n Macération semi-carbonique (vinification beaujolaise

Sap dat spontaan vrijkomt vóór de persing (lekwijn) in Barossa Valley, Australië

zich een hoog gehalte aan primaire aroma’s (denk aan rood fruit). Na een inweekperiode van 8 tot soms 24 dagen wordt de massa gekneusd en geperst. Het roodgekleurde sap ondergaat vervolgens de alcoholische gisting bij een lage temperatuur van 25 °C. Wijnen die volgens deze methode zijn gemaakt komen fruitig en soepel over. Ze hebben een laag zuur- en tanninegehalte en zijn bedoeld om jong te drinken, omdat ze niet goed kunnen rijpen.

n Macération semi-carbonique (vinification beaujolaise) Het principe van de macération semi-carbonique is hetzelfde als dat van de macération carbonique. Het verschil is dat het koolzuurgas niet wordt toegevoegd, maar in de druivenmassa zelf ontstaat. De hele, niet-gekneusde druiven worden in een tank gebracht, waarna deze wordt afgesloten. Door het gewicht van de druiven kneuzen de onderste druiven. Deze druiven gaan gisten en vormen koolzuurgas. Bij de intacte druiven in de most vindt, net zoals bij de macération carbonique, intracellulaire gisting plaats. Naarmate de gisting vordert, worden er steeds meer druiven gekneusd, die daardoor ook gaan gisten. Doordat er geen zuurstof is, houdt op een gegeven moment de gisting vanzelf op, bij een alcoholpercentage van ongeveer 2 procent. Het aflopende sap (dus zonder de schillen) gist vervolgens verder. Rode Beaujolais die bestemd is voor vroege consumptie, is het bekendste voorbeeld van een wijn die volgens de methode macération semi-carbonique wordt gemaakt.