JAPANNERS KRIJGEN EEN GEVOELIGE TIK

In de zomer van 1939 braken er gevechten uit tussen het Rode Leger en het Japanse 6e Leger bij Mongolië. Japan leed een nederlaag en gaf het plan om Siberië binnen te vallen op, waardoor de Russen niet op twee fronten hoefden te vechten. Dat was doorslaggevend in de oorlog.

Halhin Gol 1939

Tussen mei en september 1939 werd er stevig gevochten in het grensgebied tussen Mantsjoerije en Mongolië. Deze zomeroorlog, waarbij Japanse en RussischMongoolse troepen de confrontatie zochten, ging aan de buitenwereld vrijwel onopgemerkt voorbij, hoewel de uitkomst van groot belang was voor het verloop van de aanstaande wereldoorlog. De gevechten werden overschaduwd door de spanningen in Europa. De Sovjets behartigden hun belangen door, naast het uitvechten van een grensconflict in het zuidoosten, met de Fransen en Britten te onderhandelen over de verdediging van Polen tegen de Duitse agressie én met de Duitsers over een niet-aanvalsverdrag.

Halhin Gol spionnen, en in 1937 besloot Stalin om zo’n 170.000 etnische Koreanen te deporteren van de kustgebieden aan de Japanse Zee naar onbewoond gebied in Kazachstan.

JAPAN toen japan in 1931 vanuit zijn kolonie Korea Mantsjoerije in China binnenviel, werden Stalin en zijn legertop onrustig. Ze wisten dat de Japanners plannen hadden om het oosten van Siberië binnen te vallen om zo de aanvoer van grondstoffen op de lange termijn veilig te stellen.

De slag vond plaats in een omstreden grensgebied in Mongolië.

Terwijl Japan Mantsjoerije omvormde tot de vazalstaat Mantsjoekwo, wijzigde Moskou het vijfjarenplan om de oorlogsindustrie te versterken. Om de Japanners te intimideren verplaatste het Rode Leger demonstratief een eenheid bommenwerpers naar de omgeving van Vladivostok, vanwaar Japan binnen bereik lag. Het militaire district Verre Oosten werd versterkt, de infrastructuur (spoorlijnen, wegens en havens) werd uitgebouwd en er werden fortificaties aangelegd. De Russen breidden ook hun spionagenetwerk in China uit en wisten goed op de hoogte te blijven van de Japanse militaire plannen. De burgerbevolking in het uiterste oosten van de Sovjet-Unie was op haar beurt bang voor Japanse

Er vonden regelmatig schermutselingen plaats langs de lange grens tussen Mantsjoerije en de Sovjet-Unie. De grens was halverwege de 19e eeuw per verdrag vastgelegd, maar was op veel plaatsen omstreden. Af en toe haalden de Sovjets om diplomatieke redenen bakzeil en lieten ze de Japanners hun gang gaan, maar de Japanners werden ook regelmatig teruggedreven.

Ook de Mongools-Mantsjoerijse grens was her en der niet precies vastgelegd. Aan de rivier de Halhin Gol lag zo’n omstreden gebied. Volgens Japan vormde de rivier de grens, terwijl de Russen aanspraak maakten op een stuk land ten oosten van de Halhin Gol tot aan het dorp Nomonhan. Op 11 mei 1939 braken er vijandelijkheden uit tussen Mongoolse en Mantsjoerijse grenstroepen, waarna beide partijen versterkingen aanvoerden.

De mongools-Russische eenheden moesten zich terugtrekken van hun posities ten oosten van de rivier. Twee dagen later kwamen de Mongolen terug met versterkingen en heroverden ze het gebied. De leiding van het Japanse Kanto-leger zag dit als een kans om de Russische invloedssfeer binnen te dringen. Op 14 mei dreven twee Japanse regimenten de Mongoolse eenheden terug en bereikten ze de rivier, maar bij de volgende confrontatie omsingelden de Mongools-Russische troepen de Japanners, die tot 28 mei zware verliezen leden. Daarna begonnen beide partijen hun leger in het gebied te versterken. De Japanners verplaatsten 30.000 man naar Mongolië. Toen tegenstrijdige berichten over het grensconflict Moskou bereikten,