ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΤΟΣ Παγίδες και εκβιασμοί των εμπόρων διέσπασαν τους κτηνοτρόφους μας. Χαμηλότερες φέτος οι τιμές.
Οι καλές τιμές στο γάλα, αποτέλεσμα της συντονισμένης δράσης του Κτηνοτροφικού Συλλόγου, κατά τα τελευταία τρία χρόνια, φαίνεται ότι φέτος μπαίνουν στο δρόμο της ανατροπής. Ενώ η ενιαία διαπραγμάτευση και η πιο ενεργή συμμετοχή των κτηνοτρόφων στις επιτροπές διεκδίκησης είχε
Μετά από 2 χρόνια υποδειγματικής λειτουργίας του Συλλόγου μας ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΝΕΟΥ Δ.Σ. ΚΑΙ ΝΕΑΣ Σ.Ε. Πέρασαν, κιόλας, δύο χρόνια από τις τελευταίες εκλογές στον Εξωραϊστικό Σύλλογο και σίγουρα ήταν από τα καλύτερα και πιο δημιουργικά χρόνια του Συλλόγου. Ένα Διοικητικό Συμβούλιο αποτελούμενο, στο σύνολό του, από μόνιμους κατοίκους Λιβαδίου, νέες γυναίκες κυρίως, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή του χωριού. Χορευτικά συγκροτήματα, μουσική, θέατρο, χοροί και πολλές άλλες εκδηλώσεις, αλλά και εξωραϊστικές παρεμβάσεις, όπως η αποκάλυψη της λιθοδομής του Πολιτιστικού Κέντρου, πραγματοποιήθηκαν σεμνά και «αθόρυβα», μ’ αυτό, τον γνωστό πια τρόπο, που χαρακτηρίζει τον Σύλλογο. Λίγα λόγια και πολύ περισσότερα έργα και πράξεις. Η συνεργασία με την εφημερίδα, του απερχόμενου Δ.Σ., υπήρξε άψογη. Το Εντευκτήριο ήταν πάντα πανέτοιμο, ζεστό (απ’ την ανθρώπινη παρουσία κιόλας) και πεντακάθαρο, για να φιλοξενήσει συναντήσεις με περιεκτικές και γόνιμες συζητήσεις, συγκεντρώσεις και γενικές συνελεύσεις. Η αποδοχή από το ευρύ κοινό του Ε.Σ.Λ. διευρύνθηκε κι άλλο. Εκλογές λοιπόν τα Χριστούγεννα και ίσως είναι η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, που δε σκέπτεται κανείς ποιοι θα είναι κι αν θα βρεθούν οι υποψήφιοι! Βέβαια όσο περισσότεροι ψηφίσουν και όσο περισσότερα νέα μέλη εγγραφούν τόσο το καλύτερο. Ευχή μας το πετυχημένο αυτό έργο να συνεχιστεί από το νέο Δ.Σ., που ελπίζουμε να βοηθηθεί και να υποστηριχτεί πολύ περισσότερο από την προηγούμενη διετία. Στους δύσκολους καιρούς που περνάμε η αξία της κοινής δράσης και προσπάθειας μέσα από ενωτικούς φορείς, όπως ο Εξωραϊστικός Σύλλογος, γίνεται ολοένα πιο φανερή.
αρχίσει να αποδίδει, πετυχαίνοντας καλύτερες τιμές, έγκαιρη καταβολή των συμφωνηθέντων και δημιουργία ισχυρού αισθήματος ασφάλειας και σιγουριάς, φέτος η κατάσταση άλλαξε. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Δ.Σ. του Συλλόγου, να διατηρηθούν τα περσινά κεκτημένα, οι έμποροι γάλατος κατάφεραν να διασπάσουν τη συλλογική διαπραγμάτευση εκμεταλλευόμενοι το φόβο που εμπνέει η οικονομική κρίση. Οι έμποροι καθυστέρησαν τις διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα στα τέλη Νοεμβρίου και ενώ τα γεννητούρια των αιγοπροβάτων είχαν αρχίσει, και το άρμεγμά τους επίσης, η συμφωνία για την τιμή του γάλατος να παραμένει μετέωρη. Τελικά, μετά από πιέσεις και ανατροπές αρχικών συμφωνιών, το μέτωπο έσπασε παρασέρνοντας τις τιμές προς τα κάτω. Για το πρόβειο γάλα η τιμή διαμορφώθηκε από 90 λεπτά ως 1ευρώ ανά λίτρο, ενώ για το γίδινο 54 ως 60 λεπτά ανά λίτρο. Αυτοί που είχαν ανάγκη προκαταβολής πήραν μικρότερες τιμές και μάλιστα οι προκαταβολές τους δόθηκαν σε επιταγές κι όχι σε μετρητά. Για το μεγαλύτερο ποσοστό των κτηνοτρόφων εκτιμάται μια μείωση των εσόδων τους κατά 5-10 %.
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΚΑΙ ΕΡΗΜΩΣΗ Θλιβερή η εικόνα των άδειων γραφείων του Κοινοτικού μας Καταστήματος Ξεπέρασε τα όρια και της πιο δυσοίωνης πρόβλεψης η σημερινή εικόνα της παντελούς υποβάθμισης του Κοινοτικού/Δημοτικού μας Καταστήματος. Σαν να μην υπήρχε μέση, λογική οδός, του μέτρου και των πραγματικών αναγκών, περάσαμε κατευθείαν από το Δημαρχείο των οκτώ, δέκα και περισσότερων απασχολούμενων, ημιαπασχολούμενων και stage-ήδων στην απέραντη μοναξιά και ανεπάρκεια των δύο Δημοτικών υπαλλήλων και μιας του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ). Εδώ κατρακυλήσαμε ραγδαία, μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, όταν, με το ΦΕΚ 1036/3-6-1997, οι φωστήρες αναμορφωτές μας της Τοπικής μας Αυτοδιοίκησης εκείνης της περιόδου, εκτιμούσαν τις ανάγκες του τότε Δήμου μας και νυν Δημοτικής κοινότητας σε 3 θέσεις μόνιμων υπαλλήλων Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, 2 θέσεις υπαλλήλων Τεχνολογικής, 8 Δευτεροβάθμιας και 5 Υποχρεωτικής εκπαίδευσης! Πέντε χρόνια μετά ζητήθηκαν και εγκρίθηκε να προκηρυχτούν από τον ΑΣΕΠ άλλες 3 θέσεις μόνιμων διοικητικών και υπαλλήλων καθαριότητας! Δεν … προκάμαμε! Η προκήρυξη δεν προχώρησε, οι σημερινοί ανανεωτές φωστήρες (κατά σύμπτωση οι ίδιοι ακριβώς με τους προηγούμενους) αποφάσισαν ότι όλοι οι παραπάνω υπάλληλοι περίσσευαν κι έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.
Γιατί μπαμπά…;
Μπαμπά τα κάνατε μούσκεμα... Ο «τρίτος» δρόμος που ακολούθησες ήταν αδιέξοδος, τέταρτος δεν υπάρχει, οπότε μία λύση σου μένει, να βγεις κυριολεκτικά στο... δρόμο. Καλά κάλαντα ...Ένα παιδί...
ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΨΗΛΟΤΕΡΑ Γύρω μου… βλέπω φτωχούς ανθρώπους με πληγωμένο εγωισμό, με πληγωμένη υπερηφάνεια και καταβαραθρωμένο ηθικό να κουβαλούν ακόμη στις πλάτες και τα χέρια τους ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Ως άλλοι Γαλάτες να κρατούν στην «ασπίδα» τους ανθρώπους πολιτικά ανίκανους: Παπανδρέηδες, Σαμαράδες, Βενιζέλους, Καρατζαφέρηδες, Αβραμοπουλαίους και άλλους μπαταξήδες και διεφθαρμένους. Και φυσικά κι αυτοί φοβούνται, όπως και ο Ματζέστικ -ο αρχηγός των Γαλατών-, να μην πέσει ο ουρανός πάνω στο κεφάλι τους και τους πλακώσει. Μόνο που οι δικοί μας αρχηγοί φοβούνται μη χάσουν και τις καρέκλες τους ή καλύτερα τις πολυθρόνες τους, τη δόξα και το χρήμα και κυρίως την εξουσία. Αλλά αλήθεια δεν καταλαβαίνουν ότι τα γόνατά μας θα λυγίσουν, θα πέσουμε και μαζί μας θα γκρεμιστεί κι οτιδήποτε σηκώνουμε; Εύχομαι μόνο να είναι δυνατό το χτύπημα και να μην ξανασηκωθούν απ’ τη γη. Φτάνει πια. Χρειαζόμαστε καινούριο αίμα, καινούριους πολιτικούς, ανθρώπους ικανούς, άφθαρτους και προπαντός νέους με άλλες ιδέες και αρχές. Εξαιρέσεις μπορεί να υπάρχουν, αλλά χρειαζόμαστε καινούρια θεμέλια, γερά όχι σάπια. Το πολύ πολύ να κρατήσουμε κανά δυο αγκωνάρια όπως λεν και οι παλιοί σοφοί για να ξαναχτίσουμε. Και ως πολίτες του κόσμου θέλουμε και καινούρια Ευρώπη κι όχι « ιερά εξέταση» και Τροϊκανούς, που ως άλλοι Πάπες ζητούν, μόνο ζητούν. Ξέρουν μόνο να παίρνουν και δίνουν για «ανταμοιβή» ψίχουλα και «συγχωροχάρτια»…, οι αλάθητοι, οι ομιλούντες με το «θείο», σαν τους Γάλλους και τους Γερμανούς που κάποτε τους διώξαμε από την πόρτα και τώρα μας ήρθαν από το παράθυρο. Η συνέχεια στη σελίδα 3