n Côtes de Bordeaux-Francs

Côtes de Bordeaux-Castillon telt ongeveer 3.000 ha wijngaard, verspreid over negen gemeenten. Geologisch en klimatologisch vormt Côtes de Bordeaux-Castillon een directe voortzetting van het kalksteenplateau van Saint-Émilion en zijn côtes. In het oosten grenst het gebied aan de AOP’s Bergerac en Montravel in de Dordogne. Een deel van de wijngaarden ligt in de vlakte, dicht bij de rivier. We vinden daar kiezelbodems, soms met sporen van ijzeroxiden. Ook zijn er door aanslibbing ontstane alluviale bodems, die bestaan uit een mix van zand, klei en kalksteen. Deze alluviale bodems zijn niet ideaal voor de productie van grote wijnen. De betere wijngaarden van Castillon liggen op hellingen met een kalkstenen ondergrond en op een kalksteenplateau. Van de 360 wijnbouwersinCastillonvinifiëren,bottelenencommercialiserenerongeveer250hunwijnzelf.De lokale coöperatie in Gardegan verwerkt ongeveer 20 procent van de productie van de appellation. Er worden de laatste jaren in Castillon zeer goede prestaties geleverd.

De appellation Côtes de Bordeaux-Castillon produceert alleen rode wijnen, jaarlijks zo’n 160.000 hl. Voor de wijnen zijn de gebruikelijke zes blauwe druivenrassen toegestaan. Carmenère en petit verdot mogen, samen of alleen, maximaal 15 procent van de assemblage uitmaken. De druivenaanplant in het gebied lijkt op die in Saint-Émilion. Merlot domineert met een aanplant van 70 procent in de wijngaarden. Cabernet franc (20 procent) en cabernet sauvignon (10 procent) nemen respectievelijk een tweede en derde plaats in. De plantdichtheid is 5.000 stokken per hectare, hoger dan voor de andere subappellations van Côtes de Bordeaux. Het wettelijk vastgestelde basisrendement is 52 hl/ha en het natuurlijke alcoholgehalte moet minstens 11,5 procent bedragen. De wijnen ondergaan een opvoeding tot in elk geval 15 maart van het jaar na de oogst.

n Côtes de Bordeaux-Francs De kleine appellation Côtes de Bordeaux-Francs (530 ha) ligt direct ten noorden van Castillon. Tot de productiezone behoren de gemeenten Francs, Saint-Cibard en Tayac. Er zijn klimatologisch en geologisch kleine verschillen tussen Francs en Castillon. In Côtes de Bordeaux-Francs is het warmer, zonniger en droger. Er zijn geen alluviale gronden en het gebied is iets heuvelachtiger dan Castillon. De kalk- en kleihoudende bodems zijn zeer geschikt voor wijnbouw. De beste wijngaarden liggen op zuidelijke hellingen met veel kalksteen. Sommige wijngaarden liggen op een hoogte van 100 meter boven zeeniveau, wat de rijping van druiven vertraagt. De bodems zijn in Francs relatief koel en diep, dus in koele jaren kunnen problemen met rijpheid de wijnen parten spelen.

Gedurende decennia was dit een vergeten hoek van de Bordeaux, omdat de wijn opging in de massa van Bordeaux Supérieur. In 1967 verwierf men het recht op de appellation Bordeaux-Côtes de Francs of Bordeaux Supérieur-Côtes de Francs. Sinds 2009 (oogstjaar 2008) is Francs een dénomination géographique complémentaire van AOP Côtes de Bordeaux. De herkomstbenaming Côtes de Bordeaux-Francs geldt voor rode, droge witte en liquoreuze witte wijnen. De productie van wit is zeer beperkt. Net als voor de overkoepelende appellation Côtes de Bordeaux geldt hier een minimale plantdichtheid van 4.500 stokken per hectare.

Dankzij de komst van een aantal vooraanstaande producenten van buiten het gebied (onder