n Classificatie van Graves

Brion en La Mission Haut-Brion. Mérignac, waar nu het vliegveld van Bordeaux ligt, was ooit een gemeente met tientallen wijngaarden. Daarvan zijn er nu nog maar twee over.

De Graves grenst onmiddellijk aan de zuidelijke bebouwing van Bordeaux en strekt zich circa 60 kilometer in zuidelijke richting uit, tot iets ten zuiden van Langon. Technisch gesproken begint de Graves al iets ten noorden van Bordeaux, bij de Jalle de Blanquefort. Het gebied is 10 tot 20 kilometer breed. Aan de oostzijde wordt het wijnbouwgebied begrensd door de Garonne. Aan de zuid- en westzijde ontmoeten de pijnboombossen en de wijngaarden van de Graves elkaar. De gemeente Léognan wordt door bossen omringd. Het landschap van de Graves lijkt verder sterk op dat van de Médoc; het is opvallend vlak en slechts hier en daar licht glooiend. Het mesoklimaat in de Graves is anders dan in de Médoc. De pijnboombossen geven in de Graves wat meer bescherming tegen westenwinden en slecht weer. Ook liggen veel wijngaarden in de Graves verder van de rivier af dan de wijngaarden in de Médoc. Voor wijngaarden die ver landinwaarts liggen, aan de rand van de bossen, is nachtvorst een potentieel gevaar. Doordat het in de Graves over het algemeen warmer is dan in de noordelijker gelegen appellations, rijpen de druiven hier iets eerder.

De bodemsamenstelling in het noordelijke deel van de Graves is in grote lijnen hetzelfde als in de Médoc. In het noorden bevinden zich de bodems met de meeste kiezel en liggen de meeste croupes. In dit noordelijke deel van de Graves liggen de grootste en bekendste wijngoederen, zoals Haut-Brion en Pape Clément. Zoals de naam ‘Graves’ al aangeeft (graves is Frans voor ‘kiezels’) bestaat het gebied voor het grootste gedeelte uit een dikke laag van gletsjerkeien, stenen en kiezels. Deze zijn vermengd met leemachtig en kleiachtig zand. Het geheel rust soms op een harde rotsbodem, maar vaker bestaat de ondergrond uit zand, al dan niet met ijzersporen. Door zijn structuur is de bodem tot deze diepere zandlaag zeer goed waterdoorlatend. In het zuiden en zuidoosten van de Graves is de bodem veel meer divers, met minder kiezel en meer klei. Naar het zuidwesten toe bevat de bodem meer zand en naar het zuidoosten toe op sommige plaatsen meer kalk. In het zuidoosten van de Graves is de afwatering minder goed dan in het noorden van het gebied. Hier zijn naast wijnbouw ook andere vormen van landbouw te vinden.

Anders dan in de Médoc is in de hele Graves niet één coöperatie te vinden. Het totale wijngaardareaal van de Graves (inclusief Pessac-Léognan) bedraagt ongeveer 5.400 ha. In de Graves is drie kwart van het jaarlijkse volume rood. De rest van de productie betreft wit. Witte wijn uit de Graves kan droog, zoetig (moelleux) of liquoreus zoet (liquoreux) zijn. Droge witte Graves heeft tegenwoordig een gemiddeld hoge kwaliteit. In de Graves zijn drie herkomstbenamingen te vinden: AOP Graves, AOP Graves Supérieures en AOP Pessac-Léognan. Tussen Podensac en Langon liggen langs de Garonne drie appellations voor edelzoete witte wijnen: Cérons, Barsac en Sauternes. Deze appellations liggen als een enclave in het Gravesgebied. Ze worden op blz. 107 en volgende apart behandeld, evenals AOP Graves Supérieures.

n Classificatie van Graves In 1855 was er maar één cru buiten de Médoc uitverkoren om in de lijst van geklasseerde rode