Ons blad (nr.2). WIRIC, omdat talent mag schitteren

Hallo daar

Heb je ‘m?

Het is al ons tweede blad, en ook een beetje jouw blad. Jij die dit leest, bent de potgrond die ervoor zorgt dat onze boom groeit. En hoe groter onze boom, hoe meer dromen we kunnen laten uitkomen. Dankjewel daarvoor, alvast.

Op de volgende bladzijden nemen we je graag even mee naar een paar van die dromen.

Klim in onze kruin en ontdek de prachtige verhalen van alle mensen die onze boom kleur geven.

Bij Wiric pronken we fier met elke unieke tak aan onze stam. Veel bladerplezier!

COLOFON

Redactie en administratie Wiric, Diestersteenweg 59, 3800 Sint-Truiden, Tel. 011 70 27 80

Verantwoordelijke uitgever Eric Hendrix, Diestersteenweg 59, 3800 Sint-Truiden

Redactiecomité Wim Vandebrouck, Sarah Knaepen, Tim Cauwenberg, Daan Paredis en Peter Frison (Xpair) Redactionele bijdragen Daan Paredis (Xpair Communication)

Coördinatie en eindredactie / Wim Vandebrouck, Tim Cauwenberg, Sarah Knaepen, Daan Paredis (Xpair)

Fotografie Jan Crab, Tiene Carlier Ontwerp en lay-out Peter Frison Concept en realisatie Xpair Communication

Drukkerij Van der Poorten Contact, opmerkingen, suggesties: info@wiric.be

ONS NIEUWS

ONS NIEUWS

Wiric leeft, Wiric beleeft, Wiric beweegt: altijd ergens, altijd iets. Onmogelijk om alles bij te houden, daarom gieten we enkele hoogtepunten in een handig overzicht.

ALESSIO DESTADSBADER

WINT MICROMIX

Met zijn act als Niels Destadsbader heeft Alessio de hoofdprijs op de Micromix-wedstrijd gewonnen. De jury was onder de indruk van de overgave waarmee hij het podium inpalmde. Micromix is een jaarlijkse playback- en freepodiumwedstrijd waarin het talent van personen met een beperking in de kijker wordt gezet. Het is de eerste keer dat Wiric de hoofdprijs in de wacht sleept. Proficiat, Alessio!

WIRIC INVESTEERT IN MOBILITEIT

Voor onze gebruikers die graag fietsen, maar voor wie het trappen niet zo goed lukt, heeft Wiric geïnvesteerd in deze prachtige rolstoelfiets. De elektrische motor zorgt ervoor dat opvoeders geen stalen kuiten moeten hebben om gebruikers een zalige namiddag te bezorgen. Speciale kliksystemen verzekeren dat de rolstoel stevig vaststaat. Deze aankoop is mede mogelijk gemaakt met het ingezamelde geld van de sokkenactie en de pizzadag. Jullie bedankt! Tring tring!

Begeleidster

Jade doet een tourtje met Marina.

WAT IS WIRIC?

Een zorgvoorziening in Sint-Truiden voor mensen met een verstandelijke beperking en eventueel bijkomende problematieken. We bieden zowel dagopvang als woonondersteuning. In onze verschillende ateliers zorgen we voor een zinvolle dagbesteding voor onze gebruikers. Onze gebruikers, dat zijn alle mensen die gebruikmaken van onze diensten.

Welkom in de wondere wereld van Wiric, waar dromen werkelijkheid worden.

WIRIC, omdat talent mag schitteren

De Ambachtelijke Bakkerij onder stoom “EEN GOEDE BAKKER MOET SAMENWERKEN EN… PROEVEN!”

Traditiegetrouw draait de Ambachtelijke Bakkerij richting feestdagen op volle toeren. Creatieve acties doen de bestellingen telkens binnenstromen. “Keer op keer tonen we wat voor een sterk team we zijn”, vertelt ervaringsdeskundige Davigna.

Alle hens aan dek! Eindejaar/ valentijn/Pasen/einde schooljaar/ vaderdag/moederdag/Sinterklaas (schrap wat niet past) is weer daar.

Davigna weet wat haar te wachten staat: “De verschillende lekkernijen zullen dit jaar weer een schot in de roos zijn. Het is hier tijdens feestperiodes altijd veel drukker dan normaal. Dat voel je echt. Maar ik vind dat wel tof, dan hebben we iets om naar te streven. En dan zijn we allemaal samen bezig, dat is heel fijn, dan we ten we ook waarvoor we gewerkt hebben.”

Voor begeleidster Jill is Sinterklaas 2022 haar eerste keer: “Ik kijk ernaar uit om deel te nemen, mee te denken, alles te maken en te beleven. Hoe het in z’n werk gaat als de productie omhoog moet en er veel bestellingen komen… Spannend!”

LEEUWEN

Jill huppelt pas sinds september rond in de bakkerij. Ze werd meteen voor de leeuwen gegooid. “De eerste week was hectisch. Mijn collega was op verlof dus ik stond er vanaf dag één alleen voor. Iedereen leren kennen, leren wie wat kan in welke fase, zelf de recepten onder de knie krijgen… Echt een uitdaging. Precies wat ik zocht, ja”, lacht ze.

Gelukkig kon ze teren op haar tien jaar ervaring in Wonewei. Het warme team van de Ambachtelijke Bakkerij sloot Jill snel in de armen. “De klik is er. Ze doet dat goed, hoor”, knikt Davigna geruststellend. “De bakkers hebben mij al veel tips gegeven”, zegt Jill. “Sommigen zijn echt heel zelfstandig. Ik kan altijd bij hen terecht, en zij natuurlijk ook bij mij.”

RESTJES

Dat Jill goed in het team past, is volgens Davigna even cruciaal als de laatste restjes van het deeg uit de pot schrapen en proeven. Zoals het een echte chef behoort.

Davigna: “We spelen in op mekaar, vullen mekaar aan en kunnen mekaar vertrouwen bij het bakken. We zijn een sterk team. Als je dat niet hebt, kun je hier ook niet functioneren als een goede bakker. Dat vind ik heel belangrijk, en Jill heeft dat.”

Jill: “Iedereen draagt zijn steentje bij in de verschillende fases van het productieproces en we werken het altijd samen af. De samenwerking verloopt hier zeer goed.”

Davigna: “En dat voel ik ook iedere dag, keer op keer, telkens opnieuw. Ik vind het super hoe we hier leren allemaal met elkaar om te gaan. Dat is hier het geval, maar ook in ’t Gilde, waar ik woon. Wiric is echt mijn thuis geworden en ik vind dat geweldig.” WEET

Maak kennis met …

• Davigna Neven (41), woont in ’t Gilde.

• Werkt in de ambachtelijke bakkerij.

• Lekkerste koek: Amerikaanse koekjes

• Specialiteit: Frangipannekes

• Jill Onkelinx (32), werkt sinds september in de ambachtelijke bakkerij.

• Was voordien tien jaar opvoedster in Wonewei.

• Lekkerste koek: Bokkenpootjes

• Specialiteit: Delegeren

WIRIC, omdat talent mag schitteren

hier allemaal blindelings op mekaar vertrouwen DAVIGNA

De oude garde reflecteert over vroeger, nu en later “WIRIC IS ALTIJD GEGROEID IN KWALITEIT”

Wat begon met dagopvang in een apart lokaaltje in het OCMW, is uitgegroeid tot een van de grootste zorgvoorzieningen in Sint-Truiden en omstreken met dag- en woonondersteuning. Wiric groeit en bloeit, maar het warme, familiale karakter blijft. Victor en Clem hebben het allemaal zien veranderen.

Sinds Wiric in 1980 ontstond uit de vzw Mensen helpen mensen, heeft de organisatie een gigantische metamorfose doorgemaakt. Victor, werkend bij de Groendienst, en Clem, als voorzitter van het bestuursorgaan, hebben allebei op hun manier meegeschreven aan het verhaal van Wiric.

Victor: “Ik heb altijd bij de Groendienst in de tuin gewerkt. Ik vind dat heel plezant, anders had ik het zo lang niet volgehouden. Ik heb ook heel lang op verschillende plaatsen begeleid werken gedaan, maar in oktober ‘22 is dat helaas gestopt.”

Clem: “Beroepsmatig was ik altijd met cijfers bezig en bij Wiric zochten ze zo iemand. Na een carrière in het harde bedrijfsleven was de warme sfeer op Wiric een verademing. En hoewel Wiric nu veel groter dan vroeger is, is het altijd een grote familie gebleven. Dat streven we ook echt na.”

LACHEN

In het bestuursorgaan zet Clem in overleg en in samenspraak met de directie de strategische lijnen uit. “Wiric is een kwaliteitsgroeier, geen volumegroeier. Als je investeert, kan je kijken wat het financieel opbrengt, maar hier kiezen we ervoor om te kijken welke kwaliteitsverbetering het de gebruikers opbrengt. Zelfs als een investering geen nieuwe gebruikers oplevert, doen we die toch om ze telkens op een betere manier op te vangen.”

Wiric is veel groter dan vroeger, maar nog altijd een grote familie CLEM

En daar kan Victor van meespreken: “Ik woon heel graag in ’t Gilde, het is daar heel gezellig. We lezen, kijken tv en maken verhalen. Ik heb goeie kameraden en we kunnen veel lachen, zelfs met sommige begeleiders!”

FIER

Ook niet onderhevig aan de tijd is de motivatie van Victor en Clem. Het duo blijft trouw op post.

Victor: “Onkruid uittrekken en tussen de bloemen schoffelen, dat zou ik hele dagen kunnen doen. In ’t Gilde veeg ik altijd met de borstel, want met vuile schoenen mogen mensen niet binnen, hé. Het is heel belangrijk dat het proper is. Er zijn veel jonge mensen nu, maar ik schiet daar goed mee op. Eigenlijk is er niet zo veel veranderd in vergelijking met vroeger.”

Clem: “Maar de Groendienst heeft intussen wel een schoon lokaal gekregen, hé Victor! Waar alle werktuigen staan, dat was er vroeger niet. We hebben al heel veel verwezenlijkt, en daar ben ik heel fier op. Een andere investering is die in het Sint-Annaproject. De locatie op de Diestersteenweg barst uit z’n voegen, als we over x-aantal jaar bij Sint-Anna kunnen instappen, wordt onze zorg weer wat kwaliteitsvoller.”

Zo is Wiric door de jaren heen geëvolueerd:

• 1980 Vzw Wiric ontstaat als afgeleide van de vzw Mensen helpen mensen.

• 1990 Wiric slaat z’n vleugels uit en verspreidt zich over drie locaties (Luikersteenweg, Festraetsstraat, Gorsemweg) voor de dagopvang van 3 x 10 personen.

• 1997 Het dagcentrum op de Diestersteenweg opent, samen met nieuwe ateliers.

• 1999 Wiric star t met Beschermd Wonen in de Korenbloem.

• 2003 Wiric breidt uit met ’t Gilde.

• 2004 Wiric bouwt De Wilg bij op de Diestersteenweg. Het gaat snel nu.

• 2008 Wiric bouwt Wonewei bij op de Diestersteenweg.

• 2019 Wiric opent een vierde vestiging: Falmio in Velm.

• 20?? Wiric neemt z’n intrek in het Sint-Annaproject.

Maak kennis met …

• Victor Ilsbroekx (63) werkt bij de Groendienst, woont sinds 2016 in ’t Gilde. Sinds halfweg de jaren ‘70 bij Mensen helpen mensen en later bij Wiric.

• Clement ‘Clem’ Stultjens (74) is sinds 2002 vrijwilliger bij Wiric en sinds 2013 voorzitter van het bestuursorgaan.

Wat is jouw mooiste herinnering aan Wiric? We verzamelen alle verhalen/foto’s/... op info@wiric.be.

En hou onze social media in de gaten, want misschien verschijnt jouw herinnering wel online!

WIRIC, omdat talent mag

Begeleid werken brengt gebruikers naar de arbeidsmarkt “ZE KUNNEN VEEL MEER

DAN WIJ VAAK DENKEN”

Wiric werkt! Zestien van onze gebruikers dragen elk op hun eigen manier een steentje bij aan de maatschappij. Dankzij begeleid werken kweken ze zelfvertrouwen, vinden ze eigenwaarde en bevorderen ze de verdere integratie van personen met een beperking.

Het begon met één jobcoach en één werkpost. Vandaag, 22 jaar later, werken zestien gebruikers op evenveel werkposten en volgen tien jobcoaches hen op. Alleen de coördinator is al die tijd dezelfde gebleven: Miet zet al sinds de start haar schouders onder het project. “Iedereen die wíl werken, kan in theorie aan de slag”, vertelt ze. “De omgeving staat er dikwijls sceptisch tegenover, maar eens op het werk tonen de gebruikers vaak dat ze tot meer in staat zijn dan gedacht. We merken dat ze buiten hun vertrouwde cocon ineens meer kunnen omdat ze zich willen bewijzen, verantwoordelijkheid krijgen en dankzij dat vertrouwen helemaal openbloeien.”

SINT-TRUIDEN

Wiric stuurt haar mensen uit naar het ziekenhuis, het Zorgbedrijf, de bib, de kinderopvang, rusthuizen, scholen, horeca, winkels… Alle reguliere werkplaatsen zijn een optie. “We doen met iedereen die de vraag stelt om te werken een interessetest: ‘Waarom wil je werken? En waar? Hoe zie je het werk zelf? …’ En aan de hand daarvan gaan we op zoek naar een geschikte werkpost, met vaste begeleiding. Dat gaat vlot hier in Sint-Truiden. Mensen kennen het en staan ervoor open. Daarna worden verwachtingen afgestemd. Het is belangrijk dat er een klik is tussen gebruiker, werkbe geleider en jobcoach. Een goede driehoeksverhouding tussen die actoren is cruciaal.”

ZONNETJE

Na een proefperiode van drie maanden blijft er permanente opvolging en indien nodig opleiding. Minstens twee keer per jaar vindt er een evaluatiegesprek plaats, bij de een al vaker dan bij de ander. “De werkprestatie van sommige begeleid werkers neemt af met de jaren, maar als het personeel dan zegt: ‘We worden altijd goedgezind als X vrolijk fluitend binnenkomt, hij/zij is het zonnetje in huis en dat is zijn/haar meerwaarde.’ Wie zijn wij dan om de stekker uit die samenwerking te trekken?”

Kapper Roel

Roel Pauwels (42), sinds 2003 op Wiric, werkt als kapper bij Het Serrenhof en in dagopvang in de Ambachtelijke Keuken.

“ALS ROEL EENS NIET KAN KOMEN, KRIJGEN WE KLACHTEN”

De haren wassen, kammen, drogen, kleuren, een permanent zetten en tussendoor, zoals het een echte kapper betaamt… veel babbelen! Roel heeft de kappersstiel helemaal onder de knie en kan, onder de vleugels van werkbegeleidster Cindy, de passie voor zijn vak kwijt in rusthuis Het Serrenhof.

Na een hartelijke entree in de inkomhal gaat Roel meteen Antoinette zoeken. Hij rolt haar binnen, wast en kamt haar haren en brengt een plikske aan, “zodat de krullen beter houden”. Daarna geeft hij Cindy de krulspelden door.

Roel: “Moeilijk? Nee, allemaal heel gemakkelijk.”

Cindy: “Alleen zwijgen is moeilijk, hé? Soms moet ik wel eens zeggen: ‘En nu efkes werken, Roel’.”

Antoinette: “Roel babbelt altijd over van alles, hij maakt vooral veel grappen.”

Cindy: “Maar als het niet goed gaat, durft hij ook al eens te wenen.”

Antoinette: “Da’s goed, dan is hij opgelucht.” Roel: “Ja, alles wordt hier besproken.”

Behalve om 15u stipt, want dan neemt Roel pauze en eet hij zijn wafel.

CLUB BRUGGE

Roel werkt hier al vier jaar. Roel: “De centjes die ik verdien, spaar ik. Onlangs heb ik daarmee een T-shirt van Club Brugge gekocht.”

Antoinette: “Hij heeft veel bijgeleerd, in het begin ging het moeilijker, dat weten wij.”

Cindy: “Ik zie wel evolutie in zijn werk. Vroeger moest ik constant zeggen doe dit, doe dat. Nu is hij veel zelfstandiger, hij weet altijd wat te doen. En als hij eens niet kan komen, krijg ik klachten!”

WIRIC, omdat talent mag

Ik heb een grote hulp aan Roel CINDY

Miet over Roel

Miet Vanduffel (51), bij Wiric sinds 1992, coördinator Begeleid Werken sinds 2008

“ Roel vindt hier vrijheid en eigenwaarde”

“Met Roel hebben we een vorming moeten doen rond tijdsmanagement. Hij wil na zijn uren altijd blijven, maar dat mag niet. Dat hebben we hem echt moeten leren, want anders blijft hij maar werken.”

“Roel zou graag veel meer komen, maar met het nieuwe puntensysteem in de zorg mag hij dat nog niet. Zelfs als er op donderdag een activiteit op Wiric te doen is, komt hij liever naar hier. Ik begrijp dat wel, hij heeft hier zijn vrijheid en zijn eigenwaarde. Hij vertelt dat ook thuis: ‘Ik ga werken, net zoals alle mensen.’”

“Een ander moeilijk gegeven is wanneer klanten van hem komen te gaan. Hij hecht zich aan die mensen en gaat dan telkens een kruisje geven. Eigenlijk is dat heel normaal, hé. Cindy vervult ook een heel waardevolle rol in dit verhaal. Ze is meer dan een kapster. Roel kan altijd bij haar terecht.”

Huismoeder Kathleen

Kathleen Malcorps (47), sinds 2008 op Wiric, woont in ’t Gilde, werkt in Villa Rosa en in dagopvang in de Ambachtelijke Keuken.

WANNEER GEWOON WERKEN EEN DROOM IS

Elke maandag, donderdag en vrijdag tjokt Kathleen dapper met rechte rug, kin omhoog en haar rugzak strak op haar rug naar Villa Rosa. Haar werkplaats ligt op een steenworp van Wiric. Ze helpt de huismoeders van het rusthuis.

Hier mogen werken, is een droom die uitkomt KATHLEEN

De bedeesde, maar ijverige Kathleen is helemaal opengebloeid sinds ze hier de huismoeders mag bijstaan. Trots droogt ze af, snijdt ze fruit, plooit ze doekjes en vult ze koekjes aan. “Vooral dat laatste doe ik graag, dan kan ik af en toe eentje nemen”, giechelt ze.

KLEINE DINGEN

Florine staat Kathleen regelmatig bij waar nodig. “In het begin was ze heel stil en moesten we haar altijd alles vragen, maar nu, als ze hoort dat de afwasmachine klaar is, staat ze al in de keuken klaar met de handdoek.”

Kathleen: “Goed he?!”

Florine: “Ze schilt zelfs appelsienen en snijdt die in blokjes. En de laatste tijd zet ze ook de tassen soep op de juiste tafels voor de mensen. Ik schep die uit, en zij draagt rond. Ze weet: dat is voor tafel 1, dat voor tafel 2… Van die kleine dingen pikt ze meer en meer op.”

Kathleen: “De collega’s zijn heel lief, maar ze hoeven me niet te helpen, ik kan dat zelf!”

EEN DROOM

Maar wie Kathleen precies begeleidt, ligt hier niet helemaal vast.

Florine: “Maar wij staan veel samen, hé Kathleen. Die vertrouwensband is er niet alleen hier, maar ook als we elkaar tegenkomen op straat. Dan begint ze spontaan een babbel te slaan.”

Kathleen: “In het begin kwam ik één dag, maar ik voel me hier heel goed en daarom heb ik altijd meer werk gevraagd. Omdat ik het zo plezant vind. Ik ben er heel fier op, het geeft een goed gevoel.”

VLAAMSE MUZIEK

Ze komt hier inmiddels zes jaar elke week over de vloer.

Kathleen: “De centjes die ik verdien, spaar ik. Af en toe ga ik daarmee naar de winkel en dan koop ik een cd met Vlaamse muziek. Mijn favoriete zanger? Ik kan niet kiezen, Niels Destadsbader misschien!”

“Sinds ze hier werkt, trekt Kathleen beter haar plan”

“We proberen altijd een vaste werkbegeleider toe te wijzen, maar dat is bij Villa Rosa moeilijker. Hier gebeuren regelmatig wissels in shiften, en dat is wel jammer, want Kathleen heeft het altijd even moeilijk om te wennen aan nieuwe gezichten.”

“Ze trekt wel veel beter haar plan sinds ze hier werkt. In het begin plooide ze enkel doekjes, maar we hadden snel door dat ze meer in haar mars had. Ze sprak ook helemaal niet en nu durft ze zelfs een journalist te woord te staan!”

WIRIC, omdat talent mag

Miet over Kathleen

Kathleen is echt een extra hand FLORINE

Kinderoppas Els

Els Bloemen (37), sinds 2009 op Wiric, werkt bij kinderopvang Het Hummelhof en in dagopvang in de Ambachtelijke Keuken.

“IK KAN ME HET HUMMELHOF NIET VOORSTELLEN ZONDER ELS”

Tussen het fruitpap maken, was opplooien en slabbetjes aandoen door heeft bezige bij Els nog net een gaatje voor een interview. “Ik hou van kindjes”, vertelt ze fier over haar job. Werkbegeleidster Laura is in de wolken met de hulp.

Nog zes peren schillen en in stukken snijden en daarna voorbereidingen voor de plopmelk treffen. Els zit geen moment stil bij kinderopvang Het Hummelhof. Straks moeten er weer boterhammen gesmeerd worden. “Ik vind het heel fijn om mijn taken te doen en pap voor de kindjes te maken”, zegt ze. “Vooral die met lekker zoete appels. Hmmm!”

Laura: “We hebben veel hulp aan Els. Als ze er eens niet is, voelen we dat we extra werk hebben. Ze doet dat heel goed. We proberen het takenpakket wel altijd hetzelfde te houden, want te veel verandering of eens iets extra vindt ze moeilijk.”

GEUREN EN KLEUREN

Structuur is belangrijk. Elke maandag en woensdag om 13u stipt gaat Els hier aan de slag. “Ik kijk er altijd naar uit. Behalve als Laura er niet is”, vertelt ze.

Laura: “Els is heel gehecht aan mensen. Stagiairs of kindjes die komen en gaan, of iemand van ons die

Als Els er niet is, voelen we dat we extra werk hebben LAURA

Ik zou graag nog meer komen werken ELS

een dag extra naar hier komen. Dat zou ik heel graag willen. Nu heb ik daar nog geen tijd voor door mijn andere hobby’s: dansen, zwemmen… Maar later misschien, we zien wel.”

uitvalt, vindt ze moeilijk. En als ik er eens een dag niet geweest ben, krijg ik in geuren en kleuren te horen wat er allemaal gebeurd is.”

BLOKJES EN DIERTJES

Ook tussen Els en de kindjes klikt het.

“Soms speel ik samen met de kindjes, met de blokjes of de diertjes. Maar als het tijd is, moeten ze opruimen hé! Ik vind dat zo plezant, ik hou van kindjes. En zeker van Marcelleke, die heeft mijn hart veroverd”, giechelt Els.

Laura: “Ik kan me Het Hummelhof niet voorstellen zonder haar. Doorheen al die jaren dat ze al komt, is ze nauwelijks afwezig geweest.”

Ijsjes

Het geld dat Els verdient, besteedt ze aan ijsjes op vakantie. En ze heeft nog één grote droom: “Elke week

“ Ze is veel zelfzekerder geworden”

“Els heeft hier geleerd met veranderingen om te gaan. Nieuw personeel, nieuwe stagiairs, nieuwe kindjes… Op dat vlak is ze het meest gegroeid. Ze is een stuk zelfzekerder geworden sinds ze hier werkt.”

“Els vertrouwt niet zomaar iedereen. De klik moet er zijn, maar eens die er is, gaat het heel vlug. Normaal gezien kost dat proces wel wat tijd, maar Laura vertrouwde ze heel snel. Els voelt aan of ze mensen kan vertrouwen, of ze begrip tonen, luisteren… Dat zijn belangrijke eigenschappen voor haar.”

“Ook het contact met de kindjes van ouder dan een jaar verloopt vlot. Met jongere kindjes heeft Els geen contact. Ze heeft les gekregen over hoe ze daarmee moet omgaan, want dat is niet gemakkelijk. De kindjes begrijpen de situatie ook niet altijd helemaal.”

WIRIC, omdat talent mag schitteren

Miet over Els

Afwasser Maarten

Maarten Marckelbach (43), sinds 2001 op Wiric, werkt als afwasser in het Sint-Trudo Ziekenhuis en in dagopvang in de Grootkeuken.

“EEN VOLWAARDIG DEEL VAN HET TEAM”

Met vijf halve dagen per week werkt Maarten volwaardig halftijds in de keuken van het Sint-Trudoziekenhuis. Hij is een vaste schakel in de afwas. “Het knaagt als ik mijn werk niet afkrijg”, zegt Maarten.

Op het personeelsfeest van het Sint-Trudoziekenhuis afgelopen voorjaar is Maarten in de bloemetjes gezet. Zijn twintigjarig jubileum ging niet ongemerkt voorbij. “Ik ben begonnen in de productiekeuken, daar maakte ik slaatjes voor de patiënten. Daarna heb ik een tijdje transport gedaan, de personeelskantine in orde gehouden en nu help ik bij de afwas of waar nodig. Ik heb een beetje overal gezeten en ken heel veel mensen”, vertelt Maarten.

ALLES IN ORDE!

“Eigenlijk heeft hij geen begeleiding nodig”, vult werkbegeleidster Heidi aan. “Hij werkt gewoon mee zoals iedereen. Maarten weet dat hij bij mij terechtkan als er iets is en voor hij naar huis gaat, komt hij wel elke dag eens langs ‘Alles in orde?!’ – ‘Alles in orde!’, en soms slaat hij een babbelke, maar voor de rest werkt hij vooral met zijn collega’s, die zien hem meer dan ik.

Ik zou mijn collega’s niet kunnen missen MAARTEN

Voor ons is Maarten gewoon een van ons. We zijn dat zo gewend, hij heeft echt z’n eigen taken.”

GELUKKIG

Bij het team van de afwas heerst een uitgelaten sfeer. Maarten krijgt plaagstoten omdat hij in de schijnwerpers staat voor dit artikel. “Maar ik plaag altijd terug, hoor. Ik heb heel fijne collega’s, we kunnen goed bab belen. Waarover? Oei, oei… Over vanalles! Niks in het bijzonder”, lacht Maarten. “Ik zou het hier niet kunnen missen, ik ben gelukkig als ik kan komen werken.”

Maar zijn dag is pas compleet als hij zijn wienerme lange heeft gedronken. “Koffie met chocomelk, heer lijk! Dat hebben we niet op Wiric”, knipoogt hij. “Maar soms is het ook minder fijn. Als ik moet vertrekken terwijl het werk hier nog niet helemaal af is, dat steekt tegen. Ik wil mijn werk helemaal klaar hebben als ik vertrek. Meestal lukt dat wel.”

TEAMBUILDING

Niet alleen op de werkvloer, maar ook buiten de uren is Maarten een graag geziene gast. Heidi: “De nieuwjaarsreceptie, een verjaardagsfeest… En morgen gaan we op teambuilding. Eerst iets eten en dan afsluiten in de Brouwerij van Wilderen. Als er iets te doen is, komt Maarten altijd mee!”

“ Maarten heeft z’n eigen taken”

“Maarten wordt echt gezien als deel van het personeel. Hij heeft z’n eigen taken en als hij eens een dag niet kan, missen ze echt een werkkracht. Hij heeft autisme en ordent daardoor alles perfect. Er zal nooit iets fout staan. Ze kunnen daar zo op hem rekenen, hij is echt een meerwaarde. Dat is ook heel fijn voor hem. Maarten maakt volwaardig deel uit van het ziekenhuispersoneel.”

WERKGEVER!

Wil jij ook inclusief tewerkstellen?

Een extra paar handen en vooral een extra glimlach bij jou op de werkvloer?

Bel of mail Miet om te horen wat mogelijk is via 011 70 27 88 of begeleidwerken@wiric.be.

WIRIC, omdat talent mag

Miet over Maarten

SEMI IN DE SPOTLIGHTS

Waar zijn die handjes?! Als ze niet in de lucht steken voor de DJ-set van Daan, zijn ze speldendoosjes aan het assembleren, stickers aan het plakken, kranten aan het bezorgen, afval aan het ruimen… De dames en heren van Semi zijn van alle markten thuis. Dit keer in de mix: DJ Daan featuring begeleidster Ria van het zangkoor.

I

n het Semi-atelier verrichten gebruikers allerlei arbeids- en productgerichte activiteiten. Ze werken, met andere woorden. Begeleidster Ria ziet al 20 jaar opdrachten komen en gaan.

“Een van de werkgevers waar we fier op zijn, is elektrogroothandel Alelek uit Alken. Zij kozen voor Wiric om zorgvuldig lampjes in te pakken. Alelek verdeelt de lampjes over heel België in hun verkooppunten, dus dat is wel chique hé. Mensen denken dat dat in de fabriek gebeurt, maar dat zijn zo veel kleine handelingen om tot één product te komen, dat is allemaal handwerk.”

“Daarnaast hebben we sinds aantal jaar plogging ontdekt. Samen met Mooimakers gaan we elke week buiten wandelen en afval opruimen. Die combinatie van buiten zijn en goed werk doen, spreekt veel gebruikers heel erg aan.”

Daan: “Ik heb geen voorkeur, ik vind al het werk tof. Als ik maar bezig kan zijn.”

‘OP RUST’

Dit jaar waait er een nieuwe wind door Semi. Een groot deel van de oude garde heeft afgezwaaid en zit ‘op rust’ in Falmio, zegt Ria: “We hebben veel nieuw, jong volk, dat is altijd even wennen. Als je lang met mensen werkt, ontwikkel je een bepaalde manier van omgang en begeleiding, bij deze groep zal dat weer anders zijn. Daan is een van de nieuwe uitdagingen. We moeten van nul een band opbouwen, maar dankzij de jaren ervaring lukt dat goed.”

Semi verbindt Wiric met ‘het gewone leven’ RIA

KLEINE KINDJES

Daan woont en werkt pas sinds augustus in Wiric, maar is al uitstekend geïntegreerd. “De begeleiders vallen goed mee en ik heb al veel vrienden gemaakt en zelfs een lief gevonden. Ik voel me helemaal thuis. Het is hier veel fijner dan op school. Ik zat daar op internaat, er waren veel kleine kinderen en ik had veel stress. Hier gelukkig niet. Ik was het echt beu.”

Ria: “Jongeren die van de schoolbanken komen en hier aan de slag gaan, voelen zich verbonden met ‘het echte leven’. Ze kunnen vertellen dat ze ook werken, en dat ze op een evenwaardige manier als jij en ik beloond worden voor hun prestaties. Op die manier is Semi een grote meerwaarde voor hun ontwikkeling en maatschappelijke integratie. Het geld dat Semi verdient, komt gans Wiric ten goede.”

TIKTOK

Daan droomt groot. In afwachting van zijn doorbraak als DJ werkt hij voorlopig nog bij de Groendienst, het Dierenpaleis en Semi. “Mensen blij maken is mijn job”, vertelt Daan. “Mijn DJ-leraar heeft mij geleerd hoe ik zelf liedjes kan produceren en sindsdien ga ik door het leven als DJ. Ik maak Tomorrowland-muziek. Het is mijn droom om eens een set voor publiek te draaien. Wie weet zal dat er ooit nog van komen.”

Aan de marketing zal het niet liggen. Daan pronkt fier met z’n eigen logo en heeft al meer dan 120 volgers op Tiktok. “Ik oefen elk weekend op mijn kamer, het hele weekend. Ik draai altijd The Hum van Dimitri Vegas & Like Mike, dan is het feest! En voor de rest muziek die mensen fijn vinden.”

Ria: “Ook Golden Earring, toevallig? Ik ben helemaal niet mee met dat Tomorrowland-gedoe, dat is niet aan mij besteed, denk ik, misschien ben ik daarvoor te oud, Daan?”

Daan: “Dat heb ik niet gezegd, hé!”

Maak kennis met …

WIL JE DE NIEUWE DIMITRI VEGAS IN ACTIE ZIEN?

Op zoek naar grondige, efficiënte arbeidskrachten voor het betere vakwerk?

Neem zeker contact op via 011 69 36 62

WIRIC, omdat talent mag schitteren

• Ria Hamers (60), sinds 1995 bij Wiric en sinds 2003 bij Semi.

• Daan Kwanten (21), sinds augustus 2022 bij Wiric. Woont in ’t Gilde en werkt bij de Groendienst, het Dierenpaleis en Semi.

“WIRIC IS EEN VAN DE BESTE BESLISSINGEN VAN ONS LEVEN”

Bernadette: “Los van de uitstekende verzorging koppelt Wiric veel terug over wat er gebeurt in de woonvor men. Als er problemen zijn, of als het erg goed gaat: je wordt echt betrokken bij wat er allemaal gaande is. Dat vind ik heel belangrijk. Ze denken mee, ze anticiperen… Ik voel me echt ondersteund, ook wat papierwerk betreft, de sociale dienst… Op alle vlakken.”

Jean-Marie: “En als we iets willen vragen, is dat niet met ‘meneer’ of ‘mevrouw’, maar met ‘Piet’ of ‘An’. Wiric voelt als familie. Dat komt ook terug bij evenementen zoals de Bubbelfeesten, waarbij iedereen ontspannen samenkomt.”

Met wat geluk loopt het echtpaar hier dan ook hun oudste zoon, Koen, tegen het lijf. Koen heeft al heel zijn leven een letsel in zijn hersenen. Om de zoveel tijd nemen zijn capaciteiten onvermijdelijk af. Er is geen behandeling mogelijk. Wiric is sinds 2008 zijn thuis.

FAMILIE

Jean-Marie: “Het was geen makkelijke keuze om de verzorging van Koen volledig uit handen te geven, maar achteraf gezien wel een van de beste beslissingen die we in ons leven genomen hebben. Wetende hoe hij hier opgevangen wordt, zoals de beste thuis hem kan geven, op elk vlak, dat heeft een bepaalde rust over ons gebracht. In het weekend komt hij naar huis, met in het achterhoofd: als we eens een uitstap willen doen, of op vakantie willen gaan, kan dat. Want hij kan altijd in Wiric terecht, en daar zijn we zeer dankbaar voor. Die geruststelling hebben we wel pas na enkele jaren ervaren. Dat is een groeiproces met alle betrokkenen geweest.”

Jean-Marie en Bernadette vonden een nieuwe thuis voor hun zoon, en zichzelf

LOOPT DE MOND VAN OVER

Eens ze over Wiric beginnen te vertellen, is er geen houden aan. Waar het hart van vol is…

Bernadette: “Koen is niet meer zelfredzaam. Hij moet volledige ondersteuning krijgen. Waar hij zich vroeger kon bezighouden met kleuren of dergelijke, gaat dat nu niet meer. Hij is motorisch en mentaal sterk achteruitgaan. Wat hij wél nog heel graag doet en kan, is wandelen en rondkijken. Als het slecht weer is, gaan ze hier met hem rondrijden in de bus, en als het goed weer is met de fiets. Ze laten mensen niet zomaar in de zetel zitten, maar gaan actief op zoek naar activiteiten om hen mee te pakken. Chapeau.”

Jean-Marie: “Het beste voorbeeld om Wiric te omschrijven, is het trouwfeest van onze jongste zoon. We wilden dat het voor iedereen een mooie dag zou worden, en met de situatie van Koen was dat geen sinecure. We hebben daarom de begeleiding aangesproken en gevraagd of zij geen oplossing in gedachten hadden. Daarop is een begeleidster heel de dag samen met Koen meegekomen ter ondersteuning. Grotere re-

Maak kennis met …

•

clame voor de zorg kun je je niet inbeelden. Dat was zo schoon… Het was een mooie dag voor Bart die trouwde, voor Koen, en ook wij konden genieten. Verschillende andere genodigden zijn komen zeggen hoe magnifiek ze dat vonden. Het typeert de ganse werking van Wiric: vraag ze iets, ’s ochtends, ’s middags, ’s nachts… Ze staan altijd klaar om een oplossing te vinden.”

Het vrijwilligerswerk heeft onze betrokkenheid vergroot

BERNADETTE

Waarom vrijwilligerswerk iets voor JOU is:

“Het dagelijkse leven is stressvol en alles moet rap, rap, rap gaan, behalve op Wiric. Hier kom je tot rust omdat alles op het tempo van de gebruikers gebeurt. Door het contact met de gebruikers, krijg je meer begrip voor bepaalde situaties. Ook onze appreciatie voor wat de begeleiders bij Wiric iedere dag doen, groeit elke keer. Hun werk valt alleen naar waarde te schatten als je het zelf ervaart. Ik denk dat als iedereen dat een beetje meer meekrijgt, we zo de maatschappelijke integratie van de gasten serieus kunnen bevorderen. Het is een kleine inspanning met een grote impact.”

WIRIC, omdat talent mag

• Jean-Marie François (64), gepensioneerde bediende

Bernadette Roggen (64), gepensioneerd kinesiste

• Koen François (41) begon in 2002 in de dagopvang van Wiric, ging vanaf 2008 in ’t Gilde wonen en woont nu sinds 2012 in Wonewei.

Wiric voelt als familie JEAN-MARIE

Twisten met Ine & Inez STERREN OP DE DANSVLOER

Tutu’s aan, haren strak, spieren los en… Muziek! Donderdag is dansdag op Wiric. “Dansen is mijn leven”, zegt Inez. Opvoedster Ine voert de dans-, theater- en musicalgroep Twist aan.

Heupen en andere ledematen swingen erop los in Wiric. Het ene met al meer zwier dan het andere. “We hebben verschillende groepen. Sommige doen ‘echte’ dansjes zoals de Macarena, de Zaïre… En andere volgen dansexpressie. Dat gaat meer om belevingsplezier met verhaaltjes, spulletjes…”, legt Ine uit.

DE GROTE STER

Om de zoveel jaar bundelt Twist al die krachten in een grote voorstelling. De laatste was in 2020, vlak voor de lockdown, ter ere van 40 jaar Wiric. Ine: “Het was heel fijn dat die laatste voorstelling toch nog kon plaats vinden. Daar ben ik dankbaar voor, want we hadden er drie jaar voor geoefend. Dat was een mooi iets om naar terug te blikken tijdens die moeilijke coronaperiode.”

Eén van de grote sterren van de show toen was Inez: “Nee, ik heb geen stress, ik voel mij goed op het podium. We leren veel en ik vind het plezant om aan de mensen te tonen wat we geleerd hebben. Als het publiek rechtstaat en applaus geeft, betekent dat dat ze het heel mooi en boeiend vinden, dan hebben wij goed gedanst. Voor publiek dansen, geeft iets extra. Dan lukt het altijd nog beter dan tijdens de repetitie.”

FANTASIE

De voorstellingen zijn een groei- en groepsproces. “Iedereen werkt mee en mag zijn zegje doen over wat het thema voor hem of haar betekent”, vertelt Ine. “We starten van ieders capaciteiten en gaan daarmee aan de slag. We reiken dingen aan, zetten muziek op en gebruiken onze fantasie om te improviseren. Toffe zaken nemen we mee, wat niet werkt, laten we liggen. Zo bouwen we ons verhaal op. Op die manier leert iedereen samenwerken en elkaar appreciëren.”

En zo heeft elke danser z’n specialiteiten, ook Inez. “Ik hou van rustige muziek en soepele dans. Omdat ik heel goed kan onthouden, ben ik degene die tijdens voorstellingen de leiding moet nemen en het tempo aangeven.”

OCHTENDHUMEUR

Twist is ook méér dan alleen dansen. “Het klikt tussen ons”, zeggen Ine en Inez. “Als er iets is, zie ik dat meteen aan Inez en kan ze dat vertellen. Door de jaren heen hebben we een hechte band opgebouwd.”

Inez: “Soms heb ik last van een ochtendhumeur, maar als ik kan dansen is dat van mij af. Dan moet ik mij echt focussen op wat ik doe, want anders komt het niet goed, dus dan kan ik mij concentreren en even aan niks anders denken.”

Maak

kennis met …

• Ine Vanhaeren (60), sinds 1990 bij Wiric, begeleidster van Twist.

• Inez Linar t (38), sinds 2011 bij Wiric, werkt in het dagcentrum bij Semi.

Ine: “Ik heb veel dansers zien openbloeien. Ze groeien echt in wat ze doen en leren constant bij. Zo’n gemeen schappelijk project tot een goed einde brengen, geeft enorm veel voldoening. Ik droom ervan om nog een laatste grote voorstelling te kunnen doen en dan de fakkel van Twist op een mooie manier door te geven.”

WIRIC, omdat talent mag schitteren

Voor publiek dans ik nog beter dan op de repetitie INEZ

De dansers groeien in wat ze doen en leren constant bij INE

Soms heb ik last van een ochtendhumeur, maar als ik kan dansen is dat van mij af INEZ

Ik

Misschien investeer ik wel in een tandem

“En daar komt Luc Desimpel over de finish! Wat een coureur, wat een prestatie!”, de aankondiging van de speaker kon de luide aanmoedigingen vanuit het publiek maar net overstemmen. Op het moment dat Luc over de finish reed, kwam zijn droom uit. Dankzij coach André Vanaeken deed hij voor het eerst als coureur mee in een echte wielerwedstrijd. “Dat was heel fijn”, blikt Luc met fonkelende ogen terug.

Maar in 2020 liet André helaas het leven. Zijn zoon Jürgen nam de fakkel over. “Uit liefde voor mijn papa, en omdat ik het fijn vind Luc dat plezier te gun nen. Ik had een heel goede band met mijn vader en hij deed heel mooi werk, dus ik vond het belangrijk om dat verder te zetten. Het is een investering in tijd, maar Luc is door de jaren heen een beetje familie geworden. En daarvoor doe je het.”

Luc: “Ik ben blij dat ik zo ene heb. Jürgen doet dat goed, zeker even goed als André.”

Jürgen: “Soms missen we hem wel.”

Luc: “Ja, maar dat is toch logisch!”

Jürgen: “Dan gaan we eens bij hem op bezoek, hé.”

DRIEWIELER

Sindsdien trekken Luc en Jürgen er elke week samen op uit met de fiets. “We hebben veel leuke tochten ge maakt. Vroeger gingen we samen met nog een begeleider tot in Borgloon, maar dat lukt nu spijtig genoeg niet meer. De laatste tijd blijven we hier in de buurt. Dan gaan we op het gemak een koffie drinken op de Veemarkt.”

Maak kennis met …

• Luc Desimpel (52), sinds 2006 bij Wiric. Woont in de Korenbloem, werkt bij de Groendienst. Heeft met Jürgen zijn tweede fietscoach.

• Jürgen Vanaeken (47), vrijwilliger sinds 2020. Gaat elke week fietsen met Luc.

Het kantelpunt was een zware val van Luc, met de koersfiets die hij samen met André had gekocht. “Na dien heeft Luc even zijn schrik moeten overwinnen. Hij durft niet meer op twee wielen fietsen, vandaar de driewieler.”

VRIJHEID

Vandaag fietst Luc nog elke dag van de Korenbloem naar Wiric en terug, anderhalve kilometer enkel, door weer en wind. “Dat is even goed als met een tweewieler. Het is nog altijd fietsen. Ik vind alles eraan fijn.”

Fietsen betekent vrijheid voor Luc. “Ik kan overal naartoe: Wiric, de winkel, een koffie gaan drinken…”

TANDEM

Samen koesteren ze nog een grote droom. “Een tandem! We hebben dat een keer geprobeerd en dat smaakt naar meer. Ik heb al overwogen om daarin te investeren, maar we moeten eerst nog wat meer oefenen. Misschien zitten iets langere tochtjes er dan toch weer in”, vertelt Jürgen enthousiast. Luc: “Voor mij is dat allemaal goed, zolang we maar kunnen fietsen!”

Wil jij ook vrijwillig aan de slag gaan? Stuur vrijwilligers@wiric.be een mailtje om samen te bekijken wat jij voor Wiric kan betekenen!

WIRIC, omdat talent mag schitteren