Inhoud
Marcel Rözer, Het Spel, de literatuur en de Spelen Rodaan Al Galidi, Holland Heineken House
9 13
Martijn Brugman, De judoleraar die ik nooit gehad heb 15 Frank Heinen, Verslagen door John Irving
25
Ernest van der Kwast, Springplank
31
Jan van Mersbergen, Een wedstrijd van niks
37
Marcel Rözer, Goud!
43
Elfie Tromp, It’s a small world
49
Vrouwkje Tuinman, Hyde Park
57
Nyk de Vries, Volleybal
59
Auteurs en illustrator
61
Rodaan Al Galidi Holland Heineken House
Ik ben klaar om iedereen en alles te vergeven, de tijd, die mij slechts ouder maakt, de liefde, die na elke ex altijd de eenzaamheid achterliet. Ik ben klaar om iedereen en alles te vergeven, mijn vrienden, die verschijnen tijdens hun slechte tijd en verdwijnen tijdens goede, alsof ik een psychiater ben, alleen maar geldig om naar hun onzin te luisteren. Ik vergeef de verveling, die mij ’s avonds bezoekt en de saaiheid, die mij op zondag in Zwolle weet te vinden. Ik vergeef iedereen en alles, maar een Holland Heineken House zonder goud, dat niet.
Ernest van der Kwast Springplank
Laat ik beginnen met een bekentenis: ik ben geen liefhebber van de sport schoonspringen. Ik ken eigenlijk geen enkele man die van schoonspringen houdt. Zelfs homoseksuele vrienden vinden de sport weinig aan. Curling, korfbal en dressuursport zijn populairder. Het is mij dan ook een raadsel waarom men bij mij is uitgekomen met het verzoek om over de sport schoonspringen te schrijven. Waarom niet gewichtheffen? Of discuswerpen? Ik ben in mijn jeugd geen onverdienstelijke discuswerper geweest en wierp afstanden die in talloze annalen terug zijn te vinden. In de atletiekwereld sta ik nog altijd bekend als de atleet die discuswerpen een denksport noemde. ‘Maar je hoeft toch helemaal niet te denken,’ zeiden mijn concurrenten. ‘Je moet dat ding alleen zo ver mogelijk weggooien.’ Ik schudde mijn hoofd. ‘Dat ding heet een discus,’ zei ik. ‘Het komt van het Griekse woord diskos.’ En dan citeerde ik meestal enkele regels van Homerus. Of Euripides, die deed het ook altijd goed. Ik heb de beste discuswerpers van mijn generatie drie keer achter elkaar ongeldig zien werpen. Je moest je kop er goed bijhouden. Over de psychologie van het schoonspringen weet ik helaas weinig. Ik weet eigenlijk weinig over heel dat schoonspringen. Dit zijn mijn bevindingen na zestig uur
filmpjes kijken op YouTube: je hebt een zwembad nodig, en water, en een toren om vanaf te springen. Die toren kan verschillende hoogten hebben, maar die van tien meter wordt gezien als het summum in het schoonspringen. Er zijn talloze manieren om van de toren af te springen: voorwaarts, achterwaarts, binnenwaarts, middels een handstand, gehurkt, gehoekt, gestrekt, maar je mag niet naakt naar beneden springen en je mag ook geen bommetjes maken (puntenaftrek!). De jury kijkt naar de techniek, elegantie, souplesse, afstand en moeilijkheidsgraad. Ik keek vooral naar de badpakken. Meestal zijn ze zwart, soms blauw, of donkerblauw, een heel enkele keer geel of rood, maar nooit doorzichtig. Het is ook niet bon ton om in bikini van de springplank af te gaan. Het tweedelige badpak, in 1946 uitgevonden door Louis Réard, heeft zijn intrede nooit gedaan in het schoonspringen. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat je je bovenstukje kunt kwijtraken. Een niet geheel ongegronde angst als je achterwaarts vanuit de handstand in een dubbele schroef met drie binnenwaartse salto’s tien meter omlaag stort. Ik verlies mijn zwembroek al als ik van de rand in het zwembad spring. Mannen die aan schoonspringen doen, dragen daarom een ballenknijper. Die blijft zelfs zitten als je van 53 meter hoogte naar beneden springt. Dat heeft Randy Dickison op 7 april 1985 bewezen toen hij het wereldrecord hoogteduiken op zijn naam schreef in Hong Kong. Hij brak wel zijn been, maar wat wil je als je achterwaarts vanuit de handstand in een dubbele schroef met drie binnenwaartse salto’s 53 meter omlaag stort. Tijdens professionele wedstrijden gaat het ook wel eens mis. Misschien is het bekendste voorbeeld afkomstig van de Amerikaanse schoonspringster Chelsea Davis
die in 2005 binnenwaarts (het zal eens niet zo zijn!) een salto maakte en het presteerde om haar neus te breken tegen de springplank. De jury gaf haar geen punten. Toegegeven, de landing in het water was niet heel mooi. Wie zestig uur op YouTube doorbrengt en zoekt op ‘competitive diving’, komt op een gegeven moment vanzelf uit bij Professor Splash. Wie zichzelf zo noemt, is niet helemaal normaal. Het is daarom niet vreemd dat deze Splash in het Guinness Book of World Records is opgenomen als titelhouder van de hoogste laagwaterduik. Sommige mensen doen aan paalzitten, anderen hangen gewichten aan hun genitaliën. Professor Splash duikt graag van grote hoogte in een opblaasbaar kinderbadje met een klein laagje water. Ik zou nog liever vijfhonderd kilo aan mijn scrotum hangen. Maar terug naar de schone kunst van het springen. De concurrentie op de Olympische Spelen zal moordend zijn. De beste springers komen uit de Verenigde S taten, Canada, Australië en Italië. Maar de Chinezen zijn sinds een aantal jaar ook niet meer weg te denken uit de wereldtop. Wie synchroon schoonspringen zegt, zegt Guo Jingjing en Wu Minxia. Dit irritante duo won zowel in 2004 als in 2008 goud op de Olympische Spelen bij het synchroonspringen van de driemeterplank. Ook behaalden ze vier keer een gouden medaille op een wereldkampioenschap. Wie naar een sprong van Jingjing en Minxia kijkt, denkt dat hij dronken is en dubbelziet. Enig verschil is er overigens wel. Guo Jingjing heeft overduidelijk grotere borsten. Ze zijn ronder en voller, maar ondanks dit significante verschil is ze nooit sneller beneden dan Wu Minxia. Ook lijkt er niet meer water op te spatten bij de landing. Maar misschien is YouTube niet de meest geschikte methode om
hier een uitspraak over te doen. Feit is wel dat Wu Minxia bij de Olympische Spelen van 2012 zal aantreden zonder Guo Jingjing. Haar plaats wordt ingenomen door He Zi. Ik heb even op Google gezocht en wat direct opvalt, is dat He kleinere borsten heeft dan Wu. In een interview heeft laatstgenoemde gezegd dat de samenwerking met He Zi veel beter verloopt. ‘We voelen elkaar perfect aan en zijn een heel hecht team.’ En: ‘Guo Jingjing eiste altijd alle aandacht op.’ Bij de bookmakers in Londen is het een uitgemaakte zaak wie het onderdeel synchroon schoonspringen van de driemeterplank gaat winnen. Zelf zal ik niet voor de buis zitten en naar het schoonspringen kijken. Ik heb genoeg salto’s en schroefsprongen gezien voor de rest van mijn leven. Maar ik zal wel aan de rand van een zwembad liggen. Met een groene cocktail op het tafeltje naast mijn ligstoel. En als er een springplank is, dan zal ik daar de hele dag naar kijken, en vlak voordat de zon ondergaat, sta ik langzaam op, loop ik naar het uiteinde van het zwembad, klim ik op de plank en maak ik een bommetje.