Gett Magazine #7

速

onvo orspelbaar eigen zinnig

m a g

Forever kids Forever young

PollyAnna

Over muziek, Dordrecht en positief in het leven staan

Leegstand hoeft niet! #7

GRATIS

JAAR02/NUMMER07

STOUTE SCHOENEN Onder de naam #7 - een hint naar deze editie van Gett, waarvan

ik gasthoofdredacteur ben - liepen we een paar weken geleden

‘s nachts met stiften (op waterbasis, lekker makkelijk weg te halen)

door de stad. Op ruiten van lege panden zetten we teksten en

tekeningen: ‘Leegstand hoeft niet!’. Een uitspraak waar wij achter

staan, want we willen leegstand in Dordrecht aankaarten. Laat

panden niet verloederen in deze mooie stad. Geef jonge onder-

nemers een kans om hun onderneming te laten groeien door

instaphuren of tijdelijke pop-ups.

De verdenkingen werden al gauw op mij gericht. Logisch, gezien mijn initiatieven op het gebied van leegstand zoals PR8CHT en Pop-up Your Shop.

Maar dit was en is een initiatief van Gett. Bottom-up bewegingen uit Amsterdam juichten het initiatief toe, toen zij in Dordt op bezoek kwamen.

Media vroegen zich af wie deze actiegroep was. Zij zagen de teksten, en daardoor gelukkig ook de lege panden.

Al snel werd deze actie overgenomen door andere steden zoals Rotterdam!

Volgt de rest van Nederland? Ik denk het wel. Steeds vaker horen we geluiden dat leegstand niet oké is. Steeds vaker staan er mensen op die actie ondernemen om hier verandering in te brengen. Maar dat kunnen we niet alleen.

Wanneer wordt Dordrecht wakker? En daarmee bedoelen we de gemeente, vastgoedmakelaars en iedereen die de tools heeft om dit schrijnende beeld van lege etalages weer bloeiend te maken.

Er is publiek, er zijn gegadigden die graag willen. Laten we verbindingen leggen, inspireren naar andere gemeentes en een voorbeeld stellen hoe het ook anders kan. Laten we duidelijker communiceren en een platform maken waar iedereen wat aan heeft. Even de ego's opzij en iets creëren met z'n allen waar we allemaal gelukkig mee kunnen zijn. Samenwerken! Zonder de ja maar, gewoon omdat we houden van Dordrecht. Zo simpel kan het zijn. Wie doet er mee? We hebben nog meer stoute schoenen klaar staan bij Gett.

Minouche de Jong, Gasthoofdredacteur Gett #7 ps: het resultaat van onze actie vind je terug op pagina 8

Hi, wij zijn Gett!

hoofdredacteur/uitgever

VALENTIJN KATTEMÖLLE

(eind)redacteur/fotograaf

ILSE VAN DRIEL

CHRISTIAAN DOOLAARD (eind)redacteur

redacteur/fotograaf

MARLIES VAN DER NEUT

KIRSTEN VAN DER PUT

MAUDY VAN HOUWELINGEN

ANNA ASSMANN

STEPHANIE VAN DEE

SALWA VAN DER GAAG

MANOEK HANTELMANN

JOSJE BLOKLAND

HUIB KOOYKER

ANNE IMFELD

JEROEN VAN LELIEVELD

ZENITH SCHMITZ

redacteur

redacteur

fotograaf

redacteur

redacteur

fotograaf

redacteur

fotograaf

fotograaf

LAURIE DOOL

redacteur

fotograaf

fotograaf

Coverfoto: Zenith Schmitz

FOLKERT KATTEMĂ–LLE

vormgever/art director

TED VAN AANHOLT muziekredacteur

jaargang

03 - nummer 7

vormgeving

eyedesign BNO

verder werkten mee Nicky van der Toorn aan dit nummer Takis Tsatsos Peter Kuiters Olaf de Bruin Cor Noltee Sander van Kempen Kevin Versteeg Niels Vrijdag Maartje Brockbernd Elvira Oomens Wietse van Bezooijen Lars van der Put

oplage

10.000 exemplaren - 4x per jaar

drukwerk

Rototov mediaproducties

Gett magazine is een uitgave van Gett media T. 06 39 45 26 93 info@gettmagazine.nl www.gettmagazine.nl Š Gett magazine - maart 2015

GETTMAG 05

008

Leegstand hoeft niet! #7

008

Forever Kid

012

Allan Hardenberg

020

F*cking Famous in Dordrecht

024

Parels en Zw캐nen

030

036

012 Hidden Desires

036

The Wolf of Dordrecht

044

Column Peter Kuiters

049

PollyAnna

050

Koningsdag in Dordrecht

054

9,5 vraag aan Bjorn van D캐l

058

Girlswannahavefun

060

Humans of Dordrecht

075

Gett old: Cees Erlings

081

Gett music: Speakerpunch

084

Tinderlokkers

088

Stati Italiani a Dordrecht

092

050

060 080

The Arctic Challenge

100

Gedicht: Kenny van Veen

106

Design Thinking

107

Reistips voor backpackers

108

100 GETTMAG 07

FOTOGRAFIE WIETSKE VAN BEZOOIJEN

GETTMAG 09

GETTMAG 11

Lia - 77 jaar

FOTOGRAFIE ZENITH SCHMITZ ART DIRECTION FOLKERT KATTEMÖLLE

Forever kids StudioArno de Voogd - arnodevoogd.nl KledingFier - fierskateshop.nl T-shirtsschorriemorrie - schorriemorrieink.com (blauw en wit)

Piet - 75 jaar GETTMAG 13

Agnes - 62 jaar

GETTMAG 15

GETTMAG 17

GETTMAG 19

Allan Hardenberg

TEKST MINOUCHE DE JONG FOTOGRAFIE ALLAN HARDENBERG

Allan Hardenberg, 41, mede-eigenaar en bedenker van Alda Events.

‘Verlies je inner child niet uit het oog’ Met concepten als A Day At The Park, Armin Only,

I am Hardwell en A State of Trance in zijn portefeuille reist deze

Dordtenaar de hele wereld over.

GETTMAG 21

Ben je eigenlijk nog wel eens thuis?

‘Nou, niet heel veel nee haha. De wereld is mede door social media en internet een stuk kleiner geworden. Je kunt je hobby daardoor makkelijk in andere werelddelen uitoefenen, alles is toegankelijker en dichterbij. Maar, het is voor mij wel belangrijk om thuis tijd te spenderen met mijn vrouw en kind. Daar vind ik rust en balans. Op dat soort momenten kan ik mijn hoofd even leegmaken.’

Je bent Dordrecht dus wel een tikkie ontgroeid, was dat de bedoeling?

‘Nee, zeker niet. Ik heb nooit dat ‘ik moet hier weg-gevoel’ gehad. Maar ik heb wel mijn passie gevolgd. Dat heeft er voor gezorgd dat ik nu ben waar ik ben, waar ik woon en wat ik doe.’

Je komt over als iemand die altijd vrolijk is, maar het kan niet anders dan dat je soms ook harde beslissingen moet maken met zo’n baan. Klopt dat?

‘Als je een bedrijf runt, moet je inderdaad wel eens knopen doorhakken die niet altijd even leuk zijn. Dat is weleens lastig. Maar ik run mijn bedrijf altijd vanuit de gedachte dat je elkaar iets moet gunnen. Dat is belangrijk voor me en vanuit die filosofie maak ik dan ook beslissingen. Desalniettemin zijn we wel een echte kwajongensachtige club mensen. Ik vind het ontzettend belangrijk om je inner child niet uit het oog te verliezen, het leven is vaak al zo serieus.’

Kun je nog wel een beetje genieten van je successen, of heb je het daar te druk voor?

‘Ik blijf altijd nieuwe doelen stellen en kijk dan ook graag vooruit, maar we vieren onze successen zeker.

Als je met een nieuw evenement als The Flying Dutch binnen een week uitverkoopt, dan is er zeker een proost-momentje om het te vieren. Maar we gaan daarna wel weer snel door met werken en we blijven bescheiden. En ik ben een Tweeling hè, een kampioen in malen en nadenken, dus ook over keuzes die ik heb gemaakt.’

Naast succesvol zakenman, ben je ook echtgenoot en vader, hoe belangrijk is quality time met je gezin voor jou?

‘Ik probeer zo vaak mogelijk leuke dingen te doen met mijn gezin, in de vakanties en in de weekenden dat ik thuis ben. En er zit voor mij ook quality time in een balletje slaan op de tennisbaan of me lekker uitleven in de sportschool om fit te blijven of op de bank een serie kijken. Zonder dat soort momenten kun je je ook niet goed focussen op je werk.’

Klopt het dat je bezig bent met een nieuw Rotterdams event, onder de naam Secret Society Festival?

‘Ja dat klopt, maar het is allemaal nog heel secret, dus die informatie houd je nog even van me tegoed.’

Maar dus nog steeds geen evenement in Dordrecht?

‘Nee, er heeft zich helaas nog geen goede kans voorgedaan om een gaaf concept neer te zetten in Dordrecht.

Maar zodra die kans voorbij komt, gaan we zeker iets tofs doen.’

Hoe zorg je er voor dat jouw concepten onderscheidend zijn van de rest?

‘De concurrentie is groot, dus alleen spektakel is tegenwoordig niet meer genoeg. Ons uitgangspunt is om altijd een nieuwe standaard neer te zetten.

Niet alleen als het gaat om het showgedeelte, maar voor alle disciplines die om de hoek komen kijken. Marketing, productie, hospitality, de line-up, crowd control en service. Maar ook stage design en de visuals. Bij elk feest of festival vertellen we een verhaal waarin we iedereen van begin tot eind proberen mee te nemen. Het moet echt een beleving zijn.’

A Day At The Park, A State of Trance, Armin Only, The Flying Dutch, waar ga je ons mee verrassen in 2015?

‘Zet 14 tot en met 18 oktober maar alvast in de agenda! Dan is het weer Amsterdam Dance Event en ik kan al vertellen dat we bezig zijn met hele leuke plannen.’

‘Ons uitgangspunt is om altijd een nieuwe standaard neer te zetten’

GETTMAG 23

F*cki ng in Dord Merel BaldĂŠ - 2000

TONEELSPEELSTER Gett columnist Peter Kuiters is de trotse eigenaar van een paarhonderd polaroidfoto’s. Van mensen die vroeger bij hem thuis de boel op kwamen zuipen en gezelligheid kwamen brengen.

Gett maakte een selectie van zijn gasten die nu wereldberoemd zijn in Dordrecht, en sommige ook daarbuiten...

famous drecht

FOTOCOLLECTIE PETER KUITERS

Ruud Baan - 1998

TOPFOTOGRAAF

Ron van Maaren - 1986

STRIPTEKENAAR

Koen Poolman - 1996

HOOFDREDACTEUR MUZIEKBLAD OOR

GETTMAG 25

Erik van den Berg - 1985

HOOFDREDACTEUR MUZIEKBLAD OOR

FOTOGRAFIE HUIB KOOYKER

Wim Kunnen - 2001

R BEELDEND KUNSTENAA

Henk Donkervoort - 2001

UITGEVER LIFESTYLE DORDRECHT

Leo Schellinger - 1989

ROCKZANGER

GETTMAG 27

Kinderboekwinkel

Groenmarkt 163 3311 BD Dordrecht 078 6312386

FLORALE - EXTASE creatieve workshops

Openingstijden: dinsdag 10.00 - 17.30 uur woensdag 10.00 - 17.30 uur donderdag 10.00 - 20.00 uur vrijdag 10.00 - 17.30 uur zaterdag 10.00 - 17.00 uur

www.kinderboekwinkeldegiraf.nl

workshops bloemschik cursussen evenementen demonstraties land art

Voorstraat 408 - 3311 CX Dordrecht florale-extase@live.nl

Meer weten over leuke winkels in Dordrecht?

Kapsalon Doubli Said & Aicha

Voorstraat 129 3311 EN Dordrecht Dordrecht 078 - 613 64 66 06 87 22 35 00

M enco Vi sagi e Voor str aat 273 - Dor dr echt www.m encovi sagi e.nl

Gett the ‘Dordrecht app’ in de appstore!

®

BRUT

FOTOGRAFIE HUIB KOOYKER

BURGERS à LA BRUT We hebben het met z’n allen almaar drukker en drukker en een

Even terug naar ‘The City That Never Sleeps’. Een boegbeeld

avondje lekker uit eten past vaak niet in de planning. Gelukkig

van de casual dining-beleving is de terugkeer van de burger.

voor de drukke Dordtenaar is het concept ‘casual dining’ over

De culinaire burger welteverstaan. De klassieke burger zoals je

komen waaien uit nergens minder dan New York City. De stan-

hem kent, maar dan nét even iets anders. Goede producten,

daard driegangenmaaltijd is verleden tijd en maakt plaats voor

mooie smaakcombinaties en niet te missen, een mooie

een goed glas wijn gecombineerd met een kleine, smaakvolle

bijpassende wijn of een lekkere gin-tonic. A match made in

hap. Niet te moeilijk, hip, en bovenal lekker.

heaven. De hoogwaardige burgertenten hebben hun stempel al gedrukt op talloze steden, kijk naar Londen en Berlijn.

Ook wij negeren deze food-trend uiteraard niet. De combinatie

Een groot succes, als je het ons vraagt.

wine en spice vormt het fundament van BRUT Food & Wine bar.

Gamba’s en jambon, gecombineerd met een lekker glas

En wat kunnen wij anders doen, dan onze eigen draai geven

chardonnay, gevolgd door funghi uit de oven en toe een goed-

aan dit eigentijdse concept? Bij deze stellen we u voor aan:

gevulde kaasplank. Een complete maaltijd, in een ander jasje.

BRUT Burgerbar. Casual dining in een stoere, maar sfeervolle

Niet conventioneel, maar wie zegt dat biefstuk en patatten

ambiance. Smaakvolle burgers, met een knipoog. Tot snel!

tegenwoordig de norm zijn?

Nicky & Takis

BRUT Food & Wine Bar GETTMAG 29

Met één schot knalde ik het slot eraf en trapte de deur open. Aan het eind van de lange hal zat Twister in zijn onderbroek aan de keukentafel. Leuk pandje aan de Singel bewoont hij, jammer dat hij geen schoonmaakster in dienst wil nemen. Mijn hakken klikklakten op de plavuizen. Twister keek niet op, hij fronste en zei: ‘Het zou toch wat zijn dat jij een keer iets heel laat.’ Gefocust zat hij een croissantje dat hij net in een kom melk had gedoopt met een appelboor uit te hollen. Zijn laatste vrouw overleed aan een candida infectie, sindsdien heeft hij iets met deegwaren.

‘Wat kan ik voor je inschenken?’ ‘Een glas water.’

Twisters groene ogen fonkelden. Zijn blik gleed over mijn gezicht en de rest van mijn lichaam. ‘Leuk pakje.’ Hij glimlachte en trok zijn ene wenkbrauw op. "Het is vooral heel functioneel." ‘Oja, zodat niemand zich meer op de opdracht kan concentreren.’ Ik droeg een nauwsluitend, zwart leren motorpak en rode cowboylaarzen. Ik liep naar de keuken en vulde een niet al te smoezelig glas met water. Op het aanrecht lag een zuurdesembrood met een gat erin. Zou hij zich ook aftrekken met aardappelpuree in plaats van glijmiddel?

‘Dat daar zijn hoeren’ We liepen langs Kunstmin, over de Sint Jorisbrug richting de Steegoversloot. ‘Waar gaan we eerst heen?’ vroeg ik.

"Naar de Piccola, daar gaan we een parel ophalen.’ ‘Dat moet dan wel een knoepert zijn?’ ‘Een echte zuidzeeparel, met een doorsnede van 3,5 centimeter. Melkwit.’

‘Vooral dat laatste moet jou aanspreken.’ Twister zweeg.

Eigenlijk heet hij Gerard, maar zo noemt niemand hem.

Om de twee jaar trouwt hij, dat zijn altijd leuke feestjes.

Als hij weer gaat scheiden geeft hij ook een feestje.

Die zijn mogelijk nog beter. Tussendoor heeft hij talloze vriendinnetjes. Mijn opa was ook van dat slag mannen en legde mij eens haarfijn uit hoe het zat, toen ik vijf jaar oud was. Hij zette me op zijn knie en wees naar de stripteasedanseressen met wie hij even daarvoor naar achteren was geweest. ‘Kijk principessa, er zijn twee soorten vrouwen.

Dat daar zijn hoeren.’ Daarna pakte hij zijn portemonnee uit zijn zak en liet me een pasfoto van mijn oma zien. ‘En dit hier, dit is een Madonna.’ Ik knikte, hoe duidelijk kan het zijn. Op zijn sterfbed zei hij: ‘Zorg ervoor dat je een Madonna wordt.’ Dat bleek een koud kunstje, ik houd niet van gezelschap.

Parels

®

Romance

TEKST ANNA ASSMANN ILLUSTRATIE ELVIRA OOMENS

Z wij ne n

Toen we over de Steegoversloot liepen, vroeg Twister wat er in mijn rugzak zat.

‘Benodigdheden.’ ‘We hebben niks nodig voor deze actie.’ ‘Je hebt altijd iets nodig, anders knalt het niet.’ Twister gaf een pets op mijn kont, ik gaf er één terug. Fijn, iemand met wie je helder kunt communiceren. ‘Bij wie gaan we die parel halen?’ ‘Amerigo.’

‘Vespuzzi?’ Ik lachte in mijn vuistje. ‘Wat?’ ‘Amerigo Vespuzzi, de ontdekker van Amerika.’ ‘Dat was toch Columbus?’ ‘Nee, die ging er met de faam vandoor.’

‘Oh. Nou ik weet niet hoe deze Amerigo verder heet, maar hij runt één derde van de scene, dus je gaat je wel gedragen.’ ‘Waarom moeten we hem ontmoeten in de Piccola?’ ‘Hij zit daar te eten. Met zijn moeder. Dat doet hij elke zondag, gepofte krieltjes met varkensrollade.’ ‘In de Piccola?’ ‘Ze maken het speciaal voor hem klaar en de hele tent is zwaar bewaakt.’ ‘Hoezo? Als hij één derde van de scene runt en men zou hem koud maken, dan dondert alles in elkaar. Dan gaat het jaren duren voordat alle verhoudingen en posities weer verdeeld zijn. Net zoals in '97. Zulk soort lui zijn onaanraakbaar.’ ‘Maar die ma niet.’ ‘Heeft die vrouw een diepgewortelde doodswens ofzo? Waarom heeft hij niet met haar gebroken?’ ‘Ach ja, la familia, ze kan blijkbaar geen afstand van hem doen.’ ‘Kom op Twist, je kan nog beter gaan Russisch rouletten.’

‘Mijn ma nam ook pas afstand van me toen ik haar doodschoot.’ ‘Heeft ie, behalve die ma, nog zwakke plekken?’ ‘Hij is dyslectisch.’ ‘Erg?’ ‘Naar het schijnt kan hij geen woord foutloos spellen.’

Voor de Piccola stonden twee uitsmijters een sigaretje te roken. Twister deed het woord.

‘We komen namens Karl en Wintour.’ Zo heten onze opdrachtgevers, vader en zoon.

‘In welke context?’ bromde de ene uitsmijter met een hoofd zo glimmend en kaal als een biljartbal. ‘De parel, we komen hem ophalen.’ De andere uitsmijter staarde naar mijn decolleté. ‘Hé joh, je kwijlt man.’ Twister gaf me een por en siste ‘nu even niet.’

De uitsmijter reageerde niet en staarde zowat een gat in mijn motorpak. "Moet ik ze bellen?" vroeg Twister. ‘Nee, niet nodig.’ antwoordde de kale. ‘Een man met een melkwitgouden Rolex en een vrouw die pist op hiërarchie. Kan niet missen, loop maar door.’ We liepen de Piccola in, in een hoekje zagen we Amerigo zitten tegenover zijn moeder. Onder tafel graaide hij in zijn kruis. Ik hoopte dat hij jeuk had en wendde me tot Twister. ‘Zeg, trek jij je eigenlijk nog wel eens af op de polaroids van je moeder?’

Hij greep me bij mijn kraag, even gauw wurmde ik me weer los. Zijn roggel miste op een paar centimeter na mijn gezicht en splashte op de grond. ‘Kutwijf.’ Enkele speekselspetters vlogen mee. Amerigo was onze kant op gelopen, in zijn hand hield hij een rode fluwelen doos. ‘Mevrouw von Skagen?’ Ik draaide me om. Slangenleren schoenen, een maatpak, halflang haar en een ringelbaardje. Toen ik hem aankeek hield hij mijn blik even vast, nam mijn hand en gaf er een kus op. ‘Het is me een genoegen, ik heb veel over u gehoord.’ ‘We komen voor de parel.’ ‘Ik zal haar aan u geven, maar kijkt u eerst even.’

Hij opende de doos, daarin dreef een oester in water dat op temperatuur gehouden werd door een klimaatsynchronisator. ‘Is ze niet prachtig?’ Ik trok mijn gezicht samen.

Die vent was niet goed. Met een speciaal mesje dat zojuist door de ober op een servet werd aangereikt, maakte hij de oester open. De parel was werkelijk schitterend. ‘Waarom krijgen we die hele snottebel met omhuizing erbij?’ wilde ik weten. ‘Dan behoudt zij haar waarde.’ ‘Ik stop die parel nog liever in m'n kut dan dat ik dat gevaarte aanneem.’ Twister stak een joint aan en liep naar buiten. Amerigo glimlachte en keek me opnieuw indringend aan. ‘Ik ben blij dat ik oude vrienden iets kan schenken. Ik ken Karl al van vóór '97.’ Hij sloot de oester en de doos. ‘Heeft u trek mevrouw von Skagen? We hebben meer dan genoeg.’ ‘Nee.’ ‘Een andere keer misschien?’ ‘Misschien.’

Ik nam de doos aan. Ik vond slangenleren stappers afzichtelijk en zijn oogcontact intimiderend. Ik houd van dingen waar ik een hekel aan heb. Ik knikte, lachte flauwtjes en liep naar buiten.

en

GETTMAG 31

Twister stond een scooter te stelen. ‘Waar gaan we heen?’ ‘Naar de Zwijndrechtse brug.’ ‘Waarom?’ ‘Om die oester te verzilveren.’ ‘Bij wie?’ ‘Klaas.’ ‘Vaak?’ ‘Hij houdt van stripboeken.’ Ik trok een vies gezicht. ‘Ik heb het ook niet verzonnen.’ Ik overhandigde mijn rugzak en de doos met de oester aan Twister. ‘Ik rijd.’ Voordat Twister kon tegensputteren, had ik de scooter al gekickstart en schoof mezelf op het zadel. Twister kroop achter me. ‘Maar jij rijdt als een debiel.’ Ik gaf plankgas en scheerde over de Voorstraat. ‘Zeg, wanneer neem je weer een nieuwe vrouw?’ ‘Niemand kan tippen aan Helena.’ ‘Dat komt alleen maar omdat ze de pijp uit ging vóórdat je twee jaar huwelijk haalde. En dat gedoe met dat brood is gewoon fucking leip.’ Twister kneep in mijn borst. Ik had met hem te doen.

‘Klaas en z'n giebeltrutjes doken opzij’ Bij de Zwijndrechtse brug stond Klaas ons op te wachten. Hij hing tegen een rode Opel Kadett en had twee grietjes bij zich. De groupies waren aangeschoten. En jarenlang verkracht door Rudolf Steiner. Het droop er vanaf. Ach ja, ze konden er niets aan doen, je kiest je ouders immers niet. Zolang ze geen kapsones hadden, was het best. Klaas droeg een T-shirt met het logo van 'Fier'. Zijn mond was strak gespannen en zijn lichtbruine krullen nat van het zweet. Ik herkende hem. Hij wilde eens rijk worden door geld wit te wassen bij supermarkten. Veel te publiek. Superdom. Hij moest drie jaar zitten. Ik zette de scooter neer en liep naar hem toe. ‘Zo, wat krijgen we in ruil voor die slijmparel, pakjes boter?’

Klaas keek geërgerd, teer zieltje, zelfs na bergen coke.

Hij opende de achterklep van de Kadett. De achterbak lag vol met stripboeken. ‘Collectors items.’ zei Klaas trots. Alsof hij godverdomme het wiel had uitgevonden.

‘Ik ga die parel niet afstaan voor stapels oud papier.’

Klaas balde zijn vuisten. ‘Oh jawel! Dat is de deal.’ Ik liep naar Twister die geamuseerd stond te kijken. ‘Draai je om.’ Uit de rugzak haalde ik een wodkafles gevuld met wasbenzine en een oude theedoek. Ik schoof mijn hand in Twister's broekzak en haalde er een aansteker uit. Ik opende de fles, propte de lap erin en stak die aan. Toen die goed en wel fikte, gooide ik de fles met een krachtige, strakke worp in de achterbak van de Kadett. Klaas en z'n giebeltrutjes doken opzij en de boel explodeerde. Ik stapte op de scooter, Twister sprong achterop en greep me stevig beet. Ik maakte een wheelie en reed weg met één middelvinger in de lucht terwijl ik riep: ‘Drie in de rij, kassa erbij!’

GETTMAG 33

w w w.tri vi re .n l

Trivire steekt energie in duurzaamheid

GETTMAG 35

速

Hidden desires

PRODUCTIE BERRY RUIJSCH

Hidden

Desires GETTMAG 37

GETTMAG 39

Naast de editorials en shoots in opdracht, fashion en commercieel, ook actief met eigen projecten.

‘Ik heb met een aantal veelbelovende ontwerpers, fotografen en stylisten gewerkt. De editorials die we hebben geproduceerd worden internationaal gepubliceerd.’

Berry Ruijsch (1982) - make-up artist en haarstylist.

Werkt sinds 2013 vanuit Rotterdam.

Concept & styling: Berry Ruijsch Photography: Rhalda Jansen

Videography: Rachid Pardo Model: Darcy Jonathans

Make-up and Hair: Berry Ruijsch Illustrations: Klaudia Stavreva

Designers: Nada van Dalen (clothing)

Berlin vintage (lingery)

ZWARD (jewelry)

LEF The Pleasure Store (shoes and accesories)

Hairpiece, accessories and hairy sunglasses:

Berry Ruijsch

www.berryruijsch.com

GETTMAG 41

Topklasse photography in de volgende disciplines:

Ons full color drukwerk is iedere dag een feest van kleuren

WWW.DRUKKERIJOBREEN.NL

Khoken met Khotinsky

FOTOGRAFIE HUIB KOOYKER

Butt ‘Goedemiddag en welkom in Khotinsky’, zeg ik tegen twee binnenkomende heren. Eén van de mannen knikt vriendelijk. Ze nemen plaats aan een tafeltje bij het raam.

De heren zie ik bestellen bij één van mijn collega’s en het bonnetje pruttelt uit de keukenprinter. Een sandwich beekforel en een broodje pulled pork vermeldt de bon.

Dat is een goede keuze denk ik, de pulled pork is ook mijn favoriet! Pulled pork maak ik door een stuk varkensvlees in te wrijven met een kruidenmix en het vlees vervolgens zeer langzaam te garen. Na het garen is het vlees zo mals en zacht dat je het gemakkelijk als een soort draadjesvlees uit elkaar trekt. Heerlijk op een broodje in combinatie met koolsalade en barbecuesaus!

Ik maak alles zorgvuldig klaar en zorg dat de gerechten snel worden uitgeserveerd. ‘Sir’, roept de man die mij bij binnenkomst vriendelijk toeknikte. ‘Sir!’ Vermoedelijk wil de man wat vragen en ik loop tussen de andere lunchgasten naar de tafel aan het raam. De man gebaart heftig en begint met een zwaar Amerikaans accent tegen me te schreeuwen... Ik versta ‘mwisis mwoeme wraeel... butt!’ Ik begrijp er niks van… De man begint weer te brabbelen ‘mwisis mwoeme wraeel… butt!’

‘Butt?’, zeg ik hem vragend na... Bedoelt deze man nou dat hij het eten butt vindt of heeft hij iets te zeggen over mijn achterwerk? Vindt hij het nou niet lekker? En daar doe ik dan zo mijn best voor! Ik begin mijn excuses te maken maar de man begint nu nog driftiger te bewegen en met volle mond roept hij ‘twis iss real boston butt!’ en nu lacht hij er ook nog bij. Ik ben het spoor volledig bijster, begint hij mij nu ook nog uit te lachen? De andere man blijkt Nederlands te praten en schiet mij te hulp.

Hij vertaalt: ‘dit is echte Boston butt!’ En hij vertelt verder: ‘In de VS maakt men pulled pork van de schouder van het varken en dit stuk vlees noemt men “Boston Butt” en heeft niets met de kont van het dier te maken maar met het houten vat waar het vlees vroeger in werd opgeslagen en vervoerd, ook wel barrel of butt genoemd, en naar de snijtechniek van de slagers uit Boston. Het is echte Boston butt en daar mag je trots op zijn!’

‘It’s a compliment’, voegt de Amerikaan er aan toe. Het is een compliment zeg ik ietwat verbouwereerd tegen mezelf. pulled pork: Vanaf april te verkrijgen bij Khotinsky!

Zelf pulled pork maken?

Kijk op Youtube: PULLED PORK SANDWICH RECIPE

Peter Bern – Chefkok Khotinsky Dordrecht

GETTMAG 43

Patrick den Boer

'The

wolf of Dordrecht'

TEKST ANNA ASSMANN FOTOGRAFIE ANNE IMFELD

Gedreven door ambitie en dollartekens in zijn ogen, slaagt Patrick den Boer (37) er tot twee keer toe in om financieel succesvol te worden.

Dat deed hij onder andere door een eigen boekhoudkantoor te runnen en in de juiste diensten en producten te investeren. Als ik hem vraag wat zijn wensen als kind waren, antwoordt hij: 'Miljonair worden en andere mensen helpen’.

Hoe hij er vroeger met boekhoudkunstjes voor zorgde dat rijkere mensen nóg rijker werden, is hij sinds een jaar bezig met het opzetten van de Sichting 'Siguranta'. Daar werkt hij als vrijwilliger en oprichter om weeskinderen in Nederland en later ook in Roemenië een beter leven te geven.

GETTMAG 45

'Toen ik vijf of zes was, kwam mijn opa binnenlopen met een tas vol bankbiljetten. Ik was meteen verkocht. Op mijn zesde werd ik voor het eerst uit huis bij familie geplaatst. Later toen ik wat ouder werd, kwam ik bij een pleeggezin in Papendrecht terecht.

Daarvoor woonde ik perioden thuis. Daarmee ontstond het verlangen om iets te betekenen voor kinderen in dezelfde situatie. Op mijn zestiende begon ik kleinschalig voor mijzelf met onder andere boekhoudkundige en fiscale werkzaamheden.’

Had je altijd al de ambitie om boekhouder te worden?

'Ik herinner me nog een gesprek met mijn pleegmoeder. Daar kwam uit dat ik drie kanten op kon: de cijfers in, jurist worden of mensen helpen in de zin van maatschappelijk werk. Het liefst was ik jurist geworden, maar getallen liggen mij beter dan hele lappen tekst. Ik heb er altijd veel voldoening uitgehaald. Voor veel mensen onvoorstelbaar, die schuiven het op orde brengen van hun administratie zo ver mogelijk voor zich uit. Dan vragen ze aan mij om de boel recht te trekken. Dat ervaar ik echt als een uitdaging: orde scheppen in bergen papier en getallen. Als het geen rommeltje is, is het geen uitdaging. Het geeft me een kick als ik weer een rapport af heb.'

'Ik was vijf of zes, mijn opa kwam binnenlopen met een tas vol bankbiljetten.

Ik was meteen verkocht' Je bent twee keer bijna failliet gegaan, hoe kwam dat?

'De eerste keer, op mijn negentiende, gewoonweg door domme uitgaven. Het was mijn eigen schuld.

Ik leefde op te grote voet en dat kan niet. Ik eindigde flink in de min.’

'De tweede keer was toen ik terugkwam uit Roemenië. Ik heb daar een paar jaar gewoond, een groot huis gebouwd. Ik had Nederland achter me gelaten. Mijn huis, mijn kantoor, mijn vrienden en familie, alles. De liefde bracht mij naar Roemenië en ik werd verliefd op het land zelf. Het was de eerste keer dat ik eenvoud leerde waarderen. Vlak voor mijn vertrek was ik een man, die vond dat geld moest rollen. Waar ik daar in terecht kwam, was vergelijkbaar met het leven zoals hier in 1850. Mijn verloofde en ik gingen op een ezel naar de disco en je moest je behoeften doen in een apart hutje naast het huis.

Het eerste jaar vertikte ik dat en liep ik elke dag twee kilometer naar het dorp met een wc-rol onder mijn arm. De bewoners vonden dat decadent, maar moesten er wel om lachen.’

‘De liefde overleefde helaas niet. Uiteindelijk, na nog verschillende keren in Zuid-Italië te zijn geweest, liet ik opnieuw alles achter en keerde terug naar Nederland. Ik kwam aan met niets meer dan 600 euro cash.'

Is rijk worden moeilijk?

'Ja en nee. Op zich is het voor iedereen haalbaar.

Je moet een beetje geluk hebben, maar vooral hard werken. Ook op zaterdag. Sparen, doelen stellen, plannen, je doelen nakomen en goede investeringen doen. Als je uit één baan niet voldoende winst haalt om te sparen, dan neem je nog een baan, desnoods drie. Het gevaar zit hem in niet consequent zijn. En in het feit dat je door domme dingen te doen, in korte tijd alles wat je in jaren hebt opgebouwd, kwijt kan raken.'

Op die manier houd je er toch geen sociaal leven op na?

'Je werk wordt je sociale leven. Ik zei ook niet dat het goed is voor je relatie.'

Hoe zag een gemiddelde werkweek eruit?

'Een gemiddelde week was regelmatig negentig uur werken, soms maakte ik weken van meer dan honderd uur, maar soms ook perioden met helemaal niets. Op een nacht brak het me op. Ik was net klaar om drie uur 's nachts, terwijl ik om zeven uur mijn eerstvolgende afspraak had staan. Ik zakte in en ben twee maanden niet meer overeind gekomen. Toch vond ik het niet erg toen ik failliet ging of die twee maanden op non-actief stond. Daarna was de drang des te groter om nog beter terug te komen.

Gek genoeg daagde ondergang me uit.'

'Ik vloog voor vijf dagen naar China.

Om te feesten.'

Je zegt 'geld moet rollen', dus er werd ook aardig gefeest?

'Natuurlijk. Ik ging flink met vrienden op stap. Naar clubs, discotheken of casino’s. Soms was ik een hele dag met een vriendin op pad om daarna m'n andere vriendin op te halen. Op een wilde nacht ging er zo 800 piek doorheen, champagne is duur. Ik vloog wel eens voor vijf dagen naar China, enkel om uit te gaan.

Ik had daar contacten, daarvoor was ik in Japan gaan kijken. In Dortmund ging ik ook graag stappen. In het buitenland vond ik het altijd leuker. Het was gekker, groter, gewoon anders.'

'Wat een grote rol speelt in mijn leven, is dat ik ben opgegroeid in drie verschillende gezinnen. Dat heeft me nogal gevormd. Enerzijds ben ik een man met manieren, die netjes voor de dag komt en weet hoe etiquette werken. Anderzijds loop ik graag in een trainingsbroek met slippers. Ik had er altijd plezier in om die dingen te combineren en zo mensen van de wijs te brengen. Dan had ik bijvoorbeeld een afspraak met een klant en zat ik achter mijn bureau in een overhemd en colbert. Als ik dan opstond om een hand te geven, dan bleek ik daaronder die trainingsbroek en sportschoenen aan te hebben. Dat werd op den duur mijn visitekaartje. Zo ging ik een keer met een vriend in de trein naar Amersfoort om een Audi te kopen en een proefrit in een snelle Nissan te maken. We hadden een flink bedrag opgenomen in briefjes van vijftig en hadden beiden een kloffie aan.

Eenmaal daar mochten we in eerste instantie niet eens een proefrit maken. Ik maakte stampij en belandde op het kantoor van de hoogste chef.

Ik zei: "Ten eerste, ik wil een bak koffie. Ten tweede, ik wil een proefrit maken." Tijdens de proefrit hebben we die auto helemaal warm en vies gereden.

We brachten hem terug en wilden de auto direct afrekenen. De verkoper wilde weten, hoe dan?

Waarna wij de rugzakken met geld op tafel kwakten.

Toen ik de auto kwam ophalen, kreeg ik een bos bloemen van de chef.'

'Het heeft mij ontwricht, maar ook gemaakt.'

Wat is je advies voor jonge ondernemers?

'Betaal op tijd belasting en doe ook vanaf het begin aan tax-planning. Zet je doel goed neer en werk daar gestaag naartoe. Doe duurzame investeringen. Doe iets goeds voor een ander en probeer met mensen samen te werken in plaats van alleen de competitie aan te gaan. Doneer aan een goed doel en betaal zo ook minder belasting. Doe het niet zoals ik eerst deed: alles alleen. Werk samen, geniet ervan en denk om je huwelijk of relatie.'

Nu ben je je andere droom aan het verwezenlijken, vertel.

'Klopt. Sinds een jaar ben ik bezig met het opzetten van een stichting: Siguranta. Mensen kunnen geld doneren en dat wordt voor honderd procent besteed aan het verbeteren van de situatie van weeskinderen in Nederland. Daarnaast verlenen we diensten in de vorm van maatschappelijk werk en administratieve klussen. Mensen betalen ons per uur en ook dat geld gaat, na aftrek van kosten, geheel naar de stichting.

Elk jaar worden we gecontroleerd door een onafhankelijke accountant.'

'Dit werk geeft mij meer voldoening dan al het andere werk dat ik ooit deed, terwijl ik hier als vrijwilliger werk. Ik weet hoe het is om steeds van 'thuis' te moeten veranderen en het is altijd een grote wens geweest om kinderen in die situatie te helpen.

Het heeft mij ontwricht, maar ook gemaakt. Ik hoop op den duur te kunnen zien, dat kinderen die uit huis geplaatst worden of hun ouders zijn verloren, gelijke kansen en een warm thuis krijgen.'

GETTMAG 47

ZOMERKLANKEN.NL Z OMERKLANKEN.N NL

F FACEBOOK.COM/ZOMERFESTIVALDORDT ACEBOOK.COM M OME M/Z ERFESTIVALDORDT

#Z #ZOMERKLANKEN OMERKLANKEN

FOTOGRAFIE FREDERIKE SLIEKER

Het mooie stadje Dordrecht...

Dordrecht lijkt er op het oog florissant bij te liggen. Het Dordrechts Museum en Het Energiehuis oogsten veel lof in de landelijke media, The Movies met haar effectieve publiciteitsmachine is uitgegroeid tot een bijna niet meer weg te denken fenomeen en de nog commerciëlere bioscoop op Stadswerven staat al flink in de steigers. Niks aan het handje, zou je zo zeggen.

Tot de koning roet in het eten gooide. Enthousiast geworden door bezoeken aan het Dordrechts Museum, Het Hof en de grootste kerk van Dordrecht besloot hij zijn verjaardagsfeestje op het eiland van Dordrecht te gaan vieren. Voor de gemeente een klein soort ramp. Wat zouden ze de man in hemelsnaam moeten laten zien? Alles wat er een beetje uitziet had hij al gezien. Een live wandelingetje op de televisie langs een verzameling belwinkels, coffeeshops, euroknallers, shoarmazaken, voormalige wietplantages en lege en/of totaal verpauperde winkels deed Dordrecht Marketing het angstzweet uitbreken.

Gelukkig schijnt de koning graag in een marine-uniform rond te hobbelen en liet hij zich een boottochtje door de Voorstraathaven aanpraten. Jammer voor Dordrecht. Het in volle glorie in beeld brengen van de zoveelste verpauperingsronde van de binnenstad had de overheid ongetwijfeld tot meer actie gemaand. Niemand staat tenslotte graag voor gek voor miljoenen televisiekijkers.

Beweren dat het een nieuw fenomeen is kon niet. Verpauperingservaring genoeg. Bleijenhoek, Noordendijk, Vleeshouwersstraat, Statenplein, Spuiweg. Meer dan voldoende voorbeelden om geleerd te hebben hoe de verpaupering te voorkomen.

De aanpakpraktijk blijkt lastig. Toch moeten er ergens mogelijkheden liggen. Een eigenaar van een pand aan de Varkenmarkt die zijn huis een tikkeltje te geel had geverfd werd gesommeerd het onverwijld in een van de sombere Dordtse kleuren te verven.

Apart, want het barst in het centrum van de woningen en winkels met afbladderende verflagen, doorgerotte kozijnen, dichtgetimmerde verdiepingen boven winkels waar allerlei binnenstadsdieren een fijn anarchistisch leven leiden, lekkende daken, kapotte ramen, scheurende voorgevels en spuuglelijke façades, die een in potentie supermooie stad een troosteloze en desolate aanblik geven. De eigenaren (op een enkele uitzondering na) maakt het niet uit. Die cashen 1200 euro in de maand voor nauwelijks onderhouden winkelpanden.

Bouw- en woningtoezicht en de welstandscommissie zouden eens een informeel en inventariserend rondje centrum moeten doen. Ben vooral benieuwd wat ze van de asgrauwe KGB-achtige bunker aan de Spuiboulevard 300 vinden.

Peter Kuiters - Dordtenaar in hart en lever

GETTMAG 49

G tr

in

TEKST STEPHANIE VAN DEE FOTOGRAFIE MIGNON NUSTELING

haar uit tot Giel BeelenGiel riepBeelen haar uitriep tot Sound Sound of 2015 en ze is Dordrechts of 2015 en ze is Dordrechts grote

PollyAnna grote trots.

Britt, oftewel ots. Britt, oftewel PollyAnna reisde reisde de wereld over en schreef de de wereld over en schreef de

mooiste liedjes met haar mooiste liedjes met haar tenentenen in het zand van haar geliefde in het zand van haar geliefde

AustraliĂŤ.

Maar haar roots liggen AustraliĂŤ. Maar haar roots liggen Dordrecht.

We spraken haar over in n Dordrecht. We haar spraken over

muziek, Dordrecht en positief muziek, Dordrecht en positief in in het leven staan. het leven staan.

GETTMAG 51

Wat was de eerste gedachte nadat je op tv tot Talent van 2015 was uitgeroepen?

‘Ik geloofde niet dat het echt was en dacht dat ik in een rare droom was beland. Ik dacht ‘straks word ik wakker en dan was het allemaal niet waar’, maar ik ben niet meer wakker geworden.’

Je album voelt heel persoonlijk, een beetje als een goed gesprek met je beste vriendin...

‘Wat leuk dat je dat zegt! Al mijn teksten zijn autobiografisch en gaan over dingen die we allemaal wel eens meemaken.

Soms stuur ik één van mijn liedjes naar mijn vriendinnen die op dat moment ergens mee dealen om te laten zien dat ik hun situatie herken. Ik denk dat je je beste liedjes schrijft als je iets te verwerken hebt, ik tenminste wel. En dat hoor ik ook vaak terug in muziek van anderen. Ik vind het helemaal niet zo makkelijk om een goed liedje te schrijven over hoe gelukkig ik me voel. Ik denk dat je de leuke situaties extra kunt waarderen als je jezelf ook wel eens vervelend voelt.’

Vind je het vervelend om muziek terug te luisteren die je schreef toen je je slechter voelde?

‘Ik ben een heel oplossingsgericht persoon. Een liedje schrijven is voor mij beginnen met denken over een oplossing van het probleem waar ik op dat moment mee zit. Ik denk vaak dat ik weet wat ik denk, als ik hoor wat ik zing… als je snapt wat ik bedoel.’

Zou je nog muziek in een heel ander genre kunnen maken?

‘Toen ik begon met mijn album opnemen had ik nooit gedacht dat het zo'n mooi geheel zou kunnen worden.

Alle nummers waren voor mijn gevoel juist heel verschillend, ik schreef niet met een genre in mijn achterhoofd. Dat mijn album toch zo als één geheel klinkt, is het werk van mijn producer. Robin van Loenen komt ook uit Dordrecht en is een goede vriend van mij. Als wij samen aan het schrijven zijn of in de studio zitten, komen we snel in een goede flow.

We houden ook allebei van catchy popmuziek.’

Over popmuziek en singer-songwriters wordt niet altijd even positief gesproken…

‘Ik heb het juist altijd knap gevonden als mensen muziek maken die iedereen leuk vindt, dat wordt onderschat. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik als muzikant niet serieus genomen werd. Pas toen ik besloot me niets meer van anderen aan te trekken, begon het te werken. Ik denk ook dat ik op mijn album liever klink dan hoe ik me van binnen voel. Maar ik maak vooral gewoon mijn eigen muziek en dat is het allerbeste gevoel dat er is.’

Je hebt veel gereisd, wat is je favoriete plek op de wereld?

‘Australië, ik mis dat land echt enorm. Soms word ik 's morgens met buikpijn wakker, denkend aan Bondi Beach. Ik was eigenlijk van plan om begin dit jaar naar Australië te gaan en daar een busje te kopen, in strandtentjes te spelen en soms een album te verkopen om van te leven. Dat heb ik nu even uitgesteld door alle aandacht voor mijn muziek in Nederland, maar ik wil het nog steeds.

Het liefst zou ik in de zomer in Nederland wonen en de rest van het jaar in Australië, waar het dan zomer is. The best of both worlds. De mensen daar zijn zo positief en vrolijk, dat vind ik echt heerlijk. Zij hebben mij ook echt positief beïnvloed in hoe ik over dingen denk. Het zijn mensen waar ik positieve energie van krijg en die heb ik graag om me heen.’

Je komt naar buiten toe en in je muziek altijd vrolijk over, ben je echt altijd zo opgewekt?

‘PollyAnna betekent de eeuwige optimist en dat ben ik ook. Ik sluit soms bewust mijn ogen voor dingen die niet positief zijn. Als je ergens naar kijkt vanuit een oplossingsgerichte kant, dan kun je er ook niet te lang in blijven hangen. Mijn manier van denken is een bewuste keuze. En als ik een keer niet lekker in mijn vel zit dan post ik gewoon even niks op Instagram.’

Even iets heel anders, dit jaar komt de koning naar Dordrecht tijdens Koningsdag, hoe zou jouw perfecte Koningsdag in de stad eruit zien?

‘Het lijkt me mooi om te benadrukken dat Dordrecht een eiland is. Ik zou de mooie plekjes van het centrum laten zien door verschillende kleine podia te plaatsen, dat vind ik sowieso gezelliger dan één groot podium. En verder vooral de collectieve vrolijkheid promoten. Het allerleukste aan Koninginnedag vond ik altijd dat iedereen zijn spullen verkocht op kleedjes op straat. Het lijkt me mooi als Koningsdag nog meer een dag wordt om te vieren hoe goed wij het in Nederland hebben.’

Zou je onze lezers nog iets positiefs mee willen geven?

‘Probeer zo veel mogelijk te doen wat je leuk vindt en begin daar nu mee, wacht niet. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen die ‘licht’ voelen. Eén van mijn favoriete quotes is van Jim Carrey: ‘You can fail at something you don’t want, so you might as well take a chance doing what you love’.’

GETTMAG 53

Koningsdag Dordrecht Cornelis uit Dordrecht Vindt u het leuk dat ons koningspaar naar Dordrecht komt?

Cornelis: ‘Ja dat vind ik harstikke leuk!’

Dus u gaat ze wel toezwaaien?

‘Nee, daar heb ik geen belang bij. Waarschijnlijk haal ik die dag wel een borrel in de stad, maar het is maar net hoe mijn benen die dag lopen.

Ik ben al wat ouder hè.’

Janine, Yoandi en Sam uit Dordrecht Vieren jullie Koningsdag altijd in de stad?

Janine: ‘Jazeker! Wij zijn echte Dordtenaren en wonen midden in het centrum.

Dus wij vermaken ons altijd prima op Koningsdag.’

Dus dit jaar gaan jullie ook kijken naar de koning en koningin?

Janine: ‘Nee dat niet. Ze zijn hier van harte welkom hoor! Harstikke leuk voor onze stad.

Maar het is jammer dat alle andere activiteiten hierdoor worden afgelast. Sam spaart heel het jaar door voor Koningsdag, zodat hij alle kleedjes af kan struinen op zoek naar leuke dingen. Nu is de vrijmarkt afgelast! Dat vind ik gewoon zielig voor de kinderen.’

Wat gaan jullie dan dit jaar doen op Koningsdag?

Janine: ‘Wij vluchten de stad uit! Wij gaan ergens anders een ouderwetse Koningsdag vieren met kleedjes.’

TEKST KIRSTEN VAN DER PUT FOTOGRAFIE LARS VAN DER PUT

Willie en Max komen naar Dordrecht op 27 april. Koningsdag nieuwe stijl beleeft haar debuut hier. Het belooft een bliksembezoek te worden, maar toch. Wat vinden de gemiddelde Dordtenaar en regiogenoten er van dat de nationale feestdag hier plaatsvindt?

Joost en Claudia uit Nieuw-Lekkerland en Streefkerk Zijn jullie ervan op de hoogte dat onze koning en koningin naar Dordrecht komen met Koningsdag?

Joost: ‘Ja, heb het voorbij horen komen op het nieuws. Maar dat interesseert mij niet zo heel veel hoor. Daarvoor zou ik niet naar Dordrecht toekomen.’

Wel voor een potje dansen bij Dancetour?

Joost: ‘Ja daar ben ik wel een aantal keren geweest! Maar dit jaar hangt het ervan af wat mijn maten gaan doen.’

Claudia: ‘Ik moet helaas werken met Koningsdag. Dat heb je hè, als je én in de zorg én in de horeca werkt.’

Viggo en Jamie uit Alblasserdam en Papendrecht En, komen jullie kijken naar het koningspaar op Koningsdag?

Viggo: ‘Ben je niet goed? Nee, veel te druk voor mij. Ik vind het überhaupt niet heel boeiend om naar de koning en koningin te kijken hoor.’

Dancetour is meer iets voor jullie?

Jamie: ‘Ja daar gaan we meestal wel even langs. Alleen dit jaar moeten we nog kijken of we niet moeten werken. We werken in een café namelijk.’

GETTMAG 55

Dopp el gang Nightshift

Dé nieuwe clubavond van Bibelot. Dit dansconcept met disco, house en electro brengt je terug naar een ouderwetse zwoele nachtclub. Waan je in een nacht in het verleden met verschillende beats van house, disco en electro. Naast een lust voor je oren is er ook iets voor je ogen, met toffe visuals kleurt een VJ de avond. Daarnaast kun je snoepen van verse oesters.

Een exclusieve clubnacht dus, voor een exclusief publiek.

Tijdens de eerste editie was Man With No Shadow te gast. Hij sprak zijn complimenten uit over de sfeer tijdens deze bijzondere clubnacht. Op 28 maart stond Palmbomen II op het podium.

Zijn psychedelische jungle-geluiden en laag gepitchte drums gekleurd door vintage studioapparatuur zijn uiterst dansbaar.

Op zaterdag 6 juni de derde editie. Dan verwelkomt Nightshift onder andere

Dopp el gang

Joost van Bellen en Doppelgang

op het podium. Joost van Bellen mag een fenomeen genoemd worden.

Zijn muzikale smaak is onnavolgbaar en breed, zijn dj-sets zijn innovatief, feestelijk, krachtig en (net als de man zelf) niet onder één noemer te vangen.

De tweelingbroers van Doppelgang zijn graag geziene gasten bij toonaangevende clubs en trendsettende festivals. Denk aan Milkshake, Mysteryland en Magneet Festival. ‘Wij willen ons onderscheiden’ aldus Doppelgang ‘Look out for the overkill. Love the irony.’ Wie lijken er mooier op elkaar dan tweelingbroers? En wat als er een tweeling is, die uit hetzelfde hete Friesland als Doutzen komt, nog pornoprinsen achter de draaitafels zijn, als sexy jagers de confrontatie aangaan met hun prooien?

‘Ist es jetzt Doppelgangwoche? Nein mann.

Dit is Doppelgang, de identitieke, stereotype catwalking dj’s.’

GETTMAG 57

TEKST CHRISTIAAN DOOLAARD FOTOGRAFIE MAARTJE BROCKBERND

9,5 vraag aan

Bjorn van Dijl Het horeca-imperium van Bjorn van Dijl in de Drechtsteden blijft

groeien. Met Bistro Twee33 aan de Wijnstraat in Dordrecht opende hij na onder andere Willaerts en Crimpert Salm alweer zijn achtste

zaak. Niet gek voor iemand die zijn culinaire leven begon als frietbakker bij McDonalds, nadat hij zijn groene baret aan de wilgen hing.

1. De commando’s, de zware jongens van het leger, hoe raak je daar verzeild?

‘Ik werd na zes jaar mavo van school getrapt. Andere dingen interesseerden me meer. Ik was bijvoorbeeld dj en deed dat niet eens zo slecht. Op schoolfeesten mocht ik draaien voordat Erik de Zwart kwam, om het publiek op te warmen. Door de dienstplicht kwam ik bij de commando’s terecht. Het klonk natuurlijk stoer, maar ik dacht ook: als ik dit moet doen, dan maar gelijk goed.

Zoals ik dat bij alles wil. Uit 300 aanmeldingen bleef ik na een zware selectie over met een groep van 24 man.’

2. Hoe zwaar is het leven van een commando?

‘Het is een compleet andere wereld, vol discipline.

Dagenlang zonder echt eten. Fysiek en mentaal word je heel erg op de proef gesteld. Je bent ook 24 uur per dag in contact met de rest van de jongens. Dat gevoel van die periode ben ik nooit meer ergens anders tegengekomen. Op den duur moest ik kiezen: of beroeps, of stoppen. Ik koos voor het laatste en moest weer terug naar de burgermaatschappij.’

3. Dat laatste nam je wel heel letterlijk; je belandde bij McDonalds ‘De ene dag hing ik voor een demonstratie nog met mijn groene baret aan een parachute, de volgende dag stond ik met een rood petje friet te bakken. Tijdens mijn eerste dienst zelfs 17 uur lang, niemand had door dat ik er was.

Op den duur vroeg een leidinggevende of ik al gegeten had. Toen ie doorhad hoe lang ik al aan het werk was, werd ik uitgelachen. Ik voelde me verschrikkelijk, dit was de slechtste keuze van mijn leven. Wat een teleurstelling.’

4. Heb je er helemaal niks aan gehad?

‘Op den duur heb ik wel stappen gemaakt. McDonalds was toen heel erg aan het uitbreiden. Ik mocht veel McDrive’s openen, waarbij ik veel contacten kon leggen.

Toen ik stopte kreeg ik een baan aangeboden bij Leen Bakker, als directeur, maar dat vond ik helemaal niks. Ik wilde nu iets doen wat ik écht leuk vond, ik wilde me niet laten leiden door zekerheid. Dat heb ik nooit gedaan.’

5. Dus je kwam eindelijk in de horeca terecht?

‘Een vriend van me, eigenaar van de Baja Beach Club, had in Amerika een pianobar gezien. Dat wilde hij in Nederland ook. Zo ontstond in 1997 Crazy Pianos en

openden we in 1999 in Scheveningen. De eerste jaren hebben we heel hard moeten knokken en geduld moeten hebben voordat we bekendheid kregen. Maar als ik ergens in geloof, geef ik niet op. Dat heb ik met al m’n zaken.’

6. Verandert alles wat Bjorn van Dijl aanraakt in goud?

‘Dat zou ik niet willen zeggen. Crazy Pianos werd zo’n succes dat we het naar het buitenland wilden brengen, onder andere naar Barcelona. Daar kreeg ik wel een flinke tik op m’n neus. Ik verkeek me helemaal op het cultuurverschil. Bij Crazy Pianos is het natuurlijk eerst eten en dan gaat langzaam de muziek harder. Maar in Spanje eten ze pas om 23.00 uur. En als de muziek harder ging, vroegen ze of het wat zachter mocht. Uiteindelijk heb ik de zaak verkocht aan Patrick Kluivert.’

7. Toch wel met winst?

‘Uiteraard, haha. Hij heeft het na een paar jaar weer verkocht. Dat doen die voetballers daar, tegen het einde van hun sportcarrière zoeken ze iets om daarna te doen.

Maar uiteindelijk kwam hij erachter dat het toch niet zo makkelijk is om een horecatent te runnen.’

8. Hij had er maar één, jij acht. Maar je hebt ook twee kinderen, hoe combineer je dat?

‘Ik heb gelukkig niet zoveel slaap nodig. Natuurlijk ben ik veel weg, in de horeca duurt een werkdag eigenlijk 24 uur. Mijn eigen ouders hadden een drogisterij en werkten van negen tot vijf. Dan moest je in het weekend heel geforceerd iets leuks met elkaar gaan doen, dat werkt ook niet. Het gaat om hoe je de tijd samen doorbrengt. Mijn oudste van 14 wil zelf ook in de horeca, dus mijn leven schrikt haar niet af. Mijn jongste is anderhalf, uit een tweede leg, met een vrouw die ook in de horeca zit. De moeder van mijn eerste zat dat niet, dat zorgde voor veel frictie.’

9. Je hebt 350 medewerkers, hoe zien die jou als baas?

‘Ik denk dwingend en veeleisend, maar ook eerlijk en rechtvaardig. Ziek is ziek, geen probleem. Heb je een kater? Geen probleem, dat mag je gewoon zeggen.

Maar als je aan het werk bent, mag je er bij mij niet de kantjes vanaf lopen. Het is al een paar keer gebeurd dat ik telefoons van personeel in een volle spoelbak heb gegooid. Dan moet ik wel al een paar keer hebben opgemerkt dat ze onder werktijd op hun telefoon zitten.

Daarna doet niemand het meer.’

9½. Drechtsteden of Scheveningen?

‘Drechtsteden, absoluut.’

GETTMAG 59

girls

wanna FotogafieJeroen van Lelieveld Art direction & StylingMinouche de Jong VisagiePim Menco KledingMostwanted Rockin’items

a GETTMAG 61

Natasja Binkhuysen 39 jaar Media Manager Denkt met passie mee en luistert naar de behoeftes van adverteerders in verschillende branches.

www.voordeelknipper.nl www.binkmediagroep.nl

Commercieel ingesteld met een ‘hands on’ mentaliteit.

Danique Bossers 22 jaar Gedreven modegigantje www.mostwantednl.nl

Stopte spontaan met haar studie toen Most Wanted begon te groeien.

Tot op heden geen spijt van.

In een relatief korte periode een enorm succesvolle onderneming opgebouwd.

GETTMAG 63

Caroline Haarman 45 jaar Grondlegger Meetinghouse met een hoog ‘welkom-gehalte’. www.meetinghouse.nl

Creëert graag een sfeervolle, inspirerende plek voor de zakelijke markt. Verrijkt de Dordtse binnenstad met een eigentijdse locatie die aanvoelt als een warme huiskamer.

Femke Bruinsma 23 jaar Evenementen & Marketing Enthousiaste freelancer met organisatorische talenten.

www.fembruinsma.nl

Staat haar mannetje voor onder andere het Dordrechts Museum en het Rijksmuseum in Amsterdam.

GETTMAG 65

Thirza Monster 32 jaar Dame van de duurzaamheid Neemt het voortouw in de dynamische duurzaamheidswereld.

www.faironly.nl www.cirkellab.nl

Stimuleert, creĂŤert en inspireert voor een circulaire economie zonder afval.

Judith Holster 42 jaar Gaat elke uitdaging aan Werken is haar geboren passie! www.highfivefoundation.nl www.bouwschadeherstel.nl

Trots op haar schadeteam.

Zet daarnaast een mooi initiatief neer om kinderen onder de armoedegrens een bijdrage te geven voor hun ontwikkeling.

GETTMAG 67

Linda Tsetis 27 jaar Blogger Van jongs af aan gefascineerd door mode en reizen.

Passie om te delen.

www.worldsaffair.com

World's Affair is een platform voor mode, beauty & lifestyle.

Monique van Liempt 41 jaar Eigenwijze interieurontwerpster

www.Qcreationz.nl

Spelen met interieurs is haar lust en haar leven.

Gaat elke uitdaging aan en elke opdracht is een feestje.

GETTMAG 69

Deborah Verheggen 35 jaar Eigenaresse van hippe (web)winkel Rockin'Items en snelgroeiende gelijknamig tassenlabel.

www.rockinitems.com www.rockinitemsclutchbag.com

Minouche de Jong 41 jaar Creatieve conceptmaker Jongconcept@live.nl

Commerciële duizendpoot.

Schrijft creatieve concepten zoals pop-up's en conceptstores ten behoeve van de leegstand. Geeft lezingen in ‘Rethinking Retail’.

Inspireert graag ondernemers én vastgoed dat echt goed ‘vast’ zit.

GETTMAG 71

Kevin Versteeg en Niels Vr캐dag

nieuw in Dordrecht

VANAF BEGIN APRIL 2015

VLEES IN DRY AGED KASTEN

SCHARRELSLAGER WILLEM BOON EXPERIENCE THE BRUT FEELING

BRUT BURGER BAR van kip- tot luxe wagyu beef burgers

Groenmarkt 113, 3311BD - Dordrecht

GETTMAG 73

D

H

T

VERHUISSERVICE Hagensteinstraat 9 5045 AM Tilburg 06 23 12 67 35 dht-verhuis@home.nl

De lekkerste koffie van Nederland

WINNAAR Koffie Top 100 2014 vindt je bij Coffelicious

Wijnstraat 182 - Dordrecht - T 06 4810 09 72

coffeelicious.nl

88 x 115 mm

Gespecialiseerd in seniorenverhuizingen

Meer weten over leuke zaken in Dordrecht?

Gett the ‘Dordrecht app’ in de appstore!

速

FOTOGRAFIE SANDER VAN KEMPEN

people of Dordrecht

GETTMAG 75

GETTMAG 77

GETTMAG 79

TEKST & FOTOGRAFIE LAURIE DOOL

‘De ene maand reed ik als schilder in mijn rode besteleend rond, de volgende maand was ik kastelein van de Elckerlijc.’ In het klassieke benedenhuis ruikt het naar doordringende olielak. Nadat Sjan heeft opengedaan lopen we door naar achteren. Het is Cees Erlings (66) die van de ladder afstapt, gekleed in een witte werkoveral met daarboven een witte kop met haar. Want deze raskastelein begon en eindigde zijn werkzame leven als meesterschilder.

GETTMAG 81

Het huis oogt leeg en opgeruimd want er is een verhuizing aanstaande. Relikwieën uit de tijd waarin Cees befaamde Dordtse kroegen runde, zijn al gedeeltelijk ingepakt maar nog steeds makkelijk vindbaar. In een hoek van de serre staan twee metershoge stapels LP’s uit datzelfde tijdperk, die moeten ook mee. Dordt is binnenkort passé. Cees gaat met zijn Sjanneke zuidwaarts naar het landje met zicht op de Pyreneeën.

Met trotse glans in zijn ogen vertelt Cees over de jaren waarin hij achter de toog stond van de meest bekende kroegen van Dordt in de jaren ’70 tot ‘90 van de vorige eeuw. Om het de kroegtijgers naar de zin te maken. Blowen in het café mocht van Cees al sinds begin jaren ‘70: een unicum in die tijd. Een liberale jongen die zich niet liet ringeloren.

Kastelijn ´Ik ben een pure Dordtenaar, ben geboren in het RK-ziekenhuis aan de Houttuinen en groeide op in Nieuw-Krispijn. Omdat mijn vader voer, kwam ik veel bij mijn opa over de vloer die in de Gravenstraat woonde. Al vroeg kende ik de binnenstad op mijn duimpie. Ook door mijn opa werd ik vaste bezoeker van FC Dordrecht, ik kom nu al 60 jaar op de Krommedijk. Op school noemden ze me een recalcitrant ventje. Maar omdat mijn moeder zei dat ik wel kon tekenen, werd ik uiteindelijk meesterschilder. Al snel trok de horeca want ik was nieuwsgierig, was altijd bang dat ik te laat was en iets zou missen. In die tijd moest je 25 jaar zijn om een horecavergunning te kunnen krijgen. Zodra het kon, kocht ik een goedkoop pandje aan de Voorstraat 62. De ene maand reed ik als schilder in mijn rode besteleend rond, de volgende maand was ik kastelein van de Elckerlijc.

Op 15 februari 1974 ging ik open. Van tevoren had ik bepaald: hier mag gerookt (blowen, red.) worden.´

Elckerlijc ´De Elckerlijc was mijn eerste van de zeven kroegen die ik gerund heb in Dordt. En daar kijk ik met het meeste plezier op terug. Daar had ik veel klandizie, natuurlijk omdat je bij mij mocht blowen en er gewoon weinig leuke kroegen waren in die tijd. Ik ben altijd flink in de weg gezeten door de ambtenaren want ik was echt een tegendraads ventje. ‘Het in gevaar brengen van de openbare orde, veiligheid en zedelijkheid…’: artikel 31F van de Drank- en Horecawet. Ik ken het uit mijn hoofd. Ik ben anderhalf jaar na opening dichtgegooid door de gemeente. Tot aan de commissaris van de koningin heb ik het aangevochten.

Liberaal beleid, ik stónd ervoor. Ik verkocht die stuff niet, anderen deden dat. Maar ík werd ervoor gepakt.

Cornelis kreeg ongelijk, en ik raakte vijf jaar mijn papieren kwijt. Toen jaren later ook Café Puree werd gesloten door de kersverse burgemeester Noorlander, bleek ik als enige Dordtenaar een vermelding te hebben in de landelijk verspreidde ‘Blow-Guide’… en dat werd me niet in dank afgenomen. Ja ja, dat was 1985!’

Recept ‘Waarom mijn kroegen allemaal zo goed liepen? Geen idee, misschien had ik wel het geheime recept. Maar waar ik ook stond: de Elckerlijc, de Burgemeester, de Puree of de ACE: het contact met mensen vond ik het leukste. Maar vergis je niet, dit is een verantwoordelijke baan, een zwaar beroep. Echt waar!

Vooral geestelijk want je moet ze allemaal tevreden houden. Onbezoldigd sociaal werker, zeg ik weleens…

Ze komen om 4 uur binnen en ze blijven urenlang tot ze lam zijn. Ze vertellen je een paar keer hetzelfde. En je wordt deelgenoot gemaakt van die verhalen. De leuke dingen onthoud je natuurlijk en de mindere ben je snel vergeten. Ondertussen sta je al die jaren achter die kist en drink je naast een colaatje ook wel eens een borrel. Tegenwoordig rook ik af en toe een pijpje wiet of drink ik een pilsje, vaak alcoholvrij. Ongelooflijk toch voor een oude kroegbaas!’

Snotneus ‘Ondanks mijn succes bleef ik altijd die snotneus van de Voorstraat. Ze wisten niet hoe ik het deed. Zoals mijn kroeg aan de Grote Markt: de Ram, die draaide beroerd. Al kwam Herman Brood er een keer optreden. Vijf gulden per kaartje: volle bak natuurlijk. Wel te veel herrie en meteen mijn muziekvergunning kwijt.

Ik draaide daar dus verlies, avonden achterelkaar kwam er geen sterveling. Ik sloot de tent, gooide er planken in, een poolbiljart en zette de bar functioneler neer. En ik veranderde de naam in de Burgemeester.

Daarna liep het meteen. We gingen van drie vaten naar 24 per week. Maandenlang. We hebben wel geluk gehad want de Engelsen kwamen net hier werken. Schorem uit Liverpool en Manchester.

Die zopen als gekken.’

Frankrijk ´Ik sloot in 1999 mijn laatste kroeg, dat was Raffles.

Na wat sabbaticals was ik nu wel écht klaar met het kroegleven. De laatste lege vaten werden weggerold en daar stond de belasting: ook altijd een feest. Toen ik terugkwam uit Frankrijk in 2005 heb ik de kwast opgepakt en ben op mijn 75e nog een schildersbedrijf begonnen. De afgelopen tien jaar heb ik dus weer op de steigers gestaan. Terug naar dit prachtvak: schilderen. Altijd iets mooier maken. In de herfst van 2014 ben ik gestopt met werken. We gaan verhuizen naar een schitterend plekje ergens tussen San Sebastian en Perpignan. Dus voor mij wordt het Gett Old in Frankrijk. Zuivere lucht, geen gezeik van autoriteiten. Geen toeristen. En er is tv en internet.

Dus er is contact met alles en iedereen en ik kan daar FOX kijken: voor FC Dordt. Mijn geliefde Dordt verlaten: tien jaar geleden was dat niet gelukt. Er was een tijd dat als ik door de Prinsenstraat reed en ik die grote jongen (Grote Kerk, red.) zag, ik dan volschoot.

Nu kan het wel. Ik kom wel terug voor begrafenissen.

Het gaat nu alleen om mij en Sjan.’

TRAIL OF SUCCES CEES ERLINGS’ KROEGEN IN DORDRECHT ELCKERLIJC

1974-1982

RAM

1977-1978

LORD LISTER

1977-1978

BURGEMEESTER

1978-1982

ACE

1981-1982

PUREE

1982-1985

RAFFLES

1986-1999

GETTMAG 83

‘Eindhoven heeft Peter Pan Speedrock, Den Haag heeft The Deaf. Dordrecht heeft niet zo’n kenmerkende rockband. We hopen dat wij dat kunnen worden’, aldus Speakerpunch. De vijfkoppige rockband uit Dordrecht en omstreken bracht eind februari hun eerste langspeler uit.

Dirty Pleasures moet het album worden dat hen op de kaart gaat zetten. Gett sprak de band over hun nieuwe plaat, ambities en jawel: rock-‘n-roll.

s p e a k e r

TEKST & FOTOGRAFIE TED VAN AANHOLT/thesoundofdordt

p u n c h In 2008 begonnen John den Engelse (drums) en Grootmeester Simon (bassgitaar), die al eerder samen in een band zaten, een nieuw project.

Harde, no-nonsense punkrock moest het genre worden. Al snel bleek echter dat één drumstel en één gitaar niet genoeg waren om zoveel herrie te maken als ze van plan waren.

Er werden online advertenties geplaatst voor een gitarist. Die liet even op zich wachten maar diende zich uiteindelijk aan als Ed Nederlof.

Eind 2008 kwam Martijn Vermeulen erbij voor de vocale versterking. Tot die tijd had de band zich vooral gericht op covers maar vanaf de eerste repetitie met Martijn is er geschreven aan eigen nummers. Tijdens die eerste repetitie kwam in één keer hun eerste nummer Devils Dancefloor tot stand. In mei 2012 is tweede gitarist Stefan Lugtigheid aan de band toegevoegd en sindsdien zijn dat de vijf heren die Speakerpunch vormen.

GETTMAG 85

Ze omschrijven zichzelf als een mix van vijf individuen die samenkomen in de rock. Ze voegen ieder iets toe vanuit hun eigen achtergrond en stijl aan het geheel dat Speakerpunch vormt. De één komt uit de hoek van de seventies hardrock à la Led Zeppelin, de ander uit de punkrock, een volgende weer uit de stonerrock.

Dat zorgt er niet alleen voor dat elk nummer in de studio anders klinkt dan het vorige, maar ook dat elk optreden uniek is. Op het podium is Speakerpunch een dynamische band zonder grenzen. Alles is mogelijk. ‘Wie weet hebben we tijdens het volgende optreden wel naakte paaldanseressen en een hardcore cover’, wordt lachend geopperd.

Deze combinatie van diverse nummers en een knallende live-experience is terug te horen op Dirty Pleasures: de baby van de vijf bandleden.

Het resultaat van zeven jaar werk. Wat het album volgens de band anders maakt in vergelijking tot andere rockalbums, is dat het een album is dat niet vanuit een doel is gemaakt, om bijvoorbeeld beroemd of rocksterren te worden, maar ontstaan is vanuit de samenwerking van de bandleden. Een samenwerking die inmiddels meer dan zeven jaar standhoudt. Er is niet bij andere bands afgekeken wat populair is of wat goed klinkt. ‘Niet imiteren maar spelen waarvoor je staat.’ Daarnaast wordt ook de afwisseling tussen serieuze en grappige nummers genoemd. We horen een duister, agressief nummer als Black Smoke maar ook een vermakelijk nummer over het Japanse fenomeen ‘bukkake’. Daarover later meer.

Ook de vraag of de bandleden zelf een beetje rock-‘n-roll zijn wordt in eerste instantie niet bevestigd. ‘We stonden vanochtend om 11 uur al in de oefenruimte, niet erg rock-‘n-roll al zeg ik het zelf’, grapt één van hen. Een deel van de bandleden is de veertig al gepasseerd, vader en zodoende misschien wel wat serieuzer dan de stereotype seks, drugs and rock-‘n-rollband. Toch zitten er ook aspecten in het rock-‘n-roll-zijn die je zeker in Speakerpunch terug vindt. Een rock-‘n-rollband bestaat namelijk ook uit bandleden die zo hard mogelijk werken voor waar ze voor staan en voor wat ze willen. ‘We flikkeren dan misschien geen tv’s uit hotelkamers, hotelkamers kunnen we namelijk niet betalen, maar als we voor vijftig euro en een krat bier een optreden in België kunnen doen, dan rijden we met z’n allen naar België.’

Toch zegt men over het album dat er in elk nummer een ietwat viezig verhaaltje verstopt zit, vandaar de naam Dirty Pleasures.

Volgens de band komen al deze verhalen uit het hoofd van zanger Martijn. ‘Hij beschikt over een pornografisch geheugen en heeft alle duistere sites op internet bezocht, dat heeft zijn brein gevormd.’ Hij krijgt het volgens zijn medebandleden voor elkaar om elk gesprek binnen dertig seconden een erotische wending te geven. In het dagelijkse leven gaat het nog goed maar in de nummers komt het pas echt goed naar voren. Het beste voorbeeld hiervan op Dirty Pleasures is het nummer Bukkake. Dit is een verwijzing naar een Japans fenomeen dat ontstaan is als bestraffing voor vrouwen die vreemdgingen. Die werden tot hun nek ingegraven waarna vervolgens iedere mannelijke dorpsbewoner over haar hoofd mocht klaarkomen. ‘Toen mijn schoonmoeder vroeg waar dat nummer over ging, durfde ik niet naar waarheid te antwoorden.’

d i r t y

Al snel komt ter sprake dat de meeste Dordtse bands het niet meer dan drie tot vijf jaar volhouden. Terwijl pas na een paar jaar flink oefenen de beste dingen naar boven komen drijven volgens de mannen. De vraag of Dordrecht wel een rock-‘n-roll stad is, komt naar voren.

‘Dordrecht is meer een culturele stad, niet per se rock-‘n-roll.’ Ondanks mooie zalen als Bibelot, Kunstmin, Dolhuis en het Energiehuis mist Dordrecht volgens Speakerpunch de grote hoeveelheid kleine, donkere cafés en podia die steden als Den Haag en Eindhoven zo kenmerken als ‘rockstad’. Daarnaast ontbreekt er volgens de mannen een band die de stad kan vertegenwoordigen in de muziekwereld. Sowieso zouden Dordtse bands volgens het vijftal in Dordrecht meer gepromoot mogen worden. ‘Veel mensen weten niet dat Nielson uit Dordrecht komt, maar ik woon al jaren naast hem.’

p l

Dat Dirty Pleasures slechts het begin is voor de band, staat volgens het vijftal in ieder geval vast. Ze speelden vorig jaar een aantal keren in het voorprogramma van Peter Pan Speedrock in grotere zalen en voor een groter publiek. Dat smaakt naar meer.

Speakerpunch hoopt met hun album in Nederland in de grotere zalen te kunnen gaan spelen, ook al zullen ze nooit de kleine podia in cafés vergeten. De droom in Nederland is Paradiso of de Melkweg en op het grote podium tijdens Wantijpop. Er is al contact met zalen in België en Duitsland dus ook de podia daar zijn niet veilig voor Speakerpunch. En in het voorprogramma van Triggerfinger te touren, dat is ook een droomwens.

‘Of Triggerfinger als voorprogramma van ons.’

e a s u r e s

GETTMAG 87

TINDERLOKKERS

Vier vrouwen gaan los op dating-app Tinder. Hebben we de juiste keuze gemaakt of hebben we die ene vis in de vijver gemist.

Let's see!

D. uit Amsterdam (41). Jarenlang kwijlden de mooiste mannen op haar mooie zwarte lange haren. Deze Dordtse liet een spoor van gebroken

harten achter van Dordrecht naar de Jordaan. Tegenwoordig mogen alleen mannen met een strafblad aan haar wilde haren zitten. Ze neemt graag risico's op het liefdespad. Dat is duidelijk.

M. uit Dordrecht (42). Als iemand weet hoe ze mannen moet aanpakken is zij het wel. Ze likt ze nog net niet doormidden met haar

charmante scherpe tong. Zij is de baas. Zo niet dan toch. Niet-sollenmet-mij-mentaliteit. Zwak voor mannen in trainingspakken. Al een tijdje gelukkig met haar indo-hooligan. Af en toe ritalin door de spekkoek heeft de relatie tot nu toe weten te redden.

B. uit Dordrecht (35). Heeft de charmes van Doornroosje. Ze prikt je met

de allerzoetste glimlach. Ze windt de mannen makkelijk om haar dub-

bel D heen. Knippert één keer met haar ogen en krijgt alles voor elkaar.

Een Marokkaanse man in haar leven tempert aardig. Ze is bijna huiselijk geworden. Bijna. Zodra er iets te beleven is, staat ze nog steeds vooraan.

N. uit Dordrecht (41). De enige die single is en graag wil blijven. Boef eerste klas. Runaway bride. Niet te dichtbij komen, dan blijft het leuk.

Wisselt vaker van date dan het gastenpanel bij RTL late night. Neemt mannen niet zo serieus. Zichzelf ook niet, dat scheelt. Zou er een held tussen zitten bij Tinder die niet vreest voor z'n hart? Ze breekt ze namelijk net zo makkelijk als dat tandenstokertje tussen haar tanden.

Hij zet je in beton.

TEKST MINOUCHE DE JONG

N: Ben benieuwd welke prince charmings ik hier ga vinden.

B: Ik kom alleen maar bekenden tegen, niet handig in mijn geval. Om nou in z’n Arabisch uit te leggen dat het puur journalistiek onderzoek is…

M: Dat probleem heb ik hier ook. Op z’n Pinda’s.

Heb het maar uitgelegd, hij mag gewoon meelezen.

D: Ik heb het op z’n onderwerelds, maar ik heb het verteld en hij vindt het nog leuk ook! Dat is uniek in zijn geval.

B: Die van mij is niet zo uniek.

N: Maak een fake profiel aan dan. Volgens mij doen de meeste mannen dat ook op Tinder. Lekker catfishen.

M: We geven gewoon allemaal het nummer van N.!

Haha!

N: No way! Single, not desperate.

N: Volgens mij staan mijn instellingen verkeerd. Ik heb op jong en goddelijk geselecteerd, maar kom alleen maar slechte versies van men of steel tegen.

M: Ik heb overigens nog geen bekende gezien.

Alles heet Yoesoef, Achmed en Dragan.

N: Staan je instellingen op Turkije? Haha.

D: Dragan… dat zijn Joegoes.

M: Fijn… altijd al een Kalasjnikov willen hebben.

N: Geen Joegoes voor mij. Ik ga voor de green eye surferdude die niet zeurt.

M: Kan je niet voor een bouwvakker gaan?

Totdat je huis klaar is, haha.

N: In het verleden al gedaan. Maar na een vloertje leggen willen ze nog steeds geen dag zeggen.

Met andere woorden. Ik kom er niet vanaf.

M: Dan leen je die Kalasjnikov.

D: Zo was ik vroeger, kwam wel wat Kalasjnikov’s tegen, nu heb ik een blue eye. Maar die heeft maar een half been.

N: Ik ga eerst een buurtcheck doen, haha. 1 kilometer.

N: Ok dat was een slecht idee. Ik geloof niet dat ik wil weten welke weirdo’s binnen een straal van 18 kilometer hier wonen. Nu kan ik niet meer slapen.

N: Ik neem m’n bestek mee naar bed.

Serieus wat een debielen hier op Tinder!

M: Zitten we niet op uglypeople.nl B: Ik zie heel veel bezette-getrouwde-al-jaren-aan-deketting-gezichtjes de revue passeren.

N: Ik had op FB al aangekondigd dat ik op Tinder zou gaan. Ik denk dat mijn aan-de-kettingvriendjes in rap tempo hun profiel hebben verwijderd.

B: Die ik tegenkom staan ook bij jullie hoor.

M: Ik ben al gespot voordat ik er welgeteld tien minuten op zat. De verrader heeft zich bij Pinda gemeld. Hij vergat wel te melden dat hij hartje had gedrukt en bericht had gestuurd. Zo van “Ha schatje, heb je die bamivreter gedist? Drankje doen?”

N: Bamivreter heeft passend geantwoord vermoed ik?

M: Die zet dat drankje met glas en al op z’n hoofd next time.

D: Ik dacht dat Tinder een soort van last resort was voor kanslozen, die niet aan de vrouw kunnen komen.

N: Die fase voordat ze aan opblaaspoppen beginnen, haha.

D: Ja, als dat niet lukt uitwijken naar Thaise omgebouwde poppen, Braziliaanse piranha’s of Russische bruiden.

N: Maar?

D: Verbaast me dat er naast vaders die trots met hun kinderen pronken, of trots hun blote borstkast tonen, of hun mooiste vakantiekiekjes laten zien, er ook knappe mannen op staan!

N: Blote borstkassen zijn uitnodigingen voor tindersex en kids op foto’s is echt een no-go voor mij.

D: Je hebt ook alleen maar foto’s van kinderen.

Ik bedoel, zit je te swipen als een malle op die kerels, zit er ineens een kindje voor je neus. Voelt niet echt koosjer!

Ik denk gelijk dat ik op de verkeerde pagina ben beland.

M: Erger nog... met zeven kinderen. Die echt niet van de buren zijn. Kan je meteen uitrekenen hoeveel va n z’n salaris aan alimentatie op gaat. Of je moet rammelende eierstokken hebben en juist hier op het hartje drukken.

N: Heb m’n instellingen nu op 25-32 jaar gezet.

Het gaat iets beter worden nu. haha.

N: Ik slaap in ieder geval niet meer met een messenset onder mijn kussen.

B: Doe jij toch altijd? Zijn ze bij jou ooit wel eens ouder geweest?! Haha.

B: Vind het nog aan de hoge kant!

N: Ik ben gewoon nog niet klaar voor grijs met blauwe pilletjes. Het blijkt dat ik beter match met mannen van 31 jaar. Elke.keer.weer.

B: Nou met mijn voorliefde voor licht getint Noord-Afrikaans uiterlijk is de kans ZEER aanwezig dat mijn man uitgerekend diegene die ik een hartje stuur ook weer persoonlijk kent. Dus laat ik dat nou even niet doen... voordat ik straks onder een vers gegoten tuinhuisje of garagevloer lig. Ons kent ons zeg maar.

N: Haha. Hij zet je in beton. Mij erbij. Ze vinden ons waarschijnlijk nooit meer terug. Druk maar op kruisje jij.

B: Heksen. Wat doen jullie me aan! Als je een betonwagen ziet rijden…

M: TROS vermist.

M: Ik heb nog steeds geen leuke Tinder gezien.

Ik denk dat de mannen waar ik op val niet op Tinder zitten.

Die kunnen niet lezen of schrijven.

N: Ik tot nu toe nog maar één. Maar zijn naam kon ik niet uitspreken. Toch lastig met orgasmes. Delete.

B: Nooit vertrouwen op één foto. Minimaal vier.

Anders is het fake.

N: Heel Tinder is fake. Maar inderdaad en lees even de beschrijvingen! ‘Zit in een stabiele relatie, zoekt nog een relatieplus’ of ‘Ik ben heel sportief. Ik drink en rook niet.’ DOEI.

GETTMAG 89

M: Ik heb een ervaren tinderlokker gevonden.

Mr. Satuhdara neukt zich drie slagen in de rondte op Tinder zegt hij.

Ik krijg tips.

B: Och here…. ik meld me af. Satuhdura vs No surrender. Dat gaat niet goedkomen.

N: Ik heb een leuke. Iemand interesse in een Ben Saunders look-a-like?

B: Nee dank je. Liever iets uit het Midden-Oosten.

N: Ding.Ding.Ding.Ding. We hebben weer een match.

B: Zet je instellingen iets hoger N. Dit is niet gezond, haha. Iets van boven de 35 jaar!

N: Niks mis met mijn instellingen. Die van hen staan verkeerd.

M: Ik ben nu in het zuiden. Ik krijg hier alleen maar van die kakkielakkies met streepjesblouse en rode broek op mijn Tinder. Kan m’n GPS uit?

N: Nee. Ik heb ook 126 kilometer staan haha.

B: Maximaal bereik haha.

D: Ik 160 kilometer.

N: Je hebt niet eens een rijbewijs haha. Ik zou hem op 10 kilometer zetten.

M: Mmmm… ik val niet op parttime bikers die doordeweeks in pak lopen.

D: Had vanochtend zelfs mannen en vrouwen. Dus ik dacht ik ga all the way. Maar de vrouwen zijn nog lelijker dan de mannen!

N: Duidelijk is dat mannen de slechtste selfies EVER maken!

D: Deze niks voor jou N.? Mijn buurman staat ook op tinder. Hij is vet sexy!

N: Ik vind hem vet op Osama Bin Laden lijken…

N: Ik heb zin om ze allemaal te rapporteren omdat ze een lelijke tinderfoto hebben.

D: Hier onze ex!

N: NIET!!! Staat die erop? Hoe heet hij ook alweer?!

N: O wat erg…. Ik weet echt niet meer hoe hij heet!

B: Staat onder de foto blondie.

N: O ja.

M: Moeten we niet de naam veranderen in Tinderuitlokkers?

D: Hebben jullie ook dat als je iets te snel gaat. Je soms een hele knappe per ongeluk wegveegt?

N: Ik tik ze zo snel weg, lijkt net op morsecode, ik mis er denk ik heel veel!

D: Zie ik net een leuke… zie ik zijn schoenen! Puntig. Afschuwelijk!

M: Je kan toch niet over je tieten heen kijken. Je ziet niet eens je eigen schoenen. N. is de enige die ze kan zien.

N: Ik hou ook van jou.

D: Ook ironisch, ben nog kritisch ook. Terwijl ik leef met een man met één voet. Die doet een moord voor die punters haha.

N: Letterlijk.

N: Ik heb er hier één die vraagt of ik mee ga naar Curaçao voor drie weken.

B: Doen! Laatste keer dat je dat deed met een scharrel was ook zo’n enorm succes! De arme jongen had geen betere gids op Ibiza kunnen hebben. Binnen drie dagen heel Ibiza gezien. Héél Ibiza!! Van noord naar zuid in tweeënhalve dag. Zonder slaap.

N: O ja…. Dat is waar! Als ik maar niet terug naar die hotelkamer hoefde. Ok, got the message. Skip Curacao!

M: Niet geneukt. Wel genaaid.

N: Kappen. Ik heb weer beeld.

M: Hoe ver gaan we met hartje klikken? Zonder ruzie.

D: Haha. Ruzie? Mogen ze mijn man googelen.

D: Terwijl ik de draak in huis ben. Staat alleen niet op google.

N: Je kan ook ontmatchen. Bij die drie rode stippen bovenaan. HuubHuubBarbaTruuk en gone!

M: Dan ga ik er nu een paar code rood geven.

N: Dat heb ik ook zonet gedaan bij Conan de glazenwasser. Hij had een leuk hoofd.

Totdat ik de rest van zijn lichaam zag op foto twee.

D: Ik zit nu volgens mij bij het uitschot van Tinder. Ik kom niks leuks meer tegen!

N: Ja ik ook. Randdebiel-niveau.

D: Ik ga mijn deur weer op nachtslot doen. Mijn stalker zit ook op Tinder.

Sinds ik met mijn man ben laat hij me met rust. Gek he.

N: Ik kom zoveel mannen tegen op Tinder met wielrenmutsen dat ik bijna het gevoel heb dat ik de Tour de France aan het kijken ben.

M: Wielrenmutsen? Ik zie mannen met zelf geschoten beren op hun hoofd.

De kokosmat van tante Toos als toupet.

B: To the left. To the left. Swipe, Swipe, Swipe! Brrrrrrr...Links Links Links! Rechts, Rechts, Rechts...K*t die niet! Ooooh hel….

M: Ik schakel even een droogstaande vriendin in. Zij haalt voor mij alle taliban, de gouden tanden en de zogenaamde photoshop-sixpacks eruit. Ze heeft al drie dates voor me waaronder een directeur van de ABN AMRO. Denk alleen bij een BKR-check dat ik ontmatched ga worden.

N: Stuur die eens door, haha.

M: Sommige staan op de foto met hun vrienden. Dan kan je soort van raad je plaatje doen, die heb ik ook door. Het is altijd de lelijkste!

N: Of met een andere vrouw. De ‘ik ben single en heel gewild’ foto. Doei.

D: Al die blote lichamen… Denk ik elke keer, is dit een grapje of ben je echt zo blij met die manboobs?

N: Wij filteren alles minimaal drie keer voordat we iets op internet gooien.

Mannen niet. Dat is duidelijk.

N: Ik heb overigens nog niet één keer een sexdate aanvraag gehad.

Ze zijn allemaal zo serieus bij mij. Moet ik me zorgen gaan maken?

M: Ben je al op tinderdate geweest? Als ze allemaal serieus zijn met je is één ding zeker… ze kennen geen ex van je. Dat is knap.

N: Nou eh... diezelfde exen staan op Tinder en die willen allemaal afspreken.

Dus ik denk dat ze me vergeven hebben. Of er zit cyaankali in m’n koffie. Dat kan ook.

N: Maar ik ga volgende week op een serieuze tinderdate. Ene Dick. Serieus. Lijkt me leuk om iemand zo de hele avond te noemen. Hey Dick, wil je een wijntje, hey Dick wil je m’n jas aangeven. En proberen niet te lachen.

D: Ik had ook serieuze matches maar bij de vraag om een drankje moest ik toch afhaken. Ze zullen wel gedacht hebben: wat een mafdaai. Ik had er zelfs één die wilde bij mijn moeder de boel op komen meten voor een sierschouw.

M: Ik ben wel blij dat ik niet voor het echie hoef af te spreken, ik ben van de FBI. Alles wordt gescreend voordat het m’n voordeur binnenkomt. Ik heb zoveel gelogen over waar ik vandaan kwam dat ik hoop dat het niet net zulke speurneuzen zijn als ik.

D: Conclusie? Tinder is minder.

M: Voor een werkeloze snee is het een goed idee. Leuk voor een snelle one (of two) night stand. Ik geef me nog liever op bij Boer Zoekt Vrouw. Alhoewel ik waarschijnlijk daar alleen een match ben met de labradoodle van Yvon.

B: Vooral niet te serieus nemen. Maar als je single bent en op zoek naar iets vermakelijks voor een keer, kan het uitkomst bieden. Maar ik zie nog geen kleine tindertjes rondlopen.

N: Ik voel me niet aangesproken. Het is tinderachtig. Maar ik geef eerlijk toe dat ik de app nog niet verwijderd heb. Af en toe is het gewoon lekker om mannen weg te vegen. Kon dat ook maar in de kroeg. Wijntje? Nee! SWIPE!

GETTMAG 91

Stati Italiani a D o r d r e c h t

PRODUCTIE OTTO E MEZZO FOTOGRAFIE MIGNON NUSTELING

GETTMAG 93

seduzione

GETTMAG 95

rifiuto

GETTMAG 97

amore e cibo

GETTMAG 99

速

away

de

Arctic Challenge van Frank Peters en Jim Kriens

TEKST MARLIES VAN DER NEUT FOTOGRAFIE FRANK PETERS

Met een dikke auto in een week tijd van Lichtenvoorde, een plaats ten oosten van Arnhem, naar het noordelijkste puntje van Europa: de Noordkaap in Noorwegen rijden.

Met temperaturen van min 20 gingen cameraman Frank Peters en Jim Kriens, creative director bij New Sense Media, de uitdaging aan The Arctic Challenge vast te leggen.

GETTMAG 101

Frank en Jim zijn net een week terug uit het Hoge Noorden en dat is goed te merken aan het enthousiasme waarmee ze over hun avontuur vertellen.

‘We hebben zoveel lol gehad!’

The Arctic Challenge is een tocht waarbij de ‘unieke rijbeleving’ van de deelnemers op de eerste plaats komt, zo staat beschreven op de website. ‘Ja, het is een tour en absoluut geen race’, legt Jim uit. ‘De afstand van 8900 kilometer naar de Noordkaap wordt gereden in etappes en voor elke etappe staat een ideale tijd om van het ene punt naar het andere te komen. Het is aan de teams om zo dicht mogelijk bij die tijd in de buurt te komen door goed te navigeren.

Wie er het dichtstbij zit, krijgt de meeste punten.’

Een belangrijke regel is dat de teams zich aan de juiste snelheid houden.

‘Spraakmakende televisie’ Het was aan het filmteam om het hele gebeuren goed in beeld te brengen voor een reportage voor SBS. Jim: ‘We zaten met z’n vieren in de auto: Frank en ik plus editor Sander en chauffeur Marc.’‘Wat een topper was die Marc’, vult Frank aan. ‘Die werd gewoon nooit moe!

Soms reed hij wel zes tot acht uur achter elkaar.’ Jim: ‘Het is een tour vol ontberingen, weinig slaap, mooie plaatjes, mannen onder elkaar en dat allemaal met temperaturen van onder de min 20. Dat levert spraakmakende televisie op.’

Zeven dagen non-stop in een auto Een van de uitdagingen voor het filmteam was dat de 21 deelnemende auto’s tijdens de etappes niet tegelijk startten. ‘Ja dat was best lastig, omdat wij als laatste weggingen en dan de hele bups weer moesten inhalen om vervolgens weer terug te zakken’, vertelt Frank.

Toch was het niet alleen maar heen weer rijden tussen teams. Zo waren er checkpoints waar het team de deelnemers kon opwachten en hadden sommige auto’s een eigen cameraatje.

Vier mannen zeven dagen non-stop in een auto, dan is het niet ondenkbaar dat een bepaald onderwerp vaak voorbij komt… ‘We zaten nog geen half uur in de auto en het was al zover’, lacht Frank. ‘Het ijs was meteen gebroken.’

New Sense Media filmt The Challenge al vijf jaar, dus voor Jim was het niet de eerste keer. ‘Uit ervaring weet ik dat het soms echt leuren wordt, zeker op de terug-

weg. Dit jaar was dat totaal niet zo. Iedereen stond voor elkaar klaar en dat heb je nodig bij zo’n zware tour. We hadden allemaal zoiets van gaan met die banaan.’

Voor Frank was het wel de eerste keer. ‘Een jongensdroom was het! De omgeving wisselt zo onwijs snel, van een dichtbegroeid bos tot lege witte ijsvlaktes, echt geweldig. Ook is het licht constant ideaal omdat het maar vier tot vijf uur per dag licht is.’

‘Na zes afmeldingen,

was jij de laatste optie.’

Ondanks het mooie licht gaat het leven van een cameraman met temperaturen van min 20 niet over rozen. Zo komt het wel eens voor dat de lens bevriest.

‘Je kunt dan helemaal niets meer. Niet meer zoomen, niet meer scherpstellen. Er zit dan niets anders op dan een kwartier terug de warme auto in te gaan om alles te laten ontdooien’, legt Frank uit. ‘Het risico daarvan is dat alles beslaat. Goed nadenken over wat je doet, is dus superbelangrijk.’

De Noordkaap Toch twijfelt Frank nooit als hij de auto uit gaat om te filmen. ‘Als we zagen dat er een Arctic wagen de bocht uit was gevlogen dan sprongen we bij wijze van spreken al de auto uit voordat hij stilstond.’

Frank en Jim hebben elkaar vijftien jaar geleden bij RTV Dordrecht leren kennen. Dat de twee elkaar goed kennen en elkaar af en toe lekker in de zeik nemen, is goed te merken. ‘Ik heb Jim zien binnenkomen als 14-jarig bluffertje met een grote bek. En die grote bek heeft ie nog steeds’, grapt Frank. Maar ook Jim lust er wel pap van: ‘Denk je nou echt dat je de eerste cameraman was die ik belde voor The Arctic? Na zes afmeldingen, was jij de laatste optie.’

Een van de hoogtepunten voor Frank was de aankomst bij de Noordkaap. ‘Dat is een enorme open vlakte met kliffen naar beneden, naar de zee. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Ik ben al vaak in de bergen op pad geweest, onder andere met een expeditie naar de Mont Blanc, maar dit was zo anders. Echt gaaf.’

De reportage werd op 15 maart uitgezonden op SBS6 en is terug te zien op www.sbs6.nl

GETTMAG 103

‘Het licht is constant ideaal omdat het maar vier tot vijf uur per dag licht is’

GETTMAG 105

TEKST KENNY VAN VEEN

HALTE Ben jij een tussenstop?

Een halte?

Moet ik blijven zitten of kan ik beter overstappen?

Is het beter om me meer naar de bestuurder te begeven dank te betuigen voor deze reis of stap ik uit de trein en… alleen zijn Moet ik uitstappen, andere treinen bekijken gokken op de kans dat deze misschien beter rijden?

Ik wil het weten Weet het niet zeker Het vreet me Moet ik überhaupt blij zijn met mijn vervoersbewijs?

Ik denk het wel Blijf te lang op één plek en je houdt je wereld klein Ben jij een tussenstop?

Op weg, langs wegen, landschappen en droomkastelen Een halte?

Niet alles wat stuk gaat valtMoet te maken ik blijven zitten of kan ik beter overstappen?

Wat ik berijd, wil ik in goede staat Is het beterachterlaten om me meer naar de bestuurder te begeven dank te betuigen voor deze reis stapmee ik uit de trein en…

Samen maakt korting, OV reis of maar zijn Relaties ontstaan te vaak in alleen de stiltecoupé uitstappen, andere treinen bekijken En super mooi is dan vaak hoeMoet het iklijkt gokken op de kans dat deze misschien beter rijden? maar als je verder kijkt Ik wil het weten blijkt de WC vaak fucking vies te het zijn Weet niet zeker Het vreet me Blijkbaar moet ik en mag nietMoet zeuren ik überhaupt blij zijn met mijn vervoersbewijs?

Ik ontspoor bij gebrek aan klantenservice Ik denk het wel Blijf te dan lang stopt op één het plek toch en je houdt Als ik aan de noodrem zou trekken niet je wereld klein Dit is niet op te lossen met een kopje koffie wegen, Trouwens laat maar zitten ik Op benweg, metlangs weinig blijlandschappen en droomkastelen Niet alles wat stuk gaat valt te maken Zolang de trein maar rijdt Wat ik berijd, wil ik in goede staat achterlaten Stuur mij door met een omweg en vertraging Geef die bak maar hier ik hoef er geen en OV suiker bij mee Samen maaktmelk korting, reis maar Relaties ontstaan te vaak in de stiltecoupe Soort zoekt soort naaah soortEnvindt wat islijkt super type mooi is dantoevallig vaak hoe het Ik weiger toe te geven aan het idee van een kijkt gevangenis maar als je verder WCaltijd vaak fucking vies te zijn Ik kan er op welke halte dan blijkt ook de uit, dat is mijn gegarandeerde veiligheid moetreis ik en mag niet zeuren Maar ik moet wel, ik heb een Blijkbaar drang naar Ik ontspoor bij gebrek aan klantenservice Als ik aan de noodrem zou trekken dan stopt het toch niet Misschien kan ik wel meer dan dit en val ik in routine Dit is niet op te lossen met een kopje koffie Kan niet zonder of ben te domTrouwens om voorlaat iets anders teben kiezen maar zitten ik met weinig blij De tijd leert, daar gaan we weer Zolang de trein maar rijdt Klaar om in te stappen Stuur mij door met een omweg en vertraging Altijd haast, vaak net op tijd Geef die bak maar hier ik hoef er geen melk en suiker bij Bang voor onwetendheid Soort zoekt soort naaah soort vind type wat toevallig is wanneer de trein Ik weiger toe te geven aan het idee van een gevangenis niet rijdt Ik kan er op welke halte dan ook uit, altijd dat is mijn gegarandeerde veiligheid Maar ik moet wel, ik heb een drang naar reis Misschien kan ik wel meer dan dit en val ik in routine Kan niet zonder of ben te dom om voor iets anders te kiezen De tijd leert, daar gaan we weer Klaar om in te stappen Altijd haast, vaak net op tijd Bang voor onwetendheid wanneer de trein niet rijdt

®

design thinking FOTOGRAFIE SANDER VAN KEMPEN

De wiskunde van weerstand Soms lees ik dingen en dan denk ik WOW. Dan wordt er iets

duidelijk of inzichtelijk gemaakt en voel ik dat gewoon. Ik ga

dan altijd even naar linksboven staren. Het gevoel en het

inzicht verkennend in een soort van trance. Er gebeurt iets met mijn kennis op dat vlak. In dit geval kunst maken. Ik kreeg

laatst het boek The WAR of ART van Steven Pressfield van een

vriendin als verjaardagskado te leen. Zij heeft het ook te leen.

Zij vond het herkenbaar, verduidelijkend en lekker leesbaar en vroeg me om erin te schrijven als ik het uit heb. Hoe ik het vond en wat ik er aan had. En, zo schreef ze, als we het dan oneindig uitlenen worden de commentaren misschien nog inspirerender dan het boek. Mooie gedachte. En voor mij kan het boek al niet meer stuk. En ik ben pas op een kwart.

Waarom? Omdat het mijn Kennis op het gebied van Kunst maken heeft vergroot. En Kennis definieer ik voor het gemak even als de resultante van Informatie x Ervaring x Attitude x Vaardigheden. Maar je hebt niets aan Kennis als je die niet koppelt aan een Taak. Zonder Taak is Kennis waardeloos. Kennis komt pas tot leven als je er iets mee doet. En dat is wat ik zo meteen ga doen. Ik ga die nieuwe informatie van pagina 42 van The War Of Art in praktijk brengen. Maar eerst zal ik je vertellen wat mij nu precies naar buiten deed staren van de week in de trein, linksachter in de stiltecoupé op weg naar Utrecht. Het boekje gaat over het doorbreken van blokkades.

En wat het boekje mij van de week leerde was het volgende.

Als ik een niet uitdagende taak moet doen en verzet ‘voel’ is de hoeveelheid energie die vrijkomt het grootst als ik die niet uitdagende taak zo snel mogelijk doe. Uitstel betekent namelijk dat er in die uitstel tijd ook negatieve energie wordt opgebouwd. Het alleen al denken dat je het nog moet doen kost energie en gaat allemaal van de energie af die vrijkomt als je de niet uitdagende taak uitvoert. Dus nog even in het kort. Hoe werkt het... bij mij: Stel ik moet een betaling doen.

Niet echt een uitdagende taak en ik voel weerstand. Kan ik weken uitstellen. Heb het zelfs wel eens tot een deurwaarder laten komen. Die weerstand noem ik Weerstand. Vanaf dat moment gaat de stopwatch lopen. De tijd van uitstellen noem ik Uitstel. De energie die vrijkomt na het uitvoeren van de niet uitdagende taak noem ik Energie. Ik ga nu proberen dat in een formule te stoppen. Weerstand gedeeld door Uitstel is Energie. Hoe groter de Weerstand hoe groter de mogelijk vrijkomende Energie. Maar hoe groter het Uitstel hoe kleiner de mogelijk vrijkomende Energie.

Gett it?

Cor Noltee - Design Thinker

Meer verhalen?

Er staan ruim 700 verhalen op mijn blog en daar komt er elke dag één bij. zenoemenhetdesignthinking.wordpress.com Lees en download alle verhalen GRATIS op www.slideshare.net/cornoltee/ zenoemenhetdesignthinking

GETTMAG 107

n é é g Koop s t i afr ! k e o br Ik : l a a herh n é é g koop s t i afr k e o r b

TEKST MARLIES VAN DER NEUT

7 reistips voor backpackers De juiste inentingen, geen water drinken uit de kraan en een goede zonnebrandcrème, standaard dingen waar de meesten wel aan denken voordat ze voor lange tijd gaan backpacken. Tijdens mijn trip door Zuid- en Centraal-Amerika eind vorig jaar, ontdekte ik er een paar waar je misschien niet zo snel aan denkt. Wacht dus even met inpakken en lees eerst deze tips!

Nep-ticket Grenzen overgaan in Zuid- en Centraal-Amerika komt niet voor op mijn lijstje met favoriete bezigheden. Vaak moet je voordat je het land in mag, bewijzen met een uitreisticket dat je het land binnen een bepaalde tijd weer verlaat. Als backpacker weet je vaak niet eens waar je de komende nacht slaapt, dus vertellen wanneer je een land verlaat, is al helemaal onmogelijk.

Al die grensovergangen zijn zo corrupt als de pest dus het laten zien van een nep-vliegticket is vaak al voldoende. Even digitaal de datumpjes, plaatsjes en tijden veranderen van een echt (gebruikt) ticket in je inbox en klaar is Kees.

Sneldroog-handdoek Wat mij betreft DE uitvinding van de eeuw. Ik had er tijdens mijn reis geen bij me en dat heb ik geweten. Hoe vaak ik mijn handdoek niet zeiknat in m’n rugzak heb gepropt om ‘m er vervolgens na een busreis van 10 uur of langer weer uit te moeten halen... Geen heel fris moment kan ik je melden. Dus: sneldroog-handdoek ergens bovenaan de inpaklijst!

Bezoek Zorg ervoor dat je tijdens je trip minstens één keer bezoek krijgt van iemand van thuis. Dat is in de eerste plaats natuurlijk heel gezellig en fijn, maar in de tweede plaats ook ontzettend handig. Het lijkt wel alsof de backpack-flow waar je in terecht komt ervoor zorgt dat je een hardnekkige vorm van koopziekte ontwikkelt. Dit was bij mij overduidelijk het geval. Al je gekochte snuisterijen (lees: nutteloze shit) kunnen dumpen bij iemand die na twee of drie weken weer naar huis gaat, is ideaal.

Vriendenboekje Tijdens een lange backpackreis beleef je de meest speciale momenten met mensen die je net een paar dagen of soms pas een paar uur kent. Deze personen en momenten niet vergeten was voor mij het belangrijkste. Ik kocht daarom een mooi notitieboek waar ik mijn tijdelijke reisgenoten/nieuwe vrienden voor het leven een stukje in liet schrijven. Een must: laat ze dit doen met flink wat biertjes achter hun kiezen.

Veggiemite Bij al die nieuwe vrienden zitten ongetwijfeld heel wat mensen from ‘the land down under’.

Dat volk vind je namelijk o-ve-ral! Niets anders dan positief ben ik over de Aussies, maar pas alsjeblieft op voor hun ‘Veggiemite’. Dit bruine, onwijs zoute goedje smeren ze op toast en slepen ze overal mee naartoe. Als je de verleiding niet kan weerstaan en je wil het toch proeven: be prepared!

Poncho Daar stond ik dan in mijn mooie, veel te dure, waterproof windjack van The North Face in een enorme plensbui. Ik bleef wel droog, maar mijn rugzak natuurlijk niet. De oplossing is een poncho! Die kun je zo over je rugzak en jezelf heen gooien. Werkt als een tierelier!

Koop geen afritsbroek Jep… Ik heb inderdaad speciaal voor mijn trip een afritsbroek aangeschaft. Want die is, zoals elke outdoorwinkel-verkoper je wijsmaakt, heel handig. Dat zal allemaal best, maar het ziet er natuurlijk niet uit. Ik heb ‘m dan ook geen een keer aangehad. Voor de vrouwelijke backpacker die nog wel in een enigszins acceptabele outfit een berg op wil: koop een legging!

Ik hoor jullie denken: een f*cking LEGGING?! Ja echt, gewoon zo’n basic zwarte, is tijdens het hiken ideaal. En zo’n ding kleedt af, niet onbelangrijk.

GETTMAG 109

Het wordt voorjaar en dat is nooit de drukste periode in een bioscoop.

Toch komen er films aan die het bezoek zeker waard zijn. Dit keer met een geheel Nederlands karakter, want onze nationale filmindustrie is heel productief dit jaar. En met mijn eigen persoonlijke notities waarom je er WEL/NIET voor naar The Movies zou kunnen komen.

Bloed, Zweet & Tranen van Diederik Koopal (vanaf 2 april) Er is al die prachtige documentaire Zij gelooft in mij (1999). De gelijknamige musical was de afgelopen jaren een grote hit. En nu komt de speelfilm over het bewogen leven van volkszanger André Hazes. Dat leven kent zoveel drama dat je er wel drie films van kunt maken. Hier is gekozen voor een levensverhaal in drie delen: zijn rauwe jeugd en ontdekking in de jaren ’60, zijn (beginnende) succes in de jaren ’80 en zijn moeizame einde in 2004. Een film waarin de lach en de traan elkaar steeds zullen afwisselen.

Het mooie van Hazes en zijn muziek is dat hij veel fans heeft dwars door alle sociale lagen heen. Ik verheug me dus op een heel bont gezelschap van mensen samen in een bioscoopzaal. De regie is van Diederik Koopal, die ook De Marathon maakte en die ooit Hazes regisseerde in het reclamespotje voor Unox knakworst. Dat geeft vertrouwen dat de film met inlevingsvermogen en oprechtheid wordt gemaakt. Martijn Fischer speelt net als in de musical de hoofdrol. We krijgen dus een acteur te zien, die zich bovengemiddeld heeft voorbereid op zijn rol. De verdere cast is ook van topniveau en heerlijk Amsterdams. Er is eigenlijk maar één reden om niet te gaan en dat is dat je hem en zijn muziek gewoon haat.

Of misschien nog één, dat je zoveel van hem houdt dat je de herinnering aan hem zuiver wil houden en dus niet kunt of wilt aanzien dat andere mensen een interpretatie maken van het leven van je idool.

Ventoux van Nicole van Kilsdonk (vanaf 14 mei) Een vriendenfilm vind ik een lekker genre. Ik identificeer me graag met mannen die samen slap ouwehoeren, serieus het leven beschouwen en af en toe samen niet helemaal verantwoorde dingen doen; kortom die kameraadschap ervaren. Als een boek of film dat gevoel weer kan opwekken, ben ik er blij mee. Dat deed de roman Ventoux van Bert Wagendorp in 2013.

Ooit bedoeld als filmscript werd het een roman, die nu is verfilmd. Een vriendengroep (vier mannen en een vrouw) treft elkaar na 30 jaar weer aan de voet van de berg. Toen ze 18 waren, waren ze er ook met hun fietsen en toen met z’n vijven. Peter overleed na een noodlottige val tijdens de afdaling. Vervolgens verdween Laura spoorloos en viel de groep uit elkaar.

Ieder bewandelde een eigen levenspad met ups en downs. En nu brengt Laura ze weer samen. Maar welke band is er nog over? En hoe is iedereen omgegaan met leven en dood?

De soepele mix van humor en ernst was de succesfactor van het boek. Ik hoop dat de film die mix ook kan overbrengen. Maruschka Detmers speelt de rol van Laura.

Dit onbekende model uit Drenthe verscheen in 1983 in Prénom Carmen van de Franse grootmeester Jean Luc Godard. Ik werd – met vele anderen – verliefd. Hoe zal het weerzien zijn? Voor fietsliefhebbers heeft de film natuurlijk nog een extra dimensie. Misschien ook omdat Wilfried de Jong als acteur zijn eerste speelfilmrol speelt.

We wachten de eerste recensies af om wellicht argumenten te krijgen waarom we de film niet moeten gaan kijken.

Schneider vs Bax van Alex van Warmerdam (vanaf 28 mei) De nieuwe Van Warmerdam is altijd iets om naar uit te kijken. Zijn films brengen vaak het beste van de Nederlandse filmindustrie samen. Schneider is een huurmoordenaar. Bax is een schrijver. Die laatste woont heel afgelegen aan de rand van een meer. De eerste krijgt van Mertens de opdracht om hem te vermoorden.

Wat een routineklusje lijkt, wordt een enorme verwikkeling. Zoals gebruikelijk speelt Van Warmerdam zelf mee, in de rol van Bax. Verder verenigt deze film wederom de Van Warmerdam-familie. Letterlijk met echtgenote Annet Malherbe, broer Marc (producent) en broer Vincent (componist) en figuurlijk met vaste waarden als Pierre Bokma, Maria Kraakman en cameraman Tom Erisman. Ze laten op dit moment (medio maart) verder nog niet veel los over de film. Afwachten dus, maar in vol vertrouwen dat het weer iets bijzonders gaat opleveren.

De Ontsnapping van Ineke Houtman (vanaf 30 april) of Rendez Vous van Antoinette Beumer (vanaf 4 juni) Twee boekverfilmingen. Kies maar: Heleen van Royen of Esther Verhoef? Relatiedrama of relatiethriller? Allebei in handen van prima Nederlandse regisseuses met een mooi oeuvre. Dus wat beviel je meer: Toen was geluk heen gewoon of Soof ? Hoe dan ook het bezoek aan één van deze films zal vooral besloten worden door vrouwen. En vrouwen vormen een publiek dat graag komt naar The Movies.

Voor De Ontsnapping pleit wat mij betreft het decor van de zonnige Algarve in Portugal. Want dat is waar Julia naar toe gaat als ze uit de sleur van haar gezinsleven breekt. Een goede baan, een lieve man en twee kinderen ruilt ze in voor onzekerheid en een mysterieuze gigolo.

Bij Rendez Vous kijk ik uit naar de hoofdrol van Loes Haverkort. Ze speelt Simone, die een bouwvallig landhuis erft in Frankrijk. Met haar man Eric besluit ze er wat van te gaan maken. Daar valt ze voor de aantrekkelijke bouwvakker Michel en komt er nog veel meer onverwachts naar boven. Haverkort is op het eerste oog de zoveelste aantrekkelijke blonde actrice. Maar bij haar is altijd een duistere kant voelbaar. Soms zielig, soms ondeugend of gevaarlijk. Dat geeft haar acteren vanzelfsprekend reliëf. Haar vertolking van Máxima in de TV-serie Bernard, Schavuit van Oranje (2010) zal ik niet snel vergeten.

Kom van een film genieten, zeker als de dagen grijs zijn. Check het programma op www.themoviesdordrecht.nl of bel voor info/reservering: 078-7200777.

Tot ziens in The Movies, Geert ter Steeg, directeur GETTMAG 111

Alles weten over leuke winkels in Dordrecht?

ETEN DRINKEN VERGADEREN

DANSEN

CULTUUR RECEPTIES

MUZIEK

Merz beschikt over een vernieuwde bovenzaal die zich uitstekend leent voor recepties, workshops en vergaderingen.

Merz Dordrecht Korte kalkhaven 3 3311 JM Dordrecht 078 613 2582 info@merzdordrecht.nl http://caferestaurantmerz.nl

Gett the ‘Dordrecht app’ in de appstore!

GETTMAG 113

EEN JONGE, DYNAMISCHE DOELGROEP BEREIKEN?

adverteer in Gett!

GETT IS EEN UNIEK MAGAZINE MET EEN UNIEK BREED PUBLIEK GETT VERSCHIJNT VIER KEER PER JAAR IN EEN OPLAGE VAN 10.000 EXEMPLAREN KIJK OP GETTMAGAZINE.NL VOOR DE TARIEVEN

Stuur een mailtje naar info@gettmagazine.nl of bel naar 06 39 45 26 93 GETT #8 VERSCHIJNT JUNI 2015

ROBERT MOTHERWELL

this is the end my friend!