Πολιτιστικό Κέντρο Ἐπικοινωνιακό καί Μορφωτικό Ἵδρυμα Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
Περιεχόμενα σελ. 3
Συναξάρι “ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Κρήτης”
σελ. 4
“ Ὁ Μεγάλος Κανόνας”
Ἐν Ἐσόπτρῳ σελ. 5 σελ. 6
“ Ὁ Μαυρόπαππας” Ἐκ Φαναρίου “Δεκαπενταύγουστος Παναγία”
σελ. 7
“... ὅπως τό λιοντάρι κόβει τήν κλωστή τῆς ἀράχνης, διῶξε τήν κακομοιριά μέ τήν πνευματική λεβεντιά...”
σελ. 8
“Οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τό πιό ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στήν Ἐκκλησία”
σελ. 11 “Μαζί μέ τούς γονεῖς” σελ. 12 “Μέ ἐνδιαφέρον γιά τούς νέους” σελ. 14 “Συγχωρεῖς τούς ἄλλους;” σελ. 15 “ Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου” τοῦ Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ σελ. 16 “Πολιτιστικό Κέντρο - Ἐπικοινωνιακό καί Μορφωτικό Ἵδρυμα Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας” σελ. 27 Δωρεές” Ἐξώφυλλο: Πολιτιστικό Κέντρο Ἱ. Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Ὀπισθόφυλλο: Ἱ. Ναός Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης Ἐνορίας Βουρβουλίτου
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ Τμήματος ἐκδόσεων Πολιτιστικοῦ Κέντρου Ἐπικοινωνιακοῦ καί Μορφωτικοῦ Ἱδρύματος Ἱ. Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης καί Ἀρκαδίας κ. Μακάριος Αἰδεσιμολ. Πρεσβ. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος Αἰδεσιμολ. Πρεσβ. Χαράλαμπος Κοπανάκης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ταχυδρομική διεύθυνση Μητροπόλεως 9, 70400 Μοῖρες Τηλ. 28920 22208 καί 6975853535 Φάξ 28920 24804 ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο info@imga.gr καί xarpap75@gmail.com
ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης καί Ἀρκαδίας κ. Μακάριος καί Νικ. Ντρετάκης
ΕΚΤΥΠΩΣΗ Τυποκρέτα
Ἡ ἱστοσελίδα μας www.imga.gr Ἡ ραδιοφωνική συχνότητα τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης στήν περιοχή μας 99,7 FM 2
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Τό παρόν ἔντυπο ἐκδίδεται ἀπό τό Ἐπίσημο Δελτίο τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης “ Ἀπόστολος Τίτος ’’ καί διατίθεται δωρεάν
ΣΥΝΑΞΑΡΙ
Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Κρήτης (ἑορτάζει τήν 4η Ἰουλίου)
Ἀπό τούς κορυφαίους Ἁγίους τοῦ Κρητικοῦ Ἁγιολογίου καί παγχριστιανικῆς ἐμβέλειας Ἱεράρχης μέ σπάνιο ὑμνογραφικό χάρισμα μέσα στό ὁποῖο πέρασε ἡ ἁγία του ἐμπειρία, ἡ βαθειά γνώση ὅλης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἡ θεολογική του κατάρτιση.
Γ
εννήθηκε στή Δαμασκό περί τό 660. Σέ Ἐρεσό τῆς Μυτιλήνης. Ἀναγνωρίσθηκε ἀμέσως ἡλικία 14-15 ἐτῶν ἐντάχθηκε στήν ὡς Ἅγιος, οἱ ὕμνοι του πέρασαν στά λειτουργικά ἀδελφότητα τῆς Μονῆς Ἁγίου Σάββα βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μέ κυριότερο τόν Μεγάλο Ἱεροσολύμων ὅπου Κανόνα... παρακολούθησε τήν ἐγκύκλιο Στό Ἡράκλειο ὑπάρχει Σωπαιδεία καί μυήθηκε στή θεοματεῖο Ἱεροψαλτῶν πού φέρει λογία, τή λειτουργική καί μουτό ὄνομά του. Στήν Ἱερά Μησική πράξη. Ἐκάρη μοναχός τρόπολη Γορτύνης καί Ἀρκαἀπό τόν Τοποτηρητή τοῦ Παδίας ὑπάρχουν τέσσερις Ναοί τριαρχικοῦ Θρόνου ῾Ιεροσοἀφιερωμένοι στό ὄνομά του· λύμων καί ἀνέλαβε καθήκο ντα α) Ἐξωκκλήσιο μεταβυζανΠατριαρχικοῦ Νοταρίου (ὑποτινό μέ ἁγίασμα στήν Ἐνορία γραφεύς)... Βουρβουλίτου, Παρέμεινε στήν Κωνστανβ) ὁ νέος Ἐνοριακός Ναός τινούπολη, Διάκονος τῆς τῆς Ἐνορίας Πρεβελιανῶν, Μεγάλης Ἐκκλησίας καί γ) ὁ κοιμητηριακός Ναός ὑπεύθυνος τοῦ Ὀρφανοτροτῆς Ἐνορίας Βώρων καί φείου καί ἑνός ἄλλου εὐαγοῦς δ) τό Νότιο κλῖτος τοῦ Ἱ. ἱδρύματος ἀποδεικνύοντας καί Καθεδρικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Νετά διοικητικά του προσόντα, κταρίου Μοιρῶν πού ἀνήγειρε παράλληλα δέ καί τά ρητορικά. ὁ ἀοίδιμος Ἀρχιεπίσκοπος Τό 711 μ.Χ. ἐκλέγεται καί Κρήτης Τιμόθεος ὡς Μητροἀποστέλλεται Ἀρχιεπίσκοπος πολίτης Γορτύνης. Κρήτης. Μέ τήν ἐμπειρία πού Τό Ναό τῶν Πρεβελιανῶν εἶχε, ὀργάνωσε στήν Κρήτη τή ἐγκαινίασε ὁ ἀοίδιμος Ἀρχιεπίφιλανθρωπία κτίζοντας Νασκοπος Κρήτης Εὐγέ νιος καί Ἔργο κ. Στεφάνου Ἀλπαντάκη ούς, εὐαγῆ ἱδρύματα γιά τούς τούς ἄλλους δύο (Βώρων καί ἀπό τήν Ἐνορία Πλατάνου πάσχοντες καί ἀδύναμους, Μοιρῶν) ὁ ἀοίδιμος Μητροποἐνίσχυσε τόν Μοναχισμό καί λίτης Κύριλλος. ἀντιμετώπισε Ἀραβικές ἐπιδρομές. ῎Εγραψε περίφημους ἐγκωμιαστικούς λόγους καί ὑπέροἈπό τό βιβλίο «Μελετήματα ἁγιολογικά χους ὕμνους καί ἀγαπήθηκε ἀπό τό ποίμνιό του. ἱστορικά» 2008 τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Ἐκοιμήθη στίς 4 Ἰουλίου τοῦ 740 μ.Χ. ταξιδεύονΧρυσοστόμου Παπαδάκη. τας ἀπό Κων/πολη γιά Κρήτη καί ἐτάφη στήν Ἐν Ἐσόπτρῳ
3
Ὁ
Μεγάλος Κανόνας τοῦ † Ἰωάννου Φουντούλη,
Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Ἀπό τό βιβλίο του: ΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ, ἐκδ. Α. Δ.)
“...Ὁ Ἀνδρέας ἦταν λόγιος κληρικὸς καὶ ὑμνογράφος. Ἡ φιλολογικὴ καὶ ὑμνολογικὴ του παραγωγὴ εἶναι ἀξιόλογος. Τὸ σπουδαιότερο ὅμως ὑμνογραφικό του ἔργο εἶναι ὁ Μέγας Κανών. Τὸν ἔγραψε, ὅπως φαίνεται ἀπὸ διάφορες ἐνδείξεις, περὶ τὸ τέλος τῆς ζωῆς του, κατὰ δὲ τὴν μαρτυρία ἑνὸς Συναξαρίου, στὴν Ἐρεσό, λίγο πρὶν πεθάνῃ. Ἂν ἡ πληροφορία αὐτὴ εἶναι ἀληθινή, ὁ Μέγας Κανὼν εἶναι τὸ κύκνειο ἄσμα τοῦ ὑμνογράφου μας.
Γ
ιὰ νὰ καταλάβουμε τὴν ποιητική του δομὴ πρέπει νὰ κάμωμε μία μικρὴ παρέκβασι. Τὸ ἔργο αὐτὸ ἀνήκει στὸ ποιητικὸ εἶδος τῶν Κανόνων, ποὺ κατὰ πολλοὺς ἔχει τὴν ἀρχὴ τοῦ σ᾽ αὐτὸν τὸν ἴδιο τὸν Ἀνδρέα. Εἶναι δὲ οἱ Κανόνες ἕνα σύστημα τροπαρίων, ποὺ ἐγράφοντο γιὰ ἕνα ὁρισμένο λειτουργικὸ σκοπό: Νὰ διακοσμήσουν τὴν ψαλμωδία τῶν ἐννέα ὠδῶν τοῦ Ψαλτηρίου, ποὺ ἐστιχολογοῦντο στὸν Ὄρθρο. Ἔψαλλαν τὶς ἐννέα ὠδὲς καὶ στοὺς τελευταίους στίχους τῆς κάθε μιᾶς παρενέβαλλαν τὰ τροπάρια, ὅπως γίνεται μέχρι σήμερα στοὺς Ναούς μας κατὰ τὴν ψαλμωδία τοῦ «Κύριε ἐκέκραξα» στὸν ἑσπερινὸ καὶ τῶν ψαλμῶν τῶν Αἴνων στὸν ὄρθρο. Ἐννέα ἦσαν οἱ ὠδὲς τοῦ Ψαλτηρίου, ἐννέα καὶ οἱ ὁμάδες τροπαρίων ποὺ ἀποτελοῦσαν τὸν κανόνα. Ὅλος ὁ κανὼν ψάλλεται σὲ ἕνα ἦχο. Κάθε ὅμως ὠδὴ παρουσιάζει μιὰ μικρὴ παραλλαγὴ στὴν ψαλμωδία κατὰ τρόπο, ποὺ νὰ διατηρεῖται μὲν ἡ μουσικὴ ἑνότης στὸν ὅλο Κανόνα, ἀφοῦ ὅλος ψάλλεται στὸν ἴδιο ἦχο, ἀλλὰ καὶ νὰ θραύεται καὶ ἡ μονοτονία μὲ τὶς παραλλαγὲς στὴν ψαλμωδία ποὺ παρουσιάζει κάθε μιὰ ὠδή. Τὸν Κανόνα αὐτὸν τῆς συνθέσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ αὐτοῦ ποιητικοῦ εἴδους ἀκολουθεῖ καὶ ὁ Μέγας Κανών. Ἔχει ἐννέα ὠδές ὅλες ψάλλονται σὲ ἦχο πλ. β', κάθε ὅμως ὠδὴ ἔχει τὸ δικό της «εἱρμό», βάσει τοῦ ὁποίου ἔχουν συνταχθῆ καὶ ψάλλονται τὰ τροπάρια της. Ὁ Μέγας ὅμως Κανὼν στὴν μορφὴ του ἔχει 4
Ἐν Ἐσόπτρῳ
μιὰ χαρακτηριστικὴ ἰδιορρυθμία. Ἡ ἰδιορρυθμία τοῦ συνίσταται στὸ ὅτι, συγκρινόμενος πρὸς τοὺς ἄλλους ὁμοίους του Κανόνες, εἶναι «μέγας». Μέγας στὴν ἀπόλυτό του ἔννοια. Μεγαλύτερος δὲν μποροῦσε νὰ ὑπάρξῃ καὶ τοῦτο γιατί ὁ ποιητὴς θέλησε νὰ συνθέσῃ ὄχι τρία ἢ τέσσερα τροπάρια γιὰ τὴν κάθε ὠδή, ὅπως συνήθως ἔχουν οἱ ἄλλοι Κανόνες, ἀλλὰ πολὺ περισσότερα: Τόσα, ὅσα εἶναι καὶ οἱ ἄλλοι στίχοι τῶν ὠδῶν, οὕτως ὥστε στὸν καθένα στίχο νὰ ἀντιστοιχεῖ καὶ νὰ παρεμβάλλεται κατὰ τὴν ψαλμωδία ἀπὸ ἕνα τροπάριο. 250 εἶναι οἱ στίχοι τῶν ὠδῶν, 250 καὶ τὰ τροπάρια τοῦ Μεγάλου Κανόνος, ἐνῶ οἱ συνήθεις Κανόνες ἔχουν γύρω στὰ 30. Σήμερα τὰ τροπάρια τοῦ Μεγάλου Κανόνος εἶναι κατὰ τριάντα περίπου περισσότερα ἀπὸ τὰ ἀρχικά. Μεταγενέστεροι ὑμνογράφοι προσέθεσαν τροπάρια γιὰ τὴν ὁσία Μαρία τὴν Αἰγυπτία καὶ γιὰ τὸν ἴδιο τὸν ἅγιο Ἀνδρέα.
Καὶ ἐρχόμεθα στὸ περιεχόμενο τοῦ μεγάλου Κανόνος. Δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνα κύκνειο ἄσμα, ἕνας θρῆνος προθανάτιος, ἕνας θρηνητικὸς μονόλογος. Ὁ ποιητὴς βρίσκεται στὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Αἰσθάνεται ὅτι οἱ ἡμέρες τοῦ εἶναι πιὰ ὀλίγες, ὁ βίος τοῦ ἔχει περάσει. Ἀναλογίζεται τὸν θάνατο καὶ τὴν κρίσι τοῦ δικαίου Κριτοῦ, ποὺ τὸν ἀναμένει. Καὶ ἔρχεται νὰ κάμη μία ἀναδρομή, μία
ἀνασκόπησι τοῦ πνευματικοῦ του κόσμου. Κάθεται νὰ συζητήση μὲ τὴν ψυχή του. Ὁ ἀπολογισμὸς ὅμως δὲν εἶναι ἐνθαρρυντικός. Ὁ βαρὺς κλοιὸς τῆς ἁμαρτίας τὸν συμπνίγει. Ἡ συνείδησις τὸν ἐλέγχει. Καὶ ὁ ποιητὴς θρηνεῖ διαρκῶς γιὰ τὴν ἄβυσσο τῶν κακῶν του πράξεων. Στὸν θρῆνο αὐτὸ συμπλέκεται ἡ ἀναδρομὴ στὴν Ἁγία Γραφή. Αὐτὸ κυρίως δίδει τὴν μεγάλη ἔκταση στὸ ποίημα. Ὁ σύνδεσμος ὅμως τοῦ θρήνου μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ εἶναι πολὺ φυσικός. Σὰν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ὁ ποιητὴς ἀνοίγει τὸ βιβλίο τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἀξιολογήση τὰ πεπραγμένα του. Ἐξετάζει ἕνα
...Καὶ ἐρχόμεθα στὸ περιεχόμενο τοῦ μεγάλου Κανόνος. Δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἕνα κύκνειο ἄσμα, ἕνας θρῆνος προθανάτιος, ἕνας θρηνητικὸς μονόλογος. Ὁ ποιητὴς βρίσκεται στὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Αἰσθάνεται ὅτι οἱ ἡμέρες τοῦ εἶναι πιὰ ὀλίγες, ὁ βίος τοῦ ἔχει περάσει. Ἀναλογίζεται τὸν θάνατο καὶ τὴν κρίσι τοῦ δικαίου Κριτοῦ, ποὺ τὸν ἀναμένει... πρὸς ἕνα τὰ παραδείγματα τοῦ ἱεροῦ βιβλίου. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς συγκρίσεως εἶναι κάθε φορά τρομερὸ καὶ αἰτία νέων θρήνων. Ἔχει μιμηθεῖ ὅλες τὶς κακὲς πράξεις τῶν ἡρώων τῆς ἱερᾶς ἱστορίας, ὄχι ὅμως καὶ τὶς καλὲς πράξεις τῶν Ἁγίων. Δὲν τοῦ μένει παρὰ ἡ μετάνοια, ἡ συντριβὴ καὶ ἡ καταφυγὴ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀνοίγει ἡ αἰσιόδοξος προοπτική τοῦ ποιητοῦ. Βρῆκε τὴ θύρα τοῦ Παραδείσου, τὴ μετάνοια. Καρποὺς μετανοίας δὲν ἔχει νὰ παρουσιάσῃ·προσφέρει ὅμως στὸν Θεὸ τὴ συντετριμένη του καρδιὰ καὶ τὴν πνευματική του πτωχεία. Τὰ βιβλικὰ παραδείγματα τοῦ Δαυίδ, τοῦ τελώνου, τῆς πόρνης καὶ τοῦ ληστοῦ τὸν ἐνθαρρύνουν. Ὁ Κριτὴς θὰ εὐσπλαγχνισθῆ καὶ αὐτόν, ποὺ ἁμάρτησε πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλους τους ἀνθρώπους...”
Ὁ Μαυρόπαππας... Ὁ Ἱ. Ναός Ἁγ. Ἀνδρέου Κρήτης, ἐξωκκλήσι τῆς Ἐνορίας Βουρβουλίτη, ἀνακαινίσθηκε τά τελευταῖα ἔτη καί ὑπῆρξε Ἱ. Ν. Ἀνδρώας Ἱ. Μονῆς. Μαρτυρεῖται, κατά τήν παράδοση, σφαγή μοναχῶν ἀπό Σαρακηνούς. Κοντά εὐρίσκεται ρωμαϊκή στέρνα καί δίπλα στόν Ναό ὁπή σέ βράχο ἀπό τήν ὁποία ἀναβλύζει ἁγίασμα, ἐνῶ πάνω ἀπ᾽ αὐτή τοιχογραφία τοῦ Χριστοῦ. Σέ ἀπόσταση ἑνός τετάρτου ὑπάρχει σπήλαιο μέ τήν ἐπωνυμία “καλογερόσπηλιος”. Ἐπίσης ὑπάρχει ἔντονη παράδοση στήν περιοχή ὅτι σ᾽ αὐτόν ἀσκήτευαν μαθητές τοῦ Ἁγ. Ἀνδρέα Κρήτης καί ὅτι στήν περιοχή ἐρχόταν ὁ Ἅγιος γιά νά ξεκουράζεται. Ἐπί πλέον στόν Βουρβουλίτη καί στούς Ἁγ. Δέκα, ἀποκαλοῦν τόν Ἅγ. Ἀνδρέα μέ τήν προσωνυμία: “ Ὁ Μαυρόπαππας”. Στή Γόρτυνα σώζονται ἴχνη τῆς “Βασιλικῆς τοῦ Μαυρόπαππα”. Γιά τά ἀρχαιολογικά στοιχεῖα τῆς Βασιλικῆς ἀναφέρεται, μεταξύ ἄλλων, ὁ καθηγητής Di Vita, στό τελευταῖο του βιβλίο γιά τή Γόρτυνα, τό ὁποῖο ἤδη μεταφράζεται ἀπό τά ἰταλικά. Πάντως διαφαίνεται σχέση τοπικῆς παράδοσης, μέ γνωστά, ἄγνωστα, ἀνέκδοτα ἀρχαία συναξάρια τοῦ Ἁγ. Ἀνδρέα καί μέ κάποια ἀπό τά ἀρχαιολογικά δεδομένα. Χρειάζεται περαιτέρω ἔρευνα καί συνέχιση ἀνασκαφῶν, ὅπως μοῦ ἔλεγε ὁ μακαριστός Di Vita. † Γ. Μ. Ἐν Ἐσόπτρῳ
5
ΕΚ ΦΑΝΑΡΙΟΥ
Δεκαπεντάγουστος “Παναγία” τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέργης κ. Εὐαγγέλου Στήν αὐλή μας φουντώνει ο βασιλικός. Ἔθιμο καί μήνυμα ἐποχικό. Θά οὐρανωθεῖ σέ λίγο στόν καιρό του, μαζί μέ τοῦ Σταυροῦ τήν ὕψωση. Τώρα ἄρχισαν νά τοῦ χαμογελοῦν καί τά πρῶτα μελτέμια. Καί μᾶς μοσχοβολεῖ εὐγενικά, γιά τόν Δεκαπενταύγουστο. Γιά τή συνάντησή μας μέ τήν «Ἀχώριστον». Τήν Παναγία! «Προσδράμωμεν!»
῎Ε
τσι μᾶς ἐπιτάσσει ὁ ὕμνος. Καί μάλιστα, «νῦν προσδράμωμεν»! Μέ συντροφιά σελίδες συντριβῆς. Διάτριτες ἀπό λόγια ἀνθρώπινα, παρακλήσεως. «Μικρᾶς», ἀπό ἕνα Μοναχό, τόν θεοστήρικτο. «Μεγάλης», ἀπό ἕνα βασιληά, τόν Θεόδωρο Δούκα Λάσκαρη. Κι᾿ ἀτέλειωτης, ἀπό ἕνα ἱεράρχη, τόν Ἀνδρέα Κρήτης. Βρισκόμαστε σέ χρόνο λειτουργικό. Καί ἀκοῦμε νά σημαίνει μιά ὥρα. Εἶναι ἡ ὥρα τῆς Μεγαλόχαρης. Παίρνουμε τή θέση μας, μέ τά μάτια ἐνοραματικά στό βλέμμα Της, μέ τήν καρδιά νά Τή θέλει ἕτοιμη σέ ἀντίληψη «καί πρός σωτηρίαν καθοδηγοῦσα». Ἡ κάθε στιγμή μᾶς θυμίζει τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Μυστήριο καί θαῦμα στήν Ἐκκλησία μας γιορτάζουν καθημερινά. Γιατί ἐνεργοῦνται ζωντανά. Καί θέλουν γρηγοροῦντα τόν πιστό. Γι΄αὐτό καί, «τῇ Θεοτόκῳ νῦν προσδράμωμεν». Γι᾿ αὐτό καί «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον», ὁ Εὐαγγελισμός. «Σήμερον γεννᾶται, ἐκ Παρθένου», ὁ Χριστός, κ.τ.λ. Φορεμένοι τόν χιτῶνα τῆς ἱκεσίας μέ τό χρῶμα τῆς πάντα ἀθέριστης ἐλπίδας, συνεχίζουμε: «Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ». Ἔχουμε κερασθεῖ ἀπό τό ἔλεος Της, ἔχουμε καθαρθεῖ μέ τό ἁγίασμα Της, ἔχουμε στολίσει τό εἶναι μας γιά κατοικητήριο τῆς χάριτος Της.Τήν ὥρα πού ἡ σκέψη μας Τῆς ἀνήκει. Τήν ὥρα πού ὀρθοῦται ὡς «ἀνθρωπίνη Προστασία», σάν ἕνα μυστήριο καί θαῦμα παρόντα, μέ τά χρώματα τῆς γῆς καί τ᾿ οὐρανοῦ μαζί. Μέ τήν ὑπέρβαση τοῦ κτιστοῦ, μπροστά στά μάτια μας, βιώνοντας τή μνήμη Της «πεποικιλμένην τῇ θείᾳ δόξῃ». 6
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ἔργο κ. Στεφάνου Ἀλπαντάκη, ἀπό τήν Ἐνορία Ἁγ. Κυρίλλου
Ἀνάβω κερί στήν Ἀρτακηνή Φανερωμένη. Στή Φαναριώτικη σήμερα Κυρά. Καί οἱ στιγμές μου πνευματώνονται. Ὁ κόσμος μου εἰσπνέει σέ θεῖο χρόνο. Ὁραματίζομαι τή Μητροφάνεια τῆς Παναγίας πάνω ἀπό τήν Πόλη, μέ τούς Πατέρες μας νά τήν εὐχαριστοῦν ἀπ᾿ αὐτή τή Μόνη τῶν ἀκοιμήτων. Τήν Πόλη. Καί γίνεται λαμπάδα τό «νῦν» μου. Μέσα στό Δεκαπενταύγουστο. Σέ μιά «Παράκληση». πηγή: http://fanarion.blogspot.gr
“... ὅπως τό λιοντάρι κόβει τήν κλωστή τῆς ἀράχνης, διῶξε τήν κακομοιριά μέ τήν πνευματική λεβεντιά...” τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου
“ – Γέροντα, ὅταν μοῦ ἔρχωνται ἐπανωτές δυσκολίες στόν ἀγώνα μου, γογγύζω καί μέ πιάνει λύπη. – Ἔ, στή δύσκολη στιγμή φαίνεται ἡ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου. Μή φοβᾶσαι, μήν πανικοβάλλεσαι, ὅταν συναντᾶς κάποια δυσκολία. Νά ζητᾶς ἀπό τόν Θεό νά σοῦ δίνη πνευματικό ἀνδρισμό, γιά νά ἀντιμετωπίζης τίς δυσκολίες στήν πνευματική σου πορεία μέ θάρρος καί νά ἀγωνίζεσαι μέ λεβεντιά. – Γέροντα, ἡ λύπη πού νιώθω αὐτόν τόν καιρό γιά τήν ἄσχημη πνευματική μου κατάσταση μέ παραλύει πνευματικά. – Πάντως ἐκεῖ πού ἤσουν, δέν εἶσαι –δόξα τῷ Θεῷ –, ἀλλά καί ἐκεῖ πού ἔπρεπε νά βρίσκεσαι, δέν βρίσκεσαι. Πιστεύω ὅμως σύντομα νά δείξης τήν παλληκαριά σου καί νά ξεγαντζωθῆς ἀπό τά ὑπόλοιπα σχοινιά τῆς κακομοιριᾶς, τά ὁποῖα μπορεῖς νά κόψης μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως τό λιοντάρι κόβει τήν κλωστή τῆς ἀράχνης. Διῶξε τήν κακομοιριά μέ τήν πνευματική λεβεντιά. Περιμένω, εὔχομαι καί ἐλπίζω νά δῶ τήν πρόοδό σου καί νά χαρῶ πολύ. – Γέροντα, ὅταν παραλείπω τά πνευματικά μου καθήκοντα, μέ πιάνει λύπη. – Ἡ λύπη γιά ὅ,τι παραλείψαμε νά κάνουμε ἤ ἡ χαρά γιά ὅ,τι κάναμε, εἶναι κάτι φυσικό, ἀλλά μπορεῖ νά μπαίνη μέσα καί ὁ ἐγωϊσμός γι᾽ αὐτό νά προσέχης. Νά βάλης τώρα μιά καλή ἀρχή καί ἕνα πρόγραμμα στόν ἀγώνα σου καί σιγά-σιγά θά προχωρᾶς. Ἔτσι θά σταθεροποιήσης κατάσταση καί θά σταματήσουν τά ἀνεβοκατεβάσματα πού
σοῦ προκαλεῖ ὁ καμουφλαρισμένος ἐχθρός. Ἐάν ἀξιοποιήσης τίς δυνάμεις σου μέ πνευματική λεβεντιά στήν καλογερική, θά κάνης πολλή προκοπή. Ἐάν ὅμως ἀφήσης τόν ἑαυτό σου στήν κακομοιριά, ἐσύ θά μοιρολογᾶς καί τό ταγκαλάκι θά χτυπάη παλαμάκια. – Γέροντα, ἡ βία μοῦ λείπει; – Ἐπίθεση χρεάζεται, βρέ παιδί! – Ἡ ἐπίθεση πῶς γίνεται; – Μέ λεβεντιά! Ἐγώ δέν θέλω κακομοῖρες ἀδελφές, ἀλλά Σουλιώτισσες πνευματικές, νά πολεμοῦν τό ταγκαλάκι μέ λεβεντιά πνευματική, δοξολογῶντας τόν Θεό. Γέροντος Παϊσίου Ἀγιορείτου, Λόγοι, τ. 5, Πάθη καί Ἀρετές, ἔκδ. Ἱ. Ἡ. Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, 2006, σ. 144-146.
Ἐν Ἐσόπτρῳ
7
Oἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τό πιό ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ. Ἀθανασίου Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ ξέρετε, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στὴν Ἐκκλησία. Αὐτοί οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι ἐπικίνδυνοι. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάει ἀπ’ αὐτούς. Ἔλεγε ἕνας ἁγιορείτης, ὅταν ἔκαμνα μία φορὰ λειτουργία καὶ λέγαμε: «Κύριε σῶσον τοὺς εὐσεβεῖς», λέει ἀστειευόμενος: «Κύριε σῶσον ὑμᾶς ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς», δηλαδὴ ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάει ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους, διότι θρῆσκος ἄνθρωπος σημαίνει μία προσωπικότης διεστραμμένη ἡ ὁποία οὐδέποτε εἶχε προσωπικὴ σχέση μὲ τὸν Θεό. πλῶς μόνον κάμνει τὰ καθήκοντα της ἀπέναντί Του, ἀλλὰ καμιὰ σοβαρὴ σχέση δὲν εἶχε γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς δὲν λέει σ᾽ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο τίποτε. Καὶ σᾶς ὁμολογῶ καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὴν πείρα μου ὅτι δὲν εἶδα χειρότερους ἐχθρούς της Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους. Ὅταν παιδιὰ θρήσκων ἀνθρώπων ποὺ μεσ’ τὴν ἐκκλησία ἤ καὶ παπάδων ἀκόμα καὶ θεολόγων καὶ ἀνθρώπων ποὺ κάνουν τοὺς θρήσκους καὶ πολλοὺς πού ἐδοκίμασαν τὰ παιδιά τους νὰ γίνουν μοναχοὶ ἤ ἱερεῖς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν χειρότεροι καὶ ἀπὸ δαίμονες. Ἐξανέστησαν ἐναντίον τῶν πάντων. Ἔγιναν οἱ χειρότεροι ἐχθροὶ τῶν ἀνθρώπων. Θυμᾶμαι γονεῖς ποὺ ἔφερναν τὰ παιδιὰ τους εἰς τὶς ὁμιλίες καὶ ὅταν τὸ παιδὶ τους κάποια στιγμὴ ἔκαμε ἕνα βῆμα παραπάνω ἔγιναν οἱ χειρότεροι ἄνθρωποι ποὺ ἔλεγαν τὰ χειρότερα λόγια. Καὶ ἐγὼ τοὺς λέω: Μὰ ἐσὺ ἔφερες τὸ παιδί σου στὴν ὁμιλία, δὲν τὸ ἔφερα ἐγώ. Καὶ μία φόρα εἶπα σὲ ἕναν πατέρα ὅταν ἔβλεπα ὅτι ἡ κόρη του, τέλος πάντων, εἶχε ζῆλο στὴν Ἐκκλησία τοῦ λέω: Κοίταξε μὴν τὴν ξαναφέρεις στὴν ὁμιλία. Μὴν τὴν ξαναφέρεις νὰ τῆς μιλήσω διότι ἡ κόρη σου θὰ γίνει μοναχὴ καί αὔριο θὰ σοῦ φταίω ἐγώ. Ὄχι πάτερ μου, ἀλλοίμονο, ἐμεῖς σὲ λατρεύουμε. Καὶ ἔγινε ἡ κόρη του μοναχὴ, ἑφτὰ χρόνια καὶ δὲν μοῦ μιλᾶ ἀκόμα. Ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἔχαναν ὁμιλία,
Ἁ
8
Ἐν Ἐσόπτρῳ
ἔτσι, δὲν ἔχαναν ὁμιλία. Ἦταν πάντοτε οἱ πρῶτοι. Ὁμιλίες, ἀγρυπνίες, βιβλία, ξέρω ᾽γώ, τὰ πάντα. Καὶ ἔφερναν καὶ τὰ παιδιά τους καὶ ὅταν ἦρθεν ἡ ὥρα ποὺ τὸ παιδὶ τους μέσα στὴν ἐλευθερία του, τέλος πάντων, ἀποφάσισε ἕναν δικό του δρόμο τότε οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔγιναν τελείως στὸ ἀντίθετο στρατόπεδο καὶ ἀπέδειξαν ὅτι γιὰ αὐτοὺς ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε μιλήσει ποτὲ μὲς τὴν δική τους τὴν καρδιά. Ἁπλῶς ἦταν θρῆσκοι ἄνθρωποι. Γιὰ αὐτὸ οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τὸ πιὸ δύσκολο εἶδος μεσ’ τὴν Ἐκκλησία. Γιατί ξέρετε κάτι: Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι καμιὰ φορά δὲν θὰ θεραπευθοῦν. Γιατί νομίζουν ὅτι εἶναι κοντὰ στὸν Θεό. Ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοί, ξέρω ᾽γώ, οἱ χαμένοι ἂς ποῦμε, ἔτσι, αὐτοὶ ξέρουν ὅτι εἶναι ἁμαρτωλοί. Γιὰ αὐτὸ ὁ Χριστὸς εἶπε ὅτι οἱ τελῶνες καὶ οἱ πόρνες θὰ πᾶν στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ εἶπε στοὺς Φαρισαίους: Ἐσεῖς, ἐσεῖς ποὺ εἴσαστε θρῆσκοι δὲν θὰ πᾶτε ποτὲ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γιατί οὐδέποτε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἄλλαξε τὴν καρδιά τους. Ἁπλῶς ἀρκοῦνταν στὴν τήρηση τῶν θρησκευτικῶν τύπων. Ἔτσι λοιπὸν ἐμεῖς ἂς προσέξουμε τὸν ἑαυτόν μας νὰ καταλάβομε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα νοσοκομεῖο ποὺ μᾶς θεραπεύει μᾶς κάνει νὰ ἀγαποῦμε τὸν Χριστό καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ εἶναι μία φλόγα ποὺ ἀνάβει μεσ’ τὴν καρδιά μας καὶ νὰ ἐξετάζομε τὸν ἑαυτό μας ἐὰν βρισκόμαστε στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν βλέπομε μέσα μας ὅλες
• αὐτὲς τὶς κακίες καὶ τὶς ἀνιδιοτέλειες καὶ τὶς πονηρίες τότε πρέπει νὰ ἀνησυχοῦμε. Γιατί δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ Χριστὸς νὰ εἶναι μέσα στὴν καρδιά μας καὶ νὰ ᾽μαστε γεμᾶτοι ξύδι. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ προσεύχεσαι καὶ νὰ εἶσαι γεμᾶτος χολὴ ἐναντίον τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ διαβάζεις τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ μὴν δέχεσαι τὸν ἀδελφό σου; Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ λὲς ἔχω τόσα χρόνια στὴν Ἐκκλησία, ἔχω τόσα χρόνια ποὺ ᾽μαι μοναχὸς κληρικὸς ἡ ὁτιδήποτε καὶ ὅμως, τὸ ἄλφα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ποὺ ᾽ναι ἡ ἀγάπη; Ποῦ ᾽ναι τὸ νὰ ὑπομένεις τὸν ἀδελφό σου, νὰ κάνεις λίγο ὑπομονὴ μὲ
Ἔργο κ. Παν. Μόσχου
τὸ νὰ μὴν τὸν δέχεσαι, σημαίνει τίποτα δὲν ἔκαμες. Τίποτα ἀπολύτως, τίποτα. Τίποτα ἀπολύτως. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς ἔφτασε στὸ σημεῖο νὰ πεῖ γιὰ τὶς παρθένες ἐκεῖνες ὅτι δὲν εἶχε καμιὰ σχέση μαζί τους. Τοὺς πέταξε ἔξω ἀπὸ τὸν νυμφῶνα παρ’ ὅλα ποὺ ᾽χαν ὅλες τὶς ἀρετὲς γιατί δὲν εἶχαν τὴν ἀγάπη. Διότι ἤθελε νὰ τοὺς πεῖ ὅτι μπορεῖ νὰ ἔχετε ἀρετὲς ἐξωτερικὲς, μπορεῖ νὰ μείνατε παρθένες, μπορεῖ νὰ κάματε χίλια πράματα, ἀλλὰ δὲν κατορθώσατε τὴν οὐσία αὐτοῦ ποὺ εἶχε σημασία ἀπ’ ὅλα. Ἐὰν αὐτὸ δὲν τὸ καταφέρεις τί τὰ θέλεις τὰ ἄλλα ὅλα; Τί τὰ θέλω ἐγὼ τώρα ἂν τρώω λάδι σήμερα καὶ δὲν τρώω λάδι. Μπορεῖ νὰ μὴν τρώω λάδι, ἂς ποῦμε καὶ νὰ τρώω τὸν ἀδερφό μου ἀπὸ τὸ πρωὶ ὡς τὴ νύχτα. Ἔλεγαν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, μήν ρωτᾶς ἂν τρώω ψάρι. Τὸν ψαρὰ νὰ μὴν φάεις καὶ ψάρι φάε ἤ τὸν λαδᾶ νὰ μὴν φάεις καὶ φάε μία σταξιὰ λάδι. Τὸ νὰ φάεις τὸν ἄλλον ἀπὸ τὴν γλώσσα εἶναι πολὺ χειρότερο ἀπὸ τὸ νὰ φᾶς μία κουταλιὰ λάδι. Καὶ ὅμως στέκομεν ἐκεῖ . Τρῶμε λάδι, δὲν τρῶμε λάδι, τρῶμε ψάρι, δὲν τρῶμε ψάρι. Ξέρω ᾽γώ, βούτηξε τὸ κουτάλι στὸ ἄλλο φαγὶ καὶ μπορεῖ νὰ τσακωθοῦμε ἐκεῖ, νὰ σκοτωθοῦμε μὲ τὸν ἄλλον ἄνθρωπο γιατί ἐβούτηξε τὸ κουτάλι προηγουμένως σὲ ἕναν ἄλλο φαΐ. Καταλαβαίνετε πόσο γελοῖα εἶναι ἐτοῦτα τὰ πράγματα καὶ μᾶς κοροϊδεύουν καὶ οἱ δαίμονες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Καὶ ὅταν μπαίνουν κοντά μας ἀντὶ νὰ βλέπουν τοὺς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας μεταμορφωμένους σὲ Χριστὸ Ἰησοῦ, νὰ ᾽ναι γλυκεῖς ἄνθρωποι καὶ νὰ ’ναι ὥριμοι ἄνθρωποι, ἰσορροπημένοι, ὁλοκληρωμένοι ἄνθρωποι, ἄνθρωποι γεμᾶτοι ἁρμονίας, ἂς ποῦμε μέσα τους, μᾶς βλέπουν δυστυχῶς μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ πάθη μας καὶ ὅλες ἐκεῖνες τὶς ξινίλες μας καὶ
...Δέν εἶναι δυνατόν ὁ Χριστός νά εἶναι μέσα στήν καρδία μας καί νά ᾽μαστε γεμᾶτοι ξύδι. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ προσεύχεσαι καὶ νὰ εἶσαι γεμᾶτος χολὴ ἐναντίον τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ διαβάζεις τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ μὴν δέχεσαι τὸν ἀδελφό σου... Ἐν Ἐσόπτρῳ
9
Οἱ θρῆσκοι ἄνθρωποι εἶναι τό πιό ἐπικίνδυνο εἶδος μέσα στήν Ἐκκλησία λένε: Ἔ, νὰ γίνω ἔτσι; Καλύτερα νὰ μοῦ λείπει. Ἐσὺ ποῦ πᾶς στὴν Ἐκκλησία τί σὲ ὠφέλησε ἡ Ἐκκλησία; Ὅπως λέγαμε χτὲς πῆγες στὰ προσκυνήματα, εἶδες τοὺς πατέρες, εἶδες τὰ ἅγια λείψανα, εἶδες τὸ Ἅγιον Ὄρος, τὴν Παναγία τῆς Τήνου, σ᾽ ὅλα αὐτὰ πήγαμε, ἤρθαμε. Ποιὸ τὸ ὄφελος τελικὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα; Μεταμορφώθηκε ἡ καρδιά μας; Γίναμε πιὸ ταπεινοὶ ἄνθρωποι; Γίναμε πιὸ γλυκεῖς ἄνθρωποι; Γίναμε πιὸ πραεῖς ἄνθρωποι εἰς τὸ σπίτι μας εἰς τὴν οἰκογένειά μας στὸ μοναστήρι μας; Ξέρω ᾽ γώ ἐκεῖ ποὺ ἐργαζόμαστε. Αὐτὸ ἔχει σημασία. Ἐὰν δὲν τὰ καταφέραμε αὐτὰ τὰ πράγματα τουλάχιστον ἄς γίνομε ταπεινοί, μέσα ἀπὸ τὴν μετάνοια. Ἂς γίνομε ταπεινοί. Ἐὰν οὔτε καὶ αὐτὸ τὸ καταφέραμε τότε εἴμαστε ἄξιοι πολλῶν δακρύων, ἔτσι; Εἴμαστε γιὰ κλάματα. Διότι δυστυχῶς ὁ χρόνος περνᾶ καὶ χάνεται καὶ ἐμεῖς μετροῦμε χρόνια. Ἔλεγε ὁ Γέρων Παίσιος ὅταν τὸν ρωτοῦσαν: Γέροντα πόσα χρόνια ἔχεις ἐσὺ στὸ Ἅγιον Ὄρος; Λέει: Ἐγὼ ἦρθα τὴν ἴδια χρονιὰ ποὺ ἦρθε τὸ μουλάρι τοῦ γείτονα. Ὁ γείτονας τοῦ ὁ Γερο-Ζῆτος εἶχε ἕνα μουλάρι καὶ ξέρετε στὸ Ἅγιον Ὄρος κάθε κελὶ ἔχει καὶ ἕνα ζῶο, ἕνα μουλάρι ποὺ κουβαλοῦν τὰ πράγματά τους. Ἔ, τὸ ζῶο αὐτὸ ζεῖ πολλὰ χρόνια δὲν ἀγοράζεις κάθε μέρα μουλάρια, εἶναι
ἀκριβά. Λοιπόν, τὴ χρονιὰ ποὺ ἦρθα ἐγὼ λέει στὸ Ἅγιον Ὄρος ἀγόρασε καὶ ὁ γείτονας τὸ μουλάρι του. Ἔχομε τὰ ἴδια χρόνια στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀλλὰ τὸ καημένο ἐκεῖνο ἔμεινε μουλάρι καὶ ἐγὼ τὸ ἴδιο ἔμεινα. Δὲν ἄλλαξα. Λοιπὸν λέμε πολλὲς φορὲς ἐγὼ ἔχω σαράντα χρόνια καὶ τὸ λέμε ἐμεῖς οἱ παπάδες καὶ οἱ καλόγεροι αὐτὰ τὰ πράγματα. Ἔχω σαράντα χρόνια στὸ μοναστήρι. Μὰ τὰ χρόνια εἶναι εἰς βάρος σου. Ὁ Θεὸς θὰ σοῦ πεῖ: Σαράντα χρόνια καὶ ἀκόμα δὲν κατάφερες νὰ γίνεις τίποτα; Ἔχεις σαράντα χρόνια ἀκόμα θυμώνεις, ἀκόμα κατακρίνεις, ἀκόμα ἀντιλογεῖς, ἀκόμα ἀντίστασαι, ἀκόμα δὲν ὑποτάσσεσαι; Ἔχεις σαράντα χρόνια καὶ δὲν ἔμαθες τὸ ἄλφα, τὸ πρῶτο πράγματα τῆς μοναχικῆς ζωῆς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς; Τί νὰ κάμω τὰ χρόνια σου; Τί νὰ σὲ κάμω ἂν ἔχεις πενήντα χρόνια μὲ ἐξομολόγηση καὶ δὲν μπορεῖς νὰ ἀπαντήσεις στὸν ἄλλον μὲ ἕναν καλό του λόγο. Τί νὰ κάμω ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα. Ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένηs ομιλίαs, μέ θέμα: “ Ἡ θεραπεία ἀπό τήν ἀρρώστια τοῦ Φαρισαϊσμοῦ”. Πηγή: http://www.agioritikovima.gr
m ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μοῖρες, τηλ. 28920 23790 Χριστιανικές ἐκδόσεις, νεανικά παιδικά βιβλία ἐκκλησιαστικά εἴδη 10
Ἐν Ἐσόπτρῳ
ΜΑΖΙ ME ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
« Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες» Ἕνα κείμενο γροθιά γιά ὅλους τούς γονεῖς! Πολλὲς φορὲς σὰν γονεῖς, ξεχνᾶμε ὅτι ἔχουμε ἀπέναντί μας ἕνα παιδὶ ποὺ τὸ μόνο ποὺ θέλει εἶναι ἀγάπη ἀπὸ ἐμᾶς. Τὰ οἰκονομικὰ προβλήματα, τὰ νεῦρα τῆς δουλειᾶς καὶ τὸ ἄγχος τῆς ἐπιβίωσης μᾶς κάνει νὰ ξεχνᾶμε τὸ πιὸ σημαντικὸ πράγμα στὸν κόσμο.
Π
οιὸ εἶναι αὐτό; Ὁ τρόπος μας καὶ ἡ συμπεριφορά μας ἀπέναντι στὸ παιδί μας. Διαβάστε τὸ συγκλονιστικὸ κείμενο τῆς Κατερίνας Μάλλιου. Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες νὰ σὲ φοβᾶμαι... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, τραυμάτιζες τὴν αὐτοπεποίθησή μου... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες ὅτι δὲν εἶχα ἀξιοπρέπεια ἐπειδὴ ἤμουν μικρός... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες νὰ μὴν τολμάω, νὰ μὴ δοκιμάζω, νὰ μὴν προσπαθῶ νὰ ἀνακαλύπτω, νὰ μὴν παίρνω πρωτοβουλίες, γιὰ νὰ μὴ θυμώνεις... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μὲ ἔκανες νὰ νιώθω ἀσήμαντος καὶ ἀδύναμος... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ ἔδειχνες ὅτι δὲν μποροῦσα νὰ σὲ ἐμπιστεύομαι... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες ὅτι δὲν μποροῦσα νὰ σοῦ μιλήσω ἂν εἶχα κάποιο πρόβλημα ἢ κάποιος μοῦ ἔκανε κακό, γιατί φοβόμουν πῶς θὰ
ἀντιδροῦσες... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες ὅτι ὅταν ἀγαπᾶμε κάποιον, ἔχουμε δικαίωμα νὰ τοῦ φερόμαστε ἄσχημα... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, ἡ φωνή σου δὲν μὲ ἄφηνε νὰ σκεφτῶ τὰ λόγια σου... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, ἵδρωνα, ἡ καρδιά μου χτυποῦσε δυνατά, τὸ στομάχι καὶ τὰ αὐτιά μου πονοῦσαν... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, θύμωνα ποὺ δὲν νοιαζόσουν γιὰ αὐτὰ ποὺ ἤθελα νὰ σοῦ πῶ... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, ἀνα-
ρωτιόμουν ποὺ πῆγε ὁ μπαμπάς μου... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες νὰ φωνάζω κι ἐγώ... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, ἤμουν μόνος μου... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, σκεφτόμουν ὅτι δὲν μ᾽ ἀγαπᾶς πιά... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες ὅτι ἐπιτρέπεται νὰ φέρομαι ἄσχημα σὲ κάποιον πιὸ ἀδύναμο ἀπὸ μένα... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, μοῦ μάθαινες πῶς νὰ φερθῶ στὰ παιδιά μου ὅταν μεγαλώσω... Ἐνῶ ἐσύ μοῦ φώναζες, δὲν φανταζόσουν τὸν ἀγώνα ποὺ πρέπει νὰ δώσω τώρα ποὺ μεγάλωσα, γιὰ νὰ μὴ γίνω σὰν ἐσένα... Πηγή: http://www.mothersblog.gr /o-kosmos-toypaidioy/item/21890eno-esy-mou-fonazesena-keimeno-grothiagia-olous-tousgoneis#ixzz3KHmaz2ny
Ἐν Ἐσόπτρῳ
11
ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ
Ὅλοι εἶχαν προειδοποιηθεῖ νὰ μὴν ἀγγίξουν αὐτὴ τὴ γάτα. Ἕνας ἄντρας ὅμως τὸ ἔκανε καὶ τοῦ ἄλλαξε τὴ ζωή! Ὅλοι στὸ συγκρότημα διαμερισμάτων ἤξεραν ποιὸς ἦταν ὁ «Ἄσχημος». Ὁ Ἄσχημος ἦταν ἕνας μικρὸς γάτος ποὺ περιφέρονταν στὴ γειτονιὰ καὶ ἀγαποῦσε τρία πράγματα σὲ αὐτὸν τὸ κόσμο: νὰ παλεύει μὲ τοὺς ἄλλους γάτους, νὰ τρώει σκουπίδια, ἀλλὰ καὶ τὰ χάδια, ὅταν τὰ ἔβρισκε.
Ὁ
συνδυασμὸς αὐτῶν τῶν πραγμάτων σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ ζωὴ ποὺ πέρασε στοὺς δρόμους, εἶχαν τὴν ἐπίδρασή τους στὸν Ἄσχημο. Γιὰ παράδειγμα ὁ μικρὸς γάτος εἶχε μόνο ἕνα μάτι καὶ ἐκεῖ ὅπου θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχει τὸ ἄλλο, βρίσκονταν στὴ θέση του μία τρύπα. Δὲν εἶχε ὅμως μόνο αὐτὸ τὸ πρόβλημα. Τοῦ ἔλειπε καὶ τὸ αὐτὶ ἀπὸ τὴν ἴδια πλευρὰ ποὺ δὲν εἶχε μάτι, ἐνῶ τὸ ἀριστερό του πόδι πρέπει νὰ εἶχε σπάσει ἄσχημα στὸ παρελθὸν καὶ νὰ ἐπουλώθηκε μὲ ἀφύσικο τρόπο γιατί στὸ περπάτημά του, δὲν θύμιζε μὲ τίποτα μία γάτα. Ὁ Ἄσχημος θὰ ἦταν ἕνας ὄμορφος ἄσπρος γάτος, ἂν δὲν ὑπῆρχαν οἱ πληγὲς ποὺ κάλυπταν τὸ τρίχωμά του, στὸ κεφάλι του, στὸ λαιμό του, ἀκόμη καὶ στοὺς ὤμους του. Κάθε φορά ποὺ κάποιος ἔβλεπε τὸν Ἄσχημο εἶχε πάντα τὴν ἴδια ἀντίδραση: «Πῶ πῶ, πόσο ἄσχημη εἶναι αὐτὴ ἡ γάτα!!!» Ὅλα τὰ παιδιὰ εἶχαν προειδοποιηθεῖ νὰ μὴν τὸν ἀγγίζουν καὶ οἱ ἐνήλικες τοῦ πέταγαν πέτρες, τὸν κλωτσοῦσαν καὶ τὸν ἔδιωχναν ὅταν προσπαθοῦσε νὰ πλησιάσει στὶς πόρτες τους. Ὁ Ἄσχημος εἶχε πάντα τὴν ἴδια ἀντίδραση στὶς ἐπιθέσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἂν τοῦ πέταγες νερὸ μὲ τὸ λάστιχο, στέκονταν πάντα ἀκίνητος μέχρι νὰ βαρεθεῖς καὶ νὰ σταματήσεις. Ἂν τοῦ πέταγες πέτρες, ἀντὶ νὰ τρέξει, σὲ πλησίαζε περισσότερο καὶ ἔτριβε τὸ ψηλόλιγνο σῶμα του στὰ πόδια σου, σὰν νὰ σὲ συγχωροῦσε γιὰ τὴ πράξη σου.Κάθε φορά ποὺ ὁ Ἄσχημος ἔβλεπε μικρὰ παιδιά, ἔτρεχε γρήγορα πρὸς τὸ μέρος τους γιὰ νὰ ἀκουμπήσει 12
Ἐν Ἐσόπτρῳ
μὲ τὸ κεφάλι του τὰ χέρια τους, ἱκετεύοντας γιὰ τὴν ἀγάπη τους. Ἂν αὐτὰ δὲν τὸν ἔδιωχναν ἀμέσως, ἔπαιρνε θάρρος καὶ ἄρχιζε νὰ γλύφει μὲ μανία τὰ παπούτσια, τὰ παντελόνια ὅτι μποροῦσε νὰ βρεῖ, σὰν νά τοὺς ἔλεγε: «Εὐχαριστῶ ποὺ μὲ ἀποδέχεστε ὅπως εἶμαι». Μία μέρα ὁ «Ἄσχημος» θέλησε νὰ μοιραστεῖ τὴν ἀγάπη του μὲ τὸ ὄμορφο χάσκι ἑνὸς γείτονα. Τὸ χάσκι ὅμως δὲν ἦταν τόσο εὐγενικὸ καὶ φιλικὸ μὲ τὸν Ἄσχημο. Ὅλη ἡ γειτονιὰ ἄκουσε τὶς κραυγὲς τοῦ δύστυχου γάτου τὴν ὥρα ποὺ τὸ χάσκι τὸν δάγκωνε ἄσχημα σὲ ὅλο του τὸ σῶμα. Κάποιοι φιλεύσπλαχνοι γείτονες μόλις κατάλαβαν τί συμβαίνει, ἔτρεξαν γιὰ νὰ τὸν βοηθήσουν. Ἦταν ὅμως πολὺ ἀργὰ γιὰ τὸν Ἄσχημο. Ὅταν πλησίασαν ἦταν πιὰ φανερὸ ὅτι ἡ θλιβερὴ ζωή του, εἶχε φτάσει στὸ τέλος της. Ὁ Ἄσχημος ἦταν ξαπλωμένος στὴ μέση μίας μεγάλης κόκκινης κηλίδας. Τὰ πίσω πόδια καὶ τὸ κάτω μέρος τῆς πλάτης του, εἶχαν πάρει ἕνα ἀφύσικο σχῆμα, ἐνῶ εἶχε τρομερὲς πληγὲς σὲ ὅλο του τὸ σῶμα. Κάποιος ἄντρας, τὸν λυπήθηκε, τὸν σήκωσε καὶ προσπάθησε νὰ τὸν μεταφέρει στὸ σπίτι του γιὰ νὰ τὸν περιποιηθεῖ. «Καθὼς τὸν μετέφερα, μποροῦσα νὰ ἀκούσω τὸν συριγμὸ καὶ τὸ λαχάνιασμά του. Μποροῦσα νὰ αἰσθανθῶ τὸν ἀγῶνα ποὺ ἔδινε γιὰ νὰ κρατηθεῖ στὴ ζωὴ» εἶπε ἀργότερα. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἄντρας ἔτρεχε πρὸς τὸ σπίτι του κρατώντας στὴν ἀγκαλιὰ του τὸ τραυματισμένο γατί, κάτι ἔνιωσε. Γύρισε τὸ βλέμμα του καὶ
εἶδε τὸν ἑτοιμοθάνατο Ἄσχημο νὰ προσπαθεῖ, μὲ ὅση δύναμη τοῦ εἶχε ἀπομείνει, νὰ τρίψει τὸ κεφάλι του πάνω του. Ὁ ἄντρας τὸν χάιδεψε καὶ αὐτὸς γύρισε, τὸν κοίταξε μὲ τὸ ἕνα του μάτι καὶ ἄρχισε νὰ κάνει αὐτὸν τὸν χαρακτηριστικὸ ἦχο ποὺ κάνουν ὅλα τὰ γατιὰ ὅταν νιώθουν χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση. Ἀκόμα καὶ στὶς τελευταῖες τίς στιγμές, μέσα σὲ τρομεροὺς πόνους, αὐτὴ ἡ σημαδεμένη γάτα τὸ
μου. Πῶς μου δίδαξε μέσα σὲ τόσο λίγα δευτερόλεπτα τί σημαίνει νὰ ἔχεις πραγματικὴ καθαρότητα τοῦ πνεύματος, νὰ ἀγαπᾶς τόσο ἀπόλυτα καὶ τόσο ἀληθινά. Νὰ δίνεις, χωρὶς νὰ ζητᾶς ἀνταλλάγματα. Ὁ Ἄσχημος μου ἔμαθε πολλὰ περισσότερα γιὰ τὴν προσφορὰ καὶ τὴ συμπόνια ἀπὸ χίλια βιβλία, διαλέξεις ἢ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές. Γι᾽ αὐτὸ θὰ τὸν εὐχαριστῶ γιὰ πάντα. Ὁ Ἄσχημος ἦταν ση-
...Ὁ Ἄσχημος μου ἔμαθε πολλὰ περισσότερα γιὰ τὴν προσφορὰ καὶ τὴ συμπόνια ἀπὸ χίλια βιβλία, διαλέξεις ἢ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές. Γι᾽ αὐτὸ θὰ τὸν εὐχαριστῶ γιὰ πάντα. Ὁ Ἄσχημος ἦταν σημαδεμένος ἐξωτερικά, ἀλλὰ ἐγὼ ἤμουν σημαδεμένος ἐσωτερικά...
μόνο ποὺ ζητοῦσε ἦταν λίγη ἀγάπη, ἴσως καὶ λίγη συμπόνια. «Ἐκείνη τὴ στιγμὴ σκέφτηκα ὅτι ὁ Ἄσχημος εἶναι τὸ πιὸ ὄμορφο, τὸ πιὸ τρυφερὸ πλάσμα ποὺ εἶχα δεῖ ποτέ μου» εἶπε ὁ ἄντρας ἀργότερα. «Δὲν προσπάθησε οὔτε μία φορὰ νὰ μὲ δαγκώσει, νὰ μὲ γρατσουνίσει ἢ νὰ παλέψει γιὰ νὰ μὲ ἀποφύγει. Ὁ Ἄσχημος ἁπλὰ μὲ κοίταξε σὰν νὰ μοῦ ἐμπιστευόταν ἀπόλυτα τὴ ζωή του, σὰν νὰ γνώριζε ὅτι θὰ μποροῦσα νὰ τοῦ ἀνακουφίσω τὸν πόνο του». Ὁ Ἄσχημος τελικὰ πέθανε πρὶν προλάβει ὁ ἄντρας νὰ φτάσει στὸ σπίτι του. Κάθισα σὲ κάποια σκαλοπάτια μὲ τὸ νεκρὸ γατὶ στὴν ἀγκαλιά μου γιὰ ἀρκετὴ ὥρα καὶ προσπαθοῦσα νὰ σκεφτῶ πῶς ἕνα σημαδεμένο, παραμορφωμένο μικρὸ ἀδέσποτο μπόρεσε καὶ ἄλλαξε ἔτσι τὴ ζωή
μαδεμένος ἐξωτερικά, ἀλλὰ ἐγὼ ἤμουν σημαδεμένος ἐσωτερικά. Ἦταν ὥρα γιὰ μένα νὰ προχωρήσω καὶ νὰ μάθω νὰ ἀγαπῶ ἀληθινὰ καὶ βαθιά. Γιὰ νὰ δώσω τὸν ἑαυτό μου σὲ ἐκείνους ποὺ νοιάζονται γιὰ μένα. Κάποιοι ἄνθρωποι θέλουν νὰ εἶναι πιὸ πλούσιοι, κάποιοι πιὸ ἐπιτυχημένοι καὶ κάποιοι ἄλλοι πιὸ ὄμορφοι. Ὁ ἄντρας ὅμως ἀπὸ ἐκείνη τὴν μέρα, ὅπως εἶπε, θὰ προσπαθήσει ἁπλὰ νὰ γίνει πιὸ ἄσχημος. Πηγή: https://gr.celebrity.yahoo.com/
Ἐν Ἐσόπτρῳ
13
Συγχωρεῖς τούς ἄλλους; τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Ἄν σοῦ πῶ, νήστεψε πολλὲς φορές μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἀσθένεια τοῦ σώματος. Ἄν σοῦ πῶ, δῶσε στοὺς φτωχούς μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι φτωχὸς καὶ ἔχεις νὰ ἀναθρέψεις παιδιά. Ἄν σοῦ πῶ νὰ ἔρχεσαι τακτικὰ στὶς Συνάξεις τῆς Ἐκκλησίας, μοῦ λές, ἔχω διάφορες μέριμνες. Ἄν σοῦ πῶ, πρόσεχε αὐτὰ ποὺ λέγονται στὴν Ἐκκλησία καὶ κατανόησε τὸ βάθος τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἔλλειψη μορφώσεως. Ἄν σοῦ πῶ, φρόντισε νὰ βοηθήσεις ψυχικὰ τὸν ἀδελφό σου, μοῦ λὲς ὅτι δὲν ὑπακούει ὅταν τὸν συμβουλεύω, ἀφοῦ πολλὲς φορὲς τοῦ μίλησα καὶ περιφρόνησε τὰ λόγιά μου. Βέβαια, δὲν εὐσταθοῦν οἱ προφάσεις αὐτὲς καὶ ὅλα αὐτὰ εἶναι χλιαρὰ λόγια, ἀλλά, παρὰ ταῦτα, μπορεῖς νὰ προφασίζεσαι. Ἂν ὅμως σοῦ πῶ, ἄφησε τὴν ὀργὴ καὶ συγχώρεσε τὸν ἀδελφό σου, ποιὰ ἀπὸ τὶς προφάσεις αὐτὲς μπορεῖς νὰ χρησιμοποιήσεις; Διότι νομίζω, δὲν μπορεῖς νὰ φέρεις ὡς πρόφαση οὔτε ἀσθένεια σώματος, οὔτε φτώχεια, οὔτε ἀμάθεια, οὔτε ἀπασχόληση καὶ μέριμνα, οὔτε τίποτε ἄλλο. Γι᾽ αὐτὸ ἀπ᾽ ὅλες σου τὶς ἁμαρτίες, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία θὰ σοῦ εἶναι ἀσυγχώρητη. Ἀλήθεια, πῶς θὰ μπορέσεις νὰ ὑψώσεις τὰ χέρια σου στὸν Οὐρανό; Πῶς θὰ κινήσεις τὴ γλώσσα σου νὰ προσευχηθεῖς; Πῶς θὰ ζητήσεις συγνώμη; Ἀκόμη κι᾽ ἂν θέλει ὁ Θεὸς νὰ σοῦ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες, δὲν Τοῦ τὸ ἐπιτρέπεις ἐσύ, ἐπειδὴ δὲν συγχωρεῖς τὶς ἁμαρτίες τοῦ ἀδελφοῦ σου. Διότι, ἂν ἐσὺ ὁ ἴδιος ἐκδικηθεῖς καὶ ἐπιτεθεῖς ἐναντίον του, εἴτε μὲ λόγια, εἴτε μὲ ἀνάλογες συμπεριφορές, εἴτε μὲ κατάρες, ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἐπέμβει πλέον, ἀφοῦ ἐσὺ ἀνέλαβες τὴν τιμωρία Του. Καὶ ὄχι μόνο δὲν θὰ ἐπέμβει, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ σένα θὰ ζητήσει λόγο, διότι φέρθηκες ὑβριστικὰ πρὸς Αὐτόν.
Ἔργο κ. Παν. Μόσχου. 14
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου τοῦ Ἁγ. Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ (Ἀποσπάσματα) ...Μή ἀναζητᾶς τή Χριστιανική τελείωση στίς ἀνθρώπινες ἀρετές. Ἐκεῖ δέν ὑπάρχει αὐτή ἡ τελείωση. Αὐτή εἶναι κρυμμένη στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου μετατρέπεται σέ Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ φέρει τόν σταυρό του μέ ἐνεργό τή συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του, ἡ ὁποία ἔχει ἀνάγκη κολασμοῦ. Φέρνει κανείς τό σταυρό του, ὅταν σηκώνει τόν σταυρό του μέ εὐχαριστία πρός τόν Χριστό καί μέ δοξολόγησή Του. Σάν ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς δοξολογίας καί εὐχαριστίας μέσα στόν βασανισμένο ἄνθρωπο ἐμφανίζεται ἡ πνευματική παρηγοριά. Ἡ εὐχαριστία καί ἡ δοξολογία αὐτή γίνονται πλουσιώτατη πηγή ἀσύλληπτης καί αἰώνιας χαρᾶς, πού ξεπηδάει μέ χάρη ἀπό τήν καρδιά, ξεχύνεται στήν ψυχή καί στό ἴδιο τό σῶμα. Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, μονάχα στήν ἐξωτερική του ὄψη, γιά τούς σαρκικούς ὀφθαλμούς, εἶναι πεδίο καί χῶρος σκληρός καί δύσκολος. Γιά τόν μαθητή τοῦ Χριστοῦ, πού Τόν ἀκολουθεῖ, ὁ σταυρός εἶναι πεδίο καί χῶρος ὑψίστης πνευματικῆς ἡδονῆς καί ἀπολαύσεως. Τόσο μεγάλη εἶναι αὐτή ἡ ἡδονή καί ἀπόλαυση, ὥστε ἡ θλίψη πνίγεται καί σβήνει ὁλότελα ἀπό τήν ἀπόλαυση... Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ ἰσχύς καί ἡ δόξα ὅλων τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος Ἁγίων. Ὁ Σταυρός εἶναι ἰατήρας τῶν παθῶν, ἐξολοθρευτής τῶν δαιμόνων. Θανάσιμος εἶναι ὁ σταυρός γιά ἐκείνους, πού τόν σταυρό τους δέν τόν μεταμόρφωσαν σέ Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, πού ἀπό τόν σταυρό τους γογγύζουν κατά τῆς Πρόνοιας τοῦ Θεοῦ. Σταυρός εἶναι γιά ἐκείνους πού τόν μέμφονται καί τόν βλασφημοῦν καί παραδίδονται στήν ἀπελπισία καί τήν ἀπόγνωση... Ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ, πού ‘ναι σταυρωμένος πάνω στό σταυρό του, φρονεῖ τά ἄνω, μέ τόν νοῦ καί τήν καρδιά του ζεῖ στόν οὐρανό καί καθορᾶ τά μυστήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν...
Ἔργο κ. Παν. Μόσχου. Ἐν Ἐσόπτρῳ
15
Δραστηριότητες μερικῶν τμημάτων τοῦ Π.Κ. γιά τό σχολικό ἔτος 2014-15 Τὸ Πολιτιστικὸ μας Κέντρο, ἀπὸ τὸ ἔτος 2007, ἄρχισε νὰ δημιουργεῖ σὲ διάφορα σημεῖα καί διάφορες αἴθουσες τά τμήματά του. Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς κατασκευῆς τοῦ κτιρίου του, ἀπὸ τὸ ΕΣΠΑ, ἐπί τῆς ὀδοῦ Μητροπόλεως 9, στίς Μοῖρες, οἱ δραστηριότητες ποὺ ἀνέπτυξε καὶ ἀναπτύσσει, ἔχουν πλέον τὴ δική τους μόνιμη καὶ ἄνετη στέγη. Κατὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2014 – 15, στὶς νεόδμητες αἴθουσές του λειτουργοῦν: 1) Νεανικῶν συνάξεων. Kάθε Σάββατο καί ὥρα 4.30 - 6.00 μ.μ. γιά τά παιδιά Δημοτικοῦ Σχολείου καί τήν ἴδια μέρα καί ὥρα 6.00 - 8.30 μ.μ. για παιδιά Γυμνασίου –Λυκείου. 2) Θεατρικοῦ παιχνιδιοῦ. Κάθε Τετάρτη καί ὥρα 4.00 -6.00 μ.μ. γιά παιδιά Δημοτικοῦ Σχολείου καί κάθε Σάββατο καί ὥρα 4.30 - 6.00 μ.μ. γιά παιδιά Γυμνασίου – Λυκείου. 3) Εἰκαστικοῦ ἐργαστηρίου. Γιὰ παιδιὰ Δημοτικοῦ Σχολείου. Τὰ σεμινάρια γίνονται, κάθε Σάββατο καὶ ὥρα 3.00 - 4.00 μ.μ. 4) Ψηφιδωτοῦ. Τὰ σεμινάρια γίνονται κάθε Τρίτη καὶ ὥρα 3.30 - 5.30 μ.μ. 5) Σχολῆς βυζαντινῆς μουσικῆς, «Ὁ Ἅγιος Τίτος». Ἀπὸ τό παρόν σχολικό ἔτος, ἀναγνωρίστηκε ἀπὸ τὸ Κράτος. Παρέχει νόμιμα πτυχία καὶ διπλώματα. Τὰ μαθήματα γίνονται κάθε Τρίτη, Τετάρτη καὶ Παρασκευὴ καὶ ὥρα 6.00 μ.μ. 6) Χορωδίας παραδοσιακῆς μουσικῆς, «Κεντρώας Κρήτης Μελωδοί». Μάθηση παραδοσιακῶν τραγουδιῶν. Τὰ σεμινάρια γίνονται κάθε Τετάρτη καὶ ὥρα 6.30 μ.μ. 7) Ριζίτικου, «Κρῆτες Ριζίτες». Μάθηση παραδοσιακῶν κρητικῶν τραγουδιῶν. Τὰ σεμινάρια γίνονται κάθε Πέμπτη καὶ ὥρα 6.00 μ.μ. 16
Ἐν Ἐσόπτρῳ
8) Σχολῆς ἁγιογραφίας. Γιά νέους καί μεγαλύτερους. Τά σεμινάρια γίνονται, κάθε Δευτέρα καί ὥρα 4.30 - 7.30 μ.μ. γιά προχωρημένους, κάθε Τρίτη καί ὥρα 3.00 - 6.00 μ.μ. γιά τήν Α Τάξη, κάθε Παρασκευή καί ὥρα 5.00 - 7.00 μ.μ. γιά τήν Γ Τάξη καί τήν ἴδια μέρα καί ὥρα 7.00 - 9.00 μ.μ. γιά τήν Δ Τάξη. 9) Καταγραφῆς – διαφύλαξης ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτιστικῆς κληρονομίας. Ἔχει ἤδη καταγράψει, σέ ἠλεκτρονική, φωτογραφική καί ἔντυπη μορφή, τήν ἐκκλησιαστική πολιτιστική κληρονομία τῶν Ἐνοριῶν τῶν 3 ἀπό τίς 6 Ἀρχιερατικές Περιφέρειες τῆς Ἱ. Μητροπόλεως καί συνεχίζει τήν ἐργασία αὐτή μέχρι τήν ὁλοκλήρωσή της. 10) Κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης. Παρέχει βοήθεια σέ ἐνδεεῖς καί ἄπορους. 11) Ἐκδηλώσεων, Συνεδρίων καί ὁμιλιῶν. Διοργανώνει Συνέδρια καί ὁμιλίες ἐπιστημονικοῦ καί ἐκκλησιαστικοῦ ἐνδιαφέροντος. Tό Πολιτιστικό Κέντρο μας ἐπεκτείνει τίς δραστηριότητες τοῦ τμήματος Σχολῆς Ἁγιογραφίας στήν αἴθουσα τῆς Ἐνορίας Ἁγ. Τίτου Τυμπακίου καί στήν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἐνορίας Ἁγ. Βαρβάρας. Παρόμοιες δράσεις πραγματοποιοῦνται καί σέ ἄλλες μεγάλες Ἐνορίες τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας.
q Πολιτιστικό Κέντρο Ἐπικοινωνιακό καί Μορφωτικό Ἵδρυμα Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
Ἐν Ἐσόπτρῳ
17
Ἀπό τό τμῆμα Χορωδίας παραδοσιακῆς μουσικῆς “Κεντρώας Κρήτης Μελωδοί” Πρώτη ἐκδήλωση τῆς χορωδίας καί πρώτη ἐκδήλωση πού πραγματοποιήθηκε στό νεόδμητο Πολιτιστικό μας Κέντρο, Μοῖρες 20/8/2014
18
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ἐκδήλωση τῆς χορωδίας στό Πνευματικό Κέντρο Ἄ. Ζαροῦ 25/8/2014
Ἐκδήλωση τῆς χορωδίας στό Νηπιαγωγεῖο Τυμπακίου 27/8/2014
Ἐν Ἐσόπτρῳ
19
Ἀπό τό τμῆμα Θεατρικοῦ παιχνιδιοῦ καί εἰκαστικοῦ ἐργαστηρίου
20
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ἀπό τό τμῆμα Νεανικῶν Συνάξεων
Ἐν Ἐσόπτρῳ
21
Ἀπό τό τμῆμα Σχολῆς Ἁγιογραφίας
22
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ἐν Ἐσόπτρῳ
23
Ἀπό τό τμῆμα Ψηφιδωτοῦ
24
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Ἐν Ἐσόπτρῳ
25
Ἀπό τό τμῆμα ἐκδηλώσεων συνεδρίων ὁμιλιῶν Ὁ τόμος τῶν πρακτικῶν τοῦ 1ου Διεθνοῦς, Διεπιστημονικοῦ Συνεδρίου Γόρτυνας, “Ἐν Γορτύνῃ καί Ἀρκαδίᾳ ἐγένετο”, γιά τήν Ἱστορία, τήν Πνευματικότητα, τήν Τέχνη καί τόν Πολιτισμό τοῦ Κρητικοῦ Νότου, τό ὁποῖο πραγματοποιήθηκε στή Μεσαρά τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2012. Ὁ τόμος ἀποτελεῖται ἀπό 637 σελίδες, περιέχει τόν ἐπιστημονικό καρπό τῆς συνεργασίας τῶν 60 περίπου ἐπιστημόνων πού ἔλαβαν μέρος στό Συνέδριο, φώτισε ἄγνωστες πτυχές τοῦ Κρητικοῦ Νότου καί γενικά τῆς Κρήτης καί πρόσθεσε στήν ἔρευνα νεά δεδομένα. Παρουσιάστηκε τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2014, καί ἡ ἔκδοσή του χρηματοδοτήθηκε κατά τό μέγιστο μέρος του ἀπό τήν Περιφέρεια Κρήτης.
Ἀπό τήν παράδοση τοῦ τόμου στόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, Φανάρι, 2014
Ἀπό τήν παρουσίαση τοῦ τόμου στήν Περιφέρεια Κρήτης, Σεπτέμβριος 2014
26
Ἐν Ἐσόπτρῳ
Τό 2ο Διεθνές, Διεπιστημονικό Συνέδριο Γόρτυνας, “ Ἐν Γορτύνῃ καί Ἀρκαδίᾳ ἐγένετο”, Ἀγροτικοί πολιτισμοί ἐν κινδύνῳ ὀργανώθηκε ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη Γορτύνης καί Ἀρκαδίας, μέ συνδιοργανωτές τήν Περιφέρεια Κρήτης, τή Σχολή Ἐπιστημῶν Ὑγείας (Ἰατρική) Παν/μίου Κρήτης, τό Τμῆμα Φιλοσοφικῶν & Κοινωνικῶν Σπουδῶν Παν/μίου Κρήτης, τό Τ.Ε.Ι. Κρήτης καί τά Γενικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους Ἀρχεῖα Ν. Ἡρακλείου. 55 Ἕλληνες καί ξένοι ἐπιστήμονες παρουσιάσαν τίς μελέτες τους καί συζήτησαν θέματα πού ἄπτονται τοῦ ἀγροτικοῦ κόσμου. Ἦταν τό πρῶτο Συνέδριο πού ἔγινε στό νεόδμητο Πολιτιστικό Κέντρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Γορτύνης καί Αρκαδίας, στίς Μοῖρες.
Χορηγοί τοῦ Συνεδρίου
Ἱ. Μητρόπολις Γορτύνης καί Ἀρκαδίας, Πολιτιστικό Κέντρο Ἱ. Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας, Ἱ. Μονές: Ὁδηγητρίας, Βροντησίου, Κουδουμᾶ, Καλυβιανῆς, Ἐνορίες: Ἱ. Μ. Ν. Ἁγ. Γεωργίου Μοιρῶν, Ἄ. Ζαροῦ, Ἁγ. Τίτου, Ἁγ. Αἰκατερίνης, Ἁγ. Πνεύματος Τυμπακίου.
Δωρεές Γιά τό 2ο ὄροφο, πάνω ἀπό τό Πολιτιστικό Κέντρο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως, ὁ ὁποῖος οἰκοδομήθηκε ἐκτός χρηματοδότησης τοῦ ΕΣΠΑ καί στεγάζει τομεῖς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως: Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης καί Ἀρκαδίας κ. Μακάριος 453,50€. Ἐνορίες: Χουστουλιανῶν 100€, Ἀληθινής 150€, Κλήματος 400€, Μεγ. Βρύσης 500€. Ἱ. Ν. Ἁγ. Στυλιανοῦ, Ἐνορίας Στερνῶν 125€. κ. Ἐμμανουήλ Μαλτεζάκης 500€, κ. Μαρία Παπαδοσπυριδάκη 200€. Γιά τόν τομέα κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης: κ. Tina Larosa 300€. Γιά τό περιοδικό “ Ἐν Ἐσόπτρῳ”: π. Ἰάκωβος Κουτσάκης 20€, π. Βασίλειος Φραγκιαδάκης 20€, κ. Γεώργιος Αλεξανδράκης 25€. Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας ἐκφράζει τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν ἐγκάρδια εὐχαριστία της. Ἐν Ἐσόπτρῳ
27