7 minute read
DUITSLAND “We zijn helemaal blij, maar hadden ook
Duitsland
Plussen
Advertisement
+ Autorijden is in Duitsland goedkoper dan in Nederland. De + + brandstof is goedkoper, de wegenbelasting lager. Ook de prijzen van huizen en boodschappen zijn (een stuk) lager. De gezondheidszorg is in Duitsland goed geregeld. Kortere + + wachttijden, meer tijd per patiënt en goedkoper dan in Nederland. De kinderbijslag is hoger. Het onderwijs is erg goed en universitair onderwijs is gratis.
Minnen
In Duitsland is er nog meer bureaucratie dan in Nederland. Iedereen kan in principe makelaar worden in Duitsland. Let daarom extra goed op of je een betrouwbare makelaar kiest. De uitkeringen (WW, bijstand, etc.) zijn in Duitsland lager dan in Nederland. Ondanks dat Duitsland niet ver weg is, heerst er een andere cultuur, met andere normen, waarden en gewoonten.
tekst tessa nederhoff
Marit (48) en Leo Quik (62) verhuisden naar de Harz in Duitsland. Ze namen er een oud boshuis over, dat dienstdoet als hotel en restaurant. Ze kenden een vliegende start, al mogen ze nu vanwege de coronacrisis tijdelijk geen gasten ontvangen. Spijt van hun emigratie hebben ze zeker niet: “In de Harz kregen we meer dan waarvan we gedroomd hadden.”
Wat deden jullie voor jullie emigratie?
MARIT: “We woonden in Soest. Ik was fulltime huisvrouw en zorgde voor onze zoon Quinten. Daarnaast was ik hobbyfotograaf. Maar ik heb niet mijn hele leven in Soest gewoond. Ik ben geboren in Duitsland en heb ook in Zwitserland gewoond en gewerkt. Daar werkte ik in de horeca.” LEO: “Tot en met 1996 heb ik vaste banen gehad. In 1996 ben ik voor mezelf begonnen als financieel adviseur. Daarna ben ik me meer gaan richten op coachingstrajecten. Ik doe dat nog steeds, ook internationaal. Ik doe momenteel een interim-opdracht in Nederland. Maar het werk verandert sterk, je moet je blijven bijscholen en de certificering wordt strenger. Dat wil ik allemaal niet meer, vandaar dat ik dit werk wil afbouwen en meer in het hotel wil gaan helpen.”
Hoe kwamen jullie in de Harz terecht?
LEO: “Een paar jaar geleden zochten we een skigebied meer in de buurt. Eerder reden we voor een weekend skiën gerust naar Zwitserland, maar dat wilden we niet meer. We kwamen terecht in de Harz. Marit was eerst sceptisch. Ze dacht dat het een soort Sauerland was, waar het best druk is en de après-ski belangrijk is. Dat bleek niet zo te zijn: het is hier relatief rustig, vergelijkbaar met Zwitserland. Precies wat we zochten.” MARIT: “Leo had al aangegeven binnen een aantal jaren minder te willen gaan werken. Het begon te kriebelen. Ik vind vooral de natuur hier erg mooi, met prachtige rotsformaties. Je kunt prachtige wandelingen maken of met een mountainbike door de bossen knallen. Wintersport is voor mij niet zo belangrijk, meer een mooie bijkomstigheid.”
Welke stappen hebben jullie vervolgens ondernomen?
MARIT: “Eigenlijk ging het een beetje als vanzelf. Mijn schoonzus vroeg of we kaarten voor de Emigratiebeurs in Houten wilden. De eerste stand links was meteen van de Harz. De mevrouw van WiReGo (Wirtschaftsförderung Region Goslar, red.) sprak ook nog eens Nederlands en vertelde dat er meerdere subsidies beschikbaar waren, omdat ze het toerisme in de Harz wilden aanzwengelen.” LEO: “We dachten: dit is het juiste moment. Nu is alles nog goedkoop – als het toerisme straks bloeit, moeten we veel meer betalen voor een passend pand.” MARIT: “We ventileerden onze plannen in de buurt. Er kwam spontaan iemand naar ons toe die ons huis wilde kopen voor een mooi bedrag. We zagen dat als een teken. We hadden ons huis al verkocht voordat de emigratie rond was. Bij onze zoektocht naar een geschikt pand in de Harz kwamen we Waldhaus Wolfsbachmühle tegen: een voormalige watermolen uit 1700 in Hohegeiß, midden in het bos, op een kruispunt van meerdere wandelroutes. Helemaal wat we zochten. Toen was de keuze om te emigreren snel gemaakt.”
2020
Kwam er veel regelwerk bij kijken?
MARIT: “We kwamen in aanmerking voor subsidie via de NBank. Daarvoor moesten we een uitgebreid businessplan schrijven. Dat was veel werk, maar wel heel handig om te maken. Zo halen we hier het drinkwater uit de beek, maar de waterstanden dalen. Voor het businessplan moesten we nadenken of we in de toekomst over voldoende drinkwater kunnen blijven beschikken, maar bijvoorbeeld ook beschrijven hoe het zit met de concurrentie.” LEO: “Naast het businessplan moet je nog best veel regelen. Het kadaster, inschrijving in het grondboek, verzekeringen, enzovoort. Maar Duitsland verschilt in dat opzicht niet veel van Nederland: alles is helder en transparant. Bovendien zijn ze echt bereid je te helpen. Duitsers vinden Nederlanders leuk. We hebben aan het hele proces een goed gevoel overgehouden.”
Verschilt Duitsland in andere opzichten wel van Nederland?
LEO: “Vooral de sociale omgang is hier anders. In Nederland heerst er al snel een ouwe-jongens-krentenbroodsfeer. Duitsland is wat formeler. Ze kijken de kat uit de boom en spreken elkaar meestal aan met ‘Sie’. Zeker niet vervelend, maar wel anders.” MARIT: “Het dorp waar wij wonen is heel klein. Daardoor gaan mensen sneller vertrouwd met elkaar om. Maar het blijft wel beleefd.” LEO: “Een ander groot verschil is dat de landelijke dekking van netwerken minder
goed is. Zo’n zestig procent van de betalingen gebeurt cash, omdat pinautomaten niet overal verbinding kunnen maken. Er gebeurt minder online en er worden hier nog vrij veel faxen verkocht. Sommige bedrijven hebben niet eens een normale website.” MARIT: “Al zorgt de coronacrisis er wel voor dat de digitalisering een verbazingwekkend grote sprong maakt. Ook hier proberen mensen nu zo veel mogelijk thuis te werken, thuis onderwijs te volgen en met pin te betalen.”
Wat zijn jullie plannen voor de komende tijd?
MARIT: “Door de coronacrisis mogen we nu geen gasten ontvangen. Gelukkig hebben we recht op vergoedingen, en we hebben een subsidie aangevraagd. Als we die krijgen, kunnen we echt een sprong maken. We willen de hotelkamers goed opknappen, in boshuisstijl. En pannenkoeken op onze menukaart zetten!” LEO: “Ik ga kijken of ik mijn interim-klus kan verlengen, maar uiteindelijk wil ik meer in het hotel helpen: achter de bar staan en me bezighouden met de gasten.”
Hebben jullie tips voor mensen die een emigratie naar Duitsland overwegen?
MARIT: “Kijk goed of er organisaties zijn die je kunnen helpen, zoals in ons geval WiReGo. En als je een contract tekent, ga dan eerst langs een goede advocaat. In Kleve zit bijvoorbeeld Strick. Zij ondersteunen Nederlandse ondernemers die in Duitsland zaken willen doen en zijn tweetalig. Hun tarieven zijn fors, maar het is nog altijd goedkoper dan onderuit gaan. Het verdient zich echt terug.” LEO: “Een goede voorbereiding is alles. We hebben ons op meerdere vlakken laten adviseren en hebben daar zeker geen spijt van. We kregen goede tips die ons veel geld hebben opgeleverd.” MARIT: “Wat bijvoorbeeld handig is om te weten, is dat het pand dat je koopt niet meteen van jou is. Het duurt ongeveer een maand voordat je in het grondboek staat ingeschreven. Mocht de koop in de tussentijd onverhoopt niet doorgaan, dan krijg je je geld wel terug, maar eventuele investeringen in het pand niet. Investeer dus niet te veel voordat je in het grondboek staat ingeschreven. Hetzelfde geldt voor de verzekering: pas als je in het grondboek staat, dekt de verzekering eventuele schade. Wij kregen in de tussentijd te maken met waterschade, wat de verzekering dus niet dekte.” LEO: “Nog een laatste tip: ga hier niet de baas uithangen. Mensen willen je graag helpen, maar niet als je ze opdrachten geeft. Laat jezelf dus helpen. Dan kom je in een warm bad terecht.” n
Hoe is het nu, anno 2022?
Marit: “We zijn nog steeds helemaal blij op ons prachtig mooie stekkie in het bergdorp Hohegeiß. Onze zoon Quinten aardt goed op school en maakt vrienden bij de plaatselijke Jeugdbrandweer en Leo blijkt zijn werk ook heel goed vanuit ons huis in Duitsland te kunnen doen. En het is maar goed dat hij ook op die manier geld in het laatje brengt, want we hadden ook tegenslagen. Ons hotelrestaurant liep erg goed. Gasten uit het eigen dorp, maar ook veel vanuit de wijdere omtrek kwamen graag bij ons langs en we kregen supermooie recensies. Maar helaas moesten ook wij de deuren lange tijd gesloten houden in verband met corona. Toen we in mei vorig jaar geleidelijk aan weer open mochten, bleek onze waterzuiveringsinstallatie defect en moesten we opnieuw dicht, op last van het Gesundheitsamt. Inmiddels is een geheel nieuwe waterzuivering geïnstalleerd en kunnen we eindelijk weer gasten ontvangen. Daar zijn we hard aan toe! Wij hebben absoluut geen spijt van ons vertrek naar Duitsland en raden mensen met gelijksoortige plannen altijd aan de sprong te wagen. Familie van ons zoekt inmiddels ook naar een passend object in de Harz en recent heeft een ander Nederlands echtpaar een hotel in het dorp overgenomen. Dit is goed voor de bedrijvigheid in de omgeving en wij vertrouwen erop dat de inwoners van Hohegeiß ook hen met open armen zullen ontvangen.” n