De Blauw dotter
LEDENBLAD V/H GENOOTSCHAP OUD NOORDWIJK Zomer 2020 nr. 188
1
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
Genootschap “Oud Noordwijk” Jan Kroonsplein 4 2202 JC Noordwijk Tel: 071- 36 178 84 e-mail: algemeen@g-o-n.nl www.g-o-n.nl www.museumnoordwijk.nl www.streekmuseumveldzicht.nl Bestuur Genootschap “Oud Noordwijk” Voorzitter: Leon Guijt Secretaris: Nella Brak Penningmeester: Kees Langeveld Lid: Harm Dragt Lid: Leen van Duin Lid: Jan Hoogeveen
Ereleden Genootschap “Oud Noordwijk” W. Baalbergen J. van Kan L. v.d. Bent † B. Koemans † A. van Duijn † K. Kok † Eli van Kekeren † J. v. Nes † Sjaan van Kekeren - Brouwer A. Weelen †
0620370408 voorzitter@g-o-n.nl 0648489944 secretaris@g-o-n.nl 0645022569 penningmeester@g-o-n.nl 0648007337 info@excapite.nl 0639250942 leendertvanduin@gmail.com 0653554722 alkajan@casema.nl
Lidmaatschap Genootschap Oud Noordwijk € 17,50 per jaar - € 20,- per jaar buiten Noordwijk, € 25,- per jaar buiten Nederland Rabobanknummer: NL34 RABO 0101 3515 42. Een abonnement op De Blauwdotter is inbegrepen bij het lidmaatschap van het Genootschap Oud Noordwijk. Aanmelding lid/abonnee via een telefoontje (071 - 361 78 84), een opgave bij de receptie, een briefje (Jan Kroonsplein 4, 2202 JC Noordwijk) of een e-mail met vermelding van naam en adres naar ledenadministratie@g-o-n.nl. Over schenkingen, erfenissen en legaten: Hebt u wel eens overwogen om ons Genootschap “Oud Noordwijk” geld of goederen te schenken, of ons in uw testament op te nemen? De fiscus heeft ons volledige vrijstelling van successie- en schenkingsrechten verleend. Schenkingen kunt u fiscaal aftrekken onder bepaalde voorwaarden. Neem hierover contact op met onze penningmeester Kees Langeveld, telefoon 0645022569, e-mail: penningmeester@g-o-n.nl. Kijk ook op onze website www.museumnoordwijk.nl. Indien u overweegt ons in uw testament op te nemen kunt u voor een kort oriënterend gesprek met een notaris of het stellen van algemene vragen gratis terecht bij: Notariskantoor Noordwijk, telefoon 071 - 364 01 00 of e-mail info@noordwijknotarissen.nl. Museum Noordwijk Jan Kroonsplein 4, Noordwijk aan Zee Museum Noordwijk is vanaf 15 juni weer open! Openingstijden: maandag t/m zaterdag van 10:30 -14:00 uur. Toegangsprijzen: € 5,- (volwassenen) en € 2,50 (kinderen tot 12 jaar). Plan uw bezoek: u dient zich van tevoren telefonisch (071 - 361 78 84 tussen 10:30 en 14:00 uur) of per e-mail (bezoek@ museumnoordwijk.nl) te melden om te reserveren.
2
Streekmuseum Veldzicht Herenweg 144, Noordwijk Streekmuseum Veldzicht blijft tot nader order gesloten vanwege het feit dat het met het beperkte aantal beschikbare vrijwilligers niet mogelijk is om de gewenste en voorgeschreven veiligheid te garanderen. De tuinen, die er door de grote inzet van de vrijwilligers prachtig bij liggen, kunnen wel bezocht worden.
De Blauwdotter • nr. 188
COLOFON
Inhouds opgave
De Blauwdotter is een uitgave van het Genootschap “Oud Noordwijk” Redactie Michel van Dam, Koen Marijt, Peter Mulder, Jeroen Verhoog Beeldmateriaal BLOGnoordwijk Erfgoed Leiden en Omstreken Genootschap Oud Noordwijk Het Nieuwe Instituut Rotterdam Museum De Lakenhal Leiden Museum Kröller-Müller Otterlo Northgo College Noordwijk Ron Hoek Stroom Den Haag
4 Redactioneel 5 Krijn Giezen, een Franse Noordwijker 8 Een Kunstzaal in Noordwijk 10 Publicatie over De Visserskapel 11 Thomas Mann in het Noordwijkse Casino in 1955
Beeld cover: Ingekleurde strandfoto van een onbekende maker met onbekende personen.
14 “Uit de schaduw van Max Liebermann: Leo Klein Diepold” 15 Een in Noordwijk vergeten beeldend kunstenaar 18 De Muur van Ruys: een villa aan de Koepelweg
Vormgeving & Productie Mark van Amsterdam Maris Media, Noordwijk Reacties: Jan Kroonsplein 4, 2202 JC Noordwijk: redactie.blauwdotter@g-o-n.nl Het copyright op alle artikelen in dit blad berust bij het G.O.N. Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden over genomen of vermenigvuldigd, in welke vorm dan ook, dan na voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
21 Weddenschap in het 'Hof van Holland' 23 Oorlogsmonument 25 Theo Zwetsloot: Dammer 27 De geboorte van het Northgo College 33 Uit het archief 34 Wat vond de bond? 37 De Zusjes Van Gogh in Noordwijk 39 Van het bestuur van het Genootschap “Oud Noordwijk”
SSN: 1381-1592
3
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
REDACTIONEEL
Na de recente verschijning van de Kerndotter over de Tweede Wereldoorlog in Noordwijk ligt hier al weer een nieuwe reguliere Blauwdotter. Door de corona-toestanden was het nauwelijks mogelijk om 75 Jaar Bevrijding van de Tweede Wereldoorlog echt te vieren. Het ligt in de bedoeling om dat in november voor wat betreft de Kerndotter een beetje in te halen: dan organiseert De Oude Dorpskern op 13 november in de oude Jeroenskerk haar jaarlijkse najaarslezing, die geheel gewijd zal zijn aan die bevrijding. Blauwdotter-redacteur Koen Marijt zal die lezing verzorgen, de Kerndotter zal ook dan als ‘gratis programmaboekje’ weer beschikbaar zijn. In de voorliggende Blauwdotter nog één stukje ‘Nachschub’ van die bijzondere Kerndotter: een verhaal over de totstandkoming van het Noordwijkse oorlogsmonument aan de Oude Zeeweg van de hand van Corinne Franzén-Heslenfeld. In deze Blauwdotter verder veel aandacht voor een aantal markante, maar inmiddels verdwenen gebouwen (de Villa Ruys, de Villa Cato en Kamphotel De Lichtboei, het voormalige pension-De Bes). We schrijven over ‘Noordwijkse’ kunstenaars als Krijn Giezen en Siem van den Hoonaard, over een uitstapje van Thomas Mann naar het Noordwijkse Casino, over de stichting van het Northgo College, over dammer Theo Zwetsloot en over een curieuze weddenschap in het oude Hof van Holland. Genoeg lezenswaardige artikelen. Voor thuis bij de airco, voor op de camping, voor onderweg, voor op het strand. Waar dan ook. De volgende Blauwdotter verschijnt begin oktober. Stay safe allemaal!
Peter Mulder
4
De Blauwdotter • nr. 188
Krijn Giezen, een Franse Noordwijker Door Willem Baalbergen
In de vorige Blauwdotter stond een interessant stuk van Michel van Dam waarin de naam van aannemer Krijn Giezen wordt genoemd. Aanleiding om nog eens aandacht te besteden aan diens kleinzoon, de kunstenaar Krijn Giezen. Wat persoonlijke herinneringen aan een man die vond dat hij in zijn geboortedorp niet werd geëerd en niet op zijn waarde werd geschat. Dit in tegenstelling tot Katwijk, waar hij graag kwam en waar hij veel kontakten had. Krijn Giezen.
Het is dan ook tekenend dat zijn werk daar na zijn dood is tentoongesteld, iets dat in Noordwijk nog niet is gelukt. Mijn kontakten met Krijn ontstonden in de winkel-werkplaats in de Schoolstraat. Daar werd gestoffeerd en naaiden we gordijnen. Krijn werkte in die tijd aan grote wandkleden waarvoor veel afvaltextiel werd gebruikt. Dat afval werd voor hem bewaard. Na een verbouwing hing een dergelijk wandkleed enige tijd in de genoemde winkel.
“Kijk uit! Attention” (Museum Kröller-Müller, 1986-2005).
Natuurlijke materialen Krijn woonde enige tijd op de zolder van het museum, op Spartaanse wijze onder het niet afgeschoten dak. Later betrok hij het voormalige politiebureau aan de Voorstraat. Of het daar veel gerieflijker was is echter de vraag.
»
5
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
“De Kreeft”(Collectie Museum De Lakenhal Leiden).
Krijn en zijn vrouw stelden niet veel eisen aan het wonen. Uiteindelijk vetrokken ze naar Frankrijk en werden eigenaar van een groot kasteelachtig gebouw, nabij Bayeux. In eerste instantie woonden ze in een hoek van het gebouw, afgezet met een plastic scherm, later in een bijgebouw. Ook daar stelden zij weinig eisen, de honden en de geit waren er tevens welkom. We zochten ze daar verschillende malen op, er was ruimte genoeg voor het stallen van de camper.
6
Krijn Giezen werkte veel en graag met natuurlijke materialen. We zagen hem eens bezig met het maken van een kreeft. Van een oranje krat, op het strand gevonden, werden repen gesneden en verwerkt. Deze kreeft is inmiddels in de collectie van De Lakenhal opgenomen. Een andere keer werkte hij aan een aantal aquarellen van de zee. Een aanrollende golf naar het strand werd steeds verbeeld. Een poging deze werken voor het museum te verwerven lukte helaas niet. Een heel andere ervaring met Krijn betrof het stuk bos voor het landhuis. Daarin was een roekenkolonie gevestigd, door Krijn steeds kraaien genoemd. De omringende boeren hadden volgens hem een hekel aan de vogels. Er werd aan de hand van mijn vogelboek uitgelegd dat het geen kraaien maar nuttige roeken waren. Vogels die juist schadelijke insecten van de akkers weghalen. Dat vogelboek, onder kenners naar de vertaler de ‘Kist’ genoemd, vol met mijn aantekeningen, wilde Krijn graag hebben. Mijn aanbod hem een mooi exemplaar te sturen sloeg hij af. Het ging hem juist om dit boek met deze aantekeningen.
Strandafrit bij de Vuurtoren (1957).
De Blauwdotter • nr. 188
Biënnale Krijn Giezen was een veelzijdig kunstenaar die vooral ruimtelijk werkte. Zo ontwierp hij voor de gemeente Rotterdam scheidingswanden van puin in stevig kippengaas, visualiseerde hij de Haagse beek, ontwierp schuilhutten in de Oostvaardersplassen en, niet te vergeten, tekende hij de beroemde-beruchte trap bij het museum op de Hoge Veluwe. Hij poseerde met zijn werk niet in Noordwijk, maar wel in Parijs en werkte mee aan de Biënnale in Italië. Daarnaast is kort geleden een deel van zijn werk in het Haags Gemeentemuseum geëxposeerd. Daar was onder andere zijn papieren werk te zien. Voor een Katwijks visbedrijf maakte hij ooit een serie kalenders met tekeningen van de visserij. Wandkleed (1967).
Steendruk Grote Kerk Noordwijk Binnen, genummerd 8/10 en gesigneerd. Uitgegeven in 1969 bij gelegenheid van de restauratie van de kerk.
Deze kalenders zijn inmiddels een verzamelobject geworden. In Den Haag lag ook zijn zogenaamde internetcatalogus. Een dik boekje met tekeningen van voorwerpen die hij zou kunnen leveren. Van paardendekens tot een set picknicktafeltjes. Al met al kan van Krijn Giezen worden gezegd dat een profeet nooit in zijn eigen dorp wordt geëerd. Hoog tijd dus dat dit gaat veranderen. De volijverige tentoonstellingscommissie van het museum kan aan het werk!
Tekening van het project 'Broei'(collectie Museum De Lakenhal Leiden, 1993).
7
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
Een Kunstzaal in Noordwijk Door Peter Mulder
Op oude ansichtkaarten van Noordwijk aan Zee prijkt in veel gevallen een gebouwtje aan het Picképlein, dat lange tijd geëxploiteerd werd als café/ restaurant-bar Terminus. Het pand was in 1908 gebouwd als dependance van de kruidenierswinkel van Johannes Vegt uit Noordwijk Binnen. Johannes liet deze dependance uitbaten door zijn broer Henk, maar een lang leven was deze winkel niet beschoren, toen Henk met zijn nering naar de Schoolstraat verkaste. In 1912 werd het pand omgetoverd tot café-restaurant, aanvankelijk onder de welluidende naam ‘Vanouds Badhotel Konijnenburg' De erven Konijnenburg, vanwege de bouw van het Palace Hotel in 1912 vertrokken van hun oude stek aan de boulevard, zagen nog perspectief in de horeca. Drijvende kracht hierachter was Bernard Bussink, getrouwd met één van de dochters Konijnenburg (Johanna). Hij was na enige jaren verblijf in Batavia naar Noordwijk teruggekeerd om de scepter te zwaaien over
8
het oude Badhotel Konijnenburg en om zich vervolgens ook actief te bemoeien met de verkoop van dat oude badhotel en de bouw van een nieuw hotel: Palace. Geen Kunsthal Aan het oude pand van Vegt werd aan weerszijden een bouwsel geplakt met twee verschillende gevels. Het kreeg de naam ‘kunstzaal' en ik verkeerde aanvankelijk in de veronderstelling dat het hier een heuse kunsthal betrof, vergelijkbaar met die in Rotterdam en vooruit: met het Centre Beaubourg in Parijs. Maar de Noordwijkse kunstzaal was - daar moeten we eerlijk over zijn - wat minder dan dat. Naar verluidt hingen er in totaal (slechts) 6 schilderijen, een paar van Haagse Schoolschilder Karel Thijsen en een paar van de Noordwijkse schilder Daniël Noteboom. Verder stond er een biljart en er waren vooral veel potten met waaierende palmplanten. De twee aangeplakte gevels bezaten elk een veranda, waarop het goed toeven was, al naar gelang de kant van waar de wind waaide. In de zomermaanden juli en augustus was er iedere avond een concert. Intussen was de welluidende, maar Onder: twee gedeelten van de Kunstzaal, die het oude Terminus als het ware half omsloot. Rechterpagina, linksonder: Terminus nog met de oude benaming ‘Vanouds Badhotel Konijnenburg’. Rechterpagina, rechtsonder: aankondiging Openbare Verkoping in De Noordwijker van 10 april 1914.
De Blauwdotter • nr. 188
Aankondiging Opening van de Kunstzaal in De Noordwijker.
onmogelijke naam ‘Vanouds Badhotel Konijnenburg' omgedoopt in het simpelere ‘Terminus’. Hoe pretentieus of goed bedoeld alles ook was, de hele boel ging al in 1914 bankroet. Op 16 april van dat jaar vond in ‘Ons Huis' de openbare verkoping plaats van het geheel. De verkoop van Terminus zelf werd opgehouden. Het pand bleef verhuurd en zou vervolgens door in Noordwijk gelegerde mobilisatietroepen betrokken worden. Na de oorlog zou het
nog door verschillende uitbaters worden geëxploiteerd, onder wie nog een korte periode de onvermijdelijke Bernard Bussink. Maar de Kunstzaal ging ten onder: ene Ham (de voormalige uitbater van ‘De Laiterie' en later van ‘De Poort van Kleef’ in Noordwijk Binnen?) verkreeg voor een luizige 460 gulden het recht om het bouwsel af te breken, ene Van der Elst en de kunstenaar Ludolph Berkemeier maakten zich voor 2.675 gulden meester van de grond die daarbij vrijkwam. Berkemeier, eigenaar van het aanpalende Waikiki, kon die grond ongetwijfeld goed gebruiken, al weten we niet waarvoor. Wat er met de schilderijen van Noteboom en Thijsen is gebeurd, weten we evenmin. Bronnen: • BLOGnoordwijk. • Kees Verweij over café-restaurant Terminus in De Noordwijker van 14 augustus 2018. • Regionaal Archief Leiden en Omstreken (Leidsch Dagblad 28 juni 1913 en 17 april 1914).
9
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
Publicatie over De Visserskapel In de rijke bibliotheek van ‘Noordwijk-boeken’ (bezoek de trotse boekenkast in Streekmuseum Veldzicht!) zit er een nieuw exemplaar aan te komen. Onder de titel De Kerk staat naast den Wegh onderzoekt en beschrijft bouwhistoricus en Noordwijk-kenner Michel van Dam de historie van ‘De Visserskapel’ die in 1647 aan de Hoofdstraat van Noordwijk aan Zee werd gebouwd. Een boek vol met nooit eerder gepubliceerde informatie en veel beeldmateriaal. Met op het omslag een fragment uit een schilderij van Ludolph Berkemeier met de kapel in volle trots.
Binnenkort verkrijgbaar...
Bij Boekhandel Van der Meer kan er alvast op ingetekend worden voor de prijs van € 18,50 (bij verschijnen gaat de prijs met € 4,- omhoog).
10
De Blauwdotter • nr. 188
Thomas Mann in het Noordwijkse Casino in 1955 Door Peter Mulder
Lotte Goslar (1907-1997)1 was een Duits-Amerikaanse danseres en pantomimespeelster, die met de opkomst van het naziregime in Duitsland snel de kuierlatten nam naar de Verenigde Staten. Na de oorlog was ze regelmatig te gast in Europa, waaronder in Nederland. Van het gezelschap waarmee ze toerde maakten regelmatig ook Nederlandse dansers deel uit, zoals Albert Mol en Merel Laseur. In juli 1955 was ze met haar gezelschap op tournee in Nederland, voornamelijk in Amsterdam. Maar op 16 juli week het gezelschap voor één avond uit naar Noordwijk, meer in het bijzonder naar het Casino. Van daar af citeer ik een fragment uit een studie van Léon Hanssen2:
de overige artiesten wordt slechts één persoon door Thomas Mann met naam genoemd: Nico Kaufmann als pianist. Gealtert; v. Nostitz sollte ihn früher gekannt haben... (Nico Kaufmann als pianist. Ouder geworden; Von Nostitz moet hem vroeger hebben gekend...) Wat betekenen opeens die drie puntjes in de tekst? Waar kunnen zij op zinspelen? Navraag bij de enige » Nederlandse artiest van het gezelschap levert een indicatie. De journaliste en voormalige danseres 1) https://de.wikipedia.org/wiki/Lotte_Goslar. 2) “Op zoek naar een onbekende - Biografische lexicons als wetenschappelijk hulpmiddel”, in: Biografie Bulletin, nr. 5 (1995).
Aankondiging van het optreden van Lotte Goslar cs in De Noordwijker van 15 juli 1955.
Ein reizvoller junger Tänzer aus South Dakota Op 16 juli 1955 kreeg Thomas Mann in Huis ter Duin de Duitse ambassaderaad Gottfried von Nostitz te gast en bezocht met deze een uitgaansgelegenheid in Noordwijk aan Zee. Het plaatselijk Casino presenteerde een dansavond van de Duitse actrice Lotte Goslar en haar gezelschap. Thomas Manns belangstelling ging vooral uit naar een niet bij naam genoemde reizvoller junger Tänzer aus South Dakota. Wie kan het zijn geweest? In een advertentie in de plaatselijke krant De Noordwijker van 15 juli vond ik de namen van alle leden van het gezelschap. Zo kwam ik dus ook de naam van de bekoorlijke danser te weten. Van
11
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
Lotte Goslar.
Merel Laseur herinnert zich goed de tournee met For Humans Only (zo heette het gezelschap) en verzwijgt niet dat het mannelijk deel ervan bestond uit uitsluitend homoseksuelen. Met die wetenschap lijkt de tekst van het dagboek ineens een wat ander gezicht te krijgen. De belangstelling van de homoerotisch gepreoccupeerde schrijver voor de reizvoller junger Tänzer en de drie betekenisvolle puntjes na sollte ihn früher gekannt haben, krijgen nu schijnbaar meer betekenis en zin. Thomas Mann was waarschijnlijk niet toevallig bij de voorstelling van Lotte Goslar: hij moet haar gekend hebben van eerdere gelegenheden, want ze trad ook op in de voorstellingen van Die Pfeffermühle, een cabaretgezelschap dat in 1933 al was opgericht door Thomas’ zoon en dochter, Klaus en Erika. Hoe dan ook. Rechts: Charles Leslie in de jaren vijftig en in 2017 (foto Max Burkhalter).
12
Charles Leslie De genoemde advertentie uit De Noordwijker van 15 juli 1955 vind ik terug in het onvolprezen archief van het Genootschap Oud Noordwijk. En ik krijg van Ron bijgaand stukje uit De Zeekant van 22 juli 1955, waarin gewag wordt gemaakt van de aanwezigheid van Thomas Mann. Daaruit kan ik niet opmaken wie Thomas Mann nu bedoelde met die reizvoller junger Tänzer aus South Dakota. Léon Hanssen verraadt het ook niet, helaas. Dus zelf maar op zoek en met veel gegoogle kom ik terug bij de advertentie in De Noordwijker, waarin de naam van Charles Leslie valt. Verder gegoogle leert dat Leslie de mannenliefde was toegedaan (hetgeen Thomas Mann ongetwijfeld was opgevallen). Leslie legde later ook een grote homo-erotische collectie3 aan, de basis van het museum dat hij samen met zijn partner Frits Lohman in 1969 stichtte in New York: The Leslie-Lohman Museum of Gay and Lesbian Art.4
3) https://www.artsy.net/article/artsy-editorial-inside-phallus-palacecharles-leslies-trove-queer-art Biografie Bulletin, nr. 5 (1995). 4) https://www.smithsonianmag.com/arts-culture/what-it-took-createworlds-first-gay-art-museum-1-180955840/.
De Blauwdotter • nr. 188
Hoe verging het hen verder? Lotte Goslar stierf in 1997 in de Verenigde Staten. Charles Leslie is bij mijn weten nooit meer in Noordwijk teruggekomen en dat gold ook voor Thomas Mann: het bezoek aan het Casino te Noordwijk op die 16e juli 1955 zou trouwens zijn laatste uitgaansavondje zijn. Enkele dagen later kreeg hij een slepende pijn in zijn linkerbeen, waarvoor men op 21 juli het hoofd van de plaatselijke reumakliniek ‘Sole Mio’ liet komen. Diens diagnose was: een alarmerende trombose. Mann werd onmiddellijk vervoerd naar het hospitaal in Zürich, waar hij op 12 augustus - amper een maand na dat avondje Casino - zou overlijden. De Zeekant van 29 juli 1955 maakte nog gewag van het
vertrek van Thomas Mann uit Noordwijk en repte van een ‘lichte aderontsteking’, maar er was dus wel meer aan de hand. Voor zover ik kan nagaan is Charles Leslie nog in leven. En dat geldt ook voor Merel Laseur, die inmiddels 85 jaar oud moet zijn. Pianist Nico Kauffman stierf in 1996. Ambassaderaad Gottfried von Nostitz, die zich tijdens het naziregime nog sterk had gemaakt voor het verzet, stierf al in 1976. Hij kreeg postuum nog eens op zijn donder van een latere Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Frank-Walter Steinmeier (nu Bundespresident), omdat hij in zijn hoedanigheid van Duits ambassadeur in Chili te weinig zijn nek had uitgestoken tijdens de dictatoriale jaren in Chili.
Verslag van de avond in De Zeekant van 22 juli 1955.
Bericht in De Zeekant van 29 juli 1955.
13
De Blauwdotter • Zomernummer 2020
“Uit de schaduw van Max Liebermann: Leo Klein Diepold” Door Peter Mulder
De Duitse schilder Leo Klein Diepold woonde begin vorige eeuw zo’n 20 jaar in Noordwijk aan Zee. Hij was een aantal jaren getrouwd met Ilse Tappenbeck, telg uit de Huis ter Duin-dynastie. Klein Diepold schilderde tal van Noordwijkers en Noordwijkse taferelen. Hij kende Max Liebermann en Ludolph Berkemeier. Uit de schaduw van Max Liebermann: Leo Klein Diepold is de titel van de geplande zomertentoonstelling dit jaar in Museum Noordwijk. Maar als gevolg van het uitbreken van het corona-virus kan die tentoonstelling geen doorgang vinden en is die verplaatst naar de zomer van volgend jaar. U houdt deze bijzondere tentoonstelling dus nog tegoed. Schilderij van de Molenstraat in Noordwijk Binnen door Leo Klein Diepold.
14
De Blauwdotter • nr. 188
Verder lezen?
Voor â‚Ź 17,50 per jaar krijgt u hem in de bus. Aanmelden via penningmeester@g-o-n.nl.
15
