1 minute read
Gloria Lappya Verrijk
Molukse wijken verrijken het Drentse landschap waar vliegers zweven boven het circuit en treinen hebben stilgestaan waar de tijd soms nog steeds stilstaat maar tegelijkertijd rekbaar is waar de vraag soms blijft zweven wat een Molukker nou eigenlijk is de Molukse identiteit valt niet te identificeren we zijn allemaal anders maar van anders kan je leren de één zal eeuwig zijn grootouders eren terwijl de ander zich losrukt om in andere gemeenschappen te verkeren niets is verkeerd zolang je je eigen pad volgt je eigen grenzen respecteert dus laat je niet kennen wees jezelf want hoe je het ook wendt of keert alles wat jij doet zal ik voelen alles wat zij hebben gedaan raakt ook mij alles wat ik nu zeg zal bij mijn nakomelingen terechtkomen dus wees je bewust van de kracht van je daden gebruik je kracht voor de strijd we zijn het niet altijd met elkaar eens maar in goede en slechte tijden vinden we rust in ons samenzijn we zijn verschillend komen van verschillende dorpen en kampen onze basis sterkt onze banden we zijn misschien geen eenheid maar we zijn wel een geheel onze verschillen verrijken de wijken en de heiden de kanalen en de stranden de eiken en de palmen wij verrijken samen het Drentse landschap