O du fröhlechi Wienachtszyt

Es chunnt vor, dass das, wo verby isch, nid verby isch. Aber das isch en angeri Gschicht.

Usverchouf! Was für nes Zouberwort! Für disi het stöbere i Chleiderläde öppis Magisches. De steit si unger Strom. De raset purluters Schnäppli-Jeger-Glücksgfüeu dür se düre. Si fingt geng öppis Achegschrybnigs, wo si no oder ömu de im nächschte Früelig cha aalege. U we de d Farb o no grad passt, de mues me das Stück eifach haa. Si nuuschet i Gsteu mit Röck u Hose, dürwüeut Chleiderhüüffe, ziet amne Ermu, u am angere Ermu ziet o grad öpper. «Pynlech!», däicht si. «Oberpynlech!», däicht äini. Si luege enang aa …, u müesse lache. Was für ne Zuefau! Syt Jahre isch me sech nid begägnet, u usgrächnet hütt sy beide zur glyche Zyt, im glyche Chleiderlade, u zie am glyche Puli. Si hei synerzyt im glyche Labor gschaffet. U de het sii äire der Fründ usgspannet. Di zwöi hei churzum ghürate, u äini het en angeri Steu aagno. Hütt isch sii gschide, u äini verwitwet. Sii het kener Ching. Äini het e Tochter.

Warum nid e Strich unger das mache, wo vor Jahre gscheh isch?, däicht äini u seit, si hätt grad chli Zyt. Si heig mit ihrer Tochter ersch i nere Stung abgmacht.

Si sy de zäme ga Ggaffi trinke. Disi het verzeut, dass das mit ihrem Maa eigentlech nid lang guet ggange syg. Är heig eifach nid chönne tröi sy. U drum heige si sech trennt. Si heig das eifach nid ertreit.