Van de redactie

IN TOUCH

De Engelsen hebben een mooie afscheidsterm: ‘Let’s keep in touch!’ Vrij vertaald betekent het zoveel als ‘we zien elkaar’ of ‘we houden contact’. Een vrolijke manier van afscheid nemen waarbij je de ander laat weten hem of haar graag terug te zien.

De letterlijke vertaling van touch is aanraken. Dat dekt voor mijn gevoel echt veel meer de lading dan ons nuchtere Nederlandse ‘tot ziens’. Want nog nooit is het zo duidelijk geweest als in het afgelopen jaar dat aanraken, een knuffel, een kus of handdruk onderdeel is van onze sociale behoeftes en waarden.

Het is voor ons sociale kuddedieren zelfs een biologische noodzaak om aangeraakt te worden. Het reduceert stress en je voelt je prettiger door de aanmaak van allerlei ‘knuffelhormonen’. De World Health Organisation heeft een officieel advies voor ouders van pasgeboren baby’s: heb waar mogelijk zoveel mogelijk huid-ophuidcontact. Dit lijkt namelijk belangrijk te zijn voor de algehele ontwikkeling van kinderen, voor de hersenen en voor het voorkomen van ziektes. Het schijnt zelfs door te werken op latere leeftijd. Maar ook bij volwassenen heeft lichamelijk contact – of het gebrek eraan – grote invloed.

De huid is van groot belang voor onze gemoedstoestand en maakt lichamelijk contact mogelijk. Alle reden om goed voor onze huid te zorgen! Want er kan nogal wat misgaan met dit complexe orgaan; van verdachte, foute plekjes of huidziekten tot tandvleesontsteking en zonnebrand. Je leest erover in deze UA én online. In mijn vorige column gaf ik al aan dat ik graag van jullie hoor. Over wat je van een artikel vindt of om iets leuks, liefs, grappigs of ontroerends te delen. Dus… let’s keep in touch!

Ik wens je veel leesplezier,

uitgever en coördinator UA

info@ua.nl