Hélaba - Juni 2020 - Een straf magazine voor iedereen die jong is of wil blijven by Xpair Communication

EEN STRAF MAGAZINE VOOR IEDEREEN DIE JONG IS OF WIL BLIJVEN

#LikeMe over vriendschap

Ruben Van Gucht

“Sport verbindt, net als KLJ”

Lang leve de zomer

K in KLJ

Ah ha ha ha, stayin’ alive

Eenzaamheid schaadt

Piñata’s en mocktails

Reanimatie redt levens

Met pastoor Frans op kamp

“Jeugdbeweging kan helpen”

nr.4 06/2020

HÉLABA

Colofon

Redactie Diestsevest 32 bus 3b - 3000 Leuven - helaba@klj.beâ&#x20AC;&#x2039;- 016 47 99 99 Hoofdredactie Jonas Smeulders Verantwoordelijke uitgever Isabelle Myncke CoĂśrdinatie en eindredactie Jonas Smeulders, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactieraad Jessie Broos, Jolien Caubergh, Isaak Dieleman, Stien Dreesen, Peter Frison (Xpair Communication), Kevin Goos, Jolande Guelinckx, Eveline Kenis, Lise De Maerteleire, Sander Malfliet, Nelle Van der Meiren, Anke Van Oeckel, Nnenna Onuhurironye, Joachim Rombouts, Whoopi Samyn, Jonas Smeulders, Marijse Van Bastelaere, Wout Van Dijck, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication) Redactionele bijdragen Emma Daeleman, Ian Decleer, Lise Kriekemans, Carolien Lauwers, Jolien Merlier, Elke Timmerman, Maud Vanmeerhaeghe (Xpair Communication), Matty Veulemans Fotografie Ian Decleer, Lise De Maerteleire, Whoopi Samyn, Thomas Serdons, Jonas Smeulders, Wout Van Dijck, Cynthia Vandewalle, Matty Veulemans Ontwerp en lay-out Peter Frison (Xpair Communication) Drukkerij Hendrix Xperience Reclameregie Trevi plus - www.treviplus.be - thomas.lannoo@treviplus.be - 09 360 48 54

Hélaba, mag ik even je aandacht? Op kamp, maar anders Klonk er eind mei ook een zucht van opluchting door je woonkamer? Die kans is groot, want toen werd al dat binnenblijven en handenwassen beloond en kregen we eindelijk te horen dat we deze zomer op kamp kunnen gaan. Weliswaar onder heel wat voorwaarden, maar dat is bijzaak want we kunnen ons kot weer uit en al onze KLJvrienden zien. Toch blijft heel de coronacrisis iets bizars. Het veranderde de wereld in een mum van tijd. Bij het schrijven van de vorige Hélaba was er nog geen vuiltje aan de lucht en toen hij bij jou in de bus viel, ging de lockdown net van start. Sindsdien zaten we wekenlang thuis, zonder school, KLJ of uitstapjes. Dat was zwaar, maar heel wat afdelingen lieten het niet aan hun hart komen en verzonnen de meest fantastische initiatieven om de quarantaine toch maar een beetje op te vrolijken. De komende twee maanden is het dus tijd om weer buiten te komen. Haal je koffer van onder het stof en vul hem met al je KLJ-kleren. Vergeet zeker je tandenborstel en onderbroeken niet. Zo ben jij volledig klaar voor een fantastisch kamp. Wij zijn er alvast van overtuigd dat je leidings- of bestuursploeg alles op alles heeft gezet om je kamp zo fijn en veilig mogelijk te maken. Zij verdienen dus bij voorbaat al een dikke ‘dankjewel’. Veel plezier! De Redactieraad

Weetjes uit dit nummer Deze Hélaba heeft weer heel wat interessants in petto. De redactieraad haalde er de vijf weetjes uit die haar mond deed openvallen. Lukas Adriaensens van KLJ Hakendover heeft al heel wat wereldsterren van dichtbij gezien. Zo kwam hij onder andere Neymar, Cardi B, Tom Hanks, Kanye West en David Beckham tegen. (p. 6) Hun mede-KLJ’ers verklaarden hen voor gek toen sportpresentator Ruben van Gucht en zijn broer de Schelde overstaken met een zelfgemaakt vlot. En terecht, want de touwen van het vlot begaven het net niet. (p. 12) Tijdens de coronacrisis zaten heel wat landbouwers met de handen in het haar. De seizoenarbeiders geraakten niet in België terwijl de oogst wel geplukt moest worden. Gelukkig schoot Nette Van Oeckel te hulp. (p. 58) Vandaag is Isaak Dieleman de voorzitter van KLJ, maar tot dertig jaar geleden was er helemaal geen nationaal voorzitter. Toen werd KLJ geleid door een nationaal leider én nationaal leidster. Annemie De Gussem was er een van. (p. 24) Dieter Louwagie van KLJ Alveringem heeft zijn leven te danken aan enkele mede-KLJ’ers. Vorig jaar – toen Dieter een hartstilstand kreeg op kamp – schoten ze meteen te hulp. (p. 32)

24 46

36 58 12 40

IN HET KORT

EN... POSE! Met KLJ’er Lukas op de catwalk

EEN DAG IN HET LEVEN VAN... Op pad met KLJ’ster en coronaheld Tamara

RUBEN VAN GUCHT “Sport verbindt, net als KLJ”

OP EENZAAMHEID STAAT GEEN LEEFTIJD “Zelfs in groep voel ik me soms eenzaam”

DE PLAYLIST Onverwachte keuzes van KLJ Merchtem

WIST JE DAT... Over zomerse temperaturen?

UIT DE OUDE DOOS Het verenigingsleven laat Annemie niet los

KLJ IN QUARANTAINETIJDEN Zo brachten we de jeugdbeweging de lockdown binnen

HET SJAALTJE Seppe stapt in de voetsporen van zijn vader

WAT WAT AAN HET WOORD Chloë vertelt over haar digitale vriendschap

AH, HA, HA, HA, STAYIN’ ALIVE Reanimatie redt levens

MET TRIAS NAAR DE FILIPIJNEN Succesverhaal herhaalt zich

DOE DE TEST Welk vakantietype ben jij?

POMMELIEN, FRANCISCO EN JOEY VAN #LIKEME over vriendschap

DE POLL Waar slaap jij op kamp?

WEET JE NOG TOEN... Een eenhoorn, een kalf en verdwenen sjaaltjes: jullie leukste kampverhalen

K IN KLJ Bij KLJ Eernegem schuift pastoor Frans mee aan aan het kampvuur

#BOERENTROTS Van projectingenieur achter de computer naar aardbeienplukster op het veld

KNUTSELHOEK Waar hang jij je DIY kleurrijke piñata?

JONGEREN VAN HET PLATTELAND “Iedereen is hier welkom”

BLIND DATE Sporten geblazen met Sarah en Kaat

KAMPKOST VOOR THUIS Zomerse mocktail à la KLJ

SAY ‘KLJEEEEEEEEEJ’

HOE KLJ IS LUKAS? Lukas over de leukste letters van het alfabet

T E H

T R KO

deel je leukste kampfoto’s Kampen leveren altijd de mooiste foto’s op. Daar willen wij uiteraard van meegenieten. Plaats daarom jouw foto’s op sociale media met #KLJopkamp of tag KLJ en misschien delen we ze wel op onze Instagrampagina (@klj_vzw). Of wil jij jouw foto zien verschijnen in een volgende Hélaba of op de andere communicatiekanalen van KLJ?

we kunnen veilig op kamp We kunnen deze zomer op kamp! Natuurlijk zal deze kampzomer er anders uitzien dan de vorige. We moeten ons houden aan enkele maatregelen, om er zo voor te zorgen dat iedereen heel de zomer lang op kamp kan gaan. Net die maatregelen – waar de jeugdsector hard aan gewerkt heeft – maken het mogelijk dat de kampen veilig kunnen plaatsvinden. Alle leidingsploegen kregen de nodige informatie en ondersteuning om zo hun kamp tot in de puntjes voor te bereiden. Ook van jullie, beste leden en ouders, vragen we enkele inspanningen om het coronavirus een halt toe te roepen. Geen zieke KLJ’ers De regels zijn duidelijk: iedereen mag mee op kamp, behalve als je ziek bent of in de vijf dagen voor het kamp ziektesymptomen vertoonde. Heb je een andere (chronische) ziekte of behoor je tot een risicogroep, dan moet je een doktersattest kunnen voorleggen. Zonder mag je niet mee. Voor ouders en meerderjarige KLJ’ers is het dus belangrijk dat ze alle info van de kampdeelnemer correct en eerlijk meedelen aan de leiding.

Stuur dan jouw foto in hoge resolutie naar helaba@klj.be. Fotograferen maar!

Ouders, hou afstand Tijdens het kamp worden KLJ’ers opgedeeld in bubbels van maximaal 50 personen en hoeven ze zich onderling niet constant aan de social distancing te houden. Ouders behoren niet tot die bubbels. Kom je dus je zoon of dochter afzetten of ophalen voor of na het kamp, dan dien je altijd de social distancing te respecteren en draag je het best een mondmasker. Wees voorzichtig na het kamp Gedurende een week na het kamp vermijden kampdeelnemers het best contact met risicogroepen. Je neemt ook het best een week na het kamp niet deel aan andere jeugdactiviteiten, bijvoorbeeld een speelplein of vakantiekamp. Zo ben je zeker dat je het coronavirus niet per ongeluk verspreidt.

met meer dan 22.ooo vrienden om ons heen

20.209 Zoveel KLJ-leden zijn er momenteel in Vlaanderen. In het Duitstalige deel van BelgiĂŤ zijn er ook 25 KLJ-afdelingen. Daar lopen ook nog zoâ&#x20AC;&#x2122;n 2.000 leden rond.

10.462 Vlaamse jongens zitten bij de KLJ. Daarmee zijn ze in de meerderheid, want er zijn ongeveer 700 meisjes minder. Zij zijn met 9.730. 17 leden gaven geen geslacht op.

Die leeftijd is het sterkst vertegenwoordigd bij onze Vlaamse leden. Maar liefst 1.246 leden zijn geboren in 2002.

5.445 Zoveel Oost-Vlaamse leden zijn er. Daarmee voert die regio de lijst aan. West-Vlaanderen telt er 4.563, Antwerpen 4.539, Vlaams-Brabant 2.921 en Limburg 2.629.

262 Zoveel leden telt KLJ Reet. Daarmee is deze afdeling de grootste van het land.

6 STRAFFE KLJ’ERS

Tekst Jonas Smeulders / Foto Zara, Massimo Dutti en KLJ Hakendover

MET LUKAS ADRIAENSENS OP DE CATWALK

“Elke kans grijp ik. Dit kan even snel voorbij zijn als het begonnen is” Het leven neemt soms rare bochten, dat weet Lukas Adriaensens (24) van KLJ Hakendover ook. Drie zomers geleden deed hij nog een interimbaantje voor een koeriersbedrijf, nu reist hij al twee jaar lang de wereld rond als model voor de meest prestigieuze modemerken. “Prada, Louis Vuitton, Dior, Givenchy en Hugo Boss, ik heb ze allemaal op mijn palmares staan.”

“H

eb je ooit al eens modellenwerk gedaan?” vroeg een modeagent Lukas in een kleine Antwerpse supermarkt, ondertussen drie jaar geleden. Lukas bezorgde er net een levering, want hij werkte voor een koeriersbedrijfje. Met mode was hij op dat moment nog niet bezig. Het duurde dan ook twee weken vooraleer hij een afspraak maakte met het modellenbureau. “Mijn ouders en vrienden hebben me overtuigd. Ze zeiden dat ik de kans moest grijpen. Voor ik het goed en wel besefte, sleepte ik mijn eerste opdracht voor Prada in de wacht.”

Waarom sprak de modeagent net jou aan? “Ik ben slank, groot en heb een uitgesproken kaaklijn. Dat zijn basiskenmerken die je nodig hebt als je model wil worden. Daarnaast heb je ook iets ‘speciaals’ nodig, want dat maakt het verschil in de modellenwereld van de catwalks. Bij mij zijn dat mijn ogen. Die zijn niet symmetrisch, waardoor mijn gezicht specialer is. Blijkbaar is ook mijn manier van lopen perfect voor de runway.” Je bent nu al meer dan twee jaar model. Waar ben je overal al geweest? “Mode is vooral gevestigd in vier grote steden: Milaan, Parijs, Londen en New York. Ik ben in ze alle vier al geweest, maar in Parijs kom ik het vaakst. Toch is Stockholm de mooiste plaats waar ik al ben geweest. New York vind ik dan weer de leukste plek. Er valt altijd wel iets te beleven. Ik ben er nu een aantal keer geweest als model, maar ik wil er ook eens gewoon op vakantie gaan.” Is de modewereld een harde wereld? “Ik noem het eerder een strenge wereld. Op het vlak van mode-

“Dit moet ik nu doen. Binnen vijf jaar ben ik hier te oud voor”

shows kan ik niet klagen, want daar nam ik een vliegende start door te werken voor Prada Exclusive en Louis Vuitton Exclusive. Bij fotoshoots had ik wel pech. De meeste merken werken voor die shoots met modellen die in bepaalde kledingmaten passen, maten die beantwoorden aan het ideaalbeeld. Ik word soms niet gekozen omdat ik te groot ben voor die maten en omdat ik vrij grote voeten heb.” “Modeshows verlopen meestal gemoedelijk. Een viertal uur voor de show worden we verwacht op de locatie. De haar- en make-up-

teams gaan dan aan de slag en zorgen ervoor dat ik er piekfijn uitzie. In de backstage is er catering aanwezig en hebben we elk ons eigen stekje om kledij op te hangen en tot rust te komen. De show duurt meestal maar een tiental minuten, dus die is snel voorbij. Nadien kleden de modellen zich weer om en praten we wat na met de stylisten en de designers.” Naar wie kijk je op in de modellenwereld of daarbuiten? “Drie jaar geleden wist ik helemaal niets van de modewereld en fashion interesseerde me totaal

niet. Aan het begin van mijn carrière moest ik dus nog veel leren. Elias De Poot, een model dat bij hetzelfde modellenbureau actief is als ik, nam me op sleeptouw en maakte me wegwijs in deze nieuwe wereld. Ondertussen zijn we vrienden, maar hij is degene naar wie ik sinds het begin opkijk.” “Om bekende koppen als idool te hebben, ben ik te down to earth. Tijdens een modeshow zitten vaak sterren in het publiek. Neymar, Cardi B, Tom Hanks, Kanye West en David Beckham heb ik bijvoorbeeld al gezien. Starstruck was ik niet: zij zijn ook maar mensen, hé. Toch was ik geschrokken toen voetballer Neymar voorbijkwam in de backstage. Dat had ik toen niet verwacht.” Al die glitter en glamour zal je leven wel drastisch veranderd hebben. “Zeker en vast. Toen ik begon met het modellenwerk, was ik ook net aan een nieuwe studierichting begonnen, voetbalde ik en ging ik naar de KLJ. Mijn studies heb ik een tijdje volgehouden, maar uiteindelijk lukte het niet meer. Tijdens examenperiodes zat ik meer in het buitenland dan dat ik kon studeren, waardoor mijn punten navenant waren. Ook met voetbal ben ik gestopt. Ik doe het af en toe nog wel, maar dan eerder voor mijn plezier. Mijn spiermassa mag namelijk niet te veel toenemen. Naar de KLJ gaan doe ik wel nog, maar ik kan minder vaak aan een activiteit deelnemen dan vroeger. Ik smijt me nu volledig op mijn modellenwerk. Dit is iets dat ik nu moet doen, want binnen vijf jaar ben ik er te oud voor.” Let je erop dat je jezelf niet verwondt in de KLJ? “Neen. Als je er te veel op let, gebeurt het net sneller. Als ik mezelf

verwond, dan is het maar zo. Ik ga ook skiën in de winter en daar is het risico op blessures toch een stuk groter.”

“Geef niet snel op. Met een luttele opdracht kan je

carrière gelanceerd worden”

Als je mocht kiezen tussen de modeweek in New York of tien dagen op kamp met KLJ, wat wordt het dan? “Ik zou toch kiezen voor de modeweek in New York, want die is een van de beste ervaringen uit mijn modellenleven. Aan de andere kant wil ik KLJ ook niet missen. Afgelopen zomer ben ik meegeweest op kamp. Ik liet mijn modeagent weten dat ik er tien dagen niet zou zijn. Gelukkig zijn er in juli en augustus weinig modeshows. Ik hou van KLJ, maar als het echt niet anders kan, dan kies ik toch voor mijn modellenwerk.” Wat wil je nog bereiken in je modellencarrière? “Ik heb niet echt een doel voor ogen. Waar ik wel van droom, is om ooit een parfumcampagne te doen. Net zoals Johnny Depp er ooit een deed voor Dior. Maar alles is goed. Een modellencarrière kan even snel gedaan zijn als ze gekomen is, dus ik neem alles met beide handen aan.”

INFODAG 27 JUNI 10 - 14U

GOES DIGITAL

INFODAG 27 JUNI

ALLE INFO & INSCHRIJVINGEN ODISEE.BE/INFODAG

10 EEN DAG IN HET LEVEN VAN

a r a Tam

Een dag in het leven van... Verpleegster en KLJ’ster Tamara Torfs bestrijdt corona in het ziekenhuis Het coronavirus sloeg de laatste maanden wild om zich heen. Duizenden mensen belandden in het ziekenhuis en om erger te voorkomen, moesten we weken in ons kot blijven. Wie niet in haar kot bleef maar het virus hardhandig probeerde aan te pakken, is Tamara Torfs (24), hoofdleidster bij KLJ Peer en sportmonitor in Limburg. Begin mei, toen de grootste piek van de crisis net achter de rug was, nam zij ons – virtueel – mee tijdens haar nachtdienst in het ziekenhuis. Sinds een jaar werkt Tamara op de dienst Intensieve Zorgen van het Mariaziekenhuis in Pelt. Tijdens dat eerste jaar moest ze nog heel wat leren en ontdekken, maar de coronacrisis bracht alles in een stroomversnelling. Vanop de eerste rij zag Tamara patiënten die besmet waren met het virus het ziekenhuis binnenkomen.

09u00

“De afdeling Intensieve Zorgen werd opgesplitst in twee afdelingen: een voor coronapatiënten en een voor alle andere patiënten”, zegt ze. Tamara kreeg versterking van collega’s uit andere afdelingen, zoals die uit het operatiekwartier. Gelukkig bleef Pelt, in tegenstelling tot andere gemeenten en ziekenhuizen, gespaard van een al te grote instroom zieken. “De situatie bleef onder controle, maar toch hebben we onze peren gezien”, zegt Tamara. “Om niemand eenzaam heen te laten gaan, probeerden de verpleegsters steeds aanwezig te zijn tijdens die laatste momenten. Gelukkig overleefden heel wat patiënten het virus wel. Zij waren enorm dankbaar en dat gaf ons moed en zorgde ervoor dat we bleven volhouden om onze patiënten te verzorgen.”

Plasma doneren in Genk “Vandaag start mijn eerste nachtdienst in een reeks van zeven. Het lukt me nog niet om tot 15u te slapen, zodat ik vannacht fris ben. Ik ga dan maar supporteren voor mijn broer Erik, die plasma gaat doneren. Omdat ik in aanraking kom met coronapatiënten, mag ik dat zelf niet doen.” De honden uitlaten “Samen met medeleidster Lotte laat ik de honden uit. Het gebeurt niet vaak dat ik de tijd vind voor een goede wandeltoer, dus ik geniet nu ten volle van de zon en de natuur.”

15u00

19u00

Spullen oppikken “Ook mensen die we goed kennen, raken ernstig ziek – dat vind ik het moeilijkst aan deze crisis. Ik fiets naar een vriendin om daar spullen op te pikken voor haar mama die in het ziekenhuis ligt.” Bijna aan het werk “Ik kom aan in het ziekenhuis. Mijn eerste van zeven nachtdiensten begint zo meteen.”

21u30

Extra beschermingskledij “Mijn shift begint. We moeten extra beschermingskledij dragen om niet besmet te geraken: een mondmasker, beschermend pak, een face shield, handschoenen, rubberen laarzen... Ik drink voor ik begin nog snel een laatste glas water, want pauze zit er de komende uren niet meteen in.”

21u50

02u00

Eenzaam afscheid “Ik maak een rondje op mijn gang en sta even stil bij een leeg bed. Hier zijn al enkele mensen gestorven. Het ziekenhuispersoneel is dan vaak het enige fysieke contact dat de patiënt nog had, want familie kan niet op bezoek komen. We hebben wel een tablet ter beschikking waarmee patiënten kunnen bellen met het thuisfront.”

23u00

Slapeloze nachten “’s Nachts hebben we niet zoveel contact met onze patiënten. We gaan enkel een babbeltje slaan als ze niet goed kunnen slapen. Tijdens onze nachtshift zorgen we er vooral voor dat alles klaarstaat voor de vroege shift, we delen medicatie uit en volgen de patiënten nauw op.”

04u00

Bloedafname “’s Ochtends om 8 uur komt de dokter langs. Hij heeft enkele gegevens van de patiënt nodig om te beoordelen welke zorgen verder nodig zijn. Daarom doe ik nu een kleine bloedafname. De stalen stuur ik naar het labo.” De shift zit erop “Ziezo, ik ben klaar voor vannacht. Ik kleed me weer om en rij naar huis. Ik zal blij zijn als ik mijn bed zie.” Uitgeteld “Het was een vermoeiende dag. Ik plof neer in mijn bed en val in een diepe slaap. Morgen sta ik weer paraat.”

06u50

07u30

12 12

Sportpresentator Ruben Van Gucht ziet gelijkenissen tussen sport en KLJ

“Sport verbindt, net als KLJ” Wimbledon, het EK voetbal, de Tour de France en de Olympische Spelen. Deze zomer beloofde een topzomer te worden voor elke sportfanaat. Ook voor sportpresentator en ex-KLJ’er Ruben Van Gucht (33). Helaas gooide Covid-19 roet in het eten. Ruben laat het niet aan zijn hart komen en blijft actief bezig, ook met sporten. “Net als KLJ brengt sport mensen samen en geeft het je bepaalde waarden mee over winnen en verliezen.” Je maakt de vergelijking tussen KLJ en sport. Heb je veel KLJ-ervaring? “Ik heb al veel interviews gegeven over sport, maar jullie zijn de eersten die me iets vragen over mijn KLJ-verleden. Leuk! Ik weet niet meer exact hoe oud ik was, maar ik denk dat ik van mijn zesde of zevende tot mijn twintigste lid was van KLJ Breendonk, een kleine afdeling met zo’n dertig à veertig leden.” “In onze afdeling hadden we maar twee leeftijdsgroepen: de -14 en de +14. Bij de +14 waren we

maar met tien leden. Eén leider was voldoende om die groep te begeleiden. Onze volledige KLJ kon, bij wijze van spreken, draaien door de inzet van slechts vier leiders. Het was dus niet nodig dat ik leider zou worden. Daar had ik ook geen behoefte aan, want ik vond dat je je als lid meer kon amuseren. Als lid hoef je je nergens iets van aan te trekken en heb je maar één bezigheid: je amuseren.” VLOTTENTOCHT

“Sport is een constante: zelfs als ik in het buitenland ben voor het werk, ga ik elke dag lopen”

Welk KLJ-moment zal je altijd bijblijven? “Heel veel momenten, vanaf mijn kinderjaren tot ik ermee stopte. Schrijf dat zeker op, want ik meen dat. Er is wel een specifiek moment waarover we nog regelmatig praten. Tijdens ons kamp in Kluisbergen gingen we op trektocht met de oudste groep leden. Mijn broer – die nogal avontuurlijk is en nooit aan risico’s denkt – organiseerde die tocht. Op een bepaald moment moesten we de

RUBEN VAN GUCHT

Tekst Nnenna Onuhurironye / Foto Jonas Smeulders

Schelde oversteken, net op een punt waar de rivier heel breed was en waar er veel vrachtverkeer voorbijkwam. Mijn broer was vastbesloten: ‘we gaan er met een vlot overheen’. Drie vierde van de groep verklaarde hem voor gek en besloot te wandelen naar de dichtstbijzijnde brug, zo’n tien kilometer verderop. Ik stond voor de keuze: volg ik mijn broer of kies ik voor de veilige optie? Een neef, een goede vriend en ik zetten uiteindelijk ons leven op het spel, voor mijn broer.” “Een halve dag lang wachtten we op het juiste moment voor onze oversteek. Uiteindelijk zaten mijn broer en ik achteraan op het vlot en peddelden we met onze voeten. De twee anderen peddelden vooraan met hun handen. Halfweg schoot die vriend in paniek en wou hij van het vlot springen. Chaos alom. Als bij wonder bereikten we toch de overkant. We trokken het vlot uit het water en zagen dat de touwen het elk moment konden begeven – we waren dus net op tijd aan land geraakt. Eind goed al goed, zou je denken. Klaar om de tocht verder te zetten. Tot mijn broer plots tot het besef kwam dat zijn schoenen nog aan de overkant stonden.” (lacht) Zie je je KLJ-vrienden nog vaak? “Jammer genoeg niet. Ik werk veel en zie daardoor weinig vrienden van vroeger. Ik woon nochtans niet zo ver van Breendonk, maar ik ga er zelden naartoe net omdat ik zo’n drukke agenda heb. Af en toe kom ik wel nog eens iemand tegen. Dat is altijd een fijn weerzien. Samen in de KLJ zitten schept nu eenmaal een band, ook al zie je elkaar niet vaak.”

LEVEN ALS EEN SPORTMAN Over die drukke agenda gesproken. Wat ga je deze zomer doen, nu alle sportevenementen afgelast zijn? “Ik probeer zo creatief mogelijk om te springen met de situatie. We bekijken of we andere programma’s kunnen maken, om zo de gaten in het uitzendschema te vullen. Uiteraard zal er meer tijd zijn om ook andere dingen te doen. Zo ben ik ook begonnen met een eigen YouTubekanaal. Dat wou ik al lang opstarten, maar nu heb ik er eindelijk de ruimte voor. En hoe meer tijd je er insteekt, hoe beter zoiets kan worden. Ik ga me dus niet vervelen.”

Keek je hard uit naar de zomer? “Absoluut. Ik heb alle grote sportevenementen al eens meegemaakt als verslaggever of sportpresentator, dus ik weet hoe uniek ze zijn. De Olympische Spelen bijvoorbeeld... We hebben veel grote talenten die klaarstonden om medailles te pakken. En onze Rode Duivels beschikken al enkele jaren over een uitzonderlijk sterke generatie. Als zij naar het EK gaan, weet je dat het een groots gebeuren wordt. Dat wil je niet missen. Bovendien zie je door die sportevenementen ook een groot deel van de wereld.”

“Een boer die aan het ploegen is: daar kan ik echt heel gelukkig van worden”

Je bent een echte sportfanaat. Hoe is die passie ontstaan? “Dat is al mijn hele leven zo geweest. Ik ben geïnteresseerd in alle sporten en ik heb er al veel zelf gedaan. Als kind ben ik bijvoorbeeld beginnen voetballen, maar daar ben ik door het werk mee moeten stoppen: ik had er geen tijd meer voor. Dan ben ik heel fervent beginnen lopen. Ik loop nu al zo’n tien jaar bijna dagelijks en jaarlijks doe ik een marathon mee. Toen ik wou testen hoe snel ik die zou kunnen lopen, zwoor ik een tijdje alle alcohol af en ging ik naar geen enkel feestje meer. Ondertussen heb ik een beter evenwicht gevonden. Ik ben minder strikt, maar leef nog altijd heel gezond. Ook als ik

“Ik heb alle grote sportevenementen al eens meegemaakt, dus ik weet hoe uniek ze zijn. Ik zal ze missen deze zomer”

weg ben voor het werk, naar een EK of WK bijvoorbeeld, probeer ik elke dag een uur te lopen.” Naar welke sportfenomenen kijk je op? “In mijn kindertijd was wielrenner Johan Museeuw mijn grote idool. In de jaren ’90 waren er niet zoveel Belgische wielrenners, maar hij won enorm veel koersen. Nu heb ik geen idool meer. Omdat ik bijna dagelijks tussen en met al die atleten werk, is het contact veranderd. Ze zijn niet meer zo ongrijpbaar, dus dat heldendom vervaagt een beetje.” (lange stilte) “Als ik iemand moet noemen die ik graag nog eens

wil interviewen, dan zijn dat misschien de grote sporticonen uit mijn jeugd. Ik denk dan aan Éric Cantona, die in de jaren ’90 bij Manchester United voetbalde. Een Fransman die voor een Engelse club ging spelen: dat was toen heel speciaal. Hij is na zijn voetbalcarrière trouwens acteur geworden. Van de huidige sterren staat er niemand op mijn verlanglijstje. Christiano Ronaldo of Lionel Messi zijn al zo vaak geïnterviewd... Volgens mij hebben zij niets zinnigs meer te zeggen.” RUST OP DE BOERENBUITEN Hoe kom je tot rust in drukke periodes? “Door in mijn eentje te lopen in de natuur en tussen de velden van de boeren. Ik luister dan geen muziek, maar luister naar de om-

gevingsgeluiden. Als ik een boer aan het werk zie, kan ik daar heel gelukkig van worden. Ik geniet van die kleine, rustgevende dingen.” Je hebt een hart voor het platteland en de boeren. Zo heb je je ook ingezet voor de #boerentrots-campagne. “Ik ben op de boerenbuiten opgegroeid en heb altijd veel respect gehad voor de boerenstiel. Ik weet hoe hard landbouwers moeten werken. Voor de #boerentrots-campagne heb ik een dag op een boerderij geholpen. Als dierenliefhebber was ik daar heel blij mee. De koeien melken en verzorgen was heel tof, maar misschien komt dat omdat het ook maar voor één dag was. Als je, net als de boeren, 24 op 7 aanwezig moet zijn en je gsm in de gaten moet houden omdat er

elk moment een koe kan kalveren, dan is het boerenleven misschien minder romantisch. Ik heb in elk geval enorm veel respect voor onze boeren. Tijdens die dag op de boerderij werd er trouwens een kalfje geboren dat ze Ruben noemden. Daar ben ik best trots op – ik ben het nadien zelfs nog eens gaan bezoeken.” “Via de #boerentrots-campagne heb ik veel initiatieven ontdekt waarvan ik het bestaan niet kende. Zo organiseert een boer bijvoorbeeld een filmavond in zijn schuur. Hij stapelt dan enkele strobalen op elkaar en projecteert de film op de muur van de schuur. Een fantastisch idee, want zo komen mensen op een laagdrempelige manier meer te weten over onze boeren.”

Soms loopt het fout. Op school, in de jeugdbeweging of sportclub, in de jeugdzorg of hulpverlening, in je buurt of gemeenteâ&#x20AC;Ś

-18

Word ji j niet correct behand eld? Kan of wil niemand iets doen? Contacteer dan de Klachtenlijn van het Kinderrechtencommissariaat

Zit je Bel 08 vast? 00

Klac hten lijn

2 Gratis en ver 0 808 tr www.k inderr ouwelijk echten .be

MET Z’N ALLEN TEGEN EENZAAMHEID

“Arm of rijk, jong of oud: eenzaamheid spaart niemand”

Voelde jij je de afgelopen maanden ook wel eens eenzaam? Dat is niet abnormaal, want het komt vaker voor dan je denkt. Zowel bij jong als oud. “Het voelt als een leegte die je wil opvullen, maar je weet niet hoe”, vertelt KLJ’ster Katrijn Schoukens. Hoog tijd om uit te zoeken wat eenzaamheid is en wat we ertegen kunnen doen. Professor Luc Goossens en televisiemaker Xavier Taveirne geven tekst en uitleg.

19 Tekst Jonas Smeulders, Jolande Guelinckx en Stien Dreesen / Foto Thomas Serdons

“A

om even alleen te zijn en voel je je daardoor niet eenzaam. Maar zodra alleen zijn geen keuze is, wordt het eenzaamheid.”

rm of rijk, jong of oud: eenzaamheid zit overal en spaart niemand”, begint televisiepresentator Xavier Taveirne. “Die conclusie trok ik toen ik een half jaar geleden het Canvasprogramma Eenzaam maakte. Voordien had ik wel een vermoeden, maar doordat ik zoveel getuigenissen hoorde, werd het probleem me echt duidelijk.” Katrijn Schoukens (25), voormalig leidster bij KLJ Meensel-Kiezegem en nu vrijwilligster bij KLJ Vlaams-Brabant, knikt begrijpend.“Soms voel ik

Hij doet onderzoek naar eenzaamheidsgevoelens. “Al is je even eenzaam voelen niet meteen slecht. Als je dorst of honger hebt, ga je iets eten of drinken om dat gevoel weg te werken. In dezelfde lijn kan eenzaamheid ertoe aanzetten om sociale contacten op te zoeken. In zekere mate motiveert het ons dus, maar het wordt een probleem als die eenzaamheid blijft duren.” SOCIALE CONTACTEN

me eenzaam. Daarvoor hoef ik niet alleen te zijn, want de eenzaamheid steekt ook de kop op als ik omringd ben door familie of vrienden”, zegt ze. “Ook al heb ik heel wat sociale contacten, dat gevoel is er al heel mijn leven. Op eenzame momenten voel ik me niet begrepen, denk ik dat ik bij niemand terechtkan en vrees ik dat ik een last ben.” “Eenzaamheid is iets wat ook bij jongeren leeft, al denken we vaak van niet”, bevestigt hoogleraar in de psychologie Luc Goossens (KULeuven).

Professor Goossens, wat is eenzaamheid precies?

Luc: “Iedereen heeft verwachtingen over zijn relaties met anderen. Kunnen we uit onze vriendschappen niet halen wat we verlangen, dan ontstaat een gevoel van eenzaamheid. We voelen ons in de steek gelaten of niet begrepen. Dat kan op kleine of op grotere schaal: bij emotionele eenzaamheid mis je iemand, bijvoorbeeld een beste vriend, tegen wie je alles kan vertellen. Bij sociale eenzaamheid heb je misschien wel een beste vriend, maar mis je een grotere groep mensen met wie je dingen kan doen.” Eenzaamheid is dus niet hetzelfde als alleen zijn. Xavier: “Het valt me inderdaad op dat het twee verschillende dingen zijn. Je kan eenzaam zijn terwijl je met vrienden op een festival staat. Tegelijk kan je er bewust voor kiezen

Luc: “Eenzaamheid is altijd negatief en onaangenaam. Het gaat niet zozeer over hoeveel sociale contacten je hebt, maar over de mate waarin je tevreden bent over de kwaliteit van die contacten. Alleen zijn kan ook een positief effect hebben. Sommigen zonderen zich bewust af om zich beter te concentreren, tot rust te komen of na te denken over bepaalde gevoelens.” Hebben jullie je, net als Katrijn, al eens eenzaam gevoeld? Luc: “Toen ik vele jaren geleden een half jaar in Amerika woonde en werkte, stak de eenzaamheid soms de kop op. Ik was de enige buitenlander op de universiteit waar ik werkte. Maar eenmaal ik de mensen daar leerde kennen, ebde dat gevoel weg.” Xavier: “Als puber was ik graag alleen en dat vond ik niet erg, maar zoals iedereen op die leeftijd dacht ik wel eens dat niemand mij begreep en dat het leven niet veel voorstelde. Dat zijn dingen waar veel jongeren mee zitten. Dat gevoel is uiteindelijk verdwenen, omdat dat leeftijdsgebonden was.” HET OVERKOMT IEDEREEN “Ik denk dat veel mensen zich eenzaam voelen zonder dat we het weten”, vertelt Katrijn. “In mijn directe omgeving weet ik van enkelen dat ze het moeilijk hebben. Dat zijn eigenlijk mensen van wie je het niet verwacht. Die mensen passen niet in het plaatje van ‘de eenzame’: ze zijn goedlachs, sociaal en gaan op elke uitnodiging in.”

Xavier, jij vertelde het daarstraks al: eenzaamheid overkomt iedereen. Xavier (knikt): “Voor mijn programma Eenzaam kreeg ik een veelheid aan verhalen toegestuurd uit alle leeftijdsgroepen. Ik vond dat vrij ontnuchterend. Een alleenstaande moeder zag de zin van het leven niet in wanneer haar kinderen bij hun vader waren. Een man met kinderen trouwde toch met een vrouw die niet voor de volle honderd procent zijn droomvrouw was, enkel omdat hij bang was om eenzaam te eindigen. Die verhalen grepen me erg aan. Ook van jongeren kreeg ik verhalen toegestuurd. Sommigen zeiden dat niemand hen leuk vindt. Het ging dan niet alleen over eenzaamheid in de liefde, maar ook in vriendschap.” Bestaan er verschillen tussen leeftijdsgroepen? Luc: “Velen denken dat vooral oudere mensen eenzaam zijn, maar uit onderzoek blijkt dat dat niet zo is. Een eerste piek in eenzaamheid vinden we rond de leeftijd van 30 jaar. Op die leeftijd heb je hoge verwachtingen van je sociale contacten, geraak je gesetteld en sticht je een gezin. Als je ziet dat dat bij iedereen lukt maar niet bij jou, dan kan dat een gevoel van eenzaamheid met zich meebrengen. Daarna daalt het eenzaamheidsgevoel weer. Pas rond de leeftijd van 80 jaar wordt het niveau van een 30-jarige geëvenaard. Al spelen dan andere factoren mee: vaak zijn een levenspartner en veel leeftijdsgenoten dan gestorven en blijft de oudere alleen achter.” Hoe zit het bij kinderen en jongeren? Luc: “Aan kinderen vroegen we ooit om op hun eigen charmante manier uit te leggen wat eenzaamheid is. Wat bleek? Zelfs kleuters konden de pleister op de zere wonde leggen: ‘Als je eenzaam bent, ben je droevig omdat je geen vriendjes hebt.’ Eigenlijk is dat de essentie van het

verhaal, dus het is duidelijk dat eenzaamheid ook kan voorkomen bij kinderen. Al is er een verschil tussen kinderen en pubers. Als kind heb je de beschermende bubbel van het gezin, maar tieners komen vaker los uit die bubbel. Bij de overgang van het lager onderwijs naar het middelbaar, als je dus veel nieuwe mensen ontmoet, kan je je even eenzaam voelen. Uiteindelijk vinden tieners meestal weer hun draai in die grote nieuwe school.” Xavier: “Jongeren komen vaker in aanraking met niet-structurele eenzaamheid. Die eenzaamheid verdwijnt meestal gaandeweg, want jongeren ontmoeten doorgaans meer mensen. Natuurlijk kennen we allemaal het gevoel als puber: niemand begrijpt je en je voelt je alleen. Het wordt pas problematisch als dat gevoel blijft.” Welke problemen kan dat met zich meebrengen? Luc: “Zowel op psychologisch als op lichamelijk vlak zijn er gevolgen. Je kan je depressief voelen – dan zie je alleen maar een duistere, eenzame toekomst. Je ligt vaker te piekeren, wordt ‘s nachts vaker wakker en bent uiteindelijk minder goed uitgerust. Je stress- en immuunsysteem gaan overuren draaien, waardoor je op den duur uitgeput raakt. Bij jongeren en kinderen vallen de lichamelijke gevolgen mee, want zij herstellen snel. Maar bij ouderen is al aangetoond dat ze minder lang leven als ze eenzaam zijn.” DE ROL VAN SOCIALE MEDIA “Op sociale media tonen veel mensen alleen maar perfecte plaatjes. Ik vind dat best confronterend, al maak ik me er zelf ook schuldig aan”, zegt Katrijn. “Maar uiteindelijk zijn het de sociale contacten in het echte leven die

ertoe doen. Velen onderschatten dat, denk ik. Al die vrienden op Facebook of Instagram maken uiteindelijk niet zoveel uit.” “Ik zie eenzaamheid als iets van deze tijd. Vaak hoor ik verhalen over hoe goed mensen elkaar vroeger kenden: buren en dorpsgenoten gingen allemaal op bezoek bij elkaar. Dat is nu nog nauwelijks denkbaar. Ongetwijfeld was er toen ook eenzaamheid, maar nu zit die verscholen achter elke hoek. Vraagt iemand je via een berichtje hoe het met je gaat, dan kan je de waarheid gemakkelijk verbloemen. Doordat er vroeger meer fysiek contact was, viel het sneller op als er iets met iemand aan de hand was.” Komt eenzaamheid vaker voor dan vroeger? Luc: “Ik denk niet dat het zozeer vaker voorkomt – er wordt gewoon meer over gesproken. Uit onderzoek bij onder andere studenten in het hoger onderwijs blijkt dat hun antwoorden nauwelijks verschilden van die van een vergelijkbare groep studenten tien jaar daarvoor. Er was geen toename in het eenzaamheidsgevoel.” Ondertussen zijn sociale media sterk ingeburgerd. Hebben die dan geen invloed? Xavier: “Dat is dubbel. Sociale media zorgen ervoor dat je geconnecteerd blijft, maar het is ook een spiegel voor alles wat je niet hebt. In de eerste aflevering van Eenzaam zegt een van de getuigen dat hij op sociale media veel ziet gebeuren waar hij niet bij is. Dat is pijnlijk, maar hij zegt ook dat hij zich nog eenzamer zou voelen als die sociale media er niet zouden zijn. Gezond verstand is belangrijk als je sociale media gebruikt. Neem alles wat je daar ziet met een korrel zout.”

Luc: “Sociale media de schuld geven is te gemakkelijk. Als je ze gebruikt om contacten te onderhouden die je in het echte leven kent, hebben sociale media zeker een meerwaarde. Maar uit onderzoek blijkt ook dat mensen die sociale media voornamelijk gebruiken om nieuwe vrienden te leren kennen na verloop van tijd eenzamer zijn.” PRATEN HELPT “Als ik ergens mee zit, kan ik altijd terecht bij vrienden. Toch voel ik dat er een taboe heerst rond eenzaamheid”, vertelt Katrijn. “Ik zal hen nooit vertellen dat ik me eenzaam voel. Dat verdoezel ik altijd tussen alle andere dingen waarmee ik op dat moment zit en die ertoe bijdragen dat ik me zo voel. Anderen begrijpen toch niet dat ik eenzaam kan zijn in een wereld waarin er zoveel communicatiemogelijkheden zijn, denk ik dan.” Bestaat er een taboe rond eenzaamheid? Luc: “Zeker en vast. Mensen praten niet snel over eenzaamheid met vrienden en kennissen. Er wordt verwacht dat het op dat vlak goed gaat, want we moeten sociaal zijn. Zeggen dat je eenzaam bent, voelt dan misschien als een mislukking. In Xaviers programma was er een getuigenis die me opviel. Een vrouw dacht dat ze de enige eenzame persoon was. Zodra we beseffen dat veel mensen zich eenzaam voelen, verdwijnt het taboe en kunnen we er open over praten.” Is praten de oplossing? Xavier: “Er is geen kant-en-klare oplossing om eenzaamheid te verhelpen, maar het ergste wat je kan doen is het verzwijgen. Doen alsof het niet bestaat. Veel eenzamen denken dat

ze alles alleen moeten doen. Dat is niet waar. Je vindt altijd iemand die wil luisteren. Bovendien is professionele hulp inschakelen zeker geen schande.” Luc: “Psychologen vragen je vaak om al je contacten op een rijtje te zetten. Zo zie je dat je er best veel hebt. Dat is nodig, want de meesten schatten dat aantal totaal fout in. Vervolgens moet je mensen leren dat het wel degelijk mogelijk is om op anderen af te stappen, op uitnodigingen in te gaan en daar voordeel uit te halen. Dat werkt motiverend: als de contacten met anderen beter verlopen, word je ook positiever en bouw je je netwerk makkelijker uit.” Xavier: “Vind vooral iets wat voor jou werkt. Anderen kunnen je aansporen om naar een café of sportclub te gaan, maar wat als je dat niet graag doet? Je probeert het dan misschien een keer, maar als je geen voldoening uit die avond haalt, denk je al gauw dat je gefaald hebt. Dat is natuurlijk niet het geval.” Helpt de coronacrisis het taboe rond eenzaamheid te doorbreken? Luc: “Veel mensen ervoeren tijdens de afgelopen periode voor het eerst wat eenzaamheid is. Ze zaten wekenlang alleen opgesloten in hun kot en hun enige sociale contact verliep digitaal. Velen van hen getuigden in kranten en televisieprogramma’s: het thema is dus zeker meer onder de aandacht gekomen. Of de coronacrisis in de toekomst ook een impact zal hebben op eenzaamheid zelf, valt nog af te wachten. We hebben zoiets nog nooit meegemaakt.” IN DE JEUGDBEWEGING “Zelfs bij de KLJ zijn er af en toe momenten waarop ik me eenzaam voel”, zegt Katrijn. “Tijdens

mijn tweede trainingsdagen (de animatorcursus van KLJ, red.) had ik een serieuze dip. Het was een heel leuk weekend en ik was omringd door zoveel andere KLJ’ers en vrienden, maar toch voelde ik me eenzaam. Ik dacht plots dat ik er niet bij hoorde. Omdat ik niet wist hoe ik met dat gevoel moest omgaan, zonderde ik mij regelmatig af. Uiteindelijk heb ik dan met een VKB’er (een instructeur van de cursus, red.) gebabbeld, want die zag dat er iets aan de hand was.” Kunnen jeugdbewegingen een rol spelen in de strijd tegen eenzaamheid? Xavier: “Absoluut. Ik kan me voorstellen dat je in een jeugdbeweging – waar zoveel verschillende mensen samenzitten – wel iemand vindt die je als vriend kan beschouwen. Jeugdbewegingen helpen je om je sociale vaardigheden te ontwikkelen, motiveren je om deel uit te maken van een groep en leren je problemen oplossen. Daarnaast kunnen lokale afdelingen ook heel wat initiatieven op poten zetten. Ga met je groep bijvoorbeeld eens van deur tot deur bij eenzamen en vraag wat je voor hen kan betekenen. Of vraag alleenstaanden of ze vrijwilliger of kookouder willen worden. Misschien vinden ze dat wel leuk, maar durven ze de stap niet zetten.” Luc: “Jeugdbewegingen kunnen eenzaamheid zeker en vast bespreekbaar maken. Ik hoop dat jonge mensen elkaar in zo’n groep kunnen vinden en met elkaar kunnen praten. Mijn Amerikaanse collega’s zouden zeggen: ‘stay connected’. Onderhoud dus zoveel mogelijk sociale contacten, bijvoorbeeld via de jeugdbeweging.”

22 22

De playlist

Elke afdeling heeft er één: de ultieme playlist waarop zij volledig uit de bol gaat. Vandaag luisteren we naar de keuze van de leden van KLJ Merchtem. Zij presenteren jou de platen waarop ze hun kamp nog onvergetelijker maken.

KLJ Merchtem kampdanst erop los 10

Kalemba (Wegue Wegue) Buraka Som Sistema “Om een KLJ-kamp te doen slagen moet dit nummer zeker en vast gespeeld worden. De meisjes hebben hier hun eigen choreografie op gemaakt en die wordt van generatie op generatie doorgegeven.”

Tequila The Champs “Bij dit liedje denken we spontaan terug aan een niet te vergeten karaokeavond op kamp. Niet echt een ideaal karaokenummer zou je denken? KLJ Merchtem bewijst het tegendeel!”

7Mumford The Cave & Sons

De hoeken van de kamer Jan Smit “Op dit nummer kunnen we onmogelijk stil blijven staan. Alles kan hiervoor even wachten, want niemand laat de kans aan zich voorbij gaan om op dit lied los te gaan.”

“Voor het openingsnummer van ons sportfeest kozen we voor dit lied. Het doet ons denken aan een zalig weekend vol leuke herinneringen.”

Never growing up Mathieu Koss “Een kamplied kan de topsfeer op de kampplaats helemaal compleet maken. Het is tenslotte het eerste wat je hoort als je wakker wordt. Als dit lied op de radio gedraaid wordt, zetten we onze volumeknop zeker wat luider.”

5Fisher Losing it

“Eén van onze evenementen bij uitstek is The Bunny Party. Dit nummer doet ons daaraan denken en als het gespeeld wordt op kamp, geeft iedereen er een dikke lap op.”

4BillyFallen Leaves Talent

“Dit nummer brengt ons terug in de tijd: meer bepaald naar het moment waarop onze vendeliers hun reeks wonnen tijdens het Landjuweel dat wij in 2013 organiseerden. Onze dag kon niet meer stuk, het harde werk werd beloond.”

3TheBlinding Lights Weeknd

“Als The Weeknd door de boxen knalt, gebeurt er iets ongewoons. Iemand die niet kan dansen, schudt toch een legendarische choreografie uit zijn mouw.”

Piano Man Billy Joel “Een gezellige avond aan het kampvuur kan minstens even leuk zijn als een goed feestje. Dit nummer is tijdens zo’n avond niet te missen. Iedereen zingt dit lied woord voor woord mee. Van een goede sfeer gesproken!”

Techno toujours pareil Salut c’est cool “Dit lied doet ons denken aan momenten waarop we met z’n allen volledig losgaan. De tekst slaat nergens op, maar de beat zit diep in ons KLJ-DNA en is dus zeker niet te missen op kamp.”

Wist je dit… over zomerse temperaturen? Zon, zee en strand: voor sommigen is dat het perfecte zomerplaatje. Maar wat verandert er allemaal bij die zomerse temperaturen en welke zotte uitvindingen worden in die periode gedaan? Leg je languit in je hangmat, smeer wat zonnecrème en kom het hier allemaal te weten.

… me het va nse str n 1 n? an 99 D d in 2. at de Bar de cel n z on ev aa oo ang r d el e O egd lym w …m pis erd ch do aan annen e S or per maken gemi pe dde iod i n len e oo de ld k sn zome 30 pr o elle r r ve ? Daa cent m rdo rlie or w eer te fd. ord stos en z tero n e in die

…h

et g

root ooit ste ges 2,81 uit Ita chepte … met lië kw ijsje d e je er h a me tem oog m en ee t v pe was n f ele ra ? est n tuu iva bij rt w W arm l? O elka ot 4 im er ok ar s °C k bl … zijn in d taa an ed da e s t, z stij on de n o tad oa ge p h ka ls t n a t be en et n h ijde ls w ni pla et ns aa sb tte 7°C rd al lan l e d. w n or v de oo n rh in e ee t g n ra ko nd el sl ka am st t op oe r 20 no °C oi ?

is er ot en gr tor n. er e re et t d tu im ui ra nt ar pe ce wa em 15 aal e t er eri rm om at wa e z et m bij n d , h uit n i er k re IJz elij de m lto ? dra fe ter na n zo meer e k Eif in zet spre 25°C of oven de e w t, golf ij nb … in d aak hitte en op r e dage komen? m n g een a dri n uit d da s ge e va vijf eker e 30°C i … w raturen arvan z d da pe tem gen en ra bed

… 57,7°C de hoogste temperatuur is die ooit gemeten werd op aarde? Dat gebeurde in 1922 in Libië. De hoogst gemeten temperatuur in België bedraagt ‘slechts’ 41,8°C.

en likk t e mo n? eer te ete k 50 er ijs op ed e v e etje bi g n e l l ? g je o bo en oon … een d u w om ho un ap h la tot s er d . m eel an o a z n orb st ee vo t te en bij m er en ko i d r e lap e ig n s wat m m isse er o s v nd … ong r o L ee w

Wist je dat …

Annemie De Gussem (62) was nationaal leidster in de jaren ’80

“KLJ, dat kruipt in je ziel”

Zou het niet zonde zijn om alle mooie KLJ-verhalen verloren te laten gaan? Daarom gaat Hélaba op pad, op zoek naar verhalen uit de oude doos. Annemie De Gussem was vroeger nationaal leidster van KLJ en denkt met een warm hart terug aan die periode. “Die dynamiek van bij KLJ heb ik nergens anders meer ervaren.”

naar een nationaal leidster. Ik solliciteerde en kreeg de job.”

nnemie heeft nog altijd de beste herinneringen aan haar KLJ-tijd. Van 1981 tot en met 1987 was ze nationaal leidster, en dat heeft voor een deel haar leven bepaald. Daarom namen we de laptop erbij en vroegen we Annemie via een videogesprek hoe zij haar KLJ-tijd beleefde. “Ik ben opgegroeid in een tijd waarin niemand een computer had. Toen schreef iedereen bij KLJ zijn artikels, teksten en uitnodigingen met een balpen op een blad en typte de typist die over”, lacht Annemie. “De digitalisering is een vooruitgang, ook voor plaatselijke afdelingen, maar ik denk dat de kern van KLJ nog steeds dezelfde is: een leuke werking, het plattelandsgevoel en openstaan naar jongeren toe. Ik zie dat nog steeds.” Van lokaal naar nationaal Het KLJ-avontuur van Annemie begon vroeg. “Op jonge leeftijd was ik al actief bij KLJ Eke”, zegt ze. “Toen werden er elke zomer provinciale studiedagen georganiseerd voor bestuursleden, telkens in het teken van het nieuwe jaarthema. Ik keek daar altijd naar uit en beleefde er vele fijne momenten. In de zomer van 1981 kwam ik zo de nationaal leider tegen. Hij begeleidde workshops tijdens de studiedagen en vertelde me dat hij op zoek was

Later dat jaar startte Annemie haar nieuwe functie. “Toen was er eigenlijk geen nationaal voorzitter zoals dat nu het geval is, maar was er een nationaal leider én een nationaal leidster. We waren dus altijd met twee. Dat was historisch gegroeid: vroeger waren de KLJ-meisjes en de KLJ-jongens namelijk twee aparte verenigingen, want ze ontstonden elk vanuit de Boeren- en de Boerinnenbond. Na mijn periode was er nog een duo aangesteld als nationale leiding, daarna stapte men over op één nationaal voorzitter.” Bijzondere dynamiek “De nationaal leider en ik verdeelden onderling de taken”, vertelt Annemie. “Zo begeleidden we onder andere de vrijgestelden. Toen waren dat er in elke provincie drie (vandaag zijn er in totaal negen pedagogisch medewerkers, red.). Zij moesten niet alleen de KLJ-groepen ondersteunen, ook de Groene Kringgewesten en de Landelijke Rijvereniging (LRV) zaten in hun takenpakket. Beide verenigingen zijn binnen KLJ ontstaan en zaten toen nog volledig binnen onze beweging, iets wat vandaag niet meer het geval is.” “De dynamiek tussen de werknemers was opperbest”, merkt Annemie op. “Ik heb nooit meer zo’n dynamiek ervaren. Iedereen was, stuk voor stuk, heel geëngageerd en sociaal voelend. Natuurlijk waren er soms conflicten en konden we heel sterk discussiëren. Toch slaagden we er telkens in om er samen voor te gaan wanneer we een beslissing namen.”

Meer appreciatie voor jeugdwerk Veertig jaar geleden had KLJ ook enkele uitdagingen. “We moesten de meerwaarde van het jeugdwerk echt op de kaart zetten. We verzamelden zo veel jonge kinderen, maar toch stelden velen het nut van een jeugdbeweging in vraag. Jeugdwerk is passé, werd gedacht. Zelfs de minister van Cultuur vroeg zich tijdens de viering van de katholieke jeugdraad af of jongeren nog op jeugdverenigingen zaten te wachten. Nu heb ik, als buitenstaander, het gevoel dat de man in de straat het jeugdwerk beter apprecieert.” Huidige link met KLJ In 1987 zocht Annemie andere oorden op en verliet ze KLJ. “Als aandenken kreeg ik na mijn afscheid een ploegje. Iedereen die nationaal gewerkt had, kreeg dat als afscheidscadeau. Het ploegje staat nog steeds in mijn woonkamer, zo blijft de herinnering aan mijn KLJ-jaren ook wel leven. ‘KLJ, dat kruipt in je ziel’, zeg ik altijd. Dat laat je niet los.” Momenteel werkt Annemie bij Ferm, waar verschillende collega’s van haar ook ooit voor KLJ werkten. “Het is plezant om te horen dat zij ook dezelfde warme gevoelens en fijne momenten beleefden bij KLJ. Daarnaast ben ik ook schepen in Nazareth, waar ik verantwoordelijk ben voor verschillende sociale thema’s. Het is een ander mandaat, maar zo ben ik ook betrokken bij de mensen en kan ik de vinger aan de pols houden. Voor mij ligt dat in dezelfde lijn als bezig zijn met het verenigingsleven. Verder zijn mijn drie kinderen ook allemaal lid en leiding geweest in de KLJ, en werkt mijn jongste dochter momenteel voor de koepel. Ik volg KLJ dus zeker nog op de voet.”

UIT DE OUDE DOOS

Tekst Jolien Merlier / Foto Lise De Maerteleire

Tekst Jonas Smeulders

J L K e w ten h c a r n b e n n Zo i b ne i a t n a r a u q w u o j Wekenlang in je kot zitten is voor een KLJ’er niet gemakkelijk. Hoe vul je in godsnaam al die dagen zonder je vrienden aan je zijde? Gelukkig zijn KLJ’ers creatief en bedachten ze knotsgekke initiatieven om ook van de quarantaine een feest te maken. Zoals deze. Op online leidingsweekend Tweejaarlijks organiseert KLJ haar groots nationale leidingsweekend ‘Opkikker’. In het derde weekend van april stond de 2020-editie gepland. 500 KLJ’ers waren ingeschreven, maar moesten noodgedwongen thuisblijven. Anderhalf jaar aan voorbereidingen dreigde voor niets geweest te zijn. Gelukkig bedachten we een alternatief: een volledig digitale editie in een Facebookgroep. “We gaven via livestreams een podium aan getalenteerde muzikale KLJ’ers, organiseerden workshops via Q&A’s en Zoomsessies, amuseerden ons met enkele spelen en vulden alles aan met luchtige tussendoortjes”, zeggen Lienne Van der Meiren en Brenda Aerts, die als vrijwilligers het evenement leidden. Het digitale alternatief lokte maar liefst 1.350 leiders en leidsters. Dat zijn er bijna drie keer zoveel als de ingeschrevenen voor de fysieke Opkikker-editie. Sjaaltjes zoeken met KLJ Hoeleden Aan het begin van de quarantaine zagen we overal knuffelbeertjes verschijnen aan de ramen. Het was een manier om kinderen en hun ouders aan het bewegen te

krijgen: wie kon het meeste beertjes tellen tijdens de wandeltocht? KLJ Hoeleden verving de beertjes door KLJ-sjaaltjes en bracht zo de jeugdbeweging duidelijk in het straatbeeld. “Hoeveel sjaaltjes er precies in Hoeleden hangen, weten we niet. Bij iedereen van de leiding hangt alvast eentje buiten, maar ook aan de ramen van de school en bij heel wat leden. Het zijn er dus wel wat”, zegt hoofdleider Andreas Roofthooft.

KLJ Riksingen maakt tekeningen voor het rusthuis Ook voor mensen in het rusthuis was de quarantaine een zware periode. KLJ Riksingen stak daarom de bewoners van rusthuis

Seniorenhof een hart onder de riem door brieven, tekeningen en kaartjes op te sturen. “In totaal hebben we zo’n 160 brieven en tekeningen aan het rusthuis bezorgd. Er verblijven 53 senioren – zij hebben dus elk drie brieven gekregen”, zegt leidster Jolijn D’Huys. “De bewoners waren heel blij met hun post. Het deed zichtbaar deugd dat er aan hen gedacht werd.” Het KLJ-coronalied Zes KLJ-vrijwilligers, elk uit een andere lokale afdeling, maakten op de tonen van het KLJ-lied een eigen coronalied. Het liedje kwam op de Facebookpagina van KLJ Nationaal en werd vaak gedeeld. “We kwamen op het idee na een online vergadering. Hoe kunnen we onze mede-KLJ’ers doen glimlachen? Een coronalied leek ons de juiste manier”, zegt Jonas Van Poelvoorde van KLJ Sint-Kruis Vivenkapelle. “De tonen van ons KLJ-lied kent iedereen, dus dat leek ons een goede basis om een lied op te maken dat blijft hangen. Samen brainstormden we en staken we een tekst in elkaar. Het inzingen en bijbehorende filmpjes maken deden we elk in ons eigen kot. Dat was best amusant!” KLJ Eke zoekt Wally Hoe houden we onze leden bezig en zorgen we ervoor dat ze ons niet vergeten? Die vraag stelde de leiding van KLJ Eke zich. Al snel werkte de afdeling een zoektocht uit. Doorheen Eke werden verschillende Wally’s verstopt, sommige vergezeld van een opdrachtenkaartje. Aan de hand van

28 Dansen met KLJ Sint-Martens-Lennik Net zoals zovele andere evenementen, kon ook de fuif Nacht van de Jacht van KLJ Sint-Martens-Lennik niet plaatsvinden. Dat kon de leiding niet zomaar laten gebeuren, dus trommelde ze enkele DJ’s op om via een livestream toch nog een feestje te bouwen. “We belden al onze sponsors en vroegen hun of ze nog wilden sponsoren. Als dat zo was, dan een kaart met tips konden de leden hun zoektocht beginnen. Wie de meeste Wally’s kon vinden en opdrachten kon uitvoeren, won. “Tijdens het spel fietsten we met enkele leiders rond”, zegt leidster Nataly De Greve. “We kwamen heel wat leden tegen en zagen hen in volle actie. Ook de ouders waren enthousiast en vonden het een superleuk initiatief.” Gepersonaliseerde kaartjes van KLJ Waregem Bijna alles gebeurde in de quarantaine digitaal. Bij KLJ Waregem besloten ze om old-school te gaan. Ze bezorgden al hun leden een persoonlijk postkaartje. “Op die manier lieten we ze weten dat we aan hen denken en hen missen. En dat we uitkijken om weer samen KLJ-momenten te beleven”, zegt bestuurslid Astrid Naessens. “We kregen heel wat positieve reacties – dat gaf het bestuur op haar beurt weer heel wat voldoening.”

toonden we hun logo tijdens de livestream. Zo konden we de livestream betalen en hadden we toch nog enkele inkomsten”, legt bestuurslid Siebe Goovaerts uit. KLJ Balen blaast 90 kaarsjes uit KLJ Balen bestaat dit jaar 90 jaar en dat wilden ze niet geruisloos voorbij laten gaan. Al snel dacht de leiding een groot ‘één tegen allen’-spel uit. Het concept was eenvoudig: negentig opdrachten, zeven dagen de tijd, één winnaar – de leden of de leiding. “De winnende groep zou van de verliezers een verrassing krijgen op kamp”, zegt leidster Nina Hiel. “Het was een spannende strijd waarin de leiding met een zotte eindsprint nipt heeft kunnen winnen. We strandden op 83-87. Bijna alle opdrachten werden dus uitgevoerd.” KLJ Zaffelare vliegt met een drone Als de leden niet naar de KLJ kunnen komen, komt de KLJ naar de leden, dachten ze in Zaffelare. Met een drone bezochten ze een tiental leden en leiding om daar beelden te maken van versierde tuinen en dansende KLJ’ers. Dat alles goten ze in een prachtig

compilatiefilmpje. “Het idee kwam eigenlijk van VTM. Zij bezochten enkele gemeenten met een drone. Wij vonden dat hartverwarmend, dus deden we hetzelfde”, zeggen leiders Tibo Van der Sype en Marieke De Vylder. “Onze leden maakten echt iets moois van hun tuin. En op het compilatiefilmpje kwam enorm veel reactie. Ouders, oud-leiding en leiding reageerden allemaal ontroerd.” Gewest ’t Pleziereke maakt vaccins De KLJ’s van Borsbeek, Berlaar, Lier Noord en Lier Zuid spelen zo nu en dan eens een gewestactiviteit samen. Eind april stond er eentje voor de -16-leden op het programma, alleen werd die nu digitaal georganiseerd. Het thema was ook heel actueel. De leden moesten vaccins verzamelen om zo hun afdeling te redden van het virus. Om de twintig minuten kregen de leden een opdracht die ze zo goed mogelijk moesten volbrengen. De winnende afdeling kreeg vaccins, maar kon ook kiezen welke afdeling vaccins verloor. Het was een tactisch spel waarin KLJ Borsbeek uiteindelijk aan het langste eind trok. “Tijdens deze activiteit konden we eens tegen andere kinderen spelen van een andere afdeling, dat was echt fijn”, horen we bij Ode en Ibe van KLJ Berlaar.

SEPPE GORIS HOUDT ENKEL ZIJN BESTE HERINNERINGEN BIJ AAN ZIJN SJAALTJE

“In de voetsporen van mijn vader” Seppe Goris (19) is al negen jaar enthousiast lid bij KLJ Nazareth, waarvan drie jaar als leiding en een jaar als hoofdleiding. Hij toont ons de bijzondere herinneringen die aan zijn sjaaltje hangen. Kaartjes van kampen en weekends “Elk weekend en elk kamp maken we een kaartje voor ons sjaaltje. Ze allemaal laten hangen, zou wat veel zijn, dus kies ik alleen voor de tofste kaartjes. De leukste herinneringen had ik bij een weekend met als thema ‘Animatiefiguren’, waar ik verkleed was als Avatar

Aang. Ook het ‘Bootcamp-weekend’, waar alle leden begonnen als gewone soldaten en tijdens het weekend een hogere rang konden behalen, is iets om nooit meer te vergeten.” Buitengewoon beestig-bandje “Dit bandje gebruikten we als ledenwerving tijdens mijn allereerste jaar als leider. Het doet mij dus

steeds terugdenken aan dat begin. Die eerste stappen als leiding zijn erg wennen maar ik ben er – door de steun van de andere leiding – relatief snel kunnen inrollen. Ondertussen ben ik hoofdleiding en heb ik al heel wat ervaring.” Oefendag sport-bandjes “Ik ben al elk jaar van mijn leidingscarrière sportfeestverantwoordelijke geweest binnen mijn afdeling. We vendelen nog niet zo heel lang, maar ik ben er wel al redelijk goed in. Mijn papa was in zijn tijd ook sportmonitor en kan goed vendelen, dus dat motiveert mij om het ook goed te doen. Begin juli zouden we normaal een sportfeest organiseren in Nazareth, maar de coronacrisis stak daar een stokje voor. Hopelijk kan ik ooit als leiding toch nog een sportfeest organiseren.” Wasknijper met spookje “In mijn eerste jaar als leider ging ik met zes andere jongens van mijn afdeling op Trainingsdagen (de animatorcursus van KLJ, red.). Dit spookje kregen we tijdens een spel dat we speelden in onze leefgroep. Zo met zeven gasten een week samenleven met allemaal KLJ’ers uit andere afdelingen om je heen is eigenlijk echt fantastisch!”

Wil jij met jouw sjaaltje in de volgende Hélaba komen? Stuur dan een mailtje naar helaba@klj.be.

HET KLJ-SJAALTJE

Tekst & foto Lise De Maerteleire

30 WAT WAT JIJ WEET!

Tekst Margot Gysbrechts en Pimento, Child Focus, Mediaraven en Awel

CHLOË (16) MAAKTE ONLINE NIEUWE VRIENDEN

“Zoë kende niemand uit mijn omgeving, daarom durfde ik haar alles te vertellen” Facebook, Instagram, Snapchat of TikTok: voor heel wat jongeren zijn het de socialemediaplatformen bij uitstek. Het zijn de online plekken om aan de hand van foto’s en filmpjes contact te houden met schoolof KLJ-vrienden. Soms is sociale media meer dan dat en is het ook de plaats om nieuwe mensen te ontmoeten en digitale vriendschappen te smeden. Jongereninformatienetwerk WAT WAT sprak met Chloë, die online een nieuwe vriendin leerde kennen. “Toen we elkaar voor het eerst zagen, wisten we eerst niet goed wat zeggen. Maar na een half uur waren we beste vriendinnen in real life.”

wen. Omdat Zoë niemand kende uit mijn omgeving, durfde ik haar alles te zeggen. Ik wist dat mijn geheimen veilig waren bij haar en ze niet over mij zou roddelen.” Na een tijdje werden Chloë en Zoë het beu om elkaar enkel te spreken via Tumblr. Chloë: “Toen zijn we beginnen Skypen. Elkaar live zien voelde eerst raar aan, maar dat gevoel verdween snel. We wisten al zoveel over elkaar, dus vonden we genoeg om over te praten. En we leerden elkaar nog beter kennen, waardoor we ook over nieuwe onderwerpen praatten.”

k heb al een Tumblr-account van toen ik jong was”, begint Chloë (16). “Als tiener worstel je vaak met opgekropte gevoelens die je ergens kwijt wil. Op Tumblr (een sociaalnetwerksite waarop je een kleine blog kan maken, red.) kan je met teksten, quotes of foto’s gemakkelijk tonen hoe je je voelt. Hoewel je elkaar op Tumblr niet echt kent (vaak zijn de accounts ook anoniem, red.), is de gemeenschap die daar ontstaat er echt voor elkaar.”

Eerste ontmoeting Toen ze zo’n twee à drie jaar online vriendinnen waren, wilden de meisjes elkaar ook in het echt ontmoeten. “We wilden samen shoppen, maar waar moesten we afspreken? Mijn mama wilde niet dat ik op mijn eentje naar Brussel ging”, zegt Chloë. “En Zoë’s mama wilde niet dat zij alleen naar Antwerpen zou trekken. Zoë heeft haar mama toen verteld dat ze samen met een Brusselse vriendin in Antwerpen ging winkelen. Dat was natuurlijk niet waar, maar het was een manier om toch te kunnen afspreken.”

Geheimen delen “Via Tumblr leerde ik Zoë kennen. We steunden elkaar als we het moeilijk hadden. Dat voelde helemaal niet vreemd aan – ik vond het juist makkelijk om haar te vertrou-

“Ik dacht dat ik me bij die eerste ontmoeting niet onwennig zou voelen, omdat we elkaar al zo goed kenden. Het tegendeel bleek waar – het eerste halfuur zeiden we bijna niets tegen elkaar.

“I

Maar daarna moesten we veel lachen en zijn we gaan winkelen. Ondertussen kennen we elkaar al heel lang. We spreken elkaar bijna elke dag en elke week Facetimen we. Zoë is een van mijn beste vriendinnen. We delen nog altijd alles: onze problemen, en ook onze gelukkige momenten.”

WAT WAT BEANTWOORDT JOUW VRAGEN Zit je met vragen na het verhaal van Chloë? WAT WAT helpt je verder! Hoe maak ik online nieuwe vrienden? WAT WAT: Veel jongeren maken vrienden via sociale media. Vaak hebben ze die vrienden nog nooit ontmoet. Soms is dat gevaarlijk, maar dat hoeft niet zo te zijn. Ben je verlegen? Surf dan naar socialenetwerksites, webpagina’s, blogs of fora waarop jongeren over jouw hobby of interesse praten. Zo heb je meteen iets gemeenschappelijk. Het forum van Awel is bijvoorbeeld een gemakkelijke en veilige plek om online nieuwe mensen te leren kennen. Je kan er vragen en

berichtjes achterlaten die andere jongeren kunnen beantwoorden. Eens uitproberen? Surf naar awel.be/forum. Hoe zie ik welke profielen vals zijn? WAT WAT: Op het internet is niet iedereen wie hij of zij zegt te zijn. Om zeker te weten dat iemand ‘echt’ is, zijn er verschillende opties. Wees kritisch. Vraagt iemand jou om vriend te worden op Facebook en ken je die persoon niet, dan voeg je die beter niet toe. Doe je dat toch, blijf dan ook kritisch. Als iemand je naam, adres, telefoonnummer of wachtwoord probeert te achterhalen, dan is dat niet oké. Geef nooit persoonlijke gegevens door aan iemand die je niet kent. Ook iemand die vraagt om jullie chatvriendschap geheim te houden, maakt zichzelf nogal verdacht. Laat ook altijd aan iemand uit je omgeving weten met wie je praat online. Besluit je om toch een gesprek te starten met iemand die je online ontmoet, wees dan op je hoede. Stel bijvoorbeeld zelf ook vragen. Zo kan je controleren of iemand is zoals hij of zij zich voordoet. Word je lastiggevallen online, dan kan je die persoon altijd blokkeren en melden aan de moderator of beheerder van de site die je gebruikt. Check het profiel. Twijfel je aan de echtheid van een profiel? Neem dan even een kijkje. Veel valse profielen hebben enkele kenmerken waaraan je kan herkennen of ze al dan niet echt zijn: • Weinig volgers of vrienden op sociale media. Zoekt iemand contact met jou op die maar één volger of twee vrienden heeft? Dan is de kans groot dat het profiel vals is.

• Weinig foto’s. Die hebben ze meestal van Google gehaald. Als je wil weten of dat zo is, dan geef je die foto in op Google via google.com/imghp. Zo zie je op welke sites die foto nog allemaal staat. Vind je terug op honderden andere websites? Dan is de kans groot dat het om een vals profiel gaat. • Geen getagde foto’s. Heeft een profiel enkel een profielfoto of een foto alleen, dan check je het best nog eens of er wel een echte persoon schuilt achter het profiel. Ik heb iemand leuk ontmoet online die in het echt wil afspreken. Zou ik dat doen? WAT WAT: Met nieuwe (online) vrienden heb je veel te bespreken. Na een tijdje wil je elkaar ook graag in levende lijve ontmoeten. Het is spannend en het kan misschien wel het begin zijn van een mooie relatie of een nieuwe vriendschap, maar er zijn risico’s aan verbonden. Op het internet kom je veel mensen tegen en je bent nooit 100% zeker van de identiteit en de bedoeling van je gesprekspartner. Hij of zij kan een mooie profielfoto hebben of echt cool lijken. Als je effectief afspreekt, kan soms blijken dat je nieuwe vriend(in) helemaal andere verwachtingen heeft. Als je dan toch afspreekt, volg dan deze tips: • Breng iemand op de hoogte van je plannen. Vertel waar je naartoe gaat en met wie je een afspraak hebt. Laat ook weten wanneer je ongeveer thuis zal zijn. • Neem iemand, zoals een vriend(in), mee naar je afspraak. • Spreek af op een plek waar veel mensen rondlopen, zoals een café of op een grote markt. Spreek zeker af niet bij jou of bij hem of haar thuis.

• Stuur geen pikante foto’s of filmpjes door voor je afspreekt. Die zouden weleens verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden. • Neem je gsm mee naar je afspraak. Hoe weet ik of iemand een echte vriend of vriendin is? WAT WAT: Vriendschap voor het leven? Dat is fijn en het kan, maar het is niet noodzakelijk. Je hoeft je niet vast te klampen aan iemand met wie het niet echt klikt. Als je te veel moeite moet doen of als je jezelf niet kan zijn bij iemand die jij een vriend(in) noemt, dan is er iets mis. Wederzijds vertrouwen is het belangrijkste. Bij een echte vriend(in) kan je steeds jezelf zijn en blijven. Je kan samen plezier maken, maar je hoeft niet dezelfde smaak te hebben. Je kan bij een vriend terecht als je een probleem hebt, je kan steun zoeken en geven. Elke keer weer kijk je ernaar uit om elkaar te zien en te horen. Vriendschap is een wisselwerking tussen twee mensen. Vriendschap vraagt ook een inspanning, want niet iedereen heeft hetzelfde karakter.

Heb je nog vragen? Surf naar watwat.be voor een antwoord. Over WAT WAT: als je jong bent, zit je met 1001 vragen. En da’s helemaal oké! WAT WAT is er voor iedereen die het even niet weet. Op watwat.be vind je betrouwbare antwoorden op al je vragen.

32 LEVENS REDDEN

Tekst Whoopi Samyn

DIETER VAN KLJ ALVERINGEM KREEG ONVERWACHTS EEN HARTSTILSTAND OP KAMP

Met dit stappenplan RED JE LEVENS Wat als het noodlot toeslaat op kamp? Vorig jaar kreeg Dieter Louwagie (24) van KLJ Alveringem plots een hartstilstand. Gelukkig waren zijn mede-KLJ’ers Justine Boeve (24), Ines Luyssen (20) en Fien Porreye (24) er vlug bij om de eerste hulp toe te dienen. Deden ze dat niet, dan was de afloop van het incident helemaal anders geweest. Maar hoe herken je een hartstilstand en wat moet je dan precies doen? ZO HERKEN JE EEN HARTSTILSTAND Bij een plotse hartstilstand stopt het hart met pompen en stroomt het bloed in het lichaam niet meer. Het slachtoffer zal bewusteloos worden, niet meer reageren en niet of op een abnormale manier ademhalen. Het gezicht wordt bleek of kan paarsblauw aanlopen en gelaatsuitdrukkingen verdwijnen. In de eerste minuten kunnen stuiptrekkingen, die lijken op epilepsie, voorkomen. Wat gebeurde er bij KLJ Alveringem? “Het was de eerste avond van ons kamp in Herchies, een dorp in de provincie Henegouwen. Na het avondeten was ik met enkele medeleden aan het bijpraten toen plots het licht uitging. Wat er gebeurd is, weet ik alleen van horen zeggen”, vertelt Dieter. “Aan ambiance was die avond geen

gebrek”, gaat mede-KLJ’er Ines verder. “Dieter zat aan de kop van de tafel en er werd veel gelachen, maar plots viel hij achterover op de grond. Hij maakte rare geluiden, waardoor ik dacht dat hij in een deuk lag van het lachen. Het gezicht van Dieter kreeg al snel een paarsblauwe kleur. Toen beseften we dat er meer aan de hand was.” Justine knikt. “Ik hoorde plots enkele leden roepen, dus ging ik een kijkje nemen. We wisten totaal niet wat er gaande was. Is Dieter bewusteloos omdat hij op zijn rug gevallen is? Heeft hij zich verslikt? Heeft hij een epilepsieaanval? Of is

“Het ene moment sta je te ‘zeveren’ met vrienden, het andere moment word je wakker in het ziekenhuis” Dieter

het een hartstilstand? We communiceerden vliegensvlug met elkaar en spraken af wat we zouden doen om Dieter te helpen.” ZO GRIJP JE IN Zonder reanimatie leidt een hartstilstand tot de dood. Snel ingrijpen is dus de boodschap. Laat iemand de hulpdiensten bellen via 112. Haal een AED (een draagbare defibrillator) als er een in de buurt is. Zorg voor ruimte rond het slachtoffer en begeleid alle leden en omstaanders naar een andere plaats. Volg de instructies van de AED of van de hulpverlener die je ondertussen aan de lijn hebt. Hoe ging KLJ Alveringem te werk? “We wisten vrij snel dat we moesten reanimeren, maar wisten niet of we de stoel, die nog onder hem lag, konden verplaatsen”, zegt Justine. “Misschien had Dieter door de val een letsel aan zijn rug? Omdat zijn gezicht heel blauw begon te worden, beslisten we de stoel toch te verplaatsen. Iemand belde ook de hulpdiensten op. We waren op kamp in Wallonië, dus de communicatie verliep in het Frans. Dat is niet

makkelijk, zeker niet als je in paniek bent. We gaven de gsm al snel door aan de mensen bij wie we verbleven, want zij konden gemakkelijk vertalen.” “Er waren op dat moment ook nog heel wat leden aanwezig”, vult Ines aan. “We stuurden iedereen samen met de andere bestuursleden naar de slaaptent. Zo was er voldoende ruimte voor de reanimatie.” ZO REANIMEER JE Reanimeren is de combinatie van hartmassage en beademing. Begin altijd met dertig borstcompressies. Daarvoor zet je je handen midden op de borstkas en duw je die vijf tot zes centimeter in. Daarna volgen twee beademingen: til de kin van het slachtoffer wat omhoog, knijp de neus dicht en adem gelijkmatig uit in de mond van het slachtoffer. Kijk ondertussen of zijn of haar borstkas opnieuw beweegt. Onderbreek de hartmassage nooit voor langer dan tien seconden. Blijf de borstcompressies en beademing herhalen tot de hulpdiensten arriveren en de reanimatie overnemen, of tot het slachtoffer opnieuw normaal ademt. Het tempo van de hartmassage is 100-120 keer per minuut. (Om dat ritme te bepalen, wordt vaak het tempo van het nummer Ah, ha, ha, ha, stayin’ alive gebruikt.) Hoe ging KLJ Alveringem te werk? “Justine deed de beademing en ik de hartmassages. We vulden elkaar perfect aan”, zegt Fien. “Benedict deed ook nog het heimlichmanoeuvre (techniek om een blokkade op de luchtwegen los te maken, red.), want misschien zat er iets vast in Dieters keel. Hij verwittigde ook de ouders van Dieter.” “Na tien lange minuten

kwam de ambulance aan”, vertelt Ines. “De hulpverleners namen de reanimatie over en dienden schokken toe met een defibrillator. Het duurde zo’n 45 minuten voor ze Dieter weer stabiel kregen.” Justine blaast: “Ik was opgelucht toen ze hem mee naar het ziekenhuis namen, maar ik had ook schrik. Wat als hij hersenschade had opgelopen? De dag nadien was Dieter weer bij bewustzijn en hij kon alles nog bewegen, dat vernamen we van zijn ouders. Die avond zijn we hem nog gaan bezoeken.” ZO GA JE ERMEE OM Een reanimatie kan een grote indruk nalaten op je leden en medeleiding. Ga na het incident in gesprek met iedereen en probeer elkaar te steunen. Hoe ging KLJ Alveringem te werk? “Tijdens het incident waren veel leden onder de indruk”, zegt Ines. “Wij zetten een masker op en probeerden zo kalm en positief mogelijk te zijn, ook al wisten we niet hoe het zou aflopen. Die avond, toen Dieter in het ziekenhuis lag, zaten de meesten in een grote cirkel. Iedereen vond steun bij elkaar en ik geloof dat dat ons als groep sterker heeft gemaakt.”

“Het duurt lang voor je zo’n gebeurtenis kan verwerken”, vult Fien aan. “Justine en ik deden dat door samen te sporten en te praten. Wat we meegemaakt hebben, heeft ons voor altijd verbonden.” “Het bestuur van KLJ Alveringem en de rest van gewest Veurne is nu van plan om een EHBO-cursus te volgen”, sluit Ines af. “Hopelijk moeten we het nooit meer in de praktijk gebruiken, maar we raden andere KLJ’s aan hetzelfde te doen.” Hoe gaat het nu met Dieter? “Ik werd een dag na het incident pas wakker. Het ene moment sta je wat te zeveren met vrienden, het andere moment word je wakker in het ziekenhuis en zie je je ouders bezorgd kijken, samen met een dokter en verplegers”, zegt Dieter. “Ik kon mijn oren niet geloven toen ik hoorde dat ik een hartstilstand had gekregen. Nadien bleek dat ik het Brugadasyndroom heb, een aangeboren hartafwijking. Ondertussen heb ik een inwendige defibrillator die me extra veiligheid biedt. Ik ben mijn mede-KLJ’ers in ieder geval zeer dankbaar, want door hun snelle reactie heb ik geen enkele schade overgehouden aan het incident.”

34 OVER DE GRENBZEN HEEN

Tekst Lise Kriekemans

KLJ gaat op reis naar de Filipijnen en neemt mee…

In de Filipijnen staat jeugdwerk nog niet zo stevig in haar schoenen als in België. Veel jongeren zijn er werkloos, maar willen elkaar wel vooruithelpen. De ngo Trias ziet de nood om Filipijnse jongeren samen te brengen en te versterken, dus startte ze samen met enkele partners een Filipijnse KLJ. Maar hoe begin je daaraan? Hoe betrek je je leden? En hoe maak je van onervaren jongeren, sterke leiders?

LJ’ers hebben tonnen ervaring in kampen organiseren, zowel binnen onze grenzen als ver daarbuiten. Ontwikkelingsorganisatie Trias zocht daarom de voorbije twee jaar naar KLJ’ers die een kamp wilden organiseren in de verre Filipijnen. In 2018 zetten we Kevin Goos (ondervoorzitter) en Karel Billiet (toenmalig pedagogisch medewerker) op het vliegtuig naar de andere kant van de wereld. Hun reis was een succes: niet enkel de Filipijnse jeugdwerkers waren enthousiast, ook de KLJ’ers hadden heel wat geleerd. Dat de reis voor herhaling vatbaar was, is een understatement. Praten over gevoelens En zo geschiedde: in 2019 kreeg het succesverhaal een vervolg. Arne Baeyens (ondervoorzitter) trok samen met Kelly Keysers (Groene Kring) naar de Aziatische eilandengroep om er jongeren te helpen rekruteren, om te helpen plannen en om zelf nieuwe

ideeën op te doen. Een mooie samenwerking is geboren. Arne en Kelly ontdekten dat de Filipijnse jongeren net als wij spelletjes spelen, op Facebook zitten en zich amuseren. Het jeugdwerk in de Filipijnen heeft nog een tweede dimensie: de jongeren krijgen er ook leiderschapstrainingen, ze volgen workshops rond ondernemerschap en ontwikkelen nieuwe skills. “De jongeren waren zeer geïnteresseerd en keken met enorme ogen naar de manier van werken in België”, zegt Arne. “Ze schrokken allemaal dat de jeugd in België zoveel verantwoordelijkheid krijgt in een (jeugd)beweging. Maar ik bewonderde hén ook. De openheid, eerlijkheid en behulpzaamheid van de Filipijnse jongeren is enorm. Ze hebben het daar vaak moeilijk, maar vonden op het kamp de ruimte en de tijd om over hun gevoelens te praten met de andere deelnemers.”

“De openheid, eerlijkheid en behulpzaamheid van de Filipijnse jongeren is enorm” Vrienden tijdens corona In 2020 zouden vier Filipijnse jongeren deelnemen aan ons nationale leidingsweekend Opkikker. Twee KLJ’ers zouden naar de Filipijnen reizen om ervaringen te delen. Het coronavirus besliste er anders over, maar ondertussen houden de Filipijnse jongeren en onze KLJ’ers contact met elkaar. Eind april werden Kevin en Arne nog uitgenodigd om deel te nemen aan een online uitwisseling en kennismaking. Afhankelijk van de wereldwijde evoluties is er bovendien een waterkans dat enkele Filipijnse jongeren erbij zullen zijn op onze Nationale Raad in november. Fingers crossed!

WAT IS TRIAS? Trias is een Belgische ngo die ontwikkelingswerk doet in vijftien landen, verspreid over vier continenten. De ngo ondersteunt jonge landen tuinbouwers bij de opstart van bedrijven en coöperaties. Samen met KLJ organiseert Trias onder andere fondsenwerving en uitwisselingen.

Neem ook eens een kijkje op www.trias.ngo/nl/klj

36 DE K IN KLJ

Tekst Jolien Caubergh / Foto Cynthia Vandewalle

PASTOOR FRANS (72) EN KLJ EERNEGEM GAAN SAMEN OP KAMP

“In alle kampdrukte even stilvallen is ook belangrijk” Elke afdeling gaat op zijn eigen manier om met de K van KLJ, zeker op kamp. Sommigen wonen een eucharistieviering bij, anderen houden het bij een kort slotmomentje vlak voor het slapengaan. Bij KLJ Eernegem doen ze het anders. Daar gaat pastoor Frans Dewulf (72) sinds enkele jaren een dag mee op kamp. “Je hoeft geen schrik te hebben voor een bezinning. Je zal zien dat de meesten ervoor openstaan”, zegt Eline Decoster (24) van KLJ Eernegem.

“H

eel lang geleden was een eucharistieviering doodnormaal op kamp”, vertelt Eline. “Die traditie was in onbruik geraakt, tot vijf jaar geleden. Op weg naar een KLJ-activiteit raakten enkele van onze leden betrokken bij een verkeersongeval. Dat gebeurde in mei, maar naarmate het kamp dichterbij kwam, werd duidelijk dat Gianni, een van de leden, het ziekenhuis nog niet zou mogen verlaten. We zaten in een tweestrijd: we gaan op kamp om ons te amuseren, maar één van onze leden beleeft wel een moeilijke tijd in het ziekenhuis. We wilden iets doen rond die gebeurtenis, dus vroegen we pastoor Frans om een stiltemoment te begeleiden tijdens ons kamp.”

“Ik probeer een hele dag aanwezig te zijn tijdens het kamp, zodat ik ook op andere momenten met de jongeren kan praten” Frans

Hoe hebben jullie elkaar gevonden? Frans: “Tijdens mijn aanstelling vijf jaar geleden was de KLJ zeer talrijk aanwezig. We maakten toen kennis met elkaar en niet veel later kwam de vraag of ik samen met hen een bezinning wou doen op kamp.”

Was iedereen meteen enthousiast? Eline: “We zijn een +16-afdeling en hebben nogal luidruchtige leden. Heel de week staat volgepland met leuke activiteiten, plezier en feestjes. We hadden dus geen flauw idee hoe onze leden een bezinningsmoment zouden onthalen. Onze terughoudend-

heerste geen taboe meer rond het ongeluk van Gianni: we hadden ruimte gecreëerd om over hem en het ongeluk te praten.” Ondertussen organiseren jullie jaarlijks een bezinningsmoment. Eline: “Na het kamp evalueerden we de bezinning. We beslisten al snel dat we het opnieuw wilden doen. Frans komt sindsdien telkens tijdens onze kampbarbecue langs. Er sluiten dan extra mensen aan, zoals leden die niet het volledige kamp aanwezig kunnen zijn. Gianni komt meestal ook op bezoek. We bedanken dan ook de boer en boerin bij wie we verblijven.” Hoe bereiden jullie de viering voor? Eline: “Frans komt af en toe langs tijdens een bestuursvergadering of activiteit. We bespreken dan wat we gaan doen. Hij zal zich nooit opdringen, dat waarderen we enorm.” Frans: “De leiding bekijkt welke richting ze wil uitgaan met de viering, daarna zoek ik teksten en liederen die in het gekozen thema passen. We voorzien ook steevast een moment waarop we een kaars aansteken en elkaar complimenten geven.”

heid bleek nergens voor nodig, want iedereen was enthousiast. Op het eerste bezinningsmoment waren onze leden muisstil. We luisterden naar elkaar en er vloeiden zelfs enkele traantjes. De bezinning duurde maar een half uurtje, maar de impact was groot. Na de bezinning maakten we er samen een leuke avond van. Er

Frans, hoe lang blijf je dan op kamp? Frans: “Vroeger, toen ik jonger was, ging ik tien dagen lang mee op kamp. Nu ben ik op een leeftijd gekomen waarop dat allemaal niet meer zo vanzelfsprekend is. Ik probeer een hele dag aanwezig te zijn, zodat ik de leden tijdens hun activiteit kan bezoeken en nadien kan deelnemen aan de barbecue. Ook ik probeer op kamp mijn steentje bij te dragen. Zo heb ik een moment waarop ik op een rustige manier kan praten met de jongeren.

“Tijdens dat eerste bezinningsmoment waren onze leden muisstil.” Eline

De bezinning loopt dan door in gesprekken die we voeren tijdens de voorbereiding van het avondmaal. Dan is er zowel plaats voor plezier als voor levensvragen.” Zien jullie elkaar ook tijdens het jaar? Eline: “Frans komt een aantal keren op bezoek tijdens een activiteit, zoals bij onze startactiviteit, fuifweekend of eetfestijn. Eén keer per jaar organiseren we een cultuuractiviteit samen met Ferm en de Landelijke gilden. Ook daar is hij aanwezig. Frans is ondertussen bekend bij onze leden en wordt telkens met open armen ontvangen.” Frans: “Elk jaar in september wordt er een viering georganiseerd speciaal voor de verenigingen in onze parochie. De KLJ is er steeds aanwezig met hun leden in uniform. Dat vind ik fantastisch. Daaraan zie je ook dat de band met KLJ heel goed is.” Welke raad hebben jullie voor anderen die een bezinning willen proberen? Frans: “Ga eens langs bij je pastoor en leer elkaar beter kennen. Wie weet kunnen jullie een mooie samenwerking opzetten.” Eline: “Wij gaven elkaar complimenten tijdens de bezinning. In het dagelijkse leven doen we dat veel te weinig, nu was er ruimte voor en dat deed deugd. Een bezinningsmoment geeft je een extra drive en nieuwe moed. Het werkt enorm verbindend.”

38 DE KNUTSELHOEK

Tekst & Foto Whoopi Samyn

Van schoendoos tot piñata Wie zomer zegt, zegt zonnige feestjes. Natuurlijk is je feestje niet compleet zonder een mocktail (zie p. 60) en een piñata. Geef toe: met een blinddoek op een rondzwevend projectiel meppen blijft leuk voor jong én oud. Zo’n piñata levert je bovendien heel wat leuke foto’s en veel speelplezier op. Zoek dus een schoendoos, volg deze zeven stappen en maak je eigen piñata vol leuke verrassingen.

Benodigdheden

• • • • • • • • •

1 schoendoos 1 melkkarton 5 wc-rolletjes Veel gekleurd papier (zeker 6 A4’tjes) Een schaar Lijm Plakband Touw Snoep of een andere leuke verrassing

39 STAP 2 Knip nu met je schaar vier sneetjes in de bovenkant van elk wc-rolletje. Elk sneetje mag ongeveer een cm diep zijn. Zo krijg je vier flapjes die je kan openplooien. Bij één rolletje mag je ook vier sneetjes knippen in de onderkant. STAP 1 Vul eerst de buik van je piñata. Neem daarvoor de schoendoos en prop die vol snoepjes. Je kan er ook springballen, sleutelhangers of bellenblazen bij steken als extra verrassing. Als de doos gevuld is, plak je die dicht met plakband. Let er wel op dat je piñata niet te zwaar wordt.

STAP 3 Plak de vier gelijke wc-rolletjes met plakband vast aan de onderkant van de schoendoos. Het vijfde wc-rolletje plak je aan de bovenkant. Nu heeft je piñata vier beentjes en een nek. Plak daarna het melkkarton plat op het bovenste wc-rolletje. Tip: spoel het melkkarton uit voor je het gebruikt en snij de dop eraf.

STAP 4 Versieren maar! Knip verschillende stroken uit het gekleurd papier. Probeer de stroken ongeveer even breed te maken. Dwars op de stroken gaan we weer knippen, kleine sneetjes zoals bij de wc-rollen. Let erop dat je de stroken niet doorknipt.

STAP 6 Voeg nog wat extra elementen toe aan je piñata, zoals ogen, oren en een staartje. Zo wordt het een echt (feest)beestje.

STAP 5 Doe lijm op de zijde van de papierstrook waar je niet geknipt hebt en plak die vast op je piñata. Voeg telkens stroken toe van onderen naar boven. Zo kan je de franjes mooi over elkaar laten lopen.

STAP 7 Bevestig nu nog een touwtje aan de hals en aan het achterwerk van je piñata, zodat je die buiten kan ophangen. Zoek tot slot een mooie stok en knoop je KLJ-sjaaltje voor je ogen. Nu ben je volledig klaar om te meppen op je piñata. Veel snoepplezier!

40 JONGEREN VAN HET PLATTELAND

Tekst & foto Ian Decleer

JONGEREN VAN HET PLATTELAND OVER diversiteit

“Als de leiding open communiceert, komen leden vanzelf met hun vragen” Diversiteit is de laatste jaren een veelbesproken thema. Ook KLJ vindt aandacht voor verschillende doelgroepen belangrijk en lanceerde daarom ‘KLJ voor iedereen’, een project dat afdelingen bewust maakt van het thema en aanspoort om aan de slag te gaan met diversiteit. KLJ Houtvenne tekende daarop in. “Met jaarlijks minstens drie aangepaste activiteiten proberen we bewustzijn te creëren bij onze leden.” “Houtvenne, het Antwerpse dorp waar onze KLJ gevestigd is, bloeit de laatste jaren op. Het evolueert stilaan mee met de tijd”, vertelt Zinaïda Van den Broeck (21), hoofdleidster van KLJ Houtvenne. In het dorp worden bijvoorbeeld vaker evenementen georganiseerd, maar ook diversiteit staat er op de kaart. In de eerste plaats bij de plaatselijke KLJ. Zinaïda: “We vinden het belangrijk dat de jeugd zich welkom voelt in onze KLJ, dus werden we een ‘KLJ voor iedereen’ .” Met dat label toont KLJ aan dat het aandacht besteedt aan kansarme jongeren of kinderen met een andere afkomst. KLJ Houtvenne richt zich vooral op holebi’s en jongeren met een mentale of fysieke beperking.

GEEN TABOES Recent organiseerde KLJ Houtvenne een activiteit rond armoede, waarbij de leden geld konden verdienen voor hun fictieve familie. “Zo leren ze hoe hard mensen moeten werken om brood op de plank te krijgen”, zegt Zinaïda. Ook rond fysieke en mentale beperkingen zette KLJ Houtvenne al educatieve activiteiten op: “We gaven sommige leden een bepaalde beperking waarmee ze moesten deelnemen aan de activiteit. Zo konden andere leden ondervinden welke invloed dat heeft op het spelverloop. Nadien bespraken we onze conclusies en zochten we naar manieren om de activiteiten beter te laten verlopen.” Bij KLJ Houtvenne maken ze graag komaf met taboes. “Onze +14’ers krijgen op school lessen over seksualiteit. Daarom proberen we bij KLJ een veilige omgeving te voorzien om open over het onderwerp te praten. Van voorbehoedsmiddelen en soa’s tot seksuele geaardheid en genderidentiteit: je merkt dat hier over alles heel veel vragen worden gesteld.” Toen Zinaïda zelf lid was, kwamen die onderwerpen veel minder aan bod. “Ik ben zelf uit de kast gekomen toen ik leidster werd. Daar

zorgde de hechte familieband met de medeleiding voor. Stilaan zijn ook leden daarin gevolgd. Door het gesprek aan te gaan hebben we de stap naar een outing heel wat kleiner gemaakt voor onze +16-leden.” ALLES OP TAFEL De bestuursploeg doet heel wat inspanningen om divers te werk te gaan, maar stuit ook op enkele muren. “Online zijn bijvoorbeeld maar heel weinig kant-en-klare spelen te vinden rond diversiteit. Bij een eerdere zoektocht vond ik maar een activiteit die daar een beetje aan voldeed.” Dat hield de KLJ-afdeling gelukkig niet tegen om zelf aan de slag te gaan. Zinaïda: “We zetten zelf diverse activiteiten op poten. Of trekken er samen op uit. De Pride (een jaarlijkse manifestatie van holebi’s, red.) is een absolute aanrader voor iedere jeugdbeweging. Die moet je echt eens gedaan hebben.” De leidingsploeg ziet alvast heel wat voordelen van een diverse werking. “Als leden naar je toekomen om te vertellen wat er scheelt, weet je dat je goed bezig bent. Ze vragen onze mening over onderwerpen die ze misschien moeilijker met hun ouders of hun

vrienden kunnen bespreken. Dat geeft ons de erkenning dat wat we vertellen ook belangrijk gevonden wordt.” Ook bij de leden zelf zijn duidelijke voordelen op te merken. “Dat zien we vooral in hun manier van omgaan met elkaar. De oudere leden helpen de jongere leden. We hebben

ook de ‘KLJ voor iedereen’-boom (een herkenningsbord dat elke afdeling die diversiteitsacties opzet, krijgt, red.) zichtbaar aan het KLJ-lokaal gezet. Zo herinneren we onze leden aan onze waarden en weten andere jongeren dat ze meer dan welkom zijn.“

Wat zegt ons onderzoek? Vorig jaar voerde KLJ een groot plattelandsonderzoek. In heel Vlaanderen – zowel in de stad als op het platteland – bevroegen we 1000 jongeren. Dit hebben ze te zeggen over diversiteit.

41,6%

geeft aan dat het moeilijk is om nieuwe initiatieven voor jongeren te lanceren of te organiseren. Jongeren hebben het gevoel dat die binnendelokalegemeentebesturen niet altijd de aandacht krijgen die ze nodig hebben.

51,3%

vindt dat er een sterk dorpsgevoel heerst onder de bewoners in zijn of haar dorp. Het verschil tussen personen die opgroeiden op het platteland en in de stad is minimaal.

75,2%

van de plattelandsjongeren heeft het gevoel dat ze in hun woonplaats een goed contact hebben met de rest van de wereld.

42 Tekst & foto Elke Timmerman

Blind Date

Zweten met Kaat (21) en Sarah (26) tijdens de sportfeesten

“Samen strijden voor een beker brengt je als groep dichter bij elkaar” Geen twee KLJ’ers zijn hetzelfde. Maar waar zitten de verschillen? In Blind Date gaan twee – voor elkaar onbekende – KLJ’ers met elkaar in gesprek. Wat willen ze weten en wat kunnen ze van elkaar leren? De KLJ-sporten maken onze jeugdbeweging uniek in het hele jeugdwerk. In de zomermaanden zien we dan ook talloze KLJ’ers vendelen, wimpelen, dansen, touwtrekken of piramides bouwen. Kaat Fransen (21) uit het fanatiek sportende KLJ Herent-Neerpelt doet al twaalf jaar mee, Sarah Peers (26) uit KLJ Hoeleden startte er vorige zomer mee. Kaat: “Hoe zijn jullie bij KLJ Hoeleden, na al die jaren, plots op het idee gekomen om toch deel te nemen aan de sportfeesten?” Sarah: “Omdat ik in mijn vrije tijd al veel dans, vond ik het een leuk

idee om met mijn afdeling eens mee te doen aan de KLJ-dansen. Eerst was het moeilijk om het idee te introduceren, maar toen een andere leiding ook interesse toonde, begonnen we met een testjaar. Vanaf deze zomer hopen we dat ook onze leden zich inschrijven voor de sportfeesten.” VERSCHILLENDE DISCIPLINES Kaat: “Bij ons zitten de sportfeesten meer ingebakken. Tijdens de eerste week van juli gaan we op kamp en daar maken we onze

“De meisjes zien een

parendans met de jongens wel

zitten, maar voorlopig kunnen we hen niet overtuigen” Kaat

start. De sportmonitoren komen ons daar de reeksen aanleren. Zo maken we leden vanaf het vijfde leerjaar warm voor de sporten en worden ze uitgenodigd om de rest van de zomer bijna dagelijks te komen oefenen. Doen bij jullie de jongens en meisjes alles samen?” Sarah: “Onze jongens doen voorlopig alleen mee met de kringdans.”

Kaat: “Bij ons vendelen ze, maar willen ze niet dansen. De meisjes zien een parendans met hen wel zitten, maar voorlopig kunnen we hen niet overtuigen. Touwtrekken doen we wel samen.” Sarah: “Vorige zomer hebben we ons op twee weken tijd enkel voorbereid op het dansen. Nu hebben we besloten om, met wat meer voorbereiding, aan alle dansen, de piramides en het touwtrekken deel te nemen. Wimpelen en vendelen doen we voorlopig nog niet, want we hebben geen vlaggen. We hebben zelfs nog geen outfits. Ik ga in elk geval wat inspiratie opdoen bij andere afdelingen.” Kaat: “Meedoen aan meerdere disciplines is zeker een goed idee. Zo krijg je na verloop van tijd ook je leden mee op sleeptouw. Onze groep is heel gemotiveerd, volgens mij komt dat door onze enthousiaste aanpak. Als leiding sta je ook niet alleen. De leden die al wat langer sporten, helpen en geven de jongsten advies. Dat groeit op een natuurlijke manier. Vorig jaar mochten we bijvoorbeeld het Interregionaal Sportfeest (sportfeest waaraan afdelingen uit Limburg, Antwerpen en Vlaams-Brabant deelnemen, red.) organiseren, waar we een openingsdans deden. Zonder onze dansende leden was die dans een pak minder mooi geweest. Daar hadden we dus ook enorm veel geluk mee.”

“We hebben zelfs nog geen outfits. Ik ga wat inspiratie opdoen bij andere afdelingen” Sarah

HET LANDJUWEEL Kaat: “Namen jullie al deel aan het Landjuweel?” Sarah: “Ja, vorig jaar. Dat was echt enorm indrukwekkend voor ons kleine groepje. We mochten zelfs demonstreren! We zijn in de prijzen gevallen en dat heeft ervoor gezorgd dat iedereen extra enthousiast is voor de toekomst.” Kaat: “Dat is een geweldig gevoel, hé? Vorig jaar konden we een eerste plaats bemachtigen met het wimpelen. We konden alleen maar gillen toen we de beker mee naar huis mochten nemen. Als sportende afdeling kijk je telkens enorm hard uit naar een Landjuweel. Ik droom nu al van de editie van 2021.” Sarah: “Ik vind het vooral leuk dat er een gezonde competitiviteit in de lucht hangt. Daardoor voel je je ook verbonden in de strijd en creëer je een nieuwe band met je afdeling, buiten de normale werking.” Kaat: “Dat begrijp ik helemaal. In september mis ik alle meisjes, want ik heb hen een hele zomer lang bijna dagelijks gezien. Niemand van mijn andere vrienden zit bij de KLJ en het is soms moeilijk om hun uit te leggen hoe speciaal zo’n sportzomer eigenlijk is.’ Sarah: “Verklaren mensen je niet gek als je zegt hoeveel tijd je erin steekt?” Kaat: (lacht) “Je werkt samen zo hard en je wil iets bereiken. Als je dan ook effectief wint, is de groep nog eens extra zo gemotiveerd om er voor te gaan. Dan merk je dat de tijd die je erin steekt ook echt loont.”

44 44 Tekst Whoopi Samyn

wat voor vakantieganger ben jij?

DOE DE TEST

Het is zomervakantie! Dat wil zeggen: twee maanden geen lessen via videogesprekken, lekker lang uitslapen en tijd voor uitstapjes. Maar wat voor type vakantieganger ben jij eigenlijk? Kies jij voor een zon-, zee- en strandvakantie, een doe-vakantie of toch liever een all-inclusive rondreis? Beantwoord deze tien vragen en kom het te weten. Naar welke Europese bestemming wil je zeker gaan als de grenzen weer openen?

a b c

Spanje, want daar hebben ze heerlijke paella, warme stranden en een prachtige cultuur. Nederland, want dat is lekker dichtbij en zo hoef ik geen uren te rijden of te vliegen. Zweden, want daar kan ik wandelen en van de natuur genieten.

Wat doe je het liefst tijdens je vakantie?

a b c

Ik wil de stad beter leren kennen en een mooi kleurtje opdoen. Niets, behalve drankjes drinken aan de rand van het zwembad. Volledig back to basics gaan: bergen beklimmen, kamperen en koken op een kampvuur.

Hoe reist jouw bagage mee?

a b c

In mijn tas die ik zonet gekocht heb. Heel erg stijlvol en chic. Hoe groter de koffer, hoe beter. Alles moet mee, toch? In een rugzak. Zo kan ik alles overal mee naartoe nemen.

Waar zou jij nooit naartoe willen gaan, ook niet als ze je ervoor betaalden?

a b c

Schotland. Ik hou wel van actie en natuur, maar daar regent het toch echt te vaak. IJsland. Het is er véél te koud. Bovendien snap ik niets van dat taaltje, hoe moet ik dan een drankje bestellen? New York. Het is er veel te druk en alles is er zo volgebouwd.

Waar slaap jij het liefst?

a b c

In een hotel in een bruisende stad. In een viersterrenhotel met meerdere zwembaden. In een tentje of onder de blote sterrenhemel.

Ik ga op vakantie om…

a b c

...van alles te zien en te proeven. ...helemaal niks te hoeven doen. ...in de natuur te zijn.

Als ik op vakantie ga, dan…

a b c

...heb ik mijn volledige reis uitgestippeld en weet ik alle belangrijke bezienswaardigheden zijn. ...hoop ik dat er een afgesloten zwembad is, anders kom ik mijn kamer niet uit. ...laat ik me verrassen door alles wat de natuur mij te bieden heeft.

Het is half negen en je wordt wakker door de zon. Wat doe je?

a b c

Ik hoop dat mijn ouders snel wakker worden, zodat we kunnen ontbijten en aan onze dag kunnen beginnen. Ik eis bij de hotelmanager een nieuwe kamer, eentje waar de gordijnen beter hun werk doen. Ik rits mijn tent open en geniet ten volle van de eerste zonnestraaltjes, de rust en de natuur.

Je gaat op reis en neemt mee…

a b c

Je goed humeur. Je bikini of zwembroek. Je stevigste wandelschoenen.

Je gaat op reis en neemt zeker niet mee…

a b c

Je weegschaal. Alle kilo’s die erbij komen op reis, tellen niet mee! Een regenjas. De zon schijnt toch constant. Je smartphone. Je wil eventjes helemaal detoxen van alle technologie.

BENIEUWD NAAR JE RESULTAAT? Je antwoordde meestal ‘A’ Jij bent een vakantieganger die op ontdekking wil en graag de plaatselijke cultuur opsnuift. Je kan genieten van het mooie weer, maar de zon maakt je niet luier. Je geniet ervan om door de stad te kuieren en nieuwe plekjes te ontdekken. Ook op gastronomisch vlak zit jij niet stil. Een andere plaats betekent voor jou nieuwe gerechten ontdekken. Reizen staat gelijk aan lekker eten, toch? Je antwoordde meestal ‘B’ Jij bent een vakantieganger die niet weg te slaan is uit het zwembad. Je zoekt de zon op en verblijft in een luxeresort, allinclusive, volpension. Jij verlaat België enkel om te ontsnappen aan het dagelijkse leven en het koude weer om vervolgens helemaal niets te doen en je op je wenken te laten bedienen door het resortpersoneel. Bij thuiskomst deel je dat luilekkerleventje via sociale media met iedereen die het wil zien. Je antwoordde meestal ‘C’ Jij bent een vakantieganger die graag even van de aardbol verdwijnt en één wordt met de natuur. Met je rugzak kan jij de hele wereld aan. Het ultieme vakantiegevoel ervaar je door helemaal los te komen van de dagelijkse drukte. Je negeert alle meldingen van sociale media en onderhoudt amper contact met de buitenwereld. Restaurantjes hoeven niet voor jou, jij kookt liever je eigen potje met een prachtig uitzicht op de achtergrond.

46 46

Pommelien Thijs, Francisco Schuster en Joey Kwan uit #LikeMe over vriendschap Ze zien elkaar meer dan hun eigen familie. Dat ze naast collega-sterren ook vrienden zijn geworden, was dus niet onlogisch, maar vooral een gelukkig toeval. “Onze karakters konden niet verder uit elkaar liggen”, zeggen Joey Kwan (25), Pommelien Thijs (19) en Francisco Schuster (18) – bij het jongere publiek beter bekend als Kyona, Caro en Yemi uit de populaire muzikale jeugdserie #LikeMe. “We zijn het mooiste bewijs dat je voor een warme vriendschap niet op zoek moet naar je evenbeeld.”

“Onze bonte karakters zorgen ervoor dat het zo goed klikt”

47 Tekst Maud Vanmeerhaeghe / Foto Jonas Smeulders en VRT

Pommelien, Francisco en Joey zijn uitgelaten. Ze hebben er net een intensieve zangrepetitie opzitten die ze afsloten met K3-hit Je hebt een vriend*. Symbolischer kan het niet, zo net voor een gesprek over vriendschap. Uitgeput ploffen ze neer in de zetels, maar hun enthousiasme blijft niet uit. “Kom maar op met die vragen!”

Talent om te luisteren “Het is een cliché, maar voor mij maakt het bij vriendschap niet uit hoe vaak je elkaar ziet”, steekt Pommelien van wal. “Echte vrienden blijven ondanks drukte.” “Dat is volledig hoe ik het zie”, pikt Francisco in. “Op echte vriendschap staat geen tijd. Mijn beste vrienden kan ik dagelijks bellen, maar evengoed een paar weken niet. Zonder het gevoel te hebben dat er iets veranderd is.” Voor Joey kan een goede vriend vooral goed luisteren. “En niet alleen een goede vriend,” zegt ze, “waardevolle personen onderscheiden zich door het talent om te luisteren. Dat talent is schaars, hoor. Als je de vergelijking maakt tussen oppervlakkige relaties en diepe vriendschappen, wordt het verschil snel duidelijk: wie laat jou helemaal uitspreken en pikt in op wat je zegt, en wie neemt je verhaal over om over zichzelf te praten?”

Tijdelijke break “Jammer genoeg bots je niet altijd op vrienden die het goed met je voorhebben”, gaat Joey verder. “Toen #LikeMe een succes werd,

bleken sommigen mij minder te gunnen dan ik van hen had verwacht. Heel vreemd, want ik gun mijn vrienden het allerbeste. Het is jammer als je merkt dat dat gevoel niet wederzijds is. Wanneer ik voel dat anderen niet het beste met mij voorhebben, is dat voor mij het teken om een vriendschap te laten gaan.”

“Dat we voor verschillende

Voor Pommelien veranderde er weinig sinds #LikeMe. “Ik heb al heel mijn leven dezelfde kleine, hechte vriendinnengroep. Die vrienden zijn er altijd voor mij geweest en dat zie ik niet meteen veranderen”, vertelt ze. “Toen we de eerste twee seizoenen van #LikeMe draaiden, zag ik hen telkens drie maanden niet. En ik sloot mijn middelbareschoolperiode af. Vooral die verandering

legde enkele relaties bloot: wie neemt nog spontaan contact op? Wie mis ik? Wie doet nog moeite om de vriendschap te onderhouden? Automatisch veranderen dingen, maar daar heb ik weinig problemen mee. De lengte van een vriendschap hangt niet samen met de kwaliteit ervan. Ik heb vrienden gemaakt die op korte tijd zo’n belangrijke rol zijn gaan spelen in mijn leven, terwijl ik in

generaties iets kunnen

betekenen, is het mooiste cadeau” Joey

* Dit interview vond plaats in februari, nog voor de coronamaatregelen en voor het einde van het tweede seizoen van #LikeMe.

vriendschappen uit mijn kindertijd nu misschien niet meer vind wat ik zoek. Net als in een relatie moet je soms durven toegeven dat het op is. Vriendschappen eindigen nu eenmaal.” Joey vult aan: “Het is soms goed om even afstand te nemen. En het is niet zo omdat je nu uit elkaar groeit, dat je elkaar in de toekomst niet opnieuw kan vinden.”

Niet te tellen Op de vraag hoeveel vrienden ideaal zijn, kunnen de drie moeilijk een antwoord geven. “Op vrienden kan je geen getal plakken. Ik heb een kleine vriendengroep, maar kan altijd op iedereen rekenen. Ik heb geen dertig mensen nodig van wie ik niet weet of ze er zullen zijn als ik hen nodig heb”, zegt Pommelien. Francisco knikt. “Ik heb zo’n vijftal vrienden die ik dag en nacht kan bellen. Jij, Joey?” Joey: “Ik heb best veel vrienden, als ik het zo bedenk. Maar zoals Pommelien en Francisco al zeiden: het aantal maakt niet uit. De ene heeft meer nood aan veel mensen, de andere minder. Ik denk dat je je al gelukkig mag prijzen als je je écht goede vrienden op een hand kan tellen.” “Ik bewonder ook mensen die genoeg hebben aan één goeie vriend”, zegt Pommelien. “Niks mooier dan zo’n intense vriendschap.”

Geen muurbloempje “Nog zo’n misvatting over vriendschap: een goeie vriend hoeft niet op je te lijken”, zegt Francisco. “Ikzelf ben heel energiek, dus ga ik meestal op zoek naar rustigere personen. Anders barsten de mu-

“Ik bewonder mensen

één goeie vriend. Niks

ren. (lacht) Dat evenwicht is soms nodig. Maar evengoed bestaat mijn vriendengroep uit mensen die nóg meer energie hebben dan ik.”

vriendschap”

“Mijn beste vrienden leerde ik kennen in het middelbaar. Ik ben nog jong, maar in die periode heb

die genoeg hebben aan mooier dan zo’n intense Pommelien

ik de hechtste vriendschappen gesmeed. Dat vind ik ook logisch: in het middelbaar verander je zo hard en maak je zulke intense dingen mee. De mensen die daar bij zijn, krijgen automatisch een belangrijke plaats in je leven.” Joey knikt. “Ik merk ook dat mijn vrienden gekoppeld zijn aan een bepaalde levensfase. Er zijn de dansvrienden uit Leuven, de dansvrienden uit Antwerpen, de castleden van #LikeMe die ondertussen familie geworden zijn...”

Gelukkig toeval “Al een geluk dat we elkaar graag hebben”, plaagt Pommelien. Francisco lacht. “Aangezien we elkaar vaker zien dan onze eigen familie, is dat inderdaad een voordeel.” “Met #LikeMe hebben we een stevig fundament gelegd voor een prachtig huis”, gaat Joey verder. “Nu zijn we dat verder aan het inrichten door dingen te doen, herinneringen te maken. We maken hetzelfde mee, ook al zijn we allemaal verschillend. Dat maakt onze vriendschap zo sterk.” Pommelien en Francisco lachen. “Wauw Joey, poëzie!” Thomas Van Goethem, de bedenker van #LikeMe die op de achtergrond meeluistert, pikt in: “De combinatie van al die persoonlijkheden was voor ons een gok. We gingen op zoek naar de best mogelijke invulling van onze personages, niet naar mensen die potentieel beste vrienden konden worden. Het voordeel van die bonte karakters? Er is in elke situatie wel iemand die piekt. Iemand die ervoor zorgt dat de gemoederen bedaren, iemand die de anderen opzweept, iemand die de rest in een emotionele scène

meetrekt... In een groep met gelijke zielen zal je dat effect nooit krijgen.”

Helden dichtbij Dat de cast van #LikeMe naar elkaar opkijkt, is een understatement. “Francisco is mijn held”, giert Pommelien. “Maar even serieus: vroeger zocht ik mijn helden ver weg – denk maar aan One Direction of Emma Watson – maar nu kijk ik dichter rondom mij. Ik leer zo veel door op de set of op het podium te kijken naar hoe Joey of Francisco iets aanpakken.” Joey knikt geëmotioneerd. “Als ik tijdens een optreden vanuit de coulissen zie hoe de kinderen Porselein meebrullen met Pommelien, of hoe een stoere gast als Maksim (Stojanac, die Vince speelt, red.) vol emotie Voor haar zingt, dan kan ik niet anders dan trots zijn dat zij mijn vrienden zijn. Waarom zou je je helden dan nog ver gaan zoeken?” Dat ze zelf ook de helden zijn van verschillende generaties, vinden

de drie nog altijd moeilijk te geloven. Pommelien: “Voor onze jongste fans zijn wij gewoon hun vrienden. Kinderen zien ons op tv en denken ons ook echt te kennen. Het is al vaker gebeurd dat we een openingszin als ‘Mijn mama heeft ook kanker’ of ‘Ik word ook gepest’ te horen kregen. Terwijl volwassenen vaak terughoudend zijn, volgen bij kinderen de verhalen vanzelf. Die eerlijkheid is ontwapenend en toont dat we met #LikeMe het gesprek over moeilijke onderwerpen kunnen openen. En dat in combinatie met een fijne groep, mooie muziek en een goeie omkadering – wat zou je nog meer willen.” Francisco en Joey knikken instemmend. “Zalig dat we dit mogen doen, hé?”

“Op vriendschap staat geen tijd. Je beste vriend kan

je elke dag bellen, maar

evengoed drie weken niet. En dat is oké” Francisco

50 VIJF DILEMMA’S

Zingen of dansen? Pommelien: “Zingen.” Francisco en Joey (in koor): “Dansen!”

Kat of hond? Francisco: “Sowieso een hond.” Pommelien: “Zonder twijfel katten.” Joey twijfelt. Pommelien: “Komáán Joey. Als je bij mij thuis bent, miauw je mee met onze katten.” Joey: “Ik kan ook blaffen, hoor. Maar doe toch maar katten.”

Oud of jong? Francisco: “Jong.” Pommelien: “Als ik naar Hugo Sigal of Janine Bisschops (zij spelen ook mee in #LikeMe, red.) kijk, dan kies ik voor de oudere generatie. Met hen op de set staan is de beste leerschool.” Joey: “Oud. Ik kijk nu al uit naar het moment dat ik zo oud ben dat het niks meer uitmaakt wat ik doe.”

Winter of zomer? Alledrie: “De zomer!”

Knus in de zetel of op avontuur in de natuur? Francisco: “Knus in de zetel.” Joey: “Op avontuur... in de zetel.” Pommelien: “Ik ga graag op avontuur, maar niet elke dag. Dus doe maar de zetel.”

WIE VAN DE DRIE... kan het beste zingen? Francisco: “Pommelien.” Pommelien: “Dat spreek ik graag tegen. Ik heb zelden iemand ontmoet met zo’n stem als die van Fran. (tegen Francisco) Je bent de enige die me kan doen huilen met zijn gezang.” Joey: “Toen Francisco Hoop doet leven moest zingen op de koffietafel bij de begrafenis van Caro’s mama, was het de hele dag al grauw weer. Maar Fran klom op tafel en de zon kwam door de wolken. Onze tranen in die scène waren niet gefaket, dat kan ik je vertellen. Ik krijg nog kippenvel als ik eraan denk.” is het slordigst? Pommelien (steekt hand op): “Guilty.”

te laat en heb altijd alles bij me. De vraag is alleen wáár.” is het onhandigst? Joey: “Het is een wedstrijd tussen Pommelien en mij, maar Pommelien wint. Als op de tourbus plots een thermoskan door de gang vliegt, is het sowieso die van Pommelien.” Pommelien: “Al rijd ik toch liever zelf met de auto dan mee te rijden met Joey...”

Joey (wijst naar Pommeliens voeten): “Is dat trouwens een gat in je sok?”

Joey: “... maar het was niet ik die op mijn gezicht viel voor een volle cinemazaal bij de première van #LikeMe.”

Pommelien: “Dat reken ik zelfs niet meer bij slordigheid. (lacht) Ik ben vooral heel rommelig. Ik vergeet geen afspraken, kom nooit

heeft het grootste ochtendhumeur? Thomas (snel): “Sowieso Francisco. Als hij ‘s morgens op de set

aankomt, is hij niet op zijn blijst.” Pommelien: “Dat komt waarschijnlijk omdat het contrast met anders zo groot is. Er is ook niemand zo blij als Francisco in het dagelijkse leven.” is het grappigst? Joey: “Ik probéér het grappigst te zijn. Alleen werkt dat niet altijd.” (lacht) Pommelien: “Ik vind Joey ook grappig, maar kan het hardst lachen om Francisco. Hij kan drama maken van àlles.” Joey: “Van Francisco moet je niet alleen lachen, hij maakt je ook gewoon blij met zijn aanwezigheid. Vergelijk het met geknuffeld worden door de zon.”

4et2de% tent

M natuurlijk

DE POLL

HOE GA JIJ HET LIEFST OP KAMP? Gedaan met discussiëren, kibbelen en redetwisten. Onze poll zorgt ervoor dat eeuwige KLJ-dilemma’s eens en voor altijd worden uitgeklaard. Wij stellen jullie een vraag op onze Facebookpagina en ontdekken zo hoe jullie er écht over denken. Op kamp gaan kan op verschillende manieren. Voor een weekend, een week of tien dagen. Binnen de Belgische grenzen of in het buitenland. Iedereen samen of elke leeftijdsgroep apart. Maar het grootste twistpunt is de slaapplaats: overnachten we in een gebouw of zetten we onze eigen tent op? De meerderheid kiest voor meer comfort en heeft een voorkeur voor een kampgebouw, zo blijkt uit onze poll. De bedden liggen er ongetwijfeld iets beter en je kan naar een normaal toilet. Bovendien dempen de muren de snurkgeluiden van de leden in de kamer naast je. Toch kiest ook 42 procent om volledig back to basics te gaan. Zij vinden het geweldig om tenten op te zetten, te genieten van het uitzicht op een hudo en om enkele constructies te sjorren.

5 8 % L

ang lev kampg e het ebouw

Wat je keuze ook is, een kamp is altijd vermoeiend – maar dan op een leuke manier. Je zal dus overal slapen als een roosje. Aantal antwoorden: 614 Heb jij een idee voor een KLJ-poll? Zit je met een brandende kwestie waarvoor je uitsluitsel zoekt? Bezorg ons jouw ideeën via helaba@klj.be, en misschien vind je in de volgende editie van Hélaba het antwoord op jouw vraag.

54 EEN SCHAT AAN KAMPVERHALEN

Tekst Marijse van Bastelaere en Joachim Rombouts

Een schat aan kampverhalen

Daar zullen we nog jaren over praten Kamp, dat is hét hoogtepunt van het jaar. Leiding, bestuur en leden kijken er elk jaar reikhalzend naar uit want gedurende die periode leer je elkaar nóg beter kennen en smeed je vriendschappen voor het leven. Én maak je herinneringen die ook jaren later nog blijven nazinderen. Vraag dat maar aan onze afdelingen in Ingooigem, Wolfsdonk, Diepenbeek, Lokeren-Heiende en Schoonbroek. Zij haalden hun leukste kampverhaal boven. INGOOIEM

Ook kalfjes verdienen een leuk kamp “Een paar weken voordat we vorig jaar op kamp vertrokken, zaten we met onze leden gezellig aan het lokaal”, vertelt bestuurslid Emma Destoop (20). “Iemand vertelde dat leden vroeger voor een opdracht zoveel mogelijk levende dieren op de kampplek moesten brengen. Dat zette ons aan het denken.” “Tijdens het kamp zelf speelden we het spel ‘Allen tegen het

bestuur’. De leden kregen een waslijst met opdrachten – opgesteld door de bestuursleden – die ze op een paar uur tijd moesten volbrengen. Slaagden ze daarin, dan moesten de bestuursleden een tegenprestatie doen. Voor een van de opdrachten moesten ze een levend kalf naar de kampplaats brengen.”

“Onze leden hadden er zin in. Vastberaden vertrokken ze naar een boer in de omgeving. Hij en zijn vrouw hadden blijkbaar nog in de KLJ gezeten en hielpen met alle plezier. De sympathieke mensen gaven niet alleen een kalf, maar ook hun camionette mee om het dier in te vervoeren. Met een grote glimlach reden onze leden het kampterrein op. Nooit eerder was het de leden gelukt om de bestuursleden in dit spel te verslaan. Met man en macht heeft iedereen tot de laatste minuut gestreden. De samenwerking tussen alle leden was mooi om te zien. Die avond zouden we met de fiets naar de ‘Dulle Dorpsdagen’ trekken. Aangezien het regende, besloten we om de leden als tegenprestatie met de auto te brengen en hen daarna terug veilig naar de kampplaats te brengen.” WOLFSDONK

Kindje in het bos “Enkele jaren geleden speelden we op kamp in Dworp een 24-urenspel met de Skunks, onze 14- en 15-jarigen”, vertelt leidster

zegt leidster Sofie Slechten (23). “Alle leden moeten dan hun sjaaltje en het hangertje dat eraan hangt tonen. Op dat hangertje is te zien welk groepje wanneer de afwas moet doen of de tafels moet opruimen. Kan een lid het sjaaltje of hangertje niet tonen, dan moet hij of zij tien keer pompen.”

Anke Brems (25). “Twee groepen leden voerden 24 uur lang allerlei opdrachten uit. Op die manier verdienden ze bijvoorbeeld hun ontbijt, middagmaal en avondeten. Tijdens het hele spel moest per team minstens één iemand wakker blijven, want elk uur moest een teamlid zich melden bij het centrale punt.”

vertellen waar hij vandaan kwam, werd de politie ingelicht. Uiteindelijk bleek dat het jongetje wat verder op kamp was met een Franse vereniging. Hij was ’s nachts uit zijn tent ‘ontsnapt’ en was verloren gelopen. We waren allemaal erg geschrokken, maar gelukkig is alles goed afgelopen!”

“De nacht brak aan en het spel was nog volop bezig. Enkele leden wandelden door de donkere bossen, op weg naar het centrale punt voor de volgende opdracht. Het was ongeveer twee uur ’s nachts toen ze plots een klein kindje tegenkwamen. Eerst dachten ze dat het een Wolfje was, iemand van onze jongste leeftijdsgroep. Toen de Skunks zeiden dat het kindje weer naar bed moest gaan – het was namelijk al laat – antwoordde het kindje niet.”

DIEPENBEEK

“Na wat aandringen begon het jongetje toch te praten. In het Frans. Toen werd duidelijk dat hij helemaal geen lid van onze KLJ was. De Skunks haalden de leiding erbij en omdat het kindje niet kon

Kat- en muisspel “Veel kampen hebben unieke tradities. Wij houden bijvoorbeeld dagelijks een sjaaltjescontrole”,

“Daarnaast heeft de leiding nog een traditie: sjaaltjes stelen van de oudste groep. Enkele jaren geleden stalen een paar deugnieten van de leiding enkele sjaaltjes. De oudste leden hadden al snel door dat er iets mis was en vroegen de leiding of zij de sjaaltjes hadden gezien. De leiders deden alsof hun neus bloedde, waarop de leden de op één na jongste groep van de diefstal verdachten.” “Een groot kat- en muisspel tussen de twee groepen was het gevolg. De hele dag lang stalen de twee groepen sjaaltjes van elkaar, maar daar bleef het niet bij. Zo zetten de groepen bijvoorbeeld glazen water in elkaars kamer waardoor ze hun kamer even niet meer binnenkonden. Uiteindelijk belandden zelfs de broeken van de oudste groep in een boom. De leiding keek geamuseerd toe, want zij hadden door de diefstal twee groepen beetgenomen en waren onontdekt gebleven.”

LOKEREN-HEIENDE

Varen met gezonken kano “Afgelopen zomer gingen we met de +16 op tentenkamp naar Hamont-Achel. Net in die periode kreeg ons land te maken met een hittegolf. Mooi weer op kamp is altijd leuk, maar 44°C was te veel van het goeie”, blikt leidster Lien Raes (23) terug. “Omdat ons kampterrein op een open vlakte lag, waren er amper schaduwplekken. Om toch een beetje verkoeling te zoeken, toverden we de remorque om tot een rijdend zwembad. Maar omdat dat niet groot genoeg was voor de hele groep, besloten we om een kanotocht te maken.”

ting om te kanoën verdween, dus begonnen we elkaars peddels te stelen en kapseisde er geregeld een bootje.” “Op een bepaald moment kwamen drie van onze leden uit het lis aan de oevers van de rivier gevaren. De jongens vonden het een goed idee om hun boot vol te laden met de grassen die ze onderweg tegenkwamen. Het resultaat? Hun boot woog zo veel dat hij voortdurend zonk. Toch wisten de drie van geen ophouden en bleven ze zo verder varen. Het resultaat was hilarisch!” SCHOONBROEK

Who’s the Penspony? “Elke afdeling heeft wel enkele liedjes die doen terugdenken aan een kamp”, zegt leidster Hanne Nys (23). “Bij ons waren dat vorig jaar Fuifje en Penspony. Elke ochtend bij het opstaan hoorden we ‘Jonge dame, seg waar is dat fuifje?!’ door de boxen galmen. Op de tonen van Penspony speelden we dan weer spelletjes. Letterlijk.

“De leden verdeelden zich per drie in een kano en genoten van de zon. Het water van de rivier stond op sommige plaatsen erg laag en de hele rivier lag vol met grassen en een soort wier, maar toch deed het deugd om op het water te vertoeven. Na een tijdje werd de warmte te veel en duurde de tocht toch wel lang. De goes-

Tijdens onze activiteiten stond een grote witte opgeblazen eenhoorn de hele dag water te spuiten door zijn hoorn. Die eenhoorn werd tot Penspony gedoopt.” “Elk jaar maken de kookouders één van de activiteiten op kamp. Dit jaar hadden ze het spel Who’s the dude? voorzien. Op verschillende kaartjes zien leden welke activiteit ze moeten uitbeelden met een opblaaspop. Niet gemakkelijk, maar doenbaar. De eerste ronde begon gemakkelijk, maar het werd steeds moeilijker. Zeker toen de kookouders het geniale idee kregen om de opblaaspop te vervangen door onze Penspony en de officiële kaartjes door zelfgemaakte kaartjes. Probeer maar eens een KLJ-lokaal uit te beelden met een gigantische eenhoorn.” “Zoals je waarschijnlijk al kan voorspellen, spoot het water de volgende dag niet alleen meer langs de hoorn naar buiten. We hebben onze Penspony nog tot het einde van het kamp in leven proberen te houden, maar jammer genoeg moesten we bij ons vertrek toch afscheid van hem nemen.”

5 redenen om een KLJ-wenskaartje te sturen 1 2 3

Ze zijn dé ultieme verrassing, want niemand verwacht nog een echt kaartje. Ze zijn persoonlijker. Je toont dat je energie steekt in iemand. Ze zijn een blijvende, tastbare herinnering.

Ze bewijzen dat je aan iemand denkt. Want als het kaartje op een verjaardag aankomt, wil dat zeggen dat je er enkele dagen voordien al mee bezig was.

Ze kunnen ook zomaar opgestuurd worden, gewoon omdat iemand ze verdient.

€ 0,40 per wenskaartje

Kies el en best s dget KLJ-ga ia online v j.be shop.kl

Heb je vragen of een wild idee voor een nieuw product? Stuur dan zeker een mailtje naar winkel@klj.be.

58 BOERENTROTS

Tekst & foto Matty Veulemans

Nette van KLJ Oostmalle helpt de boer een handje

“Na vijf dagen achter een computerscherm is aardbeien plukken ontspannend” In het dagelijkse leven is Nette Van Oeckel (24) projectingenieur, maar toen ze tijdens de coronacrisis een oproep zag om aan de slag te gaan bij een aardbeiteler, twijfelde ze geen seconde. Voortaan zorgen de aardbeien voor ontspanning in Nettes weekends. Aardbeiteler Jos uit Merksplas zag haar graag komen, want de seizoenarbeiders geraakten niet in België en Nette had ervaring uit haar studentenjaren. Nette is al een paar uur aardbeien aan het plukken als ik op een zaterdag midden mei aankom in het bedrijf van Jos Vermeiren in Merksplas. Om zeven uur zijn ze al begonnen met oogsten. “Normaal zitten mijn weekends goed

vol met KLJ, basketbal en het geven van bijlessen,” zegt Nette, “maar die zijn door de lockdown allemaal stilgevallen. Via een oproep op de website van VDAB ben ik hier terechtgekomen. Als jobstudent had ik al ervaring en toen vond ik dat leuk werk.” Fingerspitzengefühl Voor Jos klonk de komst van Nette als muziek in de oren. Normaal gezien werkt hij met een vaste ploeg Roemeense seizoenarbeiders, maar die geraken voorlopig niet tot in Merksplas. Dus moest Jos op zoek naar andere werkkrachten. “Naast een paar studenten zijn het vooral mensen die in de horeca werken en nu technisch werkloos zijn die mee komen plukken. Dat Nette al ervaring had, was een groot pluspunt toen ze hier startte.” Aardbeien plukken lijkt namelijk eenvoudig, maar vraagt toch wat fingerspitzengefühl. Je neemt de aardbei voorzichtig vast aan het kroontje

en met een klein knikje pluk je ze. Maar het is ook vooral weten welke al rijp zijn en je al kan plukken. Ook het sorteren vraagt heel wat ervaring. “Ik zag meteen dat Nette al ervaring had en dat maakt het voor mij wel aangenaam. Haar moest ik niet meer opleiden”, lacht Jos. Goed zot Nette is bio-ingenieur van opleiding en werkt als projectingenieur voor Janssen Pharmaceutica. Ze werkt nu, net als veel Vlamingen, van thuis uit. Ze twijfelde geen seconde om er nog een tweede job bij te nemen. “Mijn vrienden verklaren me gek, maar na een hele dag tegen een scherm praten zorgt dit voor een aangename afwisseling. Ik kom op deze manier nog eens buiten en heb ook wat sociale contacten. Al houden we ons natuurlijk aan de social distancing-regels.” Een lange periode was Nette actief bij KLJ Oostmalle. Nu is ze ondervoorzitter van KLJ voor de regio Antwerpen. Ook op dat vrijwilligerswerk heeft corona invloed. “In mijn vrije tijd moet ik nu virtueel vergaderen. We moeten ons actieplan uitwerken en dat verloopt nu anders dan normaal.

In normale tijden zouden we daarvoor samenkomen, maar dat lukt niet. Afgelopen zondag hebben we dus een hele dag geskypet. Net als veel Vlamingen mis ik dat fysiek sociaal contact wel. Dat is waarschijnlijk ook een van de redenen waarom onder andere de jeugdbeweging zo een grote rol speelt in mijn leven. De quarantaine is even wennen, maar hopelijk kunnen we elkaar deze zomer toch al wat vaker zien.”

Ben jij al #Boerentrots? Onze boeren en tuinders zijn bijzonder, heel bijzonder. Nergens ter wereld wordt er op zo’n kleine oppervlakte als Vlaanderen zo’n divers palet aan smakelijk voedsel van topkwaliteit geteeld. Daar mogen we best trots op zijn. De beweging #Boerentrots toont de echte verhalen van boeren en is een eerbetoon aan alle boeren en tuinders die elke dag het beste van zichzelf geven om al dat lekkers drie keer per dag op ons bord te krijgen. Alleen is de verbinding tussen boer en burger in een sterk verstedelijkt Vlaanderen steeds minder evident. #Boerentrots wil burgers laten kennismaken met de Vlaamse boeren, hoe ze werken, waar ze op inzetten en waar onze dagelijkse maaltijden vandaan komen. STEUN ONZE BOEREN OP WWW.BOERENTROTS.BE.

6060

Tekst & foto Wout Van Dijck

Echte kampkost voor thuis:

KLJ-approved mocktail Niets gaat boven een kamp met talloze leuke activiteiten waarbij je je eens goed kan uitleven. Om na al die knotsgekke activiteiten weer op adem te komen, presenteren we je de ideale dorstlesser. Verras je leden of leiding met een verfrissende KLJ-approved mocktail!

? a d s ’ a w ocktail,

kjes nde dran el. le il h c s r e gehe door v n tot een ant dan maak je e il g a t e k o c v o e t w Een m samen ebruikt, ies diënten alcohol g lende combinat n e e g en ingre je il t h a c ie vers k is d vend n Belangrij n cocktail. Je kan htensappen. Bo ee eerd in vruc maak je epresent nken of a g r , een d s il is a fr t k t e oc de rand, p o it maken m cktails, net als c u fr tukjes mo rd met s ie worden s r e v , s i gla je. een moo f een parasollet o je leuk riet

EDEN DIGDH O N E B UKEN

glas • Een bord • Een ukenmesje ke • Een lepel • Een NTEN

DIË INGRE

l Sprite • 20 c e grenadin elsap p • 2 cl p a l sinaas c 0 1 • beien • Aard roen cit • Een alsuiker • Krist jes lok • IJsb

STAP 1

Neem de citroen en snij die met een keukenmesje in twee. Neem een helft van de citroen in je hand en bevochtig de rand van het glas met het sap uit de citroen. Zorg ervoor dat de pitten van de citroen niet in het glas belanden. STAP 2

Neem de kristalsuiker en strooi een beetje op een bord. Neem het glas en dop de rand met citroensap in het bord. Zorg dat je glas een mooi suikerrandje krijgt. De citroen zal zorgen voor een zuurtje in je mocktail en de suiker zorgt voor een zoete toets. STAP 3

Wil je graag een lekker fris drankje? Leg dan drie ijsblokjes in het glas. Voeg 20 cl Sprite en 2 cl grenadinesiroop toe. Roer het mengsel goed met de lepel. Roer niet te snel, anders verdwijnt het bruisende effect van de Sprite. STAP 4

Voeg 10 cl sinaasappelsap toe. Heb je je drankje graag iets fruitiger, kies dan voor multivruchtensap. Roer ook daarna weer alles goed door elkaar.

STAP 5

Je drankje is klaar, maar het oog wil ook wat. Neem een aardbei en steek die op de rand van het glas. Gebruik bijvoorbeeld ook nog kleurrijke – herbruikbare – rietjes of eventueel bosbessen om je glas op te vrolijken. Santé!

n, laatsvonde p n e it r. e it rige zome een activ o g v g n n a v la n ’s e o pfot aand 62 ukste kam ls er drie m le a e n d e r ll a u a v n de zomer. ie a’s ll n in e ju g m a e o p w k o t r n o o e F g vo roeg pel. Dus v e stemmin d im s in t t s ie a n lv is je a aat brengt lt u s e r t e H

E E J L K ‘ y Sa KLJ ARENDONK

KLJ BAZEL KLJ WECHELDERZANDE

KLJ MIELENBOVEN-AALST

KLJ KERKSKEN

KLJ KOEKELARE

KLJ PASSENDALE

KLJ SLEIDINGE KLJ SINT-LENAARTS

’ J E E E E E EE

KLJ EEL

KLJ HAMME SINT-ANNA

KLJ BEERVELDE

KLJ PITTEM-EGEM

KLJ OUDENBURG

KLJ PEULIS

KLJ LOCHRISTIHIJFTE MEISJES KLJ SCHRIEK KLJ NEDERENAME

nt KLJ-mome te s k u le w ur jou foto in rubriek? Stu weet schittert jouw e z e d in Jouw foto laba@klj.be en wie a. e dan naar h e nummer van Hélab d het volgen

64 lders

s Smeu Tekst Jona

J L K E HO ? S A K U IS L

Hoe katholiek ben je? “Ik geloof niet in bovennatuurlijke dingen die niet tastbaar of bewezen zijn, maar ik heb respect voor alle godsdiensten en gelovigen. Iedereen heeft het recht om ergens in te geloven.” Wat kies je: op kamp naar de mis of zelf bezinnen? “Zelf bezinnen. Bij KLJ Hakendover houden we bijvoorbeeld elke avond een bezinningsmoment. Met zo’n eigen bezinning kan je het allemaal wat jeugdiger maken.” Voor elke modeshow een schietgebedje doen of telkens een hostie eten? “Ik weet het niet. Ik heb niet snel stress voor een show, dus ik heb ook geen vast ritueel nodig om tot rust te komen.” Hoe ziet jouw laatste avondmaal eruit? Een grote barbecue of frieten à volonté? “Doe mij maar een barbecue met al mijn naaste vrienden, en dat op een zonnige dag met een goei muziekje op de achtergrond.” (lacht)

Hoe landelijk ben je? “Ik ben geboren en getogen op de boerenbuiten. Door mijn modellenwerk kom ik natuurlijk wel in grote, drukke steden. Het zijn twee verschillende werelden.” Wat kies je: kamperen of op hotel gaan? “Hoe leuk een luxueuze hotelkamer ook is en hoeveel ik er ondertussen al gezien heb, ik kies toch voor kamperen met een kampvuur en vrienden om me heen.” Appels plukken of koeien melken? “Oei. Appels plukken misschien? Ik ben niet zo’n fan van melk, I guess.” Het rustige Hakendover of het bruisende New York? “Hakendover kies ik sowieso om te wonen. Al mijn vrienden wonen hier en ik zou hen voor geen geld van de wereld willen achterlaten. New York is natuurlijk wel een geweldige stad, maar eerder om op vakantie te gaan. Anderzijds is New York ook wel de enige stad waar ik eventueel zou kunnen wonen, net omdat het zo vol leven zit.”

ugdig zijn ndelijk en je n wij wel la , k e li o th a Hoe k Dat wille te KLJ’ers? driaensens onze strafs en Lukas A ld a a h rder e W . weten catwalk. Ee e d n a v r e e ke al hoe zijn een tweed vertelde hij e in z a g a m aar voor in dit eruitziet. M re iè e rr ca n e ll , hebben w mode a dichtslaan b la é e H ri e d z e we d over de m nog even et alfabet. het met he a tters v n h le e st k rij g belan

Hoe jeugdig ben je? “Ik voel me zeker en vast nog jeugdig. Als ik de kans heb om op kamp een spel of een voetbalwedstrijd mee te doen met de kids, zal ik niet twijfelen om vol enthousiasme mee te spelen.” Wat ben je: nachtuil of vroege vogel? “Ongetwijfeld een nachtuil, want ik ben geen ochtendmens en kan wel eens een stevig ochtendhumeur hebben. Je laat me dan – voor je eigen veiligheid – het best even met rust.” Wat als het regent: modderspelen of binnen blijven? “In zo’n geval zal je me het snelst binnen vinden. Ik heb het nogal snel koud. Dan zijn modderspelen niet de beste optie.” Hoe loop je thuis rond? In joggingbroek of netjes gekleed? “Ik loop niet overal in dure merkkledij rond. Thuis draag ik graag een joggingbroek. Dat zit veel comfortabeler.”

Welkom bij Ferm!

Wij zijn blijmakers. Wij zijn Ferm.

Kan je al niet wachten? Dan staan de Blijmakers momenteel voor je klaar met online workshops.

Vraag ditmaatschappij eens af.waar mensen zoeken naar balans en kwaliteit in hun We leven injeeen leven. Een maatschappij waar verzuring vaak de bovenhand krijgt. Een maatschappij Hoeveel TV-avonden waar eenzaamheid op de loer ligt. We zijn een positief ingesteld netwerk gedragen herinner je nog? Welke door vrouwen,jij waarmee mensen zich betrokken en verbonden voelen, op elk moment in het leven. Met een daadkrachtige visie op maatschappelijke thema’s. restaurantbezoeken met Met een breed aanbod van diensten. Met ontspannende en educatieve activiteiten. vriendinnen waren We zijn steeds dichtbij: op hetécht platteland, in je buurt - waar je ook bent. Unieke workshops voor en onvergetelijk? door jonge creatievelingen op Wanneer ben jij nog toffe locaties in de steden. eens creatief aan de Voor iedereen En het leukste? Wieiets. weet zit slag gegaan? Wil jij je er wel een nieuwe vriendin Lokale activiteiten vrije tijd of je momenten de workshoptafel! Divers,aan aangenaam en makkelijk te bereiken Genieters met vriendinnen graag Activiteiten op leuke locaties origineel invullen? Je neemt deel waar en wanneer je wilt Blijmakers Dan zijn er onze Frisse ervaringen op bijzondere plekken Blijmakers! Een uniek concept voor jonge vrouwen

Ontdek ons op SamenFerm.be

@fermblijmakers Jijmakers Leuke www.samenferm.be/Blijmakers workshops die je zelf organiseert met vriendinnen én wat hulp van Ferm

Nog meer inspiratie? Check de wekelijkse Blijmakertutorials, speciaal voor jou!

Beleef een Leuke speurtochten, spannende beestig doe-opdrachten en toffe leerrijke verhalen leuke

ACTIVITEIT

vol avonturen Meer dan 100 soorten geredde dieren van over de hele wereld.

Wild Wild animal animal rescue rescue & & education education

Kasteelweg Kasteelweg 22 22 -- 8640 8640 Oostvleteren Oostvleteren Tel. Tel. 057 057 40 40 18 18 56 56 info@dezonnegloed.be info@dezonnegloed.be