ritten moeten in eerste instantie veilig zijn’

Met een paar klikken online je wekelijkse boodschappen bestellen, het wordt steeds populairder in Nederland. Maar wat komt er allemaal bij het bezorgen kijken? Tijd voor een bezoek aan logistiek dienstverlener Dasko, een van de partijen die de stadsbezorging van Albert Heijn voor haar rekening neemt. Ronald Kuipers, commercieel directeur Nederland bij TVM verzekeringen, en ondergetekende draaien een avond mee.

tekst: Michael Nemethy

Dbeeld: Gerlinde Schrijver e weersvoorspelling belooft weinig goeds op deze namiddag in mei. Maar daar laat bezorger Rolien van Vilsteren zich niet door van slag brengen. In de kantine van Dasko maakt ze zich op voor een avondshift, waarin ze werkt van 17.15 uur tot een uur of 22.00. 29 adressen staan er vanavond op het programma. En op elk adres moeten meerdere kratten en tassen vol boodschappen worden geleverd. Alle adressen staan onder elkaar en zijn tot in de puntjes gepland, zodat elke rit een logische opvolger is van de vorige. Na een drankje in de kantine is het tijd voor Van Vilsteren om zich klaar te maken. Alle benodigde spullen verzamelen, bedrijfskleding aan en daarna is het tijd voor de ritvoorbereiding. Aan de hand van een checklist loopt Van Vilsteren uitvoerig een ronde waren klaar staan om te worden geleverd op hun eindbestemming.

Strak schema maken met portiekflatten waar je naar de zevende verdieping moet. Vaak met een lift. Maar jammer genoeg heb je ook te maken met flats zonder lift, dat is dan wel pittig”, vertelt Van Vilsteren. Sinds februari 2023 bezorgt Van Vilsteren de boodschappen van Albert Heijn via Dasko. Dit doet ze vijf dagen in de week, bij voorkeur in de avond. Het leukste aan dit werk? Daar hoeft ze niet lang over na te denken. “Het is zelfstandig, maar je bent toch onder de mensen. Vandaag was het bij Dasko wat rustiger, maar normaal is het erg gezellig in de kantine. En het contact met de klanten vind ik ook erg leuk.”

Tijd voor getreuzel is er niet. De shift staat op het punt van beginnen. “Gaan jullie mee? We moeten gaan”, roept Van Vilsteren ons toe. We gaan richting het eerste adres. Het schema is strak, maar haalbaar als het verkeer niet al te veel tegenwerkt. Een maandag rond de klok van 17.00 uur, dan ben je vaak overgeleverd aan de grillen van de avonddrukte. Maar het lijkt vanavond mee te vallen. Iets later dan gepland arriveren we in een knusse woonwijk aan de rand van Apeldoorn. Gelijk dient de eerste uitdaging zich aan: parkeren. Niet in elke straat is er voldoende parkeergelegenheid. Van Vilsteren parkeert de auto zodanig dat het woonverkeer niet wordt gehinderd. Goed spiegelen, alarmlichten aan en uitstappen.

Onder de indruk

rond de bus in de kenmerkende blauwe kleur met dito teksten en stickers. De checklist loopt ze punt voor punt na. “Het ziet er goed uit, hoor”, vertelt ze ons vanuit de laadruimte. Hier staan tig lichtblauwe kratten met allerhande boodschappen en zwarte dozen waarin gekoelde of diepvries-

Nu begint de zoektocht naar de boodschappen. Elk adres is gekoppeld aan een nummer. De boodschappen in de bus moeten worden verzameld aan de hand van het corresponderende nummer op een sticker. Van Vilsteren checkt, zoekt en pakt alle kratten en tassen met boodschappen. De steekwagen wordt vanuit de bus op de stoep gezet en alle boodschappen worden op de steekwagen geplaatst. In dit geval hebben we te maken met een redelijke rechttoe rechtaan weg richting het huis van de klant, maar dat is niet altijd het geval. “Soms heb je te

Enkel op de bijrijdersstoel kijken en luisteren zit er op deze maandagavond niet in. Ronald Kuipers steekt de handen uit de mouwen en pakt de volle kratten van Van Vilsteren aan en plaatst ze zorgvuldig op de steekwagen. Soms sleept Van Vilsteren de steekwagen door grind of mul zand, want je moet het doen met de route naar het huis die beschikbaar is. “Je bent eigenlijk constant bezig en hard aan het werk. De ritjes in de stad zelf zijn kort, vaak enkele minuten tot het volgende adres”, concludeert Kuipers.

Na diverse ritten te hebben meegemaakt is Ronald Kuipers onder de indruk. Tijdens het meerijden concludeert hij snel dat het bezorgen van boodschappen veel meer behelst dan enkel het rijden van locatie A naar locatie B. Hij kan niks anders dan de loftrompet opsteken voor Van Vilsteren. “Zij zag altijd wat er gebeurde op de weg. Op en top gefocust en kijkt goed vooruit. Hoe kort het ritje naar het volgende adres ook is. Zo zag ik in een wijk in de verte kinderen de straat op lopen. Zij had het al gezien zei ze, maar gaf aan dat we eerder rechts moeten en er dus niet langskomen.”

Vooral de passie van Van Vilsteren werkt aanstekelijk volgens Kuipers. “Je merkt dat ze echt hart heeft voor haar werk en veilig werken ontzettend belangrijk vindt. En ondanks het strakke tijdschema maakt Van Vilsteren altijd tijd voor een praatje met de klanten. Dat wordt gewaardeerd. Daarnaast wil ze de realtime score op het rijgedragdashboard in de bus op groen hebben en houden. Ze is een echte professional en klantbeleving is voor haar erg belangrijk.”

Door deze avond mee te draaien, ziet Kuipers met eigen ogen wat klanten kunnen doen om de bezorgers te helpen. “Maak niet eerst rustig het kratje vol boodschappen leeg, zodat de bezorger deze direct weer mee kan nemen. Dat kost namelijk best veel tijd. Zorg dat je oude kratjes klaarstaan en neem de boodschappen met krat en al aan. Door geen extra tijd te vragen, bevorder je indirect weer de veiligheid.”

Inwerkproces en begeleiding

In 2019 opende ’s lands grootste supermarktketen Albert Heijn een ‘hub’ (verdeelcentrum) aan de Surinameweg in Apeldoorn. Albert Heijn heeft de bezorging van de online bestelde boodschappen onder andere uitbesteed aan logistiek dienstverlener Dasko. De hub wordt dagelijks bevoorraad door grote vrachtwagens. Alles wordt in het werk gesteld om de online bestelde boodschappen veilig en in de beloofde tijdsloten naar klanten in de te regio brengen.

Dat veiligheid voor transportbedrijf Dasko voorop staat wordt direct in het pand duidelijk. Overal waar het oog reikt hangen tips en trucs. De nieuwsbrief ligt op diverse tafels geprint, met daarin cijfers en veiligheidsadviezen. De cijfers van voorgaande weken geven direct inzicht in wat er beter kon en waar op gelet kan worden. Ook in de bus vind je tilinstructies, want veiligheid slaat hier niet enkel op verkeerssituaties. Op de vestiging in Apeldoorn werken zo’n 110 collega’s, waarvan het leeuwendeel als parttimer. Voor het werk zijn geen extra opleidingen nodig, maar Dasko kiest ervoor om alleen mensen met bewezen rij-ervaring te laten bezorgen.

Rens Klomp, operationeel directeur Dasko, vertelt over het inwerkproces. “Nieuwe bezorgers krijgen een training in de vorm van opleidingsdagen, waarin ze wegwijs worden gemaakt in het bedrijf en met het werk. Om iedereen klaar te stomen, rijdt er in het begin een mentorbezorger mee. Deze kent het klappen van de zweep en geeft je tijdens je rit tips en trucs.”

Maar daar houdt de begeleiding niet op. Om te blijven leren krijgen alle bezorgers eens per maand een coachingsgesprek. Hierin wordt ingegaan op hun cijfers van de maand ervoor. In elke bus is een apparaat geplaatst wat dienst doet als navigatiesysteem en waarin realtime ver- schillende cijfers worden bijgehouden, zoals hoe er wordt opgetrokken, hoe er wordt geremd en het brandstofverbruik. Bij elk onderdeel zijn er groene blokken te zien, deze worden meer of minder gevuld naarmate de rit vordert.

“De bezorgtijden zijn belangrijk, maar veiligheid is belangrijker. Dasko is altijd bezig om de balans te zoeken. Want een rit moet in eerste instantie veilig zijn. Voor de bezorger en uiteraard voor de andere weggebruikers. Door de realtime cijfers kunnen we altijd snel zaken verbeteren. Vergeet niet dat onze bezorgers met een bus rijden die maximaal 3.500 kilo zwaar is. Daarmee zijn zij al snel twee keer zo zwaar als de gemiddelde weggebruiker. Zo’n bus reageert dus anders. Daarom trainen we uitvoerig en doorlopend. En ook onze trainers worden continu getraind. Alles om zo veilig mogelijk te werken.”

De avond valt in Apeldoorn. Van Vilsteren herkent bij het uitstappen direct de uitdagingen. “Dit is een ver- velend soort grind, pas op hoor. Hierin glijd je zelf weg, dus houd daar rekening mee met de steekwagen”, roept ze me toe. De adressen volgen zich in rap tempo op en Van Vilsteren zit ruim in de tijd. Na dit adres nemen wij afscheid van de gepassioneerde bezorger en gaat ze op voor haar laatste ritten van de avond. De boodschappen worden uitgepakt. De blauwe kratten die buiten voor een open voordeur staan maken het nieuwe adres gemakkelijk herkenbaar. Immer vrolijk worden de boodschappen bezorgd en de lege kratten ingeladen in de bus. “De meeste mensen zijn gewoon blij als je er bent, dat is leuk”. <