Tempo Sigelita

TEMPO SIGELITA

BELMONDO MIA ULO...

“Mi kredas, ke oni ne fariĝas aktoro, sed oni naskiĝas aktoro. ” – Jean Paul Belmondo

BOKSISTO ŜTELISTO POLICISTO AGENTO – PAJACO ENAMIĜINTO – DOKTORO POPAUL GANGSTERO AVENTURISTO VIRO

Ŝercema esprimo, pugnoj kiuj eksplodas sur vizaĝo, ĉasado, pafilo, rapido, persekutoj per aŭtoj, saltoj, danĝeraj momentoj... Kaj kompreneble allogaj virinoj. BELMONDO estas la sumo de ĉiuj tiuj kaj similaj elementoj por mi. Alie, ne tiu Belmondo en la filmo "A Bout de Souffle" , kiun intelektuloj kutime aludas. Jes, lia stelo en la filmindustrio ekbrilis pere de ĉi tiu filmo. Li pretendas vagantan kaj revan rolulon en ĉi tiu unua filmo, en kiu li famiĝis, sed mi, kiu estas infano de la 70aj jaroj, amas la plej aventuran, frenezan, belvizaĝan, batalanton, heroon, flirtemulon, karismulon: Belmondo.

Alain Delon sendube faris ankaŭ tre sukcesajn filmojn. Estas ankaŭ filmoj, en kiuj ili kundividas la ĉefajn rolojn, Ekzemple “Parizo brulas” kaj “Borsalino” . Sed kontraste al la malvarma kaj ofte aroganta aspekto de Delon, Belmondo estas pli aminda, "homo de la popolo" se tiu diro taŭgas. Li ne estis “malvarma belulo" kiel Delon, sed li estis "malbela belulo" kaj pli atingebla.

Unu el la malmultaj filmoj, kiuj superas la kvalifikojn, kiujn mi menciis estas: “MODERATO CANTABILE” . Ĝi estas unu el la malmultaj filmoprovoj de la mondfama Peter Brook, kun teatra origino, kaj ĝi fariĝis sukcesa. Belmondo estas juna viro, kies pasintecon ni ne konas. Ni nur konas lian nomon: Chauvin. Preskaŭ ne ekzistas aliaj datumoj pri ĉi tiu junulo en la filmo. Anne Desbaresdes (Jeanne Moreau) donas al sia juna filo privatajn pianolecionojn. Iutage, dum la leciono, krioj aŭdiĝas de ekstere. La virino kaj la instruisto unue ne zorgas multe. Sed la infano daŭre scivolemas. Ili malfermas la fenestron kaj vidas homojn, kiuj rapidas al la drinkejo sube. Finfine, la patrino kaj ŝia filo eliras kaj iras al la krimloko. Ili rigardas al la internon kun aliaj homoj de malantaŭ la fenestro. La polico baldaŭ venas kaj arestas la murdiston. La murdita juna virino kuŝas sur la planko. Dum momento, la virino kaj Chauvin faras vidalvidan kontakton. Ĉi tiuj unuaj rigardoj malfermas la pordon al amo. Chauvin estas unu el la atestantoj de ĉi tiu evento. La sekvan tagon, la virino kuraĝe alvenas kaj eniras la virecan etoson de la drinkejo: ŝi petas vinon. Dialogo kun la junulo komenciĝas. La plej multaj dialogoj, daŭrigas per la demandoj de la virino al la juna viro pri la historio de ĉi tiu ammurdo, pri kial kaj kiel ĝi okazis. La edzo de Anne Desbaresdes posedas la fabrikon, kie laboras Chauvin. En ĉi tiu pesimisma kaj stagna urbo, la edziĝinta virino renkontas la viron

verkis kaj sendis Konuralp Sunal el Turkio