Wijnbouw

De belangrijkste witte druivenrassen van Slovenië zijn: Wit: • laški rizling (13,9%) • chardonnay (7,4%) • sauvignon blanc (6,7%) • malvazija (4,7%) • rebula (4,3%) • renski rizling (4,1%) • Šipon/furmint (3,9%) • sivi pinot (3,2 %) • beli pinot (3,1%) • rumeni Muškat (3,0%)

In 2007 heeft het Europees Gerechtshof geoordeeld dat de naam van het druivenras tocai friulano, dat veel staat aangeplant in het Italiaanse Friuli, niet meer gebruikt mocht worden vanwege de gelijkenis met de beschermde naam Tokaj(i). Op Italiaanse etiketten verschijnt sindsdien de naam friulano. Omdat deze naam aan de Sloveense kant van de grens te ‘Friulaans’ klinkt, heeft een van oorsprong Sloveense producent uit Collio in 2013 de naam jakot als alternatief voorgesteld. Tokaj, maar dan omgekeerd. De naam tokai/tokaj is ooit gekozen vanwege het prestige van de wijnen uit het Hongaarse Tokaj, maar met Tokaji heeft friulano niets te maken. Friulano is niets anders dan sauvignonasse of sauvignon vert. Deze heeft geen genetische verwantschap met sauvignon blanc. De trossen zien er hetzelfde uit, maar sauvignonasse is aromatisch neutraler dan sauvignon blanc.

Wijnbouw

In de negentiende eeuw en de vroege twintigste eeuw waren er veel Sloveniërs die druiven verbouwden voor wijnproductie, maar het wijngaardareaal is in de loop van de twintigste eeuw sterk teruggelopen. Slovenië telt officieel ruim 21.000 ha geregistreerde wijngaarden. Het werkelijke aantal zal iets hoger liggen. Hoewel de Sloveense wijnindustrie steeds professioneler en in sommige gebieden grootschaliger wordt, zijn er maar liefst ruim 29.000 wijnboeren actief. Het gemiddelde wijngaardbezit is dus erg klein. Een bezit van meer dan 10 ha is een zeldzaamheid. Er zijn niet zoveel coöperaties meer als vroeger, maar de coöperaties die er zijn, produceren vaak wijnen van behoorlijke kwaliteit. Slovenië produceert jaarlijks gemiddeld 0,8 miljoen hl wijn.

De omstandigheden voor wijnbouw zijn in grote delen van Slovenië ideaal. Veel wijngaarden zijn aangelegd op glooiende of steile hellingen. Op steile hellingen zijn de wijngaarden als terrassen aangelegd. Het oogsten gebeurt in veel gebieden met de hand, omdat machinaal plukken door de steile hellingen vaak onmogelijk is. Eeuwenlang werd als geleidings-systeem het pergola-systeem (zie hoofdstuk 5) toegepast, dat een hoge fruitopbrengst gaf. Tegenwoordig wordt als snoei-

 TERUG NAAR INHOUD