10 minute read
Het zit in de genen
Het zit in de genen
Ondernemerschap als familietrekje
Een vijftiental jaar geleden vond de eerste generatiewissel plaats bij machineverhuurder Huurland. Sindsdien groeide het familiebedrijf verder uit onder de vleugels van het triumviraat Isabelle, Sofie en Pascal Ameloot. “We hebben hard gewerkt om onze strategische lijnen uit te zetten en ons klaar te stomen voor het aanstormend jong geweld.”
TEKST LAURENS FAGARD – FOTO NATHALIE DOLMANS
Met de jassen goed dichtgeritst nemen we plaats op de bovenste verdieping van de ruwbouw op de bedrijfssite De Prijkels in Nazareth. Een panoramisch uitzicht over de vredige Papelenvijver is onze welverdiende beloning na een reeks trappen. Hier neemt Huurland binnen enkele maanden zijn intrek als opslagruimte en gloednieuw kantoor. “We hadden nood aan een locatie met veel oppervlakte om groter materiaal te stallen”, vertelt Pascal, die de algemene leiding van de machineverhuurder op zich neemt. “Een gevolg van onze focus die we verlegd hebben richting de professionele markt.”
Nog voor er van die keuze sprake was, had Huurland al een hele weg afgelegd. Walter Ameloot, vader van Isabelle (49), Sofie (47) en Pascal (43), was in de jaren 70 aan de slag als werknemer in de tapijtenindustrie. Toen hij een Gents bedrijfje dat actief was in machineverkoop teloor zag gaan, stilde hij zijn ondernemershonger met een overname. Al vrij snel gooide hij het bestaande bedrijfsmodel over een andere boeg en stortte zich op het verhuren van machines. Die inspiratie vond hij in de Verenigde Staten nadat hij op bezoek ging bij een neef. Hij klopte aan bij de bank van Roeselare die het idee genegen was. Gaandeweg investeerde hij in de eerste machines en later ook in meerdere filialen in de centrumsteden.
Gerangschikt
Rond de eeuwwisseling dikt het aantal medewerkers aan tot een 20tal mensen en draaien zeven Huurlandfilialen op volle toeren. En vanuit familiale hoek verschijnen er stelselmatig helpende handen ten tonele. “Nadat ik mijn eerste stappen had gezet in de interimsector, vroeg mijn vader me om zijn personeel wat te helpen ontzorgen”, vertelt Isabelle, de oudste van de drie kinderen. “Ik kreeg meteen de vrijheid om mijn weg te zoeken binnen de organisatie en dat typeert hem wel. Bovendien was het ook leuk om van een onbeschreven blad te beginnen want HR was toen nog een side jobvoor de boekhouder.”
Een gelijkaardig pad tekende zich uit voor Sofie. “Net als Isabelle deed ik eerst ergens anders ervaring op en verdiende mijn strepen in uiteenlopende sectoren. Maar vanuit mijn ooghoek hield ik Huurland al in de gaten. Tot op het moment dat ik besloot een sollicitatiebrief
Van l. naar r.: Isabelle, Sofie en Pascal Ameloot
naar mijn vader te sturen (lacht). Gelukkig werd ik weerhouden en begon ik kort erna als tweede telg in het familiebedrijf. In die tijd waren we al enorm met video bezig en maakten we filmpjes voor nieuwkomers over hoe de machines werkten. Eigenlijk best een visionair idee als ik erop terugkijk.”
Wanneer de dochters van Walter enkele jaren actief zijn binnen Huurland, nadert hij de pensioensleeftijd. Op dat ogenblik is het wachtten op Pascal die de cirkel kon sluiten. “Ik heb me altijd ten stelligste verzet om in het bedrijf te stappen”, geeft Pascal toe. “Mijn dromen waren twintig jaar geleden anders en ik lag vaak in de knoop met mijn vader. Toen ik voor heel andere keuzes stond, bleef het toch aan me knagen om niet in de voetsporen te treden van mijn zussen. Uiteindelijk gaf ik het een kans en ging ik overstag.”
Cultuurkloof
Nadat Pascal zijn intrede deed, gaf Walter vrijwel meteen erna de fakkel door. “Hij twijfelde of Sofie en ik het bedrijf wel konden runnen”, vertelt Isabelle. “Het kwam voor een deel voort uit een conservatieve overtuiging dat vrouwen en techniek niet samengingen. Door die patriarchale opvatting kreeg ik zelf ook wel niet het gevoel dat ik er klaar voor was om de leiding over Huurland op mij te nemen. Maar het was voor hem een heuse opluchting dat we zijn levenswerk konden verderzetten.” met ons drieën, toch lieten we ons bijstaan door een expert ter zake. We hebben zelfs enkele businesscases uitgewerkt en een meerjarenplan opgesteld. Eens de wissel achter de rug was, bleef onze vader wel een kritische stem voor al onze toekomstplannen”, zegt Sofie. “Hij leefde in de overtuiging dat wat je zelf doet, beter is”, vult Isabelle aan. “Terwijl wij wel graag eens beroep durfden doen op extern advies. Dat was in ons geval zeker welkom want we werden ook wel grotendeels voor de leeuwen geworpen.”
“In de jaren na het overnameproces hebben we op veel vlakken het bedrijf geprofessionaliseerd”, gaat Pascal verder. “Zo zetten we onze strategie op scherp en vertaalden die naar onze medewerkers. En die verandering zorgde af en toe wel voor verschillen in
visie op de werkvloer. Enkele sleutelfiguren konden zich niet vinden in het nieuwe verhaal en trokken de deur achter zich dicht. Niet geheel onbegrijpelijk als je weet dat onze vader een heel andere aanpak had. Waar hij soms autoritair en direct uit de hoek kon komen, wilden wij net de kloof dichten met het personeel en veel meer bottom up werken. Initiatief nemen en zelfstandigheid zijn waarden die we hoog in het vaandel dragen. Zo waren enkele medewerkers ook verwoed voortrekker van de shift naar groot materiaal. Het feit dat we nu een nieuwe site bouwen, is dus een rechtstreekse resultante van de ondernemende cultuur die bij onze mensen leeft.”
Heilige Drievuldigheid
De rolverdeling tussen wie wat zou opnemen in het bedrijf was lang niet fijntjes afgebakend. “Het heeft even geduurd vooraleer we op onze plek zaten en klemtonen konden leggen in ons eigen vakgebied. Dat zorgde soms wel wat voor strubbelingen maar op lange termijn heeft het meer gezorgd voor evenwicht”, zegt Pascal. “Isabelle neemt HR op zich en Sofie houdt zich bezig met sales en marketing. Terwijl ik het technische luik beheer, probeer ik ook het algemene overzicht te bewaken (lacht). Ik zie mezelf niet altijd als dé CEO, temeer omdat we alle drie de ballen in de lucht houden. We werken nauw samen en vullen elkaar aan waarnodig.”
Isabelle treedt haar broer bij en strooit met lof: “Ik denk dat Pascal zich onderschat als leider. Hij heeft een sterke visie en kan die op een heldere manier overbrengen doorheen de hele organisatie. Dat is niet iedereen gegeven. Maar het klopt dat we ervan genieten om in een biotoop te werken waar we met plezier kunnen samenwerken. Liever zo dan het gevoel te hebben dat je er alleen voor staat. We kunnen elkaar goed respecteren.”
“Men spreekt niet voor niets over een ‘Heilige Drievuldigheid’”, vult Sofie aan. “Als we het met twee niet eens zijn over iets, kan de derde soms het spanningsveld doorbreken. Bovendien zijn we ook heel genderdivers en dat zorgt ook wel voor interessante invalshoeken. We komen van tijden waarin vrouwen eenzaam waren aan de top en daardoor het gedrag van mannen gingen kopiëren. Maar dat is niet waar de wereld op zit te wachten. Vrouwelijke waarden worden meer en meer geapprecieerd en gelukkig sijpelt dat ook door naar de medewerkers.”
Acht kandidaten
Het voorbije jaar zette het trio ook de eerste voorbereidingen richting de opvolging van Huurland. “We hebben samen acht kinderen die tussen de 7 en 20 jaar oud zijn. Het lijkt misschien nog veraf maar we koppelen liever duidelijke verwachtingen terug als het moment er is. Concrete afspraken hebben we gegoten in een familiecharter”, vertelt Pascal
“We denken er ook aan om jaarlijks al eens een familievergadering te houden voor de adolescenten waarbij we informatie over het bedrijf kunnen delen”, aldus Isabelle. “Zonder ze natuurlijk in een bepaalde richting te duwen of sturend over te komen. Ze moeten zichzelf kunnen ontplooien op hun eigen manier. Maar vooraleer ze beslissen om in Huurland een rol op te nemen, willen we wel dat ze minstens drie jaar ergens anders ervaring opdoen.” “Mijn oudste zoon werkt al af en toe mee op het bedrijf tijdens de zomervakanties. Vorig jaar hielp hij me met de personeelszaken. Voor de andere kinderen die nog klein zijn, is een sporadisch bedrijfsbezoekje eerder een avontuur. De dochter van Sofie slaat een babbeltje met de collega’s en de kinderen van Pascal zien de machines als een grote speeltuin (lacht).”
Pioniersrol handhaven
Nu de strategische krijtlijnen zijn uitgezet, wil de familie Ameloot de jaarlijkse groei van 10% verder bestendigen. “Sinds de overdracht is het aantal filialen verdubbeld en zijn we in personeelsaantal gestegen naar een 80tal medewerkers. Stuk voor stuk door ons te positioneren in de aannemersmarkt voor grote machines.”
“De komende jaren willen we aan schaalgrootte winnen. In Vlaanderen liggen wel nog opportuniteiten voor extra filialen en op termijn zijn Wallonië of zelfs Nederland mogelijke pistes. Bedrijfsmatig gezien hebben we ook nog altijd een duurzaam en futureproof concept binnen een levendige deeleconomie. De pater familias was indertijd pionier en ook wij willen een voortrekkersrol blijven spelen door in te zetten op digitalisering, zonder dat we daarbij een sterke dienstverlening als onze grootste troef verloochenen.”
Ligt de familiale opvolging ook bij jouw bedrijf in het vooruitzicht?
Bekijk zeker ons aanbod:
Outspot neemt Italiaanse e-commerceplatform Groupalia over
De Belgische flash deal site Outspot, al goed voor 23 miljoen euro omzet, doet zijn eerste overname in Italië. Groupalia is een ecommerceplatform dat flashverkopen met korting biedt op allerhande producten en vrijetijdsbelevenissen in Italië.
Outspot, opgericht in 2008 door de broers Stefan en Thomas Van Overbeke, is een Belgische pionier in de niche van flash sales. Dat is een online aanbod van producten en reizen aan tijdelijke kortingen.
Outspot is een flash deal site, waar dagelijks belevenissen of producten aangeboden worden aan een uitzonderlijke prijs. Handelaars bieden op de website onder meer dekbedden, ledspots, cameratassen, bloemen en toeristische uitstappen aan. Allemaal met korting. Outspot maakt hierbij gebruik van klantgeoriënteerde AIgedreven online marketingtechnieken. Het heeft ondertussen een klantenbestand van ongeveer 10 miljoen leden.
Eerder deze maand investeerde het Gentse private equity fonds Integra Fund in het bedrijf om de verdere groei te ondersteunen.
outspot.be
Sensolus en VanRoey.be willen elkaar versterken via partnership
Specialist in tracking en IoTtechnologie Sensolus en ITdienstverlener VanRoey.be, die bedrijven bijstaat bij de digitalisering en automatisering van hun processen, kondigen een partnership aan.Met de systeemkennis van VanRoey.be en de productkennis van Sensolus enerzijds en een complementair diensten en productportfolio anderzijds bieden de partners een unieke endtoend assetmanagementoplossing die volledig kan worden geïntegreerd in zelfs de meest complexe bedrijfsprocessen. Daarnaast krijgen bestaande en nieuwe klanten via één aanspreekpunt toegang tot een onestopshop met een breder aanbod aan oplossingen.
De samenwerking zal zich vooral richten op de industrie en bouwsector, waar de applicaties van Sensolus perfect inzetbaar zijn.Bedrijven uit deze sectoren hebben er alle belang bij te weten waar waardevolle assets zoals containers, kranen of dure instrumenten zich bevinden en hoe vaak deze worden gebruikt, of wat de doorlooptijd van een productieproces is.
sensolus.com - vanroey.be
Bon Bon Bis tovert chocoladereststromen en onverkoopbaar fruit om tot pralines
Met het project Bon Bon Bis gaat het Gentse Compaan de strijd aan tegen voedselverliezen. Samen met Cacaolab (een spinoff van de UGent) en chef Olly Ceulenaere van sterrenrestaurant Publiek uit Gent slaan ze sinds midden 2021 de handen in elkaar om onverkoopbare chocolade, fruit of andere reststromen een tweede leven te gevenin de vorm van gevulde pralines. Ze dragen zo bij aan de ambitie van Vlaanderen om 30% van de voedselverliezen te voorkomen, opnieuw te verwerken als voedsel of hoogwaardiger te valoriseren tegen 2030.
Voor dit project krijgen ze financiële steun van de provincie OostVlaanderen. Zij geven in 2021 in totaal steun aan vijf circulaire ketenprojecten die de circulaire economie in OostVlaanderen bevorderen. Het eerste resultaat werd gelanceerd rond de Sinterklaasperiode met de verkoop van twee soorten pakketjes. Zo werden net geen 16.000 pralines verdeeld. Hetproject loopt nog tot eind juli 2022.
compaan.be/projecten/bon-bon-bis/
