33:Livadi 25.qxd
2/8/10
5:05 PM
Page 1
ΑΥΡΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ
Γιατί µπαµπά…;
Στις 26 Δεκεμβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Εξωραϊστικού συλλόγου από την οποία προέκυψε νέο συμβούλιο. Χρόνια είχαμε να ζήσουμε μια τόσο ευχάριστη και ομαλή διαδικασία εκλογών, η οποία οδήγησε σε πολλές εκπλήξεις. Η συμμετοχή ήταν αθρόα και μάλιστα από νέα πρόσωπα. Η συζήτηση έγινε μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας και συνεργασίας. Η διάθεση για εθελοντική προσφορά περίσσευε. Όλα τα πρόσωπα που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο αυτοπροτάθηκαν. Τέλος, και το σημαντικότερο, το νέο Δ.Σ. αποτελείται σύσσωμο από μόνιμους κατοίκους από τους οποίους η πλειονότητα είναι γυναίκες. Μετά από όλα αυτά, θέλουμε να πιστεύουμε ότι πέρασαν οι δύσκολες μέρες που έβαλαν σε δοκιμασία ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του συλλόγου. Εκτίμησή μας είναι ότι ο θεσμός του συλλόγου στη μετά «Καλλικράτη» εποχή πρέπει και θα αναβαθμιστεί. Εξάλλου, τόσα χρόνια αποτελεί σταθερή και διαχρονική αξία για τον τόπο μας. Αυτό που προέχει τώρα είναι να στηρίξουμε, να βοηθήσουμε, να εμψυχώσουμε και να αγκαλιάσουμε το νέο συμβούλιο. Εμείς πάντως ευχόμαστε καλή επιτυχία Η συνέχεια στη σελίδα 3
Γιατί µπαµπά δεν «αρπάζετε» τις ευκαιρίες...; ένα µικρό παιδί
Νέα δυναμική με έντονη την παρουσία του ντόπιου γυναικείου φύλου!
ΛΙΒΑΔΙΩΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Αν και ο καιρός δε θύμιζε χριστούγεννα, έλλειπε το χιόνι και ο ήλιος περίσσευε, στο χωριό, ολόγυρα, μύριζε χριστούγεννα. Λιγοστός ο κόσμος, τόσο από
τους Λιβαδιώτες που μένουν στα αστικά κέντρα όσο και από τους επισκέπτες που επέλεξαν το Λιβάδι ως χριστουγεννιάτικο προορισμό. Αναπόσπαστο κομμάτι των ημερών, τα παραδοσιακά μας εδέσματα, γιαπράκια, κοκορέτσια, τηγανιά, ξινοτύρι, που και φέτος συνόδεψαν το εορταστικό μας τραπέζι με απαραίτητη την παρουσία του ντόπιου κρασιού και του τσίπουρου. Αναπόσπαστα, φυσικά, και τα κάλαντα των παιδιών, που έδωσαν τη δικιά τους μελωδική νότα. Δυναμικό παρόν στην αναβίωση των εθίμων έδωσε και ο Εξωραιστικός σύλλογος, όπως άλλωστε κάθε χρονιά, με τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και τα μπαμπαλιούρια.
«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ»! «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» Εν όψει της ψήφισης του νομοσχεδίου με το όνομα «Καλλικράτης» που αφορά σε νέα διοικητική μεταρρύθμιση και νέο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, ο δήμος μας αποφάσισε να διεκδικήσει την παραμονή του ως ξεχωριστού Δήμου μη αποδεχόμενος καμία συγχώνευση. Σίγουρα είναι μια απόφαση ευχάριστη στα αυτιά μας και συναισθηματικά μας καλύπτει. Από κει και πέρα, όμως, μπορεί να υποστηριχθεί; Και με τι τρόπο; Γιατί πιθανότατα, αν όχι σίγουρα, η πολιτεία θα αρνηθεί επιμόνως να ικανοποιήσει το αίτημα μας. Υπάρχει σχέδιο; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό; Πότε θα το μάθουμε; Αν δεν πετύχει αυτός ο στόχος, υπάρχει εναλλακτική πρόταση; Έχουν γίνει επαφές με τους γείτονες μας και τους όμορους Δήμους; Αν όχι, πότε περιμένουμε να γίνουν; Τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να επηρεάσουμε τις διαδικασίες. Έχουμε σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι είναι ίσως μια τελευταία ευκαιρία να πάρουμε αποφάσεις που θα κρίνουν το μέλλον του χωριού μας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, στην κατεύθυνση της επιβίωσης, της ανάπτυξης, και της ευημερίας μας;
ΑΚΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΜΟΝΙΜΟ ΙΑΤΡΟ Ενώ καθημερινά αποδεικνύεται ότι τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη από πλήρη και συνεχή ιατρική περίθαλψη, το πολυδύναμο ιατρείο παραμένει όνειρο στις δύσκολες χειμωνιάτικες νύχτες. Με δεδομένη τη σοβαρότητα του θέματος, θα επιμείνουμε στη συνεχή αναφορά του μέχρι την επίλυσή του. Επειδή τα λόγια περισσεύουν, ελπίζουμε να μην αποτελέσει για μια ακόμη φορά, προεκλογική υπόσχεση κανενός. Ας είμαστε επιτέλους πιο απαιτητικοί με τους ιθύνοντες. Είναι ζήτημα ζωής...
Μέσα από τους καπνούς ενός τοπι(κιστι)κού πολέμου Πόλεμος ξέσπασε μεταξύ μιας οικολογικής κίνησης της Πιερίας και παραγόντων της Ελασσόνας σχετικά με τον Όλυμπο. Κι όσο φουντώνει η διαμάχη ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτονται οι αληθινές προθέσεις και τα κίνητρα των μεν και των δε. Οι μεν, της Πιερίας, λοιπόν, φαίνεται να μην έχουν σκοπό να τα βάλουν με τα πολύ ισχυρά συμφέροντα που νέμονται τον Όλυμπο στην περιοχή τους. Οι της Ελασσόνας, πάλι, προκύπτει ότι βλέπουν την εκμετάλλευση του Ολύμπου από την πλευρά τους (και δική μας πλευρά) σαν σανίδα σωτηρίας από τη μιζέρια που τους πνίγει. Έτσι η προσάρτηση της Καρυάς, ακόμη και με το δεύτερο σενάριο του σχεδίου «Καποδίστριας 2» (και ήδη μεταβαπτισθέντος σε «σχέδιο Καλλικράτης»), στον Δήμο Ελασσόνας κι όχι στο Δήμο ΛιβαδίουΣαρανταπόρου-Ολύμπου, μοιάζει να μην είναι καθόλου τυχαία. Η αποκοπή της Καρυάς από τον υπόλοιπο, γεωγραφικά ενιαίο, ορεινό όγκο του πέταλου Όλυμπος-Τίταρος-Σάπκα-Σαραντάπορο-Αμάρμπεης, με την κοινή λεκάνη απορροής, που όπως λέγαμε θα μπορούσε να αποτελεί τον ενιαίο Δήμο Άνω Περαιβείας, φαίνεται να έχει λόγους. Αποκαλύπτεται όμως και κάτι ακόμη μέσα από αυτή τη διαμάχη. Η δικιά μας τραγική έλλειψη διορατικότητας και προνοητικότητας. Έτσι, ενώ υπήρξαμε υπέρ του δέοντος προνοητικοί με τα χορευτικά συγκροτήματα του Εξωραϊστικού Συλλόγου που σπεύσαμε να τα διώξουμε από το χώρο που έκαναν τις πρόβες τους άρον-άρον, διαισθανόμεΗ συνέχεια στη σελίδα 3