DICHTERBIJ MIJ by Laurens Windig

Laurens Windig 1943 Amsterdammer en Nederlandse dichter, laat zich er niet van weerhouden veel humor een plaats te geven in zijn werk, maar vooral ook drama: wie mij leest en naar mij luistert zal willen glimlachen en ook ontroering willen voelen. Bijzonder thuis voelt hij zich in de rij van Vlaamse dichters welke hij links en rechts ziet als zijn poĂŤtisch balans. Vooral vrije poĂŤzie boeit hem uitermate. Windig gebruikt rijm wanneer het op de meest onvoorziene momenten opduikt. Hij voelt zich gedreven, zoals vele dichters, vooral de liefde in al haar vormen een grote plaats in zijn werk te geven. Hij is telkens opzoek naar het juiste, mooiste gevoel dat erin ons leven bestaat. Persoonlijke liefdevolle, maar vooral ook dramatische levenservaringen hebben hem tot het schrijven gebracht: invoelen is zijn motto. 2

DICHTERBIJ MIJ

inleiding PROZA + POËZIE = PROËZIE Proza is iedere tekst die is geschreven in de vorm van gewone taal. Proza kan kunstig in elkaar gezet zijn, zelfs rijm en een metrum (maatsoort) bevatten, maar zodra de vorm van de tekst (met name de vorm van de regels) tot doel wordt en de bladspiegel geen enkele rol meer speelt, is er sprake van poëzie. Een mengvorm tussen proza en poëzie noemt men poëtisch proza, of prozagedicht. In dit werk benoem ik de mengvorm proëzie Proza is het soort tekst dat men kan vinden in een krant, een encyclopedie, een roman of novelle, een film, een essay, een wetenschappelijk artikel of een brief. Het kan kort zijn, zoals een stukje in de krant, of zo lang als een complete meerdelige roman. Proza noemt men ook wel eens "ongebonden" taalgebruik, al klopt die term slechts gedeeltelijk, doordat elke taaluiting 4

min of meer aan regels gebonden is. Poëzie daarentegen wordt "gebonden" taalgebruik genoemd, waarmee wordt bedoeld dat een dichter zich vaak extra voorschriften oplegt bij het schrijven: kortere egellengte, vast aantal lettergrepen, metrum enzovoort. In de literatuurgeschiedenis heeft de term proza een wisselende waardering gekend. Lange tijd werd het als minderwaardig aan poëzie beschouwd. Geschiedkundige teksten bijvoorbeeld, waarvan we nu automatisch verwachten dat ze in proza geschreven zijn, werden in de Middeleeuwen op rijm gezet (een voorbeeld is Jacob van Maerlant). Ook ernstig toneel moest tot in de 17e eeuw rijmen om voor vol te worden aangezien (voorbeelden zijn Racine, Vondel). Vroege tijdschriften namen poëzie op in een mate die voor een hedendaagse lezer opmerkelijk is. Opmerkelijk is dat veel van de 20e-eeuwse en hedendaagse poëzie minder strikte 5

vormkenmerken laat zien dan oudere poëzie, terwijl het rijm in rangorde is gezakt tot het niveau van Sinterklaasrijmpjes en reclame (en ook daar al als ouderwets wordt ervaren. Inmiddels is de waardering voor de prozavorm toegenomen. Dit valt ten dele te verklaren uit de dominantie van die vorm; terwijl poëzie veel minder wordt gelezen dan voorheen, en poëziebundels nog slechts oplagen kennen van enkele exemplaren, is in de literatuur de roman verreweg de meest gelezen tekstsoort, en ook in tijdschriften wordt overwegend proza aangetroffen. De komst van nieuwe digitale uitgaven van de E-boek verovert de wereld. Zou Shakespeare ergens staan te springen of draait hij zich om in zijn graf? Zie tevens http://www.proetry.com/proetry/ *samengesteld uit Internet gegevens en ten dele door mij bewerkt’. 6

DICHTERBIJ MIJ

DICHTERBIJ MIJ wenk mij maar want ik wil dan wel dichterbij je komen met gedichten waarvoor zou je moeten zwichten voor mijn woorden? overkomen zullen zij niet altijd in rijm doch iets naderbij en erachter dichter naar mij bij mijn gedichten of proza, poëzie, proëzie, hoe je ze ook noemen wilt van mijn part van mijn deel van mijn hand van mijn schrift uit mijn geest je kunt ze benoemen zoals jij dat wilt gezwets of geouwehoer het maakt mij echt niets uit geen moer want ze blijven uiteindelijk van mij 8

ZELFBEDROG en dan ontdek ik binnen dat buiten de zon schijnt de volgende stap draait om inbeelding dat de temperatuur gestegen is en dat het terras roept: â&#x20AC;&#x2DC;knal de boel aan de kant en kom in de tuinâ&#x20AC;&#x2122; dan volgt het schrikeffect van wakker worden lul, het is tien graden boven nul maar misschien niet uit de wind kijk, dit is nou zelfmisleiding

SELFIE er zit meer achter dan je denkt niet alleen een eigen gemaakte foto vraag het maar eens aan een vriend van een vriendin haar vriendin die er eentje op haar nachtkassie heeft staan zij heeft ook weer een kennis die hem vaker hanteert dan je denkt met welke hand is niet bekend en dat maakt ook niets uit zoâ&#x20AC;&#x2122;n selfie het is gewoon een natuurlijke zaak een eeuwenoude handeling in een nieuw ontstaan woord Je hebt ook mensen die ontiegelijk op zichzelf gesteld zijn ik, ik, en nog eens ik de zogenaamde egoĂŻsten en egotrippers die het altijd maar over hun selfie hebben 10

GOOCHEM kom, zegt opa dan gaan we piepkleine schilderijtjes schilderen eentje voor papa en eentje voor mama als het mislukt is het niet erg nee, zegt mijn kleinkind want dan is het pas echt kunst

POĂ&#x2039;TISCHE VRAAGBAAK voor ondergeschikten die mondig zijn en hun mond open durven doen ondanks tegenspraak niet wordt geduld: mogen wij uw directie beleid en functioneringsblad inzien? door wie is het gemaakt? heeft u een luisterend oor of heeft u last van Oost-Indische doofheid? onderzoekt u weleens het stressgebied? van bergen en dalen bij medewerkers? hoeveel dagen rusten er tussen een aanvraag en onderhoud dat een ondergeschikte aanvraagt? Moedigt u personeel positief aan? vindt zoâ&#x20AC;&#x2122;n gesprek plaats in de eigen tijd van het personeel? nodigt u het personeel uit voor een vergadering in hun eigen vrije tussen de middag tijd?

houdt u zich ook bezig met anderen hun beloning en deelt u ook weleens geregeld flinke extraatjes uit? heeft u weleens van schouderklopjes gehoord? heeft u alle wielen al gebruikt die zijn uitgevonden of moet die van u nog worden gesmeed? hebben uw medewerkers kasten vol met petten, van voorgangers, die zijn opgezet in achterliggend jaren en tot op heden? leeft u alleen? werkt u solo? heeft u werkervaring? bent u praktisch ingesteld of alleen theoretisch? kunt u creatief denken? hebben ondergeschikten u weleens gezien en kennis met u gemaakt? wie is uw informant?â&#x20AC;Ś.â&#x2020;&#x2019; 13

heeft u weleens lastig personeel eruit weten te werken? ontvangt u nog wel een kerstpakket? werkt u vaak over en ook over een ander zijn of haar rug? kunt u ons nog even tijd gunnen om het e.e.a. uit te pluizen? mogen wij u eventueel overladen met opeenvolgende vragen voordat wij een Quasimodo als klokkenluider kunnen aanwijzen?

ALTERATIE niets, maar ook niets heb je in eigen hand als inspiratie plotseling gedag zwaait en jij ineens leeg verbleekt dan is het wachten op terugkeer of je een ons weegt als een slap plak kaas zonder korst dat langzaam wegsmelt als de inbeelding van het beeld je niets doet vergeet het dan maar

ONDANKS DONKERTE grijp ik alle moeite bij de lurven onderuit mijn warme dekbed durven rappend springen zingen vergaat me een beetje zoals ook bij vogels en weet je onder af en toe piepen kies ik voor genieten ietsiepietsie tjilpen ook niet lukt het licht nog slaapt weer gegaapt ik raak in ieder geval kant noch wal het valt niet mee maar ook niet tegen 16

knerpt mijn kop op ritme van de regen ben opstandig en onhandig met kouwe voeten op het laminaat weet je wat ik zing? al is het laat in de ochtend? ik duik er nog us effies lekker in!

VROEG het is weer eens vroeg vandaag te pril om op te staan en nog zo stil als je de klok hoort tikken zegt het genoeg het nieuwe jaar heeft weinig zin alhoewel het begon met gedonderjaag aftuigen en inrekenen kaalscheren, ontgroenen millimeteren en vastzetten zodat iedereen het goed kunnen zien de kerstboom moet ook worden afgetuigd dat is een andere kale zaak

BLAKENDE ZON het licht eraan hoe zoâ&#x20AC;&#x2122;n dag je raakt in wintertijd de zon bijna elf graden over mijn jaren blaakt hij straalt en overstroomt hij gloeit en vlamt in mij o dit getij zo zalig vieren met ons zelf is goed en ik gedij

1 APRIL U spreekt met Schouten. Wat ik graag van u zou willen weten, u speelde ooit bij het afscheid van de heer Groot zo schitterend in een toneelstuk, dat het mij altijd is bijgebleven. O, wat leuk? dat was het zeker mevrouw Klein en ook zo passievol. O ja? Jazeker, maar waar ik u voor telefoneer is het volgende, wij zijn van plan een toneelgroep op te starten die alleen bestaat uit medewerkers van ons bedrijf. O, wat leuk? Ja, heel erg leuk, en wij hadden gedacht u daar voor te vragen en te laten voordragen omdat die rol die u destijds speelde bij het afscheid van de heer Groot onvergetelijk was. O, dankuwel

Geen dank mevrouw Klein u mag uzelf daar wel voor bedanken. Ja, dat zal ik zeker doen. Maar wat leuk? Wanneer beginnen de repetities meneer Schouten? Dat moet nog blijken uit een auditie die u zal moeten ondergaan. O, wat leuk. En wie is de regisseur? Dat is de heer Ahrend Hauer, de vader van Rutger Hauer en Annemiek Hauer. O, wat leuk zeg? Dat is het zeker mag ik wel zeggen. En neemt de heer Hauer ook de audiĂŤnties af? Nee, dat doet de paus De paus? Ja de heer de Paus, hij neemt audiĂŤnties af en de heer Hauer audities. 21

Goh, wat leuk? En is het stuk al bekend meneer Schouten? Ja, dat is bekend. Het is van Anton Tsjechov en heet de drie zusters. De drie zusters van Tsjechov U meent het? En welke zuster speel ik dan eventueel? Als u door de audities komt hebben wij natuurlijk een keuze uit drie zusters. Ja, dat begrijp ik meneer Schouten. Jeetje zeg? De drie zusters heten Anna Kentnina, Natasja Kandenyksvan en Olga Tuschinski u heeft de eerste keus. O, wat geweldig, echt heel leuk en nog wel in theater Tuschinski. Nee, dat is een bioscoop, de locatie is nog niet bekend, maar eerst natuurlijk de audities! Weet u misschien al wanneer die audiĂŤnties zijn meneer Schouten? 22

Ja hoor, de audities zijn de gehele maand augustus a.s. hier in het restaurant van ons gebouw. augustus zegt u? Ja maar, de gehele maand augustus zit ik in Griekenland meneer Schouten? Blijft u daar dan gewoon lekker zitten mevrouw Klein, dan gaat het gewoon over en hebben wij alreeds een tweede en derde persoon. Dankuwel mevrouw Klein. Ja maar.. Nee, uhum.. jammer ja, dat klopt, heel jammer. Dag mevrouw Klein. KLIK. Hallo, halloho, hallooohoooo, jeetjeâ&#x20AC;Ś. Das ook wat?

SOMS scheurt de winter slagzij daar waar hij heftig vaart de verre staten ogen lijkwit maar hier in het westen krult hij amper nog in warme vesten ontdek angstvallig knoppen die op springen staan schreeuw: te vroeg, te vroeg ga nog even terug maar waar vandaan want morgen als de vrieskou scherpt zullen jullie triest vergaan ?

MUZIKALE BREINMASSAGE is het niet bijzonder dat wij onderuitgaan door jouw tonen wegebben in streling en stroming van innig hoge gevoelsband onze emoties niet meer beheersen en laten meeslepen door zwevende liefde als zalig diepste wezen van mijn zijn in verrukking der gevoelige wetenschap wordt gebracht muziek en mystiek mij voor eeuwig boeit in uw gevang

WAAROM ZOU IKâ&#x20AC;Ś een gevecht aangaan met inspiratie als ik hem al een tijd niet zie? hij schrijft geen enkele zin is toch mijn evenknie het is weleens goed dat een schrijver weet dat de geest ook afhankelijk is buiten de eigen wil om, want bezieling als sleutelfiguur is de spil zie dit schrijven vooral als uitdaging of hier nog iets van mijzelf in zit een eigenschap van gedrevenheid die met ongeduld de boel omspit vergeet niet dat Pathos streken heeft ook anderen wil voeden die wachten na een overrompelende tijd van dichten ik niet de enige ben die poĂŤtisch leeft

OPSPEUR waar zijn de parolen waar ik niet bij kan komen door een stremming liggen zij verscholen achter een ontastbare muur die zorgt voor struikeling of moet ik zoeken binnen een duistere stagnatie van een luchtkasteel? achter iets vaags waar zoâ&#x20AC;&#x2122;n gebied sprankelt en van alles toezegt ik bereik geen beloofd land komt het misschien omdat het mijn vertrouwen blokkeert creĂŤer zelf wel parolen waarin ik onderuit kan gaan in eigen ongeloof

VANUIT DE GANS wij trekken bijna dezelfde trek zoals die van de gakkende mens waar zelden mee wordt omgegaan bijna dagelijkse eenlijnige tred ganzen zijn tactischer onze familieband is veel sterker en zintuigen zijn scherper daar willen wij voor staan wij zijn monogamer zonder hebzucht paren blijven hun leven bij elkaar door eigen drang en plichtsgevoel niet om uiterlijk zoals de mens want onze uit en ingewanden worden door de mens misbruikt daar willen wij niet bij stilstaan wij ganzen zijn van goede wil en geven geen tegengas hoewel een klap met de vleugels doet vergaan men heeft ons een naam opgeplakt als domme gans en dan gakken wij niet eens over menselijke misstappen wie zijn er nu zo dom?!

UITVAL TANKA Geen haar op het hoofd die eraan denkt te vluchten van de kaalvlakte het ligt onder de wortel dan zijn haren de dupe

JE WOU ZO NODIG weet je nog dat jij me vroeg of ik het leuk zou vinden als je nog een keertje danste tussen de schuifdeuren op je rode schoentjes? zou je dat nou wel doen, zei ik met jouw overgewicht en leeftijd wij moesten wel lachen je stoof regelrecht op me af en lanceerde een klapzoen uitgelaten dwarrelde jij voorbij en ging aan de gang op een zelf bedacht melodietje en genoot, maar ik was bang dat je zou vallen jouw blos had bijna dezelfde kleur van je schoentjes en je zoentjes na het pirouetteren als een tol stond je plotseling stil en knalde bovenop de TV en kreunde, o jee kan niet meer op spitzen staan helemaal niet meer op tenen 30

wij hebben de schuifdeuren voorgoed gedeeltelijk op slot gedaan jij er niet meer tussendoor kan gaan ik masseer nog steeds je dikke benen

ALS IK NAAR JOU ZIE begrijp ik pas waarom wij de lente lente noemen dat is evenzo met de zomer jij oogt niet als de herfst en de winter doch als ik alle seizoenen wil noemen draag jij ze allemaal in jouw natuur

AFSTAND dit moet je meemaken zei mijn vader toen ik nog jong was en Maria Callas viel in mij vanuit de opera te Parijs het kwam door haar beeld dat later weer vervaagde haar stem kwam later veel later binnen die ik verzwolg in al haar passie en triestheid nadat zij gestorven was liet ik haar los te PĂ¨re-Lachaise eveneens te Parijs haar gezang ging op onbewust deed ik afstand van deze affectie

LIJN als jij mij niet begrijpt wat ik niet van jou begrijp zitten wij toch allebei op één lijn

STILVERLANGENPLAS zij droomt om verademing als een zucht zachtjes wervelt over de stilverlangenplas waar teer slapend water spiegelt of het wil zeggen, herschep mij niet watervogels vergeten te bewegen hun sluimering te doorbreken zij willen zichzelf zijn tussen hemel en water, de aarde volgt later voel de ontroering van absolute vrede

ONTBOSSING hoor je het gekrijs vanuit de lucht? het zijn de vogels op hun vlucht zij ondergaan hoe klein ze zijn boven kale vlakten hels venijn adem stokt veelvuldig in een zucht bomen op schavot is geen gerucht natuurverkrachting is hun pijn de bijl hakt scherp in levend brein er kleurt geen hoop als enig teken vergrijst onder doodse deken smorend dreinen spoken in het vuur de hel brandt tot het laatste uur

CARRIĂ&#x2C6;RE als dan het licht gaat dagen boven mannen en vrouwen der ontknoping van logische explicatie achter de psychologie waardoor het te jachtig struikelend spreken dat bijna niet te volgen is onthult zich de verklaring van het gehaaste denkraam door het beklimmen van de ladder te snelle ritme van het leven druk, druk, druk, snel, snel, snel eeuwig en altijd tijd ontbreekt door productie en prestatie storten zij finaal hakkelend neer zo jong nog en nu al uitgebrand superieuren hangen de vlag uit druk, druk, druk? dan u bentâ&#x20AC;Ś niet geschikt voor deze job!

SCEPSIS naar bed als de kaars is opgebrand maar walmt tegen zijn zin in en brengt het programma in de war uitgeblazen wacht hij op zichzelf en het besluit tot doven de essentie verzuimt hij het overige ligt meer voor de hand peuteren aan kaarsvet

ÂŠ Ardalan Najjarkakhaki & Laurens Windig 38

LENTEKRIEBELS begrijp het vroege opstaan van een nieuwe lente wel had er zelf ook een handje van de dag vroeg aan te gaan sprong uit mijn bed na stijfheid van de winter meestal veel te tijdig een stempel op de dag gezet daarom voel ik het gezucht uit bollen van de lente knoppen die op springen staan dat gedonderjaag zit in de lucht

VAN HOREN ZEGGEN mijn grootpapa de vader van mijn vader die ik niet heb gekend bleek slim te zijn eigenbaat vooraan hij creĂŤerde een stang die te monteren was tussen omaâ&#x20AC;&#x2122;s rijwiel zodat hij op zijn herenfiets kon karren gaan

MOONWALK SONNET in begin het horten en stoten ontstond totaal geen mededogen had ik van achteren maar ogen achterover teruggefloten kletterend op gevoelige stuit alsmaar ruggelings pijnlijk duiken Michael een poepie laten ruiken daarna is het echt over en uit de laatste keer was me een zeperd? het leek wel een salto mortale zoiets krijg je als Jackson dweperd waarom nou dat catastrofale? het zal moeten lukken als leperd op weg naar de bekerfinale!

ROMĂ&#x201A;NTICO geliefde krul je in mijn armen dan laat ik je de vertes zien bovendien het lieve leven voorbij de kim laat mij je dragen over jong groene akkers bloemrijke velden en glooiende heuvels waarover ik vertelde laten wij oprijzen van de aarde hangen boven turquoise zeeĂŤn zwevend met de vogels mee tot wijzelf vleugels krijgen transparant opgaan in een waas van het ongekende die verwelkomt na deze gewaarwording boven ons bewustzijn

GISTEREN wilde ik jou nogmaals vertellen dat het een blauwe maandag was een dag die in mijn geheugen staat gegrift jij hebt die dag zelf gelanceerd behalve dan met depressies jouw blauwe maandagen waren schering en inslag en dreven snel over van de ĂŠĂŠn op de ander even verkering met van alles dat je tegenkwam even dit en even dat even zus en even broer overal had je snel genoeg van en dan langs je neus weg zeggen zogenaamd die dagen niet kende kom voor die spiegel vandaan!

ANTHOLOGIE in principe is het niet de bedoeling een bloemlezing te verzamelen uit eigen beschrijvingen alhoewel mijn tuin er mooi bij staat knip ik er geen bloemen uit bepaalde soorten benoem ik niet zoals een schoon erotisch boeket dat hou ik voor mijzelf neem nou bijvoorbeeld zoâ&#x20AC;&#x2122;n pracht van een open phalaenopsis dat is toch om te watertanden? kom eens iets dichterbij mij

PINKSTEREN ik tooi pinksterbloemen in je haren en kroon je als mijn koningin ze kleuren lilablauw en flitsend wit als vlammen van een heilig vuur als ik betoverd in je ogen zie telt iedere seconde steeds een nieuw begin je glimlacht, en je warme kussen sferen geest van liefde levenslang en puur

WIJ VERWAZEN DE WINTER plotseling gaan dan ogen open herken je dat? langs lentegroene stroken lopen waar jij van zegt tegen mij het lijkt wel of jij erin huist okay ik geef mijn zwakte toe dat ik jou in pastelkleuren herken waar jij mij telkens inluist als kwestie van zien en gewen dan geef ik mij aan minnen over als ik jou in voorbodes zie van opgaande lente in perken van prille voorjaarsbloemen ik krokus jou waarin ik wil in heel mijn bejaarde overgave trek ik je behulpzaam op schoot lachen wij eigenlijk om niks zie ik je wangen krokussend tinten tot de tijd ons dood

STA OP TEGEN KANKER kanker slaat zwaar om ons heen mijn zwager Henk en zuster Jenny stonden op hij versloeg hen zij redde het niet en nog is het niet genoeg mijn zwager Willem en ik zijn ook opgestaan wij vonden een uitweg zo overkomt het herhaaldelijk ons allemaal sta op voor kanker kanker, ga onze huizen voorbij

OSCAR zoals jij jouw ogen vol van vuur en tsunami van kritiek over mij heen kan laten gaan Judy Dench of Meryl Streep overtreffen het niet en ik de weg kies van de minste weerstand omdat jij vindt dat ik ook weleens de kamer kan stofzuigen smelt ik alleen al voor jouw grote vurige ogen en temperament die vanuit je tenen komt om mij plat te krijgen vrouw wat hou ik toch van jou jij weet net zo goed als ik jij een Oscar had gehad en die van mij had gekregen maar omdat ik die zelf nog niet bezit kan ik je alleen een kopstootje koffie geven! zonder melk en suiker nou dan weet je niet wat je mist jij hebt het laatste woord wat je niet weet dat mis je niet 48

WAAR IK NIET VAN WEG WIL stel dat doezelen mij halverwege de dag zwevend laat beleven waar ik niet van weg wil dan volgt er een milde gedachte als dit sterven zou zijn waar ik niet van weg wil

OTIUM dan overkomt mij ineens weer een moment dat ik niet eerder kende dan vandaag kwam het door rust? waar lag het al die tijd verscholen ver buiten mij waar ik nu gebruik van maak

INTERPRETATIE Hoe vaak heb ik niet tegen je gezegd niet overal je neus in te steken handen en armen voor laten gebruiken maar je begreep me niet (tussen twee haakjes) ik ook niet INTERPRETATION How often I did't said to you everywhere in stabbing your nose hands and arms to use but you did not understand by the way, I donâ&#x20AC;&#x2122;t either

BARMHARTIGHEID Als ik vermoeid met lede ogen ietwat verwaasd zicht wil volgen achter zich de kim verzadigd zucht voel ik opgekomen mededogen voor een boompje door eenzaamheid verzwolgen vermist onder verdwaasde wolkenlucht de weide vlakte roept en wenkt mij dichterbij en smeekt om hulp er naast te gaan, de eenling bij te staan het kleine ding beweegt of het zeggen wil laat mij maar wiegen in jouw eigen waan

COMPASSION If my eyes are tired of weakness show slightly blurred will follow behind the horizon saturated sigh feel compassion arise a small tree overwhelmed by loneliness foggy misled under cloudy sky pasture calls me and beckons closer and begs for help you can protect the loner please stand beside so it does not feel alone and cradle it in your own imagination

http://youtu.be/zeTSUNMDQig 53

AANWINST en als jij zegt dat ik veranderd ben zou het best in mijn voordeel kunnen zijn of nadeel dat maakt geen fluit uit iedereen verandert binnen en buiten ouder worden zie het als verrijking van de geest zolang het geen aftakeling is wijsheid komt met de jaren ervaring speelt de grootste rol of blijf je graag een doetje die over zich heen laat lopen? ook draait het om acceptatie dito rond het uiterlijk rimpeling is eveneens aanwinst door het leven om trots op te zijn dus vandaag spiegel ik mij extra hoeveel zijrivieren ik nu weer heb laat je aanzichtland niet ontginnen er zijn rampen genoeg ontstaan 54

HAIKU begrijp er niks van twijfelt een buitenbloempje waar blijft de winter?

SENRYU heel gek zegt Manouk als een schilderij mislukt noemen ze het kunst

GRIJS ik kon niet anders meer mijzelf gedwongen zien doch dan vanuit haar ogen de pijn bekroop mij zeer in kille nachten bovendien ondergaan door mededogen emoties ondervinden is zoiets van medeleven in het duister tranen zijn er niet voor niets

VOETTOCHT VIA LAVACOLLA kort in de bocht nog naar een uit de kluiten gewassen fallus gezocht doch hij was daar alleen destijds op een voettocht uitgelegd vlakbij Santiago de Compostella jammer genoeg geen standbeeld in erectie dat in volle glorie laat zien hoe trots er naar de hemel wordt gewezen uit dank vol van liefde en lust na de schepping hier wasten schijnheilige pelgrims die voornamelijk de lul waren als heren die zich zonder vrouwen compleet als mannen gedroegen onderweg vermaakten in kroegen boetedoening voor escapades naar Santiago de Compostella na een zalige daad waar zij zich niet van konden distantiĂŤren zichzelf ook nog in de tang namen en de rivier indoken voor een wassing

IK HAD HET VOOR NOPPES GEDAAN een erezaak voor Amsterdammers maar zoals het al eeuwen gaat aan bewoners is nog nooit gedacht geen hond weet van 3 Andreaskruisen de stad bestaat wel uit grote letters I AMSTERDAM maar dan moet je niet kleurenblind zijn want de eerste XXX zijn nu I AM rood, ook zo vreemd want wij spreken toch Nederlands? had er een Amsterdammertje gezet of een geel bord met omleiding of een smiley als parkeermeter kom wij doen een prijsvraag wie maakt ons een nieuw logo! als prijs mag men een weekend vrij parkeren met het openbaar vervoer!

ONVERSTAND een nieuwe buurvrouw die domweg tussen neus en lippen door vraagt of jouw rimpels in je genen zitten en of dat het een restant is van een losbandig leven? en dan lacherig antwoorden van, zoiets overkomt jou ook als jij tussen neus en lippen door domme vragen afvuurt en zomaar door de buurt wordt uitgekakt ze begreep er totaal niets van en vroeg, zou jij dat nog eens willen herhalen, dat werd natuurlijk graag voor haar gedaan zegt ze, ik denk dat ik het nu wel begrijp weet u wat een losbandig leven is?

KANJER persoonlijk ben ik altijd voorzichtig om te zeggen wat ik vind ‘wat een kanjer’ wordt vaak fout geïnterpreteerd vissers weten er alles van als Erika het zegt ligt het toch anders want zij is nog steeds een kanjer qua omvang kun je er alle kanten mee op bijvoorbeeld in de duinen werd een keer nageroepen door een oude schoolvriendin ze zwaaide ‘oehoe, isie nog steeds zo groot?’ ik kende haar heel hoed maar heb niet teruggezwaaid!

LETTERWEIDE destijds baande lompheid mijn benen door het hoge gras alsof ik beslist de eerste was rondzag of er bloemen bloeiden die ik in volle glorie plukken kon het voelde als mijn letterweide merkte in mijn geest de geuren van pastel tot hun primaire kleuren petieterig tot hoog gesteelde zolang mijn letterweide streelde alsof ik ontroerd de zon rond spon

WIJ STAAN ER NIET ALTIJD BIJ STIL hoe teder schoon het oogt geschonken als impressie zachte winter zonder sneeuw zicht van lente jong beoogd als ik zo tussendoor dan waarneem dat een spreeuw gedreven baddert in de vijver al rondom een koolmees hipt of het fluiten wil 'ik wil het ook eens uitproberen' zenuwachtig twijfelt in haar ijver

TSUNAMI VAN EMOTIES het lijkt op vluchten alsof de wereld achter hen vergaat men wringt door alle bochten een val kan de allerlaatste zijn er is geschreeuw de tijd stormt jagend aan nog weinig kracht in ademnood oranje kleurt de overhand na de nekslag volgen mooie kanten barstensvol van ongeloof golvend in emoties Een Sotsji- shock laat nog vele jaren sporen na de ĂŠĂŠn wat dieper dan de ander perst vreugde hemelwaarts

SYTSKE VAN DER STER als Britten een gestalte zoeken zo één van overzee voor historisch aangeklede films evenzo op de TV met een onvervalst klassiek gelaat dan hebben wij zo’n ster bij toeval ook nog wat roodharig zij schittert mede door haar ogen binnen ons bereik en niet zo ver waar zij ontpopt in vol ornaat nu ligt haar schoonheid wat verborgen zij straalt op eigen kracht binnen een zelf gekozen universum dus kunnen haar niet thuisbezorgen

SOTCHI 2014 SPLAAKVERWARKING toch spreken veel anderstaligen iets van onze taal ik luister naar reacties ikke sien kanne nitdie kleedienk kloer von skaatsoers toe fel foel toe fel da eel fel oer anju e nokes oer anju pien ien ooch so pien mens mit vlak sfaai eele tiet anters da Roesiska flak mekaar door von kloer nit wiet bou root kloer flak ollan root wiet bou wappe eel tiet ikke wakke skut voksliet kenne uit hooft al wiel elmoesie von asauu ikke wust eel eg wust

ECONOMIE STIJGT de burger houdt de knip dicht nogal wiedes zij voelen zich als kippen kaalgeplukt zelfs als angorakonijnen waakzaam krijsen tot hoe ver kan men gaan een koe die geen melk geeft is niet meer uit te melken en dan toch nog bewegen en spatje te geven? al is het een laatste cent voor in een parkeerautomaat maar wat doe we nog met een enkele cent? als ze er niet meer zijn?

IK DE MAN ik zou weleens willen voelsprieten en ervaren hoe een moeder zich voelt met haar kind het grootste wonder der geboorte uit haar lichaam eigen geworden vlees en bloed eeuwig verbond van bescherming het intens liefhebben waar zelfs de grondvester in al zijn overgave geen weet van heeft

I THE MAN just might like feelers experienced what a mother feels with her child the greatest miracle born of her body own flesh and blood perpetual protection the intense love where even the begetter nothing knows about it

IN DE PUT dan komt meteen weer het geijkte rijmwoord boven dat men tegenwoordig overmatig misbruikt waar ik direct dt aan toevoeg om het minder schokkend te maken hoewel het juist inspireert en streelt als je het gaat ontleden blijkt het een enorme delicatesse te zijn waar je de lippen bij aflikt de andere put is ondoorgrondelijk wel te ontleden maar vaak niet te omschrijven en rangschikt men het onder depressie plotseling opkomende storm na innerlijk alteratie en afwachten om er uit te komen als onweer voorbij getrokken is

MAG IK U BESTUIVEN? ondank dat de winter dit jaar niet lang duurt kijk ik de bollen uit de grond niet zo rond als ze zijn maar ontpopt als bloem geen bakmeel daar kan ik niets nalaten geef mij maar en geurige schone rode intense ik heb iets met bloemen want ik ben de bij die ongevraagd voortplant

OP DE WANDELING

vandaag loop ik het zonlicht vooruit voel haar warmte of zij zeggen wil, ik geef je een zetje naar huis waar jij zojuist vandaan komt dan murmel ik iets in mijzelf, een steuntje in de rug kan geen kwaad als zij begrijpt wat ik bedoel rechts van mij draai ik de hoek om van de straat als zij verdwenen is, zeg ik nogmaals dat er nog meer mensen op haar wachten velen wachten tot de zon opkomt ze weten alleen niet wanneer zoals ik in ieder geval in het oosten

ON THE WALK

today I walk the sunlight ahead feel her warmth or she want to say, I'll give you a nudge at home, where you just came from I say to myself, a helping hand, that's not a bad thing. if she understands what I mean on the right-hand side I turn around the corner of the street when she is gone, I say again to myself, there are other people waiting for her a lot of them wait until the sun comes up they just do not know when, like me In any case, in the east

ONVERWACHT hangt mijn lichaam als een jas over de rugleuning van een witte crapaud in het Stadsmagazijn aan de Keistraat te Antwerpen waar ik automatisch terugdenk aan toentertijd met herfstbladeren die verstrooit over de vloer het najaar uitbeelden ze lagen zelfs in de zitting van bezoekersstoelen schoon op een rij afwachtend op poĂŤtische emoties en zuchten van toehoorders een dichteres met kristal heldere stem opende haar evenknie tussendoor het walmen van kaarslicht en emotioneel gesnotter onverwacht viel er een grote stilte het publiek zat doodstil in hun zetels gaven geen kik toen licht en geluid uitviel men dacht dat het zo betaamde

DICHTEN KAN ZE zij had alleen haar stem te bitsig aangetrokken Elvire Naaktgeboren is zeer volbuikig overtrokken publiek is zich ter plekke wezenloos geschrokken na de eerste uit de hand gelopen strofe weggetrokken

ALLES GEGEVEN jaren zijn er klappen opgevangen voor een blader bedrijf met een kast vol petten wie heeft ze niet gedragen? vraagstelling, verblijft u daar? dan smakken alle deuren open zonder enig antwoord weg met de slaven! een afsluiting welke eeuwig draaide om hun as kreunend en steunend met een zweep het einde in zicht wrijvende handen zo, het werk is geklaard kom laten wij weer eens concentreren zonder iets terug te geven er is minuscule hoopâ&#x20AC;Ś of een touw om de nek je kunt mee naar het onbekende verre of wij laten je achter in een donker bos! 76

ZIJ WIL IN HET HART

Jarenlang is zij op het hart gericht om te zien en te voelen of er voor haar ook een plaats is ze blijkt een stuk ongewis doch de hoop nu sterker dan ooit toch vraagt zij zich af er nu niemand is die haar hebben wil om het figuur en smachtende lippen karakter speelt geen enkele rol mocht het zo willen zijn dat het lukt dan zet zij alles op alles om gelumbeckt te verschijnen voor niemand gaat zij uit de weg maar in het hart met nietjes op de meest gewilde plekjes lijkt haar en ook voor aanbidders een bijzonder pijnlijk uitgesproken centerfold aangelegenheid!

GEKNAPTE UIL een halfuurtje doodliggen vond men teveel gezegd heb ik simpelweg overlegd het een verhaal te noemen iets dat te maken heeft met wat geluidloos zoemen binnen een bepaalde tijd dan wel over de dag verspreid liefst binnen vierentwintig uur rijmen is verplicht maar niet achter elkaar dat wordt te zuur en valt men in zwaar verdriet allerlaatst lijkt het op moraal langs een langdradige zuil slechte gewoonte aan de haal verhaal van de geknapte uil simpel in Jip en Janneke taal oer Hollands en gek gezegd overlegd met natte klapzoen lekker een zalig dutje doen!

SPEELTUIN VAN MIJN TAAL vanaf het begin af aan kan ik er wel inkomen want als je erin wilt komen is dat altijd vanaf het begin wil je er niet in komen dan kom je er ook niet in gaat het gewoon voorbij zoiets moet je begrijpen sommigen komen er wel in dan moeten ze haast maken net op het nippertje springen begin of eind van tram of trein dat begrijp ik best mocht je het niet vatten dan kom je er ook niet in als jij begrijpt wat ik bedoel bijzondere hiervan is men noemt het ook geouwehoer zoiets moet je begrijpen doe je dat niet heb je pech!

HEB JE GEEN BLOEMETJE? zo is het helemaal niet mannen zijn niet alleen maar eieretende harige beesten die maar ĂŠĂŠn ding willen van een vrouw zoals wij ook haar vertroetelen als zij erom vraagt als zij er niet om vraagt verzorgen wij natuurlijk niets een man kan niet steeds aan de gang blijven te verwennen vertroetelen met een bloemetje dan raken ze afgemat zoals ook een vrouw dat doet zij heeft ons heft in handen zoniet dan eigent zij het wel toe dat doet haar wederhelft ook tenminste als zij dat toestaat het leven bestaat uit synthetiseren prachtig woord om naar te zoeken begrijpen ze dat niet van elkaar dan gaan ze uit elkaar! 80

LIDL sorry, zegt ze mag ik even tussen uw benen dweilen er is een pot zuur gevallen!

SMAK goedemorgen schat kom, dan geef ik jou zo’n onvervalste warme ochtendzoen die wij elke dag zo’n paar keer overdoen stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt… jaha, hoepel op :D

PLAT GEZEGD spraakzaam waren we niet toen we een uurtje gingen lopen om in beweging te blijven jij had de schurft in omdat de zon ons ineens in de steek liet de regen had jouw lach verpest af en toe gooide ik wat lolletjes op om je bui wat losser te krijgen je ontdooide lacherig toen ik door de hondenstront liep en vond dat het baasje uit de buurt moest blijven drek trok ons weer dichter bij elkaar

ONVERGETELIJK op uw nylonkousen bracht u mij door de wintergang naar de buitendeur van Huize De Schutse ik zei nog dat het veel te koud was maar het maakte u niets uit alsof u voelde dat het de laatste keer was onze omhelzing en uw lieflijke moedergeur had zich vreemd verkleed en wij zwaaiden elkaar een weerzien enkele dagen later belde pappa ons op dat het licht u had opgetild drie maanden later is hij u nagevlogen

MAMMA ik probeer uw stem en woorden na al die jaren van gemis weer eens terug te halen ik zie nog wel alleen uw eeuwige glimlach die mij na uw sterven niet in de steek liet

STRAATANGST 1950 nog steeds dwalen mijn kinderogen door de bijna lege wachtkamer van het Emma Kinderziekenhuis op de kille zitbank ben ik in mamma gekropen tot die bekende zuster haar hand uitstak nog hoor ik haar stem die vroeg of ik met haar mee wilde gaan natuurlijk wilde ik niet maar ik moest mamma huilde vaak tussen tot straks en haar glimlach door en ik nog lang daarna als jochie ook die zuster huilde van blijdschap toen ik weer goed lopen kon straal misselijk door de Sarphatistraat nog herken ik dat gevoel van vele jaren later toen onze dochter er lag en telkens als ik door die straat moet

SCHATJEME dan is er ineens zo'n aaneengebonden nieuw geboren woord op de vroege morgen zoâ&#x20AC;&#x2122;n spimpelwegge duiding onbewus alleen verwant aan jou onder een warme ochtendkus dat ik veel van je hou bloem jij bent me zegge

*op het eerste lezen lijkt het gebroken onbeholpen taal maar dat is het niet! 87

DE WINTER IN â&#x20AC;&#x2DC;T GROEN GEKLEED de winter waait alleen wat kil achter groene voile herfst vertrapt door lentetijd haar strijd heeft aangezet gewassen jaarlijks sterven nu zomaar overleven waar niet altijd het zonlicht straalt naar buiten snel ter been groetend naar de bijna kale wilgen waar al een liaan gedijt boven gekrokust bloemenbed wie wil zoâ&#x20AC;&#x2122;n beeld niet erven van het ene op het andere jaar waar niemand voor betaalt

DOOR DE GROND schaam je niet want zelfs campingmensen trekken wel eens aan de verkeerde bel na een stortbad in het donker jij in gedachte blindelings in ons 1-persoonstentje dook wat dacht je dan dat ik gekeerd in mijn blote kont naar de ingang stond? klaar in onze slaapzak te duiken? jij aan mijn bel trok en gelijk tussendoor mijn benen in het tentje kroop? van mening dat ik het was? in de kampwinkel zag je die heer weer hij knipoogde, dag mevrouw tingeling en jij ging door de grond!

OVEREEN

jij weet toch net zo goed als ik onze liefde in het begin flinterdun was kwetsbaar als een spinnenweb een net ontstaan vlies dat het door de jaren heen verliefd, verfijnd, onaantastbaar taai geworden is als olifantshuid zoâ&#x20AC;&#x2122;n sterke huid met rimpelingen waar alleen jij en ik ontiegelijk tegen bestand zijn

INDISCHE BUURT AMSTERDAM in ongeboren kinderlijke rust en roes werd ik zomaar uitgedreven op een donkere dag al jaren achter mij mijn lichaam voelde nerf en warm door straaltjes licht die langs mijn gesloten ziende ogen vielen opgelicht vanuit mijn moederschoot gestreelde geest en huid haar liefde die alleen zij mij schenken kon daarna dan weer door schaduwen verdrongen die zich vaak omgaven golvend bleven dwalen door de nacht het is de lieflijk oude buurt en evenzo destijdse medemensen die mij parten spelen waar mijn jeugd geboren is zij vertrokken ongevraagd als zand tussendoor vingers en tranen in mijn dromen komen ze terug

Bovenstaand gedicht uit mijn bundel *Fragmenten uit mijn jeugd 1943-1953 91

HET IS NOG BEST een beetje windig in de tuin waarin ik overdreven bezig luim lagen herfstblad ruim rest van voor de femel winter uit de lange border flinter ik zie al wat van lente ginder

ZAL IK JOU EENS WAT VERTELLEN? want jij weet net zo goed als ik ondanks veel veranderingen die wij moeten ondergaan van bovenaan de trap nu ineens weer treden naar omlaag hoe was het uitzicht boven? wat voelde je? heer en meester in dit paradijs waar veel volkeren alleen van dromen? wat is jouw bezit? tjee, heb je alles al inclusief ziekten of kan je net rondkomen? als je weet wat creperen is dan behoef ik jou niets te vertellen en sta je gelijk aan de meeste wereldburgers wil je nog eens weten hoe dat voelt? er is heel weinig voor nodig hoor om je blik te verruimen! het enige wat ik niet zou doen is het aan de grote regeringsklok hangen want voor je â&#x20AC;&#x2122;t weet ben je alles kwijt! 93

AAN ZEE en toen ik tussendoor de wandeling besefte hoe schoon het is tussen hemel en aarde hoe blauw blauw kan zijn los zand korrelt in haar eigen kleur teer evenzo het weer branding wit oogt en zacht verzwindt tot aan de kim dan is het overzien en wordt het windstil in mij

LOES UIT GOES op een weekend in France binnen Paris Ballet de Danse had ze eindelijk eens sjans die Fransman heette France Frans had een goeie smoes: savez-vous Irma La Douce petit et peu de rouge? je kan me wat! zei ze pardoes met zâ&#x20AC;&#x2122;n twee onder de douche? zoek maar een andere snoes ben niet zomaar voor de poes soignĂŠe monsieur Flamousse!

KIJK EENS PAP als een herinnering mij weer een duwtje in de rug geeft onderhand jij als jochie weer stap voor stap het duinzand wegtrapt mij keer op keer weer nadeed kijk eens pap heel vlug lijk ik nou niet veel op jou? en loop ik ook weer zo terug redt u het wel? of moet ik gewoon maar weer een handje geven

DONKER de eerst zo gitzwarte straat bleek achteraf kleurrijk te zijn toen die droom in mij brak overspoelde in tonen hoorde overal muziek aangepast aan wat ik zag kleurrijke zachte klanken welke mij voortschreden met overweldigend gemak

MENSEN WORDEN BETON na het omzien was er eerst de zoutpilaar maar die viel uiteindelijk uit elkaar men wilde iets anders tevens het benoemen dat nu het synoniem â&#x20AC;&#x2DC;verzinnenâ&#x20AC;&#x2122; heet meeslepende ontwikkeling waar men niet onderuit komt uiteindelijke bestemming het lot

ARGLISTIG er is niets zo geraffineerd doortrapt en gewiekst als koel helder water dat zich beweegt en begeeft in de meest lieflijk en listige gedaanten bij water is niets later het stijgt en het staat er verkwikt en het gaat er weg zinkend strand zeeft zich door zand verzuipt in het land het is niet te derven zonder water is het sterven wij zijn een leeuwendeel het stroomt in en buiten ons als evenknie

Ă&#x2030;Ă&#x2030;N GEZICHT als men voor het eerst de pasgeboren baby zien moet het op de ouders lijken op mama daarna op papa soms van beiden iets hoe het kind ook kijkt men ziet het graag aan ogen doch het is vaak niets als het op de melkboer lijkt

100

NIKS OM HET LIJF ken je die ovale harige kokosnoot die tegen de borst stuit? als â&#x20AC;&#x2DC;ie valt loopt de melk de spuitgaten uit ze zijn ook nog buiten kijf dit werk heeft trouwens zonder palmboom totaal niks om het lijf

101

HEB JIJ DAT NOU OOK soms de behoefte aan ontspannende rust die je niet kunt weerstaan de zitbank naar je knipoogt alsof hij zeggen wil kom maar en lig je neder dan wieg ik je soezend in slaap BENG als een donderslag bij heldere hemel haar normaliter lieflijke stem blĂ¨rt nog van plan om weg te gaan? ÂŠ Laurens Windig

102

FLORA AAN DE SCHUTTING zomaar tegen elkaar praten in hun eigen taal over de vroege lente hoe zij overwintert zijn licht trekt zonder enige twijfel hun groene vesten uit kleurige bloezen willen ze tonen in de zonneschijn gezusters Vegetatie wiegen blij hun tevredenheid zien terug naar het milde keren i.p.v. een dodelijk kille locatie

103

VEEL GEZIEN EN NOG toch blijft het nog steeds vastgeroest in hun bloed stad en land zijn aangedaan als onverwacht de nacht zijn grijze entree doet gereis niet stil zal blijven staan positief leven is haar ding die trekt zij blindelings wel aan overwegend in herinnering zij -zullen naar de zon terug met eigen steun en toeverlaat zonder enige belemmering

104

TYPISCH HOLLANDS zonder enige discussie en wie het ook zegt of het voorjaar is of lente het komt altijd naar je toe of je ze nou hebt of niet ze kosten je geen centen ÂŠ Laurens Windig

105

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de schrijver. No part of this poetry may be reproduced in any form, by print, photo print, microfilm or any other means, without written permission from the writer: ÂŠÂŽ Laurens Windig en Rudolf Dierckx, Internetsite: http://members.chello.nl/l.windig/ YouTube kanaal: http://www.youtube.com/user/windigful

*Coverfoto van Rudolf Dierckx 106

107

108