11 minute read

De fotoHOEK van HAAK Turen en Gluren

De fotoHOEK van HAAK Turen en Gluren

Door Willem van den Haak

Advertisement

We gaan eens ongegeneerd brutaal naar binnen kijken in de etalage van Jan van Kan. Niet bij zijn garage of bij zijn (hoef-)smederij, maar door de ramen van zijn bazaar. Die was op het adres Oude Zeeweg nummer 4. Daarvoor had Jan zijn bazaar schuin aan de overkant, in dat blok huizen aan het begin van de Hoofdstraat, net achter Huize Zeezicht aan het Calisplein. Links van de bazaar stonden rond de eeuwwisseling nog een paar kleine vissershuisjes, waarvan er één de ingang was naar de smederij van Jan van Kan.

Maar in het jaar van de foto die we uitvoerig gaan bestuderen, was de situatie al weer heel anders. Eén van de twee huisjes was inmiddels opgekocht door Piet 'Lekkervet' Vink, een 'Noortuk-Binder' die daar ook een bazaar was begonnen. Beide bazaars streden om de titel 'De goedkoopste bazaar van Noordwijk'. Rechts van 'Van Kans' bazaar was nu diens smederij gevestigd die aan de achterkant uitkwam op wat nu De Grent heet.

Zie pagina 24 en 25: Saaie foto?

Maar nu naar de bazaar. Saaie foto? Helemaal niet! Er is van alles op en aan te zien. Nog afgezien van de sierlijke omlijsting. Om bij het linker raam te beginnen, daar hangt een allegaartje aan ansichten waar vrijwel geen typisch Noordwijkse tussen zitten. »

Onder: De bazaar van Jan van Kan, links op de foto.

Dan in het midden staan er vijf klederdrachtpoppen, nog in de doos. In mijn herinnering heb ik, behalve in het museum, nooit poppen gezien in Noordwijkse klederdracht. Zijn die ooit gemaakt? Hier staan ze in ieder geval niet. Er hangen vlaggetjes en rechts een mooie vlieger. Een treetje lager staat een speelgoedhond, ik denk een speelgoedvliegtuigje te zien, een eendje, wat kleine poppetjes, autootjes en nog wat ondefinieerbaar gesnor. Dat lange smalle ding rechts lijkt een vaas te zijn. Aan de buitenkant van het raam staan wat kleine emmertjes en plantenpotjes. Die twee peddels rechts zullen wel houten rackets zijn die bij ons 'thuisklappers' werden genoemd. Je kunt dóór het raam kijken, maar je kunt ook óp het raam kijken en dan zie je het Palace Hotel, precies op de hoek met de Jan Kroonsweg. Nu het rechter raam. Daar hangt een aankondiging van een 'groote verloting'. In een winkeliersfolder uit de jaren '30, de zware crisisjaren, werden de Noordwijkse winkeliers opgeroepen zoveel mogelijk spannende acties te organiseren. Het publiek moest er echt met de haren bijgesleept worden om de middenstand overeind te houden, want het was overal armoe troef. Misschien heeft die grote verloting daarmee te maken, maar het kan ook te maken hebben met wat er boven de deur hangt. Daarover straks meer.

Links achter het raam hangt een rijtje authentiek Noordwijkse ansichten, onderaan eentje van de vuurtoren. Onder het parmantige lampje dat de binnenboel moet verlichten, staan in de etalage wat huishoudelijke artikelen uitgestald: een rieten mandje, glazen, schalen, een zinken theepot, daarvoor wat kopjes op hun kant en rechts een groot (sier-)bord. Aan de buitenkant hangt een keurig rijtje strandschepjes, van klein naar groot. Ik denk door een rechtshandig iemand opgehangen en vastgezet met beugeltjes. De prijzen staan er keurig opgekalkt, van 35 tot en met 80 'cents'. Op het raam weerspiegeld is het huis aan de overzijde te zien met de gestreepte zonnekap omlaag. Het zal wel mooi weer zijn geweest die dag. Wat we niet zien, maar wat ook wél in de bazaar verkocht werd, waren volgens een folder: 'Badcostumes, bad- en strandschoenen, hoeden, petten en barets'. Over eventuele kleedkamers is niets bekend, maar dat laat zich raden.

Boven: Organist Jan Zwart.

Rechterpagina: Stillsfoto uit de film Cain and Mabel.

De deur

Dan de deur. Nu wordt het pas echt interessant. Want daarboven hangt een met linten, vlaggen en bloemen versierd bord dat duidelijk maakt dat de Noord-Zuid-Hollandse Reddings Maatschappij op 9 juli 50 jaar bestaat. En wie was de grote man van de Noordwijkse reddingsbrigade? Juist, Jan van Kan. Die zal ongetwijfeld als een pauw zo trots met zijn hele rij medailles rond geparadeerd hebben. En gelijk had-ie.Daaronder hangen aan weerszijden van de deur twee rijen met echt Noordwijkse ansichten, van die plaatjes waar wij bij het Genootschap Oud Noordwijk een 'moord voor doen'.

En als laatste twee kostelijke posters, die mij een heel leuke avond bezorgd hebben. Het contrast tussen de twee aankondigingen had namelijk niet groter kunnen zijn. De bovenste doet er kond van dat op zaterdag 10, zondag 11 en maandag 12 juli de echt Amerikaanse, gloednieuwe muziekfilm 'De Laatste Ronde' vertoond zal worden. Gaat dat zien, met in de hoofdrollen niemand minder dan Clark Gable en Marion Davies (op de poster ontbreekt een 'i' in Davies). Op de foto is niet te zien in welk theater, maar 'cinemacontext.nl' geeft prijs dat het in het Leidse Luxor aan de Stationsweg, of in de Roxy aan de Haarlemmerstraat geweest moet zijn. Dankzij trailers op internet heb ik meteen kunnen genieten van, onder andere de swingende pep-toet-muziek uit die tijd en de supervrolijke dans. De oorspronkelijke naam van de film is trouwens 'Cain and Mabel'. Het verhaal is wat voorspelbaar, maar dat geeft niet: de impresario's van bokskampioen Larry Caine en zangeres Mabel O'Dare bedenken een plan om hun cliënten aan elkaar te koppelen. Ze doen dat om hen nog meer naamsbekendheid te geven. Het plannetje loopt niet van een leien dakje, omdat de twee sterren aanvankelijk niet goed met elkaar kunnen opschieten. Uiteraard komt dat aan het eind méér dan goed, onder gejuich van het romantische bokspubliek. Echt een ouderwetse 'voel-goed-film', een aanrader voor de donkere dagen.

Maar dan, die andere poster. Die is wel van een gehéél andere orde, uit een héél andere wereld: de donkere en zwaar religieuze orgelmuziek van de enige echte Jan Zwart, de leermeester van de ook zo geliefde Feike Asma. Dat bedoel ik niet cynisch, ik vind het echt prachtig, maar wat een gigantisch contrast qua sfeer met Clark Gable. Zwarts' orgelconcert was gratis op vrijdag 9 juli, dus een voorafje aan de feestfilm in Leiden. Het programma kostte maar anderhalve cent, dus dat zal dringen geweest zijn bij de Oude Jeroenskerk. Orgelmuziek is misschien óók wel iets voor de donkere dagen? U mag het zeggen.

»

Dan in het midden staan er vijf klederdrachtpoppen, nog in de doos. In mijn herinnering heb ik, behalve in het museum, nooit poppen gezien in Noordwijkse klederdracht. Zijn die ooit gemaakt? Hier staan ze in ieder geval niet. Er hangen vlaggetjes en rechts een mooie vlieger. Een treetje lager staat een speelgoedhond, ik denk een speelgoedvliegtuigje te zien, een eendje, wat kleine poppetjes, autootjes en nog wat ondefinieerbaar gesnor. Dat lange smalle ding rechts lijkt een vaas te zijn. Aan de buitenkant van het raam staan wat kleine emmertjes en plantenpotjes. Die twee peddels rechts zullen wel houten rackets zijn die bij ons 'thuisklappers' werden genoemd. Je kunt dóór het raam kijken, maar je kunt ook óp het raam kijken en dan zie je het Palace Hotel, precies op de hoek met de Jan Kroonsweg. Nu het rechter raam. Daar hangt een aankondiging van een 'groote verloting'. In een winkeliersfolder uit de jaren '30, de zware crisisjaren, werden de Noordwijkse winkeliers opgeroepen zoveel mogelijk spannende acties te organiseren. Het publiek moest er echt met de haren bijgesleept worden om de middenstand overeind te houden, want het was overal armoe troef. Misschien heeft die grote verloting daarmee te maken, maar het kan ook te maken hebben met wat er boven de deur hangt. Daarover straks meer.

Links achter het raam hangt een rijtje authentiek Noordwijkse ansichten, onderaan eentje van de vuurtoren. Onder het parmantige lampje dat de binnenboel moet verlichten, staan in de etalage wat huishoudelijke artikelen uitgestald: een rieten mandje, glazen, schalen, een zinken theepot, daarvoor wat kopjes op hun kant en rechts een groot (sier-)bord. Aan de buitenkant hangt een keurig rijtje strandschepjes, van klein naar groot. Ik denk door een rechtshandig iemand opgehangen en vastgezet met beugeltjes. De prijzen staan er keurig opgekalkt, van 35 tot en met 80 'cents'. Op het raam weerspiegeld is het huis aan de overzijde te zien met de gestreepte zonnekap omlaag. Het zal wel mooi weer zijn geweest die dag. Wat we niet zien, maar wat ook wél in de bazaar verkocht werd, waren volgens een folder: 'Badcostumes, bad- en strandschoenen, hoeden, petten en barets'. Over eventuele kleedkamers is niets bekend, maar dat laat zich raden.

Boven: Organist Jan Zwart.

Rechterpagina: Stillsfoto uit de film Cain and Mabel.

De deur

Dan de deur. Nu wordt het pas echt interessant. Want daarboven hangt een met linten, vlaggen en bloemen versierd bord dat duidelijk maakt dat de Noord-Zuid-Hollandse Reddings Maatschappij op 9 juli 50 jaar bestaat. En wie was de grote man van de Noordwijkse reddingsbrigade? Juist, Jan van Kan. Die zal ongetwijfeld als een pauw zo trots met zijn hele rij medailles rond geparadeerd hebben. En gelijk had-ie.Daaronder hangen aan weerszijden van de deur twee rijen met echt Noordwijkse ansichten, van die plaatjes waar wij bij het Genootschap Oud Noordwijk een 'moord voor doen'.

En als laatste twee kostelijke posters, die mij een heel leuke avond bezorgd hebben. Het contrast tussen de twee aankondigingen had namelijk niet groter kunnen zijn. De bovenste doet er kond van dat op zaterdag 10, zondag 11 en maandag 12 juli de echt Amerikaanse, gloednieuwe muziekfilm 'De Laatste Ronde' vertoond zal worden. Gaat dat zien, met in de hoofdrollen niemand minder dan Clark Gable en Marion Davies (op de poster ontbreekt een 'i' in Davies). Op de foto is niet te zien in welk theater, maar 'cinemacontext.nl' geeft prijs dat het in het Leidse Luxor aan de Stationsweg, of in de Roxy aan de Haarlemmerstraat geweest moet zijn. Dankzij trailers op internet heb ik meteen kunnen genieten van, onder andere de swingende pep-toet-muziek uit die tijd en de supervrolijke dans. De oorspronkelijke naam van de film is trouwens 'Cain and Mabel'. Het verhaal is wat voorspelbaar, maar dat geeft niet: de impresario's van bokskampioen Larry Caine en zangeres Mabel O'Dare bedenken een plan om hun cliënten aan elkaar te koppelen. Ze doen dat om hen nog meer naamsbekendheid te geven. Het plannetje loopt niet van een leien dakje, omdat de twee sterren aanvankelijk niet goed met elkaar kunnen opschieten. Uiteraard komt dat aan het eind méér dan goed, onder gejuich van het romantische bokspubliek. Echt een ouderwetse 'voel-goed-film', een aanrader voor de donkere dagen.

Maar dan, die andere poster. Die is wel van een gehéél andere orde, uit een héél andere wereld: de donkere en zwaar religieuze orgelmuziek van de enige echte Jan Zwart, de leermeester van de ook zo geliefde Feike Asma. Dat bedoel ik niet cynisch, ik vind het echt prachtig, maar wat een gigantisch contrast qua sfeer met Clark Gable. Zwarts' orgelconcert was gratis op vrijdag 9 juli, dus een voorafje aan de feestfilm in Leiden. Het programma kostte maar anderhalve cent, dus dat zal dringen geweest zijn bij de Oude Jeroenskerk. Orgelmuziek is misschien óók wel iets voor de donkere dagen? U mag het zeggen.

»

Dan in het midden staan er vijf klederdrachtpoppen, nog in de doos. In mijn herinnering heb ik, behalve in het museum, nooit poppen gezien in Noordwijkse klederdracht. Zijn die ooit gemaakt? Hier staan ze in ieder geval niet. Er hangen vlaggetjes en rechts een mooie vlieger. Een treetje lager staat een speelgoedhond, ik denk een speelgoedvliegtuigje te zien, een eendje, wat kleine poppetjes, autootjes en nog wat ondefinieerbaar gesnor. Dat lange smalle ding rechts lijkt een vaas te zijn. Aan de buitenkant van het raam staan wat kleine emmertjes en plantenpotjes. Die twee peddels rechts zullen wel houten rackets zijn die bij ons 'thuisklappers' werden genoemd. Je kunt dóór het raam kijken, maar je kunt ook óp het raam kijken en dan zie je het Palace Hotel, precies op de hoek met de Jan Kroonsweg. Nu het rechter raam. Daar hangt een aankondiging van een 'groote verloting'. In een winkeliersfolder uit de jaren '30, de zware crisisjaren, werden de Noordwijkse winkeliers opgeroepen zoveel mogelijk spannende acties te organiseren. Het publiek moest er echt met de haren bijgesleept worden om de middenstand overeind te houden, want het was overal armoe troef. Misschien heeft die grote verloting daarmee te maken, maar het kan ook te maken hebben met wat er boven de deur hangt. Daarover straks meer.

Links achter het raam hangt een rijtje authentiek Noordwijkse ansichten, onderaan eentje van de vuurtoren. Onder het parmantige lampje dat de binnenboel moet verlichten, staan in de etalage wat huishoudelijke artikelen uitgestald: een rieten mandje, glazen, schalen, een zinken theepot, daarvoor wat kopjes op hun kant en rechts een groot (sier-)bord. Aan de buitenkant hangt een keurig rijtje strandschepjes, van klein naar groot. Ik denk door een rechtshandig iemand opgehangen en vastgezet met beugeltjes. De prijzen staan er keurig opgekalkt, van 35 tot en met 80 'cents'. Op het raam weerspiegeld is het huis aan de overzijde te zien met de gestreepte zonnekap omlaag. Het zal wel mooi weer zijn geweest die dag. Wat we niet zien, maar wat ook wél in de bazaar verkocht werd, waren volgens een folder: 'Badcostumes, bad- en strandschoenen, hoeden, petten en barets'. Over eventuele kleedkamers is niets bekend, maar dat laat zich raden.

Boven: Organist Jan Zwart.

Rechterpagina: Stillsfoto uit de film Cain and Mabel.

This article is from: