3 minute read
Tempo Sigelita AĤILO kaj POLIKSENA
TEMPO SIGELITA
LAAVENTUROJ DE PRINCO AHMET (CHAR) LOTTE REINIGER FILMO
Advertisement
Sed kia filmo! Ĝi ankoraŭ konkurencas kun la hodiaŭaj altteknologiaj filmoj. Tiom nova kaj mirinda! Unu el la bonegaj kaj ankoraŭ supritaj filmoj, kiujn la germana kinejo donacis al la mondo, estas “Metropolo” kaj la alia estas “Aventuroj de Princo Ahmet” . Ambaŭ estis prezentitaj al la publiko preskaŭ en la sama jaro. Nun ni parolu pri kia teĥniko uzis Lotte Reiniger! La adoranto de “ombroteatro” kaj “orientaj fabeloj” Reiniger uzas haltumovu teĥnikon en ĉi tiu filmo; tio estas, ŝi uzis paŭzan filmadon kaj eltranĉan metodon. Estas facile verki tion, sed malfacile fari. Tiutempe ankoraŭ estis nek la industrio de Walt Disney, nek la komputilaj animacioj (Mickey Mouse estis kreita en la jaro 1928)... Li fotis unu post la alian figurojn, kiujn ŝi eltranĉis el papero per tondilo, kaj movigis ilin. Ĉi tiuj fotoj vigliĝis, kiam ili venis unu post alia, kaj kun la lumaj kaj fonaj ŝanĝoj kaj la Tricktischteĥniko, kiu estis ŝia propra invento, por ke la 2dimensiaj objektoj akiru 3dimensiajn trajtojn. Reiniger kreis dekojn da figuroj tranĉante ilin el nigra kartono, kaj la filmo, produkto de ĉi tiom da peno, eniris en la historion de la monda kino.
La “Aventuroj de Princo Ahmet” estas konsiderata la plej malnova desegnofilmo. Laŭ iu fonto (animasyongastesi.com): “ ... Oni scias, ke la itala naskita direktoro Quirino Cristiani filmis du longajn animaciajn filmojn en Argentino antaŭ ĉi tiu filmo. Kvankam la filmo “El Apostol” el la jaro 1917 kaj la filmo “Sin Dejar Rastros” el la jaro 1918 estis la unuaj desegnofilmoj, neniu kopio de ili postvivis ĝis nia tempo. Bedaŭrinde neniu kopio ankaŭ de la animacia filmo “Peludopolis” el la jaro 1931, filmita de Quirino Cristiani, postvivis. ”
La sukceso de Reiniger ne estas hazarda. Ni rigardu ŝian biografion kaj kion ŝi diras!
Lotte, naskita en Berlino en la jaro 1899, priskribas sian propran vivon per siaj propraj vortoj:
“Kiam mi estis en la lernejo, ĉiuj infanoj kutimis eltranĉi paperojn por fari siluetojn. Mi enamiĝis al ĉi tiu laboro. Dum la aliaj infanoj ludis ekstere, mi vigligus la siluetojn, kiujn mi eltranĉis el papero, kaj kreus kun ili teatraĵojn kiel tiu de Neĝulino. Kreskante, miaj gepatroj ankaŭ ekĝuis mian hobion. Mi sidis hejme, trankvile ludante kun miaj siluetoj, konstruante mian propran ombroteatron. "
“Kiam la kinejo estis inventita, mi demetis mian ĉapelon al ĉi tiu invento. La plej interesaj fantaziaj filmoj, kiujn mi memoras, estis tiuj de George Méliès, kiujn mi spektis en la jaro 1915. Mi spektis prelegon de Paul Wegener, kiu filmis la filmon “Golem” . Li priskribis la teĥnikan parton de la laboro, la specialajn efektojn, kiujn mi trovis ilin tre fascinaj. Mi havis nur dek kvin jarojn tiam. Mi diris al mi, "Mi devas renkonti ĉi tiun viron" . Mi fariĝis membro de la Reinhardt TeatroLernejo. Li tre zorgis pri mi, lasante min fini la malgrandajn partojn de sia filmo.
En la jaro 1918, Wegener prezentis min al grupo de junuloj. Ĉi tiu grupo ĵus komencis labori en scienca kaj eksperimenta studio. "La Ornamaĵo kun Ammalsana Koro" estis farita per siluetoj. Ĝi estis montrita en kinejoj kvankam ĝi daŭris nur kvin minutojn. "
En la aĝo 23, Lotte komencis labori pri sia unua animacia longdaŭra filmo. Inter la jaroj 1923 kaj 1926, Rieniger kaj ŝia edzo Carl Koch kune kun animaciistaj asistantoj Walter Rutmann, Bertolt Bartosch kaj Alex Kardan, kreis “La aventuroj de princo Ahmed” . Ĉi tiu filmo estis vere unua. Ĝi publikiĝis antaŭ la filmo “Neĝulino kaj la sep nanoj” de Walt Disney. “Princo Ahmet” estis fabelo kaj kvankam ĝi baziĝis sur la >>28
