Arts world club # 1

Եգիպտական բուրգեր ¶É˳íáð ÊÙµ³·Çð` èáµ»ðï سð·³ðÛ³Ý îÝûð»Ý` سðï³ ü³ðÙ³Ýáí³ Ð³Ù³Ï³ð·ã³ÛÇÝ ·ð³ß³ðáõÙ ¨ Ó¨³íáðáõÙ òáÕÇÝ» гðáõÃÛáõÝÛ³Ý (è¸, ØáëÏí³) Computer typing and design Coxine Harutunyan (Moscow) ÂÕóÏÇñ` ²ðïÛáÙ ¶¨áð·Û³Ý ( ÐÐ, ºð¨³Ý) Reporter Artyom Gevorgyan (Yerevan) ²Ùë³·ðÇ Ñð³ï³ð³ÏáõÃÛáõÝÁ Çð³Ï³Ý³ñíáõÙ ¿ Ñáí³Ý³íáð ϳ´Ù³Ï»ðåáõÃÛáõÝÝ»ðÇ ýÇݳÝë³Ï³Ý ³ç³ÏñáõÃÛ³Ùµ:

EGYPTIAN PYRAMIDS Built during a time when Egypt was one of the richest and most powerful civilizations in the world, the pyramids—especially the Great Pyramids of Giza—are some of the most magnificent man-made structures in history. Their massive scale reflects the unique role that the pharaoh, or king, played in ancient Egyptian society. Though pyramids were built from the beginning of the Old Kingdom to the close of the Ptolemaic period in the fourth century A.D., the peak of pyramid building began with the late third dynasty and continued until roughly the sixth (c. 2325 B.C.). More than 4,000 years later, the Egyptian pyramids still retain much of their majesty, providing a glimpse into the country’s rich and glorious past.

THE PHARAOH IN EGYPTIAN SOCIETY During the third and fourth dynasties of the Old Kingdom, Egypt enjoyed tremendous economic prosperity and stability. Kings held a unique position in Egyptian society. Somewhere in between human and divine, they were believed to have been chosen by the gods to serve as mediators between them and the people on earth. Because of this, it was in everyone’s interest to keep the king’s majesty intact even after his death, when he was believed to become Osiris, god of the dead. The new pharaoh, in turn, became Horus, the falcon-god who served as protector of the sun-god, Ra Ancient Egyptians believed that when the king died, part of his spirit (known as “ka”) remained with his body. To properly care for his spirit, the corpse was mummified, and everything the king would need in the afterlife was buried with him, including gold vessels, food, furniture and other offerings. The pyramids became the focus of a cult of the dead king that was supposed to continue well after his death. Their riches would provide not only for him, but also for the relatives, officials and priests who were buried near him. .

THE EARLY PYRAMIDS From the beginning of the Dynastic Era (2950 B.C.), royal tombs were carved into rock and covered with flat-roofed rectangular structures known as “mastabas,” which were precursors to the pyramids. The oldest known pyramid in Egypt was built around 2630 B.C. at Saqqara, for the third dynasty’s King Djoser. Known as the Step Pyramid, it began as a traditional mastaba but grew into something much more ambitious. As the story goes, the pyramid’s architect was Imhotep, a priest and healer who some 1,400 years later would be deified as the patron saint of scribes and physicians. Over the course of Djoser’s nearly 20-year reign, pyramid builders assembled six stepped layers of stone (as opposed to mud-brick, like most earlier tombs) that eventually reached a height of 204 feet (62 meters); it was the tallest building of its time. The Step Pyramid was surrounded by a complex of courtyards, temples and shrines, where Djoser would enjoy his afterlife.

After Djoser, the stepped pyramid became the norm for royal burials, although none of those planned by his dynastic successors were completed (probably due to their relatively short reigns). The earliest tomb constructed as a “true” (smooth-sided, not stepped) pyramid was the Red Pyramid at Dahshur, one of three burial structures built for the first king of the fourth dynasty, Sneferu (2613-2589 B.C.) It was named for the color of the limestone blocks used to construct the pyramid’s core.

THE GREAT PYRAMIDS OF GIZA No pyramids are more celebrated than the Great Pyramids of Giza, located on a plateau on the west bank of the Nile River, on the outskirts of modern-day Cairo. The oldest and largest of the three pyramids at Giza, known as the Great Pyramid, is the only surviving structure out of the famed seven wonders of the ancient world. It was built for Khufu (Cheops, in Greek), Sneferu’s successor and the second of the eight kings of the fourth dynasty. Though Khufu reigned for 23 years (2589-2566 B.C.), relatively little is known of his reign beyond the grandeur of his pyramid. The sides of the pyramid’s base average 755.75 feet (230 meters), and its original height was 481.4 feet (147 meters), making it the largest pyramid in the world. Three small pyramids built for Khufu’s queens are lined up next to the Great Pyramid, and a tomb was found nearby containing the empty sarcophagus of his mother, Queen Hetepheres. Like other pyramids, Khufu’s is surrounded by rows of mastabas, where relatives or officials of the king were buried to accompany and support him in the afterlife.

The middle pyramid at Giza was built for Khufu’s son Khafre (2558-2532 B.C). A unique feature built inside Khafre’s pyramid complex was the Great Sphinx, a guardian statue carved in limestone with the head of a man and the body of a lion. It was the largest statue in the ancient world, measuring 240 feet long and 66 feet high. In the 18th dynasty (c. 1500 B.C.) the Great Sphinx would come to be worshiped itself, as the image of a local form of the god Horus. The southernmost pyramid at Giza was built for Khafre’s son Menkaure (2532-2503 B.C.). It is the shortest of the three pyramids (218 feet) and is a precursor of the smaller pyramids that would be constructed during the fifth and sixth dynasties.

Approximately 2.3 million blocks of stone (averaging about 2.5 tons each) had to be cut, transported and assembled to build Khufu’s Great Pyramid. The ancient Greek historian Herodotus wrote that it took 20 years to build and required the labor of 100,000 men, but later archaeological evidence suggests that the workforce might actually have been around 20,000. Though some popular versions of history held that the pyramids were built by slaves or foreigners forced into labor, skeletons excavated from the area show that the workers were probably native Egyptian agricultural laborers who worked on the pyramids during the time of year when the Nile River flooded much of the land nearby.

THE END OF THE PYRAMID ERA Pyramids continued to be built throughout the fifth and sixth dynasties, but the general quality and scale of their construction declined over this period, along with the power and wealth of the kings themselves. In the later Old Kingdom pyramids, beginning with that of King Unas (2375-2345 B.C), pyramid builders began to inscribe written accounts of events in the king’s reign on the walls of the burial chamber and the rest of the pyramid’s interior. Known as pyramid texts, these are the earliest significant religious compositions known from ancient Egypt.

The last of the great pyramid builders was Pepy II (2278-2184 B.C.), the second king of the sixth dynasty, who came to power as a young boy and ruled for 94 years. By the time of his rule, Old Kingdom prosperity was dwindling, and the pharaoh had lost some of his quasi-divine status as the power of non-royal administrative officials grew. Pepy II’s pyramid, built at Saqqara and completed some 30 years into his reign, was much shorter (172 feet) than others of the Old Kingdom. With Pepy’s death, the kingdom and strong central government virtually collapsed, and Egypt entered a turbulent phase known as the First Intermediate Period. Later kings, of the 12th dynasty, would return to pyramid building during the so-called Middle Kingdom phase, but it was never on the same scale as the Great Pyramids.

THE PYRAMIDS TODAY Tomb robbers and other vandals in both ancient and modern times removed most of the bodies and funeral goods from Egypt’s pyramids and plundered their exteriors as well. Stripped of most of their smooth white limestone coverings, the Great Pyramids no longer reach their original heights; Khufu’s, for example, measures only 451 feet high.

Nonetheless, millions of people continue to visit the pyramids each year, drawn by their towering grandeur and the enduring allure of Egypt’s rich and glorious past.

25 Fascinating Facts About Egyptian Pyramids You May Not Know Most people just know the Egyptian pyramids are big, impressive structures built very long time ago in the Ancient Egypt. It is also generally known that the pyramids served as monumental burial sites where the Pharaohs, the Ancient Egyptian kings, were buried. But in fact, there is a lot more interesting things and little known curiosities about these fascinating structures. To expand your knowledge on the Egyptian pyramids, check out these 25 fascinating facts about Egyptian pyramids you may not know.

The three pyramids in Giza Necropolis are the most famous Egyptian pyramids but in fact, as many as about 140 pyramids in total have been discovered in the area of the Ancient Egypt.

The oldest Egyptian pyramid is believed to be the Pyramid of Djoser which was built in the Saqqara Necropolis during the 27th century BC.

While the Pyramid of Djoser is considered the oldest, the Pyramid of Khufu (also known as Great Pyramid of Giza or the Pyramid of Cheops) is the largest. The original height of the pyramid was 146.5 meters (481 feet), the current height is 138.8 meters (455 feet).

Until the Lincoln Cathedral was built in England in 1311, the Great Pyramid of Giza held the title for the world´s tallest man-made structure. It held the record for an incredible and unparalleled 3871 years!

The Great Pyramid of Giza is the oldest of the Seven Wonders of the Ancient World and the last one still in existence.

The estimates of the number of workers involved in the construction of the pyramids differ significantly but it might have been as many 100,000 people.

The Giza pyramids are guarded by the Great Sphinx, the largest monolith statue in the world. The face of the Sphinx is generally believed to represent the face of the Pharaoh Khafra.

All Egyptian pyramids were built on the west bank of the River Nile, which as the site of the setting sun and was associated with the realm of the dead in Egyptian mythology.

The Ancient Egyptians buried their nobility in the pyramids with burial goods that ranged from everyday objects to the most expensive items such as jewelry. They believed the dead would use it in the afterlife.

The first known pyramid architect was Imhotep, an Ancient Egyptian polymath, engineer and physician. He is considered the author of the first major pyramid – the Pyramid of Djoser.

While experts usually agree on the hypothesis – that the pyramids were built from huge stones carved with copper chisels from stone quarries – the methods used to move and place the stones remain the matter of further debates and speculations.

What also seems to be obvious is the fact that the techniques used for the pyramid construction have developed over time; later pyramids were not built the same way as earlier ones.

After the end of the pyramid period in Ancient Egypt, there was a burst of pyramid-building in what is present-day Sudan.

There was an attempt to destroy the Giza pyramids in the 12th century. Al-Aziz, a Kurdish ruler and the second Ayyubid Sultan of Egypt, tried to demolish them but had to give up because the task was too big. However, he did succeed in damaging Menkaure's Pyramid where he left a large vertical gash in its north face.

The three Giza pyramids are precisely aligned with the Constellation of Orion, which could have been the intention of the builders because the stars of Orion were associated with Osiris, the god of rebirth and afterlife, by the Ancient Egyptians.

The Great Pyramid of Giza is estimated to consist of 2,300,000 stone blocks that weigh anywhere between 2 to 30 tons with some blocks weighing over 50 tons.

The pyramids were originally covered with casing stones made of highly polished white limestone.

These stones reflected the sun’s light and made the pyramids shine like a jewel.

With the casing stones covering the entire pyramid, it could have been seen from the mountains in Israel and maybe even from the moon.

In spite of the enormous heat outside, the temperature inside the pyramids actually stays relatively constant, around 20 Celsius (60 F).

It is hard to determine the exact number but the weight of the Pyramid of Cheops is estimated to be about 6 million tons.

The Pyramid of Cheops was built to face true north. In fact, it’s the most accurately aligned to north of any structure in the world. Despite being made millennia ago, the pyramid still faces that direction with just a minimal error. However, this is because the North Pole shifts over time, which means at one time, the pyramid was spot on.

On average, each pyramid would have taken 200 years to build, which means there were often not just one but several pyramids being built at the same time.

One of the reasons why the pyramids are so well-preserved is because of the unique mortar used.

It’s stronger than the actual stone, but we do not know what exactly it was made from.

Contrary to popular belief, the pyramids probably were not built by slaves or prisoners but regular paid workers.

Although many people associate pyramids with hieroglyphics, there have been no writing or hieroglyphics found inside the Great Pyramid of Giza.

The Step Pyramid of King Djoser at Saqqara Across the Great Court of the Pyramid Complex of Djoser (Zoser) (2667 - 2648 BC), the second king of the 3rd Dynasty, stands the Step Pyramid, located at Saqqara close to modern day Cairo. It is believed to have been created by one man, Imhotep. He has been called Doctor, Sage, Architect, Astronomer and High Priest. During an excavation in 1924-26, a pedestal of a statue of Djoser (Zoser) was found. This complex represents the first major work in stone. That is, unless there are other works that have yet to be found. On the Pyramid, most of the outer casing is gone. In some places the core masonry has disappeared as well. It is obvious there were different stages of construction. The eastern side gives the best picture, but it can be seen from the northern and southern side as well. The original structure was an underground burial chamber. This chamber was rare in that it was square; most mastabas were rectangular. The royal tomb is 28m underground with a vertical shaft leading to it. The entrance was sealed with a 3 ton piece of granite. The face of the mastaba was a fine Tura limestone.

Apparently it was intended for this to be the finishing touches to the building. It was then enlarged all around with ten feet of additional limestone and then again with an extension on the eastern side. The extension was twenty-five feet of limestone to make the mastaba rectangular. Again, it was enlarged and a two-tiered structure was made. A series of corridors and a tomb chamber was dug. Some of the chambers are lined with blue tiles. Some scholars think this tomb was intended for a member of Djoser's (Zoser's) family, but not for him. The only other site that has similar tiling is in the South Tomb which is located in the Djoser (Zoser) complex as well. After the third stage was finished, the process to make it a true step pyramid was begun. Over 200,000 tons of stone were used to make the additional two tiers that went above the existing two-tiered structure. An additional two tiers were added above the existing four to make it into the six-tiered pyramid which is there today. A Tura limestone face was added on. On the northern side of the pyramid, a few blocks of the casing remain. The casing blocks from the Great Pyramid rested on the individual blocks of the core masonry. The casing blocks on the step pyramid were set at an angle to take up the thrust of the successive layers. The statue of Djoser (Zoser) that was found by excavators, was found in the Tomb Chamber. This statue was damaged but still intact. It is located in the Cairo Museum. The Tomb Chamber has a replica of the statue in this blue -tiled room. It can still be seen through the viewing slit that is at the entrance. The chamber is closed to the public. Scholars believed that the roof of the chamber could give way. The chamber walls have inscriptions that show beyond any doubt that this is indeed a burial chamber. It also contains offering rooms and most of the other features that were often found in both earlier and later tombs.

The Mortuary Temple is just north of the pyramid and is in total ruin. On the southern wall back across the Great Court from the pyramid are carved cobra heads or uraei. The cobra head is an often seen as a symbol in Egypt. It was once a symbol of the north. The Southern Tomb is located just outside of the southern wall. Steps lead up the wall to the other tombs and monuments outside the walls. On the left side of the stairs, there is a large hole. At the bottom of the hole is an entrance that leads to an amazing set of chambers. This Southern Tomb is closed to the public. These chambers are also lined with the blue tiles that are found in the burial chambers in the Step Pyramid. The inscriptions found in these chambers are remarkable. They are perfectly executed and pure in line.

Pyramid of Khafre - Chepren Original name: Khafre is greatest Original height: 143.5 m / 478.3 ft Present day height: 136.4 m / 454.7 ft Base length: 215.25 m / 717.5 ft - 11 acres Angle of inclination: 53° 10' Estimated volume: 1,659,200 m3 / 2,168,900 cu. yd Date of construction: 4th dynasty, c. 2570 BC Average Weight of Individual Blocks of Stone: 2.5tons, some of the outer casing blocks of stone weigh in at 7 tons There is no evidence that anyone was ever buried in the main chamber.

No inscriptions have been found in the pyramid, however there is a sarcophagus in the main chamber.

There are two entrances that lead into the pyramid which are placed one directly above the other. The upper entrance is 50 feet (15m) above the ground. This is the one that is used for entrance now. A narrow passage leads into a large limestone chamber. This passageway descends at a 25 degree angle to the chamber. The walls are lined with red granite. This inner chamber is quite large, 46.5' x 16.5' x 22.5' (14.2m x 5m x 6.9m). The roof of the chamber is set at the same angles as the pyramid face.

This is designed to take the weight of the pyramid, as is the relieving chambers in Khufu's pyramid.

Apparently the roof designed this way has worked, the pyramid has not collapsed.

The lower corridor is directly under the upper corridor. This lower corridor once contained a portcullis, which could be let down to prevent entry. This corridor declines on the same angle as the upper and eventually joins into the upper. Once joined, the passageway leads into the inner chamber.

Located in the lower passage is a burial chamber that is apparently unfinished and unused. It is in the bedrock under the pyramid. The passageway leads through this chamber and joins the upper corridor.

Khafre's pyramid is hardly smaller than the one of his father, Khufu. As it has a more elevated position and its sides have a steeper angle of inclination, it even appears to be the larger in size. It is the only pyramid that still has parts of its outermost layers of Tura limestone.

The most distinctive feature of Khafre's Pyramid is the topmost layer of smooth stones that are the only remaining casing stones on a Giza Pyramid.

Khafre whose older brother Djedefre died after a few years of governance, dreamed of having the biggest pyramid ever, even bigger than the one of Cheops, his dead father. His plans failed.

After Khufu's pyramid had already been opened and entered in the 7th and the 13th century AD, it was Giovanni Belzoni who wandered around in its passages and chambers in 1818. He entered Khufu's pyramid from one of its two entrances on the northern side and made his way along a descending passageway which had a length of 32 m / 107 ft. Then, he followed a horizontal shaft that lead him directly into the burial chamber where he discovered an austere sarcophagus of pink granite (2.62x1.06m / 8.73x3.53 ft) - it was empty, just like the sarcophagus that was found in the pyramid of Cheops.

The pyramid contains 2 known chambers. One chamber is subterranean, carved into the very bedrock. The other has its floor carved into the bedrock while its upper walls and ceiling pierce into the base of the pyramid.

Descending steps

First Chamber - carved in the plateau bedrock is 34' x 10' - no sarcophagus and also includes a pointed ceiling. This chamber may have served for storage of offering material, treasure, or have been the equivalent of a serdab. Perhaps it is this pyramid's equivalent of the middle or so-called Queen's Chamber of the Great Pyramid, which also has a pointed ceiling. However, this room does not contain any niche in the wall for the life-size statue of the king, instead its east wall frames the entrance.

Burial Chamber - 46.5 ft. long and 16.5 ft. wide - pointed ceiling.

There is a unique black granite sarcophagus in this room in that it was built to be sunken into the floor. The original lid, though no longer attached, lies propped up next to the coffer near the west wall. It is possible that the open niche against the east side of the coffer held the king's canopic chest, the box containing the mummified organs of the king, within ceremonial vases.

The Causeway A corridor cut from the rock separated the ruined causeway from the Great Sphinx temple and the valley temple. The causeway stretches some forty-six meters connecting these structures with the the mortuary temple just before the main pyramid. It did not run exactly along the east-west axis of the pyramid and mortuary temple, but instead somewhat to the southeast of it due to the fact that the valley temple was erected slightly out of line with the Great Sphinx and the mortuary temple. Archaeologists believe that causeway was probably a covered corridor built of limestone and lined on its exterior by pink granite blocks. Within it may have been decorated with reliefs.

The Mortuary Temple

The causeway enters the mortuary temple near the south end of its front facade.

The mortuary temple, unlike later pyramid complexes, did not border directly against the pyramid but was rather separated from its east wall by the pyramid courtyard. Rectangular in its ground plan, it is oriented east-west and has walls built of local limestone that are cased in finer limestone, a technique introduced in this structure. Inside, the building was almost completely lined with granite. The mortuary temple has, in its elemental design, the basics for the mature mortuary temples ultimately perfected by Sahure at Abusir, including an entrance hall, an open courtyard, five statue chapels, various storehouses and an offering hall. This structure marks a real architectural advance, being both larger then previous examples and for the first time, including all five elements that were to become standard.

The entrance to the mortuary temple in the east led through to a small antechamber adorned with a pair of monolithic pink granite pillars. About the entrance area were a few small chambers (two granite chambers immediately to the left of the entrance, and at the other end of a short corridor

running along the front of the temple, four more chambers lined with alabaster) that are thought to have been storage annexes or serdabs. Ricke, in his investigation of the mortuary temple, found this area strikingly similar to the valley temple, and considered it a kind of repetition. He designated this area as the "ante-temple" (Vortempel) and the remaining area of the mortuary temple as the "worship temple" (Verehrungstempel).

This antechamber in turn led into the entrance hall itself where there were twelve more similar pairs of pillars to those in the antechamber. This entrance hall had an original ground plan of an inverted T. Hence, the first part of the entrance hall was transverse, with recessed bays. It led in turn to a rectangular section. Off of the transverse part of the hall, two long, narrow chambers branched off from either end, and it has been suggested that huge statues of the king once graced these dim passages.

After the entrance hall there is a large, open courtyard situated in approximately the middle of the temple. Paved in slabs of alabaster and oriented north-south, along its sides runs a covered ambulatory with a flat limestone roof made of slaps supported by broad pillars of pink granite.

The lower part of this ambulatory was formed by a dado in red granite and limestone.

It was covered by brilliantly colored reliefs of which only fragments remain. Ricke thought that the ambulatory was fronted by 3.75 meter high statues of Khafre sitting on his throne overlooking the courtyard, but Lehner thinks these were standing statues of the ruler. Lehner bases his belief on the discovery of a small statuette in the workshops west of the pyramid. This artifact shows the ruler, wearing the crown of Upper Egypt, standing in front of a kind of pillar. The remains of a small canal suggest that it was drainage for an altar that stood in the middle of the courtyard.

A door in the west side of the ambulatory communicated with five, long chapels (actually niches) that also originally housed statues of the king. Another narrow corridor opens from the southwest corner of the courtyard and led to an offering hall located in the west part of the temple. The hall was a narrow, long room oriented north-south (in contrast to later mortuary temples) with a false door positioned on the west wall, precisely on the pyramid's long axis. Between the five cult chapels and the offering hall, a group of five storage rooms were provided for cult vessels and offerings used during various ceremonies.

A stairway in the northeast corner of the temple led up to the roof terrace, while in the northwest corner of the courtyard, another corridor led to the paved pyramid enclosure.

Though all of them had been plundered apparently in antiquity, there were five boat bits discovered outside of the mortuary temple. Two of these stood on the north of the temple, while three were to its south.Another pit may have been planned. All of these were carved into the rock in the shape of a boat. Two of the pits still retained their roofing slabs, though all of the pits had been looted, probably during antiquity.

Coming along the causeway, one encounters the valley temple of the pyramid of Chephren which is made from pink granite. What wrongly used to be regarded as the Sphinx temple is still in very good condition. A T-shaped hall held 16 monolithic pylons, each of them 4.15 m / 18.8 ft high. Two Sphinxes each had once guarded the two entrances. The temple was probably used for the process of mummification as remains of a "purification tent" were found in 1995.

The valley temple of Khafre's Giza complex, which is one of the best preserved Old Kingdom temples in Egypt. As a masterful work of ancient Egyptian monumental architecture, it was cleared of sand and in 1869 this temple, along with other monuments at Giza, became the backdrop for the ceremonial opening of the Suez Canal.

The temple was fronted on the east by a large terrace paved with limestone slabs, through which two causeways led from the Nile canal. Just about in the middle of the terrace, fragments of what may have been a small, simple, wood and matting structure was unearthed that may have been the location of a statue depicting Khafre. However, others believe that this was a tent used for purification purposes, though known examples of such a structure are only found in a few private tombs.

In 1995, Zahi Hawass re-cleared the area in front of the Valley temple and in doing so, discovered that the causeways passed over tunnels that were framed with mudbrick walls and paved with limestone.

These tunnels have a slightly convex profile resembling that of a boat. They formed a narrow corridor or canal running north-south. In front of the Sphnix Temple, the canal runs into a drain leading northeast, probably to a quay buried below the modern tourist plaza.

The causeways connected the Nile canal with two separate entrances on the Valley temple facade that were sealed by huge, single-leaf doors probably made of cedar wood and hung on copper hinges. Each of these doorways were protected by a recumbent Sphinx. The northern most of these portals was dedicated to the goddess Bastet, while the southern portal was dedicated to Hathor.

The temple was laid out in almost a square ground plan. It is situated just next to the Great Sphinx and its associated temple. Not surprisingly, since the valley temple was a gateway or portal to the whole complex, it is very similar to the fore part of Khafre's mortuary temple. Its core wall was built of huge blocks that sometimes weighed as much as one hundred and fifty tons. This inner core was then covered by pink granite slabs, a material used extensively throughout the complex that was quarried near Aswan far to the south. This wall was slightly inclined and rounded at the top, making the whole structure appear somewhat like a mastaba tomb.

Between the two entrances to the valley temple was a vestibule with walls of simple pink granite that were originally polished to a luster. Its floors were paved with white alabaster. A door then led to a Tshaped hall that made up a majority of the temple. This area too was sheathed with polished pink gran-

nite and paved with white alabaster, though it was also adorned with sixteen single block pink granite pillars, many of which are still in place today, that supported architrave blocks of the same material, bound together with copper bands in the form of a swallow's tail. These in turn supported the roof.

Here, in the dim light provided by slits at the tops of the walls, stood as many as twenty four statues of the king (though one statue base in the middle that is larger than the others may have been counted twice) made from diorite, slate and alabaster. This line of statues continues along the cross of the T shaped hall ending at a doorway that leads to a corridor from which a stairway ramp winds clockwise up and over the top of the corridor before terminating on the roof of the valley temple.

On the south side of the roof was a small courtyard, situated directly over six storage chambers also built of pink granite and arranged in two stories of three units each. These were embedded in the core masonry of the T shaped hall. Symbolic conduits lined in alabaster, a material specifically identified with purification, run from the temple's roof courtyard down into the deep, dark chambers below. These symbolic circuits run through the entire temple, taking in both the chthonic and the solar aspects of the afterlife beliefs and of the embalming ritual for which the valley temple was the stage, according to some Egyptologists.

Hence, the Polish scholar Bernhardt Grudseloff proposed that purification rituals were carried out on the roof terrace in a tent especially constructed for that purpose. Afterwards, he theorized that the body was embalmed in the temple antechamber.

A French Egyptologist, Etienne Drioton proposed a similar view, only switching the locations to the antechamber for the purification and the embalming on the roof terrace. However, Ricke correctly pointed out that these types of rituals required considerable water that was only available near the canal, so at best the priests of the valley temple could have only performed the rituals symbolically.

At the other end of the cross in the T shaped hall (north), an opening gave way to a passage, also paved with alabaster, that led to the northwest corner of the temple and there joined the causeway.

The Pyramid Proper Kafre's pyramid is surrounded by an inner, huge stone perimeter wall, within which is an open courtyard barely ten meters wide that bounds the four sides of he pyramid proper. This courtyard is paved with limestone slabs of irregular form.

Because of the two different entrances to this structure, some Egyptologists believe that the main Pyramid of Khafre was originally meant to be larger and to stand slightly farther north then its completed position. However, modern scholars with considerable expertise on this pyramid, such as Lehner, doubt this assumption. Like the pyramid of Khufu and others in Egypt, Khafre's structure takes advantage of

a rock outcropping to both increase the stability of its core, as well as to conserve the amount of necessary building materials needed for its construction. In fact, the lowest levels of its southwest corner are actually hacked out of the rock subsoil.

The bedrock surface to the northwest had to be cut down some 10 meters by its ancient builders, while the southeast corner had to be built up using mammoth blocks of masonry. However, by far the substance of the pyramid core is made up of locally quarried limestone blocks of approximately equal height. Nearby to the north of they pyramid, one may still clearly see the traces of how these blocks were quarried. The blocks were not laid with the care that was given to the core of Khufu's pyramid, for the layers do not always run exactly horizontally, and the joints are at times very wide. Often, there is no mortar between the blocks. In fact, because the four corner angles were not quite aligned correctly to meet the pyramid apex, there is a very slight twist at the top.

The base levels of the casing were made of pink granite, while the higher layers, which become much smaller towards the top (about one cubit thick) are of fine Turah limestone. The outside faces of the casing blocks are often staggered by a few millimeters rather than flush, which may mean that they were faced prior to their placement. While the pyramidion and the apex have been lost, at the top of the pyramid, a small portion of the original casing remains in place, which helps us see how the finishing blocks were laid and bound to the pyramid core. However, because it is clear that the remaining casing is eroding, recent investigations by Italian experts have shown that the remaining corner edges of the mantle are not completely straight. Individual blocks are slightly turned in various directions. An analysis of this peculiarity suggests that this was the result of seismic activity. Small earthquakes were not uncommon in ancient Egypt, as they are likewise known to occur in modern times. The oldest of the two entrances into the subterranean depths of Khafre's pyramid is now located in the ground about thirty meters north of the pyramid. Carved completely out of the rock subsoil, it is sometimes called the "lower entrance". This portal communicates with a corridor that at first descends before running horizontally. In this horizontal leg of the corridor, a passage gives way on the west wall to a small chamber cut from the bedrock and provided with a pented roof, where part of the burial equipment was possibly stored. After the horizontal section of the entrance corridor, it finally ascends into a horizontal corridor shared by the "upper entrance".The second portal, known as the "upper entrance", is located in the north wall of the pyramid's face about twelve meters above ground level. It communicates with a corridor lined in pink granite that first descends before running horizontally at the base of the pyramid. At the transitional point between its descending and horizontal sections, there is a barrier made of pink granite, which in antiquity, grave robbers managed to dig around. The horizontal passage continues south after the barrier, eventually arriving at the burial chamber, which lies on the vertical axis of the pyramid. Given the location and relatively simple construction of the access corridor and the burial chamber, it is likely that the architects of this pyramid sought to avoid the complications that builders of Khufu's pyramid had encountered with their technically difficult system of passageways, barriers and chambers. As with earlier pyramids, the burial chamber has a rectangular, east-west oriented ground plan which places it at a right angle to the passage system. With the exception of its ceiling, it was excavated completely out of the rock. Located over the pyramid's base, the burial chamber's gabled ceiling is built from enormous pented, limestone blocks. Originally, the intention may have been to cover the burial chamber's walls of this chamber in pink granite. There are shaft entrances in both the north and south walls of the burial chamber that, at first, appear similar to those in the Queen's and King's chambers of the Great Pyramid, but are rather short, horizontal openings that could have been used to reinforce a wooden structure inside the tomb. Near the west wall of the burial chamber, almost directly under the vertical axis of the pyramid and situated within a niche stands the black granite sarcophagus of the king that originally was surmounted by a sliding lid. The lid was found in two pieces close by. Near the sarcophagus, a small shaft in the floor probably held royal canopic vessel, which would have been the first instance of this funerary equipment placed in a pyramid.. No positively identifiable remains of the king's mummy or his other funerary equipment were found within the pyramid.

The Cult Pyramid A small, almost completely destroyed cult pyramid (G 2a) sits on the axis of the south side of the main pyramid of Khafre. Cult, or Satellite pyramids as they are sometimes called, are thought to have derived from the south tomb of Djoser's complex at Saqqara, and may have been for the burial of statues dedicated to the ka, or spiritual double, of the king. Originally, it was surrounded by its own enclosure wall. It has a simple substructure that consists of a descending corridor that gives way to an underground chamber with a T-shaped ground plan.

Because this chamber contained bits of wood, carnelian beads, fragments of animal bones and vessel lids, Maragioglio and Rinaldi concluded that it must have served as a tomb for one of Khafre's consorts. However, Stadelmann opposed this view, believing that it was a cult pyramid. His opinion is supported by the cult pyramid attached to Khufu's complex on its southeast corner.

More to the point, Lehner believes that the wood made up a frame of cedar in the form of a sah netjer, or divine booth, which was used to transport a statue to be buried in the subsection of this small pyramid.

Other Structures In the early 1880s, Petrie also discovered west of Khafre's pyramid beyond the so called outer perimeter wall, the ruins of a structure that contained long, mostly east-west oriented rooms. He assumed, as did some later investigators such as Holscher, that this was a worker's village that lodged as many as four to five thousand men in 111 large rooms. However, later work by Lehner and Hawass seem to suggest that that this facility, rather than a settlement, was instead a storehouse as well as the workshops for the pyramid complex. Interestingly, the great number of mollusk shells that were found here also suggest that the surrounding area was, rather than arid desert as it is today, a kind of savanna with the corresponding flora and fauna.

Violation of the Pyramid Perhaps as early as the First Intermediate Period, as in the case with other pyramids, thieves had probably already broken into Khafre's tomb. Inscriptions by the "overseer of temple construction" indicate that already by the 19th Dynasty, considerable damage had already occurred. In fact, written sources indicate that, on the orders of Ramesses II, casing from Khafre's pyramid was used for the construction of a temple in Heliopolis. Other sources suggest that a large part of the pyramid casing was removed between 1356 and 1362 for use in the Mosque of al-Hassan.

At any rate, the Arab historian Ibn Abd as-Salaam records that the pyramid was opened up in the 774 after the hegira (1372 C.E.), during the reign of the Great Emir Jalburgh el-Khassaki. It is possible that the tunnels going around the granite barriers in the entry passage could have been dug at that time.

Եգիպտական բուրգեր

Եգիպտական բուրգերի առեղծվածը. Ի՞նչ ուժեր են հսկում փարավոններին 2012-12-15 / 12 20 «Յուրաքանյուր ոք, ով կխախտի փարավոնի հանգիստը, մահվան կդատապարտվի»: Եգիպտական բուրգերի համալիրը գտնվում է Գիզայում` Հին Եգիպտոսի հուշարձանների համալիրում, որը գտնվում է Գիզա սարահարթում` Կահիրե քաղաքի արվարձանում: Գիզայի համալիրը գտնվում է մոտավորապես 8 կմ հեռավորության վրա Նեղոսի վրա գտնվող հին Գիզա քաղաքից դեպի անապատի կենտոնը և մոտավորապես 25 կմ դեպի հարավ-արևմուտք Կահիրե քաղաքի կենտրոնից: Գիզայի համալիրի Քեոփսի բուրգը հին աշխարհի յոթ հրաշալիքներից միակն է, որը հասել է մինչև մեր օրերը: Եգիպտական բուրգերի առեղծվածը մինչև օրս բացահայտված չէ: Գիտնականներն ամենատարբեր բացատրություններն են տալիս բուրգերի գոյությանը: Մի մասը պնդում է, որ բուրգերն ունեն շատ բարդ կառուցվածք, այնքան բարդ, որ անգամ ներկայիս ժամանակաշրջանում որևէ շինարարական կազմակերպություն դժվար թե կարողանա կառուցել նման կառուցվածք ունեցող կոնստրուկցիա: Շատերը պնդում են, որ բուրգերը կառուցվել են ոչ մարդկային ձեռքով, ասում են, որ դրանք ստեղծվել են այլմոլորակայինների կամ Ատլանտիդային բնակչության կողմից: Մեկ այլ տեսակետի համաձայն` բուրգերը կառուցվել են «ջրհոսի ժամանակաշրջանում», երբ մարդիկ ապրել են հոգիների հետ միասին, և վերջիններիս օգնությամբ են կառուցվել եգիպտական բուրգերը: Իհարկե, միանշանակ ոչինչ չի կարելի ասել, քանի դեռ առեղծվածը բացահայտված չէ: Բուրգերն առավել խորհրդավոր են դարձել նաև նրանով, որ այնտեղ են թաղված եգիպտական փարավոնները: Շատերն են փորձ կատարել մտնել փարավոնների դամբարաններ: Գիտնականների խմբերի հիմնական նպատակը ոչ միայն բուրգերի գաղտնիքը բացահայտել էր, այլև այն թանկարժեք զարդերը և ոսկեղենը հափշտակելը, որոնք թաղված էին դամբարաններում: Հետազոտական խմբերի անդամները, սակայն, չէին պատկերացնում, որ իրենց կյանքը վտանգված էր. բուրգերը հսկվում էին առեղծվածային պահապանների կողմից:

Եգիպտական բուրգեր Ըստ տարածված տեսակետի` դամբարաններից մեկը հսկում է արձանը, որի գլխին փաթաթված է օձ: Օձը խայթում է յուրաքանչյուրին, ով փորձում է մոտենալ դամբարանին: Մյուս դամբարանը հսկում են առեղծվածային ձայները, որոնք դուրս են գալիս արձանի միջից: Այդ ձայներն այնքան անմարդկային են, որ մարդիկ, բուրգից դուրս գալով, հոգեկան շեղումներ են ստանում: Երրորդ բուրգը հսկում է գերբնական ուժով օժտված քարե արձանը: Ասում են նաև, որ բացի արձաններից, բուրգերը հսկում են հոգիները: Հին եգիպտական աղբյուրներում հիշատակվում է «գերեզմանների տիրակալի» մասին: Նշված աղբյուրի համաձայն. «Հոգին երբեմն ստանում էր երիտասարդ տղայի կերպարանք, որն ուներ երկար ատամներ և դեղին մաշկ, երբեմն հոգին հայտնվում է ծերունու տեսքով, որը շրջում էր դամբարանների մոտ»: «Իհարկե հնարավոր չէ հստակ ասել` ինչ ուժեր են հսկում փարավորններին և նրանց հարստությունը, բայց միանաշանակ է այն, որ գերեզմանը անարգելը և այնտեղ գտնվող իրերը հափշտակելը հանցագործություն է, գոնե Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրության համաձայն»,-Իրավաբան.net-ին հայտնում է ՀԵԻԱ իրավաբան Գոհար Կոստանյանը: Այսպես. համաձայն ՀՀ քրեական օրենսգրքի 265 հոդվածի 1-ին կետի` դիակն անարգանքի ենթարկելը կամ թաղման վայրերը, մահացածներին թաղելու կամ նրանց հիշատակի հետ կապված ծիսակատարությունների համար նախատեսված գերեզմանների վրա եղած շինությունները կամ առարկաները ոչնչացնելը, վնասելը կամ պղծելը պատժվում է տուգանքով՝ նվազագույն աշխատավարձի երեքհարյուրապատիկից հինգհարյուրապատիկի չափով, կամ կալանքով՝ առավելագույնը երկու ամիս ժամկետով: Աղբյուրը` Իրավաբան.net © iravaban.net կայք

Եգիպտական բուրգեր Ով է կառուցել Եգիպտական բուրգերը Քեոփսի բուրգը եգիպտացիներն են կառուցել <<Ամեն ինչ ժամանակից է վախենում իսկ ժամանակը բուրգերից>>: Հին արևելյան ասացվածք

Հնարավոր է բուրգերի շինարարները եղել են ատլանտները, տիեզերական եկվորները կամ անգամաստվ ածները, բայց ոչ եգիպտացիները: Քեոփսի բուրգը (կառուցվել է ըստ պատմության դասագրքերի մ.թ.ա. 2590-2568թթ. ընկած ժամանակահատվածում) այնքան հսկայական է (6,5 միլիոն տոննա !), կառուցված այն աստիճանճշգրիտ հաշվարկներով ու այնպիսի շինարարական մտահաղացումներով, որ ձեռքի պարզունակգործիքներով այն ուղղակի հնարավոր չէր կառուցել, առավել ևս 20 տարում: Տեսնենք որքանով է իրատեսական դասագրքերում շարադրված պատմությունը, որտեղ բուրգերըներկայ ացվում են որպես փարավոնների դամբարաններ: Միայն Քեոփսի բուրգը կառուցած է 2 միլիոն 300 հազար կրաքարե բլոկներից: Բուրգի սկզբնականբարձրո ւթյունը եղել է 146,6 մետր: Բուրգի յուրաքանչյուր կողմը մոտ 230 մետր է (հյուսիսային կողմը 230,25 մետր է, արևելյանը՝ 230,38, արևմտյանը՝ 230,35 իսկ հարավայինը՝ 230,4), իսկ շինությանհիմքի մակերեսը 5 հա է: Կրաքարե բլոկները կշռում են 2,5 5 տոննա (սակայան բուրգում տեղադրված են նաև 15 և ավելիտոննա քաշ ունեցող բլոկներ): Եվ այդ ամեն ը հարթեցված և հղկված այնպիսի ճշտությամբ, որ երկուբլոկի միակցման արանքում դանակի ծայրը անգ ամ չի մտնում: Ամբողջ բուրգը երեսապատված է եղել փայլեցված գրանիտե 115 500 սալիկներով: Քիչ ավելի փոքր Խեֆրենի և Միկերենի բուրգերը նույնպես մարդու երևակայությունը զարմացնումեն իրե նց չափերով ու կառուցման կատարյալ ձևերով: Եթե համարենք, որ բուրգերը եգիպտացիներն են կառուցել, ապա առաջին հարցը որ գալիս է մարդու մտքին, դա այն է թե ինչ եղանակով են նրանք տեղափոխել հսկայական քարերը ? Եգիպտագետները և այն գիտնականները որոնք համարում են, որ բուրգերը եգիպտացիներն ենկառուցել գտնում են, որ բազմատոննանոց բլոկները նրանք տեղափոխել են ծառերի օգնությամբ, օգտագործելով նրանց բները որպես գլորան: Տեսնենք, որքանով է այն համպատասխանում իրականութանը:

Եգիպտական բուրգեր Եվ այսպես 2,5-5 տոննա քաշ ունեցող մեկ բլոկը տեղաշարժելու համար կպահանջվի առնվազը 5 նման գլորան, որոնք բլոկի տեղափոխումից հետո լրիվ շարքից դուրս կգան և հաջորդ բլոկի համար անհրաժեշտ կլինի նոր գլորաններ օգտագործել: Հետևապես անգամ 300 հազար բլոկից կառուցվող բուրգի համար կպահանջվեր 1,5 միլիոն ծառ: Իսկ որքան կպահանջվեր 2 միլիոն 300 հազար բլոկ տեղափոխելու համար կարող եք հաշվել ինքներդ: Գիտնականների կողմից այս չհիմնավորված վարկածի պնդումը տարօրինակ է, քանի որ Եգիպտոսը բավական սահմանափակ անտառանյութեր ունեցող երկիր է: Այնտեղ հիմնականում աճում է փյունիկյան արմավենի, հետևապես եգիպտացիները առանձնապես ծառատեսկների մեծ ընտրություն չունեին: Եվ բացի այդ փյունիկյան արմավենին հին եգիպտացիների սնունդի հիմնական բաղադրիչներից մեկն էր կազմում (ի դեպ այսօր նույնպես) և նրանք դժվար թե այդքան հիմար լինեին, որ լրիվ ոչնչացնեին ծառերը քարե բլոկներ տեղափոխելու համար: Բոլոր եգիպտական բուրգերից ամենալավը պահպանվել է Քեոփսի բուրգը, որը նաև ամենամեծն ու ամենաբարձրն է: Եգիպտոսում գտնված տասնյակ հազարավոր պապիրուսների վրա ամենայն մանրամասնությամբ նկարագրվում է այն ժամանակվա կենցաղը, սնունդը, փարավոնների կյանքը և անգամ հարկահավաքների գանձած հարկերի չափերը: Սակայն այդ պատմական գրառումների մեջ ոչ մի խոսք չկա թե ով է կառուցել բուրգերը և ինչպես: Եգիպտական հին պապիրուսներում ամեն ինչի մասին գրված է, բացի բուրգերից, ասես դրանք գոյություն չունեն: Հարց է առաջանում ինչու ոչ մի խոսք չկա նրանց մասին Հավանական է չկա, քանի որ նրանք չգիտեին ով է այն կառուցել և ինչի համար: Գիտնականները պնդում են, որ Քեոփսի բուրգի 20 - ամյա շինարարության վրա աշխատել է 10 հազար մարդ: Այդ քանակի շատ բարձր որակավորում ունեցող շինարարներ (իսկ, որ բուրգը կառուցված է

Եգիպտական բուրգերը:

Եգիպտական բուրգեր Այսօր ճշգրիտ հաշվարկել թե որքան է եղել եգիպտոսի բնակչությունը 4500 տարի առաջ բնական է հնարավոր չէ, սակայն որոշ պատմական փաստաթղթերից երևում է, որ այն կազմել է մոտավորապս 1-2 միլիոն մարդ: Եթե անգամ ընդունենք որ բնակչությունը եղել է 2 միլիոն, ապա ինչպես է այդքան բնակչությունունեցող երկիրը կարողացել 20 տարի շարունակ 10 հազար աշխատողների կերակրել որպեսզի նրանք կարողանան կառուցել Քեոփսի բուրգը: Եթե դրան գումարենք նաև բանակը, որին նույնպես պետք էր պահել ու կերակրել, ապա այն ժամանակվա գյուղատնտեսությունը ուղղակի ի վիճակի չէր այդքան մարդկանց սնունդովապահովել (նկատի ունենանք, որ բանակը և բուրգի շինարարները արտադրական ևգ յուղատնտեսական ոչ մի աշխատանքի չէին մասնակցում): Ինչ վերաբերվում է նրան, որ բուրգերը կառուցվել են որպես փարավոնների դամբարան, մեղմ ասած նույնպես չի համապատասխանում իրականությանը: Ամբողջ աշխարհում սփռված են բուրգեր (Լատինական Ամերիկա, Չինաստան, Ասիա և անգամ բուրգեր են հայտնաբերվել Լուսնի ուՄարսի վրա !) և միթե անվերապահորեն կարելի է հայտարարել, որ դրանք իրենցից ներկայացնում են միմիայն գերեզմաններ կամ կրոնական ծիսակատարությունների համար կառուցվածշինություններ: Ստացվում է մեր նախնիները քանի որ ինտերնետ և հեռուստատեսություն չկար, որոշել էին իրենց ազատ ժամանակը օգտագործել մահացածներին անհավանական բարդ, ահավոր թանկ և հանելուկային ձևերով թաղելու վրա : Սակայն չշեղվենք և շարունակենք դիտարկել թե ինչպես են եգիպտացիները կառուցել բուրգերը: Կառուցման ամենամեծ հանելուկներից մեկը, բլոկների բարձացնում է վերև և դրանց ճշգրիտ տեղադրումը: Միլիոնավոր 2,5-5 տոննա կշռող բլոկները ձեռքով բարձրացնել 20, 50, 80, 100 և ավելի բարձր բարձրություններ, եկեք ընդունենք այնքան էլ հեշտ գործ չի, եթե չասենք այն պատմական ժամանակահատվածի համար գրեթե անիրագործելի: Եգիպտագետների մի մասը պնդում է, որ քարերը բարձրացվել են…հողային թմբերի օգնությամբ: Այսինքն շինարարական հրապարակ հող է բերվել և թեքությամբ հողային թումբ պատրաստելովնրանով քարե բլոկները վերև բարձրացվել: Կրկին փորձագետները հաշվել են, որ նման եղանակով քարերը բարձրացնելու համար պետք է շին հրապարակ բերվեր այնքան հող, որը 3 անգամ կգերազանցեր...կառուցվող բուրգի ծավալին! Նախ բուրգերի շրջապատում ոչ մի տեղ հողային կուտակումների ոչ մի հետք չկա և բացի այդ նման ծավալի հողի տեղափոխումը հավասազոր էր լրացուցիչ ևս մի բուրգ կառուցելուն:

Եգիպտական բուրգեր Այսպիսով հողային թմբերի օգնությամբ քարերի բարձրացումը անիրատեսական և ոչ իրագործելի տարբերակ է: Ինչ վերաբերվում է ճոպանների և փայտե սարքավորումների օգնությամբ այդ աշխատանքի կատարմանը, առայժմ ոչ ոք դեռ չի կարողացել ճշգրիտ հաշվարկել և գիտականորենհիմնավորել թե ինչպես է հնարավոր այն իրագործել (ժամանակակից ամբարձիչներ հույսով եմ նույնպես դեռ չկային ): Գերմանացի ինժեներ Լ.Կրոն հաշվարկել է, որ Քեոփսի բուրգի կառուցման ժամանակ, լավագույն դեպքում շինարարները կարող էին օրական տեղադրել 150 քարե բլոկ: (ճիշտ է Կրոնի հաշվարկներում բլոկները երկու անգամ ավելի փոքր էին, սակայն, տեսնենք անգամ այդպիսի փոքր քարե բլոկներով որքան կտևի բուրգի շինարարությունը): Վերցնենք Կրոնի հաշվարկը որպես հիմք և փորձենք պարզել թե որքան ժամանակ կպահանջվի Քեոփսի բուրգը կառուցելու համար: Հերոդոտը գրում է, որ ըստ եգիպտական քրմերի հայտնած տեղեկության Քեոփսի բուրգը կառուցվել է 20 տարում: Կարող էին արդյոք հին եգիպտացիները այդ ժամանակահատվածում կառուցել Քեոփսի Մեծ բուրգը :

Եգիպտական բուրգեր Եվ այսպես, մտովի պատկերացնենք բուրգի շինարարությունը: Գլխավոր ճարտարապետի կողմից որպես շինարարության վայր ընտրվում է Լիբիական անապատի քարքարոտ բարձրավանդակը: Ընտրված վայրում կատարվում է բուրգի հիմքի քառակուսու հաշվարկները, որը ճշգրիտ կողմորոշված էր աշխարհի չորս կողմը: Սխալը կազմում է ընդամենը 0.015% իսկ բուրգի արևմտյան կողմի անճշտությունը հյուսիսայինի նկատմամբ կազմում է ընդամենը մի քանի րոպե (նման ծավալի շինարարության համար դա ֆանտաստիկ ճշտություն է)!

Քեոպսի բուրգի ներքին կառուցվածքը: Այսօր այդպիսի ճշտություն կարելի է ստանալ միայն լազերային թեոդոլիտի օգնությամբ: Ինչու էր բուրգերի շինարարներին այդպիսի ճշտություն անհրաժեշտ, հայտնի չէ: Այստեղ նշենք նաև, որ շինարարական աշխատանքները կատարվել են այնպեսի բարձր մակարդակով (անգամ այսօրվա համար), որ իրար միակցված քարերը ոչ միայն գտնվում ենմիևնույն հորիզոնական հարթության վրա, ոչ միայն ճշգրիտ պահպանվել է պատերի հորիզոնական դիրքը, այլև շատ տեղերում չեն երևում բլոկների միակցման տեղերը (մի քիչ շատ չի գերեզմանիհամար՝ անգամ փարավոնի): Այսպիսի գերճշգրիտ հաշվարկներով կատարվող շինարարական աշխատանքները բնականաբար պետք է դանդաղեցներ աշխատանքները, որը ի վերջո պետք է անրադառնար շինարարությանավարտի ժամկետի վրա: Ժամանակակից եգիպտագետները չեն կարողանում ճշտել թե տարվա մեջ քանի օր են շինարարները աշխատել բուրգի շինարարության վրա: Գիտնականների մի մասը գտնում է, որբուրգի շինարարությանը տրամադրվում էր ընդամենը երեք ամիս (այս վարկածը հիմնված է Հերոդոտի գրության վրա): Դա այն ժամանակահատվածն էր երբ բնակչությունը ազատ էրդաշտային աշխատանքներից: Սակայն մենք հաշվարկները կկատարենք ամբողջ տարվա համար: Հերոդոտը քրմերի պատմածով գրում է, որ եգիպտացիները քարերը քաշ էին տալիս Նեղոս գետի աջափո ւմ գտնվող Արաբական լեռնաշխթայի քարհանքերից: Այսինքն բլոկները նավով մի ափիցտեղափոխում է ին մյուս ափը (տարօրինակ է, միլիոնավոր բլոկներ են տեղափոխել Նեղոսով,սակայն մինչ այսօր ջրասու զված ոչ մի բլոկ չի հայտնաբերվել, որը անհավանական է): Ըստ Հերոդոտի տարին երեք ամիս 100 հազար մարդ անընդմեջ զբաղված էին բուրգիշինարարությամբ: Մենք Հերոդոտի վարկածը որպես հիմք չենք ընդունի, հակառակ դեպքումտարվա մեջ երեք ամիս աշխատելով բուրգի շինարարության ժամկետը անչափ կերկարի:

Եգիպտական բուրգեր

Այժմ փորձենք վերականգնել շինարարության փուլերը, որով ընթացել է այն: Այդ փուլերի սկիզբըբնակա նաբար սկսվում էր քարհանքերից, որտեղ բլոկները կտրում էին ժայռերից ու մշակում, որիցհետո դրանք տեղափոխում էին շինհրապարակ ուր այն բարձրացնում և տեղադրում էին իրենցտեղում: Այժմ տեսնենք ինչպես են կրաքարե ժայռերից կտրել քարե բլոկները Գրականության և դասագրքերի մեջ այն նկարագրվում է այսպես՝ բլոկի չափերով ժայռի վրա խորը խազեր էին արվում, ապա այդ նշագծի վրա չոր փայտից պատրաստված սեպեր էին խփում ուսկսում այն ջրել: Թաց փայտը սկսելով ուռել, քարի մեջ առաջացած ճեղքը այնքան էր լայնացնում մինչև նշագծվածտեղերով քարի կտորը փոկվում էր ժայռից: Այնուհետև պոկված քարը ճոպանների միջոցով քաշ են տալիս քարհանքից դուրս, որտեղ էլ այն սկսում էին մշակել: Այս աշխատանքը մասերի բաժանել հնարավոր չէ և այն սկզիբից մինչև վերջ իրականացնում էր մի բրիգադ: Այս կամ մեկ այլ եղանակով քարի կտրումը մեզ առանձնապես չի հետաքրքրում: Մեր նպատակն է ցույց տալ որ քարե բլոկի կտրումը շատ աշխատատար և ժամանակ պահանջող գործ է: Այնպես որ եթե մի աշխատանքային օրում բրիգադին հաջողվեր մեկ բլոկ կտրել ու մշակել, ապա դա վատ ցուցանիշ չէր: Այժմ հիշենք Կրոնի հաշվարկը`150: Այսինքն 150 բլոկ մի օրում, որը նշանակում է 150 քարհանք, որոնցից յուրաքանչյուրը պետք է ապահովեր գոնե օրական մեկ բլոկ, որպեսզի շինարարությունը ընթանար առանց ընդհատումների:

Եգիպտական բուրգեր Փորձենք մոտավորապես գնահատել ինչպիսի ծավալներ պետք է ունենան այդ 150 քարհանքերը որոնք պետք է կարողանայն ապահովել Քեոփսի բուրգին անհրաժեշտ 2,6 միլիոն մ3 ծավալով բլոկի արտադրությունը: Այդպիսի քանակի բլոկի արտադրության համար 150 քարհանքերից յուրաքնչյուրը պետք է գոնե մեկ տարվա քարի պաշար ունենար, այսինքն մոտավորապես ոչ պակաս 20 հազար բլոկ: Ստացվում է, որ այդ քարհանքերի ծավալները, հաշվի առնելով նաև առաջացած թափոնները պետք է ավելի մեծ լինեին քան կառուցվող բուրգինը և բացի այդ ցանկալի էր, որ դրանք գտնվեին որքանհնարավոր է շինարարությանը մոտ: Հաջորդ լուրջ աշխատանքը, դա քարե բլոկների բոլոր վեց կողմերի գրեթե իդալական մշակումն էր (ձեռքով և քարե գործիքներով !): Հաշվի չառնելով այս բոլորը դժվարությունները, ընդունենք որ մի բրիգադը մեկ օրում ի վիճակի էր սկզբից մինչև վերջ մշակել մի բլոկ: Ստացվում է մի օրում 150 օգտագործմանը պիտանի բլոկներ: Հաջորդ գործողությունը բլոկների տեղափոխումն է շին հրապարակ: Դրա համար անհրաժեշտ էր,ծառերի բներից պատրաստված գլորոլով, կամ մեկ այլ եղանակով բլոկները 150 քարհանքերից դուրս բերել գլխավոր մայրուղի և հասցնել շինարարության վայր: Մեզ հայտնի չէ, ոչ քարերի տեղափոխման արագությունը և ոչ էլ առավել ևս ճանապարհի երկարությունը: Հավանաբար արագությունը մեծ չի եղել իսկ քարհանքերն էլ առանձնապես շատ մոտ չեն եղել և շատ հնարավոր է, որ մի քանի օր է պահանջվել այդ 150 բլոկները տեղ հասցնելու համար: Սակայն համարենք, որ այդ 150 բլոկը հաջողվում է մեկ օրում հասցնել շինհրապարակ: Այժմ ունենալով մոտավորապես ամեն էտապի վրա ծախսվող ժամանակը, մենք կարող ենք հաշվել 150 բլոկ օրական տեղադրելով և ոչ թե երեք ամիս, այլ 365 օր անընդմեջ աշխատելով, բուրգի 2,6 միլիոն մ3 ծավալի աշխատանքի կատարման ժամանակահատվածը:

Եգիպտական բուրգեր Այն ստացվում է 47,5 տարի: Սակայն սա դեռ բոլորը չէ: Անհրաժեշտ էր բուրգը երեսապատել 115 500 գրանիտե սալիկներով: Այս աշխատանքի կատարումը նույնպես շատ բարդ է, քանի որ բուրգի երեսապատումը կատարվել է վերևից ներքև: Անհրաժեշտ էր նախ սալիկները բարձրացնել մեծ բարձրության վրա, ապա նաև մեծ ճշտությամբ դրանք ամրացնել իրենց տեղում: Մասնագետները ենթադրում են, որ բուրգի բոլոր կողմերում միաժամանակ կարող էին աշխատել ոչ ավել քան 40 բրիգադ, յուրաքանչյուրում շարքում 10 հատ: Եթե մի բրիգադը օրական կարողանար երկու սալիկ տեղադրել, ապա 40 բրիգադը օրական կտեղադրեր 80 սալիկ: Հաշվի առնելով, որ սալիկների քանակը 115 500 հատ է, ապա այդ աշխատանքի համար կպահանջվեր ևս 3,9 տարի: Այսպիսով բուրգի կառուցման և երեսպատման համար կպահանջվեր՝ 47,5 +3,9=51,5 տարի: Այժմ հաշվի առնենք նաև շինարարության տեխնոլոգիական շղթայի գործակցը (0,75) ապա բուրգի շինարարության ընդհանուր ժամանակը ստացվում է՝ 51,4 : 0,75=68,5 տարի: Այսինքն Քեոփսի բուրգը կառուցվել է մոտավորապես 70 տարում, առանց հաշվի առնելու բուրգի ներքին միջացքների և սենյակների կառուցման վրա ծախսված ժամանակը (որը ի դեպ նույնպեսկատարված է ֆանտաստիկ հաշվարկներով և անհավանական բարձր մակարդակով): Բացի այդ բուրգի ներսում հայտնաբերված են դատարկ տարածքներ, որոնց մուտքը գտնել չի հաջողվում: Անգամ հասկանալի չէ սկզբում բուրգի ներքին մասն է կառուցվել հետո բուրգը, թե հակառակը: Ինչու են բոլոր եգիպտագետները փրփուրը բերաններին ամեն գնով ցանկանում ապացուցել, որ Քեոփսի բուրգը կառուցվել է հենց 20 տարում Որովհետև մեզ հասած տեղեկությունների համաձայն փարավոն Քեոփսը իշխել է 20 տարի: Եթե նա այդ ժամանակահատվածում չհասցներ կառուցել բուրգը, ապա նրա մահվանից հետո երկու անպատասխան հարց կառաջանար՝ ինչ պետք է անել Քեոփսի դիակը և ով պետք է ավարտեր բուրգի կառուցումը : Դժվար թե Քեոփսի մահից հետո մեկ ուրիշ փարավոն նման ահռելի ծախսեր կատարեր մահացած Քեոփսի գերեզմանը ավարտելու համար: Վերջում ավելացնենք, որ Քեոփսի բուրգ առաջին անգամ մուտք է գործել խալիֆ Ալ-Մամունը 820 թվականին, սակայն ոչ մի գանձ կամ փարավոնի մումիա չի հայտնաբերել ներսում: Եթե բուրգը իրոք կառուցել էր Քեոփսը, ապա ուր էր փարավոնի դիակը; Միգուցե վաղուց այն թալանել էին :

Եգիպտական բուրգեր Այն Այդ դեպքում ինչու էր բուրգի մուտքը փակ : Եգիպտացիները հաճախ են իրնց գրառումներում հիշատակում ինչ-որ երկնային արարածների և լուսային կրակների, որոնք իջելով երկնքից եգիպտոսի ժողովրդին բերել են գիտելիքներ: Շատ հին նշագրերում և նկարներում պատկերված են ՉԹՕ-ներ և տիեզերական եկվորներ: Հնարավոր է, որ հենց այլմոլորակայիններն են կառուցել աշխարհի տարբեր մասերում բուրգեր, այդ թվում նաև եգիպտական Մեծ բուրգը: Իսկ եգիպտացիները նրանցից սովորել են ամուր և հսկայածավալ շինությունների կառուցման տեխնալոգիաները: Հայտնի չէ, եգիպտական բուրգերը կառուցել են ՉԹՕ-ների, կործանված ատլանդիդայի, թե ինչ-որ ժամանակ երկրի վրա գոյություն ունեցած գերքաղաքակրթության ներկայացուցիչների կողմից, սակայն մի բան միանշանակ է, եգիպտացիները այդ բուրգերի շինարարության հետ ոչ մի կապչունեն: Պատմության դասագրքերում բուրգերը որպես գերեզման ներկայացնելը առնվազը անհեթեթություն և զավեշտ է: