Hélaba maart '22. Een straf magazine voor iedereen die jong is of wil blijven by Xpair Communication

EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

Average Rob over de speedomethode “Sindsdien durf ik echt alles”

Rond de tafel

Jeugdbewegingen over kind (kunnen) zijn

Verkoopprijs €6,-

SOS WatWat

Hoe maak je de juiste studiekeuze?

K3 over hun jeugd “Blijf maar zo lang mogelijk kind”

nr.11 03/2022

HÉLABA

Colofon

Redactie Diestsevest 32 bus 3b - 3000 Leuven - helaba@klj.be- 016 47 99 99 Hoofdredactie Jonas Smeulders Verantwoordelijke uitgever Isabelle Myncke Coördinatie en eindredactie Jonas Smeulders, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactieraad Jessie Broos, Igor Bulcke, Jolien Caubergh, Lot De Kimpe, Peter Frison (Xpair Communication), Jolande Guelinckx, Eveline Kenis, Lise De Maerteleire, Sander Malfliet, Nelle Van der Meiren, Anke Van Oeckel, Nnenna Onuhurironye, Whoopi Samyn, Jonas Smeulders, Ruben Van der Hoeven, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactionele bijdragen Liesbet Corthout, Machteld Dhaenens, Daan Paredis (Xpair Communication), Elke Timmerman, Cynthia Vandewalle, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication), WAT WAT Fotografie Machteld Dhaenens, Marco Mertens, Lise De Maerteleire, Sanne Nuyts, Jonas Smeulders, Studio 100, Jade Vandael, Cynthia Vandewalle Ontwerp en lay-out Peter Frison (Xpair Communication) Drukkerij Drukkerij Van der Poorten Reclameregie Trevi plus - www.treviplus.be - thomas.lannoo@treviplus.be - 09 360 48 54

Hélaba, mag ik even je aandacht? Volop kind zijn Je bent maar zo oud als je je voelt. Wij voelen ons graag kind, want kinderen mogen – als het van ons en de kinderrechten afhangt – volop spelen, plezier maken en een zorgeloze tijd beleven. Een jeugdbeweging als KLJ kan daar zeker bij helpen, want alle activiteiten, kampen en evenementen staan garant voor mooie herinneringen en ervaringen. Je kan er ten slotte ook dingen doen die nergens anders kunnen. Ongestraft vuil worden, vrienden voor het leven maken, de leiding voor de gek houden en een week overnachten in een tent: het kan allemaal bij KLJ. Kinderen hebben veel in hun mars en zitten vol creatieve ideeën. In deze Hélaba gaan we dan ook in gesprek met kinderen en jongvolwassenen en vragen we hoe zij in het leven staan. We laten bovendien ook enkele bekende en ‘oudere’ mensen aan het woord die terugblikken op hun mooie kindertijd. Je ziet: het belooft weer een straffe editie te worden. Ga dus even zitten, doorblader het magazine en stel dat volwassen worden nog maar enkele jaartjes uit. Ben je volgens je identiteitskaart toch al volwassen? Lees dan vooral de eerste zin van dit voorwoord opnieuw. Veel leesplezier! De Redactieraad

Weetjes uit dit nummer Deze Hélaba heeft weer heel wat interessants in petto. De redactieraad haalde er de vijf weetjes uit die haar mond deden openvallen. Linah Bertels (14) van KLJ Balen was in november te zien op tv-zender Ketnet. Zij speelt namelijk mee in Ketnet Musical: De Finale, waarvoor de 24 deelnemers werden gevolgd tijdens het bootcamp. Linah greep zelf maar net naast een hoofdrol. (p. 8) Volgens een onderzoek spelen steeds minder kinderen buiten in de openbare ruimte, maar niet als het van Bernt (8), Nicolas (8) en Emma (7) van KLJ Sinaai afhangt. “Als het goed weer is, zijn we altijd buiten te vinden”, zeggen ze daarover. (p. 40) Zowel Hanne, Marthe als Julia van K3 hebben ooit in een jeugdbeweging gezeten. Marthe en Julia stopten er al vrij snel mee, maar Hanne bracht er jarenlang door, maakte er haar beste vrienden en beleefde er onvergetelijke momenten. (p. 14) Joyce Dedecker (19) was nooit lid of leiding van KLJ, tot ze een schoolopdracht kreeg. Het waren dus haar studies die haar motiveerden om aan de slag te gaan als leiding bij KLJ Elverdinge. (p. 42) KLJ Hamont organiseert al enkele jaren een wedstrijd fierljeppen, een sport uit Friesland die ook wel ‘polsstokverspringen’ wordt genoemd. Hun jaarlijkse evenement is zelfs omgedoopt tot het Belgisch kampioenschap Fierljeppen. (p. 26)

14 4

40 42

IN HET KORT Onze vrijwilligers in cijfers

STRAFFE KLJ’ER LINAH Ster in Ketnet Musical

DAG IN HET LEVEN VAN Minister van Jeugd Benjamin Dalle neemt je mee op pad

K3 OVER HUN KINDER- EN SCHOOLTIJD “Had wat stouter mogen zijn als kind”

DOSSIER KINDERRECHTEN Iedereen heeft rechten en moet beschermd worden

WIST JE DAT... Op kinderrechten een leeftijd staat?

DE PLAYLIST Cheerio, Cheerio, KLJ Oplinter

UIT DE OUDE DOOS “Eens KLJ’er, altijd KLJ’er”

ROND DE TAFEL Jeugdbewegingen over kind (kunnen) zijn

SOS WAT WAT Hoe maak je de juiste studiekeuze?

KNUTSELHOEK Klaar voor de paaseierenraap

K IN KLJ Geloof is de manier waarop je in de wereld staat

KINDEREN VAN HET PLATTELAND “Buitenspelen? Ja, hoor!”

BLIND DATE Van KLJ-passie naar beroep en omgekeerd

DOE DE TEST Jong veulen of oude ziel?

HET KIND IN AVERAGE ROB 30 jaar, en zijn wilde haren nog lang niet kwijt

DE POLL Tikkertje vs. verstoppertje

PLEEGZORG De plaats waar je wieg staat is heel belangrijk

HET SJAALTJE “Beschermengel altijd op zak”

#BOERENTROTS Hoe is het om op te groeien op een boerderij?

KAMPKOST VOOR THUIS Maak je eigen pralines

Say ‘KLJEEEEEEEEJ’! Jullie leukste foto’s

HOE KLJ IS LINAH? “Liever naar de bioscoop dan naar het theater”

1500 euro voor De Warmste Week

Vind een KLJ-event in jouw buurt KLJ-fuiven, -eetdagen en -quizzen zijn de beste in hun soort, dat weet iedereen. Maar wanneer vindt zo’n evenement plaats in jouw buurt? Sinds kort vind je op de website van KLJ een handige kalender met alle evenementen van lokale KLJ-afdelingen. Zo hoef je niets meer te missen! Staat het evenement van jouw afdeling nog niet in de lijst? Spreek dan zeker je leidings- of bestuursploeg aan. Zodra zij het evenement registreren in Click – het digitaal KLJ-administratieplatform – verschijnt het in de kalender. Bekijk de evenementen op www.klj.be/kalender/lokale-activiteiten

Herinner je je de Hélaba van december nog? Daarin vertelden we dat we kerstkaartjes verkochten en de winst zouden schenken aan De Warmste Week, de solidariteitsactie van de VRT die in het teken stond van jezelf kunnen zijn. Jullie massale steun leverde maar liefst 1500 euro op. Bedankt aan iedereen die kerstkaartjes kocht of op een andere manier De Warmste Week steunde!

Hélaba zoekt schrijftalent en fotografen Wist je dat Hélaba grotendeels gemaakt wordt door vrijwilligers? We zijn altijd op zoek naar mensen die leuke artikels willen bedenken en/of schrijven en mensen die prachtige foto’s kunnen maken. Dus: schrijf je graag? Is mensen interviewen volledig je ding? Neem je graag foto’s of studeer je journalistiek? Dan ben jij de geknipte persoon voor de redactieraad. Laat het zeker weten via helaba@klj.be.

Onze vrijwilligers in cijfers

Maak jij een TikTok voor KLJ?

KLJ zit sinds enkele maanden op TikTok. Volg je ons nog niet? Open dan snel de app, zoek naar KLJ_vzw en druk op ‘Volgen’. Een TikTok-filmpje maken lijkt simpel, maar we weten allemaal dat er toch wat bij komt kijken. Daarom zijn we op zoek naar helpende TikTokkers. En wie kan ons beter helpen dan onze eigenste KLJ-jongeren, die alle kneepjes van het vak kennen? Voel je je aangesproken? Laat ons dan via communicatie@klj.be weten dat jij een TikTok voor ons wil maken of een leuk idee hebt!

27 februari tot 6 maart Een tweetal weken geleden was het Week van de Vrijwilliger. Dat lieten we niet ongemerkt aan ons voorbijgaan, want KLJ zit boordevol mensen die zich vrijwillig inzetten op lokaal, regionaal of nationaal niveau. Ben je benieuwd naar hoe we al die vrijwilligers in de bloemetjes hebben gezet? Bekijk dan zeker onze socialemediakanalen!

Onze vrijwilligers in cijfers 4191

leiding en bestuursleden KLJ telt 4191 jongeren die zich inzetten als leiding of bestuurslid bij een lokale KLJ-afdeling. Ze werken activiteiten en evenementen uit, bezorgen kinderen en jongeren de tijd van hun leven en doen dat allemaal gratis en voor niets. Dat vraagt om een groot applaus!

329 bovenlokale vrijwilligers Op regionaal en nationaal niveau zijn er nog eens 329 jonge vrijwilligers bij KLJ. Zij organiseren bijvoorbeeld de animatorcursussen, begeleiden de sportfeesten of denken na over de toekomst van onze jeugdbeweging.

47 werkgroepen Die 329 bovenlokale vrijwilligers zitten verspreid over 47 werkgroepen. Zo hebben we op nationaal vlak bijvoorbeeld een werkgroep die de Hélaba maakt (de redactieraad), eentje die nadenkt over hoe KLJ kan omgaan met diversiteit of eentje die internationale projecten coördineert. Per regio (die grotendeels overeenkomen met de Vlaamse provincies) hebben we dan weer werkgroepen die bezig zijn met de cursussen (VKB), sportwerking of de K van KLJ. Een volledig overzicht van de werkgroepen vind je op www.klj.be/ bovenlokale-vrijwilligers.

100’den Opkikkermedewerkers Van 8 tot 10 april vindt Opkikker plaats, het tweejaarlijks nationaal leidingsweekend van KLJ. Om alle workshops, activiteiten, eetmomenten en shows in goede banen te leiden, doet KLJ een beroep op meer dan honderd vrijwilligers. Als dat niet straf is!

Vroegboekkorting

-10% tot 31/3/22

Beleef puur Ontdek attracties, dieren én natuur in Bellewaerde Park Samen met je leden geniet je van gevarieerde attracties, zoals de nieuwste avonturencoaster Wakala, ontdek je de exotische dieren en ontspan je in de prachtige natuur.

Bellewaerde Park

Volwassentarief kassa: € 35

-16 jaar : +16 jaar :

€ 23,00 € 27,00

Dolle waterpret in Bellewaerde Aquapark Wist je trouwens dat Bellewaerde een eigen indoor waterpark heeft? Hier beleven jullie spetterende avonturen! Je leden roetsjen van glijbanen, amuseren zich in speelzones en ontdekken zelfs een heuse klimmuur.

Bellewaerde Aquapark Volwassentarief kassa: € 21

€ 12,50 +16 jaar : € 15,00 -16 jaar :

Voordelen voor jeugdgroepen • Gratis busparking • 1 begeleider gratis per 15 betalende bezoekers

Info en reserveringen

www.bellewaerde.be +32 (0)10 42 17 17 (ma-vr: 10-17u) reservations.blw@cda-parks.com

88 STRAFFE KLJ’ERS

Linah Bertels staat op de planken van de Ketnet Muscial

“Op een podium moet je vooral durven”

9 Tekst & foto Jonas Smeulders / foto Studio 100

Al enkele jaren is de Ketnet Musical een visvijver voor jong acteertalent. Sterren als MNM-dj Aaron Blommaert, presentatrice Zita Wauters en #LikeMe-acteur Francisco Schuster zetten er hun eerste stappen. Misschien is Linah Bertels (14) van KLJ Balen wel de volgende ster in dat rijtje, want zij doet mee aan Ketnet Musical: De Finale, die deze maand in première gaat. “KLJ moet even wijken, want ik repeteer elke dag van het weekend. De musical is een geweldige ervaring, maar ik wil toch mee op kamp deze zomer, hoor!”

e had wel al deelgenomen aan enkele musicalkampen, maar veel podiumervaring had Linah nog niet. Ze droomde van meer, dus toen ze reclame van de Ketnet Muscial zag, deed ze meteen auditie. Linah werd geselecteerd, mocht op bootcamp en repeteerde maandenlang. Nu gaat de musical eindelijk van start en zal Linah schitteren op de planken van mooie zalen als het Proximus Theater in Plopsaland De Panne, het Kursaal in Oostende, de Stadsschouwburg in Antwerpen, het Trixxo Theater in Hasselt en de Capitole in Gent. “Momenteel heb ik nog geen stress, maar dat zal wel komen als ik voor zo’n volle zaal sta”, vertelt Linah. “Ik heb vooral enorm veel zin om eraan te beginnen!” Jij en 23 andere jongeren werden geselecteerd uit meer dan 1500 kandidaten. Hoe ging die selectie in zijn werk? “Verspreid over meerdere dagen waren er verschillende auditierondes. Ongeveer een maand op voorhand krijg je een overzicht van wat je allemaal moet doen: welke scène je moet spelen of welk liedje je moet zingen. Vanaf dan ben je er eigenlijk constant mee bezig. Tijdens je auditie probeer

je de opdrachten zo goed mogelijk uit te voeren en na elke ronde hoor je of je al dan niet door mag naar de volgende. In de laatste ronde laat je in een toonmoment alles zien wat je kan, van zingen en dansen tot acteren. Ik was eigenlijk verbaasd dat ik geselecteerd was, want ik was niet zo tevreden over mijn auditie. Gelukkig vond de jury het wel goed.”

BIBBERENDE BENEN “Uiteraard was ik héél blij dat ik gekozen werd en ik wou huilen van geluk, maar de tranen kwamen niet omdat er zoveel emoties in me omgingen. Ik bibberde helemaal. Na de selectie mocht ik het goede nieuws nog niet meteen aan iedereen vertellen, maar enkele vriendinnen waren wel op de hoogte. Zij waren enorm enthousiast. Nadat het bootcamp (een week waarin de 24 geselecteerde jongeren repeteerden en streden om de hoofdrol van de musical, red.) in november op tv werd uitgezonden, wist natuurlijk iedereen dat ik zou meespelen in de musical. Ik kreeg veel goede reacties, ook van oude vrienden. Doordat de musical zich meer op kinderen richt, zijn de medeleerlingen op school

er niet zo hard mee bezig. Ze behandelen me dus niet plots anders. Gelukkig, want ik heb liever dat er niet te veel aandacht aan gegeven wordt.” Tijdens het bootcamp werd je gevolgd door camera’s en kwam je op tv. Hoe vond je dat? “Het was een geweldige week en ik zou het zo opnieuw doen. Je smeedt er nauwe banden met de andere deelnemers. Een week weg van school is bovendien ook enorm leuk. (lacht) Die camera’s waren soms wel lastig, want je bent zoiets niet gewoon. Natuurlijk mochten we nooit recht in de camera kijken, wat het gemakkelijker maakte om ze te negeren.”

STOERE ZANGERES Je greep tijdens dat bootcamp ook net naast de hoofdrol. Vind je dat jammer? “Vlak na de finale wel, maar nu ben ik eigenlijk blijer met mijn huidige personage, Flora. Zij is de zangeres van een rockband, is wat stoerder en heeft veel pit. Die rol past wel bij me. Ik zou zeker de rol van het hoofdpersonage Fenne kunnen spelen, maar eigenlijk is die meer op het lijf geschreven van Imea (de actrice die de hoofdrol kreeg, red.). Ik ben écht Flora, en Imea is echt Fenne.”

“Mijn personage is op mijn lijf geschreven:

stoer en pittig”

Hoe gaat het verhaal van de musical precies? “Fenne komt terecht in Het Land der Musicals, een wereld die bestaat uit verschillende steden met elk hun eigen dansen zangstijl. Als er zeven

dagen lang niemand zingt of danst in een van die steden, dan verdwijnt Het Land der Musicals. Natuurlijk zijn er heel wat problemen in die steden die Fenne moet oplossen. In mijn stad zingen en dansen we bijvoorbeeld niet meer omdat mijn rockgroep een andere rockgroep haat.” Moet je veel repeteren? “Sinds december – toen de repetities van start gingen – moet ik bijna elke woensdagnamiddag en het volledige weekend repeteren. Het is dus best een intensieve periode en dat is soms moeilijk te combineren met school. Ik moet veel plannen, maar het lukt me wel. Jammer genoeg is er even geen tijd meer voor KLJ, want de activiteiten zijn steeds tijdens mijn repetities. Ik ben wel van plan om terug te gaan, hoor! Zo wil ik zeker mee op kamp, want dat doe ik al van toen ik in het eerste leerjaar lid werd.”

STER IN WORDING “Het is niet eenvoudig om hier mijn beroep van te maken, maar ik wil het proberen”, zegt Linah. “Ik zou dan wel kiezen om te acteren voor camera’s. Een favoriete film of serie waarin ik wil meespelen heb ik nog niet, maar het lijkt me een boeiende wereld. Acteren in musicals hou ik dan als hobby. Sinds dit schooljaar ben ik ook begonnen aan de studierichting woordkunst-drama aan het Provinciale Kunsthumaniora in Hasselt. Daar krijgen we vakken als poëzie, drama en stemoefeningen, maar ook lessen over hoe je kan acteren voor camera’s en hoe je die filmpjes kan bewerken.” Heb je nog tips voor KLJ’ers die ook in een musical willen meespelen? “Je mag niet te veel nadenken en moet veel durven. Acteren, vooral bij musical, gebeurt heel ‘groot’. De laatste rij in de zaal

“De laatste rij in de zaal moet je kunnen zien en horen. Je

moet je stem dus goed gebruiken en grote gebaren maken”

moet jou kunnen zien en horen, dus je moet veel lichaamstaal gebruiken en veel kunnen met je stem. De mensen verder van het podium zien je mond misschien niet bewegen, dus moeten ze het verhaal wel kunnen volgen op basis van je lichaamstaal.”

12 EEN DAG IN HET LEVEN VAN

Een dag in het leven van... Benjamin Dalle, Vlaams minister van Jeugd, Brussel en Media Ken jij Benjamin Dalle? Hij is Vlaams minister van Brussel en Media, maar vooral ook van Jeugd. Een geboren Dammenaar, maar Benjamin woont intussen samen met zijn vrouw en drie zoontjes in Brussel. Met zijn 39 jaar is hij letterlijk de ‘benjamin’ (de jongste) van de Vlaamse Regering, wat hem de perfecte minister van Jeugd maakt. Begin februari ontmoetten we Benjamin ’s ochtends vroeg, want we mogen hem een dag lang volgen tijdens vergaderingen en plaatsbezoeken. “De coronacrisis lijkt nu al

eeuwen te duren,” steekt de minister van wal, “vooral voor kinderen en jongeren. Tijdens de lockdowns verloren zij kostbare tijd om gewoon jong te kunnen zijn. Ik hoop dat we dat virus snel kunnen uitzwaaien, zodat de jeugd weer perspectief krijgt en de toekomst positief kan aankijken.” Jongeren opnieuw vrijheid kunnen bieden, dat is Benjamin Dalles grootste wens als minister van Jeugd. “Ik merk het ook bij mijn eigen kinderen, een jonge tweeling Gus en Robin en mijn oudste zoon Marti. Afstandsonderwijs, hun

hobby’s niet kunnen uitoefenen zoals het hoort... Dat weegt zwaar op hen.” Met de coronabarometer hoopt de minister dat jongeren weer wat meer mogen. “Dat is een belangrijke stap in deze hele crisis. Het biedt zekerheid, jongeren weten precies wat ze kunnen verwachten wanneer we naar een code rood, oranje of geel gaan. En dat is echt goed nieuws! Maar genoeg over corona, laten we beginnen aan de eerste vergadering.”

Hoe doe ik het op sociale media?

9u00

“We starten de dag met een meeting met mijn communicatieteam op mijn kabinet in Brussel. We bekijken mijn socialemediakanalen: wat doen we goed? En wat kan er beter? Veel uit geleerd!”

11u30

Bloed geven doet leven “Ik ga bloed geven voor het Rode Kruis samen met één van de bekendste Brusselaars: Georges De Smul. Deze man gaf al meer dan 180 keer bloed. Ongelooflijk straf! Maar het blijft nodig, dus vandaag draag ik ook mijn steentje bij!” Op ziekenhuisbezoek 12u30 Mooi kinderinitiatief steunen “Blitzbezoek aan BRU’XL ON TOUR bij Abbatoir in Anderlecht. Een mooi initiatief dat kwetsbare kinderen meer veerkracht wil geven door twee jaar lang in alle Brusselse wijken een fantastische woensdagnamiddag voor hen te organiseren.”

“Samen met de Cliniclowns zijn we op bezoek bij Rune. Rune is 13 jaar en heeft kanker. Hij kreeg voor het eerst kanker toen hij vier was. Een hele tijd ging het beter, maar vorige maand herviel hij weer. Een cameraploeg legde ons bezoek op beeld vast.”

Een frisse coupe 15u20

“Met de fiets naar de kapper, want dat was nodig! Weer een fris kapsel om er tegenaan te blijven gaan.” Multitasken

16u30

“De kinderen zijn van school gehaald en nu werk ik nog enkele uurtjes thuis voort. Multitasken moet je als minister wel kunnen: een vergadering volgen met partijleden en tegelijkertijd mijn ministertaken volbrengen op het andere scherm!”

14u00

20u00

Draken bekijken “We sluiten de dag af met een nieuwjaarsfeest in Jette. Gemeenschapscentrum Essegem had een prachtig feest voorzien met een zelfgemaakte draak om het nieuwe jaar goed in te zetten.”

14 K3

K3’tjes Marthe, Julia en Hanne over hun kinderen schooltijd

“Maak fouten en wees eens stom, dat mag!”

15 Tekst Igor Bulke / Foto Studio 100

Iedereen heeft in zijn kindertijd wel eens een K3-liedje meegezongen. De meidengroep maakt dan ook bij velen deel uit van een onbezonnen jeugd. Maar hoe kijken Marthe (25), Julia (19) en Hanne (27) zelf terug op die tijd? Wat was hun leukste bezigheid? En waren ze de stille of juist de luide van de klas? “Je moet vooral genieten van het nu, want je kindertijd gaat heel snel voorbij. Doe maar lekker gek en ontdek de wereld.”

ijna vier maanden na de finale van K2 zoekt K3 heeft het nieuwe K3’tje Julia haar draai gevonden bij Marthe en Hanne. Ook de rust is er na al die tijd ingekomen. “Helemaal routine zal het nooit worden, want onze agenda’s zien er elke week compleet anders uit”, zegt Julia. Toch maken de meisjes van K3, na een opdracht in Berchem, graag even tijd vrij voor de lezers van Hélaba. IN DE JEUGDBEWEGING We vallen met de deur in huis: hebben jullie in een jeugdbeweging gezeten? Julia: ”Ik heb bij de scouting gezeten in Nederland. Dat was rond mijn zevende en slechts voor drie jaar, maar het was wel een positieve ervaring. Ik herinner me vooral de kampen, zo met z’n allen in de koude, midden in een bos. En dat je in het midden van de nacht werd opgehaald voor een nachtspel.” Marthe: “Ik zat even bij de Chiro, maar een jeugdbeweging was minder mijn ding. Ik heb wat smetvrees, dus dan weet je wel dat in een bos plassen en je in dezelfde badkuip wassen als de anderen

niets voor mij is. Ik ging dan stiekem naar het toilet in een hokje. Er was wel een toffe groepssfeer en we deden samen leuke spelletjes, maar dat survivalgedeelte was gewoon mijn ding niet.” Hanne: “Voor mij was de scouts altijd een plek waar ik mezelf kon zijn. De beste momenten uit mijn leven heb ik daar gehad. Ik deed er coole dingen die ik anders nooit zou durven of gedaan zou hebben. Door die ervaring ben ik heel chill, merk ik, want er is inderdaad niks zo erg als in een bos liggen in een koude slaapzak. Dat gedeelte vond ik ook niet altijd superleuk, maar ik heb er wel mijn beste vrienden aan overgehouden die ik al vijftien jaar ken.” BUITEN SPELEN Hoe waren jullie als kind? Julia: “Ik was een heel druk kind en vond veel leuk, maar ik kon nooit kiezen tussen hobby’s. Zingen, dansen en acteren heb ik altijd gedaan, maar daarnaast heb ik bijvoorbeeld ook nog pottenbakken geprobeerd, zat ik in een knutselklas en heb ik pianolessen gevolgd.”

Marthe: “Ik was een braaf kind en maakte er het beste van. Op school kwam ik met iedereen goed overeen. Af en toe denk ik wel: misschien had ik wat stouter mogen zijn. Als ik nu terugkijk op die ‘stoute’ kinderen van toen, zie ik dat ook zij nu iets bereikt hebben.” (lacht) Hanne: “Als kind zat ik in mijn eigen wereldje, een beetje naïef en heel onbezonnen. Mijn jeugd was gewoon zalig. Ik kon vaak naar buiten, speelde met de meisjes en jongens in de straat en als ik ouder werd, pakte ik de fiets om naar vriendinnen te gaan.” Speelden jullie graag buiten? Marthe: “Ik speelde altijd in een doodlopende straat. Elke avond stond er een spelletje verstoppertje in het donker op het programma. Alle kinderen van de straat deden dan mee. Ik heb het gevoel dat er tegenwoordig minder wordt buitengespeeld dan vroeger, dat vind ik wel jammer voor mijn toekomstige kinderen.” Julia: “In de zomervakantie gingen we met alle buurtkinderen naar de stad om zwembadjes te kopen die we nadien allemaal opzetten. Dat was zo fijn. Ik was geen kind dat binnen zat en alleen maar televisie keek. Daar hebben mijn ouders erg over gewaakt. Achteraf gezien ben ik hen daar dankbaar voor.” Wat is jullie leukste herinnering aan die tijd? Julia: “Mijn ouders, broer en ik hebben één keer dag en nacht volledig omgedraaid, dat zal ik nooit vergeten. Overdag

16 16

“K3 laat zien dat

“Ik was geen kind dat

“Af en toe ik denk ik

het oké is om te zijn

binnen zat en alleen

wel: misschien had ik wat

wie je bent”

maar televisie keek”

stouter mogen zijn”

sliepen we en ’s nachts stonden we op om te ontbijten. Nadien groeven we een kuil in een weide waarin we een vuurtje konden maken en daar las mama dan een verhaaltje voor. Mijn ouders namen me altijd mee om dingen te laten zien en avonturen te beleven. Dat is iets wat ik ook graag met mijn kinderen zou doen.” Marthe: “Aan het einde van mijn straat stond een huis met een oprit die schuin bergopwaarts ging. Daar gingen we heel vaak rolschaatsen, steeds in een treintje achter elkaar. Eigenlijk was die oprit enorm klein en helemaal niet hoog, maar als kind was het een geweldige rolschaatspiste.” (lacht) Hanne: “Thuis had ik een klein rond zwembadje in de grond. Door in een rondje te bewegen, maakten we er altijd een stroming in. Dat zijn van die kleine dingen die ik toen fijn vond en die me bijblijven.”

TE VEEL PRATEN Ook school maakt een deel uit van je kindertijd. Hoe gedroegen jullie je op de schoolbanken? Hanne: “Ik was een heel braaf kind. Op mijn rapport stond altijd: ‘Hanne is het zonnetje van de klas’. Toch had ik niet zo’n goede punten. Ik moest altijd hard werken om aan een zes of zeven te raken. Dat heeft soms wel voor een lager zelfvertrouwen gezorgd. School vond ik dus niet altijd top, maar heel het speelplaatsgebeuren wel. Sporten, knutseldagen en zelf toneeltjes maken: dat vond ik ook allemaal leuk en daar verdien ik nu mijn geld mee. Als je je draai niet meteen vindt op school, betekent dat dus niet dat je niet slim bent, maar dat je gewoon je ding nog niet hebt gevonden.” Julia: “School vond ik nooit echt leuk. Ik had er ook geen motivatie voor, want ik werd niet genoeg uitgedaagd. Ik was lui omdat ik nooit geleerd

heb om te studeren, want dat was op de middelbare school ook niet nodig. Met tranen van blijdschap heb ik mijn schoolboeken na mijn schoolperiode weggegooid. Als ik ooit nog een opleiding volg, dan is dat uit eigen wil.” Marthe: “Ik ging graag naar school, maar werkte niet graag. Alles wat ik moest doen, deed ik, maar daar stopte het dan ook. Vaak maakte ik een taak bijvoorbeeld nog in de ochtend waarop ik ze moest inleveren. Ik was dus altijd wel in orde, maar dan op mijn manier.” Waren jullie de luide of de stille van de klas? Julia: “Op mijn rapport stond altijd dat ik te veel praatte.” Hanne: “Dat stond er bij mij ook vaak op!” Julia: “En dat is ook nooit meer overgegaan.” (lacht) Wat wilden jullie worden als kind? Marthe: “Eerlijk? Ik wou zangeres worden, maar ik wist dat

de kans klein zou zijn. Nadien wou ik juf worden en ik ben ook begonnen aan die opleiding, maar toen bleek dat ik een K3’tje kon worden.” Hanne: “In een vriendenboekje schreef ik ooit dat ik een K3’tje, danseres of zangers wou worden. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik dacht dat het niet zou lukken. Verpleegster, juf of politieagent, dat waren dan de typische beroepen waarvoor ik wou gaan.” Julia: “Bij mij net hetzelfde. Toen ik een studie moest kiezen, ben ik interieuradvies gaan studeren. Daar ben ik mee gestopt. In de helft van de wedstrijd van K2 zoekt K3 wist ik dat ik iets in de muziekwereld wou doen, ongeacht de uitslag. Misschien zou ik dan wel een muziekopleiding gevolgd hebben.” Wat willen jullie nog meegeven aan de kinderen van vandaag? Hanne: “Je moet vooral genieten van het nu, want je kindertijd gaat heel snel voorbij. Doe maar lekker gek en ontdek de wereld. Maak eens fouten en wees eens stom. Je zal blij zijn als je een leuke kindertijd hebt gehad, want er zijn dingen die je nooit echt meer kan beleven als volwassene. Probeer het kind in jezelf een beetje te behouden.” Julia: “En geloof oprecht in jezelf, vertrouw erop dat het goedkomt. Het moment dat je voelt dat iets je niet ligt, zoek dan verder naar wat het dan wel kan zijn. Stop ook niet met ontdekken. En durf af en toe eens met je neus tegen de muur aan te lopen.”

WIE VAN DE DRIE IS … … het grappigst? Marthe: “Zijn wij grappig? Iemand?” (lacht) “We vinden vooral elkaar grappig.” Julia: “We hebben zo onze dagen. Niet iedereen snapt onze humor, maar gelukkig lachen we heel hard met onszelf.” … het onhandigst?

OVER TIEN JAAR Kinderen zijn dol op jullie muziek, maar eigenlijk is zowel jong als oud fan van K3. Hebben jullie daar een verklaring voor? Julia: “Als mijn ouders bepaalde muziek horen vanuit hun jeugd, kunnen ze die nog altijd woord per woord meezingen omdat die in hun hoofd is blijven hangen. K3-nummers zijn zo catchy dat die ook blijven hangen.” Marthe: “Veel mensen herkennen zich in de teksten. Daarnaast kan K3 eigenlijk ook alles, hé. En soms denken de mensen dan: als K3 dat kan, dan kunnen wij dat ook.” Hanne: “We laten ook zien dat het oké is om te zijn wie je bent. K3 zet mensen aan om een beetje te dromen en om hun eigen ding te doen. Er is bij ons veel positiviteit en je merkt dat mensen daar nood aan hebben. Niks is zo leuk als een liedje opzetten dat good vibes bij je oproept. K3 doet dat wel vaak met haar liedjes.”

Marthe: “Ik denk Hanne of Julia.” Julia: “Oké, ik ben de onhandigste.” Hanne: “Maar we zijn aan elkaar gewaagd, hoor.” … het verantwoordelijkst? Julia: “Dan komen we bij Marthe terecht. Ik denk dat zij het meest nadenkt over dingen en dat is wel fijn voor ons, want wij doen dat iets minder.” (lacht) Marthe: “Het is ook leuk om iemand te hebben die minder nadenkt, want zo vullen we elkaar goed aan.” … innerlijk het grootste kind? Julia: “Ik ben net kind af, want ik ben nog maar negentien.” (lacht) Marthe en Hanne: “En toch ben je al heel volwassen.” Marthe: “Hanne is de oudste, maar wel nog heel speels.” Hanne: “Misschien ben ik inderdaad innerlijk het grootste kind, de meest zorgeloze ook.” … het slordigst? Hanne: “Ik!” Julia: “Ja? Heb jij mijn kamer gezien? Je kan er de grond niet meer zien.” Marthe: “Oké, dan wint Julia.”

Waar zullen jullie over tien jaar staan? Julia: “Ik hoop dat ik over tien jaar nog altijd bij K3 zit.” Hanne en Marthe: “Ja, ja…” Julia: “Mijn doel is om de blondine te worden die het langst bij K3 zit. Dat is elf jaar, want Kathleen zat er tien jaar bij en Josje zeven.” Hanne: “Dat zou ik wel leuk vinden. Ook ik ga voor minstens tien jaar, dus dat zijn er nog zeker vier te gaan. En zelfs na al die jaren zal ik denken: we doen nog een beetje voort.” Marthe: “Ik kan niet in een glazen bol kijken, maar ik hoop toch ook dat ik nog een tijdje kan blijven.”

HET VRIENDENBOEKJE VAN K3 Wat was je favoriete activiteit als kind?

Wat is je lievelingsfilm?

Julia en Marthe: “Buitenspelen.” Hanne: “Ik speelde graag met prinsessen, kastelen en huisjes.”

Marthe: “Grace!” Julia: “Ook moeilijk om te zeggen. Ik kijk wel graag naar kostuumdrama’s, maar ook naar muziekfilms en Disneyfilms.” Hanne: “Up en De kleine zeemeermin.”

Wat doe je het liefst met vrienden? Julia: “Een dagje winkelen en terrasjes doen.” Marthe: “Ik ga graag iets eten.” Hanne: “Een dagje naar zee.” Wie is je lievelingsartiest? Julia: “Metejoor is echt wel heel tof. Hij is een heel goede artiest en maakt leuke nummers.” Marthe: “Justin Bieber.” Hanne: “Één artiest kiezen is echt moeilijk. Ik ben een grote fan van Bart Peeters en Little Mix.”

Wat is je lievelingsliedje van K3? Julia: “Superhero.” Marthe: “Bubbel, omdat ik me daar heel hard in teruggevind.” Hanne: “Piña Colada.” Wat zou je willen doen als je niet bij K3 zat? Marthe: “Ik wou altijd in een winkel werken, om zo de producten te scannen.” Julia: “Musicalartiest op Broadway.” Hanne: “Actrice.”

EEN MEGA TOFFE GROEPSUITSTAP NAAR WALIBI BELGIUM MET 10% KORTING !

Walibi

% 0

-1

VATIE BIJ EEN RESER 22 0 VOOR 31/03/2

- Extra voordelig tarief voor jeugdgroepen (voetbalploeg, sportkamp, jeugdbeweging,…) €24 i.p.v. €43,50 voor groepen vanaf 20 jongeren - 1 gratis begeleider per 15 betalende jongeren Meer info? - reservations.wbe@cda-parks.com - +32 (0)10 42 17 17 - www.walibi.be

20 Tekst Whoopi Samyn

Welke rechten heb je als kind?

“Jong of oud, iedereen heeft rechten en moet beschermd worden” Wist je dat je als kind heel wat rechten hebt? Je hebt recht op een goed leven, op onderwijs en gezondheidszorg, op bescherming tegen alle vormen van geweld of kinderarbeid en nog veel meer. Dat klinkt misschien vanzelfsprekend, maar dat is het zeker niet. “In de laatste twee jaar hebben veel kinderrechten onder druk gestaan”, zeggen Caroline Vrijens van het Kinderrechtencommissariaat en Eveline Couck van UNICEF.

“E

lke dag komen kinderen overal ter wereld in aanraking met heel wat uitdagingen”, vertelt Eveline Couck van UNICEF België, een organisatie die zich inzet voor het welzijn van kinderen. “Sommige uitdagingen worden bewust gecreëerd door volwassenen: door verwaarlozing, seksueel geweld, uithuwelijking, uitbuiting door kinderarbeid of inzet als kindsoldaten. Veel van die uitdagingen kunnen we dankzij bepaalde wetten bestrijden.

Andere uitdagingen ontstaan door toeval, bijvoorbeeld de coronacrisis, kinderarmoede of klimaatproblemen. Daarbij helpt het niet om volwassenen te straffen, en moeten we vooral de kinderen ondersteunen.” “Gelukkig bestaat er zoiets als de kinderrechten”, vult kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens aan, die in opdracht van de Vlaamse overheid controleert of alle kinderrechten gerespecteerd worden. “Het zijn regels die gebaseerd zijn

op het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties. Bijna alle landen ter wereld zijn akkoord gegaan met dat verdrag. Het helpt ervoor zorgen dat kinderen gewoon kind kunnen zijn.” OVERAL TER WERELD Hoe is dat verdrag ontstaan? Eveline: “Na de ellende die kinderen tijdens de Eerste Wereldoorlog meemaakten, werd in 1924 het eerste officiële kinderrechtendocument geschreven. Die verklaring benoemde onder meer het recht op voedsel en gezondheidszorg en het recht op bescherming tegen uitbuiting van kinderen. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden kinderen het zwaar. Ze stierven van de honger, bij bombardementen of in concentratiekampen. Veel kinderen die overleefden,

Dus alle kinderen overal ter wereld hebben evenveel rechten?

“De kinderrechten zijn er voor alle kinderen, ongeacht hoe oud ze zijn, hoe arm of rijk ze zijn, hoe ze eruit zien, waar ze vandaan komen, of ze al dan niet een beperking hebben …” hadden bovendien geen huis of ouders meer. In 1948, drie jaar na de oorlog, lanceerden de Verenigde Naties eerst de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Elf jaar later, in 1959, volgde de Verklaring van de Rechten van het Kind. Vandaag werken we met het Kinderrechtenverdrag dat de Verenigde Naties in 1989 aannamen. Dat verdrag erkent de fundamentele menselijke waardigheid van alle kinderen en benadrukt de dringende noodzaak om hun welzijn en ontwikkeling te waarborgen. Het is bovendien de eerste internationale tekst die kinderen expliciet als rechthebbenden erkent.”

Eveline: “Het Kinderrechtenverdrag is het snelst goedgekeurde mensenrechtenverdrag in de geschiedenis. Het is ook het verdrag dat door het meeste aantal landen – maar liefst 196 – ondertekend is. Alleen de Verenigde Staten doen niet mee. De Kinderrechten zijn er voor alle kinderen, ongeacht hoe oud ze zijn, hoe arm of rijk ze zijn, hoe ze eruit zien, waar ze vandaan komen, of ze al dan niet een beperking hebben … Er mag niet gediscrimineerd worden, maar er blijven jammer genoeg wel ongelijkheden. Daarom blijft het belangrijk om de rechten van élk kind te verdedigen.” Caroline: “Het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties is niet juridisch bindend. Elk land dat het ondertekend heeft, moet het dus zelf inpassen in zijn wetten. Daardoor zijn er verschillen tussen lan-

“In de Belgische grondwet staan er heel wat verwijzingen naar de rechten van het kind” den, maar het VN-Kinderrechtencomité houdt wel toezicht op de naleving van het verdrag. Er bestaan zelfs rapporten die bepalen of je het goed doet als land of niet. In België hebben we sinds 1989 al heel wat rechten uitgevaardigd die de rechten van het kind beschermen. Ook in onze Grondwet staan veel verwijzingen naar die rechten.” ONDER DRUK Hoe staat het momenteel met de kinderrechten? Eveline: “De rechten zijn nog steeds dezelfde als die in 1989, maar de maatschappij verandert natuurlijk wel. De grote wereldwijde uitdagingen zoals de toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en gezonde voeding blijven onveranderd. Ondanks de grote vooruitgang duiken er ook nieuwe uitdagingen op. We leven nu bijvoorbeeld in een digitaal tijdperk, met meer nood aan aandacht voor mentale gezondheid en er is een pandemie.” Caroline: “We kunnen zonder twijfel stellen dat gedurende de laatste twee jaar veel kin-

derrechten onder druk hebben gestaan. Ieder kind heeft recht op school en vrije tijd en dat werd kinderen vaak ontnomen.”

KINDERPROBLEMEN IN CIJFERS

Eveline: “Door corona worden de kinderrechten inderdaad bedreigd in een mate die in meer dan een generatie niet is voorgekomen. De wereldwijde reactie is tot nu toe zeer ongelijk en inadequaat. De maatregelen die we nemen, zullen bepalend zijn voor het welzijn en de rechten van kinderen in de komende jaren.”

Armoede

Wat kan je doen als je merkt dat kinderrechten niet gerespecteerd worden?

Mentale gezondheid

Eveline: “Veel kinderen weten niet bij wie ze terechtkunnen als ze hulp nodig hebben. Luister of steun het kind dus zeker als het een probleem heeft of het slachtoffer is van onrecht. Soms is de oplossing van het probleem eenvoudig, soms ook niet. In dat laatste geval neem je best contact op met het Kinderrechtencommissariaat.” Caroline: “We hebben inderdaad een klachtenlijn waar zowel jongeren als volwassenen op terechtkunnen. Ook vragen over pestgedrag mag je ons stellen. Jaarlijks stromen er zo’n 1200-tal klachten binnen, in 2021 waren dat er zelfs 1500. Het Kinderrechtencommissariaat kan geen juridische straffen opleggen, maar we nemen elke klacht serieus en bekijken of we kunnen bemiddelen met de betrokkenen in kwestie, of we spelen een vraag door naar de ministers.”

Wereldwijd leven naar schatting 356 miljoen kinderen in extreme armoede.

Covid-19

De coronacrisis zorgde ervoor dat de gevoelens van onrust, stress en depressie bij kinderen en jongeren toenamen. De pandemie zette bestaande ongelijkheden zoals toegang tot onderwijs, gezondheidszorg en voeding nog verder onder druk. Wereldwijd leeft naar schatting 1 kind op 7 met een gediagnosticeerde mentale gezondheidsaandoening. In België gaat het om 16,3 procent van de 10- tot 19-jarigen.

Onderwijs

11 procent van alle kinderen met de basisschoolleeftijd en 20 procent van alle kinderen in de lagere jaren van het middelbaar onderwijs, gaan helemaal niet naar school.

Klimaat

Wereldwijd leven ongeveer 1 miljard kinderen (bijna de helft van alle kinderen ter wereld) in landen met een extreem hoog risico op klimaatgerelateerde crisissen.

Hoe maken we kinderen bewust van welke rechten ze hebben? Eveline: “Er zijn aanwijzingen dat we zelfs de allerkleinsten bewust kunnen maken van hun rechten. Daarvoor moet je natuurlijk methodieken gebruiken die aangepast zijn aan de leeftijd en behoeftes van het kind.

Leerkrachten kunnen in de klas bijvoorbeeld ruimte maken om te spreken over de kinderrechten. We zien dat bijleren over kinderrechten de kans verhoogt dat leerlingen actieve en verantwoordelijke burgers worden. Ook UNICEF probeert daarom een zo breed mogelijk publiek te bereiken met haar boodschappen.”

Caroline: “Uiteraard willen we dat alle kinderen weten dat deze rechten er voor hen zijn. Er worden elke dag nieuwe kinderen geboren, dus we zullen de rechten steeds onder de aandacht blijven brengen om iedereen te bereiken.”

Zit je zelf met een vraag of klacht? Contacteer dan het Kinderrechtencommissariaat. Bel 0800 20 808 of mail klachtenlijn@kinderrechten.be

24 24

Wist je dit… over kinderrechten? Als kind of jongere heb je heel wat rechten, dat las je al op de vorige pagina’s. Maar waar heb je nu écht recht op?

Wist je dat... ... je je eerste stapjes in een kleuterschool kan zetten zodra je 2 jaar en 6 maanden oud bent? Knutselen, boekjes voorlezen, spelen… Het staat er allemaal op het programma met je nieuwe klasgenootjes.

... je vanaf vijf jaar zonder je ouders mee mag met een vliegtuig? Je krijgt dan wel het gezelschap van een begeleider van de luchtvaartmaatschappij.

... je als tienjarige een zichtrekening met een bankkaart kan openen? Daarvoor is er wel toestemming van je ouders nodig. Om een spaarrekening te openen is er geen minimumleeftijd.

... je je identiteitskaart altijd moet bijhebben als je ouder dan 15 jaar bent? De politie of de conducteur op de trein kan die kaart opvragen. ... je vanaf je twaalfde levensjaar een tattoo of piercing mag laten zetten? Dat kan wel alleen met toestemming van je ouders, of als je ouders aanwezig zijn. Opgelet: op die leeftijd mag je nog geen tattoo laten zetten op je hoofd, je hals, je polsen of je handen.

... je vanaf je twaalfde moet betalen voor een treinbiljet als je bijvoorbeeld een daguitstapje naar de zee of een uitje naar de dierentuin wil maken? Vóór je twaalfde mag je meestal gratis reizen met de trein.

... je pas vanaf je dertiende een account op sociale media mag aanmaken? Vanaf dan kan je dus in iemand zijn DM’s sliden, een foto posten op je tijdlijn of een TikTok maken op het KLJ-lied.

... je je eerste vakantiejob of weekendwerk mag uitoefenen vanaf je vijftiende? Je moet wel de eerste twee studiejaren van het secundair onderwijs achter de rug hebben. Eens je de leeftijd van 16 jaar hebt bereikt, valt die regel weg.

... je je vanaf je zestiende zonder rijbewijs mag verplaatsen met een speedpedelec of een bromfiets klasse A? Vanaf dan mag je ook een landbouwvoertuig besturen met een rijbewijs G.

... je vanaf je achttiende meerjarig bent en je dan ook zelf verantwoordelijk bent voor je daden? Er gaat wel een hele nieuwe wereld voor je open; zo kan je gaan stemmen, alleen gaan wonen zonder toestemming van derden of zelf een zichtrekening openen.

De playlist Elke afdeling heeft er één: de ultieme playlist waarop ze volledig uit de bol gaat. Vandaag luisteren we naar de keuze van de leiding van KLJ Oplinter. Zij presenteren jou de platen waarop ze de dansvloer onveilig maken.

CHEERIO, CHEERIO, BIJ KLJ OPLINTER ZINGEN ZE ZO! 10

Het Waterlied Uitvoerder onbekend “Toen we enkele jaren geleden op kamp waren in Overijse, stond volksdansen op onze activiteitenplanning. Zo leerden we dit lied kennen. Nu zingen we het nog steeds luidkeels mee.” 9

Cheerio, cheerio Uitvoerder onbekend “Cheerio, Cheerio, in Oplinter zingen ze zo! Dit liedje – met een zelfverzonnen tekst – is beter bekend als het volkslied van Oplinter en daardoor kan het natuurlijk niet ontbreken op onze playlist.”

25 8

Let’s Go To The Party Poco Loco Gang “Ieder kamp knallen er verschillende schijven door onze boxen. Zo hebben we dit liedje vorig jaar leren kennen. Nu draaien we het tijdens al onze feestjes.” 7

Diep Get Ready “Enkele maanden geleden gingen we naar de spiegeltent in Hoeleden voor een optreden van Get Ready! Het werd een geweldige avond en we zullen het optreden nooit vergeten.” 6

Mooi weer vandaag Bart Kaëll “We houden van meezingers en de échte dansnummers. Als deze klassieker wordt gedraaid, dan rept iedereen zich naar de dansvloer.” 5

De Werkmens Ivan Heylen “Tijdens ons kamp verving onze kookploeg een liedje van #LikeMe door dit nummer. Er waren enkele tegenstanders, maar die zijn nu toch gezwicht voor dit aanstekelijke liedje.”

Jan zonder Vrees Spring “DUIZEND STERREN, BIJ VOLLE MAAN! Bij het kampthema ‘middeleeuwen’ werd dit lied voor het eerst door de muziekboxen geknald. Nu volstaan enkele noten al om ons volledig los te doen gaan.” 3

Walk On Water Milk Inc “Dit was ons kamplied van vorige zomer. Het kan dus niet ontbreken in de lijst. Ons kamp stond in het teken van de onderwaterwereld. We maakten ook – traditiegetrouw – een kampdans. Die zal je ons nog vele jaren zien dansen!” 2

Banana Split

Lio

“Dit liedje werd door een van de leiders geïntroduceerd op onze KLJ. Hij heeft er niet alleen een aanstekelijk dansje op, maar hij is er ook nog eens rotsvast van overtuigd dat dit een topschijf is.” 1. Don’t Let Me Down The Chainsmokers “Ondertussen is het al vijf jaar geleden dat dit één van onze kampliedjes was, maar het is de meest populaire kampdans die we nog steeds kunnen dansen. De andere durven we na verloop van tijd wel eens te vergeten, oeps!”

26 UIT DE OUDE DOOS

Tekst Elke Timmerman / Foto Jade Vandael

Bèr van de Schans (69) is al jarenlang proost van KLJ Hamont Jongens

“Tussen de jeugd zitten houdt me jong” Plezier van kinderen

Al meer dan veertig jaar is Bèr van de Schans (69) op post voor KLJ. Hij was ooit zelf lid van een KLJ-afdeling en is sinds jaar en dag proost bij KLJ Hamont Jongens. “Elke generatiewissel vraagt een beetje aanpassing, maar zolang ik respect voel en de KLJ’ers me blijven zien als een van hen, dan blijf ik dit doen. Je krijgt er heel veel voor terug.”

Bèrs KLJ-agenda zit vol: hij woont vergaderingen bij en gaat langs tijdens activiteiten om te kijken of alles goed verloopt. Ook neemt hij het meeste papierwerk over van de leidingsploeg en helpt hij bij het opzetten van de evenementen. Bovendien gaat Bèr jaarlijks een week mee op kamp om te koken en hij probeert de K af en toe bespreekbaar te maken.

l sinds 1970 is Bèr een kloosterling bij de Pater Salvatorianen. Ooit plande hij om op missie te gaan naar Congo, maar uiteindelijk kwam hij op een boerderij in Hamont terecht. Toch bleef zijn hart bij de jeugd liggen, dus werd hij acht jaar geleden schepen van Jeugd in zijn gemeente. Hij richtte intussen een jeugdhuis op en vereenvoudigde het subsidiereglement. Ook bij de plaatselijke KLJ is Bèr erg actief. “Toen ik op de boerderij kwam, botste ik bijna automatisch op de KLJ”, zegt hij. “Tijdens het fierljeppenevenement (een sport uit Friesland die ook wel ‘polsstokverspringen’ wordt genoemd, red.),

dat georganiseerd werd voor het 65-jarige bestaan van KLJ Hamont, voelde ik dat er nood was aan ondersteuning. Toch was het de jongensafdeling zelf die me vroeg om proost en ondersteuner te worden. Aangezien ik een verleden had als KLJ-lid in een andere gemeente, zag ik dat wel zitten.” Al had Bèr wel enkele voorwaarden. “Ik vond het belangrijk dat er wekelijks een activiteit voor de leden én een vergadering voor de leiding was om de activiteiten voor te bereiden. Dat stramien passen ze ook vandaag nog toe”, glundert hij.

Doordat hij zo actief betrokken is, zag Bèr de KLJ doorheen de jaren veranderen. “Vroeger was er op kamp dagelijks een avondbezinning. Dat gebeurt tegenwoordig veel minder, al probeer ik toch altijd de K van KLJ in de kijker te zetten”, zegt hij. “Ik ben ervan overtuigd dat iedereen nog steeds gelovig is en vraag dan, bijvoorbeeld, waarom iemand leiding is geworden. De meesten antwoorden dat ze het doen voor hun plezier en voor de kinderen. Dat betekent dus dat ze geloven dat hun leiderschap iets bijbrengt bij de leden: ook dat vind ik een vorm van geloven. Je hoeft om gelovig te zijn zeker niet elke week naar de kerk te gaan. Voor mij telt vooral

de kerngedachte van het christendom: ga om met anderen zoals jij wil dat ze ook met jou omgaan.”

Harde werkers Maar waar is Bèr na al die jaren het meest trots op? “Elk jaar mochten we nieuwe leden ontvangen en we zijn – met pieken en dalen – een bloeiende vereniging geworden. De KLJ’ers zijn harde werkers. Daardoor hebben ze een goede naam in de gemeente. De meesten hebben een boerenachtergrond, die kunnen dus wel wat werk verzetten. Ze hebben vaak de juiste materialen en staan altijd klaar voor anderen. Ik ben fier op de

leiding dat ze het landelijke in ere houden. Het Fierljeppen hebben we trouwens doorheen de jaren kunnen uitwerken tot een groot evenement. Vandaag heeft het zelfs de officiële titel van Belgisch kampioenschap.” Al heeft hij intussen vier decennia KLJ op de teller, Bèr denkt nog niet aan stoppen: daarvoor doet hij het te graag. “Ik houd dit al 41 jaar vol omdat ik er jongeren blij mee kan maken. Ik zie graag hoe kinderen en de leiding zich amuseren. Dat geeft me motivatie en houdt me zelf ook een beetje jonger”, lacht hij. “Als ik, bijvoorbeeld, een vergadering bijwoon, krijg ik daar veel voor terug. Krijg je dan ook nog

“De jeugd moet zich bezighouden met

activiteiten organiseren en spelen, niet met al dat papierwerk”

eens respect van de jeugd, dan geeft dat enorm veel goesting om betrokken te blijven. Zo heb ik het alleszins altijd ervaren. Er zijn ook moeilijke momenten geweest en bij iedere generatie moet je je een beetje aanpassen, maar zolang ik respect voel en de KLJ’ers me blijven zien als een van hen, dan blijf ik dit doen. Eens KLJ’er, altijd KLJ’er, toch?”

28 ROND DE TAFEL

Tekst Maud Vanmeerhaeghe / Foto Jonas Smeulders

KLJ bracht alle Vlaamse jeugdbewegingen samen De Vlaamse jeugdbewegingen over kind (kunnen) zijn

“Geen risico’s, wel het avontuur opzoeken” Hoe kijken de Vlaamse jeugdbewegingen naar de toekomst? Welke rol kennen ze zichzelf toe en hoe verhouden ze zich tegenover hun collega-jeugdbewegingen? KLJ bracht Scouts en Gidsen Vlaanderen, KSA, Jeugd Rode Kruis, Jeugdbond voor Natuur en Milieu, Evangelisch Jeugdverbond, FOS Open Scouting, Chiro en IJD Jongerenpastoraal samen. Enkele experts stelden hen vragen rond verschillende thema’s. Deze keer: hoe ‘wild’ mag spelen zijn? En hoe bereiken jeugdbewegingen kinderen in kansarmoede?

ind november verzamelde Hélaba de Vlaamse jeugdbewegingen rond de tafel. KLJ, Chiro, KSA en FOS Open Scouting schoven live aan, JNM, EJV, Scouts & Gidsen Vlaanderen, Jeugd Rode Kruis en IJD volgden digitaal mee. “Uit ons gesprek blijkt dat elke jeugdbeweging uitdagingen kent, en vaak komen die overeen ook”, zegt KLJ-voorzitter Lot. “We zijn het erover eens dat we voor alle kinderen een veilige omgeving willen scheppen waarin ze kunnen experimenteren en 100% kind kunnen zijn.”

SPELEN: JA, RISICO’S: NEE? Zoals jullie in het eerste deel van het rondetafelgesprek zeiden (neem er zeker de Hélaba van december bij als je dat nog niet deed), is spelen belangrijk voor élke jeugdbeweging. Maar spelen gaat ook gepaard met risico’s: vallen, je pijn doen ... Tine Bergiers van Goe Gespeeld, de organisatie die elk jaar mee de Buitenspeeldag organiseert, vraagt zich daarom het volgende af: hoe kunnen jullie ervoor zorgen dat kinderen meer (berekende) risico’s kunnen nemen in hun spel?

Jan (FOS): “Eerst en vooral is het belangrijk om te beseffen dat spelen nooit zonder risico is. Al zoeken we de risico’s niet actief op, ze zijn er wel altijd. Dat is met alles zo: ook op straat wandelen houdt in principe risico’s in.” Gaëlle (JRK): “Die risico’s vallen bij ons wel mee – dat is het voordeel van een jongerenwerking van het Rode Kruis zijn. Bij ons krijgen kinderen ook de tools aangereikt voor ná het risicovol spelen, zou je kunnen zeggen.” Anaïs (IJD): “Ook bij ons krijgt spelen een andere invulling dan bij KLJ of Scouts, bijvoorbeeld. Spelen is voor IJD geen doel op zich, het is een middel om verbinding te creëren tussen onze leden. Tijdens een nabespreking gaan we met de jongeren op zoek naar de betekenis van het spel waarin iets van de dynamiek van het leven zelf zit: hoe christen zijn zij vandaag?”

de grenzen van het spel, maar ook elkaars grenzen gerespecteerd worden.” Jan (FOS): “En misschien moeten we afstappen van de term ‘risicovol’. Die creëert alleen maar ongerustheid.”

Lot (KLJ): “De grens tussen risicovol en onverantwoord spelen is in elk geval dun, maar ik geloof niet dat we kinderen daarom niet mogen aanmoedigen om grenzen op te zoeken in hun spel. Als koepel zijn we verplicht om die grenzen duidelijk te omschrijven naar onze leiding toe, zodat zij de handvaten hebben om in te grijpen als dat nodig is.” Benjamin (KSA): “Het is in elke context belangrijk om grenzen aan te geven, maar het is niet omdat er grenzen zijn, dat je niet uitdagend kan spelen. Wij werken bijvoorbeeld met een leeftijdsgerichte methodiek, waarbij we de pedagogische noden van elke leeftijdsgroep inschatten. Zonder extremen op te zoeken zorgen we zo voor uitdaging. Vanaf het eerste middelbaar leren onze leden sjorren bijvoorbeeld, twee jaar later leren ze een kabelbaan opzetten. Die manier van werken geeft

hun mondjesmaat meer verantwoordelijkheid en motiveert hen om bij de jeugdbeweging te blijven.” Wat is de rol van de leiding bij risicovol spelen?

Dries (S&G): (knikt) “Waarom niet over uitdagend spelen praten? Die uitdaging is uiteindelijk waar het om draait: experimenteren, grenzen aftasten, learning by doing... Met die term geef je aan dat kinderen zullen bijleren zonder zich roekeloos te gedragen. Want een blauwe plek is oké, maar het mag niet verder gaan dan dat.” KINDEREN IN KANSARMOEDE

Lot (KLJ): “Als de leiding voor een veilige context zorgt, geloof ik dat kinderen op een natuurlijke manier begrensd worden in hun spelen, zonder dat we expliciet benoemen wat kan en wat niet.”

Hoewel heel veel kinderen al de weg vinden naar het jeugdwerk, valt een grote groep tussen de mazen van het net. 513.000 kinderen in ons land groeien op in armoede. Voor hen is spelen vaak het eerste wat erbij inschiet, waardoor de jeugdbeweging een ver-van-hunbedshow is. Actrice An Miller is ambassadrice van Stichting Pelicano – de organisatie die een einde probeert te maken aan kinderarmoede in België – en heeft daarover een vraag voor jullie. Hoe proberen jullie kansarme kinderen te betrekken in jullie werking?

Dries (S&G): “We rekenen ook op de leiding om waakzaam te zijn voor groepsdruk. Het is belangrijk dat niet alleen

Lot (KLJ): “Alle jeugdbewegingen zetten zich in om de financiële drempels van het jeugdwerk te verlagen. Ons

Gwen (JNM): “Zij zijn degenen die elkaar en de leden grenzen kunnen aantonen. Gaat een spel erover, dan moeten ze elkaar daarop aanspreken en samen op zoek gaan naar een manier waarop het de volgende keer anders kan.”

uniform is bijvoorbeeld niet verplicht, omdat we begrijpen dat dat een zware kost kan zijn. Het enige wat we als herkenningspunt gebruiken, is ons sjaaltje. Maar zelfs dat is geen verplichting.” Gwen (JNM): “Ook wij verplichten het uniform niet meer. Daarnaast werken we met drie tarieven voor het lidmaatschap en onze kampen. Leden kiezen zelf hoeveel ze betalen zonder dat ze daarvoor verantwoording af hoeven te leggen. Zo proberen we bepaalde drempels weg te nemen, maar ik vrees dat dat niet dé oplossing is.” Ines (Chiro): “Omdat het lidgeld verlagen niet voor al onze Chirogroepen mogelijk is, werken we met een fonds. Groepen die iets kunnen missen, kunnen daar hun extra’s kwijt. Die gebruiken we bij andere afdelingen waar de middelen nodig zijn.” Rebecca (EJV): “Alles wat in de rand van de jeugdbeweging ‘nodig’ is, blijft kansarme gezinnen afschrikken. Daarom voorzien we bijvoorbeeld ook kampmateriaal. Voor anderen is het evident om een slaapzak te hebben of te kunnen lenen, maar dat is niet voor iedereen zo. Door dat materiaal te voorzien, hopen we dat iedereen mee kan op kamp.” Dries (S&G): “Als koepel moeten we ook aandacht hebben voor onzichtbare drempels. Een simpel voorbeeld: een kind in armoede ziet geen films op Disney+, terwijl zijn leeftijdsgenootjes in de Scouts

over niks anders praten. Ook dat is een drempel om bij de jeugdbeweging te komen, dus moeten we daarop inzetten.” Lot (KLJ): “Het is een moeilijke evenwichtsoefening, hé. Als je de ene drempel verlaagt, verhoog je misschien een andere. Je moet soms inboeten: je wil je eigen identiteit niet verloochenen, maar tegelijk voor iedereen een warme plek zijn.” MET DE BAKFIETS NAAR DE STAD Welke initiatieven zijn er nog, naast de financiële? Benjamin (KSA): “Het probleem is dat kansarmoede vaak niet detecteerbaar is. Daarom trekken we in de centrumsteden zelf de straat op met onze pleintjeswerking. Zo kunnen we de kinderen bereiken die anders niet tot bij ons geraken.”

Dries (S&G): “Die aanpak werkt wel, merken we. Met de bakfiets trekken lokale afdelingen eropuit naar verschillende buurten om kinderen een namiddag spelplezier te bezorgen. Zo kunnen kansarme kinderen van de jeugdbeweging proeven zonder zich aan onze klassieke werking te binden.” Ines (Chiro): “Zulke initiatieven zijn welkom, want we merken dat er bijvoorbeeld in steden extra uitdagingen zijn om iedereen te bereiken. Er is minder continuïteit en dat maakt het moeilijk.” Anaïs (IJD): “Ook de periferie mogen we niet vergeten. Sommige van onze afdelingen bevinden zich middenin kansarme wijken. Maatwerk is dan heel belangrijk, want leden betrekken en geboeid houden, is daar een extra uitdaging.” Gaëlle (JRK): “Een lokale verankering helpt om voet aan de grond te krijgen. Niemand weet beter wat er speelt dan

de mensen die dag in, dag uit met de uitdagingen geconfronteerd worden. Daarom kijken we naar onze lokale afdelingen om aan te kloppen bij organisaties voor samenwerkingen.” Ines (Chiro): “Als we willen dat onze afdelingen een weerspiegeling zijn van de omgeving waarin ze zich bevinden, is dat noodzakelijk. Het sociale netwerk in een stad of gemeente is zó belangrijk. Wie leeft in die omgeving? Hoe kan je die mensen bereiken? Als koepel kunnen we contacten leggen met andere organisaties, maar ik geloof ook in de meerwaarde van samenwerken op lokaal niveau, bij de afdelingen zelf.” Samenwerken is dus de sleutel. Lot (KLJ): “Inderdaad. Met lokale afdelingen, met OCMW’s, met andere organisaties. Maar eigenlijk als jeugdbewegingen ook met elkaar: we willen in de eerste plaats onze eigen jeugdbeweging, maar in bredere zin het hele jeugdwerk laagdrempeliger maken.” Benjamin (KSA): “We hebben niet meer de reflex om kinderen alleen naar KSA te leiden. We willen een maatschappelijke meerwaarde creëren. Daarom moeten we bruggen bouwen met jeugdzorg, met kansarmoede-organisaties... om de mogelijkheden te zoeken. Dat is de maatschappelijke verantwoordelijkheid van elke jeugdbeweging.” Ines (Chiro): “Niet iedereen moet naar het jeugdwerk, begrijp ons niet verkeerd. Maar

het is wel belangrijk dat kinderen in hun vrije tijd een plek hebben waar ze gewoon kind kunnen zijn. Als jeugdbeweging willen we toegankelijk zijn voor iedereen, maar als kinderen die vrijetijdsbeleving in een andere context willen zien, is dat even goed.” Lot (KLJ): “Het belangrijkste is dat kinderen een plek vinden waar ze zich thuis voelen, waar ze zich kunnen uitleven en waar ze zich verbonden voelen met andere jongeren. Welk – figuurlijk – jasje ze daarvoor aantrekken, maakt niet uit.”

WIE IS WIE? Lot De Kimpe 25 jaar nationaal voorzitter KLJ Benjamin Verhegge 28 jaar nationaal coördinator KSA Ines De Geest 29 jaar beleidscoördinator Chirojeugd Vlaanderen Jan Verbeure 30 jaar coördinator FOS Open Scouting

Gwen Van Dale 37 jaar coördinator Jeugdbond voor Natuur en Milieu (JNM) Anaïs Fayt 35 jaar nationaal directeur IJD (Interdiocesane Jeugddienst) Jongerenpastoraal Rebecca Cauwels 27 jaar teamcoach Evangelisch Jeugdverbond (EJV) Gaëlle Huysentruyt 29 jaar manager Jeugd Rode Kruis (JRK) Dries Van Eyck 30 jaar voorzitter Scouts & Gidsen Vlaanderen

Volgende keer: De vragen van Inke Gieghase (journalist en spoken word artist) en Amir Bachrouri (Vlaamse Jeugdraad) over diversiteit en inclusiviteit in de jeugdbeweging.

32 Tekst WAT WAT, CLB en Vlaamse Scholierenkoepel

Help, wat ga ik volgend jaar studeren? Tijdens je schoolcarrière moet je heel wat keuzes maken: naar welke school wil je gaan? Welke richting volg je in het middelbaar? Welke studies wil je volgen aan de hogeschool of universiteit? En wat wil je later dan precies doen met je diploma? WAT WAT geeft tips, zodat jij een weloverwogen keuze kan maken. HOE MAAK IK DE JUISTE STUDIEKEUZE? Leer jezelf kennen Of je nu naar het middelbaar, de hogeschool of universiteit gaat, het is altijd belangrijk om jezelf goed te kunnen inschatten. Wat kan je goed of doe je graag? Hou je ervan om met mensen te praten of ben je eerder stil? Werk je graag met de computer? Lees je graag? Werk je het liefst met je handen? Hou je van techniek? Vraag je ook af wat je later wil worden en wat je belangrijk zal vinden in die job. Hoe beter je jezelf kent, hoe gemakkelijker het is om een richting te kiezen. Op www.onderwijskiezer.be kan je alvast een online test invullen die peilt naar wat je interesseert en welke richting bij je past.

Praat met anderen Praten met mensen met ervaring kan je een schat aan informatie opleveren. Misschien ken je wel iemand die de studie – of het latere beroep – waar jij interesse in hebt, heeft gedaan. Hoe kijkt die persoon erop terug? Wat zijn de plusen minpunten? Ga op ontdekkingstocht Er zijn wellicht ook beroepen of studies die je nog niet kent. Hoe kan je die dan kiezen? Kijk goed rond: online vind je heel wat informatie en de komende maanden zal je ongetwijfeld veel infobrochures van scholen zien verschijnen. Op www.onderwijskiezer.be vind

je een schat aan informatie. Bovendien kan je binnenstappen in een Leerwinkel. Daar krijg je gratis info en coaching om een opleiding, vorming of onderwijs te vinden. Check wel even vanaf welke leeftijd dat in jouw buurt kan: in sommige Leerwinkels is dat vanaf 15 jaar, in andere vanaf 18 jaar. Zet alles op een rijtje Weet je ongeveer wat je wil kiezen? Dan is het tijd voor een onderzoek: in welke school kan je die studie volgen? Welke vakken heb je dan? Wat kan je later doen met je keuze? Zet tot slot alles op een rijtje en maak je keuze. Neem daar genoeg tijd voor.

Infodag 23 april

Zie je jezelf echt iets leren? Heb je veel zin om te beginnen? Dan heb je goed gekozen. Je bent er helemaal klaar voor. Succes! Blijkt de richting achteraf toch niets voor jou? Dat is niet het einde van de wereld. Je kan vaak nog veranderen van richting. MAG IK ZELF MIJN STUDIERICHTING KIEZEN? Als je jonger bent dan 18 jaar, sta je onder het gezag van je ouders. Zij nemen de belangrijke beslissingen in je leven, bijvoorbeeld over gezondheid, opvoeding, onderwijs en vrije

Je bent ook leerplichtig tot de dag dat je 18 wordt (of tot 30 juni in het jaar dat je 18 wordt, als je later dan die datum jarig bent). Vanaf je vijftiende ben je niet meer voltijds leerplichtig. Je mag dan overstappen naar het deeltijds onderwijs. Je moet dan wel het tweede jaar secundair onderwijs gevolgd hebben. Volgen is genoeg, een getuigschrift behaald hebben, is niet verplicht. Vanaf je zestiende mag je sowieso overstappen naar deeltijds onderwijs.

tijd. Je ouders beslissen dan ook welke studierichting je volgt of naar welke school je gaat. Natuurlijk maken je ouders die keuze normaal samen met jou. Vanaf 12 jaar heb je het recht om mee te overleggen met je ouders. Als jij en je ouders niet samen kunnen beslissen, is bemiddeling een optie. Je kan dan bijvoorbeeld iemand van het CLB vragen om het meningsverschil tussen jou en je ouders proberen op te lossen. Maar uiteindelijk hebben je ouders het laatste woord.

Als je jong bent, zit je met 1001 vragen. En da’s helemaal oké! WAT WAT is er voor iedereen die het even niet weet. Op watwat.be vind je betrouwbare antwoorden op al je vragen en herkenbare verhalen van andere jongeren. Je vindt er ook de juiste organisaties die klaarstaan om je te helpen en naar jouw verhaal te luisteren.

Als je meerderjarig bent, mag je zelf de beslissing maken. Als je nog studeert, hebben je ouders wel de plicht om je studie, eten, woonplaats, enzovoort mee te betalen. Zijn je ouders gescheiden en gaat de ene ouder niet akkoord met de beslissing van de andere? Geraken ze er echt niet uit? Dan kan de jeugdrechter beslissen. MOET IK VERPLICHT NAAR SCHOOL GAAN? Nee, je bent alleen verplicht om te leren, want in België is er een leerplicht, geen schoolplicht. Dat geldt voor alle jongeren, dus ook voor jongeren met een andere nationaliteit, jongeren zonder officiële verblijfspapieren, jongeren van wie de ouders geen vaste verblijfplaats hebben, topsporters en in de meeste gevallen ook voor jongeren met een beperking. Wanneer je in een school bent ingeschreven, moet je er wel aanwezig zijn.

Taalvakanties voor kinderen en jongeren Leer Frans of Engels op een speelse manier Boek nu en krijg 5% korting Kies KLJ en vul de code Helaba22 in www.roeland.be

Van papier tot paasmandje Nog een maand en dan is het Pasen! Sta jij ook al te popelen om in de tuin op zoek te gaan naar lekkere paaseieren? Wij ook! Bereid je nu dus al voor en maak zelf een paasmandje. Moeilijk is het niet, je hebt alleen wat papier en knutselmateriaal nodig. BENODIGDHEDEN • Papier dat iets steviger is dan printpapier • Een schaar • Een lat • Een potlood • Een snijmesje • Een lijmstift

STAP 2 Leg vijf uitgeknipte stroken boven elkaar en hou ze met een hand tegen de tafel gedrukt. Neem een ander strookje in je andere hand. Nu ga je weven. Haal het ene strookje steeds afwisselend onder en boven de vijf horizontale stroken. Herhaal deze stap met een vijftal strookjes.

3 1

STAP 1 Leg je blad met de lange zijde voor je en verdeel het met een potlood in horizontale stroken van 2 centimeter. Knip alle stroken uit.

STAP 3 In het midden van de strookjes heb je nu een geweven vierkant, maar de strookjes zijn langs de uiteinden langer dan dat. Vouw alle uiteindes rechtop. Dat doe je het best met een latje. Zorg dat je altijd een stevige vouwlijn hebt, zodat het mandje mooi rechthoekig is.

STAP 4 Om de zijkanten van je mandje te vlechten, heb je langere stroken nodig. Kleef daarom twee stroken aan elkaar met een lijmstift. Vervolgens ga je opnieuw weven, net zoals in stap 2, maar dan rondom je hele mandje. Doe dat met een drietal strookjes. Tip: je kan de strookjes op elke hoek vastkleven met lijm. Zo blijft je mandje zeker vast.

STAP 5 Knip nu de uiteinden die uitsteken allemaal recht af. Tot slot maak je nog een handvat. Neem daarvoor opnieuw een strook en maak die met lijm vast in het midden van de onderste gevlochten strook. Ziezo, je bent klaar. Laat die paaseitjes maar komen!

DE KNUTSELHOEK

Tekst & Foto Jonas Smeulders

36 36 DE K IN KLJ

KLJ-medewerker Jolien Caubergh over de K in KLJ

37 Tekst & Foto Jonas Smeulders

“Geloof is als een boom: het geeft steun als het stormt” KLJ is een katholieke jeugdbeweging, dat verraadt de letter K in de naam. Maar is dat nog wel eigentijds? En hoe ga je er dan mee aan de slag met kinderen en jongeren? Jolien Caubergh weet raad. Zij is al bijna drie jaar de K-medewerker van KLJ en houdt zich dagelijks bezig met die letter. “Geloven is meer dan bidden en naar de kerk gaan. Het is ook de manier waarop je in de wereld staat.”

taat jouw groep op kamp of op weekend soms stil bij de K in KLJ? Het kan een mooi K-moment zijn om na te denken, vragen te stellen en naar elkaar te luisteren over al dan niet moeilijke onderwerpen. Jolien Caubergh houdt dankzij haar geloof regelmatig zo’n moment van bezinning en zou al niet meer zonder kunnen. Wat betekent de K voor jou? “Geloof is een rode draad in mijn leven en is doorheen de jaren gegroeid tot wat het nu is. Het heeft mij de kans gegeven om heel wat mensen

te ontmoeten die mij mijn geloof hebben laten ontdekken en verdiepen. Ik vergelijk het graag met een boom: je kan erin spelen en steeds nieuwe dingen ontdekken. Het blijft groeien, geeft me zuurstof en de kans om even uit te rusten in de schaduw. Het leert me genieten van al het moois in de wereld, maar wanneer de wereld onder mijn voeten lijkt weg te vallen, blijft de boom stevig staan en kan ik erop steunen en leunen. Geloof geeft me de steun die ik nodig heb als het stormt in mijn leven.” Je bent K-medewerker van KLJ. Wat houdt dat precies in? “Samen met enkele vrijwilligers en de proosten Marc Messiaen en Raf Vermeulen maak ik doorheen het jaar enkele K-bundels vol inspiratie voor KLJ-afdelingen. Daarnaast werken we bezinnende momenten uit voor de animatorcursussen en regionale of nationale KLJ-evenementen. Afdelingen kunnen bij me terecht met een verzoek, bijvoorbeeld om een K-moment uit te werken voor hun kamp, weekend, startdag

of tractorzegening. En af en toe ondersteun ik afdelingen die, jammer genoeg, te maken krijgen met een overlijden.” Waarom is het zo belangrijk dat een jeugdbeweging inzet op de K? “Kinderen en jongeren hebben ook vandaag vragen over het leven en zijn op zoek naar zingeving. KLJ creëert een open en veilige sfeer waarin onze leden op ontdekking kunnen gaan. Zo draagt KLJ haar steentje bij aan een samenleving vol liefde, respect en vriendschap. Ons eigen levensverhaal wordt immers alleen maar rijker door wat we samen doen en vieren.” “Bij KLJ leer je ‘samen zijn’. Dat wil zeggen: samen spelen, samen leven, samen beslissingen nemen, samen ergens voor gaan. Maar je leert er ook vallen en opstaan, je leert er uit je fouten en je leert er van anderen. Tijdens een K-moment gun je de ander en jezelf de tijd en ruimte om stil te vallen, te reflecteren en in contact te komen met je omgeving.”

Zijn kinderen en jongeren tegenwoordig nog wel gelovig? “Bij ‘geloven’ denken we al te vaak aan iemand die bidt en naar de kerk gaat, maar geloven is ruimer dan dat. Geloven is iets persoonlijks. Het helpt je zin zoeken en vinden in de wereld. Het is een manier van omgaan met mensen en de manier waarop je in de wereld staat.” “Kinderen en jongeren zijn heel nieuwsgierig en volgen de actualiteit. Ze zien dan dat anderen kracht en plezier halen uit hun geloof. Door open te spreken over geloven, voorzie je bovendien tijd en ruimte om vragen te stellen en twijfels te bespreken. Nadien haalt ieder kind of iedere jongere er de elementen uit die hij of zij interessant vindt en wil geloven. Dus ja, kinderen en jongeren geloven zeker nog.” In welke situaties levert de K écht een grote meerwaarde? “De K komt steeds in de spotlights te staan op momenten van verbinding, denk maar aan een kamp of cursus waar je intens samenleeft of wanneer je een lid of leiding verliest. Dat zijn momenten waarop je samen het leven viert, jezelf even tegenkomt of je extra dankbaar bent voor alle kansen die je krijgt. Maar het zijn ook momenten waarop je elkaar meer dan ooit nodig hebt. Een knuffel of een schouderklopje zegt genoeg over de pijn die je voelt.” Schrikt de K sommigen ook af? “KLJ kiest er bewust voor om de K op een hedendaagse manier vorm te geven. Wij wil-

KLJ creëert een sfeer waarin de leden op zoek kunnen gaan naar zingeving en antwoorden op levensvragen” len een plaats blijven waar er open gesproken kan worden over geloof en vragen gesteld kunnen worden. Als katholieke beweging halen we heel wat inspiratie uit het christendom, maar dat wil niet zeggen dat er daarnaast geen plaats is voor andere geloofsovertuigingen. We bieden onze leden aan om in contact te komen met geloof, het te ontdekken en zich erin te verdiepen.” Hoe kan een afdeling op een hedendaagse manier inzetten op de K? “Maak in je werking plaats voor een K-moment waarbij je even stilstaat bij jezelf, de mensen rondom je en de wereld. Maak plaats en ruimte om dieper na te denken, vragen te stellen, onderwerpen en gevoelens in de kijker te zetten. Wees daarnaast een KLJ-afdeling waar liefde centraal staat, een afdeling waar met respect wordt omgegaan met iedere persoon. Wees een plaats waar iedereen zichzelf kan zijn.”

Is er een verschil in aanpak tussen kinderen en jongeren? “Jong of oud, iedereen heeft de nood om even stil te vallen en tot rust te komen. Dat kan alleen als je je veilig voelt, wees je daar bewust van. Jongere kinderen zijn nieuwsgierig en heel open. Door ze mee te nemen in een verhaal of parabel kunnen ze zich verplaatsen in verschillende personages en denken ze mee na over reacties, gevoelens en ideeën. Jongeren zijn terughoudender. Ze zijn er zich van bewust dat niets zwart-wit is. De context van een verhaal is dan even belangrijk als de reacties van de personages. Enkel als er een veilig klimaat is, zullen ze vrijuit spreken. Kies bij het maken van een K-moment dus bewust voor een bepaalde methodiek en verhaal of parabel die aangepast zijn aan je doelgroep.”

GRATIS Joyvalle melk op jouw zomerkamp? *

Voor alle spannende kampavonturen is er Joyvalle® melk. Lekkere melk van bij ons, van AA-kwaliteit en verrijkt met vitamine D. Schrijf je jeugdvereniging vandaag nog in voor Samen op kamp, en vraag iedereen die je kent om voor jullie actieflapjes te verzamelen. Voor je ‘t weet genieten jullie een heel kamp lang van gratis* Joyvalle® melk.

actieflapjes = 1 L GRATIS

S TE

G IN

I ETE J EUGD VOR VE A R EF

ÉFÉRÉE

SOUTENE E

GA N

ISAT I O N D

E EJ

TIP

*Info en voorwaarden op joyvalle.be

Schrijf je vereniging in vóór 31 maart en krijg 5L gratis* melk extra! Surf snel naar www.joyvalle.be

40 JONGEREN VAN HET PLATTELAND

Tekst & foto Machteld Dhaenens

Kinderen van het platteland over buiten spelen

“Als het wat kouder is, doen we gewoon een warme jas aan” Spelen kinderen minder vaak buiten in publieke ruimtes dan vroeger? Dat vroeg Kind & Samenleving, een onafhankelijk kennis- en expertisecentrum, zich af in de zomer van 2019. Al turvend trokken ze door enkele straten, en wat bleek: in vergelijking met 2008 speelden er 37% minder kinderen op straten, op pleinen en in parken. Hélaba neemt de proef op de som, trekt naar KLJ Sinaai en vraagt er hoe vaak KLJ’ers nu nog in open lucht spelen. ‘’Buiten spelen is leuk en gezond”, roepen Bernt Van Loocke (8), Nicolas Van den Bergh (8) en Emma De Beule (7) in koor. “Ik speel het liefst op de schommels, en mijn lievelingsspel is tikkertje”, zegt Emma. Voor Bernt en Nicolas mag er dan weer een trampoline en een zwembad aanwezig zijn, en zij zijn fan van verstoppertje. Deze KLJ’ers zijn duidelijk kenners! Nicolas: ‘’Als het goed weer is, spelen we zo veel mogelijk buiten. Het maakt niet uit dat het wat kouder is, dan doen we een warme jas aan. Zo lang het maar niet regent.”

Bernt knikt. “Ik ga zeker elke dag buiten wandelen met de hond.” Emma: “Nu moeten we volgens de coronamaatregelen met KLJ altijd buiten spelen (dit interview werd afgenomen in januari, red.), maar ook voor corona waren we vaak buiten. Gelukkig hebben we een afdak aan het lokaal, zo kunnen we zelfs buiten spelen als het regent. Als we in de zomer op kamp gaan, slapen we in een gebouw. Toch zijn er altijd kokkies die hun tent mee hebben om buiten te slapen.” Droomspeeltuin Verschillende studies toonden al aan dat buitenspelen belangrijk is voor de gezondheid van kinderen en hun sociale contacten met anderen. Hoe vaak kinderen buitenspelen

hangt niet alleen af van het aantal speeltuinen en -pleintjes in de buurt, maar ook van hoeveel andere kinderen er in de omtrek wonen. Emma: “Aan het lokaal van de Chiro is er een speeltuin mét glijbaan, daar ga ik vaak naartoe. Ook het provinciaal domein Puyenbroeck is niet zo ver, daar is echt een heel grote speeltuin. Aan het begin van dit werkjaar zijn we met de hele KLJ naar Puyenbroeck geweest voor ’t Groep (een activiteitendag voor alle KLJ-afdelingen van Oost-Vlaanderen, red.). Dat was een heel leuke namiddag!” Nicolas vult aan: “Als ik mag kiezen waar ik speel, dan ga ik voor een droomspeeltuin van zeker vijf verdiepen hoog. Ja, buiten! Met een zwembad en een grote glijbaan.”

WAT ZEGGEN DE CIJFERS? Meer dan 90% van de jongeren geeft aan dat contact met de natuur belangrijk is in de ontwikkeling van een kind. De natuur wordt beschouwd als een van de grootste troeven van het platteland. 18% van de kinderen en jongeren in Vlaanderen is lid van een jeugdbeweging. Daarnaast spelen ze ook regelmatig buiten op school en in een sportclub. Meer dan de helft van de kinderen zegt regelmatig buiten in de tuin te spelen.

DOE JIJ MEE AAN DE BUITENSPEELDAG? In 2022 gaan we opnieuw massaal buitenspelen in Vlaanderen. We trappen het buitenspeeljaar op gang op woensdag 20 april 2022 met een knaller van een Buitenspeeldag! Alle schermen gaan op zwart van 13u tot 17u, het ideale moment dus om collectief te ravotten. De Buitenspeeldag is het jaarlijkse hoogtepunt van 365 dagen buitenspelen. Grijp deze dag met veel enthousiasme aan om buiten spelen extra in de schijnwerpers te zetten!

www.kajakopdedender.be

Avonturenpark voor individuelen & groepen Drie klimtorens, waterpret, laserbattle, ...

Kajak, kano & riverbike AALST | DENDERLEEUW | GERAARDSBERGEN

www.outsideraalst.be

42 Tekst & foto Cynthia Vandewalle

In de studie en job van Joyce (19) en Kevin (25) is KLJ nooit ver weg

Van passie tot beroep en omgekeerd KLJ’ers vind je in alle vormen en maten. In Blind Date stellen we twee – voor elkaar onbekende – KLJ’ers aan elkaar voor. Wat willen ze van elkaar weten en wat kunnen ze bijleren? Wanneer KLJ-kriebels je te pakken hebben, kan het gebeuren dat je kiest voor een job met kinderen. Daar kan Kevin De Waele (25) van KLJ Lokeren-Heinde over meespreken. Maar omgekeerd kan ook. Bij Joyce Dedecker (19) van KLJ Elverdinge waren het haar studies die haar motiveerden om aan de slag te gaan als leiding in KLJ. Joyce: “In september begon ik aan mijn zevende jaar opvoeder-begeleider in Kortrijk. Vanuit de opleiding kregen we de opdracht om vrijwilligerswerk

te doen in een buitenschoolse instelling of jeugdwerking. KLJ Elverdinge keek er toen naar uit om na de stopzetting van hun +16 een nieuwe start te nemen. Die nieuwe start mag je letterlijk nemen, want er kwam een volledig nieuwe leidingsploeg en een focus op 12- tot 16-jarigen in plaats van alleen op +16. Het leek me een prachtig initiatief om mee op de kar te springen. Eens gestart als leiding ben ik er blijven plakken.” Kevin: “Mijn droom was eigenlijk tuinarchitect worden. In het middelbaar volgde ik tuinbouw, daarna begon ik aan de opleiding landschapsarchitectuur in Gent. Al snel had ik door dat dat toch niet volledig mijn ding was, dus ben ik gestopt. Uiteindelijk waagde ik de sprong en koos ik voor een opleiding als leerkracht lager onderwijs. Dat leunde heel dicht aan bij mijn passie

“Zowel op school als in de KLJ kunnen kinderen met een moeilijke thuissituatie een rustplek vinden” als leiding van KLJ. Nu geef ik les in het derde leerjaar en ben ik gelukkig met de keuze die ik toen heb gemaakt. Zou jij met KLJ gestart zijn als je die schoolopdracht niet gekregen had, Joyce?” Joyce: “Ik vermoed van niet. Het was een grote stap waar ik tot voor de opdracht wel aan dacht, maar die ik nog niet durfde te zetten. Omdat de hoofdleiding van KLJ Elverdinge langskwam bij mijn jongere zus om promo te maken voor de startdag en omdat ik net

er dat het oké is om fouten te maken en dat het belangrijk is om af en toe los te laten. Zijn er voor jou nog gelijkenissen of verschillen tussen je job en KLJ?”

die schoolopdracht had gekregen, kreeg ik het duwtje dat ik nodig had om de stap te zetten. Zit jij wel al je hele leven in de KLJ?” Kevin: “Al van kinds af ben ik een KLJ’er in hart in nieren, maar net als jij was ik eerst bang om de stap te zetten. Sindsdien ben ik er niet meer weg te krijgen. Na jaren als lid ben ik vijf jaar leider geweest, waarvan vier jaar hoofdleiding. Mijn passie was zelfs zo groot dat ik bovenlokaal actief ben en tot voor kort twee jaar ondervoorzitter was van KLJ Oost-Vlaanderen. Prachtige tijden vol ervaringen die ik nu kan gebruiken als leerkracht.” LUISTEREND OOR Kevin: “Door als leiding in de KLJ te staan, leerde ik geen schrik te hebben om een spel uit te leggen aan een grote groep kinderen. Lesgeven

“Door mijn studies merk ik bepaalde gedragsproblematieken op bij enkele jongeren in de KLJ” voelde daarom meteen ‘normaal’ aan. Spreken voor een groep ouders is wel nog iets anders, dan is het met een klein hartje.” (lacht) Joyce: “Bij mij is het omgekeerd. KLJ heeft mij op korte termijn al heel wat geleerd dat ik ook in mijn studies en toekomstige job als opvoeder kan gebruiken. In november ging ik met KLJ mee op trainingsdagen, de animatorcursus van KLJ. Die cursus heeft me geholpen om te durven spreken voor een grote groep. Ik leerde

Kevin: “Lesgeven en leiding zijn lijken soms wat op elkaar, maar niet in alles. Als leerkracht moet je meer regels volgen, grenzen stellen en is er een soort hiërarchie, terwijl je als leiding eerder tussen je leden staat. Waar de twee wel in overeenkomen, is het zorgende aspect. Sommige kinderen hebben het thuis moeilijk en vinden in KLJ een plaats om even alles te vergeten. Ook de school kan een plek zijn om alles los te laten of om op zoek te gaan naar het luisterende oor van een leerkracht. Ik vind het in elk geval – op school of in de KLJ – prachtig om iets te kunnen betekenen voor kinderen en hen fijne momenten te laten beleven.” Joyce: “Ik herken me in wat je zegt. Ook als opvoeder zijn dat zorgende en een luisterend oor belangrijke eigenschappen. Na mijn studies zou ik graag in een opvang werken met jongeren met moeilijke achtergrondsituaties. Hen helpen bij het opvolgen van hun huiswerk, samen eens zot kunnen doen... Door mijn studies merk ik bepaalde gedragsproblematieken op bij enkele jongeren in de KLJ. De handvaten die ik via mijn opleiding krijg, zijn een meerwaarde om op een gepaste manier te reageren. Iedere jongere is uiteindelijk uniek en verdient een eigen aanpak, maar dat maakt het net boeiend.”

44 Tekst Ruben Van der Hoeven

Doe de test / Doe de test / Doe de test

Wat is jouw (mentale) leeftijd?

Er wordt wel eens gezegd dat je maar zo oud bent als je je voelt. Maar klopt dat ook? Schuilt er nog een kind in je of ben je een oude ziel in een jong lichaam? Beantwoord snel deze tien vragen en kom te weten wat jouw mentale leeftijd is. VRAAG 1: Naar welke radiozender luister je het liefst? K Ik luister altijd naar MNM, want ik hou van hedendaagse popmuziek en wil op de hoogte zijn van de nieuwste hits. L Geef mij maar radio Willy. Harde gitaren, knallende drumsolo’s en eens goed headbangen. Dat is echt mijn ding. J Mijn favoriet is Nostalgie. Ik vind de muziek die vroeger werd gemaakt beter dan die van nu.

VRAAG 2:

VRAAG 4:

Op welke sociale media spendeer je het meeste tijd? K Dat is zonder twijfel TikTok. Ik hou ervan om nieuwe dansjes te ontdekken en dan zelf te proberen. L Ik kies voor Instagram, want maak graag leuke foto’s en wil die delen met mijn vrienden. J Geen enkele. Sociale media zijn niet zo mijn ding. Ik hou me liever met andere dingen bezig.

Hoe ziet jouw vrijdagavond eruit? K Dan spreek ik het liefst af met vrienden om samen een film te kijken of te gamen. L Dan vind je mij en mijn vrienden terug in ons favoriete café of op een leuke fuif in de buurt. J Dat is mijn moment om volledig tot rust te komen met een goed boek, het liefst met een lekker drankje bij de hand.

VRAAG 3: Waar woon je momenteel? K Ik woon nog thuis. Ik spendeer graag tijd met mijn gezin. Ook geniet ik ervan om eens goed verwend te worden. L Ik zit meestal op kot. Samen studeren, eten en feesten met mijn kotgenoten is het liefste wat ik doe. J Ik woon al alleen. Ik hou van de zelfstandigheid en de privacy en vind het belangrijk om op mijn eigen benen te staan.

VRAAG 5: Wat is het belangrijkste aan een leuke baan? K Voor mij is dat een job waarbij ik niet te hard moet werken. L Ik wil vooral veel geld verdienen. Het maakt me dan zelfs niet uit of ik het leuk vind of niet. J Voor mij is dat een job waar ik gewaardeerd word door mijn collega’s en werkgever.

VRAAG 6:

VRAAG 9:

Met welk speelgoed kan of kon je uren spelen? K Met Playmobil en Lego. Ik hou van dingen bouwen. L Nintendo. Ik vind videospelletjes leuker dan fysiek speelgoed. J Ik ben graag creatief bezig, dus kies ik voor Scoubidou.

Een vriend is jarig, hoe feliciteer je die? K Ik zoek een leuke foto uit en post die dan op diens profiel op sociale media. L Ik stuur een persoonlijk berichtje via sociale media of per sms. J Ik koop of knutsel een leuke verjaardagskaart en stuur die op met de post.

VRAAG 7: Welk filmgenre kijk je het liefst in de cinema? K Ik vind tekenfilms echt geweldig! Een klassieker als De Leeuwenkoning word ik nooit beu. L Ik hou van films die bol staan van de actie. Vechtscènes, ontploffingen en wilde achtervolgingen: dat is film voor mij. J Ik kies altijd een thriller. Zeker en vast als die gebaseerd is op waargebeurde feiten. VRAAG 8: Op welke manier blijf jij op de hoogte van de actualiteit? K Via sociale media. Als er iets belangrijk is gebeurd, verneem ik het daar. L Via de app van een bepaalde krant op mijn smartphone. J Ik probeer elke dag naar Het Nieuws of Het Journaal te kijken op tv.

VRAAG 10: Je wil muziek luisteren, hoe doe je dat? K Ik open YouTube en zet de muziek op die ik wil horen. L Muziek luisteren doe ik altijd via Spotify. Ik maak er zelf een afspeellijst. J Ik zet de radio op mijn favoriete zender en luister naar wat er gedraaid wordt.

Je antwoordde meestal

‘K’

Je zit nog vol jeugdig enthousiasme. Er schuilt duidelijk nog een kind in jou. Je wil zo veel mogelijk genieten van het leven en je nog lang jong voelen. Daarnaast ben je helemaal mee met je tijd en ben je steeds op de hoogte van de nieuwste trends en hypes. Jouw mentale leeftijd wordt geschat tussen de 6 en 16 jaar oud. Je antwoordde meestal

‘L’

Het kind in jou is nog steeds aanwezig, al moet het soms wel even plaats ruimen voor de meer volwassen versie van jezelf. Je wisselt met regelmaat het spontane en het speelse van een kind af met de nuchtere en beredeneerde blik van een volwassene met de nodige levenservaring. Jouw mentale leeftijd wordt geschat tussen de 16 en 26 jaar oud. Je antwoordde meestal

‘J’

Bij jou lijkt het innerlijke kind grotendeels verdwenen te zijn. Je bent niet meer helemaal mee met de nieuwste ontwikkelingen en trends. Je bent een nostalgisch persoon die met plezier terugkijkt naar hoe het vroeger was. Je staat nuchter en vastberaden in het leven. Jouw mentale leeftijd wordt geschat op 26+.

Average Rob (30) over zijn schooltijd, vol-au-vent en gamen

“Geniet van je jeugd, want de tijd gaat snel” Zijn naam mag dan wel Average Rob zijn, wat hij doet, is allesbehalve middelmatig. De grappigste mens van 2021 volgens HUMO interviewt wereldsterren als Tom Holland en Tony Hawk, maakt filmpjes met topsporters als Nina Derwael en Mathieu van der Poel en entertaint daarmee miljoenen mensen op YouTube. “Ik doe gewoon wat ik leuk vind”, verklapt Robert Van Impe (30) het geheim achter zijn succes.

“KLJ?

A-ha! Dus jullie komen uit een boerengat, zoals ze zeggen?”, of hoe je iemand welkom heet op z’n Average Robs. 4 jaar Chiro en 1 jaar scouts, dat is zijn jeugdbewegingspalmares. “Mijn verjaardag viel op scoutsweekend. We moesten die dag 20 km door de sneeuw stappen en ik had heel slechte schoenen aan. Toen heb ik beseft dat dat niks voor mij was. Vanaf dat moment ging ik elk weekend skaten in plaats van naar de scouts. KLJ bestond niet in ons dorp.” EEN HYPERACTIEVE PUBER Rob groeit op in Overijse, samen met broers Charles (32) en Arno (23) en zus Laurence (25).

Tot zijn zestiende is hij een hyperactieve puber. Hij heeft een grote mond en jaagt leerkrachten op stang. In het vierde middelbaar moet Rob blijven zitten. “Ik was zestien, mijn prioriteiten lagen bij andere zaken dan school. De leerkrachten hadden weinig vertrouwen in mijn schoolcarrière. Een van mijn leerkrachten zei zelfs eens tegen mijn moeder dat ik beter aan de circusschool ging studeren, want ASO was niets voor mij. Toen heb ik een klik gemaakt. Ik voed mij met commentaar van mensen die niet in mij geloven, dus dat was voldoende voor mij om te zeggen ‘weet ge wat, ik ga een master halen.’”

VAN SCHOOLMOE NAAR VOORBEELDSTUDENT En dat deed hij. Rob maakte de omslag van schoolmoe en blijven zitten in het vierde naar voorbeeldstudent en een master aan Coventry University. “Ik wou altijd creatief directeur van Nike of Adidas worden en besefte heel goed dat ik daar een diploma voor nodig had. Uiteindelijk heb ik het niet gebruikt, maar is de kennis wel nuttig gebleken om Average Rob op te zetten. Ik denk dat er veel jongeren zijn die school ambetant en onnodig vinden, terwijl het een superbelangrijke periode in je leven is om jezelf te ontwikkelen en ideaal om hard on the side te werken. Dus doe dat. School is

“Je schooltijd is

de ideale periode om keihard

‘on the side’ te werken”

48 Tekst Daan Paredis / Foto Jonas Smeulders

enorm handig. Je kan falen en op je bek gaan. Als ik advies mag geven: werk tijdens het middelbaar aan een plan A, hetgeen je écht wil bereiken. Ben je goed in tekenen, in sport … Verwaarloos dat niet. En geef niet meteen op als je faalt. Mijn vrije tijd in YouTube investeren, is de beste beslissing van mijn leven geweest. Dat diploma vind ik nog steeds heel belangrijk, het is een fantastisch plan B.” ARNO THE KID De avonturen van Average Rob hebben er inmiddels een tweede hoofdrolspeler bij. Kleine broer Arno ‘The Kid’ Van Impe (23) schopte het op twee vi-

“Mensen vergeten vaak dat je moet

werken om te leven, niet omgekeerd”

deo’s van cameraman naar sidekick. De chemie tussen beiden werkt aanstekelijk. “Het is heel leuk om samen te werken met Arno. Ik zag hem altijd als mijn kleine broer die ik in het rond kon duwen. Twee jaar geleden werd hij 20 en plots volwassen. Sindsdien hebben we een geweldige vibe. Arno

pikt snel dingen op en verbaast mij nog elke video met wat hij allemaal kan. Onze band als broers is enorm versterkt.” DE KLEINE TEEN Samen veroveren ze YouTubeland met als hoogtepunten de hit ZADDY en ontwapenende samenwerkingen met topsporters. “Iedereen kent van der Poel als de strijder, de razend ambitieuze gast die donkerrood gaat om koersen te winnen, terwijl hij ook gewoon een leuke kerel is: heel grappig en heel amicaal. Nina Derwael is een topturnster. Bij haar denk je aan focus, elegant, netjes, discipline, streng, maar eigenlijk is ze ook superlief, chill en

een beetje gek. Ik vind het heel verfrissend om de menselijke kant van zo’n personen te tonen. Mijn kleine teen is trouwens nog altijd niet volledig hersteld.”

bad. Als je dat overleeft, kan je alles aan. Dat is een teken dat schaamte niet meer bestaat. Sindsdien durf ik echt alles.”

SPEEDO & CHILL

De rommelmarkt, vol-au-vent, stoofvlees, frituur, bier, americain préparé, koffiekoeken … Een blik op de onderwerpen die Average Rob in zijn video’s behandelt, leert dat hij gek is op onze schitterende Belgische cultuur. “België is een speciaal land. Ik denk dat niet veel mensen zich Belg voelen, tenzij het voetbal is. De meesten voelen zich ofwel Vlaams, ofwel Waals, ofwel Brussels, maar het Belgische gevoel komt alleen naar boven als België goed presteert, anders is er een grote tweestrijd tussen het noorden en het zuiden. Wat ik wil doen met mijn video’s, is die Belgische trots permanent maken. Mijn doel is leuke Belgische content creëren zodat mensen fier kunnen zeggen: ‘Hey, wij zijn wel potverdorie van België!’ Ik mis die eenheid. Daarom doe ik ook alles in het Engels. Ik wil dat iedereen binnen en buiten België ons land cool vindt. Wij zijn zo’n raar land, maar zo leuk. We hebben zo veel talent. Het is zo klein, en tegelijkertijd is er zo veel, en dat wordt te vaak niet getoond. We verenigen ons alleen maar door sport, en dat wil ik veranderen. Ik ben echt wel trots om Belg te zijn.”

Ondanks dat Rob video’s met de grootste sterren ter wereld maakt, lijkt hij immuun voor plankenkoorts. “Het geheim voor die chill is je niet aantrekken wat mensen denken en trouw blijven aan jezelf. Die sterren geven keiveel interviews. Als je dan grondig voorbereid en gestresseerd een lijstje vragen afhaspelt als een robot, is dat het zoveelste slechte interview. Ik vind het veel beter om onvoorbereid iets leuks te doen. Ik probeer een authentiek moment te creëren waarvan zij misschien ook denken ‘ah, dat was eigenlijk wel tof’. Bij de Rode Duivels, bijvoorbeeld, was dat goed gelukt.” En volgens Rob kan iedereen het leren om zo chill te zijn. Hoe? Met de speedomethode: “Bij de video over schoonspringen droegen Arno en ik allebei een strakke speedo. In het begin voelde ik mij heel naakt. Ik durfde me niet te tonen en hield de hele tijd een handdoek rond mij. Maar op het moment dat die handdoek wegviel, gebeurde er iets. Ik voelde mij plots supercomfortabel. Dat was het moment waarop ik besefte dat ik mij nooit meer publiekelijk zou schamen. Dus, mensen die zich onzeker voelen: doe een speedo aan en ga naar het zwem-

KOFFIEKOEKEN & FRITUUR

VOL-AU-VENT Rob’s roots liggen in een stukje Vlaanderen geklemd tussen Wallonië en Brussel. Zijn Franstalige moeder en Ne-

derlandstalige vader hebben hem tweetalig opgevoed. Daar vloeit zijn passie uit voort. “Ik heb een Marokkaanse neef en een Congolese nicht, onze familie is divers. Ik heb Waalse en Vlaamse vrienden en ken beide culturen al heel mijn leven. Die diversiteit is ook écht Belgisch. Belgische humor is nog zoiets. Mensen uit andere landen vinden onze humor altijd zot, omdat die vaak heel droog en met veel sarcasme is, het is een moeilijk soort humor. Dat charmeert ons land, vind ik. Misschien romantiseer ik het te hard, maar toch … Heel die mishmash, prachtig.”

“Gamen heeft mij enorm

veel geleerd”

En het hoogtepunt van onze mooie Belgische cultuur is vol-au-vent. “We hebben een fantastische eetcultuur, zowel ’s ochtends, ’s middags als ’s avonds. Van koffiekoeken tot americain préparé en frituur: al het beste eten in de wereld is typisch Belgisch. Op mijn verjaardag eet ik altijd vol-auvent. Da’s mijn ding. Het ziet er ranzig uit, maar het is megalekker, net zoals stoofvlees. Hmmm, we hebben er al te lang over gepraat, ik krijg er echt zin in”, lacht Rob.

FORTNITE In zijn vrije tijd is Average Rob een gamer. “Als ik van alles aan mijn hoofd heb, zet ik mijn computer aan en verdwijnen al mijn zorgen. Dan draait het alleen om die Victory Royale halen, dat is het enige wat belangrijk is op dat moment. Het is een kleine vlucht uit de werkelijkheid om alles even los te laten en op pauze te zetten. Gamen is heel belangrijk voor mij.” Sonic, Zelda, Fable, Maple Story, GTA, Pokémon, Runescape, Fortnite … Rob is van jongs af aan van alle markten thuis. “Als kind speelde ik vooral Pokémon. Stiekem ’s avonds in bed nog onder de lakens op de Game Boy Color, zalig. Na school sprintte ik altijd naar huis om Runescape te spelen. Daar heb ik eigenlijk echt veel van geleerd: Engels schrijven, economie begrijpen … Dat klinkt misschien raar, maar je moet in dat spel hard werken voor je geld. Daar kan je dan spullen mee aankopen en weer met winst verkopen. Zo leerde ik ook plannen: ‘Oke, ik moet nog vierenhalfuur dit doen, dan kan ik dat kopen.’ En omdat je allemaal verschillende stappen moet zetten om een bepaald doel te bereiken, leerde ik probleemoplossend nadenken en doelen stellen. De laatste tijd speel ik dagelijks Fortnite, soms met Mathieu van der Poel, maar als die in het wielerseizoen zit, heeft hij minder tijd. Mathieu is trouwens echt goed. Als hij zou stoppen met fietsen, kan hij sowieso professioneel gamer worden. Meestal speel ik met

“Iedereen moet beseffen hoe

cool België is”

mensen die ik niet ken. Gamen is superhandig om vriendschappen te sluiten. Ik ben online met zeker tien mensen bevriend die ik nog nooit heb ontmoet, dat is het mooie van gamen.”

HET BESTE ANDERHALF JAAR Je bent zo oud als je je voelt, maar intussen tikt de biologische klok wel genadeloos verder. “Ik zeg al drie jaar lang dat ik over twee jaar kinderen wil. Op dit moment loopt Average Rob te goed om dat momentum te doorbreken. Ik wil eerst gebruikmaken van deze lift en dan zien. Ik heb het beste anderhalf jaar van mijn leven achter de rug. Hopelijk mag dat nog even zo doorgaan.”

DE WILDE HAREN Eind februari is Rob de kaap van 30 jaar gepasseerd, maar zijn wilde haren is hij nog niet kwijt. “Geniet van je jeugd, want het gaat snel”, zegt hij ietwat weemoedig. “Ik voel me geen 30. Iedereen in mijn omgeving is jong en kinderloos. Dat gaat niet veranderen omdat je leeftijd plots met een 3 begint. Ik doe enkel leuke dingen en wil dat blijven doen. Ik wil blijven vernieuwen, ontdekken en nog veel stappen zetten. Zo blijft het leven interessant. Ik denk dat veel mensen zich te snel op een job vastpinnen op basis van een eerdere keuze en die job blijven doen, ook al vinden ze het niet tof. Dat begrijp ik niet. Ik vind dat je moet werken om te leven in plaats van leven om te werken. Plezier maken en doen wat je graag doet, is het allerbelangrijkste. Altijd. Daarna moet je uitvissen hoe je ervan kan leven.”

Hoe word je een goede YouTuber? 6 tips van Average Rob 1. Focus op plezier maken 2. Probeer niet per se viraal te gaan, hou vast aan een concept en de rest komt wel 3. Wees trouw aan jezelf, ben wie je bent 4. Luister niet naar negatieve commentaar (wel naar kritische feedback) 5. Leer monteren, belangrijk 6. Niet twijfelen, gewoon doen

DE POLL

: l e p s r e d n i k e m e i t l u t e ? e j t r e p Wat is h p o t s r e v f o e j t r e tikk Gedaan met discussiëren, kibbelen en redetwisten. Onze poll zorgt ervoor dat eeuwige KLJdilemma’s eens en voor altijd worden uitgeklaard. We stellen een vraag aan onze Instagramvolgers en ontdekken zo hoe jullie er écht over denken.

f het nu tijdens de KLJ, op de speelplaats of in iemands tuin was, je hebt ongetwijfeld al meerdere keren tikkertje of verstoppertje gespeeld. Het zijn dan ook twee oerklassiekers en er bestaan talloze varianten op. Wat dacht je bijvoorbeeld enerzijds van ‘tikkertje hoog’, ‘tikkertje onder de benen’ of ‘tikkertje stopcontact’ en anderzijds van ‘omgekeerd verstoppertje’, ‘kiekeboe’ of ‘potteke stamp’? De spelletjes leverden – en leveren nog steeds – uren spelplezier op. Maar welk spel is nu het allerleukst? Verstoppertje, zo blijkt. Met 65 procent heeft het zelfs een overduidelijke

35% Tik, jij bent ‘em!

voorkeur op tikkertje. Het spel lijkt ook op het lijf van KLJ’ers geschreven te zijn, want je moet van vele markten thuis zijn om erin uit te blinken. Je moet snel zijn, je goed kunnen camoufleren, het goede moment kunnen afwachten én een arendsoog hebben. Door het spel leer je bovendien alle plekjes van je KLJ-lokaal en het terrein errond kennen. Voel jij het nu ook al kriebelen om te gaan spelen? Groot gelijk! De redactieraad begint alvast af te tellen vanaf 100. Ga je dus al maar verstoppen, we komen je zo meteen zoeken. We zullen niet stiekem gluren tijdens het tellen, beloofd!

65%

weg is, Wie niet n! is gezie

Aantal antwoorden: 959 Zit je met een brandende kwestie waarvoor je uitsluitsel zoekt? Bezorg ons je idee via helaba@klj.be of via een berichtje naar onze Instagrampagina, en misschien vind je in de volgende editie van Hélaba het antwoord op jouw vraag. Geen vraag, wel een mening? Volg ons op Instagram (@klj_vzw) en stem mee op de volgende poll.

52 PLEEGZORG

Tekst Jonas Smeulders

De familie Van der Meiren stelt haar huis open voor pleegkinderen

“De plaats waar je wieg staat, is heel belangrijk”

Soms kunnen kinderen door allerlei omstandigheden even niet meer thuis wonen. Ze kunnen dan terecht bij een pleeggezin voor een paar dagen, weken of maanden. De familie Van der Meiren uit Nieuwrode is zo’n logeergezin. “Kinderen opvangen betekende voor zowel het pleegkind als ons gezin een grote meerwaarde”, vertellen Carina, Marie en Pieter.

“M

ijn man, Gert, werkte in de bijzondere jeugdzorg en merkte op dat er nood was aan extra opvanggezinnen”, begint Carina Ramaekers (59) het verhaal. “Naast onze drie dochters Lienne (29), Nelle (27) en Marie (25) en zoon Pieter (23), wou ik altijd nog een vijfde kind, maar Gert zag dat minder zitten. Daarom zijn we zo’n zeventien jaar geleden gestart als pleeggezin. Ook voor onze kinderen vonden we dat een meerwaarde, want zo leerden ze dat het niet voor alle kinderen even makkelijk is om op te groeien. Zij weten nu dat de plaats waar je wieg staat, heel belangrijk is.”

Wat houdt dat precies in, pleeggezin zijn? Carina: “Eerst deden we aan crisisopvang. Gedurende een heel korte periode – vaak maar voor enkele dagen – vingen we kinderen op. De redenen waarom we ze moesten opvangen, waren heel divers. Zo was er bijvoorbeeld een moeder die ging bevallen van een derde kindje, maar geen opvang vond voor haar twee andere kinderen, of er was een ouder die een nacht in de cel moest doorbrengen. Meestal ken je niet alle details over de gezinssituatie van het kind, maar dat hoeft ook niet. Je probeert het vooral een zo warm mogelijk onderdak te geven, zolang als nodig. Als het probleem is opgelost, gaat het kind weer naar huis. Met die crisisopvang

zijn we ondertussen gestopt, maar we hebben wel een pleegkind dat al elf jaar over de vloer komt. Ze verblijft hier tweewekelijks een weekendje en in de zomervakantie blijft ze soms voor een langere periode. Dat heet onderhoudende pleegzorg.” Kan elk gezin zomaar een pleeggezin bij Pleegzorg worden? Carina: “Het is best pittig om het te worden, want er gaan veel gesprekken aan vooraf. Ze vragen onder andere waarom je een pleeggezin wil worden en schotelen je enkele situaties voor waarbij je moet zeggen hoe je ze zou aanpakken. Dat is zeker nodig, want zo kan Pleegzorg (de organisatie die alles in goede banen leidt, red.) je goed screenen en weet

“Ik zou later ook graag

pleegkinderen opvangen, net

omdat ik zie hoe waardevol het geweest is voor ons pleegkind” Marie

je waar je je aan kan verwachten. Ze geven je trouwens niet zomaar een pleegkind. Pleegzorg kijkt altijd eerst of het kind en diens ouders een match vormen met je gezin.” Marie: “Ook mijn broer, zussen en ik werden in onze kindertijd gescreend. Dat was best indrukwekkend, het waren veel gesprekken. Ze vroegen bijvoorbeeld hoe we zouden reageren als iemand ons speelgoed stukmaakt. Pieter, die toen zes jaar was, vertelde tijdens zo’n gesprek dat hij het allemaal oké vond, zolang het pleegkind maar een jongen was. Hij had al drie zussen en dat vond hij genoeg. (lacht) Achteraf gezien vind ik het heel goed dat ook wij gehoord werden.” SPEELKAMERAADJES Hoe ervaarden jullie het als er plots een extra kind in huis was? Pieter: “Ik was heel klein toen we aan crisisopvang deden, dus ik bekeek de andere kindjes altijd als speelkameraadjes die enkele dagen op bezoek kwa-

men en dan weer weggingen. Het was vooral leuk om met ze te spelen, ik besefte nog niet dat ze een moeilijke thuissituatie hadden. Ik kan me de meesten niet goed herinneren, maar met ons huidige pleegkind ben ik wel opgegroeid.” Marie: “Ik was iets ouder dan Pieter, dus ik herinner me de meeste kinderen iets beter. Ik zag ze ook meer als speelkameraadjes. Soms was de thuissituatie van een kind nog niet helemaal in orde en dan was het moeilijk om het toch weer thuis af te zetten, maar gemaakte afspraken moet je nakomen.” Carina: “Telkens als we de vraag kregen om een kind op te vangen, vroegen we aan onze kinderen of ze ermee akkoord gingen. Gert en ik vonden dat belangrijk, want als zij het niet zagen zitten, mislukte het sowieso. Ook onze andere dochters, Nelle en Lienne, hebben er een groot aandeel in gehad. Voor ons als ouders is het fijn om te zien hoe onze kinderen die pleegzorg mee hebben doen slagen.”

Jullie zijn een echt KLJ-gezin en zijn jarenlang lid, leiding, vrijwilliger en zelfs werknemer geweest. Gingen de pleegkinderen dan mee naar de KLJ? Pieter: “De kindjes uit de crisisopvang niet, want die waren nooit lang genoeg bij ons thuis. Ons huidig pleegkindje is wel een tweetal jaar mee naar de KLJ gegaan. Ze zag steeds hoe wij met z’n vieren vol enthousiasme naar de wekelijkse activiteit gingen en wou dat ook proberen. Omdat ze niet veel andere kinderen kent – want ze gaat ergens anders naar school – is ze er na een tijdje toch mee gestopt.”

COMMUNICEREN IS BELANGRIJK Krijgen jullie ook begeleiding tijdens de opvang? Carina: “Ja, en dat is belangrijk, want elke ouder heeft zo zijn blinde vlekken. Een professionele medewerker van Pleegzorg waarbij je terechtkan met je vragen is dan zeker een meerwaarde. Het is de reden waarom we in die structuur willen blijven. In principe kunnen we alles rechtstreeks en onafhankelijk regelen met de moeder van ons pleegkind, want we hebben er een goede band mee opgebouwd, maar dat doen we niet. We willen die ondersteuning heel bewust wel, want je weet niet wat er ooit nog kan komen.” Hebben jullie veel contact met de moeder? Carina: “We doen veel in overleg. Als ik vroeger, bijvoorbeeld, eens de haren van ons pleegkind wilde knippen, vroeg ik dat altijd aan de moeder. Nu ze wat ouder is, overleg ik veel rechtstreeks met haar, maar ik koppel wél nog altijd terug naar de moeder. Die onderlinge communicatie is enorm belangrijk, want daar hangt het succes van een pleeggezin vanaf.”

“Ik bekeek de andere kindjes als speelkameraadjes die enkele dagen op bezoek kwamen” Pieter

Marie: “Toen ons pleegkindje nog klein was en pas begon te spreken, hoorde ze mij, mijn zussen en broer steeds ‘mama’ en ‘papa’ zeggen tegen mijn ouders. Na een tijdje nam ze die woorden over. Mijn ouders hebben dan aan de moeder gevraagd of dat oké is. Dat vond ik heel sterk, want het zorgde voor wederzijds vertrouwen.” VOETBALMATCH Marie en Pieter, jullie ervaren pleegzorg als een succes. Zouden jullie het later ook willen doen? Marie: “Ik zou het sowieso wel willen, net omdat ik zie hoe waardevol het geweest is voor ons pleegkind. Natuurlijk zijn het langetermijnplannen en moet ik het overleggen met mijn vriend.” Pieter: “Met een eigen gezin ben ik nog niet bezig, dus ik heb er nog niet echt over

“Communicatie tussen

ouders is enorm belangrijk, daar hangt het succes van een pleeggezin vanaf” Carina

nagedacht. Als er plaats is voor een pleegkind, zou ik het zeker overwegen, want pleegzorg is voor ons gezin een grote meerwaarde geweest. We zijn er enorm door gegroeid en ons pleegkind heeft vaak een verbindende rol gespeeld, bijvoorbeeld als we eens onderling ruzie hadden. Zelfs nu nog zorgt ze voor verbinding. Ik heb jarenlang gevoetbald en nooit kwam het hele gezin naar mijn wedstrijden kijken. Ons pleegkindje voetbalt nu ook en speelde onlangs haar eerste wedstrijd. Plots stonden we daar met z’n allen aan de zijlijn te supporteren, zoiets had ik nooit durven dromen.”

Wat is een pleeggezin? Als pleegouder geef je een thuis aan kinderen die in moeilijke omstandigheden leven. Soms voor een korte tijd, soms voor enkele maanden of jaren. Het maakt niet uit of je samenwonend, alleenstaand, holebi of hetero bent: iedereen kan pleegouder worden. Wat telt, is dat je een kind structuur, warmte en veiligheid kan bieden. Als pleegouder bepaal je zelf voor welke opvang je kiest: weekends, vakanties, korte of langdurige opvang. Zo is het mogelijk pleegzorg te

combineren met je persoonlijke leef- en werksituatie. Wist je dat pleegzorg ook bestaat voor volwassenen? Het gaat om mensen met een beperking of psychische problematiek die voor korte of langere tijd door een gezin opgevangen worden. Ook hier kan Pleegzorg de nodige ondersteuning bieden. Meer weten? Vraag je gratis infopakket aan via www.pleegzorg.be.

GROEPSREIZEN Op buitenlands kamp met je jeugdbeweging!

Check al onze bestemmingen

www.jeka.be

A K E J t e Reis m INDICAMP new Kampen met individuele inschrijving Op reis met vrienden of monitor worden?

Ontdek het allemaal op

www.indicamp.be

56 nL altje va a j s t e H

ette De

mee e leven v l a h r a at al ha Baer ga

Lette de Baer van KLJ Kerksken is tien jaar en zit al in de KLJ sinds het schooljaar waarin ze zes werd. Al die tijd al draagt ze hetzelfde sjaaltje om haar nek. Daar horen heel wat mooie verhalen bij! Kompas en zaklampje “Ieder jaar komt onze leiding op Dag van de Jeugdbeweging langs op school om een souvenirtje te geven aan de kinderen die een uniform van de jeugdbeweging dragen. Omdat ik op die dag als enthousiaste KLJ’er altijd in volle glorie naar school trek, heb ik al eens een kompas en een zaklamp in sleutelhangerformaat gekregen.” Kampbadge “Ik heb drie hele leuke badges aan mijn sjaaltje hangen, maar de roze badge is mijn favoriet. In 2018 ging ik voor de allereerste keer mee op kamp – dat was ook de eerste keer dat ik zo lang zonder mijn ouders wegging. Ik vond dat natuurlijk wel een beetje spannend, maar het was zo leuk dat ik sindsdien altijd uitkijk naar een volgend kamp.“ Sponzen hartje “Deze hartjesspons heb ik van mijn vroegere leiding bij de Mini’s gekregen. We waren iets te wild tijdens een spelletje, dus de spons ging een beetje kapot. Maar de spons blijft voor altijd een leuke herinnering aan het kamp van 2021 en natuurlijk ook aan mijn vroegere leiding Quinten.“ Gelukspoppetje “Iets wat dag en nacht aan mijn KLJ-sjaaltje blijft hangen, is mijn gelukspoppetje. Het is een beetje als een beschermengeltje voor mij. Als we wilde spelletjes spelen met de KLJ, dan helpt het mij, maar het geeft mij ook moed als iets mij een beetje dwarszit.” Mijn sjaaltje weegt: ongeveer 100 gram

Wil jij met jouw sjaaltje in de volgende Hélaba komen? Stuur dan een mailtje naar helaba@klj.be.

“Beschermengel voor dat extra beetje moed”

DUIK IN KLJ Sjaaltje € 4,00

Kies en bestel KLJ-gadgets online via shop.klj.be Badjas € 37,50

Badhanddoek € 13,50

Kleine handdoek € 9,50

Toiletzak € 11,00

Sportkousen € 8,00

Zwemzak € 2,50

Linnen waszak € 9,00

Washandje € 2,50

Heb je vragen of een wild idee voor een nieuw product? Stuur dan zeker een mailtje naar winkel@klj.be.

58 BOERENTROTS

Tekst Liesbeth Corthout / Foto Marco Mertens (p.58)

Opgroeien op de boerderij: allemaal boeren in spe? Jong zijn op een landbouwbedrijf: hoe is dat nu eigenlijk? Zijn alle boerenkinderen zelf land- of tuinbouwer in wording? En wat is er zo anders aan het leven als kind of jongere op een landbouwbedrijf? We vroegen het aan enkele ervaringsdeskundigen uit drie verschillende gezinnen. Elena (16), Louise (14) en Leonie (10): “Je vervelen doe je hier niet” Elena (16), Louise (14) en Leonie (10) wonen samen met hun ouders op een varkensbedrijf met een hoevewinkel. En daar zijn ze enthousiast over. Elena: “Het is heel leuk. We zijn vrij, hebben veel plaats om van alles te doen.” Leonie vult aan: “Ik vind het heel leuk om bij de diertjes te zijn. Dat er veel ruimte is om te spelen, is goed meegenomen.” Maar het is natuurlijk niet allemaal rozengeur en maneschijn. “Op zo’n groot bedrijf is er altijd veel opkuiswerk. Daarbij helpen is natuurlijk niet altijd even leuk.” “Je vervelen doe je hier niet”, zegt Louise. “Ik help regelmatig mee in de winkel en soms ook bij het werk van papa. Eigenlijk doe ik alles graag. Leonie is vaak samen met mama bezig bij de varkens en Elena helpt papa.” Allemaal bezigheden waar hun klasgenoten helemaal geen zicht op hebben. “Ik zit op een college

en de mensen die bij mij in de klas zitten, hebben er totaal geen idee van hoe het er hier aan toegaat”, vertelt Louise. Bij Elena is dat anders. “Ik zit op de landbouwschool in Roeselare, dus de meeste andere leerlingen zijn wel bekend met de sector. Toch trekken ze soms nog grote ogen. Ik kook bijvoorbeeld regelmatig thuis, omdat mama in de winkel staat of nog in de stal bezig is. De meeste van mijn klasgenoten kunnen helemaal nog niet koken. Een tijdje geleden moesten we tijdens een labo eigeel en eiwit scheiden. Dat bleek voor velen een hele opga-

ve – er waren er zelfs die nog niet eens wisten hoe ze een ei moeten breken.” “Wat wij zeker hebben meegekregen, is gezond boerenverstand. En natuurlijk ook een warm nest. Enerzijds ben je als boerendochter heel zelfstandig, anderzijds kunnen wij bijna altijd met het hele gezin samen eten. En als je eens ziek bent en niet naar school kan, is er altijd een ouder in de buurt om voor je te zorgen.” Maar is dat genoeg om zelf te gaan boeren? “Ik denk dat we het alledrie wel graag zouden doen. Ik werk echt heel graag thuis.

Maar we zien ook hoe hard deze job is en hoe moeilijk het er in de sector momenteel aan toegaat. Dus of we dit werk later ook echt zullen doen, dat weet ik niet.” Louis (7) en Gust (6): “Wij willen verkenners worden”

Wanneer we videobellen met melkveehoudster Wanda en haar twee jongste zoontjes Louis (7) en Gust (6), zitten ze in quarantaine door een coronabesmetting. Geen quarantaine op een klein appartementje, wel een op een groot erf. En dat is meteen een enorm pluspunt van opgroeien op een landbouwbedrijf. Gust herinnert zich dat hij op dat erf zijn verjaardagsfeestje mocht geven. “Er stond een springkasteel en we konden klimmen op hooibalen. Die hooibalen waren veel leuker dan het springkasteel. Er is zelfs nog een kalfje geboren toen, iedereen kwam kijken en we hebben het samen op zijn plekje gelegd.” Een hele belevenis voor klasgenootjes die nog niet eerder op zo’n bedrijf zijn geweest, weet Louis: “Soms zeggen ze dat de koeien stinken, maar dan zegt mama: ‘dat stinkt niet, dat ruikt naar koe-

tjes’.” Wanda is zelf ook een boerendochter en weet dus uit eerste hand hoe het is om op het platteland op te groeien: “Ik kan het mij niet anders voorstellen dan dat je altijd buiten kan spelen en heel veel ruimte hebt. Natuurlijk heeft het ook nadelen. Onze kindjes kunnen bijvoorbeeld niet gaan voetballen, omdat het ons niet lukt hen telkens tijdig naar de training te brengen. Ze fietsen graag. Dat is iets wat wij in gezinsverband doen, want in clubverband is dat in combinatie met het bedrijf heel moeilijk.” Zowel Gust als Louis helpen al eens graag mee op het bedrijf, maar zelf boeren, daar lijken ze nu alvast nog niet voor te vinden. Ze zien het liefst wat exotischer, met een job als verkenner. Niet op het land, maar in de oceaan. “Met haaien.” Maud (6) en Marie (3): “Een speeltuin aan huis, dat is een grote luxe” Ann is mama van Maud (6) en Marie (3). Samen met haar echtgenoot heeft ze een melkveebedrijf en een ijssalon. “Wij zijn allebei altijd hard aan het werk, waardoor de meisjes heel zelfstandig zijn. Ze leerden al op jonge leeftijd goed hun plan trekken. En ze willen ook echt wel hun verantwoordelijkheid nemen. Net zoals wij met de koeien onze dieren hebben, hebben zij hun cavia’s waar ze bijna helemaal zelf voor zorgen. Die zorgzaamheid en zelfredzaamheid zijn zaken die ook in hun later leven zeker hun nut zullen hebben. Wij kennen het natuurlijk alleen maar zo – ik ben zelf ook opgegroeid op een landbouwbedrijf – maar ik merk dat vriendin-

netjes die komen spelen hun ogen uitkijken van de mogelijkheden, de grote open ruimte en de hoeveelheid plaats die hier is om te fietsen. Door het ijssalon hebben we zelfs een speeltuintje in de voortuin. Voor onze kinderen is dat volkomen normaal, maar tijdens de lockdown in de eerste coronagolf, heb ik er zelf wel eens bij stilgestaan: eigenlijk is dit een enorme luxe die wij hebben.” Ben jij al #Boerentrots? De beweging #Boerentrots neemt je graag mee op ontdekkingstocht in de Vlaamse landbouwsector. Onze boeren en tuinders geven je een kijkje achter de schermen van hun bedrijf en vertellen boeiende en verrassende verhalen over de boerenstiel. Zo kom je op een leuke manier te weten waar al dat lekkers op je bord vandaan komt. Steun onze boeren op www.boerentrots.be.

60 KAMPKOST VOOR THUIS

Tekst & Foto Jonas Smeulders

Pralines met hazelnoot en chocopasta pralines, België staat bekend om zijn fijne jeugdbewegingen, maar ook om zijn overheerlijke chocolade. In elke gemeente vind je dan ook een pralinewinkel. Het lijkt dan wel alsof je een echte professional moet zijn om zo’n lekker chocoladesnoepje te maken, maar niets is minder waar. In zes eenvoudige stappen maak jij je eigen praline.

wa zijn da?

Een praline is een snoepje waarbij een vulling omhuld wordt door een laagje chocolade. Die vulling kan van alles zijn: noten of praliné worden heel vaak gebruikt, maar het kan ook met marsepein of gedroogd fruit. Een praline kan bovendien mooi versierd zijn of in verschillende vormpjes gegoten worden. Voor elke lekkerbek is er wel eentje! INGREDIËNTEN VOOR 4 PERSONEN

• • • • •

300 gr pure chocolade 1 dl room 1 eetlepel Nutella of andere chocopasta met hazelnoot 1 eetlepel boter 20-tal hazelnoten

KEUKENBENODIGDHEDEN

• • • • • • • •

Een mengkom Een kookpot Een kleinere kookpot of schaal die in de eerste kookpot past Een glazen schaaltje Een houten lepel Een vel vershoudfolie Een vel bakpapier Een satéstokje of prikvork

61 Tip: je kan je schaal ook enkele minuten in de diepvries steken om zo sneller op te stijven.

3 1

STAP 5 Neem de opgesteven chocoladevulling uit de koelkast en haal hem uit de folie. Dompel je mes in een beker met warm water en snij vervolgens de vulling in blokjes van ongeveer 2 cm op 2 cm.

STAP 1 We beginnen met de vulling van de praline. Breek 200 gram van de chocolade in stukjes en doe die in de mengkom. Voeg de boter toe, samen met een eetlepel chocopasta. STAP 2 Zet een pot op een matig vuur en verwarm daarin de room tot die net het kookpunt bereikt. Giet daarna de room in de mengkom waarin de chocolade, boter en chocopasta zitten. Roer met een houten lepel tot alles gesmolten is tot een gladde, dikke chocoladesaus. STAP 3 Neem een glazen schaaltje en bedek de bodem en de randen met een vel vershoudfolie. Zorg dat je voldoende folie over de randen heen laat hangen. Giet je chocoladesaus in het bakje, op de folie, en plooi de randen van de folie over de chocoladesaus zodat die volledig ingepakt is. Zet je schaal in de koelkast en laat de chocoladesaus een tweetal uur opstijven.

voor dat je geen poeder maakt, maar stukjes noot overhoudt. Hou een klein deel van de gehakte noten apart en voeg de rest toe aan de gesmolten chocolade.

4 STAP 4 Zodra de vulling voldoende is opgesteven, beginnen we aan het omhulsel van de praline. Kook water in een pot. Hang in het kokende water een tweede pot of een schaaltje, zo creëer je een bain-marie. Breek de resterende 100 gram chocolade in stukken en doe die in de bovenste pot, die op het water rust. Roer regelmatig terwijl de chocolade smelt. Hak ondertussen de hazelnoten fijn met een keukenmes. Zorg er daarbij

STAP 6 Steek de blokjes een voor een op een satéstokje en haal ze even door de gesmolten chocolade. Zorg ervoor dat elk blokje volledig omhuld is en tik de overtollige chocolade er voorzichtig af. Leg de pralines tot slot op een vel bakpapier en strooi over elke praline wat van de overgebleven gehakte hazelnootjes. Smakelijk!

E E J L K ‘ y Sa

pelletjes. s e k lij e g n a en foto’s. b n f e o g n in e r d e n n 62 vo rin gezellige a r heel wat leuke he , n e it e it iv ee itenact kten we w beeld. a a Koude bu m n e d n maa nten in Afgelopen de mooiste mome en Wij breng

KLJ TONGERLO

KLJ BALEN KLJ HOEK

KLJ SLEIDINGE

KLJ SINT-GILLISWAAS KLJ HAMME SINT-ANNA KLJ BALEN KLJ KLEINEBROGEL

KLJ HOEK

’ J E E E E E EE KLJ BELSELE KLJ BAZEL

KLJ KLEINEBROGEL

KLJ OPLINTER

KLJ PROVEN KLJ KERSBEEK KLJ KERSBEEK

KLJ BAZEL

KLJ WECHELDERZANDE

te KLJ-mo s k u le w u t jouw tuur jo rubriek? S n wie weet schitter e z e d in o Jouw fot aar helaba@klj.be e n Hélaba. a n ment dan volgende nummer v foto in het

64 Jonas Tekst & foto

Smeulders

J L K E HO IS LINAH?

Hoe katholiek ben je? “Ik ben gedoopt en heb mijn communie gedaan, maar daarbuiten vind ik me niet zo katholiek. Ik ben wel spiritueel op allerlei vlakken.” Wat kies je: rijstpap eten in de hemel of een barbecue in de hel? “Ik eet niet graag papjes en pudding, dus ik ga sowieso voor de barbecue!” Elke dag een dagboek bijhouden of elke dag een schietgebedje voor het slapengaan? “Doe dan maar het schietgebedje. Vroeger heb ik al vaak geprobeerd om een dagboek bij te houden, maar na een week ben ik dat alweer vergeten.” Een les godsdienst of een les wiskunde? “Dan ga ik voor godsdienst, want wiskunde vind ik echt niet leuk. Het is ook zo moeilijk om te leren… Godsdienst lukt dan toch een stuk beter omdat ik er handige samenvattingen van kan maken.”

Hoe landelijk ben je? “Ik woon in een dorp en ben daar blij om. Soms denk ik wel dat het hier saai is, maar anderzijds is het hier ook mooi. Bovendien is het speciaal en fijn om af en toe eens naar een stad te gaan. Iemand die in een stad woont, zie ik niet snel zomaar naar een dorp gaan.” Wat kies je: op kamp in een tent of in een gebouw? “Sowieso in een tent! Er gebeurt dan veel meer en het kampgevoel is – naar mijn mening – veel groter. Overnachten in een gebouw kan je tenslotte altijd.” Een rol als prinses of als boerin? (lacht) “Geef me toch maar de prinses. Een rol als boerin spreekt me niet zo aan.” Verkleed rondlopen als een varken of als een kip? “Ik denk als kip. Zo’n kippenkostuum zal waarschijnlijk volhangen met veren, dat lijkt me wel mooi.”

onze jeugdig zijn n e jk li e d n ek, la el weten. Hoe katholi t willen wij w a D ? rs ’e J L e keer van strafste K r een tweed o vo h a in L rtelde We haalden magazine ve it d in r e rd e .E het podium n bij Ketnet cteerkunste a r a a h r ve ze al o eze Hélaba ar voor we d aar nog Musical, ma e het met h w n e b b e h , rs dichtslaan rijkste lette drie belang e d r ve o n eve bet. van het alfa

Hoe jeugdig ben je? “Volwassen wil ik me zeker niet noemen, want dat klinkt niet fijn. Wel heb ik een serieuze en een kinderlijke kant. Ik kan alleszins de knop goed omdraaien.” Wat kies je: verstoppertje of tikkertje? “Als ik niet moet tellen, vind ik verstoppertje het leukst. Je kan dan zien hoe de zoeker helemaal gek wordt.” Een uitgewerkte KLJ-activiteit of chillen in het lokaal? “Ik zou toch vaker voor de uitgewerkte activiteit kiezen. Even aan de kant zitten met vrienden mag, maar dan liever pas na een spel waarbij we veel moeten bewegen.” Naar een toneelstuk kijken of naar een film in de bioscoop? “De sfeer in een bioscoop vind ik wel fijn. Je hebt er popcorn, hé. Tijdens een theater word ik al snel jaloers omdat ik dan graag zelf op het podium wil staan.”

KLJ-LEUVEN Diestsevest 32 bus 3b 3000 Leuven

Hélaba P924877 Verschijnt vier keer per jaar Maart 2022