BOOTSY’S BABBELS Groovy mangroves R

aja Ampat...’the last paradise on earth’. Vele landen en steden hebben zo hun eigen slogan... Zoals Bonaire: ‘A divers paradise’, Fiji: ‘Where happiness finds you’ en zo zijn er nog vele tot de fantasie prikkelende slogans. The last paradise on earth? Wij Dutchies zijn niet zo goedgelovig, onze slogan luidt dan ook: eerst zien en dan geloven! Tot op heden ben ik nog niemand tegengekomen die was teruggekeerd vanuit het paradijs, om mij te vertellen hoe het daar is. Dit is wel een flauwe opmerking van mij, maar zo’n gedurfde uitspraak schept wel verwachtingen. Zeker als je zoals in mijn geval 40 (!) uur hebt gereisd om in Raja Ampat (West-Papua) te komen. Inmiddels is dit al mijn vijfde column over RA! Dus kun je op je boerenklompen aanvoelen dat het daar, in de slechts twee weken dat ik er ben geweest, erg speciaal is en onvergetelijk. Voordat ik alle superlatieven uit de kast haal, moet ik bekennen dat deze reis en het verblijf niet goedkoop zijn. Ter relativering: ooit zei iemand tegen mij ‘beter duur dan NIET te koop!’ Het zijn afgelegen eilandjes en (luxe) spulletjes komen van ver. Het wordt per boot vanaf het vasteland getransporteerd. Bij het Sorido Resort op Kri Island doen ze veel aan preservation en self support. Achter het resort huist een compleet dorpje met landbouw voor groenten en fruit, wateropvang, zonnepanelen en nog veel meer van dit soort eco-voorzieningen, om vooral zoveel mogelijk onafhankelijk en zelfstandig te kunnen opereren. Wel is het zo dat het Sorido Resort ook een zogenaamde ‘eco’versie heeft voor de kleinere beurs. Daar is de accommodatie geheel wat simpeler en primitiever. In plaats van airco in de cabins hebben ze daar ‘ARKO’ oftewel: Alle-RamenKunnen-Open. Je hebt als avontuurlijke Diehard duiktoerist niet veel nodig, het ritme van de klok zal ‘eat-dive-sleep-repeat’ slaan.

Aziatische Beauty

Over duiken gesproken!? Wat maakt het duiken hier nou zo meer uitzonderlijk dan de andere landen van Azië? Ik voel mij een bevoorrecht mens dat ik al regelmatig op verschillende locaties in Azië heb mogen duiken. Binnen de befaamde Koraaldriehoek van Azië is het onderwaterleven in RA het uitbundigst, het rijkst. Zeg maar, de beauty van de Aziatische onderwaternatuur, maar dan in het kwadraat! Iets wat mij enkele jaren geleden heeft gegrepen, is het ondiep duiken in de mangroves van Curaçao. De mangroves zijn de ‘kraamkamers’ van de oceaan. In deze mangroves hangen de wortels van de bomen en struiken, die aan de oever staan, deels onder water in de lagunes. Deze knoestige wortels groeien soms tot ruim 2 meter onder het wateroppervlak en bieden bescherming voor de talrijke pubervisjes die daar opgroeien, totdat ze oud en wijs genoeg zijn om het ruime sop te kiezen. De surrealistische sfeer die hier tussen de laaghangende takken hangt is onbeschrijfelijk. Een serene sfeer die wordt versterkt door de dynamisch lichtvallen als de zon door de takken heen de bodem verlicht. Onder het mom #divingtothemax, had ik mij alvorens de reis naar RA danig ingeleefd wat te verwachten. In deze twee weken wil ik zoveel mogelijk indrukken opdoen en het liefst ONDER water. Al snel viel online mijn oog op de duikstek ‘The

Passage’. Hier in RA zijn de mangroves een begrip. Nergens ter wereld groeit het koraal zo dicht tegen de wortels van de mangroves aan, dan hier. Daar moet ik naartoe! Hopelijk zal dit één van de highlights van deze unieke duikreis zijn!

Croc En Crocs

Groot is mijn teleurstelling als ik mijn wens om in ‘The Passage’ te kunnen duiken aan de duikmanager Chris voorleg. Hij antwoordt met: “‘The Passage’ is helaas een tijd geleden gesloten voor duikers, omdat daar een toerist is opgeslokt door.... een krokodil!” Oeps, dat is heftig. Ik ben natuurlijk geen Crocodile Dundee die een croc kan temmen. Om mijn angst voor een croc nog eens te versterken, siert in de smaakvol ingerichte lobby een schedel, van een hier voorkomende krokodilop een kastje. Terwijl ik geobsedeerd naar de immense schedel kijk, wend ik mijn blik naar beneden, richting mijn voeten. Van binnen begin ik te lachen. Houd dit aub voor jezelf, want dit is een zeer persoonlijke openbaring. Op duikvakanties draag ik graag comfortabele maar oh zo libido verlagende... CROCS als schoeisel!

TOCH DE MANGROVEN IN!

Na een paar dagen flink te zijn verwend met prachtige duiken rondom Kri Island, komt Chris met een alternatief om toch in de mangroves te kunnen duiken. Morgenvroeg op tijd op, want er staat een lange boottocht op het programma richting de vermaarde Fam Islands. Deze talrijke kleine eilandjes staan bekend om hun typische champignonvormen. Met de speedboot kruisen we met hoge snelheid langs ontelbare eilandjes, voordat we aanleggen aan een steiger in een lagune omringd door mangrovebossen. Het lijkt wel een doolhof. Hulde voor de schipper dat hij hier de weg weet! Door het heldere water heen zijn de koralen goed zichtbaar. Het azuurblauwe water lonkt en al snel zweef ik boven het koraal. Nu goed op mijn trim letten, want het is hier erg ondiep. Met de zon pal boven mij is het zicht en licht optimaal. Met ingehouden buik maak ik mij zo dun mogelijk om niet het fragiele koraal te raken. Zo peddel ik langzaam tussen de mangrovewortels. Een gevoel alsof je als wandelaar door een bos zwemt. Met behulp van het natuurlijke licht maak ik vele foto’s. Mijn flitsers gebruik ik heel soms om de voorgrond iets bij te lichten. Op sommige plekken zit het wateroppervlak slechts een meter boven het koraal. Door mijn wijde 8mm fisheyelens kan ik zo de onder- én bovenwaterwereld in één foto vatten. Als ik de camera nog eens onder een hoek van 45 graden houd, krijg ik als bonus een spiegeling van het koraal op het wateroppervlak. Dit vergt wel dat ik ongeveer 1 minuut mijn adem moet inhouden om zo een rimpelloze ‘spiegel’ te krijgen. Na elke foto loop ik van ademnood blauw aan en snak naar een teug lucht. Ik

Over Bootsy

voel mij helemaal in mijn element, totdat ik besef dat ook HIER krokodillen hun woonen verblijfplek kunnen hebben! Tussen de takken door loer ik om mij heen en vraag ik mij af of die drijvende boomstam daar in de verte nou een plantaardige, of toch een dierlijke met scherpe tanden is!? Met een euforisch gevoel, maar toch enigszins opgelucht, verlaat ik na een uur met enorme tegenzin het water. Na dit impressieve avontuur kan ik inmiddels wel stellen dat Raja Ampat op mij een diepe ‘paradijselijke’ indruk heeft achtergelaten, met een weldaad aan ‘Vitamin Sea’! Wanneer mag ik weer naar dit ‘paradise’!?