Οκτώβρης 2010

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010

Γιατί μπαμπά…;

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ Σε ήρεμο πολιτικό κλίμα διεξήχθησαν οι πρώτες εκλογές με το σχέδιο «Καλλικράτης» για την τοπική αυτοδιοίκηση. Η εκλογική αναμέτρηση τόσο της περιφέρειας όσο και του Δήμου ξεκαθάρισε τη δεύτερη Κυριακή 14 Νοέμβρη. Νέος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας αναδείχτηκε ο κ. Αγοραστός Κων/νος και νέος Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Ελασσόνας ο κ. Πασχόπουλος Γεώργιος. Στο κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο εκλέχτηκαν οι συμπατριώτες μας: Καψάλης Δ. Αθανάσιος(Νίκος) και Γκόγκου Λουκά Κωνσταντινιά(Ντίνα) με το συνδυασμό «ΟΛΥΜΠΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» του Δημάρχου κου Πασχόπουλου Γεώργιου και οι: Γκούμας Δ. Γιάννης και Τζημαγιώργης Α. Ευάγγελος με το συνδυασμό «Aνεξάρτητη Αυτοδιοίκηση» του κ. Καραγιάννη Χρήστου. Η Δημοτική κοινότητα, πλέον, Λιβαδίου εξέλεξε πενταμελές τοπικό Συμβούλιο το οποίο απαρτίζουν οι: Γαζέτης Ε. Γιάννης, Καψάλης Α. Δημήτριος, Κρατσιώτης Α. Γεώργιος από το συνδυασμό του Δημάρχου κ.Πασχόπουλου και οι: Γεράσης Α. Αθανάσιος, Χατζής Λάζαρος από το συνδυασμό του κ. Καραγιάννη. Περισσότερα στις σελίδες 6,7και 8

Πρόγραμμα Εκδηλώσεων ΕΣΛ Δεκέμβριος 2010 • Την Παρασκευή 3/12/10 θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση παιδαγωγικού περιεχομένου στο Ζ.Μ.Κ. με ομιλητή το δάσκαλο κ. Καούνα Δημήτρη και με θέμα «Πώς θα κάνουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν τα μαθηματικά». Η εκδήλωση θα γίνει σε συνεργασία με το Δημοτικό Σχολείο Λιβαδίου.

• Το Σάββατο στις 11/12/10 ο Σύλλογος θα φιλοξενήσει το Θίασο «Τσιριτσάντζουλες» από την Αθήνα, που θα παίξει το έργο του Ντάριο Φο «Μίστερο Μπούφο».

• Την Κυριακή 19/12/10 και ώρα 5:00 θα πραγματοποιηθεί η Γενική Συνέλευση του 2010 στα γραφεία του Συλλόγου. Σε περίπτωση μη απαρτίας, η Συνέλευση θα γίνει την ίδια ώρα και στον ίδιο χώρο στις 26/12/10.

• Την Παρασκευή 31/12/10 τα «Μπαμπαλιούρια» θα επισκεφτούν την Ελασσόνα και την Πρωτοχρονιά θα γίνουν κανονικά στο Λιβάδι.

• Την Παρασκευή 31/12/10 ο Σύλλογος θα ψάλλει τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα(σουρβάσου) στο χωριό με τη βάρκα με συμμετοχή μελών και φίλων του Συλλόγου.

Στις 8 Ιανουαρίου 2011 η νέα αιµοδοσία για την τράπ εζα αίµατος του Ε.Σ.Λ.

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε... ένα μικρό παιδί

Οι πληρεξούσιοι

Ο νέος Δήμαρχος κ. Πασχόπουλος στην πλατεία του χωριού.

Στην περιφέρεια Θεσσαλίας

ΠΡΩΤΕΥΣΕ η συμπατριώτισσα μας Μαρία Μαμάρα Πρώτη σε σταυρούς ήρθε η έπαρχος Ελασσόνας, συγχωριανή μας, κα Μαρία Μαμάρα στις περιφερειακές εκλογές με το νικητήριο συνδυασμό «ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ», επικεφαλής του οποίου ήταν ο κ. Αγοραστός Κων/νος. Τιμήθηκε περίπου από 10.000 Θεσσαλούς ψηφοφόρους, πράγμα που καταδεικνύει την αναγνώριση και την αποδοχή τής πολιτικής της διαδρομής. Για το απομαΗ κα. Μαμάρα Μαρία με τον Περιφερειάρχη κρυσμένο από τα κ. Κ. Αγοραστό στην πλατεία του χωριού κέντρα εξουσίας Λιβάδι, η παρουσία της κας Μαμάρας στο περιφερειακό συμβούλιο αποτελεί μια ευκαιρία πρώτης τάξεως για να εισακούγονται τα προβλήματα των κατοίκων της υπαίθρου. Στη σελίδα 7 διαβάστε τη γραπτή συνέντευξη της Επάρχου.

«κερδισμένοι» αλλά και «χαμένοι» των πρόσφατων εκλογών προσπάθησαν να μετρήσουν για δικιά τους τη μεγάλη αποχή ή επιτέλους να τη δικαιολογήσουν κατά το δοκούν. Εκείνοι που με ποσοστό 30% επί του 50% (δηλαδή με ποσοστό μόλις 15%!) … έλαβαν εντολή από το λαό να αποφασίσουν για την τύχη του, βγήκαν επιπλέον στα κανάλια και χαρακτήρισαν όσους απείχαν απ’ την εκλογική διαδικασία … «ιδιώτες». Έτσι, λέει, τους αποκαλούσαν αυτούς τους πολίτες οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Δε μπήκαν καθόλου στον κόπο αυτοί οι μεγαλόσχημοι και πάνσοφοι πολιτικοί να μας πουν αν η δημοκρατία του Περικλή έχει καμιά σχέση με τη σημερινή θλιβερή δημοκρατία που οι ίδιοι καταρράκωσαν και εξευτέλισαν σε τέτοιο βαθμό, ώστε σήμερα να μη περνάμε μόνο μια οικονομική, μα και μια βαθύτατη ηθική και κοινωνική κρίση. Καταλαβαίνουν βέβαια πολύ καλά ότι οι πολίτες με την αποχή τους (ένα μεγάλο τους ποσοστό τουλάχιστον) αποδοκιμάζουν συνολικά όλη τούτη την «επίπλαστη» δημοκρατία στην οποία οι βουλευτές εκλέγονται πρώτα –πρώτα από τα ίδια τους τα κόμματα που διαχειρίζονται την εξουσία σαν λάφυρο και μέσο διαπλοκής, απ’ τα «τζάκια», από τα κανάλια της τηλεόρασης, από το χρήμα που μπορούν να ξοδέψουν για διαφήμιση. Στην πραγματικότητα αυτοί οι ίδιοι ελεεινοί πολιτικάντηδες, άξιοι απόγονοι του «πατέρα» της Ελληνικής φαυλοκρατίας μπάρμπα Γιάννη Κωλέττη, είναι που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την αρχαία Ελλάδα και την αληθινή Δημοκρατία. Η συνέχεια στη σελίδα 3

μεγάλα & σχόλια και νέα

Μικρά

Τροχαίο ατύχημα Τροχαίο ατύχημα συνέβη στο Λιβάδι, όταν αγροτικό αυτοκίνητο που οδηγούσε νεαρός εξετράπη της πορείας του και έπεσε στον γκρεμό. Ο οδηγός ευτυχώς γλύτωσε με ελαφρά επιφανειακά τραύματα, ενώ αντίθετα η μητέρα του, μάνα τριών παιδιών, ως συνεπιβάτης χτύπησε σοβαρά και μεταφέρθηκε αμέσως με ασθενοφόρο σε εντατική μονάδα. Η πλησιέστερη εντατική μονάδα ήταν εκείνη της Λαμίας οπότε κατευθύνθηκε εκεί. Το σημείο του ατυχήματος είναι στην περιοχή της Κουρίας και πρόκειται για τμήμα του νέου δρόμου Λιβαδίου Σαρανταπόρου. Νέες ασφαλτοστρώσεις Νέα ασφαλτόστρωση έπεσε στο τμήμα του κεντρικού δρόμου Λιβαδίου από το κοινοτικό πρατήριο βενζίνης έως και την είσοδο του χωριού. Επίσης ο προαύλιος χώρος του Ζαννείου και του 1ου Δημοτικού σχολείου καλύφτηκε από νέο στρώμα πίσσας. Νέο Κουρείο Νέο Κουρείο διαθέτει πλέον το χωριό μας. Στην πλατεία σ’ ένα όμορφα παραδοσιακά διαμορφωμένο

χώρο, ένας νέος κουρέας ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα. Ας ευχηθούμε να είναι άξιος αντικαταστάτης των δύο προηγούμενων, συνταξιούχων πλέον, κουρέων. Ο κεντρικός δρόμος φωταγωγείται Τελικά ο κεντρικός δρόμος Λιβαδίου φωταγωγείται πλέον από παραδοσιακού τύπου φωτιστικά πάνω σε μεταλλικούς μικρούς στύλους. Οι

2

Εφημερίδα «Λιβάδι» Ιδιοκτήτης: fΕξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδίου Τηλ./Fax: 24930 41281 Δ/νση: Λιβάδι Ελασσόνας Τ.Κ. 40002 fΕκδότης: Καψάλης Νικόλαος (Αθανάσιος) (ο εκάστοτε πρόεδρος του Ε.Σ.Λ.) Συντακτική Eπιτροπή: Κιτσούλης Δημήτρης, Καπέτης Βαγγέλης, Μπάμπας Λάζαρος, Γκατζούνης Γιάννης. fΦωτογραφία: Κώστας Ψαλλίδας Σελιδοποίηση: Γραφικές Τέχνες «ΔΕΟΝ» Θεόδωρος Ψαλλίδας, Ερμού 15 Κατερίνη Τηλ.:23510 77296 fΦιλολογική Επιμέλεια: Κιτσούλης Δημήτρης, Koντοφάκα Πόπη, Κρατσιώτης Κώστας Συνεργάτες: Mητώνας Αθ. Γιώργος, Μπάμπας Λάζαρος, Γκρέκου Γλύκα, Ψαλλίδας Θεόδωρος, Καψάλη Μαρία, Γαλάνη Αυγή, Kαπέτη Bούλα, Δαμαλή Μαρία, Καψάλης Θάνος, Καψάλης Νίκος, Μητώνας Χαρ. Γεώργιος, Σαλαβέρης Kώστας, Ψαλλίδας Κώστας, Nτάμπου Kατερίνα, Κοντοφάκα Πόπη, Σαλαβέρης Λάζαρος, Kομπολής Mήτσος, Καπέτης Ευριπίδης, Γαζέτη Άννα, Γαλάνη Μαρία, Καπέτη Ευγενία, Γαλάνη Ντίνα, Γαζέτης Γιάννης, Aντωνίου Γιάννης, Φαρδής Γιώργος, Παμπέρης Δήμος, Γκρίζου Ελένη, Παπαστεργίου Γρηγόρης, Παμπέρης Βαγγέλης, ΚΑρανίκας Δημήρης, Τζέβος Κων/νος, Κοντοφάκας Αθανάσιος. Κατασκευή-Ενημέρωση ιστοσελίδας: Ζήσκος Βασίλης Εκτύπωση: Τυπογρ. ΔΩΔΩΝΗ Γρ. Λαμπράκη 195, Θεσ/νίκη Ετήσιες Συνδρομές: Εσωτερικού 20 €, fΕξωτερικού 30 € Ηλεκτρονική Δ/νση: www.exsylogos.gr e-mail: exsylogos@exsylogos.gr

τεράστιες κολώνες της ΔΕΗ και τα εναέρια χοντρά καλώδια απομακρύνθηκαν για πάντα, αφού το ρεύμα τώρα μεταφέρεται υπογείως στο συγκεκριμένο τμήμα. Έντονα μυκητολογικά προβλήματα Τα αμπέλια της περιοχής μας φέτος είχαν έντονα μυκητολογικά προβλήματα, λόγω συχνών καιρικών μεταβολών. Η εναλλαγή βροχοπτώσεων με υψηλές θερμοκρασίες ευνόησαν τις ασθένειες κυρίως του ωϊδίου καθώς και του περονοσπόρου. Όσοι αμπελοκαλλιεργητές ψεκάσανε εγκαίρως και επανειλημμένως σώσανε την παραγωγή τους, οι υπόλοιποι αρκέστηκαν σε μια μέτρια χρονιά για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κρασιού. «Η γειτονιά των αγγέλων» Η θεατρική σκηνή του ΕΣΛ ξεκίνησε το νέο θεατρικό της ταξίδι με όχημα το θεατρικό έργο του Ι. Καμπανέλλη «Η γειτονιά των αγγέλων». Πρόβες και συναντήσεις πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή βράδυ σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην πόλη της Κατερίνης. Το Δ.Ν.Τ. και οι καζανάδες Το Δ.Ν.Τ. τη δουλειά του. Η τρόικα τη δουλειά της και οι καζανάδες τη

δική τους δουλειά. Μπόλικη ποσότητα τσίπουρου παράχθηκε και φέτος στο Λιβάδι. Τι να κάνουμε τσιπουράδες… Μας ζάλισαν με την κρίση τα κανάλια. Ρίχνεις δυο ποτηράκια κάτω από τον Πλάτανο και τα μπινελίκια στη Μέρκελ πάνε σύννεφο! Άκυρα ψηφοδέλτια Αρκετά ήταν και τα άκυρα ψηφοδέλτια. «Σκόρδο» οι περιφερειακές, «κρεμμύδι» οι δημοτικές. Είχε και καλό καιρό, δε φορούσαμε και σκουφούνια… Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος «Παρών» και στις περιφερειακές εκλογές «φώναξε» το Λιβάδι με την υποψηφιότητα του δικού μας πρώην προέδρου του ΕΣΛ Δημήτρη Χ. Καρανίκα με το συνδυασμό του κ. Πουλάκη Κων/νου «Θεσσαλία της Αλληλεγγύης και της Οικολογίας» που έλαβε 255 σταυρούς. Άντε και εις ανώτερα. Ληστεία στο Λιβάδι Την Τρίτη 30 – 11 – 2010 στο δρόμο Δολίχης - Λιβαδίου έγινε μια περίεργη ληστεία. Ένας με αγροτικό αυτοκίνητο και δυο κρυμμένοι παραπλεύρως τύποι ακινητοποιήσανε και διαρρήξανε το κινούμενο προς το Λιβάδι αυτοκίνητο των ΕΛΤΑ, το οποίο μετέφερε

Παραλείψεις Στο προηγούμενο φύλλο (37ο), στο ρεπορτάζ για την παρουσίαση των δύο νέων βιβλίων του Κ. Προκόβα, παραλείψαμε να αναφέρουμε ότι ήταν μια εκδήλωση του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσ/νίκης. Επίσης αναδημοσιεύουμε τη φωτογραφία με το χορευτικό των παιδιών από τον Σύλλογο Λιβαδιωτών Θεσ/νίκης στην οποία από Το χορευτικό του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσ/νίκης λάθος τυπογραφικό, αναφερόταν ως χορευτικό του ΕΣΛ. Η Συντακτική Επιτροπή Ζητούμε συγγνώμη.

Χρήσιμα Τηλέφωνα Δημαρχείο: 24933 50400, Κ.Ε.Π.:2493041917 A/T Λιβαδίου: 2493041111, Ιατρείο: 2493041205,

Φαρμακείο: 2493041120, Δημ. Ξενώνας: 2493041377, Γ.Π.Σ.: 2493041237, ΕΛΤΑ: 24930410 Λύκειο: 2493041394, Γυμνάσιο: 2493041049, Δημ. Σχολείο: 2493041172.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Για ανανεώσεις συνδρομών, ενισχύσεις μπορείτε να καταθέτετε στους εξής τραπεζικούς λογαριασμούς: Εθνικής37370937999,/ΙΒΑΝ:GR 63011037300000 037370937999. Πειραιώς:5255-050739-399/ΙΒΑΝ: GR31 0172 2550 0052 5505 0739 399 το αντίστοιχο ποσό (20€ εντός Ελλάδας και 30€ για οπουδήποτε στο εξωτερικό Αμερική, Ασία, Αυστραλία, Αφρική, Ευρώπη) δίνοντας ή γράφοντας το όνομά σας κατά την κατάθεση. Η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει και από το σπίτι μέσω Internet και e-banking στους ίδιους λογαριασμούς. Επίσης οι κάτοικοι εξωτερικού μπορούν να αποστέλλουν επιταγή προς τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Λιβαδίου, εφημερίδα “Λιβάδι”.

Για ανανεώσεις και συνδρομές επικοινωνήστε με τους παρακάτω ανταποκριτές της εφημερίδας

Λιβάδι: Καραΐσκος Βαγγέλης, «Φούρνος πλατείας», τηλ.:6977941165 ή 41914 Καψάλης Νίκος, τηλ. : 6972424090 Μεταξιώτης Αντ. «Αρχοντικό» τηλ.: 6979946005 Ψαλλίδας Κώστας, τηλ.: 6973859199 Κατερίνη: Γαζέτης Γιάννης, τηλ.: 6974708344 Καπέτης Βαγγέλης, τηλ.: 6972303903 Καρανίκας Τάκης, τηλ.: 6977306830 Κοντοφάκας Αθανάσιος, τηλ.: 6944593547 Καψάλης Θάνος, τηλ: 6976264150 Μαρώσης Γιώργος, τηλ.: 6972333938 Ντάμπου Κατερίνα, τηλ.: 6976719462 Σαλαβέρης Λάζαρος, τηλ.: 6973320387 Λάρισα: Γαλάνη Αυγή, τηλ.: 6978748402 Τζέβος Κώστας, τηλ.: 6979960782 Σαλαβέρης Κώστας, τηλ.: 6974629258 Θεσ/νίκη : Γαζέτη Άννα, τηλ.: 6973966340 Μπάμπας Λάζαρος, τηλ.: 6974595197 Παμπέρης Βαγγέλης, τηλ.: 6977957800

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Για οποιοδήποτε οικονομικό θέμα με την εφημερίδα: συνδρομές, ανανεώσεις, διαφημίσεις, ανακοινώσεις, αλλαγές διευθύνσεων ή παράπονα απευθυνθείτε στην οικονομική επιτροπή και στα τηλέφωνα των: Μαρώση Γιώργο 6972333938 Σαλαβέρη Λάζαρο 6973320387 Ντάμπου Κατερίνα 6976719462 Κοντοφάκα Αθανάσιο 6944593547 e-mail: gmarosis@yahoo.gr sarakhnos@gmail.com Θα βοηθούσε πολύ αν όλοι οι συνδρομητές με κάποιο τρόπο μας ενημέρωναν για τον αριθμό του κινητού τους και το e-mail, εάν υπάρχει, ώστε με ένα απλό μήνυμα από τη μεριά μας να επιβεβαιώναμε τις όποιες τυχόν αλλαγές.

την καθιερωμένη αλληλογραφία. Οι δράστες προφανώς στοχεύανε στο χρηματικό ποσό των συντάξεων που λόγω τέλος του μηνός θα έπρεπε να υπάρχουν. Όμως πιάστηκαν αδιάβαστοι αφού δεν βρήκαν ούτε ένα ευρώ. Φύγανε άδειοι αφού δέσανε και κλειδώσανε τον άτυχο υπάλληλο στον πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Ο δεμένος υπάλληλος έγινε αντιληπτός από κάποιον κτηνοτρόφο, ο οποίος και ειδοποίησε την αστυνομία του χωριού μας. Έρευνες διενεργεί η αστυνομική διεύθυνση της περιοχής μας για το συγκεκριμένο περιστατικό.

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ - ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ AMEΡΙΚΗ: PAIKOS HELEN ΑΘΗΝΑ: ΦΟΥΡΚΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑ: ΜΠΟΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: ΡΑΠΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΡΒΕΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΑΝΗ ΜΑΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΟΠΙΣΤΗ ΚΑΠΑΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΒΙΔΑ ΑΣΠΑΣΙΑ ΔΕΡΒΕΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΑΤΖΟΥΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΟΥΤΖΑΜΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΑΛΑ: ΑΤΣΑΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΑΣΙΚΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗ: ΠΑΡΤΑΛΑΣ ΘΩΜΑΣ ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΑΘ. ΜΑΡΩΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΚΑΛΙΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΥΛΩΝΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΟΖΑΝΗ: ΧΑΛΚΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΛΙΒΑΔΙ: ΓΑΖΕΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΦΑΚΑΛΗ - ΤΖΗΜΑΓΙΩΡΓΗ ΕΛΕΝΗ ΒΑΡΒΑΡΕΖΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΑΛΑΝΗ ΣΟΦΙΑ ΣΑΛΑΒΑΤΗ - ΚΑΠΑΩΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΑΡΙΣΑ: ΜΕΡΚΟΥ-ΓΚΟΥΜΑ ΕΛΕΝΗ ENIΣXYΣEIΣ Άγνωστος 100 ευρώ ενίσχυση στο Σύλλογο ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ - ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΡΑΓΚΟΣ 100 ευρώ εις μνήμην Δημητρίου Φαΐτη. ΚΑΨΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 100 ευρώ εις μνήμην της κουμπάρας Μπέλλη Βασιλικής του Σωτηρίου. ΓΚΟΥΤΖΑΜΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 100 ευρώ εις μνήμην της μητέρας του Ελένης. ΠΑΜΠΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 50 ευρώ εις μνήμην Γεωργίου Τζέβου ΤΖΕΒΟΥ ΦΑΝΗ 50 ευρώ εις μνήμην Γεωργίου Τζέβου.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ Οικία στο κέντρο του χωριού δήπλα στο δηµαρχείο. Πληροφορίες κ. Παπαδηµητρίου Τηλ:6932643011

Πωλείται

σπίτι µε οικόπεδο στην περιοχή Φωστήρα. Πληροφoρίες στα τηλ.

2493041432, 2493041346

συνέχεια από την 1η σελίδα δίσουν. Συχνά «διαμαρτύρονταν» για Και σε επίπεδο Οργανισμών Τοπικής τη μη συμμετοχή του κόσμου, δεν έπραξαν όμως τίποτα για Αυτοδιοίκησης, όμως, η δημοκρατία δε λειτούργησε Οι πληρεξούσιοι να την κερδίσουν. Οι περίκαλύτερα. Η συμμετοχή του κόσμου δεν φημες λαϊκές συνελεύσεις πότε δεν επιτυγχάνεται όταν οι δημοτικοί άρχο- μπορούσαν να γίνουν στην πλατεία ντες επιζητούν με την εκλογή τους την γιατί ο κόσμος «δεν άκουγε» και πότε από κει και πέρα εν είδει πληρεξουσίου δεν μπορούσαν να γίνουν στο Ζάννειο διαχείριση της εξουσίας. Η συμμετοχή επειδή ο κόσμος «δεν συμμετείχε». Στο του κόσμου κερδίζεται με διαπαιδαγώ- τέλος κατέληγε μια ενοχλητική διαδιγηση και πρέπει να αποτελεί το πρω- κασία για τους Κοινοτάρχες και τους ταρχικό, το μέγιστο καθήκον της οποι- Δημάρχους μας, στην οποία κάποτε ασδήποτε τοπικής αρχής σε οποιαδή- άκουγαν και πράγματα που δεν τους ποτε κοινωνία που θέλει να θεωρείται άρεσαν. Η μεγαλύτερη αποτυχία των Δημοτιδημοκρατική. Οι τοπικοί μας άρχοντες, παρά τις υποσχέσεις που μοίραζαν κών και Κοινοτικών αρχόντων μας των ενίοτε στα προγράμματά τους τα προ- τελευταίων δεκαετιών υπήρξε τελικά εκλογικά, δεν επέδειξαν κανένα ζήλο αυτή. Ότι μπέρδεψαν τη δημοκρατία με προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν θεώρη- το πληρεξούσιο. Πολίτης σαν αυτή την υπόθεση ως καθήκον e-mail:akapsalis57@gmail.com τους, ένα στοίχημα που έπρεπε να κερ-

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμπατριώτες που με τίμησαν με την ψήφο τους και όσους θα ήθελαν να με ψηφίσουν, αλλά λόγω των πολιτικών συγκυριών, δεν το έκαναν. Θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις, τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, να αγωνιστώ για το καλό του τόπου μας. Με εκτίμηση Νίκος (Αθανάσιος) Καψάλης

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους Λιβαδιώτες και τις Λιβαδιώτισσες που με τίμησαν με την ψήφο τους και με ανέδειξαν πρώτο Τοπικό Σύμβουλο του συνδυασμού του κ. Γ.Πασχόπουλου «ΟΛΥΜΠΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑ». Δεσμεύομαι να τιμήσω την ψήφο σας. Με εκτίμηση Γιάννης Γαζέτης του Ευριπίδη

Eυχαριστώ από την καρδιά μου όλους τους δημότες που με τίμησαν με την ψήφο τους στις πρόσφατες εκλογές και με ανέδειξαν πρώτο σε ψήφους δημοτικό σύμβουλο. Επίσης θέλω να διαβεβαιώσω όλους τους δημότες ότι αισθάνομαι το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, καθώς και ότι θα προσπαθήσω με όλες τις δυνάμεις μου για το καλό της Δημοτικής Κοινότητας Λιβαδίου - Τοπικής Κοινότητας Δολίχης και του νέου διευρυμένου Δήμου Ελαασσόνας. Γκουμας Γιάννης Πρώην Δήμαρχος Λιβαδίου και νυν Δημοτικός Σύμβουλος

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλες και όλους τους Δημότες του νέου Δήμου Ελασσόνας που με την ψήφο τους με ανέδειξαν Δημοτικό Σύμβουλο με το συνδυασμό του κ. Χρήστου Καραγιάννη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους συγχωριανούς μου Λιβαδιώτες και Δολιχιώτες που με τίμησαν με την ψήφο τους. Με την παρουσία μου στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο σάς υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να συνεισφέρω τα μέγιστα στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, της ηθικής και της προοπτικής της τοπικής κοινωνίας.

Με εκτίμιση Ευάγγελος Αντ. Τζημαγιώργης

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ Στον ανηψιό μας Γεώργιο Τσανούσα του Κωνσταντίνου που ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία και κάθε επιτυχία στο νέο του Δικηγορικό Γραφείο. Η οικογένεια του Ηλία και της Ρεβέκκας Φακαλή

ΕΦΥΓΑΝ ΝΩΡΙΣ

Φέτος «έφυγαν» από κοντά μας, δύο από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου μας. Οι δυο Γιώργηδες: Ο Γιώργος ο Μάντζιος και ο Γιώργος ο Τζέβος. Ενεργοί ως την τελευταία στιγμή της ζωής τους. Πάντα δίπλα στο Σύλλογο, στις εκδηλώσεις του, στα πανηγύρια και, παλιότερα, διετέλεσαν και μέλη του Διοικητικού μας συμβουλίου. Επίσης, και οι δυο τους ιδρυτικά μέλη του Σωματείου οικοδόμων με ενεργή συμμετοχή σ' αυτό. Πρόεδρος ο ένας, γενικός Ο Γιώργος Μάντζιος γραμματέας ο άλλος, για πολλά χρόνια. Ιδρυτικά μέλη στην αθλητική μας ομάδα. Ποιος δε θυμάται το «Σαράφη» να κάνει τις « αγγαρείες » της ομάδας. Αγωνιστές και για την προκοπή των παιδιών τους. Στο Δ.Σ. των συλλόγων γονέων & κηδεμόνων να πηγαίνει ο «Μπάρμπα - Ντίνας» στην Κοζάνη για ν' αγοράσει ξυλόσομπες για το σχολείο. Μπροστά και στους δημοκρατικούς αγώνες για την προκοπή του τόπου μας. Ο Γιώργος Τζέβος Γιώργηδες θα σας θυμόμαστε πάντα! Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει! εκ μέρους του ΕΣΛ Νίκος Καψάλης

ΛΙΒΑΔΙ ΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ του Μήτσου Κομπολή

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΛΟΓΟΣ1 Να εξηγούμαστε: συγγραφέας δεν είμαι. Όχι πως δεν είμαι … πολυγραφότατος! Ως διευθυντής σχολείου έχω συντάξει: προϋπολογισμούς, αναμορφώσεις προϋπολογισμών, διαβιβαστικά, αιτήσεις (ευσεβάστως υποβάλλομεν υμίν συνημμένως), αναφορές, βιογραφικά σημειώματα, εκθέσεις πεπραγμένων, εκθέσεις γυμναστικών επιδείξεων, σχολικών εορτών και προόδου μαθητών, εκθέσεις συμπεριφοράς συναδέλφων, αντίγραφα πρακτικών συνεδριάσεων Σχολικών εφοριών και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός. Για τους συμπατριώτες που δεν τα κατάφερναν: αιτήσεις προς τον Πρόεδρο της Κοινότητος Λιβαδίου «Λαμβάνω την τιμήν να παρακαλέσω υμάς …», προς τον Ληξίαρχο της Κοινότητος «ίνα μοι χορηγήσητε αντίγραφον ληξιαρχικής πράξεως θανάτου, προς το Δασαρχείο Κατερίνης «ίνα μοι χορηγήσητε διακόσια χωρικά κυβικά μέτρα καυσοξύλων …» ιδιωτικά συμφωνητικά αγοραπωλησίας, εξουσιοδοτήσεις, ανακοινώσεις, τηλεγραφήματα, αλληλογραφία με τον ΟΓΑ (ως ανταποκριτής ΟΓΑ λιβαδίου), υπεύθυνες δηλώσεις του Νόμου 105, αλληλογραφία με φίλους και φίλες και επιστολές συμπατριωτών προς ξενιτεμένους συγγενείς τους (Αγαπητέ αδελφέ Γκόγκο. Υγείαν έχω και υγείαν ποθώ και δια εσέ. Κι άλλο γράμμα σού’στειλα κι απάντηση δεν πήρα …) κ.λπ., κ.λπ.

Όλα αυτά όμως δεν σε κάνουν συγγραφέα και λογοτέχνη. Γι’ αυτό οι «Λιβαδιώτικες ιστορίες μιας άλλης εποχής» που ακολουθούν2, δεν αξιώνουν λογοτεχνικές δάφνες. Μην ψάχνετε, δε θα βρείτε ούτε «ύφος γλαφυρό και απλό», ούτε γλώσσα «στρωτή», ούτε πλοκή και φαντασία. Απεναντίας, θα βρείτε όλα τα κουσούρια των απλών αφηγήσεων. Και ας όψεται γι αυτό ο ανιψιός μου, Θάνος Καψάλης, που όταν του διηγήθηκα την ιστορία της «Μπάλιας», επέμενε να του τη δώσω και γραπτά και να συνεχίσω και με άλλες ιστορίες. Έτσι βρέθηκα στο χορό. Και δε θα τις έγραφα αν δε μου θύμιζαν τα χρόνια της νιότης μου και αν δεν ήταν αληθινές και αν δεν αναφέρονταν σε πρόσωπα που αγάπησα και σε καταστάσεις και περιστατικά που η ανάμνησή τους με συγκινεί. Αυτά παθαίνει κανείς άμα γεράσει. Σημειώνω ακόμη πως … δεν απαγορεύω την αναδημοσίευση μέρους ή όλου του … περισπούδαστου πονήματός μου χωρίς τη έγγραφη άδειά μου, όπως κάνουν μερικοί μίζεροι συγγραφείς. Ατσιάλι σ’ τούτι. ΜΗΤΣΟΣ ΚΟΜΠΟΛΗΣ Σημειώσεις της Συντακτικής Επιτροπής 1: Ο τίτλος είναι δικός μας.

2: Προφανώς και το κείμενο προορίζονταν ως πρόλογος των κειμένων του Μήτσου Κομπολή που ακολούθησαν μετά τη «Μπάλια», φύλλο 14, Δεκ 2006. Όταν περιήλθε στα χέρια μας, μετά το θάνατό του, αποφασίσαμε να το δημοσιεύσουμε ως επίλογο. Ο Μήτσος Κομπολής ανήκε στη στόφα εκείνη των ανθρώπων, που αγωνίστηκαν για το Λιβάδι όσο λίγοι. Όχι για προσωπικό συμφέρον, όπως κάνουν πολλοί σήμερα. Απεναντίας με ζημία, προσωπική και οικογενειακή, τεράστια, με περιπέτειες και διώξεις, που η συντακτική επιτροπή υπόσχεται να εξιστορήσει στα επόμενα φύλλα, με το άνοιγμα του φακέλου της απόλυσης των δασκάλων του 1967. Ήταν τιμή μας να έχουμε συνεργάτη, έστω για λίγο, τον Μήτσο Κομπολή. Για μια ακόμη φορά ευχόμαστε να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΓΑΜΟΥ Με χαρά σας αναγγέλλουμε πως ο γιος μας Δημήτρης Μισιρλής παντρεύτηκε την αγαπημένη του Αλεξάνδρα Γκαζίζοβα με Πολιτικό Γάμο που έγινε στην Λαμία, στις 30 Νοέμβρη 2010. Στους νεόνυμφους ευχόμαστε από καρδιάς, αγάπη, υγεία και παντοτινή ευτυχία. Οι γονείς: Άσπα Καραβίδα - Γιώργος Μισιρλής Τα αδέλφια: Ηλίας και Κωνσταντίνος Μισιρλής Η γιαγιά: Άννα Καραβίδα

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σε λίγες μέρε από τον θάνατο της Χρυσούλας Πεζή. Ενεργό μέλος στα κοινά του Συλλόγου Λιβαδιωτών Κατερίνης. Η εφημερίδα μας εκφράζει, έστω και ετεροχρονισμένα, τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά της.

NEA AΠΟ ΤΟ ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΑΜΟΙ Ντάμπος Δημήτριος-Μπατζάκη Αθηνάv Γαζέτης Αντώνιος-Τσανούσα Κλεονίκη Φακαλής Λάζαρος-Καψάλη Μαρία Κολοβός Δημήτριος-Μπατζογιάννη Ελένη Καρατζίκας Θωμάς-Γκούμα Αντιγόνη Καπέτης Δημήτριος-Κάλφα Γλυκερία ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ Παμπέρης Ευάγγελος – Γαλάνη Μαρία – αγόρι Μαγιώνας Γεώργιος – Κατσαρού Αικατερίνη– κορίτσι Μητώνας Γεώργιος – Δαμαλή Μαρία– κορίτσι Κρατσιώτης Γεώργιος – Δερβένη Ελευθερία – αγόρι ΘΑΝΑΤΟΙ Κάλφας Δημήτριος του Ευριπίδη ετών 79, Γκουτζαμάνη Ελένη συζ. Γεωργίου ετών 85, Τζέβος Γεώργιος του Κων/νου ετών 59, Λέγγη Ευανθία συζ.Λαζάρου ετών 64, Γκούμας Δημήτριος του Θωμά ετών 80, Δαμαλή Ελένη συζ.Κων/νου ετών 86

3

4

Ο φίλος μου ο Σούλης, μου λέει πως είμαι πολύ πεζός και καθόλου ποιητικός και εγώ του απαντώ, «το ξέρω και όσο και να προσπαθώ ν’ αλλάξω δεν μπορώ». Πρόσφατο παράδειγμα; Προχτές στο ραδιόφωνο άκουσα την Μπέλλου να τραγουδά ένα πάρα πολύ γνωστό τραγούδι «τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες» Δεν ξέρω, πού θα ταξίδευε το μυαλό του φίλου μου, που είναι πιο ποιητικός ακούγοντας αυτό το τραγούδι, αλλά εμένα, το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στους ατέλειωτους χειμώνες στο χωριό μας, με το πολύ χιόνι, τα νβάϊα και τα ντουρλάπια. Έτσι λοιπόν, θυμήθηκα εκείνες τις όμορφες κάτασπρες ημέρες. Το σύνθημα ότι έρχεται «φουρτούνα», το έδιναν οι μεγαλύτεροι, όταν λίγο πριν πέσουμε για ύπνο, τους άκουγες να αναφέρονται σε δύο, τουλάχιστον, πράγματα: πρώτον, να φέρουν από το κατώι κανένα σακί με ξύλα στο σπίτι και δεύτερον, από την προτροπή «σι λόμου λουπάτα νουούντρου» (να πάρουμε το φτυάρι μέσα). Ήσουν, σχεδόν σίγουρος τότε, πως προμηνύεται μεγάλη φουρτούνα και το πρωί, μάλλον, δεν θα πάμε σχολείο. Την επόμενη μέρα, οι αισθήσεις ξυπνούσαν μία - μία. Η ακοή, από τον θόρυβο που έκανε η μάνα, όταν άναβε χαράματα τη σόμπα και από τον αέρα, που άκουγες απ΄ έξω. Η αφή, επανέρχονταν σταδιακά πάνω στην παγωμένη μύτη που είχε μείνει έξω από τις βελέντζες όλη νύχτα ενώ, η όσφρηση και η όραση ξυπνούσαν από τον καπνό της σόμπας που προσπαθούσε να ανάψει αλλά, ο τρελοαέρας (ζουρλουβίντου) τον γύριζε μέσα στο σπίτι και η μάνα βλαστημούσε την ώρα και την στιγμή, λέγοντας «τουάρν απόντουλου ντι μπουχάρου» (γύρισε ο άτιμος ο καπνοδόχος). Έτσι λοιπόν, ξεκινούσε μια μέρα με φουρτούνα στο χωριό. Μόλις πετούσες τις βελέντζες, πήγαινες στο παράθυρο να δεις το χιόνι και αμέσως ερχόσουν σε άμεση επαφή μαζί του, μια που το χιόνι έμπαινε από τα παράθυρα που άφηναν «φυρό» από την πολυκαιρία και έτσι, του επέτρεπαν να μπει μέσα. Κοιμόσουν δηλαδή, κυριολεκτικά με το χιόνι δίπλα σου, στην κόχη. Το ίδιο γινόταν και στην εξώπορτα, όπου, το χιόνι έμπαινε από τις χαραμάδες και το πρωί, έβρισκες στη σάλα χιόνι. Στη συνέχεια, με το που σηκωνόσουνα έπρεπε να μάθεις αν θα έχεις σχολείο. Περίμενες λίγο, μπας και ακουστεί τίποτα από τα μεγάφωνα που συνήθως δεν ακουγόταν, λόγω της κακής εγκατάστασης αλλά και του αέρα, και τότε ξεκινούσες για το σχολείο. Παρόλο που μπορεί να ήσουν 8 ή 10 χρονών σε στέλνανε έξω στον «κατακλυσμό», με μισό έως ένα μέτρο χιόνι, να περάσεις από τα νβάϊα που σε ξεπερνούσαν για να πας στο σχολείο μόνος σου, χωρίς καμιά έγνοια και αίσθηση του κινδύνου. Αλλά το περίεργο είναι, πως και εσύ, ο ίδιος πήγαινες, μια που το θεωρούσες εντελώς φυσικό να πας για να δεις αν θα κάνεις μάθημα. Αφού λοιπόν δε θα γινόταν μάθημα λόγω κακοκαιρίας, επιστρέφαμε σπίτι και μόλις μας έβλεπαν οι μανάδες, άνοιγε η καρδιά τους.

- τσί β΄τουρνάτου τασι αμβιτστσατς β΄ρ΄ γράμμ νού πουτέτς κ΄άρι φουρτούν τασι ουρδινάτς σούσου νκιόσου λα αρούδικου ιάστι βιάρ..

- μπρός κουλιψίτς κούρλου λα κόχη

Ιστορίες για αγρίους …. τα καλοκαίρια μας μικρά κι ατέλειωτοι χειμώνες … κ΄ άμου λούκρι.

- (Τι γυρίσατε; Για να μάθετε γράμματα δεν μπορείτε, έχει φουρτούνα, για να πηγαίνετε πάνω κάτω και να κάνετε γλίστρα, είναι καλοκαίρι. Εμπρός, καθίστε στον «ποπό» σας, στην κόχη, και μην σηκώνεστε γιατί έχω δουλειές). Τώρα πώς βρίσκανε, ακόμη και στην φουρτούνα και κάνανε δουλειές δεν το κατάλαβα ποτέ! Η αλήθεια είναι πάντως, πως τον ΄΄ποπό΄΄ τους δεν τον ακουμπούσαν κάτω, ακόμη, και μια τέτοια μέρα. Γύριζες λοιπόν σπίτι και έψαχνες να βρεις κάτι να παίξεις και να απασχοληθείς. Βλέπετε, δεν είχαμε όλοι τηλεοράσεις αλλά, και τα τότε κανάλια, το πρωί, δεν είχαν πρόγραμμα και όταν άρχιζε, το απόγευμα, «έρμα ντι κιρέϊ», την άτιμη την κεραία, την είχε γυρίσει ο αέρας. Βλέπετε, χιόνια έξω, χιόνια και στην τηλεόραση. Καθόσουν τότε στο παράθυρο και έβλεπες το χιόνι, πράγματι, να το στριφογυρίζει ο αέρας και περίμενες να περάσει κανένας από το σοκάκι ή γκιριζίκα για να μετρήσεις, πόσοι κυκλοφορούν μέσα στη φουρτούνα. Το παιχνίδι – λέμε τώρα παιχνίδιδιέκοπτε η μάνα που είχε ετοιμάσει για πρωινό καμιά τζάμα ή κανένα κουλιάσου, που θα είχε μέσα και τσιγαρίδες, αν ήταν μετά τα Χριστούγεννα. Φυσικά, δεν υπήρχαν πιάτα για τον καθένα αλλά στρώνανε στην κόχη μια μεγάλη πετσέτα, η βάρκα έμπαινε στην μέση και … ορμάτε …. Έτσι, η μέρα κυλούσε στο καθημερινό δωμάτιο με τη σόμπα «μπουμπουκάνιε» ενώ, το υπόλοιπο σπίτι ήταν παγωμένο. Μόνο στις γιορτές ή κάποια άλλη επίσημη μέρα που ερχόταν κόσμος, έβαζαν το μαγκάνι αν είχανε ή αλλιώς το δανειζόταν για να σπάσει λίγο το κρύο. Θυμηθείτε λίγο παλιά, τις γιορτές, όταν ερχόταν ο κόσμος, μόλις μπαίνανε μέσα στο σπίτι, τους προέτρεπαν να περάσουν «λα ουντάουλου ντι σ’ ντιαρι τσι αβεμ σομπα», στο δωμάτιο που καθόμαστε και έχουμε τη σόμπα, γιατί αν είχες πέσει σε ώρα που είχε πολύ κόσμο, τότε σε πηγαίνανε στη σάλα ή στην κρεβατοκάμαρα «ουντάουλου τσια μπούνλου», όπου υπήρχε ένα μαγκάνι για να ζεσταθείς. Όσο για σαλόνι, ούτε λόγος, ούτε καν ξέραμε ότι υπάρχει, έστω σαν χώρος σε κάποια σπίτια. Την ησυχία της μέρας, τη διέκοπταν οι καμπάνες που χτυπούσαν ξαφνικά, όταν άναβε κάποια καπνοδόχος, «σι’ ακτσ μπουχαρλου» και καλούσαν μ’ αυτό τον τρόπο βοήθεια από τους γείτονες. Το βράδυ, όσοι κοιμότανε σε άλλο δωμάτιο θα είχανε παρέα τα τούβλα. Οι μάνες ζεσταίνανε δυο τούβλα στις σόμπες και τα βάζανε κάτω από τις φλοκάτες στο δωμάτιο που δεν είχε σόμπα και έλεγαν, «χ’μαμι βου αντράϊ μπρος σόμνου» (χαμάμ σας το έκανα, εμπρός ύπνο). Έμπαινες, λοιπόν, και συ κάτω από τις βελέντζες και τις φλοκάτες που από το βάρος τους, νόμιζες πως δεν θα ξανασηκωθείς και κοιμόσουν, σαν πουλάκι. Πριν κοιμηθείς όμως, έπρεπε να επισκεφθείς την τουαλέτα, πώς όμως με τόσο κρύο και χιόνι; Όσο για πλύσιμο των δοντιών, ήταν άγνωστο πράγμα. Αν ήταν Σάβ-

βατο και έπρεπε να πλυθούμε, το μπάνιο πήγαινε απευθείας για την άλλη εβδομάδα. Έτσι λοιπόν, αν ήθελες να κατουρήσεις, άνοιγες την πόρτα και κατευθείαν έξω στο χιόνι ή αν ήσουν πολύ μικρός, στο γιογιό. Αν όμως ήθελες το χοντρό, τότε τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, η τουαλέτα ήταν 10 -15 μέτρα μακριά και μπορεί να είχε και λίγο χιόνι μέσα γι’ αυτό, το ξανασκεφτόσουν και το άφηνες για την επόμενη ημέρα ή τα έκανες στο γιογιό αν το επέτρεπε η ηλικία σου, φυσικά. Η φουρτούνα μπορεί να κρατούσε και δυο ή τρεις μέρες, τίποτε όμως, δεν σε έκανε να βγεις έξω από το σπίτι. Τα πάντα υπήρχαν στο υπόγειο, όλα τα σπίτια είχαν τα βασικά, στο κατώι. Το αμπάρι ήταν γεμάτο αλεύρι για το ψωμί που η μάνα το ζύμωνε και το έψηνε στην σόμπα, υπήρχε ένα δοχείο με μπλάνα (φέτα) και σίγουρα, κεφαλοτύρι. Το κεφαλοτύρι, το τρώγαμε με ψωμί «μπρτζλιτου» στην σόμπα. Ακόμη, υπήρχε πάντα πολύ πατάτα και μάλιστα σκεπασμένη με χράμια για να μην παγώσει το χειμώνα. Υπήρχαν σίγουρα πράσα, που ο κόσμος τα προμηθεύονταν το φθινόπωρο. Της πρασοπαναγίας αγόραζαν δεμάτια ολόκληρα και τέλος, σακούλες από ύφασμα μέσα στις οποίες υπήρχε ο τραχανάς που κάνανε το καλοκαίρι. Κάποιοι είχανε και μελιτζάνες τουρσί για μεζέ με το τσίπουρο ή για τις νηστείες. Όταν η φουρτούνα άρχιζε να υποχωρεί (όταν η φουρτούνα έδινε πίσω) οι δρόμοι γέμιζαν με παιδιά, έφτιαχναν σπηλιές μέσα στο χιόνι, παγίδες για να πέσει κάποιος, έπαιζαν χιονοπόλεμο και έτρωγαν παγωτά από τον πάγο που κρεμόταν από τα παράθυρα ή τις στέγες των σπιτιών και φυσικά, ατέλειωτες ώρες γλίστρας στο χιόνι, γλίστρα με σκαρπίνια, με σακούλες από λίπασμα και φυσικά, δεν έλειπαν οι φωνές από τις γυναίκες της γειτονιάς που μας κυνηγούσαν, γιατί λέγανε, πως θα σκοτωθεί κόσμος. Για το παιχνίδι στο χιόνι παίρναμε τα κατάλληλα μέτρα. Ήμασταν όλοι εξοπλισμένοι στο φουλ, με φανέλες μάλλινες, σκουφούνια, μπλούζες πλεκτές, όλα πλεγμένα από τη μάμα ή τη νένια. Ένα δύο βράδια μετά την φουρτούνα ήταν η ώρα για «ουσπέτου», βεγκιέρα. Πηγαίναμε λοιπόν, όλοι μαζί, οικογενειακώς σε κάποιον γείτονα ή θείο. Ο οικοδεσπότης σε κερνούσε πίτα ντι αλουάτου ή μπ’τούτα, άλλες φορές, μπομπότα ή πιλάφι γλυκό. Οι άντρες

έπιναν τσίπουρο ή κόκκινο κρασί και συζητούσαν και οι γυναίκες έπλεκαν, εκτός αν ήταν «σ᾽ρ᾽μπτουαρι», γιορτή, τότε συζητούσαν και κουτσομπόλευαν και εκείνες. Οι γυναίκες στο χωριό για να μετακινούνται με ασφάλεια στους παγωμένους δρόμους είχαν βρει το εξής τέχνασμα: φορούσαν κάλτσες πάνω από τα παπούτσια τους για να μη γλιστράνε. Το «ουσπέτου» τελείωνε με την πρόφαση «φουτσίμ κ’ βα ν σιαστίγκ σόμπα» (φεύγουμε γιατί θα μας σβήσει η σόμπα) και φυσικά, αυτό ήταν πρόφαση γιατί η σόμπα ποτέ δεν έμενε αναμμένη τα βράδια, απλά ήταν δικαιολογία για να σηκώσουν τους άντρες από το τσίπουρο. Αν ο καιρός μαλάκωνε επειδή είχε νοτιά, τα χιόνια έλιωναν και δημιουργούνταν τα ντουρλάπια, τα οποία είναι ότι χειρότερο γιατί είναι κάτι ανάμεσα σε χιόνι και νερό και ούτε να παίξεις μπορείς αλλά και οι κάλτσες βρέχονται αμέσως. Το βράδυ πριν κοιμηθούμε, όλοι προσέχουν, όπως είπαμε, το φτυάρι να είναι από μέσα και οι βρύσες ανοιχτές να τρέχουν για να μην παγώσουν και άντε μετά, με ζεστό νερό ή κάρβουνα να τις ξεπαγώσουν. Άλλη μια μέρα με φουρτούνα φτάνει στο τέλος. Μπαίνεις ξανά στις φλοκάτες και τις αισθήσεις σου πλέον, αποκοιμίζουν άλλα πράγματα. Την όσφρηση την αποκοιμίζουν τα ξύλα στο φούρνο που θα κάνουν το άναμμα της σόμπας πιο εύκολο το πρωί και η μυρωδιά από το μεσημεριανό κουτσάνου. Η γεύση προσπαθεί να αποκοιμηθεί αλλά τα «πούσκουρια» από τη φαρνάρσα με κεφτέδες από αυγά τη δυσκολεύουν. Η όραση απασχολείται μες το σκοτεινό δωμάτιο από την αντανάκλαση της σόμπας στον απέναντι τοίχο και την καντήλα που καίει. Η αφή νιώθει τα κιλίμια που στρώθηκαν αντί για σεντόνια και την βελέντζα να τσιμπάνε σιγά- σιγά, το «γκουντόρου» από τη σόμπα υποχωρεί, μύτη και αυτιά αρχίζουν να κρυώνουν. Την ακοή την κοιμίζει ο αέρας που φυσάει, η σόμπα που μπουμπουνίζει και τα μουλάρια στο παχνί που ακούγονται από το ξύλινο πάτωμα με τους διάφορους ήχους που βγάζουν από όποιο μέρος του σώματος μπορούν. Την πανδαισία ήχων συμπληρώνει το γκιούμι που έβαλε στη σόμπα η μάνα και τσιρτσιρίζουν τα νερά που δεν σκούπισε απ΄ έξω. Η ώρα όμως, πέρασε και παραδίνεσαι στην αγκαλιά του ύπνου με την ελπίδα, πως αύριο, δεν θα έχει σχολείο καθώς η φουρτούνα συνεχίζεται. Ρε παππού, σταμάτα να κλάνεις …. Γιώργος Αθ. Μητώνας

Η αλληλογραφία μας

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Πρόεδρος : Γ. Συνεφάκης Α/Πρόεδρος : Δ. Κοκκινοπλίτης Γεν. Γραμματέας : Α. Καραβίδα Ταμίας : Κ. Μουσένας Ειδ. Γραμματέας : Ε. Φουρκιώτη Μέλη: Φ. Χρυσικού-Ντάμπου : Δ. Τζημάλας Θεσσαλονίκη 1 Δεκεμβρίου 2010 Προς : Τη Συντακτική Επιτροπή της εφημερίδας ‘ΛΙΒΑΔΙ’ Κοιν. : Πρόεδρο του Εξωραϊστικού Συλλόγου Λιβαδίου Αγαπητοί συμπατριώτες Με την τετραπλή μας ιδιότητα, των συμπατριωτών, των συνδρομητών, των αναγνωστών της εφημερίδας σας και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’, θα θέλαμε να καταθέσουμε μετά λύπης μας κάποιες παρατηρήσεις, οι οποίες αφορούν το περιεχόμενο της ύλης του προηγουμένου τεύχους (αρ. 37 / Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2010) της εφημερίδας σας.

1. Σχετικά με το πρωτοσέλιδο αρθράκι που αναφέρεται στην παρουσίαση των βιβλίων του Κώστα Προκόβα στο Ζάννειο στις 14/8/2010, το περιεχόμενο του δυστυχώς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ως ενημερωτικό, ούτε ως αντικειμενικό, αλλά άκρως επιεικώς ως άστοχο, ασαφές και παραπλανητικό. Συγκεκριμένα: Απουσιάζει επιμελώς οποιαδήποτε αναφορά στον οργανωτή της εκδήλωσης, δηλαδή στο Σύλλογό μας της Θεσσαλονίκης, παρά το ότι η εκδήλωση ήταν εντεταγμένη στο επίσημο πρόγραμμα του Δήμου με το ονοματεπώνυμο μας ως οργανωτών και η αφίσσα που κυκλοφόρησε το κατέγραφε ρητώς. Ο τρόπος που είναι γραμμένο το κείμενο, παραπέμπει εμμέσως πλην σαφώς σε άλλους οργανωτές, συνειρμικά δε και αναπόφευκτα, στον Εξωραϊστικό Λιβαδίου. Επίσης, εκτός από την έλλειψη αναφοράς στους τίτλους των παρουσιασθέντων βιβλίων και της αντιστοίχισης τους με τους παρουσιαστές Ν. Βαρμάζη και Γ. Γκρέκου, απουσιάζουν ανεξήγητα από το ρεπορτάζ τα ονόματα και των άλλων ομιλητών. Όχι τόσο ο λόγος του Διοικητικού μας Συμβουλίου που εκπροσώπησε ο Πρόεδρος μας Γιώργος Συνεφάκης, ο οποίος ανέγνωσε τους προλόγους -έναν ανά βιβλίο-, όσο κυρίως ο λόγος του ίδιου του συγγραφέα Κώστα Προκόβα, ο οποίος συγκλόνισε με την ευαισθησία του το ακροατήριο, αγγίζοντας τις ευαίσθητες χορδές της μνήμης του. Ο κος Προκόβας σίγουρα θα πρόσεξε το ατόπημα, αλλά από σεμνότητα, επιείκεια και καλοσύνη δεν σας το επεσήμανε. Τυχαίο; Αμέλεια; Αβλεψία; Αδέξιος ερασιτεχνισμός; Ας το αποδώσουμε καλοπροαίρετα στην κακιά την ώρα και τη στιγμή κι ας ευχηθούμε στους συντάκτες και τους διορθωτές μεγαλύτερη προσοχή στην ακρίβεια των γραφομένων και στη δεοντολογία.

2. Στη σελίδα 7, υπάρχει μία σειρά φωτογραφιών από τις χορευτικές επιδείξεις του 15Αύγουστου, όπου το μικρό χορευτικό του Συλλόγου μας της Θεσσαλονίκης βαφτίζεται ως χορευτικό του Εξωραϊστικού Λιβαδίου. Ο κίνδυνος είναι ορατός, να υποστούν τα παιδάκια του Συλλόγου μας διχασμό προσωπικότητας, ή να θεωρηθούν πολυθεσίτες, μιά πού διαμαρτυρήθηκαν στους γονείς τους για την ετεροπροσωπία και την αντιποίηση χορευτικής αρχής. Η συντακτική επιτροπή της εφημερίδας ‘Λιβάδι’ αδίκησε τα μικρά παιδάκια του Εξωραϊστικού Λιβαδίου, μη βάζοντας και μόνο γι’ αυτά και τη δική τους φωτογραφία, ενώ έβαλε για όλους τους άλλους, τα μεγάλα αγόρια, τα κορίτσια, τις γυναίκες, τα παιδιά του Λυκείου, τους γέροντες, το χορευτικό της Δολίχης κλπ. Προφανώς η συντακτική επιτροπή, από κεκτημένη ταχύτητα, θεώρησε ότι ‘Πάς χορευτής Εξωραϊσμένος εστί’, εξ ού και η εμφάνιση του φοβερού και απρόσεκτου δαίμονος του τυπογραφείου ή μάλλον του ηλεκτρονικού υπολογιστή πλέον. Λίγο περισσότερη προσοχή πάντως δεν θα έβλαπτε. Θα γλύτωνε όλους μας από διάφορες ταλαιπωρίες. Εσάς από τις συγγνώμες σας προς εμάς (που τις θεωρούμε δεδομένες), εμάς από μακροσκελείς και ανιαρές συγγραφές παρατηρήσεων, τα παιδάκια μας από συγχύσεις προσωπικότητας και τη δεοντολογία από τη γκρίνια της λησμονιάς της. Με πατριωτικούς χαιρετισμούς και με τη βεβαιότητα ότι η παρούσα επιστολή θα δημοσιευτεί αυτούσια και σε περίοπτη θέση στο αμέσως επόμενο τεύχος της έγκριτης εφημερίδας σας Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ Την Κυριακή 28-11-2010 πραγματοποιηθήκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση και προέκυψε μετά από ψηφοφορία το νέο Δ.Σ.: Τσιόκας Ηλίας : Πρόεδρος Κωτίκας Δημήτριος : Αντιπρόεδρος Φτεριώτη Κλεοπάτρα : Γραμματέας Μαγιώνας Θωμάς : Ταμίας Καπαώνης Νίκος : Υπεύθυνος χορωδίας,χορευτικού και παραδοσιακών οργάνων Μπουτζέτη Θεοδώρα : Υπεύθυνη πολιτιστικών και γυναικείου τμήματος Φακαλής Ευάγγελος : Υπεύθυνος λέσχης και οργάνωσης εκδηλώσεων Κιτσούλη Φανή : Αναπληρωματικό μέλος Καλή δουλειά!

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΒΑΔΙΩΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1. Η Δημοτική τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV 100, γύρισε ένα ντοκυμαντέρ για το Σύλλογο Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’, το οποίο προβλήθηκε στους δέκτες μας την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 και την Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010. Το ντοκυμαντέρ επιμελήθηκε ο δημοσιογράφος Χρήστος Δόκαλης και είχε διάρκεια 50 λεπτών. Είναι μία θαυμάσια δουλειά, όπου καταγράφεται όλη η ιστορία του Συλλόγου μας από την ίδρυσή του έως και σήμερα. Τα θέματα κατά τομείς παρουσίασαν οι Κώστας Προκόβας, Γρηγόρης Βέλκος, Άσπα Καραβίδα, Ελένη Φουρκιώτη, Λίτσα Τσανούσα, Άκης Γεροντάκης και ο πρόεδρος Γιώργος Συνεφάκης. Η πληρότητα της θεματολογίας, η τεχνική αρτιότητα και το θαυμάσιο μοντάζ, έδωσαν στους τηλεθεατές της Θεσσαλονίκης τη δυνατότητα να γνωρίσουν καλύτερα τον υπεραιωνόβιο πλέον Σύλλογο Λιβαδιωτών Θεσσαλονίκης ‘Ο Γεωργάκης Ολύμπιος’ και να αξιολογήσουν τις προσπάθειες που κάνει για την ανάδειξη της ιστορικής και κοινωνικής ταυτότητας του Λιβαδίου, της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής. Η απήχηση της εκπομπή στους πολυπληθείς φίλους και μέλη του Συλλόγου μας και όχι μόνον, ήταν πολύ μεγάλη, ενώ οι εντυπώσεις ήταν από θετικότατες έως ενθουσιώδεις. Ο Σύλλογος διαθέτει την εκπομπή σε μορφή DVD, την οποία προσέθεσε στη μεγάλη του αντίστοιχη συλλογή του οπτικοακουστικού υλικού με τις κάθε μορφής εκδηλώσεις.

2. Τη Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010, έγινε η παρουσίαση των δύο βιβλίων του κου Προκόβα «Οι καιροί, ο τόπος και οι άνθρωποι» και «Τότε που παίζαμε», στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Θεσσαλονίκης. Την οργάνωση της εκδήλωσης είχε φυσικά ο Σύλλογός μας. Τα βιβλία προλόγισε εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας ο πρόεδρος Γιώργος Συνεφάκης και τα παρουσίασαν ο μεγάλος Παιδαγωγός Καθηγητής Α.Π.Θ. Χρίστος Τσολάκης και ο Καθηγητής Α.Π.Θ. Κώστας Μπίκος αντιστοίχως. Ήταν μία θαυμάσια εκδήλωση που συγκέντρωσε μεγάλο πλήθος ανθρώπων, πολύ μεγαλύτερο από τις συνήθεις του είδους.

3. Τα βιβλία του κου Προκόβα παρουσιάστηκαν επίσης στις 17 Οκτωβρίου 2010, στη νέο μεγάλο πνευματικό κέντρο της Ελασσόνας, στη μεγάλη αίθουσα «Νίκος Φαρμάκης». Ήταν μια θαυμάσια πρωτοβουλία του αδελφού Συλλόγου της Ελασσόνας και στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία, προσδίδοντας μια όμορφη πολιτιστική πινελιά εν μέσω της φορτισμένης προεκλογικής περιόδου των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Τα βιβλία παρουσίασαν αντιστοίχως ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Αχιλλέας Καψάλης και ο ιστορικός-ερευνητής και συγγραφέας Γρηγόρης Βέλκος. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο Σύλλογο της Ελασσόνας για αυτή του την πολιτιστική προσφορά. Ο Σύλλογος της Θεσσαλονίκης ευχαριστεί από καρδιάς τον αδελφό Σύλλογο και εύχεται τέτοιες ενέργειες να βρούν μιμητές και από τους άλλους αδελφούς Συλλόγους.

4. Όπως κάθε παραμονή των αυτοδιοικητικών εκλογών, έτσι και φέτος ο Σύλλογος κάλεσε αντιπροσώπους των υποψηφίων σχημάτων να καταθέσουν τα οράματά τους και τα προγράμματά τους για τον νέο Καλλικρατικό Δήμο Ελασσόνας. Προσήλθαν και τα τρία σχήματα, τα οποία εκπροσώπησαν οι Αντώνης Μπίσμπας, Νίκος Καψάλης και Δημήτρης Αβρανάς. Η συζήτηση διεξήχθη σε έντονο αλλά πολύ εποικοδομητικό κλίμα, όπου διαπιστώθηκαν τόσο τα σημεία σύγκλισης, όσο και εκείνα της απόκλισης των προγραμμάτων των τριών συνδυασμών. Τελικό συμπέρασμα, πέραν του ότι όλοι συμφώνησαν ότι διαφωνούν, ήταν η δέσμευση όλων των υποψηφίων να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων της και στην ανάδειξη της περιοχής.

5. Στο ραδιόφωνο του Δήμου Αθηναίων 98,4 δοθηκε συνέντευξη του προέδρου του Συλλόγου Λιβαδιωτών Θεσσάλονίκης κ. Συνεφάκη Γεώργιου στην δημοσιογράφο και καθηγήτρια ΑΠΘ Παναγιωταρέα Άννα για την έκδοση των δύο νέων βιβλίων του κ. Κώστα Προκόβα. Η κα Παναγιωταρέα ιδιαιτέρως ενθουσιάστηκε με το βιβλίο που αναφέρεται στα παιδικά παιχνίδια. Το πρότεινε μάλιστα στο Αθηναϊκό κοινό.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 1. Την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010, στις 8.00 μ.μ., στη λέσχη του Συλλόγου μας. Ο Αη Βασίλης θα μας επισκεφθεί, όπως κάθε χρόνο, θα μας ευχηθεί τα Χρόνια Πολλά και θα μοιράζει σε όλα τα παιδάκια των μελών και των φίλων του Συλλόγου μας όμορφα δωράκια-σύμβολα ειρήνης, για τα Χριστούγεννα και το Νέον Έτος 2011.

2. Την Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011, στις 11.30 π.μ. στη λέσχη του Συλλόγου μας Θα κόψουμε την παραδοσιακή βασιλόπιττα (πάντα λιβαδιώτικη κρεατόπιττα) του Συλλόγου μας και θα ανταλλάξουμε ευχές και φιλιά, με τραγούδια και χαρές. Εννοείται ότι θα ακολουθήσει ιαματική τσιπουροκατάνυξη μετά τερψιλαρυγγίων μεζέδων. Όπως πάντα, το φλουρί μας θα είναι ένα όμορφο δώρο.

3. Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011, στις 11.30 π.μ., στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (επί της Εγνατίας οδού). Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων θα κόψει την πίττα της, σε μία τελετή όπου θα συμμετέχουν τα χορευτικά όλων των Συλλόγων-Μελών της Π.Ο.Π.Σ.Β. Ο ετήσιος αυτός θεσμός της Π.Ο.Π.Σ.Β. επανήλθε για πάντα στη Θεσσαλονίκη, όπως και παλαιότερα, μετά τις εποικοδομητικές παρεμβάσεις και ενέργειες του Συλλόγου μας και την επαναφορά της ομαλότητας στις διαδικασίες της Π.Ο.Π.Σ.Β. Θα έχει προηγηθεί το Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011 το απόγευμα, στην αίθουσα τελετών της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2), μία ημερίδα με θέμα: ‘Οι Βλάχοι της Θεσσαλονίκης’ και με εισηγητές εγκρίτους Καθηγητές του Α.Π.Θ. (για το θέμα αυτό θα υπάρξει εν καιρώ λεπτομερέστερη ενημέρωση). Με θερμούς πατριωτικούς χαιρετισμούς Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας

ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Λ. ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Εκδρομή τριήμερη διοργάνωσε ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Λιβαδιου στην Αθήνα στης 15-1617 Οκτώβριου με επισκέψεις στο νέο μουσείο της Ακρόπολης, στο λιμάνι του Πειραιά και στο ΟΑΚΑ. Στην φωτογραφία τμήμα των εκδρομέων στην Ακρόπολη.

5

∆ΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010

Στιγμιότυπα από τις εκλογές

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ • Όπως συνέβη και σε πολλές αναμετρήσεις πανελλαδικά και ο Αγοραστός εξελέγη με μικρή διαφορά περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Με λίγη μεγαλύτερη άνεση ο Πασχόπουλος εξελέγη Δήμαρχος Ελασσόνας. Μπλε η περιφέρεια, πράσινος ο Δήμος.

• Μεγάλη η αποχή στο δεύτερο γύρο στο Λιβάδι, μικρότερη, όμως, σε σχέση με την Επικράτεια. Πιο πολιτικοποιημένοι οι Λιβαδιώτες ή λόγω καλού καιρού ανέβηκαν για τσίπουρο στο Λιβάδι και με την ευκαιρία ψήφισαν κιόλας;

6

• Έλειψαν πάντως οι πολιτικοί καβγάδες που άλλες εποχές ήταν έντονοι.

• Μεγάλο πρόβλημα είχαν τα κομματικά επιτελεία στο να κλείσουν τους συνδυασμούς. Επιστρατεύτηκαν άνθρωποι απ’ όλες τις πόλεις για να ζητήσουν ψήφο ακόμη και για το τοπικό συμβούλιο. Οι γυναίκες υποψήφιοι απλά συμπλήρωναν το ψηφοδέλτιο!

• Στο δεύτερο γύρο ψήφισαν σχεδόν μόνο οι μισοί από τους εγγεγραμμένους. Αν περάσαμε σε απολιτική κοινωνία, αλίμονο μας!

• Τέσσερα νέα πρόσωπα καλούνται να χειριστούν τα κοινοτικά θέματα στο νέο Τοπικό Συμβούλιο. Μαζί τους και ο έμπειρος Καψάλης Δημήτριος. Να ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουν στον «Καλλικρατικό» ανήφορο.

• Στο νέο δημοτικό Συμβούλιο απ’ τους 41 συμβούλους, τρεις είναι από το Λιβάδι (Καψάλης Νίκος, Γκούμας Γιάννης, Τζημαγιώργης Ευάγγελος) και μία από τη Δολίχη (Γκόγκου - Λουκα Κωνσταντινιά).

• Ο θαυμάσιος καλοκαιρινός καιρός τις ημέρες των εκλογών, ιδιαιτέρως τα δυο κυριακάτικα μεσημεριανά, γέμισε τον πλάτανο με κόσμο και εν αναμονή των αποτελεσμάτων το τσίπουρο έρεε άφθονο.

• Οι διοικητικές αλλαγές του Καλλικράτη επηρέασαν και την ταχύτητα ανακοινώσεως των αποτελεσμάτων. Υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση, τόση ώστε αργά το βράδυ, ξημερώματα Δευτέρας, οριστικοποιήθηκαν τα τελικά αποτελέσματα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΕΠΑΡΧΟΥ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ κ. ΜΑΜΑΡΑ ΜΑΡΙΑΣ Εφ. Λιβάδι: -Κυρία Μαμάρα, οι εκλογές του Νοέμβρη 2010 σας ανέδειξαν πρώτη περιφερειακή σύμβουλο με περίπου 10.000 σταυρούς. Ένας πραγματικά, εντυπωσιακός αριθμός. Ήταν έκπληξη για σας ή κάτι αναμενόμενο; Πώς εξηγείτε αυτή την επιτυχία σας;

κ. Μ. Μ: -Καταρχήν, θέλω να ευχαριστήσω, όλους όσοι με ψήφισαν αλλά και αυτούς που δεν με ψήφισαν. Ιδιαίτερα, ευχαριστώ, τις Λιβαδιώτισσες και τους Λιβαδιώτες που, διαχρονικά, στηρίζουν την υποψηφιότητα μου. Υπόσχομαι πως δεν θα διαψεύσω τις προσδοκίες τους μέσα από το νέο θεσμό της αιρετής Περιφέρειας. Σε ό,τι αφορά τον υψηλό αριθμό των σταυρών προτίμησης που συγκέντρωσα, ομολογώ πως ήταν κάτι παραπάνω από μία έκπληξη που με αιφνιδίασε ευχάριστα. Ήταν ένα δώρο ζωής στην πολυετή αυτοδιοικητική μου διαδρομή. Πιστεύω πως η υψηλή σταυροδοσία είναι για κάθε υποψήφιο πολιτικό ο πιο εμφατικός δείκτης εμπιστοσύνης και αναγνώρισης της προσφοράς του στο κοινωνικό σύνολο. Οι άνθρωποι της προσφοράς τιμώνται πάντα από το εκλογικό σώμα. Εφ. Λιβάδι: -Στο χωριό μας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, έχετε ψηφιστεί από τη μεγαλύτερη μερίδα των Λιβαδιωτών. Σας τίμησαν με την ψήφο τους και άνθρωποι πέραν του κομματικού σας χώρου. Με δεδομένη την έντονη κομματικοποίηση των ψηφοφόρων, που οφείλεται, κατά τη γνώμη σας , αυτό;

κ. Μ. Μ: -Για μένα οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι διαδικασία καταγραφής κομματικών ψήφων. Είναι μία διαδικασία, όπου οι πολίτες, ανεξαρτήτως «χρώματος», επιλέγουν τα κατά την κρίση τους καταλληλότερα πρόσωπα για να διαχειριστούν τις τοπικές υποθέσεις. Σήμερα οι ψηφοφόροι είναι περισσότερο πολίτες, παρά οπαδοί. Αποστρέφονται τα στείρα συνθήματα. Μισούν τα «θα». Δεν εμπιστεύονται τους ανθρώπους της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Η εκλογική συμπεριφορά των πολιτών στο χώρο της αυτοδιοίκησης επικαθορίζεται όλο και λιγότερο από ιδεολογικές και κομματικές συμπάθειες. Με δύο λόγια, η τοπική αυτοδιοίκηση, δεν είναι φέουδο των κομμάτων και πρέπει να αναδεικνύει πολιτικά αναστήματα, ικανά να αναχαιτίσουν πρακτικές που υπαγορεύονται από κομματικά διευθυντήρια. Εφ. Λιβάδι: -Ως έπαρχος Ελασσόνας τα προηγούμενα 8 χρόνια, είστε η πλέον αρμόδια για να έχετε άποψη για την παρουσία του Λιβαδίου στα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δρώμενα της επαρχίας μας. Τη θεωρείτε ικανοποιητική την παρουσία μας; Έχετε εντοπίσει συγκεκριμένες ελλείψεις, παραλείψεις ή άλλου είδους προβλήματα;

κ. Μ. Μ: -Το Λιβάδι παραδοσιακά έχει να επιδείξει έντονη δραστηριότητα στο πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι της περιοχής μας.

Κορυφαίο γεγονός της τελευταίας οκταετίας ήταν το «1ο Συνέδριο για την ιστορία και την ανάπτυξη του Λιβαδίου». Οι τριήμερες εργασίες του έχουν καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μία ευκαιρία να ακουστούν οι αναπτυξιακές προοπτικές του τόπου μας και να φωτιστούν όλες οι πτυχές της λιβαδιώτικης ζωής μέσα στο χρόνο. Είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση να υπάρχουν ελλείψεις, παραλείψεις, προβλήματα και λάθη. Όμως, είμαι απολύτως βέβαιη, πως ο όμορφος οικισμός μας θα βρει το βηματισμό του στη νέα εποχή γιατί διαθέτη αξιόλογο παραγωγικό δυναμικό. Εφ. Λιβάδι: -Διατυπώθηκαν πολλές επιφυλάξεις για το μέλλον του Λιβαδίου στα πλαίσια του «Καλλικράτη». Ποια είναι η γνώμη σας επ΄ αυτού; Μπορεί να γίνει τελικά ο «Καλλικράτης» ευκαιρία για τον τόπο οικονομίας. μας, και με ποιους τρόπους; Για να συμβεί αυτό πρέπει να κινητο-

κ. Μ. Μ: -Η εξελισσόμενη οικονομική κρίση και η περικοπή θεσμοθετημένων πόρων από τις δύο αποκεντρωμένες βαθμίδες διοίκησης (Περιφέρειες-Δήμοι), διαμόρφωσαν ένα σκηνικό δυσπιστίας και επιφυλακτικότητας σχετικά με τις αναπτυξιακές δυνατότητες του Καλλικράτη. Το νέο οικονομικό περιβάλλον παραπέμπει σε μία αβεβαιότητα χωρίς ημερομηνία λήξης. Οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης καλούνται να επιτελέσουν ένα δύσκολο έργο αξιοποιώντας κάθε χρηματοδοτικό εργαλείο που θα έχουν στα χέρια τους. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να είναι διεκδικητικοί στο βαθμό των οικονομικών αντοχών της χώρας. Προσωπικά, πιστεύω, πως πέρα από το ΕΣΠΑ μπορούμε να διεκδικήσουμε περισσότερα χρήματα από διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα. Σε ό,τι αφορά το λιβάδι, θεωρώ πως είναι χρήσιμο να κατατεθούν προτάσεις οι οποίες θα είναι κοστολογημένες και θα απαντούν στις ιεραρχημένες ανάγκες του χωριού. Προσωπικά πιστεύω ότι κύριο μέλημα κάθε ορεινού οικισμού πρέπει να είναι οι βασικές κοινωνικές υποδομές που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών. Εύχομαι, ειλικρινά, ο Καλλικράτης να αποδειχθεί στην πράξη η ατμομηχανή που θα σύρει το τρένο της ανάπτυξης όχι μόνο για το Λιβάδι αλλά και για ολόκληρο τον ενιαίο δήμο Ελασσόνας.

Εφ. Λιβάδι: -Το νέο σας πόστο ανοίγει νέους ορίζοντες δράσης. Με ενισχυμένη την περιφερειακή διοίκηση πλέον, ποιες ενέργειές σας θα θέσετε ως προτεραιότητα για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής μας στους βασικούς παραγωγικούς τομείς: κτηνοτροφία, γεωργία, τουρισμό, περιβάλλον.

κ. Μ. Μ: -Ανάπτυξη για μένα σημαίνει ένα καλύτερο αύριο. Ένα μέλλον ευημερίας, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις. Νέες θέσεις απασχόλησης που θα συγκρατήσουν τον πληθυσμό και θα βελτιώσουν τους δείκτες της τοπικής

ποιήσουμε όλες τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας. Να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα. Να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας. Αναφέρομαι στο φυσικό περιβάλλον, τις άριστες εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες, στον Όλυμπο, τα εκκλησιαστικά μνημεία, το μοναστηριακό πλούτο, τις αρχαιότητες, τον αγροτουρισμό, κ.λπ. Ειδικά για τον αγροτουρισμό, πιστεύω, πως θα αναθερμάνει την τοπική οικονομία. Η ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας συγκεντρώνει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του αγροτουρισμού (τοπικά προϊόντα, ενδιαφέρουσα τοπική αρχιτεκτονική, πολιτιστική παράδοση, κ.ά.). Πάντως, οι βασικοί παραγωγικοί τομείς της περιοχής μας είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία. Οι δύο αυτοί τομείς πρέπει να στηριχθούν με κάθε τρόπο γιατί είναι οι «αιμοδότες» της τοπικής οικονομίας. Ακόμη, πιστεύω, πως σε περιοχές σαν την Ελασσόνα η αναπτυξιακή υπεραξία δεν βρίσκεται πλέον στην αξία των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, αλλά στην προστιθέμενη αξία της τυποποίησης και της εμπορίας. Χρειάζεται διαρκής ενημέρωση και ενίσχυση των αγροτών και των κτηνοτρόφων για δημιουργία επώνυμων προϊόντων ποιότητας. Φιλοδοξία της νέας περιφερειακής αρχής είναι να καταστήσει τον ενιαίο δήμο Ελασσόνας ισότιμο εταίρο με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Για το λόγο αυτό, σκοπεύουμε να ασκήσουμε πολιτικές ουσιαστικής παρέμβασης με σημαντικά έργα υποδομής. Εφ. Λιβάδι: -Ειδικότερα για το Λιβάδι, έχετε σκεφτεί σε ποιους τομείς χρειάζεται να <<επενδύσει>> ο ντόπιος πληθυσμός, ώστε να αντιστρέψει την κατιούσα πορεία των τελευταίων χρόνων;

οποία επικαλείσθε δεν αφορά μόνο στο Λιβάδι. Αφορά ολόκληρη την επαρχία μας. Το δικό μας γεωγραφικό διαμέρισμα, διαχρονικά, έχει έντονα τα χαρακτηριστικά της οικονομικής, κοινωνικής και γεωγραφικής απομόνωσης σε σχέση με το υπόλοιπο τμήμα του ν. Λάρισας. Το ορεινό του εδάφους κατατάσσει την επαρχία μας στις μειονεκτικές περιοχές της χώρας που είναι ταυτόσημες με χρονίζοντα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Ορισμένα από αυτά σχετίζονται με το πεπαλαιωμένο οδικό δίκτυο, την ανεργία, την υπογεννητικότητα, την πληθυσμιακή φυγή, την συρρίκνωση του εισοδήματος των αγροτών και των κτηνοτρόφων που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της τοπικής παραγωγικής βάσης, την μακροχρόνια απουσία δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων. Η παρούσα χρονική συγκυρία αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το αναπτυξιακό μας μέλλον. Η απόφαση να πιστοποιηθεί το αρνάκι της περιοχής μας ως προϊόν Π.Ο.Π. θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Τα κτηνοτροφικά προϊόντα μας θα έχουν έντονη παρουσία στις αγορές και λόγω ζήτησης θα έχουν καλύτερες τιμές. Εκείνο που πρέπει να κοιτάξουμε περισσότερο είναι οι οδικοί άξονες που θα καταστήσουν ευχερέστερη την παρουσία του δυνητικού επισκέπτητουρίστα στο Λιβάδι και στις υπόλοιπες παρολύμπιες περιοχές. Αναφέρομαι στον κεντρικό οδικό άξονα Λάρισα - Ελασσόνα - Κοζάνη Φλώρινα - Νίκη, στη βελτίωση του υπάρχοντος δρόμου Κατερίνη-ΛιβάδιΕλασσόνα, και στους κατασκευαζόμενους δρόμους Λιβάδι-Σαραντάπορο και Βερδικούσια-Λογγάς. Το Λιβάδι έχει προοπτική ανάπτυξης αρκεί να αξιοποιήσει τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Δηλαδή, τις παραγωγικές του δυνατότητες, τη δημιουργία επώνυμων προϊόντων ποιότητας, τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, τη θέση του απέναντι στον Όλυμπο, τις φυσικές ομορφιές, την πολιτιστική του παράδοση τα εκκλησιαστικά μνημεία, κ.α. Εφ. Λιβάδι: -Τι θα θέλατε να προσθέσετε, τέλος, που δεν καλύπτεται από τις παραπάνω ερωτήσεις;

κ. Μ. Μ: -Θέλω να ευχηθώ στην εφημερίδα σας να συνεχίσει να προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό τις πολύτιμες υπηρεσίες της και προϊόντος του χρόνου να επιδιώξει την ανεξαρτησία της από τυχόν πολιτικά και κομματικά κελεύσματα.

Tην συνέντευξη πείραν για την εφημερίδα οι: Μπάμπας Λάζαρς, Κιτσούλης Δημήτρης και Βαγγέλης Καπέτης.

κ. Μ. Μ: -Η κατιούσα πορεία την

7

Α΄ Μέρος

ΠΡΟΞΕΝΙΟ

γράφει ο Ευριπίδης Καπέτης

Πριν εβδομήντα με εκατό χρόνια, στο βλαχοχώρι Λιβάδι -παλιά Βλαχολίβαδο- ο πληθυσμός του ήταν πολύ μεγαλύτερος από το σημερινό. Ξεπερνούσε τις τέσσερις χιλιάδες. Οι οικογένειες πολυμελείς. Μέσος όρος κάθε οικογένειας τέσσερα με έξι παιδιά. Τα σπίτια πολύ μικρά για τόσο μεγάλες οικογένειες, λόγω των μικρών οικοπέδων. Η οικονομική κατάσταση για την πλειοψηφία των κατοίκων ήταν ίδια. Από μέτρια έως κακή. Υπήρχε και μια μικρή αστική τάξη, η οποία απασχολούνταν κυρίως στα ευγενή επαγγέλματα, οι «γκαγκάνοι. Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία και τη γεωργία. Δεν έλειπαν βέβαια και οι διάφοροι τεχνίτες, οι ανειδίκευτοι και οι εργάτες γης. Ανάμεσα στους κτηνοτρόφους υπήρχαν και οι έχοντες κάτι περισσότερο, οι κεχαγιάδες, αλλά και στους γεωργούς μικροί για την εποχή τσιφλικάδες, οι μεγαλοκτηματίες, με ιδιοκτησίες μεγάλων κομματιών γης. Αν παρακολουθήσει κανείς με προσοχή τα ήθη και έθιμα της εποχής, όπως το «δόσιμο του λόγου», ή το γάμο θα νομίζει ότι παρακολουθεί ένα ολόκληρο κινηματογραφικό έργο που μέσα φαίνεται η δημιουργία, η σύνθεση, η δραματική τέχνη και η πνευματική ανάπτυξη του χωριού μας. Κάθε κίνηση συνοδεύεται από ένα δημοτικό τραγούδι και κάθε τραγούδι από μια σκηνή. Η Λιβαδιώτικη κοινωνία, κλειστή και απόμερη από μεγάλα αστικά κέντρα, ήταν πολύ συντηρητική. Η πλειοψηφία των κατοίκων δεν είχε βγει προς τα έξω, εκτός βέβαια από τους άντρες, οι οποίοι κατά την ηλικία της στράτευσης υποχρεωτικά έφευγαν σε άλλα μέρη. Με τον έξω κόσμο, έρχονταν συνήθως, σε επαφή οι κυρατζήδες (μεταφορείς) που πολλές φορές ήταν και έμποροι. Και οι αστοί βέβαια της εποχής είναι αυτονόητο ότι είχαν επαφές εκτός Λιβαδίου. Η οικογένεια ήταν κυρίως πατριαρχική. Ο πατέρας αφέντης ήταν αυτός που κυβερνούσε και έδινε εντολές στην οικογένεια. Οι διαταγές του ήταν εντολές και για τη μητέρα αλλά και για τα παιδιά. Τα παιδιά μόλις γινόντουσαν κάποιας ηλικίας άρχιζαν μεταξύ τους τις κρυφοσυζητήσεις και τα πειράγματα με το γάμο. Οι γονείς όμως ήταν αυτοί που φρόντιζαν για την επαγγελματική τους αποκατάσταση, αλλά και για το ποια θα παντρευτούν τα αγόρια τους και σε ποιον θα δώσουν τα κορίτσια τους. Η ηλικία καθορισμένη, τα κορίτσια μέχρι τα είκοσι τους έπρεπε να παντρευτούν. Ενώ τα αγόρια αφού γύριζαν από το στρατό, μέχρι τα είκοσι πέντε τους. Ο πατέρας φρόντιζε να αποκαταστήσει τα παιδιά του όσο το δυνατόν καλύτερα. Πρώτα- πρώτα έπρεπε να είναι χωριανός ή χωριανή. Δεν έδιναν τα παιδιά τους εκτός χωριού αλλά ούτε δέχονταν γαμπρό ή νύφη από άλλο χωριό και από άλλη φάρα. Σπάνια πάντρευαν τα κορίτσια στα ξένα. …..Σου ‘πα μάνα, πάντρεψε με, σπιτονοικοκύρεψέ με Και στα ξένα, μάνα μου, μη με δώσεις Και στα ξένα μη με δώσεις, γιατί θα το μετανιώσεις…. Έπρεπε επίσης, να είναι της ίδιας κοινωνικής τάξης. Σπάνια γίνονταν γάμοι αστών με κτηνοτρόφο ή γεωργό. Η προσπάθεια των γονιών ήταν να συμπεθεριάσουν με καλή οικογένεια, με νοικοκυραίους. Ποτέ, ένας καθώς πρέπει «νοικοκύρης» δε θα έδινε την κόρη του σε ένα «ταλαίπωρο» παλικάρι και ούτε ένας φτωχός θα ζητούσε για νύφη κορίτσι από «τζάκι», γιατί θα τον κορόιδευαν. Υπήρχε όμως μια περίπτωση να ταιριάξουν αυτές οι αντιθέσεις: εάν ο «νοικοκύρης» είχε άσχημη κόρη ή είχε βλάκα και ανίκανο γιο. Ακόμη, πολλές φορές αρραβώνιαζαν την κόρη με μεγάλο σε ηλικία γαμπρό αλλά πλούσιο. ……ακούστε σεις οι ανύπαντρες, ν’ σεις οι μαυρομάτες φλουριά να μη ζητήσετε μπροστά στα παλικάρια έτσι τα ζήλεψα κι εγώ και πήρα γέρον άντρα Για τα αγόρια, πρόσεχαν το κορίτσι να είναι από καλό σόι (ντι μπούνα νταμάρα). Το κορίτσι έπρεπε να είναι καλή νοικοκυρά και βέβαια, γνώριζαν καλά και τη μητέρα που το ανάθρεψε, («πάρε νύφη από σειρά και σκυλί από κοπάδι»). Ο άντρας, πρώτα έπρεπε να παντρέψει τις αδερφές του, αν είχε, κατά σειρά ηλικίας και ύστερα έπαιρνε σειρά αυτός. Οι κόρες για την οικογένεια θεωρούνταν «γραμμάτιο» για εξόφληση. Έχω κόρη έχω πίκρα…../…….Έχω γιο έχω χαρά που θα γίνω πεθερά Τα κορίτσια, εκτός από το νοικοκυριό τα απασχολούσαν οι γονείς και στην κτηνοτροφία και στη γεωργία. Πολλά κορίτσια, όμως, μάθαιναν και ραπτική. Επίσης, έπρεπε να μάθουν να πλένουν στη σκάφη, να ζυμώνουν και να ψήνουν ψωμιά στο φούρνο του σπιτιού, να απλώνουν φύλλα για πίτα, να ασχολούνται με τα μαλλιά και τον αργαλειό, για να κάνουν και την προίκα τους. Εκείνο το είδος όμως που ήταν πολύ ανεπτυγμένο ήταν το κέντημα. «Έβγαζαν τα μάτια τους» στις βεγγέρες κεντώντας ποδιές, πουκαμίσες, μαντήλια. Ο ύπνος ήταν για τις τεμπέλες και τις «ανεπρόκοπες». Γι΄ αυτό έλεγαν, «γλυκός ο ύπνος το πρωί, γυμνός ο κώλος τη Λαμπρή». Οι γνωριμίες για την εποχή εκείνη μεταξύ αγοριών και κοριτσιών ήταν δύσκολες. Δεν υπήρχαν τρόποι διασκέδασης. Η έξοδος των κοριτσιών από το σπίτι περιορισμένη. Μόνο κοντά στις Απόκριες, στη γιορτή του Θεοδώρου, μαζεύονταν μόνο κοπέλες ανύπαντρες στις γνωστές «ντούφες» και γλεντούσαν όλο το βράδυ. Τα αγόρια μετά τα δεκαοχτώ τους έβγαιναν και στα καφενεία. Σε πολλά σημεία του χωριού στήνονταν χοροί. Ήταν ανοιχτές μεγάλες αλάνες όπως, το «Χρουστάσι» (Χοροστάσι-εξου και το όνομα), «λα Γιαννιό», «λα προύνου» κ.α. Οι νέοι, λοιπόν, επισκέπτονταν όσους χορούς προλάβαιναν. Με την παρότρυνση των γονιών τους οι νέες φορούσαν πάντα τα καλά ρούχα που είχαν, γινόντουσαν όμορφες και έβγαιναν στο χορό (λα κόρου). Οι νεαροί έπαιρναν άδεια από τους μεγαλύτερους όπου και αν ήταν και έβγαιναν στο χορό. Ήταν μια ευκαιρία να αλληλοκοιταχτούν, να αλλάξουν μόνο τα βλέμματά τους . Εκεί γινόταν το νυφοδιάλεγμα. Οι χοροί στήνονταν σε διπλή σειρά, μια σειρά γυναικών, μια αντρών. Οι θαρραλέες έσερναν πρώτες το χορό. Τραγουδούσαν χωριστά οι δύο χοροί και ύστερα όλοι μαζί. Αργότερα μεταφέρθηκαν όλα αυτά στο κιόσκι κάτω από τα πεύκα, καταργώντας τους χορούς, όπου γίνονταν η καθιερωμένη βόλτα. Όσοι γονείς είχαν άμεσο ενδιαφέρον πήγαιναν και αυτοί για σεργιάνι. Πρόσεχαν ποια

8

ΛΙΒΑΔΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ Για δεύτερη χρονιά οι ΛΙΒΑΔΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ γιορτάσανε την απελευθέρωση του Λιβαδίου. Η γιορτή ξεκίνησε με το χτύπημα της καμπάνας στις 7:30 π.μ.. Έγινε αναπαράσταση της έναρξης της μάχης με 98 πυροβολισμούς, όσα και τα χρόνια απελευθέρωσης. Στη συνέχεια, ομάδες καβαλάρηδων ξεχύθηκαν στις γειτονιές του χωριού διανέμοντας το χρονικό της ημέρας.

Στις 11 π.μ. έγινε συγκέντρωση των ομάδων στη πλατεία του χωριού και ξεκίνησε πορεία των καβαλάρηδων στα χνάρια της ιστορικής διαδρομής του Ελληνικού Στρατού, που με

οδηγό των Μακεδονομάχο Ηλία Λάππα, πραγματοποίησαν την κυκλωτική κίνηση των Τούρκων, Κόντουρου μάρη – Τσαμάσου – Σμίξη – Παλιοχώρι – Ντούρο. Μετά το τέλος της πορείας ακολούθησε μικρή γιορτή στο αγρόκτημα Λανάρι, όπου λειτούργησε και μια μικρή έκθεση με πολεμικό υλικό του 1912. Η γιορτή έκλεισε αργά το βράδυ με ρήψη πυροτεχνημάτων. Οι καβαλάρηδες θέλουν να ευχαριστήσουν, τα ζαχαροπλαστεία Αντωνίου για την στήριξη και την προσφορά τους σε γλυκίσματα, τον επιχειρηματία Αθανάσιο Κασίδη για την προσφορά του σε είδη κρέατος, την εταιρία ΕΞΑΡΧΟΣ Α.Ε. για την οικονομική στήριξη, τον ξενώνα Λανάρι για την παραχώρηση του χώρου αλλά και όλους όσοι με την παρουσία τους, τη συμμετοχή τους και τον καλό τους λόγο πήραν μέρος στη γιορτή. Και του χρόνου! ΛΙΒΑΔΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΡΗΔΕΣ

μαγειρεύει η Βούλα

Τώρα που άρχισε να χειμωαλάτι . Στη συνέχεια ρίχνουμε νιάζει, η μυρωδιά της μηλόπι- «Μηλόπιτα το αλεύρι με το μπέικεν και ή «χειμωνιάτικη» τας στο σπίτι μας όταν ψήνεανακατεύουμε με το χέρι μας ται είναι αποκλειστικά γεύση σιγά - σιγά μέχρι να απορροφήχειμωνιάτικη. Το άρωμα της κανέλας μαζί σει όλο το αλεύρι και να ξεκολλάει από με το μήλο αμέσως ζεσταίνουν την ατμό- τα τοιχώματα του μπολ. Απλώνουμε την ζύμη σε ταψί -διαμέσφαιρα του σπιτιού συνοδεύοντας άψογα το καφεδάκι μας. Η συγκεκριμένη συντα- τρου όπου κάνουμε το παντεσπάνι της γή δεν μοιάζει με κέικ αλλά με τάρτα τούρτας- αφού το έχουμε πρώτα αλείψει μήλου διότι η ζύμη δεν είναι υγρή και δεν με βιτάμ ή έχουμε βάλει λαδόκολλα. Στη είναι πολύ γλυκιά. Είναι μια πολύ νόστι- συνέχεια βάζουμε από επάνω τα μήλα που έχουμε τρίψει , πασπαλίζουμε με μη και εύκολη συνταγή. Υλικά.:2 αυγά, 2 κούπες αλεύρι, 1 κούπα λίγη κανέλα και λίγη ζάχαρη όλη την επικαλαμποκέλαιο, μισή κούπα ζάχαρη, 1 φάνεια. Τα καρύδια είναι καλύτερα να τα μπέικεν, ξύσμα από ένα πορτοκάλι ή προσθέσουμε στα μισά του ψησίματος λεμόνι, λίγο αλάτι, λίγο κανέλα, λίγα για να μην καούν. Ψήνουμε την μηλόπικαρύδια κομμένα με το μαχαίρι, ζάχαρη τα στους 170 βαθμούς κελσίου για μισή άχνη για το σερβίρισμα., 4-5 μήλα μέτρια ώρα. Όταν την σερβίρουμε την πασπα( τριμμένα στον τρίφτη κρεμμυδιού. ) λίζουμε με ζάχαρη άχνη . Εκτέλεση: Χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαΚαλή επιτυχία! ρη και το ξύσμα πορτοκαλιού με το μίξερ. Καλή σας όρεξη. Προσθέτουμε το καλαμποκέλαιο και το ταιριάζει με το γιο τους, ποια θα πήγαιναν να «ζητήσουν» για νύφη. Έβρισκαν τον κατάλληλο φίλο ή συγγενή, γνωστό και σοβαρό άνθρωπο, να μετράει ο λόγος του, και τον έστελναν προξενητή. Το ρόλο του προξενητή έπαιζαν, πολλές φορές, και οι ραφτάδες της εποχής. Ήταν ελεύθεροι επαγγελματίες και τη δουλειά τους την έκαναν στα σπίτια. Εκεί, αν έραβαν ρούχα για όλη την οικογένεια περνούσαν μήνες ολόκληρους. Έτσι ήξεραν πρόσωπα και πράγματα για τις οικογένειες και έπαιζαν καταλυτικό ρόλο στις προξενιές. Μερικές φορές όμως γνωρίζονταν από πριν οι νέοι. Τόποι συνάντησης οι βρύσες του χωριού όπου έπαιρναν νερό οι κοπελιές. Μια όμορφη κοπέλα / Κι ένας λεβέντης νέος Πήγε η κόρη για νερό / Και βρέθηκαν και μίλησαν Συνήθως την Κυριακή του Θωμά οι οικογένειες που είχαν κόρες περίμεναν προξενητάδες. Αν υπήρχε ανταπόκριση και ο προξενητής έπαιρνε το πολυπόθητο ναι, ετοιμάζονταν ο πατέρας του γιου, πήγαινε στο σπίτι τη κοπέλας-νύφης να δώσει το λόγο «το σημάδι»(ντιντιά γκραιλιου). Το σημάδι ήταν κάτι χαρακτηριστικό, δαχτυλίδι (πολλές φορές ξένο ή δανεικό, διότι υπήρχε φτώχεια) ασημένιο συνήθως, ή μπρούτζινο με ασημένια επίχρυση ή πενήντα δραχμές. Εκείνη τη βραδιά αποφάσιζαν και πότε θα τη «δείξουν», «Κουντου βα ουασπουνιεμ», πότε θα γίνονταν γνωστό σ΄ όλο το χωριό ο αρραβώνας. Αν βέβαια, δεν έβρισκαν ανταπόκριση από την πρώτη νύφη, είχαν και εφεδρείες, πήγαιναν στη δεύτερη, στην τρίτη κλπ. Δεν έλειπε όμως, και το «κλέψιμο», η αρπαγή της νέας που αγαπούσε κάποιος και δεν το επέτρεπαν οι γονείς της. Γινόταν η κλεψιά και με «βίαιη» απαγωγή, αλλά και με τη θέληση και των δύο «αλληλοαπαγωγή». Μέχρι που θα γίνονταν τα επίσημα, η νύφη δεν έπρεπε να βγαίνει έξω στον κόσμο. Ήταν κρυφά αρραβωνιασμένοι. Πάντα υπήρχαν κάποιοι λόγοι γι΄ αυτό. Ο γαμπρός φαντάρος ή η νύφη δεν ήταν έτοιμη. Ένας άλλος τρόπος αρραβωνιάσματος που πρέπει να μνημονευθεί ήταν οι λεγόμενες τριάδες. Βραβείο ευρεσιτεχνίας χρειαζόταν αυτός που το σκέφτηκε. Αρραβώνες γίνονταν μεταξύ τριών φίλων οι οποίοι και οι τρεις είχαν αδερφή ή αδερφές.

(Οκτώβριος - Νοέμβριος 2010)

πάµε γήπεδο... γράφει ο Λάζαρος Mπάμπας

γράφει ο Λάζαρος Mπάμπας

Αθλητικά δρώμενα και νέα από το Λιβάδι...

1η Αγωνιστική, Α.Ο.Λ. – Σαραντάπορο, 1 - 1 Στις 3-10-2010, στο γήπεδο της Δολίχης, η ομάδα μας αντιμετώπισε την ομάδα του Σαρανταπόρου και ήρθε ισόπαλη με 1-1 τέρματα. Η παρουσία εκατοντάδων θεατών δημιούργησε μια φανταστική ατμόσφαιρα στον αγωνιστικό χώρο. Έγινε ένα δυνατό και καλό παιχνίδι όπου, το σκορ άνοιξε η ομάδα μας, με τέρμα του Μεταξιώτη Γιώργου και στην συνέχεια ήρθε η ισοφάριση.

2η Αγωνιστική, Α.Ο.Λ. – Βουβάλα, 1 - 2 Το πρωί της Κυριακής, 10-10-10, στην έδρα μας, εξελίχθηκε η δεύτερη αγωνιστική με αντίπαλες, τις ομάδες Α.Ο.Λ. – Βουβάλα. Η παρουσία του φίλαθλου κοινού και πάλι, εκπληκτική. Στο πρώτο ημίχρονο, η φιλοξενούμενη ομάδα προηγήθηκε. Στο δεύτερο μισό του αγώνα, το Λιβάδι ισοφάρισε, με ένα καταπληκτικό ευθύβολο σουτ, του Γκατζούνη Γιώργου. Σε μια ξαφνική αντεπίθεση, η Βουβάλα κερδίζει πέναλτι και έτσι, διαμορφώνεται το σκορ σε 1-2. Στα τελευταία λεπτά του αγώνα, η ομάδα μας, μετά από συνεχόμενη πίεση, κερδίζει πέναλτι. Η εκτέλεσή του βιαστική και άστοχη και το τελικό αποτέλεσμα βρίσκει το Λιβάδι χαμένο.

3η Αγωνιστική, Στεφανόβουνο – Α.Ο.Λ. 3 - 1 Στις 17-10-10, η Α.Ο.Λ αγωνίστηκε, εκτός έδρας, με την ομάδα του Στεφανόβουνου. Στο πρώτο ημίχρονο, διαιτητικά λάθη δημιούργησαν κάποιες μεμονωμένες αψιμαχίες, και στο τέλος του 45λεπτου, οι οικοδεσπότες προηγούνταν με 1-0. Στο δεύτερο μισό, τα πράγματα άλλαξαν τελείως. Σκληρά μαρκαρίσματα, αντιαθλητικό πνεύμα και πολλά διαιτητικά λάθη, λίγο έλειψαν να διακόψουν το παιχνίδι. Με την επικράτηση των ψυχραιμότερων, ο αγώνας τελείωσε με σκορ, 3-1. Το γκολ για το Λιβάδι, πέτυχε ο Μεταξιώτης Γιώργος.

Αρνάκι Ελασσόνας Είναι πλέον γεγονός η δημοσίευση της αίτησης στην επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την κατοχύρωση του προϊόντος «Αρνάκι Ελασσόνας» ως προϊόν προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ). Εάν στο επόμενο εξάμηνο δεν υπάρξει ένσταση, τότε, η κατοχύρωση επικυρώνεται. Μια αρκετά σημαντική εξέλιξη για την περιοχή του νεοσύστατου δήμου μα, αφού, πρόκειται για την πρώτη πιστοποίηση νωπού κρέατος στη χώρα μας. Ως γεωγραφική περιοχή, ορίζεται η επαρχία Ελασσόνας καθώς και το δημοτικό διαμέρισμα Δαμασίου, του δήμου Τυρνάβου. Μια περιοχή ορεινή – ημιορεινή με υψόμετρο από 250μ έως 2250μ, με τεράστια ποικιλία βλάστησης στην οποία βόσκουν οι γονείς των σφαγίων. Ως Αρνάκι Ελασσόνας καθορίζεται το νωπό κρέας αρνιών γάλακτος 30-35 ημερών, βάρους 6,5kg -10,5kg, το οποίο τρέφεται μόνο με μητρικό γάλα προβάτων, που διαβιούν στην οριζόμενη περιοχή και φέρουν τα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά των αυτοχθόνων ελληνικών φυλών. Οι πληθυσμοί αυτών των προβάτων είτε ανήκουν στις αυτόχθονες ηπειρωτικές ελληνικές φυλές Καραγκούνικη, Βλάχικη, Σαρακατσάνικη και Μπούτσικο, είτε προέρχονται από διασταυρώσεις αυτών των φυλών μεταξύ τους ή και με τις Ελληνικές φυλές, Χιώτικο, Σερρών, Μυτιλήνης και Φριζάρτας. Η περιοχή μας, το Λιβάδι, ως κατεξοχήν κτηνοτροφική περιοχή μόνο όφελος μπορεί να έχει από τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Είναι ένας νέος δρόμος, τον οποίο οι κτηνοτροφικοί σύλλογοι μας θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και να διευρύνουν. Η προώθηση των ντόπιων κρεάτων μας αποκτά πλέον, επίσημο και πανευρωπαϊκό διαβατήριο.

Ανατροπή

4η Αγωνιστική, Α.Ο.Λ. – Θύελλα Ελευθεροχωρίου 1 – 2 Στις 24-10-10, το Λιβάδι αντιμετώπισε την πρωτοπόρα ομάδα του ομίλου μας, Θύελλα Ελευθεροχωρίου. Το γήπεδο της Δολίχης, γεμάτο από τους ένθερμους Λιβαδιώτες φιλάθλους, αποτέλεσε μια καυτή έδρα την οποία, δυστυχώς, οι νεαροί και άπειροι παίχτες μας δεν εκμεταλλεύτηκαν. Το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν με πέναλτι, στη συνέχεια, ισοφάρισε το Λιβάδι και τελικά, ο αγώνας έκλεισε με νικητές τους Ελευθεροχωρίτες, με 1-2 τέρματα. Σκόρερ για το Λιβάδι, ο Καψάλης Αλέκος.

5η Αγωνιστική, Δολιχιακός – Α.Ο.Λ. 2 – 0 ο αγώνας διεκόπη Το Σάββατο, 30 – 10 – 2010, στο γήπεδο της Δολίχης, το τοπικό ντέρμπι ανάμεσα στις δυο ομάδες του δήμου Λιβαδίου, αποτέλεσε και το σημαντικότερο γεγονός της ημέρας. Η νεοσύστατη Λιβαδιώτικη ομάδα αντιμετώπισε την πολύπειρη και διαρκώς παρούσα στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ομάδα της Δολίχης. Το παιχνίδι, στο πρώτο ημίχρονο διεξήχθη κανονικά και το σκορ ήταν, 2-0, υπέρ του Δολιχιακού. Στα μέσα του δεύτερου ημίχρονου, επήλθε σύρραξη μεταξύ των ποδοσφαιριστών των αντίπαλων ομάδων η οποία, δυστυχώς, γενικεύτηκε και μεταξύ των φιλάθλων, προκαλώντας βίαιες και αντιαθλητικές σκηνές. Το παιχνίδι διεκόπη, και ένας αγώνας που θα έπρεπε να είναι γιορτή, άνοιξε ένα μέτωπο διαμάχης μεταξύ συνδημοτών που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα απολύτως. Ο εκνευρισμός, η αντιπαλότητα, ο ακραίος τοπικισμός επικράτησαν, της ψυχραιμίας, της σοβαρότητας, του υγιούς ερασιτεχνικού αθλητισμού και οδήγησαν σε ακραίες συμπεριφορές. Μετά αντεγκλήσεις λίγων ημερών, δόθηκαν εκατέρωθεν διευκρινήσεις για το ζήτημα. Ύστερα, από συνεννόηση των διοικούντων των δυο σωματείων βρέθηκε συμβιβαστική λύση. Η τιμωρία βέβαια, δεν αποφεύχθηκε και για τις δύο ομάδες.

6η Αγωνιστική, Α.Ο.Λ. – Μικρό Ελευθεροχώρι 1 - 2 Στις 21-11-10 και στο γήπεδο της Ολυμπιάδας, αφού ο Α.Ο.Λ. τιμωρήθηκε για μια αγωνιστική, η ομάδα μας ηττήθηκε από αυτή του Μικρού Ελευθεροχωρίου. Το Λιβάδι προηγήθηκε στο σκορ, με τον Μπατζάκη Νίκο ενώ, οι αντίπαλοί μας ισοφάρισαν στο τέλος του πρώτου ημίχρονου. Στη συνέχεια, μετά από πολλές χαμένες ευκαιρίες, οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν το παιχνίδι, πετυχαίνοντας ένα ακόμα, τέρμα.

Έντονες ήταν και φέτος οι διαπραγματεύσεις των κτηνοτρόφων μας με τους εμπόρους αιγοπρόβειου γάλακτος στο διάστημα Σεπτεμβρίου - Νοεμβρίου. Η αρχική τιμή που δόθηκε από γνωστό Ελασσονίτη έμπορο, ήτανε 0,95 € ανά κιλό για το πρόβειο γάλα, δηλαδή 6 λεπτά χαμηλότερη από την περσινή. Η επιμονή του και η προκλητικότητά του να επιβάλλει την χαμηλότερη τιμή, έπεισε κάποιους λίγους κτηνοτρόφους. Οι συναντήσεις, οι συζητήσεις στον πλάτανο και στα καφενεία υπήρξαν ατελείωτες. Η συγκεκριμένη προσφορά δεν ικανοποίησε τους Λιβαδιώτες παραγωγούς και έτσι, απευθύνθηκαν σε άλλο έμπορο, ο οποίος πρόσφερε 1 € ανά κιλό για το πρόβειο γάλα, ενώ για το γίδινο 0,60 € ανά κιλό. Έτσι, φέτος μετά πολλών ετών, ο συντοπίτης έμπορος δεν κατάφερε να παραλάβει τη μερίδα του λέοντος από το Λιβαδιώτικο γάλα, το οποίο συμφωνήθηκε να πουληθεί στο νεοεμφανιζόμενο ανταγωνιστή του. Είναι όμως γεγονός, ότι φέτος η τιμή είναι ελαφρώς χαμηλότερη από την περσινή καθώς επίσης και ότι ο κτηνοτροφικός σύλλογος άρχισε πάλι να μπαίνει στο περιθώριο. Τώρα, που δυσκολεύουν τα πράγματα λόγω γενικότερης πολιτικής και οικονομικής κρίσης, η ανάγκη ενός ισχυρού κτηνοτροφικού συλλόγου είναι επιτακτική. Μπερδεμένος Καιρός! Έντονες βροχοπτώσεις στην περιοχή μας, κατά το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου καθώς και στις αρχές Νοεμβρίου, είχαν ως αποτέλεσμα τη δυσχέρεια των αγροτικών εργασιών της περιόδου. Συλλογή σταφυλιών, θέρισμα καλαμποκιού, οργώματα, καθώς και σπορά σιτηρών πήγαν χρονικά πίσω. Φυσικά, τα ρέματα του χωριού μας τρέχανε νερό, το φράγμα στο Μαρούλι άρχισε να ξαναγεμίζει και τα μανιτάρια ξεφυτρώνανε παντού. Οι λάτρεις των μανιταριών βρήκαν τη χαρά τους. Στη συνέχεια, στα μέσα Νοέμβρη, μια περίεργη για την εποχή άνοδο της θερμοκρασίας έφερε έντομα στο Λιβάδι. Οι στάβλοι καθώς και τα καζάνια, τα οποία λειτούργησαν κανονικά, γέμισαν μύγες και διάφορα έντομα, αναγκάζοντας τους ιδιοκτήτες τους να χρησιμοποιήσουν ισχυρά εντομοκτόνα.

Αεροψεκασμοί Το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτώβρη, στο περιαστικό δάσος Λιβαδίου, πραγματοποιήθηκαν ψεκασμοί από αέρος, με δύο ειδικά αεροπλάνα για την αντιμετώπιση της προσβολής των πεύκων από τη γνωστή κάμπια Thaumetopoea pityocampa. Το σκεύασμα που χρησιμοποιήθηκε είναι ο βάκιλος Bacillus Thyrigiensis, ένα οικολογικό, ακίνδυνο και αποτελεσματικό υλικό, το οποίο, δεν επηρεάζει καθόλου την υπόλοιπη πανίδα του δάσους μας. Το αίτημα του δήμου Λιβαδίου καθώς και όλων των κατοίκων έγινε δεκτό και μια καλή συνεργασία των υπηρεσιών, τόσο του Δήμου μας, του Δασαρχείου αλλά και της Περιφέρειας Λάρισας, ξεκίνησε. Ας ελπίσουμε, ότι ο επόμενος ψεκασμός θα γίνει σε λιγότερο από δέκα χρόνια, μιας και ο προηγούμενος έγινε το 2000. Το πευκοδάσος μας πρέπει να λάμπει, εκεί ψηλά, στα Πιέρια όρη.

Y. Γ.: Στο 37ο φύλλο στην στήλη Σύντομα Αγροτικά Νέα στο θέμα Βοσκός, γράφτηκε ότι το νέο πρατήριο είναι του νέου κτηνοτροφικού συλλόγου ενώ το σωστό είναι ότι είναι του συνεταιρισμού βοσκών Λιβαδίου Ολύμπου. Οπότε δεν υφίσταται νέος κτηνοτροφικός σύλλογος. Προς αποκατάσταση της αλήθειας.

DOUFAS COFFE STATION Ντούφας Αθανάσιος Τηλ. 2310 312712 Κηφισίας 33 Θεσσαλονίκη

9

Kόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δωσ’ της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει Γράφει η Γλυκερία Γκρέκου

Η στήλη φιλοξενεί ένα από τα ωραιότερα διηγήματα του Παπαδιαμάντη. Οι μέρες που ακολουθούν είναι το πρόσχημα, η ζωή είναι η αιτία. Προσπάθησα να αποδώσω το κείμενο όσο γίνεται, αν γίνεται, σε γλώσσα που μιλάμε σήμερα. Πιθανόν να αποτελεί «ύβρη» για τους Παπαδιαμαντικούς. Η αγάπη όμως για εκείνον με κάνει να θέλω να τον κοινωνήσω έστω και σ’ αυτή τη μορφή. Εξάλλου το πρωτότυπο μας περιμένει πάντα εκεί να το διαβάσουμε ξανά και ξανά.

«Ο έρωτας στα χιόνια» Κρύο. Καρδιά του χειμώνα. Έκλεισε την εξώπορτα του μισογκρεμισμένου σπιτιού του. Έριξε στους ώμους του το παλιό ναυτικό πανωφόρι, το μόνο που σωζόταν από τα ανέμελα, ευτυχισμένα χρόνια της νιότης του. Αυτό και το γέρικο κορμί του. Γιατί δεν ήταν νέος πια, ούτε όμορφος και από λεφτά είχε μείνει ρέστος. Κάθε μέρα το ίδιο δρομολόγιο. Σπίτι, σοκάκι κατηφορικό για τη θαλάσσια αγορά , μια στάση έξω από το σπιτικό της, ενός λεπτού μουρμουρητό: -Καημός είν᾽ αυτός, δεν είναι χυλός… έρωντας είναι δεν είναι γέροντας. Το έλεγε τόσο συχνά ώστε οι γειτονοπούλες τού είχαν κολλήσει το παρατσούκλι: <<Ο μπαρμπα-Γιαννός ο Έρωντας. Ένας «έρωντας» γέρος, φτωχός ,πλούσιος στα νιάτα του. Λεφτά, καράβι, ταξίδια στις θάλασσες, ντόλτσε βίτα στα λιμάνια. Τώρα πια είχε απομείνει μια παλιά πατατούκα να του θυμίζει κείνα τα χρόνια, που παλικάρι πρωτομπάρκαρε ναύτης στην μπομπάρδα του ξαδέρφου του. Τα πρώτα λεφτά, τα έκανε καλό κουμάντο και αγόρασε μετοχή στο πλοίο, έπειτα απόκτησε δικό του και έκανε κερδοφόρα ταξίδια. Πήραν αέρα τα μυαλά του, νόμιζε πως τα νιάτα και τα λεφτά δεν τελειώνουν ποτέ. Διάλεγε πάντα τα καλύτερα αγγλικά υφάσματα για τα κοστούμια του. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως τούτος ο γέρος με την λιωμένη

10

πατατούκα στους ώμους, φορούσε κάποτε βελούδινα γιλέκα, ψηλά καπέλα, καδένες με χρυσά ρολόγια, ότι τέλος πάντων είχαν περάσει από τα χέρια του πολλά λεφτά. Τα ξόδεψε όλα, φράγκο δεν του΄μεινε, σε ασωτίες, στην καλοπέραση, σε αγοραίους έρωτες στα μπορντέλα της Μασσαλίας. Έβραζε το αίμα του δεν μπορούσε να πει όχι στις χαρές της ζωής, δεν μπορούσε να αρνηθεί τον έρωτα, όσο κι αν κόστιζε αυτός. Κι έχει ο καιρός γυρίσματα που δεν τα φαντάζεται ανθρώπινος νους. Και άλλο δεν του'μεινε παρά μόνο το παλιό του πανωφόρι ,που το φορούσε ριχτό στους ώμους για να μπαρκάρει παρέα για κάποιο μικρό ναύλο ή για να βγάλει κανένα χταπόδι με ξένη βάρκα μέσα στο λιμάνι. Του πήγε κόντρα και η ζωή ,χήρεψε και έχασε παιδί χρόνια πριν .Κι απόμεινε μόνος. Εντελώς. Χρόνια τώρα κρύωνε το μέσα και το έξω του. Για να ξεχάσει και να ζεσταθεί ,αργά τη νύχτα, τα μεσάνυχτα ,κατέβαζε μερικά ποτήρια και γυρνώντας στο παλιόσπιτο τραγούδαγε για να μερέψει ο πόνος του.

Σοκάκι μου μακρύ – στενό, με την κατεβασιά σου, κάμε κι εμένα γείτονα με τη γειτόνισσά σου. Άλλοτε πάλι παραπονιόταν εύθυμα: Γειτόνισσα, γειτόνισσα, πολυλογού και ψεύτρα, δεν είπες μια φορά κι εσύ , Γιαννιό μου έλα μέσα. Γιορτές, πλησίαζαν τα Φώτα. Κι αμέσως μετά η γιορτή του. Ποια γιορτή; Χρόνια τώρα έχει ξεχάσει τι πάει να πει ζεστό σπιτικό, φαγητό που σιγοβράζει, σύντροφο να μοιραστεί τη μοναξιά του. Χειμώνας βαρύς. Ο ουρανός μέρες τώρα κλειστός. Χιόνι πάνω στα βουνά, χιονόνερο στον κάμπο. Του'ρθε στο νου το δημοτικό τραγούδι: Βρέχει , βρέχει και χιονίζει κι ο παπάς χειρομυλίζει. Μόνο στο τραγούδι χειρομύλιζε ο παπάς. Στην πραγματικότητα ,εκείνη ήταν που γύρναγε το μύλο με τα χέρια. Η γειτόνισσα, η πολυλογού και ψεύτρα. Γιατί τέτοια ήταν εκείνη. Μια μυλωνού που άλεθε για το αρχοντολόι του τόπου, για όλους εκείνους που δεν καταδέχονταν

Α! παγάλια, σι νου ασπάργκου αράδα τ᾽ έλου...

Eίναι παραμονές χριστουγέννων και όλοι στο χωριό ετοιμάζουν τα καλούδια και τις παραδοσιακές καθιερωμένες συνταγές: μεζέδια, γιαπράκια, σέλλινο, λάχανο. Έτσι και στο σπίτι όπου εξελίσσεται η ιστορία μας οι κατσαρόλες έχουν πάρει φωτιά. Πάει επίσκεψη, που λέτε, ο γαμπρός -άρτι αφιχθείς από την Κατερίνη- για να ευχηθεί για τα κόλιντα (κάλαντα) και στην σόμπα τα γιαπράκια βράζουν. Κάθεται κι αυτός λοιπόν δίπλα στη σόμπα και ο πεθερός λέει στην πεθερά: - Άντε μπάγκ᾽ ούν αρ´κίι σι μπέμου! Άντε βάλε ένα τσίπουρο να πιούμε. Η πεθερά βάζει το τσίπουρο και με το πιρούνι προσφέρει ένα γιαπράκι {από τα πάνω-πάνω της

κατσαρόλας και μάλιστα ντισμπιράτου (ψιλοδιαλυμένο)} στον γαμπρό λέγοντάς του: - Α μπριά, σι βέτζ, άου σάρι; Σι αντράρ᾽ γιουπρέκλι μπούνι, βόρου τσιβά; Για δοκίμασε να δείς, έχουν αλάτι, έγιναν καλά τα γιαπράκια, θέλουν τίποτα; Ο πεθερός κλείνοντας το μάτι πονηρά στον γαμπρό λέει: - Τσι, κου ούν γκόλου βα κουνάσκ᾽ όμλου. Σκουάτι βέρ᾽ νίκα. Τι με ένα μόνο θα καταλάβει ο άνθρωπος. Βγάλε ακόμη κανένα. Και η πεθερά αποκρίνεται: -Α! παγάλια, σι νου ασπάργκου αράδα τ᾽ έλου! - Ναι σιγά και μη χαλάσω τη σειρά γι᾽ «αυτόν»!

να φάνε ψωμί ζυμωμένο με αλεύρι από νερόμυλο ή ανεμόμυλο, αλλά προτιμούσαν ψωμί αλεσμένο με το χέρι. Τέτοια ήταν εκείνη, πολυλογού και ψεύτρα, αλλά σαν έβλεπε το πρόσωπό της , πρόσωπο φεγγάρι, με τις ματάρες της και το κοκκινάδι στα μάγουλά της, σαν την αντίκριζε λοιπόν, όλα της τα συγχωρούσε και τον έπιανε το παράπονο. Που δεν τον αγαπούσε κανείς, που ήταν μόνος κι έρημος στον κόσμο. Που εκείνη όλα τ'αγαπούσε: τον άντρα της, τα παιδιά της ως και το γαιδουράκι της. Μόνο εκείνον δεν καταδέχτηκε ποτέ της να του ρίξει μια ματιά. Και ερωτεύτηκε για να μην τρελαθεί. Για να ξεχάσει την παλιά , καλή ζωή του. Το καράβι του, τη θάλασσα, τις ασωτίες του. Το΄ριξε στον έρωτα για να ξεχάσει τα βάσανά του, τη γυναίκα του, το παιδί . Κι αφού τον τρέλανε ο έρωτας για την πολυλογού και ψεύτρα κι αφού εκείνη μήτε καταδέχτηκε να τον κοιτάξει ποτέ ,έπεσε στο ποτό για να την ξεχάσει. Μάταια όμως. Όσο περισσότερο έπινε τόσο δεν μπορούσε να τη βγάλει από το μυαλό του. Και καθώς επέστρεφε ,τα μεσάνυχτα ,στο ρημαδιό του, με το πανωφόρι να γλιστράει από τους λιγνούς του ώμους και οι νιφάδες μύγες λευκές, μπαμπακένιες τούφες, στροβιλίζονταν και πέφταν καταγής και έβλεπε το παράθυρό της κλειστό και άκουγε τον χειρόμυλο, την γλώσσα της ν'αλέθει και σκεφτόταν πως όλα τ'αγαπούσε εκείνη , εξόν απ'αυτόν, τότε λοιπόν τα μεσάνυχτα, φούντωνε σαν τρελός. Και καπνιζόταν σαν το μελίσσι και χτυπιόταν σαν το χταπόδι. Και τότε το θολωμένο του μυαλό έφτιαχνε ιστορίες. Πως τάχατες ο έρωτας ήταν ένας γερο-Φερετζέλης, που έμενε πέρα στο ψηλό βουνό και πως κρατούσε σαίτες , βρόχια και φωτιές. Και πως αυτός ο γέρο έρωτας έστηνε βρόχια πάνω στα χιόνια και τσάκωνε καρδιές- πεινασμένα κοτσύφια. Κι άλλες φορές πάλι τρυπούσε με τις σαίτες του τα παραθύρια για να ζεστάνει καρδιές. Σαν την καρδιά της άπονης ,της φλύαρης γειτόνισσας που όλα τα αγαπούσε εξόν από κείνον. Άλλοτε πάλι για να μερέψει την ανταριασμένη του ψυχή έριχνε ένα βλέμμα στο παραθύρι της, σήκωνε τους κουρασμένους ώμους του και μουρμούριζε λόγια παρηγοριάς: Ένας θεός θα μας κρίνει ...κι ένας θάνατος θα μας ξεχωρίσει και αναστενάζοντας: κι ένα κοιμητήρι θα μας σμίξει. Και ενώ τα μεθυσμένα βήματα τον πήγαιναν για ύπνο εκείνος έπιανε πάλι το γνωστό τραγούδι: Σοκάκι μου μακρύ στενό , με την κατεβασιά σου, κάμε κι εμένα γείτονα με τη γειτόνισσά σου.

Να ασπρίσει και να σαβανώσει το παλιόσπιτό του, το δρομάκι με την κατεβασιά και τη δυσωδία, το πανωφόρι του το λερό και μετά την γειτόνισσα την πολυλογού και ψεύτρα, την ψευτοπολιτική της, τον άντρα της, τα παιδιά και το γαιδουράκι της, το κοκκινάδι της, όλα να τ' αγιάσει και έτσι να τα παραδώσει στα μάτια του Κριτή. Έτσι αποκοιμήθηκε για να ξυπνήσει πάλι την επόμενη , να διαβεί το σοκάκι της, να της τραγουδήσει και να πνίξει πάλι το σεβντά του στο πιοτό. Ξαναγύρισε στο σοκάκι της μεθυσμένος παρά ποτέ. Δεν τον βαστούσαν τα πόδια του. Ίσα που έβγαινε το παγωμένο του χνώτο. Το σώμα του τον είχε προδώσει, το οινόπνευμα έκαιγε τα σωθικά του. Από τα μαγειριά αναδυόταν μυρωδιές γιορταστικές. Σκοτεινά και χιονισμένα Φώτα. Βρήκε τον δρόμο, χιονισμένο σοκάκι, δεν πατούσε στη γη σταθερά πια. Πιάστηκε από τον τοίχο. Για μια στιγμή ένιωσε τα πόδια του στη γη. Μουρμούρισε: Να είχαν οι φωτιές έρωτα…Να είχαν οι θηλιές χιόνια. Η γλώσσα και το μυαλό είχαν χάσει κάθε επαφή. Πάλι έχασε την ισορροπία του. Πήγε να πέσει. Άπλωσε το χέρι του να πιαστεί από τον παραστάτη. Σκοτείνιασαν όλα. Κατά λάθος άγγιξε το ρόπτρο. Ποιος είναι; Σιωπή. Ποιος είναι; Ξαναρώτησε η φωνή. Ο μπαρμπα- Γιαννός βρισκόταν κάτω από το παράθυρο. Αόρατος για τους πάνω. Το παράθυρο έκλεισε. Στο πάνω πάτωμα οι άνθρωποι είχαν ετοιμασίες. Εκείνος δοκίμασε να πει το τραγούδι του αλλά το βυθισμένο του μυαλό είχε χάσει κάθε επαφή με τη λογική. «Γειτόνισσα πολυλογού, μακρύ-στενό σοκάκι…» Κανείς δεν τον άκουσε, κανένας δεν περνούσε το σοκάκι εκείνη την ώρα. Κι εγώ σοκάκι είμαι, μουρμούρισε…ζωντανό σοκάκι. Οι δυνάμεις τον εγκατέλειπαν. Κλονίστηκε, έγειρε κι έπεσε φαρδύς πλατύς στο δρομάκι. Μια ύστατη προσπάθεια να σηκωθεί . Ένιωσε μια φρικιαστική ζέστη στο χιόνι. «Είχαν οι φωτιές έρωτα…είχαν οι θηλιές χιόνια!». Έρωτας στα χιόνια. Κρυφά απ’ όλους. Κανείς δεν τον είδε. Μόνο το χιόνι στοιβάχτηκε δυο πιθαμές πάνω του. Χιόνι σεντόνι, που τον έντυσε για να μην παρουσιαστεί γυμνός αυτός, η ζωή του και οι πράξεις του μπροστά στον Κριτή. Τα παιδιά τα χαράματα, πλησιάζοντας στο σοκάκι, έψαλλαν τα κάλαντα «Σήμερον τα φώτα κι ο φωτισμός…για ν’ ανέβω απάνου στους ουρανούς…».

Ένα βράδυ, πυκνό χιόνι έστρωσε φαρδύ-πλατύ σεντόνι σ' όλο το σοκάκι. Θες το πιοτό, το γέρικο μυαλό του, η απελπισία ,η ανάγκη για κάθαρση ,μπορεί και όλα μαζί ήρθαν και φτιάξαν μια εικόνα, ένα όνειρο ξυπνητό. Λες και το χιόνι μπορούσε να ισοπεδώσει και ν'ασπρίσει τα πάντα: Το καράβι, τη θάλασσα, τα χλιδάτα ρούχα, τις πόρνες, τη δυστυχία.

Ι αρά μου σ᾽ ιόου ακό....

Η µ ουσική, δίνει ψυχή στον κόσµ ο, φτερά στο µ υαλό, πτήση στη φαντασία και ζωή σε όλα Πλάτωνας

γράφουν οι: Σούλης Kοντοφάκας και Θόδωρος Ψαλλίδας

Διαδρομές Έξι βήματα κι ανηφορίζεις επτά δευτερόλεπτα την άκρη του σανιδιού αγγίζεις -σκηνή της αλήθειας το λένεΔιάλογοι Δώσε και πάρε Πάρε και δώσε Θέατρο Ξυπνάει ο Ζορμπάς στα μονοπάτια του υποσυνείδητου Αντάρτες ψυχής Ροός

« αφιερωµένο στον Αλέξη» ΣΥΛΛΟΓΗ hip-hop

6-12-2008, μια ημερομηνία που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Η ημέρα που έπεσε νεκρός ο 15χρονος Αλέξης από όπλο κρατικού υπάλληλού ειδικού φρουρού. Σύσσωμη η ελληνική hip-hop σκηνή αντέδρασε και τα συγκροτήματα οργανώθηκαν μέσω των forum, (για δεύτερη φορά, πέρυσι κυκλοφόρησε το 1ο cd την αντίστοιχη περίοδο) για να φτιαχτεί μία νεα συλλογή και να διανεμηθεί ελεύθερα μέσα απο το διαδίκτυο ανήμερα, της μαύρης επετείου. Αφιερωμένο στον Αλέξη, σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα πρωτοβουλία, η οποία ξεκίνησε αυθόρμητα με μόνο σκοπό να μη ξεχαστεί αυτό το θλιβερό γεγονός.

19 κομμάτια από τα πιο γνωστά hip-hop συγκροτήματα, όπως ΒήταΠεις, Στίχοιμα, Εισβολέας, Κόμης Χ, Τραγικός Είρωνας & Ά́γνωστη Αγάπη, Ραψωδός Φιλόλογος, Μουσικοί Ισοβίτες feat Δ.Π.Θ, Μανιακός, Dalas & Οπλιστής, Javaspa, Στιχοπλόκος, 6Δ, Τραγικός Είρωνας, Ορθολογιστές, A.n.o, Εισβολέας, EniD-dtaeys-txs-alice, Tus, Αδάμαστος. Δύο χρόνια πέρασαν από τότε, και ενώ έχουμε ως κοινωνία την τάση να ξεχνάμε και να παραβλέπουμε γεγονότα και καταστάσεις, αυτά τα παιδιά με τα σχισμένα παντελόνια, τα ορθάνοιχτα μάτια και σκουλαρίκια που κάποιοι τους λένε αλήτες μάς προτρέπουν να μη ξεχάσουμε. Την ώρα που οι πολιτικοί σιωπούν επικίνδυνα, την ώρα που το πολιτικό τραγούδι και ο πολιτικός λόγος ψάχνεται και δεν λέει με τίποτα να πάρει μπρος ούτε με αφορμή το μνημόνιο και το ΔΝΤ, αυτά τα παιδιά γράφουν τον πλέον

πολιτικοποιημένο τραγούδι της εποχής, εκδίδουν ένα δίσκο, τον καλύτερο πολιτικοποιημένο δίσκο των τελευταίων χρόνων, εφάμιλλο αυτών που σήμερα θεωρούμε κλασικούς πολιτικούς δίσκους. Στίχοι μαχαίρια, λόγια σκληρά και ανελέητα σαν τη ζωή που ζούν οι νέοι σήμερα και που επιβάλαμε εμείς τα χρόνια της «δημοκρατίας» (από την εποχή που κάποια άλλα παιδιά με σχισμένα παντελόνια και ματωμένα χέρια που κάποιοι τους λέγανε αλήτες) να ζήσει μια ολόκληρη γενιά και να μεγαλώσουν οι επόμενες. Μέσα από την κραυγή και την αγανάκτηση εξωτερικεύουν την αγωνία τους, καταγράφουν το σήμερα και μας λένε ξεκάθαρα πόσο αποτυχημένοι είμαστε, πόσο λάθος δρόμο πήραμε. ...μου αρέσει η εξουσία αυτή έχει αξία σημασία και ουσία δεν δίνω μία έτσι είναι η αστυνομία με προκάλεσε ο μικρός... ...ζούμε σε ένα κόσμο που τα όνειρά μας πεθαίνουν άνθρωποι να ψάχνουν τον τρόπο να ανασάνουν... ...και γύρω τέρατα από την πολιτική ραδιενέργεια να παράγουν μύθο και ψηφοδέλτια ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ ή σε μικρότερα κόμματα δίνεις πίστη, ποιος από αυτούς είπε κάτι και σε κερδίζει λαέ; ποιος από αυτούς είπε κάτι που να σ´αγγίζει;... ...ειλικρινά τα βήματα δεν αλλάζουν, από παλιά, μοιάζω με τον πιτσιρικά, μέσα στα στενά, ίσως τελικά να μην ψήλωσα συνηδειτά, είχα προβλήματα στην πλάτη που με σπρώχναν χαμηλά, φίλοι μου χθήκαμε και μόνος σύντροφος το σκότος ή σκέψη πως κάποτε ονειρευτήκαμε, θα το ᾽χει η μοίρα όπως μου πάνε, οι σκιές, οι επιλογές στις γειτονιές είναι λί γες. για τις δραχμές πούλα θάνατο... ...πήραμε τη ζωή μας λάθος κι άλλαξαμε...; δεν αλλάξαμε βουλιάξαμε...

Οι γιαγιάδες της καρδιάς μας στα «παραμύθια του κόσμου» Ένας δίσκος λίγες λέξεις: Η Ειρήνη Κουμαριανού (γιαγιά Σοφία) και η Έφη Παπαθεοδώρου (Θεοπούλα) είναι οι δύο γνωστές (από την τηλεόραση και τη σειρά «παραπέντε») ηθοποιοίγιαγιάδες. Κάποιος είχε την ευτυχή ιδέα να τις βάλει να διαβάσουν δέκα παραδοσιακά παραμύθια, διασκευασμένα από την Λίτσα Τότσκα. Τα παραμύθια είναι επιλεγμένα από τη σειρά «Του κόσμου τα παραμύθια» των εκδόσεων Απόπειρα. Τη μουσική και τη διεύθυνση παραγωγής υπογράφει ο Μιχάλης Κουμπιός. Η έκδοση περιέχει δύο cd και τα κείμενα των παραμυθιών σε μια πολυτελή έκδοση με σκληρό εξώφυλλο και εικονογραφημένα για τους μικρούς μας φίλους. Οι δύο κυρίες είναι πολύ καλές και έμπειροι ηθοποιοί που σημαίνει ότι οι αφηγήσεις-αναγνώσεις τους είναι εξεραιτικά ενδιαφέρουσες και πολύχρωμες. Γενικά πρόκειται για ένα συμπαθέστατο ηχογράφημα-βιβλίο.

Καλές Γιορτές

• Εκδηλώσεις από φοιτητές και μαθητές για την 7η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Παρά τις επίμονες αντιδράσεις από αντιδραστικούς χουντικούς, η εκδήλωση, που περιλάμβανε εντυπωσιακή σε μέγεθος έκθεση, μετάδοση τραγουδιών, ομιλία και επιμνημόσυνη δέηση, πραγματοποιείται με μεγάλη συμμετοχή κόσμου.

• Το θέμα των οικοπέδων συζητείται στη βουλή μετά από επερώτηση τοπικών βουλευτών, συνεχίζει να παραμένει, όμως, σε πλήρη στασιμότητα.

• Ενοικιάζεται και τίθεται σε λειτουργία το «εντευκτήριο» του ΕΣΛ.

• Μαίνεται η διαμάχη σχετικά με την κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου. Πολλοί φίλαθλοι θέλουν την κατασκευή του στο Κιόσκι, υπάρχουν όμως έντονες αντιδράσεις γι’ αυτό.

11

∆ ιάλειµµα στον Κήπο

Ο Ιωάννης Πέζαρος ή Κωφός (1749 – 1806) υπήρξε ένας από τους κορυφαίους δασκάλους του Γένους, εκπρόσωπος του Θεσσαλικού Διαφωτισμού. Σπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή και δίδαξε σε σχολεία του Θεσσαλικού χώρου. Κυρίως στη σχολή του Τυρνάβου (1782 – 1806, χρονιά του θανάτου του), όπου εφάρμοζε δικό του παιδαγωγικό σύστημα. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στο Λιβάδι, όπου, όπως αποδεικνύεται από κάποια επιστολή, δίδασκε το1768 και το 1769. Η δεύτερη διδασκαλική θητεία του στο Λιβάδι διήρκησε από το 1777 έως το 1782. Οι παρακάτω δύο επιστολές προέρχονται από το Αρχείο του Τυρνάβου της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το Αρχείο περιέχει ένα μεγάλο αριθμό εγγράφων: επιστολές λογίων, συμφωνητικά κ.α. Όλα αυτά παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για πρόσωπα και πράγματα του Τυρνάβου και του ευρύτερου Θεσσαλικού χώρου κατά το δεύτερο μισό του 18ου και κατά τις αρχές του 19ου αιώνα. Αξίζει να ψάξουμε εάν στην Εθνική Βιβλιοθήκη υπάρχει ανάλογο Αρχείο για το Λιβάδι.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΙΒΑΔΙΩΤΩΝ (10.2.1777) Η επιστολή αυτή, με 31 στίχους, γραμμένη στο Λιβάδι, στις 10.2.1777, από τον επίσκοπο της Πέτρας Ιωνά1 απευθύνεται στον Πέζαρο, δάσκαλο αυτόν τον καιρό στη Σχολή της Τσαριτσάνης. Την επιστολή απευθύνουν στον Πέζαρο οι προεστοί και οι κληρικοί του Λιβαδίου και την προσυπογράφει ο επίσκοπος της περιοχής. Στην επιστολή γίνεται λόγος για τη συμφωνία των Λιβαδιωτών με τον Πέζαρο για τη διδασκαλία του δευτέρου στο σχολείο των πρώτων. Ζητούν από τον δάσκαλο να επιβεβαιώσει γραπτώς την υπόσχεσή του ότι θα πάει στο Λιβάδι, επειδή είχαν πληροφορηθεί ότι τον ζητούσαν και σε άλλα σχολεία. Μολονότι υπήρχε η σχετική συμφωνία, στην επιστολή είναι διάχυτη η ανησυχία των Λιβαδιωτών μήπως ο Πέζαρος αθετήσει το λόγο του και πάει σε άλλο σχολείο. Στην επιστολή γίνεται λόγος για κάποιον ηγούμενο, αδερφό του Πέζαρου. Πρόκειται για το άτομο που μεσολάβησε για την ανάληψη των διδασκαλικών καθηκόντων, για δεύτερη φορά, του περιζήτητου Πέζαρου στο σχολείο του Λιβαδίου.

Το 1960 στη θέση που τώρα υπάρχει σκέτο μπετό στο προαύλιο του ΖΜΚ υπήρχε ΚΗΠΟΣ! Τα παρτέρια του τα περιποιούνταν οι μαθητές. Προαύλιος χώρος 1ου Δημοτικού Σχολείου Λιβαδίου το 1960. Φωτογραφία της έκτης τάξης με δάσκαλο τον Χατζημιχάλη Τάκη. Από δεξιά προς τα αριστερά Κάτω: Τζέβου Άννα, Χρυσικού Δώρα, Δαμαλή Καλλιόπη, Πεζή Φανούλα, Παμπέρη Κατίνα, Μπατζογιάννη Νίτσα, Άγνωστη(πισω απο θάμνο). Στα γόνατα: Κοκκινοπλίτη Αλεξάνδρα, Γκρίζου Αννούλα Όρθιοι: Μπατζάκης Σωτήρης, Μπέλλης Δημήτριος, Τσανούσας Κων/νος, Γκατζούνης Κων/νος, Άγνωστος, Γκούμας Κων/νος, Γαλάνης Γιώργος, Γεωργούλη Φανή, Μπόλη Παρασκευή, Παπαδής Μήτσιος, Άγνωστος, Άγνωστος, Άγνωστος, Άγνωστος, Ντάμπος Μήτσιος, Καραίσκος Κων/νος, Άγνωστος, Λάππας Νίκος, Γαλάνης Σάκης. Όρθιοι πίσω: Καρασούλης Χρήστος, Άγνωστος, Χατζημιχάλης Τάκης (Δάσκαλος).

1. Η υπογραφή του επισκόπου είναι δυσανάγνωστη. Πρόκειται, όμως, για τον Ιωνά, ο οποίος πέθανε στις 24.3.1779. Βλ. Ευ. Σκουβαράς, Ολυμπιώτισσα (...), ΚΕΜΝΕ, Αθήναι 1967, 426

Λίγο φως στην πλούσια εκπαιδευτική ιστορία του Λιβαδίου ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ Επίσκοπος της Πέτρας και Λιβαδιωτες. Λιβάδι Ιωάννης Πέζαρος. Τσαριτσάνη 10.2.1777 Την υμετέραν ελλογιμωτάτην λίαν μοι περιπόθητον σοφολογιότητα εκ ψυχής και καρδίας ευχόμενος ευλογώ πατρικώς. / οί δέ προεστώτες, ο, τε άγιος οικονόμος, άγιος σακελλάριος, γεροδήμος, γερογιάννης, κύρ ζιώγος και οι λοιποί περιχαρώς / αυτήν κατασπάζοντες, του αγίου Θεού υπέρ αυτής εκτενώς δεόμενοι. + δεν λείπομαι από το να ενοχλώμεν τη σοφότατη, και λίαν ημίν περιποθήτω έλλογιμότητι της, και με το δεύτερον τούτο, επειδή / και η προς αυτήν ένθερμος και ειλικρινής ημών αγάπη μας παρακινεί αείποτε να γράφωμεν, αλλά δια να μη φαινώμεθα / με τηην συνέχειαν οχληροί άκοντες σιωπώμεν προσμένοντες τον διωρισμένον εκείνον καιρόν της ποθητής ημών έλεύ/σεώς της όλοι προθύμως, ωσάν οπού ήμεθα ασφαλείς και σύγουροι εις όσα προείπομεν, και αμέριμνοι περί τούτου, τούτο και / μόνον ήδη φροντίζοντες πότε να ανοίξη ο καιρός να κλίσωμεν το σχολείον, διά να αξιωθώμεν μετά ταύτα και της ποθη/τής ημίν παρουσία της, αλλ’ υποπτευόμενοι μήπως και αποτύχωμεν του ποθούμενου (όπερ μη γένοιτο), και ματαίως πως τού/το φρονούμεν, και απομείνωμεν με μοναχάς τας υποσχέσεις, με το να ιξεύρωμεν ότι ενοχλείται και από τους αυτόσε να / μην αφήση χηρευάμενον το σχολείον, και από πολλά μέρη ζητείται, δια τούτο και αύθις τρέχομεν δια του παρόντος / παρακαλούντες την νά μήν εύγη από τας προτέρας υποσχέσεις της, και μας αφήση εις το ισιάδι λελυπημένους, καί έν/τροπιασμένους, αλλά να είναι όλη προσηλωμένη εις τους μετά καθαρός καί άδολου αγάπης αυτήν παθούντας, καθώς / καί όλοι ημείς είς την σοφολογιότητά της, επειδή και έξ αρχής, και τώρα και πάντοτε αυτήν ποθούμεν, χωρίς να αποβλέ/πωμεν ποσώς, και να θαρρούμεν προς άλλον τινά, και ήμεθα σύγουροι είς όλα εκείνα όπου δια του αδελφού της ηγουμένου / ελαλήθησαν. (ότινα καί ευχόμενος ευλογώ πατρικώς, οι δε προεστώτες ασπάζονται περιχαρώς) και καθώς ημείς ήμεθα / περί τούτου βέβαιοι, και σύγουροι, ούτω παρακαλούμεν να είναι και η λογιότης της βεβαία και σύγουρος, καιαμετάβλητος / αγκαλά ιξεύρομεν βέβαια, ότι δια την εις ημάς άκραν αρχαίαν αγάπην της να μη ψευσθή είς τούτο η λογιότης της, / άλλα δια να μην έχη ποσώς χώραν η υποψία... παρακινήθημεν και εις τούτο το δεύτερον, όθεν την παρακαλού/μεν να φυλάξη βεβαίας, και αληθείς τας υποσχέσεις της, καθώς και ημείς ήμεθα αμετάθετοι, καί φύλακες / των αληθών μας εκείνων υποσχέσεων άχρι τέλους, και να μας αξιώση ποθητού ημίν γράμματος της δηλωτικού / της εφετωτάτης ημίν υγιείας της. καί τούτων απαντητικού, ταύτα μεν και τα έτη αυτής πλειστευτυχυγειή θεόθεν είησαν. Τής υμετέρας σοφωτάτης περιποθήτου μοι ελλογιμότητος προς Θ(εόν) ευχέτης διάπυρος 1777 φευρουαρίου 10 υπογραφή Επισκόπου Πέτράς Ιωνά

ΣΧΟΛΙΑ: ενοχλείται και από τους αυτόσε οι Τσαριτσανιώτες επιθυμούσαν να ανανεώσουν τη συμφωνία-τους με τον Πέζαρο. χηρευάμενον το σχολείον. να μείνει χωρίς δάσκαλο επειδή και εξ αρχής. από την πρώτη διδασκαλική θητεία του Πέζαρου στο Λιβάδι, στο κοινό σχολείο, κατά το χρονικό διάστημα 1768 - 1769. πλειστευτυχυγειή. με πλείστην ευτυχία και υγεία. Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο Θεσσαλικό Ημερολόγιο τόμος 26ος Λάρισα 1994 του Κώστα Σπανού από τον Μιχάλη Λαφαζάνη και αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης εργασίας. Τους ευχαριστούμε για την άδεια αναδημοσίευσης. επιμέλεια άρθρου Βαγγέλης Γ. Καπέτης