‬ ‫واﻛﺴﻦ ﭘﻠﻲ‬ ‫ﭘﺰﺷﻜﻲ‪،‬ﻲدﺑﻌﺪ از‬ ‫داﻧﺸﻜﺪهاﺧﺘﺼﺎﺻ‬ ‫آﻧﺘﻲﺑﺎدي‬

‫‪518‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ دﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺮاﺟﻌﻪﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬ ‫اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ )ره( ﺗﻬﺮان ﺑﻴﻦ ﺳﺎلﻫﺎي ‪ :1375-1390‬ﮔﺰارش ﻛﻮﺗﺎه‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪ 1390/04/02 :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش‪1390/06/04 :‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه‬

‫‪1‬‬

‫ﻣﺤﻤﻮد ﻓﺮزان‬

‫‪1‬‬

‫‪1‬‬

‫اﻣﻴﺮ ﺳﺒﺤﺎﻧﻲ ﻋﺮاﻗﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻣﺪ ﻣﺎزوﭼﻲ‬ ‫‪*1‬‬

‫زﻳﻨﺐ زراﻋﺘﻲ‪ 2،‬راﻣﻴﻦ اﺳﭙﻨﺪار‬

‫زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف‪ :‬ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ آﻧﻮﻣﺎﻟﻲ ﻣﺎدرزادي دﺳﺖ و اﻧﺴﻴﺪاﻧﺲ آن در ﺣﺪود ﻳـﻚ در ‪ 2000-2500‬ﺗﻮﻟـﺪ‬ ‫زﻧﺪه ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ و ﻋﻮارض ﺑﻴﻤـﺎران ﻣﺒـﺘﻼ ﺑـﻪ ﺳـﻴﻦداﻛﺘﻴﻠـﻲ‬

‫‪ -1‬ﮔﺮوه ارﺗﻮﭘﺪي‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه‬ ‫ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬ ‫‪ -2‬ﭘﺰﺷﻚ ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪،‬‬ ‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻳﺮان‪.‬‬

‫ﭘﺮداﺧﺘﻴﻢ‪ .‬روش ﺑﺮرﺳﻲ‪ :‬در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳـﻴﻦداﻛﺘﻴﻠـﻲ دﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻴﻦ ﺳـﺎلﻫـﺎي ‪ 1375‬ﺗـﺎ‪ 1390‬در‬ ‫ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬از ﻟﺤﺎظ ﭼﻬﺎر ﻓـﺎﻛﺘﻮر‬ ‫ﻋﻤﻠﻜﺮد‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ‪ ،‬ﺣﺲ و ﻋﻮارض ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻣﺪت ﭘﻲﮔﻴﺮي ﺑﻴﻤﺎران ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‪ 42 :‬ﺑﻴﻤﺎر‬ ‫)‪ 27‬ﭘﺴﺮ‪ 15 ،‬دﺧﺘﺮ( ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ‪ 4/4‬ﺳﺎل ﺑﻮد‪ .‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﻣﺜﺒﺖ در ﻫﺸﺖ ﺑﻴﻤﺎر‬ ‫وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻇﺎﻫﺮي ‪ 71/4‬درﺻﺪ‪ ،‬از ﻧﻈﺮ ﺣﺲ ‪ 90/4‬درﺻﺪ و از ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ‪ 73/8‬درﺻﺪ در ﻣﺤﺪوده ﺧﻮب‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي‪ :‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ‪ 78/5‬درﺻﺪ ﺧﻮب‪ 12/5 ،‬درﺻﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ و ‪ 8/4‬درﺻﺪ ﺿﻌﻴﻒ ﺑـﻮده اﺳـﺖ‪.‬‬

‫*‬

‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ ،‬اﻧﺘﻬﺎي ﺑﻠﻮار ﻛﺸﺎورز‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن‬

‫اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ‪ ،‬ﮔﺮوه ارﺗﻮﭘﺪي‬

‫ﺗﻠﻔﻦ‪021-61192767 :‬‬

‫‪E-mail: respandar@yahoo.com‬‬

‫ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﭘﺲ از ‪ 18‬ﻣﺎﻫﮕﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻤﺎت ﻛﻠﻴﺪي‪ :‬ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ‪ ،‬آﻧﻮﻣﺎﻟﻲ دﺳﺖ‪ ،‬درﻣﺎن ﺟﺮاﺣﻲ‪.‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﻗــﺮار ﮔﺮﻓﺘــﻪاﻧــﺪ ارزﻳـﺎﺑﻲ ﺷـﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧــﻪﮔﻴـﺮي ﺑـﻪﺻــﻮرت ﺳﺮﺷــﻤﺎري‬ ‫ﻏﻴﺮﺗﺼﺎدﻓﻲ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺎﻣﻞ داﺷﺘﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﻛﺎﻣـﻞ‬

‫ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ )‪ (Syndactyly‬ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ آﻧﻮﻣﺎﻧﻲ دﺳﺖ و اﻧـﺴﻴﺪاﻧﺲ‬

‫و اﻧﺠﺎم اﻗﺪاﻣﺎت درﻣﺎﻧﻲ و اﻣﻜﺎن دﺳﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران و ﻣﻌﻴﺎر ﺧـﺮوج‬

‫آن در ﺣﺪود ‪ 1‬در ‪ 2000-2500‬ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﻣﺜﺒـﺖ در‬

‫از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻋﺪم وﺟﻮد ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻮق ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻴﻤـﺎران از ﻟﺤـﺎظ‬

‫‪ 10- 40‬درﺻﺪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬دو ﻧـﻮع ﻃﺒﻘـﻪﺑﻨـﺪي‬

‫ﭼﻬﺎر ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻋﻤﻠﻜﺮد‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ‪ ،‬ﺣﺲ و ﻋﻮارض ﻣﻮرد ﻣﻌﺎﻳﻨـﻪ و ﺑﺮرﺳـﻲ‬

‫ﺑﺮاي ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ وﺟﻮد دارد‪ :‬ﺳﺎده و ﻛﻤﭙﻠﻜﺲ ﻳﺎ ﻛﺎﻣﻞ و ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ‪2.‬و‪ 1‬ﺑﺎ‬

‫ﻗﺮار ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﻋﻤﻠﻜﺮد )‪ (Function‬ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻴﻤـﺎر در اﻧﺠـﺎم‬

‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﺴﺒﻲ آﻧﻮﻣﺎﻟﻲﻫﺎي دﺳﺖ و ﻣـﺸﻜﻼت ﻧﺎﺷـﻲ از آن و‬

‫ﭼﻬـﺎر ﻋﻤـﻞ ‪ Opposition ،Grasp ،Writing‬و ‪ Pinch‬ﺑﺮرﺳـﻲ و اﻣﺘﻴـﺎز‬

‫روشﻫﺎ و ﻓﻼپﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪد در درﻣﺎن اﻳـﻦ آﻧﻮﻣـﺎﻟﻲ اﻧﺠـﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪاي‬

‫داده ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺑﺮاي دارا ﺑﻮدن ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲﻫﺎي ذﻛﺮ ﺷﺪه‬

‫ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻻزم ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻳﻚ اﻣﺘﻴﺎز ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮاي ﺑﻴﻤـﺎر در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﺷـﺪه اﺳـﺖ‪ .‬در ﻗـﺴﻤﺖ‬ ‫‪ Range of motion‬ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ﺑـﺎ ﻣﻘـﺎدﻳﺮ ﻧﺮﻣـﺎل ﺣﺮﻛـﺖ‬

‫روشﺑﺮرﺳﻲ‬

‫ﻣﻔﺎﺻﻞ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ و ﺑﺮ اﺳﺎس درﺻﺪ ﺑﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ‬ ‫وﺿﻌﻴﺖ ﻧﺮﻣﺎل از ﻳﻚ ﺗﺎ ﭼﻬﺎر اﻣﺘﻴﺎز ﺗﻌﻠﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ‪) .‬ﺻـﻔﺮ ﺗـﺎ ‪25‬‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ ﺳـﻴﻦداﻛﺘﻴﻠـﻲ دﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﻴﻦ‬

‫درﺻﺪ ﻳﻚ اﻣﺘﻴﺎز ‪ 25-50‬درﺻﺪ دو اﻣﺘﻴﺎز ‪ 50-75‬درﺻﺪ ﺳﻪ اﻣﺘﻴـﺎز و‬

‫ﺳﺎلﻫﺎي ‪ 1375‬ﺗﺎ ‪ 1390‬در ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻲ ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫ﺑﻴﺶﺗﺮ از ‪ 75‬درﺻﺪ ﭼﻬﺎر اﻣﺘﻴﺎز( ﺑﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻴـﺰان اﻇﻬـﺎر رﺿـﺎﻳﺖ‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫ﻣﺤﻤﻮد ﻓﺮزان و ﻫﻤﻜﺎران‬

‫واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻴﻤﺎران از ﺑﻬﺒﻮد ﻛﺎراﻳﻲ دﺳﺖ در اﻧﺠﺎم ﻛﺎرﻫـﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴـﺮ‬

‫‪519‬‬

‫ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ‬

‫در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺷﻴﺎ‪ ،‬اﺳﺒﺎبﺑﺎزي و اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﺷﺨﺼﻲ ﻣﺜﻞ ﺷﺎﻧﻪ زدن‬ ‫ﻣﻮﻫﺎ‪ ،‬ﺑﻴﻦ ﺻﻔﺮ ﺗﺎ دو اﻣﺘﻴﺎز دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎر داده ﺷﺪه ﻛﻪ در ﻣﺠﻤـﻮع در‬

‫از ‪ 58‬ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺗﺮﻣﻴﻤﻲ ﺑـﺮ روي ﺑﻴﻤـﺎران ﺳـﻴﻦداﻛﺘﻴﻠـﻲ‪42 ،‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ‪ 10‬اﻣﺘﻴﺎز و در ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺻﻔﺮ اﻣﺘﻴـﺎز داده ﺷـﺪ ﻛـﻪ‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ورود ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ‪ ،‬از ﻣﺠﻤـﻮع‬

‫اﻣﺘﻴﺎز ﻛﻢﺗﺮ ﻳﺎ ﻣﺴﺎوي ﺳﻪ ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﺿـﻌﻴﻒ‪ ،‬اﻣﺘﻴـﺎز از ﺳـﻪ ﺗـﺎ ﻫﻔـﺖ‬

‫‪ 42‬ﺑﻴﻤﺎر ‪ 27‬ﭘﺴﺮ )‪ 66/2‬درﺻﺪ(‪ 15 ،‬ﺑﻴﻤﺎر دﺧﺘﺮ )‪ (27/3‬و ‪ 70‬دﺳـﺖ‬

‫ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺘﻮﺳﻂ و اﻣﺘﻴﺎز ﺑﻴﺶﺗـﺮ از ﻫﻔـﺖ ﺑـﻪﻋﻨـﻮان ﻣﻄﻠـﻮب در ﻧﻈـﺮ‬

‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ‪ 28‬ﻣﻮرد دو ﻃﺮﻓﻪ )‪ (66/6‬و ‪ 14‬ﻣـﻮرد ﻳـﻚ ﻃﺮﻓـﻪ ﺑﻮدﻧـﺪ‪.‬‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺟﺪول ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻇﺎﻫﺮ )‪ ،(Cosmetic‬از دﺳﺖ‬

‫وبﻫﺎي درﮔﻴﺮ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺷﻴﻮع ﺷـﺎﻣﻞ‪ :‬وب ﺳـﻮم )‪ 52‬درﺻـﺪ(‪ ،‬وب‬

‫‪ 20‬ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪهاﻧﺪ ﻋﻜﺴﻲ ﺗﻬﻴﻪ و ﺳـﭙﺲ ﺑـﺎ‬

‫ﭼﻬــﺎرم )‪ 28/5‬درﺻــﺪ(‪ ،‬وب ﺳــﻮم )‪ 12/2‬درﺻــﺪ( و وب اول )‪7‬‬

‫ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎد ﻣﺸﺎور از ﻳﻚ ﺗـﺎ ‪ 20‬ﻧﻤـﺮهﮔـﺬاري ﺷـﺪه و در ﻧﻬﺎﻳـﺖ ﭘـﻨﺞ‬

‫درﺻﺪ(‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻧﻮع ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ‪ 30 ،‬ﺑﻴﻤﺎر از ﻧﻮع ﻛﺎﻣﻞ )‪ 71/4‬درﺻﺪ(‬

‫ﻋﻜﺲ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ دﺳﺖ ﺑﻘﻴﻪ ﺑﻴﻤـﺎران و دادن اﻣﺘﻴـﺎز‬

‫و در ‪ 5‬ﺑﻴﻤﺎر ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ )‪11/9‬درﺻﺪ( و ﻫﻔﺖ ﺑﻴﻤﺎر ﻫﺮ دو ﻧـﻮع ﻛﺎﻣـﻞ و‬

‫اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪهاﻧﺪ‪ .‬اﻣﺘﻴﺎز ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎر در ﺟـﺪول درج و‬

‫ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ )‪ 16/6‬درﺻﺪ( و از ﻧﻈـﺮ ﺗﻘـﺴﻴﻢﺑﻨـﺪي ﺳـﺎده و ﻛﻤـﭙﻠﻜﺲ‪35 ،‬‬

‫در ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﺷـﺪ‪ .‬در ﻣﺠﻤـﻮع ‪ 10‬اﻣﺘﻴـﺎز در ﻧﻈـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﻪ و‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ ﺳﺎده )‪ 83/3‬درﺻﺪ( و ﻫﻔﺖ ﻣﻮرد ﻛﻤـﭙﻠﻜﺲ )‪16/6‬‬

‫اﻣﺘﻴﺎزات ﻛﻢﺗﺮ ﻳﺎ ﻣﺴﺎوي ﺳﻪ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب‪ ،‬اﻣﺘﻴﺎز ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﺳﻪ ﺗـﺎ‬

‫درﺻﺪ( ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺴﺎوي ﻫﻔﺖ ﻣﺘﻮﺳﻂ و اﻣﺘﻴﺎز ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﻫﻔـﺖ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣﻄﻠـﻮب در‬

‫ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻦ در ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ‪ 4/4‬ﺳـﺎل و ﻛـﻢﺗـﺮﻳﻦ ﺳـﻦ ﻋﻤـﻞ‬

‫ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﺣﺲ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﻛـﻪ ﺟﺮاﺣـﻲ ﺷـﺪه‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﺷﻴﺮﺧﻮار ﻫﺸﺖ ﻣﺎﻫﻪ و ﺑـﻴﺶﺗـﺮﻳﻦ آن ‪ 19‬ﺳـﺎﻟﻪ ﺑـﻮد‪ .‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ‬

‫زﻳﺮ ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎد ﻣﺸﺎور ﺑﺎ ﺗﻜﻨﻴﻚﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ اﻧﺠﺎم و ﺑﺮ اﺳـﺎس وﺟـﻮد‬

‫ﻓﺎﻣﻴﻠﻲ ﻣﺜﺒﺖ در ﻫﺸﺖ ﺑﻴﻤﺎر وﺟﻮد داﺷﺖ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻇﺎﻫﺮي ‪ 30‬ﺑﻴﻤﺎر در‬

‫ﻳﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد ﺣﺲ اﻣﺘﻴﺎز ﻳﻚ ﻳﺎ ﺻﻔﺮ داده ﺷـﺪ‪ .‬در ﻣﺮﺣﻠـﻪ ﺑﻌـﺪ و در‬

‫ﻣﺤﺪوده ﺧﻮب )‪ 71/4‬درﺻﺪ(‪ ،‬ﺷﺶ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺘﻮﺳـﻂ )‪ 14/2‬درﺻـﺪ( و‬

‫اﻓﺮاد ﺑﺎ ﺳﻦ ﻣﻨﺎﺳـﺐ ﺗـﺴﺖ ‪ Tow-point discrimination‬اﻧﺠـﺎم و ﺑـﺮ‬

‫ﺷﺶ ﺑﻴﻤﺎر ﺿﻌﻴﻒ )‪ 14/2‬درﺻﺪ( ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺐ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺣﺎﺻﻞ اﻣﺘﻴﺎز داده ﺷﺪ‪ .‬ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ 2-5‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺳـﻪ اﻣﺘﻴـﺎز‪،‬‬

‫از ﻧﻈﺮ ﺣﺲ‪ 38 :‬ﺑﻴﻤﺎر در ﻣﺤـﺪوده ﺧـﻮب )‪ 90/4‬درﺻـﺪ(‪ ،‬ﻳـﻚ‬

‫ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ 5-7/5‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ دو اﻣﺘﻴﺎز و ﻣﻘﺎدﻳﺮ ‪ 7/5‬ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻳﻚ اﻣﺘﻴﺎز داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ )‪ 2‬درﺻـﺪ(‪ ،‬ﺳـﻪ ﺑﻴﻤـﺎر ﺿـﻌﻴﻒ )‪ 7‬درﺻـﺪ( و از ﻧﻈـﺮ‬

‫ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﭘﻴﺎﻣﺪ اﻋﻤﺎل ﺟﺮاﺣﻲ از ﺣﻴﺚ زﻳﺒـﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺣـﺲ و ﻋﻤﻠﻜـﺮد‪ ،‬در‬

‫ﻋﻤﻠﻜﺮد ‪ 31‬ﺑﻴﻤﺎر در ﻣﺤﺪوده ﺧﻮب )‪ 73/8‬درﺻﺪ( و ‪ 9‬ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺘﻮﺳﻂ‬

‫ﻧﻬﺎﻳﺖ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻛﻠﻲ اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﻧﻴـﺰ در ﺳـﻪ ﻣﺤـﺪوده ﺧـﻮب‪ ،‬ﻣﺘﻮﺳـﻂ و‬

‫)‪ 21/4‬درﺻﺪ( و دو ﺑﻴﻤﺎر ﺿﻌﻴﻒ )‪ 4‬درﺻﺪ(‪ .‬ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻛﻠﻲ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ‬

‫‪Butterfly‬‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺮ روي ‪ 42‬ﺑﻴﻤﺎر ‪ 78/5‬درﺻﺪ ﻣﻮارد ﺧـﻮب‪ 12/5 ،‬درﺻـﺪ‬

‫‪ flap‬و در ﺻﻮرت ﻧﻘﺺ ﭘﻮﺳﺘﻲ از ﮔﺮاﻓﺖ ﭘﻮﺳـﺘﻲ ‪ Full thickness‬از‬

‫ﻣﺘﻮﺳﻂ و ‪ 8/4‬درﺻﺪ ﻣﻮارد ﺿﻌﻴﻒ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻮارض ﺟﺮاﺣﻲ ﺷﺎﻣﻞ‬

‫ﻗﺪام ﺳﺎﻋﺪ )ﻳﺎ ﺑﻪ ﻧﺪرت اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺪت ﭘﻲﮔﻴـﺮي‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ‪ ،‬آﻧﮕﻮﻻر دﻓﻮرﻣﻴﺘﻲ‪ ،‬ﻛﻨﺘﺮﻛﭽﺮ‪ ،‬ﻋﻔﻮﻧﺖ‪ ،‬ﺟﺎﺑﻪﺟـﺎﻳﻲ وب‬

‫) ‪Web‬‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﺳﺎل )ﻣﺪت ﭘﻲﮔﻴﺮي ﺑﻴﻦ ‪ 10-3‬ﺳﺎل( ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪ (migration‬و ﻧﻜﺮوز در ﺟﺪول ‪ 1‬آورده ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺿﻌﻴﻒ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﻣـﻮارد ﺳـﺎده و ﻧﺎﻛﺎﻣـﻞ از روش‬

‫ﺟﺪول‪ :1 -‬ﻋﻮارض ﺟﺮاﺣﻲ ﺑﺎزﺳﺎزي ﺑﺮاي ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﻴﻦ داﻛﺘﻴﻠﻲ‬ ‫ﻋﻮارض‬

‫ﻣﺠﻤﻮع )ﺗﻌﺪاد‪(42 :‬‬

‫روش ﺟﺮاﺣﻲ‬ ‫ﺑﺎ ﮔﺮاﻓﺖ )ﺗﻌﺪاد‪(13 :‬‬

‫ﺑﺪون ﮔﺮاﻓﺖ )ﺗﻌﺪاد‪(29 :‬‬

‫)‪2(%4/7‬‬

‫)‪1(%2/3‬‬

‫)‪3(%7/1‬‬

‫ﻛﻨﺘﺮﻛﭽﺮ‬

‫‪0‬‬

‫)‪3(%7/1‬‬

‫)‪3(%7/1‬‬

‫ﻋﻔﻮﻧﺖ‬

‫)‪2(%4/7‬‬

‫)‪2(%4/7‬‬

‫)‪4(%9/5‬‬

‫آﻧﮕﻮﻻر دﻓﻮرﻣﻴﺘﻲ‬

‫)‪1(%2/3‬‬

‫)‪5(%11/9‬‬

‫)‪6(%14/2‬‬

‫‪0‬‬

‫‪0‬‬

‫‪0‬‬

‫ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻲ وب )‪(Web migration‬‬

‫ﻧﻜﺮوز‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪520‬‬

‫آﻧﺘﻲﺑﺎدي اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﻳﻖ ‪al.‬‬ ‫‪Farzan‬ي در ﻧﺎرﺳﺎﻳﻲ ﻣﺰﻣﻦ ﻛﻠﻴﻪ‬ ‫‪M.‬ﺳﺎﻛﺎرﻳﺪ‬ ‫‪ et‬ﭘﻠﻲ‬ ‫واﻛﺴﻦ‬

‫ﻣﺎ اﺛﺮ ﻣﺜﺒﺘﻲ دارد اﻣﺎ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻴﺰان آﻧﻮﻣﺎﻟﻲﻫﺎي دﺳـﺖ ﻫﻤـﺮاه در‬

‫ﺑﺤﺚ‬

‫ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻮد )‪ (%57/1‬ﻛﻪ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻣـﺸﺨﺺ ﺑـﺮ روي‬ ‫از ﺑﻴﻦ ‪ 42‬ﺑﻴﻤﺎر ﻛﻪ وارد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣـﺎ ﺷـﺪﻧﺪ ‪ %64/2‬ﭘـﺴﺮ و ‪%35/7‬‬

‫ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ ﺗـﺎﺛﻴﺮ ﻣﻨﻔـﻲ ﺧﻮاﻫـﺪ ﮔﺬاﺷـﺖ‪2.‬و‪ Tuma 1‬در‬

‫دﺧﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﻧﻮع ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ ‪ %83‬از ﺑﻴﻤﺎران ﻣـﺎ از ﻧـﻮع ﺳـﺎده‬

‫ﺳﺎل ‪ 1991‬ﺗﻜﻨﻴﻚ ‪ Rectangular flap‬را ﺑﺮ روي ‪ 22‬ﺑﻴﻤﺎر اﻧﺠـﺎم داده‬

‫ﺑﻮدﻧﺪ و ‪ %17‬از ﻧﻮع ﻛﻤﭙﻠﻜﺲ‪ ،‬در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﻣﻘـﺎﻻت‬

‫ﺑﻮ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ در ‪ %77/3‬ﺑﻴﻤﺎران ﺧﻮب و ‪ %13/6‬دﭼـﺎر ﻋﺎرﺿـﻪ‬ ‫‪6‬‬

‫دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻧﻮع ﺳﺎده را ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎﻳﻊﺗﺮ از ﻧﻮع ﭘﻴﭽﻴﺪه ذﻛﺮ ﻛﺮدهاﻧـﺪ‪ 3-5.‬از‬

‫ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاي ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ‪ Niranjan‬در ﺳﺎل ‪2003‬‬

‫ﻧﻈﺮ ﺷﻴﻮع وبﻫﺎي درﮔﻴﺮ‪ ،‬ﺑﻴﺶﺗﺮﻳﻦ درﮔﻴـﺮي در وب ﺳـﻮم )‪ (%52‬و‬

‫اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﻴﺎﻣﺪ ﻛﻠﻲ ‪ 17‬ﺑﻴﻤـﺎر )‪ 25‬وب( ﻣـﻮرد ﺑﺮرﺳـﻲ ﻗـﺮار‬

‫ﺑﻌﺪ از آن وب ﭼﻬﺎرم )‪ (%28‬ﺑﻮد‪ .‬وب اول ﻛﻢﺗﺮﻳﻦ درﮔﻴﺮي را داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در ‪ %76‬از ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﺧﻮب ﺑﻮدهاﻧﺪ )اﻟﺒﺘـﻪ‬

‫در اﻛﺜﺮ ﻣﻘﺎﻻت ﻧﻴﺰ وب ﺳﻮم ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ وب درﮔﻴﺮ اﺳﺖ و ﺑﻌـﺪ از آن‬

‫در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺗﻤـﺎم ﺑﻴﻤـﺎران از ﻧـﻮع ﺳـﺎده اﻧﺘﺨـﺎب ﺷـﺪهاﻧـﺪ(‪ 4.‬در‬

‫وبﻫﺎي ﭼﻬﺎرم و دوم ﺷﻴﻮع ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻫﻢ دارﻧﺪ‪4.‬و‪ 3‬ﻣﻮارد ﺳـﻨﺪرﻣﻴﻚ‬

‫ﺧﺼﻮص ﻋﻮارض در ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﺎ‪ ،‬ﻋﻔﻮﻧﺖ در ‪) %9‬دو ﺑﻴﻤﺎر ﮔﺮاﻓﺖ و دو‬

‫در ﺑﻴﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺳﻪ ﻣﻮرد ﺑﻮد‪ 2(%7) .‬ﺑﻴﻤـﺎر ﺳـﻨﺪرم ﭘﻮﻟﻨـﺪ )‪ (Poland‬و‬

‫ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺪون ﮔﺮاﻓﺖ ﺑﻮدهاﻧﺪ(‪ ،‬اﺳﻜﺎر ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽﺮ در ‪ ،%7‬اﻧﮕﻮﻻر دﻓﺮﻣﻴﺘـﻲ‬

‫ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎر ﺳﻨﺪرم آﭘﺮت )‪ (Apert‬داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ژﻧﺘﻴـﻚ ﺑـﺮ روي‬

‫‪ %14‬و ﺣﺮﻛﺖ وب در ‪ %7‬رخ داده ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻜﺮوز ﮔﺮاﻓﺖ در ﻫﻴﭻﻛﺪام از‬

‫ﺑﻴﻤﺎران ﻧﺪارﻳﻢ و ﻧﻤﻲداﻧﻴﻢ ﻛﻪ در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺑـﻪ ﭼـﻪ ﻣﻴـﺰان ژﻧﺘﻴـﻚ‬

‫ﺑﻴﻤﺎران رخ ﻧﺪاده ﺑﻮد‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﭘﺮوﻧـﺪهﻫـﺎ ﻳـﻚ ﻣـﻮرد ﻧﻜـﺮوز‬

‫دﺧﻴﻞ اﺳﺖ ﻳﻌﻨﻲ ﭼﻪ ﺗﻌﺪاد از ﺑﻴﻤﺎران داراي ژن ﻣﻌﻴﻮب ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬وﻟـﻲ‬

‫ﮔﺮاﻓﺖ داﺷﺘﻴﻢ وﻟﻲ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﻮدن ﭘﺮوﻧﺪه آن ﺑﻴﻤـﺎر در دﺳـﺘﺮس‬

‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻫـﺸﺖ ﺑﻴﻤـﺎر )‪ (%19‬ﺳـﺎﺑﻘﻪ ﻓـﺎﻣﻴﻠﻲ ﻣﺜﺒـﺖ‬

‫ﻧﺒﻮد‪ .‬در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ‪ Nirangan‬ﻋﺎرﺿﻪ ﻋﻔﻮﻧﺖ در ‪%17‬ﺑﻴﻤﺎران رخ داده ﺑﻮد‬

‫داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻫﺸﺖ ﺑﻴﻤﺎر ﺳﻴﻦداﻛﺘﻴﻠﻲ ﺳﺎده داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻮارد ﺳـﺎده و‬

‫و ﺣﺮﻛﺖ وب در ‪ %16‬رخ ﻧﺪاده ﺑـﻮد‪ .‬در ﻫـﻴﭻﻛـﺪام از اﻳـﻦ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﻧﺎﻛﺎﻣﻞ از روش ‪ Butterfly flap‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺻـﻮرت ﻧﻘـﺺ‬

‫اﺳﻜﺎر ﻛﻨﺘﺮاﻛﭽﺮ‪ ،‬ﻧﻜﺮوز و اﻧﮕﻮﻻر دﻓﺮﻣﻴﺘﻲ رخ ﻧﺪاده ﺑﻮد‪ 4.‬ﻣﻴﺰان ﻛﻢﺗﺮ‬

‫ﭘﻮﺳﺘﻲ از ﮔﺮاﻓﺖ ﭘﻮﺳﺘﻲ ‪ Full thickness‬از ﻗﺪام ﺳﺎﻋﺪ )ﻳﺎ ﺑـﻪ ﻧـﺪرت‬

‫ﺣﺮﻛﺖ وب در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﻴﻤﺎران در ﻫﻨﮕـﺎم‬

‫اﻳﻨﮕﻮﻳﻨﺎل( اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪6.‬و‪ 1-3‬اﻳﻦ ﻛﻪ درﺻﺪ ﻧﻮع ﺳﺎده در ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي‬

‫ﺟﺮاﺣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬از ﻫﻤﺎن ﺳـﻪ ﻣـﻮرد ﺣﺮﻛـﺖ وب در ﺑﻴﻤـﺎران ﻣـﺎ دو‬

‫ﻣﺎ ﺑﻴﺶﺗﺮ از ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ اﺳﺖ در ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺑﻴﻤـﺎران‬

‫ﻣﻮرد زﻳﺮ ‪ 18‬ﻣﺎه ﺟﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪References‬‬ ‫‪Niranjan NS, Azad SM, Fleming AN, Liew SH. Long-term results of‬‬ ‫‪primary syndactyly correction by the trilobed flap technique. Br J‬‬ ‫‪Plast Surg 2005;58(1):14-21.‬‬ ‫‪Deunk J, Nicolai JP, Hamburg SM. Long-term results of syndactyly‬‬ ‫‪correction: full-thickness versus split-thickness skin grafts. J Hand‬‬ ‫‪Surg Br 2003;28(2):125-30.‬‬ ‫‪Tuma P Jr, Arrunategui G, Wada A, Friedhofer H, Ferreira MC.‬‬ ‫‪Rectangular flaps technique for treatment of congenital hand‬‬ ‫‪syndactyly. Rev Hosp Clin Fac Med Sao Paulo 1999;54(4):107-10.‬‬

‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‪ ،‬دوره ‪ ،69‬ﺷﻤﺎره ‪ ،8‬آﺑﺎن ‪1390‬‬

‫‪4.‬‬ ‫‪5.‬‬ ‫‪6.‬‬

‫‪Flat AE. The Care of Congenital Hand Anomalies. 2nd ed. St.‬‬ ‫‪Louis: Quality Medical Publishing; 1994. p. 224.‬‬ ‫‪Hutchinson DT, Frenzen SW. Digital syndactyly release. Tech‬‬ ‫‪Hand Up Extrem Surg 2010;14(1):33-7.‬‬ ‫‪Lumenta DB, Kitzinger HB, Beck H, Frey M. Long-term‬‬ ‫‪outcomes of web creep, scar quality, and function after simple‬‬ ‫‪syndactyly surgical treatment. J Hand Surg Am‬‬ ‫‪2010;35(8):1323-9.‬‬

‫‪1.‬‬ ‫‪2.‬‬ ‫‪3.‬‬

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 8, November 2012: 518-521 521 ‫ﻛﺎراﻳﻲ دو روش ﭘﺎﻳﺶ ﺑﺮاي ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻣﺤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ در ﺑﺨﺸﻬﺎي ﺟﺮاﺣﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

Surgical treatment outcomes in patients with syndactyly in Imam Khomeini Hospital in Tehran, Iran during 1996-2011: a breif report

Abstract Mahmood Farzan M.D.1 Amir Sobhani Eraghi M.D.1 Hamed Mazoochy M.D.1 Zeinab Zeraati M.D.2 Ramin Espandar M.D.1* 1- Department of Orthopaedic Surgery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2- General Physician, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

Received: June 23, 2011 Accepted: August 26, 2011

Background: Syndactyly is the most common congenital malformation of the hand, with an incidence of 1 in 2000-2500 live births. In this study we evaluated the surgical outcomes and complications of patients with syndactyly.

Methods: The surgical outcomes and complications of 42 patients, 27 male and 15, female, undergoing surgery for syndactyly were evaluated. The study took place in Imam Khomeini Hospital, in Tehran, Iran during 1996 to 2011. Having had the inclusion criteria, the patients were assessed for function, cosmetic outcome, sensation and occurrence of complications. The patients were followed-up for at least 3 years.

Results: The mean age of patients was 4.4 years. There was a positive familial history for the disease in 8 patients. 71.4%, 90.4% and 73.8% of the participants had good results regarding cosmetic outcome, sensation and function, respectively.

Conclusion: The overall results of surgery for syndactyly in this study were interpreted as good in 78.5%, moderate in 12.5% and fair in 8.4% of the patients. This study confirmed better surgical outcomes in patients older than 18 months.

Keywords: Hand anomaly, surgical treatment, syndactyly.

*

Corresponding author: Department of Orthopaedics, Imam Khomeini Hospital, Keshavarz Blvd., Tehran, Iran Tel: +98- 21- 61192767 E-mail: respandar@yahoo.com

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

14. Proof Reading: A computer printout is sent to the corresponding author for proof reading before publication in order to avoid any mistakes. Corrections should be marked clearly and sent immediately to the Journal office.

15. Abbreviations and symbols: use only standard abbreviations. Avoid using them in the title and abstract. The full term for which an abbreviation stands should precede its first use in the text unless it is a standard unit of measurement. Short communication when possible; follow the same structure as original papers.

16. The corresponding author will be supplied with 3 free issues.

17. Ethics: Ethical considerations must be addressed in the Materials and Methods section. 1) Please state that informed consent was obtained from all human adult participants and from the parents or legal guardians of minors. Include the name of the appropriate institutional review board that approved the project. 2) Indicate in the text that the maintenance and care of experimental animals complies with National Institutes of Health guidelines for the humane use of laboratory animals, or those of your Institute or agency.

18. Conflicts of interest: Authors must acknowledge and declare any sources of funding and potential conflicting interest, such as receiving funds or fees by, or holding stocks and shares in, an organization that may profit or lose through publication of your paper.

Declaring a competing interest will not lead to automatic rejection of the paper, but we like to be made aware of it.

19. Page charges: There are no charges for publication in this Journal.

20. Copyright: Accepted manuscripts become the permanent property of the TUMJ and may not be reproduced, in whole or in part, without the written permission of the Editor.

21. Peer review process: All manuscripts are considered to be confidential. They are peer-reviewed by at least 2 anonymous reviewers selected by the Editorial Board. The corresponding author is notified as soon as possible of the editor decision to accept, reject, or require modifications. If the manuscript is completely acceptable according to the criteria set forth in these instructions, it is scheduled for the next available issue.

22. Disposal of material: Once published, all copies of the manuscript, correspondence and artwork will be held for 6 months before disposal.

The Final Checklist The authors must ensure that before submitting the manuscript for publication, they have taken care of the following: 1. Title page should contain title, name of the author/co-authors, their qualifications, designation & institutions they are affiliated with and mailing address for future correspondence, E-mail address, Phone & Fax number.

2. Abstract in Structured format up to 250 words.

3. References mentioned as stated in the Instruction to Authors section.

4. Tables should be typed on separate pages.

6. Make sure for Headings of Tables, their numbers and Captions of illustrations. Don’t repeat the information in tables if it is covered in the text.

7. Photographs / illustrations along with their captions.

8. Manuscript in Triplicate 9. Letter of Undertaking signed by all the authors.

10. Disclosure regarding source of funding and conflict of interest if any besides approval of the study from respective Ethics Committee/Institution Review Board.

11. Covering Letter 12. Floppy disk (latest version of windows) for on-line edition Nadereh Behtash M.D. Editor-in-Chief, Tehran University Medical Journal P.O. Box: 14155-6447, Tehran, Iran.

Tel/Fax: + 98-21-88962510 Email: medjournal@tums.ac.ir URL: http://tumj.tums.ac.ir and http://www.tumj.ir The Editorial Board of the journal, reserves the right to accept or reject the article in any stage and any time or delete a part of the text, tables or figures, if necessary.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

INSTRUCTION FOR AUTHORS: 1. Aims and Scope: The “Tehran University Medical Journal” (TUMJ) is the official scientific and clinical monthly publication of the Tehran University of Medical Sciences. It accepts Original Papers, Review Articles, Short Communications and Letters to the Editor in the fields of basic science and medicine. All correspondences should be addressed to: The Editor-in-Chief, Tehran University Medical Journal. P.O. Box: 14155-6447. Tehran, Iran Tel/Fax: + 98-21-88962510 2. Submission: Papers submitted for publication should describe original work, not previously published elsewhere, totally or partly.

Manuscripts must be submitted only in Persian with English abstracts and should be written according to sound grammar and proper terminology. Submission is acceptable via Journal URL: http://journals.tums.ac.ir/login. The Manuscript must be accompanied by a covering letter to the Editor-in-Chief, including title and author(s) name and undertaking that it has not been published or submitted elsewhere, and should include: Title; No author(s) name; the Abstract; Introduction; Materials & Methods; Results; Discussion; Acknowledgement and References.

3. The title page: The complete title of the manuscript, the name of all the authors with their highest qualifications, the department or institution to which they are attached, address for correspondence with telephone numbers, e-mail, and Fax number.

4. The abstract (no more than 250 words) in structured format as Background, Methods, Results and Conclusion followed by 3 to 6 Keywords must be presented.

Use terms from the Medical Subject Headings (MeSH) list of index medicus: (http://www.nlm.nih.gov/mesh/MBrowser.html).

5. Introduction: This should summarize the purpose and the rationale for the study. It should neither review the subject extensively nor should it have data or conclusions of the study [in Persian].

6. Materials & Methods: This should include exact method or observation or experiment. If an apparatus is used, its manufacturer’s name and address should be given in parenthesis. If the method is established, give reference but if the method is new, give enough information so that another author is able to perform it. If a drug is used, its generic name, dose and route of administration must be given. For patients, age, sex with mean age ± standard deviation must be given. Statistical method must be mentioned and specify any general computer program used. The Info system used should be clearly mentioned [in Persian].

7. Results: It must be presented in the form of text, tables and illustrations. The contents of the tables should not be all repeated in the text. Instead, a reference to the table number may be given. Long articles may need sub-headings within some sections (especially the Results and Discussion parts) to clarify their contents [in Persian].

8. Discussion: This should emphasize the present findings and the variations or similarities with other work done in the field by other workers. The detailed data should not be repeated in the discussion again. Emphasize the new and important aspects of the study and the conclusions that follow from them. It must be mentioned whether the hypothesis mentioned in the article is true, false or no conclusions can be derived [in Persian].

9. Acknowledgement: All contributors who do not meet the criteria for authorship should be covered in the acknowledgement section. It should include persons who provided technical help, writing assistance and departmental head who only provided general support. Financial and material support should also be acknowledged [in Persian].

10. Tables in limited numbers should be submitted with the captions placed above. Do not submit tables as photograph. Place explanatory matters in footnotes, not in the heading [in Persian].

11. Figures should be in limited numbers, with high quality art work and mounted on separate pages. The captions should be placed below.

12. The same data should not be presented in tables, figures and text, simultaneously.

13. References: Personal communications, manuscripts in preparation and other unpublished data are not cited in the reference list but may be mentioned in the text in parentheses. Identify references in the text by Farsi numerals in parentheses on the line. References should be typed, double-spaced, and separate from the text and numbered consecutively in the order in which they are mentioned in the text. (References cited in figures and tables, but not in the text, should be numbered consecutively following the text references.)

Journal references should contain inclusive page numbers; book references specific page numbers. Indicate abstracts by the abbreviation ‘Abst’ and letters by ‘Lett’ in parentheses. Abbreviations of journals should conform to those used in Index Medicus, National Library of Medicine. The references should observe the following style: Periodicals: List all authors if six or fewer; otherwise, list first six and add ‘et al’. Do not use periods after the authors initials 1. Vimala N, Mittal S, Kumar S. Sublingual misoprostol versus oxytocin infusion to reduce blood loss at cesarean section. Int J Gynaecol Obstet 2006;92(2):106-10.

2. Patted SS, Goudar SS, Naik VA, Bellad MB, Edlavitch SA, Kodkany BS, et al. Side effects of oral misoprostol for the prevention of postpartum hemorrhage: results of a community-based randomised controlled trial in rural India. J Matern Fetal Neonatal Med 2009;22(1):24-8.

Books: Basmajian JV. Grant's Method of Anatomy. 11th ed. Baltimore: Williams Wilkins; 1989.

Chapter in book: Monks R. Psychotropic drugs. In: Wall PD, Melzack RA, editors. Textbook of Pain. 3rd ed. Edinburgh: Churchill Livingstone; 1994. p. 963-89.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

Tehran University Medical Journal Tehran University Medical Journal Volume Number8,8November November Volume69 64, Number 20062011

Contents The genetic diversity and phylogenetic characteritics of rotavirus VP4(P) genotypes in children with acute diarrhea………………………..………………....................................................................455 Rahbarimanesh A, Saberi H, Modarres gilani Sh, Salamati P, Akhtarkhavari H, Haghshenas Z.

The clinical outcome of patients with acute coronary syndrome without critical stenosis in angiography: a prospective cohort study..................................................................................................460 Nadia Hatmi Z, Kazemi Said A, Khoshkar Najar Sh.

The electrocardiogram findings in patients with LVOT and RVOT ventricular tachycardia....................467 Farsavian A. A, Emkanjou Z, Shirali A.

The evaluation of late outcome of balloon pulmonary valvuloplasty in children…….……………..........475 Nakhostin Davari P, Mortazaeian Langrodi H, Ghaemi H.R.

Comparison of the baseline, waking and sleep EEGs after sleep deprivation in patients with sleep seizure……………………………………………………………………………………………..482 Motamedi M, Yordkhani F, Shirali A, Gheini M. R.

The operation duration and short-term complications of laparoscopic transabdominal prepritoneal hernia repair: Trendelenburg versus reverse-Trendelenburg positions....................................................489 Soltani R, Pazoki A, Shirali A.

A prospective study comparing LigaSure and open hemorrhoidectomy...................................................495 Fazeli M. S, Safari S, Kazemeini A, Larti F, Joneidi E, Rahimi M, Meisami A.

The predictive value of Neutrophil Gelatinase-Associated Lipocalin (NGAL) in early diagnosis of contrast-induced nephropathy upon angioplasthy/ angiography..............................................................502 Pahlavan-Sabbagh M. R, Khatami S. M. R, Salari-Far M, Boroumand A.A, Davoudi S.

The efficacy of botulinum toxin type A injection in the hamstring and calf muscles with and without serial foot casting in gait improvement in children with cerebral palsy……............................................509 Amirsalari S, Dalvand H, Dehghan L, Feizy A, Hosseini S. A, Shamsodini A.

Surgical treatment outcomes in patients with syndactyly in Imam Khomeini Hospital in Tehran, Iran during 1996-2011: a breif report.....................................................................................................................518 Farzan M, Sobhani Eraghi A, Mazoochy H, Zeraati Z, Espandar R.

1390 ‫ آﺑﺎن‬،8 ‫ ﺷﻤﺎره‬،69 ‫ دوره‬،‫ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﺮان‬،‫ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ‬

TUMJ

TEHRAN UNIVERSITY MEDICAL JOURNAL The Official Publication of Medical School, Tehran University of Medical Sciences Volume 69

Number 8

November 2011

Chairman: S.H. Emami Razavi Editor in Chief: N. Behtash Executive Editor: M.A. Noyan Ashraf Associate Editors: SH. Akhondzadeh, A. Arab Kheradmand, N. Ataei, S. Borna, M. Ghazi Khansari, S.J. Ghazi Mirsaeed, J. Hajati, M. Kadkhodaei, A. Khoshnevisan, S. Moradmand, Z. Nadiya Hatmi, M.A. Noyan Ashraf, R. Omranipoor, N. Rezaei, N. Sajjadian Editorial Board: M. Akbarian, F. AmoozegarHashemi, B. Bahar, F. Davari Tanha, N. Ebrahimi Daryani, M.R. Hadiyan, Z. Hallaji, Z. Hussain Khan, M. Kajbaf Zadeh, M.J Mikaeli, A. Mousavi, S.M.J. Mortazavi, B. Nabaei, P. Pasalar , P. Pasbakhsh, M. Rasooli Negad, A. Shaabani, M. Sotoodeh, A.R. Talaeipoor, M. Vahid Dasjerdi, M.R. Zafarghandi International Board: F. Assadi (Chicago), J. Parvizi (Philadelphia), A. Gangi (Strasbourg), M.R. Keshtgar (London), Sh. Masood (Florida), P. Hanjani (Pennsylvania) Editors: N. Behtash, S.B. Hashemi, V. Nikoui, M.A. Noyan Ashraf Office staff: M. Asgari, H. Chaychi, A. Kamizani, R. Ramezani, S. Sadigh Publisher: Tehran University of Medical Sciences Office: Tehran University Medical Journal, Medical School, 202 Amouzesh building, Poursina Ave., Ghods St., Keshavarz Blvd., Tehran, Iran, P.o. Box: 14155-6447, Tel: +98(21)88962510, Fax: +98(21)88962510, Online submission: http://journals.tums.ac.ir/login, and http://tumj.tums.ac.ir, Email: medjournal@tums.ac.ir

TUMJ is indexed/ abstracted in: SCOPUS, EMBASE, Cambridge Scientific Abstracts (CSA), CAB Abstracts (CABI), Chemical Abstract Service (CAS), DOAJ, Psych Info, ULRICHÎ&#x201E;S, Index Copernicus, IMEMR, EMR Beta, SID, Magiran and Iran Medex