Charakterystyka zebranych materiałów

gły pracować zdalnie, z domu, a więc w dużym stopniu specjaliści różnych dziedzin, naukowcy i nauczyciele. Można więc traktować zebrany materiał jako swoiste dla społeczeństwa informacyjnego cyfrowe dokumenty osobiste. Aby nadać strukturę wpisom badacze zaproponowali zestaw prostych pytań dotyczących życia codziennego w pandemii: Jak wygląda teraz mój dzień? #dzień, jak teraz pracuję? #praca, jak wyglądają moje kontakty z dalszą rodziną i znajomymi? #kontakty, jak wyglądają moje relacje z osobami, z którymi obecnie mieszkam? #dom, jak robię teraz zakupy? #zakupy, jak spędzam czas wolny? #czaswolny, czym dla mnie jest czas pandemii? #pandemia. Większość wpisów jest połączona z tymi pytaniami, niekiedy zdarzało się, że pojawiały się nowe wątki, które badani sami w sposób spontaniczny dodawali do tej listy. Z Pandemia Stories PL pochodzi 320 zdjęć. Łącznie, analizom w ramach trzeciego etapu naszych badań poddaliśmy zatem 793 zdjęcia i towarzyszące im komentarze, stanowiące ok. 115 stron A4 znormalizowanego maszynopisu. Pierwszy wniosek dotyczący trzeciego etapu badań to przechylenie struktury próby w stronę osób lepiej wykształconych, mieszkańców wielkich miast, głównie kobiet. Taka struktura wynika z faktu, że zaproszenia do naszych badań od samego początku były rozpowszechniane internetowo, a więc w dużej mierze opierały się na sieciach społecznościowych członków

zespołu badawczego (prawie 12% zdjęć z bazy zebranej przez zespół poznański pochodziło od osób mających co najmniej stopień doktora!). Jesteśmy więc świadomi tego, że zaprezentowane w niniejszej pracy analizy nie są obrazem życia codziennego w pandemii reprezentatywnym dla doświadczeń wszystkich Polaków. Pamiętamy przy tym również, co już zostało wyżej wspomniane, że fotografia jako medium posiada charakter skonkretyzowany, skoncentrowany na szczególe, w przeciwieństwie do bardziej abstrakcyjnego w swojej naturze języka czy też danych liczbowych w badaniach ilościowych. W ten sposób nabiera także cech funkcjoznakowości, wiążąc się mocno z przedstawianym niekiedy za swoim pośrednictwem stylem życia. Z tego powodu prawdopodobna stała się sytuacja, w której zdjęcia pokazujące życie codzienne specyficznej, w dużej mierze uprzywilejowanej kategorii społecznej, będą nieprzystawalne do doświadczeń przedstawicieli innych kategorii. Może to dotyczyć niektórych elementów zdjęć (np. wystroju mieszkań, diety), a także niektórych sposobów spędzania czasu (np. możliwość wyjazdu poza miasto, spędzania czasu na działce).

Przed przystąpieniem do analiz, zebrany materiał zdjęciowy wymagał wstępnego opracowania poprzez jego kategoryzację i odpowiednie pogrupowanie. W kluczu kodowym wprowadzone zostały trzy rodzaje kategorii. Po pierwsze, były to kategorie tematyczne, odpowiadające 9 najczęściej pojawiającym się w zebranym materiale tematom. Były to: role płciowe i rodzinne; sprawstwo i zaradność; retradycjonalizacja; więzi, wspólnotowość, inni; rozregulowanie czasowo-przestrzenne; technologie i zdalność; zwrot biograficzny; emocje; przyroda i zwierzęta. Te kategorie stanowią podstawę większości tekstów w niniejszym raporcie, odpowiadając w znacznej mierze ich tytułom. W niektórych przypadkach tematyka kategorii została zawężona (sprawstwo), rozdzielona na dwie osobne (przyroda i zwierzęta) lub pominięta ze względu na zbyt małą liczbę zdjęć należących do tej kategorii. Każde ze zdjęć mogło należeć do więcej jak jednej kategorii, nie miały więc one charakteru rozłącznego. Nie były również wyczerpujące, a więc poza tymi kategoriami tematycznymi można by też wyróżnić kolejne. Na taki zbiór zdecydowaliśmy się ze względu na częstość występowania tych tematów, jak również na istotność wielu z nich, wyróżnioną na podstawie poprzednich etapów badań.