ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΜΑΡΟΥΛΙΟΥ
Γιατί μπαμπά…;
ραγδαία επιδείνωση, τεράστιες οι ευθύνες όλων μας αν δεν αποτρέψουμε την καταστροφή Λίγο πριν την τελική, ολοκληρωτική της καταστροφή βρίσκεται η γέφυρα του Μαρουλιού. Η ιστορική αυτή, παλιά λίθινη γέφυρα, μοναδική στην περιοχή μας, κομμάτι αναπόσπαστο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, κινδυνεύει να καταρρεύσει
ανά πάσα στιγμή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν βγάζει άλλο χειμώνα, αν δεν παρέμβουμε άμεσα. Πριν λίγα χρόνια (1992-93) ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου, ξεπερνώντας για μια ακόμη φορά τα όρια των ευθυνών που του αντιστοιχούν, αναλογικά με τις οικονομικές δυνατότητες και τον αριθμό των ενεργών μελών του, διέσωσε και αναστήλωσε πλήρως το μικρό τόξο του γεφυριού. Ο χρόνος, όμως, η εγκατάλειψη και πιθανόν οι πολλές βροχές του προηγούμενου χειμώνα προκάλεσαν τώρα τη δραματική επιδείνωση και του μεγάλου τόξου. Το μέγεθος της απαιτούμενης παρέμβασης, στην προκειμένη περίπτωση, είναι προφανές ότι ξεπερνάει τις δυνάμεις του ΕΣΛ. Ο σύλλογος – αν και ο μόνος που θα μπορούσε ίσως να δράσει ακαριαία αν είχε τα μέσα – δε μπορεί να αντεπεξέλθει από μόνος του σε μια επιχείρηση διάσωσής του. η συνέχεια στη σελ. 7
ΠΑΣχΑ ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ
Μπαμπά, γιατί δεν απαιτείς ένα καλύτερο γήπεδο μπάσκετ; Ακόμη δε σου αποδείξαμε ότι το αξίζουμε; Λόγια και πράξεις Το ε. Συμβιώτης
Φέτος στο Λιβάδι το σκηνικό του καιρού που επικρατούσε θύμιζε περισσότερο χριστούγεννα παρά Πάσχα, με τις στέγες των σπιτιών να είναι κατάλευκες από το χιόνι, όπως και οι δρόμοι. Το μόνο που έλειπε ήταν τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και ο Άγιος Βασίλης.
Τη Μεγάλη Παρασκευή ο καιρός βελτιώθηκε, με αποτέλεσμα η περιφορά του Επιταφίου να γίνει με κατανυκτικό τρόπο με πλήθος κόσμου να τον ακολουθεί. Το Μεγάλο Σάββατο, το βράδυ της Ανάστασης, ο καιρός μας έκανε το χατίρι να βγούμε στην αυλή της εκκλησίας και να ακούσουμε από τον ιερέα το χαρμόσυνο μήνυμα «χριστός Ανέστη» με τις καμπάνες να ηχούν χαρμόσυνα και τον κόσμο να ανταλλάσσει ευχές! Την Κυριακή του Πάσχα ο καιρός μας αποζημίωσε με τον καλύτερο τρόπο, επιτρέποντας στους Λιβαδιώτες να εκδράμουν στην εξοχή για το παραδοσιακό ψήσιμο του οβελία.
η συνέχεια στη σελίδα 3