1 minute read
La okuloj
La okuloj tradukis kaj sendis Roland Platteau el Francio
e la eldono de MAS aperis iela bukedo de
Advertisement
Ĉpoemoj el ĉiaj stiloj, aŭtoroj kaj landoj, titolita «En la lumoj de ekmiroj» Esperantigis ilin mi. La libro estas havebla ĉe UEA, ĉe Flandra Esperanto Ligo, ĉe SATamikaro (kie oni povas pagi per ĉekoj), kaj ĉe multaj portaloj de enreta librokomerco, serĉu en la interreto per la titolo, vi vidos ! Jen unu el tiuj poemoj, de la belga kantisto Julos Beaucarne (aliaj jam aperis en la kolumnoj de Turka Stelo) :
LA OKULOJ
Vidu, kiel dolĉe, kiel bone estas ĉiuj kiel fratoj loĝi kune. Estas kvazaŭ rara oleo sur kapo fluanta malsupren sur barbon sur vestokolumojn. Kvazaŭ roso malsupreniĝanta el de la montoj. Tie kuŝas viv' por ĉiam, tie kuŝas viv' por ĉiam.
La okuloj restadis kontraŭ miaj, Ili ne volis foriri. Mi diradis al ili: « iru for! », ili restadis fikse senmovaj. Tial, Mi pelis ilin per bastono, per piedbatoj; Sed kiam ilin oni forpeladis oni vidis ilin tuj revenantaj galope, kaj vidis ilin sin posteni kontraŭ la proprajn okulojn, kontraŭ la propran nazon mian. Tial mi iris serĉi ajlon, mi tranĉis cepojn, kaj mi plorigis ilin ! Sed la okuloj restadis, enradikiĝintaj kiel plantoj, Ili nepre ne volis foriri. Tial, ĉar mi komprenis ke, mi ne povos ilin forpeli, mi lasis ilin eniri en mian domon. Ili manĝis ĉe mia tablo mian panon, kaj partigis ĉion, kion mi havis, kaj ĉefe ĉion, kion mi ne havis. Tial, tiuj okuloj iĝis miaj propraj, kaj miaj propraj iĝis tiuj.
Vidu, kiel dolĉe, kiel bone estas ĉiuj kiel fratoj loĝi kune. Estas kvazaŭ rara oleo sur kapo fluanta malsupren sur barbon sur vestokolumojn. Kvazaŭ roso malsupreniĝanta el de la montoj. Tie kuŝas viv' por ĉiam, tie kuŝas viv' por ĉiam.
Esperantigis Roland Platteau el FRancio 5/3/2010
