Eén studie twee wegen

één studie twee wegen Waar een studie toe kan leiden: Geschiedenis

CV Arabella Bosscher (36) Politiek campagneleider bij Greenpeace

2001-2009 Studie Geschiedenis, Leiden 2008-2019 Lobbyist, achtereenvolgens bij een lobbybureau, de griffie van de Eerste Kamer, voor dertien natuur- en milieuorganisaties. Daarna 1 jaar bestuursadviseur bij Waternet. April 2019-nu Politiek campagneleider bij Greenpeace.

Wat voor student was je? ‘Ik was heel nieuwsgierig, naar mijn studie én naar het leven in Leiden. Ik ben meteen op kamers gaan wonen en wilde overal van proeven. Ik ging naar musea, concerten, naar het café. Na twee jaar haalde ik mijn propedeuse en kreeg mijn studie meer prioriteit. In mijn derde jaar ben ik begonnen aan Egyptologie, maar daar ben ik na een jaar mee gestopt. Twee studies was te veel.’

Zijn er mensen die belangrijk zijn geweest in je studie? ‘Toen ik merkte dat Egyptologie te veel werd, adviseerde een vriendin die ook geschiedenis had gestudeerd me om meer focus aan te brengen. Ik heb toen gekozen voor Contemporaine Geschiedenis, omdat dat naar mijn idee de mees te kans gaf op de arbeidsmarkt. Mijn bijvakruimte heb ik gevuld met EU-studies. Daarin leerde je bijvoorbeeld hoe je een beleidsnota schrijft. Een goede aanvulling naast het vele lezen en analyseren in de hoofdstudie. Toen ik bijna klaar was, ging ik werken als lobbyist en bleef mijn scriptie liggen. Mijn leidinggevende heeft me toen gestimuleerd om die af te ronden. In een week was-ie klaar.’

Heb je alles uit je studie gehaald wat erin zat? ‘Als ik wat sneller focus had aangebracht, was ik wellicht eerder afgestudeerd. Anderzijds heb ik veel gedaan: ik heb een half jaar gestudeerd in Granada, ben voorzitter geweest van de Leidse Studenten Zwemvereniging en voor mijn scriptie over de geschiedenis van ontwikkelingssamen werking ben ik zes weken in Benin geweest. Ik woonde daar bij een gezin, in een huis zonder douche en toilet: een van de meest waardevolle ervaringen in mijn leven. Het leerde me hoe goed we het hebben in Nederland.’

Heb je nog een band met Leiden? ‘Zeker. Ik heb er tijdens mijn studie mijn vriend leren kennen en we wonen nog steeds in de stad.’

Sarah Feirabend (37) Educatief medewerker bij Nationaal Comité 4 en 5 mei CV

2001-2007 Studie Geschiedenis, Leiden 2005 Stage bij het Museon 2008-2011 Educatief medewerker/ Floormanager Hollandsche Schouwburg 2011-2015 Werkzaam bij o.a. Amnesty International, Joods Maatschappelijk Werk, rondleider in het Joods Cultureel Kwartier, trainer voor de Stichting Interculturele-Alliantie en docent op een middelbare school in Den Haag. 2015-nu Educatief medewerker bij Nationaal Comité 4 en 5 mei.

Beschrijf jezelf eens als student. ‘Ik nam mijn studie serieus. Ik zong daarnaast in een band, paste op kinderen en werkte bij koffiehuis ’t Suppiershuysinghe op het Gerecht. Lid worden van een studentenvereniging sprak me niet zo aan. Bovendien ben ik in Leiden geboren en getogen, dus ik had er genoeg vrienden.’

Wat is een bepalend moment geweest in je studie? ‘Mijn stage bij het Museon. Ik ontwikkelde daar lesmateriaal bij tentoonstellingen, onder andere over de Tweede Wereldoorlog. Daar is de kiem gelegd voor mijn latere carrière. Mijn stagebege leidster noemde mijn naam bij De Hollandsche Schouwburg in Amsterdam waar ze een educatief medewerker zochten. Ik organiseerde daar onder meer de 4 mei-herdenking en Jom Hasjoa, de herdenking van de Holocaust. Een heel bijzondere baan, waar ik veel contact had met eerste generatie overlevenden, maar ook met kinderen en buurtbewoners. Zelf heb ik geen Joodse achter grond, maar wel veel affiniteit met de Tweede Wereldoorlog. En met de vraag waarom mensen elkaar zoveel leed berokkenen.’

Welke docent is belangrijk voor je geweest? ‘Chris Quispel, gespecialiseerd in antisemitisme en Amerikaanse geschiedenis, was mijn scriptie begeleider. Ik ben afgestudeerd op de zwarte Amerikaanse muziekgeschiedenis, een grote interesse van me. Ik heb zelf twee jaar jazz-zang gedaan aan het conservatorium, ook als minor bij mijn studie. Mijn liefde voor soul, blues, jazz en geschiedenis kon ik delen met Chris.’

Wat vind je van de stelling: een studie moet beroepsgericht zijn? ‘Toen mijn baan bij De Hollandsche Schouwburg werd wegbezuinigd, heb ik er vier jaar over gedaan om weer een vaste plek te vinden, als educatief medewerker bij het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Toen heb ik vaak verzucht ‘had ik maar een vak geleerd!’ Toch blijf ik geloven in de combinatie van interesse en studie.’