La malsaĝa tigro

La malsaĝa tigro Formosa* fabelo

Iun tagon la malsata tigro renkontas cervon en arbaro. La tigro tre deziras ĝin formanĝi. Sed malfeliĉe la tigro neniam vidis cervon escepte tiun ĉi fojon, tial ĝi tute ne scias, kian kapablon havas cervo, kaj ĝi sin proksimigas al cervo maltrankvile.

“Kio tio estas staranta sur via kapo?” Demandas la tigro.

La cervo ja scias, ke la tigro havas malicon kontraŭ ĝi.

“Ve, malsaĝulaĉo!” Svingante siajn kornojn la cervo respondas “Ĉu vi ne scias eĉ miajn manĝobastonetojn, kiuj mi surmetas sur mia kapo?”

“Kion do vi faras per ĝi?” Demandas la tigro.

“Ha, ha, kompreneble por preni la viandon, kiam mi kaptas tigron. ” Ridante respondas la cervo.

Aŭdinte tion la tigro iom estas konsternita, kaj sekve ĝi klinas sian kapon malsupren, ĝi hazarde trovas ion pendantan sub la ventro.

“Por kio vi uzas ĝin?” Demandas la tigro.

“Malsaĝulaĉo ĝi estas saŭcujo, en kiu mi metas iom da saŭco por gustigi la viandon de tigro. ” Diras la cervo.

La tigro pli kaj pli konsterniĝas aŭdante tion. Poste ĝi observas la tutan korpon de la cervo, ĝi trovas mulajn puntojn dislokatajn sur tuta korpo de la cervo, kaj la tigro demandas. “Ĉu vi povas diri al mi, kio estas la punktoj, kiuj troviĝas sur via korpo. ”

“Ho, jes, la punktoj estas signoj, kiuj ekaperiĝas ĉiufoje, kiam mi manĝas tigron. Dio permesas, ke se mi povas manĝi milon da tigroj, li promocios min “estro de bestoj” , kaj nun nur unu al mi mankas por atingi tiun nombron!” Fiere la cervo respondas.

Tial la tigro pli detale rigardas ĉiujn punktojn: Ho, ve! Ili aspektas tiu, kiu jam multon formanĝas. Kaj fine ĝi atingas al konkludo, ke cervo estas terura estaĵo por ĝi. Malgraŭ ke la diro estas tiel kuraĝa, la cervo interne vere estas ja tre timega, kaj ĝi ne povas sin teni de tremo de la korpo pro timo. Lia korptremiĝo estas tuj rimarkata de la tigro.

“Kio okazas ĉe vi? Ĉar via korpo tremas tiel terure!” Demandas la tigro.

“Aĉulo! Ĉu vi ne komprenas tion, kio estas antaŭtremiĝo, ke mi tuj volas manĝi tigron?” Diras la cervo.

En tiu ĉi momento la tigro konscie eksentas, ke ĝi nun enfalas en danĝera stato. Jen ĝi sin turnas kaj rapide forkuras per sia tuta forto. Post longa forkurado, la tigro renkontas simion. Kaj ĝi rakontas ĉion al simio, kio okazis al ĝi.

“Ha, ha! Stultulo! Vi estas trompata, mi malkaŝe diros, ke cervo estas nenio alia ol nur malfortulo, ĝia viando estas la plej bongusta. Do ni reiru, kaptu kaj formanĝu ĝin kiel nian manĝaĵon?” Ridante proponas la simio.

“Ve, malsaĝulo! Ne iru. Ĉar mi timas, ke vi certe ekkuros ĉe unu vido. ” Respondas la tigro.

“Ne timu pri tio, sed se vi timas, de mi trompas vin kaj forlasas vin al cervo, ni do ligu nin per volvtrunketo de glicino. ” La simio diras, kaj tuj detiras unu volvtrunketon ĝi igas unu finiĝon ligiĝi ĉe la kolo de tigro kaj la alia ĉe sia mano. Ĝi iras antaŭe, kaj la tigro sin sekvas. Tiu ĉi sceno estas kvazaŭ kampara knabo tiras bovon.

La cervo antaŭ restadas tie kaj estas manĝanta bambufoliojn por plenigi sian malsatan ventron. Kiam ĝi ektrovas, ke la simio alvenas tirante la tigron, ĝi tuj kriegas per laŭta voĉo.

“Fi! Simiidaĉo! Dekok tigrojn via patro ŝuldas al mi, kiel vi scias, nun vi tiras unu por redoni, ĉu ne? Tuj rapide donu al mi, ĉar mi nun estas tre malsata, nu rapidu! Rapidu!”

Apenaŭ aŭdas tion la tigro sin turnas, kaj forkuras laŭ sia povo.

Ĉar la simio ne povas tiel rapide sekvi la tigron, tial fine la simio estas tirmortigita!

Sed la tigro forkurante insultas, ” Ruzulo vi estas! Ruzulo …… ”

El Tainan Esperanto Societo, 1934,

"La Verda Insulo" , 2. Li Bichhin [Biĉin] troviĝis en Japanujo. Esperantigis: So Ŝjo Lin [莊松林, zhuāng sōng lín] Havigita de tajvana esperantistino Liru Chen pere de

Renato Corsetti

_____ *Malnova nomo de Tajvano en japana kolonia periodo