Muziekrecensies

Astor Piazzolla Concertos & chamber works De toegankelijke klankwereld van Astor Piazzolla’s overtonale bandoneonarrangementen in Concertos & chamber works glijdt het ene oor in en het andere oor uit. Het idioom is overbekend: Argentijnse tangovariaties, soms uitbundig, soms melancholiek zoals in ‘Oblivion’. Een nummer als ‘Adiós nonino’ veroorzaakt een feeststemming of minstens een opgewekt gevoel. William Sabatier is een fantastische bandoneonist, Friedemann Wuttke lijkt Argentijns bloed in de gitaarsnaren te hebben geïnjecteerd en het Pforzheim Kamerorkest speelt alsof het al jaren stiekem schnabbelt in de lokale Latin nachtclub. Fantastisch van klank ook!

Label: Profil/Hänssler

Travel Lounge-rumba-jazz is misschien geen hogeschooljazz, maar in tijdloze strandarrangementen met allerhande wereldmuziekinvloeden zoals op Travel is het puur genieten. Het openingsnummer ‘Breathing Istanbul’ doet je bijna vergeten wat voor dictator dat land bestuurt. Je gelooft zelfs dat Istanbul de hoofdstad van de Copacabana is. De thema’s zijn echter onverbiddelijk: we nemen ‘A Tuk Tuk for Phnom Penh’, slaan dan af naar Oslo in het donker in ‘Oslo No Light’, om te ontwaken in Manila. Via de skyline van Jakarta eindigt de muzikale stedenreis in ‘A foggy Tokyo’. Met magistraal spel van Marco Vezzoso, Alessandro Collina, Dominique De Piazza en Trilok Gurtu. Joyce DiDonato | Eden Mezzo-sopraan Joyce DiDonato is vooral bekend van halsbrekende barokcoloraturen, maar lie ebbers van liedkunst kennen haar inmiddels ook van programma’s als ‘Into the Fire’, ‘Songplay’ en ‘In War & Peace’ of van Schubert-recitals. Haar diepe betrokkenheid bij al die projecten hoor je steeds terug in het resultaat. Zo ook in Eden, een soms introverte, soms uitbundige zoektocht naar de essentie van het zijn, de bron van leven, geluk en dood. Het repertoire schommelt tussen liederen en aria’s van Portman tot en met Wagner en Mahler. Alleen al de grafdiepte in Händels Theodora aria is de aanschaf van deze CD waard. Zoiets heb ik eigenlijk nooit eerder gehoord.

Label: Erato

Yuko Mabuchi | Carribean Canvas Van Travel naar het zonnige geluid van pianiste Yuko Mabuhi’s uitstapje in Carribbean Canvas is maar een kleine stap. Ook hier stemmige arrangementen met vrolijke titels als ‘Land of the Sun’, ‘A Spanish Moment’ en ‘After the storm’. Muzikaal steekt het album eigenlijk iets beter in elkaar dan Travel. Een nummer als ‘Land of the Sun’ is doorwrocht. Er klinken achtergrondvocalen die in hun eenvoud bijzonder spreken. Het zijn klanken, ze beginnen als junglegeluiden en nemen gaandeweg de proporties van een Zuid-Afrikaans gospelkoortje op zijn Paul Simons aan. En dan is het album nog maar net begonnen - een muzikaal feest!

Label: Blujazz Promotions Father John Misty Chloë And The Next 20th Century Misty is het alter ego van de bewust mysterieuze Amerikaanse singer-songwriter Josh Tillman. Inspiratiebronnen voor Chloë and the Next 20th Century lijken Hollywood filmmuziek te zijn geweest. Dat filmische, wijdse gevoel wordt versterkt door de met enorme orkestpartijen gelardeerde productie, die breed is opgezet. Een soort filmische wall of sound. Het album flirt ook met golden oldies uit de jaren ‘50, of bossa nova (‘Olvidado’). Melancholie overheerst en Misty’s fans vinden in liedjes als ‘Funny Girl’ en ‘Kiss Me (I Loved You)’ nieuwe pareltjes in zijn oeuvre.

Label: Bella Union

iET | Hunger Behalve de audiovisuele live experience in Kunsthal Rotterdam waar beeld, ruimte en geluid samenkomen (zie eerder in deze Kunstgids) wordt iETs Hunger ook als album uitgebracht. De beste manier om de muziek te beschrijven is met een verwijzing naar de beelden: het klinkt zoals het eruit ziet. Vervreemdend en toch toegankelijk, mooi en angstig, indringend en oppervlakkig tegelijk. Met Amerikaanse productiebudgetten was dit een vrij uniek album geweest. Door de rommelige, holle budgetproductie klinkt het als een demo en blijft het steken in een muzikale belofte. iET is niet de sterkste zangeres, maar haar monochrome, hese geluid is wel markant. In de tentoonstelling en live werkt dat véél beter.